Buitenlandsch Overzicht.
„VELO" TAFELBILJARD,
HET
GESTOLEN KIND
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND
Diverse Winterschotels
en Erwtensoep
25 cent per portie.
De jodenvervolging in
Duitschland.
De spoorlijnen door de Japanners
bezet.
TAFELBILJARDS zijn er vele, maar er is slechts één
dat de kroon spant boven de velen.
Vanaf f 37 50
Een interview met
Hitier.
Amnestie voor alle
veroordeelden
Kondylis dreigt
Antwoord van Nederland
aan Italië inzake
de sancties.
DRAISftlAv/NNVALKENBURCTS-
-•iLEV ERTR;
LEEUWARDEN-
FEUILLET ON
EEN VERHAAL UIT AFRIKA
COURANT
Abonnement per S maanden by vooruitbet: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.
Neder! Oost- en West-Indlë per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ot; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ot.
Zondagsblad resp. 0.50, f 0.70, 0.70, LModeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. O. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij) v/h. C. DE BOER Jr.
Bureaut Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 418
Post-Glrorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prya. Kleine advertentlën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; by nlet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Roosevelt en het ItaliaansctvAbessijnsch conflict,
tegen het geloof in Duitschland.
De strijd
De houding van Ame
rika In het Italiaansch-
Abessijnsch conflict
geeft wel aanleiding om
er zich in verwonderde
termen over uit te laten.
Wat zien we immers gebeuren?
Niets meer en niets minder dan dat de
Vereenigde Staten eigenlek nog scherpere
maatregelen nemen, althans veronderstel
len te nemen, tegen de oorlogvoerende
landen, dan de Volkenbond tot nu toe
heeft durven en kunnen doen. De V.S.
w.ilen voor alles neutraal blijven, dus wil
noch de strijdenden, noch den Volkenbond
bevoordeeien.
Doch als zy, wat de dagbladen melden,
een volledig embargo op petroleum willen
leggen, dan behelst dit niet anders dan
een steunen van de Volkenbondspolltiek.
Incm^s utze maatregel heeft hetzelfde ka
rakter als het toepassen van een sanctie,
waartoe de VolkenDond nog niet besloten
heeit! het is nog niet heeleniaal zeker, of de
V.ti. een algeheei ölie-elnbargo zuilen bewerk-
stenigen; aangenomen kan immers wórden,
dat, geinen in net licht der neutraliteit, naar
boute landen de normale export van de nor-
mme benoefte zal blijven piaats vinden.
^et spreekt vanzelf, dat de United States
niem liever dan vrede in Oost-Afrika zullen
zien, want zy beseffen heel goed, dat de
oonog daar, de volkeren in Europa hun koop
kracht en hun vrye bewegingen ontneemt Hoe
spoediger dus de oorlog voorby is, des te beter
voor de Amerikaansche belangen. En dan is
er nog een speciale reden, om die vrede te
erlangen, doch wij halen hiervoor een gedeelte
van een hoofdartikel uit het Alg. Handelsblad
aa:i
-a het Oosten pakken zich wolken samen,
ook boven zeer reëele Amerikaansche belan
gen in en om China. Onze correspondent te
Tokio heeft gisteren nog uiteengezet, dat de
Japansche expansiedrang minder zal worden
ingetoomd, naarmate de verdeeldheid in
Europa grooter is, Amerika heeft dus b(1 den
Europeeschen vrede behalve een algemeen,
thans ook een een bijzonder belang. En bin
nen de grenzen van een „ongebonden" positie,
welke elke Amerikaansche regeering -t- die
nu eenmaai rekening moet houden met den
afkeer der Amerikaansche publieke opinie
van bindende afspraken in de buitenlandsche
politiek voorloopig zal moeten handhaven,
toont Washington zich bereid om tot het
herstel van dien vrede langs een omweg aan
bepaalde pressie-maatregelen mede te werken.
Gelijk het ook onder een vorige regeering met
Genève in los verband medewerkte in de
Mandsjoerijsche quaestie. Ook toen was
Amerika's eigen belang in het spel. Ook toen
was de werkelijke tegenspeler: Japan. Maar
ook toen aarzelde Genève om van die mede
werking het ruimste gebruik te maken.
Van belang is. dat na de Republikeinsche
regeering van Hoover en Stimson, nu ook de
Democratische regeering van Hoover en Huil
practisch den weg naar Genève wéét te
vinden. Uit eigen be'ang voorwaar! Maar
wanneer dat eigen belang, misschien zelfs
K08^8JN'S AUTOMATIC
ondanks zichzelf, in dienst gesteld kan worden
van een principieel juiste gedachte van rechts
orde, dan is er reden om zich over die ont
wikkeling van zaken te verheugen. Het prac
tisch aanhalen van de banden tusschen den
Volkenbond en den opvolger van zijn stichter,
kan op den duur slechts in het belang zijn
van de macht achter een rechtsbeginsel, dat
met vallen en opstaan zal voortschrijden.
Het optreden
der nazi's
tegen het
kathol isisme.
Het natlonaal-socialis-
tisch bewind tn Duitsch
land durft alles aan. Het
heeft den moed van
Ijzeren consequentie. Wel
kan het niet alles op
eens. Ook Hitier moet
tenslotte met mogelijk
heden rekening houden.
Maar alles wat op zijn programma staat,
komt aan de beurt. Zelfs meer dan dat, omdat
hy tn „Mein Kampf" nog het streven naar
overzeesch gebied voor Duitschland verwierp,
terwijl hij het nu stelt als een doel, dat hij
nooit uit het oog zal verliezen. Het is zelfs
een kwestie die, door de verwikkelingen met
Italië, onverwacht gauw acuut zou kunnen
worden. W(j hebben daarop reeds gewezen.
Italië ls bezig voor Duitschland de gelegenheid
te scheppen.
Aldus de N. R. Ct., in een hoofdartikel,
maar, voegt het blad er aan toe, er zijn nog
dingen, waarvoor de Duitsche regeering nog
terugschrikt. „Al haar economische schroom
is verpersoonlijkt in de figuur van Dr.
Schacht" Zoo is er op godsdienstig gebied
een aarzelen in het optreden tegen de pro-
testantsche kerk op te merken, maar ander
zijds frappeert de houding, die de nazi-regee
ring tegen de R.K.-kerk Ingenomen heeft. W®
denken daarbty aan het proces tegen den bis
schop van Meissen (nota bene een bisschop
werd gevangen gezet!), aan de huis
zoeking in het bisschoppelyk paleis en aan
de arrestatie van twee medewerkers van den
bisschop.
Afgezien nog van de vraag, of de Duitsche
regeering kraohtens het concordaat met het
Vaticaan daartoe het recht had, kunnen we
hier toch spreken van een op z'n zachtst uit
gedrukt „brutaal" optreden.
Wij volgen hier het genoemde hoofdartikel
nog even op den voet:
Totnogtoe is de nationaal-socialistische re
geering beslist de sterkste gebleken in den
strijd tegen het katholicisme. Zij heeft zich het
bezit van alle strategische en tactische punten
weten te verzekeren, en maakt daarvan het
uiterste gebruik.
Men ziet, de toestand is wel fraai!
De katholieke pers verdween. De nog be
staande katholieke bladen moesten soms arti
kelen opnemen tegen de kerk, volgens een
tutgeWK van de Osservatore Romano. Toen er
te Rome een tentoonstelling zou worden ge
houden van de katholieke pers in de were d,
en men het Duitsche ministerie voor propa
ganda om medewerking vroeg, kreeg men
ten antwoord, dat deelneming onmogelijk was,
omdat er geen katholieke pers meer in
Duitschland bestond!
Dr. Naumann gearresteerd; de
Bond van Nationale Duitsche Joden
ontbonden.
Dr. Naumann, de voorzitter van den Bond
van Nationale Duitsche Joden, is gearres
teerd. Hij had in den oorlog aan het hoofd
van een bataljon gestaan en is steeds over
tuigd geweest, dat een volkomen opgaan in
de natie de plicht van de Duitsche Joden was
en hjj heeft dit doel zijn geheele leven voor
gestaan. Het feit, dat een regeering het be
wind In handen nam, welke de Joden buiten
de Duitsche volksgemeenschap wil sluiten,
heeft Naumann niet in die overtuiging kun
nen schokken. Integendeel bleek hieruit vol
gens zyn opvatting, dat de Joden zich veel
eerder en ln veel sterker mate met de Duit
sche volksgemeenschap hadden moeten iden-
tificeeren; dan ware een reactie tegen de
emancipatie nimmer mogelijk geweest.
Eenige weken geleden ontving nu dr. Nau
mann een aanschrijving om zjjn bond te ont
binden, daar deze na de wetten van Neuren
berg geen reden van bestaan meer had. Van
de zijde der autoriteiten is dit consequent,
maar dr. Naumann wilde van zijn standpunt
ook consequent blijven en voldeed niet aan dit
verzoek. Nu ls het bureau van dezen bond,
die nog steeds eenige duizenden leden telde,
door de staatspolitie gesloten. Dr. Naumann
zelf is gearresteerd, niet alleen omdat hij den
bond niet had ontbonden, maar ook omdat
hij bij zijn vele bekenden, welke hij in de
onderscheidene ministeries had, levendig werk
zaam was geweest ten behoeve van onder
scheidene Joodsche advocaten en notarissen,
hetgeen volgens de thans heerschende opvat
tingen kan worden beschouwd als poging om
de werkzaamheden van partij-organen tegen
te werken, hetgeen bij de wet verboden ia.
DE EVANGELISCHE KERK IN
DUITSCHLAND.
De Berlynsche correspondent van de Times
meldt, dat Kerrl, de minister van kerkelijke
aangelegenheden, Woensdagmiddag een onder
houd heeft gehad met Hitier.
Naar verluidt heeft hjj de toestemming van
den Leider gevraagd oor de maaregelen, die
op de ontbinding van de Belijdenisbeweging
zouden neerkomen.
Na het gesprek met Hitier heeft Kerrl Van
gedachten gewriselc met de rijks- en de Prui
sische kerkcommissie. Hieruit wordt afgeleid,
dat Kerll zelf thans zijn verzoeningspogingen
mislukt acht.
In Hessen en Saksen la die mislukking reeda
overtuigd gebleken.
Naar men thans ook te Peking verneemt
hebben de Japansche troepen de geheele
spoorlijn Sjanhaikwan-Tientsin-Peking bezet.
Het treinverkeer op het traject Tientsin
Poekou ia geheel onderbroken. Op de trajec
ten Tientsin-Tsinanfoe en Peking-Sjanghal
laten de Japanners slechts een gedeeltelijk
verkeer toe.
De gouverneur der provincie Hopei, Sjang-
tsjen, heeft Jing Joe-kang van zijn functie
ontheven en bevel tot zyn arrestatie gegeven.
Het 29ste regiment, dat totdusverre te
Toeng-Tsjou lag, is terugetrokken. Er ia een
begin gemaakt met de ontbinding van den
miltairen raad te Peking,
lilll'illl illllllMiiililliii mllli ili i IIIWII n llllllllill'lllMII llllill nillliiÉllHI lilII lllll
BLIJDE GEBEURTENIS AAN HET
JAPANSCHE HOI.
Reuter meldt uit Tokio dat de Keizerin het
leven heeft geschonken aan een zoon.
Zooals men weet had het keizerlijk echtpaar
reeds een zoon en drie dochters.
Over de wetten van Neurenberg, het
herstel van het leger en de koloniale
kwestie.
Naar het D.N.B. meldt, heeft Hitier in een
onderhoud met den Amerikaanschen journa
list Baillie gezegd, dat Duitschland het weste
lijke bolwerk ls ln den strijd tegen het bolsje
wisme, en dat het hlerby propaganda met
propaganda, terreur met terreur en geweld
met geweld beantwoordt.
Op een vraag naar de aanleiding tot do
Neurenbergsche Jodenwetten antwoordde
de rijkskanselier: „De noodzakelijkheid
van den strijd tegen het bolsjewisme was
de voornaamste aanleiding daartoe. Deze
wetten zjjn niet antl-Joodsch, doch pro-
Duitsch. Men moet de rechten van de
Dultschers beschermen tegen de destruc
tieve Joodsche invloeden".
Hitier zeide voorts, dat bijna alle bolsjewis
tische agitators in Duitschland Joden waren
en dat Duitschland door zyn ligging in de
nabijheid van Rusland voortdurend doeltref
fende maatregelen moet nemen om zich te
beschermen tegen bolsjewistische agenten.
Hitier meende, dat de Neurenbergsche wet
ten nieuwe spanning zullen voorkomen. Mocht
deze zich toch voordoen, dan zullen verdere
maatregelen noodig worden.
Op een vraag omtrent het nieuwe Duitsche
leger, antwoordde Hitier, dat het doel van de
hernieuwing is, Duitschland tegen vreemde
aanvallen te beschermen. „Duitschland is een
groote mogendheid en heeft recht op een uit
stekend leger". Naar zijn meening zou het
alleen onder den druk van een nieuwen oorlog
mogelijk zijn, een millioenenleger op de been
te brengen, zooals dat in 1914 bestond. Hij
wees verder nog op zijn vroegere voorstel, de
grootte der Europeesche legers vast te stellen
op 2 300.000 man.
Tenslotte vroeg mr, Braillie den rijkskanse
lier nog, of Duitschland nog naar de terug
gave van zijn koloniën streefde, waarop Hitier
antwoordde, dat Duitschland daarop steeds
aanspraak zou blijven maken. (N. R. Ct.)
Kondilis heengegaan,
In de audiëntie, die Kondilis gistermiddag
bij Koning George II gehad heeft, bleek de
monarch bfl zijn oorspronkelijk voornemen te
zjjn gebleven om de amnestie van de Maart
revolutie, waarop Kondilis zijn ontslag heeft
aangevraagd, hetgeen de Koning aanvaard
heeft.
De tegenstanders van de amnestie kondig
den voor 's avonds meteen een groote protest-
betooging op een der grootste pleinen van
Athene aan, in de hoop daardoor druk op den
Koning uit te oefenen.
Volgens een bericht van Stefani uit Athene
zou Kondylis een audiëntie by den koning
hebben aangevraagd om hem te waarschu
wen, dat de afkondiging van een volledige am
nestie een reactie by leger en vloot zou uit
lokken. Het hoofd van de marinewerf heeft al
ontslag genomen en -ndere officieren zouden
en bloc dat voorbeeld willen volgen.
Het departement van buitenland
sche zaken heeft z|jn antwoord ter
kennis van het Itallaansehe gezant
schap gebracht.
In antwoord op do note verbale van 11 No
vember 11., welke het Italiaansche gezant
schap aan het departement van buitenland
sche zaken heeft doen toekomen, heeft het
departement de eer het volgende ter kennis
van het gezantschap te brengen.
De Nederlandsche regeering heeft niet
lichtvaardig het besluit genomen om over te
gaan tot de toepassing van de in art. 16 van
het Volkenbond»verdrag voorziene sancties
tegenover een land, waarmede zty steeds de
hartelijkste betrekkingen heeft onderhouden
en welks geschiedenis en cultuur by het Ne
derlandsche volk een diepe bewondering op
wekt Intusschen zou deze levendige sympa
thie voor het Italiaansche volk naar de Ne
derlandsche opvatting niet kunnen recht
vaardigen, dat men zou afwijken van den
weg, die aan Nederland is voorgeschreven
door de trouw aan de verdragen verschuldigd.
Het Volkenbondsverdrag verplicht de onder
teekenaars deel te nemen aan de in art 16
voorziene sancties tegenover ieder lid, dat
zijn toevlucht neemt tot den oorlog, in strijd
met de in de artt. 12, 13 en 15 aanvaarde
verplichtingen.
Terecht merkt de Italiaansche regeering
op, dat ieder van de betrokken staten rech
ter ls over zijn eigen gedragslijn en verant
woordelijk is voor de maatregelen welke 1»U
ter zake zal nemen. Inderdaad ls het recht
van iederen staat om in zyn vry en souvereln
oordeel te beslissen of er al of niet schen
ding van het Volkenbondsverdrag heeft
plaats gehad. De Italiaansche regeering ver-
wyt aan den Volkenbond, dat deze het Ita
liaansche memorandum, waarin de Italiaan
sche regeering getracht beeft haar gedrags-
ïyn te rechtvaardigen, niet aan een grondig
onderzoek zou hebben onderworpen, De Ne
derlandsche regeering, eraan herinnerd,
dat Nederland geen deel uitmaakt van den
Raad en dat het derhalve niet vertegenwoor
digd was in de door dit orgaan Ingestelde
comité's, deelt deze meening van de Italiaan
sche regeering niet. Maar zelfs indien het
juist was. dat het onderzoek door de orga
nen van den Volkenbond van de door de Ita
liaansche regeering overgelegd stukken onvol
ledig zou zyn geweest, dan is het toch niet
minder waar. dat de geheele documentatie
overgelegd is aan de leden van den bond.
Aldus oordeelend met volle kennis van zaken,
zijn byna alle leden van den Bond en daar
onder Nederland van meening geweest, dat
het ln art. 16 voorziene geval zich hier voor
doet
De Italiaansche regeering spreekt de mee-
ning uit, dat het verbod van allen uitvoer
eerder een wezeniyke daad van vijandschap
beteekent dan een oeconomisehen maatregel.
De Nederlandsche regeering veroorlooft zich
op te merken, dat by toepassing van de sanc
ties de deelnemende staten zich hebben laten
lelden door de resoluties, welke in 1611 door
de tweede Volkenbondsvergadering met de
krachtige medewerking van de zyde van de
Italiaansche delegatie zyn aangenomen. Toen
tertijd is het by niemand opgekomen om de
maatregelen waarvan sprake was te beschou
wen als wezeniyke daden van vyandschap
ten opzichte van den staat, tegen wien zy
zouden zyn gericht.
De Nederlandsche regeering meent met
deze enkele opmerkingen te kunnen vol
staan. Verlangend om Italië by het geroeen-
schappeiyk» werk voor de versterking van de
Internationale organisatie van den vrede
wederom de plaats te zien innemen, die dit
land toekomt, spreekt de Nederlandsche re
geering de vurige hoop uit, dat het moge-
ïyk zal zyn binnen een korten termyn te ko
men tot een bevredigende oplossing van dit
noodlottige conflict
ARBITRAGE.
De Minister van Landbouw en Vlsschery
heeft aan een aantal landbouwers te Arne-
mulden, die georganiseerd zyn by de Land-
bouw-Crisls-OrganJsatle voor Zeeland, arbi
trage opgelegd inzake de vaststelling der
arbeidsvoorwaarden van de by hen werk
zaam zynde landarbeiders.
Tot arbiter is benoemd Prof. Mr. P. S.
Gerbrandy, te Amsterdam.
STEITNVERGOEDING.
Van officieele zyde wordt ons medegedeeld,
dat de steunvergoeding voor groene erwten
en schokkererwten, gedenatureerd in het tyd-
vak van 10 November tot en met 16 Novem
ber 1935, voor de kwaliteitsklassen C en D,
respectievelijk 8.20 en f 2.70 per 100 kg
zal bedragen; de steunvergoeding voor in
datzelfde tijdvak gedorschte gele erwten, vol
doende aan de standaardmonsters C. en D.
zal achtereenvolgens 3.en 2.50 per 100
kg bedragen.
NEDERLANDS GROOTSTE VRACHTSCHIP
WEER IN DE VAART.
De „Amsterdam" op 21 Januari
naar Oura$ao.
Naar gemeld wordt, staat het thans vast,
dat het grootste vrachschip van ons land, d»
Amserdam van de Kon. Ned. Stoomboot My.,
die geruimen tyd opgelegd is geweest, weer ln
de vaart zal worden gebracht. Het schip, dat
in de Zuid Pacific Lyn komt, zal 10 Januari
naar Hamburg vertrekken, keert dan vla
Antwerpen naar de hoofdstad terug en zal 21
Januari de reis naar Curagao aanvaarden.
DB HOEVEELHEID BEWAARKOOL IN
HET LANGENDIJKER TUINBOUW
GEBIED,
De invloed van de bladluizen.
De verschillende tuindersorganisaties, aan
gesloten by den Tulnderbonds, de Langen-
dyksche Groentencentrale, hebben, evenals het
vorige Jaar in de tweede helft van November
een inventarisatie gehouden van de voorraden
bewaarkool, aanwezig by de ongeveer 1400
tuinders. De cijfers werden in de kringen der
tuinders met groote belangstelling tegemoet
gezien in verband met de gevolgen van de
vernieling door de bladluizen en de daarop
gebasseerde actie, welke door tal van ge
meentebesturen en tuindersorganisaties wordt
gevoerd voor een andere regeling van den
tuinbouwsteun die tot nu toe bestond ln een
byslag op den prijs van de over de veilingen
verkochte producten. Uit de cyfers van de
voorraden, die met zorg zyn opgenomen,
biykt, dat aan roode kool aanwezig zijn 209
spoorwagons (van 10.000 kg gewicht) tegen
540% spoorwagen op hetzelfde tydstip van
1934; 169 spoorwagens gele kool tegen
1036% in 1934 en 275 spoorwagens Deensche
witte kool tegen 740 spoorwagens het vorige
jaar. Daaruit volgt dus dat de voorraad roode
kool ongeveer 29 pet., aan gele kool 16 en
aan Deensche witte kool 37 pet,, aanwezig
was van den voorraad in 1934 of 28 pet. bjj
een vergelijking van alle drie koolsoorten in
1935 en 1934. De bladluizen hebben dus wel
buitengewoon hulsgehouden.
i)
HOOFDSTUK I.
Het was doodstil. Geen blaadje bewoog en
het was koud, een yzige koude, die in de
tropen altyd het naderen van den dageraad
aankondigt. Een witte mist dreef boven de
bosschen, hing in de reusachtige wolfsmelk-
planten, waarnaast de tenten waren opge
slagen en verborg de open vlakte die stil en
zwijgzaam lag te wachter, op het opgaan
van de zon. In het kamp heerschte dezelfde
diepe stilte als ln de wijde wereld rondom.
De kleppen van de drie groene tenten waren
gesloten en ln de primitieve plaggenhutten,
waar de dragers hulsden, bewoog niets. Geen
kreet van een vogel weerklonk nog en het
bedrijvige gezoem van hommels en byen en
wespen was nog niet begonnen.
Een licht geritsel verbrak de stilte. In de
tweede tent was iemand bezig de tont te
openen, toen sloeg een voorzichtige hand het
linnen op. Een oogenblik later stapte een
lange gestalte 'in pyama naar buiten, hui
verend in de kille morgenmist. Het was
een bleeke, magere man en er lag een dlep-
neerslachtige uitdrukking op zyn gezicht,
terwyi hy peinzend stond te staren naar de
mistige bosschen in de verte. Hy huiverde
weer, toen vertrok hy zyn gezicht in een
plotselingen pynaanval en een zacht gekreun
kwam over zyn lippen. Toet. het voorby was,
lag er een uitdrukking van bittere wanhoop
in zyn oogen en hy overlegde even by zich
zelf, terwyl tty weifelend naar de andere
tenten keek. Daarop draalde hy zich óm en
ging zyn ten«. binnen. Hy kwam byna dade
lijk weer te voorschyn, met een zwaren re
volver in zyn hand. Weer staarde hy be
sluiteloos naar de twee groene tenten.
Toen liep hy langzaam naar de boomen
achter het kamp.
Voor hy de boomen bereikt had, was er
een byna onmerkbare verandering over le
omgeving gekomen. Het was alsof een on
zichtbare hand de rust aan flarden scheurde.
De sterren verbleekten, verweg ln het Oos
ten begon een lichtschijn te gloren, de wolfa-
melkplanten waren nu scherp en duidelijk te
zien en ln het Vesten schemerde flauw een
rood-gouden gloed. Een zuchtje wind deed
de boomtoppen even ritselen en dreef de
mistflaren weg: de heele wereld werd lich
ter en lichter, tot het scheen of ze niet meer
licht kon bevatten.
Toen de nan by de boomen kwam bleef
hy staan en staarde somber om zich heen.
De wereld ontwaakte snel. Een vlucht vogels
wiekte omhoog in de vert. klonk het geloei
van een buffel: ergens ln een boom zaten
een paar papegaaien druk te krassen. Hij
staarde naar de steeds lichter wordende
vlakte v«or hem, luisterde naar het gefluis
ter van den wind ln d" boomen en de uit
drukking van wanhoop ln zijn oogen werd
dieper
Toen, terwyi hy zijn aangezicht vertrok ln
een tweeden pijnaanval, liet hij zich op den
grond vallen en spande de haan van zijn re
volver. Plotseling kwam hem een flauw
zoemend geluld tn de ooren en hy keek om
zich heen om te zien wat het was. zyn oog
viel op eeit groep «w»rte mieren, op twee 5
drie meter afstand van hem een klein
stukje krioelend leven. Hy bleef even naar
hen kyken, vol bewondering voor dat kleine,
ordelyke legertje en zei zacht by zichzeir:
Leven... en dood... overal. Levensgloed
en leyenseh. Ik ben benieuwd of...
Een beweging in het kamp stoorde zijn
overpeinzingen. Hij had maar een oogenblik
om datgene te doen wat hij van plan was...
Een oogenblik en dan... eeuwigheid!
Een tweede t^an in pyama kwam uit een
van de tenten en staarde onderzoekend om
zich heen.
De man by de boomen liet zich haastig
achterover vallen en drukte zich plat op den
grond, onzichtbaar ln de schaduw van de
breede takken.
Langzaam bracht hij het pistool naar zijn
slaap; op hetzelfde oogenblik klonk een luid
geroep van een man bij de tent:
Donthorne! Domhorne!
Hy sloot zijn oogen, zijn hand klampte
zich vaster om de kolf van zijn wapen; zijn
vingers kromden zich om den trekker, maar
verder kwam hij niet. Hij opende zijn oogen
en luisterde aandachtig
Co...oo...ee!
Hij schonk geen aandacht aan het geroep.
Hy luisterde naar iets anders, een dofbon
zend geluid, dat de voorhoede van een tor
nado had kunnen zijn, als het door de lucht
gekomen was en niet door den grond. Het
was alsof de aarde trilde onder een reuzen
stap en de luisterende uitdrukking irt zyn
oogen .werd scherper.
Olifanten! fluisterde hy voor zich heen
en er klonk een opgewonden vreugde ln zijn
stem. In hetzelfde oogenblik bracht de mor
genwind een geluid over dat zijn vermoeden
bevestigde... een flauw, bijna onhoorbaar
getrompet.
In een oogwenk was hy overeind, zyn
plannen waren vergeten en zijn bleek, mager
gezicht straalde van opgewonden verwach
ting. De man bij de tenten kreeg hem tn het
oog en riep weer:
Donthorne!
Ik kom, riep de ander terug, terwyi hy
de revolver haastig verborg in het lange gras,
toen liep hy snel op zijn vriend toe. Hy was
er zich van bewust dat deze hem strak en
onderzoekend aankeek en hy vroeg zich af,
of de ander begrepen had wat hy van plan
geweest was, maar hy liet hem geen tyd
om er naar te vragen. Hy greep zyn vriend
by den schouder en zei haastig:
Luister eens, George!
De ander, verrast door de opgewondenheid
in zijn toon, luisterde, maar hoorde niets. HU
keek zijn vriend verwonderd aan.
Ik hoor niets.
Leg je oor op den grond.
De ander gaf hem zyn zin, zooals hy het
een ziek kind zou gedaan hebben, maar twee
seconden later was hy overeind, zyn oogen
glinsterden van opwlndi g.
Een kudde olifanten! riep hy uit.
En of. En ze komen dezen kant uit.
Verdraaid van deze kans -toeten we gebruik
maken. Ga jy die luie beesten van dragers
wakker Rchoppen. Ik zal Honor roepen. We
moeten klaar zijn om... Hy eindigde zyn zin
niet, maar liep haastig naar de derde tent,
die nog gesloten was en trommelde onge
duldig op het linnen.
Honor! Honor!
Een meisjesstem antwoordd en hy riep:
Gauw Honor! De olifanten zyn op de
been; ze komen regelrecht hier naar toe. We
moeten zoo gauw mogeiyk ontbyten.
Uistekend. Een kort lachtje volgde en
toen Informeerde de stem: Hoe is het
vanmorgen met Je, Walter?
O, zoo zoo! antwoordde hy met een
korten laoh, die wel wat overdreven onver
schillig klonk, Klaar om het spel te be
ginnen.
Toen draaide hy zich haastig om en ging
zijn eigen tent binnen. Zijn vriend, die de
dragers wakker „geschopt" had, stond een
oogenblik in de schaduw van de plaggenhut
ten te kijken naar de boomen, waar de ander
was toen hy hem riep. HU vroeg zioh af wat
Donthorne daar gedaan had ln die etllle
morgenmist. Hy had iets in zyn hand zien
glinsteren, iets, dat hy niet by zich had toen
hy naar het kamp terugkwam en hy ver
moedde maar al te wel, wat het geweest
was, want voor den ander was, zooals ze
alle twee wel wisten, de dood onvermydeiyk
en onontkoombaar.. De bekende Londensche
dokter had niets verborgen gehouden. Hy
had hem niet meer dan zes of zeven maan
den kunen belooven en een operatie zou
daar geen verandering ln hebben gebracht
Terwijl hy dat overdacht, werden zyn ver
moedens steeds sterker. Langzaam ging hy
op de boomen toe en hield toen plotseling
zijn schreden ln. Donthorne zou hem kunnen
zien en het zou hem het afschuweiyke ge
voel geven, dat hy bespionneerd werd en
nagegaan. En hy moest aan Honor Don
thorne denken. Het zou een ondragelijk hou
ding geven als zy zyn vermoeden raadde en
hij verdween ln zyn tent, nadat hy het be
sluit genomen had zyn onderzoek uit te
stellen tot een gunstiger oogenblik.
Twintig minuten later kwam Honor Don
thorne te voorschn, gekleed tn een blouse
met rijbroek en rijlaarzen. Ze was lang en
slank en haar Jongensachtige korte haar viel
glad om haar bleeke, fynbesneden gezicht
met de ernstig-peinzende oogen. Ze keek
even belangstellend naar het drukke gedoe
urn
van de dragers, toen hoorde ze het geluld
van voetstappen achter zich.
Goeie morgen, George, begroette ze
haar vriend.
Er straalde iets diepers uit George Man-
nering's oogen dat. gewone vriendschap, toen
hy op haar toeliep, maar het meisje scheen
Kiel» daarvan niet bewust te zyn en zyn
begroeting klonk gewoon en kameraadschap-
peiyk,
Morgen, Honorl Heb Je het nieuws ge
hoord
Heb je Walter al gesproken? Hoe ls het
met hem?
Ik geloof, dat hy zich danig beroerd
voelt. Hy zag eruit alsof hy een slechten
nacht had gehad, maar nu is hy een en al
opwinding 0"er de olifenten. Ik hoop, dat
hot niet op een teleurstelling voor hem zal
uttloopen.
Maar al die opwinding... begon het
meisje bezorgd.
Maak je niet angstig, Honor! Het zal
hem geen kwaad doen, misschien vergeet hy
zyn ellende voor een poosje.
De uitdrukking an bezorgdheid tn haar
oogen werd dieper. Ze staarde naar de
vlakte voor haar, die nu vol was van stra
lend licht en langzaam, aarzelend trachtte
ze onder woorden te brengen wat haar al
zoo lang bezwaarde.
Het is onzinnig om hier naar toe te
gaan, terwijl we weten...
Er was niets te doen, viel Manne-
rtng haar ln de rede. Als Walter zich een
maal iets in het hoofd gezet heeft... Als wij
niet meegegaan waren, zou alj alleen gegaan
zyn en... sssstl
(Wordt vervolgd.)
