GEBROEDERS „GOOCHEM Raadsels MAART 1936 PAG. 7 Een aardig kunstje. Zo wordt hoogmoed gestraft. m. Nieuwe Raadsels. T JUTTERTJE ZATERDAG 14 zooals de tekening duidelijk laat zien, op de vc)chtige rand. Met de vingertoppen laat men de dop als een tol in het rond draaien en als men het bord nu een beetje schuin boudt, dan zal de dop in een steeds draai ende beweging langs de rand van het bord lopen. De vochtigheid van de rand verhin dert dat de dop er af valt. Iedere omdraai ing van de dop om zichzelf, stelt dan een dag voor, de wandeling van de dop rond de rand van het bord een heel jaar. Is dat geen aardig spelletje? BINNENLAND. De nieuwe burgemeester. Met ingang van 1 April a.s. is tot Bur gemeester van Den Helder benoemd de heer G. Ritmeester van Leeuwarden. Niet met groot verlof. Een gedeelte der troepen,, dat met groot verlof zou gaan, blijft onder de wa penen Dit is met het oog op de toestand in Europa door het verbreken van het ver drag van Locarno door Duitschland. (Lees maar eens wat daarover hieronder staat) Het vasthouden van die soldaten is slechts een voorzorgsmaatregel en er is gelukkig alle hoop dat het niet tot een oorlog zal komen. BUITENLAND. Duitschland en het verdrag van Locarno. Van het Verdrag van Locarno hebben jullie zeker nog nooit gehoord. Of wel? In elk geval volgt hieronder in 't kort de geschiedenis van dit verdrag. Toen in 1918 de grote wereldoorlog ge ëindigd was, werd bfl het verdrag van Versailles (deze stad ligt bij Parijs; op zoeken!) bepaald, dat Duitschland rechts en links van de Rgn tot op bepaalde af stand geen forten mocht «hebben en ook geen soldaten mocht legeren. Men noemt de demilitarisatie van het Rijnland. In dat dikke woord, leer het maar uit je hoofd, vinden jullie het woord militair terug. Demilitarisatie betekent dan ook „zonder militaire macht". In Rijnland mocht Duitschland dus geen militaire macht heooen Deze bepaling was Duitsland opgelegd, om te verhinderen, dat dit land weer zo spoedig als toen in 1914 een oorlog zou kunnen beginnen. Bij de besprekingen was Duitsland zelf hict aanwezig. Later, hl 1925, kwam bjj het verdrag van Locarno (in Zwitserland, aan het ago Maggiore) deze bepaling nogmaals er 8Pra'{e Duitsland was nu wel bij de bepreking en heeft dan ook toen genoem de bepalingen vrg willig aanvaard. Engeland en Italië, maar vooral Frank rijk en België, hadden er groot belang bij dat deze bepalingen werden nageleefd, want daardoor gevoelden zjj zich beveiligd tegen een directe aanval van Duitsland. Zaterdag j.1. nu heeft Hitier zoo maar, zonder enig nader overleg met de andere landen, brutaalweg het verdrag van Lo carno opgezegd en Duitse soldaten zijn het Rijnland binnengetrokken. Nu zou voor een 25 jaar geleden zo'n daad van Hitier onmiddellijk gevolgd zijn door een oorlogsverklaring van de andere landen aan Duitsland. En hoewel men in de andere landen nu nog zeer boos is op Duitsland, zal alles waarschijnlijk wel met een sisser aflopen. Het is trouwens ook niet zo heel erg, iï Duitsland nu militaire troepen in het Rijn land heeft liggen, als er maar nooit weer oorlog komt. Duitsland is bereid weer tot de Volkenbond toe te treden. Zoals jullie weten zijn de Verenigde Sta ten van Amerika, Japan en Duitsland geen lid meer van de Volkenbond. Duitsland heeft echter dezer dagen te kennen gegeven, dat het wel weer lid van deze bond wilde worden. Hierdoor zou vooral de toestand in Europa er beter op worden. De oorlog in Abessinië. De vorige week heb ik jullie verteld, dat de Volkenbond pogingen in het werk ge steld heeft, om de vrede tussen Italië en Abesinië te bewerkstelligen. Abessinië had reeds geantwoord wel te willen onderhandelen. Thans heeft Italië ook bericht, dat het wel over vredesonderhandelingen wil spre ken. Hiervan is echter niets gekomen, door dat men 't op 't ogenblik nog te druk heeft met Duitsland. Na de opstand in Japan. In Japan is thans een nieuwe regeering benoemd met Hirota als minister-presi dent en als minister van Buitenlandse zaken. Marietje moets naar bed, toen de klok zeven sloeg, maar zg had niet veel zin oe, vroeg zij met een lief stemmetje, zou et op de slaapkamer ook al zoo laat zijn als hier? Slim. Moeder; Waarom trek je zo'n vreselijk gezicht? Bets: O moeder, mijn tanden hebben op tong getapt Willen jullie een potlood op je vinger laten balanceeren? Probeer het maar en je zult zien, dat het niet lukt, dat het potlood steeds weer omvalt. Maar toch is het heel eenvoudig om het wel gedaan te krijgen. Onze tekening laat duidelijk zien, hoe wij het moeten doen. Het is alleen de kunst om het hout van het potlood te steken, dat het gewicht van het mes een goede balans vormt. Het is het beste, dat jullie het maar eens proberen, tenslotte vind je precies de stand van het mes en de hoogte van het vastzetten in het hout, maar je moet natuurlijk geduld hebben en volharden. Dan kan je op een verjaardag eens een aardig kunstje vertoonen. Gevat. Jongen (vraagt om een broodje en vindt, dat het brood een beetje klein is uit gevallen): Zeg bakker, wat is het broodje vandaag klein. Bakker: Ja, ze vallen vandaag niet gro ter, maar dat geeft niet, dan hoef je niet zo'n vracht te dragen naar huis. Jongen (denkt even na en legt inplaats van tien cent acht cent op de toonbank): Alsjeblieft! (en gaat naar de deur). Bakker: Zeg jongen, je geeft te weing, want het brood kost tien cent. Jongen: Ja, er valt vandaag niet meer, maar dat geeft niet, dan behoeft u van avond niet zoveel te tellen. Wat de locomotieven elkaar vertelden. De trotse nieuweling. Om hulp gevraagd. „Gelukkig, dat hebben wij weer voor vandaag gehad", zei de ene locomo tief tegen de andere, terwijl hg .op het perron stil hield. De andere kon niet veel antwoorden, want hij was nog helemaal buiten adem van het hollen, dat hg ge daan had. Voodat zij verder konden praten, werden de beide machines losgekoppeld, want in de drukke tijden was de trein zo lang, dat er twee locomotieven nodig waren om hem met voldoende kracht te kunnen voorttrekken. Even later stonden zij beide op doodspoor, en de voorste loco motief, die nooit zijn mond dicht kon houden, begon: „Zeg, heb je het al ge,- hoord, vandaag zal voor het eerst de elec- trische trein gaan rijden, 400 P.K. heeft hij, nu ik ben nieuwsgierig hem te zien!" „Nu ja", antwoordde de andere, „men vertelt zo veel". Nauwelijks had hij dit gezegd of daar kwam over de gladde rails de nieuwe trein aanrgden, die in het geheel geen notitie nam van de beide naar olie en vet ruikende collega's. Dat kon num- mero één niet verkroppen en deze riep: „Hallo, goedendag, sinds wanneer werk je hier? Ik heb je nog nooit gezien!" De nieuweling verroerde zich niet, keek de vrager geringschattend aan en zei toen langzaam: „Ik denk er niet aan een ge sprek met jullie te voeren. Overigens heb ik 4000 P.K. en moet nu weg. Morgen!" Tegeljjk zette hij zich in beweging. De eerste locomotief was verslagen, de tweede schudde van het lachen. „Wat een lum mel", riep h(j uit, „wat een hoogmoed. Maar hij kan wel wat, kijk eens wat een geweldige lange trein hij alleen voort kan trekken Dat was te veel voor de andere. „Hij kan wel wat, zeg je. Bah, als de electrici- teitsfabriek geen stroom meer geeft, staat hij daar als een dood stuk metaal, anders niets!" „Je hebt gelijk, roestgezicht", zei de ander, doch de machinist reed hem naar de loods en hij kon zijn vriend nog alleen een afscheidsgil geven. De andere bleef op het dode spoor staan en was juist inge slapen, toen hij met schrik wakker werd, omdat er iets bijzonders gebeurd scheen te zijn. Een van de spoorbeambten kwam met een brief in de hand aanhollen en wenkte de machinist. „Je moet dadelijk met je locomotief mee," riep hg uit de verte, er schijnt iets in het stroomnet met de electrische trein niet in orde te zijn en er is geen vooruitgang in te krijgen. De wagons zijn reeds door een andere loco motief weggehaald, maar de motorwagen moet jij halen. Even later was de locomotief reeds op weg en het duurde niet lang of de elec trische motorwagen werd aan hem vast gekoppeld en naar het station terugge bracht. De nieuweling was nu erg be schaamd dat hij zo'n figuur geslagen had, maar de oude locomotief, die dit zag, zei: „Kom, trek het je maar niet aan, alles komt wel weer in orde. en misschien zal je dan wat vriendelijker tegen ons zijn". Nu dat was in het vervolg ook zo, want zijn hoogmoed was verdwenen. De oplossingen van de raadsels van de vorige week zijn als volgt: L Geen van beide, ze branden korter. II. Omdat er minder zwarte schapen zijn dan witte. Omdat het niet dóór de muur kan kij ken. IV. Een nat pak. Goede oplossingen kwamen binnen van: Kas M., Truus M., Annie M., Nellie IC, Truusje B„ Rutger B„ Stientje B., Coen- raad C„ Neeltje en Tini C„ Dieuwertje de W., 't Blauwe Duifje, Jantje K., Made liefje, Eddy v. d. P„ Anjelier, Jan B., Johan v. d. P„ Lauri B., Annie v. H„ Toon T., Rie de K., Tiny B„ Loesje F„ Riek M„ Maartje S„ Bram S., IJsbrand S., Teetje B., Reiniertje B., Riena S„ Maria B„ Joop v. B., Heidebloempje, Nettie H„ Tineke W„ Zilverschoon, Ria W„ Fransje v. E. Twee goede oplossingen werden nog in gezonden zonder vermelding van naam. Waarom loopt een kip, en hipt een mus? Wat is het verschil tussen een eekhoorn en een tandelborstel 77 43. pit begreep nog wel niet precies wat Pat met kit kikkers w°u.uitvoeren. Toen ging hij ijverig op Kikker-vangst en in minder dan geen tgd hadden ze 2°wat 20 kikkers bjj elkaar en zorgvuldig in de rode KKkdoek geknoopt. Ziezo en nu zullen we onze beurt biaar weer afwachten, besloot Pat en belden plantten h weer op hun bankje. 44 Precies zoals Pat gedacht had, was Pummels naar den commissaris getogen om iets naders omtrent de kwestie te weten te komen. Pummels maakte hem duidelijk, dat het geval van die inbraak een abuis moest zgn, maar van die kwajongensstreken wist hg niets af. Na lang praten beloofde de commisaris, dat hg ze tegen de avond zou vrij laten, maar hen tot zolang opgesloten hield, als straf voor hun streken. 45. Toen het donker was, hoorden Pit en Pat ein- delgk voetstappen en werd hun celdeur ontsloten. Vlug prutste Pat de zakdoek met levende waar in zgn zak. Pieterse stond aan de ingang met een lan taarn in de hand en sprak met barsche stem: Nu zgn jullie gewaarschuwd, vlegels, dat je geen streken meer uithaalt, want dan gaan jelui voor lange tijd achter slot! En nu, marsch!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 23