Buitenlandsch Overzicht.
3tMpeï*)Vaco.f
ASPIRIN
leder pak HONIG's VERMICELLI ho niets Bouillonblokje GRATIS
HET
GESTOLEN KIND
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Hh ]a gewond? vroeg ze.
64ste JAARGANG
Mussolini dreigt met een Europeeschen oorlog, als de sancties
worden uitgebreid. - De dem.litairizatie van de Rijnzone. Een
overwinning van de nieuwe Fransche regeering.
Musssol ini.
De Rij
inzone.
Sarraut's
overwinning
3 maal per dag Den Heidei*-
De onveiligheid van Europa
Achteruitgang van het geboortecijfer
te Weenen.
De sterkte van het Britsche leger.
Een »Gotha« voor het handwerk.
Koning Eduard VIII als
particulier.
De Antwerpsche begrooting sluit
met tekort van 50 millioen.
Diplomatieke besprekingen
te Parijs.
De vlootconferentie.
Zal Frankrijk Japan's voorbeeld
volgen
De vleeschvoorziening
van Londen bedreigd.
FEUILLETON
EEN VERHAAL UIT AFRIKA
COURANT
Abonnement per 3 maanden bj vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.—,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse noa. 4 ct.; fr. p. p, 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1._. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct.
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Dreigementen
van
Het gaat Mussolini
niet naar den vleeze
met zijn koloniaal expe
riment. Niet alleen dat
hij de geheele wereld
tegen zich heeft inge
nomen met zijn ondoordacht avontuur, de
oorlog zelf heeft hem ook reeds tal van
tegenslagen bereid en de moeilijkheden die
voor een succes, moeten worden overwonnen,
nijn bijna onoverkomenlijk. Er zijn deskun
digen geweest, die reeds met zekerheid
spraken van een nederlaag van Italië in
Abessinië. Na het succes dat de Italianen
vorige week in het Zuiden geboekt hebben
en waarbij eenige duizenden Abessijnen in
den verdedigingsstrijd zijn gevallen, is er aan
het einde van de week een bericht gekomen
waarbij de Italianen, in het Noorden, zeer
belangrijke verliezen zouden hebben geleden.
Zooals elders in dit nummer blijkt hebben de
Italianen deze overwinning van de Abes
sijnen gedeeltelijk toegegeven, zoodat men er
wel verzekerd van kan zijn dat het com
muniqué uit Addis Abeba, niet ver bezijden
de waarheid is.
Mussolini vreest nu nog de uitbreiding van
de sancties, tot een verbod van petroleum-
uitvoer naar Italië en dus gaat hij dreigen.
Europa glijdt langzaam van de helling van
de sancties, aan welks einde het onvermijde
lijk den oorlog moet vinden, aldus, volgens
Reuter, een artikel in de Popoio 'dltalia,
waarvan men te Rome gelooft, dat de Duce
de schrijver is.
Het artikel, getiteld: Een beroep op de
studenten van Europa, zegt, dat een uitbrei
ding van de sancties Europa op den weg zal
voeren van den verschrikkelijksten, onge-
rechtvaardigdsten oorlog, dien de mensch-
heid ooit beleefd heeft.
Wij wenschen daarom alarm te slaan en
een beroep te doen op de studeerende jeugd
van Europa. Een embargo (op petroleum is
natuurlijk bedoeld) moet op zeker oogenblik
uitloopen op een blokkade en een blokkade
beteekent den oorlog, een slachting in
Europa, een oorlog van wraak. Italië zal zich
met hand en tand verdedigen en heeft zich
reeds op deze mogelijkheid voorbereid.
Of Engeland door dit dreigement zal wor
den afgeschrikt?
De toepassing van petroleum-sancties tegen
Italië is dringend noodig en had reeds veel
eerder moeten zijn begonnen, aldus heeft
Zaterdagavond Sir Archibald Sinclair, de
aanvoerder van de liberale oppositie in het
Engelsche Lagerhuis gezegd, in een toespraak
te New Castle.
Sommigen, zoo ging Sinclair voort, zijn
van oordeel, dat wij de petroleum-voorziening
van Italië niet moeten afsnijden, omdat Mus
solini elk embargo van dien aard als een
oorlogsdaad zou beschouwen, maar het toe
geven, dat alleen ondoeltreffende sancties
moeten worden toegepast, beteekent het ver
lagen van de collectieve veiligheid tot een
collectieve absurditeit.
In de Belgische bla
den komt een levendige
ongerustheid tot uiting,
met betrekking tot de
kwestie der gedemilitariseerde Rjnlandzóne.
In de Soir, het Brusselsche blad, schrijft
luitenant-kolonel Tasnier, de welingelichte
deskundige inzake militaire kwesties, een
artikel, waarin hij betoogt, dat men zonder
overdrijving en volgens uit de beste bronnen
Reputte inlichtingen kan verklaren, dat er
aan gene zjjde van den Rijn thans meer dan
250.000 afgerichte mannen staan, geschikt
om een campagne te ondernemen.
Volgens kolonel Tasnier, houdt Duitsch-
land op den linker Rijnoever politie-formaties
op de been (Landespolizei), die absoluut ge
lijk staan met de legereenheden. Bij de Bel
gische grens zijn kampen ingericht voor de
africhting voor den militairen dienst. Onder
de formaties, die volgens Tasnier bekend zijn,
bevinden zich: twee groepen der S.A. van
vijf k zes brigades dus een effectief van
150.000 man; zeven regimenten S.S., dus
20.000 man, een automobiel-corps van zes
regimenten, dus 40.000 man, en een Arbeids
dienst, welke 30.000 man telt, evenals de for
maties der luchtreserve.
De schrijver van het artikel doet opmerken,
dat slechts tien van de twaalf zetels der
generale staven bekend zijn en dat de Leider
zich voorbehoudt den zetel der overige twee
bekend te maken, wanneer hij het geschikt
acht openlijk de clausule der demilitarisatie
van het Rijnland op te zeggen.
Een eenvoudige berekening, aldus kolonel
Tasnier, toont aan, dat gemotoriseerde
detachementen, die gedurénde den nacht bij
de Belgische grens worden samengetrokken,
den volgenden dag om zeven uur in Luik en
om twaalf uur in Namen zouden zijn en dat
Brussel en Antwerpen om twee uur zouden
worden aangetast.
De schrijver besluit: „De militarisatie der
Rijnzóne is een feit en het is onze plicht het
land te waarschuwen voor het gevaar dat het
bedreigt."
De regeering Sarraut
heeft een tamelijk be
langrijke overwinning
behaald, toen zij de
vorige week Vrijdag in
de Kamer de kwestie van vertrouwen stelde.
Toch zegt dit nog geenszins dat haar leven
nu tot de a.s. verkiezingen verzekerd is.
Het Hbl. schrijft daarover o.m.:
Dank zij den steun van de linkerzijde heeft
de regeering-Sarraut een groote meerderheid
behaald, waardoor voor het oogenblik althans
de positie van den opvolger van Laval gecon
solideerd is. Of de huidige ploeg de verkie
zingen zal halen, valt intusschen niet met
zekerheid te zeggen. Het zal niet aan aanval
len van de rechterzijde ontbreken, die met de
linkerzijde stuivertje heeft verwisseld en
thans de oppositie vormt. De overweging, dat
het voor rechts minder gunstig zou kunnen
blijken, wanneer de verkiezingen onder dit
tenslotte op het volksfront steunende kabinet
gehouden zouden worden, kan mede aanlei
ding worden om te trachten de nieuwe com
binatie, die zoo weinig homogeniteit vertoont,
vóór de verkiezingen omver te werpen. De
ratificatie van het Fransch-Russische ver
drag, welke Laval steeds weer heeft weten
uit te stellen, doch die thans wel spoedig aan
de orde zal komen, kan voor rechts een wel
kome gelegenheid zijn voor de noodige aan
vallen op de „regeering van het volksfront".
Wieringermeer - Medemblik - Hoorn -
Amsterdam.
Verbinding met geheel West-Friesland.
Intusschen heeft Sarraut, né&st de belijde
nis van zijn vast geloof in de noodzakelijkheid
van collectieve veiligheid, de vrienden van
Italië aangenaam trachten te stemmen door
zjn verzekering, dat hij voor het Italiaansche
volk een „diepe genegenheid" koestert.
De vraag is, of die genegenheid zoo groot zal
blijken, dat zij een belemmering in den weg
zou leggen aan eventueele toepassing van een
oliesanctie, waarmede de regeering echter
spoedig den steun van links zou verliezen,
welken zij vooral door haar verklaring inzake
de buitenlandsche politiek heeft gekregen.
Een al te uitgesproken houding, hetzij naar
de andere zijde, ligt blijkbaar vooralsnog niet
in de bedoeling van het nieuwe kabinet, dat
veeleer erop schijnt aan te sturen de deur
de noodige bewegingsvrijheid te behouden,
al te zeer naar één kant te binden, teneinde
De steun van uiterst links is de regeering
naar alle kanten open te houden en zich niet
waarschijnlijk al compromittant genoeg, daar
deze haar bestaan wel eens in gevaar zou
kun ïen brengen.
RAS DESTA,
de verslagen bevelhebber aan het
Zuidelijk front in AbessiniS.
Een merkwaardige Duitsche uit
lating.
Een van de gevolgen van de diplomatieke
beprekingen, die de afgeloopen week te Lon
den zjn gehouden, schrijft de diplomatieks
medewerker van de Observer, is dat nage
noeg iedereen, die er aan heeft deelgenomen,
tot de overtuiging is gekomen, dat de toe
stand van betrekkelijke ontwapening, waarin
Engeland verkeert, een van de fundamenteele
oorzaken voor de onveiligheid in Europa is.
Van Duitsche zijde is zelf uitdrukking ge
geven van de overtuiging dat een herbewape
ning van Engeland automatisch gevaren,
waartegen Duitschland zich wapent zou doen
verminderen.
Uit de officieele Weensche stedelijke sta-
stistiek blijkt, dat het geboortecijfer in Wee
nen snel verminder. Uit de gegevens van No
vember blijkt, dat tegenover 1914 sterfge
vallen slechts 769 geboorten staan.
DE FRANSCHE VLOOTMANOEUVRES.
Het eerste Fransche eskader zal van 4 tot
8 Februari tusschen Cannes en Antibes
manoeuvres houden. Van 20 Februari tot 6
Maart zal dit eskader oefeningen houden
Corsica en de kust van Provence.
Wordt uitgebreid tot 500.000 man.
De diplomatieke .medewerker van de
Observer schrijft dat het in het voornemen
van de regeering ligt de effectieven van het
leger in het Britsche Rijk te verhoogen tot
500.000 man. Dit komt overeen met de
vredessterkte van het Duitsche leger in de
komende lente.
Hitier heeft besloten dat ook de hand
werker gelegenheid moet krijgen om zijn
„Ahnengaderie" te bezitten of tenminste te
weten of hij van een of ander bekend hand
werker uit vroeger tijden afstamt. Minister
Ley heeft opdracht gekregen uit de beschik
bare gegevens een „handboek van het Duit
sche handwerk" te doen samenstellen waarin
alle namen zullen opgeteekend worden van
hen die in het Duitsche handwerk een naam
verworven hebben. Later zal dan met mede
werking van den burgerlijken stand en met
behulp van de oude doopboeken in de kerken
een lijst van afstammelingen tot op den
huldigen dag worden samengesteld.
Indrukken van P. Morand.
Paul Morand heeft koning Eduard VHI
op het Magdalen College gekend en later
meer ontmoet. Aan de universiteit bewoon
de hij twee kleine studentekamers en be
diende hij zich bij voorkeur van de fiets.
En in het paleis van Sint James vergenoeg
de hij zich met twee salons en een slaap
kamer. Te Fort Belvedère bij Ascot bouw
de hij zelf zijn zwembassin, hij verzorgde
den tuin en liet de sierlijke sportbeoefe
ning over ten behoeve van hard loopen,
zwemmen of kaatsen. Hij toonde een voor
liefde voor de Baskische muts en den stroo-
hoed, hetzj om dezen tak van nijverheid
heid te begunstigen, hetzij omdat dit een
gemakkelijk hoofddeksel is voor wie het
een ontelbaar aantal malen per dag moet
afnemen. Hij hield er van de doedelzak te
bespelen en zich 's avonds in het Schotsch
rokje te steken. Zijn beste vrienden wei
nig tarijk, houdt er bijna geen vrienden op
na noemen hem David. Een enkele se
cretaris, sir Godfrey Thomas, volstond om
zijn correspondentie af te doen en zijn offi
cieele leven te organiseeren. Hij had maar
twee tot drie bedienden te zijner beschik
king, een padvinder opende de deur en te
platten lande nam hij zijn maaltijden zon
der dat de kelners aanwezig waren. Zelf
ging hij, het bord in de hand, zich naar de
zede des lands aan het buffet bedienen!
De prins heeft erkend in den oorlog een man
geworden te zijn. Deze kant van zijn karak
ter ontwikkelde zich, aldus nog steeds Mo
rand, de laatste jaren in hooge mate. Mo
rand heeft den vorst heel schroomvallig en
zwijgzaam gekend. Hij herinnert zich hem
in 1913 op een hofbal als een razende in
beide richtingen te hebben zien walsen en
hoe hevig hj bloosde, toen de koningin hem
deswege berispte. Ten paleize werd in dien
tijd uitsluitend in één richting gewalst!
Tegenwoordig spreekt hij flink en duidelijk;
de radio heeft hem die goede articulatie be
zorgd, welke bij de hoog geplaatste Engel-
schen ontbreekt. Maar hg praat niet om niets
te zeggen, want hg heeft een afschuw van
welbespraaktheid en ideologie. Wie de eerste
steenlegging van het Engelsche huis in de
Cité universitaire bjwoonden herinneren zich
zijn ongeduld bg de klinkende frazen van
Herriot en hoe hij toen het papier met den
tekst van de uit te spreken rede verfrom
melde.
komen bij ons
klimaat ge
regeld voor;
TMjCUJUi stbecCa üéipt
hel product van vertrouwen.
TEGEN DE BEDELARIJ IN OOSTENRIJK.
De laatste weken hebben de politieorganen
in heel Oostenrijk een krachtigen veldtocht
gevoerd tegen de steeds groeiende bedelary.
De aanleiding tot deze actie was de omstan
digheid, dat men by razzia's te Weenen en in
andere steden bedelaars oppakte, die in het
bezit bleken van ongewoon groote sommen
gelds, spaarbankboekjes, effecten, enz. By
een huiszoeking in den omtrek van Linz, de
hoofdstad van Opper-Oostenrjk, vond men
bg een 50-jarige bedelares 60 kg aan klein
geld en twee stortingsbewijzen tot een totaal
bedrag van 10.000 shilling. Te Weenen zelf
is onlangs een bedelares aangehouden, die
over een vermogen van ongeveer 90,000
schilling beschikte.
De gemeenteraad van Antwerpen heeft
Vrijdagnacht de begrooting 1936, die naar
gemeld met een tekort van ca. frs. 50 mill.
sluit met 25 socialistische en liberale
tegen 15 katholieke en Vlaamsch-nationale
stemmen goedgekeurd.
Door het indienen van deze ongunstige be-
grooting wenscht het gemeentebestuur de
aandacht van de regeering te vestigen op
den onhoudbaren toestand waarin de groot
ste havenstad des lands verkeert.
Een commericieele en financieels
Fransch-Roemeensche overeenkomst.
Reuter meldde gisteren uit Parys:
Het onderhoud van een uur, dat Flandin
gistermiddag met koning Karei van Roeme
nië heeft gehad, aan welk onderhoud een be
spreking van anderhalf uur met Titulescu
voorafging, heeft een onderzoek van alle
Europecsche vraagstukken, in het bjzonder
die, welke met de Fransch-Roemeensche be
trekkingen en Centraal-Europa in verband
staan, mogelijk gemaakt.
Het is bekend, dat een groote conuner-
cieele en financieele overeenkomst, waarby
de oeconomische betrekkingen tusschen
Frankryk en Roemenië worden genormali
seerd, op het punt staat haar beslag Je krij
gen. Titulescu en Antonescu, de Roemeen-
sche minister van financiën, zullen nog
eenigen tyd te Parijs bijven, zoo noodig tot
na het vertrek van koning Karei, dat nog
niet is vastgesteld. Algemeen wordt ver
wacht, dat de onderteekening van deze over
eenkomst in de eerstvolgende dagen kan ge
schieden.
De Roemeensche minister van
financiën.
Zondag is ook Antonescu, de Roemeensche
minister van financiën, te Parys aangekomen.
Koning Boris te Parys.
Koning Boris van Bulgarije is Zondag is
Zondag te Parijs aangekomen.
Starhemberg te 1'arjs.
Koning Boris van Bulgarije is Zondag te
Parjs aangekomen.
De Hongaarsehe en de Turksche
minister van buitenlandsche zaken te
Parys.
De Hongaarsehe en de Turksche minister
van buitenlandsche zaken zijn uit Londen te
Parjs aangekomen.
Parjsche persstemmen.
Reuter seint uit Parjs:
De politieke besprekingen, die er thans te
Parjs worden gevoerd, houden de aandacht
van de geheele pers vast, die erop wijst, dat
deze besprekingen beheerscht worden door
het vraagstuk van de Oostenrjksche on
schendbaarheid en een mogeajke verbreking
van het evenwrtcht der krachten in Centraal-
Europa.
Engesche persstemmen.
De Engelsche pers volgt de diplomatieke
besprekingen, die op het oogenblik te Parjs
worden gevoerd, met zeer groote aandacht.
In de eerste plaats stelt men belang in de
onderhandelingen, waarbj Litwinof betrok
ken is. In het algemeen gelooven de bladen,
dat na het bezoek van Litwinof aan Parijs
de ratificatie van het Fransch-Russische ver
drag niet lang meer op zich zal laten wach
ten.
De Daily Mail ziet er een gevaarüjk symp
toom in, dat Frankrjk en, naar het schijnt,
ook de rest van Europa „gedwongen" zijn,
de sowjet-unie als bondgenoot aan te nemen.
Volgens de Paris Soir zou Engeland ten
aanzien van de kwalitatieve beperking van
de wapening ter zee van meening zijn veran
derd, waarmee het volgens het blad de con
ferentie in den grond zou boren.
Frankrjk heeft voorgesteld de waterver
plaatsing voor de linieschepen aan een maxi
mum van 25.000 ton te binden. Engeland en
Japan schenen aanvankeljk bereid hiermede
in te stemmen, zoodat men alleen den tegen
stand van de Ver. Staten moest overwinnen.
Toen nu echter Woensdag de Fransche af
vaardiging de kwestie te berde bracht, moest
zj tot haar groote verbazing van de Engel
sche vernemen, dat die niet langer voorstan
der is van een grens van 25.000 ton, maar
van behoud van de grens van 35.000 ton.
Deze ommekeer zou in diplomatieke Fransche
kringen pessimisme en twjfel hebben uitge
lokt. Het blad zegt zelfs, dat het geen ver-
rassing zou baren, als Frankrjk zich ten
slotte van de conferentie zou terugtrekken.
Een staking te Smithfield.
Br is staking uitgebroken op de abattoirs
van Smithfield, waardoor de vleeschvoorzie
ning van Londen ernstig bedreigd wordt. De
staking begon gisteren even over midder
nacht, toen posters, aangewezen door de
abattoir-arbeiders, de verladers beletten hun
werk te doen. Naar schatting zjn ongeveer
4000 man bj de staking betrokken.
De staking is uitgebroken naar aanleiding
28)
En Ze wachtten, hoewel zj bjna klapper-
van angst.
Vol 6 s*aar<^en weer voor zich uit in het dal,
V,rees' dat den man waarop ze wachtten,
0tóe'! overkomen.
tócht k°mt dan nooit' fluisterde
°P hetzelfde oogenblik hoorde ze
droeS aPPen van lemand dIe 0011 zware" laflt
en ze boog zich verlicht voorover.
Bent u dat, mr. Rimington? vroeg ze.
dra-a' Was het hjgende antwoord. Zjn de
daar
neg°°' Ze antwoord kon geven hadden de
toe rs stem herkend, holden op hem
riepen verheugd:
Bwana!
Wankel °°Renblik later stond hj naast haar,
staite j6"''.'. met Eatuma's bewegenlooze ge-
een gf n Z'^n armen en gaf een kort bevel met
Een ;m' dle baar zonderling zwak toeleek.
over e'lnl5c dragers nam Fatuma van hem
staan »i 'n'n£ton bleef een oogenblik stil
te beWa S°f bet moe'te kostte zjn evenwicht
g r®n- Plotseling begreep Honor.
ÜH t„n u gewond? vroeg ze.
Schout e flauw' Een kogel in mjn
E<iropea '-t°en ik vluchtte. Er was een
®ranci d'e °P me schoot, nadat ik Le-
- O r delijk had gemaakt.
eP het meisje verschrikt, ze be
greep de beteekenis van de woorden maar al
te goed.
Hj keek haar nieuwsgierig aan en zei toen
weer:
Maar we hebben nu geen tjd om te praten.
We moeten op weg gaan. Die zwarte duivels
kunnen ons achterna komen, al voelen ze niet
veel voor de bosschen bj nacht.
Maar uw schouder...
Die moet wachten. Geeft u het kind aan
een van de dragers, dan...
Neen, neen, ik zal hem dragen!
Uitstekend. Hj sprak even zacht met
twee van de mannen, die beiden aan een kant
van hem gingen staan. Toen gaf hj een kort
bevel en ze begonnen den heuvel af te dalen
naar het woud, dat hen veilig verbergen zou.
Rimington ging met de twee dragers voorop,
dan de drager die Fatuma droeg, vervolgens
Honor met het kind, terwjl de vierde man
den aftocht dekte.
HOOFDSTUK XV.
Toen ze 't bosch bereikt hadden, gunden
ze zich pas tjd om stil te staan en te luiste
ren. Er was geen wind, het was heel stil in
het woud en het lawaai uit het dorp klonk
heel ver af. Na een paar minuten onbewege-
ljk gewacht te hebben, zonder dat ze iets
van mogeljke achtervolging merkten, be
gon Alec Rimington flauwtjes te lachen.
Geen vervolgers. Ik geloof, dat we hier
maar even een veldhospitaal moesten inrich
ten, miss Donthorne. Zoudt u mjn schouder
kunnen verbinden? Ik ben bang dat... eh...
nogal gebloed heeft. Ik heb een verbandtrom-
meltie bj mj...
Geef maar hier, zei Honor snel. De wond
had ai veel eerder verbonden moeten worden.
Ze gaf het kind aan een van de negers,
„need met een mes Rimington's shirt open en
bekeek de wond bj het flikkerende licht van
een paar lucifers. Zj bloedde hevig, maar
was niet gevaarljk, de kogel scheen het been
niet geraakt te hebben. Ze verbond het zoo
goed als ze kon en maakte toen een slinger
om den arm in te dragen, zoodac Rimington's
schouder niet telkens zou schokken. Toen dat
klaar was wijdde ze haar aandacht aan Fa
tuma, die begon bj te komen en zachtjes
kreunde.
Ik ben bang, dat het mjn schuld is,
lichtte Rimington in. Ik kwam haar tegen...
liep regelrecht tegen haar op. Ik dacht dat
ze iemand van Legrand's troep was en gaf
haar een harden klap. Ze... Hij viel zichzelf in
de rede: Er is whisky in een van de pakken:
Dat zou haar goed doen.
Een van de dragers haalde de flesch te
voorschjn; Honor schonk wat in een tinnen
beker en hield die aan Fatuma's lippen. Ze
dronk het op, slikte, begon te hoesten en
vloog met een luiden kreet overeind. Na een
oogenblik scheen ze zich alles te herinneren
en ze snikte:
O, die kléine Bwana! Ik hoorde hem
huilen, zoo... zoo... Hj...
De kleinë Bwana is hier, veilig en wel,
Fatuma! Hj is bj Salem, kjk, daar.
Fatuma sprong overeind, keek haastig om
zich heen en zag in de duisternis het blanke,
tengere kind afsteken tegen de zwarte huid
van den drager. Met een diepen snik van
bljdschap rende ze er naar toe, nam het
kind in haar armen en stamelde allerlei lief-
koozende woorden. Het kind begon opnieuw
angstig te snikken, maar de vrouw suste
het in het Sawali en de kleine jongen her
kende haar stem, sroeg zjn arm om haar
heen en drukte zich tegen haar aan met
zjn blank gezichtje tegen haar zwarten
schouder. Fatuma zei snel een paar woorden
tegen Rimington:
Bwana, hj is als een verschrikte ga
zelle en zjn hart klopt als van een angstig
gevallen vogeltje.
Daar is alle reden voor, zei Rimington
hard. Help hem vergeten, Fatuma. We moe
ten nu weg, maar als jj hem kunt dragen...
Niemand ander* zal hem in zjn armen
houden! Maar hj moet warmer Ingepakt
worden. De nacht is koud en de koortsvlie-
gen zullen hongerig zjn.
Honor deed haar wollen vest uit en gaf
het haar om e: het kind mee te bedekken
en toen gingen ze op weg naar een kleine
hoogvlakte, die volgens Rimington rechts
van hen lag. Als ze zorgden dat ze steeds
heuvelopwaarts gingen, moesten ze hem
vinden.
De maan kwam op en scheen als een bloed-
roode bal door de boomen, er kwam een
dichte mist opzetten, die hen door en door
koud en rillerig maakte, ze schramden zich
voortdurend aan- de doornen, hun voeten ble
ven haken in dooreen gegroeide wortels,
maar na een uur begon de stjging van den
bodem goed merkbaar te worden, de boomen
begonnen te wijken en ze stonden voor een
zandige helling. Honor vond dat het loopen
nog moeiljker viel dan in het bosch. Bij
elke twee stappen die ze deed, zakte ze er
één achteruit. Ze moesten verscheidene kee-
ren halt houden, maar tenslotte radden ze
den top bereikt en stonden op den rand van
het plateau. Aan den anderen kant, op mis
schien zes of zeven mjlen afstand, zagen ze
het woud als een donkere streep afgeteekend.
In de schaduw van een groote acacia hielden
ze halt en Rimington liet Honor wat whiskey
drinken.
Het zal u helpen, zei hij kort, toen ze
eerst weigerde. En we moeten daar bij het
bosch aan den anderen kant zijn, voor het
dag is.
Ze slikte het prikkelende goedje zonder
verder protest en terwjl hj wachtte viel
haar blik plotseling op zjn doodsbleek ver
trokken gezicht.
Maar u, zei ze, kunt u het halen?
Ik moet het halen... al moest ik op
handen en voeten kruipen, zei hj grimmig.
Dat kind moet zoo gauw mogeljk in veilig
heid gebracht worden.
Honor keek naar het kind, dat vast lag
te slapen in Fatuma's armen en vroeg zich
af, welke betrekking er bestond tusschen Ri
mington en den kleinen blonden jongen, toen
zei ze:
Maar als Legrand dood is...
Dan bljft die ander nog over, zei hj,
die man die me die wond in den schouder be
zorgd heeft. Ik weet niet wie het is, maar...
Hj brak zjn woorden plotseling af en er
kwam een uitdrukking van schrik op zjn
gezicht.
Honor zag het en wachtte, bang voor wat
er komen zou. Een minuut ging voorbj, toen
deed hj de vraag, waarvoor ze den heelen tjd
al gevreesd had.
Miss Donthorne, hoe kwamen u en Fa
tuma in de buurt van Rahutu, terwjl lk u
daarginds in mjn kamp heb achtergelaten?
Ze trachtte hem de zaak op de minst ern
stige manier voor te stellen, door hem te ver
tellen van den bode, die in den nacht geko
men was met een brief van hemzelf.
Maar ik heb geen brief en geen bode
gestuurd, zei hj. Legrand moet dien brief
vervalscht hebben.
Honor repte niets van de mogeljkheid dat
die brief werkeljk van Jules Legrand aan
Mannering was en dat Mannering zelf het
heele verhaal verzonnen had. Ze gaf geen
antwoord en Rimington vervolgde:
En u kwam zeker in het kamp van dien
schurk
We werden onderweg aangevallen. Le
grand beweerde, dat hj ons gered had.
Rimington lachte schamper. Een gemak
kelijke redding, als de aanval alleen maar
schjn is.
Hj leek anders in één opzicht werkeljk
genoeg, «lel ze hem in de rede. Twee of drie
dragers werden gedood!
En toch zal Legrand zelf die hinderlaag
opgesteld hebben. Het is echt iets voor hem,
om zooiets te doen en er zich op te beroemen
dat hj u gered heeft. Hg zweeg even, toen
keken zjn ernstige oogen, haar strak aan en'
er was een koude klank in zjn stem, toen hj
vroeg: En waar is Mannering gebleven?
Hj was toch niet bj de dooden?
Ze aarzelde even, want ze begreep heel goed
dat haar antwoord zjn achterdocht zou beves
tigen.
Nee! antwoordde ze onzeker en haar
toon deed hem veel duideljker worden.
Hj gaf een korten knik en vroeg:
Is hj daar... nog?
Ja!
Aha!
Hj stond lanzaam op en er was een harde
uitdrukking op zjn gezicht, die duidelijk te
kennen gaf, dat hg thans wist aan wien hj
zjn gewonden schouder te danken had. Hg
keek met een grlmmigen blik in de richting
van Rahutu; Honor stond op en trachtte den
Indruk wat te verzachten door te zeggen:
U moet Sir George Mannering niet te
hard beoordeelen. Hij was zich zelf niet. Hj
had een heftigen aanval van koorts achter
den rug en... er was nog iets anders. Ik zag
hem weggaan met Legrand. Het was of hg
gehypnotiseerd was, of half verdoofd...
Het is heel logisch, dat u probeert ver
ontschuldigingen te vinden voor uw verloofde,
viel hj haar in de rede. Maar...
(Wordt vervolgd.)
