Buitenlandsch Overzicht.
DE GOUDEN
BRUG
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
SP00RGRACHT 1
Luchtvaart
No. 7751
EERSTE BLAD
DONDERDAG 14 MEI 1936
64ste JAARGANG
Over den tot keizer gepromoveerden koning van Italië. - Zal
Italië den Volkenbond verlaten nu Abessinië aan de Raadstafel
blijft en de sancties toegepast blijven?
3 maal per dag Den Helder-
Amsterdam.
Verbinding met geheel West-Friesland.
Aloisi naar Rome
teruggeroepen.
Gaat Italië uit den Volkenbond?
De resolutie van den
Volkenbond.
Kortere arbeidstijd voor mijnwerkers
De Italianen in Abessinië.
ONDER GARANTIE
LAGE PRIJZEN
VAKKUNDIGE UITVOERING
FIRMA
TEL. 249
Het reserve personeel van de
Italiaansche luchtmacht.
De exploitatie van het
veroverde "gebied.
De bijeenkomst der
Locarno-mogenheden
Stijging der Volkenbonds
contributies.
Amerikaansche burgemeester»
weigeren naar Duitschland
te gaan.
De onlusten in Palestina.
Twee vliegtuigen verongelukt
in Marokko
FEUILLETON.
ROMAN VAN
HANNO PLESSEN.
-
COURANT
Abonnement per 8 maanden by voorultbet.i Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland f 2.—,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, Idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 et; fr. p. p. 6 et Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DB BOER
Uitgave N.V. Drukkeifl v/h. C. DB BOER Jr.
Bureau! Koningstraat 78 Telefoon! 50 en 412
Post-Girorebening No, 16066.
ADVEBTENTIËNJ
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te buur) b\J vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; ty) niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Italië heeft zyn kei
zerrijk. We hebben daar
Dinsdag over geschre
ven en kunnen vandaag
constateeren, uit de be
sprekingen die te Genève gevoerd zyn, dat
de mogendheden toch niet naar Mussolini's
wil de annexatie van Abessinië erkend heb
ben of erkennen zullen „Italië", dat mate
rieel overwonnen heeft, heeft moreel de ne
derlaag geleden", lazen we dezer dagen in een
artikel van een vooraanstaand journalist ln
ons land. In dat zelfde artikel werd gewezen
op de waarde van den Volkenbond. Zonder
den Volkenbond had de moreele nederlaag
voor Italië nooit zoo groot kunnen zijn. 52
Staten hebben de daad van Italië veroordeeld
en al heeft de Bond den oorlog en de annexa
tie niet kunnen verhinderen. Italië ls gebrand
merkt. Doch daarover wilden we het hier
eigenlijk niet hebben. We vonden dezer dagen
in de Avondpost van den hoofdredacteur, den
heer Hans, een artikel onder het hoofd:
„Keizer!" en daaraan ontleenen we eenige
passages, om de comedie te laten zien, die
Mussollni gespeeld heeft, door de promotie
van koning Emanuel.
De heer Benito Mussollni heeft den Koning
van Italië tot Keizer van Abessinië gepro
moveerd, zegt de schrijver en vervolgt dan:
Als er niet zulk een verschrikkelijke tra
gedie aan dit feit verbonden was, zou men
neiging gevoelen er om te glimlachen. Want
dan zou het iets van een operette hebben.
De man, wiens K o n i n g s-titel en wiens
positie reeds volledig verduisterd en ineen ge
schrompeld waren onder en door de figuur
van den fascistischen dictator, omdat voor
het fascisme de dictator begin en einde is,
krijgt er nu een keizers-titel bjj. W(j zullen
hier nu echter over zwijgen en laten de vrjj-
wel vergeten figuur, die zoogenaamd aan het
hoofd van Italië staat. („Had Italië nog een
Koning?" vroeg ons gisteren iemand met
evenveel ernst als verbazing) verder zoo goed
als onbesproken. Maar een tragi-komedle is
dit alles wèl.
Wat riep de Duce Zaterdagavond uit? „Het
volk van Italië, dat met zijn bloed het
(keizer)-rijk heeft geschapen, zal het met
zyn arbeid vruchtbaar maken." Vergiste hy
zich niet een beetje? Is dit keizerschap
alléén veroverd door Italiaansch bloed? Zijn
de kleurlingen uit Abessinië, niet menigmaal
vooruit-geschoven op het slagveld, om tegen
hun rasgenooten te vechten? Hjj zei nog
meer. „Italië ls een rijk des vredes, omdat
Italië den vrede wil voor zich en voor allen
en omdat het slechts oorlog voert, wanneer
het daartoe door de noodzakelijkheid wordt
gedrongen". Een rijk des vredes, dit Italië!
Waarin de „noodzakelijkheid" van oorlog
hierin wordt gezocht, dat het land koloniale
Uitbreiding behoeft, en dus neemt wat het
noodig heeft. Een rijk des vredes; dit zegt
dezelfde man, die bij het begin van den oor
log tot zijn soldaten uitriep:
„Hebben wij niet altijd gehoopt op het ge
vecht? Is het niet het kenmerk van het fas
cisme, dat het de risico's van een helden
leven verkiest boven de lamlendigheid van een
onbenullig bestaan?"
Een land, dat door zulke opvattingen wordt
geregeerd, heet nu „een rijk des vredes".
Keizer. Hoe zal Europa er op reageeren?
Wat zal Engeland doen, dat door dezen loop
van zaken toch in zijn diplomatiek beleid wel
zwaar getroffen wordt, wat de Volkenbond?
Waar gaat het heen met onze verscheurde
wereld, wanneer de brute, niets ontziende
machts-idee met de meest verfoeilijke midde
len zulke uiterlijke successen weet te schep,
pen en de rest der wereld voor voldongen
feiten stelt en met verwatenheid trotseert?
Hoe zal het gaan met de sancties? Allemaal
vragen, die rijzen, en wy benijden het lot der
staatslieden van goeden wille niet, die in deze
omstandigheden leiding moeten geven in
Europa.
Wieringermeer - Medemblik - Hoorn -
Keizer. Muziek. Illuminatie. Ontzaglijke
geestdrift. Gejubel.
Wat zal hij gevoeld hebben, de nieuwe
Keizer van Abesinië, (van wien wij als
mensch niets ongunstigs weten, maar die
zich naar deze dingen schikken moet, omdat
de dictator het wil), toen hy zich weer te
rugtrok in zyn kamers? Zag zijn geestesoog
onder den met sterren beparelden Abessini-
schen hemel de ïy'ken liggen van hen, die ge
stikt zyn in wolken van gifgas? Of trachtte
hij in de toekomst te schouwen, als over dit
alles het rechtvaardige vonnis der historie
zal worden gestreden?
KeizerI
We schreven in den
aanvang van dit over
zicht dat het voor Italië
een bittere pil was dat
de Volkenbond besloten
heeft de sancties nog te
handhaven en de annexa
tie van Abessinië niet te
erkennen en dus de Abessijnsche vertegen
woordiger rustig op zyn plaats te laten.
Mussolinl was daarover zoo gebelgd dat hy
de Itallaansche vertegenwoordigers te Genève
oogenblikkeiyk terugeroepen heeft Hy heeft
bepaald gedacht de Volkenbondsleden te kun
nen overdonderen met een zoo grof mogeiyk
optreden. Men heeft zich echter weinig aan
getrokken van Mussolini's daad en is rustig
doorgegaan met zijn beraadslagingen, als Ls
dan ook de kwestie ItaliëAbessinië, ver
schoven tot half Juni, als Frankrijk vertegen
woordigd kan zijn door een regeering, die
zeggenschap heeft.
De vraag wordt nu wel gesteld of Italië
uit den Volkenbond zal treden. Het ls een
openbaar geheim, dat vooruitstrevende ele
menten ln de fascistische party en ln den
grooten fascistischen raad er voor zouden
zyn als Mussollni zich geheel losmaakte van
den Volkenbond.
Het Romelnsche blad Trtbuna schryft, dat
het vertrek van de Itallaansche legatie uit
Genève nog ln het geheel niet beteekent dat
Italië uit den Volkenbond zal treden. Aange
zien men evenwel voort schynt te willen gaan
met het toepassen van sancties, moet men
dit zien als een repressaille, gehee' ln strijd
met den geest van het pact, zoodat Italië
niets anders overbleef dan zich niet meer te
bemoeien met hetgeen te Genève geschiedde.
We wachten dus af. De komende weken
kunnen weer vol verrassingen zyn.
Naar Reuter uit Genève meldt heeft de
Itallaansche gedelegeerde Alolsl opdracht ge
kregen, Genève te verlaten en nog Dinsdag
naar Rome terug te keeren,
Naar Reuter nader meldt heeft Aloisi aan
Avenol zyn instructie om Genève met de ge-
heele Itallaansche delegatie te verlaten, mee
gedeeld.
In Volkenkringen is nog onbekend of dit
beteekent dat Italië voornemens is den Vol
kenbond te verlaten.
Het vertrek van de Italiaansche delegatie
uit Genève beeft geeneriet wyziging gebracht
in de gisteren voorgenomen gedragslijn van
den Volkenbond ten opzichte van punt acht
tien van de agenda, waarvan Aloisi de schrap
ping had verlangd. Punt achtien ls Dinsdag
in openbare raadsvergadering behandeld,
waarby natuurlijk Wolde Mariam weer als
vertegenwoordiger van Abessinië aan de tafel
van den Volkenbondsraad plaats nam.
Voorzitter Eden deelde mee, dat ln bespre
kingen tuschen tal van leden van den Volken-
bondsraad overeenstemming over den tekst
van de resolutie was verkregen. Deze resolu
tie heeft den volgenden inhoud:
„De Volkenbondsraad, bijeengekomen
om het geschil tusschen Italië en Abes
sinië te bespreken, brengt de in deze aan
gelegenheid in den boezem van den Vol
kenbond sinds 8 October 1935 gedane
vaststellingen en genomen beslissingen in
herinnering:
Meent, dat een uitstel der besprekingen
noodzakeiyk ls om aan zyn leden de ge
legenheid te geven tot een bestudeering
van den door de ernstige nieuwe stappen
van de Itallaansche regeering geschapen
toestand;
Besluit op 15 Juni zyn beraadslagingen
over dit onderwerp te hervatten en is vaa
oordeel, dat geen reden bestaat om in den
tusschentyd de maatregelen te wijzigen,
die in gemeen overleg door de leden van
den Volkenbond tot dusver zyn genomen."
Deze laatste zinsnede van de resolutie moet
beschouwd worden te beteekenen, dat voor-
loopig de commissie van achttien en 'de
coördinatiecommissie niet zullen worden by-
eengeroepen voor een bespreking van een
eventueel voorstel tot opheffing der sancties.
Zuid-Amerlka voorbehouden.
Van de Europeesche raadsleden heeft nie
mand een woord gezegd, zy namen allen stil
zwijgend de resolutie aan, daardoor dus
tevens te kennen gevend van meening te zyn,
dat de sancties althans tot de nieuwe raads-
byeenkomst van half Juni worden voortgezet
Voorzitter Eden nam acte van twee voor
behouden van de gedelegeerden van Argen
tinië en Ecuador en van stemonthouding van
Chili en verklaarde hierop de voorgestelde
resolutie voor aangenomen
In de zitting van de Internationale arbelds-
conferentie op 5 Juni a.s. zal een Internatio
nale conventie worden voorgesteld, om de
werktyden der 5% millioen mijnwerkers van
de geheele wereld te verkorten.
Deze conventie vormt een deel van het
programma van het Internationale arbeids
bureau, dat tot doel heeft ln alle takken van
industrie de 40-urige werkweek in te voeren.
De Brltsche ambulance moet Abes
sinië verlaten.
Het Britsche Roode Kruis heeft van het
Italiaansche opperbevel het verzoek ontvan
gen, binnen twee weken de hoofdstad te ver
laten. De Italianen zullen zich belasten met
de verzorging van de gewonden van deze am
bulance.
Onderwerpingen.
Naar Stefanl uit Dzjiboeti meldt, hebben
verscheidene Abessynsche hoofden, die naar
Dzjiboeti gevlucht waren, op het Itallaansche
consulaat een acte van onderwerping getee-
kend. Onder hen bevindt zich dedzjas Apte
Mikael, de aanvoerder van het kamp te Daga-
boer, die verklaarde, dat 5000 krygslieden ln
het Zuiden en nog 700 man uit de streek van
Aroessi, die onder zijn bevel stonden, bereid
zyn de wapens neer te leggen.
De Britsche regeering officieel in
kennis gesteld van de annexatie,
De Britsche regeering is Dinsdagochtend
officieel in kennis gesteld van de annexatie
van Abessinië door Grandi, die de tekst van
de annexatiewet heeft overhandigd op het
departement van buitenlandsche zaken.
Ook ter kennis gebracht van de
regeeringen.
Alle Italiaansche gezanten hebben gisteren
de regeeringen, waarby zy geaccrediteerd zyn,
van deze decreten in kennis gesteld,
Nog steeds troepen verschepingen.
De verscheping van troepen en materiaal
naar Oost-Afrika worden systematisch voort
gezet. Gisteren zijn het s.s. Principessa Gio-
vanna met 1650 officieren en soldaten aan
boord en het groote vllegtuigmoederschip
Miraglia, van Napels vertrokken.
DE ENGELSOHEN TE ADDIS ABEBA.
In antwoord op een vraag in het Lagerhuis
heeft Baldwin meegedeeld, dat de regeering
aan den Engelschen gezant te Addis Abeba,
Sir Sydney Barton opdracht had gegeven om
de Italiaansche autoriteiten te erkennen als
de militaire bezettingsmacht, volgens de rege
len van het Internationale recht. Ook de En-
gelsche onderdanen waren gehoorzaamheid
schuldig aan de beschikkingen die de bezet
tende mogendheid zou nemen. Hierin lag niets
byzonders en voor blanken van Iedere natio
naliteit gold dezelfde regel.
VERHUIZINGEN
C. KiESEWETTER
Een oefenttyd van 4 maanden.
In de Italiaansche staatscourant van giste
ren staat een oproep voor alle gebreveteerde
reserve-officieren, onderofficieren en soldaten
van de luchtmacht, die een oefentyd van vier
maanden moeten doormaken,
Een interview met graaf Giano.
Graaf Ciano, de Italiaansche minister van
propaganda, die vandaag naar Italië terug
keert heeft den vertegenwoordiger van het
Duitsche nieuwsbureau te Asmara gisteren
een onderhoud toegestaan, waarin hy o.m,
verklaarde, dat hy volkomen beseft welke
taak hem als minister van propaganda wacht,
Het is er om te doen iedereen duldeiyk te
maken, dat Italië niet maar om zelfzuchtige
redenen het nieuwe imperium in het leven
heeft geroepen. Zeker, de Italianen hebben
steeds gedroomd van herstel van hun vroe
gere positie in de wereld, maar by de ver
overing van Abessinië heeft hun toch, boven
de bevrediging van zuiver nationale belangen,
het doel voor oogen gestaan van het openen
van gebieden, die tot dusver yverzuchtlg be
waakt en braak liggende gehouden werden.
De taak, die Mussollni zich gesteld heeft is
in ieder opzicht zoo zorgvuldig voorbereid,
dat het prlncipieele succes niet kon ultbiyven,
ofschoon byna alle militaire deskundigen de
grootste moeilijkheden voorspeld hadden.
De oorlog is gewonnen, zoo ging graaf
Ciano verder, het is thans zaak den vrede te
winnen, Dertig jaren van opbouwend werk
wachten het Italiaansche volk, maar reeds
over tien, misschien ook vyf jaar, zal de
wereld zcih kunnen overtuigen, dat de Ita
liaansche belofte Abessinië welvaart en vrede
te brengen, geen ijdel woord is geweest. Het
is er om te doen het veroverde land in sociaal,
oeconomlsch en financieel opzicht nuttig te
maken voor de wereld en gebruik te maken
van zyn ontzaglyke bodemrykdommen. De
Abessijnen zullen den Romeinschen vrede des
te meer weten te waardeeren, daar hun ten
gevolge van de methode der vroegere Abes
sijnsche regeeringen welvaart zoo goed als
ontzegd geweest ls. De politieke kwesties, die
in verband met de hervorming van het vroe
gere rijk van den negus opduiken, zullen met
hetzelfde meesterschap opgelost worden, dat
ten toon is gespreid by den gelukkigen afloop
van den veldtocht.
Afwachting tot het Buitsehe ant
woord op de Britsche vragenlijst.
De correspondent van de Nw. Rott. Crt. te
Genève telefoneerde Dinsdagavond:
Eden, Paul Boncour en van Zeeland zyn
Dinsdagmiddag byeen geweest ter voortzetting
van de op 10 April alhier gehouden bespre
kingen over de door de schending van het
verdrag van Locarno ontstane internationalen
toestand. Aloisi was ook by deze besprekingen
niet tegenwoordig.
Na afloop werd het volgende communiqué
uitgegeven:
De vertegenwoordiger» van België, Frank
rijk en Engeland, zich te Genève bevindend
ter gelegenheid van de 92ste zitting van den
Volkenbondsraad, zyn bijeengekomen, zooals
op 10 April tusschen de Locarno-mogendheden
was afgesproken. Den nadruk leggend op het
belang van een zoo spoedig mogelijke voltooi
ing van de ondernomen bemoeiingen, hebben
zij moeten vaststellen, dat een onderzoek,
waartoe de Britsche gedelegeerde op hun
verzoek is overgegaan, om zekere punten uit
het Duitsche memorandum tot klaarheid te
brengen, nog niet is geëindigd.
Onder deze omstandigheden hebben de ver
tegenwoordigers van België, Frankrijk 3a
Engeland erkend, dat het gewenscht ls hun
beslissingen tot een latere byeenkomst uit te
stellen, zy zyn van oordeel, dat zoodra het
Duitsche antwoord op de Britsche vragenlijst
zal zyu ontvangen, de Locarno-mogend heden
zonder verwyi met elkaar in voeling moeten
treden voor een nadere gedachtenwisseling.
Voor de maand April is de financxeele
positie van den Volkenbond opnieuw verbeterd
en tot dusver is 1936 een recordjaar wat het
betalen van contributies betreft. Op 30 April
J.l. was van het totale bedrag van 28,279,000
goudfrancs, juist ruim 40 procent ontvangen,
vergeleken met 87 procent op denzelfden,
datum verleden jaar.
De Manchester Guardian meldt uit New-
York, dat de conferentie van burgemeester»
ln de Vereenigde Staten geweigerd heeft deel
te nemen aan het internationale congres van
gemeentebesturen, dat in Juni a.s. te Berlijn
en MUnchen zal worden gehouden.
Deze weigering wordt tot uitdrukking ge
bracht in een brief van den burgemeester van
New-York, Laguardia, die president is van
de burgemeesters-organisatie.
In dit schrijven verklaart Laguardia o.m.
dat het tameUjk paradoxaal schynt, Indien
gemeentebesturen byeenkomen voor bespre
kingen over plaatselyk zelfbestuur in een
land, waar gemeentelijk zelfbestuur is ver
nietigd.
Men acht het niet waarschijniyk, dat het
departement van Staat dat van Laguardia
het verzoek heeft gekregen het besluit ter
kennis van de Duitsche regeering te brengen*
den letterlijken tekst van den brief zal inde-
deelen, doch dat men er de voorkeur aan zal
hechten, diplomatieke taal te gebruiken.
De Engelsche regeeriaig zegt taaar
steun toe voor de handhaving van de
orde.
De Times meldt, dat het Britsche kabinet
zich geruimen tijd bezig gehouden heeft met
den toestand ln Palestina. De hooge commis
saris te Jeruzalem heeft van de regeering de
verzekering ontvangen, welken hy noodzake
iyk achtte voor de handhaving van de orde,
Te Jfaffa opnieuw de uitzonderings
toestand afgekondigd.
Te Jaffa is in verband met de incidenten*
die in den Loop van den dag van gisteren heb
ben plaats gevonden, opnieuw de uitzonde
ringstoestand afgekondigd.
Vyf
Tydetia een nachtelijke oefenvlucht van
militaire vliegtuigen naby Agadir, waren de
toestellen door mist gedwongen te dalen.
Twee vliegtuigen werden hlerby vermist
By onderzoek bemerkte men ten Noorden
van Tizmtt een vliegtuig, dat omlaag was
gestort, de beide inzittenden waren ver
brand, Het andere toestel was ten Oosten
van Agadir tegen een heuvel gevlogen, waar
by de drie inzittenden om het leven waren
gekomen.
82)
..Wonderlyk, zooals u dat verklaart, Renate
kien..." zegt Margot met stralende oogen.
..Ach..,", Renate breidt onwillekeurig haar
hrmen uit,... ik zou daarmee ook zoo graag
to n steentje willen bydragen tot het prediken
van het evangelie der naastenliefde, wy moe-
n God's voorbeeld volgen en bruggenbou
wers onder elkaar zyn... Niet den staf breken
0ver het vergryp van onze naasten en niet
hitsluiten hen allen, die gefaald hebben om
duizend en een reden... En daar, waar de
^ende een kloof heeft geschapen, waarin het
utrecht als een breede, scheidende stroom
usschen de menschen bruist, daar moeten we
ten gouden brug slaan, die den eenen oever
toet den anderen verbindt... Dan zal ook de
ten den ander verheffen tot ver boven zyn
tegenwoordig bestaan,.."
De korte pauze, welke op deze woorden
Wt'gt ia van een zfii(jzaam verwachtend zwy-
Als Margot het gesprek weer wil op-
htten. wordt de deur van de huiskamer ge
opend
••Ach... Heb je bezoek...?" Verrassing,
twyfei
en teleurstelling liggen ln deze woor
den van Sylvester Vonberg, die aarzelend ln
de deuropening blyft staan.
Renate treedt haastig op hem toe en neemt
zyn hand.
„Ja en allerprettigst bezoek zelfs... kom
maar binnen..."
Margot heeft zich omgekeerd. Zy is plotse
ling doodsbleek geworden. Daar zy echter met
haar rug naar het raam staat, ontgaat Renate
haar veranderde gelaatsuitdrukking, welke
nu slechts een schier verbysterende vyandig-
heid verraadt.
„Dit is Frelherr van Berg, tydelyk myn
gast in de Lantaarn... en dit beste Sylvester,
is Margot Sellert van het Münchener Kleln-
tooneel", stelt Renate belden aan elkaar voor
en haastig laat zij erop volgen: „Misschien
ken je juffrouw Sellert al als actrice...?"
„Natuuriyk..." stamelt hy, „ik herinner
me... dat wil zeggen..."
Renate ontwaart de hulpeloosheid van zyn
blik, welke zeldzaam verlegen en met iets
van een pymyk dringende smeekbede op de
zwygend afwachtende actrice gericht blyft
Daardoor dringt het nu pas tot haar door,
dat de aanwezigheid van Margot Sellert vol
komen ln stryd is met hun stilzwygende over
eenkomst om niemand tot de Lantaarn toe
te laten. Maar deze aarzeling duurt slechts
kort. Er ls nu toch niets meer aan te ver
anderen. Het beste is, dat Sylvester uit den
nood een deugd maakt en zich langzamerhand
weer aan de buitenwereld tracht te wennen.
Dat kan toch zoo moeiiyk niet zijn voor
iemand, die zich door Uefde gesterkt weet.
Het tweetal, dat zelf al te zeer door het
verrassende van deze ontmoeting in beslag ls
beslag is genomen, heeft haar voorbijgaande
verlegenheid in 't geheel niet bemerkt.
„Houd jy Juffrouw Sellert zoo lang gezel
schap, dan kan ik me even van m'n huls-
vrouweiyke plichten kwyten", zegt Renate,
op hetzelfde oogenbllk reeds de kamer ver
latend.
Seconden lang zwygen, een lange, achterdoch
tige stilte, die als een onzichtbaar monster
op de loer ligt. Tenslotte is het de vrouw, die
de spanning verbreek.
„Frelherr von Berg", zegt zy langzaam en
op elk woord de klemtoon leggend, „dat ls
wel een zeer brutaal stukje, dat je je daar
veroorlooft..."
„Zwijg...!" valt de man haar in de rede.
Zijn stem klinkt heesch. In zyn blik ligt
slechts angst te lezen. In kleine druppels
parelt het zweet op zyn voorhoofd. „De schyn
ls tegen me, Ik weet het, maar wat jy op het
oogenbllk denkt, dat is niet waar... Alles is
heel anders dan je veronderstelt... Geloof
me..."
„Geen woord geloof Ik van hetgeen je zegt!"
Margot's zachte stem klinkt thans vlijm
scherp.
Hij krimpt ineen, „Ik kan je dat alles nu
niet direct verklaren... zoo ln een paar mi
nuten..."
„Ik ben ook absoluut niet niuewsgierig naar
de laatste heldendaad van Sylvester Vonberg",
geeft zy op snydend-koelen toon ten ant
woord.
Een laatste poging waagt hy tegen haar
yzig verzet, als hy bedelt: „Toe verraad
me niet...!"
Om Margot's expressieven mond ligt een
trek van grenzenlooze minachting: „Wees
maar niet bang ridder van de droevige
figuur... Aanbrengen ligt niet in m'n aard...
Bovendien moet ieder voor zichzelf maar uit
maken, wat hy aan j. heeft duidelyker
gezegd: zich door jou laten beetnemen...
Maar Renate Lien is toch elgeniyk veel te
goed voor iemand als jy... dat mag toch
niet..."
Daar zy een oogenbllk aarzelt, neemt Syl
vester Vonberg onmiddeliyk het woord over.
Bijna smeekend tracht hy haar te overtuigen
van zyn goede bedoelingen:
„zy ls de verpersoonlyking van alles wat
rein en edel ls... de mensch geworden goed
heid... Aan haar heb lk m'n leven te danken
alles... Ach, dat kan jy immers niet weten.
Maar dit zweer ik je: Als ik ooit slecht ge
weest ben, dan nooit tegen over deze vrouw
Haar wil ik dienen... Zoo eerlyk vervuld ben
ik van..."
„Houd me ten goede, dat ik ten opzichte
van je eerlijke gezindheid eenige twyfel koe
ster", zegt Margot nuchter, „een twyfel, die
me, m'n eigen ervaringen in aanmerking ge
nomen, niet geheel misplaatst ïykt... Boven
dien ls er een kinderiyke naïviteit voor noodig
om te verwachten, dat iemand als jy nog op
het rechte pad kan worden terug gebracht...
zelfs niet door deze, werkeHjk byzondere
vrouw... Enfin, daar zullen we maar over
zwygen. Zooals lk al zei de dingen hier op
hun beloop laten, maar de duideiyke wenk
van het noodlot, welke deze onverwachte ont
moeting heeft gekenmerkt, mogen we toch
niet negeeren... Je weet, dat we nog een klein
rekeningetje te vereffenen hebben. En die
moet nu voldaan worden, m'n waarde..."
Sylvester Vonberg, die reeds een zucht van
verlichting heeft geslaakt, schrikt opnieuw
als hy op zoo onbarmhartige wyze aan een
oude schuld wordt herinnerd. Hy moet er
kennen, dat hy daar niet onderuit zal kunnen,
Terwyi Margot Sellert Vonberg beveelt den
volgenden dag om 8 uur op een bepaalde
plaats ln de Lanser-hoogten op haar te wach
ten, denkt ze bevredigd hoe handig ze toch
daarmee de gelegenheid waarneemt om een
onbedachtzaam oogenbllk uit haar leven on
gedaan te maken... Er gaat toch niets boven
het rustige zelfvertrouwen van een, van alle
gevoelsballast, zooala liefde, medeiyden en
dergely'ke hinderlyke gewaarwordingen, ge
speend gemoed...
Als Renate kort daarop terugkomt, zegt
Margot met een, de goede actrice kenmer
kende, uitstekend gespeelde onbevangenheid:
„Meneer van Berg heeft my zooeven zooveel
vleiends over myn „Nora" gezegd, dat het
bezoek aan uw gezellige woning my werkeiyk
de eene verrassing na de andere biedt... Maar
nu wil ik u toch niet langer ophouden..."
„Het is ons werkeiyk een buitengewoon
genoegen geweest kennis met u te mogen
maken", verzekert Renate, wie by Margot's
woorden een steen van het hart ls gevallen.
Met een snellen, teederen blik zoekt zy het
gelaat van den man, die haar glimlachend
toeknikt. Dan vergezelt zy haar gast naar
buiten.
„Jammer, dat uw vacantie al byna ten
einde ls", zegt ze by het afscheid nemen.
„Ja, daar is helaas niets aan te doen; over
morgen zullen de koffers gepakt moeten wor
den", antwoordt Margot.
„Ik hoop dat het verbiyf aan het Lanser-
meer u goed ls bekomen. Eigeniyk is het daar
voor rustbehoevenden nog beter dan ln Iglis...
In ieder geval wensch lk u een zeer voorspoe
dige reis... en behouden thuiskomst... ja en
„de gouden brug" ontvang u dezer dagen...
ik zal er den noodigen spoed mee betrachten
nee, nee, geen dank... Ik vind het zelf
veel te leuk, dat m'n novelle nog voor zy ge
drukt ls, door de radio zal worden voorge
dragen... en nog wel door u..."
By deze harteiyke woorden van de schryf-
ster bekruipt Margot Sellert een gevoel van
verlegenheid en schaamte. Maar zy weet het
als een zwakte te overwinnen.
„Nogmaals hartehjk dank, mevrouw..,"
„Wel thuis, Juffrouw Sellert..* en alles
goeds..."
Terwyi de actrice la flinken peut den terug
weg aanvaardt, treedt Renate op Sylvester
toe, die diep ln gedachten door het raam
naar buiten staart.
zy steekt haar arm door den zyne en ver-
telt hem de reden van Margot Sellert'a on
verwacht bezoek.
„Hoewel het geenszins m'n bedoeling, noch
m'n wensch is geweest een derde in de Lan
taarn te halen, heeft het misschien toch ook
z*n goede zyde, dat het ongewild zoo geloo-
pen is," tracht ze hem voorzichtig te over
reden. En daar hy slechts zwygend knlki*
vervolgt ze: „Weet je, liefste... eens moet Je
toch weer met Iemand spreken uit die groote
wereld, waarin wy ons eigen wereldje heb
ben opgebouwd. Want op den duur is het
toch onmogeiyk om ons geheel van de samen
leving af te zonderen. Je hebt immers ook
direct zoo gemakkeiyk een onderwerp voor
een geanimeerd gesprek met die actrice ge
vonden... Geloof me, je zult de crisis gauw
genoeg overwonnen hebben.,, die menschen*
schuwheid...'!
„Je hebt geiyk," valt hy haar in de red'
„Het ls zoo volkomen juist, wat je zegt, di
lk, terwyi jy van die dame afscheid nam,
zelf al overdacht heb, of het niet goed zod
zyn, dat lk zelf eens naar Innsbruck ging ota
verschillende dingen in orde te maken. d
't Beste dunkt het me, dat ik dat direct mor
gen doe... Misschien kan ik onmiddeliyk na
het eten gaan, als je er geen bezwaar tegea
hebt
„Natuuriyk niet!" Renate verwondert ziek
wel eenigsztns, dat hy zonder haar wil gaan,
maar zy komt er niet toe aan deze gedacht#
uiting te geven. Want met onstuimige too-
derheid neemt hy haar ln zyn armen en teiv
wyi hy haar gelaat met kussen bedekt, fluia*
tert hy haar in het oori
(Wordt vervolgd^