dr NIEUW Raadsels WOOIR O I VAN KABOUTER FLIP EN ZIJN VRIENDJE WIP F ^jiljttfrtje zaterdag 2 november 1935 pag. 7 Nieuwe Raadsels. vaart ging het nu. In de verte zag hg de daken van zijn dorp. Peter herademde. ie. g honderd meter. Nog vijftig meter. De >0fer haalde hem in. Nog twintig meter. JT üen. Met een ruk hield Peter tege- rk met de ruiter voor het gemeentehuis HÖ sprong van de bok en riep: S jjiaasen!" dat was de veldwachter "jÉiaasen! Hier breng ik je de vogels en v0geldief er nog bij óók!" 0 gET BINNENLAND Een Nederlandse ambulance naar AbessLnië. Vermoedelijk zal over drie weken door jjet Nederlandse Rode Kruis een ambu- [aIlCe naar Abessinië gezonden worden. Het geld, dat daarvoor nodig is, is echter n0g niet bij elkaar. Wie nog wat voor dit yoede doel over heeft, kan het storten op postrekening 22120 van het Nederlandse j}0de Kruis. Bijdragen van een kwartje gorden met evenveel plezier ontvangen als de grotere giften. Wees toch voorzichtig. A.1 te dikwijls hoort men nog, dat kinde ren bij het oversteken van de rijweg niet eerst uitkijken. Hoe gevaarlijk dat is bleek deze week weer. Een meisje uit Hen gelo (Overijsel) en een uit Heerlen (Zuid- Limburg) werden bij het oversteken van de rijweg door een auto gegrepen en zeer ernstig gewond. Weest dus voorzichtig en kijkt even uit, alvorens de straat over te steken. Salomo's oordeel. Jullie hebben zeker wel eens van Salomo gehoord, den wijzen koning, die over Israël geregeerd heeft. Van hem is bekend, dat eens 2 vrouwen bij hem werden gebracht. Beide vrouwen hadden een klein kind van een paar maan den. Van een der vrouwen was 's nachts het kind gestorven en ze had haar dode kind verruild voor het levende van de an dere vrouw. Ieder der vrouwen beweerde nu, dat het levende kind hóAr kind was. Nu was het moeilijk uit te maken, wie hierin gelijk had, omdat kleine kinderen altijd zoveel op elkaar gelijken. Toen de vrouwen hem alles verteld had den, zei hij tegen een dienaar: „Breng me een mes, dan zullen we het kind in tweeën delne en ieder der vrouwen de helft geven, dan heeft ieder wat!" De boze vrouw vond dit goed, doch de echte moeder schreeuwde: „O nee, koning, geef dan het kind maar aan haar, opdat het in leven blijve!" Zo werd de koning gewaar, wie de ware moeder was en hij gaf haar haar kind terug. Dat was een zeer wijze recht spraak, en als men 't over het „oordeel van Salomo" heeft, dan bedoelt men er deze rechtspraak mee. Salomo is al lang dood, maar de moei lijke vraagstukken, die alleen opgelost kunnen worden, door iemand met de wijs heid van een Salomo, komen bijna dage lijks voor. Zo was er deze week in Amsterdam in de St. Jansstraat een hevige twist tussen een slager en een juffrouw. Het ging over De ruiter werd bleek. Hij stamelde: „Ik...ik weet... weet daar niks van. Ik..." De veldwachter nam hem echter zonder pardon onder de arm, en bracht hem naar binnen. Over zijn schouder riep hjj tegen Peter: „Zozo, ben jij er zó eentje!" En hij lachte goedkeurend! twee katjes, beide zwart van vel en wit van pootjes. De diertjes leken zo op elkaar, dat de slager zijn eigen poes niet meer herkende en de kat van de juffrouw, die zijn winkel was binnengelopen, als zjjn eigendom beschouwde. De ruzie liep zo hoog, dat ten slotte de politie er bij werd geroepen. Hem werd het geliefde dier door de winkel en zie dit even na, hoe hij dit moeilijke geval moest oplossen Plotseling zei hij: „Hoe heêt uw kat, juffrouw?" „Mike", zei de vrouw „Roep uw poes dan eens," zei de politie man Een beetje beverig klonk de naam van het geleifde dier door de winkel en zie dit Salomo's oordeel miste haar uitwerking niet. Poes kwam vlug op de juffrouw toe en ze verdween gelukzalig met het dier in haar armen. UIT HET BUITENLAND De „Lusitania" gevonden. Twintig jaar geleden is, tijdens de grote wereldoorlog het passagiersschip „Lusita nia" getorpedeerd. Het schip is met man en muis gezonken. Daar het veel geld aan boord had, heeft men heel wat moeite gedaan om het te vinden en 't is gelukt. Nadat men de plaats vastgesteld had, waar de „Lusitania" moest liggen, is in de afgeloopen week een duiker naar de bodem van de zee afgedaald en heeft op 75 m diepte de „Lusitania" gevonden. De Geyser op IJsland werkt weer. Waar IJsland ligt is gauw verteld. Als je de kaart van Europa voor je neemt, dan zie je in het noorden van den Atlan tische Oceaan dit grote eiland al liggen. Maar wat is nu een geyser? Misschien hebben jullie er wel eens een afbeelding van gezien, een hoog opspui tende waterkolom. Over het ontstaan van zo'n geyser, of warme springbron, kan ik jullie nog het volgende vertellen. Heel diep in onze aarde is nog een warme gloeiende massa. (De vuurspuwende bergen, waarvan jullie misschien wel eens gehoord hebben, hebben daaraan hun ont staan te denken). Welnu, op IJsland be vindt zich in een gat van meer dan 25 m diep en met een doorsnede van 3 m„ water. Het grondwater wordt nu verwarmd door die warme gloeiende massa, die daar dichter aan de oppervlakte ligt dan elders. Daardoor ontstaat stoom, die met grote kracht het water naar boven spuit. Jullie weten toch zeker wel, dat stoom een zeer grote kracht bezit. Na verloop van tijd loopt door spleten dat gat weer vol water en dan komt er weer zo'n eruptie. (Zoo noemt men met een vreemd woord dat uitstoten van die waterkolom en ook de uitbarsting van een vuurspuwende berg). Zo'n waterkolom is wel 50 m hoog. Op IJsland nu had de Geyser in 19 jaar niet gewerkt en nu heeft hij weer dage lijks 15 erupties. Als jullie dus in de Kerstvacantie een snoepreisje naar IJsland gaan maken, dan kunnen jullie de Geyser weer zien werken. Te voet door de Donau. Ja, te Belgrado, in Joego Slavië, is de stand van het water van de Donau zo laag geworden, als in geen vijftig jaar het geval is geweest. Op vele plaatsen kan men de rivierbedding zonder moeite door waden. Jullie hebben zeker de Donau, die op het Zwarte Woud in Duitsland ontspringt, door Duitsland, Oostenrijk, Hongarije, Joe go Slavië en Roemenië stroomt en in de Zwarte Zee uitmondt, al op de kaart op gezocht. VOOR KNUTSELAARS EN TOVENAARS. Wie van de knutselaars onder jullie gaat met mij deze wonderlijke tover-instrumen- ten maken? Het is heel eenvoudig, en als je ze afhebt, kun je er een leuk kunstje mee uithalen. Je ziet hiernaast afgebeeld twee „slag houten", die wel gebruikt worden bij slag ballen. Maar als je met deze slaghouten ging slaan, zouden ze al gauw kapot gaan, want ze zijn gemaakt van sigarenkistjes hout. Je moet er dus geen slagbal mee gaan spelen hoor! Je moet ze net zo groot maken, als ze hier op het plaatje staan. Als het hout wat ruw is, maak je het glad met wat schuurpapier. Daarna plak je er zwarte papieren cirkels op. Op het ene „slaghout" plak je er één, op het andere twee. De rugkant van de twee instrumenten krijgen geen cirkels. En nu het toverkunstje! De hele aardigheid berust hierop, datje op commando de cirkels moet laten ver schijnen en verdwijnen. Dat krijg je gedaan, door de handvaten van de slaghouten een halve slag om te draaien. Dat moet zó vlug gaan, dat de ogen van de belangstellende mensen om je heen het niet zien. Laten we dus bijvoorbeeld de kant zonder cirkels zien, en heffen dan onze handen op terwijl we ondertussen de slag houten bliksemsnel een halve slag om draaien, dan denken de mensen: „Hé, zit ten er nou op géén van de zijden zwarte cirkels?!" Natuurlijk moet je er wat bjj praten, zodat de mensen een beetje afgeleid worden. Oplossing vorige week: Haven, engel, recht, feest, speer, taart, vrees, avond, cacao, anker, neger, tante, ieren, eerst. Geheel Herfstvacantie. Bijen. Goede oplossingen ontvangen van: Fransje van E.; Tijs Z.; Jan B.; Joop K.; Catrlen R.; J. K.; Dirkje T.; Antie E.; Joop v. B.; Jan D.; R. W.; Jack. D.; Joosje D.; Tineke W.; Maartje S.; Bram S.; Johanna K.; Riena Sch.; Kees D.; Ver geet mij niet; Ysbrand S.; Lena H.; Henk K.; Jopie K.; H. B.; Piet D.; Jannie de V.; Jaap G.; Fietje K.; Nel N.; Jac. N.; Sientje N.; Beb R.; Olifant; Viooltje; Jan Willem van H.; Rie de K.; Marietje K.; Lena v. Z.; Johan en Cornelis L.; Jeanne G.; Jansje N.; Nettie H.; Rie K.; Jantje L.; Aster; Piet T.; Hennie H.; Fransje B.; Lena H.; Anna, Corrie, Truusje B.; Fia v. B.; Coba V.; Piet H.; Maartje T.; C. W.; Stientje B.; Piet Z.; Truida H.; Annie Sch.; Marietje v. d. P.; Arie de G.; Adrie M.; Antje M.; Geertje de V.; Annie v. H.; Wim. v. W.; Nellie O.; Louis Sch.; Bertha en Gilles H.; T. B.; Tom T.; Dientje v. M. i. Mijn geheel bestaat uit 22 letters. Ja, ik ben lang! En ik ben de naam van een groot Nederlands staatsman, die in de ze ventiende eeuw leefde. Hij eindigde zijn leven op het schavot. Meer vertel ik je er niet van, want anders raad je te gauw zijn naam. Ik heb nu woorden gemaakt van de verschillende letters. Als je die woorden kunt vinden, weet je de letters, en dan kun je ook de naam van die staatsman te weten komen. Mijn 14, 16, 9, 2, 11 is iets, dat je elke dag eet. Mijn 3, 7, 8, 5, 2, 6, 12, 16 is een stad in Noord-Duitsland. Mijn 19, 4, 15, 16, 22 is een ander woord voor „snelheid". Mijn 11, 18, 20, 21 is een gedeelte van iets. Mijn 1, 9, 10 is een klein roei- of zeil- vaartuig. Mijn 3, 2, 13, 11 is een huisdier. Mijn 17, 4, 7, 21, 11 is een voorwerp, waar je mee naait. n. Met M ben ik een lengtemaat. Met V ben ik iets, waarmee je je schoe nen dichtmaakt. Met B ben ik de vergrootende trap van goed. Met P ben ik de naam van een jongen, of van een man. Wat ben ik allemaal in. Wie gaan 's Zondags altijd op hun kop pen naar de kerk? 237. Flip, die vertelde, dat hij twee sleu- ®ls had weten machtig te worden, een van deur van het hok en een van de buiten- r' Met kloppend hart stond Peter op op de tast wist hij in het donker naar d ten te sluipen. Weldra stond hij bui- met Flip wip op zijn schouders. 238. Toen vertelde Flip, dat hij, terwijl de man het eten door het luikje schoof, hij ijlings naar buiten was ge kropen en goed had opgelet waar deze de sleutel van Peter's hok verborg. 239. Toen hij dat ontdekt had, ging hij bij de buitendeur zitten, net zolang tot deze voor de nacht werd afgesloten en de sleutel bij de andere werd opgehangen. Toen was het een makkelijk kunstje voor Flip geweest om de sleutels te pak ken en zoo zijn vriendje te bevrijden. 240. Nu waren ze gelukkig uit het donkere hok ontsnapt en Peter maakte nu dat hij zoo gauw mogelijk van deze nare plaats verwijderd kwam. Hij dankte Flip nog eens extra voor zijn goede hulp.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 27