Stadsnieuws
Pinkster kronyk.
TWEEDE BLAD
De laatste dagen van
de REMAVI.
Gemeenteraad
Lichi op voor alle voertuigen.
Diitad&g lt Juul
Woensdag 12
21.49 uur
c 21.50 uur
- Op« Juni 1.1. slaagde aau het Amster
damsen Conservatorium voor het eindexamen
in de theoretische vakken niet mej. A F J
van Manen, doch onze oud-stadgenoote mei'
A F". J. van Maauen. thans te Amsterdam.
HE HEEK TIES8EN EN GEMEENTE-
BELANG..
Men deelt ons mede, dat de voorstelling vaii
raken door den lieer J. Tiessen in de advertentie
voorkomende in de Heldetsche Cburant van 8
Juni 1.1. gegeven, de heeren J. «iefeman- en E
Locsberg aanleiding heeft gegeven een klacht
wegens beleedigmg in te dienen bij de Justitie.
„HELDERS MANNENKOOR".
Op den wedstrijd te Den Haag.
Mochten we verleden week vermelden, dat
de heer Leewens met zijn jonge vereeniging
„R.-K. Gem. Koor" in Alkmaar met de over
winning ging strijken, thans kunnen wjj er
aan toevoegen, dat hij de kroon op het vele
werk van de laatste weken heeft gezet, door
zyn Mannenkoor gelauwerd uit den strijd te
halen op het concours vau „De Joodsche
Stem" te 's-Gravenhage.
Het koor, dat Zondagavond j.1. voor het
eerst uitkwam in de le afd., behaalde al
direct den eersten prijs met 307 punten. De
Jury, bestaande uit de heeren Henri v. Nieu-
wenhoven. Isr. J. Olman en Jos. Vranken Jr.,
kende resp. 100, 102 en 105 punten toe, terwijl
de compionist van het verplichte werk: „Ont
waak, schoone zee" (Olman), na het zingen
van zijn compositie, door op te staan, zijn
compliment bracht voor deze prestatie..
De 2en prys werd toegekend met 273 punten
aan het tramkoor „Zang en Vriendschap",
dir. Meijer Smeer, Den Haag.
Voorwaar een schitterend succesLaten nu
de vele, nog by geen zangver. aangesloten
zangers in onze stad, zich eens by dit koor
aanmelden. Dan zal het in hoogereregionen
ongetwijfeld zich met groote koren in den
lande kunnen meten en evenals de muziek-
vereenigingen ter stede een waardige ver
tegenwoordiger worden van de Heldersche
zangerswereld.
HARMONIE WINNUBST.
Jubileum-concert.
De muziekvereeniging Harmoniekapel „Win-
nubst", opgericht 15 Juni 1900, directeur de
lieer H. B. Schenkels, geeft ter gelegenheid
van haar 35-jarig bestaan een Jubileum-con
cert op Vrydag 14 Juni a.s., des avonds van
8.30 tot 10 uur, in het Julianapark.
De trekking van de loterij ten bate van het
„Instrumentenfonds", goedgekeurd by Besluit
van B. en W. van Den Helder d.d. 22 Maart
1935, No. 2176, vindt plaats op Woensdag 12
Juni, des avonds te 8.30 uur, in de bovenzaal
van „Centraal" Kanaalweg. Voorts verwijzen
wij naar de advertentie voorkomende in dit
blad.
Over den geheelèn Zaterdag genomen be
droeg het aantal bezoekers 1900, hetgeen ons
niet meeviel. Wie toch Zaterdagavond door
het tentoonstellingsgebouw wandelde, en
daarbij dikwijls moeite had om zich een door
gang te banen, moet den indruk gehad heb
ben, dat er zeer veel bezoekers waren. Maar
neen, we hebben ons blijkbaar verkeken, de
cijfers van dien dag maken het immers uit.
Ons kijkje in het gebouw leverde geen copie
op, daar de gewone gang van zaken gevolgd
werd. Alleen werden in de dancing door den
heer Van Diest de prijzen van de dien
middag plaats gehad» hebbende watersport
wedstrijden (zie elders in dit blad) uitgeieikt,
terwijl we in het restaurant een aantal leden
van het „Remavi"-comité met hunne dames
aan de lange tafel zagen groepeeren, teneinde
den Zaterdagavond met medewerking van Els
en George du Bree c.s. genoeglijk door te
brengen. Hetgeen, naar wij vernamen, uitste
kend gelukt is!
De duiktank bleek ook nu „het" nummer
te zijn; de onderzeedienst heeft wel eer met
haar demonstraties ingelegd.
Het terras lag alleen en verlaten; de stijve
wind maakte een verblijf hier dan ook aller
minst aanlokkelijk.
Neen, dezen Zaterdagavond hadden we ons
even anders voorgesteld.
EEN GESLAAGDE WIMPELTOCHT.
Weinig deelnemers, doch sfeer
en goede organisatie vergoeden
veel.
Zaterdag is het de dag van den Wimpel-
tocht geweest, een toeristenreisje voor auto
mobilisten, die uitgeschreven was door het
„Remavi"-comité. Wij hebben in onze voor
berichten reeds het een en ander van dezen
wimpeltocht verteld, zoodat wij meenen te
kunnen volstaan met het volgende ervan te
zeggen. De deelnemers konden van drie
plaatsen starten, n.1. van de Velserpont, Hem-
brugpont en van het Mounment op den af
sluitdijk. Men ontving by de start een eers e
(blauwe) wimpel en tevens een aanwijzing
voor de te volgen route, rydendö waarlangs
men in het bezit van den tweeden wimpe
kon komen. Het bleek, dat men 3 wimpels te
verwerven had, behalve de blauwe nog oei
witte en een roode. Mét deze corypheeen arri
veerde men aan de finish, het liftte 1 van
N V. Zeebad Huisduinen, waar de heer
Grunwwald de contröle hield.
Toeu wij daaf Zaterdagmorgen om by na
twaalf kwamen,' waren de mecsten der ee
hemers reeds gearriveerd; uit allerlei iïci
tingen waren zij gekomen, doch ook ui o
eigen stad hadden eenige dames en heeie
automobilisten zich het genoegen van liet
tochtje niet laten ontnemen. Om half ee
Waren allen „binnen", waarna nog gcuaci
werd op de binnenkomst der controleurs.
Ruim 1 uur ging het gezelschap van ca. al)
personen aan tafel voor het nuttigen van c e
door het comité aangeboden Heldersche
vischlunch. Als tafelpresident fungeerde di
heer S. Jaring, aan wiens rechterzijde onz
burgemeester, de heer W. E- G. L. D r e s
sen, plaats genomen liad. Ter inleid g ®P
ken beide heeren een kort wooid iVC™U
koming en van dank voor de in
Waarna de zeer smakelijke lunch een 6
HELDERSCHE COURANT VAN DINSDAG n JUNI 1935.
onthaal vond. Het was inderdaad goed gezien
deze unieke gelegenheid te benutten om de
aandacht der menschen uit het „binnenland"
op deze afdoende wjjze te vestigen op het
Heldersche zeebanket. Vooral nu de nood der
visschers zoo nijpend geworden is. De heer
Stevenson, voorzitter van den Bond van
Nederlandsche visschers, kreeg bovendien nog
gelegenheid om met een indrukwekkend
woord dezen nood in al haar geledingen te
schilderen en zoo een lans te breken ten be-
behoeve van dat déél onzer volksgemeen
schap, dat met visschen zijn brood verdienen
moet. Dit was zeer ad rem.
Er volgde thans de gezamenlijke rit naar
het tentoonstellingsgebouw. In een lange file
van ca. 25 wagens ging 't via Huisduinerweg
derwaarts, doch de - weg leidde langs het
WeStplein, waar de gasten met bewondering
het Reddingmonument en het Borstbeeld van
Z. K.. H. Prins Hendrik inoogenschouw
namen. Middelerwijl bespeelde de. heer T j.
D ito, stadsbeiaardier, het carillon; de popu
laire wijsjes, evenals het daaraan voorafgaan
de pleëhtig gespeelde Wilhelmus hadden veel
aandacht. De toeristen waren uitstekend te
spreken over dit Heldersche plekje! Om bij
drieën werd de tocht voortgezet via Dijk,
Hoofdgracht en Buitenhaven. In het tentoon
stellingsgebouw verzamelden allen zich in de
„voormalige" dancing en hier werden zij toe
gesproken door den vice-voorzitter van het
„Remavi"-comité, kolonel Ferweriia. Deze
reikte met een toepasselijk woord de plaquet
tes uit, waarbij hij burgemeester Driessen
er allereerst een aanbood. De fraaie bronzen
plaquettes, waarop een afbeelding van het
Reddingmonument voorkomt, vielen zeer in
den smaak.
Nog bleef men gezellig wat napraten an
deren bekeken de tentoonstelling eens, tér-
wijl weer anderen, met weinig tijd ter be
schikking, hun woonplaats gingen opzoeken.
Alus verging 't de Wimpeltocht, die mede
dank zij de uitstekende organisatie, waaraan
„Veilig Verkeer" niet vreemd is, en het gun
stige weer, tot een attractief punt van het
„R^mavi"-programma geweest is.
DE DJIGUITEN-RUITER-KOZAKKEN.
Volmaakte dressuur. Sensatie
als bij wild-west.
Inderdaad, de met veel fanfare en lof aan
gekondigde ruiterfeesten waren een sensatie
op zichzelf en het zullen er niet veel van het
talrijke publiek geweest zijn, die spijt hadden
van hun entrée.
Het is bekend, welke meesters de Kozakken
op hun paarden zijn en meermalen kan men
hiervan op de film staaltjes zien. Doch het
aanschouwen van deze ruiterkunsten in het
open veld, dat is en blijft wel iets zéér bij
zonders.
Het waren een achttal paarden, welke op
het voetbalterrein bij het Ankerpark ver
schenen. En wat voor paarden: hoog op de
Slanke pooten, waarop men de dunne aderen
kon zien liggen. Een keurig verzorgden indruk
maakten deze glanzende dieren.
Op het terrein zelf was het al spoedig een
gezellige drukte, dank zij den luidspreker,
welke een overdaad van lichte nummertjes
uitzond en de obers van het buffet, die hun
kostelijke dranken op waarlijk origineele wijze
aankondigden als: kozakkènbier... tartaren-
kogejtjes.Djiguitgn-limonade.r
Maar ter zake: te omstreeks kwart v.oor 4
maakten, de ruiters, gestoken in de traditio-
neele zwarte kleederdracht, hun entrée en
eereronde. Daarna ving oogenblikkelijk het
program aan, dat aan afwisslejng niets te
wen'schen overliet.
■Het is onbegonnen werk, dit alles te Ver
tellen. Daarvoor is het te uitgebreid! Maar ik
verzeker u, dat men dien middag tai van
sensaties te genieten kreeg en dat paarden
kenners hun hart hebben kunnen ophalen.
Meermalen kreeg men volmaakte wild-west
dressuur te zien en staaltjes van acrobatiek,
eenig in hun soort.
Het begon met het om den zadel zwaaien,
al gillend en schreeuwend. Het lijkt of deze
kozakken aan hun dieren vastkleven. Op en
om springen ze veerend van links naar rechts
en men vraagt zich af, hoe dit in vollen ren
mogelijk is.
Daar was ook het nummer van de twee
ballen, die in galop van twee palen werden
geworpen. En slechts een enkele maal miste
men.
Het al staande in de stijgbeugels rennen,,
volgde. Daarna het onder de paarden door
kruipen. En dat alles onder het eigenaardige
gegil van de berijders en onder het afschieten
van pistolen. Een imitatie-veldslag stond
eveneens op het programma.. En u had moe
ten zien, hoe gehoorzaam deze paarden luis
teren naar den geringsten kniedruk van hun
ruiter of naar het zachtst gefluisterd bevel,
Het einde voerde naar een climax. Het eene
staaltje van gedurfde acrobatiek volgde op
het andere en steeds sterker werd onze over
tuiging van het meesterschap van deze ko
zakken.
Daar kwam nog het kunststuk van de vier
ruiters twee hangende met de voeten in de
beugels en één hoog opgetild boven twee an
deren. En dat in volle vaart!
Het slot bracht een ren door brandende
bossen stroo en eerst hier bleek hoe volko
men men de dieren beheerscht.
Zoodat men ziet, dat het publiek in ruime
mate waar voor z'n geld kreeg en menige
sensatie te genieten had.
En daar dat alles overstraald was door een
koesterend Pinksterzonnetje, was de stem
ming er zéér prettig en kwam het einde toch
eigenlijk nog te vroeg.
Ook des avonds werd nog eenzelfde voor
stelling gegeven.
Een gezellig slot.
„Remavi" exit! Inderdaad zij'is voorbij, de
tiéndaagsche tentoonstelling, die alom in den
lande den naam van - onze stad als een (de)
zetel Van Reddingwezen, Marine en Visschèrij
verspreid heeft, die meerdere bekendheid ge
geven heeft aan dat plekje onzer samenleving
in den kop van Noord-Holland. Terugziende
op de dagen die achter ons liggen, kunnen
we niet anders dan vol lof gewagen van hen,
die het initiatief namen om ter gelegenheid
van de onthulling van het borstbeeld van
Z. K. H. Prins Hendrik en van de inwijding
van het Monument Nederlandsch Redding
wezen een groote tentoonstelling te organi-
seeren. Dagbladen zoowel als Provinciale en
Stedelijke couranten hebben dezer dagen in
hun kolommen herhaaldelijk den naam Den
Helder genoemd. Velen zijn er door geïnspi
reerd een bezoek aan onze „stelling" te bren
gen nog meerderen zullen de herinnering over
het vele geschrevene bewaren en in hun vacan-
tie wellicht de mogelijkheid van een uitstapje
naar Den Helder onder het oog zien. Dat is
juist de groote beteekenls van de Remavi
geweest: de naam onzer stad heeft op veler
lippen gelegen; de mogelijkheden eyn grooter
geworden en hoe gemakkelijk, althans g e-
makkelijker, zal men er toe overgaan, de
stad. waar zoovee! gebeurd is en waarover
zooveel geschreven is, eens een bezoek te bren
gen!
Zonder eenige restrictie kunnen we zeg
gen, dat deze 10 dagen een groot succes ge
weest zijn.
Op den laatsten avond der tentoonstelling,
dat was dus gisteravond, hebben we de laatste
uren „meegemaakt". De belangstelling was
toen voornamelijk geconcentreerd in het res
taurant. waar 'n gezellige drukte heerschte.
Leden van het comité hadden hier een goed
heenkomen gezocht, voorts was het getal be
zoekers meer dan bevredigend te noemen.
Op de Bühne pleegden Els en George du
Breé eemge levensliederen, die als altijd hun
weg' wel vonden, terwijl do buikspreker An-
tonihi met zin pop August bepaald furore
madkte en- - enkele grofheden daargelaten
zijn séance tot aller groote tevredenheid
uitvoerde. Middélerwijl produceerde Walther
Adams-ensemble populaire muziek, terwijl de
obers af en aan liepen om de graag gegeven
bestellingen uit te voeren.
Het waren genoeglijke laatste uurtjes, die
in de gezelligheid aan toon en de intimiteit
van sfeer snel voorbijvlogen, zoodat het slui
tingsuur der „Remavi" plotseling daar was.
RUIM 23.000 MENSCHEN BEZOCHTEN
DE „REMAVI"!
Het juiste aantal personen, dat de „Remavi',
bezocht, is nog niet bekend, doch vast staat,
dat de 25.000 gepasseerd werden. Dit was n.1'
gistermiddag reeds het geval.
Van een succes gesproken!
WATERSPORT WEDSTRIJDEN.
Ia en op de wateren van de Binnen
haven werden Zaterdagmiddag de aangekon
digde watersportwedstrijden gehouden onder
de leiding der H.W.N.-heeren Langerak, Van
Diest en Bot, die vijf S zes uren iang met
toeter, blocnote, scheepsroeper of allerlei
andere belangrijkheden de heerschappij voer
den over de deelnemers-onderdaden te land
en te water.
Het publiek was in een groot getal niet
opgekomen! Er waren weinig toeschouwers.
Natuurlijk was dat voor het grootste ge
deelte te wijten aan de onjuiste verhouding
tus3Chen de weersfactoren. Er was te veel
wind en te weinig warmte. Maar bij de deel
nemers was de enthousiasme-thermometer
blijkbaar op peil gebleven.
De programma-deuren werden geopend
met een nummer voor motorbooten, die
moésten trachten her- en derwaarts gestrooi
de boeien op te pikken. Wie in drie minuten
de meeste binnen boord kreeg, werd win
naar. Coen en Piet Bot, als no. 1, wisten in
dien tijd op één na alle boeien binnen boord
te krijgen, waarmede zij ook winnaars
van dit nummer bleken te worden. Want
no. 2 had al hevig pech, toen een boei in de
schroef terecht kwam en daar hardnekkig
bleef vertoeven. Weg was de mooie kans,
want het ging goed. Ook geen der volgende
deelnemers wist no. 1 te bereiken. Toch was
prijswinnaar no. 2 slechts een uiterst klein
deeltje van een minuut te laat. Er lagen nog
twee boeien en bijna had hij daar een van
beëeikt, toen des heeren Langeraks toeter
het verstrijken van den tijd aankondigde.
feen interessant nummer estafette
werd als punt 2 op het programma aange
voerd. Er waren vier groepen, elk bestaande
uit een zwemmer(ster), motorboot, kano en
een zeilboot. De zwemmers brachten het bij
een estafette gebruikelijke stokje naar de
aan den wegkant van de Binnenhaven lig
gende motorbooten. Zoodra deze het ontvan
gen hadden, konden zij den motor aanslaan,
losmaken en vertrekken. Het doel was rui,-,
de kano's, die bij een in de Binnenhaven lig
gende heistelling plaats hadden genomen.
Op hun beurt -achten de kano's het
stokje naar de weer aan de overzijde liggen
de zeilboolen, die zoo snel mogelijk naar de
finish vertrokken.
Een venijnig steekspel was het volgende
programmapunt. Zwemmers, gewapend met
een bamboestok, waaraan aan een der einden
een soort van Bokshandschoen bevestigd
was, hadden plaats genomen op geïmprovi
seerde platformen, welke aan de achterzijde
van twee vletten bevestigd waren. Als de
vletten elkander genaderd waren probeerden
de zwemmers elkaar van hun verblijfplaats
te werken en zoodoende in de niet bijzonder;
aanlokkende golfjes van het water te plen-,,
sen. Vermakelijke tooneeltjes speelden zich
natuurlijk af. Soms viel er een al in het
water voordat hij aangeraakt was. Misschien
uit angst voor den vijand. Meer voor de
hand lag echter de oorzaak, dat de platfor
men nu niet bijzonder veel aanspraak kon
den maken op het bijvoegelijk naamwoord
„onwankelbaar".
Tenslotte een meer vroolrjk nummer: ge-
costumeerd kanovaren. Er was een oude
grootmoeder, een roodhuid, een baby, een
deftig heer met hoogen hoed, een echtpaar,
enz. Deze moesten worst happen, hetgeen
een vry moeilijk geval bleek te zijn, want
ze hadden de grootste moeite om een hap
van de heerlijke, met havenwater bespren
kelde worst, te bemachtigen. De aardige
aanblik van dit nummer werd veel opgeluis
terd door de aanwezigheid van Neef Teunis,
die op een vlotje voorNeptunus speelde,
Hieronder vindt u de uitslagen van deze
wedstrijden, voor de organisatie en leiding
waarvan de genoemde drie heeren zeker
een dankwoord gebracht mag worden.
Des avonds werden de prijzen door den
heer Van Diest uitgereikt, nadat spr. eerst
dank gebracht had aan de schenkers der
prijzen, de heeren Middendorp, v. Willigen,
Beemsterboer, P. C. de Boer, notaris Engel-
niann, Ir. Bijvoet en W. Velthuijs), aan de
„H.W.N." (met name aan den heer Lange-
ryk) en aan mej. Vermeulen, die het be
stond in het steekspel het sterkere geslacht
tp bekampen.
De uitslagen luiden:
Bocieiipikken:
le prijs C. Bot. zilveren plaquette.
2e prijs Jonker, bronzen id.
Estafette:
le viertal: Kranen, A. Vermeulen, P. Bot,
Veenstra, 4 zilveren plaquettes.
2e viertal: v. Scheyen, C. Bakker, Kraan,
F. Trap, 4 bronzen plaquettes.
Steekspel:
le prijs C. Bakker, verg. zilv. plaquette.
2e prijs Mijster, zilveren idem.
3e prijs J. Groot bronzen Idem.
DE BOUW VAN KET RUSTHUIS.
Wij hebben reeds enkele malen melding
gemaakt van de plannen, die hier ter stede
bestaan voor den bouw van een Rusthuis, in
den; geest zooals men die in verschillende
plaatsen vindt.
Deze pjlannen hebben thans vasteren vorm
aangenomen, en reeds konden de voorberei
dende werkzaamheden voor den bouw een
aanvang nemen. Op bijgaande afbeelding
ziet men hoe dit Tehuis er zal uitzien; ieder
zal met ons van meening zijn, dat het een
sieraad wordt van Den Helder en speciaal van
den Huisduinerweg, waarvan het komt te
staan.
Voor elck wat wils biedt dit Tehuis. Juist
voor beter voorziene beurzen was het wel
eens moeilijk, geschikte, zelfstandige bewo
ning te vinden. Het nieuwe Tehuis komt
hierin tegemoet en voorziet daardoor in een
bestaand tekort. En ook voor de smalle beur
zen brengt het uitkomst.
Te zijner tijd zullen circulaires worden
verzonden met bizonderheden, prijzen en
verdere inlichtingen, enz. betreffende wonin
gen in dit Tehuis, met den bouw waarvan
men in het a.s. voorjaar gereed hoopt te ko
men.
Gecostumeerde cano's:
Ife 'prijs Noot, schilderstuk.
2£ prijs verloot onder de 5 overigen.
-
Behendigheids wedstryd
i
lje prijs Jo Groot, zilveren aansteker.
2Se prijs Noot, bronzen plaquette.
De vervolgagenda voor de vergadering van
deri Raad der gemeente Den Helder op Woens
dag 12 Juni vermeldt het volgende:
Ingekomen stukken.
Goedkeuring van Gedeputeerde Staten op
de j 2 April 1935 vastgestelde nieuwe bouw
verordening.
Onderwys.
yoorstel tot wijziging van het raadsbesluit
Van 4 September 1934 tot den bouw van een
school voor buitengewoon lager onderwijs.
Geneeskundige Dienst.
Voorstel tot verlenging van het dienstver
band van den assistent van den Directeur van
(jieiL Gemeentelijken Geneeskundigen- en Ge
zondheidsdienst.
Verbetering.
Notulen voor „11 Februari" moet worden
gelézen „11 tot en met 15 Februari".
Personeel van den geneeskundigen
en gezondheidsdienst.
iIn de vergadering van 27 November j.1. be
sloot de Raad, dat voor den tijd van zes maan-
deA een assistent van den Directeur van den
gejneentelijken geneeskundigen- en gezond
heidsdienst zou worden aangesteld en dat deze
tiji zou worden benut om een onderzoek in te
stifllen naar de mogelijkheid van verwezenlij
king van het voorstel-Boogaard, omtrent aan
sluiting by de ziekenfondsen.
De Commissie, aan welke dit onderzoek is
opgedragen, is daarmede nog niet gereed ge-
Jcojmen en daar 1 Juli a.s. de bovenbedoelde
tijfl van zes maanden zal verstrijken, stellen
B.jen W. den Raad voor hen te machtigen het
dienstverband van den assistent op de be
staande voorwaarden met zes maanden te ver
leggen.
Extra hulp aan werkloozen 1935
(steunverleening B).
He
ét Nationaal Crisiscomité zal zich over
19(35 belasten met het verstrekken van extra
hujlp aan werkloozen uit een daartoe besc.hik-
baiar gestelde Rijksbijdrage.
jVoor deze steunverleening komen alleen in
aanmerking werkloozen, die hetzij uitkeering
ontvangen ingevolge eenige steunregeling, het
zij bij een Rijkswege gesubsidieerde werkver
schaffing zijn geplaatst. Ook andere werkloo
zen kunnen, indien en voor zoover zij daaraan
behoefte hebben, eveneens voor de hierbe-
doelde extra hulp in aanmerking komen.
De steun is in de eerste plaats bedoeld voor
de grootste gezinnen, waar tengevolge van
langdurige werkloosheid met betrekking tot
het aanschaffen van kleeding, dekking en
schoeisel zoodanige achterstand is ontstaan,
.datverstrekking van extra huip, uitsluitend in
den vorm van genoemde goederen (levensmid-
delen en brandstoffen mogen n.1. niet wórden
verstrekt), noodzakelijk blijkt.
Het Nationaal Crisiscomité zal 79 pet. van
dit bedrag voor zijn rekening nemen, indien
de Gemeenteraad 21 pet. van dit bedrag be
schikbaar stelt.
;Het aantal werkloozen, dat voor deze bij
drage in aanmerking komt, bedraagt voor deze
gèmeente 924.
;De gemeente zal over 1935 dan moéten bij-
déagen 1940.40.
t j B. en W. stellen voor genoemd bedrag uit
i de gemeentekas beschikbaar te stellen.
Bouw school B. L. O-
In de vergadering van 4 September 1934
wierd besloten tot den bouw van een nieuwe
school voor buitengewoon lager onderwijs,
waarvan de kosten, buiten die van een gym
nastieklokaal, werden begroot op 100.000.
(Teneinde evenwel te kunnen nagaan welke
verschillen in prijs er zouden bestaan tusschen
dén bouw mét en zonder gymnastieklokaal,
hébben B. en W. voor beide plannen de noo-
d|ge teekeningen en berekeningen laten op-
niaken. Bij een bespreking met den Inspecteur
van het buitengewoon l.o. en den Bouwkundig
Inspecteur van het l.o. over deze plannen
bleek, dat aan het plan mét gymnastieklokaal
de voorkeur werd gegeven. De kosten van het
l£an mét gymnastieklokaal konden op
f 105.000— worden geraamd. Bij schryven
van; 17 April j.1., deelen Ged. Staten B. en W.
mede, te hebben besloten aan de Provinciale
Staten een voorstel te doen tot het toekennen
van een bijdrage van 20 pet. van 105.000.
Nu het dus is te voorzien, dat ook in de kos
ten (van den bouw van het gymnastieklokaal
een provinciale bijdrage zal worden verkregen,
stellen B. en W. voor, het besluit van 4 Sep
tember 1934 aldus te wijzigen.
Verruiming der verkoopgelegenheid.
Mét afwijking in zooverre van de bepalingen
der Winkelsluitingswet en van de voor deze
gemeente vastgestelde Winkelsluitingsveror
dening stellen B. en W. aan den Raad voor,
dat een Winkel voor het publiek geopend mag
zijn;
A. van des voormiddags 5 uur tot des namid
dags 10 uur op:
den dag, voorafgaande aan Goeden Vrydag,
Goeden Vrijdag,
den dag. voorafgaande aan Hemelvaarts
dag;
den laatsten Donderdag vóór Pinksteren,
'den laatsten Vrijdag vóór Pinksteren,
14 Augustus, 31 October en 31 December,
indien deze dagen niet op een Zondag val
len;
B. van des voormiddags 5 uur tot 12 uur
middernacht op:
30 April en 31 Augustus, indien deze. dagen
niet op een Zondag vallen;
C. van middernacht tot 0.30 uur voormiddag
en van des voormlddags 5 uur tot 12 uur
middernacht op:
de werkdagen vallende in de jaArlyksche
feestweek;
D. ,van middernacht tot 1.30 uur voormid
dag op
den Maandag, aansluitende aan de jaariyk-
sche feestweek.
Verder, dat het venten, het verkoopen ea
het te koop aanbieden op of aan voor het
openbaar verkeer openstaande land- en water
wegen zal geoorloofd zijn:
1. voor zooveel visch- en zuurwaren betreft:
a. van des voormiddags 5 uur tot 12 uur mid
dernacht op den Maandag vallende in de
jaarlijksche feestweek;
b. van middernacht tot 0.30 uur voormiddag
en van des voormiddags 5 uur tot 12 uur
middernacht op de overige werkdagen val
lende in de jaarlijksche feestweek;
c. van middernacht tot 1.30 voormiddag op
den Maandag, aansluitende aan de jaarlijk
sche feestweek;
2. voor wat alle andere waren dan visch- en
zuurwaren betreft:
a. van des voormiddags 5 uur tot 12 uur
middernacht op alle werkdagen der feest
week;
b. van middernacht tot 1 uur voormiddag op
.den Maandag, aansluitende aan de jaar
lijksche feestweek.
Zonneschijri en lenteweelde kenmerkten den
eersten Pinksterdag. Drukte op de buitenwegen.
Pinkster-twee
In de Zaterdagvondbladen vermeldde de
de, Bildtschè ongeluksprofetie: „Stormwaar-
schuwingsdienst geseind aan alle posten:
weest op Uw hoede. In het Oosten kans op
regenbuien; iets warmer overdag."
Nu, bijster mooi was dat niet en het waren
vele gezichten, die reeds betrokken. Maar zie:
alleen het laatste gedeelte van de pessimisti
sche mare bleek in vervulling te gaan. Zater
dagavond nog kromp de aanvankelijke sterke
Zuidwester behoorlijk en bij het vallen van
den nacht waren het de tienduizenden vroo-
lijk twinkelende sterretjes aan een egaal
zwart-blauwen hemel, die ons voor het
komend feest, ten opzichte van de weers
gesteldheid, het beste deed hopen.
En wij werden hiet beschaamd. Integen
deel: het werd heerlijker dan wij hadden
durven denken en het maakte veel goed van
de voorgaande week, die zich nu juist niet
van haar beste zijde, inzake het weer, had
laten kennen.
En nu was het dus Pinksterenfeest van
lachende tenteweelde van vreugde van
overdaad, van zonneschijn van opgewekt
heid en niet in de laatste plaats misschien:
feest van bezieling.
En wij zagen hen: dien Zondagmorgen: de
troepjes kinderen en ouders, die, hetzij per
fiets, hetzij te voet. het steedsche stof af
schudden en zich dien dag ins Grüne be
gaven. En het waren nagenoeg alle lachende
en stralende gezichten, die je zooal zag.
Van de kinderen, en van de ouderen. z(j
het van de laatsten misschien dan een nuance
ernstiger.
Velen zijn dien dag naar het strand ge
togen, dat daar lag te blinkeren in het zonne
licht, rul en goudgeel, met aan den einder
dat wondere getril van de lucht. Er werd druk
gezwommen, even druk „pootje-gebaa(i)d
en: gesnoept. Maar ja. dat hoort er tenslotte
zoo bij, nietwaar.En later op den dag,
als men vermoeid was geworden van het
sporten, dan vleide menigeen zich uit op het
warme zand en knipoogde naar de meeuwen,
die hoog in het blauwe zwierden, net zoo lang
tot Morpheus zijn macht toonde en velen een
uurtje in zijn armen hield.
Maar het ivas niet alleen het strand dat
de menschen trok.' Ook de donkere- en ge
wone duinen bleken in trek te zijn en vele
honderden waren hierheen getogen. Het is
thans heerlijk daar. Overal bloeit het leven
krachtig op en duizenden jonge fluiters zorgen
voor een passend concert in dit natuur-dorado.
Langs den duinenkant kon men ze zien
zitten, de Jongens in polohemden en lichte
pantalons, de meisjes in hun witte en kleurige
kleedjes. Dat was een vroolijk gezicht. Er
werd deze dagen dan ook veel gezongen in
de duinen.
En nog weer anderen zochten het verder
op en gingen per fiets naar de omliggende
dorpen, naar Callantsoog en naar Schoorl.
Zoodat het tegen 't vallen van den avond een
ware intocht naar de stad werd van jonge en
oudere menschen, allemaal wat rood of ge
bruind door het felle zonnetje, dat dien dag
al haar energie in het werk gesteld had om
de mcnschenkinderen maar tevreden te stellen.
Natuurlijk was er ook in Den Helder wel
het een en ander te doen en waren tal van
reoenonwe^"
menschen óf op de „Remaviaanwezig, df
waren naar het ruiterfeest op het Ankerpark
gaan kijken. En voor de sportliefhebbers was
dit laatste zeer zeker een evenement.
Later op den avond zijn wij er nog eens op
uitgetrokken. Heerlijk was het daar op de
buitenwegen, waar de jonge boterbloemen en
madelieven zich reeds gesloten hadden en
waar die wondere geur hing van de frissche
aarde.
Het was goed zoo wat rond te toeren, nu
de grootste drukte over was. Kalm graasde
het vee in het jonge gras en er heerschte een
zeer vredige stemming. De roode horizon,
daar, waar de dagvorstin gedaald was, voor
spelde het beste voor den volgenden dag,
Pinkster-twee. Kikkers kwaakten het hoogste
lied in de slootjes en een enkele krekel fluis
terde geheimzinnig aan de wegglooiing.
En zingend kwamen de menschen in de
bussen en auto's terug, druk pratend en zeker
wat moe. Maar ja, dat gaat zoo op deze
dagen. Je denkt je rust te nemen, maar
meestal kom je moe terug. Maar dat geeft
niet. Het is een heerlijke moeheid en je wordt
er gezond van.
En toen wij nog later de balans opmaakten
van den eersten Pinksterdag, bleek, dat men
het niet beter had kunnen wenschen, dat het
schooner geweest was dan menig optimist
zich gedroomd had.
Zoodanig waren dus onze ver
wachtingen
En zie. en zie... welk een wreede ontgoo
cheling stond ons daar te wachten... welk een
bittere teleurstelling op den prillen morgen
van den tweeden Pinksterdag. Somber hing
een grauw wolkendek aan den hemel en geen
zonnestraaltje, hoe gering ook. zag maar met
eenige mogelijkheid kans er door te dringen.
Wel is waar bleef het droog, maar in de
radio klonken verdachte knettergeluiden, die
iedere optimistische gedachte reeds in de kiem
smoorden.
En zoo was het te verklaren, dat het dit
maal niet zoo heel veel luyden waren, die er
op uit trokken, wat voor talloozen een niet
geringe teleurstelling was. Nietwaar, je maakt
plannen en je zit urén uit te vorschen waar
heen je al niet zult gaan.
!En dan... en dan... dan blykt het maar
altijd weer, dat je als simpel mensclije welis
waar alles van te vóór mag bedisselen en
wikken, maar dat je toch niet ai te vast op
je plannen kan bouwen.
Later in den morgen werd het er al niet
beter op. Integendeel: tegen elven ontlastte
zich een dreigend wolkengevaarte eindelijk en
eerst langzaam, naderhand vlugger drupten
groote regendruppels neer.
Maar zie: toen iedereen er al van overtuigd
was, dat het noodlot van dien dag zich reeds
compleet voltrokken had. toen brak ineens,
volkomen onverwacht, het wispelturige zon-
neke weer door, stralend en wat guitig mis
schien en vervulde al die zwartgallige harten
van de ontevredenen weer niet nieuwe hoop.
Buiten was het intusschen weer lekker zóel
geworden en in een minimum van tijd kon je
ze er weer op uit zien trekken, groot en klein,
zjj het ook niet meer voor grootere excursies.
