Buitenlandsch Overzicht.
3faié.t peïliïaca!
Verkorte oorlogsberichten
uit Abessinië.
HET
GESTOLEN KIND
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
verrassend
Aspirin
Ieder pak HONIG's VERMICELLI foHicf's Bouillonblokje GRATIS
Koning George V f.
Ilo. 7702 EERSTE BLAD
DINSDAG 2t JANUARI 1936
64ste JAARGANG
2^3.I het Fransche ministerie het niet uithouden tot de verkiezingen
Zweden gaat zich bewapenen. - Hebben de Italianen inderdaad
groote overwinningen behaald in Oost-Afrika. - Italië en de
V ol kenbondsraad
Kabinetscrisis ministerie in Frankrijk
in Frankrijk. op het oogenblik slecht
voor. Het besluit van
De strijd in
Oost'Afrika.
Zweden gaat
bewapenen.
3 maal per dag Oen Helder-
De Volken
bondsraad.
China en Japan.
De nieuwe Mongoolsche
staat geproclameerd.
Door prins Te-wang.
Kerk en de staat in
Duitschland.
Italië en de Volkenbond.
De Raad van den Volkenbond.
Openbare zitting.
Het kabinet Laval ten val
Het Japansche parlement onthouden
Een Abessijnsche lezing van de
gevechten in het Zuiden.
FEUILLETON
EEN VERHAAL UIT AFRIKA
hij
COURANT
Abonnement per 3 maanden by vooruitbet: Heidenette Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wleringen en Texel 1.65; binnenland 2.
Nederl. Oost- en West-IndiS per zeepost 2.10, idem per en overige
landen 3.20. Losse noa. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Giro rekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct per regel (galjard). ïngez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Het staat er met het
Herriot om af te treden,
zal waarschijnlijk tot gevolg hebben dat ook
de andere radicale ministers het bijltje er bij
neerleggen, zoodat er voor de verkiezingen
nog een ministercrisis zal komen.
Zoo schreef de Nw. Rott. Crt. Zaterdag-
avond:
Het besluit van Herriot om uit het kabinet-
Laval te treden, plaatst zijn radicale collega's
in de regeering voor een moeilijke beslissing.
Herriot zelf tracht hen te overreden, tot na
de verkiezingen in hun ambt te blijven, doch
de meerderheid van de Kamergroep, die bij de
jongste debatten tegen de regeering heeft
gestemd, zegt in haar Vrijdag aangenomen
motie zoo ondubbelzinnig dat verdere deel
neming van radicale ministers aan de regee-
ring-Laval onvereenigbaar is met de radicale
beginselen in binnen- en buitenlandsche poli
tiek, dat hun positie uiterst pijnlijk zou
worden als zij niettemin aanbleven. Slechts
overwegingen van utiliteit zouden hen daar
toe toch kunnen doen besluiten. De vraag is
of zij dit offer zóó kort voor de algemeene
verkiezingen willen brengen.
De kans op een crisis wordt grooter, nu
ook de radicale minister van koopvaardij
Bertrand, besloten heeft gelijk Herriot af te
treden.
Bertrand zei dat hij zou aftreden, indien
Herriot aftrad. Hy, zoowel als de overige
radicale ministers hebben van de partij op
dracht ontvangen in het kabinet zitting te
nemen en zoodra verschillen van meening
ontstaan tusschen de regeering en de partij,
kan hij niet langer lid blijven van de regeering,
tenzij het bestuur van de partij hem en zijn
collega's opdraagt in de regeering te blijven.
sedert de toetreding van Zweden tot den Vol
kenbond in 1920 is ingetreden. „Het is", zeide
hy, „van het hoogste belang, dat wij niet
terechtkomen in wateren van zulk een diepte,
dat wij niet naar de oppervlakte zouden kun
nen terugkeeren. Indien een politiek van soli
dariteit mogelijk is, biedt deze een element
van veiligheid, dat wij niet mogen prijsgeven,
doch indien de voorwaarden van deze politiek
niet worden nagekomen, moeten wij er zeker
van zijn, de vrijheid te hebben, den neutralen
weg te kiezen.
Naar Reuter uit
Stockholm meldt heeft
de Rijksdag zich bij het
begrootingsdebat vooral
bezig gehouden met den
internationalen politieken toestand en de
noodzakelijkheid van de in de troonrede aan
gekondigde versterking der nationale verde
diging.
In antwoord op de gehouden redevoeringen
verklaarde de premier, dat de regeering be
reid is te voldoen aan de door de sprekers
geuite wenschen inzake versterking der ver
dedigingsmiddelen en dat hy persoonlijk be
sprekingen heeft aangeknoopt met de leiders
der drie burgerlijke partijen om tot overeen
stemming te komen inzake een oplossing van
de kwestie der landsverdediging.
De minister van buitenlandsche zaken heeft
vervolgens gewezen op den ernst van den In
ternationalen toestand.
Hij vestigde de aandacht op de wijziging in
de buitenlandsche politiek van Zweden, die
Wieringertneer - Medemblik - Hoorn -
Amsterdam.
Verbinding met geheel West-Friesland.
Wat er precies in
Oost-Afrika gebeurt is
moeilijk te controleeren.
De Italianen spreken van
groote overwinningen,
waarbij niet minder dan vierduizend men-
schen zouden zijn gedood. We worden bij het
lezen van deze berichten met grooten afschuw
vervuld over „het beschavingswerk" van
Italië. De Abessijnen weerspreken de berich
ten en zien er een tactiek in om Genève van
het idee af te brengen dat ze hun veldtocht
zouden beëindigen.
De „Nw. Rott. Crt." schreef Zaterdagavond
in het artikel over „De toestand aan de fron
ten" o.m.:
Het uitblijven van succes voor de Abessi
niërs bij Makallé en de overwinning van ge
neraal Graziani in het Zuiden, dat zijn wel de
twee eenige figuren van het oorlogsfront, die
in de afgeloopen week op den voorgrond ge
komen zijn.
De Italiaansche berichten blijven de suc
cessen van hun offensief ten noorden van
Dolo steeds breeder uitmeten. Volgens berich
ten van dezen kant zou ras Desta ruim
100.000 man in drie kolonnes opgesteld gehad
hebben voor Ganale Doria, Dawa Farma en
de Webbe Sjebell. Zijn verliezen zouden nu
reeds meer dan 10.000 man bedragen. De hoe
veelheid wapenen, munitie en levensmiddelen,
die voor de Abessijnen verloren ging, zou
bijzonder groot zijn. De op de vlucht geslagen
troepen zouden door uitputting gedwongen
zijn hun gewonden achter te laten en op hun
doortocht de dorpen, die zij ontmoeten vrij
wel leeg te plunderen om zich te kunnen
voeden.
Het zou ook heelemaal niet verwonderlijk
zijn, dat de Italiaansche troepen na hun
langdurige voorbereidingen meer of minder
volledig hun doeleinde zouden hebben bereikt,
te weten de verstrooiing van de troepen van
ras Desta, die door hun bedreiging van de
linkerflank van de Italianen zoo lang den
verwachten opmarsch naar Harrar hebben
vermogen op te houden. Dit te meer, omdat
de Italianen er veel aan gelegen moet zijn
om aan den vooravond van de hervatting van
de besprekingen te Genève, gedurende welke
Italië o.m. het inzicht veld hoopt te zien win
nen, dat Italië vastbesloten is zijn militaire
actie voort te zetten en ook over de midde
len daartoe beschikt, een wapenfeit bedreven
te hebben, dat voor die stelling als het ware
als een garantie zou kunnen worden opgevat.
Aan den anderen kant kan men van de
Abessiniërs aannemen, dat zrj, onder den in
druk van den grootsch opgezetten aanval, die
Graziani tegen hen voorbereidde met een
overmacht van mannen en wapenen, waar niet
tegen op te tornen viel, hun vooruitgeschoven
posten teruggenomen hebben en gedurende
deze operatie inderdaad aangevallen een eind
verder terug gemoeten hebben, dan het in
hun bedoeling lag.
Over de verwachting
van Rome ten opzichte
van de zitting van den
Raad van den Volken
bond, die gisteren be
gonnen is, meldt Reuter.
Zonder te gelooven en zelfs zonder te wen
schen, dat de a.s. zitting van den Volken
bondsraad het Italiaansch-Abessijnsehe con
flict in de richting van een compromis zal
vooruitbrengen, is men te Rome toch alge
meen van meening, dat zij nuttigen dienst zal
doen ter verheldering van de internationale
atmosfeer en ter vermindering van den mo-
reelen druk, welke op Italië geoefend wordt.
Het vertrek van Aloisi naar Genève, waar
toe na rijpelijk overleg besloten is, toont aap,
dat de Italiaansche regeering van oordeel is,
dat het van voordeel zou kunnen zijn actief
zijn belangen te verdedigen. Het is waar
schijnlijk, dat het besluit genomen is onder
invloed van het feit, dat recente inlichtingen
uit het buitenalnd Italië overtuigd hebben, dat
er zekere ontspanning is onder de staten, die
de sancties toepassen.
Men hoopt, dat de Italiaansche delegatie,
zij het in officieele vergaderingen, zij het in
de wandelgangen, deze ontspanning zal kun
nen versterken en in het licht stellen. Men
beschouwt de zitting van den 20sten Januari
dus slechts als een etappe, maar als een die
belangrijk worden kan.
Biimen-Mongolië zou zich vau China
hebben afgescheiden.
De enorm uitgestrekte staat Binnen-Mon-
golië heeft zich van Nanking onafhankelijk
verklaard en zal voortaan onder de heer
schappij van Tokio staan. Een verklaring in
dezen zin is, naar de correspondent van de
Daily Herald te Peking verzekert, Zaterdag
morgen gepubliceerd door prins Teh-wang,
tot dusver voorzitter van den Autonomen
Raad van Binnen-Mongolië, die de door de
centrale regeering aangegeven richtlijnen
volgde.
Hij heeft medegedeeld, dat hij de hoogste
bestuurder werd van een onafhankelijk Bin-
nen-Mongoolsch rijk.
Dit besluit is door Teh-wang genomen na
geheime onderhandelingen met Tokio, Nan
king en Moskou, en het gevolg ervan zal
zijn, dat het land onder den invloed van
Mantsjoekwo komt, aldus de correspondent
van de Daily Heiald.
De leider van de nieuwe regeering heeft
nog niet beslist of hij den titel van keizer zal
aannemen. Hij zou met Mantsjoekwo een
accoord hebben aangegaan, waarbij laatstge
noemd land zich zou hebben verplicht, hem
alle wapens en munitie te leveren, die hij in
geval van een aanval van de zijde van Nan
king noodig mocht hebben.
Heilomoto bezet door Mongolen.
Officieel wordt medegedeeld, dat 30 sol
daten van Buiten-Mongolië Heilomotto, 100
km ten Zuidwesten van Mantsjoeli hebben
bezet.
Zij zouden 7 man van de grenspolitie van
Mantsjoekwo hebben gevangen genomen en
vele bewoners hebben de stad verlaten.
De leider van de Japansche militaire mis
sie te Mantsjoeli en zijn metgezellen werden
langdurig
n krachtig werkt
bij rhaumaliek
Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbuisjes van
30 tab). 70 ets. en oranjezefcjes van 7 tabl. to ets.
door 20 Mongolen aangevallen binnen de
grenzen van Mantsjoekwo. De Japanners wer
den gedwongen terug te trekken en men
voorspelt, dat deze kwestie ernstige gevolgen
zal hebben.
De onafhankelijkheidsverklaring
van Binnen-Mongolië.
Volgens berichten uit Chineesche bron zou
prins Teh een telegram hebben rondgestuurd,
waarin de onafhankelijkheid van Binnen-
Mongolië wordt afgekondigd.
Tweeduizend soldaten zouden het grond
gebied van de (Chineesche) provincie Soeij-
oean zijn binnengedrongen.
In Noord-China is plotseling een nieuwe
toestand ontstaan. De plaatsvervangend voor
zitter van den Politieken Raad van Binnen-
Mongolië, prins Te-wang, heeft in een tele
gram aan de verschillende autoriteiten de
stichting bekend gemaakt van den nieuwen
Mongoolschen staat, Mengoeo.
Dit telegram is twee dagen lang door den
telegraafdienst opgehouden.
Het telegram is, behalve door prins Te-
wang, geteekend door den commandant van
de door het Japansche hoofdkwartier in
Mantsjoekwo georganiseerde Mantsjoerijsche
troepen, Tsjo Sjihae.
2000 Cavaleristen van het leger van Tsjo
Sjiae zijn reeds in de Mongoolsche stad Pin-
ditsjoejan aangekomen, welke op 40 km van
de provincie Tsjahar is gelegen. Het spoor
wegverkeer op het door de Chineesche Noor
delijke provincie Sjensi en Tsjahar loopende
baanvak Peipin-Soeijoean, is bijna geheel ge
staakt.
.Het Chineesche militaire commando der
provincie Sjansi en Soeijoean concentreert
zooveel mogelijk troepen.
Chineesche troepen hebben ten Noorden
van de grensstad Kalgan een uit een oog
punt van strategie belangrijk punt bezet, dat
in de provincie Tsjahar is gelegen.
De troepen der provinciale regeering van
Tsjahar trekken op Kalgan terug; zij bieden
nergens tegenstand.
Een manifest van
Niemöller.
Dominee Niemöller, de ex-duibbootcomman-
dant, heeft gisteren van den kansel van zijn
gemeente in Dahlem een manifest voorge
lezen dat hij, naar hij zijn gemeente tevens
meedeelde, Zaterdagavond aan minister Kerll
gezonden had.
In het korte stuk wordt geprotesteerd tegen
de inmenging van de regeering in kerkelijke
aangelegenheden, welke politiek met een be
roep op de grondwettelijk gewaarborgde gods
dienstvrijheid wordt gewraakt. Dan verwijt
Niemöller de regeering, dat zij in de kerken
geen enkele critiek op het nieuwe heidendom
veroorlooft en deze beweging dus zijdelings
steunt en ten slotte beweert Niemöller, dat
een kerkgenootschap, dat volgens politieke
beginselen van het oogenblik bestuurd wordt,
niet z(jn taak van prediking van het Evan
gelie kan vervullen. Aan het slot doet Nie
möller een beroep op het christelijk geweten
van de meeste nationalistische leiders om de
vrije evangelieprediking weer toe te staan.
Kabinetsconstructie te verwachten 7
Graaf Ciano naar Buitenlandsche Za
ken; Grand! minister voor Pers en
Propaganda; Suvieh naar Londen?
(Van een specialen verslaggever.)
Rome, Zondagavond.
Het eerste optreden van Eden als minister
van Buitenlandsche Zaken heeft de Italianen
niet misnoegd. Zijn redevoering wordt weinig
vijandig genoemd en men leidt er uit af, dat
de verhouding tusschen Eden en Italië op den
duur nog zeer goed kan worden.
Aan den vooravond van de zitting van
den Volkenbond wordt er ln officieele krin
gen de nadruk op gelegd, dat Italië lid van
den Volkenbond zal blijven en zijn aandeel in
het werk in een collectief veiligheidssysteem
zal bedragen.
Anderszijds wordt er echter op gewezen,
dat het dit ideaal slechts dan kan nastreven,
wanneer de veiligheid van zijn koloniën is ge
waarborgd.
Men is hier van meening, dat de a.8. Vol
kenbondsbijeenkomst van korten duur zal zijn;
ten gevolge van de ziekte van den Engel
sehen koning en de wankele positie van het
kanibet-Laval. Italië ziet de bijeenkomst van
den Volkenbond daarom zonder vrees tege
moet
In Italië zelf is alles rustig op het oogen
blik en de aanvallen op Engeland zijn volko
men stop gezet.
Men verwacht, dat veranderingen in het
kabinet op til zijn.
Graaf Ciano zal minister van Buitenland
sche Zaken worden, terwijl Gr&ndi in zijn
plaats minister van Pers- en Propaganda-
zaken zou worden. In dat geval verwacht de
Duce, dat de heer Grandi zijn kennis van de
Britsche opinie zal benutten om Italië's stre
ven meer aantrekkelijk voor den Britschen
smaak op te dienen.
Suvieh, die op het oogenblik onderstaats
secretaris van Buitenlandsche Zaken is, zou
dan ambassadeur te Londen worden.
Bij de opening van de openbare zitting
heeft gisteren voorzitter Bruce (Australië)
allereerst een woord van herdenking gewijd
aan Henderson, den apostel des vredes. Llt-
winof, Eden, Lava) en de vertegenwoordigers
van Portugal en Turkije sloten zich by deze
woorden aan.
De Raad behandelde daarna eerst eenige
technische vraagstukken.
Bieden beslissing.
De radicale en socialistisch-radicale fractie
van de Kamer zal heden vergaderen over de
kwestie of de radicale ministers uit de regee
ring moeten treden, dan wel of er een debat
in de Kamer zal worden gehouden, dat, ten
gevolge van den door het bestuur van de
radicale party geëlschten stemdwang voor de
socialistische radicalen, vermoedelijk zal ein
digen met den val van de regeering-Laval.
Koning George V van Engeland is
even voor middernacht overleden.
(Zie voor bizonderheden pag. 5).
De Italianen zetten de vervolging vau
de ontredderde troepen van ras Desta
voort» zy hebben Filtu bezet.
De Abessiniërs melden, dat bjj een
bombardement van Kworara non-combat
tanten gedood en gewond zijn.
Mussolini heeft den voorzitter van het
Internationale Roode Kruis laten mee-
deelen, dat hy geen bezwaar heeft tegen
het zenden van een commissie naar Abes
sinië, die op de slagvelden zich zal kun
nen overtuigen, dat de Italiaansche vlie
gers de Roode Krnisteekens eerbiedigen.
De commissie van dertien heeft gister
middag een bijeenkomst gehouden. De
commissie zal geen verzoeningspoging
ondernemen.
De commissie van achttien zal, naar gis
teren in de commissie van dertien be
sloten is, Woensadg bijeenkomen. Vermoe
delijk zai dan nog geen datum bepaald
worden, waarop de petroleumsanctie in
werking zal treden. Hiervoor zullen eerst
de deskundigen rapporten moeten op
maken.
Het vertrek van den negus naar het
Noordelijk front wordt voor vandaag
verwacht.
In Italië verwacht men een reconstrue- j
He van het kabinet, Graaf Ciano zou mi- I
nister worden van buitenlandsche zaken, j
Grandi minister van pers en propa
ganda.
De Japansche regeering heeft de ontbin
ding van den Ryksdag aangekondigd. In een
oproep spoort de regeering het volk aan
eensgezind te büjven.
De Abessynsche regeering heeft het vol»
gende communiqué gepubliceerd:
De Italianen melden een groote overwin
ning in Ogaden; 4000 Abessiniërs zouden ge
dood zijn, een aanzieniyke oorlogsbuit zou zijn
gemaakt en een vooruitgang van 120 K.M.
Dit bericht is van alle waarheid ontbloot en
schynt door de Italianen gelanceerd te zijn om
hun te dienen tijdens de a.s. zitting van den
Volkenbondsraad.
De inlichtingen van het Zuideiyk front
wijzen erop, dat om gasbombardementen van
de Italianen te vermyden, onze troepen het
noodzakelijk geacht hebben htm stellingen te
wijzigen en zich te vestigen in beter be
schermde streken. De Italianen kunnen niet
beweren, dat zp velen gedood hebben en tal
rijke gevangenen hebben gemaakt.
22)
De man staarde haar weifelend aan, alsol
maar half begreep wat zy bedoelde. Toen
begon hy heesch te lachten.
Wat een ridderlijkheid. De eene vrouw
laat de andere niet in den steek. Maar hoe
ben Je van plan haar mee te nemen? Ze kan
geen mijl loopen ln dezen toestand.
O, het is nüj wel, als je zooiets onzinnigs
wilt doen... Hy haalde de schouders op, riep
den hoofdman en gaf hem een paar korte
bevelen.
Twee mannen droegen Fatuma naar de
draagbaar en ze gingen weg, terwijl Honor
haast de vrouw liep.
De weg dien ze volgden liep in de richting
van het woud en na een half uur waren ze
weer in de schemerige duisternis en trokken
voort, zooals Honor al spoedig opmerkte,
langs een vrij goed gebaand pad. De groote
planten op den bodem waren neer getrapt,
de lianen vastgebonden, zoodat ze den weg
vrij lieten en op verschillende van de boom
stammen ontdekte ze een versch gesneden
teeken. De mannen liepen zwijgend en norsch
Voort en wierpen van tijd tot tijd vreesach
tige blikken naar alle kanten. Was er werke
lijke reden voor die vrees? Ze wist het niet,
maar dat die vrees niet ongegrond was, werd
baar pas recht duidelijk, toen ze een uur of
twee gemarcheerd hadden. Het liep tegen
twaalven, de vochtige hitte in het woud werd
ondragelijk, de zwarte gestalten voor haar
werden steeds rusteloozer in hun bewegingen,
toen plotseling de voorste man bleef staan
en heele rij stopte. Een snelle, angstige woor
denvloed volgde. Een van de dragers zelfs
het op een loopen en een oogenblik later
ontstond er een soort van paniek. Toen vloog
plotseling een geruststelende mededeeling
langs de rij- Een gevallen boom had de weg
versperd.
De uitdrukking van intense verlichting op
de zwarte gezichten deed Honor zien, hoe
groot de angst van de mannen was en toen
ze zich weer in beweging zetten, schenen ze
nieuwen moed gekregen te hebben. Maar het
duurde niet lang of hun vrooiijkheid was weer
verstorven en ze marcheerden zwijgend ver
der. telkens weer schichtig kijkend. En de
teekenen van vrees cn lusteloosheid werden
nog sterker na de middagrust,, toen ze nog
dieper het woud introkken. En naarmate het
later werd en het uur voor de nachtrust
begon te naderen, werd Honor zich bewust
van een intens gevoel van spanning Dy zich
zelf, dat ze niet verklaren kon. Ze kon het
gevoel, dat ze steeds dichter bij een vijan
delijke macht kwamen, niet van zich afzet
ten, hoewel ze zichzelf trachtte te kalmee-
ren met de gedachte dat het een gevolg was
van de onrust van de dragers.
Ze wist niet wat ze vreesden, maar het
was duideiyk, dat hun angst ieder oogenblik
grooter werd. Een keer, toen een van de dra
gers struikelde, klonk een algemeene kreet
van schrik en de gezichten van de mannen
voor haar waren vertrokken van angst. Een
beweging in den draagstoel boven haar trok
haar aandacht. Toen ze opkeek zag ze dat
Fatuma, die al dien tyd onbeweeglijk had
gelegen, zich op haar elleboog had opgeheven
en strak voor zich uitstaarde in de groene
schemering
Honor zocht al het Swahili. dat ze kende,
bq elkaar en vroeg:
Wat is er, Fatuma?
De vrouw antwoordde niet, maar baar
knap gezicht en mond waren angstig ver
trokken.
Honor keek haar verwonderd aan en vroeg
zich af, of de hersens van de vrouw mis
schien ook geleden hadden onder haar hevige
angst en verdriet. Maar even later zag ze op
het gezicht van een van de mannen, die de
draagbaar droeg, eenzelfde uitdrukking. Ze
draaide zich om en keek naar den drager
achter zich. Ook zijn gezicht was vertrokken
van angst. Het scheen wel alsof de vrees be
smettelijk was. een voorgevoel van dreigend
onheil...
Plotseling bleef de rp dragers met een ruk
stilstaan. Een onderdrukt gemompel vioog
van mond tot mond.
Weer een boom! zei Honor ln zichzelf.
Maar ze had die woorden nauwelijks uit
gesproken, of er gebeurde iets, dat haar deed
begrijpen dat het nu geen omgevallen boom
was.
Vlak voor haar knalde een geweerschot en
een schelle lichtstraal flitste door de sche
mering van het woud. Rechts en links
klonk een woest gesenreeuw, de dra
gers gooiden hun lasten neer en stieten wil
de kreten uit, die niets menscheiyks meer
hadden. Ze waren dol van angst. Toen zetten
ze het op een loopen.
Plotseling flitste er iets uit de verwarde
massa lianen links van haar en de man, die
de lianen gedragen had, viel neer met een
speer in zijn keel.
Fatuma, nu niet langer apathisch, stond
met een lenigen sprong op haar voeten, greep
Honor by den arm en sleepte haar mee naar
een paar lage ttruiken, terwijl ze opgewon
den haar hand uitstrekte naar een breeden
hoogen boom aan den anderen kant van het
pad. Ze tuurde in die richting, maar ze zag
niets, tot vlak bij haar een geweerschot
knalde, dat Mannering een van de vluchten
de dragers achterna zond.
De vlam verlichtte de ruimte voor haar
met een heldere korte flits en tusschen de
breede bladeren zag het meisje even, één
ondeelbaar oogenblik, het gezicht van een
blanke Legrand!
Een wilde angst flitste door haar heen en
ze liet zich door Fatuma meetrekken dwars
door de struiken, terwijl in haar ooren voort
durend het wilde angstgeroep van de vrouw
klonk, die steeds maar denzelfden naam
scheen te herhalen. Maar hun poging tot
ontvluchten was vergeefsch. Een paar han
den grepen haar plotseling beet. Ze hoorde
Fatuma's angstkreet, die klonk als het lang
Uitgehaalde wanhoopsgeroep van een in het
nauw gedreven dier; toen werd ze met een
ruk op den grond geworpen. Op hetzelfde
oogenblik ging de schemering van het woud
plotseling over in duisternis; de zon was
ondergegaan. Ze voelde, hoe men haar han
den betastte, hoe haar handen en voeten ge
bonden werden en ze rook de vettige geur
van de met olie ingesmeerde lichamen. Ze
trachtte te worstelen, um Mannering te roe
pen, maar er werd een hand op haar mond
gelegd, die haar bijna deed stikken. Toen viel
ze met een zucht achterover bewusteloos.
HOOFDSTUK XII.
Ergens klonk het doffe gerommel van
een trommel. Eerst een vaag eentonig ge
klop, dat steeds vlugger en luider werd.
Honor Donthorne opende langzaam de
oogen. Ze hoorde het ontzenuwend gedreun
en zag de groote vuren ln de door boomen
begrensde open ruimte; ze zag ook het lin
nen van de tent, waarin ze lag en vanwaar
ze door de geopende klep naar buiten kon
iqjken.
Verwonderd strekte ze haar hand uit en
voelde den houten rand van een kampbed en
op hetzelfde oogenblik stonden haar de ge
beurtenissen van den vorigen dag weer dui
delijk voor den geest.
Haar handen maakten een plotselinge be
weging by die herinnering. Ze waren nu los,
maar ze waren gebonden geweest, dat wist
ze zeker en een hand op haar mond had
haar half doen stikken. Ze richtte zich met
een ruk op en staarde in den helderen ster
rennacht. Wat was er gebeurd? Hoe was
ze hier gekomen? Was die aanval afgesla
gen en hadden ze haar bevrijd? Waar was
Fatuma? Had ze...
Zonder de onuitgesproken vraag te be
ëindigen, sprong ze van het bed en was, hoe
wel in het begin een beetje duizelig, na een
ooo-enblik in staat langzaam naar de tent
opening te loopen. Er stonden twee tenten
naast de hare. Voor een van die tenten stond
een dekstoel, waarin een man lag die
scheen te slapen. Het was Mannering en
terwijl ze zich afvroeg voor wie de derde tent
bestemd zou zijn, stapte iemand naar bui
ten... Jules Legrand!
Hg kreeg haar bijna onmiddeliyk in het
oog en haastte zich naar haar toe, glim
lachend.
Ah, mademoiselle! U bent bijgekomen?
Prachtig! Daar vind ik u bewusteloos ginds
in het bosch, aan handen en voeten gebonden.
U moet erg geschrokken zqn en ik dacht,
dat het beter zou zyn u rustig tot uzelf te
laten komen, dus heb ik de touwen doorge
sneden en u hierheen gebracht, evenals mijn
vriend Mannering, die ook een beetje van
streek is. Hij wierp een blik in de richting
van den man in den stoel, zijn witte tanden
glinsterden in het zonlicht, terwijl hy geamu
seerd begon te lachen.
U mag me wel dankbaar zyn, made
moiselle. Als Ik niet juist a point daar ge
komen was op het nippertje, noemt u dat,
geloof ik, dan...
Hy brak af en haalde veelbeteekenend de
schouders op.
Maar hier ben ik en u bent weer terug
in myn hoede en gered uit de handen van
dien krankzinnigen Rimington. r
Toen hy den naam van den Engelschman
noemde, maakte de glimlach op zyn gezicht
even plaats voor een snelle flits van woede,
die echter weer even vlug verdween en hy
vervolgde met een verwytenden glimlach:
Waarom liet u zich ook door hem in
palmen, mademoiselle Honor? Dat heb ik
mezelf de laatste twee dagen herhaaldelijk
afgevraagd. Was dat omdat hy een landge
noot was? Ik heb tegen mezelf gezegd ja,
dat is het! Maar dat myn kleine vriendin niet
ziet en begrijpt dat die man een slechte,
zwarteziel heeft. Om myn ouden vriend ook
mee te nemen, terwyi hy zwak en yiend is
door de koorts! Maar eind goed, al goed,
mademoiselle!
Hy eindigde met een glimlach, maar er
was een spottende glans ln zyn oogen, een
tintje ironie ln zyn stem, die zyn woorden
een diepe beteekenis gaven.
(Wordt vervolgd.)