Buitenlandsch Overzicht.
BLUE BAND PRIJSVRAAG!
oetbal
fd
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
e
JULI 1935
63ste JAARGANG
Aanwerving voor de marine.
Wederopleving van de
zeerooverij.
Staat van beleg te Barcelona.
BINNENLAND
Geen gepensionneerden
naar de fabriek.
UITSLAG VAN DE
Zoals bekend, stelden wij 1000. 250. en 5 X ƒ50.—
als prijzen in bovengenoemde prijsvraag beschikbaar.
Van de ingezonden versjes kwamen er vijf gelijkelijk voor de hoofd
prijs in aanmerking. In verband hiermede heeft de Jury na rijp
beraad beslist de prijs van 1000.— en die van 250.—
gelijkelijk te verdelen onder de inzenders dier vijf versjes en de
5 prijzen van 50. toe te kennen aan de vijf inzenders wier
versjes daarna het best geoordeeld werden.
Hier volgen de namen van de gelukkigen I
250- werd gezonden aan onderstaande Dames en Heren:
ƒ50 aan de Dames en Heren:
COURANT
Abonnement per 3 maanden bi) vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegraa.
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.—,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10. idem per mail en overige
landen t 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f0.70,fl.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50,
11.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donder a g- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerjj v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 60 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:,
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meCed. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bjj vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 16 ct. per regel,
minimum 60 cL (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Als het tot een oorlog komt tusschen Italië en Abessinië; de keizer
zal de troepen zelf aanvoeren. De verhouding tusschen Japan
en Rusland - De toestand in het Verre Oosten; het verscheurde
China.
Als het tot een ge
wapend conflict komt
tusschen Italië en Abes
sinië, wat God ver
hoede, dan zal ik, zoo
heeft de keizer van Abessinië aan een spe-
cialen verslaggever van de News Chronicle
verklaard, de troepen persoonlijk aanvoeren.
De Negus-Negesti, Selassi I, Keizer van
Abbessynië.
Op de vraag of hij werkelijk aan een oor
log geloofde, antwoordde hij, dat hij er nog
steeds op vertrouwde, dat de Volkenbond en
de groote mogendheden den oorlog zouden
kunnen verhinderen. In het verloop der
tegenwoordige onderhandelingen heeft Italië
nooit oeconomische of territoriale concessies
geëischt. Abessinië verleent zuiver oecono
mische concessies slechts aan particuliere
personen of firma's, niet echter aan regee-
ïingen.
De keizer verklaarde voorts, dat neutrale
buitenlanders in geval van oorlog het land
niet zouden behoeven te verlaten, daar de
Abessynsche regeering voor hun veiligheid
zou zorgen.
De Daily Telegraph schrijft ten aanzien van
het Abessynsche vraagstuk, dat Engeland in
de Italiaansche pers als een zakkenroller is
gehoond, omdat het de ondankbare taak van
vredebrenger op zich genomen heeft. Een be
proefde vriendschap van 50 jaren is ras ver
geten en veracht, als gevolg van de bemidde
lingspogingen, waarbij Engeland zich zelf be
reid verklaard heeft, den negus schadeloos te
stellen voor de groote oeconomische conces
sies, die hij aan Italië zou doen. Abessinië
zelf is voor Engeland van weinig belang, doch
de Volkenbond is van zeer veel belang en
aan dit punt zal het meeste gewicht worden
toegekend wanneer het kabinet zich bezig
houdt met het rapport van Eden over zijn
besprekingen met Mussolini en Laval.
Japan en Rusland
Japan en houden elkaar in de
gaten. Veel vertrouwen
vertrouwen hebben ze
niet in elkaar en daar
is dan ook wel reden voor. Zoowel Japan als
de Sowjet-Unie zijn onberekenbare factoren
in de wereld en men kan er zeker van zijn dat
zij niet zullen nalaten hun slag te slaan ais
de omstandigheden daarvoor gunstig zijn.
De Japansche minister van oorlog, Hajasji,
die dezer dagen is teruggekeerd van een in
spectiereis door Mantsjoekwo, verklaarde dat
de Sowjet-regeering ongeveer 200.000 man
gestationneerd had langs de grens, tusschen
de Sowjet-Unie en Mantsjoekwo. Sowjet-
troepen hadden alle strategische punten be
zet. Niettemin was de minister van meening
dat deze bezetting geen enkele bedreiging
van Japansche belangen inhield, al bleef na
tuurlijk altijd het gevaar van grensincidenten
bestaan. In dezen geest heeft Hajasji ook het
verslag in het kabinet uitgebracht.
Tegenover de pers verklaarde de minister
van oorlog dat hij in principe voorstander was
van het sluiten van een non-agressiepact met
Sowjet-Rusland, in welk geval Rusland naar
verwacht mocht worden, troepen van de grens
zou terugtrekken. Ook dan was de Russische
grens echter nog niet onbeschermd, gezien de
formidabele verdedigingswerken, die de Rus
sen daar hadden gebouwd.
De Russische volkscommissie van buiten-
landsche zaken, Litwinoff, zal scherp protes
teeren bij de Japansche regeering tegen het
overschrijden van de grens tusschen Sowjet-
Rusland en Mantsjoekwo door Japansche
militairen, Litwinoff zal eischen, dat in het
vervolg dergelijke grensoverschrijdingen ach
terwege blijven.
De Russische protestnota zou Zaterdag te
Tokio worden overhandigd. In deze nota
wordt erop gewezen, dat deze incidenten een
gespannen toestand in het Verre Oosten ten
gevolge hebben.
Rusland eischt, dat de Japansche officieren
en manschappen, die deelnamen aan den
marsch op Sowjet-Russiseh gebied streng ge
straft zullen worden.
STG J ANDIN OVITS J
de nieuwe premier van Joego-Slavië.
De toestar, d
in China.
Onder het hoofd „Arm
China" wijdt de Nw.
Rott. Crt. een hoofd
artikel aan den droevi-
gen toestand in China,
dat door innerlijke ver
deeldheid en door het optreden van Japan,
ten prooi is aan een wanhoop, die het met den
ondergang dreigt.
Wij ontleenen aan dit artikel de volgende
passages:
In Europa is het rustig en in Oost-Azië,
voor het oogenblik. Wat wij thans zoo rustig
noemen. Maar de lucht is vol van onweers
wolken. Men hoeft geen buitensporige opti-*
mist te zijn, om te kunnen gelooven, dat zjj
Europa nog kunnen overtrekken. Men hoeft
evenmin een buitensporige pessimist te zijn,
om over Oost-Azië zeer bekommerd te zijn.
In Europa verschuift het tafereel onophoude
lijk. In Oost-Azië blijft het in wezen hetzelfde
en kan men met vrij groote zekerheid zeg
gen, dat er in de eerste jaren geen vooruit
zicht op verandering is.
In Oost-Azië zijn de moeilijkheden op het
oogenblik niet acuut. Het geschil over Tsjahar
i3 bijgelegd. Het kan morgen weer niet bijge
legd blijken. Al of niet geschikt het is alles
een kwestie van tempo. Want Tsjahar ligt op
den weg naar Buiten Mongolië, en het is niet
waarschijnlijk, dat de Japansche militairen,
die een fel oog op dezen toegangsweg tot
Centraal Siberië gericht houden, dit oog zul
len neerslaan. Als zij zich vredelievend toonen,
dan is het, omdat zij weten dat de zaak voor
hen nog niet rijp is. Laat ons hopen dat zij
nooit rijp wordt.
China ware te helpen. Want de elementen
zijn in het land van Tsjiang Kai-sjek aanwe
zig, waaruit een bewind samen te stellen ware,
dat voor het Chineesche volk dragelijke om
standigheden kon scheppen. Het Chineesche
volk heeft daarvoor niet veel noodig. Eerste
voorwaarde zou moeten zijn, dat China met
rust gelaten wordt. Er zou vreemde hulp
moeten wezen, maar die zou van een aard
moeten zijn, dat zij dragelijk ware voor het
nationale gevoel van de Chineezen die dit ge
voel in gezonde mate bezitten. Die hulp zou
niet opgedrongen moeten worden. Maar hoe
zal het Chineesche volk rust krijgen, als de
regeering, die in staat blijkt met krachtige
hand in het binnenland orde te scheppen, buir
ElIW-
tenlandsche troepen steeds dieper in het lan<
ziet dringen, heelemaal niet zonder reden
diep bekommerd is over de bedoelingen van
een buurman, dien men gevoegelijk een vijand
kan noemen? Hoe kan een regeering gezajf
verwerven, als die buurman er een genoegen
in schijnt te vinden, haar de eene diep ver
nedering na de andere te laten ondergaan.
Van Engelschen kant heeft men een rede
lijk voorstel gedaan. Men heeft gezegd: Laat
ons, bij China belanghebbende groote mogend
heden, bijeenkomen, zien hoeveel leening er
noodig is, om een herstel van het evenwicht
in China mogelijk te maken, en dan beraad
slagen over de middelen, die noodzakelijk zijr
om ervoor te zorgen, dat dit geld goed ge
bruikt wordt, en de geldschieters niet wor
den gedupeerd. Wij willen niet zeggen, dat
dit plan zeker goede resultaten zou hebben
opgeleverd. Ieder onderdeel ervan is moei
lik: Het vinden van de geldschieters, van de
Chineesche overheid, die de verantwoordelijk
heid ervoor zou kunnen dragen, en van de
voldoende waarborgen. Maar het mogelijke
resultaat was de inspanning van het zoeken
waard. Komt China tot rust, wordt de bevol
king niet voortdurend door allerlei plagen ge
teisterd, dan blijkt het altijd een verbazing
wekkend nuttig gebied van afzet. De verstan
dige lieden in Japan, die begrijpen dat Japan
vooral dit laatste noodig heeft, weten dit ook
wel. Maar niet het verstand, doch een bran
dende, imperialistische eerzucht, geven in
Japan altijd weer den doorslag.
Nogmaals, arm China. Het werd altijd als
een zoo omvangrijke massa beschouwd, dat
alles wat er tegen ondernomen werd, slechts
speldeprikken leken. Nu krimpt het zichtbaar
samen onder de slagen, die het worden toege
bracht, en onder zijn eigen, innerlijk wee. Het
is of er geen heil is voor dat land.
KONIJN'S AUTOMATIC,
warme Croquetjes, diverse Slaatjes,
dag en nacht.
COLONEL FABRY,
de nieuwe Fransche minister van oorlog,
die de geweldige fortificaties van gewa
pend beton langs de Fransche oostgrens
heeft geïnspecteerd.
Om het aantal rrtanschappen der Ameri-
kaansehe marine in overeenstemming met de
marinebegrooting te brengen op 93,000 man,
heeft de minister van marine, Swanson, op
dracht gegeven tot de heropening der aan
werving. Met ingang van 1 Juli zouden name
lijk 1500 in dienst worden genomen. Op het
oogenblik bedraagt de sterkte 82,500 man.
Naar uit Sjanghai wordt gemeld, werd aan
de kust van de provincie Tsjekiang het kleine
Chineesche kustvaartuig Tsjihing door zee-
roovers overvallen. Zij hadden zich als pas
sagiers aan boord begeven. Alle passagiers
werden uitgeplunderd. In totaal maakten de
bandieten 3000 dollar buit. Bij het gevecht
werd een wachtpost doodgeschoten.
Om gemakkelijk te kunnen ontsnappen,
stelden zij de machines van het schip buiten
werking. Zij werden tenslotte opgenomen aan
boord van een jonk, die zich aan de kust ver
borgen had opgehouden.
Dit is de eerste overval van zeeroovers
sedert verscheidene maanden.
Trams en bussen in brand
gestoken,.
De ministerraad heeft in een buitengewone
bijeenkomst besloten, den staat van beleg af
te kondigen voor de stad en de provincie
Barcelona.
De aanleiding tot dezen maatregel is het
feit, dat in den laatsten tjjd de gewapende
overvallen door anarchistische elementen
voortdurend menigvuldiger zijn geworden. In
den nacht van Donderdag op Vrijdag zijn
eentramwagen en twee autobussen in brand
gestoken.
De ministers van oorlog en binnenlandsche
zaken zouden Zaterdagochtend per vliegtuig
naar Barcelona gaan om zelf den staat van
beleg te proclameeren en een onderzoek te
leiden, in de eerste plaats ten aanzien van
de door de politie genomen maatregelen. Men
vermoedt, zoo meldt V.D. uit Madrid, dat
zekere politie-ambtenaren niet met de noo-
dige energie tegen de onlusten optreden. Kort
geleden zijn er trouwens 74 politiemannen uit
den dienst ontslagen.
Firma Erve De Jong voert
rouleersysteem in.
Naar De Tel. verneemt, is, thans de voor de
gepensionneerde arbeiders van de N.V. de
Erve H. de Jong verontrustende mededeeling,
dat zij Maandag 1 Juli a.s. weer in de fabriek
verwacht werden om hun werkzaamheden te
hervatten, inzooverre veranderd, dat zij voor-
loopig deze werkzaamheden niet zullen behoe
ven te verrichten. De arbeiders, die ontslag
hadden gekregen en in wier plaats de gepen
sionneerden zouden moeten treden, blijven aan
het werk.
Voorts werd door het blad medegedeeld, dat
voor de arbeiders een z.g. rouleersysteem zal
worden ingevoerd, dat ten gevolge zal hebben,
dat in de toekomst iedere maand een drietal
arbeiders zal worden ontslagen voor een
maand, waarna zjj weer aan het werk moeten
voor drie maanden.
Tevens zullen stappen worden gedaan bjj
de gemeentebesturen van Wormerveer en
Wormer en de regeering om voor de ontsla
genen zoo spoedig mogeljjk een wachtgeld
regeling vast te stellen.
De N.V. heeft intusschen door middel van
een advocaat te Amsterdam een bedrag van
ongeveer 2500 betaald, zijnde het achterstal
lige pensioen tot en met 15 Juni j.1. van de
gepensionneerde arbeiders.
EEN BOEK OVER DE KONINGIN.
In den loop van Augustus zal bjj de N.V.
uitgeversfirma Albani te 's-Gravenhage een
boek verschjjnen, getiteld Koningin Wilhel-
mina.
Het dankt zjjn ontstaan aan de overwe
ging, dat er tot op het oogenblik wel ver
schillende groote verzamelwerken zijn, die
verschenen op belangrjjke oogenblikken in
het leven van onze Vorstin (inhuldiging, zil
veren regeeringsfeest, zilveren huwelijk),
maar dat een kleinere afzonderlijke uitgaaf,
welke een algemeene schets geeft van haar
leven en haar bestuur en een karakteristiek
van haar persoon, tot dusver nog niet het
licht zag.
Dit nieuwe hoek, dat in groote lijnen het
leven en de figuur der Koningin schets, is
geschreven door den heer D. Hans, journaliste
te 's-Gravenhage.
P. Ge''V Tomatenstraat 182, Den Haag
J. Krijt, Spoorstraat 18, Boxtel
L. Do i Dorpstraat 51, Zoeterwoude
P. v. d. Pol-Schrave, Van Swietenstraai 5, Gouda
J. J. Kuyper-Zwanenburg, Barentszstraat 5"', Amsterdam C
F, van Beek, Kostverloren 22, Veenendaal
W. Lange, Pastoriestraat 4, Eindhoven
H, Walburgh Schmidt, Schroeder van der Kolkstraat Z1"', Utrecht
A, van Wijmeren, B 169, Dorst N.B,
A. Korthuys-van Es, Vlaggemanstraat 36, Rotterdam
Alle overige inzenders, die op
No. 23 hebben gestemd, ontvan
gen in de loop van deze maand
de toegezegde verrassing.
BLUE
BAND
Feuilleton.
36)
en
„En een verdoemd schunnige ook!" liet
Dale zich ijskoud hooren. „Ik wil er tegen
over u allen gerust voor uitkomen," ging hjj
hij voort, zich tot de anderen richtende, „dat
ik Carstairs geloof en als iemand van u
hierna nog lust heeft om zich te verzetten,
dat hjj Wayne met zjjn zweep afranselt,
krijgt hjj met mij te doen. En dat slaat voor
namelijk op jou, Laidbury; kom maar op!"
„Wat heb jij te zeggen, Wayne?" vroeg
Laidbury, alsof hjj niets van de bedreiging
gehoord had.
Hector Wayne rukte zich los uit de armen,
die hem tegenhielden.
„Dat het een leugen is!" schreeuwde hjj.
Ik begrijp niet, waarom de kerel mij die
logementhoudersdochter op den hals pro
beert te schuiven, nadat
Met één sprong was Carstairs bjj hem.
Hij greep hem bij de keel en sleepte hem bui
ten den kring der omstanders.
„Blijft allen waar je bent, luidjes de
ploert verdient het!" riep Dale.
Het volgende oogenblik weergalmde de
zaal van gillen. De zware zweep was op dc
ineenkrimpende gestalte van Wayne neerge
komen. De slagen volgden elkaar onbarm-
tig snel op, tot de arm van Carstairs er zul
een pijn van ging doen, dat hjj het straf
werktuig niet langer kon hanteeren. Intus-
was Wayne een jammerlijke figuur gewor
den, krimpend van de pijnen. Eindeljjk slin
gerde Carstairs hem met zulk een kracht
van zich af, dat hjj, tegen den Graaf van
Laidbury aanbonzende, dezen club-scheids-
rechter vierkant van de voeten sloeg.
Er heerschte een oogenblik van ademlooze
stilte.
„Goed werk uitstekend gedaan, Car
stairs!" prees Tony Dale, een stap voor
waarts nemende. Hij stak zijn hand uit.
De overige heeren zijn bljjkbaar niet van
dezelfde meening," merkte Carstairs op,
„maar" en er schemerde eenige minach
ting in zijn woorden door „niettemin dank
ik hen voor hun lankmoedigheid. Ik kwam
hier om eenbelofte te vervullen, die ik te
genover mezelven afgelegd heb, en wil nu
niet langer storen."
De Graaf van Laidbuiy was overeind ge
krabbeld.
„Ik zal maatregelen nemen, dat je ver
zocht wordt om voor je lidmaatschap te be
danken." brulde hjj.
„Als je de moeite wilt nemen, je tot den
secretaris van de club te wenden, zul je ont
dekken, dat ik al voor mijn lidmaatschap be
dankt heb; heeft u verder nog iets tegen mij
te zeggen, sir?" Hjj speelde losjes met zjjn
zweep.
Naar het scheen, had de Graaf van Laid
bury verder niets meer te zeggen. Zonder
een woord meer, liep Carstairs naar de deur.
Naast hem liep één man de trouwe Tony
Dale. Alle anderen hielden zich afzijdig.
„Is dat waar, Carstairs?" vroeg Dale.
„Heb je waarlijk bedankt?"
„Voor alles!" antwoordde de ander met
een grimmig lachje. Ik keer Londen den rug
toe Dale."
„En waar ga je heen?"
„Dat weet de heer!" zei Carstairs, zonder
eenige oneerbiedigheid.
„Maar je zult je toch niet schoon van alles
losrukken? Daar zit geen zin in, en er be
staat ook geen reden voor, man!" Dale was
verontwaardigd over het denkbeeld.
„Al had ik geen andere reden, Tony, dan
zou de houding van die kerels," met een
hoofdbeweging in de richting van de rook
kamer, „voldoende zijn. Vaarwel, beste
kerel." Dale schudde de hem toegestoken
hand, onder het zacht gemompel van vloe
ken. De geheele geschiedenis was hem onbe
grijpelijk. Wat kwam het er op aan, of Car
stairs zich „in do soep" gewerkt had? Hij
was de eerste niet, en zou zeer zeker de
laatste niet zjjn, die in een heet schandaaltje
gemoeid was. En dan, hjj had het rechte ge
daan het éénige rechte
„Hoe staat het met je financiën, Jack?"
vroeg deze trouwe ziel met eenige bezorgd
heid.
„Ik ga voortaan voor mijn brood wer
ken!" verklaarde de ander met klem en
weg was hjj.
Bij den hoek van Piccadilly nam Car
stairs een bus. Zijn trots kwam tegen het
denkbeeld in opstand, maar het was hem
onmogeljjk Londen vaarwel te zeggen zonder
eerst een bezoek aan De Drie Geveltoppen
gebracht te hebben.
De wereld had zijn ooren aan het tuiten
gebracht, maar hij kon niet gelooven, dat
Maisie Willen haar vader de boodschap ge
geven had, door hem door de telefoon op
zulk een beleedigende wijze overgebracht.
Zeer zeker zou het meisje eerder luisteren
naar de stem van haar hart, dan naar de
uitstorting van de fiolen van den toorn van
haar vader? En toch, waarom had zij hern
gedurende die donkere dagen geen enkel let
tertje van haar laten toekomen?
Een ander zou zjjn gaan denken dat dit
een povere belooning was voor alles wat hjj
gedaan had, maar over den geheelen weg
naar Kensington, zat Carstairs niet aan zich-
zelven te denken, maar aan het meisje, wier
liefde hij veroverd meende te hebben. Hij
kende haar, sprak hrj tot zichzelf, als het
toonbeeld der eer. Waarom dus
Hij trad het hotel „De Drie Geveltoppen"
binnen met tintelende zenuwen en angstig
kloppend hart. Door de privé-vertrekken loo-
pende, zag hjj Emily en riep haar zacht bij
den naam.
Het gezicht van de huishoudster weerspie
gelde vr-schillende gewaarwordingen. Eerst
verried i._t groote bljjdschap; het volgende
oogenblik werd het door een trek van spjjt
en ongerustheid bewolkt.
„O, Mr. Carstairs," zei zij, eenigszins be
verig, „u had niet hier behooren te komen!
Het treft gelukkig, dat Mr. Willen uit is,
maar hij heeft bevelen gegeven, dat u hier
niet binnengelaten mag worden."
„Dat meen ik begrepen te hebben, hjj te
lefoneerde mij vanmiddag, met die strekking.
Maar," en hjj trok een grimmig gezicht, „ik
ga voorgoed weg ik verlaat Londen van
avond nog en ik wilde voor mjjn vertrek
afscheid van Miss Willen nemen. Wil je
haar vragen of zjj mij één minuutje te woord
kan staan?"
De vrouw raakte zjjn mouw met de hand
aan. De oogen van Emily waren nat van
tranen.
Zjj heeft zich de laatste dagen zoo misera
bel gevoeldal maar schreien en mok
kenmaar ik zal het haar gaan vragen."
Alsof zij zichzelve niet vertrouwde om nog
verder te spreken, ging Emily weg.
Vijf minuten die Carstairs even zooveel
uren toeschenen gingen voorbjj; toen
kwam Emily terug. Haar boodschap stond
op haar gezicht te lezen.
„U moet het haar niet al te zwaar aan
rekenen, Mr. Carstairs," stamelde zjj, „maar
mijn lieve kind zegt, dat zjj u niet ont
vangen kan!"
„Mij niet ontvangen kan? Waarom niet?"
Hij schreeuwde de woorden zoo luid, dat
het meisje ze verstaan moest hebben.
„Sssst, beste meneer!" suste Emily, hem
weer over zijn mouw strijkende, waarbij haar
vingers beefden u mag zich niet zoo
boos op mijn meisje maken Mr. Willen
haar haar verboden met u te spreken."
Heeft zjj dan heelemaal geen wil van zich
zelve?" De woorden waren er uitgeflapt,
voordat hij er iets aan doen kon.
Emily liep van hem weg. De deur was
opengemaakt, en Maisie Willen, een schim
van het gelukkige meisje, dat hjj gedurende
den geheelen zomer verleidelijk en standvas
tig het hof had gemaakt, kwam de kamer
binnen.
„Maisie!" riep hjj uit, en liep haar tege
moet. Zjj weerde hem evenwel af.
„Ik ben alleen gekomen om te zeggen, dat
het ook mjjn wensch, en niet alleen die van
mjjn vader is, om allen omgang met u af te
breken!" zei zij.
Hij herkende haar stem niet als de hare,
maar toch trad hjj een stap achterwaarts.
„Ik moet die gevoelens eerbiedigen, Miss
Willen, en het spijt mjj het u lastig gemaakt
te hebben."
Hjj draaide zich om, en verliet het hotel
zonder één woord, zelfs zonder een blik.
HOOFDSTUK XII.
De man, die zichzelf niet was.
Dienzelfden avond vertrok Carstairs uit
Londen naar Southampton. Hij koesterde
vage voornemens om te beproeven zijn pas
sage aan boord van een schip te verdienen
hjj had die omschrijving ergens opgevan
gen, zonder er de juiste beteekenis van te
vatten) om zoodoende met een van de groote
oceaanstoomers naar Amerika te komen.
Teleurstelling bleef niet lang uit. De
havenkantoren werden belegerd door honder
den mannen, die wanhopig om dit of dat
baantje verlegen waren. Deze zagen met de
grootste onwelwillendheid neer op den onge
schoolden nieuweling in hun gelederen, en
hun voorbeeld werd gevolgd door walbazen
en anderen, tot wie Carstairs zich om werk
wendde. Weldra begon hjj in te zien, dat
allesin deze nieuwe wereld zich tegen hem
keerde. Zijn spraak was te beschaafd, zjjn
handen wazen te blank, zjjn kleeren en hij
droeg zijn oudste pak nog wel waren van
een te goeden kleermaker afkomstig. Eén
maal hoorde hjj zich naar het hoofd slinge
ren: „Ha, hjj is een van die heerachtige leeg-
loopers, van wie je leest Bill!" en die woor
den brachten hem zelfs in zijn wanhoop aan
het glimlachen.
Hjj bleef een week in Southampton, en be
sloot toen verder te trekken. Hij kon in de
stad met geen mogelijkheid werk krijgen, en
het beetje geld, dat hij uit de schipbreuk
had kunnen redden, versmolt als sneeuw voor
de zon.
(Wordt vervolgd.)