Bij den dood van Koningin
Astrid,
HELDERSCHE COURANT VAN DINSDAG 3 SEPTEMBER 1935-
Gemeenteraad
Bij een concours van de
vischclub „Den Helder".
Met slechte
tanden heeft
Uw jeugd
spoedig
afgedaan
LISTERINE
TANDPASTA
Visscherij.
Uit het politie-rapport.
Burgerlijke Stand
Aiiiobiisdicnbten binnen de gemeente.
Krachtens de desbetreffende overeenkomst
van 17 Maart 1931 eindigt de aan de Gebr.
Van Koningsbruggen alhier verleende con
cessie voor het uitoefenen van autobusdien
sten binnen deze gemeente op 15 Sept. a.s.
In verband hiermede is door B. en W.
overwogen op welke wijze na dat tijdstip in
de behoefte aan deze diensten zal moet worden
voorzien.
Zij zijn daarbij uitgegaan van het votum
uitgesproken in de raadsvergadering van
24 October 1933, nl., dat, indien t.z.t. zou
blijken, dat de verschuilende diensten in de
afgeloopen concessie-periode door de onder
nemers naar behooren zijn uitgevoerd, bij het
verleenen van een nieuwe concessie speciaal
met hunne belangen rekening waren te hou
den. Om deze redenen zijn zij, alvorens an
dere maatregelen te beramen, met de Gebr.
Van Koningsbruggen in onderhandeling ge
treden. Daarbij is mede in aanmerking ge
nomen, dat de diensten steeds tot tevreden
heid kleine overtredingen daargelaten
van het college zijn uitgevoerd en voorts, dat
de ondernemers, die destijds een vrij groot
risico hebben aangedurfd, thans eenmaal op
het bedrijf zijn ingesteld.
Tenslotte is, nadat de Commissie van bij-
Stand voor de financiën eenige malen is ge
hoord, het resultaat van die onderhandelingen,
geweest, dat de Gebr. Van Koningsbruggen
zich bereid hebben verklaard een nieuwe
overeenkomst aan te gaan, waarin de con
cessie voor volgende jaren is geregeld.
Uit die overeenkomst, blijkt, dat de voor
naamste verschilpunten met de vorige over
eenkomst de volgende zijn:
a. De concessie wordt aangegaan voor het
tijdvak van een jaar, met dien verstande, dat
zjj geacht wordt telkens voor een jaar te zijn
verlengd, wanneer niet door een der partijen
ten minste 6 maanden voor het verstrijken
van het contractjaar aan de wederpartij
schriftelijk opzegging van de overeenkomst is
gedaan.
b. De aanvangspunten van de diensten op
Huisduinen en Duinoord zijn van het Stations
plein naar de Fazantenstraat verlegd. Ook
reeds thans wordt, onder goedkeuring van
B. en W. van af dit punt naar Huisduinen
en Duinoord gereden.
c. Het nieuwe contract bevat een volledige
dienstregeling voor de diensten op Huisduinen
en Duinoord. In vergelijking met de bepalin
gen der bestaande overeenkomst achten B.
en W. dit een belangrijke verbetering.
d. Het aantal autobussen, dat in de dien
sten op Huisduinen en Duinoord moet rijden,
zal in het vervolg door den Commissaris van
Politie worden beoordeeld.
e. Tarieven.
Dienst Fazantenstraat-Huisduinen:
De retourprijs wordt voor kinderen beneden
14 jaren van 0.10 op 0.15 gebracht. Voorts
zullen aan daarvoor in aanmerking komende
personen weekkaarten k 1.per persoon
en scholierkaarten a 0.50 per persoon per
week worden verstrekt, terwijl het tarief voor
inwoners van Huisduinen op 0.10 per per
soon (enkele reis) is vastgesteld.
Dienst Fazantenstraat-Duinoord:
Hiervoor zullen retourtarieven worden in
gevoerd ad 0.30 voor volwassenen en 0.15
voor kinderen beneden 14 jaren, waardoor het
tarief van dezen dienst gelijk wordt aan het
tarief van den dienst Fazantenstraat-Huis
duinen. Voort zullen ook in dezen dienst aan
daarvoor in aanmerking komende personen
weekkaarten a 1.per persoon worden
verstrekt. B. en W. kunnen zich met deze
tarieven vereenigen.
Geheel nieuw is de bepaling, dat in de
diensten op Huisduinen en Duinoord gelegen
heid zal worden gegeven tot het vervoer van
personen binnen de bebouwde kom tegen be
taling van 0.10 per persoon.
f. De te volgen routes zullen in den ver
volge door den Commissaris van Politie wor
den aangegeven. Deze bepaling achten B. en
W. uit een practisch oogpunt te verkiezen bo
ven de bestaande, waarbij de routes in de
overeenkomst zijn vastgelegd.
g. Arbeidsvoorwaarden chauffeurs:
Tegen de aanvankelijk door B. en W. voor
gestelde bepaling, volgens welke het maxi
mum aantal diensturen der chauffeurs per
etmaal 12 uur en het minimum weekloon
25..— zou mogen bedragen, hebben de on
dernemers ernstige bezwaren geopperd. Ten
slotte is overeenstemming verkregen in dien
zin, dat het aantal diensturen per etmaal ge
middeld hoogstens 12 uur, waaronder begre
pen 2 uren schaftijd en het arbeidsloon ten
minste 20.— per week zal mogen bedragen.
Ten slotte vestigen wij er in het bijzonder
Uwe aandacht op, dat in de nieuwe overeen
komst is vastgelegd, dat de ondernemers ver
plicht zijn ook den winterdienst op Huisdui
nen zonder subsidie te onderhouden.
Voorgesteld wordt B. en W. te machtigen
deze overeenkomst aldus aan te gaan.
Wijzigen verpleegcontracten.
Ingevolge het bepaalde van het in 1924 ge
sloten contract voor de verpleging van bur
ger-patiënten in het Marine-hospitaal, dient
om de vijf jaren in onderling overleg te worden
nagegaan of de daarin genoemde tarieven her
ziening behoeven.
Dit onderzoek heeft voor het eerst in het
jaar 1929 plaats gehad.
In het naar aanleiding hiervan uitgeschre
ven rapport aan B. en W. werd in overweging
gegeven een eventueele herziening der ver-
pleeegtarieven tot later uit te stellen.
In overleg met den Minister is toen aldus
besloten.
Thans zijn de volgende tarieven voor
gesteld, welke vanaf 1 Januari 1935 zullen
gelden:
5.20, wanneer de patiënt behandeld wordt
voor een interne ziekte 5.50);
6.20, wanneer verloskundige of heelkun
dige hulp wordt verleend 6.50);
6.20 bjj opname in de barak voor besmet-
telijke ziekten op de vrouwenafdeeling 6.50);
4.25 als boven op de mannenafdeeling
4.50);
terwijl voor gezonde zuigelingen en als af
trek voor gezinsleden van marinepersoneel zal
worden berekend 1.40 1.50), en waarbij
de tusschen haakjes geplaatste bedragen de
bestaande verpleegprijzen aangeven.
De Minister van Defensie gaat met deze
tarieven accoord. Een ontwerp-wijzigingsover-
eenkomst hiervoor is bij de stukken gevoegd.
B. en W. vestigen er voorts 'sRaads aan
dacht op, dat punt 10 van het in 1930 geslo
ten contract voor de verpleging van R. K.
patiënten in het St. Lidwina-Zieltenhuis be
paalt, dat de in die overeenkomst genoemde
tarieven op dizelfde wijze en op hetzelfde
oogenblik veranderd worden als deze tarieven
verandering ondergaan in het contract, dat de
gemeente ter zake van de verpleging van bur
gerpatiënten in het Marine-hospitaal met het
Rijk heeft gesloten. De verpleegprijzen, welke
in de overeenkomst met de R. K. Ziekenver
pleging ,,St. Lidwina" zijn vermeld, zullen der
halve met de hierboven voorgestelde bedragen
in overeenstemming dienen te worden ge
bracht.
Bij die wijziging, welke eveneens in een ter
inzage liggende ontwerp-overeenkomst is ver
vat, is tevens rekening gehouden met de des
tijds door den Minister van Defensie gedane
verklaring, dat hij aan R. K. patiënten blijvend
wenscht te vergunnen om zich, geheel of ge
deeltelijk, voor rekening dezer gemeente in de
R. K. Ziekenverpleging „St. Lidwina" te doen
verplegen, indien zij dit wenschten, waardoor
de laatste alinea van het contract kan ver
vallen.
B. en W. verzoeken den Raad hun tot het
sluiten van beide bovengenoemde wijzigings
overeenkomsten machtiging te willen ver
leenen.
VOORSTEL TOT HET OVERPLAATSEN
VAN ONDERWIJZEND PERSONEEL.
B. en W. schrijven aan den Raad.
Door mejuffrouw E. W. Visser, onderwijzeres
aan school Tuindorp, is het verzoek gedaan
om werkzaam te worden gesteld aan school
no. 6 of school no. 7, zulks om gezondsheids-
redenen, Van de onderwijzeressen, werkzaam
aan laatstgenoemde scholen, bleek mejuffrouw
M. W. Treffers (school no. 6) tegen een even
tueele overplaatsing naar school Tuindorp
geen bezwaar te hebben.
De Inspecteur van het Lager Onderwijs alhier
heeft tegen een personeelsverwisseling in dezen
geest evenmin bezwaar, terwijl ook de be
trokken schoolhoofden er mede accoord gaan.
W(j stellen U thans voor, om, te rekenen
met ingang van 8 September 1935, over te
plaatsen
a. Mejuffrovw E. W. Visset als onderwijzeres,
van school Tuindorp naar school 6;
b. Mejuffrouw M. W. Treffers, als onder
wijzeres, van school 6 naar school Tuindorp.
HUISWERKCURSUS 1935—1936.
De heeren Alb. Lever, M. v. d. Horst en
A. Kramer, Hoofden van Scholen alhier, ver
zoeken ons te verwijzen naar de in deze
courant voorkomende advertentie, waarin zij
mededeelen, dat de door hen verzorgde huis
werk-Cursus met toezicht op en hulp bij de
studie voor alle inrichtingen van onderwijs
heden aanvangt.
REHOBOTH-BIBLIOTHEEK
Zooals uit een advertentie in dit nummer
blijkt, wordt de Rehoboth-Bibliotheek, na een
maand gesloten te zijn geweest, morgenavond
om half acht weer heropend.
Opnieuw kreeg deze Bibliotheek een flinke
uitbreiding door de aanschaffing van 180
nieuwe deelen. De keus is hierdoor weer aan
merkelijk ruimer. Ongetwijfeld zullen vele
oude en nieuwe lezers dan ook hun weg naar
deze Bibliotheek vinden- Ook de jeugd kan
te kust en te keur terecht.
De Bibliotheek is gevestigd in de corridor
van de Rehobothkerk, waarom gebruik ge
maakt wordt van de ingang in de Ooievaar
straat aan de zijde van de kazerne O. Z. D.
LEESBIBLIOTHEEK C. J. M. V.
Volgens een advertentie in dit blad, wordt
deze bibliotheek Donderdag a.s. 7 uur n.m.
geopend. In de afgeloopen vacantie-maand is
de bibliotheek geheel vernieuwd en gemo
derniseerd terwijl vele van de modernste
boeken werden aangeschaft. We hopen, dat
velen hiervan gebruik zullen maken.
EEN BELANGRIJKE UITVOERING VAN
SPEELTUINVEREENIGING
„DEN HELDER".
Een rhythmisch-symbolisch kinderspel.
Zooals men waarschijnlijk reeds in een des
betreffende annonce in ons blad van Zater
dag gelezen zal hebben, heeft de Speeltuin-
vereeniging „Den Helder" het plan, a.s.
Zaterdagmiddag te 3 uur op het speelterrein
aan de Kemphaanstraat een openlucht-uit
voering te geven en wel een rhythmisch-
symbolisch spel.
Hoewel wij op een en ander in ons blad
van Donderdag uitvoeriger zulien terug
komen, willen wij thans reeds opmerken, dat
het hier iets betreft, hetgeen wel de attentie
waard is.
Door circa 100 kinderen uit de 4 afdeelin-
gen zal symbolisch weergegeven worden de
samenwerking der vereeniging, het principe
van het geheel.
De -idee is afkomstig van den heer D. Stee
man, terwijl de uitvoering door hem en de
Gebr. Polak geregeld werd.
INSCHRIJVINGEN HANDELSREGISTER
Nieuwe zaken:
Van 27 Augustus—3 September 1935.
Texel
Wijzigingen:
Nederlandsch Califomië (eig. B. Kok),
Nieuwe Aanleg, pension.
N. V. In- en verkoopkantoor van den L.T.B.,
Haarlem. Filiaal gevestigd te Texel, Den
Burg, Weststraat 8.
„Baars"
Onze stad mag zich verheugen in het be
zit van een weliswaar nog jonge, maar zeer
levenslustige vereeniging, die zich de vreed
zame beoefening van de hengelsport ten doel
stelt. Haar naam is even eenvoudig als het
doel vredig is, n.1. Heldersche Vischvereeni-
ging „Den Helder".
Wij weten, dat het vereenigingsleven in
ons stedeke in groote lijnen gezond is en dat
er vrijwel geen lid van een Heldersch huis
gezin is, dat zach nu heelemaal niet beroe
men kan op het lidmaatschap van een of
andere vereeniging of organisatie. Ieder voor
zich gaat het maar eens na...
Maar dat in een jaar tijds een vereeniging
zóó bloeiend kan zijn als de onderhavige
vischclub, is toch wel vermeldenswaard. Vis-
schen is niet ieders vak, ofschoon het toch
door iedereen gedaan kan worden, maar toch
telt de één-jarige een respectabel leden- en
donateurstal, dat zoo om en nabij de 150 is.
Zaterdag geven de hengelaars hun le feest in
„Musis Sacrum" en naar wat wij uit het
programma te zien kregen, opgeteld bij de
ervaringen, die wij bij den hengelwedstrijd
van Zaterdag j.1. opgedoken hebben, voor
spellen wij niet anders dan een prachtige
vangst van jolijt.
Om het eens even over het concours van
Zaterdag te hebben.
Een bus met een kleine 30 enthousiasten,
die allen met de onontbeerlijke attributen als
hengels, wurmenbakkies alsmede met de
„weitasch" gewapend waren, zette zich
prompt om 3 uur vanaf het Koningsplein in
beweging met het oogmerk de „Kromme
Tocht" te bereiken. Nu is het tijdperk, dat
men een autobus instappende afscheid moest
nemen van alle bloedverwanten nog wel niet
zóó lang voorbij, maar toch is het tegen
woordig zoo, dat men per bus veilig en wel
ter bestemder plaatse arriveert. Om half 4
was het slagveld bereikt, een breede sloot,
aftakking van het Balgkanaal.
Vlug en handig werden de voorbereidingen
voor den aanval getroffen. Vanwege den
stevigen tegenwind werden de jassen er bij
aangetrokken, onderwijl de scheidsrechters
onder leiding van Oome Piet met paaltjes
voor eiken deelnemer een rayon van 5 meter
afpaste, waarbinnen men z(jn hengelkunst
moest botvieren. Aldus was 't strijdperk, dat
er overigens zeer vredig uitzag met zijn wui
vend riet en kabbelende golfjes, spoedig in
een dertigtal gelijke partjes verdeeld. De
hengelaars stelden zich op, hun wapen fier-
opgeheven. Daar blies Oome Piet op z'n
misthoorn. Een ieder hield den adem in, nu
ging het gebeuren
Ten tweede male ontlokte de voorzitter-
kamprechter een hartverscheurende dissonant
aan zijn instrument, dat wat geluid betreft,
beslist kon meten met het beroemde „Wun-
derhorn".
Toen plensten alle hengels als ware het er
één, in het donkere nat, de wedstrijd was be
gonnen
Nauwelijks een minuut was verloopen of
secretaris Reus stiet de fameuze jachtkreet
„Baars!" uit, ten teeken, dat hjj tuk had.
Inderdaad spartelde aan zijn hengeltouw in
het blauwgrijs der lucht een baars, het beest
mocht nauwelijks den naam hebben. Want
het had nog slechts de aanvallige lengte van
12 en een halve centimeter bereikt. De om
standigheid, dat de Nederlandsche wet soms
wel eens verstandige voorschriften lanceert,
verleende het dier leven en vrijheid, want
de maat is 18 centimeter. Zoo elegant als het
dier er uitgezwiept werd, zoo argeloos werd
het in zijn dorado teruggeworpen: gewogen
en te klein bevonden... Bij dezen eenen keer
bleef dat trouwens niet, wij kunnen wel zeg
gen, dat het haast niet anders was. Want
van de 75 baarzen, die er in den loop van
de drie maal drie kwartier door de gezamen
lijke hengelaars opgehaald werden, bleken er
slechts 4 (zegge en herzegge vier) boven
de maat te zijn. De grootste, die gevangen
werd, bleek na zorgvuldig langs het liniaal
tje gemeten te zijn, zich niet verder uit te
strekken dan over een afstand van nog geen
20 centimeters.
De strijd was er niet minder spannend
om. Nauwelijks was de visch van den heer
Reus genoteerd of des heeren v. d. Burghs
hengel was de torser van een 12% cm-baars,
direct gevolgd door een van 14% cm. die
van den heer v. d. Kuyl. Deze had hiermede,
wat grootte betreft, de leiding, doch moest
die spoedig weer afstaan aan den heer Tim-
mers (15 cm) en deze op zijn beurt weer aan
den gemoedelijk visschenden heer Ybes (16
cm). Opnieuw zette de heer Tïmmers een
verwoede aanval in, die met een tastbaar
succes beloond werd, want niet alleen, dat
hij de leiding overnam, doch zijn buit was
de eerste bovenmaatsche baars, n.1. 19 cm.
In triomph werd het hevig protesteerende
beest door Oome Piet naar het netje ge
bracht, dat voorbestemd was om als tijde
lijke verblijfplaats van de te vangen baarzen
te dienen......
Bij deze eene sensatie in de eerste drie
kwartier van den wedstrijd bleef het niet.
Een noodkreet steeg op uit de voorste gele
deren. Toen wij kwamen aangeloopen leek
het inderdaad niet minder dan pp een cata-
stropheDe wurmen van één der deel
nemers bleken uit het bakkie ontsnapt te
zijn en lieten zich zoo maar niet terug vin
den. Controleur en pers zochten mee naar de
vluchtelingen, die ten slotte, juist toen zij op
het punt stonden een duik in de sloot te ne
men, door den rechtmatigen eigenaar bij den
kraag gevat werden.
Het tweede gedeelte van den strijd had
een paar honderd meter verder plaats. Om
daar echter te komen, moest een hindernis
in den vorm van een wankelend hek genomen
worden. Hoe het gelukt is, kunnen we niet
navertellen, maar allen, op één na, betra
den zonder kleerscheuren het nieuwe too-
neel. De heer Verkerk was aanstonds met
goede bedoelingen,, bezield, want niet zoödra
had Oome Piet opnieuw op duidelijk ver
staanbare wijze van zijn aanwezigheid blijk
gegeven, of hij haalde een baars van 19%
cm uit het water. Daarmede sloeg hij zijn
rivaal Timmers met een halven centimeter.
Hoe de overigen ook inlegden en uitsloegen,
zij slaagden er niet meer in des heeren Ver-
kerks baars in lengte te overtreffen. Onder-
tusschen werd nog een andere strijd uitge
streden, n.1. die, welke het grootste aantal
zou ophalen. Hierbij kwam duidelijk aan het
ilcht, dat de leden van de vischclub heusch
wel in staat zijn de right men in the right
places te zetten. Aanvankelijk gaven de se
cretaris en de voorzitter, de heer G. Bakker,
elkaar vinnig partij. Tot 6 ging het gelijk op,
de anderen bleven met 1 en 2 ver achter.
Toen hanteerde de voorzitter zijn hengel ver
der als een voorzittershamer (niet al te let
terlijk opvatten), althans hij kwam Jnet
steekhoudende argumenten in den vorm van
een serie baarzen voor den dag. De schriba
stak den brand nog eens in de pijp, zette den
hoed een beetje dieper in de oogen, doch het
hielp nietLater kwam ons ter oore, dat
de heer Bakker met een gouden haakje
gevischt had.
Geen wonder, dat hjj daarmee de meeste
baarzen sloeg, in het Rijk van Neptunus zijn
nog geen devaluatie-voorstanders. In tegen
stelling met het goud, bleken de baarzen op
honing heelemaal niet te reageeren, als we
ten minste een der deelnemers mogen geloo-
ven
Eer we het wisten waren de drie maal drie
kwartier vervlogen en was de wedstrijd ten
einde. Althans die van Zaterdag, want den
volgenden morgen vroeg was de tweede
serie deelnemers aan de beurt. Deze hebben
wij echter niet aan het werk gezien, wel ont
vingen wij de onderstaande cijfers:
De uitslag van Zondag was: Totaal 49
deelnemers. In totaal werden 178 baarsen
verschalkt, of gemiddeld per persoon 3. De
grootste was 28 cm en werd gevangen door
den heer Prinsen. Het grootste aantal, n.1. 12
stuks door den heer Blok, 9 stuks door de
heeren A. de Wolf en Hofstra, 8 stuks door
de heeren Blokhof, Van Gein en Bijster, 7
stuks door de heeren Wever, Steenbergen, 6
stuks door de heeren Does, Doolaard en Die-
terich, 5 stuks door de heeren De Wolf, Cats-
hoek, Ligthart, A. Boon, Janzen en Wilsum.
De overigen resp, 4, 3 en 2 stuks. 8 deel
nemers hadden geen enkelen baars aan den
haak gegekregen.
Verlengt Llu> jeugdige
bekoring door hei
uiterlijk van Uu>
tanden
Tweemaal per dag
Listerine gebruiken
is een gewi a borgde
verzorging
Groote
Kleine
tube
tube
50
25
cent»
reilt»
10.000.000 geestdriftige gebruikers
over de geheele wereld
De uitslag van Zaterdag was:
In totaal werden 79 baarsen verschalkt. De
grootste was 19.5 cm en werd gevangen door
den heer Ve. terk,; het grootste aantal, 17
stuks door den heer P. Bakker, 12 stuks door
den heer v. Vuuren en 6 stuks door den heer
Reus, de overigen een gem. van 2 stuks.
In onze Zoetwatervisscherij komt een
artikel van een N.H. binnenvisscher voor,
waarin deze een minimummaat voor aal en
paling bepleit van 30 cm. Hij acht, dat niet
alleen bevorderlijk voor den palingstand, doch
is er van overtuigd, dat de opbrengst der
palingvisscherij daaronder niet zal lijden. Hij
haalt een voorbeeld aan, dat twee visschers
beiden 100 pond paling vingen en die aan
denzelfden handelaar verkochten. De eene
visscher zette de paling onder 30 cm weer
in het water, terwijl de andere deze soort ver
kocht. De opbrengst van den eersten visscher
waren nog 4.50 meer dan die van den an
deren.
Zooals bekend, is de minimum-vangstmaat
voor paling in Denemarken 35 cm, en de
vischstand is daar op uitstekend peil gebleven.
Meermalen bepleitten we in deze rubriek
ook hier te lande een dergelijke minimum-
maat te stellen, omdat we daarin het middel
zagen, ook onzen palingstand weer op peil
te brengen. Wel zagen we daarin tijdelijk na
deel Voor sommige visschers, maar in de toe
komst voordeel. In dezen overganstijd zou er
dan iets op gevonden kunnen worden den be
nadeelden visscher te helpen.
Uit het aangehaalde voorbeeld blijkt, dat
het nadeel waarschijnlijk denkbeeldig zou
zijn, zoodat tenslotte daardoor de tegenstand,
die er bij de visschers nog tegen verhooging
van de minimummaat bestond, overwonnen
zou zijn.
Getracht toch moet worden, dat we niet
slechts in de toekomst weer in eigen paling
behoefte kunnen voorzien, maar dat er weer
net als vroeger, voorraad tot uitvoer beschik
baar kan zijn. In den tijd, dien het opvoeren
van den palingstand zal noodig hebben, is er
misschien wel een dusdanige wijziging in de
wereldconstellatie gekomen, dat palinguitvoer
weer loonend zal zijn.
In de N. Visscherij Crt. komt een uitvoerig
artikel voor over de Katwijkerloggers en het
Visscherij bedrijf te IJmuiden, waarin een uit
voerig overzicht wordt gegeven van de loo-
nen, die de bemanning kan behalen en waarin
wordt aangetoond, dat alleen, doordat de op
brengst van de puf geheel ten goede komt
aan de bemanning, een eenigszins dragelijk
bestaan wordt verkregen.
Komt er een pufverbod, zoo heet het, dan
zou geen voldoende loon voor de bemanning
zijn te verkrijgen, waardoor vele loggers zou
den komen stil te liggen.
Dat het pufverbod met ingang van 1 Aug.
niet zou zijn ingevoerd, zou, volgens dien
schrijver, zijn te wijten aan den druk der
Katwijksche en Scheveningsche reeders.
In den opzet van het artikel wordt gesug
gereerd, dat de wijze waarop het treilbedrijf
der loggers wordt uitgevoerd de ondergang
van het IJmuider reederbedrijf tengevolge zou
hebben.
Maar tenslotte wordt gepleit voor een puf
verbod, hetgeen noodig zou zijn voor verbete
ring Van den vischstand in de Noordzee.
Nu weten we tenslotte hier in Den Helder
wel, dat een pufverbod (bedoeld is dan het
aanbrengen van puf) niets, maar dan ook
niets, bijdraagt tot bevordering van den
vischstand, want dat de gebezigde vischme-
thoden met het trawlnet oorzaak zijn van de
vernietiging van reusachtige hoeveelheden
jonge vi3ch en dat juist de trawlers de groot
ste vernietigers dezer jonge visch zijn.
Het eenige verschil tusschen trawlers en
treilloggers en kustvisschers is, dat de traw
lers de puf (die toch al dood is) overboord
zetten en de loggers en kustvisschers deze
puf aan land brengen en daarvoor een be
paalde som krijgen, omdat de vischmeel-
fabrieken er de grondstof aan ontleenen, die
weer o.a. de eendenboeren noodig hebben.
Bereikte men met een pufverbod inderdaad
het op peil brengen van den vischstand dan
stond de zaak anders.
Maar nogmaals, we weten dat dat niet het
geval is.
Het geval wordt dus in de N. Visscherij Crt.
onjuist gesteld en het is noodig, dat daarop
gewezen wordt, want het raakt hier de be
langen der kustvisschers.
Voor het sparen van jonge visch is het
eenige afdoende middel het afzetten van be
paalde gebieden in de Noordzee, waarop de
visscherij wordt verboden.
Het schijnt nog altijd noodig te zijn dit te
herhalen, want telkens duikt weer het sugge-
reeren voor invoering van een pufverbod op
en dan meest vanuit IJmuiden.
Dat de IJmuidensche reeders zich in de
wielen achten gereden door de vischaanbreng-
sten van loggers en kustvisschers mag nog
geen motief zijn om dat te beargumenteeren
met een in wezen onpractisch pufverbod.
Wil men regeling van vischaanvoer waar
door betere stabiliteit in de vischpr^en komt,
dan dient men onderling overleg te plegen
want zoowel de trawlboot als de logger
kustvisschersvloot hebben recht om te bestaan
en vechten daarvoor, maar men ge rui <-
steekhoudende argumenten.
Een pufverbod bjj de tegenwoordige
vischmethoden is een onding.
De vi8scherij-overzichtschrijver van de
N.R.Ct. meldt, dat het ingetreden koude weer
dadelijk een gunstigen invloed heeft gehad op
betere prijzen van kook-, maar vooral bak-
visch, waarnaar veel vraag was en de prijzen
zeker tienmaal zoo hoog waren als waarover
de Goereesche secr. der visscherijver. toen
schreef.
De aanvoer van visch zoo heet het, hield de
afgeloopen week lang geen gelijken tred met
de vraag en daarom wordt nog altijd gepleit
voor visch uit het buitenland.
We blijven dit niet goed begrijpen en achten
onze Hollandsche vloot best in staat om in
onze vischbehoeften te voorzien.
Dit hiaat dient te worden overbrugd en
overleg tusschen reeders (visschers) handel
en vischafslag te Rotterdam is noodzakelijk.
Een bejaarde wielrijder, die zich op de
Zuidstraat bevond, reed door onbekende oor
zaak tegen een boom. Hierdoor kwam hjj te
vallen en brak een been. Per brancard werd
hij overgebracht naar het Marinehospitaal.
Door een bewoner van de Zuid
werd aangifte gedaan van vermissin
zjjn rijwiel. Van
Door een bewoner van de Kerks»
werd aangifte gedaan, dat aan zijn adres*011*
rjjwiel is af te halen. 8 ^0
Door de kustwacht te Huisduinen w
telefonisch kennis geeven, dat er brand
in de Donkere Duinen. Het bleek, dat
dubbele woning aan den Zanddjjk jn branü
stond. Deze is geheel uitgebrand.
van Den Helder.
Van 29 Aug.
GETROUWD: (Herplaatst wegens mu
stelling) R. J. W. Franken en C. C. van den
Bosch.
Van 31 Aug. t.m. 2 Sept.
ONDERTROUWD:
Kalis, C. Kool en N.
F. v. Schaik
Nieuwbuurt.
en j.
BEVALLEN: T. v. Suijlekom- Wiggerta
d.; A. Albers—v. Leewen, d.; H. F. Cornelial
senVliet, d.M. W. A. BooijenEmmerik, z
L. Korbee—Boutmhoorn, d.; C. Mieremet—
v. Es, z.; S. J. v. Dijk—Koning, d.; j. c
BrandsemaPollé, z.; A. DavidseGriek, z.
OVERLEDEN: J. Plujjlaar, 64 j. Q j
Strikker—Snooij, 81 j.; I. Vlaming—Kooger
64 j.; G. Hintertür, 84 j.
(Door onzen specialen verslaggever).
Een schok van ontroering. Meer dan officieele rouw. -
Wat de comtesse aan de Kinderen van Koningin Astrid
vertelde over den dood hunner moeder Vorstinnen knecht.
Een moeder komt tot haar doode dochter. - Omdat
Koningin Astrid tot het volk, arm en rijk ging, komt nu
het volk, arm en rijk, tot Astrid.
De Heldersche trein raast voort naar het
Zuiden te midden van de oneindig uitgestrekte
Hollandsche landerijen. Hier en daar verhef
fen zich heuvels van hoog opgetast dood
grasDood en leven raken elkaar in de
natuur.
Over het land koepelt zich een bleekblauwe
najaarslucht... door de coupéraampjes waait
èoms de scherpe lucht van verdorrende, ster
vende boombladeren.
1 September... de herfstmaand is geko
men... er zijn reeds teekenen dat de natuur
gaat sterven... dat de doodslaap aanstaande
is... Een vogel wiekt Zuidwaarts... Hier en
daar waait van een verlaten boerderij langs
den weg nog een late vlag, die herinnert aan
den dag van gisteren, toen Neerlands Konin-
ginne Haar geboortedag vierde.
Een schaduw is over dien dag geworpen.
De spontane feestvreugde, die zich anders op
dien dag baanbreekt, was getemperd.
31 Augustus, anders vol zomer en zonne-
weelde, herinnerde in 1935 aan de verganke
lijkheid der natuur, deed Holland begrijpen,
dat plots de herfst kan komen... de herfst...
waarin sterft al wat eens in schoonheid
bloeide
Een jonge, lieve vrouw, een stralende
sprookjes-koningin, die door haar charme,
haar lieftalligheid, haar eenvoud, de harten
van allen, die haar kenden, veroverde, is in
den zomer van haar leven, in den bloei harer
jaren, heengegaan
Op vreeselijke wijze heeft de dood haar
weggerukt van haar man, haar drie kleine
kinderen en haar volk...
Niet alleen de Belgische koning, en de
kleine kindertjes, niet alleen de Belgen rou
wen om den dood van deze jonge Koningin.
Het was, alsof door heel de wereld een
schok van ontroering is gegaan...
Groote politieke problemen kwamen er
plots door op den achtergrond. De schrikke
lijke dood van een reine, lieve Koningin heeft
de menschheid een oogenblik als met verlam
ming geslagen.
Als een prinses uit een sprookje, kwam Zij
uit het hooge koude Noorden naar 't Zuiden.
Vol vreugde, vol blijdschap en enthousiasme
werd zij begroet in het land van onze Zuide
lijke broeders...
Zij wilden Haar koesteren... haar eeren...
Negen jaar lang bleef Zij... toen kwam de
herfst, naderde de dood...
In 't Belgenland.
In Esschen, het Belgische grensstation,
hangt de vlag halfstok... Het eerste officieele
teeken van rouw... maar er is meer dan offi
cieele rouw... Toen wij luttele weken geleden
dit station binnenrolden, ten einde ons naar
Brussel te begeven, om de aankomst van
Koningin Wilhelmina te verslaan, en de
joyeuse entrée van de Heldersche onderzee
booten bij te wonen, toen waren de treinen
gevuld met een groote menigte vroolijke
feestgangers, die op weg waren naar de We
reldtentoonstelling en om het sprookjesachtig
lichtfeest in den avond mee te maken.
Nu is alle vroolijkheid als verstorven...
Astrid is dood, de jonge vrouw van den Ko
ning der Belgen.
Er is geen lach en er is geen scherts. Ook
het gezapig gekout der Vlamingen is van
ernst doortrokken.
De pascontróle is ditmaal geen bloote for
maliteit... met argusoogen kijkt de gendarme
de passen na.
Naar Brussel vertrekken thans prinsen, ko
ningen en staatshoofden uit heel Europa...
De politie wil blijkbaar weten, wie de andere
bezoekers zijn.
De trein rolt nu Belgenland door... langs
aardige roodsteenen boerderijen, waar in de
tuinen herfstbloemen vuurrood en paars op
bloeien...
De treinen zijn overvuld... Het gesprek
gaat over Astrid... Velen zijn op weg, om nog
voor een laatste maal het marmerbleeke ge-
gezichtje te zien van de doode Astrid... die
als een gebroken bloem op haar praalbed ligt,
over haar heen geurende viooltjes...
Hoe de Vorstenkinderen den
dood van hun Moeder vernamen.
Een dame zit te vertellen hoe het precies
gegaan is toen de kindertjes van Astrid den
dood van hun Moeder vernamen. Heel België
weet het, maar allen luisteren opnieuw en
zijn vol mededoogen voor de drie moederlooze
koningskinderen.
Ze had een heele zware taak la Comtesse
du Roy.
Ze kwamen in de kamer bjj de drie kin
dertjes en zei tegen 't dochtertje van Astrid,
tegen Josephine Charlotte, dat het een groot
geluk is e,en goede moeder te hebben.
Verwonderd keek Josephine Charlotte de
Comtesse aan:
Mais nous aussi. (Maar we hebben ook
een goede moeder).
Votre maman est une sainte, mais elle
est partie pour un bien long voyage, elle ne
reviendra ni demain, ni après-de main. (Uwe
Mama is een heilige, maar Zij is vertrokken
voor een heel lange reis, Zij zal niet terug-
keeren, noch morgen, noch overmorgen), ant
woordde de Comtesse met bevende stem.
Maar de kleine Joséphine bleef doordrin
gen. Ze begreep niet, dat het een eeuwige reis
was en vroeg:
Lieve Comtesse, wanneer zullen wij moe
dertje dan terugzien?
Ik weet het niet, kindje, zei de hofdame
met een snik...
En Vader, Vader weet het toch wel?
Vader... weet het ook niet, Josephine*
want je lieve Mama is niet meer op deze
wereld... toen zweeg de Comtesse en de kleine
achtjarige Josephine begreep.
Est... ce... que... maman... serait..«
partie pour toujours?... pour toujours comme
grandpère? (Is mama vertrokken voor altijd,
zooals grootvader?).
Toen heeft de Comtesse de kleine Josephine
schreiend naar zich toegetrokkeneen
oogenblik was het kindje buiten zichzelf..i
en de kleine Boudewijn sloeg zijn armpjes om
zijn zusje...
Is moedertje vertrokken zooals grootvader?
Er lijkt een vreemd noodlot op 't Belgische
Koningshuis te liggen... Toen Leopold zijn
doode vrouw in de armen nam, zag hij de
vreeselijke hoofdwonde
Huiverend zei hij: Mijn arme vrouw..j
precies op dezelfde plek als bjj mijn vader is
de doodelijke wonde...
Op het Gare du Nord.
Astrid ligt nu op haar doodsbed... en voor
het Gare du Nord rjjden vele officieele hof-
auto's voor...
Het plein voor de Noordstatie, welk een
somber beeld vertoont het bij eenige weken
geleden. Toen was het vol veelkleurige vlag
gen, die vroolijk in de lucht wapperden, de
terrassen zaten vol schaterende menschen en
van uit de groote café's klaterde muziek en
schetterde het koper... en nu...
Wel een groote menigte dromt op 't Gare
du Nord en ook nu is er een machtig va et
vient... doch het is alles somber en troosteloos
en droef
Die hofauto's komen om de Prinsen te
halen... bloedverwanten van het doode ko
ninginnetje.
Er is nu eenheid tusschen de Belgen
Allen, zoowel Vlamingen als Walen, staan voor
de Noorderstatie gedromd. Ze spreken
Fransch en Vlaamsch... maar wat ze zeggen
is een adoratie, iets liefs voor de kleine, teere
doode in 't Paleis.
Ze was veul genegen door het volk, we
hielden van de Keuningin, ze wier geere ge
zien, bestoefen (vereerd) was ze, das waar
en das ok schoon zulle, want 's was een be
kwame Keuningin, 't is nou zoo triestig dat
ze dood is, triestig veur de kienders
Ja meneére, 't was een schoone vrouw,
zegt een grijsaard tegen me, dat was ze, en
we konden 't vorige weeke niet geleuven hè,
voor we veur de werkelijkheid werden gesteld.
Toen gingen al die vlaggen hier in eens weg-<
Ocherme, veur die kinders. Astrid was een
keuningin die in staat was groote dingen voor
België te doen. 't Was een goeie vrouw en
toen ze uit Zwitserland dood hier wierd ange-
bracht, toen stonden de menschen hier te
schreien. Ze heb veul armoed weggeholpen-
Astrid komt uit het huis der eenvoudigen,
van menschen die den arbeid liefhebben-
ledereen op het perron van het Gare du Nor
heeft het kunnen zien en was diep ontroer
Prinses Ingeborg van Zweden, de moeder v
Astrid, zwaar in de rouw, stapt weenend u
den trein.
Burggravin de Lantsheere treedt op
toe. Snikkend valt zij haar om den ha,s'
dan plots ziet zjj een ouden knecht van j
dochter op het perron van het Gare du
het verdriet wordt den man te sterk, hij sii
luide... en dan gebeurt er een ontroerend
allen zjjn tot tranen toe bewogen. Ze z'cn 0,.
Astrids moeder, prinses Ingeborg, op den
voudigen knecht toetreedt, hem zacht de
hand op den schouder legt, hem troos
toespreekt...
