Buitenlandsch Overzicht. BLUE BAND PRIJSVRAAG! oetbal fd NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA e JULI 1935 63ste JAARGANG Aanwerving voor de marine. Wederopleving van de zeerooverij. Staat van beleg te Barcelona. BINNENLAND Geen gepensionneerden naar de fabriek. UITSLAG VAN DE Zoals bekend, stelden wij 1000. 250. en 5 X ƒ50.— als prijzen in bovengenoemde prijsvraag beschikbaar. Van de ingezonden versjes kwamen er vijf gelijkelijk voor de hoofd prijs in aanmerking. In verband hiermede heeft de Jury na rijp beraad beslist de prijs van 1000.— en die van 250.— gelijkelijk te verdelen onder de inzenders dier vijf versjes en de 5 prijzen van 50. toe te kennen aan de vijf inzenders wier versjes daarna het best geoordeeld werden. Hier volgen de namen van de gelukkigen I 250- werd gezonden aan onderstaande Dames en Heren: ƒ50 aan de Dames en Heren: COURANT Abonnement per 3 maanden bi) vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegraa. Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10. idem per mail en overige landen t 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f0.70,fl.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50, 11.70. Verschijnt Dinsdag-, Donder a g- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerjj v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 60 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIE N:, 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meCed. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bjj vooruitbetaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 16 ct. per regel, minimum 60 cL (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Als het tot een oorlog komt tusschen Italië en Abessinië; de keizer zal de troepen zelf aanvoeren. De verhouding tusschen Japan en Rusland - De toestand in het Verre Oosten; het verscheurde China. Als het tot een ge wapend conflict komt tusschen Italië en Abes sinië, wat God ver hoede, dan zal ik, zoo heeft de keizer van Abessinië aan een spe- cialen verslaggever van de News Chronicle verklaard, de troepen persoonlijk aanvoeren. De Negus-Negesti, Selassi I, Keizer van Abbessynië. Op de vraag of hij werkelijk aan een oor log geloofde, antwoordde hij, dat hij er nog steeds op vertrouwde, dat de Volkenbond en de groote mogendheden den oorlog zouden kunnen verhinderen. In het verloop der tegenwoordige onderhandelingen heeft Italië nooit oeconomische of territoriale concessies geëischt. Abessinië verleent zuiver oecono mische concessies slechts aan particuliere personen of firma's, niet echter aan regee- ïingen. De keizer verklaarde voorts, dat neutrale buitenlanders in geval van oorlog het land niet zouden behoeven te verlaten, daar de Abessynsche regeering voor hun veiligheid zou zorgen. De Daily Telegraph schrijft ten aanzien van het Abessynsche vraagstuk, dat Engeland in de Italiaansche pers als een zakkenroller is gehoond, omdat het de ondankbare taak van vredebrenger op zich genomen heeft. Een be proefde vriendschap van 50 jaren is ras ver geten en veracht, als gevolg van de bemidde lingspogingen, waarbij Engeland zich zelf be reid verklaard heeft, den negus schadeloos te stellen voor de groote oeconomische conces sies, die hij aan Italië zou doen. Abessinië zelf is voor Engeland van weinig belang, doch de Volkenbond is van zeer veel belang en aan dit punt zal het meeste gewicht worden toegekend wanneer het kabinet zich bezig houdt met het rapport van Eden over zijn besprekingen met Mussolini en Laval. Japan en Rusland Japan en houden elkaar in de gaten. Veel vertrouwen vertrouwen hebben ze niet in elkaar en daar is dan ook wel reden voor. Zoowel Japan als de Sowjet-Unie zijn onberekenbare factoren in de wereld en men kan er zeker van zijn dat zij niet zullen nalaten hun slag te slaan ais de omstandigheden daarvoor gunstig zijn. De Japansche minister van oorlog, Hajasji, die dezer dagen is teruggekeerd van een in spectiereis door Mantsjoekwo, verklaarde dat de Sowjet-regeering ongeveer 200.000 man gestationneerd had langs de grens, tusschen de Sowjet-Unie en Mantsjoekwo. Sowjet- troepen hadden alle strategische punten be zet. Niettemin was de minister van meening dat deze bezetting geen enkele bedreiging van Japansche belangen inhield, al bleef na tuurlijk altijd het gevaar van grensincidenten bestaan. In dezen geest heeft Hajasji ook het verslag in het kabinet uitgebracht. Tegenover de pers verklaarde de minister van oorlog dat hij in principe voorstander was van het sluiten van een non-agressiepact met Sowjet-Rusland, in welk geval Rusland naar verwacht mocht worden, troepen van de grens zou terugtrekken. Ook dan was de Russische grens echter nog niet onbeschermd, gezien de formidabele verdedigingswerken, die de Rus sen daar hadden gebouwd. De Russische volkscommissie van buiten- landsche zaken, Litwinoff, zal scherp protes teeren bij de Japansche regeering tegen het overschrijden van de grens tusschen Sowjet- Rusland en Mantsjoekwo door Japansche militairen, Litwinoff zal eischen, dat in het vervolg dergelijke grensoverschrijdingen ach terwege blijven. De Russische protestnota zou Zaterdag te Tokio worden overhandigd. In deze nota wordt erop gewezen, dat deze incidenten een gespannen toestand in het Verre Oosten ten gevolge hebben. Rusland eischt, dat de Japansche officieren en manschappen, die deelnamen aan den marsch op Sowjet-Russiseh gebied streng ge straft zullen worden. STG J ANDIN OVITS J de nieuwe premier van Joego-Slavië. De toestar, d in China. Onder het hoofd „Arm China" wijdt de Nw. Rott. Crt. een hoofd artikel aan den droevi- gen toestand in China, dat door innerlijke ver deeldheid en door het optreden van Japan, ten prooi is aan een wanhoop, die het met den ondergang dreigt. Wij ontleenen aan dit artikel de volgende passages: In Europa is het rustig en in Oost-Azië, voor het oogenblik. Wat wij thans zoo rustig noemen. Maar de lucht is vol van onweers wolken. Men hoeft geen buitensporige opti-* mist te zijn, om te kunnen gelooven, dat zjj Europa nog kunnen overtrekken. Men hoeft evenmin een buitensporige pessimist te zijn, om over Oost-Azië zeer bekommerd te zijn. In Europa verschuift het tafereel onophoude lijk. In Oost-Azië blijft het in wezen hetzelfde en kan men met vrij groote zekerheid zeg gen, dat er in de eerste jaren geen vooruit zicht op verandering is. In Oost-Azië zijn de moeilijkheden op het oogenblik niet acuut. Het geschil over Tsjahar i3 bijgelegd. Het kan morgen weer niet bijge legd blijken. Al of niet geschikt het is alles een kwestie van tempo. Want Tsjahar ligt op den weg naar Buiten Mongolië, en het is niet waarschijnlijk, dat de Japansche militairen, die een fel oog op dezen toegangsweg tot Centraal Siberië gericht houden, dit oog zul len neerslaan. Als zij zich vredelievend toonen, dan is het, omdat zij weten dat de zaak voor hen nog niet rijp is. Laat ons hopen dat zij nooit rijp wordt. China ware te helpen. Want de elementen zijn in het land van Tsjiang Kai-sjek aanwe zig, waaruit een bewind samen te stellen ware, dat voor het Chineesche volk dragelijke om standigheden kon scheppen. Het Chineesche volk heeft daarvoor niet veel noodig. Eerste voorwaarde zou moeten zijn, dat China met rust gelaten wordt. Er zou vreemde hulp moeten wezen, maar die zou van een aard moeten zijn, dat zij dragelijk ware voor het nationale gevoel van de Chineezen die dit ge voel in gezonde mate bezitten. Die hulp zou niet opgedrongen moeten worden. Maar hoe zal het Chineesche volk rust krijgen, als de regeering, die in staat blijkt met krachtige hand in het binnenland orde te scheppen, buir ElIW- tenlandsche troepen steeds dieper in het lan< ziet dringen, heelemaal niet zonder reden diep bekommerd is over de bedoelingen van een buurman, dien men gevoegelijk een vijand kan noemen? Hoe kan een regeering gezajf verwerven, als die buurman er een genoegen in schijnt te vinden, haar de eene diep ver nedering na de andere te laten ondergaan. Van Engelschen kant heeft men een rede lijk voorstel gedaan. Men heeft gezegd: Laat ons, bij China belanghebbende groote mogend heden, bijeenkomen, zien hoeveel leening er noodig is, om een herstel van het evenwicht in China mogelijk te maken, en dan beraad slagen over de middelen, die noodzakelijk zijr om ervoor te zorgen, dat dit geld goed ge bruikt wordt, en de geldschieters niet wor den gedupeerd. Wij willen niet zeggen, dat dit plan zeker goede resultaten zou hebben opgeleverd. Ieder onderdeel ervan is moei lik: Het vinden van de geldschieters, van de Chineesche overheid, die de verantwoordelijk heid ervoor zou kunnen dragen, en van de voldoende waarborgen. Maar het mogelijke resultaat was de inspanning van het zoeken waard. Komt China tot rust, wordt de bevol king niet voortdurend door allerlei plagen ge teisterd, dan blijkt het altijd een verbazing wekkend nuttig gebied van afzet. De verstan dige lieden in Japan, die begrijpen dat Japan vooral dit laatste noodig heeft, weten dit ook wel. Maar niet het verstand, doch een bran dende, imperialistische eerzucht, geven in Japan altijd weer den doorslag. Nogmaals, arm China. Het werd altijd als een zoo omvangrijke massa beschouwd, dat alles wat er tegen ondernomen werd, slechts speldeprikken leken. Nu krimpt het zichtbaar samen onder de slagen, die het worden toege bracht, en onder zijn eigen, innerlijk wee. Het is of er geen heil is voor dat land. KONIJN'S AUTOMATIC, warme Croquetjes, diverse Slaatjes, dag en nacht. COLONEL FABRY, de nieuwe Fransche minister van oorlog, die de geweldige fortificaties van gewa pend beton langs de Fransche oostgrens heeft geïnspecteerd. Om het aantal rrtanschappen der Ameri- kaansehe marine in overeenstemming met de marinebegrooting te brengen op 93,000 man, heeft de minister van marine, Swanson, op dracht gegeven tot de heropening der aan werving. Met ingang van 1 Juli zouden name lijk 1500 in dienst worden genomen. Op het oogenblik bedraagt de sterkte 82,500 man. Naar uit Sjanghai wordt gemeld, werd aan de kust van de provincie Tsjekiang het kleine Chineesche kustvaartuig Tsjihing door zee- roovers overvallen. Zij hadden zich als pas sagiers aan boord begeven. Alle passagiers werden uitgeplunderd. In totaal maakten de bandieten 3000 dollar buit. Bij het gevecht werd een wachtpost doodgeschoten. Om gemakkelijk te kunnen ontsnappen, stelden zij de machines van het schip buiten werking. Zij werden tenslotte opgenomen aan boord van een jonk, die zich aan de kust ver borgen had opgehouden. Dit is de eerste overval van zeeroovers sedert verscheidene maanden. Trams en bussen in brand gestoken,. De ministerraad heeft in een buitengewone bijeenkomst besloten, den staat van beleg af te kondigen voor de stad en de provincie Barcelona. De aanleiding tot dezen maatregel is het feit, dat in den laatsten tjjd de gewapende overvallen door anarchistische elementen voortdurend menigvuldiger zijn geworden. In den nacht van Donderdag op Vrijdag zijn eentramwagen en twee autobussen in brand gestoken. De ministers van oorlog en binnenlandsche zaken zouden Zaterdagochtend per vliegtuig naar Barcelona gaan om zelf den staat van beleg te proclameeren en een onderzoek te leiden, in de eerste plaats ten aanzien van de door de politie genomen maatregelen. Men vermoedt, zoo meldt V.D. uit Madrid, dat zekere politie-ambtenaren niet met de noo- dige energie tegen de onlusten optreden. Kort geleden zijn er trouwens 74 politiemannen uit den dienst ontslagen. Firma Erve De Jong voert rouleersysteem in. Naar De Tel. verneemt, is, thans de voor de gepensionneerde arbeiders van de N.V. de Erve H. de Jong verontrustende mededeeling, dat zij Maandag 1 Juli a.s. weer in de fabriek verwacht werden om hun werkzaamheden te hervatten, inzooverre veranderd, dat zij voor- loopig deze werkzaamheden niet zullen behoe ven te verrichten. De arbeiders, die ontslag hadden gekregen en in wier plaats de gepen sionneerden zouden moeten treden, blijven aan het werk. Voorts werd door het blad medegedeeld, dat voor de arbeiders een z.g. rouleersysteem zal worden ingevoerd, dat ten gevolge zal hebben, dat in de toekomst iedere maand een drietal arbeiders zal worden ontslagen voor een maand, waarna zjj weer aan het werk moeten voor drie maanden. Tevens zullen stappen worden gedaan bjj de gemeentebesturen van Wormerveer en Wormer en de regeering om voor de ontsla genen zoo spoedig mogeljjk een wachtgeld regeling vast te stellen. De N.V. heeft intusschen door middel van een advocaat te Amsterdam een bedrag van ongeveer 2500 betaald, zijnde het achterstal lige pensioen tot en met 15 Juni j.1. van de gepensionneerde arbeiders. EEN BOEK OVER DE KONINGIN. In den loop van Augustus zal bjj de N.V. uitgeversfirma Albani te 's-Gravenhage een boek verschjjnen, getiteld Koningin Wilhel- mina. Het dankt zjjn ontstaan aan de overwe ging, dat er tot op het oogenblik wel ver schillende groote verzamelwerken zijn, die verschenen op belangrjjke oogenblikken in het leven van onze Vorstin (inhuldiging, zil veren regeeringsfeest, zilveren huwelijk), maar dat een kleinere afzonderlijke uitgaaf, welke een algemeene schets geeft van haar leven en haar bestuur en een karakteristiek van haar persoon, tot dusver nog niet het licht zag. Dit nieuwe hoek, dat in groote lijnen het leven en de figuur der Koningin schets, is geschreven door den heer D. Hans, journaliste te 's-Gravenhage. P. Ge''V Tomatenstraat 182, Den Haag J. Krijt, Spoorstraat 18, Boxtel L. Do i Dorpstraat 51, Zoeterwoude P. v. d. Pol-Schrave, Van Swietenstraai 5, Gouda J. J. Kuyper-Zwanenburg, Barentszstraat 5"', Amsterdam C F, van Beek, Kostverloren 22, Veenendaal W. Lange, Pastoriestraat 4, Eindhoven H, Walburgh Schmidt, Schroeder van der Kolkstraat Z1"', Utrecht A, van Wijmeren, B 169, Dorst N.B, A. Korthuys-van Es, Vlaggemanstraat 36, Rotterdam Alle overige inzenders, die op No. 23 hebben gestemd, ontvan gen in de loop van deze maand de toegezegde verrassing. BLUE BAND Feuilleton. 36) en „En een verdoemd schunnige ook!" liet Dale zich ijskoud hooren. „Ik wil er tegen over u allen gerust voor uitkomen," ging hjj hij voort, zich tot de anderen richtende, „dat ik Carstairs geloof en als iemand van u hierna nog lust heeft om zich te verzetten, dat hjj Wayne met zjjn zweep afranselt, krijgt hjj met mij te doen. En dat slaat voor namelijk op jou, Laidbury; kom maar op!" „Wat heb jij te zeggen, Wayne?" vroeg Laidbury, alsof hjj niets van de bedreiging gehoord had. Hector Wayne rukte zich los uit de armen, die hem tegenhielden. „Dat het een leugen is!" schreeuwde hjj. Ik begrijp niet, waarom de kerel mij die logementhoudersdochter op den hals pro beert te schuiven, nadat Met één sprong was Carstairs bjj hem. Hij greep hem bij de keel en sleepte hem bui ten den kring der omstanders. „Blijft allen waar je bent, luidjes de ploert verdient het!" riep Dale. Het volgende oogenblik weergalmde de zaal van gillen. De zware zweep was op dc ineenkrimpende gestalte van Wayne neerge komen. De slagen volgden elkaar onbarm- tig snel op, tot de arm van Carstairs er zul een pijn van ging doen, dat hjj het straf werktuig niet langer kon hanteeren. Intus- was Wayne een jammerlijke figuur gewor den, krimpend van de pijnen. Eindeljjk slin gerde Carstairs hem met zulk een kracht van zich af, dat hjj, tegen den Graaf van Laidbury aanbonzende, dezen club-scheids- rechter vierkant van de voeten sloeg. Er heerschte een oogenblik van ademlooze stilte. „Goed werk uitstekend gedaan, Car stairs!" prees Tony Dale, een stap voor waarts nemende. Hij stak zijn hand uit. De overige heeren zijn bljjkbaar niet van dezelfde meening," merkte Carstairs op, „maar" en er schemerde eenige minach ting in zijn woorden door „niettemin dank ik hen voor hun lankmoedigheid. Ik kwam hier om eenbelofte te vervullen, die ik te genover mezelven afgelegd heb, en wil nu niet langer storen." De Graaf van Laidbuiy was overeind ge krabbeld. „Ik zal maatregelen nemen, dat je ver zocht wordt om voor je lidmaatschap te be danken." brulde hjj. „Als je de moeite wilt nemen, je tot den secretaris van de club te wenden, zul je ont dekken, dat ik al voor mijn lidmaatschap be dankt heb; heeft u verder nog iets tegen mij te zeggen, sir?" Hjj speelde losjes met zjjn zweep. Naar het scheen, had de Graaf van Laid bury verder niets meer te zeggen. Zonder een woord meer, liep Carstairs naar de deur. Naast hem liep één man de trouwe Tony Dale. Alle anderen hielden zich afzijdig. „Is dat waar, Carstairs?" vroeg Dale. „Heb je waarlijk bedankt?" „Voor alles!" antwoordde de ander met een grimmig lachje. Ik keer Londen den rug toe Dale." „En waar ga je heen?" „Dat weet de heer!" zei Carstairs, zonder eenige oneerbiedigheid. „Maar je zult je toch niet schoon van alles losrukken? Daar zit geen zin in, en er be staat ook geen reden voor, man!" Dale was verontwaardigd over het denkbeeld. „Al had ik geen andere reden, Tony, dan zou de houding van die kerels," met een hoofdbeweging in de richting van de rook kamer, „voldoende zijn. Vaarwel, beste kerel." Dale schudde de hem toegestoken hand, onder het zacht gemompel van vloe ken. De geheele geschiedenis was hem onbe grijpelijk. Wat kwam het er op aan, of Car stairs zich „in do soep" gewerkt had? Hij was de eerste niet, en zou zeer zeker de laatste niet zjjn, die in een heet schandaaltje gemoeid was. En dan, hjj had het rechte ge daan het éénige rechte „Hoe staat het met je financiën, Jack?" vroeg deze trouwe ziel met eenige bezorgd heid. „Ik ga voortaan voor mijn brood wer ken!" verklaarde de ander met klem en weg was hjj. Bij den hoek van Piccadilly nam Car stairs een bus. Zijn trots kwam tegen het denkbeeld in opstand, maar het was hem onmogeljjk Londen vaarwel te zeggen zonder eerst een bezoek aan De Drie Geveltoppen gebracht te hebben. De wereld had zijn ooren aan het tuiten gebracht, maar hij kon niet gelooven, dat Maisie Willen haar vader de boodschap ge geven had, door hem door de telefoon op zulk een beleedigende wijze overgebracht. Zeer zeker zou het meisje eerder luisteren naar de stem van haar hart, dan naar de uitstorting van de fiolen van den toorn van haar vader? En toch, waarom had zij hern gedurende die donkere dagen geen enkel let tertje van haar laten toekomen? Een ander zou zjjn gaan denken dat dit een povere belooning was voor alles wat hjj gedaan had, maar over den geheelen weg naar Kensington, zat Carstairs niet aan zich- zelven te denken, maar aan het meisje, wier liefde hij veroverd meende te hebben. Hij kende haar, sprak hrj tot zichzelf, als het toonbeeld der eer. Waarom dus Hij trad het hotel „De Drie Geveltoppen" binnen met tintelende zenuwen en angstig kloppend hart. Door de privé-vertrekken loo- pende, zag hjj Emily en riep haar zacht bij den naam. Het gezicht van de huishoudster weerspie gelde vr-schillende gewaarwordingen. Eerst verried i._t groote bljjdschap; het volgende oogenblik werd het door een trek van spjjt en ongerustheid bewolkt. „O, Mr. Carstairs," zei zij, eenigszins be verig, „u had niet hier behooren te komen! Het treft gelukkig, dat Mr. Willen uit is, maar hij heeft bevelen gegeven, dat u hier niet binnengelaten mag worden." „Dat meen ik begrepen te hebben, hjj te lefoneerde mij vanmiddag, met die strekking. Maar," en hjj trok een grimmig gezicht, „ik ga voorgoed weg ik verlaat Londen van avond nog en ik wilde voor mjjn vertrek afscheid van Miss Willen nemen. Wil je haar vragen of zjj mij één minuutje te woord kan staan?" De vrouw raakte zjjn mouw met de hand aan. De oogen van Emily waren nat van tranen. Zjj heeft zich de laatste dagen zoo misera bel gevoeldal maar schreien en mok kenmaar ik zal het haar gaan vragen." Alsof zij zichzelve niet vertrouwde om nog verder te spreken, ging Emily weg. Vijf minuten die Carstairs even zooveel uren toeschenen gingen voorbjj; toen kwam Emily terug. Haar boodschap stond op haar gezicht te lezen. „U moet het haar niet al te zwaar aan rekenen, Mr. Carstairs," stamelde zjj, „maar mijn lieve kind zegt, dat zjj u niet ont vangen kan!" „Mij niet ontvangen kan? Waarom niet?" Hij schreeuwde de woorden zoo luid, dat het meisje ze verstaan moest hebben. „Sssst, beste meneer!" suste Emily, hem weer over zijn mouw strijkende, waarbij haar vingers beefden u mag zich niet zoo boos op mijn meisje maken Mr. Willen haar haar verboden met u te spreken." Heeft zjj dan heelemaal geen wil van zich zelve?" De woorden waren er uitgeflapt, voordat hij er iets aan doen kon. Emily liep van hem weg. De deur was opengemaakt, en Maisie Willen, een schim van het gelukkige meisje, dat hjj gedurende den geheelen zomer verleidelijk en standvas tig het hof had gemaakt, kwam de kamer binnen. „Maisie!" riep hjj uit, en liep haar tege moet. Zjj weerde hem evenwel af. „Ik ben alleen gekomen om te zeggen, dat het ook mjjn wensch, en niet alleen die van mjjn vader is, om allen omgang met u af te breken!" zei zij. Hij herkende haar stem niet als de hare, maar toch trad hjj een stap achterwaarts. „Ik moet die gevoelens eerbiedigen, Miss Willen, en het spijt mjj het u lastig gemaakt te hebben." Hjj draaide zich om, en verliet het hotel zonder één woord, zelfs zonder een blik. HOOFDSTUK XII. De man, die zichzelf niet was. Dienzelfden avond vertrok Carstairs uit Londen naar Southampton. Hij koesterde vage voornemens om te beproeven zijn pas sage aan boord van een schip te verdienen hjj had die omschrijving ergens opgevan gen, zonder er de juiste beteekenis van te vatten) om zoodoende met een van de groote oceaanstoomers naar Amerika te komen. Teleurstelling bleef niet lang uit. De havenkantoren werden belegerd door honder den mannen, die wanhopig om dit of dat baantje verlegen waren. Deze zagen met de grootste onwelwillendheid neer op den onge schoolden nieuweling in hun gelederen, en hun voorbeeld werd gevolgd door walbazen en anderen, tot wie Carstairs zich om werk wendde. Weldra begon hjj in te zien, dat allesin deze nieuwe wereld zich tegen hem keerde. Zijn spraak was te beschaafd, zjjn handen wazen te blank, zjjn kleeren en hij droeg zijn oudste pak nog wel waren van een te goeden kleermaker afkomstig. Eén maal hoorde hjj zich naar het hoofd slinge ren: „Ha, hjj is een van die heerachtige leeg- loopers, van wie je leest Bill!" en die woor den brachten hem zelfs in zijn wanhoop aan het glimlachen. Hjj bleef een week in Southampton, en be sloot toen verder te trekken. Hij kon in de stad met geen mogelijkheid werk krijgen, en het beetje geld, dat hij uit de schipbreuk had kunnen redden, versmolt als sneeuw voor de zon. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1