Buitenlandsch Overzicht. HET GESTOLEN KIND NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA BINNENLAND No. 7685 EERSTE BLAD DINSDAG 10 DECEMBER 1935 63ste JAARGANG Staat en Evangelische kerk in Duitschland De stichter der Belgische dynastie. Tsjiang Kai-Sjek blijft de machtige man. China en Japan. Salarisverlaging van Rijkspersoneel. Geen fusie van Nationaal Herstel met N.S.B. Dr. Kortenhorst uit Duitschland geweerd. Werkt de gestapo in Nederland? Batavia door de Radio. EEN VERHAAL UIT AFRIKA - COURANT Abonnement per 3 maanden bjj voorultbet.: Helderaehe Courant 1.60; Koegras, Anna Paulowna, Brsezand, Wleringen en Texel 1.66; binnenland 2. Nederl. Oost- en Weet-Indlë per zeepost 2.10, Idem per mail en overige landen 3.20. Losse nos. 1 ot; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad reep. f 0.60, 0.70, 0.70, 1.—Modeblad resp. 1.20, 1.60, 1.60, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekenlng No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentlën (gevraagd, te koop, te huur) bjj vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct.; bjj niet-contante betaling 16 ct. per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct De overwinning van Laval in de Fransche Kamer. - Mussolini blijft bij zijn halsstarrige houding. Volkomen overeenstemming tusschen Engeland en Frankrijk. Laval heeft een succes geboekt ln de Fransche Kamer, hij heeft zich zelf gehandhaafd en zal nu wel tot de nieuwe verkiezingen in het zadel blijven. Een onge dachte meerderheid schonk hem haar ver trouwen. De Nw. Rott. Crt. schreef naar aanleiding daarvan o.m.: Dat men Laval niet dan zeer noode ten val wilde brengen, dat bleek zonneklaar uit beschouwingen, die Blum eenige weken gele den in de bijeenkomst van den nationalen raad der Fransche socialisten had gehouden. Feite lijk werd toen besloten alle punten van aan val te laten rusten. Slechts als Laval ten op zichte van de „paramilitaire" organisaties der fascisten en semifascisten niet de noodige kracht zou toonen ja, dan kon men niet anders dan hem ernstig bestrijden. Het was heel duidelijk, dat men dit dan toch nog een onaangenaam vooruitzicht vond. Als men zich dit herinnert, dan moet men het wel op zijn minst niet onmogelijk achten, dat Blum een spel op touw zou hebben gezet, waarmee hij alles bereikt heeft, wat hij wilde. Laval kwam op die manier buiten gevaar, terwijl de socialisten veilig ln de oppositie bleven. Hoe het zij, het is Zaterdag heel mooi ge weest in de Fransche Kamer, en de Fransche staatsobligaties z|jn er onmiddellijk een paar punten op gestegen. Men zag ln dat de toe stand niet zoo gevaarlijk was, als z|j velen geleken had. Dat Is gemeenlijk zoo in Frank rijk, en w|j hebben ons dan ook nog niet kunnen opwinden over den dreigenden burger oorlog. Maar wie er midden in zit, en er met z|jn middelen van afhangt, moest het spelletje toch wel wat al te spannend vinden. Nu gaat men wettelijk bepalen, dat het handhaven van de orde aan de overheid toekomt, en dat nie mand het recht heeft, ten eigen behoeve, daartoe nog lieden te wapenen en af te richten. En verder zal men de theoretische mogelijkheden van vervolging van kranten, die tot het vermoorden van bepaalde per sonen ophitsen, herscheppen in een practische mogelijkheid om dat te doen. Léon Daudet «n zijn zeer geletterde vriendenkring, zullen dat een vulgaire beperking van hun artistieke vrijheid vinden! Mussolini blijft halsstarrig Mussolini heeft nog geen leergeld genoeg gehad, zijn houding blijft halsstarrig en onverzet telijk en als h±j b|j z|jn ingenomen standpunt nog lang volhardt, staat de uitvoering van de sancties in hun volle scherpte voor de deur, omdat tusschen Engeland en Frankr|jk, zoo als hieronder blijkt, volkomen overeenstem ming bereikt is ten opzichte van het uit voering van de Volkenbondsmaatregelen. De redevoering die Mussolini Zaterdag heeft gehouden was niet zonder spanning door de wereld verwacht en heeft, teleurstelling ge baard. In het begin van z|jn rede verklaarde Mus solini, dat het Italiaansche volk, ook al zouden de sancties 365 dagen geduurd hebben, blijk zou geven van hetzelfde weerstandsver- KONI«ffi's AUTOMATIC (dag an nacht) Diverse Winterschotels, Nassi- Goreng en Bahmi, alles 25 c. p. p. mogen als thans het geval was. Er is geen belegering mogelijk, die in staat zai zijn Italië af te houden van zijn doel. Hierna den politieken toestand bespre kend zeide Mussolini, naar aanleiding van de besprekingen, die h|j Zaterdagmorgen met den Franschen en den Engelschen gezant te Rome gehad heeft, dat er de laatste uren een lichte verbetering in den toestand was ingetreden. Hij moest echter het Italiaansche volk waarschuwen tegen voorbarig optimisme, opmerkende, dat een bespreking van deskundigen nog geen onderhandeling is. En zelfs wanneer deze onderhandelingen zouden beginnen, dan hield dat nog geenszins in, dat zij ook tot een gelukkig einde gebracht zouden kunnen worden. Men heeft Italië wederom uitgenoodigd z|jn minimum eischen bekend te maken, doch men vergeet daarbij, dat Italië reeds in October. deze eischen aan Frankrijk heeft Ten aanzien van de rede van Sir Samuel Hoare in het Engelsche Lagerhuis zeide Mus solini, nota te hebben genomen van den wensch van het Foreign Office, dat er een sterke regeering zal zijn. „Hieraan werken wij reeds veertien jaar", zei de Duce. Italië kan echter moeilijk sterk z|jn in Europa, als het probleem van de Integrale veiligheid niet opgelost Is en evenmin als het vraagstuk van de kolonisatie in Afrika niet tot een bevredigend einde ge bracht is. Het Italiaansche volk heeft naar de woorden van Hoare geluisterd, maar het zal alleen naar daden oordeelen. Het tegen den twaalfden December aange kondigde petroleumembargo zal het eerste feit z|jn om ernstig te prejudiceeren op den inter nationalen toestand. Vervolgens stelde Mus solini vast, dat het handvest van den Volken bond nooit was toegepast, dan thans in 1935 tegen Italië. Mussolini eindigde met te zeggen, dat men het einde van deze crisis niet zal zien, indien de rechten van Italië niet erkend worden en het land niet ln de ge legenheid gesteld wordt z|jn belangen in Oost-Afrika veilig te stellen. In afwachting hiervan zullen wij de actie in Oost-Afrika voortzetten en onze militairen en onze zwarthemden zullen daar het vaderland de overwinning be zorgen. Te Londen was in officieele kringen Zater dagavond nog niets bekend van eenigerlei be reidheid van Mussolini om op een bepaalde basis over het eindigen van de vijandelijk heden te onderhandelen. Reuter meldde Zaterdagavond uit Par|js over de bespreking tusschen Laval en Hoare: Het resultaat van het eerste Fransch- Engelsche contact is een bevestiging van de solidariteit van de twee landen in de inter nationale verwikkelingen, welke het gevolg z|jn van het Italiaansch-Abessjjnsche conflict op de gemeenschappelijkheid van inzichten en handeling, die aangeduid worden in het com muniqué, dat door van Sittart en Léger, in tegenwoordigheid van Laval, is opgesteld. Het communiqué is de bevestiging van den wil om met volharding de vredes- zending voort te zetten, die op 3 Novem ber te Genève op voorstel van Van Zee land door de leden van den Volkenbond aan de beide landen is toevertrouwd. Deze bevestiging wint nog aan waarde, doordat de rede van Mussolini, naar gecon stateerd moet worden^ niet van een aard was om hen bij hun pogingen te ontmoedigen. Inderdaad heeft men den duce uitgenoodigd om zijn minimale eischen ten aanzien van Abessinië te laten kennen, om het mogelijk te maken, dat de onderhandelingen op een zeker terrein begonnen konden worden, nauwkeurig te verstaan gegeven, dat Italië geen andere voorstellen te formuleeren heeft, dan die van den 16en October en ondanks de verzoenings pogingen, welke b|j hem ondernomen zijn, zijn besluit bekrachtigd om de militaire actie voort te zetten, totdat datgene bereikt is, wat hij op 16 October heeft geëischt en hetgeen hem niet toegestaan is kunnen worden, omdat het in strijd zou zijn met het pact van den Volkenbond. „De Courant" meldde gisterenmorgen o.m.: Na twee dagen van onderhandelingen z|jn minister-president Laval en sir Samuel Hoare vanavond om halfzeven tot een volledig accoord geraakt omtrent de voor stellen, die zjj, namens de regeeringen van Frankrijk en Engeland, zoo spoedig mogelijk aan Mussolini zullen voorleggen. Deze voorstellen, waarvan de tekst als nog geheim wordt gehouden, z|jn, naar in diplomatieke kringen alhier verluidt, van dien aard, dat z|j door den duce in geen geval zonder meer kunnen worden terzijde geschoven. Zoo z|j al, wat de details be treft, voor verder overleg vatbaar z|jn, Overeen stemming tusschen Lon den en Parijs eenige mogelijkheid nog in stand te houden Een verblijdend teeken is de eenstemmigheid tusschen Londen en Pa rijs. Hoe langer hoe meer schaart Frankrijk zich consequent aan de zijde van Engeland. Het voelt trouwens wel, dat dit de is om den Volkenbond CHARLES BOYER, de Fransche filmspeler, die in korten tijd de populairste filmverschijning geworden is. moeten z|j als de voor Italië gunstigste doch tevens laatste mogelijkheid worden beschouwd, wil de Italiaansche regeering de toepassing der sancties ln haar volle scherpte, d.w.z. met inbegrip van het petroleum-embargo, voorkomen. Voor zoo ver er nog aan getwijfeld kon worden, Is de eenheid van optreden van Frankrijk en Engeland thans ln leder geval vol komen en ondoorbreekbaar. Naar een splitsing? De Woensdag te Dahiem gehouden bijeen komst van tot de Belijdenisbeweging behoo- rende geestelijken en leeken heeft, naar men weet, eenstemmig besloten zich niet te schik ken naar de verordening van minister Kerll. Bovendien heeft zij naar de Neue Zürcher Ztg. meldt besloten dr. Zöllner, den voor zitter van de rijkskerkcommissie, in overwe ging te geven dat presidium neer te leggen en van verdere samenwerking met den mi nister af te zien Te Berlijn verwacht men dat Zöllner, die het voorzitterschap der commis sie had aanvaard, omdat h|j hoopte door zijn bemiddeling jen schikking te kunnen bewer ken, aan dien wenk zal voldoen, aangezien h|j wel moet inzien, dat verdere bemiddelings pogingen tot onvruchtbaarheid zijn gedoemd. Gaat Zöllner inderdaad heen, dan is de com missie op sterven na dood. De correspondent van het Zwitsersche blad merkt verder op, dat het standpunt, hetwelk de bijeenkomst te Dahiem heeft ingenomen, een scheiding van kerk en staat beoogt. De Belijdenisbeweging zou de onafhanke lijkheid moeten bekoopen met een verlies van de staatssubsidies en dus geheel moeten drij ven op de offervaardigheid harer leden. Voor Pruisen alleen bedragen die subsidies in zexeren zin een vergoeding voor de beslagleg ging door den staat op het kerkelijke vermo gen in de bevrijdingsoorlogen van 1813/14 27 millioen mark per jaar. Bij de 70e verjaring van zijn dood. De correspondent van de N. R. Crt. te Brussel meldt, dat de 70e verjaring van den dood van koning Leopold I, stichter van de dynastie van Saltsen-Koburg-Gotha, Dinsdag zal worden herdacht. Koning Leopold III zal zich naar de crypt, onder de kerk te Laken begeven en er bloemen neerleggen op het graf van zijn overgrootvader. Volgens het gebruik, sedert vele jaren in zwang, begeven de oud-militairen, die onder Leopold I dienst deden, zich dien dag steeds naar Laken, waar zij door den vorst wor den begroet. Hun aantal is den laatsten tijd aanzienlijk geslonken. Uit Nanking komt het bericht, dat Tsjiang Kai-Sjek thans het ambt van president van den uitvoerenden raad, welk ambt overeen komt met dat van minister-president in Eu ropa, vervult. De Noord-Chineesche crisis op gelost? Uit Peking wordt uit gezaghebbende bron gemeld, dat er bij de onderhandelin gen van de laatste ?4 uur een oplossing is gevonden voor de Noord-Chineesche quaestie, welke voor Japan aanvaardbaar is. Het heet, dat een administratieve raad voor Tsjabar en Hopei zal worden georgani seerd onder voorzitterschap van Soeng Tsje- Joean. Naar gezegd wordt zou de gevonden for mule door Nanking zjjn goedgekeurd. Koninklijk Besluit verschenen. Bjj K. B. is het volgende bepaald: Alle op grond van het Bezoldigingsbesluit Burgelijke Rijksambtenaren en de daarb|j be- hoorende bijlagen toegekende en toe te kennen bezoldigingen te weten alle wedde- en loon bedragen (zoowel die van de vaste wedden als die van de minima, periodieke verhoogingen en maxima) zoomede alle in genoemd be sluit of in vorige bezoldinigsbesluiten ver melde, c.q. op grond daarvan, dan wel in ver band daarmede, toegekende weddeverhoogin- gen boven het maximum van de schaal, toe lagen, belooningen, vergoedingen, kortingen, limieten e.d. worden met 5% verlaagd, met dien verstande, dat: a. Het in art. 21 eerste lid, onder a. van genoemd besluit aangegeven minimum bedrag ad. 60 per jaar voor de kindertoelage der ambtenaren op jaarloon en het in art. 24 7e lid van dat besluit aangegeven minimum be drag ad 1.15 per week of 5 per maand voor de kindertoelage der ambtenaren op maand- en weekloon, bulten deze verlaging vall"n; b. de verlaging van de weddeverhoogingen boven het maximum van de schaal, toelagen, belooningen, vergoedingen, kortingen, e.d. als voren bedoeld achterwege blijft, indien deze z|jn uitgedrukt in een procentisch deel of wor den berekend naar evenredigheid van in dat besluit of in vorige bezoldigingsbesluiten vast gestelde, met 5% te verlagen wedden; c. de bedragen, vermeld in art. 6, 4e lid van vorenbedoeld rijkskleedingsbesluit, ongewijzigd gehandhaafd blijven. Dit besluit treedt in wer king met 1 Januari 1936, behalve voor de ambtenaren op maand- en weekloon, wier standplaats in de als bijlage E. aan het be zoldigingsbesluit 1934 gehechte l|jst gerang schikt is in de vierde klasse, ten aanzien van wie de verlaging op 1 Juli 1936 ingaat. Uiteenzetting van generaal Snjjders. Zaterdag is te 's-Gravenhage een vergade ring gehouden van den Centralen Raad van het Vebond voor Nationaal Herstel. Generaal Snijders hield een beschouwing over het Verbond voor Nationaal Herstel en de Nationaal-Socialistische Beweging ln Ne derland, hun karakters en onderlinge verhou dingen. Beide bewegingen voeren een hoofdaanval tegen het Marxisme. Tegenover deze overeenstemming in eind doel en str|jdobjecten staan groote en ingrij pende verschillen. Spr. stelde vast, dat het Verbond tegen over de N.S.B. zijn onafhankelijk, eigen standpunt stiptel|jk zal handhaven. Wjj willen niet voor verkapte of driekwart N.S.B.-ers worden aangezien en elke uitspraak, welke dezen schijn zou kunnen wekken, hetz|j uit eigen boezem, hetz|j van buiten het Verbond, verwerpen w|j met de meeste beslistheid. Van een samensmelting of gemeenschappe lijke actie van het Verbond met de N.S.B. kan geen sprake z|jn, tenzij in bepaalde ge vallen, geheel informeel, zonder afspraak of overeenkomst, voor gemeenschappelijk natio naal doel. Wegens een rede over politieke werkzaamheid van Duitschers in ons land. Naar „De Maasbode" verneemt, heeft men van Duitache z(jde doen weten, dat de aanwe zigheid van mr. dr. L. G. Kortenhorst, Neder» landsch gedelegeerde b|j de besprekingen over handelsaangelegenheden te Berlijn, onge- wenscht werd geacht en deze heeft het Duit- sche grondgebied onmiddellijk moeten ver laten. Het motief voor deze verkapte uitzetting sch|jnt het feit te zijn, dat dr. Kortenhorst, b|) de behandeling van de begrooting van Justitie als lid der Tweede Kamer op 21 No vember jj., zjjn bezwaren heeft uiteengezet tegen de, naar z|jn meening, ongewenschte politieke werkzaamheid van Duitsche onder danen op Nederlandsch grondgebied. Wat de regeeringspersdienst ervan ^egt. De regeeringspersdienst verstrekt dienaan gaande het volgende communiqué: Naar aanleiding van een persbericht, al« zou dr. Kortenhorst, die als lid der Neder- landsche delegatie voor handelsbesprekingen met Duitschland te Berlijn vertoefde, uit Duitschland zijn gezet, wordt van bevoegde zijde medegedeeld, dat dr. Kortenhorst uit Duitschland is teruggekeerd, omdat er een pauze in de onderhandelingen was ingetreden. Wel heeft zich een incident voorgedaan, n.L in den vorm, dat aan dr. Kortenhorst in ver band met den indruk, die te Berlijn ver kregen is uit een onlangs in de Tweede Kamer gehouden redevoering, te verstaan is gegeven, dat hij hoewel zakelijk als lid der delegatie erkend, geen onverplichte beleefd heden van socialen aard zou genieten, terwijl er niet voor kon worden ingestaan, dat de Duitsch pers over dr. Kortenhorst uitlatingen in de Kamer zou zwijgen. Het Tweede-Kamerlid, de heer Schalker, had b|j de behandeling van de begrooting van Justitie in de Tweede Kamer mededeelingen gedaan, die hem ter kennis waren gekomen over het werken van Gestapo-agenten in Ne derland tegen geëmigreerde Duitsche anti fascisten en de w|jze waarop daaraan door Nederlandsche politie-autoritelten niet-ambte- ljjke medewerking wordt verleend. Naar de heer Schalke thans mededeelt, heeft h|j de documenten, die op een dergelijk geval betrekking hebben, aan den minister van Justitie ter hand gesteld. Deze documenten bestaan uit een door de betrokken Gestapo-agente afgelegde en door haar geteekende verklaring over haar samen werking met politiebeambten aan een Am- sterdamschen advocaat, een correspondentie in geheimschrift tusschen deze agente en haar superieuren in Duitschland, haar door bemiddeling van Nederlandsche politieman nen toegezonden, eenige schriftelijke uitnoo- digingen tot een bespreking aan deze agente gezonden door een Nedrelandsch politie beambte, onder een pseudoniem en een brief van dezen beambte ter begeleiding van 10 gulden san de bedoelde Gestapo-agente. De ljjst der kortegolf zenders is weer een nieuw en bijzonder interessant station rijker geworden. Sinds eenige weken kan men Bar- tavia op 29.0 m. haast even sterk hooren als een Europeesch station. De zender meldt zich met: „Hier Nirom, Batavia", maar de omroe per zegt gewoonlijk maar éénmaal in een zend tijd van 2 of 3 uur in den stationsnaam (een FEUILLETON B) Maar natuurlijk, Sir George, zal ik u naar Buba brengen. Het zou al heel onhof felijk van mij zjjn om mademoiselle over te leveren aan de genade van de wildernis en bovendien uw broer is mijn vriend geweest. We zullen u oneindig dankbaar... begon Mannering, maar de ander viel hem in de rede. Het is absoluut niet de moeite waard, wijn vriend. Het genoegen is volkomen aan Wijn kant. Hij wierp een snellen blik op Honor, ter- Wijl h|j die woorden sprak en glimlachte. Het meisje voelde, hoe haar hart weer onrustig begon te kloppen, hoewel ze b|j zichzelf rede neerde, dat het onzin van haar was om zich van haar stuk te laten brengen door zoo'n gewone beleefdheidsphrase. Ze keek naar Mannering. H|j scheen volkomen op z|jn ge mak te z|jn met den man en ze trachtte haar onrust en angst van zich af te zetten. Maar het was haar niet mogelijk. Legrand praatte en vertelde vol animo en het leek, alsof hij zich voortdurend tot haar wendde, als om zich te overtuigen, dat z|j luisterde. Het was misschien niets anders dan de aangeboren hoffelijkheid van z|jn volk, Waar het weisje had een gevoel, alsof zijn oogen steeds de hare zochten, of hij trachtte door te dringen tot het diepste van haar ziel en schatten wilde, hoeveel ze waard was. En hjj vertelde goedheel goed. Het scheen, dat h|j overal geweest was, in Abes sinië, bjj het Tsaadmeer, in Timboektoe. Hjj was met het vreemdelingenlegioen ln de Sa hara geweest en was één van de drie over levenden van een expeditie, die van hitte en dorst omgekomen was ten Zuiden van Bilma. Hjj was in Terrkana op de olifantenjacht geweest en had daar gevochten tegen de sla venhandelaars. Hjj had overal op olifanten gejaagd, zelfs op den dwergolifant in Libe- riat. Hjj had in de Hooglanden jacht ge maakt op leeuwen en zeldzame antilopen, hjj had ademlooze uren doorgebracht, onder een schitterenden sterrenhemel, terwjjl hjj met de hand aan den trekker elk oogenblik ver wachtte de gesluierde Toearegs aan den ho rizon te zien verschijnen en dagen gesmacht in de heete, verschroeiende woestijn, waar be- driegeljjke luchtspiegelingen hem lafenis uit uit een mjjlenver verwijderde bron hadden be loofd. Konor luisterde geboeid en ze begon zich af te vragen, wat het eigenljjke beroep van dezen avontuurlijken zwerver was. Dat was niet op te maken uit zjjn verhalen en ten laatste, na het verhaal van een wapenfeit van het vreemdelingen-legioen, vroeg ze hem op den man af: Bent u in militairen dienst, monsieur? Geweest! antwoordde hij lachend. Ik ge niet niet langer de weelderige soldij van één sou per dag! Drie jaar lang heb ik dat vol gehouden, en toen heb ik henehver laten! U bent gedeserteerd, bedoelt u? vroeg ze. Legrand lachte weer. Ik heb volbracht wat zoo velen trachten te volbrengen en waarin zoo weinig slagen! Maar hoe kwam u er bjj dienst te ne men bjj het legioen? vroeg Mannering. Dat is iets, monsieur, dat men nooit vraagt aan de mannen van het legioen. Er zjjn honderden redenen waarom men zich voegt bjj deze broederschap van de daad en de mijne was er één, die vele mannen daartoe drijft...... een mooie vrouw met een hart van staal! Hjj keek naar Honor toen hij dit zei en lachte even. En hjj vervolgde: Maar later ging ik naar een school, om mjjn opvoeding te vol tooien. Ze keek hem nieuwsgierig aan en een zon derlinge gedachte welde in haar op en terwjjl hjj een nieuw humoristische verhaal begon over zjjn wederwaardigheden in de stad van van de ode Caesar's, staarde ze naar zjjn slanke handen, die onophoudeljjk speelden met de vier gouden ringen aan het koord om zjjn hals. Haar onrust werd nog vermeerderd, toen ze merkte, dat hjj meer en meer het woord tot haar begon te richten. Zijn manier van doen werd steeds vertrouwelijker. Als hjj haar aankeek, wat hjj herhaaldelijk deed, leek het of er iets llefkoozends in zijn blik was en in zjjn oogen glinsterden twee kleine, dansende lichtjes. Mannering scheen de ver andering in den ander niet op te merken. Hij luisterde geboeid naar de avontuurlijke ver halen en scheen volkomen onbewust te zjjn van wat daar onder zjjn oogen gebeurde. Legrand praatte steeds door, springend van het eene onderwerp op het andere. Afrikadat is de moeder van het echte wilde leven. Er is geen land, dat te ver gelijken is met Afrika. Amerika is een land van lawaaiige drukte en goedkoope harts tochten, naar menschenbloed gemunt wordt tot dollars. In Europa is op alle natuurlijke neigingen één woord geschreven: „Verboden", Maar hier is niets verboden. Bloed is leven en geen dollars; en alles is hier nog zooals het was in het primitieve begin van de we reld. Als een man gedood wordtdan zor gen de gieren voor zjjn begrafenis. Als een vrouw begeerd wordt, dan koopt de man haarvoor zooveel stuks vee; en als hjj 'sterk is en de stam zwak, neemt hjj haar, zooals de mannen de vrouwen namen in het gouden verleden. Hjj lachte, alsof een vermakelijke gedachte bij hem opkwam. Het is een zonderling idee dat u, mademoiselle, als u hier geboren was gekocht en verkocht zou kunnen wor den voor een aantal melkkoeien of een ivoren slagtand, of dat iemand in den nacht kwam aansluipen en Honor stond op. Ze vond de wending die het gesprek nam, niet bijster aantrekkelijk en ze besefte plotseling hoe hulpeloos Manne ring en zij waren in de handen van dezen man. Maar ze liet niets blijken van angst en zei lachend: Monsieur Legrand, ik zal zeker geen ivoren slagtand waard zjjn, als ik nog langer opbljjf. Het is een vermoeiende dag voor me geweest. U zult me zeker wel willen veront schuldigen. Goeden nacht. Vóór ze uitgesproken had was Legrand overeind gesprongen. Ze had een gevoel alsof hjj verwachtte, dat ze hem haar hand zou toesteken, maar ze deed het niet en nadat ze Mannering ook goeden nacht had ge- wenscht, liep ze langs Legrand naar de kleine groene tent en overpeinsde de ge beurtenissen van den dag. Haar intuitie zei haar, dat Legrand niet te vertrouwen was, een slecht, gewetenloos man. En haar onrust werd sterker, toen ze dacht aan de lange reis naar 'MBuba, die nog voor hen lag. In de wildernissen zouden zjj en Mannering hulpeloos zjjn in de handen van Legrand en zjjn dragers. Mannering was geen krachtige natuur, die den strijd tegen een sterker tegen stander lang kon volhouden en als het moge lijk was geweest, zou ze met hem gevlucht zijn. Maar dat behoorde nu eenmaal tot de onmogelijkheden en het eenige wat ze doen kon was afwachten hoe alles zich verder zou ontknoopen. Het was laat toen ze zich ter ruste begaf en nog later toen ze in slaap viel en zelfs haar slaap werd verontrust door angstige droomen. Huiverend werd ze wakker en hoor de een stem buiten haar tent iets roepen in het Swahili. Ze kon duidelijk hooren wat er gezegd werd, maar ze begreep lang niet alles ze kende de taal slechts gebrekig. Slechts de beteekenis van een paar woorden wist ze. Toen ving ze het woord vrouw" op en ze begreep, dat de spreker bezig was bevelen te geven met betrekking tot haar. Daarop klonk de stem van een Inboorling, die op lachenden toon antwoord gaf: Ayweh Bwana Legrand. Dat antwoord maakte haar duidelijk wie de eerste spreker was en ze glipte onhoorbaar naar de klep van de tent en gluurde naar buiten. Het was heel vroeg in den morgen, het begon al te schemeren. Vlak bjj de tent was een groot vuur, waarbij een paar inlan ders zacht stonden te praten en een van hen was de Swahili-hoofdman, wien Legrand zoo juist zjjn bevelen gegeven had. Legrand zelf was onderweg naar zjjn tent. Toen hjj verdwenen was, keek de hoofdman naar den inboorling, die naast hem stond, terwjjl hjj naar Honor's tent wees, lachte, zei een enkel woord en maakte een onbeschrijfe lijk gebaar. De ander lachte uitbundig en toen liep het tweetal weg. Na haar angstige droomen van dien nacht en terwjjl nog steeds de vage onrust van den vorigen avond haar vervulde, droeg hetgeen ze gehoord had, er niet toe bjj om haar vrees te doen verminderen. Ze besloot zoo gauw mogelijk met Sir George te overleggen wat hen te doen stond en begon zich haastig aan te kleeden. Toen ze de tent uitkwam, was het helder licht en Mannering, die al buiten rondliep, haastte zich naar haar toe. George, fluisterde ze. Loop een eindje met me mee, wil je? Ik wou je iets zeggen. Hjj keek haar een beetje verwonderd aan, maar ging mee, zonder iets te vragen. Toen ze buiten het gehoor van het kamp waren begon ze haastig: Ik vertrouw dien man...... Legrand niet! Ik geloof, dat we veel beter zouden doen met zelf onzen weg te zoeken en niet van zjjn genade of ongenade af te hangen. Zelf onzen weg te zoeken! riep Manne ring verbluft. Dat zou dwaasheid zjjn, Ho nor. Deze ontmoeting met Legrand is onze redding. Ik heb het je gisteren niet gezegd, omdat het nergens toe diende, maar het was onbegonnen werk om te probeeren naar M'Ba te komen. Legrand wil ons daar heen brengen en ik zal hem er goed voor betalenWat heb je toch tegen hem? Ik vertrouw hem niet, herhaalde ze. Zijn manier van spreken, gisterenavond en zjjn heele optreden Mannering begon te lachen. Dat betee- teekent immers niets. Zoo zjjn de Franschen nu eenmaal. Iedere vrouw is voor hen een aanleiding om zich uit te putten in hoffelijk heden. Zet dat idee uit je hoofd. Ik zal je wel beschermen en we zijn werkeljjk absoluut af- hankeljjk van Legrand en zrjn dragers. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1