Buitenlandsch Overzicht.
oetbal
ie
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND
fd
No. 7608
EERSTE BLAD
ZATERDAG 15 JUNI 1935
63ste JAARGANG
Katholieken en Joden in
Duitschland.
Torgler op vrije voeten.
Een Duitsche echtscheidings
statistiek.
De drukte met Pinksteren
te Brussel.
De wapenstilstand in Z.-Amerika.
De Japansche actie in
Noord-China.
Het dalend geboortecijfer
in Italë.
De transferonderhandelingen
met Duitschland geslaagd
WASCUMACUINES
WRINGMACWINES
•Vooroorlocjsche prijzen.Vraagten U zult versteld staan,
De werkloosheid van
de jeugd
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Hcldersche Courant f 1.50; Koegraa,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige
landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. f 0.50, 10.70, f 0.70, f 1.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50,
f 1.70.
VerschyntDinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau; Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bg vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Eindelijk vrede in Zuid-Amerikade bemiddeling tusschen
Paraguay en Bolivië geslaagd. De gespannen toestand tusschen
Italië en Abessinië. - Nieuwe zorgen in het Verre'Oosten
Japan gaat door met zijn aggressief optreden.
De wapen'
stilstand
tusschen
Paraguay
en Bolivië
Gelukkig is er een
einde gekomen aan den
bloedigen strijd tusschen
Paraguay en Bolivië, die
reeds, met eenige onder
brekingen, zeven jaar
duurt. De bemiddelings
pogingen tusschen beide
staten zijn bekroond ge
worden en sinds gisterenmiddag zijn de vijan
delijkheden gestaakt. Er treedt nu een over
gangsperiode in van 12 dagen en dan zullen
de eerste vredesonderhandelingen beginnen.
Voor den duur van den wapenstilstand is
geen tijd vastgesteld, zoodat er geen gevaar
bestaat dat op een gegeven oogenblik de ter
mijn ervoor afgeloopen is, en een der partijen
daarin een voorwendsel zoekt, om door nieu
we vijandelijkheden druk op de onderhande
lingen uit te oefenen. Binnen drie maanden
moeten de legers gedemobiliseerd zijn. Hun
sterkte zal daarna niet meer dan 5000 man
mogen bedragen. Oorlogsmateriaal zal nog
slechts mogen worden aangeschaft ter ver
vanging van versleten materiaal.
De beide regeeringen zullen trachten sa
men. zonder inmenging van anderen, een
schikking te vinden aangaande de Gran
Chaco. Kunnen zij het niet eens worden, dan
zullen zij een beroep doen op het Haagsche
Hof voor Internationale Justitie. Men schijnt
ook nog eens de verantwoordelijkheid voor
het begin van den oorlog te willen gaan uit-
visschen. Een commissie zal daarmede wor
den belast.
Het zgn twee strijdlustige volken bij uit
nemendheid, die nu de strgdbgl hebben be
graven. Deze uitdrukking is ten opzichte van
hen zeer gepast, omdat het volken van in
hoofdzaak Indiaansche samenstelling zijn,
die goed op weg waren zich tegen elkaar
dood te vechten. Sedert zij zich in het begin
van de 19de eeuw bij de algemeene beweging
tegen de Spaansche heerschappij in hun buurt
aangesloten, en hun onafhankelijkheid be
vochten hadden vertoont vooral de geschie
denis van Bolivië een bijna onafgebroken
reeks van oorlogen en bloedige revoluties.
Hopen we dat nu inderdaad een peroide
van rust intreedt voor beide volken, die ern
stig geleden hebben in dezen waanzinnigen
strijd.
De spanning
tusschen
Italië en
Abessinië.
Italië, we hebben het
in ons vorig overzicht
reeds gezegd, heeft ma
ling aan alle nijdige
woorden, die elders in
Europa gezegd worden
over zijn houding ten
opzichte van Abessinië.
Het schijnt vast besloten zijn plannen door
te zetten, en voor den Volkenbond kan deze
geschiedenis nog pijnlijk genoeg worden, om
dat hij toch niet lijdelijk kan blijven toezien
De toestand voor de komende maanden ziet
er dan ook weer allesbehalve aangenaam uit.
In een communiqué van het Abessijnsche
gezantschap te Londen wordt verklaard, dat
de Abessijnsche regeering categorisch de be
richten in te Italiaansche pers tegenspreekt,
dat keizer Haile Selassie bij zijn bezoek aan
Harrar tot de stamhoofden in de provincie
Ogaden een rede zou hebben gehouden, waar
in hij mededeeling zou hebben gedaan van
plannen, een Abessijnsche heerschappij over
geheel Afrika te vestigen.
De stamhoofden van Ogaden zouden hun
wapens, uniformen en de geldsommen, die
hun van Italiaansche zijde waren geschonken
om hen om te.koopen en van het keizerrijk
afvallig te maken, spontaan aan de voeten
van den keizer hebben gelegd.
De Abessijnsche regeering vestigt de aan
dacht van de wereld op den smaad en de las
teringen die het worden aangedaan door een
land, dat in het verdrag van 1928 plechtig
vrede en eeuwige vriendschap heeft beloofd.
N ieuwe onrust
in het
Verre Oosten.
Japan volhardt in zijn
agressieve houding ten
opzichte van China. Het
handelt in menig opzicht
als Pharao ten opzichte
van de verdrukte Israë
lieten Telkens beloofde hij „de kinderen Is-
raëls" te zullen laten trekken, maar ook tel
kens kwam hij zijn belofte niet na. Zoo
ongeveer, zeiden we, handelt Japan ten op
zichte van China. Als het denkt dat de mo
gendheden zullen ingrijpen, omdat hun optre
den toch wel wat de spuigaten uitloopt, re-
tireeren ze. maar nog zijn de gemoederen niet
tot rust of nieuwe plannen worden gesmeed.
Uit Amerika komen reeds stemmen van
protest en Europa zal niet achterblijven als
Japan op deze wijze voortgaat, omdat het
zijn handelsbelangen in China geschaad ziet.
De Washington Star schrijft, dat Japan
bezit heeft genomen van Noord-China en op
cynische wijze de Westelijke mogendheden
negeert, doch Europa en de Ver. Staten heb
ben te Peiping en Tientsin gevestigde belan
gen, welke zij in Mantsjoekwo niet bezaten,
zoodat dit vroeger of later kan leiden tot een
actie om Japan te overtuigen, dat zgn optre
den niet alleen onverdedigbaar is, doch bui
tendien een flagrante schending van de inter
nationale rechten, welke niet zonder meer
kan worden geduld.
We mogen wel met belangstelling de ont
wikkeling van de gebeurtenissen in China
volgen.
Kolonel Takahasji zoo wordt uit Peking
gemeld heeft nieuwe Japansche eischen
aangeboden, waarbij Japan de controle zou
verkrijgen over de benoemingen van ambte
naren in Noord-China. Het heet, dat Takahasji
zou hebben gehandeld zonder machtiging van
zijn meerderen. Dit feit zoo wordt ver
klaard is er de reden van, dat men van
verschillende kanten in Japan poogt den ernst
van den toestand te verminderen, zonder de
ingediende eischen terug te nemen.
Opzienbarende preek van pater
Heribertus,
De Joodsche perscommissie schrijft ons:
De Franciskaner pater Heribertus uit het
klooster te Keulen heeft dezer dagen in de
katholieke kerk te Grosz Königsdorf een
drietal toespraken gehouden. In zijn laatste
toespraak heeft hij zich bezig gehouden met
het vraagstuk van bloed en ras in verband
met de huidige positie der katholieken in
Duitschland. Onder het opschrift „Juda,
Heil!" geeft de Westdeutscher Beobachter
een overzicht en beoordeeling van deze rede.
Niet bloed en ras zijn toonaangevend al
dus pater Heribertus doch alleen de liefde.
Ons is een neger of mulat met een zuivere
ziel liever dan een zondige ariër, omdat hij
ook Gode liever is. Christus, gelijktijdig
rnensch en God, is als mensch uit Semiti-
schen stam gesproten en daarom moeten wij
het Semitische ras achten! Wij geven den
keizer wat des keizers is en den kanselier
wat des kanseliers is; doch wij zijn burgers
van een Tweede Rijk, het Hemelrijk, en
Christus is onze leider. Christus uit den
stam Juda. Heil!
Volgens de Westdeutscher Beobachter be-
teekent het hooger achten van negers en mu
latten laster en beschimping van het eigen
bloed, die getuigen van een karakter- en ze
delijke verwildering zonder weerga, „waar
op wij pater Heribertus en zijn volgelingen
slechts één ding te zeggen hebben; Ga dan
maar liever naar de negers en mulatten. Wel
licht gevoelt hij zich beter onder de kani-
balen dan onder beschaafde menschen". In
dien pater Heribertus gelooft, voor de Joden,
de aartsvijanden van Duitschland en van alle
Christelijke volkomen en staten, te moeten
opkomen, neemt hij plaats in het front van
Juda; hij is het. die den tegenstanders van
de Kerk gelijk geeft, die Juda en Rome op
een lijn stellen
Reuter meldt uit Berlijn:
De leider van de vroegere Duitsche com
munistische partjj, Torgler, die zich ook na
in het Rijksdagproces te zgn vrijgesproken,
nog steeds in hechtenis bevond, is op vrije
voeten gesteld. Hij verblijft thans op het land
in de buurt van Berlijn. Van het communisme
heeft hy afstand gedaan.
Grootste percentage bjj 4 jaar
oude huwelijken.
Het Rijksbureau voor Statistiek publiceert
gegevens over de echtscheidingen in Duitsch
land gedurende 1933. In dat jaar zijn 42.485
huweiyken door den rechter gescheiden. De
meest voorkomende beweegreden, waarom
echtscheiding werd aangevraagd, was: in
breuk op de echtelijke plichten, krachtens
art. 1568 van het burgerlijk wetboek (27.874
gevallen of 66 pet. in het geheel). Echtbreuk
was in 14.865 gevallen de reden tot scheiding,
kwaadwillige verlating in 1074 gevallen (in
1913: 1698). Zoowel echtbreuk als kwaad
willige verlating is een allengs minder voor
komend motief voor scheiding geworden. In
1913 bijv. was het percentage voor echtbreuk
nog 55 pet. in het geheel.
Daarentegen is scheiding wegens ongenees
lijke krankzinnigheid van 373 in 1913 tot 706
gevallen in 1933 gestegen.
Van de huweiyken, die in 1933 door echt
scheiding zijn ontbonden, waren 93 nog geen
jaar geleden gesloten, 1035 waren gemiddeld
een jaar oud, 2384 twee jaar, 3221 drie jaar,
3533 vier jaar. Het hoogste percentage schei
dingen lag dus bij huweiyken, die vier jaar
geleden zijn gesloten. Bijna de helft van de
gescheiden huwelijken was kinderloos.
FELLE AANVAL VAN SENATOR LONG
OP DE N.R.A. EN OP ROOSEVELT.
15% uur aan het woord.
Senator Huey Long in Louisiana heeft in
den Senaat te Washington een feilen aanval
op de N.R.A. gedaan. Hij noemde deze orga
nisatie een tweede regeering met een eigen
president, een eigen senaat, een eigen huis
van afgevaardigden en een eigen vlag. Bo
vendien zeide hy, dat president Roosevelt tij
dens zijn uitstapjes op het jacht van Astor
onder den invloed der Rockefeller- en Astor-
betangen was gekomen.
Senator Long begon precies 12 uur 's mid
dags te spreken en is tot kwart voor vier
's nachts onafgebroken aan het woord ge
weest. Na deze prestatie van 15% uur moest
hij verdere obstructie uit physsieke onmacht
opgeven.
Het juiste totaalcijfer.
Door de directie van de wereldtentoonstel
ling is thans het totaalcijfer medegedeeld van
de bezoekers die, tijdens de Pinksterdagen
door de automatische toestellen, bij de ver
schillende ingangen geplaatst, werden gecon
troleerd. Van Zaterdagmiddag tot Maandag
avond werd de expositie, afgezien dan nog
van de amussementswijk Oud-Brussel, door
niet minder dan 1.094.940 personen bezocht.
Het is niet waarschijnlijk, dat dit cijfer, in
den loop van den zomer, nog zal worden
overtroffen, tenzij misschien op den Belgi
schen Nationalen feestdag: 21 Juli of op 15
Augustus, den midzomerdag bij uitnemend
heid in dit land.
Uit Asuncion wordt gemeld:
Het ministerie van buitenlandsche zaken
publiceert de volgende verklaring:
„De heldhaftige, in den oorlog overwinnende
Paraguaysche soldaat beeft den vrede voor
het vaderland veroverd. Een verdrag maakt
een einde aan den strijd met Bolivië Het is
om 12 uur te Buenos Aires onderteekend."
Het geheele diplomatieke korps begaf zich
Donderdag naar het regeeringspaleis en bracht
aan president Ayala de gelukwenschen van
de buitenlandsche regeeringen over. Ofschoon
op grond van het verdrag de vijandeiykheden
reeds Vrijdagmiddag moeten worden gestaakt,
is de oorlog in den Chaco voorloopig voort
gezet. De Paraguayers hopen nog voor de
inwerkingtreding van den wapenstilstand het
plaatsje Ravelo te kunnen nemen.
Het aantal Japansche soldaten
voortdurend aan.
Naar thans wordt gemeld, zijn de militaire
voorbereidingen van Japan voor het optre
den in Noord-China reeds op 9 Juni begon
nen. Tot 11 dezer zijn 13 troepentransporten
de stad Sjan Hei-kwan aan de lijn Moekden-
Peking gepasseerd.
Het eerste Japansche troepentransportschip
is Woensdagmorgen te Tangkoe aangekomen.
De troepen zijn in twee treinen naar Tient
sin gebracht.
Het garnizoen te Tientsin is met 700 man
versterkt, Vrijdag wordt te Tsjing Wang Tao
en Zaterdag wordt te Tangkoe versterking
verwacht.
Zaterdag zal het aantal Japansche militai
ren te Tsjihli 4000 man bedragen.
Sedert Maandag zijn twaalf treinen met
Japansche troepen en een pantsertrein Sjan-
hikwan gepasseerd.
De particuliere correspondent van de
Temps te Rome schrijft aan zijn blad: Het
jaar 1934 had in Italië een gevoelige daling
van het cijfer der geboorten en huwelijken te
zien gegeven vergeleken bij 1933. Men had
gehoopt, dat 1935 een verbetering zou op
leveren maar de resultaten van de eerste
vier maanden beantwoorden niet aan deze
verwachting. Vergeleken bij 1934 is het aantal
huweiyken nog met 5.265 verminderd, dat der
geboorten met 8.438. terwijl het sterftecijfer
gestegen is met 28.832. De bladen ontveins
den zich bij deze cijfers hun ongerustheid
niet. Men heeft gedacht dat het geboorte-
vraagstuk afhanketijk was van den oecono-
mischen toestand; het is in de eerste plaats
van moreelen aard. Dit maakt het zoo moei
lijk om tegen den stroom in te gaan. De bla
den herhalen de waarschuwing die Mussolini
in 1927 neerschreef:
„Het is er om te doeu, te weten, of de
geest van Italië al dan niet onherstelbaar
bedorven is door genotzucht eu de burgerlij
ken. Philistijnschen geest. Het geboortecijfer
is niet alleen een aanduiding voor de groeien
de kracht van de natie, het moet tevens het
fascistische volk onderscheiden van andere
volken, in dien zin, dat het zijn levenskracht
zal aantoonen en zgn wensch, die levenskracht
eeuwen lang te handhaven."
Om het kindertal aan te moedigen, zal
voortaan elk staatsambtenaar, wanneer hij
ook gehuwd is, 400 Lire krijgen, 600 voor het
tweede, 1000 voor het derde, 1600, 2000 en
2500 voor het vierde, vijfde en zesde kind.
Zoodra hg zeven kinderen heeft, zai hg van
alle belastingen, zoowel staats- en gemeente
belastingen worden vrijgesteld.
s
Woensdag arriveerde de voorzitter der
Duitsche transferdelegatie in Den Haag en
had op het departement van financiën een be
spreking met den voorzitter der Nederland-
sche delegatie. Vervolgens werd de geheele
Nederlandsche delegatie bijeengeroepen, die
gedurende den namiddag met den Duitschen
voorzitter, dr. Hartenstein, overleg pleegde.
Hiermede werden de een week geleden te Ber-
lgn onderbroken onderhandelingen weer op
genomen. Men bereikte tenslotte eenstemmig
heid op een grondslag, die het principieële be
zwaar der Nederlandsche regeering, hetwelk,
zooals bekend, in Berlijn op het laatste mo
ment tot opschorting der parafeering had ge
leid, ophief.
Het resultaat werd aanstonds aan minister
Colijn voorgelegd, die zich daarmede namens
de regeering vereenigde.
Woensdagavond werd het verdrag op het
departement van financiën geparafeerd. De
onderteekening zal ten spoedigste te Berttj'n
plaats vinden.
V/ I I -1,1
UITZENDING VAN DINERS
Dagelijks Billijk tarief.
KONIJN, Spoorstraat 98, Telef. 339.
De centrale commissie door den
minister van sociale zaken ge
ïnstalleerd.
Donderdagochtend heeft op het departe
ment van sociale zaken de eerste vergadering
plaats gehad van de ministerieeie commissie^
die zich het vraagstuk van de jeugdwerk
loosheid in wgden omvang zal aantrekken.
De minister van sociale zaken heeft fog die
gelegenheid de commissie geïnstalleerd en
daarbij een rede gehouden.
Antwoord van prof. F reuken.
Na de rede van den minister, heeft prof.
dr. Frenken het woord gevoerd en de wensch
uitgesproken, dat de verwachtingen van den
minister ten aanzien van de goede resultaten
in het belang van de jeugdwerkloosheid in
vervulling zouden gaan.
De commissie ving vervolgens haar werk
zaamheden aan.
Stand van het cultureele werk
voor jeugdige werkloozen.
Sinds in 1931 van Rijkswege de aandacht
van de gemeentebesturen werd gevestigd op
de zorg voor de werklooze jeugd, valt een
voortdurende uitbreiding van het cultureels
werk waar te nemen.
Deze uitbreiding geldt zoowel het cursus
werk als de werkobjecten, terwgl daarnaast
in 1935 met Rijkshulp een nieuwe is opge
komen, n.1. die van het kampwerk, dat tot
dien door het N.C.C. werd gesteund.
Cursuswerk.
In 1934 werd ten behoeve van het cursus
werk door het Rijk ongeveer 400.000 be
schikbaar gesteld. Tot 1 dezer is thans reeda
aan 142 gemeenten een subsidietoezegging
gedaan.
Als cursuswerk werden in deze gemeenten
vak- en z.g. theoriecursussen gegeven, waar
naast in vele gemeenten gelegenheid tot
sport en tot ontspanning was, terwijl In en
kele gemeenten voor de werklooze meisjes
cursussen werden georganiseerd in huishoude
lijke kennis of voor opleiding tot dienstbode.
Vakcursussen.
Wat de vakcursussen betreft, worden die
in timmeren en houtbewerking in het groot
ste aantal gemeenten aangetroffen en wel In
40. Daarop volgen de cursussen motorkennis
in 33 gemeenten.
Landbouw- of tuinbouwcursussen met of
zonder practisch werken in tuintjes worden
in 14 gemeenten aangetroffen.
Theorie-cursussen
Naast de vakcursussen namen in de boven
genoemde 114 gemeenten de theoriecursussen
een belangrijke plaats in.
Werkobjecten.
In 1934 werden in een 27-tal gemeenten
werkobjecten uitgevoerd of aangevangen.
Ook dit deel van het werk heeft in 1935 een
groote uitbreiding ondergaan. Tot 1 Juni '35
worden in 61 gemeenten één of meer werk-
bojecten goedgekeurd.
Kampwerk.
Over het kampwerk kunnen nog geen bij
zonderheden vermeld worden. Het eerste
kamp. dat van Rgkswege gesubsidieerd
wordt, is het in Mei j.l. geopende werkkamp
te Ede, georganiseerd door de Centrale voor
Werkloozenzorg.
Ook kampen van roomsch-katholieke, mo
derne en neutrale zijde worden voor een
Rijksbijdrage in aanmerking gebracht.
Feuilleton.
Li
en
9)
„Excuseer mij!" zei Carstairs, toen Lady
Hartopp in grenzenlooze verbazing haar face
a-main voor de oogen hield, „de zaak is, dat
ik daareven slechte tijding ontvangen heb...
ik ben ongerust hoogst ongerust ik moet
weggaan..." En hg ging weg. zonder meer,
waardoor hij zgn gastvrouw aanleiding gaf
tot het betreuren van de „allerschandelijkste
manieren van zelfs de aardigste jonge mannen
van den huidigen dag. Dat heeft die verschrik
kelijke oorlog zeker op zgn geweten."
In de frissche lucht, was Carstairs in staat
om zijn zinnen te verzamelen; om zijn gedach
ten te concentreeren op wat hem te doen
stond. Hij zou Wayne vermoorden, zoodra hij
hem zag... maar daartoe was het noodig dat
hij hem eerst zag... En in dien tusschentgd...
Zoodra Bob Willen hem zijn mededeeling
gedaan had, was de achterdocht zijn brein
terstond binnengeslopen. Hij had Wayne nooit
op en top vertrouwd; maar omdat hg te ge
makzuchtig was oni zich om iedere kleinig
heid vijanden op den hals te halen, had hij
den man geduld.
Wat voerde hij in het schild?
Carstairs liet een gesmoorden vloek uit, toen
hij zichzelven het antwoord daarop gaf. Way
ne behoorde tot het type goedgekleede, wel
gemanierde losbollen met honigzoete tong, die
ieder mooi meisje als hun wettige prooi be
schouwen. Waarheen had hij Maisie Willen
dezen avond gebracht?
Hg kon hier zgn tgd niet big ven verbeu
zelen... en kreeg hg Wayne te pakken, dan
zou hg dien vent zijn hals breken...
Aan den overkant van de straat was een
Ondergrondsch Station met de alomtegen
woordige telefooncellen. Hg stak over op
het gevaar af overreden te worden en bel
de de garage op. waar hij den auto besteld
had, die Maisie Willen naar Sullfolk Square
had moeten brengen.
Het antwoord, dat hij kreeg, diende niet
om zijn gemoed te kalmeeren.
„Neen, sir, de auto is niet uitgereden...
een telefonische boodschap, sir, vanavond om
zeven uur, om den auto af te bestellen... er
was verandering in de plannen gekomen,
werd er gezegd, sir."
„Maar ik zeg je dat ik zulk een boodschap
niet afgaf en het ook niet iemand anders
verzocht!" liet hij stoom uit.
„Het spijt me, sir," luidde het tergende
antwoord, „maar dat werd ons getelefoneerd,
en dus lieten wij den auto niet uitrijden... Het
spijt me wel, sir."
Naar het scheen, had Wayne zijn plannen
uitmuntend beraamd; hij had het er zoo op
aangelegd, dat hg niet gevolgd kon worden
of gestoord...
Carstairs greep opnieuw naar den telefoon-
haak, maar toen het eentonige „Hallo, welk
nummer?" van de telefoonjuffrouw hem
tegenklonk, haastte hg zich het ding weer
op te hangen. Hij zou op persoonlijk onder
zoek uitgaan.
Een taxi bracht hem vlug naar de men-
schelijke draaikolk Shaftesbury Avenue, en
de trap naar de flat van Hector Wayne op
stormende. trok hij aan de schel alsof het
huis in brand stond.
Zoodra de deur geopend werd en hij ver
beeldde zich nooit iets zoo welkoms aan
schouwd te hebben als het opengaan van die
deur vloog hij naar binnen.
„Doe die deur dicht!"
„Mrs. Carstairsriep de verbijste
rende knecht van Wayne. „Is er iets voorge
vallen, sir?"
Een glimlachje, afschrikwekkend in zgn
grimmigheid, ontsierde het knappe gezicht
van den bezoeker.
„Waar is je heer vanavond heen?"
De man stond te trillen. Hij had zijn uit
drukkelijke bevelen ontvangen, maar bedacht
dat het daaraan gehoorzamen hem aan de
hardhandigheid van den Hon. John Carstairs
zou overleveren.
„Ik weet het niet, sir!" mompelde hij. „Hij
heeft geen boodschap achtergelaten.
Carstairs liep naar de voordeur en draaide
die op slot.
„Bedenk je!" siste hij, „en laat mij je zeg
gen. dat, als je je niet gauw genoeg bedenkt,
ik met jou hetzelfde zal doen als met je
heer, zoodra ik hem zie. Dus nogmaals: waar
is Mr. Wayne vanavond heen gegaan?"
Een hand om den kraag van den man, en
een vuist, dreigend onder zijn neus gehouden,
waren, zooals Carstairs verwacht had, vol
doende om het geheugen van den knecht op
te frisschen.
„Als iemand hem noodzakelgk hebben
moest." antwoordde hij korzelig, „zou ik de
Lotus Club opbellen. Meer weet ik er niet
van." Hij voegde er niet bij, dat Wayne hem,
op straffe van onmiddellgk onslag, gewaar
schuwd had. de plaats waar hg vertoefde,
onder geen voorwaarde bekend te maken aan
Carstairs, voor het geval deze persoonlgk
mocht telefoneeren of komen. Hg was even
wel voor ontslag niet zoo beangst als voor
de kracht in de vuisten van den amateur-
voetballer.
„Vertel je mg de waarheid? De Hemel sta
je bg als je liegt. Matthews, wanneer je te
gen mij gelogen hebt, koni ik terug en breek
alle botten in je lijf! Heb je dat verstaan?"
„Ik heb u alles gezegd wat ik er van weet,
sir Mr. Wayne gebruikte dezelfde woor
den tegen mij."
„Jawel. Maar ik kom mijn belofte na. ont
houd dat goed."
Carstairs rende de straat op, en sprong in
de eerste de beste voorbijrijdende taxi.
„Lotus ClubStreet," schreeuwde hij.
In het sombere doolhof der ondeugd, dat
aan Tottenham Court Road grenst, tufte de
taxi verder om plotseling tot stilstand te ko
men.
„Ik ging niet verder, als ik u was. sir,"
ried de chauffeur hem aan, bij het geopend
portier staande, „het ziet er naar uit alsof
de politie daar een inval gedaan heeft. En
daarvoor werd het tijd ook, als u het mij
vraagt. Het was wat moois, zooals het in
de Lotus Club toeging, als het waar is, wat
ik er van hoorde."
Carstairs sprong met zulk een vaartje uit
de taxi, dat hij zijn raadgever bijna omver
wierp. In het onzekere licht zag zijn gelaat
er bleek en afgemat uit.
„Hier heb je een pond. en je krijgt er nog
vijf bij, als je hier wacht tot ik weer bui
ten kom. Zet je motor niet af, en val niet
in slaap!"
„Laat dat aan mij over, meneertje!" De
chauffeur grijnslachte begrijpend. Hij was te
dikwijls Cupido's wagenmenner geweest om
de kern van den toestand niet te begrijpen.
Een „hippie" te verlossen uit de klauwen
van de politie: dat was een opwindend waag-
stukje, dat sterk sprak tot Daniël William
Smith, die zijn West End van haver tot
gort kende.
Een politieagent bewaakte den ingang van
de Club (vroeger een hotel van verdacht
allooi) maar Carstairs duwde zijn belem
merenden arm en hand opzij, waarna de
agent hem met verbaasde blikken nastaarde.
Deze toestand was iets nieuws voor hem;
zgn opdracht luidde, niemand naar buiten
te laten gaan, maar dat iemand naar bin
nen wildenu, dat ging heni niet aan.
Overal stonden angstige groepjes boeme
laars in avondkleeding, en vrouwen, met be
traande plekken op hun geschminkt gezicht,
terwijl andere mannen, onmiskenbaar politie
agenten in burger, hun namen vroegen en
die in een boekje opschreven.
Het toeval was Jack behulpzaam. In het
eerste vertrek waar hij binnen keek, zag hij
Maisie Willen, die er geheel ontdaan uitzag
(Zij was juist uit haar bezwijming bijgekomen,
en had vernomen dat zij gearresteerd zou
werden.)
„Arresteer dien man!" bulderde een stem.
Carstairs had zich met zulk een geweld een
weg naar Maisie gebaand, dat twee agenten
op den grond geslingerd waren.
„Laat alles aan mij over!" kon hij haai
juist nog toefluisteren, voordat zijn rechter
arm als in een schroef gekneld werd.
„Nog één zoo'n beweging, en ik zal je er op
eentje trakteeren!" siste de barsche- detec
tive hem toe. „Wat moet je hebben, zeg?"
Jack Carstairs glimlachte vriendelijk in de
bliksems schietende oogen van den man.
„Heelemaal niets, sergeant is het wel
„sergeant", of moet ik „inspecteur" zeggen?
Ik wou alleen liever door u gearresteerd
worden dan door een ander. U wou mgn
naam weten? Met genoegen." Hg nam een
plat gouden étui uit zgn zak en trok er een
visitekaartje uit.
„H'm!" kuchte de detective, zoodra hg
naam gelezen had. „En hoe heet jij richtte
hg zich tot Maisie.
Haar met een knipoogje beduidende, dat
zij niets moest zeggen, antwoordde Car
stairs in haar plaats: „Jenny Williams ik
vergeef het me nooit, dat ik je in deze onge
legenheid gebracht heb, Jenny!"
Ondanks haar doodelijken angst, begreep
Maisie dat Jack wel zijn eigen naam aan
den detective opgegeven had, maar voor haar
een valschen, in een wanhopige, maar kalm
overlegde poging om haar voor schande te
bewaren.
„En het adres?" gromde de detective, en
hij liet volgen: „Denk er om, dat ieder leu
gentje je zwaar aangerekend zal worden.
„Zg" met 'n beweging van zijn hoofd naar
Maisie „is voor mg een nieuwelinge in het
vak."
Jack Carstairs had moeite om zich in te
houden den man niet neer te slaan. De detec
tive had met zijn woorden te kennen willen
geven, dat Maisie door hem niet herkend
was als een van de vrouwen van verdachte
zenden, die geregelde bezoeksters van de be
ruchte nachtkroegen in het West End waren.
Alsof dat uilskuiken geen fatsoenlijk meisje
van een ander kon onderscheiden, als hij er
een zag! Ging de kerel maar even een eindje
van haar af, opdat hg hem het verschrikke
lijke dilemma waarin hij zich tegenover het
meisje bevond, kon ophelderen
Maar hij moest tot het eind volhouden, en
dus noemde hij een blok flats in Charing
Cross Road, waarvan hg wist, dat ze niet in
den besten reuk stonden.
(Wordt vervolgd.)