VELO" TAFELBILJ ARD, Belangrijke visscherij-vergadering te Den Helder. StïïSïï* De Heldersche oude redders naar de „Drente". HELDERSCHE COURANT VAN ZATERDAG 16 NOVEMBER 1935 maar «r is slechts één TAFELBILJARDS zijn er vele, dat de kroon spant boven de velen. Het „Plan van den Arbeid". Vanaf f 37.50 I O omdat zij Hollanders in den vreemde bij el kaar had gebracht en dichter bij Holland had doen zijn Over reismerkwaardigheden, als de zandval op St. Vincent, de baai van Rio de Janeiro, de mooiste der wereld, de met vele paarden be spannen boerenwagen in Argentinië, Kon spr, uiteraard bij elke aanlegplaats slechts even stilstaan, even langer deed hij 't bij dat eigen aardige eilandje Tristan da Cunha, waar een kleine gelukkige gemeenschap van 160 men- schen, die te zamen 12 stoelen hebben, geheel afgesneden van de wereld leeft. Toen de K XVHI in zicht kwam, was een jongetje de school, die daar door een predikant gehouden wordt, binnengeloopen en had geroepen: Daar komt zoo'n gekke walvisch aan! Het blgkt, dat de Hollander Pieter Groen, wiens woning wij te zien kregen, destijds hier geland is en een grooten invloed ten goede op de bevolking heeft uitgeoefend. Uitvoerig vertelde spr. ook over het mooie Zuid-Afrika. waar hg een in- interessanten dag met Gen. Smuts, een uiterst begaafd man, beleefd heeft1). En zoo maken we de heele reis mee, totdat we den eersten vulkaan van Java. de Merapl. zien opdoemen. De K XVHI heeft dan Juist haar 231sten duik volbracht. Met het einde van de reis was de professor aan het einde van zijn rede gekomen. Een langdurig en warm applaus beloonde spr. voor zijn actueele en zeer boeiende lezing. Ir. Visman was zeker de tolk van de hon derden aanwezigen, toen hij prof. Vening Mei- nesz hartelijk dank zegde voor het gesprokene. Dankbaar gestemd gingen de velen om bij half elf huiswaarts. f) Wie meer over Zuid-Af rika wil weten, leze de interessante „Indrukken van een reis naar Zuid-Afrika" door mr. dr. H. H. A. van Gybland Oosterhoff. Dit werk, rijk geïllustreerd, 110 pagina s groot, is verschenen bij de N.V. Drukkerij en Uitgeverij vk. C. de Boer Jr„ alhier, waar het tegen den prijs van 1.75 te verkrijgen is. Officieele ontvangst en toespraak door den Burgemeester van Egmond. Alle Egraonders loopen uit. Dof klinken de hamerslagen der sioopers aan boord van de Drente. Hartelijk afscheid van de dorpe lingen. Een souper in Alkmaar. Donderdagmiddag om half twee, was op het Stationsplein een va et vient van Blauwe Zee ridders. In groot-tenue gekleed, de medailles op de borst, sigaar in 't hoofd, stapten ze in den auto, die door tal van ingezetenen ter be schikking van de oude redders gesteld wa ren. Even later zetten de mannelijke en vrou welijke chauffeurs den motor aan en, begun stigd door prachtig herfstweer, fijn gedoken in de zachte kussens begonnen de Zeeridders hun tocht naar de laatste twee slachoffers der zee: de „Drente" en „Kerkplein", die hun Oude vijand, de Noordzee, alsof 't twee haring- vletten waren, op 't strand had gekwakt bij Egmond. Dit gezicht wilden de oude doorwinterde dra gers van de Reddingmedaille, voor geen geld van. de wereld missen! In'Egmond was de ontvangst allerharte lijkst. Heel het dorp was uitgeloopen, om de Heldersche Ridders te ontvangen, Namens dén Burgemeester van Egmond werden de gasten officieel uitgenoodigd, zich naar het Groote Badhotel „Zeezicht" te be geven, waar ze door den Burgemeester, secre taris en de wethouders en den directeur van de Prins Hendrikstichting en de Egmondsche Redders werden ontvangen. Allereerst werden door het Egmondsche gemeentebestuur sigaren geoffreerd en di verse censumpties aangeboden. De Burgemeester nam nu het woord en sprak de Helderschen heel hartelijk toe. Hij dankte de oude zeelui, die zoo goed de zee kenden, dat ze hierheen waren gekomen, om hun Egmondsche kameraden geluk te wenschen. Mannen van Den Helder! Als ik u zoo zie zitten, allen voorzien van vele medailjes, waarvan er velen onder U zijn, die er schier onder gebukt gaan, dan zijn onze mannen daarbij vergeleken, nog kinderen.Ik ben trotsch op hen en op u, dat gij hebt gered; met inzet van eigen leven, uw medemenschen van een wissen dood te redden. Ik zal den vreese- lijken bangen nacht, die wij in Egmond be leefden, nooit vergeten. Nog veel hartelijks sprak de Burgemeester, en een daverend applaus besloot zijn rede. De heer Van Dok, voorzitter van „Moed Volharding en Zelfopoffering" nam nu als volgt het woord: „Redders van Egmond! Toen in dien angstigen Octobernacht, twee schepen hier schipbreuk leden, en wij verna men. dat de bemanning van de „Drente", door de Egmonders werd gered, waren wij u ten zeerste erkentelijk en vol lof over uw werk. Daarom zijn wij maar gekomen om dit per soonlijk nog eens te willen zeggen. Wij hebben juist dézen dag gekozen, om u te feleciteeren met de hooge onderscheiding, u door de Reddingmaatschappij, dezer dagen toegekend. Typeerend is 't, dat, waar onze ouders, zooveel malen bg schipbreuk in Eg mond assisteerden, de laatste 10 Jaren hier geen schip, averij van beteekenis opliep. U hebt den naam van de Nederlandsche Redders hoog gehouden. Onze hartelijke gelukwensch, en aan u, Redders, en u. mijnheer de burge meester van Egmond, dank voor uw harte lijke ontvangst. (Daverend applaus). Na nog langen tijd gezellig over oude en nieuwe schipbreuken, op zijn ouderwetsch in ongezouten zeemanstaal te hebben zitten boom en, gaf de burgemeester het sein. op te breken, naar het strand, waar onder zijn lei ding de booten bezichtigd werden. Het ging de Helderschen, die zoo vaak de „Drente" trotsch en stevig door het Marsdiep hadden zien varen, aan het hart. die mooie sleepboot zoo machteloos, ingekneld, tusschen het zand te zien liggen! Zoo gaat het met schepen en redders al tijd, zei er een met galgenhumor. Je pro beert, zoolang je kracht hebt, anderen uit de zee te trekken, maar het slot is... op het eind, als je zelf oud bent, strand je zelf, zit je zelf met kouwe beene. en wordt je heele- maal afgesloopt. Dof klonken op het dek van de „Drente'1 de hamerslagen van de sioopers Langzaam begon de avondschemering te val- IenZwijgend keerde de oude Heldersche zeerobben zich om en begaven zich naar de parkeerplaats, waar ze van de Egmonders hartelijk afscheid nemen. Het was een mooie tocht, die de Helder sche autobezitters aan de mannen van de Heldersche Reddingboot hebben aangeboden. Om zeven uur waren ze allen weer veilig bij moeder de vrouw terug, Maar honger hadden ze niet. want op kosten van de royale auto- eigenaars en eigenaressen hadden ze in de „Valck" in Alkmaar een fijn souper,,gehad. Inzet van eet» actie van de Soc.- Dem. Vrouwenclub en de afd. der S.D.A.P, Donderdagavond was door de plaatselijke besturen van de Soe.-Dem. Vrouwenclub en de S.D.A.P. een gecombineerde vergadering belegd, welke was te beschouwen als de in zet voor een reeks bijeenkomsten, ter bespre king en propageering van het door de S.D. A.P. bjj de regeering ingediende „Plan van den Arbeid". Als spreekster trad dezen avond op mej. Ribbius Peletier. Door „Kunst aan 't Volk" onder leiding van den heer Rus ting, werd medewerking verleend, terwijl een declamatrice, mej. Zwart, „Der Vrouwen Moed" van Henr. Roland Holst voordroeg. De spreekster werd ingeleid door de voor zitster van de af deeling der s.d. Vrouwen club, mv. Smith-Fluiter. Met meer enthou siasme dan andere jaren hebben de socialis tische vrouwen ditmaal haar actie voorbereid, zoo zeide spr. Immers, door de indiening van het „Plan" is een straal van hoop in onze harten gedrongen, en dat wij socialistische vrouwen uitgekozen zijn om dit Plan te mo gen introduceeren, vervult ons met trots. Wat wij vragen is slechts „arbeid, welvaart, geluk", en hoe ver zijn we er nog van af! Toch, ze kunnen er komen, als gij allen ons helpt. Mej. Ribbius Peletier zette op heldere en begrijpelijke wijze doel en beteekenis van het Plan uiteen. Doel ervan is slechts om uit de crisis te geraken, opbloei en welvaart in ons land te brengen, o.a. door middel van werk verschaffing op groote schaal. Wij hebben vele jaren kritiek geoefend op regeeringen, maar steeds gevoelden wij daarbij de be hoefte daar iets concreets tegenover te stel len. Nu is er dit „Plan": een concreet stelsel van regeeringsmaatregelen tegenover het re- geeringstelsel van Colijn, en wij vragen daar voor aller medewerking en steun. Wij allen hebben aan den lijve gevoeld en ondervinden nog dagelijks, wat de aanpassingspolitiek van de huidige regeering is, politiek, die gegrond is op het beginsel, dat het bestaande stelsel in wezen juist is. doch dat we een crisis doormaken, waar we doorheen moeten, en dat we daarom moeten trachten hier en daar wat veranderd en verbeterd te krijgen, maar die overigens het stelsel onaangetast laat. Daarom moet „aanpassings"politiek worden ^evoèrd;- de productieprijs moet omlaag en da't móet geschieden door verlaging der' loo- iien. Het rijk is hierin voorgegaan door aller eerst de ioóiién Van zijn ambténaren te ver lagen; het "hééft wegen weten te vinden om gemeentelijke en provinciale besturen te dwingen eveneens loonsverlagingen toe te passen, en, daar het natuurlijk de particuliere loonen niet kan aantasten, tracht het door den werkloozensteun te verminderen, invloed uit te oefenen op de industrieën en hoopt, dat deze het voorbeeld zullen volgen. Nog deze week heeft minister Colijn zooiets laten door schemeren tijdens de algemeen beschouwin gen der begrooting. Allerlei sociale instellin gen worden door financieele maatregelen der regeering getroffen; de crisis moet uitzieken, zegt men, geleidelijk zal zich de toestand wel weer herstellen. Ja, r.iaat dat gaat dan ten koste van onze volkskracht. Thans reeds lezen we allerlei berichten, die daarop wijzen. In de Kamer zegt men: gij socialisten, over drijft, de statistieken wijzen nog volstrekt niet uit, dat het zoo erg is als gij het voor stelt. Maar moeten wy dan pas maatregelen nemen als de statistieken het zouden gaan uitwijzen? vraagt spr. Indien thans reeds in sterfte-statistiek zou uitkomen, dat het sterftecijfer verhoogd was, zouden wij im mers al aan den rand staan van den afgrond? Spr. zet dan uiteen, hoe de regeering, on danks haar standpunt, dat het bestaande stel sel moet blijven gehandhaafd, toch niet ont komen kon aan allerlei maatregelen, die dat stelsel aantasten. Tegen haar zin werd zij ge dwongen zulke maatregelen te nemen. Daar tegenover staan de soc.-democraten, die niet ,nu en dan" dergelijke maatregelen willen hebben, maar die willen, dat men zich be- zinne en dat men zorge dat voor ieder mensch kome bestaanszekerheid en een behoorlijk welvaartspeil. Dit laatste is niet naar den zin van bepaalde groepen; o.a. de N.R.Crt. vond dat heel dwaas. Bestaanszekerheid is er al door den werkloozensteun, aldus dit blad, nu ook nog een behoorlijk levenspeil garan deeren, gaat het blad te ver. Het Plan, nu bedoelt zoodanige maatrege len te nemen, dat wij uit den put komen en dat weer welvaart en arbeid in ons land komen. Daarbij ia men uitgegaan van het standpunt, dat de machine is vastgeloopen en dat zij weer aangezet moet worden. Dat kan gebeuren o.a. door werkverschaffing op groote schaal. Het Plan nu heeft een schema hiervoor opgesteld, waardoor gedurende een periode van drie jaar een groot aantal werk- loozen weder kunnen worden geholpen. Voor de financiering hiervan is berekend een be drag van 600 miilioen, te verdeelen over drie jaar. Een dergelijk bedrag is niet bijeen te bren gen, zeggen de critici. Nog deze week werd het in de Kamer te berde gebracht. Wij zeg gen: er is in Nederland kapitaal genoeg om een dergelijk plan te financieren. In den mobilisatietijd zijn wel grootere bedragen ge leend en desnoods kan het door gedwongen leeningen, evenals toen. Spr. zet uiteen hoe het Plan berekend is om een aantal arbeiders aan werk te helpen. Eenmaal aan den gang, rolt dit arbeidsproces als een sneeuwbal voort en telkens weer andere groepen zullen werk krijgen. Immers, bij meerdere welvaart in een thans werkloos gezin, zal, om maar iets te noemen, de huisvrouw de linnenkast eens willen aanvullen. Welnu, hierdoor krijgen textielfabrieken meer werk, waardoor van zelf ook dé&r weer méér arbeiders komen, die op hun beurt het verdiende loon om- zetten in allerlei artikelen, die dan weer ten goede komen aan nieuwe groepen. Zoo rolt de sneeuwbal voort, aan alle kanten komt opleving. Spr. kan natuurlijk niet in details treden, doch slechts de groote lijnen volgen. Maar ieder zal begrijpen wat een dergelijk Plan voor de maatschappij en voor het arbeiders gezin beteekent. Men zegt wel eens, dat de crisis-ellende grootendeels op den man terechtkomt en de vrouw, die niet zoo in het openbare leven werkzaam is, daarvan ver schoond blijft, maar spr. zet uiteen, dat dit onjuist is. Juist de huisvrouw, die van de veel te geringe bedragen, die de man weke lijks thuisbrengt, moet rond zien te komen, weet bij ervaring wat crisis-ellende is, zóó goed als, ja, vaak beter nog dan de man. Naast deze maatregelen om uit de crisis te geraken, bespreekt spr. de maatregelen, die worden aangegeven om te zorgen, dat we niet weer in een dergelijke crisis terugvallen. Gebroken moet worden met de gedachte, (laf b.v. ieder ondernemer maar vrij is om nieuwe bedrijven op te richten, waardoor we op zeker oogenblik weer krijgen overproductie. Het Plan wil ordening in het bedrijfsleven, het wil eventueele oprichting van nieuwe be drijven maken tot een zaak van algemeen en niet van louter particulier belang. Ook ratio nalisatie wordt gepropageerd: maar geen roekelooze uitschakeling van menschelijke arbeidskracht door machinalisatie, zooals thans geschiedt. Rationaliseering ligt in de üjn van de maatschappelijke ontwikkeling; wij zijn er geenszins tegen, alleen: ook hier willen wij, dat de gemeenschap meespreke en beoordeele of hier of daar vervanging van menschelijke arbeidskracht door machines nuttig is voor de samenleving. Industrialisatie: in ons eigen land kan nog veel meer worden vervaardigd dan thans ge schiedt. Ook dit propageert het Plan. Al de hier genoemde maatregelen vormen ontegen zeggelijk een groote inbreuk op de persoon lijke vrijheid. Een fabrieks-directeur bijvoor beeld is dan niet meer louter de dictator ten aanzien van zijn bedrijf, maar hg zai moeten inzien, dat hg dienstbaar is aan de gemeen schap. De liberalen jammeren over al de amb tenaren, die wij zoodoende zullen krijgen, maar zoo dwaas zijn wij niet, dat ook wij niet de gevaren daarvan zouden inzien. Wij willen slechts, dat ten aanzien van dergelijke din gen de groote lijnen worden getrokken, met medewerking van de bedrijfsleiders zelf. Men zal vragen: wilt gij dan, dat wij, even als sommige andere landen, met uw nationale industrieën op een eilandje komen te zitten? Wilt gij dan voor ons land autarkie? Geens zins; wij zyn en blgven internationalisten. „Er is maar één land: de aarde, er is maar één volk; de menschheid". Maar wij kunnen niet meer doen dan een plan maken vóór eigen land. Een wereldplan zou immers veel te ingewikkeld worden, en het zou niet prac- tisch zijn ook. Ons Plan is uitgewerkt naar Nederlandsche toestanden en de reegeerings- maatrégelen, die ervoor noodig zijn, kunneh pok alleen door de Nederlandsche regeering: genomen worden. 1 Tenslotte de vraag of dit Plan nu het socialisme brengt? Geenszins, al wiUen wij niet ontkennen dat het ons een stap verder naar het socialisme zou brengen. De soc. dem. willen de bedrijven etc. geheel dienstbaar maken aan de gemeenschap; 'het Plan laat voor particulieren nog vrijheden over. Zoo erkent het b.v. leeningen van den Staat, zelfs rentebetalingen, en dit is niet socialistisch. Maar de sterke inperking van het particuliere bedrijf, die het Plan propadeert, is al oor zaak dat thans reeds den fabrikanten de schrik om het hart slaat. Doordat het Plan ons niet brengt het socialisme, kan het door tal van andere groepen, niet-socialistisch denkenden, mede aanvaard worden. Velen vinden sympathiek wat erin voorgesteld wordt; alleen maar, zij zulen straks niet verder willen gaan dan dit Plan aanwijst. Hindert niet, zegt spr., als eerst dit Plan er maar is, zetten wy° wel weer den vólgenden stap. Daarom ook doet het Plan een beroep op ons volk in zijn geheel. Niet de belangen van één groep worden erin besproken: boeren en tuinders zoowel als middenstanders, arbeiders en intellectueelen, ieder vindt er maatregelen die voor hem van groote beteekenis zijn. Ten- slótte wijst spr. er op, dat dit Plan moet worden verwerkelijkt, niet langs den weg van dictatuur, maar langs den democra- tischen weg, en doet het een beroep op de medewerking van iedere vrouw en iederen man om tot verwezenlijking van de hier ge noemde maatregelen te komen. Wij roepen ieder daarvoor op. Vrouw en man, steunt het Plan! Na de pauze werd een tooneelstukje opge voerd. dat eveneens een propagandistische strekking had. De vergadering was goed be zocht. OPENBARE LEESZAAL EN BIBLIOTHEEK. de 103 navolgende wer- Gedurende de maand October werd leeszaal bezocht door 1715 mannen en vrouwen, totaal 1818 personen. Uitgeleend werden 1145 kinderboeken, 2463 romans en 1748 studiewerken, totaal 5356 banden. Aangeschaft werden de ken: Allen: De eenzame tweelingbroeder. As- scher-Pinkhof: De weg alleen. Boudier- Bakker: Vrouw Jacob. Gorter; De groote dichters. Hagenbach: Piloot Tex. Van Ha- rinxma thoe Slooten: Dwars door Abessynië. De Jong: Merijntje Gijzen's jonge jaren. Kramer: De bikkel. Ring: Alys van Eldjar- stad. Roiand Holst-van der Schalk: Poëzie en maatschappelijke vernieuwing. Siwerts: Het groote warenhuis. Valéry: Poésies. Van Wermeskerken: Suikerfreule. Naeff: Een huis in de rij. Over handwerken: Babykleeding, genaaid, gehaakt, gebreid. Babykleeding, wollen! Breiwerken voor iedereen. Filet-doorstop werk. Haak- en breipatronen. Haak- en brei werk, 2 bdn. Kleine gehaakte kleedjes. Pullovers. Ten geschenke ontvangen: Bowen: Een heldenkoning. Cole: Corp in the contable's garden. Hichens: The spell of Egypt. Hornung: Dead men teil no tales. Kern: Mijn lijdensweg in Sovjet-Rusland. f Prest. Het doodende lient. Van Roon Haverkamp: Leerboek der zeevaartkunde. Rosegger: Heidepeters Gabriel. Tchernavin: Rapaille. i Nu deze maand zooveel handwerkjes tot de aanwinsten behooren, wijzen we speciaal de dames erop, dat ook voor haar de toe gang tot de leeszaal vrg Is. We hopen, dat velen den „moed" zullen vinden de zaal bin nen te loopen. en... trouwe bezoeksters te zullen worden. VEREENIGING „HARMONIE". Wg verwijzen naar de advertentie in het nummer van heden betreffende de Donderdag a.s. te geven uitvoering. Opgevoerd wordt èen operette van Charles Lecocq, „de Jonge Hertog". Het Is een heele onderneming, zoo'n operette, met volledig orkest en geheel in costuum, enz., door een diiettantenkoor te doen opvoeren, maar „Harmonie" heeft ge durende een reeks van jaren een gevestigde reputatie op dit terrein. Wg kunnen dus ieder, die geen lid of donateur is, aanraden eens kennis te maken door zich hij het Bestuur aan te melden. RIALTO-BIOSCOOP. Het Rialto-theater heeft deze week een goede greep in de alleraardigste film „De Vogelhan delaar". Deze film is een Tobis-klankfilm, bewerkt naat een operette van Karl Zeiler, dateerend uit de bloeiperiode der Weener operette, zoo omstreeks de 2de helft der 19de eeuw. Millöcker hoort er onder met zijn „Bedel- student" en Karl Zeiler is zeker niet minder. De muziek is bekoorlijk, de inhoud geestig. Deze operette „Der Vogelh&ndler" speelt in den z.g. pruikentijd, hetgeen haar, wegens de costuums uit die dagen, voor verfilming tot een dankbaar nummer maakt. Van de muzikale illustratie is in de film betrekkelijk weinig overgebleven; wei het bekoorlijke melodietmet het ^f^achti- amu!. noch amal sin£, nachtegaal. M «8 noch gall" nachtegaai. zing««je"enarium des de Tirolers gezongen. Van b vverkeHjk te meer en dc. ^C^^eze zoo onschuldige, van ganscher harte van uez maar ook zoo geestige mpel filming biedt, meer dan de aan een i schouwburg tooneel gebonden operette ^lf. gelegenheid tot weergave in het groot de tallooze aardige tooneeltjes. het e van de bevolking met een wild zwyn aanhel braadspit, de jachtpartij, en niet te vergeUtt. de opnamen van het keurvorstelyk hof. Het spel van de diverse artisten is los en °nge dwongen; Lil Dagover vervult de rol van de keurvorstin en Maria Andergast is alle - aardigst al3 de „Christl van de post Ook de opper-hofjaebtmeester (MaxGUlstorffmoet hfePr worden genoemd. Een film, die zeer kan worden aanbevolen. Door den titel van het tweede hoofdnummer, ,Het Meisje uit de Zeemanskroeg" late nie mand zich afschrikken: ofschoon niet te ver gelijken met de eerste film. is het een film die gerust door ieder kan worden gezien. Het is een Amerikaansch product, waarin bekende acteurs meespelen, is hier en daar een beetje ruw zooals dat met meerder Amerikaansch werk het geval is. doch heeft een opbouwende strekking en bevat aardige momenten. Het journaal of liever de beide journalen, er is binnenlandsch nieuws van Polygoon en buiteDiandsch geeft veel sport; de tewater lating van de beide voor Rusland gebouwde schepen, die te Rotterdam geschiedde, een optocht van oudstrijders in Amerika, een kinderpolitiecorps te Los Angeles (zooiets verdient in ons laDd, met zgn baldadige jeugd, ook wel eens aandacht), een eucharistisch congres in Cleveland, enz. Tot slot een Inte ressante opname uit de eerste fase van den Italiaansch-Abessinischen oorlog, zoowel in het Italiaansche als in het Abessinische front opgenomen. Men krijgt wel een idéé van de geweldige strijdmiddelen, waarover onze moderne oorlogvoering beschikt. Deze vergadering had tot doel, zooals in ons no. van Donderdag was aangegeven, om de visscherij te dezer plaatse en in den om trek ernstig te bespreken en te trachten Den Helder als visscherijstad haar plaats te doen innemen, zooals dat voorheen het geval ook was. De voorzitter, de heer Stevenson, leidde de vergadering en, na het woord van welkom, drukte spr. zgn vreugde er over uit, dat er zóó groote opkomst was en dat verschillende vereenigingen en lichamen, zooals Gem.- Bestuur en Kamer van Koophandel, Departe ment van Nijverheid, Economische Commissie en uit den handel en de visscherijwereld van hun belangstelling doen blgken. Enkele heeren hadden bericht van verhin dering gezonden, o.a. de Burgemeester van Den Helder, de voorzitter van de Kamer van Koophandel, de secretaris dezer Kamer, Notaris Engelmann, de heer Klerk, Bank directeur, de heeren Uithol en Zwijndrecht, Raadsleden, en de heer Kamman, oud-secre taris dezer gemeente, die zijn hoop uitsprak, (iat deze vergadering zal leiden tot het weder Opvoeren van de visscherij en haar belangen. De voorzitter memoreert, dat al vroeger èn <)oor Econ. Coifim., èrï door Gem.bestuur, :araer van Koophahdèl en Dep. v. Nijverheid teerder malen dit visscherij belang in be- ichouwing is genomen, maar dat, door welke Omstandigheden dan ook, er weinig resultaat toereikt is kunnen worden, i Nu echter is de toestand zóó, dat niet ge talmd moet worden om in te grijpen, want dat anders het stervensproces van onze visscherij in Den Helder een versneld tempo zal gaan aannemen. Is de interesse voor dit belangrijke vraag stuk geluwd? De opkomst op deze vergadering bewijst, dat dat niet het geval is. Maar groote activi teit dient ontwikkeld te worden. De vereeniging „Samenwerking", dapper gesteund door wethouder de Boer, wil trach ten het visscherijbedrijf door den nood heen tie helpen. De visscherijvereeniging „Samenwerking", vier jaar geleden opgericht door den socialen nood, waarin het bedrijf verkeerde, kreeg het karakter, alsof zij niet was een vakvereeni- ging, maar dat ze ging ontaarden in een steunvereeniging, hoewel daarover in haar statuten met geen woord wordt gerept. De visschers moeten tenslotte geholpen worden door het bedrijf op pooten te zetten. Wel brengt spr. een hartelijk woord van dank aan Gem. Bestuur en Maatsch. Hulp betoon voor de wijze, waarop steun is ver leend. De crisis is oorzaak, dat geen mensch- waardig bestaan voor den visscher meer aan wezig is. Maar er moet een doelstelling zgn, die het bedrijf uit deze misère verlost. In Den Helder moet daarvoor stevige be langstelling ontstaan. Hoe was 't mogelijk, dat deze belangstelling zoo is geluwd? Er is voor de visscherij althans dat blijkt zoo weinig naar buiten geen voldoen de meeleven. Men moet dieper begrijpen, dat het voor Den Helder van zoo groote beteekenis is een goed geoutilleerd vischbedrijf te hebben. Dat blijkt nu het duidelijkst, omdat de nevenbedrijven mede lijden onder het sober bestaan van de visschers. Doch niet alleen de directe nevenbedrijven, doch eveneens de geheele winkelstand lijdt er onder. Het rijke bestaan, toen er zelfs oorlogs winstbelasting betaald kon worden, is verre achter ons. Nu is het echter andersom. Men had zijn groote verwachting gevestigd op de Vissche- rij-Centrale. De Regeering, die klacht na klacht ontving, kwam tenslotte tot het stich ten van dit Instituut, omdat het zóó niet langer ging. Want ook de trawlervloot te IJmuiden leed onder deze omstandigheden. Ook daar hield de crisis ontzettend huis. Ook de kustvisschery kwijnde. Toch is dit geen reden, dat dit bedrgf moet uitsterven. Maar andere groepen dienen dan mee te werken. Is dit niet het geval, dan is mislukking onafwendbaar. Bij de oprichting van de Vischerg-Centrale scheen de publieke belangstelling echter te verkoelen, want er werd schijnbaar gemeend, dat er nu maatreglen zouden worden ge nomen. De vlsschersvereeniging zag ook met groote verwachting uit naar hetgeen de V.C. zou doen. De Kunstvisscherij meende, dat zij recht had in dit Instituut vertegenwoordigd te zgn en, gesteund door het Gem.-Bestuur van Den Helder, heeft ze bereikt, dat de voorzitter, de heer Stevenson, in het Bestuur werd be noemd, terwijl hij tevens deel uitmaakt van de ondercommissies voor garnalen, kust-, tact-commissie voor handel en visscherij, zoo- trawl- en snurrevaadbedrijf en van de con- dat hij alle takken van dit bedrgf kan over zien. Een leemte is, dat ook de handel van Den Helder niet in de V.C. is vertegenwoordigd, maar dat komt misschien, omdat -de handel in deze op het juiste moment niet heeft ingegrepen. Voor onze stad zou het echter van groot belang zijn, als deze categorie haar vertegen woordiging in dit Instituut had. Daarom, roept spr. uit, neem elke gelegen heid te baat om deze achterstelling te niet te doen. De Regeering bracht alle groepen van handel en visschers bijeen, om in de V.C. hun belangen nakr voren te brengen. Om het vischbedrijf hier te redden, moeten alie groepen uit Den Helder samenwerken om dit doel te bereiken. Het is een gemeen schappelijk belang en de schouders dienen er onder te worden gezet. Andere plaatsen zijn wel actief. Het oog schijnt vooral gevestigd te zgn op het belang van IJmuiden, maar er zgn ook vele andere plaatsen, die belangen hebben. Daarom verheugde het spr., dat Zaterdag 1.1. het gekomen is tot consolideering van den Ned. Bond van Kustvisschers, waarin dit ge heele bedrijf vanaf Termunten tot Breskens is opgenomen. De Regeering moet beïnvloed worden voor de kustvisschers. Niet alleen dus IJmuiden. Handel en visscherij moet enhier hand in hand gaan. Niet tegenwerkende krachten, maar één richting uit. We hebben te streven tot opvoering van het bedrijf tot heil van Den Helder als visscherijstad. Groote dingen staan op het spel, en er mag geen moment gewacht worden dit belang aan te snijden. Het distributie-apparaat, de afzet in binnen- en buitenland, moet krachtig onder de oogen worden gezien. De overschotten van aanvoer moeten prac- tisch verwerkt worden, hetzij opgeslagen in koelhuis of voor conserveering of filletteering. Er is groote drang om op twee plaatsen conserveerings-industrie op te richten. In de eerste plaats te IJmuiden, hetgeen voor de hand ligt, en één aan den rand van de Zui derzee, waar het absurd zou zijn. Alle krach ten dienen te worden ingespannen om die industrie hier te krijgen. De aanvoer te Den Helder door de visschers der omringende gemeenten moet grooter worden. Nu zien we het gebeuren, dat de Texelschc visschers hun vangst naar elders brengen en daarvoor vrachtauto's in gebruik nemen. Deze vracht is onefficiënt. De visscher zegt, dat daardoor zgn jaar-eindbesomming verhoogd wordt (stem uit de verg.: minder!). Voorzitter laat dat nu in het midden, maar door deze mentaliteit, die voortspruit uit een verhoogingskans van het bestaan, kan au fond den visscher niet kwalgk genomen worden. Maar den hnadel hier wordt daardoor zgn bestaan ontnomen. Daarvoor moet dus een oplossing worden gezocht. Het moet den vis schers aantrekkelijk worden gemaakt hier hun vangst ter markt te brengen, zoodat de handel daarmee tevens zgn afnemer kan be dienen. Het overschot vinde dan zgn weg naar de industrie. De djjklegging is voor de visschery hier van groot nadeel geweest. De Regeering moet dat duidelijk worden gemaakt en ook di. gedeelte van het bedrijf moet betrokken worden in de Zuiderzeesteunwet. Het is een zedelijke pUcht, dat Den Helder hiervan niet de dupe blijft. Industrieterrein is er, maar daarop dienen de fabrieken te komen. Er is kans van sla gen. Een voudig is dit probleem niet „Z* *evlnden ona in goed gezelschap, want Kamer van Koophandel. Economische Commissie, Gem. Den Hellder, Dep. v Han del en Nijverheid willen hun krachtige mede werking verleenen. bereiken!*11 We te Niet wachten tot de crisis voorbij ts PI» voor den d^ eekonj PIJN IN DE RUG EN STIJFHEID Verdwenen en voor goed. Drie jaren hadden de pijnen geduurd, da weer meer. dan weer minder, maar allT waren de pönen er. Nu na twee jaar Kruschen Salts gebruikt te hebben, kan deze dankbare patiënt met het volste recht verklaren, (|at hij ze voor goed kwijt is. Hij schrijft ons: „Drie jaren lang leed ik erg aan pijnen itt het laagste deel van mgn rug. Ik probeerde alle mogelijke middelen zonder eenig succes. Wanneer mijn beenen te lang in dezelfde houding bleven (bijv. wanneer ik sliep) waren zij zoo stijf, dat het bewegen mjj tot een marteling was. Nu en dan waren de pynen wat minder, maar dat was de eenige ver betering. die ik kon bespeuren. Tenslotte raadde een vriend mg aan het eens met Kruschen Salts te probeeren. Tot mijn groote verrassing verdwenen de pijnen. Twee jaren lang heb ik nu regelmatig Kruschen Salts genomen ik ben nu volkomen vrij van pijn, maar toch neem Ik nog iederen morgen ,ie „kleine dagelijksche dosis' in mgn eerste kop thee of koffie. Ik ben nu een goede vijftiger en doe weer zonder eenig bezwaar mijn werk. Ik ben U inderdaad zeer dankbaar voor dit uiterst werkzame en eenvoudige middel. Steeds zal ik aan mijn vrienden vertellen hoe enorm veel goed Kruschen Salts mg gedaan heeft." A w- te U. Rheumatische pijnen en pijnlijke stijfheid, welke laatste maar al te dikwijls een voorbode van rheumatiek is, vinden bijna altijd hun oorzaak in opgehoopte afvalstoffen en een daardoor voorkomen van overtollig urine zuur in het oloed. Kruschen Salts bestaat uit zes verschillende zouten, die lever, nieren en ingewanden aansporen tot krachtiger werking, waardoor de giftige afvalstoffen volkomen worden verwijderd. De pijnen nemen af, ter wijl tegelijkertijd de algemeene gezondheids toestand enorm verbetert. Zoo zult ge door regelmatig gebruik van Kruschen Salts niet alleen gevrijwaard zgn tegen rheumatiek, maar ge zult U ook frisscher, krachtiger en energieker voelen. Kruschen Salts stralende gezondheid voör één cen<_ pér dag. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bjj alle apothekers en drogisten 0.90 en 1.60 per flacon, omzetbelasting inbegrepen. Let op, dat op het etiket op de flesch, zoo wel als op de buitenverpakking de naam Rowntree Handels Maatschappij Amsterdam voorkomt. (Adv.) Verbetering is mogelijk. Dit is iets voor da industrie-financiering. Maar dan direct aangepakt, want andera is Harlingen ons vooi. Daar heeft men al gewerkt. Een N.V. met eeen kapitaal van 50.000 is gevoroid. De Ver. Handel, Nijverheid en Welvaart heeft een distributieplan in elkaar gezet om Fries land, Groningen en Drente van visch te voor zien. Dit is om Harlingen te oevoordeelen Mogen we hen dat kwalgk nemen? Het ge tuigt van gezond optimisme. Want Den Helder biedt daartoe grooter mogelijkheden dan Harlingen. Den Helder heeft een visschersvloot, Har lingen niet. De visschersvloot moet hier vernieuwd. Men is bij het Gem.-bestuur, bij den Voorz. en bij de visschers geweest om te trachtea een contract voor vischlevering af te sluiten. Maar dan niet over de markt, maar recht- streeksche leverantie. Harlingen dus de aanvoerplaats, ten koste van geheel onzen handelsstand. Maar daarom ook van hieruit een groo tere activiteit, want mocht er niet worden ingegrepen, dan zou het voor de visschers moeilijk zijn deze contracten, die hun een bestaan kunnen waarborgen, niet af te sluiten. Nu werkt Voorz. met den Wethouder, den heer De Boer, om afzet te Amsterdam te krijgen. Spr. noemt verschillende staaltjes van deze handelingen en met welke tegenwerkin gen te kampen valt. Alleen kan de Voorz. ditniet blgven doen. Hij moet andere krachten achter zich weten of er moet Iemand beschikbaar zgn, die al zijn energie aan dit werk kan geven. Men zou hem te Amsterdam in de gros sierskringen éen krans willen geven, maar spr. heeft dit intraden, want hg heeft voor- loopig nog geen plan om dood te gaan. Helaas zgn we gehandicapt door de kleine garnalen, die op Texelsche reede worden gevangen. Te IJmuiden wordt, dank zij Voorzitters werken, van ".80—3.46 per llt betaald. Door de concurrentie der grosisers te bre ken, kon spr. voor de Heldersche garnalen te Amsterdam bereiken een prys van 1-89 3.40 per lit. Te IJmuiden hebben de visschers van hier garnalen kunnen visschen, zoodat zg daar mede tijdelijk een loonend bestaan hadden en steun van gemeentewege niet noodig was. Het verschijnsel deed zich dan ook voor, dat winkeliers hem zeiden: het gaat zeker goed met je vischers! Immers, deze men- schen betalen grif als ze geld hebben! Maar dit werk is eigenlijk niet sprekers terrein. Moet ik daarom dezen arbeid vaarwel zeggen? Dag en nacht is spr. er voor in de weer. Het heeft hem gegrepen en hg laat het niet los. We moeten ook hebben een Visscherij Courant, die hier ter plaatse wordt uitge geven. De visschers zelf kunnen voor al dit werk geen gelden meer opbrengen. Ze moeten zich gesteund weten door daden, niet alleen door woorden. Het Gem.-bestuur gaat reeds voor, maar de geheele burgerij moet achter ons staan, want anders gaat Harlingen strijken met hetgeen Den Helder uit den aard van z'jn Ugging en zijn visscherü-outillage toekomt. Een krachtige opwekking voor meer dona teurs werd nog gedaan en spr. zou gaarne zien, dat verschilende personen hun inz'ch ten naar voren brachten. Na korte pauze kreeg wethouder B0 Boer het woord Spr. bracht allereerst een warm woor van dank en waardeering aan den heer Stevenson voor alles wat hij in het belang van het vlssqherijbedrjjf had gedaan Met woord en daad had hij, geheel belan geloos, steeds op de bres gestaan voor behartiging dezer belangen. Ondanks decepties heeft de heer Stevenson volgehou den. En hjj heeft iets bereikt. Maar d Hercules-taak kan niet fc!gvend door man worden verricht. Aller steun is voor noodig.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 26