Buitenlandsch Overzicht.
ÏÏci6t{iM*)))aco!
DE GOUDEN
BRUG
IM
kseïs
persil
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
van
Na««aa
4
64ste JAARGANG
Het antwoord van Italië op het voorstel van Genève wordt
met spanning door de wereld afgewacht. Zal het positief of
negatief zijn? De Russische dictator. Stalin. over oorlogsgevaar
en wereldrevolutie
Italië doen? ons nummcr van Don-
Stalin over
oorlogsgevaar
en wereld
revolutie
Een eiland in den Stille* Oceaan
voor de Amerikaansche marine!
bestemd.
De Paus en Duitschland.
FEUILLETON.
ROMAN VAN
£8 HANNO PLESSEN
Tegen de communisten in China
De Britsche defensie.
De vlootconferentie.
f I
Namaak blijft Namaak!
Geheime instructies voorde
Italiaansche pers.
COURANT
Abonnement per 8 maanden by voorultbet: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wlerlngen en Texel 1.65; binnenland 2.-.
Nederl Oost- en West-Indl8 per zeepost 2.10, Idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50, Q.70, Q.70, 1._. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, ƒ1.70.
VerschUnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkery v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Olrorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIÉN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prys. Kleine advertentlën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; by niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Men weet uit de
Wat zal „Laatste berichten", in
derdag, dat de Negus
van Abessinië met vol
ledige toestemming geantwoord heeft op het
verzoek van de commissie van dertien, om
vredesonderhandelingen te beginnen, in den
geest van het Volkenbondsverdrag. Het was
te verwachten, dat dit antwoord van den
keizer zou komen. Van het begin van den
stryd af, trouwens daarvoor reeds, heeft de
Negus zich achter den Volkenbond geplaatst
en heeft steeds gehoor gegeven aan de raad
gevingen die uit Genève kwamen. De groote
vraag van heden is dus: Wat zal Mussolini
doen? Een vraag die we in ons vorig over
zicht reeds stelden en waarbij we er toen op
gewezen hebben, dat de gelegenheid voor Mus
solini nu wel buitengewoon gunstig was om
tot den begeerde (ook door Italië!) vrede te
komen.
Donderdagavond wydde de Nw. Rott Crt
een beschouwing aan het eventueele stand
punt van Mussolini. Het blad was eveneens
de overtuiging toegedaan dat de kans voor
Italië om tot een compromis te komen, gun
stig was. Het schreef dan o.m.:
De Italiaans che overwinningen, waarvan
niemand de tactische waarde zal betwisten,
zijn nochthans niet van dien aard dat zy
strategisch den doorslag geven. Voor de Ita-
liaansche troepen, zoowel in het Noorden als
in het Zuiden, ligt nog heel wat meer in het
verschiet dan een militaire wandeling naar
Addis Abeba. Zij zullen straks, na den regen
tijd niet slechts tegen hergegroepeerde Abes-
synen, doch ook tegen geweldige natuurlijke
barrières hebben te vechten en deze stryd
zal met steeds stijgende moeilijkheden ge
paard gaan, naarmate de verbindlngslynen
langer worden en de hulpbronnen van het
moederland opdrogen.
In dit verband Is dan ook opmerkelijk dat
Juist 'Frafikrijk, 't welk ondank» alles zyn
vriendschap voor Italië nooit heeft verloochend
op dit oogenblik, nu Italië er militair zóó
goed voor heet te staan, het voorstel te
Genève doet, om in den geest van het Hand
vest tot onmiddeliyke vredesonderhandelingen
te komen.
Men zou er uit kunnen afleiden, dat Parys
Italië niet in staat acht de roekelooze onder
neming in Afrika met de wapens tot een goed
einde te brengen en overtuigd is, dat het op
den duur tengevolge van de kosten der expe
ditie en van de sancties zoo uitgeput zal
raken, dat het geen krachtige factor In de
Europeesche politiek meer zou zyn.
Als het slot van de vredesonderhandelingen
mocht komen zullen ze dus „binnen het kader
van den Volkenbond en in den geest van het
Volkenbondsverdrag" moeten btyvea. De aan
gehaalde woorden uit het telegram aan Rome
3 maal per dag Den Helder*
Wieringermeer - Medemblik - Hoorn*
Amsterdam,
Verbinding met geheel West-Friesland.
en Addis Abeba laten speelruimte voor veler
lei uitlegging, schryft het blad, doch zullen
zoo wel bedoeld zyn, dat het behoud der on
afhankelijkheid en souvereiniteit van Abes-
sinië voorop moet staan.
Aangezien het Handvest natuurlijk geen
voorschriften omtrent den vorm en den gang
van vredesonderhandelingen na een oorlog
bevat, ligt verder de veronderstelling voor de
hand, dat de gekozen bewoordingen slaan op
den inhoud van een voor beide partgen aan-
nemeiyk vredesverdrag, 't welk krachtens het
beginsel dat een aanvallenden staat geen
premie voor zyn .schending van het Volken
bondsverdrag mag worden toegerekend, met
of niet veel zou kunnen verschillen van het
voorstel, 't welk de commissie van vyf uit
den Volkenbondsraad indertyd aan Italië heeft
gedaan onder opmerking, dat dit het uiterste
was, wat „in het kader van den Volkenbonds
verdrag" kon worden aangeboden. Dat neemt
niet weg, dat met toestemming van belde
partyen nog aan dat voorstel het een en
ander kan worden gewyzigd, maar niettemin
staan de hoofdtrekken van 't geen Genève als
een redelijke oplossing beschouwt, vast.
Stalin, de Russische
dictator, heeft een on
derhoud gehad met den
president van de Ameri-
kaansche dagbladtrust
Roy-Howard, die op het
oogenblik in de Sowjet-
Unie reist. Donderdag
hebben we reeds een en ander uit dit onder
houd gemeld, o.m. Stalins meening ten op
zichte van het optreden van Japan in Mon
golië, waarby de Sowjet-dictator meedeelde
dat Rusland Mongolië verdedigen zou als
Japan daar een inval deed.
Hieronder laten we nog volgen wat Stalin
tegen Howard zei ten opzichte van het
oorlogsgevaar en de wereldrevolutie.
In antwoord op de vraag van Howard be
treffende het oorlogsgevaar, zeide Stalin nog,
dat de vyanden van den vrede gedwongen zyn
heimeiyk te werken. Dat is een minus voor
hen. Overigens is het niet uitgesloten, dat zy
juist daarvoor tot oorlogsavonturen als daad
van vertwijfeling zouden besluiten.
Een van de jongste successen van de vrien
den des vredes is de ratificatie van het
Fransch-Russische verdrag door de Frans che
Kamer. Dit verdrag is een zekere hinderpaal
voor de vyanden van den vrede.
Op de vraag, in welk werelddeel het uit
breken van een oorlog het eerst verwacht zou
kunnen worden, antwoordde Stalin nog: Voor-
loopig toont de gevarenhaard ln het Verre
Oosten de grootste activiteit. Maar het ls
mogeiyk, dat het centrum van dit gevaar
zich naar Europa verplaatst. Daarvan getuigt
b.v. het jongste
Interview met Hitier.
met een Fransche krant. In dit Interview
tracht Hitier oogenschy'niyk vredelievende
dingen te zeggen, maar deze zyne „vredes-
liefde" ls zoo doorspekt met dreigementen
tegen Frankryk en de Sowjetunie, dat van
de vredesliefde niets overbiyft. Zelfs als Hitier
over vrede wil spreken, kan hy het niet zon
der dreigementen stellen. Dat ls een symptoom
Waarin bestaat volgens u de hoofdzaak van
het tegenwoordige oorlogsgevaar?, vroeg
Howard.
In het kapitalisme, antwoordde Stalin.
In welke uitwerkingen van het kapitalisme
vroeg Howard weer. En het antwoord was:
In zyn imperialistische, roofzuchtige uitwer
kingen. De eerste wereldoorlog vloeide voort
uit den wensch om de wereld opnieuw te ver-
dcelen. Op het oogenblik is de ondergrond
dezelfde. Het kapitalisme in zijn imperialis
tische faze ls een stelsel, dat den oorlog zooal
niet juridisch, dan in wezen toch als een
rechtmatige methode beschouwt, om de in
ternationale tegenstellingen tot een oplossing
te brengen.
De wereldrevolutie.
Gelooft u niet, was daarop Howard's vraag,
dat ook in de kapitalistische landen gegronde
vrees kan bestaan, dat de Sowjetunie ertoe
zou kunnen besluiten haar politieke theorieën
met geweld aan andere landen op te leggen?
Voor dergelyke vrees is geenerlei grond
aanwezig, antwoordde Stalin. U vergist u ge
weldig, als u denkt, dat de Sowjetmenschen
zelf en dan nog wel met geweld het aange
zicht van de landen om hen heen zouden
willen veranderen. Als de staten om de
Sowjetunie heen werkelijk vast in den zadel
zitten, hoeven zij geen gevaar te zien in de
denkbeelden van de Sowjet-menschen.
Howard: Beteekent deze uw uitlating, dat
de Sowjetunie eenigermate haar plannen en
bedoelingen heeft opgegeven, om een wereld
revolutie tot stand te brengen?
Stalin: Dergelijke plannen en bedoelingen
hebben we nooit gehad.
Wy, Marxisten, gelooven, dat de revolutie
ook ln andere landen zal uitbreken. Maar zy
zal eerst uitbreken, als de revolutionnairen
van de landen het mogelijk en noodig vin
den. De export van een revolutie is onzin.
Ieder land zal, als het dat wil, zyn revolutie
volvoeren en als het dat niet wil, zal er geen
revolutie komen. De bewering, dat de Sow-
jerunie ook in andere landen een revolutie
wil volvoeren en zich in het leven daarvan
wil mengen, ls het beweren van iets, dat er
niet is en dat wij ook nooit verkondigd
hebben.
President Roosevelt heeft het Kure-efland,
gelegen aan den Westelyken rand van de
Hawaii-eilandengroep, toegevoegd aan de
reeks eilanden ln den Stillen Oceaan, die onder
contróle staan van het Amerikaansche depar
tement van marine. Het eiland Kure ligt in
de nabijheid van Midway-elland, dat gebruikt
wordt als luchtbasis voor de luchtroute Cali-
forniëPhilippynen.
Protest te Beriyn. Kerkelijke pers
ln het gwling.
Volgens den Berlynschen correspondent
van de „Daily Telegraph" zou de Paus door
middel van zyn nuntius te Beriyn, mgr. Ce-
Bare Orsenigo, by de Duitsche regeering een
scherp protest hebben geuit tegen de maat
regelen op het uitgeven van periodieken;
men weet dat kerkelijke bladen sinds kort
beschouwd worden onder de perswet te val
len en daarmede aan de scherpe regeerings-
contróle onderworpen zijn. De Paus moet
zich op het concordaat beroepen hebben, dat
bepalingen tot bescherming van de vrijheid
der kerkeiyke pers bevat. Het protest zou
hebben laten doorschemeren, dat de Paus ln
geval van voortzetting der gewraakte maat
regelen zijn nuntius uit Beriyn terug zou
moeten roepen, en 1e aanleiding van het
protest zou een circulaire van den voorzitter
der rljksperskamer, Max Amann, zyn. Deze
3)
Nu echter, nadat zy Eugen Delmer's gast
vrije woning heeft verlaten, denkt zy slechts
volkomen zakelyk aan meel, suiker en rozjj-
nen, aan amandelen, cacao en koffie, aan
noten, vygen en andere smakelijke, maar zeer
alledaagsche dingen. Want Renate Llen Is
tenslotte ook huisvrouw en aangezien het
over veertien dagen Kertsmis la. ziet zy zich
thans voor de taak geplaatst met een lang
boodschappeniystje, welks samenstelling The-
rese heel wat hoofdbrekens beeft gekosL
den eenen winkel na den anderen binnen te
gaan om voor een noodzakelijke aanvulling
van haar provlandkast te zorgen.
Al haar boodschappen laat Renate by den
stalhouder Menzinger op de markt brengen,
bij wien zy ook haar sneeuwschoenen heeft
achter gelaten. En als de vroege schemering
van dezen Decemberdag Invalt, wordt alles
op een slee geladen. Er blyft Juist nog ge
noeg plaats voor Renate zelf, die door den
zorgzamen Loiel Menzinger senior ln een
van zyn beste dekens wordt gewikkeld. Dan
k'lmt Menzinger junior op den bok en met
Vroolyk gerinkel van de bellen aan het tuig
verlaten zy de stad ln de richting van de
bergen.
„Naar huis", denkt Renate ln een gevoel
van dankbare tevredenheid en behaagiyk
nestelt zy zich ln de warme vacht. Bewust
geniet zy vande schoonheid van dezen avond-
ïyken arretocht door het dlchtbesneeuwde
Tiroler woud.
Weldra ls de Lantaarn bereikt, waar The
resa en Bella de vrouw des huizes uitgelaten
begroeten. Menzinger krygt een stevige grog
en de paarden, die zoo braaf hebben getrok
ken, worden op geurig hooi getracteerd.
In een donkerviolette kimon„ gehuld
strekt Renate zich uit op de ysbeervacht
van den divan. De handen achter het hoofd
samen gevouwen, staart zy naar het plafond
en daar omheen ln de herinnering. Dan giy-
den haar gedachten droomerig en onweer
staanbaar ln het eindelooze, onbegrensde land
der fantasie.
Het heden beteekent niets, het verleden
veel, de toekomst alles.
Niet ten onrechte neemt het bridgespel ln
het gezelschapsleven zoo'n belangrykc plaats
ln, want ongetwyfeld heeft het een zeer by-
zondere eigenschap, n.L deze, dat het de
tegenstrydige menscheiyke naturen ln volko
men harmonie verbindt.
Tot een toonbeeld van schier aandoenlijke
eendracht vereenigde derhalve ook de bridge
tafel in het Grand Hotel „Iglerhof" de, op
zichzelf zoo zeer uiteenloopende tempera
menten van den Beriynschc medicus, dr.
Falk, de bejaarde barones Ceitler uit Wee-
nen, de min of meer tanige Miss Spencer uit
Liverpool en den voormaligen Hongaarschen
Honvedkapiteln, Szartossy. Met minder dan
acht tot tien robbers per dag neemt dit
kwartet, welks leden elkaar hier, in de be
kende wintersportplaats Xgls by Innsbruck
hebben gevonden, geen genoegen.
Dr. Falk, die na een ernstige griep voor
een algeheel herstel naar de Alpen is getrok
ken, verheugt zich telkens weer opnieuw, dat
hy hier bovendien nog deze, door hem zoo
uitermate gewaardeerde verstrooiing heeft
gevonden.
Miss Spencer heeft aan haar robber bridge
evenveel behoefte als aan haar dagelijksch
brood. Dat zy het met een zekere noncha
lance speelt, spruit slechts voort uit haar
Angelsaksisch flegma.
Wat dat betreft, ls Sophie von Geitier, de
kleine barones met haar zestig jaren veel
temperamentvoller. Zij zou zelfs op haar
ouden dag nog wat graag een ski-cursus wil
len volgen, die in haar jeugd nog onbekend
was, maar helaas is zij eenigszlns asthma-
tlsch en daardoor genoodzaakt het wlnter-
sche Tirol slechts vanuit een Noorschc arre-
slede te bewonderen.
Kapitein b.d. Stefan Szartossy is de vierde
man in de ware en beste beteekenis
van het woord. Hy is te welopgevoed om
zich niet onmiddeliyk voor een robber bereid
te verklaren, wanneer het drietal enthou
siaste bridgers de hall betreedt. Hy kan
nooit „neen" zeggen, wanneer men hem
verzoekt het kwartet te willen completeeren.
Stefan Szartossy, in alle opzichten man van
de wereld en ln zyn beste jaren, zoo dat heet.
verkeert ln de gelukkige omstandigheid zeer
behaaglijk te kunnen leven van de rente van
zyn moeders erfdeel, dat. hoewel door de
tydsomstandigheden wat in waarde vermin
derd, nog steeds een respectabel vermogen
vertegenwoordigt.
Eigenlijk een heel goede party voor Han-
nerl', denkt barones Geltler vaak. zy durft
aan deze meening echter geen u'ttng te ge
ven, want „Hannerf", haar nichtje Johanna
autoriteit neeft, volgens genoemden corres
pondent, laatst een circulaire aan de r.k. bla
den ln het geheele ryk gezonden, waarin hy
hun verbiedt andere artikelen, verslagen of
advertenties op te nemen dan die welke zui
ver kerkeiyke en godsdienstige zaken betref
fen.
Gevechten by Fenjang.
Drie regimenten provinciale troepen strijden
thans tegen de communisten in de provincie
Sjansl. ln het gebied rond Fenjang worden
hevige gevechten geleverd. Het effectief van
de communisten bedraagt 20.000 man.
Het lot der vermiste zendelingen.
Naby Fensjou hebben de provinciale troepen
van Sjansi een groote overwinning behaald
op de communistische invallers. De vrees voor
het lot van de 20 Amerikaansche ts thans
wat verminderd-
De zendelingen ln veiligheid
Later wordt gemeld:
Naar te Ottawa werd vernomen, zyn de
Amerikaansche en Canadeesche zendelingen
in het gebied van Fenisjou, die door den
inval van de communisten waren verrast, er
ln geslaagd per vliegtuig te vluchten.
De foegrooting van oorlog.
De raming van de uitgaven voor het leger
voor 1936 worden ln ln totaal geraamd op
49.281.000 pond sterling, d.l. 5.731.000 meer
dan voor 1935. 1.555.000 ls voorzien in ver
band met het Italiaansch-Abessynsche geschil.
De sterkte van het leger wordt gebracht op
158.400 tegen 152.200 ln 1935.
Tot de nieuwe ramingen behooren een ver
dere uitvoering van de militaire voorbereid
selen, doch niet de versnelde uitbreiding van
het programma dienaangaande, dat vervat ls
in het witboek.
Naar het einde.
Naar Reuter meldt, ls de vlootconferentie
te Londen thans zoover, dat het mogeiyk zal
zyn een ontwerp-overeenkomst op te stellen.
De Fransche regeering heeft te kennen ge
geven, een maximum-tonnage voor liniesche
pen te aanvaarden van 35.000 ton met 14
duims geschut, wat de uiterste grens ls, waar
toe de Vereenigde Staten willen gaan.
De Britsche regeering ts bereid een drle-
mogendhedenovereenkomst te sluiten met de
Vereenigde Staten en Frankryk, welke zoo-
eOWTBÖll MfcBK,
I.. V#
Wonneer een artikel nagemaakt'
wordt, is zulks het beste bewijs voor
de buitengewone eigenschappen van
dat artikel I Hoe dikwijls heeft men niet
geprobeerd, Persil na te maken. Steeds
weer bleek het een mislukking te zijn.
Wanneer Persil niet iets bizonders was,
dan had het niet zoo dikwijls als voor»
beeld gediend voorde vele namaaksels.
«Precies zoo goed als Persi!« en «beter
dan Persil* zijn redeneeringen, die
niets bewijzen. Wanneer er werkelijk
iets beters was dan Persil, zouden
zoovele millioenen huisvrouwen geen
Persil gebruiken.
E. Oitermarm- Co's Handel Mij". N V., Amtlerdam'-. Fabriek te Jv/tphaas b<j Utrecht
danig zal zyn geredigeerd, dat Japan en Italië
later zullen kunnen toetreden.
Italië ls weliswaar niet bereid thans de
overeenkomst te teekenen, doch is geneigd de
onderteekening van het verdrag tegen een
later tydstip te overwegen.
De Manchester Guardian ontleent opnieuw
aan Giustizia e LibertA, het anti-fascistische
Italiaansche blad, dat te Parys verschynt, een
reeks van geheime instructies voor de Itali
aansche bladen en wel van de periode van
2 Januari tot 15 Februari. Wy laten er hier
het een en ander uit volgen.
3 Januari.
1. Het communiqué nopens het bombarde
ment in Somaliland (het bericht van het bom
bardement van de Zweedsche Roode Kruis-
ambulance bij Dolo op 30 December 1935)
moet naar voren worden gebracht... leg voor
al nadruk op het feit alsof dit de uitdruk
king ware van den Italiaanschen volkswil
dat het land van de regeering een zeer krach
tige militaire politiek ln Afrika eischt, en dat
het eischt dat de oorlog met gestrengheid
zal worden gevoerd en dat alle mogeiyke mid
delen van oorlogvoeren zullen worden ge
bruikt.
Zeg niet, zelfs ..iet in den goeden zin, dat
de Italianen lammeren zyn.
Maak nooit toespelingen op het Duitsche
gevaar.
Behandel als onbeduidend, zoowel in berich
ten als opschriften, al het nieuws, dat U be
reikt ten aanzien van de Engelsch-Fransche
onderhandelingen nopens militaire overeen
komsten en afspraken.
Vestig uit berichten uit Beriyn de aandacht
op de streng neutrale houding van Duitsch
land.
4 Januari,
Neem geen nota van de neutraliteitswet of
van de houding van de Ver. Staten Inzake de
petroleumsanctie.
8 Januari.
Publiceer nimmer foto's die blyk geven van
een ongewenschte intimiteit tusschen onze
soldaten en de Oost-Afrikaansché inboorlin
gen. Dit geldt ook voor berichten van cor
respondenten. Welwillendheid, maar nimmer
hartelijkheid. Bescherming, geen gelijkheid.
I Februari.
Neem het beroep op de studenten, gepubli
ceerd in de Popoio d'Italia in zyn geheel over.
Het is verboden feiten en foto's weer te
geven uit de memorie nopens de Abessynsche
wreedheden, welke Italië by den Volkenbond
heeft ingediend.
II Februari.
Maak geen melding van de Duitsche wape
ning en spreek niet van een Duitsch gevaar.
Herzie ln dien zin uw telegrammen uit het
buitenland.
12 Februari.
Maak geen melding, geiyk verscheidene bla
den gedaan hebben, van berichten uit het bui
tenland over een aanval van Syoem op Ma»
kallé met byzonderheden uit Abessynsche
bron.
13 Februari,
Neem geen berichten meer over de confis
catie van Italiaansche goederen ln de haven»
van sanctionnistische landen (citroenen, arti
sjokken, enz).
Een onverschillige houding en groote ob
jectiviteit ten aanzien van het plan inzak©
de regeling van het Donaubekken.
15 Februari,
Verzacht het geval-Blum en de ontbinding
van de liga's,
Beperk de berichten uit het buitenland.
Toon geen belangstelling ln het petroleum-
embargo.
Zeg niets meer over het Stresa-front en de
wacht aan den Brenner.
von Geitler-Hattorf van de Duitsche tak der
familie, zou haai zooiets ongetwyfeld zeer
kwaiyk nemen. De oude dame heeft evenwel
een zeldzaam respect voor het moderne,
doelbewuste josje meisje, welks zakeUjk-
nuchtere levensbeschouwing Ujnrecht tegen
de hare indruischt.
Barones Geitier, wie rust en gemak
vóór alles gaan, heeft het daarom na een
schuchtere en hopeloos falende poging ln die
richting, reeds sinds lang opgegeven Iets
t^gen Johanna's opvatting te ondernemen,
met een zekere welwillende resignatie heeft
zy zich naar haar nichtje geschikt. Ja zich
zelfs aan haar wenschen onderworpen. Daar-
by ls ze waariyk nog niet eens zoo slecht
af, want ln het republikeinsche Oo;tenrijk ls
de oude familie Geitier verarmd, nadat zij
sinds generaties gewoon waren geweest, een
leven te leiden, waarin slecht geoogst werd
zonder een enkele maal te zaaien. En ln de
Hietzlnger villa van tante Sopherl, de kin-
derlooze weduwe van ritmeester Vlktor von
Geitier, was de goede, oude aardappel, op
de meest afwisselende wyze toebereid, reeds
sinds lang het hoofdbestanddeel der maal-
tyden geworden. Maaltijden, welke op kost
baar porceletn en temidden van een groote
verri-.heidenheid aan tafelzilver en kristal
werden geserveerd door den ouden Josef,
wiens huisknechtfuncties in dit milieu al
even lang het klinkende loon ontbeerden als
de kookkunst /an zyn trouwe gade. Brigitte.
De reeds sinds jaren naar Duitschland
overgeplante tak der Geitier Hattorf's
daarentegen had door een ruim aandeel ln
verschillende Industrieele ondernemingen zyn
vermogen en bezittingen een veilige ba
sis gegeven en Johanna, die reeds vroeg haar
ouders had verloren, is nu dan ook een ge
fortuneerd meisje. Volgens tante Sonhie zelfs
een zeer ge'ortuneerd meisje met een kleine
spleen. Ongeveer een half jaar geleden name-
lijk is zy van Stettin naar Weenen verhuisd,
uitsluitend met het dwaze doel om by den
daar gevestigden, bekenden zang-paedagoog,
professor Schumacher, lessen te nemen en
zich als concertzangees te laten opleiden.
Aangezien echter, alvorens dit doel bereidt
ls, nog heel wat water naar de zee zal moe
ten stroomen, pleegt Barones von Geitier niet
al te veel aandacht aan deze kwestie te be
steden. Des te meer daarentegen geniet zy
van de vele voordeelen. welke Haxmeri's ge
zelschap haar opleveren.
Want sinds het Duitsche nichtje ln de
villa in Hietzing haar Intrek heeft genomen.
Is voor de oude dame een nieuwe tyd aan
gebroken. Johanna, gul en tactvol, steeds
gaarne bereid om Iemand terwille te zyn,
wanneer dat tn haar vermogen ligt, bereidt
de barones wier echt Oostenryksche charme
zyn uitwerking nooit op haar mist, een zor
geloos en gemakkelijk leven en verder alles,
wat tantes hart begeert.
Het tydeiyk verbiyf ln Igls, waartoe Jo
hanna ln de eerste week van December
plotseling heeft besloten, ls uit verschillende
beweegredenen voortgekomen. Niet alleen
het feit, dat het nichtje by haar vermoeiende
muziekstudie wel eens behoefte had aan een
paar weken vancantie, heeft tot deze trip
aanleiding gegeven, ook de omstandigheid,
dat tante reeds al te lang binnen de vier mu
ren van haar gezellige woning heeft door
gebracht, sprak een woordje mee en zoo
zyn zy dan gezameniyk overeengekomen
naar de Alpen te trekken, welke voor het
jonge meisje nog terra incognita vormen.
Weliswaar heeft het eenige moeite gekost de
oude dame te verzoenen met het vooruitzicht,
dat Kers^m's dan niet ln den familiekring zal
kunnen worden doorgebracht, maar tenslotte
heeft zy zich toch ook ditmaal weer door
Hannerl laten overreden.
En nu zwelgt zy dan bereids tien dagen
ln de geneugten van Igls, zich telkens weer
opnieuw er over verheugend eindeUjk weer
eens als voonaam badgast ln een elegant
hotel van een fashionabele wintersportplaat»
als toonaangevend te worden beschouwd, zy
leeft geheel op ln deze, sinds jaren ontbeerd©
atmosfeer en brengt daarby de bekoring,
welke er van haar gedistingeerde persoon-
ïykheld uitgaat, tot volle ontplooiing.
Vandaag heeft de barones echter niet haar
beau Jour. zy ls zoo verstrooid, dat zy kort
achtereen twee groote blunders maakt ln
een. voor den robber beslissend spel. Het
gevolg ls een blik van haar partner, dr.
Falk, diens zwygend verwyt boekdeelen
spreekt. Hy weet echter niet, wat de barones
zoo uit haar evenwicht heeft gebracht. Is het
dan niet bedenkelijk dat Hannerl zich zoo
byzonder aangetrokken voelt tot het gezel
schap van den, sinds een week eveneens in
Iglerhof wonenden, jongen componist Von-
berg? En ls het eigenlijk niet nóg bedenke
lijker, dat de zelfbewustheid van haar nichtje
haar, de zooveel oudere tante, verbiedt ook
maar iets van haar bezwaren tegen dezen
omgang te laten blijken? Dit verschil van ge
voelens is toch zeker belangryk genoeg om
het gemoed van de goede barones Geltler
ernstig te bezwaren!
„Harten ls troef!" Harteiyk maakt Szar
tossy de barones, d'e ln 't geheel niet bij
haar spel ls, attent op hetgeen zy reeds lang
behoorde te weten.
(Wordt vervolgd).
