Buitenlandsch Overzicht.
S. KROM
IPUROL
Het
Ongesloten Venster
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, W1ERINGEN EN ANNA PAULOWNA
DIEP-ZWART
REUZEN TUBE VOOR 10 CTS.
BINNENLAND
Winkel: KEIZERSTRAAT 31 - TELEF. 473
No 7678
EERSTE BLAD
ZATERDAG 23 NC~£<VJBER 1935
63ste JAARGANG
'ri Erdal product
Voor de Belgische
grensverdediging.
Het proces tegen de
moordenaars van koning
Alexander.
De deviezenprocessen in
Duitschland.
China en Japan.
VERVERIJ EN CHEMISCHE WASSCHERM
ALKMAAR - TELEFOON 4043 <3 flijnen).
Wij handhavem nog onze
HEROPENINGSPRMZEN
Examens M.O.
Radioprijsvraag NC.C. brengt
ff 35 000 op.
Een Nederlandsche geluids-
smaifilm-industrie.
Een inventarisatie van
paarden en schapen.
Opnieuw afslachting van een
deel van den veestapel?
Ruwe
schrale huid
Feuilleto n
COURANT
Abonnement per S maanden bj) vooruitbet.: Heldereche Courant f 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.
'.Nederl. Oost- en West-Indiè' per zeepost 2.10, idem per mail en overige
'landen f 8.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, f 0.70, 0.70, LModeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschynt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P« C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau; Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
AOrEETKNIIENt
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 et per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 cL
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Het optreden van Japan in NoorcUChina. -* Uitbreiding van
de sancties voor Italiëde commissie van i 8 komt opnieuw
bijeen.
De taktiek van Japan
is op het oogenblik moei
lijk te doorgronden. Het
plotselinge afbreken van
de pogingen om de Noor
delijke Chineesche pro
vinciën onafhankelijk te verklaren, heeft overal
bevreemding gewekt. Het kan natuurlijk niet
de bedoeling van Japan zijn, zonder meer zich
terug te trekken van zgn aspiraties ten op
zichte van China. Er zit meer achter, hoogere
politiek, die momenteel moeilijk te doorgron
den is.
Laat ons enkele grepen doen uit een be
schouwing in de „Nw. Rott. Crt." De gerouti
neerde overzichtschrijver van dit blad tracht
eenig licht te brengen in de taktiek van de
gele broeders, die ook voor ons Indië altijd
nog een niet te onderschatten gevaar betee-
kenen. De leuze voor Japan blijft immers nog
altijd: „Azië voor de Aziaten".
Vast staat, dat Dolihara, de Japansche
„Lawrence", de man wiens komst, waar ook
in China, een voorbode is van onrust en nieu
we Japansche expansie, door zijn regeering op
het oogenblik in de wielen is gereden. Pogin
gen daartoe hebben wij wel vroeger van Tokio
beleefd. Zij hebben op den duur echter nooit
succes gehad. Men kan alleen zeggen, dat het
oppergezag in Japan er in geslaagd is, de troe
pen op het vasteland tenminste ervan af te
houden, een conflict met Rusland uit te lok
ken. Ook dat hadden zij gaarne gewenscht. In
China echter hebben zij verder vrijwel onge
breideld hun gang kunnen gaan. Aan de be
denkingen van Tokio hebben zjj zich steeds
minder gestoord. Nu echter is hun ultimatum
aan Nanking, dat de zelfstandigheid van de
Noordelijke provinciën onder voogdij van
Japan natuurlijk eischte, door het opper
gezag verloochend. Dolihara is boos, zoo ver
nemen wij, en dat is begrijpelijk. Hij heeft
Peking verlaten, want Tokio heeft niet langer
of tijdelijk niet meer toegestaan, dat hij
te Peking, met te voren reeds gewonnen Chi
neesche autoriteiten over het lot der Noorde
lijke provinciën onderhandelde. Tokio wil dat
nu zelf doen, door middel van zijn gezant te
Nanking, met Tsjiang Kai-sjek persoonlek,
Intusschen heeft de Japansche gezant te
Nanking, Argosji, een heel lang gesprek met
Tsjiang gehad. Het gevolg is, dat hy nu over
tuigd heet te zijn van de vriendschappelijke
gevoelens van de Chineesche regeering tegen
over Japan. De Japanner ziet dus de mogelijk
heid van vreedzaam groote doeleinden te be
reiken. Wjj achten dat allerminst onmogelijk.
China hoeft maar fce beginnen met, zooals in
de oorlogsjaren, Japan een monopolie van hulp
en voorlichting, een feitelijk protectoraat dus,
toe te staan.
Heel erg geruststellend, tegenover de on
rustwekkende dingen uit Japan, vinden wjj de
nieuwe berichten nog geenszins zoo zegt
het blad. Wij zouden er eerst gaarne wat meer
van weten.
De opzet van den Vol-
Het Optreden kenbond met zijn sanc-
van Japan ^ies tegenover Italië is,
het de voortzetting van
den strijd in Abessinië
onmogelijk te maken. Italië mag dan vlaggen
op den dag dat de sancties in werking gaan
en de geheele bevolking mag zich solidair ach
ter de regeering scharen, tenminste mag den
schijn daarvan aannemen, innerlijk zal het wel
een andere houding hebben, dan die, welke
zich naar buiten moet openbaren. Italië zal
het straks zwaar te verantwoorden krijgen, te
meer waar blijkt, dat de Volkenbond het niet
by halve maatregelen zal laten.
Op het Volkenbondssecretariaat toch werd
Donderdagavond bekend gemaakt, dat De
Vasconcellos de commissie van 18 tegen Vrij
dag 29 November weder heeft bijeengeroepen.
Het is de bedoeling, dat de commissie van
18 dan zal nagaan of met het oog op de hou
ding van niet Volkenbondsstaten, een besluit
van de conferentie van de Volkenbondsstaten
om de reeds in beginsel aangenomen uitbrei
ding van uitvoerverboden naar Italië binnen
korten tijd in werking te doen treden, rede
lijke kans op doeltreffendheid zou bieden.
Zooals men weet heeft de commissie van 18
op 6 November verklaard, dat het wenschelijk
zou zgn, dat ook de uitvoer van petroleum,
ijzer, staal en steenkool naar Italië zou wor
den verboden, zooodra de noodzakelijke voor
waarden voor de toepassing van de uitbreiding
der lijst der uitvoerverboden verwezenlijkt
zullen zgn. De commissie van 18 heeft toen
tevens besloten aan de regeeringen later een
datum voor de in werking treding van deze
nieuwe sanctiemaatregelen te zullen voorstel
len, indien de antwoorden der Volkenbonds
staten over hun bereidwilligheid om ook aan
deze uitbreiding der sancties mee te doen en
indien de ter beschikking van de commissie
van 18 komende inlichtingen over de vermoe
delijke houding van. niet Voikenbondsstaten
voor dit vaststellen van den dag der in wer-
kingtreding der nieuwe sanctiemaatregelen
doelmatig zouden maken.
Uit het feit, dat De Vasconcellos besloten
heeft de commissie volgende week te doen bij
eenkomen, leidt men hier af, dat thans vol
doende kans bestaat, dat de niet Volkenbonds
staten, in het bijzonder met betrekking tot
petroleum en de daarvan afgeleide producten,
een uitvoerverbod van de zijde der volken-
bondsstaten althans niet van zijn practische
beteekenis zullen berooven.
Voorts zal de onder-commissie van de com
missie van 18, die belast is met de bestudee
ring van het antwoord der regeeringen over
de toepassing van reeds overeengekomen sanc
tiemaatregelen op Woensdag 27 November in
haar eerste vergadering bijeenkomen.
DE DOOD VAN JELLIOOE.
De chef van den marinestaf, vice-admiraal
De Graaf, heeft Donderdag een bezoek ge
bracht aan de Engelsche legatie ten einde
aan de Engelsche marine de deelneming van
de Nederlandsche marine te betuigen met
het overig den van admiraal Jellicoe.
Een extra-cirediet van ruim 71 mil-
iioen frank.
De correspondent van de Nw. Rott. Crt. te
Brussel meldt, dat op de buitengewone be
grooting voor het dienstjaar 1936 een crediet
is voorzien van 71.895.000 frank, bestemd om
de voltooiing van de fortenketen, op het
plateau van Herve en ook bezuiden Gent,
mogelijk te maken. In de allereerste plaats
zal het fort te Battice worden voltooid.
Daarna komen de vestingwerken te Neufcha-
tel, Pepinster en Remouehamps aan de beurt.
Bij het fort te Eben-Emael zullen schuilplaat
sen voor mitrailleurs worden gebouwd ten
einde de bruggen over het Albert-kanaal on
der vuur te kunnen nemen.
De infanterie-stelling bezuiden Gent is zoo
goed als klaas. Zij strekt zich uit van Astene
op de Leie, over Ecke, Munte en Landskou
ter tot Kwatrecht op de Schelde. Ook voor
de „waterlinies" in de provincies Antwerpen
en Limburg is een extra-crediet uitgetrok
ken.
Reuter meldt uit Aix-en-Provence:
Woensdagavond heeft mr. Desbons gezegd:
„Ik ben op onwettige wijze als advocaat ge
schrapt. Onder deze omstandigheden heb ik
besloten me te associeeren met mr. André
Berthon, die zich met mij voor de balie zal
melden."
Hij voegde hieraan nog toe het niet onmo-
getlijk te achten, dat men ten slotte er nog
toe zal moeten overgaan de zaak der Oestas-
ji's naar een nieuwe zittin; van het Hof van
Assiesen te verwijzen.
Mr. Hesbon# en de Parysche balie.
Mr. Desbons, de advocaat van de Oestasji's
wiens schrapping als advocaat zonder hooger
beroep te Aix uitgesproken werd, is een ken
ner van het naburige Oosten, vooral van de
Balkanvraagstukken.
In het gerechtsgebouw te Parijs wordt die
afzetting levendig besproken. Sommige leden
van de balie betreuren, dat op de „berisping",
die hem reeds ten deel gevallen was, terstond
de schrapping gevolgd is. Huns inziens had
de president van het hof hem eerst voor een
tijd moeten schorsen; Desbons is nu niet in
staat zich te verdedigen.
zy bedreigen het bestaan van vele
kerkelijke instellinge» en orden.
De talrijke processen tegen leden van gees
telijke orden zaaien naar de Berlijnsche
correspondent van de Neue Ziircher Ztg. con
stateert in katholieke kringen groeiende
onrust en ontsteltenis, die weldra in het
uiterst pessimisme zullen overgaan. Met de
20 zaken, die alleen te Berlijn zijn behandeld
is nog niet de helft van den voorraad uitgeput.
Telkens en telkens worden katholieke pries
ters gebrandmerkt als volksverraders en er
ls geen katholieke pers meer die hen daar
tegen in bescherming kan nemen.
De financieele gevolgen zijn, bovendien
voor de kerkelijke instellingen zoo fataal, dat
vele hun bestaan bedreigd achten.
De opgelegde boeten, waarvoor de orden
aansprakelijk worden gesteld, beloopon thans
reeds meer dan zes millioen mark en als dat
zoo doorgaat zal stellig een groot deel van de
kloosters, orden en congregaties in de uiter
ste moeilijkheden komen. Bij de processen,
met Inbegrip van die welke nog in het sta
dium van instructie verkeeren, is weliswaar
slechts 1/10 van de Duitsche katholieke In
stellingen betrokken, maar door de finan
cieele betrekkingen, die er met andere instel
lingen bestaan, zal wel de helft ernstige
schade lijden.
In het proces tegen zusters van de orde
der Christelijke iiefde te Paderborn heeft de
rechtbank te Berlijn vanochtend vonnis ge
veld. Aangezien verscheidene punten van de
aanklacht niet loudbaar wa-en gebleken, zijn
ed straffen nogal meegevallen. Zuster Adal-
berta heeft wegens 2 vergrijpen tegen de de-
viezenverordening 1 jaar en 3 maanden ge
vangenisstraf en 7000 mark boete gekregen,
zuster Rupertella 1 jaar gevangenisstraf en
6000 mark boete, en zuster Alfreda 9 maan
den gevangenisstraf en 2000 mark boete.
Zuster Godeharda is vrijgesproken.
De matiging van Japan misschien
maar schijnbaar. Een zonderlinge
verklaring.
Volgens den correspondent van de Daily
Herald te Peking is de staking van de be
sprekingen te Peking over het uitroepen van
de autonomie geen terugtocht van Japan;
doch een bijna geheele onderwerping van
Nanking.
De regeering van Nanking zou bereid zijn
te onderhandelen over een feitelijk protecto
raat van Japan over geheel China.
Dit zou de grondslag zgn van de opdracht
van Tsjiang Kai-sjek „alle Chineesch-Japan
sche problemen te bespreken."
De afkondiging der autonomie uit
gebleven, Doihara uitgeschakeld?
De afkondiging der autonomie voor de vijf
Noord-Chineesche provinciën, die Woensdag
zou geschieden, heeft niet plaats gehad. Aan
wijzingen, die op het laatste oogenblik uit
Nanking waren binnengekomen, zgn voor de
autoriteiten hier aanleiding geweest den ver
trouwensman van het leger in Kwantoeng,
generaal Doihara, mede te deelen, dat geen
verdere onderhandelingen met hem kunnen
worden gevoerd. Over alle kwesties, die zoo
wel Japan als China betreffen, worden offi-
cieele besprekingen gehouden tusschen de re
geering te Nanking en den bij haar geaccre-
diteerden Japanschen ambassadeur.
De autonomie niet opgegeven?
Het Japansche telegraaf-agentschap Rengo
te Tokio, meent te weten, dat de afkondiging
der autonomie van Noord-China niet is op
gegeven, maar slechts voor enkele dagen uit
gesteld.
WEGZENDEN VAN LEERLINGEN.
Parallel-klasse of H.B.8. bltytt be
staan.
In Juni 1935 heeft de minister van Onder
wijs te kennen gegeven dat hij, teneinde tot
vermindering van de kosten der Rgks-
H.B.S.en te komen, een aanvuling van het
reglement dier scholen overwoog in dien zin,
dat leerlingen der eerste klasse, die, na een
jaar die klasse te hebben gevolgd, voor het
onderwijs aan de school ongeschikt zijn ge
bleken en die, indien zy voor de tweede maal
die klasse zouden doorloopen, vorming van
ter y;r.
een extra-parallelafdeeling noodig zouden
maken, by het einde van den cursus van de
school moeten worden verwijderd. Voor de
gemeentelgke en de bgzondere H.B.S.en zou
hetzelfde dan ook moeten worden ingevoerd.
Thans vinden wy in de „Mededeelingen"
van het Departement, dat de bedoelde maat
regel voorshands niet zal worden toegepast;
de minister wenscht hem eerst in „breeder
verband" te bezien.
Eiseta van algemeens ontwikkeling.
Termjjn vrijstelling aaet twee jaar
verlengd.
Het Staatsblad No. 652 bevat een konink
lijk besluit, waarbij art. 4 van het id. id. van
27 December 1934 nader gewijzigd wordt.
Deze alg. maatregel van bestuur loopt over
den eisch van „voldoende algemeene ontwik-
kelin" van candidaten voor acten middelbaar
onderwas. Het K. B. van 1934 heeft deze
zaak geregeld, en eischt voor het afleggen
der examens M.O. bepaalde diploma's, gym
nasium, vijfjarige H.B.S., resp. -handelsschool
of middelb. technische dagschool, acte hoofd
onderwijzer of gewone lagere acte met twee
bijacten, enz. enz.
De overgangstermijn, die daarbij was ge
steld, is thans van 1 Januari 1939 tot t Ja
nuari 1941 verlengd: tot dien tjjd zijn zij,
die van den minister een testimonium, heb
ben gekregen, dat zjj bij de inwerking tre
ding van het besluit hun examenstudie „op
regelmatige wijze en onder voldoende lei
ding" al waren begonnen, recht op vrijstel
ling; zij moeten echter bij den minister van
Onderwijs voor 5 Januari 1936 het testimo
nium daarvoor aanvragen.
„SIBAJAK" WEEK IN DM VAAK®.
De „Sibajak" van den Rotterdamschen
Lloyd, wier passagiersaccomodatie is uitge
breid door vermeerdering en verruiming van
hutten en het aanbengen van een sportdek,
komt 27 November weer in de vaart, op wel
ken dag het schip vertrekt naar Batavia. De
„Slamat", die tijdelgk heeft dienst gedaan
ter vervanging, wordt dan weer opgelegd.
De telling der extra-frankeering op de op
lossingen der N. C. C. radioprijs vraag van 1
Octaber „Wie z'n hoed is dat?" ls geschied.
De uitkomst hiervan is, dat een bedrag van
35.643,88 ten goede van het comité ia ge
komen.
Nederlandsche arfeeldskimfefoa,
Onder directie van mr. J. van den Bereh
is te 's-Gravenhage opgericht de Omnicum
Film Maatschapg een onderneming, die zich
ten doel stelt Nederlandsche gëluidssmalfilm
te produceeren. Behalve een weketijksch jour-
naai, zullen ook cultureele-, propganda- en
ondcrwijsfilms worden vervaardigd.
De onderneming heeft uitsluitend Neder
landsche arbeidskrachten in totaal twintig
in haar dienst.
Het materiaal voor opname en reproductie;
waarmee wordt gewerkt, is zooveel mogelijk;
van Nederlandsch Fabrikaat.
Sterke stijging foy schapen en
veulens.
Het Hbl. publiceert de provinciegewgze ge
specificeerde uitkomsten der tot dusver ge-'
heim gehouden inventarisaties van den paar
den- en schapenstapel, gehouden vanwege het
College van agrarische Regeeringscommissa-
rissen.
Het aantal in 1935 gefokte veulens is 3$
pet. grooter dan in het vorige jaar; het aan
tal paarden beneden 3 jaren steeg met 10 pet
dat der oudere paarden bleef vrijwel gelijk.
Het aantal schapen en lammeren is weer
even groot als in 1920 en veertig procent
grooter dan in 1930.
Het aantal stuks mestvee is dit jaar 40 pet
grooter dan-vorig jaar.
De méikproduetie-beperidng.
Het Vaderland deelt mede, dat maatregelen
in voorbereiding zijn voor het opnieuw af
slachten van een deel van den veestapel. Naar
de Nw. Rott Crt verneemt worden derge
lijke maatregelen nog slechts overwogen. De
minister heeft, zooals men weet, medege
deeld ,dat het huidige systeem van beperking
van. de melkproductie wordt teruggenomen;
niettemin is men van oordeel, dat de melk
productie nog steeds te groot is.
Kan men niet tot een beperking van het
product zelf komen, dan schiet er dus at
weinig anders over dan beperking van het
productie-apparaat, de koe. Het zou in dit
geval om 100.000 koeien gaan. Het is even
wel de vraag, of het Landbouwerisisfonds
rgk genoeg is om een dergeiijken maatregel
te financieren. Men vreest, dat vrijwillige
beperking niet tot het gewenschte resultaat
zou leiden en men dus den boeren een leve-
ringsplieht zou moeten voorschrijven.
Inmiddels is last gegeven met de voorbe
reiding van de meikbeperking voort te gaan,
in dier voege dat men voor eik bedrgf het
percentage berekent va de beperking op dö
melkproductie, die zou moeten worden opge
legd. Heeft men eenmaal die berekening ge
maakt, dan zou men uit dit percentage be
sluiten tot het aantal koeien, dat elk bedrijf
in het belang der beperking heeft af te staan.
en springende lippen
"D00S 30-60,TUBE BiJ. AP0Xh,-£N 0RQGIETEN
Naar het Engelsch van
ETHEL WHITE
2)
Gisteren had hy haar hand in z(jn verma
gerde vingers genomen.
„Trouw met mg, Hanna", had hij gefluis-
.Zoodra u beter bent," was haar antwoord
geweest, zonder een seconde van aarzeling.
Sedertdien noemde hij haar Hanna. Haar
naam klonk als muziek in haar eigen ooren.
Maar haar droom wac wreed verscheurd door
het inctdcnt van den leeggeloopen cylinder.
Ze wist, dat bij nóg zoo'n nalatigheid zyn le
ven wel eens aan een zgden draad kon han
gen.
Ze dwong zich aan iets anders dan aan dit
vreeselgke te denken en verdiepte zich in oe-
schouwingen over het karakter van haar col
lega. Tot nu toe had zjj haar alleen vluchtig
aan de maaltgden ontmoet en Zuster Claire
was zwijgzaam en teruggetrokken geweest.
Vanavond had zij een onmiskenbare per
soonlijke antipathie tegen zichzelf ontdekt en
Zuster Hanna meende de oorzaak te kunnen
raden.
De toestand vormde een vruchtbaren bo
den voor jaloezie. Twee vrouwen waren, In
©en eenzame omgeving, gedwongen tot nauw
cortact met een patiënt en een dokter, beide
jonggezellen. Ofschoon Zuster Claire niet de
charmes van haar collega bezat en dan ook
niet de palm der overwinning verwierf, was
het duidelijk dat ze allerminst vrij was van
vrouwelijke ijdelheid. Uit haar pijnlijke ma
nier van loopen leidde Zuster Hanna af, dat
ze haar groote voeten door te nauwe schoenen
trachtte te maskeeren en ten overvloede had
zij haar eenige malen betrapt, dat ze haar ge
zicht nauwkeurig in den spiegel bestudeerde.
En de glimp van haar gemoedsgesteldheid,
die zij zooeven gekregen had, gaf Zuster Han
na een gevoel van beklemming.
Het huis was heel stil. Nu alles gesloten
was, miste ze de geluiden van de ruischende
boomen buiten en van den regen tegen de
vensters. Ook de opgewekte stemmen van 't
echtpaar lies waren verstomd, nu de huisbe
waarder erop uitgetrokken was. De stilte zou
een achtergrond kunnen zijn voor geluiden,
die ze niet wilde hooren.
Ze praatte hardop, om de geruststelling van
haar eigen stem te hebben.
„Gezellig als Zuster Claire het op haar heu
pen heeft vanavond! Dat kan een mooie boel
worden... Ik zal maar eens gaan kijken hoe
ver juffrouw Hes met het avondeten is."
Toen ze de deur naar het sousterrein
opende, voelde ze zich al 'n beetje meer op
haar gemak. De warme lucht uit de keuken,
sloeg haar met iets van weldadige huiselijk
heid tegemoet en een streep licht viel uit
juffrouw lies' heiligdom naar buiten.
Toen ze de keuken binnentrad, was er ech
ter nog geen spoor van het avondmaal te
bekennen. Jufrouw lies, strooblond en met
blozende wangen, zat aan de tafel, haar
hoofd begraven in haar struische armen.
Zuster Hanna schudde haar zachtjes tyf
den schouder heen en weer ze hief langzaam
en moeilgk het gezicht naar haar op.
„Hemeltje, juffrouw Hes! Bent u ziek?"
„Eh... ik... m'n hoofd...... zoo suf... zoo
zwaar..." stamelde ze'n borrel... sterk
'ik..."
Zuster Hanna keek achterdochtig naar een
leeg glas op het aanrecht, toen Juffrouw lies'
vuurood hoofd weer als een geknakte zonne
bloem omlaag viel.
Zuster Claire hoorde haar haastige voet
stappen op de trap. Ze kwam Zuster Hanna
op het portaal tegemoet,
„Is er iets?"
Ja, juffrouw Hes. Ik geloof dat ze dronken
is. Gaat u even mee?"
Toen Zuster Claire de keuken inkwam,
pakte ze, na een korten, monsterenden blik.
Juffrouw Hes onder de oksels en zette haar
op haar onvaste voeten.
„Ik zou zeggen dat ze dronken is. Help me
haar maar naar boven brengen."
Het was geen gemakkelijke taak de weer
strevende massa vleesch en vet, drie trappen
hooger te krggen.
„Ze moet zich voelen als een duizendpoot
van wie elk paar beenen een anderen kant uit-
wil," hggde Zuster Hanna, toen ze de deur
van Juffrouw Hes' slaapkamer bereikten.
„Maar ik kan haar nu wel alleen baas. Dank
u wel."
Ze wilde dat Zuster Claire naar den zieke
zou teruggaan, inplaats van haar zoo strak
te staan aankijken.
„Waar kijkt u naar?" vroeg ze geïrriteerd,
toen de ander niet heenging.
„Valt u niet iets op... Iets eigenaardigs?"
„Watt"
In net flauwe lichtschijnsel leken Zuster
Clalre's oogen ledige, donkere putten.
„Vandaag." hernam ze, „waren we met ons
vieren, Eerst gaat Ilee weg. Nu verdw^nt juf
frouw Hes. Blijven twee over. Als er met u
of mg iets gebeurt, ia er nog maar een."
Toen zuster Hanna juffrouw Hes in bed
hielp, overwoog ze, dat Zuster Claire zeer
gedecideerd geen opwekkend gezelschap was.
Ze had er een handje van om aan een dood
natuurlijke reeks van gebeurtenissen, den
schijn van een luguberen samenloop te geven.
Zuster Hanna hield zichzelf met nadruk
voor dat Hes' afwezigheid het gevolg was
van haar eigen zorgeloosheid, terwijl zijn
vrouw buiten gevecht was gesteld door een
kennelijk teveel aan alcohol. Misschien had
zij zich moed willen drinken.
Toch, een zwarte mantel van vrees en be
klemming bleef over haar. Een spookbeeld
doemde voor haar geest op dat Zuster
Claire iets zou overkomen. Als ze alleen ach
terbleef, zou ze gek worden van angst...
Het was een visioen dat haar zenuwen aan
greep. Het leege huis een duistere schuil
plaats voor loerende schaduwen. Niemand op
wien ze zich verlaten kon, van wien ze hulp
te verwachten had. Haar patiënt... een dier
bare last en een heerlijke, maar zwaar-druk-
kende verantwoordelijkheid.
Het diepe donker van buiten scheen zich
om de muren te sluiten en die in te drukken.
Wat had Zuster Claire ook weer gezegd? „Je
staat verstelu, hoe dergelijke menschen ach
ter allerlei dingen komen..." Deuren en lui
ken mochten gesloten en gegrendeld zijn, een
bloeddorstig monster als die waanzinnige stu
dent, zou zijn weg naar binnen vinden.
Het plotselinge rinkelen van de telefoon
bei in de hal, ver beneden haar, deed haar
haast ineenkrimpen. Ze bleet over haar schou
der kijken, terwijl ze met een wee gevoel in
haar knieën de trappen afliep. En met een
trillende hand nam ze den hoorn van, het toe
stel.
Het wat een onuitsprekelijke opluchting de
welbekende stem van Oi. Jones te hooren.
Hy had echter ernstig nieuws. Haar hart
begon weer m haar .eel te kloppen.
„Dank u wel, dokter, dat u opgebeld hebt,"
zei ze, heesch van emotie, „Als u wat meer
weet, hoor ik wel van u."
Meer weet waarvan
Zuster Hanna schrok op by Zuster Ciaire's
onverwachte vraag. Ze was ook naar beneden
gekomen, geruischioos op haar zachte ver
pleegsterspantoffels,
„Het was de aoktor," vertelde Zuster Han
na, haar best doende op onverschilligen toon
te spreken. „Hy dacht erover andere medicy-
nen voor te schrijven."
„Waarom ziet u dan zoo bleek, ais het ai-
leen maar dat was? U beeft over uw heele
lichaam..."
Zuster Hanna besliste, dat het 't beste was,
de waarheid te zeggen.
„Om eerlgk te zgn," vervolgde ze, „ik heb
daarnet een afschuweiyk bericht gekregen.
Ik wilde liever niet, dat u het ook zou we
ten, want het dient nergens voor als we
allebei doodsangsten uitstaan." Een wrange,
geforceerde glimlach trok over haar gezicht.
„Maar nu Ik er over nadenk, moet het voor
u een geruststelling zyn."
„Wat bedoelt u?"
„Wel, u zei, dat hg wel gauw zyn slag
zou slaan, en nu is er weer een moord ge
pleegd!"
„Waar? Wanneer? Vertel het gauw."
Zuster Claire greep haar btj den arm,
terwij! de haastige woorden over haar lip
pen kwamen.
„Het... het is wéér een verpleegster. Ge
worgd, ais de anderen. Ze hebben het lichaam
daarnet in een steengroeve hier In de naby-
held gevonden en. Dr, Jones heeft de lijk
schouwing verricht. De politie tracht haar
tdentieteit vast te stellen."
Zuster Clalre's oogen waren wyd en star,
„Weer een verpleegster! Dat zyn er
vier..."
Met plotseiingen argwaan richtte ze zich
tot liaar collega.
„Waarom belde de dokter op?"
„Om te zeggen, dat we extra-voorzichtig
zouden zyn."
„Dus hy ls in de buurt?"
„Weineen. De dokter zei dat het slacht
offer al drie of vier dagen dood moest zyn,
Hy Ji natuutiyk al myien ver weg."
„O, ny kan dlchterbg zgn dan u denkt."
Zuster Hanna keek onwillekeurig naar de
voordeur. Ze had een gevoel alsof haar
h'-efd zou barsten het was haar onmoge
lijk om behoorlijk te denken. Maar ergens
achter in haar bewustzgn hamerde, pg'nlgk
en zonder ophouden, een vraag:
Had ze iets vergeten?
Het gezicht van de krampachtig-trekken-
de lippen van Zuster Claire herinnerde haar
eraan, dat ze kalm moest zgn voor twee.
„Ga naar den patiënt terug," vermaande
ze, „dan zal ik onderwijl voor eten zorgen.
We zullen ons allebei flinker voelen als wa
wat hebben gehad."
(Wordt vervolgd),
