Buitenlandsch Overzicht. oetbal ie NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA BINNENLAND fd No. 7608 EERSTE BLAD ZATERDAG 15 JUNI 1935 63ste JAARGANG Katholieken en Joden in Duitschland. Torgler op vrije voeten. Een Duitsche echtscheidings statistiek. De drukte met Pinksteren te Brussel. De wapenstilstand in Z.-Amerika. De Japansche actie in Noord-China. Het dalend geboortecijfer in Italë. De transferonderhandelingen met Duitschland geslaagd WASCUMACUINES WRINGMACWINES •Vooroorlocjsche prijzen.Vraagten U zult versteld staan, De werkloosheid van de jeugd COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Hcldersche Courant f 1.50; Koegraa, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2. Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. f 0.50, 10.70, f 0.70, f 1.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50, f 1.70. VerschyntDinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau; Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIE N: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bg vooruitbetaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Eindelijk vrede in Zuid-Amerikade bemiddeling tusschen Paraguay en Bolivië geslaagd. De gespannen toestand tusschen Italië en Abessinië. - Nieuwe zorgen in het Verre'Oosten Japan gaat door met zijn aggressief optreden. De wapen' stilstand tusschen Paraguay en Bolivië Gelukkig is er een einde gekomen aan den bloedigen strijd tusschen Paraguay en Bolivië, die reeds, met eenige onder brekingen, zeven jaar duurt. De bemiddelings pogingen tusschen beide staten zijn bekroond ge worden en sinds gisterenmiddag zijn de vijan delijkheden gestaakt. Er treedt nu een over gangsperiode in van 12 dagen en dan zullen de eerste vredesonderhandelingen beginnen. Voor den duur van den wapenstilstand is geen tijd vastgesteld, zoodat er geen gevaar bestaat dat op een gegeven oogenblik de ter mijn ervoor afgeloopen is, en een der partijen daarin een voorwendsel zoekt, om door nieu we vijandelijkheden druk op de onderhande lingen uit te oefenen. Binnen drie maanden moeten de legers gedemobiliseerd zijn. Hun sterkte zal daarna niet meer dan 5000 man mogen bedragen. Oorlogsmateriaal zal nog slechts mogen worden aangeschaft ter ver vanging van versleten materiaal. De beide regeeringen zullen trachten sa men. zonder inmenging van anderen, een schikking te vinden aangaande de Gran Chaco. Kunnen zij het niet eens worden, dan zullen zij een beroep doen op het Haagsche Hof voor Internationale Justitie. Men schijnt ook nog eens de verantwoordelijkheid voor het begin van den oorlog te willen gaan uit- visschen. Een commissie zal daarmede wor den belast. Het zgn twee strijdlustige volken bij uit nemendheid, die nu de strgdbgl hebben be graven. Deze uitdrukking is ten opzichte van hen zeer gepast, omdat het volken van in hoofdzaak Indiaansche samenstelling zijn, die goed op weg waren zich tegen elkaar dood te vechten. Sedert zij zich in het begin van de 19de eeuw bij de algemeene beweging tegen de Spaansche heerschappij in hun buurt aangesloten, en hun onafhankelijkheid be vochten hadden vertoont vooral de geschie denis van Bolivië een bijna onafgebroken reeks van oorlogen en bloedige revoluties. Hopen we dat nu inderdaad een peroide van rust intreedt voor beide volken, die ern stig geleden hebben in dezen waanzinnigen strijd. De spanning tusschen Italië en Abessinië. Italië, we hebben het in ons vorig overzicht reeds gezegd, heeft ma ling aan alle nijdige woorden, die elders in Europa gezegd worden over zijn houding ten opzichte van Abessinië. Het schijnt vast besloten zijn plannen door te zetten, en voor den Volkenbond kan deze geschiedenis nog pijnlijk genoeg worden, om dat hij toch niet lijdelijk kan blijven toezien De toestand voor de komende maanden ziet er dan ook weer allesbehalve aangenaam uit. In een communiqué van het Abessijnsche gezantschap te Londen wordt verklaard, dat de Abessijnsche regeering categorisch de be richten in te Italiaansche pers tegenspreekt, dat keizer Haile Selassie bij zijn bezoek aan Harrar tot de stamhoofden in de provincie Ogaden een rede zou hebben gehouden, waar in hij mededeeling zou hebben gedaan van plannen, een Abessijnsche heerschappij over geheel Afrika te vestigen. De stamhoofden van Ogaden zouden hun wapens, uniformen en de geldsommen, die hun van Italiaansche zijde waren geschonken om hen om te.koopen en van het keizerrijk afvallig te maken, spontaan aan de voeten van den keizer hebben gelegd. De Abessijnsche regeering vestigt de aan dacht van de wereld op den smaad en de las teringen die het worden aangedaan door een land, dat in het verdrag van 1928 plechtig vrede en eeuwige vriendschap heeft beloofd. N ieuwe onrust in het Verre Oosten. Japan volhardt in zijn agressieve houding ten opzichte van China. Het handelt in menig opzicht als Pharao ten opzichte van de verdrukte Israë lieten Telkens beloofde hij „de kinderen Is- raëls" te zullen laten trekken, maar ook tel kens kwam hij zijn belofte niet na. Zoo ongeveer, zeiden we, handelt Japan ten op zichte van China. Als het denkt dat de mo gendheden zullen ingrijpen, omdat hun optre den toch wel wat de spuigaten uitloopt, re- tireeren ze. maar nog zijn de gemoederen niet tot rust of nieuwe plannen worden gesmeed. Uit Amerika komen reeds stemmen van protest en Europa zal niet achterblijven als Japan op deze wijze voortgaat, omdat het zijn handelsbelangen in China geschaad ziet. De Washington Star schrijft, dat Japan bezit heeft genomen van Noord-China en op cynische wijze de Westelijke mogendheden negeert, doch Europa en de Ver. Staten heb ben te Peiping en Tientsin gevestigde belan gen, welke zij in Mantsjoekwo niet bezaten, zoodat dit vroeger of later kan leiden tot een actie om Japan te overtuigen, dat zgn optre den niet alleen onverdedigbaar is, doch bui tendien een flagrante schending van de inter nationale rechten, welke niet zonder meer kan worden geduld. We mogen wel met belangstelling de ont wikkeling van de gebeurtenissen in China volgen. Kolonel Takahasji zoo wordt uit Peking gemeld heeft nieuwe Japansche eischen aangeboden, waarbij Japan de controle zou verkrijgen over de benoemingen van ambte naren in Noord-China. Het heet, dat Takahasji zou hebben gehandeld zonder machtiging van zijn meerderen. Dit feit zoo wordt ver klaard is er de reden van, dat men van verschillende kanten in Japan poogt den ernst van den toestand te verminderen, zonder de ingediende eischen terug te nemen. Opzienbarende preek van pater Heribertus, De Joodsche perscommissie schrijft ons: De Franciskaner pater Heribertus uit het klooster te Keulen heeft dezer dagen in de katholieke kerk te Grosz Königsdorf een drietal toespraken gehouden. In zijn laatste toespraak heeft hij zich bezig gehouden met het vraagstuk van bloed en ras in verband met de huidige positie der katholieken in Duitschland. Onder het opschrift „Juda, Heil!" geeft de Westdeutscher Beobachter een overzicht en beoordeeling van deze rede. Niet bloed en ras zijn toonaangevend al dus pater Heribertus doch alleen de liefde. Ons is een neger of mulat met een zuivere ziel liever dan een zondige ariër, omdat hij ook Gode liever is. Christus, gelijktijdig rnensch en God, is als mensch uit Semiti- schen stam gesproten en daarom moeten wij het Semitische ras achten! Wij geven den keizer wat des keizers is en den kanselier wat des kanseliers is; doch wij zijn burgers van een Tweede Rijk, het Hemelrijk, en Christus is onze leider. Christus uit den stam Juda. Heil! Volgens de Westdeutscher Beobachter be- teekent het hooger achten van negers en mu latten laster en beschimping van het eigen bloed, die getuigen van een karakter- en ze delijke verwildering zonder weerga, „waar op wij pater Heribertus en zijn volgelingen slechts één ding te zeggen hebben; Ga dan maar liever naar de negers en mulatten. Wel licht gevoelt hij zich beter onder de kani- balen dan onder beschaafde menschen". In dien pater Heribertus gelooft, voor de Joden, de aartsvijanden van Duitschland en van alle Christelijke volkomen en staten, te moeten opkomen, neemt hij plaats in het front van Juda; hij is het. die den tegenstanders van de Kerk gelijk geeft, die Juda en Rome op een lijn stellen Reuter meldt uit Berlijn: De leider van de vroegere Duitsche com munistische partjj, Torgler, die zich ook na in het Rijksdagproces te zgn vrijgesproken, nog steeds in hechtenis bevond, is op vrije voeten gesteld. Hij verblijft thans op het land in de buurt van Berlijn. Van het communisme heeft hy afstand gedaan. Grootste percentage bjj 4 jaar oude huwelijken. Het Rijksbureau voor Statistiek publiceert gegevens over de echtscheidingen in Duitsch land gedurende 1933. In dat jaar zijn 42.485 huweiyken door den rechter gescheiden. De meest voorkomende beweegreden, waarom echtscheiding werd aangevraagd, was: in breuk op de echtelijke plichten, krachtens art. 1568 van het burgerlijk wetboek (27.874 gevallen of 66 pet. in het geheel). Echtbreuk was in 14.865 gevallen de reden tot scheiding, kwaadwillige verlating in 1074 gevallen (in 1913: 1698). Zoowel echtbreuk als kwaad willige verlating is een allengs minder voor komend motief voor scheiding geworden. In 1913 bijv. was het percentage voor echtbreuk nog 55 pet. in het geheel. Daarentegen is scheiding wegens ongenees lijke krankzinnigheid van 373 in 1913 tot 706 gevallen in 1933 gestegen. Van de huweiyken, die in 1933 door echt scheiding zijn ontbonden, waren 93 nog geen jaar geleden gesloten, 1035 waren gemiddeld een jaar oud, 2384 twee jaar, 3221 drie jaar, 3533 vier jaar. Het hoogste percentage schei dingen lag dus bij huweiyken, die vier jaar geleden zijn gesloten. Bijna de helft van de gescheiden huwelijken was kinderloos. FELLE AANVAL VAN SENATOR LONG OP DE N.R.A. EN OP ROOSEVELT. 15% uur aan het woord. Senator Huey Long in Louisiana heeft in den Senaat te Washington een feilen aanval op de N.R.A. gedaan. Hij noemde deze orga nisatie een tweede regeering met een eigen president, een eigen senaat, een eigen huis van afgevaardigden en een eigen vlag. Bo vendien zeide hy, dat president Roosevelt tij dens zijn uitstapjes op het jacht van Astor onder den invloed der Rockefeller- en Astor- betangen was gekomen. Senator Long begon precies 12 uur 's mid dags te spreken en is tot kwart voor vier 's nachts onafgebroken aan het woord ge weest. Na deze prestatie van 15% uur moest hij verdere obstructie uit physsieke onmacht opgeven. Het juiste totaalcijfer. Door de directie van de wereldtentoonstel ling is thans het totaalcijfer medegedeeld van de bezoekers die, tijdens de Pinksterdagen door de automatische toestellen, bij de ver schillende ingangen geplaatst, werden gecon troleerd. Van Zaterdagmiddag tot Maandag avond werd de expositie, afgezien dan nog van de amussementswijk Oud-Brussel, door niet minder dan 1.094.940 personen bezocht. Het is niet waarschijnlijk, dat dit cijfer, in den loop van den zomer, nog zal worden overtroffen, tenzij misschien op den Belgi schen Nationalen feestdag: 21 Juli of op 15 Augustus, den midzomerdag bij uitnemend heid in dit land. Uit Asuncion wordt gemeld: Het ministerie van buitenlandsche zaken publiceert de volgende verklaring: „De heldhaftige, in den oorlog overwinnende Paraguaysche soldaat beeft den vrede voor het vaderland veroverd. Een verdrag maakt een einde aan den strijd met Bolivië Het is om 12 uur te Buenos Aires onderteekend." Het geheele diplomatieke korps begaf zich Donderdag naar het regeeringspaleis en bracht aan president Ayala de gelukwenschen van de buitenlandsche regeeringen over. Ofschoon op grond van het verdrag de vijandeiykheden reeds Vrijdagmiddag moeten worden gestaakt, is de oorlog in den Chaco voorloopig voort gezet. De Paraguayers hopen nog voor de inwerkingtreding van den wapenstilstand het plaatsje Ravelo te kunnen nemen. Het aantal Japansche soldaten voortdurend aan. Naar thans wordt gemeld, zijn de militaire voorbereidingen van Japan voor het optre den in Noord-China reeds op 9 Juni begon nen. Tot 11 dezer zijn 13 troepentransporten de stad Sjan Hei-kwan aan de lijn Moekden- Peking gepasseerd. Het eerste Japansche troepentransportschip is Woensdagmorgen te Tangkoe aangekomen. De troepen zijn in twee treinen naar Tient sin gebracht. Het garnizoen te Tientsin is met 700 man versterkt, Vrijdag wordt te Tsjing Wang Tao en Zaterdag wordt te Tangkoe versterking verwacht. Zaterdag zal het aantal Japansche militai ren te Tsjihli 4000 man bedragen. Sedert Maandag zijn twaalf treinen met Japansche troepen en een pantsertrein Sjan- hikwan gepasseerd. De particuliere correspondent van de Temps te Rome schrijft aan zijn blad: Het jaar 1934 had in Italië een gevoelige daling van het cijfer der geboorten en huwelijken te zien gegeven vergeleken bij 1933. Men had gehoopt, dat 1935 een verbetering zou op leveren maar de resultaten van de eerste vier maanden beantwoorden niet aan deze verwachting. Vergeleken bij 1934 is het aantal huweiyken nog met 5.265 verminderd, dat der geboorten met 8.438. terwijl het sterftecijfer gestegen is met 28.832. De bladen ontveins den zich bij deze cijfers hun ongerustheid niet. Men heeft gedacht dat het geboorte- vraagstuk afhanketijk was van den oecono- mischen toestand; het is in de eerste plaats van moreelen aard. Dit maakt het zoo moei lijk om tegen den stroom in te gaan. De bla den herhalen de waarschuwing die Mussolini in 1927 neerschreef: „Het is er om te doeu, te weten, of de geest van Italië al dan niet onherstelbaar bedorven is door genotzucht eu de burgerlij ken. Philistijnschen geest. Het geboortecijfer is niet alleen een aanduiding voor de groeien de kracht van de natie, het moet tevens het fascistische volk onderscheiden van andere volken, in dien zin, dat het zijn levenskracht zal aantoonen en zgn wensch, die levenskracht eeuwen lang te handhaven." Om het kindertal aan te moedigen, zal voortaan elk staatsambtenaar, wanneer hij ook gehuwd is, 400 Lire krijgen, 600 voor het tweede, 1000 voor het derde, 1600, 2000 en 2500 voor het vierde, vijfde en zesde kind. Zoodra hg zeven kinderen heeft, zai hg van alle belastingen, zoowel staats- en gemeente belastingen worden vrijgesteld. s Woensdag arriveerde de voorzitter der Duitsche transferdelegatie in Den Haag en had op het departement van financiën een be spreking met den voorzitter der Nederland- sche delegatie. Vervolgens werd de geheele Nederlandsche delegatie bijeengeroepen, die gedurende den namiddag met den Duitschen voorzitter, dr. Hartenstein, overleg pleegde. Hiermede werden de een week geleden te Ber- lgn onderbroken onderhandelingen weer op genomen. Men bereikte tenslotte eenstemmig heid op een grondslag, die het principieële be zwaar der Nederlandsche regeering, hetwelk, zooals bekend, in Berlijn op het laatste mo ment tot opschorting der parafeering had ge leid, ophief. Het resultaat werd aanstonds aan minister Colijn voorgelegd, die zich daarmede namens de regeering vereenigde. Woensdagavond werd het verdrag op het departement van financiën geparafeerd. De onderteekening zal ten spoedigste te Berttj'n plaats vinden. V/ I I -1,1 UITZENDING VAN DINERS Dagelijks Billijk tarief. KONIJN, Spoorstraat 98, Telef. 339. De centrale commissie door den minister van sociale zaken ge ïnstalleerd. Donderdagochtend heeft op het departe ment van sociale zaken de eerste vergadering plaats gehad van de ministerieeie commissie^ die zich het vraagstuk van de jeugdwerk loosheid in wgden omvang zal aantrekken. De minister van sociale zaken heeft fog die gelegenheid de commissie geïnstalleerd en daarbij een rede gehouden. Antwoord van prof. F reuken. Na de rede van den minister, heeft prof. dr. Frenken het woord gevoerd en de wensch uitgesproken, dat de verwachtingen van den minister ten aanzien van de goede resultaten in het belang van de jeugdwerkloosheid in vervulling zouden gaan. De commissie ving vervolgens haar werk zaamheden aan. Stand van het cultureele werk voor jeugdige werkloozen. Sinds in 1931 van Rijkswege de aandacht van de gemeentebesturen werd gevestigd op de zorg voor de werklooze jeugd, valt een voortdurende uitbreiding van het cultureels werk waar te nemen. Deze uitbreiding geldt zoowel het cursus werk als de werkobjecten, terwgl daarnaast in 1935 met Rijkshulp een nieuwe is opge komen, n.1. die van het kampwerk, dat tot dien door het N.C.C. werd gesteund. Cursuswerk. In 1934 werd ten behoeve van het cursus werk door het Rijk ongeveer 400.000 be schikbaar gesteld. Tot 1 dezer is thans reeda aan 142 gemeenten een subsidietoezegging gedaan. Als cursuswerk werden in deze gemeenten vak- en z.g. theoriecursussen gegeven, waar naast in vele gemeenten gelegenheid tot sport en tot ontspanning was, terwijl In en kele gemeenten voor de werklooze meisjes cursussen werden georganiseerd in huishoude lijke kennis of voor opleiding tot dienstbode. Vakcursussen. Wat de vakcursussen betreft, worden die in timmeren en houtbewerking in het groot ste aantal gemeenten aangetroffen en wel In 40. Daarop volgen de cursussen motorkennis in 33 gemeenten. Landbouw- of tuinbouwcursussen met of zonder practisch werken in tuintjes worden in 14 gemeenten aangetroffen. Theorie-cursussen Naast de vakcursussen namen in de boven genoemde 114 gemeenten de theoriecursussen een belangrijke plaats in. Werkobjecten. In 1934 werden in een 27-tal gemeenten werkobjecten uitgevoerd of aangevangen. Ook dit deel van het werk heeft in 1935 een groote uitbreiding ondergaan. Tot 1 Juni '35 worden in 61 gemeenten één of meer werk- bojecten goedgekeurd. Kampwerk. Over het kampwerk kunnen nog geen bij zonderheden vermeld worden. Het eerste kamp. dat van Rgkswege gesubsidieerd wordt, is het in Mei j.l. geopende werkkamp te Ede, georganiseerd door de Centrale voor Werkloozenzorg. Ook kampen van roomsch-katholieke, mo derne en neutrale zijde worden voor een Rijksbijdrage in aanmerking gebracht. Feuilleton. Li en 9) „Excuseer mij!" zei Carstairs, toen Lady Hartopp in grenzenlooze verbazing haar face a-main voor de oogen hield, „de zaak is, dat ik daareven slechte tijding ontvangen heb... ik ben ongerust hoogst ongerust ik moet weggaan..." En hg ging weg. zonder meer, waardoor hij zgn gastvrouw aanleiding gaf tot het betreuren van de „allerschandelijkste manieren van zelfs de aardigste jonge mannen van den huidigen dag. Dat heeft die verschrik kelijke oorlog zeker op zgn geweten." In de frissche lucht, was Carstairs in staat om zijn zinnen te verzamelen; om zijn gedach ten te concentreeren op wat hem te doen stond. Hij zou Wayne vermoorden, zoodra hij hem zag... maar daartoe was het noodig dat hij hem eerst zag... En in dien tusschentgd... Zoodra Bob Willen hem zijn mededeeling gedaan had, was de achterdocht zijn brein terstond binnengeslopen. Hij had Wayne nooit op en top vertrouwd; maar omdat hg te ge makzuchtig was oni zich om iedere kleinig heid vijanden op den hals te halen, had hij den man geduld. Wat voerde hij in het schild? Carstairs liet een gesmoorden vloek uit, toen hij zichzelven het antwoord daarop gaf. Way ne behoorde tot het type goedgekleede, wel gemanierde losbollen met honigzoete tong, die ieder mooi meisje als hun wettige prooi be schouwen. Waarheen had hij Maisie Willen dezen avond gebracht? Hg kon hier zgn tgd niet big ven verbeu zelen... en kreeg hg Wayne te pakken, dan zou hg dien vent zijn hals breken... Aan den overkant van de straat was een Ondergrondsch Station met de alomtegen woordige telefooncellen. Hg stak over op het gevaar af overreden te worden en bel de de garage op. waar hij den auto besteld had, die Maisie Willen naar Sullfolk Square had moeten brengen. Het antwoord, dat hij kreeg, diende niet om zijn gemoed te kalmeeren. „Neen, sir, de auto is niet uitgereden... een telefonische boodschap, sir, vanavond om zeven uur, om den auto af te bestellen... er was verandering in de plannen gekomen, werd er gezegd, sir." „Maar ik zeg je dat ik zulk een boodschap niet afgaf en het ook niet iemand anders verzocht!" liet hij stoom uit. „Het spijt me, sir," luidde het tergende antwoord, „maar dat werd ons getelefoneerd, en dus lieten wij den auto niet uitrijden... Het spijt me wel, sir." Naar het scheen, had Wayne zijn plannen uitmuntend beraamd; hij had het er zoo op aangelegd, dat hg niet gevolgd kon worden of gestoord... Carstairs greep opnieuw naar den telefoon- haak, maar toen het eentonige „Hallo, welk nummer?" van de telefoonjuffrouw hem tegenklonk, haastte hg zich het ding weer op te hangen. Hij zou op persoonlijk onder zoek uitgaan. Een taxi bracht hem vlug naar de men- schelijke draaikolk Shaftesbury Avenue, en de trap naar de flat van Hector Wayne op stormende. trok hij aan de schel alsof het huis in brand stond. Zoodra de deur geopend werd en hij ver beeldde zich nooit iets zoo welkoms aan schouwd te hebben als het opengaan van die deur vloog hij naar binnen. „Doe die deur dicht!" „Mrs. Carstairsriep de verbijste rende knecht van Wayne. „Is er iets voorge vallen, sir?" Een glimlachje, afschrikwekkend in zgn grimmigheid, ontsierde het knappe gezicht van den bezoeker. „Waar is je heer vanavond heen?" De man stond te trillen. Hij had zijn uit drukkelijke bevelen ontvangen, maar bedacht dat het daaraan gehoorzamen hem aan de hardhandigheid van den Hon. John Carstairs zou overleveren. „Ik weet het niet, sir!" mompelde hij. „Hij heeft geen boodschap achtergelaten. Carstairs liep naar de voordeur en draaide die op slot. „Bedenk je!" siste hij, „en laat mij je zeg gen. dat, als je je niet gauw genoeg bedenkt, ik met jou hetzelfde zal doen als met je heer, zoodra ik hem zie. Dus nogmaals: waar is Mr. Wayne vanavond heen gegaan?" Een hand om den kraag van den man, en een vuist, dreigend onder zijn neus gehouden, waren, zooals Carstairs verwacht had, vol doende om het geheugen van den knecht op te frisschen. „Als iemand hem noodzakelgk hebben moest." antwoordde hij korzelig, „zou ik de Lotus Club opbellen. Meer weet ik er niet van." Hij voegde er niet bij, dat Wayne hem, op straffe van onmiddellgk onslag, gewaar schuwd had. de plaats waar hg vertoefde, onder geen voorwaarde bekend te maken aan Carstairs, voor het geval deze persoonlgk mocht telefoneeren of komen. Hg was even wel voor ontslag niet zoo beangst als voor de kracht in de vuisten van den amateur- voetballer. „Vertel je mg de waarheid? De Hemel sta je bg als je liegt. Matthews, wanneer je te gen mij gelogen hebt, koni ik terug en breek alle botten in je lijf! Heb je dat verstaan?" „Ik heb u alles gezegd wat ik er van weet, sir Mr. Wayne gebruikte dezelfde woor den tegen mij." „Jawel. Maar ik kom mijn belofte na. ont houd dat goed." Carstairs rende de straat op, en sprong in de eerste de beste voorbijrijdende taxi. „Lotus ClubStreet," schreeuwde hij. In het sombere doolhof der ondeugd, dat aan Tottenham Court Road grenst, tufte de taxi verder om plotseling tot stilstand te ko men. „Ik ging niet verder, als ik u was. sir," ried de chauffeur hem aan, bij het geopend portier staande, „het ziet er naar uit alsof de politie daar een inval gedaan heeft. En daarvoor werd het tijd ook, als u het mij vraagt. Het was wat moois, zooals het in de Lotus Club toeging, als het waar is, wat ik er van hoorde." Carstairs sprong met zulk een vaartje uit de taxi, dat hij zijn raadgever bijna omver wierp. In het onzekere licht zag zijn gelaat er bleek en afgemat uit. „Hier heb je een pond. en je krijgt er nog vijf bij, als je hier wacht tot ik weer bui ten kom. Zet je motor niet af, en val niet in slaap!" „Laat dat aan mij over, meneertje!" De chauffeur grijnslachte begrijpend. Hij was te dikwijls Cupido's wagenmenner geweest om de kern van den toestand niet te begrijpen. Een „hippie" te verlossen uit de klauwen van de politie: dat was een opwindend waag- stukje, dat sterk sprak tot Daniël William Smith, die zijn West End van haver tot gort kende. Een politieagent bewaakte den ingang van de Club (vroeger een hotel van verdacht allooi) maar Carstairs duwde zijn belem merenden arm en hand opzij, waarna de agent hem met verbaasde blikken nastaarde. Deze toestand was iets nieuws voor hem; zgn opdracht luidde, niemand naar buiten te laten gaan, maar dat iemand naar bin nen wildenu, dat ging heni niet aan. Overal stonden angstige groepjes boeme laars in avondkleeding, en vrouwen, met be traande plekken op hun geschminkt gezicht, terwijl andere mannen, onmiskenbaar politie agenten in burger, hun namen vroegen en die in een boekje opschreven. Het toeval was Jack behulpzaam. In het eerste vertrek waar hij binnen keek, zag hij Maisie Willen, die er geheel ontdaan uitzag (Zij was juist uit haar bezwijming bijgekomen, en had vernomen dat zij gearresteerd zou werden.) „Arresteer dien man!" bulderde een stem. Carstairs had zich met zulk een geweld een weg naar Maisie gebaand, dat twee agenten op den grond geslingerd waren. „Laat alles aan mij over!" kon hij haai juist nog toefluisteren, voordat zijn rechter arm als in een schroef gekneld werd. „Nog één zoo'n beweging, en ik zal je er op eentje trakteeren!" siste de barsche- detec tive hem toe. „Wat moet je hebben, zeg?" Jack Carstairs glimlachte vriendelijk in de bliksems schietende oogen van den man. „Heelemaal niets, sergeant is het wel „sergeant", of moet ik „inspecteur" zeggen? Ik wou alleen liever door u gearresteerd worden dan door een ander. U wou mgn naam weten? Met genoegen." Hg nam een plat gouden étui uit zgn zak en trok er een visitekaartje uit. „H'm!" kuchte de detective, zoodra hg naam gelezen had. „En hoe heet jij richtte hg zich tot Maisie. Haar met een knipoogje beduidende, dat zij niets moest zeggen, antwoordde Car stairs in haar plaats: „Jenny Williams ik vergeef het me nooit, dat ik je in deze onge legenheid gebracht heb, Jenny!" Ondanks haar doodelijken angst, begreep Maisie dat Jack wel zijn eigen naam aan den detective opgegeven had, maar voor haar een valschen, in een wanhopige, maar kalm overlegde poging om haar voor schande te bewaren. „En het adres?" gromde de detective, en hij liet volgen: „Denk er om, dat ieder leu gentje je zwaar aangerekend zal worden. „Zg" met 'n beweging van zijn hoofd naar Maisie „is voor mg een nieuwelinge in het vak." Jack Carstairs had moeite om zich in te houden den man niet neer te slaan. De detec tive had met zijn woorden te kennen willen geven, dat Maisie door hem niet herkend was als een van de vrouwen van verdachte zenden, die geregelde bezoeksters van de be ruchte nachtkroegen in het West End waren. Alsof dat uilskuiken geen fatsoenlijk meisje van een ander kon onderscheiden, als hij er een zag! Ging de kerel maar even een eindje van haar af, opdat hg hem het verschrikke lijke dilemma waarin hij zich tegenover het meisje bevond, kon ophelderen Maar hij moest tot het eind volhouden, en dus noemde hij een blok flats in Charing Cross Road, waarvan hg wist, dat ze niet in den besten reuk stonden. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1