De heer
jaar
Extra nummer
Held. Courant
Stadsnieuws
5
Een van onze medewerkers zal van
de begrafenisplechtigheden, die
heden te Brussel plaats hebben,
uitvoerig verslag geven. In verband
hiermede zal morgen een speciaal
nummer verschijnen van de Held.
Courant. Het ADVERTENTIE-
BLAD zal op de gewone wijze
uitkomen.
Koninginnedag
te Den Helder.
Een ingetogen viering
Een gouden Jubilaris: j
Belangrijk bericht
voor vacantiegangers.
1895
1935
Een gröotsche huldiging in Casino.
Licht op voor alle voertuigen.
Dinsdag 3 Sept.
Woensdag 4
20.14 uur
i 20.12 uur
gelukwensch h. m. de koningin.
Door het Bestuur der Alg. Oranjevereeni-
ging is het volgend telegram verzonden aan
Hare Majesteit de Koningin:
„Het bestuur der algemeene oranjevereeni-
ging te Den Helder, biedt, namens hare leden,
hierdöor Uwe Majesteit zijne eerbiedige ge-
lukwenschen aan met de herdenking van den
geboortedag van Uwe Majesteit.
Het- bevestigt hiermede tgvens zijne ver
knochtheid en gevoelens- van aanhankelijkheid
aan tiwe Majesteit en Haar Koninklijk Huis.
j Namens het Bestuur,
de Secretaris',
v V^S v -*-• van Gessel."
i
Er waren nu niet bepaald gunstige factoren
aanwezig om van een uitbundig gevierden
Koninginnedag te kunneri spreken. Allereerst
was daar het droevige verscheiden van de
jonge Belgische vorstinne Astrid, dat bij voor
baat een domper zette op eventueele feest
vreugde. Ten tweede werkte het weer aller
minst mede, althans in den morgen en in de
eerste uren van den middag, toen de regen
constant hit .de sluizen des hemels neer
sijpelde. Wel klaarde het later veel, zeer veel
op, doch als een dag eenmaal somber begint,
moet er veel gebeuren, wil de eerste impressie
„verwerkt" worden.
En ten slotte is het feit, dat Hare Majesteit
Zelve buitenslands vertoefde, onbewust toch
een factor geweest waaronder het enthou
siasme geleden heeft. Het was als de verjaar
dag van de Moeder, die niet thuis was
In het grauw van den Zaterdagmorgen
wfepperden 'reeds vroég - de nationale dundo^-
rkén Van vele1 Buizen - en apenbare gebouweh.
Vooral op de -Binnenhaven, - Spoor- en' Koning
straat, Singel en Hoofdgracht werd drujk
•goTÜagd. -■ :-!■•■- 'v
Later kwamen er vele- vlaggen bij-, wij be
doelen op-de Buitenhaven, toen daar n;l. om
9 uur bij de vlaggenparade alle schepen 'tege
lijkertijd gepa-voiseerd - werden.- Dat vervroi^-
lijkte het- aspect van de. Buitenhaven zeer!
Zooals gebruikelijk is, hielden de comman
danten van de onderscheidene Hr. -Ms. schepein
en instellingen na de vlaggenparade een toe
spraak tot de „voor den boeg" geroepen
officieren en overige leden der bemanning.
Deze .plechtigheid werd besloten met het uit
brengen van een driewerf hoezee op H.M. de
Koningin.
Om 9 uur des morgens, 12 en 16 uur des
middags werd van Hr. Ms. „Hertog Hendrik"
een eeresaluut van 33 schoten afgevuurd.
Zooals reeds gemeld werd, ging de parade
niet doorpeen heel gemis op den Koninginne
dag! Men is zóó gewend aan dit immer
Imposante schouwspel, dat het werkelijk
vreemd aandeed een Koninginnedag zónder
parade mee te maken.
De kinderen moesten lijdelijk toezien, hoe
een bulletin voor het bureau van de „Helder-
sche Courant" verscheen, waarop de jobs
tijding te lezen stond, dat in verband met de
weersomstandigheden de kinderfeesten een
week uitgesteld moesten worden. Dat was een
heele teleurstelling voor ze. Maar, nu ze er
over heen zijn, kunnen zij zich vast verheugen
over den dag van a.s. Zaterdag; In dit geval
is uitstel geen afstel, en wat in het vat der
beide Oranjevereenigingen zit, verzuurt niet!
Voor den overzichtschrijver is er geen
ondankbaarder baantje, want hij zou nu wel
eens iets willen schrijven over iets, dat wé)
doorgegaan was. Edoch, ook het concert van
het „Stedelijk Muziekkorps" was afgelast; een
terbiedig zwijgen ter eere van de Koningin,
wier verjaardag niet meer gevierd zal wor
den
Om 9 uur 's avonds was het weer vlaggen
parade, waarbij de vlaggen een tegenover
gestelde beweging maakten en snel binnen
boord verdwenen. Aan boord van verschillen
de schepen bleef men echter „optreden naar
buiten uit". Het was met de zoeklichten, dat
men er wat vroolijkheid in bracht. Hoog
scheerden de lichtstralen door het firmament,
dan vielen ze neer om een voorbij fietsende
juffrouw te beschijnen
De Lichtstoet.
Voor den lichtstoet bleek, ondanks het feit,
dat velen - den geheelen dag in het onzekere
Verkeerden of deze al dan niet zou doorgaan,
enorme belangstelling te bestaan.
Éven over 8 begon het publiek zich reeds
in den omtrek van de Werf op te stellen en te
negen uur was het er zwart van het volk.
Het is ongetwijfeld jammer, dat deze licht
stoet een mislukking is geworden. De ver
wachting, dat tal van plaatselijke winkeliers
met een „Licht-stand" aanwezig zouden zijn,
werd jammerlijk teleurgesteld. Slechts een
enkele had gevolg aan de uitnoodiging ge
geven.
En zoo werd het een groep, waarbij een 10-
tal fakkeldragers gevolgd werd door de Oranje
Garde, welker leden eveneens gewapend warén
met toortsen en diverse verlichte emblemen
Met zich voerden.
Het was „Winnubst", hetwelk voor de
Marschmuziek zorg droeg.
Voor het zeer groote publiek, dat zich een
geheel andere voorstelling van deze „licht-
stoat" gemaakt had, was het tenslotte wél
een desillusie.
Het vuurwerk
V; ij kunnen ons geen herdenking van den
verjaardag van onze geëerbiedigde vorstin
voorstellen zonder een vuurwerk tot besluit
Zoo had dan ook Zaterdagavond om onge
veer 10 u. 30 op het oude „Helder-terrein"
weer een vuurwerk plaats, dat in tegenstel
ling met den lichtstoet, uitstekend slaagde.
Duizenden nieuwsgierigen hadden zich naar
de plaats van dat gebeuren begeven.
Het weer werkte gelukkig mee, de lucht was
helder en kans op regen nihil.
Even over half elf vlogen de eerste vuur
pijlen cmhoog om óf met een daverenden knai
uiteen te barsten óf een regen van gekleurde
sterren omlaag te werpen.
En nu volgden in snelle opeenvolging de
stukken elkaar op; steeds weer afgewisseld
door vuurpijlen die het luchtruim inschoten of
verlichting van het terrein door potten ben-
gaalsch vuur. Magnesiumzonnen ontbrandden
en wierpen haar gekleurde lichtkogels naar
alle kanten, terwijl een ,,diamant"-waterval
groote vuurmassa's neerwierp.
Vooral de groote slot-decoratie, bestaande
uit de woorden „Leve de Koningin" in blok-
letters van diamantvuur, omgeven doof een
groot decoratief vuurwerk, was de moeite van
het zien waard. We zijn dan ook overtuigd, dat
de vele toeschouwers, die juist door de uitge
strekte omgeving die om het terrein ligt, het
vuurwerk allen goed hebben kunnen zien, vol
daan naar huis zijn gegaan.
DE UITGESTELDE KINDERFEESTEN.
Wij verwijzen naar de advertentie in het
nummer van heden betreffende de uitgestelde
kinderspelen, welke thans worden gehouden
op Woensdagmiddag.
De kinderen gelieven aan het terrein van
den Bolweg te komen, dus niet aan de Rijks
werf; de optocht door de stad vervalt dus.
De toegangsprijzen voor het terrein zijn
onveranderd, dus 0.10 en 0.25. De reeds
gekochte' entréebewijzen zijn thans geldig.
DE UITVAART VAN KONINGIN ASTRID.
De directie van het Rialto-theater deelde
ons mede, dat zij reeds hedenavond in staat
is in het journaal de plechtige uitvaart van
Koningin Astrid, die vandaag te Brussel plaats
heeft, te vertoonen.
ORANJE HARMONIEKAPEL.
Dir. J. J. W. Hertsworm.
Populair concert, te geven op Vrijdag 6 Sept.,
van 8.3010 uur, in het Julianapark.
1. De Heilige Stad St. Adams.
2. Marche Militaire Fl. Menn.
3. Ouverture Symphonique Sam. Vlessing.
4. Transcription Psalm 42 H. Broekhuizen.
5. Suite Balet, 5 stuks Fr. Popy.
1. Entrée Mazurka. 2. Pizzicati. 3. Valse
Lente, 4. Largo. 5. Finale Galop.
6. Twee oüd-Hollandsche liederen.
a. Beleg van Bergen op Zoom 1626.
A. Valerius.
b. Strijdzang der Geuzen, 1570.
A. Valerius.
7. Ned. Volksliederen Potpourri Fr. Jakma.
8. Fantasie Tannhauser R. Wagner
gearr. G. Gadenne.
9. Marsch Officier off the Day
RB Hall.
De no. 5 en 7 op veelvuldig verzoek.
De heer Joh, Jausseii een hplve, ceu[v
11 bij dé 'NvV. v.h. J. Oortgijsen Cj>.
Jubilea zijn er velegewone en buiten
gewone. Bij de gewone volstaat de courant
gewoonlijk met de eenvoudige vermelding pr
van, doch als het woordje '„buitengewone"
toepasselijk is, trekt de reporter er op uit en
gaat eens praten met hem of. haar, die het
aangaat.
Wij hebben hier het genoegen iets te kun
nen schrijven over den heer Johannes Janssen,
wonende Sluisdijkstraat 93, alhier, die Don
derdag a.s. het feit herdenkt, dat hij 50 jaren
onafgebroken in dienst is bij de firma, tegen
woordig zich noemende N.V. v/h J. Oortgijsen
Co.
Zooals gezegd, er was alle aanleiding om
eens met den a.s. jubilaris te gaan praten en
wij troffen hem daar, waar hij verwacht werd,
n.1. bij zijn werk. Want dat wisten we al vóór
we den heer Janssen zagen: het is er één, die
met hart en ziel bij zijn werk is.
Vriendelijk lichtte het even op in de oogen,
toen wij de reden van onze komst vertelden.
„Komt U even binnen." zoo luidde de vrien
delijke uitnoodiging, en daar zaten we dan in
't bekende kantoortje op het terrein van de
firma, aan het eind van de Janzenstraat.
Voor ons zat Johannes. Janssen, 72 jaar oud,
een rasechte Jutter, want hij werd 15 Septem
ber 1863 hier ter stede geboren. De heër
Janssen ziet er, ondanks het feit, dat hij een
50-jarigen st; at van dienst achter den rug
heeft, patent uit. Hij is het levend voorbeeld
van- hem, die goed doet en wel ontmoet, en
dat in het werk niet alleen, maar ook het
rijk geschakeerde leven daaromheen. Typee
rend zijn b.v. zijn woorden: „Rijk hebben we
't nooit gehad, doch we zijn steeds gelukkig
samen geweest, mijn vrouw en ik."
Eenvoudige, gelukkige menschen, hoe wei
nigen kunnen zich zoo noemen
Als we den jubilaris eenmaal aan 't praten
hebben, vernemen we het volgende:
„Ik ben op een ietwat eigenaardige wijze
bij mijn baas gekomen. Ik was zonder werk
en m'n zwager, die een platboomer had, zou
me mee naar Haarlem nemen. Ik sta op den
kant juist om aan boord te stappen, toen de
oude heer Oortgijsen, die nu dood is, voorbij
kwam. Hij maakte een praatje met me en
het gevolg was, dat ik in plaats van naar
Haarlem, met hem mee naar het z.g. Spijker
buurtje ging, alwaar veel aan het hekwerk, de
loodsen, enz. te repareeren bleek. Ik zag, dat
er wel een winter werk voor me aanzat en
zoo kwam ik bij de firma Oortgijsen, toen
nog Jansen en Co. geheeten. Tusscheri m'n
reparatiewerk door hielp ik wel eens met de
schuiten lossen en zoo kwam het, dat de oude
baas op"een goeden dag tegen me zei: „Nou,
Jan, de reparatie schiet er aardig door, zie er
tusschen te komen," waarmee hij bedoelde
tusschen het vaste werkvolk! Enfin, dat
lukte; naderhand werden de voorwaarden ge
regeld, dat was dik voor elkaar en zoo ben ik
tot den huidigen dag bij de firma gebleven.
Ik begon als timmerman, werd daarna werf-
knecht. weer later machinaal houtbewerker
en sinds den dood van den ouden heer Oort
gijsen, dat is al weer 21 jaar geleden, ben ik
aangesteld als werfbaas."
De heer Janssen heeft nog de houtmolen
op het terrein achter de Janzenstraat mee
gemaakt. Op een kwaden Zaterdagmiddag,
het was 4 September '97, brandde deze af én
toen is het bedrijf heelemaal veranderd. Er
kwam stoom, die op zijn beurt verdrongen
werd door de electriciteit.
„Wat was Uw leukste tijd?"
„Dat was in den tijd, toen ik nog in de
zagerij stond, in de jaren tusschen '98 tot een
jaar of twintig geleden. Er was toen volop,
ja zelfs zeer druk werk en je vond het fijn
te kunnen werken, zoo hard als je maar kon.
„En gaat U er nu gauw mee ophouden'.'
„Niks hoor, ik ga gewoon door." Inderdaad,
het bleek ons uit alles, dat de veteraan er
nog niet aan denkt bij de pakken te gaan
neerzitten. Daarvoor is zijn body nog te
sterk, zijn geest nog te levendig, zijn oogen
te klaar en te open. Hier is geen man aan
het woord, die het leven al beu is. Integen-
deel, het is nog al zon wat er voor hem
schijnt. Omdat hg is een man, die weet te
leven, in alle bescheidenheid en allen eenvoud J
des gemoeds.
We stappen nog even naar de woning in de
Sluisdijkstraat. Moeder de vrouw is juist
bezig in haar gezellige kamertje en onmidde I-
lijk is zij bereid het één en ander mede e
deelen. Maar eerst moesten we de oorkont
en de plaquette zien, die ter gelegenheid van j
het 40-jarige jubileum geschonken werde:
Het is de zilveren medaille van de Ned. Maa .-
schappij voor Nijverheid en Handel, waarcp
staat: Vermeerdering van Volkswelvaart het
doel der Maatschappij. Het mooie getuig-,,
schrift vermeldt: Verleend op voordracht van
het Departement Helder, wegens getrouwe
plichtsbetrachting gedurende veertigjarigen
dienst.
Daar zaten wij tusschen de beide ouderen,
die om beurten uit de dagen en jaren, die,
achter hen liggen, vertelden. Geen klacht
werd gehoord, daar waar de slagen van het
leven ook hier zijn sporen hadden achter
gelaten, hadden de twee geleerd te verdragen,
te vergeten, te berustenMaar uit elk
woord straalt de heerlijkheid van het Geluk
hoog uit boven het weinige, dat tegenslag
wasEn daarom was het voor ons zoo'n
onverdeeld genoegen te luisterenDe rijpe,
wijze ervaring sprak
Wij weten niet precies wat er gaat ge
beuren a.s. Donderdag, trouwens het gaat
slecht om op de dingen vooruit te loopen.
Doch laten wij den heer Janssen een plezie-
rigen, vreugdevollen dag toewenschen, die
een onvergetelijke voor hem en zijn vrouw
•moge worden
Eere wien eere toekomt.
Aan hen, die thans van vacantie zijn terug
gekeerd, wordt hiermede bekend gemaakt,
dat in de afgeloopen maard Augustus, de
'thans vee) ruimere en geheel gemoderniseerde
winkelzaak in luxe, huishoudelijke en ver
lichtingsartikelen van de fa. J. F. Schellinger,
Van Galenstraat 48, alhier, heropend werd.
Een buitengewoon geslaagde sorteering en
uiterst concurreerende prijzen maken het
zeer zeker de moeite waard eens een kijkje te
gaan nemen. Uw bezoek zal ten zeerste wor
den gewaardeerd. (Adv.)
Gisterenavond hebben nageffoeg gehepl
muzieklievend Den Helder, endaarnaast ocjk
tal van anderen den jubileerenden muziek
meester en toonkunstenaar, den heer A. 'J-
Leewens een huldiging bereid, welke zóó
spontaan, en zóó intens meegeleefd is.
dat men gevoegelijk mag aannemen, dat deze"
voor den jubilaris een der schoonste dagen
uit zijn ambtsperiode geworden is. j
Over zijn populariteit hier ter stede, zijn f
kennis eri tact, waarmede hij 40 jaar
lang zoo velen de beginselen van de muziek
heeft trachten bij te brengen, kunnen wij ko't"
zijn. Verscheidene malen hebben wij geduren; Ie
de laatste weken beschouwingen en artikelei,
den heer Leewens betreffende, in onze kolom
men opgenomen, zoodat wij ons alleenlijk aan
de feiten van dezen inderdaad zoo bijzonderén
avond kunnen houden.
Allereerst dan, was daar
de Serenade,
welke gebracht werd door het ,,StélleliJk(
Muziekcorps" om circa half acht. I
Eenige honderden belangstellenden wc/ondén
déze huldiging in de Prins H'endrikiaèÊribij
en ook tóén de heer eti mevrouw' Lèé'Wei is
in een autö plaats namen en vóofaïgijjg'é; n,i
door het corps, den wég naar het' Helden'der
Zeeplein opgingen, volgenden velen den stoet..;
A. J. Leewens.
Zoodra men bij het Monument gearriveerd
was, speelde onze stadsbeiaardier, de héér
Tj. Joh. Dito, welke reeds te half 8 met zijn
programma een aanvang had gemaakt, een
compositie van den jubilaris zelf, „Natuur!'.
Het was een treffend moment, den heer Lee
wens aandachtig te zien luisteren naar de op
het speelsche windje meegenomen klankein
van zijn eigen werk.
Terwijl het Ave Maria van Schubert volg
de, ging het gezelschap verderop en wél
Casino-waarts.
Wat de zaal, waar de feestelijkheden zoiji-
gehouden worden, betreft, deze had hét
Comité geheel in stijl laten versieren.
Aan weerszijden van de Bühne hingejn
schilden, waarop aangegeven de jaartallen,
welke voor den jubilaris zoo belangrijk wareit:
1895 en 1935.
Voorts waren aan weerszijden van de zaal
schilden opgehangen, waarop de namen van
de belangrijkste werken, welke in den loqp
der jaren door den heer Leewens met zijn
menschen uitgevoerd werden, vermeld ston
den. Een prachtige staat van dienst...... daar
hingen o.a. Oratorium Elias...... Die Jahres-
zeitenWeihnaehts-OratoriumDie
SchöpfungPaulus...... etc. etc
Casino was inmiddels, (kwart voor acht),
vol geloopen, zoowel beneden als- boven en
het wachten was dus op de dingen dte te gè-
beuren stonden.
Het was de moeite waard om eens een
oogje te laten gaan over al degenen, welige
acte de présence gegeven hadden.
Het is ondoenlijk om ook maar een poging
te ondernemen alle instanties te noemen; Vari
nagenoeg alle vereenigingen zagen wij ver
tegenwoordigers. Daarbij hadden blijk van
belangstelling gegeven Burgemeester Dries-
sen, Zijne Excellentie Schout-bij-Nacht Kruys,
Overste Bentz van den Berg, Garnizoenscom
mandant» verscheidene katholieke geestelij
ken, wethouder de Boer, eriZ.
Eri terwijl men zich iri dé nog resteerende
minuten met elkaar onderhield, speelden leden
van de Orkest-Vereeniging „Harmonie" onder
des heeren Jac Bos' vaardige leiding wat
entr'acté-muziek, iets,-- wat natuurlijk ook al
weer de stemming stimuleerde.
Precies 8 uur arriveerde de heer en
mevrouw Leewens.
Ditwerd doorgegeven naar de zaal, waar
men zich' en masse van de zetels verhief en
Handels Zegezang inzette.
Onder- de toonen- van dit spontaan en uit
volle borst gezongen lied kwam de jubilee-
rende musicus met zijn echtgenoote, vooraf
gegaan door den voorzitter van het comité,
Ds. Enklaar, binnen.
Oogenblikkelijk werd daarna een aanvang
met het zeer uitgebreide program gemaakt,
een lofwaardig besluit, waaraan men zich den
geheeleix verderen avond hield. Er zat tempo
in de afwerking en het feit dat het toch
nog laat geworden isK,doet hieraan niets sif.
- AKhiëf'htet •|schéwm',fleès"«ri friet- het pró-''
gram-ma! wérd een aanvang -geblaakt. j
Het bracht allereerst een' tweetal nümméfs,.
uitgevoerd 'door hét symphorïië-Ofkest vin
het Stafinuziek-corps. Hét éérste, Rössini's
ouverture tot Dié italienèrin in Algier, accen
tueerde al direct, het beschaafde karakter,
hetwelk den avond kenmerïttè, Correct
strak gehouden oogstte deze ouverture (in
den dubbelen zin van het woord), een dank
baar applaus. Daarop volgde zéér zuiver La
Husarde, de bekende wals van Ganne.
De voorzitter van het Uitvoerend Comité.
Ds. Enklaar, opende vervolgens met een kort
woord officieel den avond. Ook namens zijn
mede-comitéleden sprak hij zijn voldoening uit
over het feit, dat zoóvélen aan de uitnoodi
ging, hier: aanwezig .te zijn, gehoor gegeven
hadden. Dit toch demonstreerde op prachtige
wijze de groote eenheid, welke men in deze
oiidervond. Hij meroreerde de spontaniteit,
van allen om direct mede te werken. Dit moet
voor den jubileerenden, muziekmeester wel een
zeer groote Voldoening zijn. Spr. hoopt, dat
het hem niet al te zwaar zal vallen op een
dergelijke wijze gehuldigd te worden. Het mag
toch ook wel eens!
Zéér veel deed gij voor Den Helder, aldus
de heer Enklaar, en thans moogt ge Uw. ge
dragen achten door veler sympathie. Het is
de wensch van allen, die hier thans bij elkaar
zijn, zoowel leerlingen, oud-leerlingen en vele
anderen, dat ge nog tal van jaren met Uw
werk voort mag gaan en dat deze avond een
blijvende herinnering zal zijn, welke vol is van
de waardeering der geheele gerneente.
Op de waardeering van dezen avond hebt
ge recht. Lang leve de heer en mevrouw Lee
wens. Hierop volgt een ware ovatie van
hoera-geroep.
Eenige mededeelingen volgen dan. Er is o.a.
nog een telegram binnengekomen van mej.
Regina Beuming, oud-leerlinge van den heer
Leewens, een gelukwensch van „Ons Genoe
gen", een schrijven van het raadslid van Loo,
een bericht van verhindering van den Direc
teur der Rijkskweekschool te Alkmaar en
eveneens van den Commissaris van Politie.
Tenslotte overhandigt Ds. Enklaar den heer
Leewens een album, als herinnering aan dit
feest. Het is uitgevoerd in bruin leer, terwijl
de bladen beurtelings rood en geel gekleurd
zijn, zijnde de kleuren van het Heldersche
wapen. Erin werden diverse foto's van de-
stad opgenomen, benevens een portret van
den jubilaris. Tenslotte bevat het de uit te
spreken feestrede van den heer Enklaar en de
handteekeningen van al de bestuursleden,
wier vereenigingen dezen avond mee hielpen
organiseeren.
Hierop volgt:
Zangdemonstratie van Helders R.K.
Gemengd Koor,
ditmaal onder leiding van den heer C. W.
Rusting. Uitgevoerd werden „Natuur", een
compositie van den heer Leewens zelf,, en
„Krysanten" van Koop. Het moet prettig voor
den geestelijken vader van „Natuur" geweest
zijn, zijn werk zoo piëteitvol voorgedragen
te hooren.
Nummero 5 is een der belangrijkste pro
grammapunten van dien avond, en wel: de
feestrede van Ds. H. A. Enklaar.
Tusschen de bedrijven hadden zich de heer
en mevrouw Leewens, benevens het geheele
Uitvoerend; Comité, naar het tooneel begeven
en nog waren zij niet goed en wel gezeten, of
daar verscheen reeds de eerste bloemenhulde,
een magnifieke mand van chrysanten, cadeau
gedaan door het comité. Dan vertelt ons de
heer Enkiaar, dat het de nadrukkelijke wensch
was van ai de deelnemers aan de kortelings
gehouden zanghulde voor het Reddingmonu
ment, om ook iets bij te dragen aan dit zoo
bijzondere feest. Het resultaat wordt gebracht
en blijkt te zijn een mand met gele en rose
rozen.
Dan vangt de eigenüjke rede aan, welke
circa 20 minuten in beslag nam en opviel door
haar klare uiteenzetting en zeer sympathieke
bewoording:
Wij citeeren er het navolgende uit:
Aan mij, als voorzitter van het comité, is
de taak opgedragen, om u namens dat
comité, hetwelk verschillende u bevriende ver
eenigingen vertegenwoordigt, een woord van
hulde en welgemeenden dank te brengen voor
alles, wat in den loop der jaren presteerde;
en tevens om in dat woord iets weer te geven
van de waardevolle plaats die u inneemt (n
het Nederlandsche muziekleven, dat mecfe
door uw onvermoeid 40-jarig streven tót
grooter hoogte is opgeheven.
Deze avond is na 40 jaar een samenvatting
van al het bijzondere, dat geweest is en wij
willen komen tot een totaal-indruk, nu gij na
den tocht op den berg staat en den weg over
ziet. Die samenvatting van de verschillende
successen zou in het kort kunnen luiden: gij
staat daar als een ongebroken-gelukkig
mensch en uw leven is een geslaagd léven.
Wilt ge het in een bijbeltekst, dan kan ge
noemd worden het getuigenis over Mozes:
„Uw oog is niet donker geworden en uw
kracht is niet vergaan". En de vraag, die ons
dezen avond moet bezig houden is deze: wat
zit daar achter? Wat is het geheimenis? Hóe
zijt gij zoover gekomen?
Voor zoover het een mensch mogelijk 'is
daarin door te dringen, zouden we kunnen
antwoorden: het wezenlijk geluk is gebonden
aan wetten en voorwaarden van eigen aanleg
en aard, die wij hebben te zoeken en te ge
hoorzamen. Gezegend was daarom het oogeri-
blik der bewustwording' van Uw roeping als
musicus. Gelukkig is die mensch, die er in
slaagt zijn krachten, vermogens en kunnën
naar .zijn aard te ontwikkelen, tot uiting te
brengen eii tot een evérfvMcfttig' géheèl' op te
bouwen.
Alles heeft zijn achtergrond: het zou van
daag geen féést zijn, als er .achter dezen
avond niet stond dé trouwé arbeid van jaren
de onverzwakte dienst aan de muze der toon
kunst. Wjj noemen uw leven een geslaagd
leven. En het geheimenis, dat daar achter
schuilt is inspanning, oefening, trouwe dienst,
zelftucht. Het moge modern zijn om te spré
ken van Zondagskinderen, wien het geluk in
den schoot valt, en te denken, dat wij het
slagen in de wereld zoo maar krijgen wie
echter een leerschool van 40 jaren heeft door-
loopen (en het leven blijft altijd leerschool)
weet, dat het in. den regel anders is: een
beetje geluk, maar veel studie, oefening, ge
duld, volharding en een steeds vernieuwd
pogen om een steeds beter vakman te worden.
In uw onderhoud met den redacteur van de
„Heldersche Courant" hebt gij het zelf ge
zegd: „Toen pas (na examen en vestiging als
leeraar) moest de. eigenlijke algemeene ont
wikkeling nog aanvangen; toen pas leerde ik,
wat „studeeren" beteekent. Maar tegelijk ook
ondervond ik het genot van de studie".
Droomen en luchtkasteelen van de jeugd
ggan yoqrbij,,maar liet .wprk blijft- „hét
werk,;.dat zijp wijzelf.., Eri tégenw^ën iheijit
:ge nqpit .opgezien, want, .activiteit .behoprt l^ij
uw wezens
Vele. i gaven, waren uw deel, jmaaj. &i) hef>t
ook altijdi, geweten ej> een goed -gebruik v^n,.
te maken, -want „de nienschelijke natuur js
een prachtig instrument, maar niet om ér
mee te spelen, maar om er goed op te spelen5'.
Ten laatste nog iets over uw meest karak
teristieke eigenschappen, die u geholpen heb
ben, bij al uw arbeid: ik bedoel ifie ppgewekt-
heid en uw onvermoeid jöng-blijven.
Uw vermogen om vreugde te dragen en te
brengen maakt u tot een goed docent en tot
een waardevollen medewerker in de muzikale
gemeenschap. In 'uw nabijheid heeft zich zeker
menigeen prettig gestemd gevoeld. Wij kun
nen ons den heer Leewens niet denken, rond
loopend met een bedrukt en zorgelijk gezicht,
een ander lastig vallend niet zijn zorgen en
verdrietelijkheden.
De psychiater Adler schreef eens:
„Goede menschen openbaren zich niet alleen
in hun handelingen, optreden en spreken
maar ook in heel hun uiterlijk wezen, gelaats-,
uitdrukking en gebaren, in hun opgeruimd
meeleven, en vooral in hun lachen". J
Ieder, die den heer L. kent, moet uit deze
definitie, die op hem past, wel opmaken, dat
hij een goed mensch is.
En het onvermoeid jong-zijn en jong-blij-
ven? Het komt mij voor, dat dit aldus is te
verklaren: wie den hem geschonken tijd goéd
besteedt en werkend voortgaat, heeft altijd een
grondslag om op te bouwen en verder te bou
wen aan de symphonie zijns levens. Daarom
verwacht hij van iedere komende periode iets
schooners en beters en spant zich in met ver-
nieuwe krachten. Mogen velen van u dit ge
heim des levens hebben geleerd en nog leeren.
Is het niet waar, dat gij na 40 jaren, op
grond van het voorgaande, nog meer wilt bè-
reiken? Is het niet zoo, dat gij nog iets schoo
ners verwacht, met een grooten wensch en
idealisme uw toekomst tegemoet gaat?
Ik las in het interview:
„Thans worden voorbereidingen getroffen
om tot de uitvoering van Bach's Mattheus-
passion te geraken, wat zeker wel een top
prestatie van de afd. „Toonkunst" mag ge
noemd worden en mij, naar ik hoop, een onge
kende bemrediging zal schenken".
Heerlijk om bij het oud-worden nog een
wensch te dragen en de krachten te spannen
voor zijn vervulling. God sehenke u ook deze
vreugde en namens allen, die uw werk mét
belangstelling en liefde volgen, roepen wij u
toe:
Moge het u gelukken den geest van dit en
andere onsterfelijke werken zóó te vertolken,
dat het velen treffe en verheffe in een som
beren tijd; blijf met uw muzikale gaven ge
tuigen ter eere Gods en tot stichting van uw
tijdgenooten!
Deze roeping en dienst zij uw blijvende be
zieling en glorie!
Na deze rede, welke met opvallend veel
aandacht beluisterd werd, deelde de heer
Enklaar mede, hoe moeilijk het geweest was,
om te komen tot een besluit, wat den jubi
laris te geven als blijvend aandenken voor
dezen avond. Aanvankelijk had men het plan
gehad een studiewerk aan te bieden,' de
Gregoriaansche muziek betreffende, doch men
was hier weer op terug gekomen. Na rijp
beraad is tenslotte besloten de uitgetrokken
som in een envelop aan den heer Leéwèns tér
hand te stelleri. Met zijn ëchtgerioote moét
hij nu maar fcelf tiitmaken welk cadeau ér
Voor aangeschaft dient te worden.
Eveneens wordt geschonken - een muzielt-
atlas van Caspar Höwelér,
Van de gelegenheid tot complimenteeren
maakt hierna gebruik burgemeester Driessen.
Deze noemt het een zeer aangename taak den
heer Leewens te mogen complimenteeren en
zegt in hem, ook namens den Raad, een bur
ger te eeren van zeer geeden burgerzin. In dit
verband roemt hij de voortvarendheid van den
jubilaris bij de onthulling van het Redding
monument.
Namens het gemeentebestuur overhandigt
spr. dan een bloemenhulde:
Hierna volgt de heer Visser, die spreekt
namens de Zang- en Reciteervereeniging
„Harmonie" en eveneens zijn woorden besluit
met een bloemstuk.
De heer v. d. Vliet brengt zijn complimen
ten, namens het Christelijk Mannenkoor, ge
stoken in een geestig kleed en zegt den heer
Leewens als dirigent steeds bewonderd té heb-
'ben. Ook deze spreker biedt bloemen aan.
Het is de heer M. Polak, die vervolgens ten
toonéele verschijnt en zijn wenschen, op rijm
gezet, uitspreekt.
Het behoeft geen betoog dat dit idee in den
smaak viel en men meermalen lang en har-
telijk lachte om het 'bij elkaar gerijmde.
De heer Polak overhandigt tenslotte een
alleraardigst „barometer-klokje-theririometer"
in één.
Dit is dan de laatste der sprekers, aange
zien de voorzitter van het comité sprak
namens niet minder dan 21 vereenigingen.
De heer Leewens neenit dan het
woord,
en dankt in eenige korte woorden voor het
hem dien avond gebodene:
Hoe zal ik U allen danken, voor deze
grootsche hulde, aldus de heer Leewens,
welke mij hedenavond bereid werd. Ondanks
het feit, dat ik niet ieder persoonlijk kan be
danken, zult' ge begrijpen, dat dit niets afdoet
aan mijn groote erkentelijkheid jegens U
allen. Dezen dag hebt gij voor mij gemaakt
tot een onvergetelijken. -
Ik dank God, dat Hij mij de gave, lust en
gezondheid heeft geschonken gedurende deze
40. jaren te mogen, arbeiden in de door mij
zoo geliefde; woonplaats Den Helder,
Waar zal ik trotsch op zijn Ik heb mijn
hart en ziel verpand aan de heerlijke muze
der muziek, en wie onder deze suggestie zijn
loopbaan begint, weldan komt de rest
vanzelf.
Hierna dankt de heer Leewens een aantal
personen, en besluit:
Gij allen hebt mij door deze daad van aan
hankelijkheid een aansporing gegeven mijn
werk nog een poosje, door te zetten en als ik
na deze prachtige huldiging nog iets had om
te verzoeken, dan was het dit: werkt allen
mee, dat de uitvoering van het machtige
werk, de „Mattheus-passion" van Bach, moge
slagen. De iutvoering van dit werk zal onge
twijfeld de kroon zijn op mijn arbeid.
Hiermede is men aan het einde van het
eerstegedeelte van den avond gekomen en
'wordt een half uur gepauzeerd.
Het geheele programma na de paiizè was
gewijd aan instrumentale en vocale kunst en
daar' het' zeer uitgebreid is, zullen Wij de
diverse onderdeelen slechts aan een korte
bespreking onderwerpen.
Het stafmuziek-corps, zittende achter een
haag van bloemen nu, ving dit gedeelte aan
met een -tweetal nummers, Marche Hongroise
heer Th. Donkers; die deze piccolo-solo ver
tolkteen-dat-óp een 'wijze,als meri hiér ter
toltke en dat op een-wijze, als men hief-ter
stede reeds jaar en dag kent: brillant. Een
'daverende övatie"was de dank van een vèrrukt
auöitoriuni' étt alleen- aan het feit, dat de tijd
drong, was het te wijten, dat ér geen da éapo
gegeven werd.
Volgden een drietal sopraan-soli door
mevr. L. BoerdijkSok, met pianobegeleiding
door mej. Corry Heijboer. Het waren een Aria
uit Joseph Hayd'n „Die'Schöpfung", „Es musz
ein Wunde'rbares sein" van v. Oort en
„Liefde" van Henriette van Tussenbroek.
De zangeres had een gelukkige greep ge
daan én voornamelijk de aria van Hriydn werd
keurig voorgedragen. Daarbij viel de uit
stekende illustratie van mej. Heybóer meer
malen op.
Eveneens geaccompagneerd door mej. Heij
boer, zong daarna de heèr Geert de Boer
eenige Italiaansche liederen, benevens het be
kende Ombra Mai Fu van Handel. Meermalen
wist de heer de Boef een bijzondere tëek'ening
aan deze zoo subtiele muziek te géven.
Onder leiding van den heer Jac. Bos
verscheen het Dubbelmannenkwartet
met eenige liederen, waarvan het „Die
Vesper" van Beethoven keurig vertolkt werd.
Een compliment voor den dirigent is hier
zeker op zijn plaats. Het „Muttersegen" ging
aan het einde leelijk mis, doch „Ritters Ab-
schied" vergoedde weer veel.
Een tweetal leerlingen van den hèer Lee
wens, de jongedames Luiten, gaven als no. 11
een fantaisie naar Verdi's „Troubadour", ter
wijl dezelfden den heer Ramler begeleidden
(viool en piano) bij het zingen van „O Salu-
taris" van Flégier en het overbekende „Panis
Angelicus" van Caesar Frank.
Wat den heer Ramler betreft merken wjj
op, dat deze een opvallend goed geluid bezit,
doch zich dient te hoeden voor het geven van
él te veel effect, een euvel, dat, hoewel zeer
moeilijk, toch vermeden dient te worden.
Het was de heer Peeters', die toen een kort
dankwoord sprak en mededeelde, dat, had
hij alle aanbiedingen van medewerkers voor
dezen avond aangenomen, men hier des mor
gens om 6 uur nog zou zittenMen koos
daarom het beste er uit.
Diverse bedankjes worden nog gesproken:
tot de medewerkers natuurlijk, den heer
Polak, de band van 7, den heer Heydanus (die
de zaal versierde), den heer Peeters (archi
tect), den heer Bos, die een leeuwenaandeel
had, en last not least den heeren Peeman en
v. d. Kuyl,twee stillen in den lande, maar
desalniettemin harde werkers.
Als laatste nummer volgt dan voor Helders
Mannenkoor een drietal te zingen liederen,
„Stuurlui" van den heer Leewens, „Ontwaak,
schoone Zee" van Olman en „De Rots in Zee"
van Richard Hol.
Nu, wij zijn reeds heel wat malen in de ge
legenheid geweest dit stemmenmateriaal te
hooren en weten dus wat het presteert. Ook
nu weer werd er goed gezongen. Met vreugde
en warm enthousiasme, twee onontbeerlijke
factoren. Met trots mag de heer Bos op de
resultaten van dezen avond terugzien. Het
was kranig!
En toentoen was het al dichter bij
éénen dan bij twaalven en werd met man en
macht begonnen met de stoelen en tafels op
te ruimen, want er waren nog zeer velen,die
reeds ongeduldig het moment beidden, dat de
eerste 'rhythmén van Casino's Band van 7
^lonken, teneinde nog eenige uurtjes te ge
nieten Van Terpsichoré's spel der rappe
voétèh.
