Buitenlandsch Overzicht.
HET
GESTOLEN KIND
binnenland
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEORAS, TEXEL, WIE RINGEN EN ANNA PAULOWNA
Herinnering aan koningin
Astrid
Bolivië en Paraguay.
De kwestie van de
Dardanellen.
Groeiende onrust in
China.
De Kerstrede van den Paus
Wijziging Wet op de
inkomstenbelasting en
op Successiewet.
/ueuute HONIG'S KALFSSOEP
63ste JAAftGANjL
Een
intervieuw
met
Mussolini.
FEUILLE TON
Italiaansche pressie op Frankrijk.
De wet op de strijdorganisaties
in Frankrijk.
Abonnement per 8 maanden by vooruitbet,Heldorsche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen f S.20. Losse nos. 4 ct.; £r, p. p. 6 et. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschynt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telcfoont 50 en 412
Po8t-Oirorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIÉNl
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redacüon. tekst)
dubbele pr(js. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij voorui e a
10 ct per regel, minimum 40 ct; by niet-contante betaling 15 ct per re„e
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer c
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De benoeming van Eden, tot minister van buitenlandsche zaken
is zeer gemengd ontvangen. De mogelijke aanval op de Britsche
vloot in de Middellandsche zee en de hulpverleening van
andere mogendheden. Mussolini over den huldigen toestand.
Met veel reserve is de
benoeming van Eden,
tot minister van buiten
landsche zaken, door
verschillende regeerin
gen begroet, en het was
te begrepen dat vooral Italië er tilet enthou
siast over zou zijn. Van Eden heeft het
immers niets te verwachten ten aanzien van
de doorvoering van zijn plannen in Abesslnië.
Zwegen aanvankelijk de Itallaansche bladen
over de benoeming, reeds nu hebben zich
verschillenden in pessimistische geest uitge
laten.
De Popoio d'ltalia schrijft, dat de alge-
meene toestand ln Europa met den dag ern
stiger wordt. Na het vallen van de Partjsche
voorstellen staat Europa voor den grooten
oorlog. Het blad besluit met op te merken,
dat de voorstanders van de sancties thans
hun zin hebben gekregen.
De Stampa denkt, dat na de benoeming
van Eden, iedere gedachte aan nieuwe ver
zoeningspogingen, wel opzij gezet kan worden.
Oe Nw. Rott. Crt, schrijft ln een hoofd
artikel
Opmerkelijk, maar verklaarbaar, is de wat
stugge houding, die de Duitsche pers heeft
aangenomen. Men kan zich onmogelijk over
de benoeming verheugen, maar evenmin kan
men ronduit zeggen, waarom men die minder
aangenaam vindt Dat staat in verband met
de twee bezoeken, die Eden aan Berlijn heeft
gebracht. Over het eerste bezoek stond de
Duitsche pers vol opgetogen verhalen. Men
was inderdaad overtuigd en misschien te
recht dat Hitier erin geslaagd was. Eden
heel wat meer sympathie voor het nieuwe
Systeem in te boezemen, dan waarmede hij
naar Berlijn was gekomen. Zeer zeker moet
Hitier zelf Eden geducht zijn meegevallen.
Hitier was op zijn innemendst geweest, en
als hij in de goede stemming is, kan hjj op
dengeen, dit met hem te doen heeft, een bij
zonder perttigen indruk maken.
Het blad schrijft in hetzelfde arUkel nog:
In Italië is men voorzichtig. Men houdt
daar blijkbaar toch rekening met het ge
vaarlijk karakter van de situaUe. Men zegt
er terecht dat de minister van buitenlandsche
zaken Eden ln zijn beleid niet noodzakelijk de
consequente voortzetting hoeft te zijn van den
diplomaat Eden, die op het front vanGenève
een taak was aangewezen. Maar men moet er
tevens beseffen dat de nieuwe Eden den
ouden Eden niet zal verloochenen, en ook
niet eens kan verloochenen, ln verband met
de omstandigheden waaronder, en de be
doeling waarmede hij is benoemd. De sancties
zullen nu hun voortzetting nemen, tenzij
Laval alsnog besluit en de parlementaire
macht blijkt te bezitten om de Engelsche
volkenbondspolitiek, en den Volkenbond zelf,
den voet dwars te zetten. Dat zou het einde
van den Volkenbond zijn. Totnogtoe kon
Italië nog met hoop op resultaat een politiek
van dreigen met desperate daden toepassen;
groot resultaat Is zelfs heel bijna bereikt. Die
mogelijkheid is nu voorbij. Verder dreigen be-
teekent het vooruitzicht op een smadelijken
terugtocht of een bijna zekeren ondergang.
De ev. b
ij'
stand in
de
MiddeL
landsche
zee
Zooals men weet heeft
Engeland zich nogal be
zorgd gemaakt over
eventueele bijstand, in
geval van een conflict
in de Middellandsche
Zee. Zoo'n conflict is
immers lang niet denk
beeldig en het gaat er maar om voor Enge
land, wat zullen de andere mogendheden dan
doen. Kan lk rekenen op hun hulp en dus
heeft de Engelsche minister van buitenland
sche zaken de mogenheden rondom de Middel
landsche zee gepolst hoe zt) in geval van een
conflict zullen handelen.
Uit Londen wordt nu gemeld, dat Turkije,
Griekenland en Zuid-Slavië bevredigende ant
woorden gestuurd hebben op de Britsche
vraag, of zij bereid zouden zijn hun steun te
verleenen, indien de Britsche vloot ln de
Middellandsche Zee werd aangevallen.
Alleen van Spanje Is nog geen antwoord
binnengekomen.
De Manchester Guardian wijdt een beschou
wing aan de Britsche demarche bij de
Middellandsch Zee-mogendheden.
Het blad schrijft, dat, wil de bijstand, die
de andere mogendheden de Britsche vloot
kunnen geven afdoende zijn, het noodzakelijk
zal zijn nog nadere maatregelen te treffen
dan het ter beschikking stellen van oorlogs
schepen, havens en ankerplaatsen, daar een
conflict in de Middellandsche zee zich niet
zou beperken tot een aanval met de vloot
Het blad acht het waarschijnlijk, dat in een
dergelijk geval de actie begonnen zal wor
den met een luchtaanval.
De vereenigde vloten van Turkije, Grieken
land en Zuid-Slavië zouden niet voldoende
zijn, doch de luchtmacht, die deze drie mo
gendheden tezamen zouden kunnen opleveren,
zou inderdaad een machtig wapen zijn. Te
meer, daar men eventueel zou kunnen reke
nen op de Tsjechoslowaaksche luchtvloot, die
zeer goed is georganiseerd en die gebruik
maakt van het modernste materiaal. Deze
luchtmacht heeft een basis aan de Adriati-
sche Zee, Ingevolge een regeling met Zuid-
Slavië.
Men beschouwt het volgens het blad, zoo
wel te Londen als te Parijs onwaarschijnlijk,
dat de Britsche vloot aangevallen zal wor
den door de It&liaansche, temeer, daar het
petroleum-embargo weer is uitgesteld.
Nochtans komt een dergeljjken aanval het
blad niet zoo onmogelijk voor, temeer, daar
men er in officieele kringen al rekening
mede hield, lang voor dat er sprake was van
een dergelijk embargo.
KONII«IN>s AUTOMATIC (dag en nacht)
Diverse Winterschotelsf Nasis»
Goreng an Bahml, allee 25 c. p. p.
Mussolini heeft een
vertegenwoordiger van
een Hongaarsche cou
rant, de „Az Est", een
onderhoud toegestaan,
waarin hy o.a. zeide:
De huidige ulthoudings-
proef van het Itallaan
sche volk heeft het tot een bewonderenswaar
dige eenheid saamgesmolten.
Het gevoel van saamhoorigheid is sterker
dan ooit en de eensgezinde geestdrift van het
volk geeft mi) reuzenkrachten.
Mijn verantwoordelijkheid en mijn plicht
EEN VERHAAL UIT AFRIKA
12)
Het was de muur van het kleine kerkhof.
Ze sprong er over heen en keek snel achter
zich. Door een opening in den muur zag ze
de fantastisch verlichte gestalten van de In
boorlingen en op de waranda onderscheidde
zij den man. die haar zoo plotseling had doen
vluchten. Ze holde den heuvel af en
volgde, volkomen onbewust, de weg, die den
vorigen avond de twee grafsteenen genomen
hadden. Ze kwam bij de struiken en vlei toen
opeens over iets, dat onder het groep verbor
gen lagHaar hoofd stootte op iets hards,
even flitste er een scherp licht voor haar
oogen, toen kwam volslagen duisternis.
■-e bleef liggen en wist ruets meer van het
eentonig geroffel of van de maanverlichte
wereld om zich heen.
Het was een heele poos later toen ze weer
bijkwam en het eerste, dat tot haar besef
doordrong, was, dat ze door en door koud
was. Ze bewoog zich even en voelde iets
hards. Ze trachtte zich op te richten, van de
struik, waartegen ze lag, kwam een ware
douche omlaag. Het water was koud en deed
haar huiveren. Maar het was wonderlijk ver-
frisschend. Ze richtte zich op en keek ver
wonderd om zich heen. Ze kon niet veel on
derscheiden, want de maan was onderge
gaan. Haar hoofd bonsde pijnlijk, maar
plotseling herinnerde ze zich alles weer: den
woesten dans van de inboorlingen, de witte
gestalte van Legrand, die uit haar kamer
kwam, haar wilde vlucht. Ze wankelde over
eind, zich vasthoudend aan het harde voor
werp, dat haar een paar uur geleden het be
wustzijn had doen verliezen. Weer overviel
haar de ontzettende angst van den afgeloo-
pen nacht, maar ze klemde haar vingers
krampachtig om den harden steen en trachtte
die vrees van zich af te zetten. Ze wist, dat
vluchten een onmogelijkheid was, dat de dood
uit duizenden schuilplaatsen loerde op den
geen, die eenzaam en hulpeloos de wildernis
van Afrika Inliep. Ze moest overleggen wat
haar te doen stond.
En dan was er George Mannering.
Een nieuwe engst overviel haar, angst om
hem.
Hoe lang ze daar gelegen had, wist ze niet,
maar het moest vry lang geweest zijn en wat
kon er Indertijd gebeurd zijn met iemand, die
zoo ziek was als hy. Ze moest dadeiyk naar
hem toe. Maar Legrand als hy daar ook
eens was, wachtend op haar. Ze twyfelde niet
langer aan zijn slechte bedoelii.gen en hy was
zonder twijfel teruggekomen met het doel zyn
booze plannen uit te *'0«ren.
Honor! Hono»!
Een luid geroep nderbra den loop van
haar gedachten. Haar hart klopte van vreug
de, toen ze George's stem herkende. Hy had
haar noodig, riep om haar.
Honor!
Er ulonk ongeru-itheid ln zyn roep, onge
rustheid om haar, die haar den angst voor
Jules Legrand deed vergeten en zy riep haas
tig terug:
Ik kom! Ik kom!
En zoo vlug ze kon liep ze terug naar het
het fort.
om het welzyn van het volk te dienen, wor
den steeds duideiyker.
De algemeene stemming is veel energieker
en gaat veel verder, dan het officieele stand
punt, het volk is veel krygshaftiger dan men
algemeen voorstelt.
Men kan het volk byna niet duidelijk ma
ken, dat juist dit verantwoordelykheidsgevoel
de verplichtingen oplegt alles te doen voor
den vrede.
Ik begryp niet. waarom men ons niet toe
staat kalm en rustig onze koloniale aange
legenheden te regelen. Ik moet er hier nog
maals den nadruk op leggen, dat lk de Abes-
sijnsche kwestie zuiver zie als een koloniale
kwestie. Het is nooit mijn bedoeling geweest
hierdoor een Europeesch conflict te ont.
ketenen.
Zoover het mogelijk is leid ik de hartstoch
ten, doch natuuriyk slechts zoolang, als dit ln
overeenstemming Is met myn vaderlandsche
gevoelens.
De tijden zyn zeer moeilijk, ik geloof,
dat Europa op het oogenblik werkeiyk
beslissende uren doormaakt.
wy willen den vrede, de sancties beteekenen
evenwel een afglijden op een hellend vlak;
men kan niet weten waar het einde is.
Voor my deelt zich de wereld in twee
deelen: in diegenen die aan onze zyde staan
en ln hen die tegenover ons staan.
Derhalve ls het voor my een groote vreug
de, dat Hongarye zoo eervol en trouw bleef
aan zijn geschiedenis.
Wy zuilen dit nooit vergeten; de namen
van onze vrienden, die begrepen hebben, dat
wy niets anders willen dan het recht om te
leven en te arbeiden, zullen in marmer wor
den gebeiteld.
ROBERT LORAINE. f
Robert Loraine, de vermaarde acteur en
vlieger, is Dinsdag na een keeloperatie op
50-jarigen leeftijd te Londen overleden. Hy
zou Woensdag zijn opgetreden als Scrooge,
de bekende figuur van Dickens' Kerstver
telling.
Een geschenk van de stad Antwerpen.
De correspondent van de N. R. Crt.:
meldt uit Brussel, dat oud-minister Huys-
mans, socialistisch burgemeester van de stad
Antwerpen, den volgenden brief van den
grootmaarschalk van het hof, graaf Cornet j
de Ways-Ruart, heeft ontvangen:
„De Koning, die danbaar de Blyde Intrede
wenscht te herdenken, waarby de vaderland
sche gevoelens van heel de Antwerpsche be
volking zoo hartelyk en zoo geestdriftig tot
uiting kwamen, heeft besloten aan uw stad
het kleed te schenken, dat op dien hoop-
vollen dag door Hare Majesteit Koningin
Astrid gedragen werd.
De Koning vertrouwt, dat deze gift, door
haar gevoelige beteekenis, by uwe medebur
gers in lengte van tyd de beeltenis zal leven
dig houden van een vorstin, die aan België
Haar leven had gewijd."
De heer Huysmans heeft koning Leopold
voor dit aandoenlyk geschenk, dat met groote
piëteit zal worden bewaard, den eerbiedigen
dank betuigd van de bevolking der Schelde-
stad.
Na den oorlog om het Chaco-gobled.
Reuter meldt uit Asuncipn:
Men gelooft, dat de volgende vredesvoor
waarden zyn besproken.
1. Paraguay eisch een schadevergoeding
van 2.600.000 Argentynsche piasters.
2. Bolivië neemt op zich, de voorloopige
demarcatie-iyn ln het Gran Chaco-gebied te
eerbiedigen, totdat de vredesconferentie een
definitieve oplossing heeft gebracht, of tot
dat het Hof van Arbitrage in Den Haag uit
spraak heeft gedaan, dus totdat een vredes
verdrag ls onderteekend.
3. De staten die hun bemiddeling hebben
verleend zullen de voorafgaande clausule
doen eerbiedigen, door zich hiervoor garant
te verklaren.
4. De parlementen van Paraguay en
Bolivië zullen deze clausules ratlficeeren.
„Voor Frankryk is het uur aangebroken om
party te kiezen", schryft de Tribuna. „Frank
ryk moet te kennen geven, wat het doen val,
nu de politiek van verzoening, en, zou men
kunnen zeggen, van gezond verstand, schip
breuk heeft geleden, niet door zyn fout, maar
door die van Engeland. Als Frankryk Engeland
aanmoedigt, zullen de zaken snel voortrollen
in een bepaalde richting, laat ons zeggen ln
de richting van een ramp; als daarentegen
Frankryk zich verzet, en ln dat geval zou
het dat zoo snel mogeiyk moeten laten weten,
zal de loop van zaken zich in totaal omge
keerde richting bewegen."
Het bezoek van Roezjdi Aras, den Turk-
schen minister van buitenlandsche zaken, aan
Laval, schynt ten doel gehad te hebben, de
kwestie van openstelling van de Dardanellen
weer ter sprake te brengen, waarvoor Turkye
onlangs ook reeds in de Volkenbondsvergade
ring* de intrekking van de bestaande bepalingen
van het verdrag van Lausanne gevraagd
heeft. Volgens mevrouw Tabouis, in L'Oeuvre,
zal het antwoord van Engeland ln deze gun
stig zyn en zy meent, dat het meer dan waar-
schyniyk is, dat de Fransche regeering ge
antwoord heeft, dat als Engeland er voor was,
Frankrijk er geen afwijkende meening op na
zou houden.
Pro-Japani>ch politicus te Sjanghai
doodgeschoten.
Sjanghai, 26 Dec. De onderhandelingen
met Japan en de mogelykheid van nauwere
vriendschap met dat land blijven ln Chinee-
sche nationalistische kringen groote opwin
ding veroorzaken, die tot uiting komt in stu
denten-onlusten, vechtpartyen en zelfs in een
moordaanslag op een vooraanstaand politi
cus. Te Sjanghai, Nanking en Hankau is in
verband met de groeiende onrust de staat van
beleg afgekondigd.
Woensdag is te Sjanghai de vroegere onder
staatssecretaris van Buitenlandsche Zaken,
Tang Joe-jen, toen hy bij zijn woning uit zijn
auto stapte, door onbekende personen neerge
schoten. De daders, die tien schoten losten,
ontkwamen, de gewonde is op weg naar het
ziekenhuis overleden. Tang Joe-jen, die tege
lijk met Wang Tsjlng-wel was afgetreden,
werd evenals laatstgenoemde door de nationa
listen beschuldigd van verraad aan de natio
nale zaak.
Te Nanking heeft deze moord groote be
zorgdheid teweeggebracht. In Japansche krin
gen hecht men wel is waar veel beteekenis aan
dezen moord-aanslag, doch men geloofd niet,
dat hy van Invloed zal zyn op de Japansch-
Chineesche betrekkingen. Men verheelt zich
in Japansche kringen echter niet, dat deze
moord evenals de aanslag op Wang Tsjlng-
wei geïnspireerd is door leden van de
Kwomintang, die vijandig staan tegenover
de pro-Japansche politiek van beide staats
lieden.
(Reeds opgenomen ln 't Adv.bl. van gisteren.)
Een dreigende toestand.
Aan den vooravond van het Kerfstfeest
heeft de Paus Dinsdagmorgen zijn gebruike
lijke kerstrede gehouden voor de kardinalen,
die hem kwamen gelukwenschen. In deze
rede heeft de Paus ook over den internatio
nalen toestand gesproken, die hy dreigend
noemde.
De Paus zeide vervolgens: wij hebben er
naar gestreefd by te dragen tot het behoud
van den vrede en nog tot het allerlaatste
oogenblik hadden wy gehoopt u vandaag een
woord van hoop en een woord van ver
trouwen ln de toekomst te laten hooren.
De gebeurtenissen van den laatsten tyd
hebben deze hoop echter teniet gedaan. De
Paus besloot zijn rede met op te merken, dat
men echter in geen geval alle hoop mocht
laten varen en dat men den moed, voort te
gaan met het vredeswerk, niet mocht ver
liezen.
De senaat heeft de wet op de particuliere
milities en strijdgroepen met 207 tegen 84
stemmen aangenomen, nadat Dinsdag reeds
een amendament was verworpen, dat de ont
binding aan den rechter had willen toever
trouwen.
NA DEN DOOD VAN PRESIDENT GOMEZ
IN VENEZUELA.
Zeer ernstige onlusten te Caracas.
Te Carcaas is de staat van beleg afgekon
digd. De president ad-interim, Contreras. beeft
troepen gerequireerd voor de bestraffing van
ongeregeldheden, plundering, brandstichtin
gen, die door vyanden van de regeering G6-
mez werden veroorzaakt.
Reizigers, die per vliegtuig te Port-of-Spain
(Trinidad) aankomen uit Caracas, zeggen, dat
een strenge censuur wordt toegepast op dag
bladen en radio.
Twee schouwburgen, die aan een vriend van
wijlen president Gómez toebehoorden, alsmede
de bureaux van een dagblad, werden in brand
gestoken.
Ook werden een aantal huizen van vrien
den van Gómez in de asch gelegd en de be
woners doodgeschoten.
De angerichte schade wordt op vele mil-
lioenen geschat.
Meer dan 40 dooden.
Het aantal slachtoffers van de onlusten
moet meer dan 40 bedragen.
DE KONINKLIJKE FAMILIE WOONT
GODSDIENSTOEFENING BIJ.
H.M. de Koningin on H. K. H. ^>rlns]fs
liana woonden Eersten Kerstdag "P®. Jnv
de godsdienstoefening by in de Wilhelm:in
kerk onder gehoor van ds. A. K. Straatsm
ROODE KRUIS-AMBULANCE TE
ADDIS ABEBA.
Het hoofdbestuur van het Nederlandsch»
Roode Kruis heeft een telegram ontvaDgen
van den leider der Nederlandsche ambulance
naar Abessinië, waarin medegedeeld wordt,
dat de ambulance Zaterdagochtend te Aam*
Abeba is aangekomen.
NIEUW SCHIP TE WATER,
Nieuw schip voor de K.N.S.M»
Van de twee motorvrachtschepen, welke de
Kon. Ned. Stoomboot My. te Amsterdam
enkele maanden geleden aan de N.V. Scheeps-
bouwwerf Gebroeders Pot te Bolnes ln op
dracht gaf, ls deze week het eerste, de „Clto",
met goed gevolg te water gelaten.
Vele bezwaren.
Verschenen ls het voorloopig verslag der
Tweede Kamer inzake het wetsontwerp wyzi-
ging van da wet op de inkomstenbelasting
1914 en van de Successiewet. De vaste com
missie voor belastingen deelt hieromtrent het
volgende mede:
Artikel 1.
Letters A, C, D en E.
Tegen hetgeen hier wordt voorgesteld, wer
den ernstige bezwaren ingebracht.
Als voornaamste bezwaar werd in de com
missie aangevoerd, dat de verschillend»
methoden van sparen op zeer onderscheiden
wijze zullen worden behandeld. Geen inkom
stenbelasting zal worden geheven van de aan
spraken, die tydens de uitoefening van een
dienstbetrekking ontstaan op een toekomstig
pensioen, en wel omdat later het jaariyksch»
pensioen zelf zal worden belast. Wel Inkom
stenbelasting zal daarentegen worden geheven
van de aanspraken, die tijdens de uitoefening
van een dienstbetrek ontstaan op een
toekomstige uitkeering ineens uit een spaar
fonds, en wel omdat die uitkeering later niet
belast wordt
Voor dit onderscheid, zoo meende men, be
staat geen reden. Het willekeurige van dit
verschil in behandeling spreekt nog sterker,
wanneer men bedenkt dat in vele gevallen de
uitkeering Ineens, juist omdat zy een te lage
rente geeft gebruikt wordt om een lyfrent»
te koopen. Het verschil met het pensioen is
dan geheel verdwenen. De uitkeering Ineens
is onder alle omstandigheden het karakter
eigen van een bron van een jaariyksch In
komen, dat jaarlyks belastbaar is.
Dat het voorstel de leden van de z.g. spaar
fondsen. in een aanzienlijk slechtere positie zal
brengen dan degenen, die een aanspraak op
pensioen verkrygen, blykt ook hieruit dat d»
aanspraken der eersten al dadeiyk by hun
salaris moet worden opgesteld, waardoor een
hooger belastbaar bedrag ontstaat, dan voor
de pensioentrekkers ooit wordt bereikt Im
mers de laatsten betalen over het bedrag van
hun pensioen eerst inkomstenbelasting, als
hun salaris is beëindigd.
VII.
Toen Honor door de opening in de omhei
ning kroop, zag ze Mannering op de waran
de staan, een vage gestalte in de duisternis,
en voor ze by hem was, riep hy haar toe:
Honor, waar ben je geweest? Ik werd
wakker en kon je nergens vinden. Ik wist me
gewoon geen raad van angst.
Zyn we alleen? Fluisterde ze.
Alleen? herhaalde hij. Wat bedoel Je In
Godsnaam, Honor?
Ik bedoel of Legrand binnen ls?
Legrand? Je weet toch, dat hy wegge
gaan is...
Maar hy is vannacht teruggekomen, ik
heb hem gezien. Hy...
Honor, viel hy haar in de rede, je moet
gedroomd hebben of..; de koorts heeft ook
jou te pakken. Legrand is voor drie dagen
weggegaan.
Hy is vannacht teruggekomen en ik ge
loof zeker, dat hij nu nog niet ver weg is.
Laten we naar binnen gaan, ging ze na een
korte pauze voort, het is hier veel te koud
en bovendien kunnen ze ons hooren.
Zonder verde-e cegenwerpingen draaide ay
zirh om en ging naar binnen, terwijl Honor
hem volgde. Ze gingen naar de woonkamer,
waar de brandende stormlamp op tafel stond
Heb jy die aangestoken vroeg het
meisje snel.
Ja, vyf minuten geteaen. Ik werd wak
ker uit een akeligen koortsdroom en miste
jou. Ik heb aan je deur geflopt, maar kreeg
geen antwoord. Toen heb lk de lamp aange
stoken en ben op zoek naar jou gegaan.
George, we kunnen hier niet blyven,
zei het meisje heesch. We moeten weg, zoo
dra het dag ls, ln alle gevalle moeten we
zoo gauw mogeiyk weg zien te komen. Le
grand is vannacht teruggekomen. Ik kon niet
slapen en was naar de waranda gegaan. Drie
van de dragers waren daarbuiten ln het
maanlicht als krankzinnigen aan het dansen
en Legrand was iiier, in he fort. Ik zag hem
uit myn kamer komen, iegrijp Je me?
Maar, Hoi.or, het is gewoon onmogelijk,
want... Mannering keek haai onderzoekend
aan. Ze begreep, dat hy dacht dat het In
beelding van haar was en ln het verlangen
om hem te overtuigen, viel ze hem scherp
in de rede:
Ik zeg je, dat het zoo is, George. En de
hoofdman ls weggegaan om hem by den rand
van het bosc.i te ontmoeten, tenminste ny
ging iemand tegemoet, die een signaal had
gegeven drie geweerschoten en wie an
ders dan Legrand zou het kunnen geweest
zyn? Ik ben naar de dragers gegaan, om hun
te vragen waar de hoofdman was. Ze zelden,
dat hy was gaan jagen, doch ik zag hem
terugkomen zonder geweer. En later zag ik
Legrand.
Je dacht, dat je nem zag, kindje viel
Mannering haar in de rede. Ik denk, dat de
koorts je te pakken had. Die doet de meest
fantastische dingen echt lyken. je moest
maar wa' kinine nemen en dan...
Ik zeg je, dat k Legrand gezien heb,
antwoordde v heftig. K. heeft my niet ge
zien, en ik was zoo angstig, dat lk ben weg
gehold, buiten de muren tot in de andere,
kleine omheining. Ik wilde me verbergen,
maar onder aan de helling struikelde ik over
iets hards, dat in het groen verborgen was
en...
Wat was het?
Er klonk angst in Mannering's stem, toen
hy deze vraag deed, maar Honor dacht, dat
het ongerustheid over haar was.
Ik moet het bewustzijn verloren hebben.
Myn hoofd doet my nog pijn; lk moet daar
een heele poos gelegen hebben en toen lk weer
b(jkwam hoorde ik jou roepen.
En geloof je heusch, dat dit allemaal
zoo gebeurd is? Je moet een koortsaanval
hebben gehad.
Zie lk erui. als iemand, die de koorts
gehad heeftvroeg ze ongeduldig.
Ik zeg je, dat het zoo is: de twee man
nen, die lk daarginds by het bosch zag, de
dansende negers en Legrand, die uit myn
kamer kwam, en de steen, waarover ik viel...
Maar hoe weet je, dat het een steen
was? vroeg hy met een stem, die haar ver
baasd deed opkyken, om de onrust en de angst
die er ln klonken.
Omdat ik me, toen ik bykwam, er aan
vastgehouden heb. Ik herhaal; we moeten
hier vandaan, zoo gauw het dag ls. Legrand
is een slecht mensch. Hy ia niet te ver
trouwen, en hy ls te vertrouweiyk tegen my en
en gisterenavond toen ik hem zagvoelde
ik, datdatGeorge, we moteen hier
vandaan.
Het kan niet, Honor, zelfs als het waar
ls wat je zegt kunnen wy niet weg. Ik be.i
niet ln staat om te reizen. Hy kwam naai
haar toe en legde zyn tand op ha*r arm ZJ
voelde zyn brandende aanraking door haar
mouw heen.
Ik zou weer een aanvai kr.jgen en wat
zou jy dan moeten beginnen alleen ln de wil
dernis? Je zou volkomen hulpeloos zyn. Ik
zou geen myi kunnen loopen, zelfs niet Indien
de koorts wegbleef. We moeten hier nog een
paar dagen blyven, totdat deze aanval voor-
by zal zyn. Je hoeft niet bang te zyn. Ik
geloof zeker, dat je je vergist in Legrand.
Hy drijft handel. Ik zal hem goed betalen en
hij zal dit heusch niet willen verspelen.
Hy nam haar hand ln de zyne en zei toen
plotseling op geheel anderen toon;
Je zult alles wel anders beschouwen b|J
het daglicht, liefste, en dan zul Je zelf lachen
om Je angst. Je moet gaan slapen, anders zou
Je dat ook nog kwaad kunnen doen. Kom
melske, ga naar je kamer en neem wat ki
nine. Ik zal de wacht houden tot het licht 1»
en je hoeft niet bang te zyn.
zyn woorden klonken overredend en Honor
besefte plotseling hoe doodmoe ze was. Z»
wist, dat ze hem niet overtuigd had, maar z»
miste op het oogenblik de kracht om zich lan
ger te verzetten. Zonder verder Iets te zeg
gen, nam ze de lantaarn op.
Mag ik die meenemen?
Natuuriyk, liefste!
Hy bracht haar tot de deur van haar ka
mer en kuste haar, en Honor ging naar bin
nen. Ze viel neer op het kampbed en trok d»
dekens dicht om zich heen. Ze pynigde haar
hersens met de vraag hoe ze George zou kun
nen overtuigen. En steeds meer onverklaar.
bare kleinigheden kwamen haar voor den
geest. Ze herinnerde zich George's angstigcn
toon, toen ze hem over haar val had gespro
ken, en die angst had opnieuw in zyn stem
geklonken, toen hy vroeg hoe ze wist, dat het
voorwerp, waarover ze gestruikeld was, een
steen was. Er was iets zonderlings ln dien
angst geweest. Ze had gezond en wel gestaan,
dus was er geen reden voor ongerustheid. Ze
begreep er niets meer van en trachtte net
zoolang een oplossing voor het raadsel te vin
den, tot ze van uitputting in slaap viel.
(Wordt vervolgd.)
