VELO" TAFELBILJ ARD,
Belangrijke visscherij-vergadering
te Den Helder.
StïïSïï*
De Heldersche oude redders
naar de „Drente".
HELDERSCHE COURANT VAN ZATERDAG 16 NOVEMBER 1935
maar «r is slechts één
TAFELBILJARDS zijn er vele,
dat de kroon spant boven de velen.
Het „Plan van den
Arbeid".
Vanaf f 37.50
I O
omdat zij Hollanders in den vreemde bij el
kaar had gebracht en dichter bij Holland had
doen zijn
Over reismerkwaardigheden, als de zandval
op St. Vincent, de baai van Rio de Janeiro, de
mooiste der wereld, de met vele paarden be
spannen boerenwagen in Argentinië, Kon spr,
uiteraard bij elke aanlegplaats slechts even
stilstaan, even langer deed hij 't bij dat eigen
aardige eilandje Tristan da Cunha, waar een
kleine gelukkige gemeenschap van 160 men-
schen, die te zamen 12 stoelen hebben, geheel
afgesneden van de wereld leeft. Toen de
K XVHI in zicht kwam, was een jongetje de
school, die daar door een predikant gehouden
wordt, binnengeloopen en had geroepen: Daar
komt zoo'n gekke walvisch aan! Het blgkt,
dat de Hollander Pieter Groen, wiens woning
wij te zien kregen, destijds hier geland is en
een grooten invloed ten goede op de bevolking
heeft uitgeoefend. Uitvoerig vertelde spr. ook
over het mooie Zuid-Afrika. waar hg een in-
interessanten dag met Gen. Smuts, een uiterst
begaafd man, beleefd heeft1).
En zoo maken we de heele reis mee, totdat
we den eersten vulkaan van Java. de Merapl.
zien opdoemen. De K XVHI heeft dan Juist
haar 231sten duik volbracht.
Met het einde van de reis was de professor
aan het einde van zijn rede gekomen. Een
langdurig en warm applaus beloonde spr. voor
zijn actueele en zeer boeiende lezing.
Ir. Visman was zeker de tolk van de hon
derden aanwezigen, toen hij prof. Vening Mei-
nesz hartelijk dank zegde voor het gesprokene.
Dankbaar gestemd gingen de velen om bij half
elf huiswaarts.
f) Wie meer over Zuid-Af rika wil weten,
leze de interessante „Indrukken van een reis
naar Zuid-Afrika" door mr. dr. H. H. A. van
Gybland Oosterhoff.
Dit werk, rijk geïllustreerd, 110 pagina s
groot, is verschenen bij de N.V. Drukkerij en
Uitgeverij vk. C. de Boer Jr„ alhier, waar het
tegen den prijs van 1.75 te verkrijgen is.
Officieele ontvangst en toespraak
door den Burgemeester van Egmond.
Alle Egraonders loopen uit.
Dof klinken de hamerslagen der
sioopers aan boord van de Drente.
Hartelijk afscheid van de dorpe
lingen. Een souper in Alkmaar.
Donderdagmiddag om half twee, was op het
Stationsplein een va et vient van Blauwe Zee
ridders. In groot-tenue gekleed, de medailles
op de borst, sigaar in 't hoofd, stapten ze in
den auto, die door tal van ingezetenen ter be
schikking van de oude redders gesteld wa
ren. Even later zetten de mannelijke en vrou
welijke chauffeurs den motor aan en, begun
stigd door prachtig herfstweer, fijn gedoken
in de zachte kussens begonnen de Zeeridders
hun tocht naar de laatste twee slachoffers
der zee: de „Drente" en „Kerkplein", die hun
Oude vijand, de Noordzee, alsof 't twee haring-
vletten waren, op 't strand had gekwakt bij
Egmond.
Dit gezicht wilden de oude doorwinterde dra
gers van de Reddingmedaille, voor geen geld
van. de wereld missen!
In'Egmond was de ontvangst allerharte
lijkst. Heel het dorp was uitgeloopen, om de
Heldersche Ridders te ontvangen,
Namens dén Burgemeester van Egmond
werden de gasten officieel uitgenoodigd, zich
naar het Groote Badhotel „Zeezicht" te be
geven, waar ze door den Burgemeester, secre
taris en de wethouders en den directeur van
de Prins Hendrikstichting en de Egmondsche
Redders werden ontvangen.
Allereerst werden door het Egmondsche
gemeentebestuur sigaren geoffreerd en di
verse censumpties aangeboden.
De Burgemeester nam nu het woord en
sprak de Helderschen heel hartelijk toe.
Hij dankte de oude zeelui, die zoo goed de
zee kenden, dat ze hierheen waren gekomen,
om hun Egmondsche kameraden geluk te
wenschen.
Mannen van Den Helder! Als ik u zoo
zie zitten, allen voorzien van vele medailjes,
waarvan er velen onder U zijn, die er schier
onder gebukt gaan, dan zijn onze mannen
daarbij vergeleken, nog kinderen.Ik ben trotsch
op hen en op u, dat gij hebt gered; met
inzet van eigen leven, uw medemenschen van
een wissen dood te redden. Ik zal den vreese-
lijken bangen nacht, die wij in Egmond be
leefden, nooit vergeten.
Nog veel hartelijks sprak de Burgemeester,
en een daverend applaus besloot zijn rede.
De heer Van Dok, voorzitter van „Moed
Volharding en Zelfopoffering" nam nu als
volgt het woord:
„Redders van Egmond!
Toen in dien angstigen Octobernacht, twee
schepen hier schipbreuk leden, en wij verna
men. dat de bemanning van de „Drente", door
de Egmonders werd gered, waren wij u ten
zeerste erkentelijk en vol lof over uw werk.
Daarom zijn wij maar gekomen om dit per
soonlijk nog eens te willen zeggen.
Wij hebben juist dézen dag gekozen, om u
te feleciteeren met de hooge onderscheiding, u
door de Reddingmaatschappij, dezer dagen
toegekend. Typeerend is 't, dat, waar onze
ouders, zooveel malen bg schipbreuk in Eg
mond assisteerden, de laatste 10 Jaren hier
geen schip, averij van beteekenis opliep. U
hebt den naam van de Nederlandsche Redders
hoog gehouden. Onze hartelijke gelukwensch,
en aan u, Redders, en u. mijnheer de burge
meester van Egmond, dank voor uw harte
lijke ontvangst. (Daverend applaus).
Na nog langen tijd gezellig over oude en
nieuwe schipbreuken, op zijn ouderwetsch in
ongezouten zeemanstaal te hebben zitten
boom en, gaf de burgemeester het sein. op te
breken, naar het strand, waar onder zijn lei
ding de booten bezichtigd werden.
Het ging de Helderschen, die zoo vaak de
„Drente" trotsch en stevig door het Marsdiep
hadden zien varen, aan het hart. die mooie
sleepboot zoo machteloos, ingekneld, tusschen
het zand te zien liggen!
Zoo gaat het met schepen en redders al
tijd, zei er een met galgenhumor. Je pro
beert, zoolang je kracht hebt, anderen uit de
zee te trekken, maar het slot is... op het
eind, als je zelf oud bent, strand je zelf, zit
je zelf met kouwe beene. en wordt je heele-
maal afgesloopt.
Dof klonken op het dek van de „Drente'1
de hamerslagen van de sioopers
Langzaam begon de avondschemering te val-
IenZwijgend keerde de oude Heldersche
zeerobben zich om en begaven zich naar de
parkeerplaats, waar ze van de Egmonders
hartelijk afscheid nemen.
Het was een mooie tocht, die de Helder
sche autobezitters aan de mannen van de
Heldersche Reddingboot hebben aangeboden.
Om zeven uur waren ze allen weer veilig bij
moeder de vrouw terug, Maar honger hadden
ze niet. want op kosten van de royale auto-
eigenaars en eigenaressen hadden ze in de
„Valck" in Alkmaar een fijn souper,,gehad.
Inzet van eet» actie van de Soc.-
Dem. Vrouwenclub en de afd. der
S.D.A.P,
Donderdagavond was door de plaatselijke
besturen van de Soe.-Dem. Vrouwenclub en
de S.D.A.P. een gecombineerde vergadering
belegd, welke was te beschouwen als de in
zet voor een reeks bijeenkomsten, ter bespre
king en propageering van het door de S.D.
A.P. bjj de regeering ingediende „Plan van
den Arbeid". Als spreekster trad dezen
avond op mej. Ribbius Peletier. Door „Kunst
aan 't Volk" onder leiding van den heer Rus
ting, werd medewerking verleend, terwijl
een declamatrice, mej. Zwart, „Der Vrouwen
Moed" van Henr. Roland Holst voordroeg.
De spreekster werd ingeleid door de voor
zitster van de af deeling der s.d. Vrouwen
club, mv. Smith-Fluiter. Met meer enthou
siasme dan andere jaren hebben de socialis
tische vrouwen ditmaal haar actie voorbereid,
zoo zeide spr. Immers, door de indiening van
het „Plan" is een straal van hoop in onze
harten gedrongen, en dat wij socialistische
vrouwen uitgekozen zijn om dit Plan te mo
gen introduceeren, vervult ons met trots.
Wat wij vragen is slechts „arbeid, welvaart,
geluk", en hoe ver zijn we er nog van
af! Toch, ze kunnen er komen, als gij
allen ons helpt.
Mej. Ribbius Peletier zette op heldere en
begrijpelijke wijze doel en beteekenis van het
Plan uiteen. Doel ervan is slechts om uit de
crisis te geraken, opbloei en welvaart in ons
land te brengen, o.a. door middel van werk
verschaffing op groote schaal. Wij hebben
vele jaren kritiek geoefend op regeeringen,
maar steeds gevoelden wij daarbij de be
hoefte daar iets concreets tegenover te stel
len. Nu is er dit „Plan": een concreet stelsel
van regeeringsmaatregelen tegenover het re-
geeringstelsel van Colijn, en wij vragen daar
voor aller medewerking en steun. Wij allen
hebben aan den lijve gevoeld en ondervinden
nog dagelijks, wat de aanpassingspolitiek van
de huidige regeering is, politiek, die gegrond
is op het beginsel, dat het bestaande stelsel
in wezen juist is. doch dat we een crisis
doormaken, waar we doorheen moeten, en
dat we daarom moeten trachten hier en daar
wat veranderd en verbeterd te krijgen, maar
die overigens het stelsel onaangetast laat.
Daarom moet „aanpassings"politiek worden
^evoèrd;- de productieprijs moet omlaag en
da't móet geschieden door verlaging der' loo-
iien. Het rijk is hierin voorgegaan door aller
eerst de ioóiién Van zijn ambténaren te ver
lagen; het "hééft wegen weten te vinden om
gemeentelijke en provinciale besturen te
dwingen eveneens loonsverlagingen toe te
passen, en, daar het natuurlijk de particuliere
loonen niet kan aantasten, tracht het door
den werkloozensteun te verminderen, invloed
uit te oefenen op de industrieën en hoopt, dat
deze het voorbeeld zullen volgen. Nog deze
week heeft minister Colijn zooiets laten door
schemeren tijdens de algemeen beschouwin
gen der begrooting. Allerlei sociale instellin
gen worden door financieele maatregelen der
regeering getroffen; de crisis moet uitzieken,
zegt men, geleidelijk zal zich de toestand wel
weer herstellen. Ja, r.iaat dat gaat dan ten
koste van onze volkskracht. Thans reeds
lezen we allerlei berichten, die daarop wijzen.
In de Kamer zegt men: gij socialisten, over
drijft, de statistieken wijzen nog volstrekt
niet uit, dat het zoo erg is als gij het voor
stelt. Maar moeten wy dan pas maatregelen
nemen als de statistieken het zouden gaan
uitwijzen? vraagt spr. Indien thans reeds in
sterfte-statistiek zou uitkomen, dat het
sterftecijfer verhoogd was, zouden wij im
mers al aan den rand staan van den afgrond?
Spr. zet dan uiteen, hoe de regeering, on
danks haar standpunt, dat het bestaande stel
sel moet blijven gehandhaafd, toch niet ont
komen kon aan allerlei maatregelen, die dat
stelsel aantasten. Tegen haar zin werd zij ge
dwongen zulke maatregelen te nemen. Daar
tegenover staan de soc.-democraten, die niet
,nu en dan" dergelijke maatregelen willen
hebben, maar die willen, dat men zich be-
zinne en dat men zorge dat voor ieder mensch
kome bestaanszekerheid en een behoorlijk
welvaartspeil. Dit laatste is niet naar den
zin van bepaalde groepen; o.a. de N.R.Crt.
vond dat heel dwaas. Bestaanszekerheid is er
al door den werkloozensteun, aldus dit blad,
nu ook nog een behoorlijk levenspeil garan
deeren, gaat het blad te ver.
Het Plan, nu bedoelt zoodanige maatrege
len te nemen, dat wij uit den put komen en
dat weer welvaart en arbeid in ons land
komen. Daarbij ia men uitgegaan van het
standpunt, dat de machine is vastgeloopen
en dat zij weer aangezet moet worden. Dat
kan gebeuren o.a. door werkverschaffing op
groote schaal. Het Plan nu heeft een schema
hiervoor opgesteld, waardoor gedurende een
periode van drie jaar een groot aantal werk-
loozen weder kunnen worden geholpen. Voor
de financiering hiervan is berekend een be
drag van 600 miilioen, te verdeelen over drie
jaar.
Een dergelijk bedrag is niet bijeen te bren
gen, zeggen de critici. Nog deze week werd
het in de Kamer te berde gebracht. Wij zeg
gen: er is in Nederland kapitaal genoeg om
een dergelijk plan te financieren. In den
mobilisatietijd zijn wel grootere bedragen ge
leend en desnoods kan het door gedwongen
leeningen, evenals toen. Spr. zet uiteen hoe
het Plan berekend is om een aantal arbeiders
aan werk te helpen. Eenmaal aan den gang,
rolt dit arbeidsproces als een sneeuwbal voort
en telkens weer andere groepen zullen werk
krijgen. Immers, bij meerdere welvaart in een
thans werkloos gezin, zal, om maar iets te
noemen, de huisvrouw de linnenkast eens
willen aanvullen. Welnu, hierdoor krijgen
textielfabrieken meer werk, waardoor van
zelf ook dé&r weer méér arbeiders komen,
die op hun beurt het verdiende loon om-
zetten in allerlei artikelen, die dan weer
ten goede komen aan nieuwe groepen. Zoo
rolt de sneeuwbal voort, aan alle kanten
komt opleving.
Spr. kan natuurlijk niet in details treden,
doch slechts de groote lijnen volgen. Maar
ieder zal begrijpen wat een dergelijk Plan
voor de maatschappij en voor het arbeiders
gezin beteekent. Men zegt wel eens, dat de
crisis-ellende grootendeels op den man
terechtkomt en de vrouw, die niet zoo in het
openbare leven werkzaam is, daarvan ver
schoond blijft, maar spr. zet uiteen, dat dit
onjuist is. Juist de huisvrouw, die van de
veel te geringe bedragen, die de man weke
lijks thuisbrengt, moet rond zien te komen,
weet bij ervaring wat crisis-ellende is, zóó
goed als, ja, vaak beter nog dan de man.
Naast deze maatregelen om uit de crisis
te geraken, bespreekt spr. de maatregelen,
die worden aangegeven om te zorgen, dat we
niet weer in een dergelijke crisis terugvallen.
Gebroken moet worden met de gedachte, (laf
b.v. ieder ondernemer maar vrij is om nieuwe
bedrijven op te richten, waardoor we op zeker
oogenblik weer krijgen overproductie. Het
Plan wil ordening in het bedrijfsleven, het
wil eventueele oprichting van nieuwe be
drijven maken tot een zaak van algemeen en
niet van louter particulier belang. Ook ratio
nalisatie wordt gepropageerd: maar geen
roekelooze uitschakeling van menschelijke
arbeidskracht door machinalisatie, zooals
thans geschiedt. Rationaliseering ligt in de
üjn van de maatschappelijke ontwikkeling; wij
zijn er geenszins tegen, alleen: ook hier
willen wij, dat de gemeenschap meespreke en
beoordeele of hier of daar vervanging van
menschelijke arbeidskracht door machines
nuttig is voor de samenleving.
Industrialisatie: in ons eigen land kan nog
veel meer worden vervaardigd dan thans ge
schiedt. Ook dit propageert het Plan. Al de
hier genoemde maatregelen vormen ontegen
zeggelijk een groote inbreuk op de persoon
lijke vrijheid. Een fabrieks-directeur bijvoor
beeld is dan niet meer louter de dictator ten
aanzien van zijn bedrijf, maar hg zai moeten
inzien, dat hg dienstbaar is aan de gemeen
schap. De liberalen jammeren over al de amb
tenaren, die wij zoodoende zullen krijgen,
maar zoo dwaas zijn wij niet, dat ook wij niet
de gevaren daarvan zouden inzien. Wij willen
slechts, dat ten aanzien van dergelijke din
gen de groote lijnen worden getrokken,
met medewerking van de bedrijfsleiders zelf.
Men zal vragen: wilt gij dan, dat wij, even
als sommige andere landen, met uw nationale
industrieën op een eilandje komen te zitten?
Wilt gij dan voor ons land autarkie? Geens
zins; wij zyn en blgven internationalisten.
„Er is maar één land: de aarde, er is maar
één volk; de menschheid". Maar wij kunnen
niet meer doen dan een plan maken vóór
eigen land. Een wereldplan zou immers veel
te ingewikkeld worden, en het zou niet prac-
tisch zijn ook. Ons Plan is uitgewerkt naar
Nederlandsche toestanden en de reegeerings-
maatrégelen, die ervoor noodig zijn, kunneh
pok alleen door de Nederlandsche regeering:
genomen worden.
1 Tenslotte de vraag of dit Plan nu het
socialisme brengt? Geenszins, al wiUen wij
niet ontkennen dat het ons een stap verder
naar het socialisme zou brengen. De soc. dem.
willen de bedrijven etc. geheel dienstbaar
maken aan de gemeenschap; 'het Plan laat
voor particulieren nog vrijheden over. Zoo
erkent het b.v. leeningen van den Staat, zelfs
rentebetalingen, en dit is niet socialistisch.
Maar de sterke inperking van het particuliere
bedrijf, die het Plan propadeert, is al oor
zaak dat thans reeds den fabrikanten de
schrik om het hart slaat.
Doordat het Plan ons niet brengt het
socialisme, kan het door tal van andere
groepen, niet-socialistisch denkenden, mede
aanvaard worden. Velen vinden sympathiek
wat erin voorgesteld wordt; alleen maar, zij
zulen straks niet verder willen gaan dan dit
Plan aanwijst. Hindert niet, zegt spr., als
eerst dit Plan er maar is, zetten wy° wel weer
den vólgenden stap.
Daarom ook doet het Plan een beroep op
ons volk in zijn geheel. Niet de belangen van
één groep worden erin besproken: boeren en
tuinders zoowel als middenstanders, arbeiders
en intellectueelen, ieder vindt er maatregelen
die voor hem van groote beteekenis zijn. Ten-
slótte wijst spr. er op, dat dit Plan moet
worden verwerkelijkt, niet langs den weg
van dictatuur, maar langs den democra-
tischen weg, en doet het een beroep op de
medewerking van iedere vrouw en iederen
man om tot verwezenlijking van de hier ge
noemde maatregelen te komen. Wij roepen
ieder daarvoor op.
Vrouw en man, steunt het Plan!
Na de pauze werd een tooneelstukje opge
voerd. dat eveneens een propagandistische
strekking had. De vergadering was goed be
zocht.
OPENBARE LEESZAAL EN
BIBLIOTHEEK.
de
103
navolgende wer-
Gedurende de maand October werd
leeszaal bezocht door 1715 mannen en
vrouwen, totaal 1818 personen.
Uitgeleend werden 1145 kinderboeken,
2463 romans en 1748 studiewerken, totaal
5356 banden.
Aangeschaft werden de
ken:
Allen: De eenzame tweelingbroeder. As-
scher-Pinkhof: De weg alleen. Boudier-
Bakker: Vrouw Jacob. Gorter; De groote
dichters. Hagenbach: Piloot Tex. Van Ha-
rinxma thoe Slooten: Dwars door Abessynië.
De Jong: Merijntje Gijzen's jonge jaren.
Kramer: De bikkel. Ring: Alys van Eldjar-
stad. Roiand Holst-van der Schalk: Poëzie
en maatschappelijke vernieuwing. Siwerts:
Het groote warenhuis. Valéry: Poésies. Van
Wermeskerken: Suikerfreule. Naeff: Een
huis in de rij.
Over handwerken: Babykleeding, genaaid,
gehaakt, gebreid. Babykleeding, wollen!
Breiwerken voor iedereen. Filet-doorstop
werk. Haak- en breipatronen. Haak- en brei
werk, 2 bdn. Kleine gehaakte kleedjes.
Pullovers.
Ten geschenke ontvangen:
Bowen: Een heldenkoning. Cole: Corp in
the contable's garden. Hichens: The spell of
Egypt. Hornung: Dead men teil no tales.
Kern: Mijn lijdensweg in Sovjet-Rusland.
f
Prest. Het doodende lient. Van Roon
Haverkamp: Leerboek der zeevaartkunde.
Rosegger: Heidepeters Gabriel. Tchernavin:
Rapaille.
i Nu deze maand zooveel handwerkjes tot
de aanwinsten behooren, wijzen we speciaal
de dames erop, dat ook voor haar de toe
gang tot de leeszaal vrg Is. We hopen, dat
velen den „moed" zullen vinden de zaal bin
nen te loopen. en... trouwe bezoeksters te
zullen worden.
VEREENIGING „HARMONIE".
Wg verwijzen naar de advertentie in het
nummer van heden betreffende de Donderdag
a.s. te geven uitvoering. Opgevoerd wordt
èen operette van Charles Lecocq, „de Jonge
Hertog". Het Is een heele onderneming, zoo'n
operette, met volledig orkest en geheel in
costuum, enz., door een diiettantenkoor te
doen opvoeren, maar „Harmonie" heeft ge
durende een reeks van jaren een gevestigde
reputatie op dit terrein. Wg kunnen dus ieder,
die geen lid of donateur is, aanraden eens
kennis te maken door zich hij het Bestuur
aan te melden.
RIALTO-BIOSCOOP.
Het Rialto-theater heeft deze week een goede
greep in de alleraardigste film „De Vogelhan
delaar".
Deze film is een Tobis-klankfilm, bewerkt naat
een operette van Karl Zeiler, dateerend uit
de bloeiperiode der Weener operette, zoo
omstreeks de 2de helft der 19de eeuw.
Millöcker hoort er onder met zijn „Bedel-
student" en Karl Zeiler is zeker niet minder.
De muziek is bekoorlijk, de inhoud geestig.
Deze operette „Der Vogelh&ndler" speelt
in den z.g. pruikentijd, hetgeen haar, wegens
de costuums uit die dagen, voor verfilming
tot een dankbaar nummer maakt. Van de
muzikale illustratie is in de film betrekkelijk
weinig overgebleven; wei het bekoorlijke
melodietmet het ^f^achti-
amu!. noch amal sin£,
nachtegaal. M «8
noch
gall" nachtegaai. zing««je"enarium des
de Tirolers gezongen. Van b vverkeHjk
te meer en dc. ^C^^eze zoo onschuldige,
van ganscher harte van uez
maar ook zoo geestige mpel
filming biedt, meer dan de aan een i
schouwburg tooneel gebonden operette ^lf.
gelegenheid tot weergave in het groot
de tallooze aardige tooneeltjes. het e
van de bevolking met een wild zwyn aanhel
braadspit, de jachtpartij, en niet te vergeUtt.
de opnamen van het keurvorstelyk hof. Het
spel van de diverse artisten is los en °nge
dwongen; Lil Dagover vervult de rol van
de keurvorstin en Maria Andergast is alle -
aardigst al3 de „Christl van de post Ook de
opper-hofjaebtmeester (MaxGUlstorffmoet
hfePr worden genoemd. Een film, die zeer kan
worden aanbevolen.
Door den titel van het tweede hoofdnummer,
,Het Meisje uit de Zeemanskroeg" late nie
mand zich afschrikken: ofschoon niet te ver
gelijken met de eerste film. is het een film
die gerust door ieder kan worden gezien. Het
is een Amerikaansch product, waarin bekende
acteurs meespelen, is hier en daar een beetje
ruw zooals dat met meerder Amerikaansch
werk het geval is. doch heeft een opbouwende
strekking en bevat aardige momenten.
Het journaal of liever de beide journalen,
er is binnenlandsch nieuws van Polygoon en
buiteDiandsch geeft veel sport; de tewater
lating van de beide voor Rusland gebouwde
schepen, die te Rotterdam geschiedde, een
optocht van oudstrijders in Amerika, een
kinderpolitiecorps te Los Angeles (zooiets
verdient in ons laDd, met zgn baldadige jeugd,
ook wel eens aandacht), een eucharistisch
congres in Cleveland, enz. Tot slot een Inte
ressante opname uit de eerste fase van den
Italiaansch-Abessinischen oorlog, zoowel in
het Italiaansche als in het Abessinische front
opgenomen. Men krijgt wel een idéé van de
geweldige strijdmiddelen, waarover onze
moderne oorlogvoering beschikt.
Deze vergadering had tot doel, zooals in
ons no. van Donderdag was aangegeven, om
de visscherij te dezer plaatse en in den om
trek ernstig te bespreken en te trachten Den
Helder als visscherijstad haar plaats te doen
innemen, zooals dat voorheen het geval ook
was.
De voorzitter, de heer Stevenson, leidde de
vergadering en, na het woord van welkom,
drukte spr. zgn vreugde er over uit, dat er
zóó groote opkomst was en dat verschillende
vereenigingen en lichamen, zooals Gem.-
Bestuur en Kamer van Koophandel, Departe
ment van Nijverheid, Economische Commissie
en uit den handel en de visscherijwereld van
hun belangstelling doen blgken.
Enkele heeren hadden bericht van verhin
dering gezonden, o.a. de Burgemeester van
Den Helder, de voorzitter van de Kamer van
Koophandel, de secretaris dezer Kamer,
Notaris Engelmann, de heer Klerk, Bank
directeur, de heeren Uithol en Zwijndrecht,
Raadsleden, en de heer Kamman, oud-secre
taris dezer gemeente, die zijn hoop uitsprak,
(iat deze vergadering zal leiden tot het weder
Opvoeren van de visscherij en haar belangen.
De voorzitter memoreert, dat al vroeger èn
<)oor Econ. Coifim., èrï door Gem.bestuur,
:araer van Koophahdèl en Dep. v. Nijverheid
teerder malen dit visscherij belang in be-
ichouwing is genomen, maar dat, door welke
Omstandigheden dan ook, er weinig resultaat
toereikt is kunnen worden,
i Nu echter is de toestand zóó, dat niet ge
talmd moet worden om in te grijpen, want
dat anders het stervensproces van onze
visscherij in Den Helder een versneld tempo
zal gaan aannemen.
Is de interesse voor dit belangrijke vraag
stuk geluwd?
De opkomst op deze vergadering bewijst,
dat dat niet het geval is. Maar groote activi
teit dient ontwikkeld te worden.
De vereeniging „Samenwerking", dapper
gesteund door wethouder de Boer, wil trach
ten het visscherijbedrijf door den nood heen
tie helpen.
De visscherijvereeniging „Samenwerking",
vier jaar geleden opgericht door den socialen
nood, waarin het bedrijf verkeerde, kreeg het
karakter, alsof zij niet was een vakvereeni-
ging, maar dat ze ging ontaarden in een
steunvereeniging, hoewel daarover in haar
statuten met geen woord wordt gerept.
De visschers moeten tenslotte geholpen
worden door het bedrijf op pooten te zetten.
Wel brengt spr. een hartelijk woord van
dank aan Gem. Bestuur en Maatsch. Hulp
betoon voor de wijze, waarop steun is ver
leend.
De crisis is oorzaak, dat geen mensch-
waardig bestaan voor den visscher meer aan
wezig is.
Maar er moet een doelstelling zgn, die het
bedrijf uit deze misère verlost.
In Den Helder moet daarvoor stevige be
langstelling ontstaan. Hoe was 't mogelijk,
dat deze belangstelling zoo is geluwd?
Er is voor de visscherij althans dat
blijkt zoo weinig naar buiten geen voldoen
de meeleven.
Men moet dieper begrijpen, dat het voor
Den Helder van zoo groote beteekenis is een
goed geoutilleerd vischbedrijf te hebben.
Dat blijkt nu het duidelijkst, omdat de
nevenbedrijven mede lijden onder het sober
bestaan van de visschers. Doch niet alleen
de directe nevenbedrijven, doch eveneens de
geheele winkelstand lijdt er onder.
Het rijke bestaan, toen er zelfs oorlogs
winstbelasting betaald kon worden, is verre
achter ons.
Nu is het echter andersom. Men had zijn
groote verwachting gevestigd op de Vissche-
rij-Centrale. De Regeering, die klacht na
klacht ontving, kwam tenslotte tot het stich
ten van dit Instituut, omdat het zóó niet
langer ging. Want ook de trawlervloot te
IJmuiden leed onder deze omstandigheden.
Ook daar hield de crisis ontzettend huis.
Ook de kustvisschery kwijnde.
Toch is dit geen reden, dat dit bedrgf moet
uitsterven. Maar andere groepen dienen dan
mee te werken. Is dit niet het geval, dan is
mislukking onafwendbaar.
Bij de oprichting van de Vischerg-Centrale
scheen de publieke belangstelling echter te
verkoelen, want er werd schijnbaar gemeend,
dat er nu maatreglen zouden worden ge
nomen.
De vlsschersvereeniging zag ook met groote
verwachting uit naar hetgeen de V.C. zou
doen.
De Kunstvisscherij meende, dat zij recht
had in dit Instituut vertegenwoordigd te zgn
en, gesteund door het Gem.-Bestuur van Den
Helder, heeft ze bereikt, dat de voorzitter,
de heer Stevenson, in het Bestuur werd be
noemd, terwijl hij tevens deel uitmaakt van
de ondercommissies voor garnalen, kust-,
tact-commissie voor handel en visscherij, zoo-
trawl- en snurrevaadbedrijf en van de con-
dat hij alle takken van dit bedrgf kan over
zien.
Een leemte is, dat ook de handel van Den
Helder niet in de V.C. is vertegenwoordigd,
maar dat komt misschien, omdat -de handel
in deze op het juiste moment niet heeft
ingegrepen.
Voor onze stad zou het echter van groot
belang zijn, als deze categorie haar vertegen
woordiging in dit Instituut had.
Daarom, roept spr. uit, neem elke gelegen
heid te baat om deze achterstelling te niet
te doen.
De Regeering bracht alle groepen van
handel en visschers bijeen, om in de V.C. hun
belangen nakr voren te brengen.
Om het vischbedrijf hier te redden, moeten
alie groepen uit Den Helder samenwerken om
dit doel te bereiken. Het is een gemeen
schappelijk belang en de schouders dienen er
onder te worden gezet.
Andere plaatsen zijn wel actief.
Het oog schijnt vooral gevestigd te zgn op
het belang van IJmuiden, maar er zgn ook
vele andere plaatsen, die belangen hebben.
Daarom verheugde het spr., dat Zaterdag
1.1. het gekomen is tot consolideering van den
Ned. Bond van Kustvisschers, waarin dit ge
heele bedrijf vanaf Termunten tot Breskens is
opgenomen.
De Regeering moet beïnvloed worden voor
de kustvisschers. Niet alleen dus IJmuiden.
Handel en visscherij moet enhier hand in
hand gaan.
Niet tegenwerkende krachten, maar één
richting uit.
We hebben te streven tot opvoering van
het bedrijf tot heil van Den Helder als
visscherijstad.
Groote dingen staan op het spel, en er mag
geen moment gewacht worden dit belang aan
te snijden.
Het distributie-apparaat, de afzet in binnen-
en buitenland, moet krachtig onder de oogen
worden gezien.
De overschotten van aanvoer moeten prac-
tisch verwerkt worden, hetzij opgeslagen in
koelhuis of voor conserveering of filletteering.
Er is groote drang om op twee plaatsen
conserveerings-industrie op te richten. In de
eerste plaats te IJmuiden, hetgeen voor de
hand ligt, en één aan den rand van de Zui
derzee, waar het absurd zou zijn. Alle krach
ten dienen te worden ingespannen om die
industrie hier te krijgen.
De aanvoer te Den Helder door de visschers
der omringende gemeenten moet grooter
worden.
Nu zien we het gebeuren, dat de Texelschc
visschers hun vangst naar elders brengen en
daarvoor vrachtauto's in gebruik nemen. Deze
vracht is onefficiënt. De visscher zegt, dat
daardoor zgn jaar-eindbesomming verhoogd
wordt (stem uit de verg.: minder!).
Voorzitter laat dat nu in het midden, maar
door deze mentaliteit, die voortspruit uit een
verhoogingskans van het bestaan, kan au
fond den visscher niet kwalgk genomen
worden.
Maar den hnadel hier wordt daardoor zgn
bestaan ontnomen. Daarvoor moet dus een
oplossing worden gezocht. Het moet den vis
schers aantrekkelijk worden gemaakt hier
hun vangst ter markt te brengen, zoodat de
handel daarmee tevens zgn afnemer kan be
dienen.
Het overschot vinde dan zgn weg naar de
industrie.
De djjklegging is voor de visschery hier
van groot nadeel geweest. De Regeering
moet dat duidelijk worden gemaakt en ook
di. gedeelte van het bedrijf moet betrokken
worden in de Zuiderzeesteunwet.
Het is een zedelijke pUcht, dat Den Helder
hiervan niet de dupe blijft.
Industrieterrein is er, maar daarop dienen
de fabrieken te komen. Er is kans van sla
gen. Een voudig is dit probleem niet
„Z* *evlnden ona in goed gezelschap,
want Kamer van Koophandel. Economische
Commissie, Gem. Den Hellder, Dep. v Han
del en Nijverheid willen hun krachtige mede
werking verleenen.
bereiken!*11 We te
Niet wachten tot de crisis voorbij ts
PI» voor den d^ eekonj
PIJN IN DE RUG EN STIJFHEID
Verdwenen en
voor goed.
Drie jaren hadden de pijnen geduurd, da
weer meer. dan weer minder, maar allT
waren de pönen er. Nu na twee jaar Kruschen
Salts gebruikt te hebben, kan deze dankbare
patiënt met het volste recht verklaren, (|at
hij ze voor goed kwijt is. Hij schrijft
ons:
„Drie jaren lang leed ik erg aan pijnen itt
het laagste deel van mgn rug. Ik probeerde
alle mogelijke middelen zonder eenig succes.
Wanneer mijn beenen te lang in dezelfde
houding bleven (bijv. wanneer ik sliep) waren
zij zoo stijf, dat het bewegen mjj tot een
marteling was. Nu en dan waren de pynen
wat minder, maar dat was de eenige ver
betering. die ik kon bespeuren. Tenslotte
raadde een vriend mg aan het eens met
Kruschen Salts te probeeren. Tot mijn groote
verrassing verdwenen de pijnen. Twee jaren
lang heb ik nu regelmatig Kruschen Salts
genomen ik ben nu volkomen vrij van pijn,
maar toch neem Ik nog iederen morgen ,ie
„kleine dagelijksche dosis' in mgn eerste kop
thee of koffie. Ik ben nu een goede vijftiger
en doe weer zonder eenig bezwaar mijn werk.
Ik ben U inderdaad zeer dankbaar voor dit
uiterst werkzame en eenvoudige middel.
Steeds zal ik aan mijn vrienden vertellen hoe
enorm veel goed Kruschen Salts mg gedaan
heeft." A w- te U.
Rheumatische pijnen en pijnlijke stijfheid,
welke laatste maar al te dikwijls een voorbode
van rheumatiek is, vinden bijna altijd hun
oorzaak in opgehoopte afvalstoffen en een
daardoor voorkomen van overtollig urine
zuur in het oloed. Kruschen Salts bestaat uit
zes verschillende zouten, die lever, nieren en
ingewanden aansporen tot krachtiger werking,
waardoor de giftige afvalstoffen volkomen
worden verwijderd. De pijnen nemen af, ter
wijl tegelijkertijd de algemeene gezondheids
toestand enorm verbetert. Zoo zult ge door
regelmatig gebruik van Kruschen Salts niet
alleen gevrijwaard zgn tegen rheumatiek,
maar ge zult U ook frisscher, krachtiger en
energieker voelen.
Kruschen Salts stralende gezondheid
voör één cen<_ pér dag.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bjj alle apothekers en drogisten 0.90 en
1.60 per flacon, omzetbelasting inbegrepen.
Let op, dat op het etiket op de flesch, zoo
wel als op de buitenverpakking de naam
Rowntree Handels Maatschappij Amsterdam
voorkomt.
(Adv.)
Verbetering is mogelijk. Dit is iets voor da
industrie-financiering.
Maar dan direct aangepakt, want andera
is Harlingen ons vooi.
Daar heeft men al gewerkt. Een N.V. met
eeen kapitaal van 50.000 is gevoroid. De
Ver. Handel, Nijverheid en Welvaart heeft
een distributieplan in elkaar gezet om Fries
land, Groningen en Drente van visch te voor
zien. Dit is om Harlingen te oevoordeelen
Mogen we hen dat kwalgk nemen? Het ge
tuigt van gezond optimisme.
Want Den Helder biedt daartoe grooter
mogelijkheden dan Harlingen.
Den Helder heeft een visschersvloot, Har
lingen niet.
De visschersvloot moet hier vernieuwd.
Men is bij het Gem.-bestuur, bij den Voorz.
en bij de visschers geweest om te trachtea
een contract voor vischlevering af te sluiten.
Maar dan niet over de markt, maar recht-
streeksche leverantie.
Harlingen dus de aanvoerplaats, ten koste
van geheel onzen handelsstand.
Maar daarom ook van hieruit een groo
tere activiteit, want mocht er niet worden
ingegrepen, dan zou het voor de visschers
moeilijk zijn deze contracten, die hun een
bestaan kunnen waarborgen, niet af te
sluiten.
Nu werkt Voorz. met den Wethouder, den
heer De Boer, om afzet te Amsterdam te
krijgen.
Spr. noemt verschillende staaltjes van
deze handelingen en met welke tegenwerkin
gen te kampen valt.
Alleen kan de Voorz. ditniet blgven doen.
Hij moet andere krachten achter zich weten
of er moet Iemand beschikbaar zgn, die al
zijn energie aan dit werk kan geven.
Men zou hem te Amsterdam in de gros
sierskringen éen krans willen geven, maar
spr. heeft dit intraden, want hg heeft voor-
loopig nog geen plan om dood te gaan.
Helaas zgn we gehandicapt door de kleine
garnalen, die op Texelsche reede worden
gevangen.
Te IJmuiden wordt, dank zij Voorzitters
werken, van ".80—3.46 per llt betaald.
Door de concurrentie der grosisers te bre
ken, kon spr. voor de Heldersche garnalen
te Amsterdam bereiken een prys van 1-89
3.40 per lit.
Te IJmuiden hebben de visschers van hier
garnalen kunnen visschen, zoodat zg daar
mede tijdelijk een loonend bestaan hadden
en steun van gemeentewege niet noodig was.
Het verschijnsel deed zich dan ook voor,
dat winkeliers hem zeiden: het gaat zeker
goed met je vischers! Immers, deze men-
schen betalen grif als ze geld hebben!
Maar dit werk is eigenlijk niet sprekers
terrein.
Moet ik daarom dezen arbeid vaarwel
zeggen? Dag en nacht is spr. er voor in de
weer. Het heeft hem gegrepen en hg laat
het niet los.
We moeten ook hebben een Visscherij
Courant, die hier ter plaatse wordt uitge
geven.
De visschers zelf kunnen voor al dit werk
geen gelden meer opbrengen. Ze moeten zich
gesteund weten door daden, niet alleen door
woorden.
Het Gem.-bestuur gaat reeds voor, maar
de geheele burgerij moet achter ons staan,
want anders gaat Harlingen strijken met
hetgeen Den Helder uit den aard van z'jn
Ugging en zijn visscherü-outillage toekomt.
Een krachtige opwekking voor meer dona
teurs werd nog gedaan en spr. zou gaarne
zien, dat verschilende personen hun inz'ch
ten naar voren brachten.
Na korte pauze kreeg wethouder B0
Boer het woord
Spr. bracht allereerst een warm woor
van dank en waardeering aan den heer
Stevenson voor alles wat hij in het belang
van het vlssqherijbedrjjf had gedaan
Met woord en daad had hij, geheel belan
geloos, steeds op de bres gestaan voor
behartiging dezer belangen. Ondanks
decepties heeft de heer Stevenson volgehou
den. En hjj heeft iets bereikt. Maar d
Hercules-taak kan niet fc!gvend door
man worden verricht. Aller steun is
voor noodig.