Buitenlandsch Overzicht.
DE GOUDEN
BRUG
DE NEGUS VLUCHT
'i
r
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
De onlusten in Palestina.
In het verre Oosten.
ONLUSTEN UITGEBROKEN TE ADDIS ABEBA.
De stad in vlammen.
VOORIREFFEIIIK
Mo[7747
EERSTE BLAD
DIMSDAB 6 MEI 1036
64ste JAARGANG
De negus vlucht uit zijn land en schept een moeilijken toestand
voor den Volkenbond. De verkiezingen in Frankrijk leveren een
linksche meerderheid.
De negus
verlaat het
strijdtooneel
3 maal per dag Den Helder-
Linksche
overwinning
in Frankrijk
Een Japans oorlogsschip
van 55.000 ton?
De presidentsverkiezing in Spanje
Amerikaansche mannebegrooting
aangenomen.
FEUILLETON.
ROMAN VAN
HANNO PLESSEN.
AS PI RIN II
sa
COURANT
Abonnement per 8 maanden bfl voorultbet.t Beldersche Courant 1.80; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wielingen en Texel 1.68; binnenland 2.
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 8.20. Losse nos. 4 et; fr. p. p. 6 et. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, i 0.70, L—Modeblad resp. 1.20, 1.60, 1.60, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur! P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau! Koningstraat 78 Telefoon! 50 en 412
Post-Glrorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIËNJ
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. .(kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Er is een onverwachte
situatieverandering ge
komen in den Italiaansch-
Abessijnschen krijg. De
keizer, gedeprimeerd
door de nederlagen en
door de hulpeloosheid van den Volkenbond,
beeft Vrijdagnacht zijn land verlaten en heeft
daardoor practisch het verlies van Abessinië
erkend. Van den georganiseerden tegenstand
van de Abessijnen zal vermoedelijk wel geen
sprake meer zijn. De keizer was tot op heden
nog de bezielende kracht van de troepen, zoo
wel in het Noorden als het Zuiden en reeds
eerder hadden de Italianen getracht den Negus
te dooden omdat men voelde daarmee het
verzet gebroken te hebben. Welnu, de keizer
heeft zelf de beslissing genomen en is van
het tooneel van den strijd verdwenen. Laat
ons den Negus niet te hard vallen. Verzet
had niet meer gebaat, het had nog duizenden
jnenschenlevens kunnen kosten, maar van een
Overwinning was geen sprake geweest. De
Abessjjnen bleken niet opgewassen tegen de
moderne Italiaansche legers met hun gemo
toriseerd materiaal en met hungifgassen.
Wat de Negus met zijn vlucht eveneens be
reikt heeft dat is een uiterst moeilijken toe
stand voor den Volkenbond. De Volkenbond
zal nu toch zijn houding hebben te bepalen
tegenover dit voldongen feit, men kan zich
er toch maar niet voetstoots bij neerleggen.
Wat nu?
De Telegraaf schreef er Zondagmorgen o.m.
Over:
Abessinië als rijk heeft opgehouden te be
staan, omdat het Keizerlijk gezag, dat de
eenige band was, die het tot een eenheid
maakte, is verdwenen, die de voorgangers van
Haile Selassie in naam onder hun gezag
brachten, zonder er in werkelijkheid autori
teit uit te oefenen. De Italiaansche regeering,
die zich van het begin van den oorlog af op
het standpunt heeft geplaatst, dat er geen
Abessinisch Keizerrijk bestond, maar slechts
een conglomeraat van stammen, ziet zich
thans in werkelijkheid voor dit feit geplaatst.
Het blad schrijft verder:
De Negus heeft, door te vluchten, voor zich
zelf het probleem vereenvoudigd, voor de ove
rige wereld doet hij dat zeer zeker niet. Zijn
vele aanhangers in Europa, die hem wel is
waar meer met woorden dan met daden heb
ben geholpen, zullen ongetwijfeld diep teleur
gesteld zijn. Een vorst, die zijn volk in den
steek laat, juist op het oogenblik dat het hem
het meest noodig heeft, kan nergens bewon
dering wekken. Toch moet men niet al te
hard over Haile Selassie oordeelen, Indien hij
zijn verzet had willen voortzetten, dan zou
hj) waarschijnlijk zijn toevlucht hebben moeten
zoeken bjj volksstammen, op welke hij slechts
ten halve kon rekenen.
De vlucht van den Negus zal ongetwijfeld
voor Europa ernstige consequenties hebben,
meent het blad. De nederlaag van den Volken
bond is tenminste zoo zwaar als die van den
Abessinlschen keizer. Met het opheffen der
Wieringermeer - Medemblik - Hoorn -
Amsterdam.
Verbinding met geheel West-Friesland.
sancties zal Genève er niet zijn. Erger dan
een mislukte actie tegen Italië is het gemis
aan beleid, dan in Volkenbondskringen aan
den dag is getreden.
De verkiezingen in
Frankrijk hebben een
belangrijke winst opge
leverd voor de linksche
partijen in het bizonder
voor de communisten,
die van 10 op 71 zetels zjjn gekomen. Men had
een dergelijken uitslag niet verwacht.
De Courant schreef er gisterenmorgen over:
Het heeft geen zin het te verbloemen;
het volksfront heeft een beslissende over
winning behaald. In de nieuwe Kamer
zal het over de volstrekte meerderheid
beschikken en voor zoover de toestand op
het oogenblik, dat wij telefoneeren, over
zien kan worden, lijkt geen regeering
mogelijk, die niet het programma van het
volksfront tot het hare zou maken.
Dit resultaat der verkiezingen komt wel is
waar niet geheel onverwacht. De acht dagen
geleden geobserveerde sterke stijging van het
aantal op de uiterste linkerzijde uitgebrachte
stemmen en de stemdiscipline in den boezem
van het volksfront, ten voordeele van den
meest-begunstigden linkschen candidaat,
deden reeds een versterking der uiterst link
sche elementen in de Kamer verwachten. Toch
is die strooming nog sterker geweest dan
vrijwel overal werd verwacht
De karakteristiek van dezen defini
tieven stembusuitslag Is -minder een
sterke opschuiving naar links, ten koste
van het centrum en van de rechtsehe
partijen, dan wel een groote winst, zoowel
door de socialisten (S.F.IX» als door de
communisten behaald.
Deze partijen, of althans de eerste daarvan,
worden zoodoende onontbeerlijk voor de vor
ming van een regeeringsmeerderheid. Indien
men nog in den loop van de laatste week de
hoop had kunnen koesteren, dat misschien
met behulp van gematigde radicale elementen
de vorming van een soort concentratiemeer
derheid tot het domein der mogelijkheden
bleef behooren, dan zal men deze hoop heden
avond wel hebben laten varen.
Te Londen heeft het bericht, dat de Japan-
sche admiraliteit voornemens is, een pantser
schip van 66,000 ton, bewapend met stukken
van elf duim op stapel te zetten, eenige
opwinding veroorzaakt.
Indien het bericht juist blijkt zoo rede
neert men te Londen is al de moeite, die
bij de onderhandelingen over het verdrag van
Londen zijn gedaan om voor de pantsersche
pen een maximum van 35.000 ton en een
geschutkaliber van 14 duim als grens te
stellen, voor niets geweest.
Echer wijst men er ook op dat de bouw
van zoo'n schip Japan ongeveer 11.000.000
zou kosten.
GEEN JAPANSCH „SUPER-SLAGSCHIP".
De woordvoerder van het Japansche minis
terie van marine verklaarde den correspon
dent van Havas te Tokio, dat Japan niet
voornemens is, een slagschip te bouwen van
55.000 ton, bewapend met kanonnen van 53
cm. De woordvoerder wees erop, dat de wer
ven van de admiraliteit op het oogenblik niet
ingericht zijn op het bouwen van een derge
lijk schip.
Een menigte van 1500 Arabieren die uit de
moskee van Haifa kwam, weigerde uiteen te
gaan, zoodat de politie een keer in de lucht
moest schieten en toen een charge met dep
stok moest ondernemen.
Het werpen met steenen gaat overal voort.
Op bevel van een politie-inspecteur werd o]
een gegeven oogenblik geschoten. Een jon
Arabier werd gedood. Bij het gevecht dat
daarop volgde werd de orde met den knuppel
hersteld. Vier Arabieren werden gewond.
Een Joodsche auto werd met steenen ge
worpen Vier joden werden gewond.
Het Japansch-Russische visscherjj-
verdrag.
Volgens de Asahi heeft de minister van bui-
tenlandsche zaken Arita den Japanschen am
bassadeur te Moskou, Ohta, opdracht gegeven
de Russische regeering te verzoeken de Japan
sche visschers toe te staan in de Sowjet-
wateren aan de kust van Kamschatka te blij
ven visschen, nn het visseherijverdrag 28
dezer ten einde loopt.
De Japansche autoriteiten zijn van meening
dat de op het oogenblik gevoerde onderhan
delingen niet voor 28 dezer gereed zullen zpn,1
aangezien de Sowjetunie weigert toe te stem
men in het Japansche voorstel dit verdrag
met twaalf jaar te verlengen.
Azana's verkiezing nagenoeg zeker.
De socialistische fractie in de Cortes heeft
besloten Azana als candidaat voor het presi
dentschap te steunen. Dit beteekent, dat
Azana nagenoeg zeker kan zijn van zijn ver
kiezing, omdat het Volksfront in de vergade
ring van kiesmannen de meerderheid heeft.
Men verwacht, dat wanneer Azana morgen
candidaat zal worden gesteld, hij onmiddellijk
zal aftreden als minister-president. Barcia,
de minister van buitenlandsche zaken, zal
zich dan waarschijnlijk ad interim met het
presidium van het kabinet belasten, totdat de
nieuwe president zijn functie zal hebben aan
vaard, op 12 Mei. Het kabinet zal dan zijn
ontslag aanbieden. Men verwacht, dat Cesares
Quiroga, dan wel Ruiz Funes met de vorming
van een kabinet zal worden belast.
Het huis van afgevaardigden heeft de reeds
Vrijdag door de begrootingscommissie aange
nomen Marinebegrooting, ten bedrage van
531 millioen dollar, aangenomen. Tevoren had
het Huis met 212 tegen 73 stemmen een voor
stel verworpen om de machtiging van Roose-
velt om een aanvang te maken met den bouw
van twee slagschepen te doen vallen. De be
grooting gaat thans naar den Senaat.
DE PRINSES VAN PBEMONT KEERT
NAAR IATLIfc TERUG.
Het hospitaalschip Cesarea, met de prinses
van Piemont aan boord, zou Zaterdagavond
van Masawa naar Italië terugkeeren.
28)
'Aoo is dus het gevaar, dat Sylvester Von
berg zoo plotseling bedreigde, voorloopig be
zworen. Bezworen door de vrouw, die hem het
leven ook zjjn zieleven heeft gered en
niets vermoedende onschuld zjjn wegbereid-
«ter is
Den geheelen dag blijft Sylvester Vonberg
®P zijn kamer. De vanzelfsprekendheid, waar
deer Renate om zijnentwil afstand heeft ge
daan van datgene, wat haar eenzaam leven
Verkwikte, de ongekunstelde eenvoud van het
gebaar, waarmee zij hem In het middelpunt
van dit leven plaatste, alles ondergeschikt
dakend, wat daarin tot dusver een belang
rijke plaats heeft ingenomen, dat is wel het
dooiste, wat hij ooit in een vrouw ontdekte.
Sylvester Vonberg vouwt zjjn handen. Dit
j® een ander gebed dan dat van het kind in
et ouderlijk huis, een ander ook dan dat van
en man, die zich tot sterven bereid voelde,
dik en een smeekbede liggen in dit gebed...
Dan spreidt hij zijn muziekpapier op de
jdei uit, zijn muziekpapier met de begonnen
®ymphonie, dat hij destijds onbewust in
Jn rugzak heeft gepakt.
iï k hem' of ^ij een geheel leven achter
dh heeft gelaten, terwijl het in werkelijkheid
Kcht« enkele dagen zijn, Maar uren kunnen
immers tot jaren worden. Niet het tijdsbestek
zelf, maar zijn inhoud is voor den mensch
tenslotte slechts van belang.
Wat in hem omgaat en naar het licht dringt,
dat schrijft hij neer op dit papier...... Terwijl
zijn rechterhand noten aaneenrijt, slaat de
linker de maatEn van tijd tot tijd zoemen
zijn lippen een melodieZijn wangen be
ginnen te gloeien, zijn oogen stralenDe
koorts van den scheppende heeft hem te
pakken.
Vermoedt Renate in haar „schrijfhoek"
misschien een en ander, als zij Therese op
dracht geeft meneer von Berg het middag
maal op zijn kamer te serveeren?
In de roes, waarin hij verkeert, vraagt
Sylvester daar niet naar. Hij accepteert het
eenvoudig, omdat het zoo moet zqn
Uren achtereen werkt hij zoo, immuun voor
de wereld om hem heen tot het slotaocoord
van het eerste deel van zijn symphonie.
Slechts enkele minuten geeft hij zich over
aan de weldadige vermoeidheid, welke hem na
het ingespannen werk langzam bekruipt. Dan
echter snelt hij de trap af en na geklopt te
hebben opent hij de deur van de huiskamer.
Met uitgestoken handen treedt Renate hem
tegemoet en terwijl hij deze fijne, smalle
kunstenaarshanden in de zijne neemt, brengt
hij er met eenige moeite uit:
„Met woorden kan ik u niet danken
maar misschien met het werk, dat ik vandaag
begonnen ben en dat ik wil voltooien in het
asyl, dat uw opofferende goedheid mij bereid
heeft."
„Asyl is geen mooi woord",zegt Renate.
„Noemt u het uwtehuis en praat me niet
van opofferende goedheid, zoolang alles, wat
ik doe my slechts vreugde schenkten
geluk".
„Renate", stamelt hij, terwijl hij voor haar
neerknielt en opnieuw baar handen grijpt. Hij
kijkt naar haar op en zooveel grenzenlooze
overgave, zulk een intense vereering en be
wondering straalt er uit zijn blik, dat het
Renate tot in het diepst van haar ziel ont
roert.
Met een innig gebaar neemt ze zijn hoofd
in haar handen, die ze zachtjes uit zijn greep
heeft los gemaakt. Haar oogen boren zich in
de zijne en geven hem antwoordeen
juichende bevestiging
De brief, welke Stefan Szartossy op 2
Januari 1936 ontving en die hem tot zijn
onverwachte reis naar Münehen aanleiding
gaf, luidde als volgt:
Beste Steffl! Oude strijdmakker!
Het pleit Is beslecht. Te mijnen nadeele,
„Natuurlijk", zullen al die verstandige
lieden zeggen, die steeds met de beste be
doelingen getracht hebben mij m'n fana
tisme uit het hoofd te praten. Enfin, ik
moest mijn weg tot het eind gaan. Conse
quent tot het bittere einde. Doch daar
aangekomen verzette mijn vitaliteit zich
tegen dat einde zonder meer. Zij zocht een
nieuwen uitweg en vond deze in het opnieuw
aanpakken van een oud plan. Herinner je
je nog onze laatste samenkomst in Weenen,
hoe ik destijds op het punt stond een
hopeloozen strijd om m'n laatste stuk grond
op te geven en, door mijn aan te sluiten
bij de Blanksche expeditie naar het binnen
land van Australië, te trachten nieuw land
te winnen? Of ik het werkelijk zou hebben
gedaan, wanneer professor Blank destijds
niet ziek was geworden en de heele onder
neming voor onbepaalden tijd werd uitge
steld, is op het oogenblik moeilijk uit te
maken, maar nu lijkt het me een door den
hemel geboden kans, dat deze expeditie
juist na den ongelukkigen afloop van mijn
proces zal starten. Een uur geleden heb Tk
het contract onderteekend en daarna heb
ik Je huis in Boedapest opgebeld, omdat ik
er begrijpelijkerwijze machtig naar verlang
Zaterdagmorgen is de negus van Abes
sinië in gezelschap van de keizerlijke
familie zijn hoofdstad ontvlucht. Hij is
per trein naar Djiboeti vertrokken, aldus
telegrafeerde de Britsche gezant te Ad
dis Abeba, Sir Sydney Barton, aan het
Engelsche ministerie van Buitenlandsche
Zeken. Waarheen de negus zich begeven
zal, is nog niet bekend. Men neemt aan,
dat hij via Djiboeti naar Aden zal gaan.
Vandaar zou hjj doorreizen naar Palesti
na. Volgens andere berichten is hjj voor
nemens naar Londen of naar Genève te
gaan. Ook de Abessinische regeering
heeft de hoofdstad verlaten.
Uit particuliere bron wordt verno
men, dat de negus reeds afstand van den
troon zou hebben gedaan. Offlcieele be
vestiging ls daarvan echter nog niet ver
kregen.
HAILE 8ELAS8JE Ras Tafari).
De Britsche autoriteiten te Addis Abeba
zien in de vlucht van den Keizer het teeken
van een definitieve ineenstorting van iederen
georganiseerden tegenstand der Ethiopiërs
tegen de Italiaansche legers. Te Londen acht
men de situatie zeer ernstig. De Britsche re
geering heeft den geheelen dag over den door
de vlucht van den negus geschapen nieuwen
toestand beraadslaagd. Vermoedelijk zal zij
zich zeer spoedig met de regeeringen der an
dere mogendheden in verbinding stellen.
Plunderaars in de hoofdstad.
De vlucht van den keizer heeft In de
Abessinische hoofdstad een chaotischen
toestand veroorzaakt. Uit draadlooze te
legrammen van den Ameriikaanschen ge
zant Vanengert aan zijn regeering te
Washington blijkt dat een groot deel van
het centrum van Addis Abeba ln brand
staat. Er zijn onlusten uitgebroken, op
vele plaatsen wordt hevig geschoten, en
de menigte is aan 't plunderen geslagen.
De buitenlanders hebben hun toevlucht ge
zocht tot de legaties. Vooral in de Britsche
abassade hebben velen hunner een veiliger
omgeving gevonden. Het gezantschapsge
bouw, dat zes kilometer buiten de stad ge
legen is, is versterkt met wallen van zak-
DB KEIZERIN VAN ABE88INIE.
ken zand en prikkeldraadversperlngen. De
legatie wordt voorts bewaakt door een sterke
afdeeling Indische soldaten, die alle noodza
kelijke voorbereidingen getroffen hebben om
bij een eventueelen overval weerstand te kun
nen bieden. Ook ln het gebouw van het
Amerikaansche gezantschap hebben velen een
veilige wijkplaats gevonden.
In de Ethiopische hoofdstad bevinden zioh
op het oogenblik ongeveer duizend Britsche
staatsburgers, meerendeels gekleurde onder
danen. In de legatie is een voedsel- en
drinkwatervoorraad voor meer dan driedui
zend menschen. Zoodoende zullen ook niet-
Britsche vreemdelingen een toevlucht kunnen
vinden in de ambassade. Velen hebben hier
van dan ook reeds gebruik gemaakt.
Volgens een telegram dat de Amerikaan
sche gezant te Addis Abeba gisterenavond
naar Washington heeft gezonden is er brand
uitgebroken in het centrum van Addis Abeba.
De stad is in handen van bandieten, die op
bandelooze wijze de openbare gebouwen
plunderen en in brand steken. Er wordt
zonder ophouden geschoten en de kogels ket
sen voortdurend tegen de muren van de
Britsche legatie.
Vlucht van vreemdelingen naar de
legaties.
„Het huis van den vice-consul van de Ver.
Staten, Cramp, is geplunderd, maar de consul
en andere leden van het personeel van de
Amerikaansche legatie bevinden zich in vei
ligheid, Zeven Amerikaansche missionnartssen
zijn naar het Britsche gezantschap gevlucht
en drie anderen naar het Amerikaansche,
waarvan het personeel op zijn post blijft".
rm 4RS
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. 10 ets.
(8)
Nog steeds werklieden naar Oost-
Af rika.
Meer dan 2000 werklieden uit verschillende
streken van Italië zijn Zaterdag met de
schepen Nita en Sannio uit Benüa naar Oost-
Afrika vertrokken.
De Abessjjnsche regeering verlaat
Addis Abeba.
Reuter meldt uit Parijs:
Volgens de jongste berichten, die to
Parijs zijn binnengekomen, zijn de leden
der Abessijnsche regeering gistermiddag
van Addis Abeba vertrokken. Zij hebben
de keizerlijke archieven in een automo
biel medegenomen. Zij zjjn ln Westelijke
richting vertrokken.
Plundering van paleis,
De meeste berichten, die in de laatste 24
uur uit Addis Abeba bekend geworden zijn,
kwamen over den zender van het Britsche
gezantschap. Zij werden door het ministerie
van buitenlandsche zaken te Londen verder
bekend gemaakt. De Daily Telegraph weet
te melden, dat de negus voor zijn vertrek
bevel gaf de deuren van het paleis open te
laten, zoodat het de bevolking al zeer gemak
kelijk was het paleis te plunderen. Onmiddel
lijk na het vertrek van den negus stroomden
mannen en vrouwen het paleis binnen om het
weer te verlaten met allerlei soort wapen»,
bedden, tapijten en meubelen. Ook de munitie
depots werden opengelaten, zoodat de bevol
king ook hier ongehinderd binnen kon komen.
Van deze gelegenheid werd een dankbaar
gebruik gemaakt en de woeste schietpartijen
te Addis Abeba beteekenden voor een groot
gedeelte niet anders dan dat zeer vele men
schen met hartstocht in de lucht stonden te
schieten. Daar bovendien een gedeelte van de
bevolking alcoholhoudende dranken gevonden
had kwam het tot uitspattingen, die verschei
dene dooden tengevolge hadden.
Fransch-Britsche gedachtenwisseling.
In Londen deden Zondagavond geruchten de
ronde, dat de negus eventueel zijn toevlucht
ln Engeland zou zoeken. Een bevestiging dezer
geruchten is echter nog niet ontvangen.
Van offlcieele zijde wordt verklaard, dat
geen definitieve mededeelingen zijn ontvangen
over de plannen van den negus en dat deze
plannen deels afhankelijk zijn van zijn eigen
wenschen, deels van de opvattingen der Fran-
sche regeering. De Britsche en Fransche
regeeringen hebben een gedachtenwisseling
geopend. In Londen is niets bekend over een
afstand van den troon van Hailé Selassié, ge
lijk in eenige bladen gemeld werd.
In officieele Britsche kringen is men nog
niet op de hoogte van de toekomstige ver
blijfplaats van den negus, maar men is ge
neigd om aan te nemen, dat de persoonlijke
wenschen van hem door de Britsche regeering
zooveel mogelijk ten uitvoer zullen worden ge
bracht.
Nieuwe plunderingen te Addis Abeba»
Hoewel de systematische plundering van
Addis Abeba bijna ten einde is, is er een nieuw
gevaar ontstaan, doordat verschillende ben
den Galla-krijgers, die zich ook reeds te Dessid
geweerd hebben, van het gebergte om Addis
Abeba de stad is binnengetrokken. Het blijkt
thans, dat het aantal tjjdens de onlusten ge-
doode Europeanen tot 12 gestegen is.
De tocht van den negus.
Van Italiaansche zijde wordt uit Dzjiboetl
gemeld, dat aan den specialen trein, waarmede
de negus en zjjn gevolg de reis uit Addis
Abeba hebben gemaakt, twee wagons waren
gekoppeld, welke geheel gevuld zouden zijn
met zakken daalders, terwijl aan den trein
voorts zes wagons met koffie waren gehaakt.
Tusschen het begin der vijandelijkheden,
2 October, en de vlucht van den negus, 2 Mei,
zijn dus juist zeven maanden verloopen.
Ras Tafari, die ln 1905 als 15-jarige „negus
negesti" werd, onder den naam Haile Selassie,
hoopt den onafhankelijkheidsstrijd langs diplo-
matieken weg voort te zetten.
Je nog eens te zien voor ik ons goede, oude
Europa voor wie weet hoe langen tijd
den rug toekeer. De brave Andor, dat juweel
van een opasser, bleek tegenover zijn vroe-
geren luitenant wel bereid mee te deelen,
dat je in de Tiroler bergen rondboemelt en
je post naar Iglerhof wordt opgezonden. Je
zit dus veel dichterbij dan ik had durven
hopen en daarom verzoek Ik je dringend:
Steffl, kom een paar dagen naar Münehen.
Kom direct. Mijn dagen in Europa zijn ge
teld en je zult begrijpen, dat ik Tirol liever
niet meer zie. De expeditie vertrekt van
Münehen, waar ik uiteraard nog een en
ander in orde heb te maken. Tk zetel ln
pension „Bavaria", Kauffingerstraat 9. Zoo
zeer ik mij het laatste jaar van de wereld
heb afgezonderd (ik heb m'n huisje ln
St. Veit maar zelden verlaten) zoo intens
verlang ik nu ook weer naar de menschen,
met wie de samen doorgebrachte maanden
aan het Italiaansche front mij in onver
breekbare vriendschap verbinden. Daarom
weet ik ook, dat je aan mijn verzoek gevolg
zult geven, niettegenstaande ik je verschil
lende brieven in den loop van dit voorjaar
onbeantwoord heb gelaten, omdat ik nu een
maal ben en blijf
Je stijfkop,
RUDI BERG.
Hq heeft zich niet vergist, jhr. Rudolf von
Berg, eerste luitenant bij de cavallerie b.d., die
zijn strijdmakker, den voormaligen Honved-
kapitein, Stefan Szartossy, op den avond van
den 2en Januari 1936 in Münehen verwacht.
Het samenzijn van de beide vrienden is
doortrokken van een gevoel van zoo innige
saamhoorigheid, dat het daardoor noodzakelijk
geworden uitstel van zijn weerzien met Renate,
Szartossy niet al te zwaar valt. En als hij
haar de prentbriefkaart zendt, welke oorzaak
wordt, dat zij een hoogen muur plaatst tus
schen zichzelf en hem, dan doet hij dat ln een
niets vermoedende voorpret.
Zoo zeker waant hij zich van zijn geluk, dat
hij zijn hart volkomen voor zijn vriend uit
stort. Zeldzaam duidelijk schetsen daarbij zijn
woorden het beeld van de vrouw, die hij lief
heeft.
Met warme belangstelling neemt Rudolf von
Berg deze brief ter kennis. Beter dan Iemand
anders kan hij beoordeelen, dat deze liefde
voor Stefan Szartossy beteekent en van harte
koestert hij dan ook den wensch, dat het
geluk zjjn vriend ten volle ten deel zal mogen
vallen. Innerlijk echter is hij daarvan nog niet
geheel overtuigd. Want zoo oud als de liefde
is ook het leed. Geboren ln hetzelfde uur zjjn
liefde en leed al te nauw met elkaar ver
bonden vanaf het eerste oogenblik, waarop
Amoris pijlen slachtoffers hebben gemaakt...
De dagen gaan voorbij.
Dagen van drukke toebereidselen voor de
reis van Rudolf von Berg ln Münehen.
Dagen van schier onwezenlijk geluk voor de
beide, aan de buitenwereld onttrokken men
schen in de Lantaarn.
Zonnige dagen over Cairo, waarin Sir
Herbert Hawkins naar een spoedige verwezen
lijking van zijn hartewensch verlangt.
Donkere, moeilijke dagen voor Emma Koch,
die haar laatste hoop den man, die haar ver
laten heeft, ooit weer terug te winnen, ten
grave draagt.
Dagen, waarin de ouderdom energiek klopt
aan de deur van Eugen Delmer, die, als
slachtoffer van de influenza-bacil bedlegerig,
niet meer zoo goed als vroeger in staat is
dezen brutalen indringer het hoofd te bieden.
„Zou ik toch maar niet eens aan mevrouw
zeggen, wat er aan de hand is?" waagt
Anton, die zich in dezen tijd als een uitsteken
de ziekenverpleger doet kennen, een schuch
tere poging om zjjn heer en meester te ver
murwen.
„Dat verbied ik Je...*1,1" waarschuwt de
zieke zoo gedecideerd, dat zijn bejaard facto
tum niets anders overbluft dan er zich met
een zucht bi) neer te leggen.
Gedurende de laatste dagen hebben koffers
en diverse uitrustingstiukken zich zoodanig
opgestapeld in de beide kamers, welke Stefan
Szartossy en Rudolf von Berg hl pension
„Bavaria" bewonen, dat het verblijf aldaar
wel zeer ongezellig ls geworden.
„Den voorlaatsten avond voor je vertrek
zou ik wel graag ergens genoegelijk willen
doorbrengen", zegt Szartossy.
„Je hebt gelijk, Steffl", valt zijn vriend hem
onmiddellijk bij.
„Laat je het programma aan mij over?"
„Nee, jongeman, want dat heb ik zelf al
opgemaakt."
„JijHoe dan, als Ik vragen mag?"
„Ik heb «en Invitatie voor vanavond ge
provoceerd!"
„Hoe kom je daar bij Waar dan ln
's hemelsnaam?"
„Ja weliswaar niet bij den keizer van
China, maar desondanks keurig netjesJe
zult er van opkijken, Steffl!"
„Bij wien vraag ik, verdraaid
„SstNiet direct zoo leelqk deen. Raad
liever eens", gaat Berg plagend voort.
„Ik wil er met liefde tien mark onder ver
weddenbegint Szartossy, maar zjjn
vriend laat hem niet eens uitspreken.
„Niet weddenZoowaar als ik hier sta,
ik heb een geweldige verrassing voor Je ln
pettoEen verrassingenfin, Je raadt
het toch niet
„Dan zou ik het eindelijk maar eens zeg
gen", adviseert Szartossy en de ander gaat
daar thans gretig op int
(Wordt vervolgd.
