Buitenlandsch Overzicht.
DE GOUDEN
BRUG
jleiótfiet'WacQ!
De uitslag van de Duitsche volksstemming.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Flandin stelt Hitier
vragen.
Dï INDE PIJP
HONSG'S BOUILLONBLOKJES 6 voor lOcl.
DINSDAG 31 MAART 1936
64ste JAARGING
Duitschland
voor 99 ach
ter zijn leider
r
3 maal per dag Den Helder-
Amsterdam,
Verbinding met geheel West-Friesland.
OPTIMIST OF
PESSIMIST?
Bijna 99 °/0 stemt voor Hitier.
Een vergelijking met vorige uitslagen
MAAR.
DOUWE EGBERTS
No. 7732 EERSTE BLAD
COURANT
Abonnement per 8 maanden b*j vooruitbet: Heldersche Courant 1.60; Koegras,
nna aulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.—,
Oost en Weat-Indië per zeepost 2.10, Idem per mail en overige
3.20 Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. g ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.-. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekenlng No. 16068.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)'
dubbele pr\js. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bfl vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct.
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Duitschland stelt zich voor bijna 100 pet. achter zijn Führer.-
Een ongekend Succes na een grootsch opgezette reclame-actie.'
Wat zal Hitier nu antwoorden? - Rusland en Buiten Mongolië
tegen Japan.
HiUer heeft een onge
kend succes geboekt, een
succes zooals dat in de
historie waarschijnlijk
nog niet is voorgekomen.
Bijna 99 procent der
uitgebrachte stemmen heeft hy op zich ver-
eenigd. Nu was te voorzien dat het aantal
voorstemmers groot zou zijn. Niet waar, de
stemming ging onder het parool „Voor de
vrijheid en geiykgerechtigheid van Duitsch
land" en het sprak dus welhaast vanzelf dat
in dit opzicht het Duitsche volk achter z|jn
leider zou staan. Al mogen misschien tal van
Duitschers de w|jze waarop de demilitarisatie
van het Rijnland geëindigd is veroordeelen, het
feit op zichzelf hebben ze toegejuicht en toen
het er dus op aankwam het beleid van den
FUhrer te sanctionneeren heeft men „ja" ge
antwoord. Daarbij kwam nog het feit, dat de
propaganda van de laatste weken de aanvan
kelijke „neen"-stemmers murw geslagen heeft.
Er is op zoo intensieve, op zoo grootsche en
pompeuze wijze propaganda voor deze stem
ming gemaakt als dat alleen in Duitschland
mogelijk is. Wie de krantenberichten gevolgd
heeft, heeft verbaasd gestaan over de vinding
rijkheid van Goebbels en over zijn psychologi
sche kennis van de Duitsche mentaliteit.
Bijzonderheden over de stemming, alsmede
verschillende cijfers vindt men elders in dit
nummer. De vraag waarb|J wij hier nog even
stil willen staan en die op dit oogenblik van
groote beteekenis is, is „Wat zal Hitier van
daag antwoorden op de voorstellen van de
Locarno-mogendheden?" Er is tweeërlei mo
gelijkheid.
Het is natuurlijk mogelijk, zoo schrijft het
Hbl., dat Berlijn na de stemming een eenigs-
zins ander geluid doet hooren en zijn tot dus
ver aangenomen strakke houding wat ver
zacht. Doch het is nauwelijks aan te nemen,
dat in de kern van het gevoerde beleid wijzi
ging zal komen, b|jv. door concessies op het
gebied van het aanleggen van versterkingen
in het Rijnland. Dat 'men hiervan trouwens in
kringen van Frankrijk's vrienden en bondge-
nooten dan ook feitelijk overtuigd is, blijkt
o.m. uit stemmen van die z|jde, welke reeds
gewag maken van een eventueele noodzaak
'Pnos-B
FEUILLETON.
ROMAN VAN
HANNO PLESSEN
U)
Z|jn symphonie doornemen, heeft Jo gezegd.
fc|) heeft gel|jk. Van haar standpunt heeft ze
volkomen gel|jk. Maar als ze eens wist...
Het bewustzijn van zijn wanhopige situatie
Bgt als een ondragelijke last op z|jn schouders.
Heeft h|j alles nu niet nog erger gemaakt?
H|j steunt het hoofd in de hand en gr|jpt met
<le andere naar z|jn boord, alsof die hem plot
seling te nauw is geworden. Het is, of het
Weefsel van leugens, dat h|) gespannen heeft
hem de hals dichtsnoert. Hij vermag nauwe-
tiks adem te halen. Zijn blik is die van een
achtervolgde en een oogenblik is h|j zichzelf
niet meer meester. Z|jn hoofd valt voorover op
het toetsenbord van den vleugel, hetgeen een
schrille dissonant veroorzaakt. Dat zweept
hem plotseling op. Zijn vingers glijden over
<le toetsen. Hij zoekt een toevlucht bij z|jn
muziek, welke hem nooit in den steek laat.
°°k nu blijkt zdjj de beste heelmeester voor
een verscheurd gemoed...
>iAh, de pathétique", zegt plotseling aan
dachtig luisterend, Sophie von Geitier in haar
Zitkamer. Zrj onderbreekt haar spel patience
en nestelt zich behaaglijk in haar fauteuil".
Werkelijk buitengewoon,,! zooals h|J dat
«peelt."
van wijziging van hun geheele politieke oriën
tatie, daar de bouw van Duitsche vestingen
aan den Rjjn Frankrijk van zijn bondgenooten
zou isoleeren.
Tot zoover het Hbl. wat betreft een van de
mogelijkheden waarover we hierboven schre
ven. De tweede mogelijkheid is, dat Hitier, na
het overdonderend succes van geen wijken zal
weten en tot geen enkele concessie geneigd
is. Dit lijKt ons wel onwaarschijnlijk, maar
Hitier heeft voor meer onaangename verras
singen gezorgd. We zien met spanning de be
sluiten van heden tegemoet.
Uit Oelan Bator wordt
gemeld, dat een pact van
wederkeerigen bijstand
is gesloten tusschen de
Sowjet-unie en de repu
bliek Buiten-Mongolië.
Uit Moskou meldt Havas hieromtrent:
De sluiting van een pact van wederkeerigen
bijstand zal ongetwijfeld van invloed zijn op
de gebeurtenissen in Het Verre Oosten en op
de algemeene politiek van Sowjet-Rusland.
Zonder twijfel echter ook op den internatio
nalen toestand, want het toont dat Moskou
weerstand wenscht te bieden aan de Japan-
sche expansie.
Wat de verdediging van het Mongoolsche
grondgebied tegen Japansch-Mantsjoer|jschen
druk betreft, het pact geeft aan technische
hulpverleening een officieel karakter (van
deze technische hulp was Oelan-Bator overi
gens reeds verzekerd, voorts voorziet het pact
in een doeltreffender hulp aan Mongolië op elk
gebied.
Men zou volgens Havas kunnen zeggen
dat het pact de Sowjet-Unie in staat stelt
een protectoraat over Buiten-Mongolië in
het leven te roepen.
Buiten-Mongolië behoort eigenlijk tot China,
dat de onafhankelijkheid van Buiten-Mongolië
niet erkent In overeenkomstige gevallen
de onafhankelijkheidsverklaring van Mantsjoe-
kwo en de sluiting van een verdrag tusschen
den nieuwen staat en Japan heeft Nankink
een protest bij den Volkenbond ingediend.
Volgens inlichtingen uit diplomatieke kringen
te Moskou zou China ditmaal niet van plan
x||n te protesteeren tegen de sluiting van dit
pact van wederkeerigen bijstand, dat een aan
slag beteekent op China's souvereine rechten.
Indien dit zoo Is, dan zou wel op zeer merk
waardige w|jze blijken, dat Nanking en Mos
kou het stilzwijgend eens zijn over een ge-
meenschappel Ijken str|jd tegen de Japansche
politiek.
Wleringermeer - Medemblik - Hoorn -
Johanna, die aan het schrijfbureau zit,
zonder nochthans een woord op papier te
brengen, geeft geen antwoord. Z|j voelt
slechts, innerlijk diep ontroerd, hoe zeer zij
dezen man lief heeft...
Even boven Innsbruck ligt op een kleinen
viersprong van den bergketen kasteel Am ras,
eens het beroemde verblijf van den Oosten-
r||ksche aartshertog Ferdinand. Als gouver
neur van Tirol had h|j de, uit burgerlijke krin
gen stammende Philippine Welser tot vrouw
genomen om zich daarna met haar in het
kasteel te vestigen. Om harentwil had hij af
stand gedaan van al z|jn vorstelijke rechten
om hier z|jn eigen leven te leven. Vier eeuwen
z|jn voorb|j gegaan, sinds de lieftallige Augs-
burgsche hier aan de z|jde van den jongen
kunstminnenden vorst heeft gehuisd. Philip
pine Welser en Ferdinand von Habsburg zijn
middelerwijl een heroïsch historisch liefdes
paar geworden. Zij hebben hun plaats in de
geschiedenis gevonden en de romantiek van
hun leven en hun liefde heeft reeds menigen
dichter en auteur tot een werk geïnspireerd...
„Ja", zegt Sylvester Vonberg, die met Jo
hanna door de besneeuwde pracht van het
slotpark wandelt, „dat is nu het gedenk-
teeken, dat de liefde tusschen twee menschen
onvergankelijkheid verleent."
Liefde is altijd en overal onvergankelijk...
ook zonder uiterlijk gedenkteeken", antwoordt
Johanna. Dan werpt z|j lachend het hoofd in
den nek: „Eerlijk gezegd interesseert me dit
vorstelijk kasteel op 't oogenblik bitter weinig.
Bovendien heb ik het allang met tante Sophie
bezichtigd. Wat denk Je van die kleine herberg
daar, aan je rechterhandZie je dat zeld
zaam verleidelijke uithangboid?
H|j knikt. Het meisje, dat op het smalle
voetpad voorgaat, bemerkt niets van de ver
slagenheid, waarin h|) verkeert.
Hij Verzoekt een duidelijk antwoord.
De Fransche minister van buitenlandsche
zaken, Flandin, heeft in zijn kiesdistrict
Vezelay een rede gehouden, waarin hij het
Fransche standpunt in zake de te voeren vre
despolitiek heeft uiteengezet en naar aanlei
ding van Hitleris redevoeringen een aantal
vragen gesteld over de Duitsche bedoelingen.
De minister stelde twee series vragen, prin-
cipieele en feitelijke.
De eerste principieele vraag is: wat zal
morgen de waarde van een verdrag zijn,
indien Duitschland zich het recht voorbe
houdt het op te zeggen In naam van de
eeuwige moraal en het levensrecht van
het Duitsche volk?
Als voorbeeld noemde Flandin België, dat
geen verdrag met de Sovjet-Unie heeft geslo
ten, terwijl Duitschland toch het Locarno-
verdrag met België heeft opgezegd, in naam
van het eeuwige levensrecht van het Duitsche
volk.
Indien men tegenwerpt, dat hij daartoe niet
het recht heeft, antwoordt Hitier: Ik alleen
ben de meester, wanneer het gaat om de inter
pretatie van verdragen.
En dan komt de tweede principieele vraag:
Wie zal morgen voor een nieuw verdrag
met Duitschland de onafhankelijke en
onpartijdige rechter zijn, die het zal er
kennen en aan wiens uitspraak het zich
zal onderwerpen?
Het is niet mogelijk niet de groote tegen
spraak te zien tusschen de twee opvattingen
omtrent het internationale leven, welke thans
tegenover elkaar staan: de eene opvatting, die
van Duitschland, is die van het geweld; de
andere, ik zou kunnen zeggen van de rest der
wereld, is die van het recht.
Hitler's vredesaanbod.
Na te hebben gereleveerd, dat Hitier 25 jaar
vrede heeft aangeboden, stelde Flandin de
vraag, of het ter voorbereiding van den vrede
is, dat hij met spoed de gedemilitariseerde
zo. weer bezet en dat hij direct tot den aan
leg van versterkingen is overgegaan. Tegen
wien zijn deze gericht, waarom worden die
werken ondernomen?
En nu moeten w|j tot de feitelijke kwesties
komen.
Hitier dient de levensrechten nader te om
schrijven. Hitier verklaart, dat Duitschland
van niemand iets wil nemen. Doch na de volks
stemming in het Saargebied heeft Hitier ver
klaard, dat er tusschen Frankrijk en Duitsch
land geen geschillen over territoriale kwes
ties meer bestaan en heeft hij opnieuw het
verdrag van Locarno bevestigd, dat hij thans
verwerpt, in naam van de integrale souverei-
niteit van het Duitsche volle.
Is de Führer van plan, indien de gelegen
heid hem gunstig lijkt voor zijn plannen, het
statuut van Danzig te betwisten?
Wanneer hij een non-agressiepact aan Li-
tauen voorstelt, aanvaardt hij dan definitief
het statuut van het Memelgebied, of is dat
een draaierij, met het doel nieuwe geweldda
den en nieuwe voldongen feiten in strijd met
de verdragen voor te bereiden?
Wij hebben het recht die vragen te stellen
en duidelijke antwoorden te krijgen, want
Hitier zou zich eens er op kunnen laten voor
staan, dat hij en bloc, alles, wat in Europa, ais
gevolg van het verdrag van Versailles tot
stand isgekomen, heeft veroordeeld, zonder
dat men hem om categorische antwoorden op
duidelijke vragen heeft gevraagd.
De Koloniën.
Flandin besprak vervolgens de koloniale
kwesties en de herziening der verdragen,
waarop Hitier in zijn memorandum heeft ge
zinspeeld.
Indien Duitschland het recht op het bezit
en de exploitatie van koloniën opeischt, voor
welke koloniën gelden dan die eischen?
Wenscht Duitschland teruggave van alle kolo
niën, die het voor den oorlog bezat, of som
mige daarvan en zoo ja, welke?
Is Duitschland eens van plan, in naam van
het levensrecht van het Duitsche volk, om uit
breiding van zijn rijk te vragen, zelfs ten
koste van andere volken, en zoo ja, waar en
ten koste van wie wenscht Duitschland dat
r|jk te stichten?
Wat de r|jl«kanseiier moet verklaren.
Na jte hebben betoogd, dat het Fransche
volk een duurzamen en soliden vrede wenscht,
zeide de minister: Indien de rijkskanselier
Hitier bereid is tot een algemeene uiteenzet
ting, zonder reserves en zonder dat hjj een
slag om den arm houdt, laat h|j dan op al deze
vragen antwoorden door een categorische en
nauwkeurige verklaring. Daarin steekt niets,
naar ik meen, wat in strjjd is met de eer, of
de waarheid van het Duitsche volk.
Ondanks alle invallen en verwoestingen,
ondanks alle teleurstellingen en beproevingen,
blijft Frankrijk vasthouden aan collectieve
veiligheid, binnen het kader van den Volken
bond en aan verplichte, directe hulpverleening,
in geval van een niet-geprovoceerden aanval.
Het blijft gelooven in strikte naleving der
verdragen, met dien verstande, dat de verdra
gen door verzoening en arbitrage aangepast
moeten kunnen worden aan de wisselende om
standigheden van het leven der volken. In
dien die veiligheid, die waarborgen, op z|jn
minst in Europa, z|jn verkregen, dan moeten
de Europeesche naties ontwapenen.
Een vergelijking m et vorige
uitslagen.
Ter vergelijking geven wij de cijfers van
de vorige rijksdagverkiezing (13 November
1932). Toen waren in het geheel uitgebracht
42.998.152 stemmen. Daarvan waren voor de
lijst van de N.S.D.A.P. 39.638.789 stemmen,
ongelding waren 3.349.363 stemmen. Op
grond van dezen uitslag werden 661 Rijksdag
leden aangewezen. Uitgebracht waren in het
geheel 95.3 pet. van het totaal aantal stem
men en daarvan waren wederom 92.1 pet.
voor de N.S.D.A.P.
Bij de stemming van 19 Augustus 1934,
toen men moest antwoorden op de vraag, of
men er mee instemde, dat Hitier de opvolger
werd van Von Hindenburg, heeft ongeveer 90
procent der kiezers gestemd. Van dezen stem
den 88.2 procent met „ja", 9.9 procent met
„neen" en 1.9 was ongeldig.
De vlaggen bl|jven waaien.
Uit Berlijn meldt het D.N.B.:
De rijksminister voor volksvoorlichting en
propaganda, dr. Goebbels, verzoekt de ge
heele Duitsche bevolking op Maandag 30
Maart de vlaggen te willen uitsteken in ver
band met de „overweldigende historische
overwinning van 29 Maart". De rijksleider
voor de propaganda der N.S.D.A.P. bepaalt,
dat de geheele partij en alle aangesloten or
ganisaties dien dag de vlaggen moeten uit
steken.
De rijksminister van binnenlandsche zaken
heeft het volgende decreet uitgevaardigd aan
alle autoriteiten van het Duitsche rijk:
„Naar aanleiding van de overweldigen
de betuiging van trouw van het Duit
sche volk aan z|jn leider, Adolf HiUer,
moet ook Maandag gevlagd worden van
de gebouwen van het rijk, de landen, de
gemeenten, de corporaties van publiek
recht en de openbare schölen".
Hitier betuigt z|jn dank.
Zondag, omstreeks middernacht, toen aan
de hand van de laatste gegevens bleek, dat
Hitier een stembus overwinning had behaald,
welke eenig in haar soort is, ontving HiUer,
in de Rijkskanselarij de leden van de Rijks-
leiding voor de verkiezingscampagne der
N.S.D.A.P., die hem door dr. Goebbels werden
voorgesteld.
Deze mannen hebben drie weken, zoo goed
als dag en nacht gewerkt om het verkiezings
resultaat organisatorisch voor te bereiden.
Hitier dankte ieder van hen met een
handdruk en sprak hen in vriendschappelijke
woorden toe.
Volgens de tot gisterenmorgen b|j den
r|jksverkiezingsleider binnengekomen de
finitieve uitslagen uit de 85 kieskringen
hebben van 45.431.102 stemgerechtigden
44.954.937, d.w.z. 99 percent aan de ver
kiezing deelgenomen. De verdeeling van
de stemmen is als volgt: uitgebracht voor
de l|jst en daarmede voor Hitier
44.411.911,, tegen de l|jst en ongeldig:
543.026. Derhalve is 99 percent van alle
stemmen uitgebracht voor de ljjst en
daarmede voor den Leider.
VERKIEZIN GSNIEU W S.
Naar het D.NB, meldt, hebben de Duit
schers in het buitenland geestdrifüg aan de
stemming deelgenomen. Uit alle deelen der
wereld zijn berichten binnengekomen over
stemmingen aan boord van Duitsche schepen.
Zij, die in de buurt van de Duitsche grens
woonden, kwamen uit het buitenland op
Duitsch grondgebied stemmen.
Aan boord van de luchtschepen Hindenburg
en Zeppelin waren stembureau's ingericht, alle
stemmen waren voor HiUer.
De buitenlandsche pers werd niet toegela
ten ,tot de stembureau's, meldt Havas, maar
volgens de' kiezers ging alles er zeer correct
toe. Men zei, dat niets de geruchten recht
vaardigde, dat er controle zou bestaan op het
uitbrengen der stemmen. Er werd alleen
scherp toegezien, dat elk zijn stem uitbracht.
Ook alle zieken stemden.
Ook alle zieken in de hospitalen en kli
nieken hebben hun stem uitgebracht. Een
dezer zieken, aldus meldt Stefanl, is, na naar
£ch-fe Triesclie Naeren-Qaai
-tO - 15 - QO -Q5 cL per 'AonS
f 23
het stembureau te z|jn vervoerd en zijn stem
te hebben uitgebracht, onmiddellijk over
leden.
De indruk te Londen.
Men schrijft uit Londen aan dè N.R.Crt.s
Aan de verkiezingen zooals ze heeten
in Duitschland kent men hier geen andere
waarde toe dan die welke men er aan kan
geven als voorspel en men vindt het een
kluchtig spel voor HiUeris uitgewerkte
tegenvoorstellen op het plan der vier landen
die den eens warm beklonken geest van Lo
carno zoo goed en zoo kwaad als het gaat
aan hun boezemen blijven koesteren. Althans
een van die vier landen doet dit zonder het
warme gevoel dat van alle ware koestering
onafscheidelijk is. Met deze verkiezingen ach
ter den rug ziet men uit, met een gemoeds
mengsel van angst en verwachting, naar de
„construcUeve bijdrage", die den internatio
nalen vrede moet helpen verzekeren. De hoop,
•dat een bijdrage van dezen aard zal worden
verschaft ls gering. Herr Hitier heeft geen
beurt in z|jn verkiezingscampagne laten voor
bijgaan om de wereld, die met diepe belang
stelling z|jn woordenstroom volgde en het
gewicht van elk woord schatte in het ver
band der internaUonale omstandigheden, te
verstaan te geven, dat Duitschland geen
duim zou wijken.
Duitsche persstemmen.
De West Deutsche Beobachter schrijft:
Het resultaat van de verkiezing heeft aan de
geheele wereld het bewijs geleverd, dat het
Duitsche volk een volkomen eensgezinde ge
dragslijn toont Jegens de fundamenteels
vraagstukken van zijn bestaan. Nooit heeft
een volk aan een regeering een zoo overtui
gend mandaat gegeven.
Onder het hoofd: Een volk heeft gespro
ken, zegt de Kölnische Zeitung: Het Duit
sche volk is als één man achter den Leider
getreden en heeft z|jn daden en vooral zijn
buitenlandsche politiek goedgekeurd.
Het Hamburger Tageblatt zegt: De natie
staat eensgezind achter den man die in
moeilijke jaren haar leider ls geweest en die
door dezen uitslag Inderdaad namens het ge
heele volk mag spreken.
Het buitenland, zegt de Frankforter Zei-
De beide jonge menschen zijn op dit vroege
middaguur de eenige gasten in de herberg
„Zum guten Tropfen". Als Sylvester een half
fleschje wijn heeft besteld, trekt hij z|jn ski
jak uit om het over de leuning van den stoel
te hangen. Even blijft zijn blik op de linker
borstzak gericht, dan zegt h|j plotseling ont
steld:
„M'n hemelm'n portefeuilleik
Gejaagd voelt hij beide zakken na. Tevergeefs.
In de eene bevindt zich slechts de omineuze
brief, dien hij vanmorgen heeft ontvangen, de
andere is leeg.
„Vergetenvraagt Johanna.
„Of verloren", antwoordt Sylvester en
eenigszins fatalistisch de schouders ophalend,
laat hij er op volgen: „Niets aan te doen,
maar op het oogenblik toch eenigszins pijn
lijk
„We behoeven er ons gelukkig nog niet te
laten uitzetten", troost Johanna hem lachend.
„Ik heb nog geid b|j me.Hier
Snel schuift ze hem haar portemonnaie toe,
welke Vonberg. even haastig opneemt. Een
donkere bos kleurt z|jn voorhoofd. Het meisje
ziet het en verwondert er zich in stilte over,
dat hij dit intermezzo niet van den humoristi-
schen kant opvat. Die ellendige brief uit
München is de schuld van alles, denkt z|j.
Dan drinken z|j de rinzige Tiroler wijn en
klinken elkaar toe, maar het is niet zooals
anders. Iets ondefinieerbaars drukt de stem
ming b|j dit samenzijn. Beiden houden z|) zich,
zij het op geheel verschillende w|jze, in ge
dachten bezig met den brief in de borstzak
van Sylvester's skipak.
„De wijn maakt me moe," onderbreekt
Johanna het wat geforceerde verhaal van Syl
vester over diens vorige vacantie, welke h|j in
St. Moritz zou hebben doorgebracht. Z|j wenkt
de kellnerin, die aan het buffet bedient en
vraagt, of z|j misschien voor de uurtje de be
schiking kan krflgen over een kamer.
„Ik moet heusch een oogenblik rusten voor
we den terugtocht aanvaarden", verontschul
digt zij zich bij Sylvester.
„Ja, ja, naar Igls is nog een heel eind",
valt de kellnerin haar bij. „Rust u maar goed
uit, mevrouw, wij hebben wel een warme
kamer met een mooie, breede canapé". En in
haar |jver om de bezoekster ter wille te z|jn,
opent zij reeds een zijdeur van de gelagkamer,
waarachter een, naar de bovenverdieping
leidende trap zichtbaar is.
„Excuseer me een oogenblik, Sylvester
ja? En leen me zoolang je skipak om me toe
te dekken". Onder het spreken heeft z|j het
kleedingstuk reeds van den stoel genomen.
Sylvester dringt haar nog zijn shawl en
sweater op en wenscht haar schertsend „een
aangename middagrust".
Als Johanna de gelagkamer heeft verlaten,
tracht h|j eenige belangstelling te vinden voor
het nieuws in de „Innsbrucker Tagesboten".
Deze pogingen blijven echter vruchteloos; hij
weet niet eens wat h|j leest.
Intusschen vult de gelagkbmer zich met
andere bezoekers. Drie Tirolers begieten in de
beste stemming een juist gesloten veeverkoop
en schuiven dichter b|jeen voor een gemeen
schappelijk dobbelspelletje.
Hierdoor wordt Sylvester opmerkzaam.
Langzamerhand boeien de rollende dobbel-
steenen z|jn aandacht evenzeer als het rotee-
rende balletje van de roulette, waaraan hij al
vaak evenveel geld gewonnen als verloren
heeft.
Tenslotte neemt h|j met een „U permit
teert?" plaats aan de tafel der spelenden, die
zich door het gezelschap van een zoo voor
namen partner niet weinig gevleid voelen.
Zoo neemt dan Sylvester Vonberg deel aan
dit primitieve kansspel en op dit oogenblik
denkt h|j aan niets anders dan aan de tijde
lijke waarde der door hem geworpen oogen.
Het spel ls voor hem zoowel het doel zelf als
een middel om z|jn doel te bereiken
Boven in een der kamers van den herbergier
zit Johanna op de geroemde, breede canapé.
Ongetwijfeld zou zijn op dit meubel heerlijk
kunnen rusten, wanneer aqj daaraan werkelijk
behoefte had, maar Johanna heeft haar ver
moeidheid slechts voorgewend om zich onop
vallend te kunnen terugtrekken. Z|j verlangt
slechts het spook van dien brief uit haar
hoofd te bannen en dat wel op een wijze, welke
zij als de eenig afdoende beschouwt.
Op haar knieën ligt Sylvester's skipak. Met
bevende vingers opent z|j de linker borstzak.
Nog een laatste aarzeling heeft zij te over
winnen, vóór zij den brief er uit neemt. On
willekeurig sluit zij haar oogen.
Kan zelfs de beste bedoeling een dergelijke
indiscretie rechtvaardigen? vraagt z|j zich af.
Maar onmiddellijk vindt zij ook het antwoord:
Ik moet hem helpen, al is het dan achter
z|jn rug om.
Johanna heeft besloten zich het adres van
den administrateur van het Milnchener Salon
orkest te verschaffen, indien mogelijk ook
diens bankrelatie, opdat zij het geëischte be
drag vandaag nog zal kunnen overmaken.
Sylvester kan dan binnen twee dagen hiervan
de officieele bevestiging ontvangen en daar
mee zal dan de zaak in orde z|jn. Zoo. werken
z|j hand in hand: haar nuchtere praktische
aard en haar innige bezorgdheid voor den
man dien z|j liefheeft.
Met een diepe zucht vouwt z|j het papier
open.
In plaats van het verwachte machineschrift
ziet ze tot haar verbazing slechts dicht op
elkaar staande, scheeve regels, welke onmis
kenbaar door een ongeoefende hand z|jn ge
schreven. Dat kan onmogelijk de gezochte
brief z|jn. Een andere echter Interesseert haar
niet; die heeft met haar plannen niet uit
staande. Hoofdschuddend onderzoekt z|j den
zak verder. Zij vindt nog een kam en een
notitieboekje, maar geen anderen brief. Mis
schien heeft Sylvester juist dien met de ver
miste portefeuille in het hotel laten liggen of
verloren.
Teleurgesteld wil Johanna dit alles weg
bergen op de plaats, waar zy het gevonden
heeft, als zy plotseling in den brief, dien zy
ln 't geheel niet wenscht te lezen, haar eigen
naam ontdekt. Aanvankelijk ls het een gien-
zenlooze verbazing over de mogeiykheid, dat
er iemand zou kunnen zgn, met wien Sylves
ter Vonberg buiten haar weten over haar
correspondeert. Al spoedig echter komt er
verzet ln haar op tegen een dergehjke handel-
wyze. Met een misnoegden blik strykt zij het
papier glad en hoewel met een zekeren afkeer,
kan zy zichzelf toch niet beletten van eenige
andere brokstukken uit den inhoud kennis te
nemen.
Als wy samen zouden trouwenvan
myn goedgeloovlgheid en liefde te profitee-
renten hemel schreiende ondankbaar
heidniet langer voor den gek houden4
al te vaak bedrogengenoeg geofferd
probeeren op een andere manier aan geld te
komen
Onsamenhangende woorden z|jn het, welke
echter een ontstellend vermoeden opwekken.
Plotseling oplaaiend argwaan verandert na
enkele seconden ln wantrouwen, dat pijnlijk
in Johanna's ziel blijft hangen. In een feilen
tweestrijd van uiteenloopende gevoelens be
houdt het primitieve Instinct, de menschel|jko
al te menscheiyke kern, de overhand
over de opvoeding, het aangeleerde wetboek
van hetgeen behoort en wat niet behoort. En
een laatste geringe hoop ligt aan dit elemen
tair doorbrekend instinct ten grondslag, als
Johanna den brief begint te lezen:
(Wordt vervolgd.)
