Buitenlandsch Overzicht. Taptoe a, NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Garage „Centrum" - Tel. 701 VELO" Verkr'l9baar ln °nz® 100filialen In Nederland Kroonstraat LUCHTVAART ZATERDAG 9 NOVL 1BER 1935 63ste JAARGANG advertentien» feuilleton marineroman w i l l i a r i s Hess naar Londen? VELO" TAFELBILJART Brazilië blijft bij zijn standpunt. De Duitsche oorlogsvlag. De Amerikaansche vloot. De houding der petroleum- maatschappijen in het conflict. De stand der Volkenbonds^ financiën. WinterschoSeSs De vlootconferentie. China en Japan. Fransch militair vliegtuig verongelukt. Centralisatie vliegtuig-industrie. COURANT Al onnement per 3 maanden by vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2. West-Indië per zeepost 2.10. idem per mail en overige 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Anna Paulowna, Nederl. Oost- en landen 3.20. Losse nos. Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verscliynt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prys. Kleine advertentien (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.; by niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Een valsche eenheid in Europa? conflict in Oost-Afrika, sympathiek, voor China. Duitschland inzake het Nieuwe Japansche eischen Het optreden van Ita lië in Abessynië heeft de Europeesche staten dichter tot elkaar ge bracht. De eenheidsont- plooiïng te Genève heeft vérstrekkender betee- kenis dan alleen voor dit conflict. Inderdaad heeft men gevoeld dat gemeenschappelijk op treden van beteekenis is voor de regeling van geschillen .'t Is waar, dat Italië niet meer kon worden teruggebracht van de dwaling zijns weegs, daarvoor was een vroeger optre den van de staten noodig geweest, maar toch, de positieve afkeuring van de daad van Ita lië en de represaille-maatregelen, die men ge nomen heeft, zijn van groote beteekenis ook voor toekomstige conflicten. Al is Italië niet meer tot rede te brengen, navolging zal zijn optreden niet licht vinden, nu men weet dal alle staten van Europa zich vereenigen te gen den wandader. Het conflict tusschen Italië en Abessynië heeft de Europeesche staten elkander doen vinden en dat is de eenige goede zijde van dit conflict. Wij moeten echter alweer direct een voorbehoud maken inzake die onderlinge ver standhouding van Europa, zonder Italië, om dat die niet gebaseerd is op al te zuivere gronden. Daarop wijst de Nw. Rott. Crt. in een hoofdartikel, waaraan wij het volgende ontleenen: De politieke toestand in Europa bevindt zich als in een kneedmachine. De groote Jtoek .van collectiviteit moet eruit te voorschijn komen, en er is in ieder geval meer reëele reden om daarop te hopen, dan in eenge andere periode van de nieuwe geschiedenis. Ondanks de onvrijwillige en onverdienstelijke verdiensten, die Mussolini's beleid gehad heeft en dagelijks nog heeft voor de bevordering van dit proces, zijn wij echter nog een heel eind van de verwezenlijking af. Wy zullen slechts in de mogelijkheid van een werkelijk kostbare samenwerking gelooven, als zij zich ook op oeconomisch gebied openbaart. Wat nu in die richting geschiedt, geschiedt uit vrees. Men is tegen oorlogsgevaar, waarby ieder der belanghebbenden alleen zou kunnen komen te staan tegenover een overmachtigen vijand, of tegenover een overmacht van vijanden, te hoop geloopen. Dat is op zich zelf een heugelijk verschijnsel, en stellig van groote beteekenis. Men is in de internatio nale politiek zoo weinig gewoon, dat ge zond inzicht over egocentrische of egoïstische gevoelens zegeviert, dat men ieder geval op zich zelf moet prijzen. Werkelijk vrijwillige samenwerking, op grond van verstandelijke overwegingen, is in zoo grooten omvang misschien nooit in de historie der menschheid vertoond, Om die reden zouden wij haast verder strekkende verwachtingen durven gaan koesteren. Maar het echte is dit toch niet Vrees is een band die bindt, zoolang de vrees zelf duurt. De samenwerking, die erop berust, heeft afwerende, en niet opbouwende doel einden. En aan opbouw heeft de wereld waar lijk wel eenige behoefte. Daartoe schijnen echter nog altijd voldoende prikkels te ont breken. De ervaringen met de oeconomische conferentie van 1938 zijn in dit opzicht zoo afschrikwekkend geweest, dat niemand sedertdien in ernst van een nieuw experiment heeft durven reppen. door 29) i1/."'?6 mannen plaatsten een ladder tegen het hms maar deze bleek veel te kort. rukte a^nSlfeü Spr°ng Wim naar vorcn en Lt„ deUr' dic ^oten vond. Uit, tot het gat groot 8tukken zich er doorheen naar K2? WM 611 Werkte De kamer stond vol rook, maar op den tast vond h.j de deur, die toegang verleende n^a den gang waar reeds overal de vlammen lek ten langs de wanden. Hij rende den gang in naar achteren waar de trap was, die al flink brandde, maar met enkele groote sprongen was hij door de vlam men heen en stond hij bij de schreiende vrouw. „Redt de kinderen, redt de kinderen!" kreet ze wanhopig. De felle wind stond in het open raam en daarom ondervonden ze nog niet veel last van de rook, maar ddfer den tocht aangewakkerd naderden de vlammen angstwekkend snel en hij begreep, dat ze het daar niet lang meer konden uithouden. „Waar zijn de kinderen?" vroeg hij. „Hier," zei de vrouw, hem voorgaande, een deur van een slaapkamer, dicht bij het raam. Zou men nu echter uit de oeconomische afspraken, die voor de toepassing der sancties noodzakelijk blijken, niet wat bouwstof kun nen verzamelen voor een waarlijk construc tieve politiek van samenwerking? Of is men internationaal alleen maar dapper voor nega tieve doeleinden? De eenheid van Europa is verre van perfect, zegt het blad, en dat maakt het werk, dat thans te Genève gedaan wordt, nog extra moeilijk. Men begint nu echter te hopen, dat die eenheid wat versterking zal vinden. Duitschlands houding in het O. Afrikaan- sche conflict. Over de houding van Duitschland ingeval de Volkenbond tot toepas sing van de sancties zou komen, heeft men wel eenigszins in ongerust heid gezeten Zouden Italiaansche sympathieën in Duitschland de sancties niet voor een groot deel ongedaan kunnen maken, zoo vroeg men zich af. Duitschland toch zou, ter versterking van zijn eigen financiën, tegen flinke winsten, verboden goederen naar Italië uit kunnen voeren en dan zou niet bereikt worden wat men door de sancties hoopt te bereiken, n.1. dat Italië economisch zoo in het nauw wordt gedreven, dat het zal moeten toegeven aan de eischen van den Volkenbond. „Duitschland wil echter niet de rol van oor logswinstmaker spelen," zoo wordt van Duit- sche zijde officieus verklaard. Dat is een op luchting voor Genève en hiervoor komt onze Oosterburen een woord van hulde toe. Onder den titel Duitschland en de sancties schrijft de „Deutsche diplomatisch-politieke Korrespondenz" o.m.: De houding van Duitschland in dit kritieke uur, volgt consequent uit zijn bij zondere volkenrechtelijke positie, evenals uit de principes der Duitsche vredespoli tiek en de plichtsgetrouwe verantwoor delijkheid tegenover het eigen volk. Dat Duitschland geen aanleiding heeft zich aan te sluiten by de procedure, waartoe te Genève is besloten, is slechts de consequentie van het feit, dat Duitschland geen lid van den Volkenbond is. In overeenstemming met de principes van zijn vredespolitiek moet Duitsch land aan de andere kant ook alles verwerpen, wat in tegenstelling is met zijn onvoorwaar- delijken wil tot vrede en dat zou kunnen bij dragen tot een bemoeilijking van de situatie. Uit deze overwegingen wijst Duitsch land voor zijn deel van de hand de rol van oorlogswinstmaker te spelen. Aangezien deze onvereenigbaar is met een van zjjn verantwoordelijkheid bewuste ge dragslijn en van de politiek, welke bepaald wordt door zijn zorg voor den vrede. Aan de andere zijde kan het evenwel ook niet toe laten het slachtoffer te worden van directe of indirecte terugslagen waarmede het niets te maken heeft en welke buiten zijn verantwoor delijkheid liggen. Het artikel besluit: Duitschland heeft in het geschil van het begin af aan een strikt neu traal standpunt ingenomen en gevoelt zich in ieder opzicht buiten het conflict, waarvoor het noch verantwoordelijk is, noch eenige verant woordelijkheid op zich heeft genomen. De Duitsche politiek werkt In het belang van een algemeenen vrede. De correspondent te Peking van de Daily Te- legraph bericht, dat de gouverneur van de pro vincie Hopei, overeen komstig de laatste Japansche verzoeken, de leiders van de vijandelijke actie tegen Japan heeft laten arresteeren. Meer dan 40 personen, o.w. een aantal officieren van het Chineesche leger zijn gearresteerd, sommigen zelfs door Japan sche gendarmen. De Japanners hebben thans een nieuwe lijst van 20 personen opgesteld welke gearresteerd moeten worden, o.w. de belde leiders van de Universiteit van Peking, dr. Tsjang Mon-lin en dr. Hoe-tsji. Het merkwaardige van deze arrestatie is nog, dat zij zijn geschied op last van de gou verneur van Hopei, generaal Sjang-tsjen, die zelf een dag of wat geleden de Japanners ervan beschuldigde, de Chineesche boeren op te ruien tot opstand. Waarschijnlijk had Sjang-tsjen een wenk ge kregen van de regeering te Nanking. Onder de maatregelen door Sjang genomen zijn: de ontbinding van de afdeeling voor Peiping van den militairen raad voor Noord-China; er werd een pro-Japansche burgemeester van Peking benoemd; er zjjn onderhandelingen ge opend om het gebied der gedemilitariseerde zone in Noord-China uit te breiden met vijf groote districten; en ten slotte bleek Sjang- tsjen bereid, geen nieuwe regeeringsmaatrege- len te nemen alvorens met zijn Japansche „ad viseurs" te hebben... overlegd! Het aantal van die Japansche adviseurs voor de gedemilitariseerde zone zal twaalf bedragen. In offlcieele missie. Men meldt uit Berlijn: Volgens geruchten die hier de ronde doen zal de rijksminister Hess, de plaatsvervanger van den leider, volgende week in offlcieele missie naar Londen reizen. DE BOTERSCHAARSTE IN DUITSCHLAND Naar de Berlijnsche correspondent van de Daily Telegraph meldt geeft de boterschaa,r- ste het aanzijn aan dagelijks langer wordein de „queues" in de straten der hoofdstad. De rijen van gegadigden zijn thans twee h drie maal zoolang als enkele dagen geleden. In 't westen van Berlijn zijn een 200 vrou wen voor een boterwinkel slaags geraakt en de leden van het zwakke geslacht hebben el kaar in het handgemeen flink afgedroogd. Tal van winkels geven nu genummerde kaartjes uit, opdat gedrang in het vervolg zal uitblijven. Op zoo'n kaart kan een klant pond boter krijgen. Ook uit vele andere plaatsen komen berich ten over de schaarschte. Te Keulen zijn ook al kloppartijtjes voorgekomen. brengt gezelligheid in huis, is van hoogste kwaliteit, belastingvrij en ongelooflijk goedkoop! ff Contante betaling geen vereUchtel Wim opende de deur en een zware golf van dikke rook sloeg hem tegen. Gevolgd door de vrouw, liep hij de kamer in en zag een groot ledikant, waarin een meisjes lag van ongeveer zestien jaar met een kind van vijf jaar naast zich. Tegen den anderen wand stond een klein bedje, waarin een twee-jarig meisje lag. Het oudste meisje was een nichtje van de vrouw. Alle drie waren bewusteloos. De vrouw wilde het kleinste kind uit het bedje halen, maar zij kon het in de verstik kende atmosfeer niet meer uithouden en met een zware plof viel ze op den grond neer. Wim rukte het raam open, sleepte de vrouw er heen en keerde weer naar het ledikant terug, waar hij een deken aftrok, dien hij door het raam naar beneden wierp, terwijl hij riep, dat men de deken zou ophouden, opdat hij de kinderen naar beneden zou kunnen wer pen. Dadelijk stonden er bereidwillige handen klaar, die de deken wijd uitgespreid hielden, waarop het eerste kind veilig belandde. Het kleinste kind wikkelde hij in dekentjes en wierp ook dat op de deken neer. Toen nam hij het nichtje in zijn armen, keek nog even naar de bewustelooze vrouw, maar holde toen weg, de trap af en de gang in naar de deur, die men reeds had open geslagen. Zyn kieeren en die van het meisje vatten vlam. hy voelde hoe zijn gezicht en handen schroeiden, maar onversaagd rende hij ver der met zyn last. Vlak by de deur gleed hy uit, viel neer, krabbelde weer vlug overeind en snelde naar buiten. Als een brandende fakkel stond hij daar met met het bewustelooze meisje in zijn armen. Een enkel oogenblik stond hy stil, toen snelde hy de straat over en liet zich van den kant af te water glijden. De vlammen doofden en onmiddellijk waren er helpende handen om beiden op het droge te brengen. Dat was gelukt, maar nu de laatste nog. Jo greep hem vast en riep, begrijpend wat hy van plan was: „blijf hier Wim, waag je leven niet meer, blijf bij mij!" ,,'t Kan niet vrouwtje," hygde hij, „er is nog iemand boven, die vrouw moet gered wor den." Maar ze liet hem niet los. „Wim," smeekte ze, denk aan onzen jongen, denk aan mij. Blijf hier, straks stort het dak in. Biyf hier jongen! 't Moet kindje. Denk eens even door; dat is ook een moeder, die daar ligt. De kinderen zijn gered, zy moet ook gered worden." „Laat dan een ander gaan,", wierp Jo te gen, maar hij luisterde niet meer, duwde haar zacht van zich af en vloog weer naar binnen. Niet een van de omstanders scheen erover te denken, den dapperen kerel te helpen. ,,'t Is gekkenwerk, 't is waaghalzerij, hy komt er niet levend meer," hoorde men mom pelen. De toestand was hachelijk, want de vlam men hadden het raam boven reeds bereikt en nu was het geheele huis een geweldige vuur zee. Wim stoorde zich aan niets, maar ging recht op de plaats aan waar de vrouw lag. Haar kieeren hadden vlam gevat, maar hy' tilde de bewustelooze op en zocht zyn weg naar de trap. Pas was hij twee treden afge daald of een onheilspellend gekraak weer klonk en voor hg zich rekenschap kon geven van wat er gebeurde, stortte hij met zijn last naar beneden. De trap was doorgebrand en had zich be geven Juist op dit kritieke moment. Het neemt niet maatregelen deel. aan de sanctie- De Braziliaansche consul-generaal te Genève heeft den president der sanctieconferentie een door zyn regeering overgeseinde nota doen toekomen, die den volgenden inhoud heeft: „Ik dank uwe excellentie voor de mede- deeling, waaraan de Braziiiaansche regeering haar volle aandacht heeft besteed. Daar Bra zilië geen lid van den Volkenbond is, wenscht het niet deel te nemen aan de maatregelen, waartoe de Volkenbond heeft besloten, en be houdt het zich de vryheid voor om in iedere eventualiteit te handelen op de wijze, die wordt bepaald door zyn belangen, door zijn inter nationale verplichtingen en door de beginselen, die van oudsher toonaangevend zyn voor zijn buitenlandsche politiek". Reuter meldt nog uit Rio de Janeiro: Brazilië en Italië zouden een belangrijk handelsverdrag hebben gesloten. Australië doet mee. Het federale Australische parlement te Canberra heeft Donderdag na een debat van meer dan 3 uur het voorstel der regeering om mee te doen aan alle sancties die Engeland zal toepassen, aangenomen. De leden der arbeiderspartij hielden heftige redevoeringen ten gunste van de Australische neutraliteit, maar ten slotte stemde ook de boerenpartij met de regeering mee en was de aanneming verzekerd. EEN AARDIG GEBAAR VAN DE HERTOGIN VAN GLOUCESTER. De hertogin van Gloucester heeft het aar dige denkbeeld gehad haar bruidsbouquet na haar huwelijk te laten neerleggen op het graf van den Onbekenden Soldaat. Aan de bouquet was een kaartje bevestigt met de geschreven woorden: „Van de hertogin van Glouchester". Dit was de eerste keer, dat Lady Alice Scott haar nieuwen naam neer had geschreven. REORGANISATIE VAN HET BRITSCHE LEGER TE VERWACHTEN. Naar generaal Temperley, de speciale mili taire medewerker van de Daily Telegraph, verneemt, is de legerraad thans bezig krach tige maatregelen te treffen om eenige lang uitgestelde kwesties Betreffende de reorgani satie van het leger ter hand te nemen. De belangrijkste besluiten zyn de volgende: Het grootste deel van de cavalerie in het moederland zal worden gemechani seerd. Machinegeweer-bataljons zullen worden gevormd, voor iedere brigade In fanterie één. Deze beslissingen zijn voornamelijk geba seerd op proefnemingen genomen tydens de laatste legemanoeuvres. Woensdag heeft de Duitsche regeering de verordening voor de nieuwe ryksoorlogsvlag, voor de handelsvlag en voor de vlaggen van den rijksminister van oorlog gepubliceerd. De oorlogsvlag zal in het vervolg bestaan in een rooden rechthoek met, even uit het midden in een witte schijf, een hakenkruis Onder deze schyf bevind zich nog een kruis.. 100.000 man vlootpersoneel. De minister van'marine, Swanson heeft te kennen gegeven, dat in verband met het vlootbouwprogram de noodzakelijkheid zich voordoen zal, de sterkte van het marineper 10 ct. per persoon. Minimum 20 ct. Voorkomen 10 ct. extra Aanbevelend, A. Wieringa soneel te brengen op 100.000 man, waarvoor nieuwe recruten moeten worden aangeworven. Het Congres had reeds machtiging verleend tot in dienst hebben van 93.500 man. In de Britsche petroleumkringen wordt, naar Reuter uit Londen meldt, geen geloof gehecht aan de geruchten, dat drie groote internatio nale petroleum - maatschappijen binnenkort onderhandelingen zouden openen over de mogelijkheid de levering aan Italië te staken. Het resultaat van een dergelijke actie zou zijn, dat de petroleum-leveranties aan Italië over zouden gaan in handen van kleinere, niet aangesloten maatschappijen. Men acht het zeer onwaarschijnlyk, dat alle Amerikaansche maatschappijen, groote en kleine, vrijwillig overeenkomen geen petroleum te leveren aan Italië. De Britsche maatschappijen zijn niet voor nemens alleen te handelen, zy staan voort durend in contact met het Board of Trade. In petroleumkringen Is men van meening, dat alleen een verbod een einde kan maken aan den petroleum-export. Men gelooft, dat Italië thans contant betaalt en het is mogelyk, dat het dit steeds moeilijker zal vallen. HEINRICH HEINE HOORT NIET IN DE DUITSCHE LITERATUUR. Zijn werk is goed, maar... hy is een Jood! In het laatste nummer van „Das Schwarze Korps", het orgaan van de S.S., wordt gepro testeerd tegen het feit, dat in een verzameling Duitsche gedichten, die dezer dagen zijn ver schenen, ook werk van Heine is opgenomen. Wanneer wij Heinrich Heine afwyzen aldus het blad dan geschiedt dit niet, omdat wij iederen regel, dien hy schryft, slecht achten. Neen, zeker niet! Heine heeft verzen geschre ven, die echt en diepgevoeld aandoen. Hy heeft critieken geschreven, waarvan men den styi betooverend kan vinden. Het komt hier in het geheel niet aan op de byzonderheden van den stryd over de waarde van Heine's werken. Beslissend is uitsluitend, dat deze man een Jood was, en dientengevolge niet thuis hoort binnen de grenzen van onze Duitsche literatuur. Belangrijke verbetering in de be taling van de Volkenbonds-contri- buties. De Volkenbond had op 31 October van dit jaar reeds 24.200.000 goudfrank aan contribu ties over het loopend jaar 1935 ontvangen. In het geheel moeten 30.600.000 goudfrank bin nenkomen, zoodat op 31 October 79.29 pet. van de over dit jaar verschuldigde contribu ties van de Volkenbondsstaten ontvangen waren. Dit cyfer toont een belangryke ver meerdering in vergelyking met vorig jaar, hoewel 1034 reeds het gunstigste jaar tot dus ver was van de regelmatige betaling van de Volkenbondscontributles, toen op 31 October 63.70 pet. was ontvangen. De Volkenbonds- KONI(IN's AUTOMATIC 0A6 EN NACHT BEZORGING f 0.25 PER PORTIE. staten geven dit jaar dus niet alleen door hun houding Inzake de sanctiebepalingen tegen Italië doch ook door hun vlotter beta ling der contributies blijk het belang van het bestaan van den bond veel beter dan vroeger ln te zien. De Italiaansche zeemonsters van 35.000 ton. Blykbaar met het oog op de vlootconferentie, zoo meldt het D.N.B, uit Rome, zyn de slag schepen, Littorio en Vitterio Veneto, van 35.000 ton, die het vorige jaar op stapel zyn gezet, by Koninkly'k Besluit officieel op de ïyst van de Italiaansche marine geplaatst. De Amerikaansche deelneming. Het gezantschap van de Vereenigde Staten te Londen heeft Donderdag officieel op het departement van buitenlandsche zaken mede gedeeld, dat de Amerikaansche regeering de uitnoodiging heeft aanvaard, tot deelneming aan de vyf-mogendheden-vlootconferentie, die 5 December te Londen geopend wordt. Weer een afscheuring van Clii- neescli gebied op til? De chef der Aziatische afdeeling van het ministerie van buitenlandsche zaken te Tokio, is na een inspectiereis door China en Mantsjoe- kwo in Moji, aangekomen. Hij verklaarde, dat de Chineesche generaal Soeng Tsje-joan de meest aangewezen en meest bekwame persoon zou zijn om aan het hoofd te komen staan van de regeering in Noord-China, ingeval dit ge bied tot onafhankelyken staat zou worden ge proclameerd. De vyf inzittenden om het teven gekomen. Een Fransch militair vliegtuig, dat van het vliegveld Toulouse was opgestegen, is in de buurt van het dorpje Mont Arnaud bij een noodlanding over den kop geslagen, waarby de vlieger en de vier andere inzittenden om het leven kwamen. De lijken van de slachtoffers zyn naar het gemeentehuis van Mont Arnaud vervoerd. Naar het Hbl. mededeelt, zyn de voornemens en plannen betreffende een centralisatie van den vliegtuigbouw in Nederland tot een ver stadium van ontwikkeling gerypt. Toch moe ten er nog verschillende punten worden on derzocht. Ook over de plaats waar de centra- Ie vliegtuigbouw gevestigd zou moeten wor den, bestaat nog geen overeenstemming. Als afnemers komen in de eerste plaats in aan merking de K.L.M. en de weermacht, hier en overzee. By de vliegtuigbouw hier te laude moeten twee mogelykheden onder het oog worden ge zien, n.1. het construeeren van vliegtuigen van eigen Nederlandsche vinding en het bouwen in ons land volgens buitenlandsche licentie. De beslissing over het geheele vraagstuk kan binnen niet te langen tyd tegemoetworden gezien. Op zyn hulpgeroep kwamen eenige mannen de gang in stormen om te helpen. Zij namen de vrouw op en droegen haar naar buiten, waar anderen klaar stonden om de brandende kieeren te blusschen. Wim, die verward zat tusschen gedeelten van de trapleuning, trachtte zich te bevryden, maar nog was hij hierin niet geslaagd, toen een stuk van de zoldering naar beneden kwam, en hij een zware balk op zijn lichaam kreeg. Hy zat nu heelemaal bekneld tus schen het brandende hout en puin en voelde zich niet meer in staat zich los te werken, want zijn lichaam voelde als geraadbraakt en zijn krachten verminderden snel. De mannen, die hem te hulp gekomen wa ren, hadden, toen zij het gekraak hoorden, zich nog tydig in veiligheid weten te stellen. Maar ze hadden gezien hoe Wim worstel de op vry te komen en toen hy niet te voor schijn kwam, begrepen ze, dat hij onder het vallend puin bedolven was. Dappere kerels als het waren, besloten ze een poging te wagen hem te bevrijden. Bliksemsnel sprongen ze voorwaarts door rook en vlammen, gooiden brandende stuk ken hout terzyde, wentelden de zware balk van het slachtoffer af en sleepten hem de gang door naar buiten. Andere handen na men hem over en eenige gereed gehouden emmers water waren voldoenden om zijn kieeren te blusschen. Jo, byna gek van angst, knielde hy hem neer en begon dadeiyk pogingen ln het werk te stellen hem bij te brengen. Inmiddels was de dokter, die de bewus telooze vrouw en kinderen geholpen had, klaar met zijn werk en wijdde nu al zyn aan dacht aan Wim. Een vluchtig onderzoek was reeds vol doende om hem te doen zien, dat diens toe stand zeer bedenkeiyk was, Op 't zien van Jo's smeekenden blik wend de hg zich af en wenkte hy een paar man nen om hem te helpen den gewonde ln zyn auto te brengen. Maar Jo kwam daar tegen op en zeide zeer uitdrukkelyk, dat zy hem thuis wilde hebben en hem zelf verplegen. De dokter stond het toe waarop eenige mannen hem onder leiding van den genees heer op een inderhaast gemaakte draagbaar legden en hem thuis brachten. De oude mevrouw Vonk was ook meege gaan en hielp haar dochter by het afwas- schen, zoodat de dokter na zyn onderzoek de noodige verbanden kon leggen en het ge broken been zetten. De geneesheer stelde vast, dat, behalve een gebroken been ook zware inwendige kneuzingen en verschillende branden waren opgeloopen. Doch het ergste was, dat een gebroken rib diep in de linkerlong was ge drongen. Op Jo's aandringende vragen antwoordde hij slechts voorloopig nog niets te kunnen zeggen, maar hij hoopte dat, daar de patiënt zeer sterk was, hy het wel spoedig te boven zou komen indien zich geen verdere com plicaties voordeden. De brand, die Intusschen bedwongen was, had het huis van den heer Vonk gespaard, doch het magazijn en het belendende heeren huis waren totaal uitgebrand. De oude heer Vonk liep eenzaam en treu rig voor zijn verloren zaak heen en weer. Heel klein was hy begonnen en langzamer hand had hij zijn zaak zien groeien tot wat het op heden geweest was. Door noesten vlyt had hij zich opgewerkt van klein handelaar tje tot de man met een groote, goed floree- rende zaak. Het was zijn levenswerk gewor den. En nu? In een uur tyd was dat alles ver- loren. Zijn werken en zwoegen was dus ver- geefsch geweest. In een enkel uur was zyn levenswerk verwoest. Hy stond maar wat achteraf en staarde met verdwaasde blikken naar de drukte en het beweeg van de menschen om hem heen. Zijn hersenen konden het gebeurde blykbaar niet verwerken en nog scheen hy den om vang van de ramp niet te kunnen overzien. Het huis was gespaard, maar wat had hy aan dat huis? zyn winkel, zijn magazijn met al die kostbare stoffen, die zijn kapitaal vormden, zijn werk, dat alles was weg. Hy was wel tegen brand verzekerd, doch slechts heel laag, en hy was nu een arm man. Langzaam begon het tot hem door te drin gen, welk een enorm verlies hy geleden had. De brandweer bepaalde zich tot wat na- blusschen en de kykers verdwenen geleide- lyk naar hun huizen, maar niemand be kommerde zich om dien eenzamen, ouden man, die daar aan den kant van de gracht stond en met afwezige blikken tuurde naar de zwartgeblakerde muren, die nog over eind stonden en waarvan de raamopeningen hem voorkwamen als de oogholten van een reusachtig doodshoofd. Eindeiyk toch scheen hy uit zyn apathie te ontwaken. Hij huiverde van koude en opeens be merkte hij, dat er tranen over zijn wangen Uepen. Met een moedeloos gebaar haalde hy een zakdoek te voorschyn en veegde ze weg. Toen keek hij om zich heen als zocht hy iets. Wat moest hij ook weer hebben? Hulpeloos keek hij rondom zich en hy voelde zich verlaten. (Wordt rervo'gd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1