Md 'Vaccuitieï
F O T
tot 1 Juli gratis.
Jlocft «of»
Wie zich NU abonneert,
ontvangt de
Heldersche Courant
Stadsnieuws
Jfocfi iftot
tweede blad
Herleving van aangename
uren uit vroegere tijden.
Onze derde Ford-Schiphol*
excursie.
De excursisten morgen
ochtend uiterlijk vijf voof
half acht present voof
ons kantoor.
Week-end in de hitte
zijn de aardbeien GOEDKOOP!
Pas op voorden vloedkuil
op het strand.!
Uit het politie-rapport
JAC. Pi BOER
KEIZERSTRAAT 113 TEL 450
Geefdan Uw vacantie-adres even
op aan onze administratie en de
Heldersche Courant wordt U,
tegen vergoeding van porto
kosten, toegezonden.
Denk er om ook Uw stads-adres
op te geven.
Directie
Heldersche Courant
Licht op voor alle voertuigen.
Dinsdag 23 Juni21.54 uur
Woensdag 24 21.54 uur
Den 22sten Juni slaagden voor het
diploma Costuumnaaien de dames CorryBurjs
én Trijntje van Meizen, beiden leerlingen van
W. C. H. WolsVerhoef, Leerares Nijver
heids Onderwijs.
BIJZ. KWEEKSCHOOL TE DEN HELDER.
Geslaagd zijn voor het examen Nuttige
Handwerken de dames: C. E. Groot, R. Grun-
wald, J. A. v. d. Haagen, A. M. Jense, J. v.
Leeuwen, F. C. Smith en C. Vreeswijk.
Examen handenarbeid.
Aan de Bijzondere Neutrale Kweekschool
alhier zijn voor bovengenoemd examen ge
slaagd de dames: C. E. Groot, J. A. v. d.
Haagen, A. M. Jense, J. v. Leeuwen en C.
Vreeswijk en de heeren: A. de Best, D. Bos
man, M. J. Erkelens, M. J. Hubregtsen, W.
Koorn, C. A. Koopman, G. H. Leen en C.
Veldhuizen.
Aangifte nieuwe leerlingen.
Zij, die wenschen te worden toegelaten tot
bovengenoemde kweekschool, verwijzen we
naar de advertentie in dit nummer.
OVERSTE KLINGEN NEEMT AFSCHEID
VAN WERKTUIGBOUW.
Een verdienstelijk hoofdofficier
gaat den dienst verlaten.
Zes Juli a.s. wordt de hoofdofficier van
den Marine-stoomvaartdienst der 2e klasse,
J. H. Klingen bevorderd tot hoofdofficier
M.S.D. der eerste klasse en zal dan tevens
den dienst met pensioen verlaten.
In de ongeveer 5 jaren, die hij als chef
van de afdeeling Werktuigbouw op 's Rijks
werf optrad heeft de overste zich èn jegens
die afdeeling èn jegens het personeel zeer
verdienstelijk gemaakt.
Zaterdagmiddag was een kleine plechtig
heid gearrangeerd, waarbij gelegenheid be
stond afscheid van den overste te nemen. Te
gelijkertijd nam men de gelegenheid waar om
middels eenige stoffelijke blijken getuigenis af
te leggen van zijn waardeering voor al het
geen de overste in dat bijkans half decenium
gepresteerd heeft. Onder de aanwezigen in
het kantoor van den overste (die vergezeld
was van zijn echtgenoote en dochter), behoor
den de directeur van de Werf, Ir. S. Visman
en mevrouw Visman, de Hoofdingenieur, Ir.
F. W. K. de Klerk, de tijdelijke opvolger van
overste Klingen, de officier van den M.S.D.
Ie klasse, H. G. van Niel en mevrouw van
Niel.
Het was Ir. Visman, die zich het eerste tot
den overste wende. Na een woord van wel
kom tot de aanwezigen gericht te hebben,
bracht de heer Visman een woord van dank
aan mevrouw Klingen voor haar aanwezig
heid en voor den steun, dien zij steeds aan
haar man verleend had, zoodat deze zijn
functie van chef afdeeling Werktuigbouw te
Soerabaja en hier op zoo'n loffelijke wijze
heeft kunnen vervullen.
Toen 3 jaar geleden, in de eerste dagen
Van de reorganisatie, spr. de vooruitzichten
van de diverse werkplaatsen met overste
Klingen besprak, hing deze een somber beeld
op van zijn werkplaats, zoo somber, dat het
scheen of slechts de helft van het personeel
Kou overblijven. De overste kwam toen met
het plan om de reparaties niet meer af te
Wachten, doch pogingen te doen om bouw
opdrachten te verkrijgen. Dat plan is gelukt,
de eene opdracht van het Departement van
Pefensie volgde op de andere.
Nog Vrijdag werd de heer Visman door
het Departement opgebeld, waarbij hem
medegedeeld werd, dat het in de bedoe
ling ligt grootere bestellingen te doen.
Daarmede wordt de vrees voor ontslag,
het gevoel van onzekerheid, weggevaagd.
Dat dankt men aan de voortvarendheid en
do leiding van den overste, aldus spr. Per
soonlijk dankte hij den heer Klingen voor
den steun en medewerking, dien hij steeds had
ontvangen. „Het zal me vreemd vallen, je
niet meer door de werkplaatsen te zien wan
delen. Waar je ook bent, m'n beste wenschen
Vergezellen jou en je gezin."
Namens het bureaupersoneel, de werk
meester en commandeurs spreekt de officier
ta-S.D. Ie klasse H. G. van Niel een kort
woord. Spr. vindt het aangenaam om tot
iemand met een zoo werkzaam leven te mogen
spreken, anderzijds vindt hij 't onaangenaam
omdat het een woord van afscheid is. In het
kort schildert spr. de loopbaan van den
overste, die op 6 Juli a.s. den hoogsten rang
Verkrijgt die hem kan gegeven worden. Toen
8Pc. pas bij de afdeeling Werktuigbouw
kwam, kon hjj nog maar spreken van een
"Klingen-hoek". Een paar Jaar later was er
een tweede „Klingcnhoek", maar nu kunnen
we spreken van een moderne, zeer goed ge
outilleerde werkplaats. g
Van de werkstukken, die Werktuigbouw
noèmri.TT KUngen ^Produceerd heeft
noemde de heer van Niel de wijzigingen in
de installaties in Hr. Ms. „Triton", Z 5 15
ketels, waaronder 7 Yarrow-ketels met 'toe
passing van de modernste werktuigen, de
Mercuur, 3 sleepbooten en voorts de nieuw-
ouw, waarvan nu nog niet gesproken kan
worden. Het personeel heeft zich lofwaardig
aangepast. Als herinnering aan zijn loopbaan
hier zal overste Klingen een foto meekrijgen
van net personeel, genomen achter de laatste
nieuwe draaibanken, die de afdeeling dank
zijn overste Klingen thans weer meer rijk is.
Spr. hoopt, dat overste Klingen lang van
ztjn pensioen zal mogen genieten, maar hij
twijfelt eraan of de overste zal gaan „rusten".
Hij wenscht hem tenminste toe, dat hij een
passende werkkring moge vinden, waaraan
hij al zijn ambitie zal kunnen geven. De
werkmeester en commandeurs (hier noemt
spr. ook de namen van de heeren Koster,
Laféber en Kort) hebben persé iets willen
geven, aldus de heer van Niel, opdat, als U
de stelling verlaat, u steeds zult terugdenken
aan den tijd, dien u op de Werf hebt doorge
bracht. Wij op onze beurt zullen steeds aan
u denken als we de moderniseering van de
werkplaats zien. Tenslotte bracht de spr. ook
dank aan Mevr. Klingen voor de vele uren
die zij haar man heeft moeten afstaan.
Tenslotte neemt de heer L. van Loo, voor
zitter van de arbeidersvereniging,, Onderling
Belang" het woord. Deze spreekt mede namens
de werklieden, die al zoo'n 40 jaar mee-
loopen, zoo zegt hij, en die reorganisatie op
reorganisatie meegemaakt hebben. Deson
danks bleef er een zekeren sleur. De eigen
lijke verbetering kwam eerst onder directeur
Westerveld. Na een nieuwe inzinking kwam
in 1933 een nieuwe reorganisatie ter sprake,
waarbij het ontslag, aan ruim 300 personen
te geven.
Overste Klingen toog er op uit om te
trachten die ramp te voorkomen. Spr. -vertelt
dan hoe blij hij was als hij een conferentie
op het Departement, waar de heeren Visman,
't Hooft en Klingen gepleit hadden, naar Den
Helder kon telefoneeren: die en die behoeven
niet ontslagen te worden. Er moest werk
komen, aldus de heer van Loo. Zoolang ons
land Defensiemateriaal noodig heeft moet er
werk zijn, defensie moet mobiel zijn en dus
moet er personèel zijn.
Onder de schijnbare onverschilligheid van
den overste wist men een klein hart, dat met
het personeel meeleefde. Onderling Belang
heeft zich bij dit afscheid niet onbetuigd wil
len laten, de leden hebben tegen het bestuur
gezegd: handel zooals je denkt dat het goed
is, omdat hier een man weggaat, die niet
alleen het landsbelang maar ook öns belang
gediend heeft. Onder krachtig applaus biedt
spr. vervolgens een fraai schiijfbureau aan.
Overste Klingen spreekt daarop een kort
woord van dank. De wijze waarop men van
hem afscheid wilde nemen doet hem sympa
thiek aan en heeft veel indruk op hem ge
maakt. Spreker brengt dank aan allen, daarbij
de verzekering gevend, dat de tijd, dien hij op
Werktuigbouw was, de mooiste was uit zijn
loopbaan. Tot den heer Visman richt spr. zich
nog met een woord van dank voor het ver
trouwen dat deze in hem heeft willen stellen
en tenslotte hoopte hij, dat zijn opvolger,
de heer van Niel, hetzelfde medeleven zou
mogen Ondervinden als hij steeds genoten
had. Het ga u en de uwen bijzonder goed,
aldus eindigde de heer Klingen.
De aanwezigen vereenigden zich vervolgens
voor het nemen van een herinneringsfoto en
daarna bleef men nog wat bijeen, waarna
ieder persoonlijk afscheid nam van overste
Klingen.
De bijbehoorende Wbreaustoel en -lamp
waren van het bureaupersoneel, werkmeester,
commandeurs en off. M.S.D. Ie kl. van Niel.
Toespraak overste Klingen:
Overste Klingen zeide daarop het volgende:
Toen ik van terzijde vernam, dat het plan
was geopperd om mij een aandenken aan te
bieden, heb ik gemeend hiervoor te moeten
bedanken uit hoofde van de tijdsomstandig
heden.
De geste vond ik echter bijzonder sympa
thiek.
Nu Uw oorspronkelijk plan toch is door
gegaan, ben ik feitelijk verlegen met die fraaie
cadeaux.
Het bestuur en de leden van de vereeniging
„Onderling Belang", het bureau- en technisch
personeel, zeg ik hiervoor hartelijk dank.
Deze fraaie cadeaux waarvan ik nog langen
tjjd gebruik hoop te mogen maken, zullen
dagelijks herinneringen bij mij te voorschijn
roepen uit den tijd, dat ik met U samen
werkte en die tot de mooiste uit mijn loopbaan
behoort.
De reorganisatie heeft bij deze afdeeling
een en ander veranderd.
Een afdeelingschef kan uit den aard der
zaak slechts de groote lijnen aangeven.
Het feitelijke werk en de uitvoering dient
door zijn medewerkers te geschieden.
Ik denk hierbij aan de chefs der teeken
kamer en het calculatiebureau met hun
assistenten, den werkmeesters en commandeurs
en den schrijver voor de groote toewijding en
medewerking, die ik heb ondervonden en die
mjjn taak zoo heeft vergemakkelijkt en niet
in het minst doch in de allereerste plaats ook
aan de werklieden van hoog tot laag, die met
veel toewijding en met onmiskenbaar succes
zich aan deze afdeeling hebben gegeven.
De aanwezigheid van den Directeur en
mevrouw Visman, den heer en mevrouw van
Niel en den hoofdingenieur, wordt door mij
zeer gewaardeerd.
De heer Visman dank ik ten zeerste voor
het absoluut vertrouwen in mij gesteld en
voor de prettige samenwerking.
Ook aan den heer van Niel ben ik veel dank
verschuldigd voor het vele, dat door hem is
uitgewerkt.
Ten slotte hoop ik, dat hij dezelfde mede
werking van U zal ondervinden en dat hij nog
lange jaren in het belang van de Werf aan
deze afdeeling verbonden zal blijven.
Het ga U en de Uwen bijzonder goed, aldus
eindigde de heer Klingen.
INSCHRIJVINGEN HANDELSREGISTER.
Van 1623 Juni 1936.
Wijzigingen:
Den Helder:
N.V. Dames- en Heerenmodemagazijnen v.h.
G. Worm; fil. Keizerstraat 60, overgegaan
aan W. Worm.
J. de Goei, Amsterdam, sigarenhandel; fil.
Loodsgracht 1, opgeheven.
Algem. Coöp. Verbruiks- en Productiever.
^Helder" U.A.J bestuurswijziging.
In de overtuiging dat wij iets behooren
te doen om de herleving van aange-
name uren uit vroegere tijden ook in
„DE TOELAST" te bevorderen*
hebben wij de „Sweet and Hot
Players" aangezocht gedurende de
kernais de oude Heldersche geest,
dia niet saai is, te overtuigen dat
nog mooie levensvreugd bestaat en
er recht gezellig en beschaafd kan
worden gedanst in „DeToelast".
i
In verband met meerdere excursies naar de
Fordfabrieken op morgen, moet ons gezel
schap, zooals we Zaterdag reeds schreven
morgen uiterlijk kwart voor tien op de Ford
fabriek zijn, omdat de rondleiders anders in
andere groepen zijn. Het vertrekuur voor ön i
kantoor is dus een half uur vervroegdei
morgenochtend om half acht zal de start
plaats hebben. De deelnemers zorgen er na
tuurlijk wel voor op tijd te zijn, zoodat we
niet later behoeven te vertrekken en de tocht
in rustig tempo gemaakt kan worden, waar
door men immers veel meer geniet Van dje
omgeving.
Men neemt maar weer zijn beste humetlr
mee en als dan het weer gunstig is, zullen
we zeker een prettigen dag hebben. Vergeet
niet de bewijzen van deelname mee te ncipein
en laten onze deelnemers niet in de bussen
plaats nemen, alvorens hun plaats door' de
leiders is aangewezen. i
Tot morgenochtend half acht dus, dameaieii
heeren. Zij, die langs den Rijksweg instappen,
zorgen er ook wel voor op tijd present te
zijn?
- I
„LA NORDA STELO" WEER BIJEEN.
Zondag heeft „La Norda Stelo" (De Nóoi'-
der Ster"), de organisatie, welke alle Espe
rantisten-vereenigingen in Noordelijk Noörd-
Holland omvat, weder de zomer-bijeenkomst
gehouden, ditmaal in „Dennenheuvel" De
belangstelling was ook dit keer weer groot.
Des morgens om half elf ving de vergade
ring aan, waarin óe meer huishoudelylje
zaken van „La Norda Stelo" werden be
sproken.
Na afloop daarvan wepd met autobussc n
een tocht gemaakt naar de Donkere Duipe i,
waarna de terugtocht wandelend werd oncje --Vj
nomen en gezamenlijk in Denneheuvel weid
geluncht.
Des middags om twee uur werd het „gezel-
lige deel" van de bijeenkomst gehouden.
Hieraan werkten mede de Hélderscl e
Esperantisten Vereenigingen: „Nova Sento"
(Nieuw gevoel), de groep van Arbeiders
esperantisten „Certe ni venkos" (Wij zullèn
zeker overwinnen) en de onlangs opgerichte
R.K.-groep „La Norda Lumo" (Het Noorder
Licht). j
Deze samenwerking van verschillende
esperantisten-vereenigingen is zeer goed
mogelijk, daar de taal allen verbindt en vel
schil in opvatting wederkeerig streng ge
respecteerd wordt.
Het programma bestond uit enkele tooneel-
stukjes, voornamelijk tot strekking hebbende
de practische bruikbaarheid van het Espe
ranto in de internationale omgang aan te
toonen en te laten zien hoe eenvoudig en toch
wonderlijk rijk deze wereldhulptaal is.
Verder werden door de Esperantisten een
zestal liederen gezongen, o.a. het mooie
Amerikaansche lied „Swannee-river" (natuur
lijk in het Esperanto vertaald).
De geluids-imitator, de heer H. de Kok,
bracht de aanwezigen herhaaldelijk aan het
lachen in een schetsje „Een bezoek aan de
boerderij" De imitatie der dierengeluiden was
zeer goed en soms zeer geestig! Hij oogste
dan ook een luid applaus.
Verder traden o.a. nog op „La verdaj
busharmonikistoj", de groene mondharmonika-
spelers, die de stemming er al heel goed
inbrachten. Vooral toen het bekende liedje
van het sigarenbandje ten tooneele kwam,
met een refreintje, vertaald in het Esperanto:
Donu min cigaro-markon... Mi jam preskau
havaa mil'
Tenslotte was er nog een „aantrekkelijke
prijsvraag" welke ten doel had de kas te
spekken (In het verre verschiet ligt het
stichten van een eigen Esperanto-gebouw in
Den Helder).
Al met al was het weer een heel gezellige
bijeenkomst, welke zeer goed geslaagd is.
Er waren een drietal buitenlanders aan
wezig» een Franschman, een Duitscher, en
een Oostenrijker. Vooral in een dergelijk ge
val kan men eigenlijk pas goed begrijpen, dat
Esperanto werkelijk door iedereen hetzelfde
uitgesproken en goed verstaan wordt. Of men
een Franschman, een Hollander of een Duit
scher Esperanto hoort spreken kan men niet
aan de uitspraak hooren. Men moet hpt
weten.
Vooal den laatsten tijd wint Esperanto
meer en meer terrein en men kan bijna ner
gens meer komen om men kan met Esperanto
terecht. Dat deze steeds groeiende verbreiding
de Esperantisten dankbaar en prettig stemt
was in de samenkomst van gisteren merk
baar.
In het najaar komt La Norda Stelo weder
bijeen en wel op Texel.
KERMISNIEUWS VAN „CASINO".
De Casino-directie meldt ons, dat van de op
handen zijnde Kermisweek de laatste 4 dagen
-in overleg met de directie van Tivoli
de jaarlijksche specialiteiten voorstelling van
Faveur, in Casino zullen worden gegeven.
Voor de 4 eerste Kermisdagen heeft zij beslag
weten te leggen op de vermaarde Show en
Dansband „Robert de Kers and his Cabaret
Kings".
IJSSIEÜ! LEKKAAA IJS!!!
Nog meer protestanten!
In ons blad van Zaterdag j.1. namen wij een
■hartekreet op van enkele Tuindorpbewoners
Inzake hun verbittering over het luidkeels uit-
gekraaide „Fijn ijslekéaééé ijs!!" en ook
hedenmorgen was ter redactie wederom een
epistel gedeponeerd (van Mevr. S., Fazanten
straat), waarin gewezen werd op genoemd
„IJsco-venters-geloei", die hun gebrul ook
volgens inzendster nog na 10 uur 's avonds
plegen, waarschijnlijk in de veronderstelling,
dat de Heldersche bevolking niet over een
■bijster best gehoororgaan beschikt.
Op deze twee inzenders na hebben wij ook
mondeling kennis genomen van de ontstem
ming van tal van Helderianen, welke mis
noegd zijn over het lawaai, dat onze IJs-,
Aardbeien- en Room aan den man-en-vrouw
brengende venters produceeren.
Het is een vrij precaire kwestie en wat de
een als een burengerucht zal kwalificeeren,
dat zal den ander niet in het minst hinderen.
Evenwel, ook wij zijn van meening, dat het
lang geen kwaad zou kunnen, indien een groot
deel van de omroepende heeren enkele dem
pers op hun stembanden plaatsten, daar zij
dan ongetwijfeld effect zullen sorteeren. Het
was bij voorbeeld j.1. Zondag verscheidene
malen bovenmate vervelend 4, 5 of 6 IJs-
fnenschen achter elkaar straat-in-straat-uit te
hooren gaan. Het was zelfs met de warmte
irriteerend.
Wij zoudendan ook, ter sluiting van het
debat, den heeren willen adviseeren: kies den
niiddenweg! Roep waar het noodig is en zwijg
ook waar het noodig is. En voorts: ge bezit
gen bel. Ook deze maakt geluid!
Men bereikt het zelfde resultaat en bevor
dert de zomersche rust.
Over warmte en hitte. Over een uit
gestorven Jutterij en over bedrijven, die
goede zaken deden.
Van hitte gesproken...
Reeds Zaterdagmorgen héél vroeg, eigenlijk
was het nog half nacht, was zij gekomen. De
warmte, die zich als een allesbedekkend kleed
'over de landen en over Den Helder spreide
en die ons onzen laatsten sluimer al puffend
en kreunend deed afbreken.
Moeizaam hebben we ons nog dien halven
dag naar het kantoor begeven, waar onze
dagelijksche energie op niet geringe proef
'gesteld werd.
Maar om 12 uur...
Dan loopt, uitgezonderd dan de stand der
winkeliers met hunne vazallen, alles „uit" en
toen we ons dien middag omstreeks een uur
of drie aan het strand bevonden, met een
minimum van kleeding gezeten in een met vol
zeil varende Zeevaartschoolsloep bleek, dat
èen behoorlijk deel der Jutterij besloten had
dezen Engelschen Zaterdagmiddag te gebrui
ken om te mandiën in de Marsdiepsche wate
ren.
Het was een kleurig en fleurig aspect... het
aspect dat een strand überhaupt in den zomer
biedt. Als zijnde daar vele aardige jongedames
in flatteuse badcostumes, de meesten reeds
voorzien van de „dernières cris". Voorts zijn
daar de jongelui „van-onder-de-jaren" welken
de eerste beginselen van de edele watersport
bijgebracht worden door derzelver vaderen en
moederen...
Ook deze categorie behoort tot het strand-
aspect, ware het alleen maar als tegenhanger
van al dat charmante jonge goed...
Tot laat bleef het druk, zoowel bij Huisdui
nen als bij paal 3 en eerst heel laat werd het
rustig in de binnenstad.
Dan komt de Zondag,
Het is een dag geworden, zooals er in de
analen van iederen zomer maar enkele voor
komen, die we dan maar met rood-krijt no-
teeren. Een Zondag, zoo heet, dat je zou
meenen in de Congo te zitten met boven Je de
alleszengende tropenzon.
Reeds heel vroeg trok Den Helder er op uit.
Sommigen per fiets of auto, togen reeds vóór
't aanbreken van den dageraad (een mensch
kon toch niet slapen) den kant van het
Kanaal, om het verdere van den dag door te
brengen in de buurt van Schoorl, Bergen, Alk
maar of ergens anders. Later, toen het morgen
werd, toen echter kon men met recht spreken
van een exodus.
Honderden, ja duizenden gingen duin- en
strandwaarts, in lichte broeken... in polo- en
Schillerhemden... met witte schoenen aan en
tal van meisjes en jongedames in vuurroode
strandpyama's en bonte doekjes om hun haren
gebonden.
Het was tot een uur of half elf één onaf
gebroken stroom van uitvliegers.
Op de stranden was het een ongekende
drukte en men kan zeker zeggen, dat half
Den Helder present was.
Zoowel bjj de Donkere Duinen, op het strand,
als bij Huisduinen was het een onafzienbare
opeenhoping van tentjes, twee-persoonshelters,
Liefhebsters van aardbeienjam: neemt Uw kam
waarl Nu is het de goede tijd om ze te maken.
Zelfl Met Opekta I In 10 minuten de fijnste
|ams gereed I Geen verkleuren, geen verdam
pen in den korten kooktijd van 10 minuten.
Dus meer jam en fijner jaml En goedkooper
omdat U met Opekta suiker en brandstof
spaart. Uitvoerige recepten bij elke verpakking.
Fleschjes 60 ct„ pakjes 15 en 28 ct.
MAAK ZELF JAM MET
NATUUR-9e,eer,T"C
IN 10 MINUTEN
Ned. Opekta Mij. Singel 400. Telef. 37059. Amsterdam-C.
Het gebouwtje, dat verrezen is op het Kampeerterrein Den Helder.
In onze courant van Zaterdag gaven wij een beschrijving.
groote witte 6-persoons en ook zoo hier en
daar het product van persoonlijke fantasie
Ervoor, erachter, erin... overal lagen de
eigenaars. Boven op hingen de vlaggetjes en
vaantjes en dat bood een vroolijk gezicht!
In het water was een levendigheid van be
lang, ook al was het, doo de enkele dagen
van warmte, nog lang niet „wat je noemt".
Dat was me daar een gegil, en gelach en
gestoei dat het al een plezier was er alleen
maar naar te kijken. Om dat tafereel te zien,
en duizend en één verschillende close-ups te
maken.
Hier ligt een groepje jonge dames en ze zijn
gekleed op een wijze, welke op de stranden
men Mentone of Juan les Pins niet misstaan
zou... Ergens anders aanschuwt Uw door de
warmte wat vertroebeld oog een gehcele
familieschaar met de traditioneele kinderen
en men vraagt zich af of kinderbezit en
strandgenoegens toch eigenlijk geen contras
ten zijn... althans als het zoo warm is...
Weer ergens anders ondekt ge plots in de
armelijke schaduw van een 2-persoons tentje
het zoet-gemin van twee lievenden, terwijl
hier en daar drie gramofoons, iets kweelen
van „Lucky Stars", Lolliepoppen" en „Stor-
my Weathers".
In de stad, 's avonds laat, was het uitge
storven. Niemand waagde zich op straat,
ondanks het beloftevolle avondwindje, dat
hoog door de, den geheelen dag roerloos ge
hangen hebbende takken der boomen, ritselde.
Veel verfrissching bracht het nog niet, en
dus zaten de menschen voor hun huizen
vanuit vele waarvan een duffe en bedompte
lucht kwam. Ze zaten tusschen de pioenen
en eerste rozen van voor-tuintjes, en ze hin
gen als vreemde duistere figuren voor de ra
men der duistere kamers.
Tegen achten, dien avond had het gedreigd
naar onweer, maar het was bij dreigen ge
bleven. Wel vormden zich hoog in het blauwe
wat wilde koppen, die her en der dreven......
maar er kwam geen onweer en er kwam geen
water los.
Tegen elven eindelijk de verlossende koelte.
Hoog zwierde de avondwind dooor de boo
men der grachten, drukte rimpels in het wa
ter, en knarste tegen de ongesloten vensters
van vele slaapkamers.
Het was een vreemde wind, die dan weer
weg bleef en na 4 of 5 minuten weerkwam,
met heftige stooten
Hy joeg het loome uit onze slaapkamers
weghij droogde onze vertranspireerde
lichamenhij bracht ons rust en: slaap*
Gisterenmorgen hebben we ons nog even
in verbinding gesteld met de exploitanten der
voornaamste café- en restaurantbedrijven
op Huisduinen en Donkere Duinen en over
het algemeen was men bijzonder tevreden.
Hier en daar kwam men zelfs bedienend per
soneel te kort, terwijl des middags op het
strand fietsenbewaarders geen ruimte meer
hadden om karretjes te bergenIJs-
„boeren" waren constant „los"
Ziedaar de goede zijde van deze warmte,
behalve voor de sportievendenHet stemt
tevreden en
En tenslotte: we hebben drie maanden
achtereen al gesmeekt om warmte en: voilé.
Daarom: meer van dergelijke week-enden!
Op het strand te Huisduinen, juist even
buiten het door het Zeebad afgezette gebied
en ingesloten door het strand en den eersten
pier, ligt een z.g. vloedkuil, die zeer verrader
lijk kan zijn. Bij eb staat het water ongeveer
1 meter hoog in dien kuil en kan men den
bodem gemakkelijk zien.
Doch bij vloed stijgt het water met
ongeveer 1 meter, zoodat dan een ge
vaarlijke diepte ontstaat, die des te ver
raderlijker is, omdat men den bodem niet
kan zien. Zij, die onbekend zijn met de
aanwezigheid van dezen kuil, zijn hierbij
gewaarschuwd. Let vooral op de kinde
ren, waarvan er velen gewend zijn in dien
kuil te spelen!
Vorige week nog moesten er drie kinderen
uitgehaald worden, die in gevaar verkeerden.
Een kwade rakker.
Door een bewoner van den Rijksweg werd
aangifte gedaan, dat hij, toen hij als bestuur
der van een motorrijwiel in de Langestraat
reed, in zijn been werd gebeten door een hond,
waardoor zijn pantalon beschadigd werd.
Aanrijding.
Op de Zuidstraat had een aanrijding plaats
tusschen een voetganger en een personen
auto. De voetganger, die schuin den weg over
stak, werd door een juist passeerende per
sonenauto aangereden. Door het krachtig rem
men bekwam de voetganger, ofschoon hij
door den bumper geraakt werd en kwam te
vallen, geen letsel, zoodat hij zijn weg kon
vervolgen.
22 Juni. Stil als een muis vertrok
eenigen tijd geleden een commissie van reis
lustige ambtenaren uit Amsterdam, om eens
te gaan zien wat er in het buitenland te koop
was op het gebied der stadsverfraaiing. En nu
gebeurt er een wonder: De muis heeft een
berg gebaard!
In het groote Amsterdamsche bosch, dat op
het programma staat, zal eens een berg ver
rijzen. Amsterdam wordt om zoo te zeggen
luchtkuuroord. Wie had het van de stad met
de geurige grachten kunnen denken?
Mohammed zou er zeker van opkijken. Als
de berg niet bij hem kwam wat uiteraard
regel was placht hij naar den berg te gaan.
De Amsterdammers doen het anders. Zij kun
nen zich niet veroorloven, naar de bergen te
gaan, en laten er dus één thuisbezorgen. Men
bestrijdt er de werkloosheid mee en later ook
de verkalking, want klimmen is gezond.
Nu is één ding zeker: Amsterdam miste
een berg. Het bezat wel vanouds een Kuil,
maar idt sombere café onder het Rembrandt
Theater bood weinig natuurschoon. En ove
rigens is zelfs deze Kuil tegenwoordig voor
het publiek gesloten. Reden te meer om het
eens met een berg te probeeren.
Er zijn allerlei groote plannen in den maak.
De berg wordt, naar we lezen, veertig tot
vijftig meter hoog en bovenop komt een café
zoodat men dus desgewenscht nog verder
de hoogte kan krijgen. Als hij er eenmaal is,
zullen kunstenaars den berg veifraaien. Hoe,
vinden wij niet vermeld. Misschien worden er
op de helling wat aardige etsjes opgehangen?
Misschien ook, dat er wat aardige horizonten
kunnen worden geschilderd; een soort van
Potjemkin-dorpen voor Koning Toerist!
En wie weet of het Amsterdamsche voor
beeld geen navolging vindt, en eens leiden zal
tot oprichting van een N.V. tot het Weg
nemen van Stedelijke Schoonheidsgebreken".
Want dót is het tenslotte. Waarom zouden de
steden, de landen, niet doen, wat de mensch
al lang met zooveel succes doet
Als de hoop er eenmaal inzit, is er alle
kans dat zoo'n N.V. een goudmijn wordt!
Dan belt men den directeur op en bestelt de
natuur, die men hebben wil:
Hallo, u spreekt met het Gemeentebestuur
van Groningen. Zoudt u ons in het Stadspark
een gletscher kunnen verschaffen?
Zeker meneer, wat mag het kosten?
Stuurt u ons maar eens prijsopgaaf,
maar gegarandeerd föhn-vrij, niet?
Komt in orde.
Hallo, hier Rotterdam. Kunt u ons een
vulkaantje leveren? We zouden wat Indisch-
menschen uit Den Haag hierheen willen
lokken.
Natuurlijk meneer, maar leeft u in Rot
terdam nog niet genoeg op een vulkaan?
Ik vraag u niet om grappen meneer. Het
is ons ernst. De Heuvel trekt niet meer. Dus:
een vulkaan, met kunstmatige rookontwikke
ling en alles wat er bij hoort.
Komt in orde meneer. Kunt u nog een
paar bergstroopjes gebruiken? We kunnen ze
heel voordeelig aanbieden, want we. zijn, er
mee blijven zitten. Den Helder had ze besteld,
maar Gedeputeerde Staten hebben de uitgave
niet goedgekeurdEn nu hebben ze zich
tevreden gesteld met 'n stuk af wat Vene-
tiaansche grachtjes.
Op die manier kunnen we in ons land zóó
veel bezienswaardigs krijgen, dat er zelfs geen
Reisbelasting voor noodig is om de toeristen
binnen de grenzen te houden. Ja zelfs een
gevarieerd programma zal niet meer zijn uit
gesloten. Altijd bosch, altijd bergen, altijd 'n
echoput verveelt ook. Er zal een levendig ruil
verkeer ontstaan
Zoover zijn we intusschen nog niet. Voor-
loopig krijgt de Amsterdammer z'n Mon-
blankie.
REEDS MEER DAN
20 JAAR DE BEKENDE
MAAM VOOR HET
BESTE FOTOWERK
VERSLAG VAN DE GEMEENTELIJKE
ARBEIDSBEURS OVER DE MAAND
MEI 1936.
Mannen.
Aanbiedingen kwamen in van:
2 bakkers, 8 bankwerkers, 3 brugwachters,
17 bollenabreiders (8 ben. 18 j.), 8 chauffeurs,
1 colporteur, 7 electriciens, 1 emballeur, 26
grondwerkers, 1 incasseerder, 6 kantoorbe
dienden, 2 kappers, 1 kellner, 32 landarbei
ders, 1 loodgieter, 11 loopknechts (8 ben. 18
1 maaier, 5 machinisten, 16 metselaars
(1 ben. 18 j.), 1 molenaar, 1 monteur, 1
musicus, 10 opperlieden, 1 opzichter, 11 schil
ders (3 ben. 18 j.), 1 schoenmaker, 1 slager,
1 stoffeerder, 1 straatmaker, 1 stucadoor, 1
stuurman, 3 tellers, 28 timmerlieden (4 ben,
18 j.), 28 transportarbeiders, 4 tuinlieden, 1
vrachtrijder, 1 wachtsman, 2 winkelbedienden
(ben. 18 j.), 54 losse werklieden (3 ben. 18 j.).
Totaal 301 personen.
Aanvragen kwamen in om:
1 bakkersleerl. (ben. 18 j.), 16 bollenarbei-
ders (8 ben. 18 j.), 1 chauffeur, 24 grond
werkers, 1 huisknecht, 3 kantoorbedienden, 1
kapper, 21 landarbeiders, 4 maaiers, 1 machi
nist, 1 metselaar, 11 schilders (5 ben. 18 j.),
2 stoffeerders (1 ben. 18 j.), 2 straatmakers,
1 stucadoor, 3 tellers, 11 timmerlieden (5
ben. 18 j.), 26 transportarbeiders, 2 tuin
lieden, 1 wachtsman, 1 ijsventer, 29 losse
werklieden (2 ben. 18 j.). Totaal 163 personen.
Geplaatst werden:
1 bakkersleerling (ben. 18 j.)16 bollea-
arbeiders (8 ben. 18 j.), 1 chauffeur, 1 colpor
teur, 24 grondwerkers, 1 huisknecht, 3 kan
toorbedienden, 1 kapper, 1 kellner (te Ter
schelling), 21 landarbeiders, 4 maaiers, 1
machinist, 1 metselaar, 12 schilders (6 ben.
18 j. w.v. 1 te Anna Paulownk), 1 stoffeerder,
2 straatmakers, 1 stucadoor, 3 tellers, ii
timmerlieden (5 ben. 18 j.), 26 transport
arbeiders, 2 tuinlieden, 1 wachtsman, 1 Ijs
venter, 29 losse werklieden (2 ben. 18 j.).
Aan het einde der verslagmaand stonden
nog ingeschreven:
2 autogenisch lasschers, 2 bakschippers, 18
bakkers (1 ben. 18 j.), 39 bankwerkers (io