GRATIS reizen
J
Jfocfi
'JocA
'Waai gaan wc firn?
tot 1 April gratis.
naar AMSTER0AM
"AKKERTJES"
Stadsnieuws
WIE zich nu abonneert,
ontvangt de
Heidersche Courant
«JAAP BAKKER
TWEEDE BLAD
HKLDERSCHE COURANT VAN DINSDAG
Gemeenteraad
Inlichtingen: KANAALWEG 120. j
De koorts daalt onmiddellijk.
De besmetting wordt gestuit.
De ziekte-duur wordt ingekort,
Steeds goede resultaten met:
(AKKER-CACHETS)
Recept van Apotheker Dumont
Kaartavondje wreed
verstoord.
Uit het politierapport
Visscherij
UW KAPPER?
Licht op voor alle voertuigen.
Dinsdag 17 Maart
Woensdag 18
18.36 uur
18.38 uur
bezoek van burgemeester
ritmeester.
Naar wij vernemen bezoekt onze nieuwe
burgemeester, de heer G. Ritmeester, heden
onze stad. Het uur van aankomst, alsmede de
terugkeer van den heer Ritmeester naar
Leeuwarden, was nog niet bekend.
AFSCHEID VAN DEN HEER
L. BERGWERFF, ONDERWIJZER AAN
SCHOOL No. 10.
Zaterdag jJ. heeft, wegens het bereiken van
den pensioengerechtigden leeftijd, de heer L.
Bergwerff, onderwijzer aan school No. 10,
Vischmarkt, afscheid genomen van het Hoofd
en personeel en leerlingen van die school.
De heer Bergwerff is 40 jaar bi) het onder-
Wija werkzaam geweest, waarvan 30 jaar on
afgebroken aan de school aan de Vischmarkt.
in den loop van den morgen kwam de heer
Feringa, Inspecteur van bet lager onderwijs,
persoonlijk afscheid nemen van den scheiden
den onderwijzer.
Later Is de heer Bergwerff door het hoofd
der School, den heer M. van der Horst, in
lnticmen kring toegesproken, waarna hem
eenlge geschenken werden overhandigd na
mens het personeel en de leerlingen.
De heer Bergwerff dankte geroerd voor
deze blijken van sympathie en memoreerde de
aangename samenwerking, die er op deze
school heerscht tusschen het Hoofd en 't per
soneel onderling.
Dat de heer Bergwerff nog lang van zijn
we ve—""Je rust moge genieten.
DE „HA~*uiELL" NA EEN DRIEDAAGSCH
VERBLIJF VERTROKKEN.
De Engelsche poUtiekruiser zet z'n
rondreis voort.
overmorgen 10 uur, is de „Harebeli", de
Engelsche politiekruiser, die 3 dagen in onze
haven vertoefd heeft, vertrokken. In tegen
stelling met de aankomst was de belangstel
ling van de zijde van het Heidersche publiek
thans heel wat grooter, wat geen wonder is,
daar de Engelsche zeelieden zich in deze paar
dagen zeer populair hebben weten te maken.
Er heersche omstreeks half tien reeds een
heele drukte rond de Harebeli, al stond de
koude Noord-Wester leelijk op den wal. Som
ber stemden de vlaggen, die halfstok ge-
heschen waren op het Commandementsge-
böuw en op alle oorlogsschepen by gelegen
heid van de begrafenis van den Engelschen
admiraal Beatty.
Circa kwart voor tien zagen we overste
P. J. M. Cikot, commandant van Hr. Ms.
Nautilus, de valreep van de Harebeli be
stijgen om afscheid te nemen van kolonel
Tudway en zijn officieren. Ook de overige
officieren van de Nautilus namen afscheid
van hun Engelsche collega's.
Nadat deze formaliteiten vervuld waren,
werden de trossen losgesmeten en stoomde de
Harebeli weldra de haven uit. Bij het pas-
sccren van het collega-schip Nautilus werd
nog het saluut gebracht, waarna de Harebeli
zee koos en koers zette naar Ostende.
Dit buitenlandsch bezoek behoort dus weer
tot 't verleden.
RECLASSEERIN GS ARBEID
„LEGER DES HEILS".
Lezing van adjudant V. Eeken,
Van den groo>.en tak van maalschappelyken
aroeid van het Leger des Heils is een van
de voornaamste onderdeelen wel de reclas-
seeringsarbeld. Een arbeid die in breeden
kring sieeds meer de belangstelling trekt.
Hr zal dan ook zeker voor de lezing vdie een
van ue leiders van dezen arbeid van het
Leger des Heils, Donderdag 8 uur a.s. in het
geoouw aan ue Spoorgracht hoopt te houden,
gr ote belangstelling bestaan.
--et belooft een interessante en leerryke
avond te worden, aangezien o.m. gesproken
zal worden over celbezoek, Kerstfeestviering
j° gevangenissen, voorwaardelijke veroordee-
voorwaardelijke invryheidsstelling, wat
na ontslag voor gevangenen gedaan wordt,
etc. etc,
toegang tot deze lezing is vrij. Men zie
de advertentie in dit nummer.
-voW NUTSSPAARBANK.
De gunning voor het bouwen van de Nuts-
spaarbank is gegeven aan den laagsten in
schrijver, den aannemer G. Groot, alhier.
°E KAMER VAN KOOPHANDEL EN
DE KLEINE MIDDENSTAND.
De Ka.aer van Koophandel en Fabrieken
voor Hollands Noorderkwartier besloot in
"are dato 10 Maart j.1. gehouden vergadering,
behoudens goedkeuring van den betrokken
minister, voor duizend gulden deel te nemen
h het reservefonds van het op te richten
orgsteiiingsfonds voor den middenstand in
•oBands Noorderkwartier' en het Fonds in
1936'tevens een bijdrage van honderd gulden
e Verleenen voor haar werkkapitaal.
ÏNSCHRijvingeN handelsregister
van 10—17 Maart 1936.
Nieuwe zaken
D2n Helder: Nic. Zijp, 2e Vroonstraat 18,
schilder en behanger.
Wijzigingen:
D°n Helder: de N.V. Heidersche Uitgevers-
^Lj., Kanaalweg 83, drukkerij; in liquidatie
getreden. I
ONZE KRUISWOORD-PUZZLE.
Tot onzen spijt bevinden zich in de opgave
r 1 deze week enkele onnauwkeurigheden.
1 de laatste verticale kolom (welke met
begint dus) moet het 8ste vakje zwart
'jn Evenzoo het 10de hoekje van de verticale i
°m> die met 2 begint.
Beroep van K. Duiiiker tegen de weigering
eener bouwvergunning.
Na in kennis te zijn gesteld van de gedane
uitspraak, waarbij de Raad besloot het door
hem ingestelde beroep tegen de vermeende
weigering eener bouwvergunning niet ont
vankelijk te verklaren, verzocht de bouw
ondernemer K. Duinker opnieuw hem ver
gunning te verleenen thans tot het bouwen
van een zestal dubbele woonhuizen aan den
Middenweg, 0p het terrein dat omsloten
wordt door genoemden weg en den Alkmaar-
aerweg.
Overeenkomstig het advies van de Commis
sie van bystand vooor de Publieke Werken en
Plantsoenen hebben B. en W. de gevraagde
vergunning geweigerd op grond van eenige
overwegingen.
Bij schrijven komt Duinker tegen deze
weigering in beroep bij den Raad, verzoe
kende hem de gevraagde vergunning alsnog
te willen verleenen.
Bedoelde bouwaanvrage van Duinker moest,
daar zij na 1 Juni was ontvangen, beoor
deeld worden volgens de bepalingen van de
nieuwe bouwverordening. De eerste volzin
van het eerste lid van artikel 22 luidt als
volgt:
„Geen gebouw mag worden opgericht, an
ders dan aan een weg, die voldoet aan het
bepaalde in artikel 9". En art. 9 behelst weer
bepalingen, waaraan een weg, waaraan ge
bouwd zal worden, moet voldoen. O.a. moet
zoodanige weg voorzien zijn van rioleering.
Van het verbod, neergelegd in den aange-
haalden volzin van artikel 22, kunnen B. en
W. vrijstelling verleenen, onder meer voor
het oprichten van vrijstaande woningen en
niet ter bewoning bestemde gèbouwen,
mits deze niet gelegen zijn binnen een afstand
van 100 m van andere niet op hetzelfde erf
geplaatste gebouwerl.
Onder de werking van de nieuwe verorde-
ning zal dus de bouw van vrijstaande wonin
gen aan wegen, welke niet aan de eischen
voldoen, door B. en W. mogen worden toe
gestaan, mits gebouwd wórdt op tenminste
100 m afstand van andere, niet op hetzelfde
erf gelegen gebouwen.
Daar deze afstand bij het bouwplan niet
in acht genomen wordt, moet volgens de be
palingen der Woningwet, afwijzend op het
verzoek worden beschikt.
B. en W. stellen daarom voor aldus te be
sluiten.
Voorstel om over te gaan tot het aanschaffen
van 'n tweede vuilnistransportschip en tot het
vergrooten van het bestaande storthuis aan
de Bassingracht, resp bouw van een tweede
stortbuis.
B. en W. schreven aan den Raad:
Zooals U bekend is wordt, krachtens ver
gunning van den Minister van Waterstaat, de
vuilnis afkomstig uit deze gemeente in zee
gestort, door middel van een speciaal daar
voor gebouwd transportschip, via het storhuis
aan de Bassingracht. Gedurende eenige jaren
wordt bovendien de vuilnis, afkomstig uit de
gemeente Anna Paulowna op deze wijze naar
zee vervoerd.
Aanvankelijk was de totale aangevoerde
hoeveelheid vuilnis zoodanig, dat met één
maal storten per dag kon worden volstaan.
Tegenwoordig wordt echter zooveel vuilnis
aangevoerd, dat het vuilnistransportschip
meerdere malen per dag moet uitvaren om al
het vuil te kunnen storten.
Het zou mogelijk zyn al de vuilnis naar
zee te vervoeren, indien per week negen
maal zou kunnen worden uitgevaren. Dat
kan evenwel niet, zoodat meermalen de vuil
nis moet worden gebracht naar het beltter
rein. Dit laatste brengt echter zeer hooge
kosten met zich mede. Deze kosten zijn uiter
aard niet precies vast te stellen, daar ze
afhankelijk zijn van de hoeveelheid te ber
gen vuilnis. De Directeur van den dienst der
Reiniging en Plantsoenen raamt over een
jaar deze kosten op rond 10.000.Hij wijst
er op, dat het bergen van de vuilnis op het
beltterrein met veel moeilijkheden gepaard
gaat en dat er klachten komen over weg
waaien van papier en ander licht vuil o.a.
van de zijde van den Rijkswaterstaat. Van
daar dat reeds geruimen tijd wordt over
wogen over te gaan tot het aanschaffen van
een tweede transportvaartuig, om het daar
door mogelijk te maken, dat weder, evenals
voorheen, al het vuil naar zee kan worden
gebracht, Hiermede zou moeten gepaard
gaan een vergrooting van het bestaande
storthuis of het bouwen van een tweede stort
huis.
De Directeur berekent, dat de exploitatie
van een tweede schip en de grootere stort-
huisruimte rond 9.000.— per jaar zal ver
gen. Uit een financieel oogpunt bezien moet
deze uitbreiding van materieel derhalve wor
den aanbevolen.
Er is intusschen nog een andere, klemmen
de, reden, waarom tót uitbreiding van het
materiaal en van het storthuis zal moeten
worden overgegaan.
Zoo mag voortaan slechts in de daguren
worden gestort, hetgeen er in de praktijk op
neerkomt, dat meestal slechts ééns per et
maal kan worden uitgevaren; bovendien moet
het storten verder in zee gebeuren dan tot
dusver was toegestaan, waardoor dikwijls het
gebruik van een grooter, althans meer zee
waardig transportschip, noodig zal blijken.
Indien dus het materiaal niet zou worden
uitgebreid, zou de hoeveelheid naar het belt
terrein te vervoeren vuilnis belangrijk groo
ter worden dan nu reeds het geval is. Het
bedrag zou derhalve de genoemde som van
10.000.per jaar ver overtreffen, waarbij
de noodzakelijke afvoer van het in den loop
der tijden op het beltterrein verzameld en op
getaste vuil met de daaraan verbonden kos
ten buiten beschouwing is gelaten. De direc
teur raamt dé kosten van vervoer van de
belt naar een vaartuig opr 0.60 per m3.
Met verwijzing naar de terzake betrekke
lijke stukken, stellen B. en W. voor hen te
machtigen tot het aanschaffen van een
tweede transportvaartuig en het vergrooten
van het bestaande of het bouwen van een
tweede storthuis en voor een en ander een
credlet toe te staan van resp. 48.5o0.— en
40.000.—.
per luxe Touringcar.
V
Overal bij Apothekers
en Drogisten 12 stuks in
koker 52 cent, 3 sluks
in zakdoosje 20 cent.
Nederlandsch Fabrikaat
TWEEDE WINTER-CONCERT
STEDELIJK MUZIEKKORPS.
Zaterdagavond is in „Casino" het tweede
winter-concert van ons Stedelijk Muziek
corps gegeven en alvorens tot een meer ge
detailleerde beschouwing der nummers af
zonderlijk over te gaan, willen wy de aan
dacht vestigen op de merkwaardige omstan
digheid, dat het eerste gedeelte van dit con
cert ongetwijfeld aan gerechtvaardigde cri-
tiek onderhevig was, doch dat het laatste
daarentegen op alleszins bevredigende wyze
uitgevoerd werd. Het laatste nummer (Ballet
d'Isoline) was zelfs een succes, en de meer
danhartelijke wyze, op welke het publiek
hierop reageerde, was zeker niet geforceerd.
Mogen wij tenslotte nog de aandacht ves
tigen op een drietal nummers, welke door
het korps in eerste uitvoering geven werdén:
het zijn Berlioz „Marche Hongroise" de „Ca-
vatine" van Raff en „Das Herz am Rhein"
van Hill.
Het was de heer J. Bruyn, voorzitter van
het korps, die in zijn openingswoord het
welkom toeriep, aan de vele aanwezigen,
waaronder zich de loco-burgemeester, de heler
W. de Boer, en de heer Van Loo, eere-voori
zitter, bevonden.
Na een veelzeggende beschouwing over des
korps financiën sprak hij een woord van
dank ten aanzien van een aantal Zeevaart
school-leerlingen, die met medewerking van
enkele dames een ballet zouden opvoeren, nat
het traditioneele tooneelstukje, dat ditmaal
heette „Een mal geval".
17 j
Het concert. I
Na Urbach's welhaast tot het klassiek re-
pertoir gaan behoorende bravour-marsch „Per
aspera ad Astra", welke kortgehouden eri
met alleszins verdienstelijken „Schwung" tèri
gehoore gebracht werd (uitstekend werk van
het koper!) volgde de ouverture van Weber's
opera „Peter Schmoll", welke wij eenige ja
ren geleden eveneens van dit korps moch
ten beluisteren.
Deze „Peter Schmoll" is volkomen „Webe-
risch", dat wil zeggen, een harmonische een
heid van zoet vloeiende melodieën, welke deze
muziek steeds preferabel doen blijven. De
eerste satzen werden uitstekend gespeeld.
Het hout is echter niet op dreef, en ziet geen
kans een eenheid te blijven: dan is daar de
bekende hobo-clarinetpassage, waar eveneens
nogal het een en ander op aan te merken
viel. Men vergete natuurlijk niet, dat er in
dit stuk uitermate moeilijke passages voor
komen, alhoewel dit ook natuurlijk weer geen
excuus is voor een vertolking, welke wij
eenige jaren geleden beter mochten hooren.
„Marche Hongroise",
Volgde de „Marche Hongroise". Natuurlijk
was men gespannen wat dit worden zou, op
welke wijze men de Hongaarsche esprit zou
demonstreeren en of men inderdaad de harts
tocht van Berlioz in de vertolking zou be
naderen.
Welnu, gaarne hadden wij deze laatste nog
méér geprononceerd gezien. Tenslotte is dit
Hongaarsche muziek, waarin het bloed in snel-
Ier jacht gaat dan in de Hollandschemu
ziek, die naast een fijn genuanceerd tusschen-
spel, na een precieus piano losbarst in de
orkaan van een mee-sleepend en vastgrijpend
allegro, dat in één davering U klaar voor
den geest moet zetten het land en volk van
ongetemde wilskracht en onbedwingbare
geestdrift. Het koper presteerde in diverse
passages goed werk, hoewel daar tegenover
de klarinetten niet opgewassen bleken te zijn
tegen de tempi.
De finale was bevredigend en hierin werd
nog veel goed gemaakt, van datgene, wat
men aanvankelijk wel beter gewenscht zou
hebben.
Nummer 4a en b vermelden „Cavatine" en
„Das Herz am Rhein", waarvan met name
het eerste populair is. Hier begon het corps
te merken, dat er nog iets goed te maken
viel en ziedaar: óf men was ingespeeld, óf;
gewend aan de voor-het-voetlicht-stemming,
hoe het ook zij, het ging stukken beter dan
in het begin. Ook het Duitsche nummertje,
Duitsch-lyrisch als voornaamste karakter- j
trek, bekoorde. Het was vriendelijk van toon,
het klankgehalte der partijen liet weinig of;
niets meer te menschen over en de accen-
tueering van eenige onderdeelen was zelfs j
onberispelijk.
Na de wals „Ebrezza d'Amore" van W«sly,
welke eveneens een waardige vertolking vond j
(ook de veste der clarinettisten was er nu j
uitstekend „In") en waarvan het introduction
zeker een speciale vermelding verdient, volgde
als laatste nummer het
0 i
Ballet d'Isoline
van Mesager hetwelk een practhige streep
werd onder dit tweede wiriterconcert.
Dit is een typisch FranSch ballet, uitermate
bekoorlijk in haast alle onderdeelen, en
fyn van toon. Vooral het moderato
mogen wij als bijzónder geslaagd sigija-
leeren en In het algemeen het werk der cla-
rinetten en trompetten. Ook qua opvatting
een woord van lof voor den heer Pala. En i
hoewel wij niet verder zullen uitwijden over
dit ballet, onze complimenten aan den sqlo-
clarinettist, die zijn party op niet minder dan
verrassende wijze ten uitvoer bracht.
Nogmaals, een uitstekend einde van een
concert, dat onder minder gelukkige omstan
digheden begon.
Het publiek was enthouisast en düs kreeg
men nog een marsch extra, een marsch, die
de goede stemming van de aanwezigen zeker
tot nog meerdere geestdrift voor de dingen-
die-volgden opgevoerd zal hebben.
MET JAN P. STRIJBOS NAAR IJSLAND.
Een intellect^film lil Rialto, waar
Iets van te leeren viel.
Het was de heer Strijbos, vermaard jour
nalist en natuur-historicus bij uitnemendheid,
die Zondagmorgen op het podium van Rialto
stond om voor een goed gevulde zaal tal van
wetenswaardigheden te vertellen betreffende
zijn recente trip naar IJsland, waarover men
reeds veel gehoord en gelezen heeft, doch
waarvan men thans ook de filmische impres
sies kon aanschouwen.
Strijbos is een allerprettigst verteller,
geestig in zijn interessant betoog doch die
zijn publiek niet alleen onderhoudt, maar ook
onderwijst.
Spr. ving zyn inleiding aan met de mede-
deeling, dat IJsland het slechtst bekende land
van Europa is. Men weet zoo ongeveer dat er
geysers zijn, dat men er op ponny's rydt en
dat hun mythlogie de „Edda" heeft. Daar
blijft het echter bij, alhoewel er nog sommigen
zyn, die de inwoners voor Eskimo's aanzien...
Evenwel, de IJslander weet drommels goed,,
dat de Hollanders niet altijd op klompen wan
delen, dat we er niet allemaal als Volen-
dammers en Markers uitzien en dat we In
Colijn een hartstochtelijk strijder voor den
gaven gulden hebben. Dat is het verschil!
Strijbos vertelt dan, hoe de bevolking van
IJsland, welke bestaat uit de nazaden van
de oude Vickingers, hier gekomen is en dat
de naam van dit land feitelijk Groenland had
moeten zijn (en van Groenland IJsland...).
Eveneens, dat er tusschen de bewoners en die
van ons land merkwaardige parellellen te
trekken zijn,
Reykjavik is de hoofdstad en doet als
„grootstad" niets onder voor welke ander
metropool van 110.000 inwoners. Men heeft er
banken, pompeuze hotels, bioscopen, dancings
en verkeersagenten, terwijl de zwakke sexe
nóg gevaarlijker beschildert, dan In tal van
andere „beschaafde" landen. Heeft aan den
eenen kant echter de moderniseering haar
entrée gemaakt, anderzijds bezit IJsland nog
zijn prachtig tradtionalisme, dat dit land
cn volk zoo bij uitstek interessant doet zijn.
Na hierover tal van wetenswaardigheden
vertelt te hebben zien we eerst een serie
lantaarnplaatjes, welke zonder uitzondering
buitengewoon knap gefotografeerd zyn door
Strijbos zelf, en die ieder op zich een aardige
kijk geven op het land, waar het op z'n hoogst
3 graden vriest (en geen 30 of 40 zooals de
gangbare meening is!) en waar de jonge
meisjes er al even tip-top uitzien als in de
beste modezaak van byv. Amsterdam.
Dan volgt de film, gedeeltelijk en onder
niet altijd ideale omstandigheden door Strij
bos opgenomen. We maken een trip dwars
over het eiland, en krijgen een idéé, hoe hier
het volk leeft, en wat de bestaansmogelijk
heden zijn. Na een kort bezoek aan Reykjavik
gaan we het land op. Het land, met zijn
watervallen en spuitende warm-water-bronnen
Gaan langs de Almannagjó., de diepe kloof,
waarin het oudste parlement ter wereld ver
gadert en het Thingvallavatn, het machtige
IJslandsche meer.
Het is niet doenlyk al deze dingen te rele-
veeren, doch een uitzondering maken we voor
de merkwaardige methoden van visschen, en
niet te vergeten van het beoefenen der land
bouw, en het bemachtigen der zeevogels op
de vogelbergen. We aanschouwen het huive
ringwekkend bedrijf van den o.i. roekeloozen
vogel-jager en de fantastische lavaformaties
in de omgeving van het „Muggenwater".
Wij willen besluiten met onze voldoening
uit te spreken over deze Intellect-film, (die
Inderdaad een „Intellect" (d.w.z. „om-van-te-
leeren") was,) en tevens de hoop, dat het niet
de laatste maal geweest zal zijn, dat we
Jan P. Strijbos hier gehoord hebben. Deze
man heeft meer interessante pyien op z'n
boog...
GEMENGDE ZANGVEREENIGING
„MORGENROOD".
Dir.: F. v. d. Mey.
Bovengenoemde zangvereeniging geeft a.s.
Zaterdag haar 2e concert in dit seizoen. Deze
uitvoering wordt weer gegeven gezamenlijk
met de jeugdafdeeling. Op 't programma prij
ken een zevental nummers voor Morgenrood
o.w. „Laatste Zonnestraal", van J. Paardekoper
welk nummer we vroeger -1 eens van Morgen
rood hcorden. De jcugdafi e g zingt 'n vijltal
aardige tweestemmige nu..iuiers met piano
begeleiding, welke weer verzorgd wordt door
mevr, Nymeijer—Moot man. Ter at wisseling
geven de kinderen een Dalcroze-nummer, ter-
wyl een aardig biyspedetje den avond besluit.
Zoo men ziet: voor elk wat wils. Voor intro
ductie enz. verwyzen wy naar de in dit blad
voorkomende adverteniie.
Auto ramt het pui.
Terwijl de familie Kort op de Zuidstraat,
alhier, Zondagavond gezellig zat te kaarten
met kennissen, werd het gezelschap even na
elf uur opgeschrikt dobr een knal, welke vol
gens de kaartspelenden op het ontploften van
een bom geleek. Men snelde naar bui.en en ont
dekte daar, dat een huurauto van de fa. M.,
waarin een chauffeur en twee dames gezeten
waren, het pui geramd had, waardoor dit
plm. 30 cm ingedrukt werd. Het ongeval was
ontstaan doordat de auto met een vaart van
ca. 60 km de Weststraat afreed en de rich
ting van de Zuidstraat wilde opgaan. Naby
de bocht weigerden de remmen, waardoor de
auto recht doorreed met het bekende gevolg.
Gelukkig kwamen geen persoonlijke ongeluk
ken voor. De chauffeur liep een gezwollen
neus op. Het pui, dat pas nieuw was, is ech
ter geheel vernield. In de kamer werd een
beeld gebroken.
MUSEUM-NIEUWS.
Wy brengen gaarne nog een verzoek van
het Bestuur van het Natuurhistorisch Museum
aan onze lezers over. Het gebeurt n.1., veel
vuldig, dat er vogels vliegen in het staande
want onze visschersschepen, dan in zee stor
ten en verdrinken. Daar zijn vaak mooie en
zeldzame exemplaren bij. Als er nu onder onze
visschers en andere varenden belangstellenden
gevonden worden voor de vogelwereld, laten
zy dan die dieren meenemen en afstaan aan
het Museum. Ze zouden er het bestuur een
grooten dienst mee bewyzen.
Bovendien nog iets. Het is schoonmaaktyd
en dan gaat onze aandacht wel eens langs
voorwerpen, die eigenlyk elders grooter be-
teekenis zouden kunnen hebben. Wy noemen
bijv. geweien, die als gangversiering dienen,
horens, schedels, enz., die in een vergeten
hoekje neergezet zijn. Misschien, dat er onder
onze lezers zijn, die ook daarvan afstand wil
len doen ten bate van het Museum.
En thans nog het laatste. Zaterdag a.s.
komt Dr. van der Sleen (hier ter stede be
kend door de verdwenen vereeniging A.G.O.),
met de prachtige film van B u r d e t over de
vogelwereld. Er zijn voor de filmvoorstelling
in Tivoli nog kaarten beschikbaar. Dat men
zich haaste om deze hoogst interessante opna
men te kunnen bezien. Tivoli moet, als het
kan, vol zijn.
Dat was geen doel!
Door den secretaris van een sportvereeni-
ging werd aangifte gedaan dat een zes-tal
ruiten van een consumptie-tent op een sport
terrein waren vernield.
„Strop".
Door een bewoner van de Boerha-avestraat
werd aangifte gedaan dat hij uit zijn porte-
monnaie en uit de portemonnaie zijner vrouw
een bedrag aan geld vermist, groot 10.50.
Beide portemonnaies hadden dien nacht in de
woonkamer gelegen.
Crisis!
Door de politie wordt proces-verbaal opge
maakt tegen een bewoner van den Konings
weg, die een frauduleuze aansluiting op het
radio-distributienet had aangebracht.
Dief of hoornen-maniak
Door een bewoner van den Singel werd
aangifte gedaan dat uit den voortuin zijner
woning een hulstboompje van pl.m. 2 meter
hoogte is ontvreemd.
Ende dispereert niet
Door een bewoner van het Ankerpark werd
aangifte gedaan, dat hij zyn rywiel vermist.
Pamflettisten op de koffie!
Tegen een twee-tal personen werd proces
verbaal opgemaakt terzake het verspreiden
van pamfletten, waarin uitlatingen en een
afbeelding voorkomen in beleedigende vorm
over het Openbaar Gezag, n.1. den Minister-
President Z.E. Dr. H. Colijn. Een aantal
pamfletten werd in beslag genomen.
Uit de jaarrede van den voorzitter der
Reedersvereeniging voor de Ned. Haring-
visschery op de 21ste algemeene vergadering,
stippen we o.a. dit aan, dat ook in die krin
gen als vanzelf de vraag rijst of het niet
de moeite waard zou zijn, de mogelijkheid
van conserveering van haring in Nederland
zelf te overwegen.
Nu toch gaat veel versche haring voor de
conssrven-industrie naar Duitschland.
We halen dit speciaal aan, omdat van
allerlei kant wel is beweerd, dat de door onze
vloot gevangen visch niet geschikt zou zijn
voor conserveering. Dit argument kan dus
niet gelden en zoo stygt dus de meening, dat
het toch eindelyk tot conserveering van
visch hier te lande zal moeten komen.
Wat betreft de beperking der haringvangst
in het vorige jaar zeide de voorzitter, dat een
dergelijke contingenteering, verleden jaar ge
ïntroduceerd door de Ned. Visschery-Cen-
trale, wel geen voortgang meer zal hebben.
„Naar mag worden aangenomen", zoo zeide
de voorzitter, „zal dit systeem van beper
king voor goed zijn rustplaats hebben ge
vonden in het archief der Ned. ordening.
Door het onvoldoende kwantum haring,
dat is aangevoerd, is er afzetgebied in ge
vaar gebracht.
Dat de afzet van haring naar Duitsch
land sterk afnam, vindt zyn oorzaak in de
uitbreiding der Duitsche haringvloot van
52 op 102 schepen. In 1932 ging van den ha-
ringuitvoer 46.4 naar Duitschland. In 1935
bedroeg dit 16.9
Ander afzetgebied ligt in Finland en Rus
land, naar welke landen van de zijde der
vereeniging reizen tot dat doel werden ge
maakt.
Prof. L. F. de Beaufort heeft voor de Ver.
van Zuiderzeégemeenten een lezing gehou
den over de toekomstige visschery in het
IJsselmeer en o.a. van de bot gezegd, dat de
paainïng van bot in dit watergebied wel als
uitgesloten mag worden beschouwd.
Wat de paling betreft, was spr. ook niet
bijster hoopvol; alleen door het binnentrek
ken van glasaaltjes of het uitzetten van aal
zou de palingstand op peil kunnen worden
gehouden,
Voor snoek en snoekbaar zouden de voor
waarden in het IJselmeer langzamerhand
gunstiger worden.
Volgens de N. Rt. Ct. heeft de Bond van
Mosselkweekers te Bruinisse vergaderd naar
aanleiding van een mèdedeeling van de be
trokken regeeringsinstanties, waarin de wen-
schelykheid wórdt uitgesproken, teneinde
ovérprqductie in de Zeeuwsche mosselcultuur;
té voorkómen, de Waddenzee niet open te
stellen voor het visschen van mosselzaad.
Een audiëntie zal by den betrokken minis
ter worden aangevraagd om hiervan terug te
komen, omdat men meent, dat dit funeste
gevolgen zou hebben voor de mosselcultuur.
Men wil de Waddenzee zien opengesteld
voor het halen van zaad gedurende tien we
ken, liefst in de maanden Mei, Juni en Juli,
daar het tekort aan mosselzaad in de Gre-
velingen ongeveer 60 bedraagt.
We hebben al meermalen gewezen op dit
voor het Noorden zoo belangryke vraagstuk.
We meenen toch dat hier een belang voor
werkverruiming ligt voor de menschen rond
Ce Waddenzee. Als toch dit zaad noodig is
om de mosselcultuur in Zeeland op peil te
houden, doet zich de vraag voor of de om
wonenden rond de Waddenzee hiervan niet
mede profijt mogen trekken. Het zou immers
zóó kunnen zijn, dat de levering van dit mos-
17 Maart. Er is eerherstel en eerherstel...
Maar het eerherstel van Carl03 Barany uit
Boekarest is zeker de allerzonderlingste re-
fcablitatie, die ooit is voorgekomen.
Carlos Barany heeft een zege bevoelden,
waarop hy trotsch is en die hem gelukkig
maakt
Ziehier de geschiedenis:
Op een helderen winteravond van het jaar
1932 dwaalde hij door Boekarest, op zoek naar
„werk". Plotseling bleef hij gefascineerd staan
voor den gevel van het Astoria Hotel. Want
Carlos was van professie inbreker, met de
bijzondere onderscheiding van: geveltoerist.
En op de 2de etage stond een raam open, en
het licht was uit.
Hij nam snel de situatie op. Niemand In
de buurt. Het costuum dat hij aanhad, een
soort ski-pak, maakte hem tot een schaduw.
Er was risico aan de onderneming verbonden,
maar in dit métier mag men tegen resico niet
opzien. Met de behendigheid van een kat
werkte hij zich naar boven.
Plotseling ontdekte zijn spiedende blik een
nachtwaker. Roerloos als een spin bleef Car
los tegen den muur geplakt zitten. Maar hij
kon het geoefend oog van den waker niet
verschalken. Een alarmfluit snerpte door den
nacht en hij werd gedwongen tot een smade-
lyken terugtocht.
Voor den rechter nam Carlos een verras
sende houding aan: „Van mijn prilste jeugd
af, Edelachtbare, ben ik maanziek geweest.
By heldere maan wordt het mij vreemd te
moede. Ik weet niet wat ik doe, ik leef ais
in trance, ik moet gewaagde dingen onder
nemen... Zoo was het. ook dien nacht. Wie
zou er nu gaan inbreken wanneer de maan
zóó helder aan den hemel staat? Neen, Edel
achtbare, ik was maanziek, ik was niet ver
antwoordelijk voor wat ik deed!"
De rechter was een ongeloovige Thomas.
Hij liet zich door Carlos Barany niet in
de luren leggen en de koene klimmer werd
veroordeeld tot drie jaar opsluiting. Had Car
los hoop op herziening van het vonnis? Blijk
baar wel, want hij zette ook in de gevangenis
de simulatie voort. De maan kon niet helder
in zijn cel schijnen, of hy liep als een dolle
man heen en weer en woedde als een bezetene.
Het was jammer, dat de rechter het niet zag.
De „rechterlijke dwaling" bleef nu onher-
roepen, en pas na 3 jaren kwam Carlos vry.
Toch had hy zijn rol zóó goed gespeeld, dat
men hem vóór zyn vrijlating eenigen tyd had
opgenomen in de gevangeniskliniek. Men wil
de die zaak dan toch wel eens nader onder
zoeken. Het drong zelfs door tot de openbaar
heid, Carlos Barany werd een „geval".
Maar de geschiedenis pakte een beetje an
ders uit dan Carlos wenschte: toen hij vrij
gelaten werd, verscheen er in een groote
Boekarester krant een artikel, waarin ge
waarschuwd werd voor het groote gevaar,
een maanzieke die niet verantwoordelyk was
voor zijn daden, op de maatschappy los te
laten...
Carlos voelde den grond onder zijn voeten
wegzinken. Een maanzieke? Hij een maan
zieke?? Als de menschen dót geloofden, kon
hy nooit van z'n leven meer een baantje kry-
gen! Het was doodeerlyke simulatie-uit-nood-
weer van hem geweest. Maar hij was een ge
wone inbreker, en had z'n 3 jaar behoorlijk
uitgezeten! Dit was laster, dit was smaad,
dit was benadeeling van zijn belangen! Er
bleef hem niets anders over dan tegen de
krant een actie tot schadevergoeding In te
stellen.
De actie leed jammerlijk schipbreuk. Geen
cent kreeg hij los. Maar de redactie van het
blad had toch mededoogen met hem. zy
plaatste de volgende rehabilitatie:
„Wij hebben er geen bezwaar tegen, te ver
klaren, dat wy ons in zake het geval Carlos
Barany ten zeerste hebben vergist. De zaak
is opgehelderd. Wy nemen de verdachtmaking
terug en verklaren hiermede, dat de heer Ba
rany volkomen gezond is, en niets anders is
dan inbreker en geveltoerist van den eersten
rang".
Nu is Carlos tevreden. Hy kan het bericht
niet vaak genoeg overlezen...
KEIZERSTRAAT 73. Parfumerieën.
Bioscopen.
Tivoli-Theater, aanvang 7 uur.
Witte Bioscoop, aanvang half acht.
Rialto-Theater, aanvang half acht.
Dinsdag 17 Maart.
Casino8.30 uur: 5e Abonnementsvoorstel
ling.
Geb. Palmstraat, 8 uur: Filmvoorstelling
Nat. Chr. Geheelonthoudersvereeniging.
Woensdag 18 Maart,
Casino, 8.30 uur: Marineconcert.
Donderdag 19 Maartl
Leger des Heils, 8 uur: Lezing reclassee-
ringsarbeid, adj. Van Eeken.
selzaad naar Zeeland van hieruit zou kunneii
plaats hebben, waardoor dé baten van dit
zaad hier ten goede konden komen.
Er komt bovendien dit bij, dat, nu de acht
noordelijke provincies voor mosselzaadlcve-
ranties ter beschikking zijn gesteld voor dé
Waddenmossel, er aanleiding is te overwegen
of er niet en zekere zuinigheid moeten wor
den betracht met dit zaad.
In de Waddenzee zitten ook nog andere
mogelijkheden, die aandacht verdienen; is het
misschien niet dadelijk dan toch mogelijk ijl
de toekomst.
De Waddenzee heeft thans weinig betee-
kenis voor de oestercultuur, want het aantal
op de natuurlijke banken is van geen beteeke-
nis. Misschien dat het proces, hetwelk zich
thans in Zeeland schijnt te voltrekken, in de
Waddenzee tot staan is gekomen, zoodat lang
zamerhand de voorwaarden In de Waddenzee
voor voortplanting en groei van de oesters
beter zijn geworden. Als dit het geval ls, kan
er in de toekomst waarschyniyk weer een
