Buitenlandsch Overzicht.
AUTOBUSDIENST
NOORD HOLLAND
oetbal
i e
fd
f1.35
wilt Imnï
Den Heider-Alkmaar v.v.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND
dan in de Zon
No. 7629
EERSTE BLAD
ZATERDAG 3 AUGUSTUS 1935
63sto JAARGANG
3 HERE
Nationaal crisiscomité.
Een intervieuw met min.
Slingenberg.
COURANT
Abonnement per 3 maanden b(j vooruitbet.: Heldersehe Courant f 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.
Neder! Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10. Idem per mail en overige
landen f 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 cL
Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70, f 1.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50,
f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE Ni
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meiled. (kolombreedte als redaction. tekst),
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 cL per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De Volbenbond en het Italiaansch-Abessijnsche geschil; er zit
niet veel schot in de besprekingen. - In het Engelsche Lager'
huis wordt aangedrongen op een krachtige houding inzake het
geschil.
De
Volkenbond
en het
Italiaansch-
Abessijnsche
geschil.
Het groote begin van
Genève moet zijn de een
drachtige houding van
Frankrijk en Engeland.
Zoolang die beiden het
niet eens zijn over hun
gemeenschappelijk op
treden zal er weinig
vordering komen in de
behandeling van het ge
schil. En het is uiterst moeilijk om die twee
in een schuitje te krijgen, omdat Frankrijk
tegenover zijn vriend Italië een andere tak-
tiek wil toepassen dan Engeland. In een uit
treksel uit een hoofdartikel van de Nw. Rott.
Crt. wordt dat hieronder duidelijk uiteen
gezet.
Het was Laval Donderdagmiddag nog niet
gelukt overeenstemming tusschen Engeland
en Italië over den inhoud der door den Vol
kenbondsraad aan te nemen resolutie te ver
krijgen. De tegen Donderdagmiddag vijf uur
uitgeschreven bijeenkomst van den Volken
bondsraad is dan ook tot gisterenmiddag vijf
uur uitgesteld.
Dat Litwinof tot een onmiddellijk uitstel
van niet minder dan 24 uur besloten heeft,
bewijst wel, dat de meeningsverschillen nog
belangrijk zijn.
Men zit dus reeds midden in de moeilijk
heden. De resolutie die een van de oorzaken
is van deze moeilijkheden, laten we hier
volgen:
le. De Volkenbondsraad moet aan de be
voegdheden van de arbitrage-commissie een
interpretentie geven, die een bevestiging in
houdt van de Italiaansche zienswijze, dat de
commissie niet is belast met de vaststelling
van de grenzen.
DE KEIZER VAN ABESSINIE IN DE
UNIFORM VAN VELDMAARSCHALK.
De jongste foto van den Negus van Aethiopië,
opgenomen tijdens een militaire oefening
te Harrar.
2e. Er zal een vijfde arbiter worden be
noemd, en de commissie zal worden uitge-
noodigd, de procedure krachtens het verdrag
van 1928 te volgen, teneinde voor 1 Septem
ber tot een accoord te komen.
3e. Groot-Brittannië, Frankrijk en Italië,
de drie onderteekenaars van het verdrag van
1906 zullen onmiddellijk onderhandelingen
openen, teneinde het vinden van een oplos
sing te vergemakkelijken, die met medewer
king van de Abessijnsche regeering de goede
betrekkingen tusschen de beide landen zou
waarborgen.
4e. De partijen zullen de onderhandelingen
voortzetten en op 4 September rapport uit
brengen.
5e. Welke ook de omstandigheden mogen
zijn, de Raad zal op 4 September bijeenkomen
om den toestand in zijn geheel te bespreken.
Volgens geloofwaardige berichten uit Genève,
zouden Donderdagavond laat, de ernstige
moeilijkheden grootendeels opgelost zijn.
Gelijk hierboven gemeld had Italië bezwaar
tegen twee punten van de ontworpen formule,
namelijk tegen het betrekken van Abessinië
in de onderhandelingen tusschen de drie
onderteekenaars van het verdrag van 1906
en tegen het plaatsen van de besprekingen
in het kader van den Volkenbond.
Er zou thans een formule gevonden zijn,
die nog slechts de goedkeuring behoefde van
de belanghebbende regeeringen. Dit compro
mis draagt zorg dat de bovengenoemde pun
ten uit de ontwerpresolutie verwijderd wor
den en tot onderwerp zullen strekken voor
een afzonderlijke verklaring, waarin de drie
mogendheden Engeland, Frankrijk en Italië
zich bereid verklaren tot onderhandelingen
over te gaan in den geest van het verdrag
van 1906, met de vierde belanghebbende
mogendheid.
Abessinië zou niet genoemd worden, maar
door deze schikking, zou Engeland in feite
bevredigd worden en Italië formeel.
Tegen het einde van den avond verwachtte
men een nieuwe bijeenkomst van Laval, Eden
en Aloisi en indien een goedkeuring van de
verschillende regeeringen verkregen mocht
worden, zal de Raad Vrijdag bijeenkomen om
zich over de resolutie uit te spreken. Men
gelooft, dat Abessinië de resolutie zai aan
nemen.
Tenslotte geven we hier het uittreksel uit
het hoofdartikel van de Nw. Rott. Crt.
waarover we hierboven spraken. Het is van
wege zijn belangrijkheid nogal wat lang uit
gevallen. Wie echter een goeden kijk wil
hebben op de houding zoowel van Italië als
Engeland, en op den ernst van den toestand
in het algemeen, verzuime niet het te lezen.
Deze bijeenkomst (bedoeld wordt de bij
eenkomst te Genève) is er een van die lugu
bere vertooningen zooals soms in de diplo
matie onvermijdelijk zijn. De geheele strijd
loopt niet over den feitelijken toestand, al is
het ook wel het dieper streven van Engeland
de bijeenkomst deze reële basis te gevenmen
spreekt over het weer op gang brengen van
de arbitrage. Daarvoor zijn de Italianen
na Genève gekomen en van niets anders
willen zij hooren. Maar thuis spreken zij niet
van het incident van Walwal dat zij door
een kunstmatige beperking van het gebied
der arbitrage alleen als voorwendsel voor
een oorlogsverklaring willen behouden. Thuis
zeggen zij met Mussolini voorop, dat het hen
Feuilleton.
en
30)
„Voor jou een bitter treurspel, lieve. Maar
nu zijn je zorgen half ten einde; je kunt Mr.
Carstairs opzoeken en hem vergiffenis vragen
zooals je plicht is, want jij bent de schul
dige, omdat je hierover niet eerder gesproken
hebt!"
„Dat weet ik!" riep het rampzalige, maar
tevens gelukkige meisje uit, „maar hij is ver
dwenen! Als gevolg van het schandaal, heeft
zijn vader de handen van hem afgetrokken,
en hij keerde Londen den rug toe. Al dien
tijd, heeft niemand iets van hem gehoord.
Evenwel
„Ga voort," zei Jenny Williams snel.
„O. niets! Ik vrees, dat het nu te laat is
om iets te doen!" Zij kon onmogelijk aan
komen met het verhaal van een man, die twee
gezichten had; dat zou idioot en bespottelijk
klinken.
„Kon ik maar iets voor je doen! Zou ik
eens met je vader kunnen praten? Zelfs
al
„Beste," antwoordde Maisie Willen met een
geruststellenden druk van haar hand, „vadër
weet niet, dat jedat je Jenny Williams
bent."
HOOFDSTUK XXI.
Het uitzetten van de va!
Hector Wayne was tot een besluit geko
men. Hij had besloten tot één stout stukje,
een raak-of-mis-schot, voordat hij Engeland
verliet. Dat het voor hem dringend noodzake
lijk was geworden om Londen den rug toe te
keeren (en voor hem vertegenwoordigde Lon
den Engeland) was hem overvloedig duidelijk
geworden. Scotland Yard mocht dan van
domme uilskuikens wemelen, maar als die
eenmaal vat op je hadden
En toch was het al te dwaas, om „op te
hoepelen" zonder geld op zak. Om geld en
hoe meer hoe liever was hij bitter ver
legen; en na het uitputten van iedere denk
bare bron, kwamen zijn gedachten onver
anderlijk op hetzelfde uitgangspunt terug. En
dat uitgangspunt werd vertegenwoordigd
door een zekeren Charles Huish, chauffeur
bij dien welbekenden arts uit het West End,
Sir Arthur Paget.
Sluiper Symes, afluisteraar van geheimen
bij uitnemendheid ,had geen tijd verloren
laten gaan om zijn ontdekking, dat de mid
denvoor van de Kensington Club een en
dezelfde persoon was als de vermiste Hon.
Jack Carstairs, aan den man te brengen, en
die mededeeling had zijn lastgever dieper ge
troffen dan iets gedurende vele jaren gedaan
had.
Het was een prachtvoornemenhet kon met
geen mogelijkheid mislukken. Hjj herhaalde
die woorden onophoudelijk in zichzelven; hij
herhaalde ze opnieuw, terwijl hij de komst van
zijn satelliet Symes afwachtte.
Ziehier de toestand; De erfgenaam van een
groot vermogen verkoos liever in het ver
borgen te blijven dan zijn vaderlijk erfdeel
op te eischen. De omstandigheid, dat Huish
om de verwerving van een groot koloniaal
gebied is te doen. Daarover zwijgt Aloisien
daarover moeten de anderen te Genève
zwijgen. Frankrijk wil aan den wensch der
Italianen tegemoet komen en werkelijk het
DE ABESSIJNSCHE GEZANT
Dr. AZAJ WARGNEH C. MARTIN,
die getracht heeft te Londen een leening voor
Abessinië ten bedrage van 2 millioen pond
sterling op te nemen.
De foto toont den gezant in zijn werkkamér
te Londen.
onderwerp van deze bijeenkomst beperken
tot opnieuw op gang brengen van de arbi
trage.
Zijn de Franschen nu zoo dom en zoo
huichelachtig de politieke comedie van arbi
trage als ernstige poging om den vrede te
redden, te willen meespelen? Neen, zoo is het
niet. Wat zij nastreven, werpt juist het volle
licht op den ernst van den toestand in
Europa.
Engeland heeft haast. Engeland wil zoo
gauw mogelijk een eind maken aan de on
zekerheid, en Mussolini niet te diep zich laten
steken in avonturen. Engeland wil zoo vroeg
en zoo snel mogelijk hem het gevaar van
zijn onderneming doen beseffen. Frankrijk
wil nog tijd winnen en heeft er geen be
zwaar tegen dat begin September de aange
legenheid in haar vollen omvang voor den
Raad in behandeling komt. Maar het wil de
maand Augustus nog kunnen gebruiken om
Mussolini te bewerken. Heeft dit dan iets ge
baat, zal men vragen. Maar Frankrijk wil het
nu anders doen. Het wil den Duce er op wij
zen, dat Engeland zijn plannen als indrui-
schen beschouwt tegen zijn vitale belangen.
Laval wil zijn vriend onder oogen brengen
dat Engeland gevaarlijk voor Italië zal wor
den als het er op aankomt en dat de ernst
van de bedoelingen van Engeland niet twijfel
achtig is. Hij wil er op wijzen dat het, als de
Raad begin September bijeen komt, het niet
langer in hoofdzaak Abessinië is dat een be
roep doet op den Volkenbond, maar het Brit-
sche rijk, de Engelschen, bezorgd voor de
Britsche belangen in Soedan, in Egypte en
ook voor den levensader, het Suezkanaal.
Dat zal een geheel nieuwe situatie zijn! En
geland als klager, Engeland zich beroepend
op het handvest dat het in volle kracht toe
gepast wenscht te zien. Dan zal de bewering
van Mussolini, den Volkenbond te verlaten,
een hol dreigement zijn omdat men te Genève
oneindig veel meer het verlies van Engeland
dan het verlies van Italië zou vreezen.
Om dit alles te overdenken wil Frankrijk
nog tijd winnen voor Mussolini. Het yril hier
nu optreden als vriend van Italië die het recht
heeft te waarschuwen en te vermanen.
Tusschen de Engelsche vastberadenheid en
de Fransche diplomatie moet een compromis
worden gevonden. Dat is ook te vinden. Het
zal waarschijnlijk daarin bestaan dat Enge
land tenslotte besluit, nog wat geduld te
oefenen als het maar een termijn krijgt voor
het eind van dit geduld en als het maar weet
dat het uitstel nuttig zal worden gebruik. In
ieder geval moet Italië dan beloven van dien
termijn geen gebruik te maken om de vij
andelijkheden te beginnen. Blijkt uitstel
Vruchteloos dan komt Europa voor een
situatie te staan waarop nu eerst het volle
licht valt.
Loopt het te Genève af met een besluit
voorloopig de arbitrage weer op gang te bren
gen dan is dit niet een flauwe comedie maar
een beslissing zwaar geladen van dreige
menten. Daarbij staat Abessinië op den ach
tergrond. Uit het verzet dat Engeland biedt
tegen een oplossing die al zijn bedoelingen
intact laat kan Mussolini leeren hoe hoog de
spanning is gestegen.
l,
Ift-iÊlm:
VRIJWILLIGERS GEVRAAGD!
In de New-Yorksche negerwijk Harlem
heeft het Pan-Afrikaansch Verbond een werf
bureau geopend, waar negers zich als vrijwil
liger voor het Abessijnsche leger kunnen aan
melden. Men ziet hier een aantal jonge negers
voor het werfbureau in Harlem.
Berlijn weert armlastige joden.
In verband met den opvallenden trek van
Joden naar Berlijn, heeft het bestuur der stad
een waarschuwing bekend gemaakt, waarin
deze trek ongewenscht genoemd wordt en
waarin iedere ondersteuning van naar Berlijn
gekomen behoeftige niet-Ariërs geweigerd
wordt. Zij zullen principieel verwezen worden
naar het stedelijke asyl voor dakloozen, om
dan langs den vlugsten weg weer te worden
afgeschoven.
KONINGIN EN PRINSES
NAAR SCHOTLAND.
Voor het jaarlijksche zomerverblijf.
H. M. de Koningin en H. K. H. Prinses
Juliana stellen zich voor, zich op 6 Augustus
voor het jaarlijksche zomerverblijf in het bui
tenland naar Schotland te begeven. Zij zijn
voornemens via Vlissingen met een boot van
de Stoomvaart Maatschappij „Zeeland" naar
Engeland te gaan en onmiddellijk door te rei
zen naar Schotland.
De gift van de Koningin geheel
verbruikt.
Het Nationaal Crisiscomité deelt mede:
In Juli '35 heeft het N. C. C. aan plaatse
lijke comité's uitkeeringen verstrekt tot een
bedrag van 11.119.99, waarvan voor een be
drag van 6696.25 in den vorm van natura.
Voor 59 bijzondere gevallen werd voorts
door tusschenkomst van de plaatselijke co
mité's een bedrag van 5074.26 verstrekt.
Uit de gift van de Koningin, speciaal be
stemd voor kleeding en dekking, werd voor
extra-uitkeeringen in dezen vorm een bedrag
van 697.75 geput. De gift van H. M., groot
50.000, is hiermede geheel verbruikt.
Bijzondere vermelding verdienen ten slotte
de uitkeeringen aan het Nederlandsch Jeugd
leiders Instituut en de Maatschappij tot Nut
van 't Algemeen, voor kampwerk 1935, tot
een bedrag van 9631.
De nieuwe minister geeft zjjn
inzichten te kennen.
Het „Haarlemsch Dagblad" heeft een on
derhoud gehad met den nieuwen minister van
Sociale Zaken, mr. M. Slingenberg. Daaraan
wordt het volgende ontleend:
In den algemeenen toestand van het rijk
ziet mr. Slingenberg een belangrijk nieuw
lichtpunt door de zeer verbeterde situatie in
de overzeesche gewesten. Hij is overtuigd van
de heilzame verbetering in den toestand der
cultures en knoopte daar een opmerking aan
vast over de nieuwe vooruitzichten van jonge
menschen, die naar Indië gaan.
Met een beperkte deflatie-politi'ek stemt
de minister ten volle in; hij schaart zich
geheel aan de zijde van het kabinet-Colijn.
Ten aanzien van de z.g. consequente deflatie
gaf hij te kennen, dat aantasting van de
hoofdsom der vaste lasten groote verlichting
zou kunnen beteekenen als die wettelijk uit
voerbaar was, maar hij acht haar niet wette
lijk uitvoerbaar en is van meening, dat zij
practisch niet toe te passen is door de onge
lijkheden, dus onrechtvaardigheden, die zij
zou scheppen.
Veel goeds verwacht de heer Slingen
berg van de industrialisatieplannen van
minister Gelissen.
Men kan daarmede de werkloosheid niet
wegnemen, maar zij zullen de werkloosheid
binnen zekeren tijd aanmerkelijk kunnen ver
minderen, Zooals de cijfers zich thans ver
houden, zouden zij 100.000 van de 450.000
werkloozen op den duur aan arbeid kunnen
helpen.
Omtrent een tweetal hoofdkwesties, die het
werkloosheidsvraagstuk beheerschen: de in
ternationale toestand en de toenemende me-
De gift van f 50.000 van H. M. de
Koningin voor het Nationaal Crisis
comité is geheel verbruikt
Onwillige bollenkweekers voor het
Hoornsche Kantongerecht, f j00.
boete geëischt tegen twee broers, die
zonder vergunning tulpen gekweekt
hadden
De nieuwe regeling van de pachtwet.
Bezwaren van de Ver. tot ontwikke
ling van den landbouw in Hollands
Noorderkwartier
Een interview met den nieuwen mi
nister van Sociale Zaken. Optimis
tisch gestemd
De mogelijkheid bestaat dat het
nieuwe college van Rotterdam uitslui
tend uit Soc. Democratische wethou
ders zal bestaan
Prins Alexis Mdivani, de echtgenoot
van Barbara Hutton, is Donderdag
avond bij een auto-ongeluk om het
leven gekomen
De Engelsche buitenlandsche politiek
in het Lagerhuis behandeld. Aange
drongen op een krachtige houding in
zake het Italiaansch-Abessynische
geschil
Ernstig ongeluk te Rotterdam. Een
doode en drie gewonden, waarvan
twee ernstig
In Secten (Tirol) zijn twaalf boer
derijen afgebrand, waardoor 52 men
schen dakloos zijn geworden
De Koningin en Prinses Juliana zul
len 6 Aug. naar Schotland gaan voor
hun jaarlijksche zomerverblijf
Op Long-Island heeft een cycloon ge
woed. Tal van schepen zijn in nood
Gisterenavond heeft de minister-pre
sident, dr. Colijn, voor de radio ge
sproken. Hij maande het Nederland-
sche volk tot kalmte en zelfbeheer-
sching
De S.D.-Tweede Kamerfractie zal
geen verzoek indienen tot bijeenroe
ping van de Kamer
De Nederlandsche Bank heeft haar
disconto met 1 procent verlaagd
Te Genève zou gisterenavond onver
wacht volledige overeenstemming met
Italië zijn bereikt
Feuilleton
Buitenlandsch Overzicht
Pag. 1
6
5
I
5
6
5
6
6
1
6
Omtrek-nieuws
Marktberichten
Marinebericht&n
Soortnieuws
5
5
6
1
1
11
12
12
12
chanisatie, verklaarde mr. Slingenberg, dat
natuurlijk de eerste voor verbetering vatbaar
blijft, de tweede niet, omdat mechanisatie zal
blijven toenemen. De invoering van de veertig-
urige werkweek blijft tot dusver, zooals be
kend, bij de internationale besprekingen te
Genève steeds haken op de loonkwestie.
Wat de samenwerking van partijen in da
regeering des lands betreft, verklaarde mr.
Slingenberg, dat hij die in toenemende mate
in 's lands belang noodzakelijk acht. Samen
werking is eisch van den tijd.
In doozen van 20d.af.
misschien niet wist in welk een hoogst ern-
stigen toestand zijn vader verkeerde, deed
niet bijzonder veel tot het geval af, omdat,
gesteld dat hij bij den eventueelen dood van
zijn vader te voorschijn kwam, hij de grootste
moeilijkheid zou ondervinden om te bewijzen,
dat hij de wettige erfgenaam was. Hij zou
zich voor het grootste dilemma gesteld vinden,
waaraan een mensch ooit onderworpen was.
Tot zoover dus, was alles goed.
Nu is de verdwijning van een totaal onbe
kenden chauffeur, Huish genaamd, iets ge
heel anders dan die van een gravenzoon en
erfgenaam van een vorstelijk vermogen. Wie
zou Huish missen, als hij van den aardbodem
verdween, zonder dat er een haan naar
kraaide? Die voetbalmaniakken van Kensing
ton weliswaar wel; Sir Arthur Paget even
eens maar, wie nog meer? Niemand, dan
Symes en hij zelf en, o ja, die ezel Thomas,
de knecht: hij mocht niet uit het oog ver
liezen, dat Thomas wist, dat die Huish iets
méér was dan doodgewoon Charles Huish,
een van de vele duizenden chauffeurs, die
Londen telt.
En, bovendien, verdwenen jaarlijks men
schen uit Londen, zonder dat men ooit weer
van hen hoorde; iedere week een paar, mis
schien. Hij herinnerde zich daarover bi de
Zondagsbladen eens iets gelezen te hebben...
Jawel, em millionnair was. opeens spoorloos
verdwenen! Hij was uit een club in Pall Mali
naar buiten gekomen, had er in dat blad ge
staan, zijn klakhoed overmoedig schuin op
het hoofd, en een dure sigaar rookende. Hij
had een voorbijrjjdenden taxi-chauffeur ge
wenkt met een zwaar beringde hand (wat
wisten die inktkladders er toch altijd iets
moois van te maken!) de taxi had stilgehou
den; hij was inges.apt en sedert had nie
mand hem meer gezien, of iets van hem ge
hoord... Wanneer een millionnair aldus ver
donkeremaand kon worden, waarom dan een
eenvoudige chauffeur niet?
Als wriemelende, kronkelende slangen,
maalden deze gedachten hem aanhoudend door
zijn misdadig brein. Toen Sluiper Symes de
kamer op zjjn gewone gluiperige manier bin
nenkwam, verwelkomde hij den man bijna als
een vriend. Symes zou zich waarschijnlijk
niet door lastige vooroordeelden gehinderd
voelen; hij had dezen avond een man noodig,
die zijn voornemens volledigen bijval zou
schenken, niet iemand, die zou beproeven ze
met allerlei uitvluchten of smoesjes te ont
zenuwen. Ja, Symes was zijn redder uit den
nood.
„En?" merkte hij vragend op. met een
wenk naar de whisky-karaf op het buffet.
Men kon er Symes nooit van betichten, dat
hij een dronk bedierf door overhaast mengen.
„Lord Overton wordt niet verwacht nog
een dag te zullen halen; waarom hij nog niet
dood is, begrijp ik niet!" antwoordde Symes
op een toon alsof h(j een persoonlijke grief
jegens den ouden man koesterde. „Het is tijd
voor je om je aan 't werk te zetten als je
van plan bent om den boel ooit aan den gang
te brengen", liet hij volgen met een stem,
waarin eenige minachting doorschemerde.
„Wat bedoel je daarmee, voor. den drom
mel?" vloog Wayne op.
„Jij en ik zullen beter met elkaar kunnen
opschieten als je beleefd tegen mij bent,
versta je?" antwoordde de uitvorscher van
dingen, die het daglicht niet mochten zien,
terwijl hij opstond, en den „man van de we
reld" van dichtbij in het gezicht keek. „Je
bent al te ver met mij gegaan om nu een
hooge borst tegen mij op te zetten, Wayne.
Ben je eei. zaakje vergeten, dat wjj weldra
j op touw zouden zetten tegen dien Huish?
Het komt mij voor, dat de tijd daartoe nu
aangebroken is."
„Hoezoo?" beet Wayne hem toe.
„Heb ik je niet gezegd, dat zijn ouwe heer
ieder oogenblik den kraaienmarsch kan bla
zen Hij ligt nu al zoowat een veertien dagen
op het uiterste, hjj zal niet veel fut meer over
hebben; dat is volgent- alle menschelijke be
rekening uitgesloten. Welnu, jij wenscht den
zoon uit den weg geruimd te hebben voordat
de vader sterft, is het niet zoo? En dan komt
die onbetaalbare ezel Anstruthers voor al dat
geld op... en wat zou jij, wat zouden wij
beiden niet uit dien Anstruthers kunnen
halen? Het zou schande zijn om het hardop
te zeggen! En nu jij, makker!"
„En?" vroeg Wayne alweer. De opmerking
behelsde een vraag, en tegelijk een aanmoe
diging voor den ander om voort te gaan.
„Het zou gemakkelijk genoeg zijn!" ant
woordde Symes. „Sir Arthur Paget, zijn
baas, maakt altijd lange reizen buiten Lon
den. Zoo weet ik onder anderen toevallig, dat
hij morgen naar Barborough gaat. Hij reist
per spoor en zal buiten kijf ook per spoor
terugreizen. Allemaal om Huish een beetje
te ontzien, omdat hij kou gevat heeft. Paget
is stapelgek geworden op het voetbalspel van
zjjn chauffeur, en hij wil Huish aan geen
enkel gevaar blootstellen, allemaal, omdat hij
hem in de gelegenheid wil stellen aanstaan
den Zaterdag in de match tegen Midchester
City mee te spelen. Maar, luister nu eens
goed! Ik zou naar Barborough kunnen gaan.
en daar intercommunaal met Cavendish
Square telefoneeren. Ik zou kunnen spreken
uit naam van Sir Arthur, en zeggen, dat
Huish met de auto moet overkomen om hem
af te halen en thuis te brengen. Halverwege
Londen, houden wij den auto aan, verdooven
Huish met een of ander middel en..4 nu,
het kan mij niet schelen om de rest te doen
als jij er te laf voor bent, wat ik vast en
zeker geloof... Wij kunnen de auto een zetje
geven over een klip ik heb de plek al met
juistheid bepaald. En eindelijk, nadat ik met
het heele karweitje klaar ben, werpen wij het
lijk de auto achterna..." Een betreurens*
waardig auto-ongeval het slachtoffer een
welbekend beroepsvoetballer", ziedaar wat de
kranten er van zullen zeggen. Hoegenaamd
geen gevaar voor ons bij en per slot van
rekening een vermogen voor ieder van ons
beiden! Heb jij er iets tegen in te brengen?"
„Zul jij zul jij het doen?" vroeg Hfcctor
Wayne met gesmoorde stem.
„Jij zult er ook bij moeten zjjn; hij is een
sterke kerel, en ik zal je hulp noodig hebben.
Maar ik zal hem een doek met chloroform
onder den neus houden, reken daarop h(j
kent mij toch niet en daarna gaat alles als
vanzelf."
„Ik moet er even over nadenken!" zei
Wayne. „Ga weer zitten, en schenk je nog
eens in."
Wayne zelf begon in de kamer heen en
weer te loopen. Hij overwoog het voor en
tegen van het misdrijf. Hij vertrouwde Symes
niet; h\j had geen reden om hem te vertrou
wen, maar de man zou er geen getuigen bjj
willen hebben z(j moesten het zaakje op
knappen, geheel alleen met hun beiden. Wat
Ronald Anstruthers betrof, die zou in hun
handen zijn als was.
„Het kan zoo maar niet op den openbaren
weg gebeuren!" zei Wayne, zich plotseling
naar den ander keerende.
(Wordt vervolg