GRATIS reizen
naar AMSTERDAM
tot 1 April gratis.
Velthuys
Jtocfi
Jfocfi zot.
WIE zich nu abonneert,
ontvangt de
Heidersche Courant
Stadsnieuws
tjoewv m fteen?
derde
blad
Onze nieuwe burgemeester
heldersche courant van donderdag 26 maart 1936
Licht op voor alle voertuigen.
Builenlandsche
reisbiljetten (met korting)
Luchtvaart-Tickets
Inlichtingen: KANAALWEG 120.
Kantongerecht
Den Helder.
Ponderdag 26 Maart
flPrtjdag 27
i 16.52 uur
o 16.03 uur
Heden wordt hg beëedigd. De
Installatie heeft plaats op Woens
dag 1 April, des namiddags 8 uur.
In de gistermidag gehouden Raadsvergade
ring heeft loco-burgemeester W. de Boer een
en ander medegedeeld over de beëediging en
de Installatie van onzen nieuwen burgemees
ter, den heer G. Ritmeester.
Burgemeester Ritmeester.
1 De beëediging zal heden plaats vinden
te Haarlem, waar de nieuwe burgemees
ter als rijksambtenaar den eed van ge
trouwheid en den zuiveringseed aflegt in
handen van den Commissaris der Konin
gin. Dit geschiedt heden op speciaal ver
zoek van den heer Ritmeester.
De plechtige installatie zal plaats hebben
op Woensdag 1 April, des namiddags 8 uur,
ln de Raadszaal tijdens een speciaal daarvoor
te beleggen Raadsvergadering. Deze zitting
«ai ongeveer 1 uur duren. Het woord zal ge
voerd worden door den leider van deze ver
gadering, den heer W. de Boer, terwijl namens
de raadsleden de heer W. Biersteker een rede
zal uitspreken. Het ligt voorts in de bedoeling
om den nieuwen burgemeester in de gelegen
heid te stellen van repliek te dienen. Andere
redevoeringen dan deze zullen niet gehouden
Worden.
Van 4 tot 5 uur zal in de trouwzaal een
gezellig samenzijn plaats vinden met den bur
gemeester de raadsleden en de genoodigden.
Er zal thee en cake worden geserveerd. Bij
het uitnoodigen zal een strenge selectie toe
gepast worden zoodat het cachet van de
plechtigheid niet verlaagd zal worden.
Van 5 tot 7 uur zullen bevolking en veree-
nlgingen der gemeente gelgenheid hebben om
met den heer Ritmeester kennis te maken.
Een en ander is aan den nieuwen burgemees
ter voorgesteld, waarbij het College van B. en
W. vertrouwt, dat de magistraat ermede
accoord zal gaan.
Het College heeft bereids een felicitatie aan
den heer Ritmeester verzonden, op voorstel
van den voorzitter van den Raad zal hem ook
namens de Raadsleden een gelukwensch ge-
Bonden worden.
„VOLKENBOND EN VREDE".
Abessinlë, Land en Volk, door
Kurt Lubinski.
Het bestuur der Heidersche afdeeling her
innert den lezers nogmaals aan de lezing met
lichtbeelden in Gebouw U.S.O., Kanaalweg op
Vrijdag 27 Maart a.s., des avonds te 8 uur.
Deze actueele lezing werd reeds in verschil
lende plaatsen met veel belangstelling van de
zflde van het publiek gegeven, zoodat ook ver-
Wacht mag worden, dat velen dezen avond
Bullen willen bijwonen.
AiPe heer Lubinski bereisde met zijn vrouw
Abessinië; hij zal ons vertellen en vertoonen
over het land van den Negus.
Vele gebruiken en zeden zullen ons door den
heer Lubinski worden bekend gemaakt, o.a.
Het Paaschfeest aan het hot van den Keizer
v&a Ethiopiëde laatste slaven der wereld,
jnuildierkaravanen; het rijk van rassen en
Blessen enz.
Voor nadere blzonderheden raadplege men
ie advertentie in dit blad.
ÜITSLAG OPENBARE VERKOOPING.
De notarissen A. M. Fn^elmann en J. W jJ.
ctireuder, hebben gisterenavond 7.30 uur, in
•-<- gebouw „Musis Sacrum", aan de Koning-
vr. te Den Heider, publiek verkocht de
'gende perceelenhuis en erf aan de Bloem*
B« en'58°' 39' 4143, 45, 4749, 48, 5°' 52, M'
trrw12 Perceelen. ieder ongeveer 90 centiaren
g 0 hebben gezamenlijk kunnen gelden de
is van 2.1.000.voor welke som koopster
gewordende Nutsspaarbank te Den Helderqq.
en
LITERAIRE LEZING VAN
MEVR. BOLDINGHGOEMANS.
Jo van AmmeraKUlIer,
Knechten en Vrouwen.
Heeren,
*®i8buroau
postbrug
In het knusse, gezellige vóórzaaltje van
Casino hield gisterenavond mevr. W. Boldingh
Goemans een lezing over onze schrijfster
Jo van AmmersKüller en haar roman „Hee
ren, Knechten en Vrouwen", het eerste deel
van den cyclus historische romans.
De lezing, die uitging van de afdeeling der
Vereeniging van Huisvrouwen, en bestemd
voor haar leden, was zeer goed bezocht, toen
om 8 uur de presidente, mevr. Grünwald
Poppers, de spr. introduceerde.
Mevrouw Boldingh, die haar voldoening uit
sprak over de belangsteling, die voor deze
lezing bestond, ook van de zijde der heeren,
ging allereerst nader ln op een klacht, die
haar veelvuldig ter oore was gekomen, n.1.
het ontstellend gebrek aan verantwoordelijk
heidsgevoel bij de huidige critici, waarbij een
of ander werk in felle woorden wordt afge
maakt door een onbevoegde, die in een of
andere courant de literaire recensies verzorgt,
ook literatoren zelf hebben hierop gewezen,
o.a. prof. Donkersloot (Anthony Doncker)
reeds ln de Stem van Dec. 1934.
Voor elk beroep bestaat een ongeschreven
ethiek, behalve voor het literaire, aldus prof.
Donkersloot en absoluut onbevoegden breken
Boo'n werk, soms het levenswerk van den
schrijver, ln een of ander blad af. Antikritiek
wordt niet toegelaten.
Het is, aldus mevr. Boldingh verder, onder
de critici nog al te zeer gewoonte iemand als
Jo van AmmersKüller met argwaan te be
schouwen. De critici eischen van den schrij
ver dat zijn werk niet alleen stylistisch goed
is verzorgd, maar tevens, dat ook de inhoud
prima is. Men mag zooiets niet eischen, tenzij
van de allergrootsten. Maar dergelijke kunst
werken (madame Bovary, Oorlog en Vrede,
de Idioot, enz.- zijn te zeldzaam dan dat
men aan elk werk, dat uitkomt den dubbelen
eisch van te zijn zoowel naar taal en stijl als
naar Inhoud onberispelijk.
Ook het werk van Jo van AmmersKüller
bezit niet beide kwaliteiten. Het is zoo'n
beetje de gewoonte schouderophalend over
haar te spreken.
En sinds Johan de Meester is heengegaan,
de eenige criticus, die objectief ten opzichte
van haar werk stond en in bescherming nam,
is het standing geworden haar af te kammen.
Spr. zal het er op wagen dan maar niet
tot de standing te behooren.
Jo van AmmersKüller zal als schrijfster
mogelijk niet diep ontroeren maar zij heeft
een brillante dialoog, een flitsende geest, die
de belangstelling van den lezer weet gaande
te houden. En in haar werk, dat hier van
avond ter sprake komt, tretkt de oude histo
rische periode van 17781787 allersmake
lijkst geromantiseerd, aan ons voorbij.
Prof. Brugmans, die zich met spr. ergerde
aan de slechte kritieken over haar gaf als
zijn meening te kennen, dat het knap werk
was, dat gerust vergeleken mag worden met
dat van BosboomToussaint. En hoeveel fan
tasie er ook in is gegeven, het is historisch
verantwoord.
Toen ze haar fantasie de sporen gaf, zat ze
stevig te paard, aldus prof Brugmans.
Uitvoerig gaat prof. Brugmans op de ka
rakteriseering der figuren in. Zij heeft het
bizondere zoo prachtig als het algemeene ge
geven. De dood van burgemeester Taveling
b.v. is niet maar een bloot feit, maar het
is het begin van een nieuwen trjd. En dit laat
de schr. zoo goed in haar boek uitkomen.
De 18e eeuw was een tijd van verval, aan
alle kanten. Scherp teekent spr. de maat
schappelijke verschillen; van eenige democra
tie was geen sprake, het volk, dom, voor de
helft nog analphabetisch, was eenvoudig de
onwetende massa, het plebs, de „Knech
ten". Daartegenover stonden de „heeren",
hooghartig, souverein, zich geboren heerscher
wanend.
Een „geweldig" boek is het niet geworden;
het is meer een muurschildering, vlak werk,
maar in ons land en ook ln Duitschland en
Amerika trok he,t geweldig veel belangstel
ling. Het is een Boek dat ons boeit en pakt
en dat een 10-jarig historietijdperk naar vo
ren brengt en ons veel te leeren geeft uit
die dagen. De 18e eeuwer staat er ten voeten
uit in geteekend. Plutocratie beheerschte de
regeering, maar verandering moest nood
wendig volgen en dit geschiedde dan ook. Er
regeerde een zwakke Prins van Oranje en
toen reeds kwamen uit Frankrijk de ideeën
voor een nieuwen staatsvorm naar voren.
Tien jaar iater breekt de Fransche revolutie
los en de bom barst. Wel is het een domme
en bekrompen wereld, waarin mevr. Van
Ammers ons binnenleidt, maar het is een in
teressant historisch tijdvak. Alles tevens was
op het uiterlijk gebaseerd, ziel en hart telden
niet mee, het volk was eenvoudig plebs.
Spr. geeft enkele staaltje van de wijze
waarop de „heeren" de „knechten" behandel
den in die dagen.
Natuurlijk zijn er in ons volk ook kleine en
minderwaardige karakters, maar steeds was
de Hollandsche aard z~, dat zij zich van
de knechtschap weer wist te bevrijden en de
vele mannen van beteekenis, die het heeft
voortgebracht, geven het zeer zeker recht op
zelfstandigheid.
Wij dienen nu de volgende deelen van den
roman-cyclus af te wachten om te zien hoe
schr. zich de ontwikkeling van zaken voor
stelt. Dit eerste deel is getiteld „de Patriot
ten", we krijgen nu de Sansculotten en de
Napoleontische tijd. Alleen al om de karak
terschilderingen is dit knap werk, en in
Frankrijk of Duitschland zou men den schr.
zeker toegejuicht hebben.
Bi) spr. althans heerschte groote vreugde
dat nu ook voor Holland een dergelijk his
torisch werk ls geschreven?.
Verschillende tekortkomingen worden nu
aan mevrouw v. Ammers verweten, waarvan
spr. enkele noemt en weerlegt.
Nog op verschillende dingen gaat spr. na
der ln, zoo op de omslagteekening van Rie
Cramer, die zoo goed de sfeer weergeeft van
dien tijd, ook de nadering der Fransche revo
lutie wordt den lezer duidelijk voor oogen
gesteld. Eigenaardig is wel, dat o.a. aan Jo
van Ammers-Küller verweten is, dat in haar
werk de humor ontbreekt en te veel geschie
denis wordt gegeven. Maar haar boek wordt
in tienduizenden exemplaren verkocht en dat
van Prof. van Moerkerke, „De Bevrijders",
dat hetzelfde onderwerp behandelde, en
waarin ae humor wèl aanwezig ls, beleeft
geen oplaag!
Met voorlezing van een drietal fragmenten
werd het eerste gedeelte besloten. Die frag-
men Burgemeester Taveling in volle glo
rie als Amsterdamsch regent mevrouw
Betje, '8 Burgemeesters eega aan haar tollet,
en Tavelings vernedering tenslotte, geven
per luxe Touringcar.
wel een beeld van de fleurige, levendige taal
van dit werk.
Jeanne van Schaik-Wllling, „Sophie
Blank."
Als tegenstelling krijgen we nog een kort
resumé van een door de jongeren zeer bewon
derd werk, waarvan hierboven de titel is
afgeschreven.
Het is het leven van één enkele vrouw in
uitzonderlijk knap werk. De schr. is een schil
deres met de pen en na één enkele maal lezen
staat spr. nog duidelijk de milieu-schildering
voor oogen.
Sophie Blank, dat het leven schildert van
een kind met rijke verbeelding, is een roman
van bijzondere kwaliteit. Hier is nu juist het
boek van belang. Sophie Blank zelf is noch
interessant noch belangrijk. Het is meer een
werk voor het verfijnde publiek en zeker
verdient het te staan naast Jo van Ammers-
Küller. Haar eerste werk „Uitstel van Exe
cutie" is van ongemeene beteekenis. De naam
„Sophie Blank" is eigenlijk symbool: er is
iets glasachtigs in dit boek, evenals in de
tegenwoordige moderne meubelen en archi-
tertuur. Het werk is zuiver celebraai: rein
metaal en glas: de nieuwe literatuur, die
niet meer ontroert. Men blijkt niettemin ge
boeid door de klare verhaaltrant van dit
mislukte vrouwenleven. Sophie Blank leeft
niet, zij laat zich leven. Ook hiervan krijgen
we enkele citaten.
Mevr. Grünwald dankte de spr. voor
haar boeiende causerie en drukte haar leed
wezen uit over het feit, dat wij mevr. Bol
dingh niet vaker krijgen te hooren, want zij
kan helder en duidelijk ons een boek uiteen
zetten, zoodat wij den schr. begrijpen.
BACH'S MATTHAUS PASSION.
Verklaring door den heer A. J.
Leewens.
Gisteravond is door den heer A. J. Leewens
in het gebouw van den R.K. Volksbond een
verklaring gegeven van Bach's Matthaus Pas
sion, het machtigste werk van den genialen
meester, dat volgende week Donderdag en
Vrijdag in de Nieuwe Kerk aan de Weststraat
door „Toonkunst" gegeven zal worden,
Het was voor een nagenoeg volle zaal, dat
de voorzitter van Toonkunst, de heer Enklaar,
een kort woord van welkom sprak en daarbij
zijn groote erkentelijkheid betuigde voor den
heer Leewens, die ondanks zijn vele werk
zaamheden vooral in deze dagen voor de uit
voering, toch nog gelegenheid vond een lezing
te houden.
De grijze dirigent ving zijn betoog aan met
in het kort den tijd te schetsen, vóór en waarin
Bach leefde, de tijd van grooten muzikalen
bloei (Handel, Rameau). In tegenstelling
met het meereDdeel zijner kunstbroeders ver
keerde Bach. niet aan de hoven, was geen
strever naar Koningsgunst, doch leefde in
tegendeel in zijn eigen kring en was eerder
afhankelijk van bekrompen denkende kerk
bestuurderen. Ondanks dit werd h ij de man,
die de Protestantsche kerkmuziek op een
hoogte bracht, die men zonder meer ideaal
zou kunnen noemen.
Na op de waarlijk verheven schoonheid van
de Matthaus Passion gewezen te hebben, zegt
spr. zijn betoog te hebben ingedeeld in 3 onder-
deeleneen korte voorbeschouwing, de inhoud
der Passion en de muzikale bewerking. Een
woord van dank wordt gericht tot de firma
L. Polak, Kanaalweg, die gramofoonplaten
belangloos voor dezen avond ter beschik
king gesteld had, tot Mevr. C. W. Velthuys-
Huchshorn, die de pianobegeleiding voor haar
rekening nam en tot het geïmproviseerde koor
van Toonkunst, dat eenige gedeelten uit de
Passion zal zingen.
De heer Leewens verklaart allereerst de
waarde van het volkslied voor de Passion. De
zeer oude volkswijzen leefden voort, werden
later verwerkt tot kerkelijke melodieën en
tenslotte daor Bach gebruikt in zijn werken.
Daarna vertelt spr. het een en ander over het
ontstaan van het werk. Hoe het in 1729 voor
de eerste maal in Leipzig onder den componist
uitgevoerd werd en hoe spoedig het in het
vergeetboek geraakte. Trouwens, Bach raakte
überhaupt in het vergeetboek en hiervoor zijn
diverse redenen aan te wijzen (o.a. de toen
maals heerschende Hftndel-cultus). Het is een
merkwaardig feit bijv. dat zelfs een Mozart
en Beethoven Bach slechts zeer oppervlakkig
kenden.
Volgen beschouwingen over de tekst; wij
hooren hoe ook deze op zich zelf met zijn
24 scènes, omsloten door een proloog en een
epiloog, een meesterwerk is en dat de koralen
gedacht zijn als stemmen, die spontaan vanuit
de gemeente opklinken. Hoe ook steeds het
evangelisch verhaal onderbroken wordt door
stemmen uit de gemeente hun impressies te
laten zeggen, intermezzi evenwel, die direct
op de handeling betrekking hebben.
Met tal van voorbeelden maakt spr. duidelijk
dat in de koren de schoonst mogelijke afwis
seling bereikt werd.
Na de pauze wordt het gesproken woord
door gramofoon en koortje onderstreept.
Diverse koralen worden door den heer Lee
wens aan een aparte beschouwing onderworpen
en per plaat hooren wij o.a. de vermaarde:
„O haupt voll Blut und Wunden" en de doods-
koraal „Wenn ich einmal soll scheiden".
Het is het koor, dat daarna zingt „Herz-
liebste Jesu, was hast Du verbiochen
Wat de melodieën der koralen betreft, deze
zijn niet van den hand van Bach, wel echter
de harmonisatie en figuratie ervan. Het is
hier, dat een gevoelsdiepte bereikt wordt, die
zonder meer geweldig te noemen is.
Daar is een magnifiek accoordenverband,
van dusdanige kwaliteit, dat geen enkele
componist na hem (misschien met uitzonde
ring van Bruckner) deze hoogte bereikte.
Vervolgens hooren wfl tal van bijzonder
heden betreffende het inleidings- en slotkoor
waarvan o.a. gezongen wordt het „Mein Jesu
gute Nacht" en een gedeelte van het laatste.
Alle figuren, die in het Passie-verhaal een
rol spelen, worden achtereenvolgens besproken.
De Christus-partij, een bas, hoe deze enkel be
geleid wordt door strijkers en orgel, en die
van den Evangelist, welke geaccompagneerd
wordt door het cymbaal.
Wat de instrumentalisatie betreft, Bach
maakte alleen gebruik van de strijkers en
het hout (dus geen koper, geen trompetten,
geen klarinetten enz.) en welke combinatie
bet werk die specifieke Bachsche geest geeft.
De beer Leewens besluit zijn inleiding met
de hoop uit te spreken, dat meer begrip bij
gebracht heeft inzake de schoonheid van het
machtige werk dat Matthaus Passion heet
en dankt in 't bijzonder mevr. Velthuys voor
haar begeleiding aan de piano.
De heer Enklaar sluit vervolgens den avond,
echter niet alvorens hij een warm woord van
dank tot den heer Leewens gericht heeft,
hiermede ongetwijfeld de gevoelens van het
geheele auditorium vertolkende,
NED CHR. VROUWENBOND.
„Het Probleem van het Lijden".
„Wij allen, niemand uitgezonderd, hebben
wel eens een slapeloozen nacht doorgebracht
met piekeren over het vraagstuk van hoe een
lijden der menschen, soms bijna onduldbaar
lijden, overeen te brengen is met de Liefde
of de Rechtvaardigheid van God".
Dat is het probleem van het lijden, zooals
het Woensdagavond in het Chr. Mil. Tehuis,
op instigatie van den Ned. Chr. Vrouwenbond
door Ds. A. K. Straatsma werd voorgedragen
voor een tot in de uiterste hoeken gevulde
zaal.
Toen spr. de bovenaangehaalde woorden
gebruikte, was de lezing al half volbracht.
Nadat Mevr. BosRenes in het begin van den
avond enkele bestuursmededeelingen had ge
daan, den aanwezigen verzocht had gezamen
lijk Psalm 118 te zingen en den zegen afge
smeekt had, gaf zij om precies 8 uur het
woord aan den spreker. De geschiedenis van
den oud-testamentischen man Job werd be-
besproken en de nadruk werd gelegd op het
feit, dat de onbekende schrijver van dit boek
door een Joodsche opvattiDg van het „God is
rechtvaardig" moet zijn bezield geweest.
Immers voor hen was het rechtvaardigheids
begrip eenvoudig uit te drukken in het: wel
vaart is een loon voor deugd en lijden een
straf voor zonde.
Daarom is het probleem van het lijden even
oud als de zonde. Wij achten de geschiedenis
van Job overbekend.
Zij verdient dit ten volle. Job, de man die
ook als de eene ongelukstijding na de andere
binnenkomt, met volle overgave en met een
groot geduld zijn lijden draagt. Die van een
geëerd herdervorst afzakte tot de mesthoop,
i. c. de plaats waar de melaatschen verblijf
hielden. Job, verlaten door zijn verwanten (die
nu hun naam met „p" schreven, zooals spr.
geestig opmerkte) en met verwijten overladen
door zijn vrienden, ook deze Job krijgt het te
kwaad en vervloekt het uur van zijn geboorte.
Hoe is het lijden van een vroom mensch te
rijmen met het bestuur van een Rechtvaardig
God Spr. haalt enkele treffende voorbeelden
aan uit het leven en erkent ronduit, moeite
te hebben gehad ze te verstaan.
Maar dan komt spr. tot het door het boek
zelve gegeven drieledige antwoord. Het eerste
is materieel: Job krijgt alles dubbel terug
wat hij verloor. Een happy end, maar wat
niet voldoet. Het tweede is fatalistisch: Job
hoort Gods stem in een donderwolk en komt
tot het besef dat zijn leed, hoe groot ook,
klein is zoodra hij God vindt. Het derde
eindelijk, het bevredigende, is het„ik weet
dat mijn Verlosser leeft".
Het is de glimlach door de tranen heen, het
sterkende. „Hij, die nooit geschreid heeft,
heeft eigenlijk nog nooit geloofd", riep spr.
uitGod iaat het kwaad toe, maar buigt
het om tot een heil. De grootste wandaad
die er ooit bedreven is, de Godsmoord, is
uitgegroeid tot een zegen voor de meDschheid.
Waar vindt een mensch vrede „Als hij knielt
bij het Kruis Heer, ik vraag niet langer
Uw Wil geschiede
Spr. wilde eindigen met een geval uit zijn
praktijk, en verhaalde van een dame, die uit
het droevig afsterven van een harer kinderen
nog een goede kant wist te vinden. „Wie zoo
doen kan, spreekt niet meer van een probleem."
Doordat Ds. Straatsma nog met den trein
naar Den Haag vertrekken moest, was de tijd
beperkt. Daarom werd dan ook even voor
half tien geëindigd, waarna met een gezang
en gebed gesloten werd.
JAARLIJKSCHE BIJEENKOMST DER
BIJZONDER VRIJWIILLIGE LANDSTORM,
Afd. Den Helder.
De jaarlijksche uitreiking van de schiet-
prijzen is voor de afdeeling Den Helder van
de Bijzonder Vrijwillige Landstorm tevens de
gelegenheid tot het geven van een gezelligen
avoDd voor de leden. Het verwonderde ons
dan ook wel eenigszins, dat de Marine Cantine,
waar gisterenavond dit jaarlijks terugkeerende
gebeuren plaats vond, niet tot in de hoeken
gevuld was. Er was zelfs sprake van heel
bedenkelijke leemtes. De heer de Jong sprak
door ontstentenis van den voorzitter het
openingswoord.
Hjj heette de aanwezigen hartelijk welkom,
in 't bijzonder overste Bentz van den Berg,
overste van Houten, luitenant Griethuizen,
die de Schout bij Nacht vertegenwoordigde,
en kapelaan Westdijk, die door verhindering
van den vlootaalmoezenier, eenige opwekkende
woorden tot de B.V.L.ers zou spreken.
't Is voor ons, zoo zeide voorzitter, een
teleurstelling, dat wij van verschillende ge
noodigden bericht van verhindering moesten
ontvangen. Een grootere teleurstelling was
echter, dat burgemeester Driessen hier niet
meer aanwezig kan zijn.
Door de aanwezigen staande aangehoord,
weidde spr. eenige woorden aan de nagedach
tenis van onzen burgervader, die tijdens zijn
leven van groot interesse voor de B. V. L.
blijk gaf.
Men vraagt zich wel eens af, zoo ging spr.
verder, of de B.V.L. nog reden van bestaan
heeft. Dit is zeker het geval. Vooral in dezen
tegenwoordigen tijd, waarin verschillende
stroomingen zijn ontstaan, die wanneer zij
kans zagen, naar de macht zouden grijpen.
Ik weet echter zeker, dat onze landstormers
steeds gereed zullen staan de aanslagen af
te wenden. Wij willen onze vrijheid behouden.
Wij willen, zooals onze geëerbiedigde Konin
gin dit eens zeide, ons zelf zijn. Daarom,
landstormers, „Weest paraat". Met deze woor
den eindigde de heer de Jong zijn openings
woord.
Het strijkje, dat onder leidiDg van den staf
muzikant, den heer Makelaar, op een uitste
kende wijze het muzikale gedeelte van den
avond verzorgde, speelde hierna het Wilhelmus,
waarna een marsch volgde. Na dit intermezzo
nam overste van Houten, commandant van
verbapd Alkmaar, waaronder de afd. Den
Helder ressorteert, het woord. Het was spr.
een groot genoegen deze avond de uitreiking
der schietprijzen voor zijn rekening te nemen
en daarmee het contact met de afd. te ver
nieuwen. Het doel der B. V. L. is U bekend.
Woont vooral de schietoefeningen geregeld
bij. Het is niet alleen een beoefening van een
sport, maar tevens een gelegenheid tot ver
sterking van de saamhoorigheid. Door dit
streven naar saamhoorigheid aan te wakkeren,
dienen we de B. V. L. en daardoor het Vader
land. Met de hoop het volgende jaar weer ln
de gelegenheid te zijn deze gezellige jaarlijk
sche avond van de plaatselijke afdeeling mee
te maken, ging spr. over tot het uitreiken
der prijzen.
Het was kapelaan Westdijk, die hierna het
woord nam. Een opwekkend woord te spreken
tot de leden van de B. V. L. was voor Zijne
eerwaarde een groot genoegen. De B. V. L.
steunt het gezag, 't Is voor ieder staatsburger
van belang het enthousiasme bij U aan te
wakkeren. Iedere courant getuigt van de stor
men, die over onze wereld waaien.
En na 1918 is er nog geen rustperiode
geweest. Revoluties hebben vorsten onttroond,
overheden weggejaagd. Sprekers meening
is, dat men de rots, waarop het gezag zetelt,
n.1. God heeft weggenomen.
Jtan Jacques Rousseau is de man geweest'
die door zijn „contrat social" de plaats van
God in het gezag op den achtergrond stelde.
Zonder God is echter de grondslag van het
gezag weggenomen. Wij kennen gelukkig nog
de leuze „Regeeren bij de gratie Gods". Plata,
zegt reeds „het is gemakkelijker steden inde
wolken te bouwen, dan een volk te regeeren,
zonder geloof". Terwijl de Duitsche dichter
Schiller heeft gezegd; „In een staat, waarde
Godsdienst wordt weggenomen, wankelt iedere
steunpilaar waarop het gezag is gebouwd".
Daarom landstormers steunt op God. Ons
land heeft gebloeid onder 't bewind van Oranje.
Alleen een wereldcrisis heeft ook ons getroffen.
Met geloof en vertrouwen zullen we weer
een nieuwe nationale opbloei tegemoet gaan.
Momenteel zijn ook in ons land partijen, die
het gezag afbreken. Mocht het zoover komen
staat dan pal. Het is Uw plicht aan Uw Vorstin.
Na deze ernstige woorden aan de land
stormers, spelen de dames Kokelaar quatre
main „Aufforderung zum Tanz". De bekende
melodie, door de dames uitstekend vertolkt,
ontlokte aan het publiek een hartelijk applaus.
Na de pauze volgt een tooneelstukje „Tante
Ophelia". De geschiedenis van de verloren
zoon, ln dit geval getrouwd, en juist verloren,
doordat hij met het kiezen van z'n vrouw, de
keuze van zijn hart en niet het verstand van
zijn vader volgde.
Voor het jonge paar was er gelukkig nog
een happy ending. Het stukje werd voor
diletanten niet onaardig gespeeld.
Na een voordracht van de heer Welbie„De
werkstaking", die op een gevoelvolle wijze de
tegenslag van een met hard werken zijn brood
verdienende arbeider, die door kameraden tot
staken wordt gedwongen, voordroeg, sloot de
heer de Jong, na de medewerkenden aan dezen
avond bedankt te hebben, deze vergadering.
Staande werd het Wilhelmus gezongen en
na een driemaal herhaald „Leve de Koningin",
ging men uiteen.
We laten hieronder de uitslag van de ge
houden schietwedstrijden volgen.
Scherpschutters.
Ie pr. B. van der Meer 92 p.
2e pr. G. J. de Wit 91 p.
3e pr. A. W. Roosen 90 p.
4e pr. J. A. de Reus 89 p.
Schutters le klasse.
Ie pr. J, Salij 89 p.
2e pr. A. J. Weijland 85 p.
3e pr. A. Welbie 84 p.
4e pr. A. den Hartog 84 p.
Schutters 2e klasse.
Ie pr. J. N. Mulder 82 p.
2e pr. J. Metselaar 82 p.
3e pr. G. Kooger 77 p.
4e pr. A. Sok 75 p.
„DAT DOET JE WEER GOED".
Dagelijks plaatsbespreken.
Nog slechts en
kele dagen en
de voorstellingen
van de revue,
waarin Lou Ban-
dy, wel eens ge
noemd een onzer
Koningen van den
Lach, zulk een
belangrijk aan
deel heeft, zullen
beginnen.
Zooals bekend,
vinden deze
plaats a.s. Zon
dag, Maandag- en Dinsdagavond en het is o.i.
aan geen twijfel onderhevig of een zeer groot
deel van de Heidersche bevolking zal de ge
legenheid een revue, die zeker naar het prae-
dikaat „eerste klas" luistert te zien, niet on
gebruikt laten. Vandaar dat Wij deze categorie
in overweging geven met hun bespreking van
de plaatsen niet tot den laatsten dag te wach
ten, temeer daar deze gelegenheid er dage
lijks is (men zie hiervoor de advertenties).
Dat dit spel van kleur en fantasie ln orde
zal zijn, daaraan behoeft men niet te twijfelen:
De directie van de Nationale Revue heeft
gemeend in haar vijfde speeljaar met een
revue voor den dag te moeten komen, welke
al haar vorige overtreft. Zij wil de goede
reputatie welke haar onderneming in den loop
der jaren door het geheele land gekregen heeft
bij haar eerste Lustrum op waardige wijze
bevestigen.
Zooals wij bereids mededeelden is de Neder-
landsche pers unaniem in haar lof en derhalve
laten wij nog eenige beschouwingen volgen.
Zoo zegt o.a. het
Alg. Handelsblad:
Een revue op waarlijk voortreffelijke wijze
geregistreerd, en van een montage, zooals wij
die zelden in Nederland te zien kregen.
De Telegraaf:
Geen bonte overdaad, maar kleur en lijn.
Bob Peters heeft naar smaakvolle eenvoud
gezocht en vond den juisten toon.
Zitting van Dinsdag 24 Maart 1936.
Het waren er zeer velen, die Dinsdag al dan
niet bezwaard voor de Kerkgrachtelijke balie
hadden te verschijnen, en bij het aanhooren
van z—veel ongerechtigheden op den eersten
Lente-Dinsdag, zou het den argeloozen luis
teraar bang om 't harte worden
De aanrijding op den Betonweg.
Ais ouverture stond op de rol het wel uiter
mate gecompliceerde auto-ongeval, hetwelk ln
December van het vorige jaar plaats vond op
den Betonweg, tuusschen de Kooi) en Van
Ewijcksluis.
Aldaar waren langs den kant van den weg
eenige auto's opgesteld, toen op een gegeven
moment de vertegenwoordiger van een brou
werij uit Leeuwarden met snelle vaart aan
kwam rijden, die thans beweerde geen lichten
van den geparkeerden wagen, die hij aller
eerst aanreed, gezien te hebben. De gevolgen
waren met name voor een uit Koog a. d. Zaan
afkomstigen vrachtautorijder nogal schadelijk,
welke dan ook een vordering van niet minder
dan 90.ingediend had.
Na nogal uitvoerige discussies vordert het
O.M. een boete van 50.of 30 dagen hech
tenis, benevens intrekking van het rijbewijs
van verd. De V. (die belangrijk te snel ge
reden zou hebben) van 3 maanden.
Vonnis 50 boete of 10 dagen, terwijl een
proeftijd van twee jaar nog bijgevoegd wordt,
binnen welke periode verd. de kans blijft loo-
pen dit document alsnog ingetrokken te krij
gen, indien hij althans geen meer bezadigde
wegmanieren aan den dag legt.
Nog zoo iets.
Ook de volgende casus betrof iets dergelijks,
althans wat de min of meerdere gecompli
ceerdheid betrof en de hardnekkigheid van de
ontkennende verdachten. Het geschiedde in
December van het jaar 1935 en wel brj de
spoorbrug Koegras, alwaar een luxe auto van
verd. P. een stilstaaand trucvehikel, dat een
omvangrijken wagen sleepte, ramde.
Over deze kwestie werd een belangrijke
hoeveelheid flux de bouche gepresteerd, daar
beide partijen hardnekkig aan de reeds eerder
door hen. af gelegde verklaringen vasthielden,
zoodat het aanvankelijk veel van een pro
bleem had.
Daar waren getuigen charge en èt dé
charge en de een was als spitsvondiger dan
26 Maart. Kleine kinderen hebben
de vermoeiende gewoonte, bi) alles „waarom"
te vragen. Ik heb daar in mijn jeugd geen
uitzondering op gemaakt en herinner, mi),
hoe ik ouders, ooms en tantes er mee tot
wanhoop bracht:
Waarom moet ik eten?
Opdat je groot en sterk wordt.
Waarom moet ik groot en sterk wor
den?
Opdat je geld zult kunnen verdienen,
Waarom moet ik geld verdienen?
Opdat je te eten hebt.
Waarom moet ik eten?
Hierna zegde ons twintigste kindermeisje
de betrekking op.
Ik heb mijn kinderlijk gemoed zorgvuldig
bewaard en breng nog graag ernstige arge-
looze menschen tot razernij. Bijvoorbeeld door
te vragen:
Waarom dansen menschen eigenlijk?
De antwoorden hierop zijn altijd de moeite
waard en veroorzaken een soort revolutie.
De bakvisch: Hè, wat bent u grappig.
De voorzichtige: Wat bedoelt u eigenlijk
met uw vraag?
De welgemanierde: Men moet immers kun
nen meedoen.
De dame op leeftijd: Het is goed om in
de beweging te blijven!
De wellevende: Hoe kan men anders met
dames in contact komen?
De huichelaar: Ik dans alleen omdat ik van
rhythme houd.
Wat mij betreft, ik dans heelemaal niet,
maar ik kan er urenlang naar kijken. Als
dansers wisten hoe vermakelijk ze zijn, zou
den ze waarschijnlijk naast me komen zitten.
Eerst de uitdrukking. In overgave zwem
mende gezichten, zooals de dichters ze schil
deren en de schilders ze dichten, ziet men
zelden. Hoogstens bij piepjonge meisjes voor
wie de sensatie nieuw is, of bij dames die doen
willen alsof. Mannen doen nog minder aan
extase. Op hun gezicht ligt een superieure
glimlach bestorven, of ze staren onverschil
lig in de verte. Sommigen dansen met een
doodelijken ernst, die diepe rimpels in hun
voorhoofd trekt en zien er uit of ze het te
kort in hun postzegelkas natellen. Ze tellen
echter alleen in de maten.
Dan de handen. Handen kunnen niet vein
zen. De geweldenaar, de h e - m a n, de heer
scher, omvat de vrouw van zijn keuze met
machtig-uitgespreide klauw. Men zal goed
doen, geen ruzie met hem te zoeken. Welk
een tegenstelling met den schuchteren jonge
man, die luchtig met krampachtig gestrekten
wijsvinger, het schouderblad van zijn dame
beroert en voor wien blijkbaar het eenige na
deel van het dansen is, dat men elkander
daarbij aanraakt......
Maar voor veel gééstelrjk contact biedt het
dansen ook geen gelegenheid. Lange gesprek
ken zijn storend. Hoogstens kan men zich
vlugge kwinkslagen, geestige bonmots ver
oorloven. Bijvoorbeeld:
Vol vanavond.
Vindt u?
Toch heeft het dansen enorme waarde als
examen voor huwelijksgeschiktheid. Daar
hebt u de ideale volgzame partnerin. Ze rea
geert op den geringsten vingerdruk en danst
precies hoe en wat men wil. Of het onder
danige kamerkatje: „Zeker mijnheer. En of,
mijnheer". Als men haar lomp en onhandig
op de zijden schoentjes trapt, lispelt ze ver
legen een „pardon". Maar daartegenover: de
strobare vrouw. Ze wil altijd anders! Wil men
naar rechts, ze gaat naar links. Wil men
achteruit, ze gaat vooruit. En ze heeft de
spieren en het volume om haar wil door te
zetten. Om haar een hoek om te krijgen, moet
men een gevecht leveren. Na twee ronden is
men groggy, na drie ronden knock-out.
Maar onbeantwoord blijft de vraag:
Waarom?
Bioscopen.
Tivoli-Theater, aanvang 7 uur.
Witte Bioscoopaanvang half acht.
Rialto-Theater, aanvang half acht.
Donderdag 86 Maart.
Tivoll, 7.30 u.: Held. Bestuurdersbond, Film»
vertooning: „20.000 jaar Sing Sing".
Vrijdag 87 Maart.
Zeevaartschool, 8 uur: Lezing van Dr. Feen
stra Kuiper, over: „Ve-aüisteringen".
V. 8. O., 8 uur: Ver. van Volkenbond en
Vrede. K. Lubinski spreekt over Abessinië
(met lichtbeelden).
Kegelhuis, 8 uur: Feestavond Verb. voor
Nat. Herstel.
Zaterdag 88 Maart.
Casino, 8 uur: Uitvoering M.S.V, „Zee
macht".
Zondag 89, Maandag 30 en Dinsdag SJ Maart
Casino: Revue „Dat doet je weer goed".
Woensdag 1 April.
Casino: Kindermiddag.
Donderdag 8 April.
Nieuwe Kerk, 8.16 uur: Muziekuitvoering
Maatschappij tot Bevordering der Toon
kunst „Matthftus Passion" van J. S. Bach.
Vrijdag S April.
Nieuwe Kerk, 8.15 uur: Muziekuitvoering
Maatschappij tot Bevordering der Toon
kunst „Matthftus Passion" van J. S. Bach.
de andere. Het voornaamste punt was wel het
feit, of de truck inderdaad voldoende rechts
van den weg gereden had en hoe het met de
verlichting van den luxe-auto gesteld was.
Had deze beide of slechts één enkele lamp
aan???
Na ampele besprekingen vordert het O.M.
tegen den bestuurder van den luxe-auto (on
der meer ln verband met het reeds voeren
van een schadevergoedingstransactie) 25
boete subs. 20 dagen hechtenis. Vonnis 10
subs. 3 dagen.
Melkboeren, Mr. Buiskool en T.B.C.-vrJj vee.
Een interessante affaire was die van eenige
melkboeren hier ter stede, waarvan als nu-
