„VELO" TAFELBILJARD,
Belangrijke visscherij-vergadering
te Den Helder.
- - T" -
HELDERSCHE COURANT VAN ZATERDAG 16 NOVEMBER 1935.
De Heldersche oude redders
naar de „Drente".
TAFELB1LJARDS zijn er vele, maar er is slechts één
dat de kroon spant boven de velen
Vanaf f 37.50
Het „Plan van den
Arbeid".
f f Va" het betlr9f moet betrokken
worden in de Zuiderzeesteunwet.
I O
omdat zij Hollanders in den vreemde bij el
kaar had gebracht en dichter bij Holland had
doen zjjn
Over reismerkwaardigheden, als de zandval
op St. Vincent, de baai van Rio de Janeiro, de
mooiste -der wereld, de met vele paarden be
spannen boerenwagen in Argentinië. Kon spr.
uiteraard bij elke aanlegplaats slechts even
stilstaan, even langer deed hij 't bij dat eigen
aardige eilandje Tristan da Cunha, waar een
kleine gelukkige gemeenschap van 160 men-
schen, die te zamen 12 stoelen hebben, geheel
afgesneden van de vereld leeft. Toen f*"
K XVHI in zicht kwam, was een jongetje
school, die daar door een predikant gehouden
wordt, binnengeloopen en had geroepen: Daar
komt zoo'n gekke walvisch aan! Het blijkt,
dat de Hollander Pieter Groen, wiens woning
wij te zien kregen, destijds hier geland is en
een grooten invloed ten goede op de bevolking
heeft uitgeoefend. Uitvoerig vertelde spr. ook
over het mooie Zuid-Afrika, waar hü een in-
interessanten dag met Gen. Smuts, een uiterst
begaafd man, beleefd heeft 'I.
En zoo maken we de heele reis mee, totdat
we den eersten vulkaan van Java, de Merapi,
zien opdoemen. De K XVI11 heeft dan juist
haar 23lsten duik volbracht
Met het einde van de reis was de professor
aan het einde van zjja rede gekomen. Een
langdurig en warm applaus beloonde spr. voor
zijn actueele en zeer boeiende lezing.
Ir. Visman was zeker de tolk van de hon
derden aanwezigen, toen hij prof. Vening Mei-
nesz hartelijk dank zegde voor het gesprokene.
Dankbaar gestemd gingen de velen om bij half
elf huiswaarts.
Wie meer over Zuid-Afrika wil weten,
leze de interessante „Indrukken van een reis
naar Zuid-Afrika" door mr. dr. H. H. A. van
Gybiand Oosterhoff.
Dit werk, rijk geïllustreerd. 110 pagina's
groot, is verschenen bij de N,V. Drukkerij en
Uitgeverij v.h. C. de Boer Jr., alhier, waar het
tegen den prijs van 1.75 te verkrijgen Is.
Officieele ontvangst en toespraak
door den Burgemeester van Egmond,
Atle Egmonders toopen uit.
Dof klinken de hamerslagen der
sloopers aan boord van de Drente.
Hartelijk afscheid van de dorpe
lingen. Een souper in Alkmaar.
Donderdagmiddag om half twee, was op het
Stationsplein een va et vient van Blauwe Zee
ridders. In groot-tenue gekleed, de medailles
öp de borst, sigaar in 't hoofd, stapten ze in
den auto, die door tal van ingezetenen ter be
schikking van de oude redders gesteld wa
ren. Even later zetten de mannelijke en vrou
welijke chauffeurs den motor aan en, begun
stigd door prachtig herfstweer, fijn gedoken
in de zachte kussens begonnen de Zeeridders
hun tocht naar de laatste twee slachoffers
der zee: de „Drente" en „Kerkplein", die hun
oude vijand, de Noordzee, alsof 't twee haring-
vletten waren, op *t strand had gekwakt bij
Egmond.
Dit gezicht wilden de oude doorwinterde dra
gers van de Reddingmedaille, voor geen geld
van de wereld missen!
In Egmond was de ontvangst allerharte,-
lijkst. Heel het dorp was uitgeloopen, om de
Heldersche Ridders te ontvangen.
Namens den Burgemeester van Egmond
werden de gasten officieel uitgenoodigd, zich
naar het Groote Badhotel „Zeezicht" te be
geven, waar ze door den Burgemeester, secre
taris en de wethouders en den directeur van
de Prins Hendrikstichting en de Egmondsche
Redders werden ontvangen.
Allereerst werden door het Egmondsche
gemeentebestuur sigaren geoffreerd en di
verse censumpties aangeboden.
De Burgemeester nam nu het woord en
sprak de Helderschen heel hartelijk toe.
Hij dankte de oude zeelui, die zoo goed de
zee kenden, dat ze hierheen waren gekomen,
om hun Egmondsche kameraden geluk te
wenschen.
Mannen van Den Helder! Als ik u zoo
zie zitten, allen voorzien van vele metlailjes,
waarvan er velen onder U zijn, die er schier
onder gebukt gaan, dan zijn onze mannen
daarbij vergeleken, nog kinderemlk ben trotsch
op hen en op u, dat gij hebt gered, met
inzet van eigen leven, uw medemenschen van
een wissen dood te redden. Ik zal den vreese-
lijken bangen nacht, die wij in Egmond be
leefden, nooit vergeten.
Nog veel hartelijks sprak de Burgemeester,
en een daverend applaus besloot zgn rede.
De heer Van Dok, voorzitter van „Moed
Volharding en Zelfopoffering" nam nu als
volgt het woord:
„Redders van Egmond!
Toen in dien angstigen Octobernacht, twee
schepen hier schipbreuk leden, en wij verna
men. dat de bemanning van de „Drente", door
de Egmonders werd gered, waren wij u ten
zeerste erkentelijk en vol lof over uw werk.
Daarom zijn wij maar gekomen om dit per
soonlijk nog eens te willen zeggen.
Wij hebben juist dézen dag gekozen, om u
te feleciteeren met de hooge onderscheiding, u
door de Reddingmaatschappij, dezer dagen
toegekend. Typeerend is 't, dat, waar onze
ouders, zooveel malen bij schipbreuk in Eg
mond assisteerden, de laatste 10 jaren hier
geen schip, averg van beteekenis opliep. U
hebt den naam van de Nederlandsche Redders
hoog gehouden. Onze hartelijke gelukwensch,
en aan u. Redders, en u, mijnheer de burge
meester van Egmond, dank voor uw harte
lijke ontvangst. (Daverend applaus).
Na nog langen tijd gezellig over oude en
nieuwe schipbreuken, op zijn ouderwetsch in
ongezouten zeemanstaal te hebben zitten
boomen. gaf de burgemeester het sein, op te
breken, naar het strand, waar onder zijn lei
ding de booten bezichtigd werden.
Het ging de Helderschen. die zoo vaak de
„Drente" trotsch en stevig door het Marsdiep
hadden zien varen, aan het hart, die mooie
sleepboot zoo machteloos, ingekneld, tusschen
het zand te zien liggen!
Zoo gaat het met schepen en redders al-
tijd, zei er een met galgenhumor. Je pro-
beert, zoolang je kracht hebt, anderen uit de
«ee te trekken, maar het slot is... op het
eind, als je zelf oud bent. strand je zelf, zit
Je zelf met kouwe beene, en wordt je heele-
maal afgesloopt.
Dof klonken op het dek van de „Drente"
de hamerslagen van de sloopers
Langzaam begon de avondschemering te val-
en.. Zwijgend keerde de oude Heldersche
zeerobben zich om en begaven zich naar de
Waar 20 van de Egmonders
harte lgk afscheid nemen.
Het was een mooie tocht, die de Helder
sche autobezitters aan de mannen van de
Heldersche Reddingboot hebben aangeboden.
Om zeven uur waren ze allen weer veilig bij
moeder de vrouw terug. Maar honger hadden
ze niet, want op kosten van de royale auto-
eigenaars en eigenaressen hadden ze in de
„Valck" in Alkmaar een fijn souper gehad.
Inzet van een actie van ét> Soc.-
Dem. Vrouwmclufc en 4e afd. der
S.D.A.P.
Donderdagavond was door de plaatselijke
besturen van de Soc.-Dem. Vrouwenclub en
de SJD.A.P. een gecombineerde vergadering
belegd, welke was te beschouwen als de In
zet voor een reeks bijeenkomsten, ter bespre
king en propageering van het door de S.D.
A.P. bij de regeering ingediende „Plan van
den Arbeid". Als spreekster trad dezen
avond op mej. Ribbius Peletier. Door „Kunst
aan 't Volk" onder leiding van den heer Rus
ting, werd medewerking verleend, terwijl
een dectamatrice, mej. Zwart, „Der Vrouwen
Moed" van Henr. Roland Holst voordroeg.
De spreekster werd ingeleid door de voor
zitster van de af deeling der s.d. V rouwen-
club. mv. Smith-Fluiter. Met meer enthou
siasme dan andere jaren hebben de socialis
tische vrouwen ditmaal haar actie voorbereid,
zoo zeide spr. Immers, door de indiening van
het „Plan" is een straal van hoop in onze
harten gedrongen, en dat wij socialistische
vrouwen uitgekozen zjjn om dit Plan ,te mo
gen introduceeren, vervult ons met trots.
Wat wg vragen is slechts „arbeid, welvaart,
geluk", en hoe ver zijn we er nog van
af! Toch, ze kunnen er komen, als gij
allen ons 'helpt.
Mej. Ribbius Peletier zette op heldere en
begrijpelijke wijze doel en beteekenis van het
Plan uiteen. Doel ervan is slechts om uit de
crisis te geraken, opbloei en welvaart in ons
land te brengen, o.a. door middel van werk
verschaffing op groote schaal. Wij hebben
vele jaren kritiek geoefend op regeeringen,
maar steeds gevoelden wij daarbij de be
hoefte daar iets concreets tegenover te stel
len. Nu Is er dit „Plan": een concreet stelsel
van regeeringsmaatregelen tegenover het re-
geeringstelsel van Colijn, en wij vragen daar
voor aller medewerking en steun. Wij allen
hebben aan den Ijjve gevoeld en ondervinden
nog dagelijks, wat de aanpassingspolitiek van
de huidige regeering is, politiek, die gegrond
is op het beginsel, dat het bestaande stelsel
jn wezen juist is, doch dat we een crisis
doormaken, waar we doorheen moeten, en
dat we daarom moeten trachten hier en daar
wat veranderd en verbeterd te krijgen, maar
die overigens het stelsel onaangetast laat.
Daarom moet „aanpassingspolitiek worden
gevoerd;, de productieprijs moet omlaag en
dat moet geschieden door verlaging der loo
nen. Het rijk 13 hierin voorgegaan door aller
eerst de loonen van zijn ambtenaren te ver
iagen; het heeft wegen weten té vinden om
gemeentelijke en provinciale toesturen te
dwingen eveneens loonsverlagingen toe te
passen, en, daar het natuurlijk de particuliere
loonen niet kan aantasten, tracht het door
den werkloozensteun te verminderen, invloed
uit te oefenen op de industrieën en hoopt, dat
deze het voorbeeld zullen volgen. Nog deze
week heeft minister Colijn zooiets laten door
schemeren tijdens de algemeen beschouwin
gen der begrooting. Allerlei sociale instellin
gen worden door financieele maatregelen der
regeering getroffen; de crisis moet uitzieken,
zegt men, geleidelijk zal zich de toestand wel
weer herstellen. Ja, r.iaar dat gaat dan ten
koste van onze volkskracht. Thans reeds
lezen we allerlei berichten, die daarop wijzen.
In de Kamer zegt men: gij socialisten, over
drijft, de statistieken wijzen nog volstrekt
niet uit, dat het zoo erg is als gij het voor
stelt. Maar moeten wij dan pas maatregelen
nemen als de statistieken het zouden gaan
uitwijzen? vraagt spr. Indien thans reeds in
sterfte-statistiek zou uitkomen, dat het
sterftecijfer verhoogd was, zouden wij im
mers al aan den rand staan van den afgrond?
Spr. zet dan uiteen, hoe de regeering, on
danks haar standpunt, dat het bestaande stel
sel moet blijven gehandhaafd, toch niet ont
komen kon aan allerlei maatregelen, die dat
stelsel aantasten. Tegen haar zin werd zij ge
dwongen zulke maatregelen te nemen. Daar
tegenover staan de soc.-democraten, die niet
,nu en dan" dergelijke maatregelen willen
hebben, maar die willen, dat men zich be-
zinne en dat men zorge dat voor ieder mensch
kome bestaanszekerheid en een behoorlijk
welvaartspeil. Dit laatste is niet naar den
zin van bepaalde groepen; o.a. de N.R.Crt
vond dat heel dwaas. Bestaanszekerheid is er
al door den werkloozensteun, aldus dit blad,
nu ook nog een behoorlijk levenspeil garan
deeren, gaat het blad te ver.
Het Plan. nu bedoelt zoodanige maatrege
len te nemen, dat wij uit den put komen en
dat weer welvaart en arbeid in ons land
komen. Daarbij is men uitgegaan van het
standpunt, dat de machine is vastgeloopen
en dat zij weer aangezet moet worden. Dat
kan gebeuren o.a. door werkverschaffing op
groote schaal. Het Plan nu heeft een schema
hiervoor opgesteld, waardoor gedurende een
periode van drie jaar een groot aantal werk-
1 onzen weder kunnen worden geholpen. Voor
de financiering hiervan is berekend een be
drag van 600 millioen, te verdeelen over drie
jaar.
Een dergelijk bedrag is niet bijeen te bren
gen, zeggen de critici. Nog deze week werd
het in de Kamer te berde gebracht. Wij zeg
gen: er is in Nederland kapitaal genoeg om
een dergelijk plan te financierenIn den
mobilisatietijd zijn wel grootere bedragen ge
leend en desnoods kan het door gedwongen
leeningen, evenals toen. Spr. zet uiteen hoe
het Plan berekend is om een aantal arbeiders
aan werk te helpen. Eenmaal aan den gang,
rolt dit arbeidsproces als een sneeuwbal voort
en telkens weer andere groepen zullen werk
k rij gen. Immers, bij meerdere welvaart in een
thans werkloos gezin, zal, om maar iets te
noemen, de huisvrouw de linnenkast eens
willen aanvullen. Welnu, hierdoor krggen
textielfabrieken meer werk. waardoor van
zelf ook dèAr weer méér arbeiders komen,
die op hun beurt het verdiende loon om-
1 zetten in allerlei artikelen, die dan weer
ten goede komen aan nieuwe groepen. Zoo
rolt de sneeuwbal voort, aan alle kanten
komt opleving.
Spr. kan natuurlijk niet in details treden,
doch slechts de groote lijnen volgen. Maar
ieder zal begrijpen wat een dergelijk Plan
voor de maatschappg en voor het arbeiders
gezin beteekent Men zegt wel eens. dat de
crisis-ellende grootendeets op den man
terechtkomt en de vrouw, die niet zoo in het
openbare leven werkzaam is, daarvan ver
schoond blijft, maar spr. zet uiteen, dat dit
onjuist is. Juist de huisvrouw, die van de
veel te geringe bedragen, die de man weke
lijks thuisbrengt, moet rond zien te komen,
weet b(j ervaring wat crisis-ellende is, zoo
goed als, ja, vaak beter nog dan de man.
Naast deze maatregelen om uit de crisis
te geraken, bespreekt spr. de maatregeleh.
die worden aangegeven om te zorgen, dat we
niet weer in een dergelijke crisis terugvallen.
Gebroken moet worden met de gedachte, dat
b.v. ieder ondernemer maar vrij is om nieuwe
bedrijven op te richten, waardoor we op zeker
oogenblik weer krijgen overproductie. Het
Plan wil ordening in het bedrijfsleven, het
wil eveutueele oprichting van nieuwe be
drijven maken tot een zaak van algemeen en
niet van louter particulier belang. Ook ratio
nalisatie wordt gepropageerd: maar geen
roekelooze uitschakeling van menschelgke
arbeidskracht door machinalisatie. zooals
thans geschiedt. Rationaliseering ligt in de
lijn van de maatschappelijke ontwikkeling; wg
zijn er geenszins tegen, alleen: ook hier
willen wij, dat de gemeenschap meespreke en
beoordeele of hier of daar vervanging van
menschelijke arbeidskracht door machines
nuttig is voor de samenleving.
Industrialisatie: in ons eigen land kan nog
veel meer worden vervaardigd dan thans ge
schiedt. Ook dit propageert het Plan. Al de
hier genoemde maatregelen vormen ontegen
zeggelijk een groote inbreuk op de persoon
lijke vrijheid. Een fabrieks-directeur bijvoor
beeld is dan niet meer louter de dictator ten
aanzien van zijn bedrijf, maar hg zal moeten
inzien, dat hg dienstbaar is aan de gemeen
schap. De liberalen jammeren over al de amb
tenaren. die wij zoodoende zuilen krijgen,
maar zoo dwaas zjjn wij niet, dat ook wij niet
de gevaren daarvan zouden inzien. Wij willen
slechts, dat ten aanzien van dergelijke din
gen de groote lijnen worden getrokken,
met medewerking van de bedrijfsleiders zelf.
Men zal vragen: wilt gij dan, dat wij, even
als sommige andere landen, met uw nationale
industrieën op een eilandje komen te zitten?
Wilt gij dan voor ons land autarkie? Geens
zins: wij zijn en blijven internationalisten.
„Er is maar één land: de aarde, er is maar
één volk: de menschheid". Maar wij kunnen
niet meer doen dan een plan maken voor
eigen land. Een wereldplan zou immers veei
te ingewikkeld worden, en het zou niet prac-
tisch zijn ook. Ons Plan is uitgewerkt naar
Nederlandsche toestanden en de reegeerings-
maatregelen, die ervoor noodig zijn, kunnen
ook alleen door de Nederlandsche regeering
genomen worden.
Tenslotte de vraag of dit Plan nu het
socialisme brengt? Geenszins, al willen wij
niet ontkennen dat het ons een stap verder
naar het socialisme zou brengen. De soc. dem.
willen de bedrijven etc. geheel dienstbaar
maken aan de gemeenschap; het Plan laat
voor particulieren nog vrijheden over. Zoo
erkent het b.v. leeningen van den Staat, zelfs
rentebetalingen, en dit is niet socialistisch.
Maar de sterke inperking van het particuliere
bedrijf, die het Plan propadeert, is al oor
zaak dat thans reeds den fabrikanten de
schrik om het hart slaat.
Doordat het Plan ons niet brengt het
socialisme, kan het door tal van andere
groepen, niet-socialistisch denkenden, mede
aanvaard worden. Velen vinden sympathiek
wat erin voorgesteld wordt; alleen maar, zij
zulen straks niet verder willen gaan dan dit
Plan aanwijst. Hindert niet, zegt spr., als
eerst dit Plan er maar is, zetten wij wel weer
den volgenden stap.
Daarom ook doet het Plan een beroep op
ons volk in zijn geheel. Niet de belangen van
één groep worden erin besproken: boeren en
tuinders zoowel als middenstanders, arbeiders
en intelleetueelen, ieder vindt er maatregelen
die voor hem van groote beteekenis zijn. Ten
slotte wijst spr. er op, dat dit Plan moet
worden verwerkelijkt, niet langs den weg
van dictatuur, maar langs den democra-
tischen weg, en doet het een beroep op de
medewerking van iedere vrouw en iederen
man om tot verwezenlijking van de hier ge
noemde maatregelen te komen. Wij roepen,
ieder daarvoor op.
Vrouw en man, steunt het Plan!
Na de pauze werd een tooneelstukje opge
voerd, dat eveneens een propagandistische
strekking had. De vergadering was goed be
zocht.
OPENBARE LEESZAAL EN
BIBLIOTHEEK.
Gedurende de maand October werd de
leeszaal bezocht door 1715 mannen en 103
vrouwen, totaal 1818 personen.
Uitgeleend werden 1145 kinderboeken,
2463 romans en 1748 studiewerken, totaal
5356 banden.
Aangeschaft werden de navolgende wer
ken:
Allen: De eenzame tweelingbroeder. As-
scher-Pinkhof: De weg alleen. Boudier-
Bakker: Vrouw Jacob. Gorter: De groote
dichters. Hagenbach: Piloot Tex. Van Ha-
rinxma thoe Slooten: Dwars door Abessynië.
De Jong: Merijntje Gijzen's jonge jaren.
Kramer: De bikkeL Ring: Alys van Eldjar-
stad. Roiand Holst-van der Schalk: Poëzie'
en maatschappelijke vernieuwing. Siwerts:
Het groote warenhuis. Valéry: Poésies. Van
Wermeskerken; Suikerfreule. Naeff: Een
huis in de rij.
Over handwerken: Babykleeding, genaaid,
gehaakt, gebreid. Babykleeding, wollen.
Breiwerken voor iedereen. Filet-doorstop
werk. Haak- en breipatronen. Haak- en brei
werk, 2 bdn. Kleine gehaakte kleedjes.
Pullovers.
Ten geschenke ontvangen;
Bowen: Een heldenkoning. Cole: Corp In
the contable's garden. Hichens: The spell of.
Egypt. Hornung: Deart men teil no talei.
Kern; Mijn lijdensweg in Sovjet-Rusland.
Prest: Het doodende lient. Van Roon
HaverkampLeerboek der zeevaartkunde.
Rosegger: Heidepeters Gabriel. Tchernavin:
Rapaille.
Nu deze maand zooveel handwerkjes tot
de aanwinsten behooren, wijzen we speciaal
de dames erop, dat ook voor haar de toe
gang tot de leeszaal vry is. We hopen, dat
velen den „moed" zullen vinden de zaal bin
nen te loopen. en... trouwe bezoeksters te
zullen worden.
VEREENIGING „HARMONIE".
Wg verwijzen naar de advertentie in het
nummer van heden betreffende de Donderdag
as. te geven uitvoering. Opgevoerd wordt
een operette van Charles Lecocq, „de Jonge
Hertog". Het is een heele onderneming, zoo'n
operette, met volledig orkest en geheel in
costuum, enz., door een dilettantenkoor te
doen opvoeren, maar „Harmonie" heeft ge
durende een reeks van jaren een gevestigde
reputatie op dit terrein. Wj) kunnen dus ieder,
die geen lid of donateur is, aanraden eens
kennis te maken door zich bjj het Bestuur
aan te melden.
KIALTO-BIOSCOOP.
Het Rialto-theater heeft deze week een goede
greep in de alleraardigste film „De Vogelhan
delaar".
Deze film is een Tobis-klankfilm, bewerkt naar
een operette van Karl Zeiler, dateerend uit
de bloeiperiode der Weener operette, zoo
omstreeks de 2de helft der 19de eeuw.
Millöcker hoort er onder met zijn „Bedel-
student" en Karl Zeiler is zeker niet minder.
De muziek is bekoorlijk, de inhoud geestig.
Deze operette „Der Vogelhandier" speelt
in den z.g. pruikentijd, hetgeen haar, wegens
de costuums uit die dagen, voor verfilming
tot een dankbaar "nummer maakt. Van de
muzikale illustratie is in de film betrekkelijk
weinig overgebleven; wel het bekoorlijke
melodie! k met het ^efreie'je
noch ara.,!, nocUamal^»*) door
gaü" (o nachtegaal, zing n g rium des
de Tirolers gezongen Van het scen^kerkelijk
te meer en de. deze zo(. onschuldige,
van ganscher harte van ver
maan ook zoo geestige
filming biedt, meer dan de aaneen
schouwburg tooneel gebonden
gelegenheid tot weergave in het girob
de tallooze aardige tooneeltjes: het
van de bevolking met een wild zwgn^aan het
braadspit, de jachtpartij, en met te vergeten,
de opnamen van het keurvorstelgk hof. Hét
spel van de diverse artisten is los en onge
dwongen; Lil Dagover vervult de rol van
de keurvorstin en Maria Andergast is aller
aardigst als de „Christl van de post Ook de
opper-hofjachtmeester MaxGUlstorffmoet
hier worden genoemd. Een film, die zeer kan
worden aanbevolen.
Door den titel van het tweede hoofdnummer,
„Het Meisje uit de Zeemanskroeg" late me
mand zich afschrikken: ofschoon niet te ver
gelijken met de eerste film, is het een njm
die gerust door ieder kan worden gezien. Het
is een Amerikaansch product, waarin bekende
acteurs meespeieu, is hier en daar een beetje
ruw, zooals dat met meerder Amerikaansch
werk het geval is. doch heeft een opbouwende
strekking en bevat aardige momenten.
Het journaal of liever de beide journalen
er is binnenlandsch nieuw3 van Polygoon er
buiteDlandsch geeft veel sport; de tewatei
lating van de beide voor Rusland gebouwde
schepen, die te Rotterdam geschiedde, een
optocht van oudstrijders in Amerika, een
kinderpolitiecorps te Los Angeles (zooiets
verdient in ons land, met zgn baldadige jeugd,
ook wel eens aandacht), een eucharistisch
congres in Cleveland, enz. Tot slot een Inte
ressante opname uit de eerste fase van den
Italiaansch-Abessinischen oorlog, zoowel in
het Itallaansche als in het Abessinische front
■opgenomen. Men krijgt wel een idéé van de
geweldige strijdmiddelen, waarover onze
moderne oorlogvoering beschikt.
Deze vergadering had tot doel. zooals in
ons no. van Donderdag was aangegeven, om
de visscherjj te dezer plaatse en in den om
trek ernstig te bespreken en te trachten Den
Helder als visscherijstad haar plaats te doen
innemen, zooals dat voorheen het geval ook
was.
De voorzitter, de heer Stevenson, leidde de
vergadering en, na het woord van welkom,
drukte spr. zijn vreugde er over uit, dat er
zóó groote opkomst was en dat verschillende
vereenigingen en lichamen, zooals Gem.-
Bestuur en Kamer van Koophandel, Departe
ment van Nijverheid, Economische Commissie
en uit den handel en de visscherij wereld van
hun belangstelling doen blijken.
Enkele heeren hadden bericht van verhin
dering gezonden, o.a. de Burgemeester van
Den Helder, de voorzitter van de Kamer van
Koophandel, de secretaris dezer Kamer,
Notaris Engelmann, de heer Klerk, Bank
directeur, de heeren Uithol en Zwjjndrecht,
Raadsleden, en de heer Kamman, oud-secre
taris dezer gemeente, die zijn hoop uitsprak,
dat deze vergadering zal leiden tot het weder
opvoeren van de visscherij en haar belangen.
De voorzitter memoreert, dat al vroeger én
door Econ. Comm., én door Gem.bestuur,
Kamer van Koophandel en Dep. v. Nijverheid
meerder malen dit visschérjj belang in be
schouwing is genomen, maat' dat, door welke
Omstandigheden dan ook, er weinig resultaat
bereikt is kunnen worden.
Nu echter is de toestand zóó, dat niet ge
talmd moet worden om in te grijpen, want
dat anders het stervensproces van onze
visscherij in Den Helder een versneld tempo
zal gaan aannemen.
Is de interesse voor dit belangrijke vraag
stuk geluwd?
De opkomst op deze vergadering bewijst,
dat dat niet het geval is. Maar groote activi
teit dient ontwikkeld te worden.
De vereeniging „Samenwerking", dapper
gesteund door wethouder de Boer, wil trach
ten het visscherijbedrijf door den nood heen
te helpen.
De visscherijvereeniging „Samenwerking",
vier jaar geleden opgericht door den socialen
nood, waarin het bedrijf verkeerde, kreeg het
karakter, alsof zij niet was een vakvereeni-
ging, maar dat ze ging ontaarden in een
steun vereeniging, hoewel daarover in haar
statuten met geen woord wordt gerept.
De visschers moeten tenslotte geholpen
worden door het bedrgf op pooten te zetten.
Wel brengt spr. een hartelijk woord van
dank aan Gem. Bestuur en Maatsch. Hulp
betoon voor de wijze, waarop steun is ver
leend.
De crisis is oorzaak, dat geen mensch-
waardig bestaan voor den visscher meer aan
wezig is.
Maar er moet een doelstelling zy n, die het
bedrijf uit deze misère verlost.
In Den Helder moet daarvoor stevige be
langstelling ontstaan. Hoe was 't .mogelijk,
dat deze belangstelling zoo is geluwd
Er is voor de visscherij althans dat
blijkt zoo weinig naar buiten geen voldoen
de meeleven.
Men moet dieper begrijpen, dat het voor
Den Helder van zoo groote beteekenis is een
goed geoutilleerd vischbedrijf te hebben.
Dat blijkt nu het duidelijkst, omdat de
nevenbedrijven mede lijden onder het sober
bestaan van de visschers. Doch niet alleen
de directe nevenbedrijven, doch eveneens de
geheele winkelstand lijdt er onder.
Het rijke bestaan, toen er zelfs oorlogs
winstbelasting betaald kon worden, is verre
achter ons.
Nu is het echter andersom. Men had zijn
groote verwachting gevestigd op de Vissche-
rij-Centrale. De Regeering, die klacht na
klacht ontving, kwam tenslotte tot het stich
ten van dit Instituut, omdat het zóó niet
langer ging. Want ook de trawlervloot te
IJmuiden leed onder deze omstandigheden.
Ook daar hield de crisis ontzettend huis.
Ook de kustvisscherij kwynde.
Tod» is dit geen reden, dat dit bedrijf moet
uitsterven. Maar andere groepen dienen dan
mee te werken. Is dit niet het geval, dan is
mislukking onafwendbaar.
Bij de oprichting van de Vischerij-Centrale
scheen de publieke belangstelling echter te
verkoelen, want er werd schijnbaar gemeend,
dat er nu maatreglen zouden worden ge
nomen.
De visschersvereeniging zag ook met groote
verwachting uit naar hetgeen de V.C. zou
doen.
De Kunstvisscherg meende, dat zij recht
jhad in dit Instituut vertegenwoordigd te zijn
jen, gesteund door het Gem.-Bestuur van Den
'Helder, heeft ze bereikt, dat de voorzitter,
I
de heer Stevenson, in het Bestuur werd be
noemd, terwijl hg tevens deel uitmaakt van
de ondercommissies voor garnalen, kust-,
tact-commissie voor handel en visscherij, zoo-
trawl- en snurrevaadbedrijf en van de non-
ei at hg alle takken van dit bedrijf kan over
zien.
Eten leemte is, dat ook de handel van Den
Helder niet in de V.C. is vertegenwoordigd,
maar dat komt misschien, omdat de handel
in deze op het juiste moment niet heeft
ingegrepen.
Voor onze stad zou het echter van groot
belang zgn, als deze categorie haar vertegen
woordiging in dit Instituut had.
Daarom, roept spr. uit, neem elke gelegen
heid te baat om deze achterstelling te niet
te doen.
De Regeering bracht alle groepen van
handel en visschers bijeen, om in de V.C. hun
belangen naar voren te brengen.
Om het vischbedrijf hier te redden, moeten
alle groepen uit Den Helder samenwerken om
dit doel te bereiken. Het is een gemeen
schappelijk belang en de schouders dienen er
onder te worden gezet.
Andere plaatsen zijn wel actief.
Het oog schijnt vooral gevestigd te zijn op
het belang van IJmuiden, maar er zijn ook
vele andere plaatsen, die belangen hebben.
Daarom verheugde het spr., dat Zaterdag
1.1. het gekomen is tot consolideering van den
Ned. Bond van Kustvisschera, waarin dit ge
heele bedrijf vanaf Termunten tot Breskens is
opgenomen.
De Regeering moet beïnvloed worden voor
de kustvisschers. Niet alleen dus IJmuiden.
Handel en visscherij moet enhier hand in
hand gaan.
Niet tegenwerkende krachten, maar één
richting uit.
We hebben te streven tot opvoering van
het bedrijf tot heil van Den Helder als
visscherijstad.
Groote dingen staan op het spel, en er mag
geen moment gewacht worden dit belang aan
te snijden.
Het distributie-apparaat, de afzet in binnen-
en buitenland, moet krachtig onder de oogen
worden gezien.
De overschotten van aanvoer moeten prac-
tisch verwerkt worden, hetzij opgeslagen in
koelhuis of voor conserveering of filletteering.
Er is groote drang om op twee plaatsen
conserveerings-industrie op te richten. In de
eerste plaats te IJmuiden, hetgeen voor de
hand ligt, en één aan den rand van de Zui
derzee, waar het absurd zou zijn. Alle krach
ten dienen te worden ingespannen om die
industrie hier te krijgen.
De aanvoer te Den Helder door de visschers
der omringende gemeenten moet grooter
worden.
Nu jpen we het gebeuren, dat de Texelsche
visschers hun vangst naar elders brengen en
daarvoor vrachtauto's in gebruik nemen. Deze
vracht is onefficiënt De visscher zegt, dat
daardoor zijn jaar-eindbesomming verhoogd
wordt (stem uit de verg.: minder!).
Voorzitter laat dat nu in het midden, maar
door deze mentaliteit, die voortspruit uit een
verhoogingskans van het bestaan, kan au
fond den visscher niet kwalijk genomen
worden.
Maar den hnadel hier wordt daardoor zijn
bestaan ontnomen. Daarvoor moet dus een
oplossing worden gezocht. Het moet den vis
schers aantrekkelijk worden gemaakt hier
hun vangst ter markt te brengen, zoodat de
handel daarmee tevens zijn afnemer kan be
dienen.
Het overschot vinde dan zgn weg naar de
industrie.
De dijklegging is voor de visscherij hier
van groot nadeel geweest. De Regeerinv
moet dat duidelijk worden gemaakt en ook
Het is een zedelijke plicht, dat Den Helder
hiervan niet de dupe blyft.
,i/f!!fStri,eterrein '8 er' maar daar°P dienen
de fabrieken te komen. Er Is kans van sla
gen. Een voudig is dit probleem niet.
«Jüt* bevinden ons ,n goed gezelschap,
want Kamer van Koophandel. Economische
Commissie, Lem. Den Hellder, Dep. v. Han
del en Nijverheid willen hun krachtige mede
werking verleenen.
bereikleen WC m°eten 0* te
Niet wachten tot de crisis voorbü
maar nu. De tanden op elkaar 7et f'
spade in den grond. d6 eef8te
Er moet "eTn fon^Verwach'en-
PUI IN DE RUG EN STlJFRlsio
Verdwenen en voor goed
Drie jaren hadden de pijnen geduurd
weer meer. dan weer minder, maar allfa
waren de pijnen er. Nu na twee jaar KrUSchg
Salts gebruikt te hebben, kan deze dankba
patiënt met het volste recht verklaren dai
hij ze voor goed kwijt is. Hü schrijft ons-
„Drie jaren lang leed ik erg aan pijnen
het laagste deel van mijn rug. ik probeerde
alle mogelyke middelen zonder eenig succes.
Wanneer mijn beenen te lang in .dezeifde
houding bleven (bijv. wanneer ik sliep) waren
zij zoo styf, dat het bewegen mg tot een
marteling was. Nu en dan waren de pijnen
wat minder, maar dat was de eenige ver-
toetering, die ik kon bespeuren. Tenslotte
raadde een vriend mij aan het eens met
Kruschen Salts te probeeren. Tot mijn groote
verrassing verdwenen de pijnen. Twee jaren
lang heb ik nu regelmatig Kruschen Salts
genomen ik ben nu volkomen vrij van pgn.
maar toch neem ik nog iederen morgen de
„kleine dagelijksche dosis' in myn eerste kop
thee of koffie. Ik ben nu een goede vijftiger
en doe weer zonder eenig bezwaar mün werk.
Ik ben U inderdaad zeer dankbaar voor dit
uiterst werkzame en eenvoudige middel.
Steeds zal ik aan -mijn vrienden vertellen hoe
enorm yeel goed Kruschen Salts mij gedaan
heeft." A w te L.
Rheumatische pijnen en pijnlijke stijfheid,
welke laatste maar al te dikwijls een voorbode
van rheumatiek is, vinden bijna altjjd hun
oorzaak in opgehoopte afvalstoffen en een
daardoor voorkomen van overtollig urine
zuur in het oloed. Kruschen Salts bestaat uit
zes verschillende zouten, die lever, nieren en
ingewanden aansporen tot krachtiger werking,
waardoor de giftige afvalstoffen volkomen
worden verwijderd. De pijnen nemen af, ter
wijl tegelykertijd de algemeene gezondheids
toestand enorm verbetert. Zoo zult ge door
regelmatig gebruik van Kruschen Salts niet
alleen gevrijwaard zijn tegen rheumatiek,
maar ge zult U ook frisscher, krachtiger en
energieker voelen.
Kruschen Salts stralende gezondheid
voor één ceni per dag.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en drogisten f 0.90 en
f 1.60 per flacon, omzetbelasting inbegrepen.
Let op, dat op het etiket op de flesch, zoo
wel als op de buitenverpakking de naam
Rowntree Handels Maatschappij Amsterdam
voorkomt.
(Adv.)
Verbetering is mogelgk. Dit is iets voor de
Industrie-financiering.
Maar dan direct aangepakt, want anders
is Harlingen ons vooi.
Daar heeft men ai gewerkt. Eten N.V. met
eeen kapitaal van 50.000 is gevormd. De
Ver. Handel, Nijverheid en Welvaart heeft
een distributieplan in elkaar gezet om Fries
land, Groningen en Drente van visch te voor
zien. Dit is om Harlingen te bevoordeelea
Mogen we hen dat kwalijk nemen? Het ge
tuigt van gezond optimisme.
Want Den Helder biedt daartoe grooter
mogelijkheden dan Harlingen.
Den Helder heeft een visschersvloot, Har
lingen niet.
•De visschersvloot moet hier vernieuwd.
Men is bij het Gem.-bestuur, bg den Voorz.
en bij de visschers geweest om te trachten
een contract voor vischlevering af te sluiten.
Maar dan niet over de markt, maar recht-
streeksche leverantie.
Harlingen dus de aan voerplaats, ten koste
van geheel onzen handelsstand.
Maar daarom ook van hieruit een groo
tere activiteit, want mocht er niet worden
ingegrepen, dan zou het voor de visschers
moeilgk zgn deze contracten, die hun een
bestaan kunnen waarborgen, niet af te
sluiten.
Nu werkt Voorz. met den Wethouder, den
heer De Boer, om afzet te Amsterdam te
krggen
Spr. noemt verschillende staaltjes van
deze handelingen en met welke tegenwerkin
gen te kampen valt.
Alleen kan de Voorz. dit niet blgven doen.
Hij moet andere krachten achter zich weten
of er moet iemand beschikbaar zgn, die al
zijn energie aan dit werk kan geven.
Men zou hem te Amsterdam in de gros-
sierskringen «en krans willen geven, maar
spr. heeft dit «uitraden, want hij heeft voor-
loopig nog geen plan om dood te gaan.
Helaas zgn we gehandicapt door de kleine
garnalen, die op Texelsche reede worden
gevangen.
Te IJmuiden wordt, dank zg Voorzitters
werken, van f ".80—3.40 per lit betaald.
Door de concurrentie der groslsers te bre
ken, kon spr. voor de Heldersche garnalen
te Amsterdam bereiken een prgs van 1.80
3.40 per lit.
Te IJmuiden hebben de visschers van hier
garnalen kunnen visschen, zoodat zü daar- -
mede tijdeltjk een loonend bestaan hadden
en steun van gemeentewege niet noodig was.
Het verschünsel deed zich dan ook voor,
dat winkeliers hem zeiden: het gaat zeker
goed met je vischers! Immers, deze men-
schen betalen grif als ze geld hebben!
Maar dit werk is eigenlgk niet sprekers
terrein.
Moet ik daarom dezen arbeid vaarwel
léggen? Dag en nacht is spr. er voor in de
weer. Het heeft hem gegrepen en hg laat
het niet los.
We moeten ook hebben een Visscherij
Courant, die hier ter plaatse wordt uitge"
geven.
Do visschers zelf kunnen voor al dit werk
geen gelden meer opbrengen. Ze moeten zich
gesteund weten door daden, niet alleen door
woorden.
Het Gem.-bestuur gaat reeds voor, maar
de geheele burgerg moet achter ons staan,
want anders gaat Harlingen strijken met
hetgeen Den Helder uit den aard van zün
uggmg en zijn visschcrü-outtllage toekomt.
Een krachtige opwekking voor meer dona
teurs werd nog gedaan en spr. zou gaarne
zien, dat verschilende personen hun inzich'
ten naar voren brachten.
Na korte pauze kreeg wethouder D
Boer het woord
Spr. bracht allereerst een warm woord
van dank en waardeering aan den tlpef
Stevenson voor alles wat hg in het belang
van het visschergbedrgf had gedaan
Met woord en daad had hg, geheel belan
geloos, steeds op de bres gestaan vtK>r a
behartiging dezer belangen. Ondanks »119
decepties heeft de heer Stevenson volgeh»u"
den. En hij heeft iets bereikt. Maar
Hercules-taak kan niet b'jvend door
man worden verricht. Aller steun is (lali
voor noodig.