Buitenlandsch Overzicht. *Ü>a£ wilt li oetbal i efd NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA No. 7628 EERSTE BLAD DONDERDAG 1 AUGUSTUS 1935 63ste JAARGANG COIFFEUR POUR DAMES SALON MANSHANDEN De Abbessijnsche kwestie. De indeeling van de Abessijnsche strijdmacht. De buitengewone raadszitting geopend. 2 7 7 1 1 De vlootkwestie. COURANT Abonnement per 8 maanden bi) voorultbet.» Heldersche Courant f 1.50; Koegras, Anna Faulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2. Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, Idem per mail en overige landen 1 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct Zondagsblad resp. f0.50, f0.70, f 0.70, t LModeblad resp. f 1.20, 11.50, fl.50, 11.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 sn 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIE N: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meöad. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct_ per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Gaat Engeland een slecht voorbeeld geven in vlootbewapening? De ltaliaansch'Abbessynische kwestie voor den Volkenbondsraad. De bewapeningS' wedstrijd ter zee. Engeland, dat het met den vrede heusch wel ernstig meent, weet niet al te best welke houding het in verschillende pro blemen aan zal nemen, om toch niet de vriend schap van een of andere mogendheid te verspelen. Daar was b.v. zijn houding ten opzichte van het Italiaansch- Abessijnsch conflict. Wilde het aanvankelijk zich niet in het geval mengen, het zag zich genoodzaakt voor het prestige van den Vol kenbond en ook voor eigen prestige, een standpunt in te nemen. Gelukkig bleek het zijn meening door te voeren om deze kwestie voor den Volkenbond uit te vechten en we moeten nu afwachten wat het resultaat van de behandeling zal zijn, die gisteren be gonnen is. Ten opzichte van het viootvraagstuk was Engelands houding ook moeilijk. Het had natuurlijk liefst gehad een ver doorgevoerde bezuiniging, waarbij dan dit vooropgesteld, dat het zelf de superioriteit ter zee boven de andere mogendheden behield. Daar heeft het trouwens recht op, gezien zijn koloniaal be zit en in het algemeen zijn belangen ter zee. Edochde andere mogendheden gingen bewapenen ter zee en Engeland zag geen kans daar een stokje voor te steken. Het sloot een vlootverdrag met Duitschland, waardoor het tenminste nog eenigszins de teugels in handen hield, maar met dit al zag het zich genoodzaakt, ook door de maatrege len van de anderen, een vlootprogram op te stellen, dat nogal wat ontsteltenis gebracht heeft. Wij lezen daarover in de Nw. Rott. Crt. in een beschouwing o.m.: De Daily Herald heeft getracht het Engel- sche volk te laten opschrikken door meedee- ling van het geheime vlootplan voor de eerste zeven jaar, dat de Engelsche admiraliteit met groote haast in elkaar heeft getimmerd om aan de andere mogendheden voor te leggen, die bij het verdrag van Washington betrok ken zijn, te weten de Ver. Staten, Japan, Frankrijk, Italië en Duitschland, zulks met het oog op het eindigen van dit verdrag waarbij de Engelsche admiraliteit aanneemt, dat het dan met de tot dusver bestaande verhoudingscijfers ook uit zal zijn. Om dan niet tot een ongelimiteerd tegen elkaar op bouwen te komen, wil de Engelsche admirali teit, dat men elkaar zijn programma's van te voren meedeelt, in de hoop, dat men dan zekere grenzen niet overschrijden zal. Als men nu het blad van de arbeiders partij mag gelooven, heeft de admirali teit voor alle zekerheid maar vast een flink hoog plan opgezet, dat zooveel geld zal kosten, dat men het aan de eigen natie nog niet heeft durven mee- deelen, uit vrees, dat het land met een dergelijke bewapening niet mee zou wil len. De Daily Telegraph, die de meening pleegt te verkondigen van de conservatieven, die Baldwin het naast staan, heeft het redelik noodig geacht tegen deze voorstelling van 8aken op te komen. Kenmerkend genoeg geeft het blad zijn hoofdartikel over deze zaak den titel: „Onze leiding inzake vlootbe- perking". Het blad schrijft van een „weefsel van verdichtselen, die ongerustheid en schrik moeten verspreiden en moeten doen gelooven, dat Groot-Britannië de leiding heeft genomen in den wedloop van wapening ter zee". De waarheid is juist, zegt de Tele graph, dat de voornaamste zorg van regee ring en admiraliteit het voorkomen is van een dergelijken wedloop. Het blad corrigeert dan enkele cijfers van de Daily Herald, maar bevestigt op andere punten (als de 60 kruisers) wat dit blad schreef. Vermoedelijk zal de Daily Telegraph wel gelijk hebben in het weergeven van de bedoe ling van de Engelsche admiraliteit. Een „wedstrijd in wapening ter zee" moge voorkomen worden, een uitbreiding der vloten staat vast. Met cijfers toont het blad aan dat in dit dispuut tussehen Daily Herald en Daily Tele graph, tusschen arbeiderspartij en conserva tieven, het conservatieve blad naar den letter, het arbeidersblad naar den geest gelijk heeft. Niemand, ook niet de Engelsche admirali teit, twijfelt er meer aan of de vloten zullen na afloop van het verdrag van Washington in allen mogelijken zin worden uitgebreid, naar getal, naar tonnemaat, naar snelheid en vermoedelijk ook wel naar artilleristische be wapening. Dat is de kern van de heele zaak en daarop komt ook Engeland's „leiding inzake de vlootbeperking" neer. De Volkenbond en het Abessijnsche conflict. Stakman Bossestr. 65-Tel. 514 PERMANENT-WAVE f 2.50 en f 3.50 Gisteren is de behan deling van het Itali- aansch-Abessynisch con flict voor deh Volken bond begonnen. Het zal zeker heel wat hoofd brekens kosten voordat de puzzle is opgelost, als zij tenminste tot een oplossing komt. Bemoedigend ziet het er zeker niet uit. Laval, de Fransche minister van buiten- landsche zaken heeft voor zijn vertrek naar Genève nog een onderhoud gehad met Eden, de Engelsche Volkenbondsminister. Frankrijk rekent er op, dat de ge zamenlijke Fransch-Britsche invloed een oorlog in Abessinië zal kunnen voorkomen. Dat is, naar de correspondent van Reuter verneemt, in het kort het thema, dat de besprekingen heeft beheerscht. In den Dinsdag gehouden Franschen mini sterraad heeft Laval reeds uiteengezet, dat de Fransche delegatie bij den Volkenbond er voor diende te waken, dat noch de Engelsche, noch de Italiaansche vriendschap werd bena deeld, dat de verplichtingen jegens den Vol kenbond werden gehandhaafd, een ernstige crisis voor den Volkenbond werd vermeden en een verzoenende invloed uitgeoefend. Abessinië blijft nog steeds hoopvol. Zoo meldt Reuter uit Addis Abeba: In gezaghebbende Abessijnsche kringen uit men zich bevredigend over Italië's deelne ming aan de zitting van de Volkenbondsraad te Genève. Algemeen ziet men eenige ont spanning in den toestand en men hoopt op een vreedzame oplossing. De opvatting is, dat de zitting van den Vol kenbondsraad zal beslissen over oorlog of vrede. Voor de veiligheid der vreemdelingen zijn op wensch van den Negus verdere maat regelen getroffen, ofschoon zich tot dusver nog geen enkel incident heeft voorgedaan. Zoo zijn de speciale politie en de geheime dienst aanmerkelijk versterkt. Verder zijn ook uitgebreide maatregelen getroffen om aan de speculatie het hoofd te bieden. De regee ring heeft b.v. den koers van het Engelsche Pond vastgesteld op 13.50 Theresia-thaler. Berichten uit Italië stemmen echter weinig bemoedigend. De Giornale d'Italia zet Maandag het stand punt uiteen, dat Italië tegenwoordig als groote mogendheid ten opzichte van den Volkenbond inneemt. Italië moet het van de hand wijzen als ondergeschikte staat te worden aangezien ten opzichte van de andere mogendheden. Toen Engeland, Frankrijk en de andere koloniale mogendheden hun overzeesch rijk stichtten, was er nog geen Volkenbond, die storend in greep. De Volkenbond mag geen Chineesche Muur worden tegen het leven der Volkeren, en zich evenmin aanmatigen den loop der historie tot staan te brengen. De Italiaansche maatregelen. Reuter meldt uit Parijs: Italiaansche oorlogsschepen, die voor een bezoek in Turksche havens vertoefden, zijn naar Italië teruggeroepen en bevinden zich reeds op de terugreis. Troepen uit Tripoli naar Abessinië. Naar de „Daily Telegraph" uit Kaïro meldt, zijn de fascistische troepen in Tripolis ont bonden om naar Abessinië gedirigeerd te worden. Tevens is de Italiaansche regeering bezig met een krachtige recruteering van Arabie ren in Tripolis voor het vormen van arbeids kampen in Erithrea. Reuter meldt uit Napels: Het schip „Abbazia", dat troepen, materiaal en muilezels aan boord heeft, is naar Messina vertrokken. Daar zal de lading worden aan gevuld, om vervolgens naar Oost-Afrika te vertrekken. In Egyptte sympathie voor Abessinië. Naar de „Times" uit Alexandrië meldt, heerscht onder de Egyptenaren groote belang stelling voor het geschil tusschen Italië en Abessinië en wordt warme sympathie voor- Abessinië betoond. Gepensioneerde Egyptische officieren bieden zich aan om dienst te nemen in het Abessijn sche leger. Belgische vrijwilligers voor Abessinië. De correspondent van de „Nw. Rott. Crt." te Brussel meldt, dat reeds verscheidene hon derden personen zich bij het consulaat van Ethiopië, aldaar, hebben aangeboden, teneinde, zoo mogelijk, als vrijwilligers in het Abessijn sche leger dienst te mogen nemen. Versterking der troepen in Fransch Somaliland. Ten einde te voorkomen, dat 't Italiaansch- Abessijnsche conflict onrust doet ontstaan onder de grensstammen, zullen de troepen in Fransch Somaliland worden versterkt. Een resolutie van het Interna tionaal Verbond van Vakvereeni- gingen en de Socialistische Arbei ders-Internationale. Het Internationaal Verbond van Vakveree- nlgingen en de Socialistische Arbeiders Inter- KONIJN's AUTOMATIC, warme Croquetjes, diverse Slaatjes, wwftwf dag en nacht. nationale hebben een resolutie aangenomen, Waarin ze wijzen op de onberekenbare gevol gen, die een oorlog tusschen Italië en Abes sinië met zich kan sleepen. De twee Inter- nationales doen een beroep op de geheele wereld om eensgezind tegen het Italiaansche fascisme te protesteeren. De Times geeft de volgende bijzonderheden over de troepen verdeeling van Abessinië: Het Noordelijk leger is verdeeld in vier divisies. Ras Seyum heeft ongeveer 40.000 man onder zijn commando in de buurt van Adoea, Askum en Makalle en aangezien hij tevens de beschikking heeft over een soort vliegveld, waar de zes vliegtuigen, die het leger bezit, kunnen landen, staat tevens het hoofdkwartier onder zijn beheer. In Gondar en het Noord-Westelijk gedeelte van het rijk Ras Kassa heeft de neef van den keizer on geveer 60.000 man om zich heen geconcen treerd. In de provincie Wollo liggen 30 tot 40.000 man, waar in naam de kroonprins commando over voert. Hij staat echter onder toezicht van zijn voogd Dedjasmasj Vodalje. Deze troepen zijn geconcentreerd in Dessie, zij moeten de geheele woestijnstreek tusschen Assab en de Oostgrens bewaken. i Verder is er nog 30.000 man reserve onder .bevel van Fas Imru. De Zuidelijke troepen zijn veel kleiner in aantal. In Marer zijn 15.000 man troepen on der Dadj Nasseru met voorposten in Dagga Bur. De gecombineerde troepen van Bale en Arussi Galla zijn 10.000 man sterk. Verder zijn er nog talrijke kleinere afdee- lingen langs de grens, doch de ruggegraad 'van het zuidelijke leger wordt gevormd door de 7000 man keizerlijke garde, die gedrild Zijn door Belgische officieren. De recruten van deze afdeeling ziet men dagelijks door de straten van Addis Abeba marcheeren. De keizer is ervan overtuigd dat hij deze troepen per trein kan transporteeren en hij heeft munitie en voedsel laten opslaan op geheime plaatsen langs de spoorbaan. Der gelijke opslagplaatsen zijn ook aangebracht alangs den nieuwen autoweg naar Djimma. De keizer zal zoodra er oorlog uitbreekt zelf het commando over deze troepen op zich nemen, waarbij hij al het rollend materieel wil concentreeren tusschen de hoofdstad en het ravijn van de Hawash. Men schat het aantal geweren waar de keizer direct over kan beschikken op 500.000. Deze zijn uit den voorraad dien het land reeds bezat en welke is opgeslagen in het arsenaal van Koramuch, zestig kilometer noordelijk van Addis Abeba. Verder zijn er 14.000 moderne geweren die de laatste drie jaar uit België geïmporteerd zijn en 16.000 gewone en 600 lichte automatische geweren, die het land kocht tegen koffie en die het vorge jaar met veel moeite via Djiboeti hun plaats van bestemming bereikten. Er zijn ook nog eenige honderden machine geweren, doch de Abessiniërs vinden hun eigen artillerie niet veel meer dan een grapje.... Het groote gevaar voor de Abessiniërs is hun gebrek aan munitie. Overigens prefe- reeren de soldaten hun lansen en hun zwaar den boven de geweren, die zij weliswaar als ornament waardeeren, doch die, in het heetst van den strijd vaak afgegooid worden, omdat zij de bewegingen belemmeren... Ook zijn er niet voldoende werkelijk capa bele leiders in het leger. De organisatie van de troepen, is op een volkomen verouderde leest geschoeid en de meeste officieren heb ben nog nooit een strijd tegen blanken mee gemaakt. Toch heeft het geheele leger gedurende de laatste acht maanden blijk gegeven van een bijzonder goede discipline. En verder zullen de geweldige geografische moeilijkheden, die den aanvaller in den weg staan, het gemis aan leiders en munitie waarschijnlijk wel voor een goed deel compenseeren. Het onherberg zame plateau van Amharic, onbegaanbaar door ravijnen, bergstroomen, zal een even- tueelen Italiaanschen inval voor bijna on overkomelijke moeilijkheden plaatsen. Blanke officieren in het leger. De Keizer van Abessinië heeft, aan zijn vertegenwoordiger te Kaapstad getelegra feerd, ten snelste blanken te zenden, die be reid zijn als officier dienst te nemen in het Abessijnsche leger. Er zijn maatregelen ge troffen om de officieren van een uitrusting te voorzien en ze per vliegtuig naar Abessinië te zenden. De kosten zouden, aldus verneemt Reuter, per man 200 pond sterling bedragen. Litwinof, Laval en Eden schijnen tot een overeenstemming te zijn gekomen Onder voorzitterschap van Litwinof is de Volkenbondsraad gisteren zijn buiten gewone zitting 'begonnen, die uitsluitend aan het Italiaansch-Abessijnsche geschil zal gewijd zijn. De eerste bijeenkomst, waartoe de pers en het publiek niet werden toegelaten, doch die toch niet strikt geheim was, daar een groot aantal Volkenbondsambtenaren en ook ver schillende gedelegeerden van niet in den Vol kenbondsraad vertegenwoordigde regeeringen, zooals prof. Rutgers en de Zweed Westmann, toegang tot de raadszaal hadden gekregen, duurde slechts een half uur. De voorloopige agenda. Tot een formeel besluit over de agenda in deze raadszitting is het gisteren nog niet ge komen. De Raad heeft als het ware stilzwij gend aangenomen, dat de discussie voorloopig zal plaats vinden op den grondslag van de zaterdag door Avenol aan de raadsleden toe gezonden voorloopige agenda, die uitsluitend als onderwerp van haar bespreking vermeldt het geschil tusschen Abessinië en Italië en daarbij verwijst naar de Raadsresolutie van 25 Mei over het werk van de verzoenings- en arbitragecommissie voor het incident van Wal-Wal en naar de telegrammen van Avenol inzake de bijeenroeping van den Raad en het telegram van Mussolini, waarij deze als zijn meening uitspreekt, dat de raadszitting geen ander doel kan hebben dan de bestudeering van het middel om de verzoenings- en arbi tragecommissie in staat te stellen haar werk voort te zetten. Voorloopig zullen de discussies tot deze kwestie blijven beperkt, doch de voorzitter, Litwinof, heeft aan Eden uitdrukkelijk beves tigd, dat de Raad vandaag nog geenerlei be sluit genomen heeft, dat de bevoegdheid van den Volkenbondsraad, om in deze zitting ook andere zijden van het Italiaansch-Abessijnsche geschil te behandelen, heeft beperkt. Onmiddellijk na deze verklaring van Eden en Litwinof heeft Aloisi echter een uitdruk kelijk voorbehoud gemaakt inzake de bereid willigheid van de Italiaansche regeering, in dien de Raad ook andere zijden van het ge schil in behandeling zou willen nemen. Op zoek naar een formule voor de voortzetting van de verzoenlngs- en arbitragebesprekingen. De Raad heeft zich gisteren voorts veree- nigd met het denkbeeld van Laval, dal; de raadsleden in vertrouwelijke besprekingen een Gisteren is te Genève de buitenge wone Raadszitting van den Volken bond geopend in verband met de Italiaansch-Abessijnsche kwestie Bij een mijnramp in Zuid-Afrika zijn waarschijnlijk 77 menschen omge komen In de Finsche Golf is een Russische duikboot met 55 man gezonken Het ligt niet in het voornemen de Kamer bijeen te roepen, evenmin een verdere spoedbehandeling van het be zuiniging sontwerp De muiterij op ,jDe Zeven Provin ciën". Gisteren is voor den Zeekrijgs raad alhier, de zaak behandeld tegen den luit. ter zee der Ze kl. H. L. v. Boven. Tegen den officier werd vier mnd. gevangenisstraf geëischt, met aftrek van de voorloopige hechtenis en ontslag uit den militairen dienst. De uitspraak is bepaald over 11, dagen De indeeling van de Abessijnsche strijdmacht. Gebrek aan munitie en officieren. De geografische moeilijk heden zullen vermoedelijk het gemis aan leiders en munitie compenseeren Minister Colijn is geslaagd in de samenstelling van een kabinet. Het departement van economische zaken wordt gesplitst Sneltrein in Mantsjoerije overvallen Zeven dooden, 25 menschen ontvoerd Uitslag van de aanbesteding voor den bouw van Si boerderijen in den Wie- ringermeerpolder Gedeeltelijke afsluiting van bruggen voor het rijverkeer in de Provincie Noord-Holland De eerste bloembollenveiling te Bree zand in dit seizoen is Dinsdag ge houden Br zijn moeilijkheden met onzen eierexport tengevolge van contingen- teeringsmaatregelen van Engeland Feuilleton Buitenlandsch Overzicht Omtrek-nieuws Marktberichten Marineberichten Bvortnieuws Pag. I) 7 7 6 7 8 8 8 formule zullen trachten te vinden ter oplos sing van de moeilijkheden met betrekking tot het werk der verzoenings- en arbitragecom missie. De Raad zal hedenmiddag om vijf uur weer bijeen komen, om zoo mogelijk een voor alle partijen aannemelijke formule hieromtrent goed te keuren. De plannen van de Ver. Staten. Swanson, de Amerikaansche minister van marine, heeft gisteren in een persconferen tie verklaard, dat zijn departement overwoog de eilanden in den Stillen Oceaan te verster ken na afloop van het vlootverdrag van Washington, den 31en December 1936, alsook om over te gaan to het bouwen van nieuwe slagschepen en kruisers, om gelijken tred te houden met de vlootversterkingen van andere mogendheden. Deze maatregelen werden reeds sinds eenigen tijd overwogen. Feuilleton. U 29) en Haar vader was uit Londen afwezig. Hij had twee dagen geleden een reisje naar Schotland ondernomen. Hij had zich door de directeuren van de Kensington Club gretig laten overhalen tot het maken van een rond reis door de voornaamste voetbalcentra, om naar goede reserve-spelers uit te kijken. Hij d,lentavond laat thuis gewacht. hiel? toezicht dat zijn avondmaal bijtijds gereed zou zijn, toen zij buiten het hotel plotseling een knal en een gekraak hoorde. Met oogen van schrik, vloog Doro- thy, de kokin, uit de keuken de kamer bin nen. „Een auto-ongeluk, Miss Maisie; ik hoop, dat het mijnheer niet is!" Door angst aangegrepen, snelde Maisie den ingang van het hotel uit, en stiet daar op haar vader, gezond en wel, maar met een bleek en bezorgd gezicht. Hij droeg de be- wustelooze gedaante van een jonge vrouw in zijn armen. „Gauw, meisje," zei hij op een toon van ge zag. „Mijn taxi ramde een andere, waarin deze jongedame gezeten was. Ik geloof niet, dat ze zich ernstig bezeerd heeft, maar breng jij haar in bed en verleen haar de eerste zorgen, terwijl ik Dr. Thoroughgood Opbel." Na het vertrek van den dokter, die volko men rust voor de patiënte voorgeschreven had, zette Maisie zich naast het bed van de jonge vrouw, die door haar ais een zuster behandeld was. Het gezicht van deze was niet onknap, maar zelfs in rust, droegen haar trekken een brutale, bijna schaamteloos tartende uitdruk king. Het was het gezicht van een vrouw zelfs de onervaren Maisie raadde dit die wild, misschien loszinnig geleefd had; een vrouw, die nooit gevraagd had naar den prijs, dien ze zou moeten betalen. Een knap gezicht, maar hard en losbandig het ge zicht van een vrouw, die De Zonde van nabij heeft leeren kennen. De donkere oogen werden langzaam ge opend. „Waar ben ik?" vroeg zij met een stem, die eenigszins heesch klonk. Nadat de eerste schok voorbij was, her stelde Maisie zich. „Er gebeurde vanavond een ongeluk met uw taxidie van mijn vader reed de uwe aan. Hij nam u op en droeg u naar hier het hotel De Drie Geveltoppen in Kensington. Kan ik iets voor u doen uw familie of vrienden opbellen, bijvoorbeeld Wilt u mij uw naam zeggen?" „Mijn naam?" De vroeger zoo fraai ge vormde mond plooide zich tot een bitteren glimlach. „Mjjn naam is Jenny Williams en ik ben al die drukte niet waard; laat al die poes pas!" antwoordde de vrouw. Jenny Wililams! Maisie deinsde voor haar achteruit. HOOFDSTUK XX. De schaduw wordt weggenomen. Maisie ging steeds verder van de vrouw weg, verpletterd door de openbaring dat de vrouw, over wie haar vader zich dan dien avond ont fermd had, een vrouw van losse zeden was hoewel dit ai op haar gezicht te lezen stond en één persoon met het schepsel, dat haar er toe gedreven had om haar min naar zijn afscheid te geven. Jenny Williams in haar eigen kamer, beweldadigd door héér Er kwam een nevel voor haar oogen. Haar eerste ingeving was het uit te schreeuwen en naar haar vader te loopen. Zij kon deze vrouw geen oogenblik langer in huis dulden; zij moest tot iederen prijs, en welke de gevolgen ook waren,, daaruit verwijderd worden. Zij droeg een besmetting met zich mee deze rampzalige, wier naam door Jack Carstairs zoo gemakkelijk genoemd was. Al die drukte niet waard...!" Die woorden, door de vrouw in het bed ten tweeden male gemompeld, drongen tot Maisie door, toen zij al een hand op de kruk van de deur gelegd had. Jenny Williams lag in het bed onrustig te woelen. Plotseling kreeg medegevoelen bij de ver pleegster de overhand. Het deed zich aan haar voor als een bergstroom, die zich van een helling stort, alles in zjjn weg meesleurende. Maisie deed de kamerdeur weer dicht, en liep naar het bed terug. Dat oogenblik van bezinning had zeer kort geduurd; de patiënte begon opnieuw te ijlen. De bekentenissen, die aan haar lippen ont snapten, waren van zulk een droevigen aard, dat Maisie de tranen van medelijden weldra over de wangen stroomden. Een week ging voorbij een week, ge durende welke de lijderes met de teerste zor gen omringd werd door het meisje, dat meende zooveel redenen te hebben om haar te haten. Het medelijden had evenwel alle andere gevoelens verdrongen, zooals de zaken nu stonden. En gedurende die geheele ont zenuwende week, terwijl het verstand van de patiënte nagenoeg op den rand der krank zinnigheid gezweefd had, had Jenny Williams, in haar ijlkoortsen, haar verleden geopen baard. Het was een aangrijpend hoofdstuk geweest uit een moeilijk leven, en Maisie, tot wie deze onthullingen gekomen waren als een openbaring uit de Hel, had er van gerild, dat zulke dingen bestaan konden. Uit haar afschuw was evenwel een diep medelijden geboren. Eenmaal was Jenny Wil liams een even rein en onschuldig meisje geweest als zij zelve. Zij had één noodlottig besluit genomen, één stap op het verkeerde pad gezet en de geheele wereld scheen het op haar ondergang gemunt te hebben. Uit het ouderlijk huis verdreven, of liever, die uit vrijen wil verlaten hebbende, omdat zij de eeuwigdurende verwijten van haar ouders niet langer kon verdragen, was zij in opstand ge komen tegen een onbarmhartig, onvergevings gezind zoogenaamd Christendom, en had de opwindende, zij het ook schijnbare vermaken nagejaagd, die haar nieuwe, losbandig leven haar aanbood. De treffende schoonheid van haar gezicht en haar lichaamsvormen hadden haar tot de positie van koningin van de halve- wereld verhevenhaar naam was op de lippen van iederen voornamen boemelaar Zij had haar prijs betaald; de Hemel wist dat zij haar prijs betaald had, en nooit had zij een dieper inzicht van haar val dan nu, nadat zij, van de akelige visioenen van haar laatste nachtmerrie bevrijd, het frissche, jeugdige gezicht zag van haar vrijwillige ver pleegster, dat haar engelachtig tegenlachte. Kon zij de wereld óók maar met zulke zachte oogen vol vertrouwen aanzien! Kon zij het verleden maar ongedaan maken, en weer worden zooals zij eenmaal was, het evenbeeld, maar in een ander aardsch omhulsel, van dit meisje Door haar gevoelens overstelpt, barstte zij ln snikken uit. i.O," rei de verpleegster om haar te troos ten, „je bent genezen! Huil nu niet meer!" In de stem had een toon gelegen, die oor zaak was, dat de vrouw, die de prooi van de menschelijke wolven was, de armen in een hartstochtelijk gebaar uitstrekte. „O, lieve kind, kon ik je maar een weldaad terug bewijzen om je mijn dankbaarheid te toonen!" Maisie had de uitgestoken rechterhand ge grepen. „Je dankbaarheid begeer ik niet," zei zij, „maar je kunt iets voor mij doen, dat mij óf zeer gelukkig, óf zeer rampzalig zou maken. Maar het zou je misschien verdriet doen als ik het je vroeg," ging zij voort, met een blik op het bleeke, maar toch nog knappe gezicht. „Mij verdriet doen!" De vrouw schudde het hoofd. „Lieve kind, ik heb in mijn leven zoo veel verdriet gehad, dat een beetje meer of minder heusch niet bij mij op aankomt. Vraag mij alles wat je wilt; ik be!oof je volgens de waarheid te zullen antwoorden, hoe je vraag ook mocht luiden." Nu het oogenblik, dat zij zoo lang uitge steld had, aangebroken was, begon Maisie te beven. Van het antwoord, dat deze vrouw haar zou geven, hing zoo ontzettend veel haar geheele toekomst af. „Ken je den Hon. John Carstairs, den zoon van Lord Overton?" vroeg zij, met haperende stem. „Ik heb van hem gehoord, maar hem nooit persoonlijk ontmoet." Het gespannen luisterende meisje wierp zich voor het bed op de knieën. „Heb je hem nooit ontmoet? Weet je niets van hem af? Heb je nooit tegen hem gespro ken?" De woorden stroomden haar als een lawine over de lippen. „Laat mij de laatste vraag het eerst be antwoorden, Miss Willen," zei Jenny Williams, iiBij mijn weten, heb ik nooit een woord tegen Mr. Carstairs gezegd. Is u daarmee tevre den?" Maisie glimlachte tegen het bleeke gezicht? dit gevoel van zaligheid was zoo overstelpend. „Je hebt mij zeer gelukkig gemaakt," ant woordde zij, en toen, na een kort bedenken: „Ik zal je zeggen waarom ik het verlangde te weten het is niet meer dan eerlijk dat ik het zeg." „Houd je geheimen voor je, lieve; ik ben niet de persoon om ze aan toe te vertrouwen, bedenk dat wel." Maisie streelde de hand, die ze in de hare hield. „Ik ken je nog maar zoo kort als je hier bent," zei zij, „en ik ben veel van je gaan houden zeer veel. Ik zou het je graag ver tellen." En aldus vertelde Maisie haar geschiedenis aan de Magdalena, die haar, door deze onver wachte wending van het rad der fortuin, zulk een onuitsprekelijke blijdschap verschaft had. Toen zij uitgesproken had, vatte Jenny Wil liams haar hand. „Begrijp je dan niet hoe het gegaan is?" riep zij met vuur uit. „Mr. Carstairs had mij nooit ontmoet had nooit tegen mij gespro ken maar wel van mij gehoord, als" met plotselinge bitterheid „en welke man heeft dat niet? De naam moet hem onwille keurig te binnen geschoten zijn; er is aan den naam „Jenny Williams" niets gelegen, en h(J noemde dien. Het was alleen een tragische samenloop van omstandigheden, lieve kind, dat het de naam was van een vrouw zooals ik. Toen dat voorval plaats had, was ik in Parijs, en toen ik hoorde dat iemand gebruik van mijn naam gemaakt had, lachte ik er om, en hoopte er het beste van voor hem. Het kwam mij destijds min of meer als een grap voor en mij een bitter treurspel!" viel Maisie Willen haar in de rede. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1