Buitenlandsch Overzicht.
HET
GESTOLEN KIND
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND
No. 7685 EERSTE BLAD
DINSDAG 10 DECEMBER 1935
63ste JAARGANG
Staat en Evangelische kerk in
Duitschland
De stichter der Belgische
dynastie.
Tsjiang Kai-Sjek blijft de
machtige man.
China en Japan.
Salarisverlaging van
Rijkspersoneel.
Geen fusie van Nationaal Herstel
met N.S.B.
Dr. Kortenhorst uit
Duitschland geweerd.
Werkt de gestapo in
Nederland?
Batavia door de Radio.
EEN VERHAAL UIT AFRIKA
-
COURANT
Abonnement per 3 maanden bjj voorultbet.: Helderaehe Courant 1.60; Koegras,
Anna Paulowna, Brsezand, Wleringen en Texel 1.66; binnenland 2.
Nederl. Oost- en Weet-Indlë per zeepost 2.10, Idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 1 ot; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad reep. f 0.60, 0.70, 0.70, 1.—Modeblad resp. 1.20, 1.60, 1.60, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentlën (gevraagd, te koop, te huur) bjj vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bjj niet-contante betaling 16 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct.
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De overwinning van Laval in de Fransche Kamer. - Mussolini
blijft bij zijn halsstarrige houding. Volkomen overeenstemming
tusschen Engeland en Frankrijk.
Laval heeft een succes
geboekt ln de Fransche
Kamer, hij heeft zich
zelf gehandhaafd en zal
nu wel tot de nieuwe
verkiezingen in het zadel blijven. Een onge
dachte meerderheid schonk hem haar ver
trouwen.
De Nw. Rott. Crt. schreef naar aanleiding
daarvan o.m.:
Dat men Laval niet dan zeer noode ten
val wilde brengen, dat bleek zonneklaar uit
beschouwingen, die Blum eenige weken gele
den in de bijeenkomst van den nationalen raad
der Fransche socialisten had gehouden. Feite
lijk werd toen besloten alle punten van aan
val te laten rusten. Slechts als Laval ten op
zichte van de „paramilitaire" organisaties der
fascisten en semifascisten niet de noodige
kracht zou toonen ja, dan kon men niet
anders dan hem ernstig bestrijden. Het was
heel duidelijk, dat men dit dan toch nog een
onaangenaam vooruitzicht vond.
Als men zich dit herinnert, dan moet men
het wel op zijn minst niet onmogelijk achten,
dat Blum een spel op touw zou hebben gezet,
waarmee hij alles bereikt heeft, wat hij wilde.
Laval kwam op die manier buiten gevaar,
terwijl de socialisten veilig ln de oppositie
bleven.
Hoe het zij, het is Zaterdag heel mooi ge
weest in de Fransche Kamer, en de Fransche
staatsobligaties z|jn er onmiddellijk een paar
punten op gestegen. Men zag ln dat de toe
stand niet zoo gevaarlijk was, als z|j velen
geleken had. Dat Is gemeenlijk zoo in Frank
rijk, en w|j hebben ons dan ook nog niet
kunnen opwinden over den dreigenden burger
oorlog. Maar wie er midden in zit, en er met
z|jn middelen van afhangt, moest het spelletje
toch wel wat al te spannend vinden. Nu gaat
men wettelijk bepalen, dat het handhaven van
de orde aan de overheid toekomt, en dat nie
mand het recht heeft, ten eigen behoeve,
daartoe nog lieden te wapenen en af te
richten. En verder zal men de theoretische
mogelijkheden van vervolging van kranten,
die tot het vermoorden van bepaalde per
sonen ophitsen, herscheppen in een practische
mogelijkheid om dat te doen. Léon Daudet
«n zijn zeer geletterde vriendenkring, zullen
dat een vulgaire beperking van hun artistieke
vrijheid vinden!
Mussolini
blijft
halsstarrig
Mussolini heeft nog
geen leergeld genoeg
gehad, zijn houding blijft
halsstarrig en onverzet
telijk en als h±j b|j z|jn
ingenomen standpunt
nog lang volhardt, staat de uitvoering van de
sancties in hun volle scherpte voor de deur,
omdat tusschen Engeland en Frankr|jk, zoo
als hieronder blijkt, volkomen overeenstem
ming bereikt is ten opzichte van het uit
voering van de Volkenbondsmaatregelen.
De redevoering die Mussolini Zaterdag heeft
gehouden was niet zonder spanning door de
wereld verwacht en heeft, teleurstelling ge
baard.
In het begin van z|jn rede verklaarde Mus
solini, dat het Italiaansche volk, ook al
zouden de sancties 365 dagen geduurd hebben,
blijk zou geven van hetzelfde weerstandsver-
KONI«ffi's AUTOMATIC (dag an nacht)
Diverse Winterschotels, Nassi-
Goreng en Bahmi, alles 25 c. p. p.
mogen als thans het geval was. Er is geen
belegering mogelijk, die in staat zai zijn
Italië af te houden van zijn doel.
Hierna den politieken toestand bespre
kend zeide Mussolini, naar aanleiding van
de besprekingen, die h|j Zaterdagmorgen
met den Franschen en den Engelschen
gezant te Rome gehad heeft, dat er de
laatste uren een lichte verbetering in den
toestand was ingetreden. Hij moest echter
het Italiaansche volk waarschuwen tegen
voorbarig optimisme, opmerkende, dat
een bespreking van deskundigen nog geen
onderhandeling is. En zelfs wanneer deze
onderhandelingen zouden beginnen, dan
hield dat nog geenszins in, dat zij ook
tot een gelukkig einde gebracht zouden
kunnen worden.
Men heeft Italië wederom uitgenoodigd z|jn
minimum eischen bekend te maken, doch
men vergeet daarbij, dat Italië reeds in
October. deze eischen aan Frankrijk heeft
Ten aanzien van de rede van Sir Samuel
Hoare in het Engelsche Lagerhuis zeide Mus
solini, nota te hebben genomen van den
wensch van het Foreign Office, dat er een
sterke regeering zal zijn. „Hieraan werken wij
reeds veertien jaar", zei de Duce.
Italië kan echter moeilijk sterk z|jn in
Europa, als het probleem van de Integrale
veiligheid niet opgelost Is en evenmin als
het vraagstuk van de kolonisatie in
Afrika niet tot een bevredigend einde ge
bracht is. Het Italiaansche volk heeft
naar de woorden van Hoare geluisterd,
maar het zal alleen naar daden oordeelen.
Het tegen den twaalfden December aange
kondigde petroleumembargo zal het eerste feit
z|jn om ernstig te prejudiceeren op den inter
nationalen toestand. Vervolgens stelde Mus
solini vast, dat het handvest van den Volken
bond nooit was toegepast, dan thans in 1935
tegen Italië.
Mussolini eindigde met te zeggen, dat
men het einde van deze crisis niet zal
zien, indien de rechten van Italië niet
erkend worden en het land niet ln de ge
legenheid gesteld wordt z|jn belangen in
Oost-Afrika veilig te stellen.
In afwachting hiervan zullen wij de
actie in Oost-Afrika voortzetten en onze
militairen en onze zwarthemden zullen
daar het vaderland de overwinning be
zorgen.
Te Londen was in officieele kringen Zater
dagavond nog niets bekend van eenigerlei be
reidheid van Mussolini om op een bepaalde
basis over het eindigen van de vijandelijk
heden te onderhandelen.
Reuter meldde Zaterdagavond uit Par|js
over de bespreking tusschen Laval en Hoare:
Het resultaat van het eerste Fransch-
Engelsche contact is een bevestiging van de
solidariteit van de twee landen in de inter
nationale verwikkelingen, welke het gevolg
z|jn van het Italiaansch-Abessjjnsche conflict
op de gemeenschappelijkheid van inzichten en
handeling, die aangeduid worden in het com
muniqué, dat door van Sittart en Léger, in
tegenwoordigheid van Laval, is opgesteld.
Het communiqué is de bevestiging van
den wil om met volharding de vredes-
zending voort te zetten, die op 3 Novem
ber te Genève op voorstel van Van Zee
land door de leden van den Volkenbond
aan de beide landen is toevertrouwd.
Deze bevestiging wint nog aan waarde,
doordat de rede van Mussolini, naar gecon
stateerd moet worden^ niet van een aard was
om hen bij hun pogingen te ontmoedigen.
Inderdaad heeft men den duce uitgenoodigd
om zijn minimale eischen ten aanzien van
Abessinië te laten kennen, om het mogelijk te
maken, dat de onderhandelingen op een zeker
terrein begonnen konden worden, nauwkeurig
te verstaan gegeven, dat Italië geen andere
voorstellen te formuleeren heeft, dan die van
den 16en October en ondanks de verzoenings
pogingen, welke b|j hem ondernomen zijn, zijn
besluit bekrachtigd om de militaire actie
voort te zetten, totdat datgene bereikt is, wat
hij op 16 October heeft geëischt en hetgeen
hem niet toegestaan is kunnen worden, omdat
het in strijd zou zijn met het pact van den
Volkenbond.
„De Courant" meldde gisterenmorgen o.m.:
Na twee dagen van onderhandelingen
z|jn minister-president Laval en sir Samuel
Hoare vanavond om halfzeven tot een
volledig accoord geraakt omtrent de voor
stellen, die zjj, namens de regeeringen
van Frankrijk en Engeland, zoo spoedig
mogelijk aan Mussolini zullen voorleggen.
Deze voorstellen, waarvan de tekst als
nog geheim wordt gehouden, z|jn, naar in
diplomatieke kringen alhier verluidt, van
dien aard, dat z|j door den duce in geen
geval zonder meer kunnen worden terzijde
geschoven. Zoo z|j al, wat de details be
treft, voor verder overleg vatbaar z|jn,
Overeen
stemming
tusschen Lon
den en Parijs
eenige mogelijkheid
nog in stand te houden
Een verblijdend teeken
is de eenstemmigheid
tusschen Londen en Pa
rijs. Hoe langer hoe meer
schaart Frankrijk zich
consequent aan de zijde
van Engeland. Het voelt
trouwens wel, dat dit de
is om den Volkenbond
CHARLES BOYER,
de Fransche filmspeler, die in korten tijd
de populairste filmverschijning
geworden is.
moeten z|j als de voor Italië gunstigste
doch tevens laatste mogelijkheid worden
beschouwd, wil de Italiaansche regeering
de toepassing der sancties ln haar volle
scherpte, d.w.z. met inbegrip van het
petroleum-embargo, voorkomen. Voor zoo
ver er nog aan getwijfeld kon worden, Is
de eenheid van optreden van Frankrijk
en Engeland thans ln leder geval vol
komen en ondoorbreekbaar.
Naar een splitsing?
De Woensdag te Dahiem gehouden bijeen
komst van tot de Belijdenisbeweging behoo-
rende geestelijken en leeken heeft, naar men
weet, eenstemmig besloten zich niet te schik
ken naar de verordening van minister Kerll.
Bovendien heeft zij naar de Neue Zürcher
Ztg. meldt besloten dr. Zöllner, den voor
zitter van de rijkskerkcommissie, in overwe
ging te geven dat presidium neer te leggen
en van verdere samenwerking met den mi
nister af te zien Te Berlijn verwacht men dat
Zöllner, die het voorzitterschap der commis
sie had aanvaard, omdat h|j hoopte door zijn
bemiddeling jen schikking te kunnen bewer
ken, aan dien wenk zal voldoen, aangezien
h|j wel moet inzien, dat verdere bemiddelings
pogingen tot onvruchtbaarheid zijn gedoemd.
Gaat Zöllner inderdaad heen, dan is de com
missie op sterven na dood.
De correspondent van het Zwitsersche blad
merkt verder op, dat het standpunt, hetwelk
de bijeenkomst te Dahiem heeft ingenomen,
een scheiding van kerk en staat beoogt.
De Belijdenisbeweging zou de onafhanke
lijkheid moeten bekoopen met een verlies van
de staatssubsidies en dus geheel moeten drij
ven op de offervaardigheid harer leden. Voor
Pruisen alleen bedragen die subsidies in
zexeren zin een vergoeding voor de beslagleg
ging door den staat op het kerkelijke vermo
gen in de bevrijdingsoorlogen van 1813/14
27 millioen mark per jaar.
Bij de 70e verjaring van zijn dood.
De correspondent van de N. R. Crt. te
Brussel meldt, dat de 70e verjaring van den
dood van koning Leopold I, stichter van de
dynastie van Saltsen-Koburg-Gotha, Dinsdag
zal worden herdacht. Koning Leopold III
zal zich naar de crypt, onder de kerk te
Laken begeven en er bloemen neerleggen op
het graf van zijn overgrootvader.
Volgens het gebruik, sedert vele jaren in
zwang, begeven de oud-militairen, die onder
Leopold I dienst deden, zich dien dag steeds
naar Laken, waar zij door den vorst wor
den begroet. Hun aantal is den laatsten tijd
aanzienlijk geslonken.
Uit Nanking komt het bericht, dat Tsjiang
Kai-Sjek thans het ambt van president van
den uitvoerenden raad, welk ambt overeen
komt met dat van minister-president in Eu
ropa, vervult.
De Noord-Chineesche crisis op
gelost?
Uit Peking wordt uit gezaghebbende
bron gemeld, dat er bij de onderhandelin
gen van de laatste ?4 uur een oplossing is
gevonden voor de Noord-Chineesche quaestie,
welke voor Japan aanvaardbaar is.
Het heet, dat een administratieve raad
voor Tsjabar en Hopei zal worden georgani
seerd onder voorzitterschap van Soeng Tsje-
Joean.
Naar gezegd wordt zou de gevonden for
mule door Nanking zjjn goedgekeurd.
Koninklijk Besluit verschenen.
Bjj K. B. is het volgende bepaald:
Alle op grond van het Bezoldigingsbesluit
Burgelijke Rijksambtenaren en de daarb|j be-
hoorende bijlagen toegekende en toe te kennen
bezoldigingen te weten alle wedde- en loon
bedragen (zoowel die van de vaste wedden als
die van de minima, periodieke verhoogingen
en maxima) zoomede alle in genoemd be
sluit of in vorige bezoldinigsbesluiten ver
melde, c.q. op grond daarvan, dan wel in ver
band daarmede, toegekende weddeverhoogin-
gen boven het maximum van de schaal, toe
lagen, belooningen, vergoedingen, kortingen,
limieten e.d. worden met 5% verlaagd, met
dien verstande, dat:
a. Het in art. 21 eerste lid, onder a. van
genoemd besluit aangegeven minimum bedrag
ad. 60 per jaar voor de kindertoelage der
ambtenaren op jaarloon en het in art. 24 7e
lid van dat besluit aangegeven minimum be
drag ad 1.15 per week of 5 per maand
voor de kindertoelage der ambtenaren op
maand- en weekloon, bulten deze verlaging
vall"n;
b. de verlaging van de weddeverhoogingen
boven het maximum van de schaal, toelagen,
belooningen, vergoedingen, kortingen, e.d. als
voren bedoeld achterwege blijft, indien deze
z|jn uitgedrukt in een procentisch deel of wor
den berekend naar evenredigheid van in dat
besluit of in vorige bezoldigingsbesluiten vast
gestelde, met 5% te verlagen wedden;
c. de bedragen, vermeld in art. 6, 4e lid van
vorenbedoeld rijkskleedingsbesluit, ongewijzigd
gehandhaafd blijven. Dit besluit treedt in wer
king met 1 Januari 1936, behalve voor de
ambtenaren op maand- en weekloon, wier
standplaats in de als bijlage E. aan het be
zoldigingsbesluit 1934 gehechte l|jst gerang
schikt is in de vierde klasse, ten aanzien van
wie de verlaging op 1 Juli 1936 ingaat.
Uiteenzetting van generaal Snjjders.
Zaterdag is te 's-Gravenhage een vergade
ring gehouden van den Centralen Raad van
het Vebond voor Nationaal Herstel.
Generaal Snijders hield een beschouwing
over het Verbond voor Nationaal Herstel en
de Nationaal-Socialistische Beweging ln Ne
derland, hun karakters en onderlinge verhou
dingen.
Beide bewegingen voeren een hoofdaanval
tegen het Marxisme.
Tegenover deze overeenstemming in eind
doel en str|jdobjecten staan groote en ingrij
pende verschillen.
Spr. stelde vast, dat het Verbond tegen
over de N.S.B. zijn onafhankelijk, eigen
standpunt stiptel|jk zal handhaven. Wjj willen
niet voor verkapte of driekwart N.S.B.-ers
worden aangezien en elke uitspraak, welke
dezen schijn zou kunnen wekken, hetz|j uit
eigen boezem, hetz|j van buiten het Verbond,
verwerpen w|j met de meeste beslistheid.
Van een samensmelting of gemeenschappe
lijke actie van het Verbond met de N.S.B.
kan geen sprake z|jn, tenzij in bepaalde ge
vallen, geheel informeel, zonder afspraak of
overeenkomst, voor gemeenschappelijk natio
naal doel.
Wegens een rede over politieke
werkzaamheid van Duitschers in
ons land.
Naar „De Maasbode" verneemt, heeft men
van Duitache z(jde doen weten, dat de aanwe
zigheid van mr. dr. L. G. Kortenhorst, Neder»
landsch gedelegeerde b|j de besprekingen over
handelsaangelegenheden te Berlijn, onge-
wenscht werd geacht en deze heeft het Duit-
sche grondgebied onmiddellijk moeten ver
laten.
Het motief voor deze verkapte uitzetting
sch|jnt het feit te zijn, dat dr. Kortenhorst,
b|) de behandeling van de begrooting van
Justitie als lid der Tweede Kamer op 21 No
vember jj., zjjn bezwaren heeft uiteengezet
tegen de, naar z|jn meening, ongewenschte
politieke werkzaamheid van Duitsche onder
danen op Nederlandsch grondgebied.
Wat de regeeringspersdienst ervan
^egt.
De regeeringspersdienst verstrekt dienaan
gaande het volgende communiqué:
Naar aanleiding van een persbericht, al«
zou dr. Kortenhorst, die als lid der Neder-
landsche delegatie voor handelsbesprekingen
met Duitschland te Berlijn vertoefde, uit
Duitschland zijn gezet, wordt van bevoegde
zijde medegedeeld, dat dr. Kortenhorst uit
Duitschland is teruggekeerd, omdat er een
pauze in de onderhandelingen was ingetreden.
Wel heeft zich een incident voorgedaan, n.L
in den vorm, dat aan dr. Kortenhorst in ver
band met den indruk, die te Berlijn ver
kregen is uit een onlangs in de Tweede
Kamer gehouden redevoering, te verstaan is
gegeven, dat hij hoewel zakelijk als lid der
delegatie erkend, geen onverplichte beleefd
heden van socialen aard zou genieten, terwijl
er niet voor kon worden ingestaan, dat de
Duitsch pers over dr. Kortenhorst uitlatingen
in de Kamer zou zwijgen.
Het Tweede-Kamerlid, de heer Schalker,
had b|j de behandeling van de begrooting van
Justitie in de Tweede Kamer mededeelingen
gedaan, die hem ter kennis waren gekomen
over het werken van Gestapo-agenten in Ne
derland tegen geëmigreerde Duitsche anti
fascisten en de w|jze waarop daaraan door
Nederlandsche politie-autoritelten niet-ambte-
ljjke medewerking wordt verleend.
Naar de heer Schalke thans mededeelt,
heeft h|j de documenten, die op een dergelijk
geval betrekking hebben, aan den minister
van Justitie ter hand gesteld.
Deze documenten bestaan uit een door de
betrokken Gestapo-agente afgelegde en door
haar geteekende verklaring over haar samen
werking met politiebeambten aan een Am-
sterdamschen advocaat, een correspondentie
in geheimschrift tusschen deze agente en
haar superieuren in Duitschland, haar door
bemiddeling van Nederlandsche politieman
nen toegezonden, eenige schriftelijke uitnoo-
digingen tot een bespreking aan deze agente
gezonden door een Nedrelandsch politie
beambte, onder een pseudoniem en een brief
van dezen beambte ter begeleiding van 10
gulden san de bedoelde Gestapo-agente.
De ljjst der kortegolf zenders is weer een
nieuw en bijzonder interessant station rijker
geworden. Sinds eenige weken kan men Bar-
tavia op 29.0 m. haast even sterk hooren als
een Europeesch station. De zender meldt zich
met: „Hier Nirom, Batavia", maar de omroe
per zegt gewoonlijk maar éénmaal in een zend
tijd van 2 of 3 uur in den stationsnaam (een
FEUILLETON
B)
Maar natuurlijk, Sir George, zal ik u
naar Buba brengen. Het zou al heel onhof
felijk van mij zjjn om mademoiselle over te
leveren aan de genade van de wildernis en
bovendien uw broer is mijn vriend geweest.
We zullen u oneindig dankbaar... begon
Mannering, maar de ander viel hem in de
rede.
Het is absoluut niet de moeite waard,
wijn vriend. Het genoegen is volkomen aan
Wijn kant.
Hij wierp een snellen blik op Honor, ter-
Wijl h|j die woorden sprak en glimlachte. Het
meisje voelde, hoe haar hart weer onrustig
begon te kloppen, hoewel ze b|j zichzelf rede
neerde, dat het onzin van haar was om zich
van haar stuk te laten brengen door zoo'n
gewone beleefdheidsphrase. Ze keek naar
Mannering. H|j scheen volkomen op z|jn ge
mak te z|jn met den man en ze trachtte haar
onrust en angst van zich af te zetten. Maar
het was haar niet mogelijk.
Legrand praatte en vertelde vol animo en
het leek, alsof hij zich voortdurend tot haar
wendde, als om zich te overtuigen, dat z|j
luisterde. Het was misschien niets anders dan
de aangeboren hoffelijkheid van z|jn volk,
Waar het weisje had een gevoel, alsof zijn
oogen steeds de hare zochten, of hij trachtte
door te dringen tot het diepste van haar ziel
en schatten wilde, hoeveel ze waard was.
En hjj vertelde goedheel goed. Het
scheen, dat h|j overal geweest was, in Abes
sinië, bjj het Tsaadmeer, in Timboektoe. Hjj
was met het vreemdelingenlegioen ln de Sa
hara geweest en was één van de drie over
levenden van een expeditie, die van hitte en
dorst omgekomen was ten Zuiden van Bilma.
Hjj was in Terrkana op de olifantenjacht
geweest en had daar gevochten tegen de sla
venhandelaars. Hjj had overal op olifanten
gejaagd, zelfs op den dwergolifant in Libe-
riat. Hjj had in de Hooglanden jacht ge
maakt op leeuwen en zeldzame antilopen, hjj
had ademlooze uren doorgebracht, onder een
schitterenden sterrenhemel, terwjjl hjj met de
hand aan den trekker elk oogenblik ver
wachtte de gesluierde Toearegs aan den ho
rizon te zien verschijnen en dagen gesmacht
in de heete, verschroeiende woestijn, waar be-
driegeljjke luchtspiegelingen hem lafenis uit
uit een mjjlenver verwijderde bron hadden be
loofd.
Konor luisterde geboeid en ze begon zich
af te vragen, wat het eigenljjke beroep van
dezen avontuurlijken zwerver was. Dat was
niet op te maken uit zjjn verhalen en ten
laatste, na het verhaal van een wapenfeit
van het vreemdelingen-legioen, vroeg ze hem
op den man af:
Bent u in militairen dienst, monsieur?
Geweest! antwoordde hij lachend. Ik ge
niet niet langer de weelderige soldij van één
sou per dag! Drie jaar lang heb ik dat vol
gehouden, en toen heb ik henehver
laten!
U bent gedeserteerd, bedoelt u? vroeg
ze.
Legrand lachte weer. Ik heb volbracht
wat zoo velen trachten te volbrengen en
waarin zoo weinig slagen!
Maar hoe kwam u er bjj dienst te ne
men bjj het legioen? vroeg Mannering.
Dat is iets, monsieur, dat men nooit
vraagt aan de mannen van het legioen. Er
zjjn honderden redenen waarom men zich
voegt bjj deze broederschap van de daad en
de mijne was er één, die vele mannen daartoe
drijft...... een mooie vrouw met een hart van
staal!
Hjj keek naar Honor toen hij dit zei en
lachte even.
En hjj vervolgde: Maar later ging ik
naar een school, om mjjn opvoeding te vol
tooien.
Ze keek hem nieuwsgierig aan en een zon
derlinge gedachte welde in haar op en terwjjl
hjj een nieuw humoristische verhaal begon
over zjjn wederwaardigheden in de stad van
van de ode Caesar's, staarde ze naar zjjn
slanke handen, die onophoudeljjk speelden
met de vier gouden ringen aan het koord om
zjjn hals.
Haar onrust werd nog vermeerderd, toen
ze merkte, dat hjj meer en meer het woord
tot haar begon te richten. Zijn manier van
doen werd steeds vertrouwelijker. Als hjj
haar aankeek, wat hjj herhaaldelijk deed,
leek het of er iets llefkoozends in zijn blik
was en in zjjn oogen glinsterden twee kleine,
dansende lichtjes. Mannering scheen de ver
andering in den ander niet op te merken. Hij
luisterde geboeid naar de avontuurlijke ver
halen en scheen volkomen onbewust te zjjn
van wat daar onder zjjn oogen gebeurde.
Legrand praatte steeds door, springend van
het eene onderwerp op het andere.
Afrikadat is de moeder van het
echte wilde leven. Er is geen land, dat te ver
gelijken is met Afrika. Amerika is een land
van lawaaiige drukte en goedkoope harts
tochten, naar menschenbloed gemunt wordt
tot dollars. In Europa is op alle natuurlijke
neigingen één woord geschreven: „Verboden",
Maar hier is niets verboden. Bloed is leven
en geen dollars; en alles is hier nog zooals
het was in het primitieve begin van de we
reld. Als een man gedood wordtdan zor
gen de gieren voor zjjn begrafenis. Als een
vrouw begeerd wordt, dan koopt de man
haarvoor zooveel stuks vee; en als hjj
'sterk is en de stam zwak, neemt hjj haar,
zooals de mannen de vrouwen namen in het
gouden verleden.
Hjj lachte, alsof een vermakelijke gedachte
bij hem opkwam. Het is een zonderling
idee dat u, mademoiselle, als u hier geboren
was gekocht en verkocht zou kunnen wor
den voor een aantal melkkoeien of een ivoren
slagtand, of dat iemand in den nacht kwam
aansluipen en
Honor stond op. Ze vond de wending die
het gesprek nam, niet bijster aantrekkelijk en
ze besefte plotseling hoe hulpeloos Manne
ring en zij waren in de handen van dezen
man. Maar ze liet niets blijken van angst en
zei lachend:
Monsieur Legrand, ik zal zeker geen
ivoren slagtand waard zjjn, als ik nog langer
opbljjf. Het is een vermoeiende dag voor me
geweest. U zult me zeker wel willen veront
schuldigen. Goeden nacht.
Vóór ze uitgesproken had was Legrand
overeind gesprongen. Ze had een gevoel alsof
hjj verwachtte, dat ze hem haar hand zou
toesteken, maar ze deed het niet en nadat
ze Mannering ook goeden nacht had ge-
wenscht, liep ze langs Legrand naar de
kleine groene tent en overpeinsde de ge
beurtenissen van den dag. Haar intuitie zei
haar, dat Legrand niet te vertrouwen was,
een slecht, gewetenloos man. En haar onrust
werd sterker, toen ze dacht aan de lange
reis naar 'MBuba, die nog voor hen lag. In
de wildernissen zouden zjj en Mannering
hulpeloos zjjn in de handen van Legrand en
zjjn dragers. Mannering was geen krachtige
natuur, die den strijd tegen een sterker tegen
stander lang kon volhouden en als het moge
lijk was geweest, zou ze met hem gevlucht
zijn. Maar dat behoorde nu eenmaal tot de
onmogelijkheden en het eenige wat ze doen
kon was afwachten hoe alles zich verder zou
ontknoopen.
Het was laat toen ze zich ter ruste begaf
en nog later toen ze in slaap viel en zelfs
haar slaap werd verontrust door angstige
droomen. Huiverend werd ze wakker en hoor
de een stem buiten haar tent iets roepen in
het Swahili. Ze kon duidelijk hooren wat er
gezegd werd, maar ze begreep lang niet alles
ze kende de taal slechts gebrekig. Slechts de
beteekenis van een paar woorden wist ze.
Toen ving ze het woord vrouw" op en ze
begreep, dat de spreker bezig was bevelen te
geven met betrekking tot haar. Daarop klonk
de stem van een Inboorling, die op lachenden
toon antwoord gaf:
Ayweh Bwana Legrand.
Dat antwoord maakte haar duidelijk wie de
eerste spreker was en ze glipte onhoorbaar
naar de klep van de tent en gluurde naar
buiten. Het was heel vroeg in den morgen,
het begon al te schemeren. Vlak bjj de tent
was een groot vuur, waarbij een paar inlan
ders zacht stonden te praten en een van hen
was de Swahili-hoofdman, wien Legrand zoo
juist zjjn bevelen gegeven had.
Legrand zelf was onderweg naar zjjn tent.
Toen hjj verdwenen was, keek de hoofdman
naar den inboorling, die naast hem stond,
terwjjl hjj naar Honor's tent wees, lachte, zei
een enkel woord en maakte een onbeschrijfe
lijk gebaar. De ander lachte uitbundig en
toen liep het tweetal weg.
Na haar angstige droomen van dien nacht
en terwjjl nog steeds de vage onrust van den
vorigen avond haar vervulde, droeg hetgeen
ze gehoord had, er niet toe bjj om haar vrees
te doen verminderen. Ze besloot zoo gauw
mogelijk met Sir George te overleggen wat
hen te doen stond en begon zich haastig aan
te kleeden. Toen ze de tent uitkwam, was
het helder licht en Mannering, die al buiten
rondliep, haastte zich naar haar toe.
George, fluisterde ze. Loop een
eindje met me mee, wil je? Ik wou je iets
zeggen.
Hjj keek haar een beetje verwonderd aan,
maar ging mee, zonder iets te vragen. Toen
ze buiten het gehoor van het kamp waren
begon ze haastig:
Ik vertrouw dien man...... Legrand
niet! Ik geloof, dat we veel beter zouden doen
met zelf onzen weg te zoeken en niet van
zjjn genade of ongenade af te hangen.
Zelf onzen weg te zoeken! riep Manne
ring verbluft. Dat zou dwaasheid zjjn, Ho
nor. Deze ontmoeting met Legrand is onze
redding. Ik heb het je gisteren niet gezegd,
omdat het nergens toe diende, maar het was
onbegonnen werk om te probeeren naar M'Ba
te komen. Legrand wil ons daar heen brengen
en ik zal hem er goed voor betalenWat
heb je toch tegen hem?
Ik vertrouw hem niet, herhaalde ze.
Zijn manier van spreken, gisterenavond
en zjjn heele optreden
Mannering begon te lachen. Dat betee-
teekent immers niets. Zoo zjjn de Franschen
nu eenmaal. Iedere vrouw is voor hen een
aanleiding om zich uit te putten in hoffelijk
heden. Zet dat idee uit je hoofd. Ik zal je wel
beschermen en we zijn werkeljjk absoluut af-
hankeljjk van Legrand en zrjn dragers.
(Wordt vervolgd.)