Büitenlandsch Overzicht
DE GOUDEN
BRUG
Volkenbondsdag
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIER1NGEN EN ANNA PAULOWNA
Melk verhoogt «w weerstandsvermogen/
No. 7752
EERSTE BLAD
ZATERDAG 16 MEI 1936
64ste JAARGANG
Naar HOORN-AMSTERDAM
en alle andere plaatsen in
West-Friesland
per WACO autobusdiensten.
1899
1918
1936
Zomer
sproeten
SPRUTOL
Bij alle drogisten.
Burggraaf Allenby. f
De Italiaansdie Kamer
bijeen.
Het telegram van den ex-kroonprins
De Engelsch-Russische
doctf onderhandelingen
De vorming van de nieuwe
Fransche regeering.
De Joodsche bevolking
vlucht uit oud-Jeruzalem.
F E U ILLE TON
ROMAN VAN
HANNO PLESSEN.
COURANT
Abonnement per 8 maanden bij vooruitbet.: Heidereet» Courant 1.60; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland f 2.
Nederi. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, Idem per mail en overige
landen 8.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, Lmodeblad resp. f1.20, L50. 1.5a 1.70.
Verechjjnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DB BOER
Uitgave N.V. Drukkerij) v/h. O. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telcstooai B0 en 418
Post-G i j-o rekening No. 16066.
AD7EST1NTI8N:
20 ct per regel (galjard). Ingez, medefl. (kolombreedte als redaction, tekst)
dubbele prjjs. Kleine «dvertentiën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; by sni et-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Starhemberg snijdt neb in de vingers. Regeeringsverandering
in Oostenrijk. - De sancties blijven toegepast.
Starhemberg
vergaloppeert
zich
Starhemberg, de Oos
tenrijkse!» nationaal-so-
cialist, de man van de
Heimwehr, heeft zich
vergaloppeerd met het
zenden van een tele
gram aan Mussolinl, waarin hij de daad van
Italië verheerlijkte. Het telegram, dat de
aanleiding is geworden van zijn verwijdering
uit de regeering laten we hieronder nog eens
volgen:
„In het bewustzijn van fascistische verbon
denheid. innig medelevend met het lot van
het fascistische Italië, wensch Ik uit naam
van hen, die voor de fascistische gedachte
Strijden in Oostenrijk, en uit eigen naam uwe
excellentie van ganscher harte geluk met de
roemrijke en hecrlyke overwinning der Ita
liaanse!» fascistische wapenen over het bar
barendom, met de overwinning van den f&a-
cistischen geest op democratische oneerlijk
heid en huichelarij, met de overwinning van
de fascistische offervaardigheid en gediscipli
neerde vastberadenheid op demagogische leu
genachtigheid. Leve de zelfbewuste leider van
het triomfeerende fascistische Italië. Leve de
overwinning van de fascistische gedachte In
de wereld."
De N. R. Crt schreef Donderdagavond over
de verwijdering van Starhemberg uit de Oos-
tenrijksche regeering o.m.:
Er is verrassend nieuws gekomen uit Wee-
nen.
Aan het dualisme, dat reeds onder Doll-
fuss in het autoritaire regime heerschte,
maar dat pas goed aan het licht kwam na
zijn dood, toen Schuschnigg en Starhemberg
de macht deelden, is een eind gekomen. Het
was vooral den laatste» tijd duidelijk gewor
den, dat dit dualisme op den duur niet zou
zijn te handhaven.
De ontknooping is echter eerder geko
men dan velen verwacht hadden en de
grootste verrassing daarbij, althans voor
de buitenstaanders, is dat Schuschnigg
j thans uitsluitend de macht aan zich ge-
trokken heeft en dat Starhemberg voor-
loopig terzjjde is geschoven.
Uit den invloed van Starhemberg'a Heim-
wehr, die als gewapende politieke formatie
bleef bestaan, terwijl de andere schutterijen,
die meer Schussnigg waren toegedaan, zich
hadden moeten ontwapenen, had men ge
meend te mogen afleiden, dat bj een breuk
in de regeering Starhemberg en niet Schusch
nigg de man zou zijn, die als overwinnaar
uit den strjjd zou komen. Dat men mag spre
ken van strijd en overwinning, blijkt uit een
bericht van Reuter's correspondent, dat in te
genstelling met de gebruikelijke procedure
dat het heele kabinet aftreedt, Schuschnigg
alleen zijn ontslag heeft aangeboden aan pre
sident Miklas met het verzoek daarop het
gansche kabinet te ontslaan, hetgeen Miklas
deed. Daaruit valt op te maken, dat Star
hemberg geweigerd had vrijwillig heen te
gaan en inderdaad is weggezonden.
Veiligste en Goedkoopste reisgelegenheid.
Inlicht.; WACO, Kanaalw. 137, Den Helder.
Het schijnt, dat de prins met den histo-
rischen naam, die «enigen tijd de macht als
het ware voor het grijpen had, het goede
©ogenblik heeft laten voorbijgaan.
Schuschnigg heeft zijn overwinning naar
buiten nog geaccentueerd door ook de leiding
van het vaderlandsche front op zich te ne
men. Starhemberg schijnt inderdaad den
moed en de kracht te missen om hem deze
overwinning nog te betwisten. Hij heeft zjjn
burgerwachten tot kalmte aangemaand.
Men zal moeten afwachten, wat nu de ver
dere loop van zaken te Weenen zal zjjn.
In Italië is men volgens een bericht van
Reuter uit Rome zeer getroffen door het
nieuws van Starhemberg*s val. Schuschnigg,
wel beseffende, dat lij tegenover de nazi-
bedreiging den steun van Italië nog niet ont
beren kan, heeft zich gehaast aan Mussolinl
te seinen, dat hj aan de protocolten van
Rome vasthoudt. Men kan echter heel goed
politieke verbintenissen sluiten en behouden
met staten met een afwijkenden regeeringa-
koera. Dit telegram zegt daarom niets nopens
den verderen loop van zaken in Oostenrijk,
die op het eerste gezicht inderdaad schijnt
te zullen gaan hl een richting, die niet alleen
tegenovergesteld is aan het nationaal-socia-
Iisme, maar ook aan het fascisme.
Laat ons hopen, dat dit inderdaad het ge
val zal blijken.
De sancties zullen tot
ergernis van Italië ge
handhaafd blijven, zoo
schreven we Donderdag
reeds. De eorr. van de
N. R. Crt. te Genève meldde nu Donderdag
avond:
De vertegenwoordiger van Chili in den Vol
kenbondsraad, Rivaz Vicuna, had in een brief
aan Avenol, waarin lij mededeelde, dat de
regeering van Chili van oordeel is, dat de
sancties moeten worden opgeheven, dezen
eenige mate van verwondering te kennen ge
geven dat de commissie van achttien nog niet
is bijeengeroepen, ofschoon de Vasconeelles
als voorzitter der coördinatiecommissie pp 21
April reeds zijn voornemen had uitgesproken
deze commissie spoedig na de Mei-zitting van
den Volkenbondsraad te doen bijeenkomen.
De Vasconcellos heeft thans in een brief
aan den gedelegeerde van "Chili medegedeeld,
dat zjjn plan om de commissie van achttien te
doen bijeenkomen spoedig na de Mei-zitting
van den Volkenbondsraad, toerustte op de ver
onderstelling, dat de Raad In Mei het geschil
tusschen Abessinië en Italië zou toespreken.
Aangezien de Volkenbondsraad echter besloot
deze bespreking tot Juni uit te stellen, meent
de Vasconcellos, dat het logisch la, dat ook de
bijeenkomst der commissie van achttien tot
dien tijd zal worden uitgesteld. De Vascon
cellos zal dan gelegenheid geven tot bespre
king van den brief van den gedelegeerde van
Chili, Tom de raad verleden Dinsdag toesloten
had tot uitstel van de bespreking over Abessi
nië en daarbij als zijn oordeel had uitgespro
ken, dat in afwachting van deze bespreking
de bestaande sancties zulten worden in stand
gehouden, nam men hier algemeen aan dat
voorloopig een vergadering der commissie van
achttien zou worden gehouden, waarbij de op
heffing der sancties zou kunnen worden ter
sprake gebracht. De brief van de Vasconcellos
heeft thans de toevestiging van dit vermoeden
gebracht.
1899. Op 18 Mei in het Huis ten Bosch la
Den Haag opening van de Eerste Vredescon
ferentie, Plechtige diplomatieke conferentie
met ministers, gezanten en Hooge officieren,
moeiljjk te genaken voor leder die niet tot den
kring der uitverkorenen behoort; voorzoover
het groote publiek er zich voor interesseert,
meestal slechts spot en scepticisme. De Czaar
van Rusland «rilde den wereldvrede bevorde
ren; vermindering der bewapeningen, beslis
sing van geschillen door -een scheidsgerecht
in plaats van door wapengeweld.
Het eerste bleek ln het geheei niet te ver
wezenlijken; ten aanzien van het tweede werd
slechts een bescheiden stap gedaan door de
oprichting van het Permanente Hof van
Arbitrage; bij gebrek aan beter hield men
zich bezig met het opstellen van regelen, die,
als het oorlog zou zijn, voor oorlogsvoerenden
en neutralen «ouden gelden. Na ©enige weken
vergaderen ging men uiteen zonder dat een
blijvend verband tusschen de Staten was ge
schapen; slechts bestond de mogelijkheid dat
men over een aantal jaren opnieuw zou bij
eenkomen om toet werk voort te zetten. Groot»
illusies waren niet gewekt,
1918. Het «inde van den Wereldoorlog
nadert. Het vredesvraagstuk is niet meer een
probleem alleen van pacifisten en van Regee-
ringspei sonende volken hebben aan den lijve
ondervonden wat oorlog wil zeggen en het
verlangen „nooit «neer oorlog" heeft zich
meester gemaakt van de rnenschtoeid in al
haar geledingen. Regelingen moeten worden
getroffen om een nieuwen oorlog in de toe
komst te voorkomen. In de afgeloopen vier
jaren heeft men geleerd hoe internationaal de
oorlogvoering te organiseert®van die erva
ring zal on worden geprofiteerd bij het ©rga-
niseeren van den vrede. Een vaste band zal
gelegd worden eerst tusschen Geallieerden ea
Geassocieerden, welke weldra ook de neutra
ten «al kunnen omvatten, en misschien later
ook zg, die tegenstanders waren in den oorlog.
Volken, organiseert U om den vrede te bewa
ren en de internationale rechtsorde te hand
haven, dat was de g©daohte die toen algemeen
ingang vond. Tijdens den oorlog hadden staats
lieden met WMson vooraan, volkenrecbtsge-
leerden ©a pacifisten, op papier reeds Volken-
bondsplannen opgesteld en zoo legde me® ia
1918 de eerste grondstegen voor den Volken
bond van Genève.
Zeker, deze Volkenbond met „als onge
lijksoortige ouders het studeervertrek en de
oorlogssamenwerking der Geallieerden"
was niet lieeiemaal volmaakt; critiek van
pacifistische zijde bleef niet uit, maar toch
hoe fraai was het gebouw dat toler als vredes-
tempsi werd opgetrokken!
Verplichting om alle geschillen aan vreed
zame beslechting hetzij van Volkenbondsraad
hetzij van rechter of scheidsrechter te onder-
weipen, onderlinge hulpverleenjng aan den
aangevallen Staat, uitzicht op vermindering
van toewapening ©n dit alles gegrond op strikte
eerbiediging van het internationale recht. Dit
alles geplaatst in een sfeer van openbare
diplomatie, en aangevuld met regelen voor
nuttig technisch en sociaal werk, bescher
ming van verdrukte minderheden en een
rechtvaardige behandeling van de verschillen
de landen op handelsgebied. Inderdaad de tijd
van internationale samenwerking op den
grondslag van recht en gerechtigheid, onder
uitschakeling van het geweid scheen aan
staande. Het lyden der millioenen in den
Wereldoorlog was dan toch niet geheel ver-
geefsch geweest,
1936. Weer te ongeveer een zelfde aantal
jaren voorbijgegaan. De Volkenbond staat
niet meer voor ons ia den schoenen nchjjn
van 3918, maar tn naakte werkelijkheid.
Geheime besprekingen bleken reeds iang on
misbaar; overal worden groepen van bevol
kingen onderdrukt; op economisch gebied
heersctot verwarring ©n strjjd; bewapeningen
nemen niet af, maar toe; groote Mogend
heden oefenen machte willekeur uit; toertmal-
delyk is weer naar de wapenen gegrepen om
te vermeesteren wat men begeerde; in een
oorlog tusschen een machtige ea ©en zwakke
is gebleken, hoe onvoldoende toet Voikertboncis-
systeem van onderlinge hulpverleen ing werkt,
Het is nu gemakkelijk ®p de vraag „Ia de
Volkenbond nog een vredesinstituut T" het
ontkennend antwoord te suggereeren. Men
vraagt zich af, ©f het niet verstandig zou zjjn
ttièt zinkende schip te verlaten; uittreding uit
den Volkenbond is een onderwerp van discus
sie.
Het te te toegrijpen, dat zulke gedachten
opkomen.
Maar daarom behoeven zij nog «wet jwtet te
«Un,
Als men ergens uittreedt, moet men ergens
anders binnengaan. Uit den Volkenbond tre
den, of den Volkenbond afschaffen, zou be-
teekenen overgaan naar ©en wereld zonder
Volkenbond. De vraag waarom het gaat is
niet, of onze tegenwoordige Volkenbond
ideaal is. of het Geneefsche instituut van
thans aan de hoogste eischen van onze paci
fistische levensopvatting beantwoordt, neen
waarop toet aankomt, is of de wereld er beter
©p zou worden, indien de Volkenbond werd
opgeheven en in de nieuwe paleizen va® toet
Bare Ariana te Genève toet internationale
leven zou afsterven. De Staten ontslagen van
alle verplichtingen, die zij eens in het Volken
bondshandvest aanvaardden, alle dradon ver
broken, die te Genève in den loop der jaren op
-zoo velerlei gebied werden geknoopt, iedere
Staat terugvallen binnen de grenzen van toet
egoïstisch neigen belang, onverschillig voor de
internationale gedachtenwereld waarvan eens
Genève het symbool was.
Zou dat inderdaad een vooruitgang zjj»?
Ai die uitspraken van groote staateMeden.
dat de Volkenbond er is omdat tojj moest
komen; dat vaste geloof dat toet „vrede stoor
recht" geljjk wij toet sinds eeuwen kennen
binnen de landsgrenzen ook behoort te gelden
voor de samenleving der volkeren, te dat alles
slechts geweest phrases zonder meer? Moet
men werkelijk erin gaan berusten dat afge
broken zou worden wat men eens met toe
wijding en in geloof heeft opgebouwd?
Of zou dan toch na jaren van afbraak de
dag fcwnen, waarop de draden, die vanaf 1899
of als U wilt reeds van -eerder voeren
in de richting van internationale samenwer
king weer zouden worden opgevat en waarop
men diep zcm betreuren, dat men in de huidige
tijdsomstandigheden de overgebleven resten
van het verheven Wilsoniaasctoe gebouw niet
beter had bewaard
Laat deze overweging ons marren tot
voorzichtigheid in onze verslagenheid, in onze
neiging tot afbreken, in onze negatieve hou
ding tegenover den Volkenbond. Laten wij
ondanks al onze teleurstellingen liever in «ere
houden wat wèl is bereikt, ook ai zijn w$ pp
den weg van internationale samenwerking
minder ver gevorderd dan wf hadden ge
meend. Laten wjj vóór alles zorgen niet terug
te vallen in den toestand van 1899 toen in Den
Haag de allereerste grondslagen nog moesten
worden gelegd voor internationale samenwer
ktng ten bate van den vrede. Laten wjj liever
onderzoeken, waaraan die mislukkingen «yn
te wijten, in welk opzicht te hoog te gegrepen,
en wat daarentegen wèl reeds nu bereikbaar te;
laten wij het Geneefsche vredesgebouw zoo
noodig veranderen ©n restaureer©®, opdat toet
eens moge benaderen het schoon© ideaal zooais
Wilson ons in 1918 den Volkenbond liet
verdwijnen spoedig
door een pot
In «yn woning te Landen is gisteren op
75-jarige® leeftijd veldmaarschalk Lord
Altemby plotseling aan een toaritaanöoemng
©verleden. Slechts 14 dagen gelede® verwekte
de oude veldmaarschalk eenig opzien door
het houden van een zeer pacifistische rede
bij zjjn benoeming tot rector van de Univer
siteit van Edinburgto, waarin hy vooral
pleitte voor erkenning van het internationa
lisme als beginsel van betrekkingen tusschen
Ob beschaafde volkeren, en voor vestiging van
I een taternattoaala politie-macht om toet ge-
T van «ten Volkenbond te verstoeten,
Ma den ©Drieg werd Lord Allenby Hooge
Ctommtesaris te Egypte waar hij ook gele
genheid vond zijn groote militaire ©n civiele
capaciteiten te ontwikkelen; na zg» pension-
moering trad h$ in de laatste Jaren ln woord
©n geschrift te Engeland op voor den wereld
vrede, de verzoeningspolitiek ©s den Volken
bond.
De decreten van 9 -Mei goedgekeurd.
öe tfcaïiaansetoe Kamer is Woensdag te bui
tengewone zitting bijeengekomen voor de ra
tificatie van. de decreten, betreffende de
annexatie va» Abesstrdë en de vestiging van
tot Imperium. Alle afgevaardigde® ware» te
uniform.
De O-uce werd met luide toejuichingen ont
vangen. Hf sprak de formule uit- waarmede
toet eerste decreet betreffende de instelling
van toet imperium werd ingediend.
Vervolgens las de voorzitter' van de Kanier
de tekst van toet decreet voor, waarna onmid
dellijk een commissie werd benoemd om rap
port uit te torengen. Ia afwachting van dit
rapport werd de zitting geschorst. Na de
hervatting zeide de rapporteur Deterom. dat
de definitieve en plechtige daad, die het ge
volg is van de overwinning door geen enkel
voorbehoud verzwakt kan worden.
De Duce diende daarop het tweede decreet,
dat de benoeming van Badoglio tot onderko
ning van Abessinië bevat. Een nieuw® schor
sing volgde, waarna opnieuw door Deloroix
een kort rapport werd >uffljg©bMwstot. De voor
zitter stelde voor te és «aal van de Kamer
een gedenkfceeken te doen aanbrengt® «net
het inschrift: „Op den Sten Mei va® toet jaar
14 van het fascistische tijdperk stichtte
Benlto Mussoltoi toet Imperium'",
Dit voorstel werd niet stormachtig gejuich
•begroet. De -stemming over de decreten had
tot resultaat, dat alle 308 afgevaardigden,
zich voor goedkeuring uitspraken. Daarmee
■was de zitting geëindigd,
De positie van den Britsehen ge
zant te Addis Abeba.
In offieieefc kringen te Londen verluidt,
dat de Britsöhe gezant te Addis Abeba, eir
Sydney Barton, daar niet al te lang meer zal
blijven. Zjjn diplomatieke plichten zijn te ze
ker opzicht geëindigd. Men geeft verder te
kennen, dat zijn vertrek uit Addis Abeba te
geenen deele zou beteekenen, dat Engeland
de Italiaanse!» annexatie erkent.
De telegrafische gelukwensch, dien de ge
wezen kroonprins aan Mussolinl heeft gezon
den, heeft volgens den correspondent van de
Neue 'Zürcher Ztg. te Berlijn opzien gebaard.
„Van gezaghebbende zijde" ij den kroonprins
te verstaan gegeven dat tof in het derde rfk
een gewoon particulier is voor wïea het on-
gewenscht is zich op den voorgrond te plaat
sen, Het désteteressement dat de officieel©
Duitsche politiek tav. Abessinië te aotot
neemt mag niet gestoord worden door een
intermezzo dat als toet kiezen va® een stand
punt kan droiden uitgelegd.
De Duitsche pers heeft, vermoedelijk op een
wenk van hoogerhand, het telegram van den
ex-kroonprins doodgezwegen
Te Londen begeastaa»
Naar de diplomatieke correspondent van
Reuter meldt, is men te Londen begonnen
de eerste voorbereidingen te treffen voor de
onderhandelingen betreffende een vJootvee*
drag tusschen Engeland ea Rusland.
1NEERLAND S ZUIVEL VOEDT U COEDU
De mooiuMutea antwoorden a£w$*
zend op toet verzoek van Siixu
Het politieke bureau van de communistische
partij beeft te zijn Donderdag gehouden ver
gadering met algemeen© stemmen de tekst
van toet antwoord op den brief va® Biura,
waarin -deze de communisische partjj uitnoo-
digt deel te nemen aan de regeering, aange
nomen, Het antwoord Is afwijzend, te de
saotiveering wordt opgemerkt, dat de commu
nisten beter de zaak van het volk zullen dienen
door loyaal en zonder voorbehoud een regee
ring onder socialistische leiding te Steunen*
dan door hun aanwezigheid in het kabinet,
De vlucht van de joodsche bevolking ul|
oud-Jenizalem duurt voort Onder foeschep.
ming van de politie verlaten de joden de Mo
hammedaanse!» wijk. Donderdagochtend werd
het lijk van een vermoorden Arabier gevon
den, waardoor een nieuwe spanning ontstond)]
de onrust onder de Arabische bevolking stijgt.
In een vechtpartij werd een jood ernstig ge*
wond. Gok te de nieuwe wijken rijn vee*
scheidene joodsche winkels gesloten.
De orde wordt door ©en sterke troepen*
macht gehandhaafd. Pantserwagens patroull*
leeren door de straten. De staat van beleg
in de oude stad Jeruzalem en Jaffa duurt
voort. Hoewel elders Mechts kleinere ©ngere*
geldheden hebben plaats gehad wordt ver*
•wacht, dat in geheel Palestina de staat van
beleg zal worden afgekondigd.
ongetoWM-zaaiBtoWtd derf
Arabieren aangekondigd.
De Arabieren hebben besloten, met ingang
van Vrijdag een actie van burgerlijke onge
hoorzaamheid te beginnen en geen belasting
te betalen.
83)
..Maar overigens maak je toch niemand
teeer deelgenoot van ons geluk, nee...? He
eou zoo heel graag alleen bij/ven... met jou..."
..Wat heeft hij me toch lief," jubelt het
van de vrouw, „hoe heerlijk is het toch
0lh zoo bemind te worden..."
Niets anders dan ©en bekentenis van zjjn
onuitsprekelijk liefde ziet ze in dit, op het
0ogenbiik zjjn eenige verlangen...
Precies zoo argeloos is Rcnate'fl teeder-
eid, als Sylvester den volgenden dag tegen
uur de Lantaarn verlaat en zij hem steeds
^ccr een laatste kus op zijn skitocht naar
tensbruck meegeeft.
.Wees niet te overmoedig... Neem een slee
a 8 je terug gaat...", maant zij hem met
Moederlijke, zorg
HÜ
knikken,
gevoe-
vermag slechts zwijgend te 1
verweldigd door de tegenstrijdigste
ifns' hij niet ia staat een woord uit te
brengen,
^an 6'ydt hy snel de helling af.
"Soodra de Lantaarn uit het gezicht is,
maakt hjj een grooten boog te de richting
van de Lanser Hoogten, een beboschte heu
vel te de nabijheid van het Hotel Lansermeer.
Terwjjl hij zijn tocht vervolgt, overdenkt hjj
den wanhopigen toestand, waarin hij zich be
vindt
Kort nadat aan rijn heerenleven te
Sebastian Vonberg's villa te Nymphenburg
een eind was gekomen, had hy Margot Sellert
leeren kennen. Op de gebruikehjke wijze had
hij zyn verblindend vuurwerk voor haar afge
stoken en het was hem inderdaad gelukt ook
deze koel berekenende, verstandige vrouw te
zyn zorgvuldig gespannen netten te verstrik
ken. Eenmaal te liefde ontvlamd, was Margot
Sellert een willig slachtoffer gebleken, dat
zich, ook al door hun gemeenschappelijke Ar
tisticiteit en algeheel opgaan tn de kunst liet
verblinden. Dat was de laatste innerlijke
vlucht van zyn leven geweest vóór hy ln de
diepten van MUnchen-Au verzonk...
Uit een overkropt gemoed haalt Sylvester
Vonberg moeizaam adem. Hy heeft de Lanser
kerk bereikt, welke omgeven door het
kerkhof het middelpunt van het dorp
vormt. Hij staart naar de grafkruisea en
leest mechanisch de sobere opschriften... Zou
men nu werkelyk onder zoo'n steen rust en
vrede kunnen vinden? Angst en ontzetting
maken zich van hem meester, zyn hart bonst,
alsof het uiteen zal springen. Het bloed stijgt
hem naar de slapen en laat roode kringen
voor zyn oogen dansen. Het dorpskerkhof be
gint om hem heen te draaien. Hy ziet geen
grafsteenen meer, alleen nog grimassen, ver
wrongen grimassen, die hem hoonend en on
barmhartig aangryzen. Hy wordt doodsbleek
en voelt zich wankelen... Slechts met moeite
weet hy zich staande te houden door steun te
zooken tegen den muur van het kerkhof.
„Voelt meneer zich misschien niet goed?"
hoort hy een oud boertje, dat verlegen zyn
pijp tusschen de lippen heen en weer schuift,
vragen. Dat geeft hem zjjn zelfbeheersching
terug. Hy werkt zich met moeite overeind,
mompelt iets en haast zich verder.
Hy moet precies op tyd op de afgesproken
plaats zyn en mag Margot in geen enkel op
zicht irriteeren, als hy niet bjj voorbaat elke
mogelijkheid wil afsnijden om haar gunstig,
mild en toegeeflijk jegens hem te stemmen...
In den grond van zyn hart echter weet hy
zeer wel, dat Margot Sellert onverbiddelijk
zal «yn. Want mogen dan ook alle vrouwen
zich weerloos door hem hebben laten explol-
teeren, mogen alten, meer of minder gemak
kelijk in haar lot berustend, onder de puin-
hoopen van zyn fantastische leugengebouwen
zyn bezweken en uit motieven, die evenzoe
verschillend waren als haar temperament,
met al toet leed en onrecht, dat hy haar heeft
aangedaan, uit zyn leven gescheiden. Margot
Seller is uit ander hout gesneden, zy zal hem
voor haar zwakheid laten boeten. Zy zal
wraak nemen voor rijn bedrog. Zy zal geen
edelmoedigheid betoenen, nu het lot hem'in
haar macht heeft gebracht. Want achter het
uiterlijk zoo sombere feit, dat de authentieke
informatie van het particulier Recherche bu
reau Sehwarzer over Sylvester Vonberg's
avontuurlijk leven met deze woorden om
schreef: „Van belang is nog slechts een korte
omgang met de actrice, Margot Sellert," heeft
zich het volgende afgespeeld:
Tijdens een periode, waarin de actrice zich
schier elk uur van den dag aan haar kunst
wijdde, werd rij door een collega in kennis
gebracht met Sylvester Vonberg en daarmee
kwam plotseling een eind aan haar gewone
zelfbewustheid en haar evenwichtige plan
matigheid. Hij veroverde haar stormenderhand
en zy gaf zich aan hem over, willoos en zon
der ©enigen tegenstand. Do omgang met den
begaafden musicus kwam haar artistiek
talent ten goede, maar dat was ook het
eenige, wat op de debetzijde van deze ken
nismaking kon worden geboekt.
Vonberg verontschuldigde rijn totaal gebrek
aan middelen met het reeds zoo vaak be
proefde excuus; tijdelijk vaststaande kapita
len, belangrijk koersverlies by gedwongen
verkoop, enz,, enz.... Volkomen geloofwaardig
betoogde hij, dat hij hoewel natuurlijk in
toet bezit van een belangrijk vermoge»
tijdelijk niet te staat was een ©enigszins be
hoorlijk bedrag zonder ernstig koersverlies
los te maken. Onder alle mogelijke voorwend
sels en uitvluchten slaagde hy erin telkens
weer groote bedrogen van Margot te leenen.
Hoewel hy baar alles ontnam -en steeds
weer opnieuw eischte e» verlangde, wist hy
zich met zeldzame virtuositeit als de gever
voor te doen ©n Margot te suggereeren, dat
het een onderscheiding voor haar was hem
tydelijk te mogen helpen. Het was vanzelf
sprekend, dat hy haar alles dubbel en drie
voudig zou teruggeven en zyn beloften voor
hun verdere, gemeenschapelijke toekomst
groeiden in tusschen tot in het gigantische.
Af en toe ontwaakte weliswaar bjj da in we
zen toch nuchtere en verstandige, slechts
door haar liefde verblinde vrouw, eenig arg
waan, maar hy verstond nu eenmaal meester
lijk de kunst deze ln de kiem te smoren.
Zy vertrouwde hem steeds weer opnieuw...
Blindelings... En hy bedroog haar, zooals hij
ook zijn andere slachtoffers bedrogen had.
Hy liet het geld. dat hy zich voor zakelijke
transacties door haar liet geven aan de speel
tafel en in andere obscure gelegenheden en
zij voelde zich slechts gelukkig als kunstena
res en als vrouw, niets vermoedend van den
afgrond, welke haar bedreigde.
Op zekeren dag vroeg Sylvester haar om
een bedrog van 800 mark. Hjj had het geld
onmiddellijk noodig. naar hij rwMe voor het
betalen van hypotheekrente, in werkelijkheid
echter om ©en dringende speelschuld af te
doen. Margot was niet in staat hem het ver
langde bedrog te geven.
De voortdurende leeningen hadden tiaar,
vroeger met zooveel zorg beheerde financiën
danig in de war gebracht en hoewel zy over
toet algemeen ©e® zeer goed inkomen genoot,
was dit tenslotte toch niet toereikend om aan
dö buitensporige verlangens van Vonberg te
voldoen. De wil om hem opnieuw te helpen
was nochtans in dezelfde mate als vroeger
aanwezig en zoo liet ze zich tenslotte door
hem overreden toet benoodigde bedrog op te
nemen op «en kostbaar briliianten kleinood,
dat haar vroeger eens w een gast voorste! ling
door een bewonderaar was vereerd. De moei
lijke gang naar de bank van leening, waar
voor zy terugschrok, nam Vonberg met be
reidwillige ridderlijkheid voor zjjn rekening,
haar daarbjj de verzekering gevend, dat hy
het sieraad uiterlijk vóór den eersten va® de
volgende maand zou intussen.
De eerste termijn verstreek, zonder dat zioh
ook maar in het minst iets veranderde ln het
teven, dat Sylvester Vonberg op kosten van
Margot Sellert leidde. Deze laatste, wie er
alles aangelegen was te voorttomen, dat haar
eigendom, tengevolge van een niet tijdelijk
voldoen der verschuldigde rente, publiek zou
worden verkocht, verlangde het pandbriefje.
Tevergeefs echter. Steeds weer had Sylvester
t ic®talen uitvluchten bjj de hand en tenslotte
beweerde hy zelfs de zaak reeds te hebben
geregeld.
Of dit wellicht niet overtuigend genoeg had
geklonken of dat een toevallige ontmoeting
«net den man, die haar het sieraad geschon
ken had haar daaraan herinnerde, bleef voor
alsnog duister, maar hoe het rij. ditmaal ge
loofde ze hem niet.
era toU te neggen, begaf «k*
naar de bank van ieenlng. Daar vernam ae,
dat Sylvester het sieraad voor het hoogst
mogelyke bedrag, ni. 2000 mark, had beleend,
Zjj betaald® de versGhuldigde rente en koerde
schier bovennatuurlijk kalm naar huls
Twee uur later kwam het tot een beslis*
sende breuk tusschen Margot Sellert en Syl
vester Vonberg. De onverwachte erkenning
van zjjn lage handelwijze had met éën steg
elk gevoel "an liefde 1® de zwaar beproefde
vrouw gedood.
Totaal ontnuchterd, zag zy plotseling zoo
dludelyk, dat het haar physteke pyn bereidde.»
Tegelijkertijd echter viel alle zwakheid van
haar af en de oude energie ontwaakte op
nieuw. Dat gaf haar de kracht zonder een
o ogenblik te aarzelen een streep te zetten
onder het hoofdstuk, dat zy, ta den waren
zin van hot woord, zoo duur had moeten be
telen.
Op dat beslissende moment van hun schei
ding leek zy Sylvester Vonberg begeerena-
waardlgor dan ooit Maar hy vond geen woord
va® verweer. Hy wist dat hij het verspeeld
had... Eerst het verlies toonde hem de gevol
gen van riln lichtzinnigheid... En weinig eer
vol was de wyze, waarop hjj uit haar leven
scheidde...
Terwyi hij steeds dieper weg zonk om ten
slotte by Emma Koch te belanden, legde Mar
got Sellert er zich geheel op toe orde op haar
zaken te stellen. Zjj herzag zichzelf, haar om
geving en haar aangelegenheden.Zjj putte
hieruit nieuwe kracht en slaagde er zoodoende
in van alle vrouwen, die Sylvester Vonberg
reeds op zyn geweten had, het snelst over
deze wreed® ontgoocheling heen te komen.
Een zekere mate van hardvochtigheid en
menschenverachting bleef als bezinksel van
deze tragische belevenis ln haar achter...
(Wordt vervolgdj
