Buitenlandsch Overzicht
i e
r."'-"•PO» W wem mul
lilt li
m
oetbal
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
De mislukte
bijeenkomst
te Parijs.
fde
63ste JAARGANG
1
HEI
COURANT
Abonnement per 3 maanden by vooruitbet.: Hcldersche Courant f 1.50- Koegras
Anna Pauioivna, Breezand, Wieringen en Texel t 1.65; binnenland 7 2 -'
Zond» 'ii »o>"0S 4 Ct"' fr' p' P' 6 ct- Weekabonnementen 12 cL
f170 reSP 50 f °'7°' f0-70'fl-Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50,
Verschgnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentien (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 cL per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 cL per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Door de oorlogszucht van Mussolinie is de conferentie
te Parijs vastgeloopen. Italië bere.dt zich ten strijde;
Pdussohni wereldveroveraar
De Parijsche
conferentie
vastgeloopen.
Het is spaak geloopen
met de conferentie te
Parijs. De poging om
nog tot een vreedzame
oplossing van het ge
schil te komen is op
niets uitgeloopen. De houding van Italië, dat
niet meer tot rede is te brengen, is daarvan
de oorzaak. Een oorlog tusschen Italië en
Abessinië... staat dan ook voor de deur.
Zondagavond werd het volgende communiqué
gepubliceerd:
„Laval, Eden en Aloisi hebben geen
basis van discussie kunnen vinden, welke
een oplossing van het conflict mogelgk
j kou maken. De moeilijkheden, waarop
men is gestuit hg het onderzoek der
voorstellen, welke tgdens de besprekingen
j zijn gedaan, maken een verdaging der
conferentie wenschelijk; de onderhande-
j lingen zullen thans langs diplomatieken
i weg worden voortgezet."
Om drie uur werd aan den Quai d'Orsay
een bijeenkomst gehouden, die bedoeld was
als plenaire zitting der drie-mogendheden-
conferentie. De Fransche en Britsche dele
gaties waren voltallig verschenen, maar van
Italiaansche zijde kwam alleen baron Aloisi,
een feit, dat bij de delegaties groote be
vreemding wekte. Van een plenaire zitting
kon niets komen en er werd slechts een con
ferentie gehouden tusschen Laval, Eden en
Aloisi, welke tot over vijf duurde, maar geen
resultaat opleverde.
Volgens den diplomatieken medewerker
van de „Daily Telegraph" heeft Mussolini
elke basis verworpen, welke voor de rege
ling van het conflict was voorgesteld.
Mussolini eischt, aldus deze Britsche
journalist, dat het geheele laagland van
Abessinië aan Italië wordt afgestaan en
dat hij de onbeperkte controle krijgt over
j het militaire, politieke en economische
j leven van de rest van Abessinië, dat dan
moet worden teruggebracht tot den be-
perkteren omvang, dien het had in de
dagen van keizer Menelik.
Mussolini wil geen enkel plan in overwe
ging nemen, dat niet voorziet in een militaire
bezetting van Abessinië door Italië en hij wil
geen andere regeling, dan een zoodanige, die
hij Abessinië na een geslaagde militaire
operatie zou kunnen opleggen. Deze eischen
zou Aloisi heden ter kennis hebben gebracht
van Eden en Laval en aangezien Frankrijk
noch Engeland zulk een regeling kunnen
steunen, die trouwens ook voor Abessinië on
aanvaardbaar wordt geacht, was de conferen
tie vastgeloopen.
Er zullen nu diplomatieke onderhandelingen
worden gevoerd, in de hoop, dat men toch
nog vóór 4 September, wanneer de Volken
bondsraad bijeenkomt in een speciale zitting
ter bespreking van het conflict, tot een
accoord zal kunnen komen.
Het ziet er dus donker uit voor Europa,
want de groote vraag is of Europa buiten
liet conflict gehouden kan worden. Wat zal
b.v. de houding van Engeland zijn als straks
Wiet wapengeweld het conflict zal worden ge
regeld? En wat zal Frankrijk doen? Alle mo
gelijke complicaties zijn denkbaar en we gaan
dan ook een maand tegemoet, die van groote
beteekems zal zijn voor de wereld.
Mussolini
wereld'
veroveraar
Mussolini, die jaren
lang met zijn zwarthem-
den gevochten heeft, tot
hij in 1922 de macht in
handen nam, wil thans
met een goed uitgerust,
gemoderniseerd en vergroot leger vechten
voor de wereldmacht, zoo schrijft de corr. van
Reuter te Rome.
Het eerste tooneel van dit bedrijf van de
ontwikkeling van het fascisme, speelt zich af
op de zonverschroeide vlakten van Italiaansch
Somaliland en de bergen van Eritrea. Men
verwacht, dat Mussolini zich voor een kort
bezoek per vliegtuig daarheen zal begeven,
nadat de grootscheepsche legermanoeuvres in
Italië eind Augustus geëindigd zullen zijn. In
dien tegen dien tijd nog geen compromis is
bereikt, zal Mussolini, gelijk de caesars van
het oude Romeinsche Keizerrijk, bezielende
toespraken houden tot zijn troepen, voordat
deze ten strijde trekken, en zijn generaals bij
zich ontbieden om nog eens voor het laatst
het plan de campagne te bespreken.
Mussolini's intieme medewerkers in deze
groote onderneming zijn allen beproefde fas
cisten.
Mussolini vertrouwt voor een groot deel op
zijn luchtmacht voor het geval het tot een
gewapend conflict met Abessinië mocht ko
men. Bijna duizend vliegtuigen zullen zich,
naar verwacht wordt, op Abessinië werpen,
om vernieling en paniek teweeg te brengen.
Met het commando zal wellicht generaal
Valle, thans onderstaatssecretaris van lucht
vaart, worden belast, alhoewel ook de naam
van maarschalk Balbo wordt genoemd.
De staande troepen worden gevormd door
jonge mannen van 21, 23 en 24 jaar, die
een geheel anderen kijk op het koloniale
avontuur hebben. Sommigen hunner worden
geleid door de zucht naar avontuur. Ande
ren voelen zich allerellendigst, willen naar
huis terug en barsten in tranen uit, wanneer
het schip vertrekt. Er zijn anderen, die nooit
aan den oproep om zich te melden gehoor
hebben gegeven, doch zich schuil houden en
trachten over de Oostenrijksche grens te
komen.
Reeds zijn sedert Januari 200.000 mannen
gemobiliseerd voor den dienst in Oost-Afrika
en men verwacht, dat nog meer zullen worden
opgeroepen. Het koloniale leger is thans reeds
vijfmaal zoo groot als dat, hetwelk in den
laatsten kolonialen oorlog tegen Turkije in
1911 streed. Toen de wereldoorlog begon, had
Italië slechts een bruikbaar leger van 300.000
man, thans bezit het een leger van een mil-
lioen man. Het Italiaansche leger is geheel
gereorganiseerd.
Italië heeft ook verschillende wapens van
een nieuw type ingevoerd, waarvan enkele
geheim gehouden worden en tijdens de groote
manoeuvres van deze maand voor het eerst
zullen worden gebruikt. Tot deze nieuwe wa
pens behooren o.a. een nieuw type loopgraaf
mortier, waarvan de bijzonderheden geheim
worden gehouden, een nieuw type kleine tank,
een gewijzigd machinegeweer en een geweer
van een nieuw type. Voorts worden proeven
genomen met nieuwe gifgassen, terwijl ook
een nieuwe brisantgranaat is uitgevonden,
die zich over een groote oppedvlakte ver
spreidt.
De N. R. Crt. schrijft o.m.:
Wie nu nog aanneemt, dat hij de mogend
heden tracht te overbluffen, en zich op het
laatste oogenblik tegen hoogen prijs toch
handelbaar zal toonen, doe hem onrecht of
schat hem te hoog, al naar men het opvat.
Daarvoor wordt het nu wat laat. Het oogen
blik voor onderhandelen en eischen te stel
len moet nu eindelijk gekomen zijn. Maar
Mussoloni weigert zelfs, eischen te formu
leeren, die anders zouden zijn dan nadat hij
zijn veldtocht tot een goed einde zou heb
ben gebracht. Het bloed moet vloeien. Met
hamerslagen van de Romeinsche legers moet
het nieuwe Romeinsche Rijk worden opge
bouwd. Het zal snel moeten gaan. Want
voor langdurig werk ontbreekt Italië den
oeconomischen en financieelen adem. Hoe
groot stelt hij zich het Romeinsche Rijk voor
waarvan hij spreekt? Als hij zich er op be
roemt, weldra het sterkste leger van Europa
ónder de wapenen te hebben, denkt hij daar
bij dan nog aan nieuwe doeleinden Men
kan op het oogenblik bezwaarlijk een gissing
wagen. Het is met de stemming van Musso
lini somber gesteld. Hij trotseert al zijn be
zonnen militaire en politieke raadgevers, hij
schijnt bereid, de wereld te trotseeren. Daar
kan het nu toe komen.
Wat in Italiëë gebeurt, is slechts mogelijk
in een land met een volstrekte dictatuur.
Jaren lang heeft men de geruststellende
meening kunnen koesteren, dat Mussolini
door een goede portie gezond verstand tegen
de gevaren van het caesarisme voldoende
beveiligd was. Mag men dit nog beweren?
De houding van Italië bij de onderhande
lingen te Parijs is waarschijnlijk zonder voor
beeld in de diplomatieke geschiedenis.
Een halve week heeft hij den Fransehen
minister-president en den Britschen minister
voor internationale onderhandelingen vol
maakt voor niets aan de praat gehouden.
Het blijkt nu, dat Italië volstrekt niet ern
stig heeft willen onderhandelen. Het is een
grofheid geweest zonder gelijk, die te Lon
den, blijkens een hoofdartikel in de Times.,
van vandaag, terdege als zoodanig wordt op
gevat.
De wereld gaat een spannende en gevaar
lijk periode tegemoet. Tenzij, zooals gezegd,
er verandering komt in de gemoedgesteld
heid en droomen van één enkelen man. Men
ziet hieruit, hoe precair de toestand van een
Europa is, dat drie Mussolini's rijk is
De reactie in de Engelsche pers.
Onze Londensche correspondent telefoneerde
ons hedenochtend:
Het is, nu Mussolini Frankrijk's en Groot-
Britannië's maximum voorstellen verworpen
heeft, begrijpelijk, dat de Britsche pers niet
de flauwste voorstelling heeft van wat nu ge
daan moet worden.
De Daily Herald blijft op stelligen toon om
actie roepen, maar waarin deze actie zou moe
ten bestaan, zegt zij niet.
De Times schrijft dat, als er geen Bond is
of alleen een Bond die tot belachelijke zwakte
gereduceerd is, de Europeesche vrede op een
nieuwe en bijna zeker minder hooggevende
machinatie voor de voorkoming van overhaaste
actie zal moeten berusten. Hen, die onberaden
optreden voorstaan, berispend, zegt het blad,
dat de stappen, die door Groot-Britannië ge
zamenlijk met de andere Bondsmogendheden
genomen moeten worden, wanneer Mussolini
door redelijke concessies niet bevredigd zou
worden, voorzichtig en zonder onverantwoor
delijke haast overwogen moeten worden.
Verder gaat ook de Daily Telegaph niet, die
kort geleden van de groote bladen nog den
vastberadensten toon deed hooren.
Het beste wat de Telegraph weet te zeggen,
is dat de trjd tusschen nu en 4 September
waarde kan hebben als de openbare meening
laat voelen, dat een zaak, die oorlog met zich
sleept, de andere naties niet onverschillig kan
zijn.
Brj dergelijke goed bedoelde frases blijft het.
Alleen de Manchester Guardian schrijft een
lang en verontwaardigd betoog over het em
bargo op den invoer van Britsche wapenen
naar Abessinië, dat tezamen met het Fran
sche embargo een volledig Europeesch em
bargo ten gevolge gehad heeft en dat dit blad
blijkbaar een schandelijk onrecht acht.
De Parysche pers.
De Parysche pers toont zich niet erg ver
rast over het vastloopen der besprekingen.
Zoo schrijft de Journal: Wij kunnen moei
lijk verbaasd zijn, want de standpunten die
werden ingenomen, maakten iedere manoeu
vre vrijwel onmogeiyk.
De Petit Parisien twijfelt eraan, of de
komende weken betere resultaten zullen op
leveren. De Fransche en Engelsche delega
ties toonden zich Zondagavond zeer pessi
mistisch.
Volgens de Matin is het woord nader aan
de kanonnen dan aan de diplomaten.
Volgens de Echo de Paris is de breuk
onherroepeiyk. Mussolini is op het oorlogs
pad.
Italië vastbesloten.
In de gisteren verschenen Italiaansche
dagbladen Giornale d'Italia en Voce d'Italia
schrijft Gayda o.a.:
Er is thans nog slechts een middel om het
Abessijnsche gevaar te ontkomen, n.1. het op
zoodanige wijze neerslaan van de Abessijn
sche militaire macht die bewezen heeft voor
allen gevaarlijk te zijn, dat deze geen schade
meer kan aanrichten. Italië is vast besloten
de kwestie eens en voor altijd op te lossen.
Het blad keert zich tegen een Volken
bondsmandaat over Abessinië, hetwelk de
kwestie nog slechts moeilijker zou maken,
daar alleen Abessinië er maar voordeel van
zou hebben. Verder wijst het blad het in de
Engelsche pers opgenomen plan inzake het
Viermogendhedenpact, waartoe ook Abessi
nië zou behooren, van de hand.
Besprekingen van gisteren.
Gisterenmorgen heeft Eden den Abessijn-
schen gezant te Parijs nauwkeurig van het
verloop der besprekingen tusschen de drie
mogendheden op de hoogte gesteld.
Tijdens het onderhoud dat Eden gisteren
morgen met Laval heeft gehad, is, naar ver
luidt, afgesproken dat de Fransche en Engel
sche regeeringen de bijeenkomst van den Vol
kenbondsraad zorgvuldig zullen voorbereiden
en nauwe diplomatieke betrekkingen zullen
onderhouden.
Het onderhoud tusschen Laval en Aloisi
was slechts van formeelen aard en beperkte
zich tot wederzydsche raadgevingen tot mati
ging, speciaal op het gebied van de pers.
Verzoeningscommissie bgeen.
Reuter meldt uit Parijs dat de Italiaansch-
Abessijnsche verzoeningscommissie vandaag
om vijf uur bijeen zal komen. De commissie
moet thans een 5en scheidrechter kiezen,
welke vermoedelijk Politis zal zyn.
De bijeenkomst van den Volkenbond.
Omtrent het laatste onderhoud, dat de Fran
sche ministerpresident gisterenochtend met
Eden en Aloisi heeft gehad, verluidt in welin
gelichte kringen, dat ook de kwestie van de
aanstaande bijeenkomst van den raad van den
Volkenhond is besproken.
Laval zou tegenover Aloisi den wensch te
kennen hebben gegeven, dat Italië zich ten
minste op de vergadering van den raad van
den Volkenbond zal laten vertegenwoordigen,
om zijn standpunt te verdedigen.
Eden en Aloisi hebben Pargs verlaten.
Reuter meldt verder nog uit Parijs:
Eden en Aloisi hebben gisterenavond Parijs
verlaten. Of Italië vertegenwoordigd zal zijn
op de zitting van den Volkenbondsraad van
4 September zal afhangen van het verder ver
loop van de diplomatieke onderhandelingen.
Te Genève zal men Italië veroordeelen,
er zullen oeconomische en financieele
sancties worden genomen en Frankrijk zal
zich hierbij moeten aansluiten, aangezien
het artikel over deze sancties juist op
aansporen van Frankrijk is ingewilligd.
De houding van Abessinië.
In officieele kringen te Addis Abeba acht
men den toestand ernstiger dan ooit, doch
men draagt de teleurstelling, welke de mis
lukking van de conferentie te Parijs teweeg
brengt, met kalmte en moed.
Een Britsche kabinetszitting.
Minister Hoare zou gisterenavond uit Nor
folk te Londen terugkeeren, waar hy in ge
regelde telefonische verbinding stond met
Baldwin en MacDonald te Lossiemouth. Reeds
zijn voorloopige maatregelen genomen een
speciale kabinetszitting bijeen te roepen» ver
moedelijk over 10 dagen.
Volgens Aloisi zou Italië wel
voorstellen hebben gedaan.
Aloisi, die gisterenavond uit Parijs zou ver
trekken, heeft aan de internationale journa
listen verklaringen afgelegd, waarin hij de
lezing als zou Italië in den loop der bespre
kingen geen voorstellen hebben gedaan, on
juist noemde.
De goederenbeurzen van Milaan, Bologne,
Florence, Fiume, Genua, Napels, Padua, Tu
rijn, Triest en Venetië, zijn door de regeering
gesloten.
Duitsche persstemmen.
De Berlgnsche correspondent van de „Nw.
Rott. Crt." meldt:
Men heeft hier met de grootste belangstel
ling de Parijsche beraadslagingen gevolgd.
De bladen publiceeren uitvoerige telegrammen
van hun correspondenten ter plaatse, maar
eveneens uit de Engelsche en Italiaansche
hoofdstad.
Paul Scheffer, hoofdredacteur van het Ber-
liner Tageblatt, is van meening, dat het con
flict tusschen Italië en Engeland het ernstig
ste Europeesche conflict is sedert de bezetting
van het Roergebied.
Gebeden in Amerikaansche kerken.
Onder de auspiciën van de Amerikaansche
zendingsvereeniging zijn Zondag in 6350 ker
ken in geheel Amerika gebeden verricht voor
den vrede en de bijlegging van het Itali-
aansch-Abessijnsche geschil.
Dr. George White, de secretaris der zen
dingsvereeniging, heeft verklaard te hopen,
dat de kerken op de wereld op ondubbelzin
nige wijze duidelijk zouden maken, dat zij
militaire kracht verfoeien en dat vreedzame
middelen noodzakelijk zijn om internationale
geschillen te beslechten.
Mussolini spreekt zijn manschap
pen toe.
Reuter meldt uit Rome:
Zondag hield Mussolini op het vliegveld in
Benvent nabij Napels een toespraak tot de"
vertrekkende zwarthemden der divisie 28
October, welke gelijk bekend, genoemd is
naar den datum van den opmarsch naar
Rome.
In deze korte rede zeide Mussolini:
„Officieren, onderofficieren en kameraden
der divisie 28 October!
In dit voor u plechtige en voor het volk
beslissende uur treed ik voor u. Reeds uw
naam houdt het commando voor u in. Grj
zult alle hindernissen overwinnen tot het
doel dat u zal worden gesteld, bereikt is.
Musolini richtte hierbij de vraag tot de
zwarthemden: Wilt gij dat? Van alle lippen
klonk een luid „Ja" (si). Daarna vervolgde
de Duce:
Het geheele Italiaansche volk stemt in
met dit „ja".
Buitenlandsch Overzicht
Op een onbewaakte overweg te Ar-
kel is een auto door een trein gegre
pen, waarbij twee menschen werden
gedood
Ernstige overstrooming te Goron-
talo (Noord-Celebes). Aanzienlijke
schade
Weer een tweetal arrestaties te Oss.
Een man die betrokken was bij den
overval op de boerenleenbank te
Maren
Gisteren is de burgemeester van Al-
bury uit ons land vertrokken
Brutale inbraak in het station te
IJ muiden. Ongeveer tweeduizend
gulden gestolen
Inbraak te Amsterdam. Een bedrag
van f 2300.uit de brandkast ge
stolen
Zondagmorgen heeft een zwaar on
weer boven Den Haag gewoed, waar
bij een zoo groote regenval was, dat
verscheidene stadsgedeelten over
stroomd werden
Een belangwekkende redevoering van
Dr. Posthuma te Ruurlo. De boer
moet als producent weder vrij zijn
De nieuwe korting op de Indische
pensioenen. Alleen voor e.g. bevoor
rechten vijf pet verhooging
Een ernstige brand heeft gisteren
gewoed in de Berlijnsche tentoon
stelling op radio-gebied
Hoogwaarschjjnlijk zal de tolheffing
op de bruggen niet doorgaan
De conferentie te Parijs is door de
houding van Italië volkomen vastge
loopen. Men vreest nu allerwege het
ergste
Dr. Schacht waarschuwt de sabo
teurs van zyn politiek
De beruchte Ossche misdadiger Bijs
de Sijp, bekent tal van misdaden
feuilleton
Marineberichte-n
Omtrek-nieuws
Marktberichten
fvortnieuws
Pag. 1]
2
3
7
2
2
2
2
2
i 3
3
2
7
II
8
6
3
8
Beninto Mussolini heeft voorts in een
rede te Isernta zijn verlangen uitgespro
ken om een fascistisch wereldrijk te
stichten.
Sprekend tot 12000 zwarthemden, die Zon«
dag en Maandag naar Oost-Afrika uitvaren,
zeide hg: „Wij rusten niet, voor wij een fas
cistisch Imperium hebben voltooid. Ik weet,
dat gij uw plicht zult doen met gzeren disci
pline en niet zult terugschrikken voor offers
zoolang wg niet onze doeleinden hebben be
reikt.
De troepen waren in marsehorde opge
steld, uitgerust met tropenhelmen, lichts
koloniale uniformen en hooge laarzen. Mus
solini werd hartelgk toegejuicht door de
soldaten.
i
De Valera naar Genève.
Reuter meldt uit Londen:
De Valera heeft besloten de zitting van
den Volkenbondsraad in September by te
wonen ten einde het inzicht van den Ierschen
Vrijstaat in het Italiaansch-Abbessgnsche ge
schil uiteen te zetten.
Feuilleton.
87)
en
.En het was mgn schuld, dat hij heeft
*»nnen ontvluchten; ik zal den dood van
ack Carstairs op mgn geweten hebben,"
reunde Maisie op een toon, die haar vader
*cn rilling bezorgde. „Vader, kunnen wg ver-
der niets doen?"
»Ja zeker, meisje wij zullen op staande
Voet naar Sir Arthur Paget gaan, en hem
al'ea vertellen. Misschien weet hij waar Jack
vanavond is. Droog je oogen af; die ver-
Vienschte moordenaars zullen hun zin niet
«rijgen. Hij was gelukkig te opgewonden, om
vaak te kunnen schieten."
En op den kop af een minuut later, stapten
2'j in de taxi, die zij in allerijl besteld hadden.
Zoodra hg Maisie Willen herkend had,
"lapte Thomas op haar af.
..U is Miss Willen, als ik me niet vergis,"
-ei hg, niet zulk een onverwachtheid, dat het
Meisje zich verschrikt naar hem omwendde,
denkende, óat hg een nieuwe vijand was.
^Mijn naam is Thomas; ik was vroeger
necht bg Mr, John Carstairs." Aan het
denkbeeld, dat dadelgk by hem opgekomen
jvaö. gehoor gevende, was hij op het punt
dar te zeggen, dat de man, dien zy liefhad,
n levensgevaar verkeerde, toen zy zelve be-
Ifoi te spreken.
,.Ik ken u; ik heb u in het hotel gezien. U
was vroeger knecht bg hem, zegt u, maar is
u nu zijn vriend of zijn vijand?"
„Een vriend, Miss Willen. Mijn vurigste
wensch op dit oogenblik is, in staat gesteld
te mogen worden om te bewijzen, dat ik een
vriend van hem ben. Ik zou mgn leven geven
om hem te redden!"
Zij liet hem ontstellen door te antwoorden:
„Weet u het ook? Vader! Deze man is ook
op de hoogte!"
Bob Willen, die ook dadelijk door Thomas
herkend werd, kwam nader.
„Ik geef u honderd pond, wanneer ge mg
kunt vertellen waar Huish Mr. Carstairs,
bedoel ik vanavond te vinden is."
„Ik heb u al gezegd, dat ik mijn leven
voor hem over zou hebben!"" was het ant
woord. „Maar, wij hebben geen tijd om hier
te blijven praten!" ging Thomas opgewonden
voort. „Ik heb toevallig ontdekt, dat het
leven van Mr. Carstairs gevaar loopt. Ik ben
op weg naar de plaats, waar ik denk hem te
vinden; wilt u mij vergezellen?"
„Stap in!" luidde het antwoord van Bob
Willen, terwijl hij het portier van zgn taxi
voor zijn dochter openhield. „Geef den chauf
feur het adres op."
Rijd ons naar een stadje, Barborough ge
naamd. Het ligt in Sussex. Weet je den
weg?"
„Ik kom uit die streek," was het welkome
antwoord.
,Het is zoowaar een wonder, vader) nep
Maisie uit, toen de tocht begonnen was. Zij
wist het niet, maar zij hield een hand van
Thomas tusschen de hare. „Waar ligt dat
Barborough, en waarom gaat u daarheen
„Kalm, Maisie, laat hem zijn verhaal op
zyn eigen manier vertellen," vermaande haar
vader.
Zoo beknopt mogelijk, vertelde Thomas,
hoe hg in Charles Huish, den Kensington-
voetbalier en Sir Arthur Pagets chauffeur,
zijn vroegeren aangebeden meester John Car-
tairs herkend had; hoe hij in een oogenblik
van onbedachtzaamheid de ware identiteit
van Huish verraden had aan een verdacht in
dividu, dat hg gelukkig had weten te herken
nen; hoe hij, een paar avonden na de her
kenning van dezen man, en omdat die hem
verdacht voorkwam, dezen gevolgd was.
Hij deelde hun verder mee, wat er in De
Vederbos gebeurd was, en hoe een hevige on
gerustheid zich van hem meester had ge
maakt, zoodra hij vernam, dat Huish naar
Barborough ontboden was.
„Sir Arthur is vandaag inderdaad in Bar
borough geweest dat vroeg ik den butler,"
zei hij, „maar dat is de eenige zekerheid, die
wij hebben. Het zoeken naar Mr. Carstairs,
zelfs in een stadje als dat, en aannemende
dat hij daar werkelijk is, zal een hopeloos
werkje zijn, vrees ik maar wij moeten het
beproeven."
„Ja, wg moeten het beproeven," herhaalde
het meisje met toonlooze stem. „Vader, ver
telt u Mr. Thomas wat wij weten."
„Net zooals ik dacht," viel de knecht in,
nadat Bob Willen uitgesproken had. „Het
was een slim en vernuftig plan. Begrgpt ge,
Wayne rekende er vast op, dat hij met An-
struthers zou kunnen doen wat hg verkoos,
zoodra deze laatste in het bezit van het ver
mogen gekomen zou zijn. Ik weet, dat hg
financieel totaal geruïneerd. Is."
„O, het is te verschrikkelijk om te geloo-
ven; het is mij als doorleef ik een akelige
nachtmerrie!" riep Maisie. Dan, zich met alle
kracht beheerschende, ging zy voort: „Er is
één ding, Mr. Thomas, dat my nog niet dui
delijk is: Wat is er gebeurd met Jacks
Mr. Carstairs' gezicht?"
„Na zijn vertrek uit Londen werd hij door
een auto overreden. Dat gebeurde ergens in
Hampshire, en de auto behoorde aan Sir Ar
thur Paget. Deze nam hem mee naar zijn
landhuis het ongeluk had niet ver van
daar plaats en riep den beroemden aange
zichtsmasseur, Dr. Benjamin Drew, in con
sult. Het gezicht van Mr. Carstairs was ge
heel misvormd, maar overigens had hg geen
letsel bekomen.
„En toen gaf die wonderdokter hem een
nieuw gezicht! Is het zoo gebeurd?"
„Ik denk het wel Miss Willen. Mr. Car
stairs vertelde het mg, nadat hij door mij
herkend was."
„Ik daDk u voor uw mededeeling," zei
Maisie, en, het hoofd op haar arm latende
rusten, werd ze stil.
De» tocht, die zoo hopeloos scheen, en toch
zoo noodzakelijk ondernomen moest worden,
werd voortgezet, terwgl alle drie deelnemers
in hun eigen gedachten verdiept waren. De
tijd scheen eindeloos.
Bob Willen maakte één enkele opmerking.
„Wanneer wij in Barborough aangekomen
zijn, wat is dan het eerst, wat mij moeten
doen?" vroeg hg. „Naar de politie gaan?"
„Ik zou het wel denken," antwoordde Tho
mas op ontmoedigden toon.
Hij had de woorden nauwelijks geuit, of de
taxi stopte met een schok. Een ontstelde
chauffeur rukte het portier open.
„Ik heb iemand overreden," zei hg ge
jaagd, „maar ik zag hem pas, toen hg vlak
by mij was. En op dat oogenblik liep hij
hard, niet kijkende waar hy liep! Wil iemand
van u zoo goed zyn om uit te stappen?"
Willen en Thomas stapten belden uit, ter
wijl Maisie zich over dit niewe oponthoud
de handen wrong.
Zij vonden den man kermend op den weg
liggen. Thomas had een lucifer aangestoken,
bekeek 's mans gezicht, en keerde zich leven
dig tot Willen.
„Dit is een van de mannen, die ik gisteren
avond in De Vederbos zag!" riep hij uit.
De man moest deze woorden verstaan heb
ben.
„Ze kunnen mg niets maken!" schreeuwde
hij. „Ze wilden, dat ik hem vermoordde, maar
ik wou niet ik liep hard weg. Ze hebben
tweemaal op mij geschoten en toen reed
de auto mij omver!"
Na deze woorden zonk hg bezwijmd in de
armen van Willen.
„Hg is flauwgevallen!" zei de hotelhouder.
HOOFDSTUK XXVII.
Van den dood gered.
Alleen gelaten werden de angsten van
Huish onverdraaglgk. Hg rukte aan zgn
touwen, tot het was alsof er in zgn hoofd
iets berstte, maar het was hem onmogelgk
zijn boeien te slaken. Hg was en bleef een
weerlooze gevangene.
Weinige ellen van hem af lagen het leven
en de vrijheid wellicht op denzelfden weg,
waarlangs hg gereden had, tot hij het slacht
offer van dezen gemeenen streek werd. En
hier, in dit vervallen landhuis, wachtte hem,
de Dood! Hector Wayne zou zoo goed zgn als
zijn woord; er hestonden alle redenen om dit
aan te nemen. Bovendien, haatte de man hem
als de pest.
Huish herinnerde zich de bewering, dat een
drenkeling, die op het punt van verdrinken
is, zgn geheele leven aan zich ziet voorbg-
gaan. Als woonde hg een filmvertooning bij,
zag hg de gebeurtenissen van den laatsten
tgd voor zijn geestesoog verschijnen. Twee
personen drongen daarbij alle anderen op den
achtergrond zelfs Hector Wayne vertoonde
zich in een nevel, wanneer hg aan Maisie en
haar vader dacht.
Het was hard, te moeten sterven zonder
haar terug te zien, en haar te kunnen zeg
gen, dat zg hem, ongetwgfeld in onschuld,
verkeerd beoordeeld had. Kon hij maar vrg
komen, dan bestond er misschien een kans
voor hem om de liefde van het meisje te
winnen. Maar een hernieuwde poging had
alleen tot gevolg, dat hij zich verzwakt en
huiten adem voelde; als hij zoo doorging, zou
hij zijn bloedvaten tot hersten brengen.
Eensklaps lachte hij tergend. Hg was bang
geweest om een bloedvat te laten bersten,
wanneer, over een paar seconden misschien...
„Waarom kwamen die duivels niet terug?
Waarom maakten zij er niet ineens een einde
aan?
Terwgl hij ieder oogenblik de binnenkomst
van zgn beul, dien sluiperigen, terecht „Slui
per" genaamden Symes verwachtte, bleven
zijn gedachten helder. En het waren zeer
levendige gedachten; hg kon zich niet her
inneren zich ooit in zijn leven geestelgk zoo
sterk gevoeld te hebben. Zgn brein was on-
beneveld, al scheen de rest van zgn lichaam
uitgeput. Dit evenwel, was misschien aan de
chloroform te wijten.
(Wordt vervolgd),
