GRIEKENLAND EN ETHIOP1E,
TWEE VRINDEN.
ZATERDAG 14 SEPTEMBER 1935
AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN
EEN VRIENDSCHAP, DIE REEDS DATEERT
UIT HET JAAR 330 NA CHR.
- a - ->
VOOR DE
door
een bijzondere medewerker te Athene.
Athene, September 1935 (VPB)
Griekenland heeft steeds de beste en aan
genaamste relaties onderhouden met het
Abessynsche rijk. Niet alleen sedert de
wedergeboorte daarvan, doch reeds in de
Oudheid en in het Byzantijnsche tijdperk.
Men dateert deze traditioneele vriendschap
graag in het jaar 330 na Christus, toen
Fromentius het Christendom in Abessinië,
na een bezoek van den Patriarch van
Alexandrië, invoerde. Geen wondèr, dat
nu in Griekenland het Abessynsch-Itali-
aansche conflict innige droefenis wekt en
men een verdwijning van het Ethiopische
keizerrijk ten zeerste zou betreuren!
Afgezien van de vriendschapsgevoelens
van Griekenland ten opzichten van de
Abessijnen, bestaan er ook economische
banden, die van de grootste beteekenis
voor Griekenland zijn. Het gaat hier niet
minder dan om een directe Abessynsch-
Grieksche waren-uitwisseling, die in
verhouding met den Griekschen handel op
andere landen betrekkelijk gering te
noemen is, doch die de mogelijkheid schept
tot een directen invloed, waarop Grieken
land zeer veel prijs stelt! Onder de kolonie
buitenlanders neemt de Grieksche groep
de grootste plaats in. Bijna de geheele
Abessynsche handel, in ieder geval een
zéér groot deel daarvan, is in handen van
Grieken gelegen, die over -het geheele land
verstrooid zijn. De meeste—Grieken bevin
den zich echter in de hoofdstad, Addis
Abeba. Verder vindt men er Grieksche
doktoren, apothekers, rechtsgeleerden,
hoteliers, suikerbakkers, bioscoop-direc
teuren, enz. Van de vier grootere hotels
in Addis Abeba zijn er drie in Grieksche
handen. Zelfs 'n „Abessynsche industrie"
is er aanwezig en die bestaat uit... een
Grieksche zeepfabriek met 150 ton maand-
productie en een Grieksche hoedenfabriek,
die per dag 100 exemplaren aflevert. De
zeepfabriek heeft ook nog een eigen olie-
fabriek, die de eenige in Addis Abeba aan
wezige fabriekschoorsteen bezit en 10
Europeesche vaklieden en 100 inboorlingen
werk verschaft. De lijfarts van den huidi-
gen keizer is een Griek, Dr. Zervos, die
tevens vertrouweling van den Zwarten
Monarch is en de functie vervult van
Grieksch honorair-gezant. Het is wel een
diplomatieke zeldzaamheid, een honorair-
gezant en zeer zeker is het voor Grieken
land een bijzondere gunst, dat de gezant
tevens lijfarts van den keizer en diens
vertrouweling is. Reeds keizer Johannes
bezat een Griekschen lijfarts, Dr. Parissis,
en behalve dat verheugen de Grieken zich
in een bijzonder aanzien in Abessinië. De
gezantsehapsraad van het Abessynsche ge
zantschap in Turkije is b.v. eveneens...
een Griek!
Hoe groot de belangstelling in Grieken
land voor Abessinië is, blijkt duidelijk uit
de kortgeleden opgerichte „Abessynsch-
Grieksche Vereeniging", met hoofdzetel in
Athene, die ondanks de macht van Italië
voor Abessinië pvert en tegen de Italiaan-
sche uitlatingen aan het adres van Abes
sinië en den Negus protesteert bij den
Volkenbond, de Engelsche regeering en
andere instanties.
Zelfs de Grieksche regeeringspers neemt
positief stelling tegen Italië en vóór Abes
sinië. Daarbij is de taal van de Pers zoo
scherp, dat dubbelzinnigheden uitgesloten
zijn! Een klein voorbeeld: men vergeleek
de rustige, beheerschte en terughoudende
redevoeringen van den Ethiopischen heer-
scher met de brallende redevoeringen van
Mussolini en verzuimde dan niet de Itali
anen danig aan de kaak te stellen. Men
ontzegt hen het recht „cultura" naar
Afrika te brengen, waar zij in Europa op
de Dodekanes met middeleeuwsche onder
drukking en kwellingen de Grieksche be
volking mishandelden, zoodat deze in
kleine booten, sommige zelfs op vlotten,
voor het „Italiaansche paradijs" en de
„zegeningen van de Italiaansche cultuur"
moesten vluchten! De Pers in Athene
spreekt onomwonden over „Italiaansch
barbarisme". Een officieel dementi van het
Italiaansche gezantschap over de onder
drukking van het Grieksche element op
genoemde eilanden, veroorzaakte een ge
weldige uitbarsting van ontevredenheid in
Athene! De Italianen zijn daardoor voor
zichtiger geworden met hun ambtelijke
bulletins. Uit dit alles blijkt duidelijk welk
een sympathie het Grieksche volk voor de
Abessynen heeft!
Bovendien heeft thans een Britsche
krant onthuld, dat in de kwestie van de
vermoording van den Italiaanschen gene
raal Tellini, in het jaar 1923 de bewijzen
van de schuldeloosheid van Griekenland
aanwezig zijn, doch dat men Griekenland
veroordeelde als „vriendelijkheid" tegen
over Italië! Mussolini bezette toen Corfoe,
met de bedoeling daar te blijven! De Itali
aansche vloot beschoot de „vesting" Corfoe,
een vesting uit dé Middeleeuwen, waarin
men Klein-Aziatische vluchtelingen had
ondergebracht! Het gevolg van deze tac
tiek was het vermoorden van vrouwen en
kinderen, die met den moord op generaal
Tellini even weinig uitstaande hadden, als
Griekenland zélf! Griekenland werd echter
door Italië gedwongen tot een schatting
en moest op het Syntagmaplein de Itali
aansche vlag tijdens een parade den groet
brengen!...
Vanzelfsprekend is het, dat het offici-
eele Griekenland goede en vriendschappe
lijke betrekkingen met Italië moest onder
houden. Bij een Ab'esSynsch-Italiaansche
oorlog zal het zich strikt neutraal ge
dragen! Eveneens zal het de strikte neu
traliteit in acht nemén, wanneer het con
flict zich tot 'in de Middéilandsche Zee zou
uitstrekken en. de -Engelschen en de Itali
anen elkaar in de haren zouden vliegen!...
Doch in tijden Van nood kan men niet
altijd zoo'n politiek blijven volgen en daar
om blijft het nog steeds de vraag of de
Italianen, indien zij met hun bommen
werpers over Grieksch gebied moeten vlie
gen en Griekenland hen op grond van hun
neutraliteitsrechts weigert te. laten vlie
gen, deze neutraliteit in acht zullen nemen
en niet zullen schenden, zoodat Grieken
land tot gewapend ingrijpen gedwongen
ware! Griekenland kan de Italiaansche
vliegtuigen met de enkele luchtwaardige
machines, die dit land bezit, nïfet dwingen.
En ook de Engelschen zullen, naar hün
oude machtsspreuk: „right or wrong - my
country" wel niet aarzelen het land te be
zetten, als dit in verband met hun strate
gische planneiLnoodig blijkt te zijn. Voor
al de Grieksche havens vormen uitstekende
bases voor éeg Middellandschen Zee-oorlog!
En Griekenland zou in beide gevallen
dat hebben ervaringen in den wereldoorlog
geleerd met platonische protesten moe
ten tevreden zijn, in de hoop slechts buiten
het conflict der groote mogendheden te
kunnen blijven!
Hoe het ook ztj de Grieksche Pers
eischt thans reeds, dat de Minister van
Buitenlandsche Zaken, Maximos, ook bij
zijn Balkanbondgenooten zal aandringen
op de strengste neutraliteit in geval van
bovengeschetste mogelijkheden op de Mid-
dellandsche Zee.
Dichter: „Denkt u, dat er eenige kans
bestaat, dat ik mijn gedicht geplaatst
krijg?"
Uitgever: „Misschien wel. Ik heb ook
het eeuwige leven niet."
Zija heete bronnen zqn zeer
beroemd.
Wanneer men een uit 1900 stammende
atlas voor zich neemt, dan zal men tever
geefs naar Addis Abeba, de hoofdstad van
het keizerrijk Abersynië, zoeken. Dat is
begrijpelijk, want Addis Abeba bestaat
nog niet eens vijftig jaar. Eerst in 1887
besloot Memelik H, toentertijd slechts ko
ning van Schor, zijn residentie ce verleggen
naar de „Fil-Uaha" d.i. „heet waterbron".
Het was hoofdzakelijk de wensch van zijn
gemalin, Koningin Taitu, dat de vorste
lijke paleizen hierheen werden geplaatst.
Het voorbeeld van den koning trok na
tuurlijk veel navolging. Talrijke groote
heeren, zooals gezanten, officieren en
diplomatieke personen, die allen weer een
gevolg van personeel en slaven hadden,
verhuisden met den vorst mee, zoodat
alleen het koninklijk verblijf en de gebou
wen rondom dit verblijf een stadje op zich
zelf vormden. Het plaatsje „Fil Uaha"
werd omgedoopt in „Addis Abeba" en uit
„heet waterbron" ontstond „nieuw bloe i"
(Abessijnsche benaming voor Addis
Abeba)
Eerst toen kwam de plaats in bloei.
Memelik liet in de groeiende stad talrijke
groote gebouwen optrekken. De tenten,
waarin het gevolg van den koning aan
vankelijk verhuisde, moesten plaats 'ma
ken voor kleine woningen en alzoo breidde
Addis Abeba zich geleidelijk aan uit.
Addis Abeba, dat thans ongeveer 80 tot
90.000 inwoners telt, is evenWel altijd een
stad gebleven, waar zeer onregelmatig is
gebouwd. Naast het schitterend, in Oos-
tersche stijl opgetrokken gebouw van Het
militaire gerec-itsnof, vindt men een
straatje met krotwoningen,, waarin de
meest onaanzienlijl- en der stad verblijven.
Interessant is het te weten, dat de
heete bronnen van Addis Abeba, welke
bronnen toch aanvankenjk de oorzaak wa
ren van de stichting der stad, thans; na
bijna 50 jaren, nog een belangrijke rol
spelen.
In Addis Abeba vindt men drie bad
inrichtingen: één voor de voorname inwo
ners en vreemdelingen, één voor de bur
gers en één voor het arme volk en de sla
ven. Geen Abessiniër, die zich zelf respec
teert, zal één dag overslaan voor het ne
men van een minstens één uur durend bad.
Sommigen brengen enkele uren lang in
het heete water door.
Het kwartier, waarin het gezantschap
en zijn raad verblijft, is betrekkelijk uit
gebreid. Dit kwartier ligt 'niet ver ver
wijderd van het Intogogebergte. De wijk
is geheel volgens Europeeschen smaak op
getrokken.
Memelik II bracht na 1896 zijn -buitèn-
landsche gezanten in ruime, moderne wo
ningen onder. Geheel voor zijn 'rekening
liet hij deze paleizen bouwen. Hij wildé
geen rekening houden met Oosterscheh
stijl, doch uitsluitend met Europeeschen
smaak. Daarom vindt men heden ten dage
in de gezantschapswijk van Addis Abeba
nog zulke fraaie Europeesche huizen,
welke wel een beetje eigenaardig aandoen
bij al het Oostersche, dat men in de Abes
synsche hoofdstad tegen komt
Een heer heeft het voorrecht een danié,
die te ver in zee was gegaan, terug' op Set
strand te brengen. De dame grijpt zijn
beide handen en snikt: 4 4'
„Meneer, u hebt mijn leven ^ered."! J4
Waarop de jonge man stottert :',,0 mé-
vrouw, het is niet de moeite waard."
En hij begreep maar niet waarom de
dame, zwaar beleedigd, verdween... 2T,
HET VERWENDE KIND.
L
In de meeste gevallen zal het- eenige
kind eerder gevaar loopen, verwend te
worden, dan zijn medeburgertjes uit het
groote gezin. Zijn het vaak de ouders, die
uit liefde tot hun eenigste kind het ver
wennen, daarnaast doen ooms, tantes en
grootouders niet zelden mee. Nu behoeft
het niet altijd het eenige kind te zijn, dat
verwend wordt, de benjaminnetjes, het
ziekelijke kind, het ongelukkige kind en
het vlugge kind, worden zeer dikwijls
door ouders, broers en zusters verwend.
Nu is het eigenlijk zóó, dat ieder kind van
jongs af zich tracht te doen gelden. De
individuaal-psycholoog Adler verklaart dit
door te wijzen op het minderwaardigheids
gevoel, dat elk kind heeft en waardoor
het met de volwassenen min of meer een
strijd gaat aanbinden.
Adler zegt, dat het minderwaardig
heidsgevoel het willen en denken van elk
kind beïnvloed en een groot aantal kinder
gebreken te voorschijn roept.
Door aan dit gevoel zooveel mogelijk de
kracht te ontnemen, kan men de gevolgen
er van voorkomen. Wee, wanneer men dit
gevoel bij het kind gaat versterken en het
laat blijken, dat het eigenlijk zeer veel
recht op medelijden heeft!
De individueele-psychologie gaat dan
ook van deze grondgedachte uit: verdrijf
de neiging naar macht en versterkt het
sociaal gevoel en de naastenliefde.
Minderwaardigheidsgevoel leidt in de
meeste gevallen tot een streven zich op
alerlei wijzen te doen gelden. En daarom
is het begrijpelijk dat men bij dergelijke
kinderen en ook bij volwassenen een
zekere strijdlust ontdekt, waarbij verschijn
selen als onverdraagzaamheid, eigenzin
nigheid, afgunst, leedvermaak overdreven
plaagzucht, opschepperij, gierigheid, wan
trouwen enz., veelvuldig voorkómen. )In
een afzonderlijk artikeltje over het niin-
derwaardigheidsgevoel kom ik op dit alles
nog wel uitvoerig terug.
Hetverwennen van kinderenbegint
meestal zeer jong reeds.. Dergelijke kinde
ren worden doorloopend „gepakt", geklist
en vertroeteld. Op alles wordt gelet. Van
daag wordt het gefotografeerd,morgen
weer gewogen, overmorgen weer iets an
ders. Wanneer het huilt, vliegen vier of
meer leden van het gezin naar de wieg en
trachten het om het hardst te suSsen. Het
zijn dikwijls moeders, die dergelijke kinde
ren op allerlei wijze vertroetelen. Men
moet soms eens hooren, hoe lief en aar
dig er met het „engeltje", het „schatte
bout je" wordt omgegaan. Nu meene men
niet, dat ik aan de liefde van deze ouders
twijfel of haar afkeuren wil. Verre van
dat, ik wil uitsluitend wijzen op het ge
vaar van een te overdreven vertroeteling
en verweekeling. Want de kleine krijgt het
al gauw in de gaten, dat hij in het mid
delpunt der belangstelling staat. Leert al
gauw inzien, op welke wijze het zijn zin
doorgedreven krijgt! En het aankweeken
van deze meening nu, komt het later in
het leven duur te staan. Want daar houdt
men nu eenmaal geen rekening met ver-
weekelijkte en vertroetelde kinderen. Daar
ondervindt het kind doorloopend tegen
stand, welke niet te overwinnen valt op
de hem bekende manieren. Het gevolg is
dan ook vaak, dat deze kinderen met
schade en schande wijs moeten worden.
Zij moeten de pijnen en het leed nog eens
doormaken, die vader en moeder in ztjn
jeugd voor hem hadden weggenomen.
