Buitenlandsch Overzicht. DE GOUDEN BRUG NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA SP00RGRACHT 1 Luchtvaart No. 7751 EERSTE BLAD DONDERDAG 14 MEI 1936 64ste JAARGANG Over den tot keizer gepromoveerden koning van Italië. - Zal Italië den Volkenbond verlaten nu Abessinië aan de Raadstafel blijft en de sancties toegepast blijven? 3 maal per dag Den Helder- Amsterdam. Verbinding met geheel West-Friesland. Aloisi naar Rome teruggeroepen. Gaat Italië uit den Volkenbond? De resolutie van den Volkenbond. Kortere arbeidstijd voor mijnwerkers De Italianen in Abessinië. ONDER GARANTIE LAGE PRIJZEN VAKKUNDIGE UITVOERING FIRMA TEL. 249 Het reserve personeel van de Italiaansche luchtmacht. De exploitatie van het veroverde "gebied. De bijeenkomst der Locarno-mogenheden Stijging der Volkenbonds contributies. Amerikaansche burgemeester» weigeren naar Duitschland te gaan. De onlusten in Palestina. Twee vliegtuigen verongelukt in Marokko FEUILLETON. ROMAN VAN HANNO PLESSEN. - COURANT Abonnement per 8 maanden by voorultbet.i Heldersche Courant 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, Idem per mail en overige landen 3.20. Losse nos. 4 et; fr. p. p. 6 et Weekabonnementen 12 ct Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DB BOER Uitgave N.V. Drukkeifl v/h. C. DB BOER Jr. Bureau! Koningstraat 78 Telefoon! 50 en 412 Post-Girorebening No, 16066. ADVEBTENTIËNJ 20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te buur) b\J vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct; ty) niet-contante betaling 15 ct per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Italië heeft zyn kei zerrijk. We hebben daar Dinsdag over geschre ven en kunnen vandaag constateeren, uit de be sprekingen die te Genève gevoerd zyn, dat de mogendheden toch niet naar Mussolini's wil de annexatie van Abessinië erkend heb ben of erkennen zullen „Italië", dat mate rieel overwonnen heeft, heeft moreel de ne derlaag geleden", lazen we dezer dagen in een artikel van een vooraanstaand journalist ln ons land. In dat zelfde artikel werd gewezen op de waarde van den Volkenbond. Zonder den Volkenbond had de moreele nederlaag voor Italië nooit zoo groot kunnen zijn. 52 Staten hebben de daad van Italië veroordeeld en al heeft de Bond den oorlog en de annexa tie niet kunnen verhinderen. Italië ls gebrand merkt. Doch daarover wilden we het hier eigenlijk niet hebben. We vonden dezer dagen in de Avondpost van den hoofdredacteur, den heer Hans, een artikel onder het hoofd: „Keizer!" en daaraan ontleenen we eenige passages, om de comedie te laten zien, die Mussollni gespeeld heeft, door de promotie van koning Emanuel. De heer Benito Mussollni heeft den Koning van Italië tot Keizer van Abessinië gepro moveerd, zegt de schrijver en vervolgt dan: Als er niet zulk een verschrikkelijke tra gedie aan dit feit verbonden was, zou men neiging gevoelen er om te glimlachen. Want dan zou het iets van een operette hebben. De man, wiens K o n i n g s-titel en wiens positie reeds volledig verduisterd en ineen ge schrompeld waren onder en door de figuur van den fascistischen dictator, omdat voor het fascisme de dictator begin en einde is, krijgt er nu een keizers-titel bjj. W(j zullen hier nu echter over zwijgen en laten de vrjj- wel vergeten figuur, die zoogenaamd aan het hoofd van Italië staat. („Had Italië nog een Koning?" vroeg ons gisteren iemand met evenveel ernst als verbazing) verder zoo goed als onbesproken. Maar een tragi-komedle is dit alles wèl. Wat riep de Duce Zaterdagavond uit? „Het volk van Italië, dat met zijn bloed het (keizer)-rijk heeft geschapen, zal het met zyn arbeid vruchtbaar maken." Vergiste hy zich niet een beetje? Is dit keizerschap alléén veroverd door Italiaansch bloed? Zijn de kleurlingen uit Abessinië, niet menigmaal vooruit-geschoven op het slagveld, om tegen hun rasgenooten te vechten? Hjj zei nog meer. „Italië ls een rijk des vredes, omdat Italië den vrede wil voor zich en voor allen en omdat het slechts oorlog voert, wanneer het daartoe door de noodzakelijkheid wordt gedrongen". Een rijk des vredes, dit Italië! Waarin de „noodzakelijkheid" van oorlog hierin wordt gezocht, dat het land koloniale Uitbreiding behoeft, en dus neemt wat het noodig heeft. Een rijk des vredes; dit zegt dezelfde man, die bij het begin van den oor log tot zijn soldaten uitriep: „Hebben wij niet altijd gehoopt op het ge vecht? Is het niet het kenmerk van het fas cisme, dat het de risico's van een helden leven verkiest boven de lamlendigheid van een onbenullig bestaan?" Een land, dat door zulke opvattingen wordt geregeerd, heet nu „een rijk des vredes". Keizer. Hoe zal Europa er op reageeren? Wat zal Engeland doen, dat door dezen loop van zaken toch in zijn diplomatiek beleid wel zwaar getroffen wordt, wat de Volkenbond? Waar gaat het heen met onze verscheurde wereld, wanneer de brute, niets ontziende machts-idee met de meest verfoeilijke midde len zulke uiterlijke successen weet te schep, pen en de rest der wereld voor voldongen feiten stelt en met verwatenheid trotseert? Hoe zal het gaan met de sancties? Allemaal vragen, die rijzen, en wy benijden het lot der staatslieden van goeden wille niet, die in deze omstandigheden leiding moeten geven in Europa. Wieringermeer - Medemblik - Hoorn - Keizer. Muziek. Illuminatie. Ontzaglijke geestdrift. Gejubel. Wat zal hij gevoeld hebben, de nieuwe Keizer van Abesinië, (van wien wij als mensch niets ongunstigs weten, maar die zich naar deze dingen schikken moet, omdat de dictator het wil), toen hy zich weer te rugtrok in zyn kamers? Zag zijn geestesoog onder den met sterren beparelden Abessini- schen hemel de ïy'ken liggen van hen, die ge stikt zyn in wolken van gifgas? Of trachtte hij in de toekomst te schouwen, als over dit alles het rechtvaardige vonnis der historie zal worden gestreden? KeizerI We schreven in den aanvang van dit over zicht dat het voor Italië een bittere pil was dat de Volkenbond besloten heeft de sancties nog te handhaven en de annexa tie van Abessinië niet te erkennen en dus de Abessijnsche vertegen woordiger rustig op zyn plaats te laten. Mussolinl was daarover zoo gebelgd dat hy de Itallaansche vertegenwoordigers te Genève oogenblikkeiyk terugeroepen heeft Hy heeft bepaald gedacht de Volkenbondsleden te kun nen overdonderen met een zoo grof mogeiyk optreden. Men heeft zich echter weinig aan getrokken van Mussolini's daad en is rustig doorgegaan met zijn beraadslagingen, als Ls dan ook de kwestie ItaliëAbessinië, ver schoven tot half Juni, als Frankrijk vertegen woordigd kan zijn door een regeering, die zeggenschap heeft. De vraag wordt nu wel gesteld of Italië uit den Volkenbond zal treden. Het ls een openbaar geheim, dat vooruitstrevende ele menten ln de fascistische party en ln den grooten fascistischen raad er voor zouden zyn als Mussollni zich geheel losmaakte van den Volkenbond. Het Romelnsche blad Trtbuna schryft, dat het vertrek van de Itallaansche legatie uit Genève nog ln het geheel niet beteekent dat Italië uit den Volkenbond zal treden. Aange zien men evenwel voort schynt te willen gaan met het toepassen van sancties, moet men dit zien als een repressaille, gehee' ln strijd met den geest van het pact, zoodat Italië niets anders overbleef dan zich niet meer te bemoeien met hetgeen te Genève geschiedde. We wachten dus af. De komende weken kunnen weer vol verrassingen zyn. Naar Reuter uit Genève meldt heeft de Itallaansche gedelegeerde Alolsl opdracht ge kregen, Genève te verlaten en nog Dinsdag naar Rome terug te keeren, Naar Reuter nader meldt heeft Aloisi aan Avenol zyn instructie om Genève met de ge- heele Itallaansche delegatie te verlaten, mee gedeeld. In Volkenkringen is nog onbekend of dit beteekent dat Italië voornemens is den Vol kenbond te verlaten. Het vertrek van de Italiaansche delegatie uit Genève beeft geeneriet wyziging gebracht in de gisteren voorgenomen gedragslijn van den Volkenbond ten opzichte van punt acht tien van de agenda, waarvan Aloisi de schrap ping had verlangd. Punt achtien ls Dinsdag in openbare raadsvergadering behandeld, waarby natuurlijk Wolde Mariam weer als vertegenwoordiger van Abessinië aan de tafel van den Volkenbondsraad plaats nam. Voorzitter Eden deelde mee, dat ln bespre kingen tuschen tal van leden van den Volken- bondsraad overeenstemming over den tekst van de resolutie was verkregen. Deze resolu tie heeft den volgenden inhoud: „De Volkenbondsraad, bijeengekomen om het geschil tusschen Italië en Abes sinië te bespreken, brengt de in deze aan gelegenheid in den boezem van den Vol kenbond sinds 8 October 1935 gedane vaststellingen en genomen beslissingen in herinnering: Meent, dat een uitstel der besprekingen noodzakeiyk ls om aan zyn leden de ge legenheid te geven tot een bestudeering van den door de ernstige nieuwe stappen van de Itallaansche regeering geschapen toestand; Besluit op 15 Juni zyn beraadslagingen over dit onderwerp te hervatten en is vaa oordeel, dat geen reden bestaat om in den tusschentyd de maatregelen te wijzigen, die in gemeen overleg door de leden van den Volkenbond tot dusver zyn genomen." Deze laatste zinsnede van de resolutie moet beschouwd worden te beteekenen, dat voor- loopig de commissie van achttien en 'de coördinatiecommissie niet zullen worden by- eengeroepen voor een bespreking van een eventueel voorstel tot opheffing der sancties. Zuid-Amerlka voorbehouden. Van de Europeesche raadsleden heeft nie mand een woord gezegd, zy namen allen stil zwijgend de resolutie aan, daardoor dus tevens te kennen gevend van meening te zyn, dat de sancties althans tot de nieuwe raads- byeenkomst van half Juni worden voortgezet Voorzitter Eden nam acte van twee voor behouden van de gedelegeerden van Argen tinië en Ecuador en van stemonthouding van Chili en verklaarde hierop de voorgestelde resolutie voor aangenomen In de zitting van de Internationale arbelds- conferentie op 5 Juni a.s. zal een Internatio nale conventie worden voorgesteld, om de werktyden der 5% millioen mijnwerkers van de geheele wereld te verkorten. Deze conventie vormt een deel van het programma van het Internationale arbeids bureau, dat tot doel heeft ln alle takken van industrie de 40-urige werkweek in te voeren. De Brltsche ambulance moet Abes sinië verlaten. Het Britsche Roode Kruis heeft van het Italiaansche opperbevel het verzoek ontvan gen, binnen twee weken de hoofdstad te ver laten. De Italianen zullen zich belasten met de verzorging van de gewonden van deze am bulance. Onderwerpingen. Naar Stefanl uit Dzjiboeti meldt, hebben verscheidene Abessynsche hoofden, die naar Dzjiboeti gevlucht waren, op het Itallaansche consulaat een acte van onderwerping getee- kend. Onder hen bevindt zich dedzjas Apte Mikael, de aanvoerder van het kamp te Daga- boer, die verklaarde, dat 5000 krygslieden ln het Zuiden en nog 700 man uit de streek van Aroessi, die onder zijn bevel stonden, bereid zyn de wapens neer te leggen. De Britsche regeering officieel in kennis gesteld van de annexatie, De Britsche regeering is Dinsdagochtend officieel in kennis gesteld van de annexatie van Abessinië door Grandi, die de tekst van de annexatiewet heeft overhandigd op het departement van buitenlandsche zaken. Ook ter kennis gebracht van de regeeringen. Alle Italiaansche gezanten hebben gisteren de regeeringen, waarby zy geaccrediteerd zyn, van deze decreten in kennis gesteld, Nog steeds troepen verschepingen. De verscheping van troepen en materiaal naar Oost-Afrika worden systematisch voort gezet. Gisteren zijn het s.s. Principessa Gio- vanna met 1650 officieren en soldaten aan boord en het groote vllegtuigmoederschip Miraglia, van Napels vertrokken. DE ENGELSOHEN TE ADDIS ABEBA. In antwoord op een vraag in het Lagerhuis heeft Baldwin meegedeeld, dat de regeering aan den Engelschen gezant te Addis Abeba, Sir Sydney Barton opdracht had gegeven om de Italiaansche autoriteiten te erkennen als de militaire bezettingsmacht, volgens de rege len van het Internationale recht. Ook de En- gelsche onderdanen waren gehoorzaamheid schuldig aan de beschikkingen die de bezet tende mogendheid zou nemen. Hierin lag niets byzonders en voor blanken van Iedere natio naliteit gold dezelfde regel. VERHUIZINGEN C. KiESEWETTER Een oefenttyd van 4 maanden. In de Italiaansche staatscourant van giste ren staat een oproep voor alle gebreveteerde reserve-officieren, onderofficieren en soldaten van de luchtmacht, die een oefentyd van vier maanden moeten doormaken, Een interview met graaf Giano. Graaf Ciano, de Italiaansche minister van propaganda, die vandaag naar Italië terug keert heeft den vertegenwoordiger van het Duitsche nieuwsbureau te Asmara gisteren een onderhoud toegestaan, waarin hy o.m, verklaarde, dat hy volkomen beseft welke taak hem als minister van propaganda wacht, Het is er om te doen iedereen duldeiyk te maken, dat Italië niet maar om zelfzuchtige redenen het nieuwe imperium in het leven heeft geroepen. Zeker, de Italianen hebben steeds gedroomd van herstel van hun vroe gere positie in de wereld, maar by de ver overing van Abessinië heeft hun toch, boven de bevrediging van zuiver nationale belangen, het doel voor oogen gestaan van het openen van gebieden, die tot dusver yverzuchtlg be waakt en braak liggende gehouden werden. De taak, die Mussollni zich gesteld heeft is in ieder opzicht zoo zorgvuldig voorbereid, dat het prlncipieele succes niet kon ultbiyven, ofschoon byna alle militaire deskundigen de grootste moeilijkheden voorspeld hadden. De oorlog is gewonnen, zoo ging graaf Ciano verder, het is thans zaak den vrede te winnen, Dertig jaren van opbouwend werk wachten het Italiaansche volk, maar reeds over tien, misschien ook vyf jaar, zal de wereld zcih kunnen overtuigen, dat de Ita liaansche belofte Abessinië welvaart en vrede te brengen, geen ijdel woord is geweest. Het is er om te doen het veroverde land in sociaal, oeconomlsch en financieel opzicht nuttig te maken voor de wereld en gebruik te maken van zyn ontzaglyke bodemrykdommen. De Abessijnen zullen den Romeinschen vrede des te meer weten te waardeeren, daar hun ten gevolge van de methode der vroegere Abes sijnsche regeeringen welvaart zoo goed als ontzegd geweest ls. De politieke kwesties, die in verband met de hervorming van het vroe gere rijk van den negus opduiken, zullen met hetzelfde meesterschap opgelost worden, dat ten toon is gespreid by den gelukkigen afloop van den veldtocht. Afwachting tot het Buitsehe ant woord op de Britsche vragenlijst. De correspondent van de Nw. Rott. Crt. te Genève telefoneerde Dinsdagavond: Eden, Paul Boncour en van Zeeland zyn Dinsdagmiddag byeen geweest ter voortzetting van de op 10 April alhier gehouden bespre kingen over de door de schending van het verdrag van Locarno ontstane internationalen toestand. Aloisi was ook by deze besprekingen niet tegenwoordig. Na afloop werd het volgende communiqué uitgegeven: De vertegenwoordiger» van België, Frank rijk en Engeland, zich te Genève bevindend ter gelegenheid van de 92ste zitting van den Volkenbondsraad, zyn bijeengekomen, zooals op 10 April tusschen de Locarno-mogendheden was afgesproken. Den nadruk leggend op het belang van een zoo spoedig mogelijke voltooi ing van de ondernomen bemoeiingen, hebben zij moeten vaststellen, dat een onderzoek, waartoe de Britsche gedelegeerde op hun verzoek is overgegaan, om zekere punten uit het Duitsche memorandum tot klaarheid te brengen, nog niet is geëindigd. Onder deze omstandigheden hebben de ver tegenwoordigers van België, Frankrijk 3a Engeland erkend, dat het gewenscht ls hun beslissingen tot een latere byeenkomst uit te stellen, zy zyn van oordeel, dat zoodra het Duitsche antwoord op de Britsche vragenlijst zal zyu ontvangen, de Locarno-mogend heden zonder verwyi met elkaar in voeling moeten treden voor een nadere gedachtenwisseling. Voor de maand April is de financxeele positie van den Volkenbond opnieuw verbeterd en tot dusver is 1936 een recordjaar wat het betalen van contributies betreft. Op 30 April J.l. was van het totale bedrag van 28,279,000 goudfrancs, juist ruim 40 procent ontvangen, vergeleken met 87 procent op denzelfden, datum verleden jaar. De Manchester Guardian meldt uit New- York, dat de conferentie van burgemeester» ln de Vereenigde Staten geweigerd heeft deel te nemen aan het internationale congres van gemeentebesturen, dat in Juni a.s. te Berlijn en MUnchen zal worden gehouden. Deze weigering wordt tot uitdrukking ge bracht in een brief van den burgemeester van New-York, Laguardia, die president is van de burgemeesters-organisatie. In dit schrijven verklaart Laguardia o.m. dat het tameUjk paradoxaal schynt, Indien gemeentebesturen byeenkomen voor bespre kingen over plaatselyk zelfbestuur in een land, waar gemeentelijk zelfbestuur is ver nietigd. Men acht het niet waarschijniyk, dat het departement van Staat dat van Laguardia het verzoek heeft gekregen het besluit ter kennis van de Duitsche regeering te brengen* den letterlijken tekst van den brief zal inde- deelen, doch dat men er de voorkeur aan zal hechten, diplomatieke taal te gebruiken. De Engelsche regeeriaig zegt taaar steun toe voor de handhaving van de orde. De Times meldt, dat het Britsche kabinet zich geruimen tijd bezig gehouden heeft met den toestand ln Palestina. De hooge commis saris te Jeruzalem heeft van de regeering de verzekering ontvangen, welken hy noodzake iyk achtte voor de handhaving van de orde, Te Jfaffa opnieuw de uitzonderings toestand afgekondigd. Te Jaffa is in verband met de incidenten* die in den Loop van den dag van gisteren heb ben plaats gevonden, opnieuw de uitzonde ringstoestand afgekondigd. Vyf Tydetia een nachtelijke oefenvlucht van militaire vliegtuigen naby Agadir, waren de toestellen door mist gedwongen te dalen. Twee vliegtuigen werden hlerby vermist By onderzoek bemerkte men ten Noorden van Tizmtt een vliegtuig, dat omlaag was gestort, de beide inzittenden waren ver brand, Het andere toestel was ten Oosten van Agadir tegen een heuvel gevlogen, waar by de drie inzittenden om het leven waren gekomen. 82) ..Wonderlyk, zooals u dat verklaart, Renate kien..." zegt Margot met stralende oogen. ..Ach..,", Renate breidt onwillekeurig haar hrmen uit,... ik zou daarmee ook zoo graag to n steentje willen bydragen tot het prediken van het evangelie der naastenliefde, wy moe- n God's voorbeeld volgen en bruggenbou wers onder elkaar zyn... Niet den staf breken 0ver het vergryp van onze naasten en niet hitsluiten hen allen, die gefaald hebben om duizend en een reden... En daar, waar de ^ende een kloof heeft geschapen, waarin het utrecht als een breede, scheidende stroom usschen de menschen bruist, daar moeten we ten gouden brug slaan, die den eenen oever toet den anderen verbindt... Dan zal ook de ten den ander verheffen tot ver boven zyn tegenwoordig bestaan,.." De korte pauze, welke op deze woorden Wt'gt ia van een zfii(jzaam verwachtend zwy- Als Margot het gesprek weer wil op- htten. wordt de deur van de huiskamer ge opend ••Ach... Heb je bezoek...?" Verrassing, twyfei en teleurstelling liggen ln deze woor den van Sylvester Vonberg, die aarzelend ln de deuropening blyft staan. Renate treedt haastig op hem toe en neemt zyn hand. „Ja en allerprettigst bezoek zelfs... kom maar binnen..." Margot heeft zich omgekeerd. Zy is plotse ling doodsbleek geworden. Daar zy echter met haar rug naar het raam staat, ontgaat Renate haar veranderde gelaatsuitdrukking, welke nu slechts een schier verbysterende vyandig- heid verraadt. „Dit is Frelherr van Berg, tydelyk myn gast in de Lantaarn... en dit beste Sylvester, is Margot Sellert van het Münchener Kleln- tooneel", stelt Renate belden aan elkaar voor en haastig laat zij erop volgen: „Misschien ken je juffrouw Sellert al als actrice...?" „Natuuriyk..." stamelt hy, „ik herinner me... dat wil zeggen..." Renate ontwaart de hulpeloosheid van zyn blik, welke zeldzaam verlegen en met iets van een pymyk dringende smeekbede op de zwygend afwachtende actrice gericht blyft Daardoor dringt het nu pas tot haar door, dat de aanwezigheid van Margot Sellert vol komen ln stryd is met hun stilzwygende over eenkomst om niemand tot de Lantaarn toe te laten. Maar deze aarzeling duurt slechts kort. Er ls nu toch niets meer aan te ver anderen. Het beste is, dat Sylvester uit den nood een deugd maakt en zich langzamerhand weer aan de buitenwereld tracht te wennen. Dat kan toch zoo moeiiyk niet zijn voor iemand, die zich door Uefde gesterkt weet. Het tweetal, dat zelf al te zeer door het verrassende van deze ontmoeting in beslag ls beslag is genomen, heeft haar voorbijgaande verlegenheid in 't geheel niet bemerkt. „Houd jy Juffrouw Sellert zoo lang gezel schap, dan kan ik me even van m'n huls- vrouweiyke plichten kwyten", zegt Renate, op hetzelfde oogenbllk reeds de kamer ver latend. Seconden lang zwygen, een lange, achterdoch tige stilte, die als een onzichtbaar monster op de loer ligt. Tenslotte is het de vrouw, die de spanning verbreek. „Frelherr von Berg", zegt zy langzaam en op elk woord de klemtoon leggend, „dat ls wel een zeer brutaal stukje, dat je je daar veroorlooft..." „Zwijg...!" valt de man haar in de rede. Zijn stem klinkt heesch. In zyn blik ligt slechts angst te lezen. In kleine druppels parelt het zweet op zyn voorhoofd. „De schyn ls tegen me, Ik weet het, maar wat jy op het oogenbllk denkt, dat is niet waar... Alles is heel anders dan je veronderstelt... Geloof me..." „Geen woord geloof Ik van hetgeen je zegt!" Margot's zachte stem klinkt thans vlijm scherp. Hij krimpt ineen, „Ik kan je dat alles nu niet direct verklaren... zoo ln een paar mi nuten..." „Ik ben ook absoluut niet niuewsgierig naar de laatste heldendaad van Sylvester Vonberg", geeft zy op snydend-koelen toon ten ant woord. Een laatste poging waagt hy tegen haar yzig verzet, als hy bedelt: „Toe verraad me niet...!" Om Margot's expressieven mond ligt een trek van grenzenlooze minachting: „Wees maar niet bang ridder van de droevige figuur... Aanbrengen ligt niet in m'n aard... Bovendien moet ieder voor zichzelf maar uit maken, wat hy aan j. heeft duidelyker gezegd: zich door jou laten beetnemen... Maar Renate Lien is toch elgeniyk veel te goed voor iemand als jy... dat mag toch niet..." Daar zy een oogenbllk aarzelt, neemt Syl vester Vonberg onmiddeliyk het woord over. Bijna smeekend tracht hy haar te overtuigen van zyn goede bedoelingen: „zy ls de verpersoonlyking van alles wat rein en edel ls... de mensch geworden goed heid... Aan haar heb lk m'n leven te danken alles... Ach, dat kan jy immers niet weten. Maar dit zweer ik je: Als ik ooit slecht ge weest ben, dan nooit tegen over deze vrouw Haar wil ik dienen... Zoo eerlyk vervuld ben ik van..." „Houd me ten goede, dat ik ten opzichte van je eerlijke gezindheid eenige twyfel koe ster", zegt Margot nuchter, „een twyfel, die me, m'n eigen ervaringen in aanmerking ge nomen, niet geheel misplaatst ïykt... Boven dien ls er een kinderiyke naïviteit voor noodig om te verwachten, dat iemand als jy nog op het rechte pad kan worden terug gebracht... zelfs niet door deze, werkeHjk byzondere vrouw... Enfin, daar zullen we maar over zwygen. Zooals lk al zei de dingen hier op hun beloop laten, maar de duideiyke wenk van het noodlot, welke deze onverwachte ont moeting heeft gekenmerkt, mogen we toch niet negeeren... Je weet, dat we nog een klein rekeningetje te vereffenen hebben. En die moet nu voldaan worden, m'n waarde..." Sylvester Vonberg, die reeds een zucht van verlichting heeft geslaakt, schrikt opnieuw als hy op zoo onbarmhartige wyze aan een oude schuld wordt herinnerd. Hy moet er kennen, dat hy daar niet onderuit zal kunnen, Terwyi Margot Sellert Vonberg beveelt den volgenden dag om 8 uur op een bepaalde plaats ln de Lanser-hoogten op haar te wach ten, denkt ze bevredigd hoe handig ze toch daarmee de gelegenheid waarneemt om een onbedachtzaam oogenbllk uit haar leven on gedaan te maken... Er gaat toch niets boven het rustige zelfvertrouwen van een, van alle gevoelsballast, zooala liefde, medeiyden en dergely'ke hinderlyke gewaarwordingen, ge speend gemoed... Als Renate kort daarop terugkomt, zegt Margot met een, de goede actrice kenmer kende, uitstekend gespeelde onbevangenheid: „Meneer van Berg heeft my zooeven zooveel vleiends over myn „Nora" gezegd, dat het bezoek aan uw gezellige woning my werkeiyk de eene verrassing na de andere biedt... Maar nu wil ik u toch niet langer ophouden..." „Het is ons werkeiyk een buitengewoon genoegen geweest kennis met u te mogen maken", verzekert Renate, wie by Margot's woorden een steen van het hart ls gevallen. Met een snellen, teederen blik zoekt zy het gelaat van den man, die haar glimlachend toeknikt. Dan vergezelt zy haar gast naar buiten. „Jammer, dat uw vacantie al byna ten einde ls", zegt ze by het afscheid nemen. „Ja, daar is helaas niets aan te doen; over morgen zullen de koffers gepakt moeten wor den", antwoordt Margot. „Ik hoop dat het verbiyf aan het Lanser- meer u goed ls bekomen. Eigeniyk is het daar voor rustbehoevenden nog beter dan ln Iglis... In ieder geval wensch lk u een zeer voorspoe dige reis... en behouden thuiskomst... ja en „de gouden brug" ontvang u dezer dagen... ik zal er den noodigen spoed mee betrachten nee, nee, geen dank... Ik vind het zelf veel te leuk, dat m'n novelle nog voor zy ge drukt ls, door de radio zal worden voorge dragen... en nog wel door u..." By deze harteiyke woorden van de schryf- ster bekruipt Margot Sellert een gevoel van verlegenheid en schaamte. Maar zy weet het als een zwakte te overwinnen. „Nogmaals hartehjk dank, mevrouw..," „Wel thuis, Juffrouw Sellert..* en alles goeds..." Terwyi de actrice la flinken peut den terug weg aanvaardt, treedt Renate op Sylvester toe, die diep ln gedachten door het raam naar buiten staart. zy steekt haar arm door den zyne en ver- telt hem de reden van Margot Sellert'a on verwacht bezoek. „Hoewel het geenszins m'n bedoeling, noch m'n wensch is geweest een derde in de Lan taarn te halen, heeft het misschien toch ook z*n goede zyde, dat het ongewild zoo geloo- pen is," tracht ze hem voorzichtig te over reden. En daar hy slechts zwygend knlki* vervolgt ze: „Weet je, liefste... eens moet Je toch weer met Iemand spreken uit die groote wereld, waarin wy ons eigen wereldje heb ben opgebouwd. Want op den duur is het toch onmogeiyk om ons geheel van de samen leving af te zonderen. Je hebt immers ook direct zoo gemakkeiyk een onderwerp voor een geanimeerd gesprek met die actrice ge vonden... Geloof me, je zult de crisis gauw genoeg overwonnen hebben.,, die menschen* schuwheid...'! „Je hebt geiyk," valt hy haar in de red' „Het ls zoo volkomen juist, wat je zegt, di lk, terwyi jy van die dame afscheid nam, zelf al overdacht heb, of het niet goed zod zyn, dat lk zelf eens naar Innsbruck ging ota verschillende dingen in orde te maken. d 't Beste dunkt het me, dat ik dat direct mor gen doe... Misschien kan ik onmiddeliyk na het eten gaan, als je er geen bezwaar tegea hebt „Natuuriyk niet!" Renate verwondert ziek wel eenigsztns, dat hy zonder haar wil gaan, maar zy komt er niet toe aan deze gedacht# uiting te geven. Want met onstuimige too- derheid neemt hy haar ln zyn armen en teiv wyi hy haar gelaat met kussen bedekt, fluia* tert hy haar in het oori (Wordt vervolgd^

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 1