Buitenlandsch Overzicht.
*Ü>a£ wilt li
oetbal
i efd
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
No. 7628
EERSTE BLAD
DONDERDAG 1 AUGUSTUS 1935
63ste JAARGANG
COIFFEUR POUR DAMES
SALON MANSHANDEN
De Abbessijnsche kwestie.
De indeeling van de
Abessijnsche strijdmacht.
De buitengewone
raadszitting geopend.
2
7
7
1
1
De vlootkwestie.
COURANT
Abonnement per 8 maanden bi) voorultbet.» Heldersche Courant f 1.50; Koegras,
Anna Faulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, Idem per mail en overige
landen 1 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. f0.50, f0.70, f 0.70, t LModeblad resp. f 1.20, 11.50, fl.50,
11.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 sn 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meöad. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct_ per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Gaat Engeland een slecht voorbeeld geven in vlootbewapening?
De ltaliaansch'Abbessynische kwestie voor den Volkenbondsraad.
De
bewapeningS'
wedstrijd
ter zee.
Engeland, dat het met
den vrede heusch wel
ernstig meent, weet niet
al te best welke houding
het in verschillende pro
blemen aan zal nemen,
om toch niet de vriend
schap van een of andere
mogendheid te verspelen. Daar was b.v. zijn
houding ten opzichte van het Italiaansch-
Abessijnsch conflict. Wilde het aanvankelijk
zich niet in het geval mengen, het zag zich
genoodzaakt voor het prestige van den Vol
kenbond en ook voor eigen prestige, een
standpunt in te nemen. Gelukkig bleek het
zijn meening door te voeren om deze kwestie
voor den Volkenbond uit te vechten en we
moeten nu afwachten wat het resultaat van
de behandeling zal zijn, die gisteren be
gonnen is.
Ten opzichte van het viootvraagstuk was
Engelands houding ook moeilijk. Het had
natuurlijk liefst gehad een ver doorgevoerde
bezuiniging, waarbij dan dit vooropgesteld,
dat het zelf de superioriteit ter zee boven de
andere mogendheden behield. Daar heeft het
trouwens recht op, gezien zijn koloniaal be
zit en in het algemeen zijn belangen ter zee.
Edochde andere mogendheden gingen
bewapenen ter zee en Engeland zag geen
kans daar een stokje voor te steken. Het
sloot een vlootverdrag met Duitschland,
waardoor het tenminste nog eenigszins de
teugels in handen hield, maar met dit al zag
het zich genoodzaakt, ook door de maatrege
len van de anderen, een vlootprogram op te
stellen, dat nogal wat ontsteltenis gebracht
heeft. Wij lezen daarover in de Nw. Rott.
Crt. in een beschouwing o.m.:
De Daily Herald heeft getracht het Engel-
sche volk te laten opschrikken door meedee-
ling van het geheime vlootplan voor de eerste
zeven jaar, dat de Engelsche admiraliteit met
groote haast in elkaar heeft getimmerd om
aan de andere mogendheden voor te leggen,
die bij het verdrag van Washington betrok
ken zijn, te weten de Ver. Staten, Japan,
Frankrijk, Italië en Duitschland, zulks met
het oog op het eindigen van dit verdrag
waarbij de Engelsche admiraliteit aanneemt,
dat het dan met de tot dusver bestaande
verhoudingscijfers ook uit zal zijn. Om dan
niet tot een ongelimiteerd tegen elkaar op
bouwen te komen, wil de Engelsche admirali
teit, dat men elkaar zijn programma's van
te voren meedeelt, in de hoop, dat men dan
zekere grenzen niet overschrijden zal.
Als men nu het blad van de arbeiders
partij mag gelooven, heeft de admirali
teit voor alle zekerheid maar vast een
flink hoog plan opgezet, dat zooveel
geld zal kosten, dat men het aan de
eigen natie nog niet heeft durven mee-
deelen, uit vrees, dat het land met een
dergelijke bewapening niet mee zou wil
len.
De Daily Telegraph, die de meening pleegt
te verkondigen van de conservatieven, die
Baldwin het naast staan, heeft het redelik
noodig geacht tegen deze voorstelling van
8aken op te komen. Kenmerkend genoeg
geeft het blad zijn hoofdartikel over deze
zaak den titel: „Onze leiding inzake vlootbe-
perking". Het blad schrijft van een „weefsel
van verdichtselen, die ongerustheid en
schrik moeten verspreiden en moeten doen
gelooven, dat Groot-Britannië de leiding
heeft genomen in den wedloop van wapening
ter zee". De waarheid is juist, zegt de Tele
graph, dat de voornaamste zorg van regee
ring en admiraliteit het voorkomen is van
een dergelijken wedloop. Het blad corrigeert
dan enkele cijfers van de Daily Herald,
maar bevestigt op andere punten (als de 60
kruisers) wat dit blad schreef.
Vermoedelijk zal de Daily Telegraph wel
gelijk hebben in het weergeven van de bedoe
ling van de Engelsche admiraliteit.
Een „wedstrijd in wapening ter zee" moge
voorkomen worden, een uitbreiding der vloten
staat vast.
Met cijfers toont het blad aan dat in dit
dispuut tussehen Daily Herald en Daily Tele
graph, tusschen arbeiderspartij en conserva
tieven, het conservatieve blad naar den letter,
het arbeidersblad naar den geest gelijk heeft.
Niemand, ook niet de Engelsche admirali
teit, twijfelt er meer aan of de vloten zullen
na afloop van het verdrag van Washington
in allen mogelijken zin worden uitgebreid,
naar getal, naar tonnemaat, naar snelheid en
vermoedelijk ook wel naar artilleristische be
wapening. Dat is de kern van de heele zaak
en daarop komt ook Engeland's „leiding
inzake de vlootbeperking" neer.
De
Volkenbond
en het
Abessijnsche
conflict.
Stakman Bossestr. 65-Tel. 514
PERMANENT-WAVE f 2.50 en f 3.50
Gisteren is de behan
deling van het Itali-
aansch-Abessynisch con
flict voor deh Volken
bond begonnen. Het zal
zeker heel wat hoofd
brekens kosten voordat
de puzzle is opgelost,
als zij tenminste tot een
oplossing komt. Bemoedigend ziet het er
zeker niet uit.
Laval, de Fransche minister van buiten-
landsche zaken heeft voor zijn vertrek naar
Genève nog een onderhoud gehad met Eden,
de Engelsche Volkenbondsminister.
Frankrijk rekent er op, dat de ge
zamenlijke Fransch-Britsche invloed een
oorlog in Abessinië zal kunnen voorkomen.
Dat is, naar de correspondent van Reuter
verneemt, in het kort het thema, dat de
besprekingen heeft beheerscht.
In den Dinsdag gehouden Franschen mini
sterraad heeft Laval reeds uiteengezet, dat
de Fransche delegatie bij den Volkenbond er
voor diende te waken, dat noch de Engelsche,
noch de Italiaansche vriendschap werd bena
deeld, dat de verplichtingen jegens den Vol
kenbond werden gehandhaafd, een ernstige
crisis voor den Volkenbond werd vermeden
en een verzoenende invloed uitgeoefend.
Abessinië blijft nog steeds hoopvol. Zoo
meldt Reuter uit Addis Abeba:
In gezaghebbende Abessijnsche kringen uit
men zich bevredigend over Italië's deelne
ming aan de zitting van de Volkenbondsraad
te Genève. Algemeen ziet men eenige ont
spanning in den toestand en men hoopt op een
vreedzame oplossing.
De opvatting is, dat de zitting van den Vol
kenbondsraad zal beslissen over oorlog of
vrede. Voor de veiligheid der vreemdelingen
zijn op wensch van den Negus verdere maat
regelen getroffen, ofschoon zich tot dusver
nog geen enkel incident heeft voorgedaan.
Zoo zijn de speciale politie en de geheime
dienst aanmerkelijk versterkt. Verder zijn
ook uitgebreide maatregelen getroffen om aan
de speculatie het hoofd te bieden. De regee
ring heeft b.v. den koers van het Engelsche
Pond vastgesteld op 13.50 Theresia-thaler.
Berichten uit Italië stemmen echter weinig
bemoedigend.
De Giornale d'Italia zet Maandag het stand
punt uiteen, dat Italië tegenwoordig als
groote mogendheid ten opzichte van den
Volkenbond inneemt.
Italië moet het van de hand wijzen als
ondergeschikte staat te worden aangezien ten
opzichte van de andere mogendheden. Toen
Engeland, Frankrijk en de andere koloniale
mogendheden hun overzeesch rijk stichtten,
was er nog geen Volkenbond, die storend in
greep.
De Volkenbond mag geen Chineesche Muur
worden tegen het leven der Volkeren, en
zich evenmin aanmatigen den loop der
historie tot staan te brengen.
De Italiaansche maatregelen.
Reuter meldt uit Parijs:
Italiaansche oorlogsschepen, die voor een
bezoek in Turksche havens vertoefden, zijn
naar Italië teruggeroepen en bevinden zich
reeds op de terugreis.
Troepen uit Tripoli naar Abessinië.
Naar de „Daily Telegraph" uit Kaïro meldt,
zijn de fascistische troepen in Tripolis ont
bonden om naar Abessinië gedirigeerd te
worden.
Tevens is de Italiaansche regeering bezig
met een krachtige recruteering van Arabie
ren in Tripolis voor het vormen van arbeids
kampen in Erithrea.
Reuter meldt uit Napels:
Het schip „Abbazia", dat troepen, materiaal
en muilezels aan boord heeft, is naar Messina
vertrokken. Daar zal de lading worden aan
gevuld, om vervolgens naar Oost-Afrika te
vertrekken.
In Egyptte sympathie voor Abessinië.
Naar de „Times" uit Alexandrië meldt,
heerscht onder de Egyptenaren groote belang
stelling voor het geschil tusschen Italië en
Abessinië en wordt warme sympathie voor-
Abessinië betoond.
Gepensioneerde Egyptische officieren bieden
zich aan om dienst te nemen in het Abessijn
sche leger.
Belgische vrijwilligers voor Abessinië.
De correspondent van de „Nw. Rott. Crt."
te Brussel meldt, dat reeds verscheidene hon
derden personen zich bij het consulaat van
Ethiopië, aldaar, hebben aangeboden, teneinde,
zoo mogelijk, als vrijwilligers in het Abessijn
sche leger dienst te mogen nemen.
Versterking der troepen in
Fransch Somaliland.
Ten einde te voorkomen, dat 't Italiaansch-
Abessijnsche conflict onrust doet ontstaan
onder de grensstammen, zullen de troepen in
Fransch Somaliland worden versterkt.
Een resolutie van het Interna
tionaal Verbond van Vakvereeni-
gingen en de Socialistische Arbei
ders-Internationale.
Het Internationaal Verbond van Vakveree-
nlgingen en de Socialistische Arbeiders Inter-
KONIJN's AUTOMATIC,
warme Croquetjes, diverse Slaatjes,
wwftwf dag en nacht.
nationale hebben een resolutie aangenomen,
Waarin ze wijzen op de onberekenbare gevol
gen, die een oorlog tusschen Italië en Abes
sinië met zich kan sleepen. De twee Inter-
nationales doen een beroep op de geheele
wereld om eensgezind tegen het Italiaansche
fascisme te protesteeren.
De Times geeft de volgende bijzonderheden
over de troepen verdeeling van Abessinië:
Het Noordelijk leger is verdeeld in vier
divisies. Ras Seyum heeft ongeveer 40.000
man onder zijn commando in de buurt van
Adoea, Askum en Makalle en aangezien hij
tevens de beschikking heeft over een soort
vliegveld, waar de zes vliegtuigen, die het
leger bezit, kunnen landen, staat tevens het
hoofdkwartier onder zijn beheer. In Gondar
en het Noord-Westelijk gedeelte van het rijk
Ras Kassa heeft de neef van den keizer on
geveer 60.000 man om zich heen geconcen
treerd. In de provincie Wollo liggen 30 tot
40.000 man, waar in naam de kroonprins
commando over voert. Hij staat echter onder
toezicht van zijn voogd Dedjasmasj Vodalje.
Deze troepen zijn geconcentreerd in Dessie,
zij moeten de geheele woestijnstreek tusschen
Assab en de Oostgrens bewaken.
i Verder is er nog 30.000 man reserve onder
.bevel van Fas Imru.
De Zuidelijke troepen zijn veel kleiner in
aantal. In Marer zijn 15.000 man troepen on
der Dadj Nasseru met voorposten in Dagga
Bur. De gecombineerde troepen van Bale en
Arussi Galla zijn 10.000 man sterk.
Verder zijn er nog talrijke kleinere afdee-
lingen langs de grens, doch de ruggegraad
'van het zuidelijke leger wordt gevormd door
de 7000 man keizerlijke garde, die gedrild
Zijn door Belgische officieren. De recruten
van deze afdeeling ziet men dagelijks door
de straten van Addis Abeba marcheeren.
De keizer is ervan overtuigd dat hij deze
troepen per trein kan transporteeren en hij
heeft munitie en voedsel laten opslaan op
geheime plaatsen langs de spoorbaan. Der
gelijke opslagplaatsen zijn ook aangebracht
alangs den nieuwen autoweg naar Djimma.
De keizer zal zoodra er oorlog uitbreekt zelf
het commando over deze troepen op zich
nemen, waarbij hij al het rollend materieel
wil concentreeren tusschen de hoofdstad en
het ravijn van de Hawash.
Men schat het aantal geweren waar de
keizer direct over kan beschikken op 500.000.
Deze zijn uit den voorraad dien het land
reeds bezat en welke is opgeslagen in het
arsenaal van Koramuch, zestig kilometer
noordelijk van Addis Abeba. Verder zijn er
14.000 moderne geweren die de laatste drie
jaar uit België geïmporteerd zijn en 16.000
gewone en 600 lichte automatische geweren,
die het land kocht tegen koffie en die het
vorge jaar met veel moeite via Djiboeti hun
plaats van bestemming bereikten.
Er zijn ook nog eenige honderden machine
geweren, doch de Abessiniërs vinden hun
eigen artillerie niet veel meer dan een
grapje....
Het groote gevaar voor de Abessiniërs is
hun gebrek aan munitie. Overigens prefe-
reeren de soldaten hun lansen en hun zwaar
den boven de geweren, die zij weliswaar als
ornament waardeeren, doch die, in het heetst
van den strijd vaak afgegooid worden, omdat
zij de bewegingen belemmeren...
Ook zijn er niet voldoende werkelijk capa
bele leiders in het leger. De organisatie van
de troepen, is op een volkomen verouderde
leest geschoeid en de meeste officieren heb
ben nog nooit een strijd tegen blanken mee
gemaakt.
Toch heeft het geheele leger gedurende de
laatste acht maanden blijk gegeven van een
bijzonder goede discipline. En verder zullen
de geweldige geografische moeilijkheden, die
den aanvaller in den weg staan, het gemis
aan leiders en munitie waarschijnlijk wel voor
een goed deel compenseeren. Het onherberg
zame plateau van Amharic, onbegaanbaar
door ravijnen, bergstroomen, zal een even-
tueelen Italiaanschen inval voor bijna on
overkomelijke moeilijkheden plaatsen.
Blanke officieren in het leger.
De Keizer van Abessinië heeft, aan zijn
vertegenwoordiger te Kaapstad getelegra
feerd, ten snelste blanken te zenden, die be
reid zijn als officier dienst te nemen in het
Abessijnsche leger. Er zijn maatregelen ge
troffen om de officieren van een uitrusting
te voorzien en ze per vliegtuig naar Abessinië
te zenden. De kosten zouden, aldus verneemt
Reuter, per man 200 pond sterling bedragen.
Litwinof, Laval en Eden schijnen tot
een overeenstemming te zijn
gekomen
Onder voorzitterschap van Litwinof is
de Volkenbondsraad gisteren zijn buiten
gewone zitting 'begonnen, die uitsluitend
aan het Italiaansch-Abessijnsche geschil
zal gewijd zijn.
De eerste bijeenkomst, waartoe de pers en
het publiek niet werden toegelaten, doch die
toch niet strikt geheim was, daar een groot
aantal Volkenbondsambtenaren en ook ver
schillende gedelegeerden van niet in den Vol
kenbondsraad vertegenwoordigde regeeringen,
zooals prof. Rutgers en de Zweed Westmann,
toegang tot de raadszaal hadden gekregen,
duurde slechts een half uur.
De voorloopige agenda.
Tot een formeel besluit over de agenda in
deze raadszitting is het gisteren nog niet ge
komen. De Raad heeft als het ware stilzwij
gend aangenomen, dat de discussie voorloopig
zal plaats vinden op den grondslag van de
zaterdag door Avenol aan de raadsleden toe
gezonden voorloopige agenda, die uitsluitend
als onderwerp van haar bespreking vermeldt
het geschil tusschen Abessinië en Italië en
daarbij verwijst naar de Raadsresolutie van
25 Mei over het werk van de verzoenings- en
arbitragecommissie voor het incident van
Wal-Wal en naar de telegrammen van Avenol
inzake de bijeenroeping van den Raad en het
telegram van Mussolini, waarij deze als zijn
meening uitspreekt, dat de raadszitting geen
ander doel kan hebben dan de bestudeering
van het middel om de verzoenings- en arbi
tragecommissie in staat te stellen haar werk
voort te zetten.
Voorloopig zullen de discussies tot deze
kwestie blijven beperkt, doch de voorzitter,
Litwinof, heeft aan Eden uitdrukkelijk beves
tigd, dat de Raad vandaag nog geenerlei be
sluit genomen heeft, dat de bevoegdheid van
den Volkenbondsraad, om in deze zitting ook
andere zijden van het Italiaansch-Abessijnsche
geschil te behandelen, heeft beperkt.
Onmiddellijk na deze verklaring van Eden
en Litwinof heeft Aloisi echter een uitdruk
kelijk voorbehoud gemaakt inzake de bereid
willigheid van de Italiaansche regeering, in
dien de Raad ook andere zijden van het ge
schil in behandeling zou willen nemen.
Op zoek naar een formule voor
de voortzetting van de verzoenlngs-
en arbitragebesprekingen.
De Raad heeft zich gisteren voorts veree-
nigd met het denkbeeld van Laval, dal; de
raadsleden in vertrouwelijke besprekingen een
Gisteren is te Genève de buitenge
wone Raadszitting van den Volken
bond geopend in verband met de
Italiaansch-Abessijnsche kwestie
Bij een mijnramp in Zuid-Afrika zijn
waarschijnlijk 77 menschen omge
komen
In de Finsche Golf is een Russische
duikboot met 55 man gezonken
Het ligt niet in het voornemen de
Kamer bijeen te roepen, evenmin een
verdere spoedbehandeling van het be
zuiniging sontwerp
De muiterij op ,jDe Zeven Provin
ciën". Gisteren is voor den Zeekrijgs
raad alhier, de zaak behandeld tegen
den luit. ter zee der Ze kl. H. L. v.
Boven. Tegen den officier werd vier
mnd. gevangenisstraf geëischt, met
aftrek van de voorloopige hechtenis
en ontslag uit den militairen dienst.
De uitspraak is bepaald over 11, dagen
De indeeling van de Abessijnsche
strijdmacht. Gebrek aan munitie en
officieren. De geografische moeilijk
heden zullen vermoedelijk het gemis
aan leiders en munitie compenseeren
Minister Colijn is geslaagd in de
samenstelling van een kabinet. Het
departement van economische zaken
wordt gesplitst
Sneltrein in Mantsjoerije overvallen
Zeven dooden, 25 menschen ontvoerd
Uitslag van de aanbesteding voor den
bouw van Si boerderijen in den Wie-
ringermeerpolder
Gedeeltelijke afsluiting van bruggen
voor het rijverkeer in de Provincie
Noord-Holland
De eerste bloembollenveiling te Bree
zand in dit seizoen is Dinsdag ge
houden
Br zijn moeilijkheden met onzen
eierexport tengevolge van contingen-
teeringsmaatregelen van Engeland
Feuilleton
Buitenlandsch Overzicht
Omtrek-nieuws
Marktberichten
Marineberichten
Bvortnieuws
Pag. I)
7
7
6
7
8
8
8
formule zullen trachten te vinden ter oplos
sing van de moeilijkheden met betrekking tot
het werk der verzoenings- en arbitragecom
missie.
De Raad zal hedenmiddag om vijf uur weer
bijeen komen, om zoo mogelijk een voor alle
partijen aannemelijke formule hieromtrent
goed te keuren.
De plannen van de Ver. Staten.
Swanson, de Amerikaansche minister van
marine, heeft gisteren in een persconferen
tie verklaard, dat zijn departement overwoog
de eilanden in den Stillen Oceaan te verster
ken na afloop van het vlootverdrag van
Washington, den 31en December 1936, alsook
om over te gaan to het bouwen van nieuwe
slagschepen en kruisers, om gelijken tred te
houden met de vlootversterkingen van andere
mogendheden. Deze maatregelen werden reeds
sinds eenigen tijd overwogen.
Feuilleton.
U
29)
en
Haar vader was uit Londen afwezig. Hij
had twee dagen geleden een reisje naar
Schotland ondernomen. Hij had zich door de
directeuren van de Kensington Club gretig
laten overhalen tot het maken van een rond
reis door de voornaamste voetbalcentra, om
naar goede reserve-spelers uit te kijken. Hij
d,lentavond laat thuis gewacht.
hiel? toezicht dat zijn avondmaal
bijtijds gereed zou zijn, toen zij buiten het
hotel plotseling een knal en een gekraak
hoorde. Met oogen van schrik, vloog Doro-
thy, de kokin, uit de keuken de kamer bin
nen.
„Een auto-ongeluk, Miss Maisie; ik hoop,
dat het mijnheer niet is!"
Door angst aangegrepen, snelde Maisie den
ingang van het hotel uit, en stiet daar op
haar vader, gezond en wel, maar met een
bleek en bezorgd gezicht. Hij droeg de be-
wustelooze gedaante van een jonge vrouw
in zijn armen.
„Gauw, meisje," zei hij op een toon van ge
zag. „Mijn taxi ramde een andere, waarin
deze jongedame gezeten was. Ik geloof niet,
dat ze zich ernstig bezeerd heeft, maar
breng jij haar in bed en verleen haar de
eerste zorgen, terwijl ik Dr. Thoroughgood
Opbel."
Na het vertrek van den dokter, die volko
men rust voor de patiënte voorgeschreven
had, zette Maisie zich naast het bed van de
jonge vrouw, die door haar ais een zuster
behandeld was.
Het gezicht van deze was niet onknap,
maar zelfs in rust, droegen haar trekken een
brutale, bijna schaamteloos tartende uitdruk
king. Het was het gezicht van een vrouw
zelfs de onervaren Maisie raadde dit die
wild, misschien loszinnig geleefd had; een
vrouw, die nooit gevraagd had naar den
prijs, dien ze zou moeten betalen. Een knap
gezicht, maar hard en losbandig het ge
zicht van een vrouw, die De Zonde van nabij
heeft leeren kennen.
De donkere oogen werden langzaam ge
opend.
„Waar ben ik?" vroeg zij met een stem,
die eenigszins heesch klonk.
Nadat de eerste schok voorbij was, her
stelde Maisie zich.
„Er gebeurde vanavond een ongeluk met
uw taxidie van mijn vader reed de uwe
aan. Hij nam u op en droeg u naar hier
het hotel De Drie Geveltoppen in Kensington.
Kan ik iets voor u doen uw familie of
vrienden opbellen, bijvoorbeeld Wilt u mij
uw naam zeggen?"
„Mijn naam?" De vroeger zoo fraai ge
vormde mond plooide zich tot een bitteren
glimlach.
„Mjjn naam is Jenny Williams en ik ben
al die drukte niet waard; laat al die poes
pas!" antwoordde de vrouw.
Jenny Wililams! Maisie deinsde voor haar
achteruit.
HOOFDSTUK XX.
De schaduw wordt weggenomen.
Maisie ging steeds verder van de vrouw weg,
verpletterd door de openbaring dat de vrouw,
over wie haar vader zich dan dien avond ont
fermd had, een vrouw van losse zeden was
hoewel dit ai op haar gezicht te lezen
stond en één persoon met het schepsel,
dat haar er toe gedreven had om haar min
naar zijn afscheid te geven. Jenny Williams
in haar eigen kamer, beweldadigd door
héér
Er kwam een nevel voor haar oogen. Haar
eerste ingeving was het uit te schreeuwen en
naar haar vader te loopen. Zij kon deze vrouw
geen oogenblik langer in huis dulden; zij
moest tot iederen prijs, en welke de gevolgen
ook waren,, daaruit verwijderd worden. Zij
droeg een besmetting met zich mee deze
rampzalige, wier naam door Jack Carstairs
zoo gemakkelijk genoemd was.
Al die drukte niet waard...!"
Die woorden, door de vrouw in het bed ten
tweeden male gemompeld, drongen tot Maisie
door, toen zij al een hand op de kruk van de
deur gelegd had. Jenny Williams lag in het
bed onrustig te woelen.
Plotseling kreeg medegevoelen bij de ver
pleegster de overhand. Het deed zich aan haar
voor als een bergstroom, die zich van een
helling stort, alles in zjjn weg meesleurende.
Maisie deed de kamerdeur weer dicht, en liep
naar het bed terug.
Dat oogenblik van bezinning had zeer kort
geduurd; de patiënte begon opnieuw te ijlen.
De bekentenissen, die aan haar lippen ont
snapten, waren van zulk een droevigen aard,
dat Maisie de tranen van medelijden weldra
over de wangen stroomden.
Een week ging voorbij een week, ge
durende welke de lijderes met de teerste zor
gen omringd werd door het meisje, dat
meende zooveel redenen te hebben om haar te
haten. Het medelijden had evenwel alle
andere gevoelens verdrongen, zooals de zaken
nu stonden. En gedurende die geheele ont
zenuwende week, terwijl het verstand van de
patiënte nagenoeg op den rand der krank
zinnigheid gezweefd had, had Jenny Williams,
in haar ijlkoortsen, haar verleden geopen
baard. Het was een aangrijpend hoofdstuk
geweest uit een moeilijk leven, en Maisie, tot
wie deze onthullingen gekomen waren als een
openbaring uit de Hel, had er van gerild, dat
zulke dingen bestaan konden.
Uit haar afschuw was evenwel een diep
medelijden geboren. Eenmaal was Jenny Wil
liams een even rein en onschuldig meisje
geweest als zij zelve. Zij had één noodlottig
besluit genomen, één stap op het verkeerde
pad gezet en de geheele wereld scheen het
op haar ondergang gemunt te hebben. Uit het
ouderlijk huis verdreven, of liever, die uit
vrijen wil verlaten hebbende, omdat zij de
eeuwigdurende verwijten van haar ouders niet
langer kon verdragen, was zij in opstand ge
komen tegen een onbarmhartig, onvergevings
gezind zoogenaamd Christendom, en had de
opwindende, zij het ook schijnbare vermaken
nagejaagd, die haar nieuwe, losbandig leven
haar aanbood. De treffende schoonheid van
haar gezicht en haar lichaamsvormen hadden
haar tot de positie van koningin van de halve-
wereld verhevenhaar naam was op de
lippen van iederen voornamen boemelaar
Zij had haar prijs betaald; de Hemel wist
dat zij haar prijs betaald had, en nooit had
zij een dieper inzicht van haar val dan nu,
nadat zij, van de akelige visioenen van haar
laatste nachtmerrie bevrijd, het frissche,
jeugdige gezicht zag van haar vrijwillige ver
pleegster, dat haar engelachtig tegenlachte.
Kon zij de wereld óók maar met zulke zachte
oogen vol vertrouwen aanzien! Kon zij
het verleden maar ongedaan maken, en weer
worden zooals zij eenmaal was, het evenbeeld,
maar in een ander aardsch omhulsel, van dit
meisje
Door haar gevoelens overstelpt, barstte zij
ln snikken uit.
i.O," rei de verpleegster om haar te troos
ten, „je bent genezen! Huil nu niet meer!"
In de stem had een toon gelegen, die oor
zaak was, dat de vrouw, die de prooi van de
menschelijke wolven was, de armen in een
hartstochtelijk gebaar uitstrekte.
„O, lieve kind, kon ik je maar een weldaad
terug bewijzen om je mijn dankbaarheid
te toonen!"
Maisie had de uitgestoken rechterhand ge
grepen.
„Je dankbaarheid begeer ik niet," zei zij,
„maar je kunt iets voor mij doen, dat mij óf
zeer gelukkig, óf zeer rampzalig zou maken.
Maar het zou je misschien verdriet doen als
ik het je vroeg," ging zij voort, met een blik
op het bleeke, maar toch nog knappe gezicht.
„Mij verdriet doen!" De vrouw schudde het
hoofd. „Lieve kind, ik heb in mijn leven zoo
veel verdriet gehad, dat een beetje meer of
minder heusch niet bij mij op aankomt. Vraag
mij alles wat je wilt; ik be!oof je volgens de
waarheid te zullen antwoorden, hoe je vraag
ook mocht luiden."
Nu het oogenblik, dat zij zoo lang uitge
steld had, aangebroken was, begon Maisie te
beven. Van het antwoord, dat deze vrouw
haar zou geven, hing zoo ontzettend veel
haar geheele toekomst af.
„Ken je den Hon. John Carstairs, den zoon
van Lord Overton?" vroeg zij, met haperende
stem.
„Ik heb van hem gehoord, maar hem nooit
persoonlijk ontmoet."
Het gespannen luisterende meisje wierp
zich voor het bed op de knieën.
„Heb je hem nooit ontmoet? Weet je niets
van hem af? Heb je nooit tegen hem gespro
ken?" De woorden stroomden haar als een
lawine over de lippen.
„Laat mij de laatste vraag het eerst be
antwoorden, Miss Willen," zei Jenny Williams,
iiBij mijn weten, heb ik nooit een woord tegen
Mr. Carstairs gezegd. Is u daarmee tevre
den?"
Maisie glimlachte tegen het bleeke gezicht?
dit gevoel van zaligheid was zoo overstelpend.
„Je hebt mij zeer gelukkig gemaakt," ant
woordde zij, en toen, na een kort bedenken:
„Ik zal je zeggen waarom ik het verlangde
te weten het is niet meer dan eerlijk dat
ik het zeg."
„Houd je geheimen voor je, lieve; ik ben
niet de persoon om ze aan toe te vertrouwen,
bedenk dat wel."
Maisie streelde de hand, die ze in de hare
hield.
„Ik ken je nog maar zoo kort als je hier
bent," zei zij, „en ik ben veel van je gaan
houden zeer veel. Ik zou het je graag ver
tellen."
En aldus vertelde Maisie haar geschiedenis
aan de Magdalena, die haar, door deze onver
wachte wending van het rad der fortuin, zulk
een onuitsprekelijke blijdschap verschaft had.
Toen zij uitgesproken had, vatte Jenny Wil
liams haar hand.
„Begrijp je dan niet hoe het gegaan is?"
riep zij met vuur uit. „Mr. Carstairs had mij
nooit ontmoet had nooit tegen mij gespro
ken maar wel van mij gehoord, als"
met plotselinge bitterheid „en welke man
heeft dat niet? De naam moet hem onwille
keurig te binnen geschoten zijn; er is aan den
naam „Jenny Williams" niets gelegen, en h(J
noemde dien. Het was alleen een tragische
samenloop van omstandigheden, lieve kind,
dat het de naam was van een vrouw zooals
ik. Toen dat voorval plaats had, was ik in
Parijs, en toen ik hoorde dat iemand gebruik
van mijn naam gemaakt had, lachte ik er
om, en hoopte er het beste van voor hem.
Het kwam mij destijds min of meer als een
grap voor
en mij een bitter treurspel!" viel Maisie
Willen haar in de rede. (Wordt vervolgd).