Buitenlandsch Overzicht.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Wèg die Migraine!
AKKER.CACHET5
CHINA
REIST PER VVACO"
De Britsche vloot in
de Middellanksche
Zee.
No. 7776
EERSTE BLAD
64ste JAARGANQ
i
Feuilleton
EEN
IN
m B E N B O LT
AUTOBUSDlENSTEN
Lijdt Eden aan hartzwakte?
De buitenlandsche kolonies te
Berlijn.
De werkloosheid in Duitschland.
Een bruine zomert el nt
De kwestie van Dantzig.
De verwerping der N.R.A. en de
Amer. Fed. van den Arbeid.
De bezetting der fabrieken
in Frankrijk.
De Abessijnsche overval in Dzjimma
ir
COURAN
Abonnement per 3 maanden b(j vooruitbet.: Heldereehe Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.
NederL Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post -Gi ro rekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bjj vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; bjj niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Engeland breidt zijn bewapening belangrijk uit.- Het gevaar van
Dantzig; de oppositie beschouwt een putsch als zeker. De
geschilpunten op de conferentie te Montreux.
Engelands
bewapening
De mislukking van de
ontwapeningsconferentie,
het toenemen van het
gevaar in Europa, is
oorzaak, zoo schreven
we de vorige week nog, dat ieder land afzon
derlijk zijn eigen kracht gaat verdubbelen, om
niet afhankelijk te zijn van anderen, als de
bedreiging over gaat in een oorlog. Men
spreekt nog wel over collectief optreden, maar
men gelooft er niet meer in.
Zoo zoekt ook Engeland zijn kracht in uit
breiding van zijn strijdkrachten van vloot en
lucht- en landmacht. Het is een laatste poging
om den oorlog, die men vreest, te doen be
zweren met een bedreiging van oorlogstuig,
waardoor iedere aanvaller zich wel tweemaal
zal bedenken. Doch wee, als de oorlog dan
toch komt en de hel losbarst over ons geteis
terde werelddeel. Dan vindt men Europa tot de
tanden gewapend.
Donderdag zijn de reeds aangekondigde aan
vullende begrootingen voor uitbreiding van de
Engelsche vloot, de luchtstrijdkrachten en het
leger gepubliceerd.
Voor de vloot wordt een bedrag gevraagd,
groot 1.059.000 pond sterling, voor het leger
een bedrag van 6.600.000 pond en voor de
luchtstrijdkrachten een bedrag van 11.700.000
pond. Voorgesteld wordt aan het vlootprogram
Van 1936 toe te voegen twee kruisers, een
flottille-leider, acht torpedojagers, een vlieg
tuigmoederschip en vier duikbooten. De sterkte
van het luchtvaartpersoneel zal gebracht wor
den van 50.000 op 55.000 man. Het aantal
©verzeesche luchtescadrilles, 25 in totaal, zal
Voor 1939 verhoogd worden met 12 escadrilles.
Het aantal eerste linie-toestellen in Engeland
zal worden gebracht op 1750 machines, waar
bij de marine-vliegtuigen niet zijn begrepen.
Het aanvullende crediet voor bestellin
gen bij wapenfabrieken bedraagt 293.700
pond sterling, zoodat het totaal der vier
gevraagde credieten dus 19.652.700 pond
sterling bedraagt.
De aanvullingen van het vlootprogram wor
den geraamd op 11.015.000 pond sterling. Het
program tot aanvulling van de lacunes in het
leger zal naar schatting kosten meebrengen,
groot 5,614,000 pond, de speciale maatregelen
met betrekking tot het Italiaansch-Abessijn-
sche conflict hebben uitgaven met zich ge
bracht van naar schatting 1,252,000 pond
Sterling.
Reuter merkt hierbij op, dat, daar onlangs
een aanvullend crediet van 10,300,000 pond is
gevraagd voor versterking van de marine, de
Verhooging van de uitgaven voor de verster
king van de defensie sedert de indiening van
de begrooting 29,952,700 pond sterling be
draagt.
Als de dag voor U verloren lijkt,
nis alles U hindert: licht, reuk en
geluid, dan werken als 'n wonder
Volgens recept van Apotheker Dumont.
Het bericht uit Dantzig,
dat de Poolsche commis
saris-generaal Pape, den
senaatspresident Greiser,
Donderdag verklaard
heeft, dat Polen geen
eenzijdige herziening van het statuut der vrije
stad zou dulden, werd Donderdag te Warschau
officieus bevesügd zoo meldde een van de
corr. van de Nw. Rott. Crt. Donderdag aan
zijn blad.
Tegelijkertijd heeft Pape echter den presi
dent medegedeeld, dat elke actie, die buiten
het kader van de tusschen Polen en Dantzig
gesloten overeenkomst mocht vallen en welke
dus ^e normale positie van de haven van Dant
zig als uitvoerpoort voor den Poolschen buiten-
landschen handel in gevaar zou brengen op
krachtige tegenweer van Polen zal stuiten.
In politieke kringen verluidt, dat Greiser ge
antwoord heeft, dat de Senaat geen plan
heeft uitzonderingswetten uit te vaardigen en
besloten is om de actie tegen de oppositie
binnen de wettige grenzen te houden.
Deze laatste als geruststelling bedoelde ver
zekering van Greiser interpreteert men te
Warschau als de aankondiging van de scherp
ste maatregelen tegen de oppositie, waarbij de
partijen weldra geheel zullen moeten verdwij
nen. In de kringen der oppositie te Dantzig
houdt men er rekening mede, dat de Nazi's
thans de liquidatie van het protectoraat van
den Volkenbond op eigen gezag en zonder
steun van het Derde Rijk willen trachten door
te zetten.
Uit de verklaring van Greiser aan een
vertegenwoordiger van de Daily Express,
dat Dantzig den Volkenbond niets meer
te zeggen had, leidt men thans af, dat
een staatsgreep der nazi's niet meer valt
af te wenden.
Eerst zullen de oppositiepartijen verboden
worden en dan de constitutie veranderd wor
den, waarbij men eventueel de interventie van
den volkenbondscommissaris eenvoudig zou
ignoreeren. Van diens bestaan zou men voor
taan in het geheel geen notitie meer nemen,
Greiser zou voorts besloten hebben ook Genève
in de toekomst te negeeren. Zoo zouden de
Nazi's thans hun zin in Dantzig willen door
drijven en zich van den Volkenbond losmaken,
zonder daarbij Berlijn te betrekken, wat an
ders licht internationale complicaties zou kun
nen uitlokken.
De verwezenlijking der annexionistische
plannen zou dan pas later aan de orde komen.
Zij zou ook niet geschieden door een uittar-
tende bezetting der stad met Duitsche troepen,
maar gebeuren op grond van een besluit van
de zuiver nationaal-socialistisch geworden
Senaat, of wel op grond van een volksstem
ming onder auspiciën van het hakenkruis.
Tenslotte geeft men in de kringen der oppo
sitie te Dantzig alle hoop op. Alleen een af
treden van Greiser, zoo verzekert men, zou
een putsch kunnen verhinderen. Daarbij ver
klaart men, dat het van Beek afhangt of Grei
ser aftreedt. Dit toch zou het geval zijn, wan
neer Beek zich op het standpunt stelt, dat op
andere wijze de bijlegging van het conflict niet
mogelijk was.
uit het engelsch
door
u)
VII.
Het bloedsjloor.
Met den soldaat achter zich aan, kwam
t>ick Forsyth aan het punt, vanwaar een
pad naar het huis van Barrington voerde en
een oogenblik bleef hij aarzelend staan. Zou
hij Kathleen Barrington opzoeken of niet?
Hij volgde den weg naar de stad, bleef na een
paar passen besluiteloos staan. De soldaat
maakte eveneens halt en leunde op zijn ge-
Weer, maar toen Forsyth het pad naar Bar-
ïington's huis insloeg, liep hij met spoed naar
iï"amen terug.
In den tuin gekomen, keek Dick om zich
heen en ontwaarde een meisjesgestalte onder
een kersenboom. Hoewel hij haar gezicht niet
kon zien, twijfelde hij er niet aan of het was
Kathleen. Naderbij komende zag hjj, dat er
een peinzende uitdrukking in het mooie ge
zichtje lag. Hij kuchte om zijn nadering aan
te kondigen, waarop het meisje onmiddellijk
Opsprong, een glans van blijdschap in haar
togen.
L <»0!" riep ze, „ik dacht net aan u, Dr. For
syth. Ik vroeg me af, wat er in de Yamen
gebeurd was en ik was zoo vreeselijk bang.
Bent u er geod afgekomen?"
„Voor het oogenblik wel!" klonk het grim
mig.
„Heeft Li Weng-Ho u gedreigd?"
„Ja," Forsyth liet een kort lachje hooren.
„Maar bedreigde menschen leven lang!"
„Niet in China," gaf ze vlug ten ant
woord. „Dit is een gevaarlijk land. U moet
werkelijk voorzichtig zijn. Wat hebt u tegen
hem gezegd? Iets, waarover hij kwaad is
geworden
„Ik heb hem beschuldigd van medeplich
tigheid aan opiumsmokkelarij en hij heeft mij
tot zonsondergang tijd gegeven om Yong-Foo
te verlaten."
„Dan moet u gaan," onderbrak hij haar.
„Er zijn redenen..."
„O, u begrijpt het niet!" viel ze hem in de
rede. „Uw leven loopt elk oogenblik gevaar.
En er zijn zooveel manieren, waarop hij zich
van u kan ontdoen: vergif, het mes en
nog veel meer. U kent den Oosterling niet."
Haar angst om zijn welzijn was onmisken
baar en zijn hart begon warmer voor haar te
kloppen, maar het vastberaden gevoel zijn
plicht te moeten doen, maakte het hem on
mogelijk aan haar smeekbeden gevolg te ge
ven. Een moment keek h(j haar met stralende
oogen aan, toen sprak hij met zachte stem.
„Ik dacht niet, dat u mij van mijn plicht
wenschte af te houden!
„Dat wensch ik ook niet," antwoordde ze
vlug. „Maar wel van het pad, dat naar den
dood voert en dan een dood, zcoals een
Chinees bedenken kan - ja! Duizendmaal
ja. Als u den tijd gegeven is tot zonsonder
gang, moet u onmiddellijk uit Yong-Foo weg
pik "zal niet gaan," klonk het beslist. „Er
zijn redenen sterke redenen, die mij nopen
De conferentie
te Montreux.
Diplomatieke kringen
te Londen hechten, vol
gens Havas, geen groote
beteekenis aan de mee-
ningsverschillen tusschen
de Engelsche en de Russische delegatie te
Montreux. De belangrijkste meeningsverschil-
len bestaan uit:
1. Het Russische verzet tegen toelating in
de Zwarte Zee van andere oorlogsschepen dan
die van een licht type. Rusland wenscht in de
Zwarte Zee geen kruisers te zien van het
Duitsche „zakformaat"-type.
2. De kwestie van de vrije doorvaart voor
de Russische vloot, voor alle soorten schepen
en in onbeperkte hoeveelheid naar de Middel-
landsche Zee.
3. Het vraagstuk van de automatische slui
ting van de Dardanellen in geval van oorlog,
uitgezonderd voor gevallen van bijstand in op
dracht van den volkenbond of in overeenstem
ming met regionale verdragen.
4. Het sluiten van nieuwe regionale ver
dragen, als het Fransch-Russische verdrag en
de Balkan-entente.
Opgemerkt wordt, dat althans op belang
rijke punten o.a. de verhouding in sterkte
tusschen de vloten der oeverstaten aan de
Zwarte Zee en buitenlandsche vloten, welke
door de Dardanellen mogen varen en het recht
op doorvaart van Russische oorlogsschepen
naar de Middellandsche Zee de Russische
en de Engelsche delegatie het in beginsel eens
zijn geworden. Hoe belangrijk de kwestie van
de cijfers ook moge zijn, men beschouwt ze
niet als onoplosbaar en blijft op een algemeene
overeenstemming hopen.
Te Londen wordt verder bevestigd, dat
de Duitsche regeering acht dagen geleden
heeft laten weten dat als de Russische
werden ingewilligd, het evenwicht tus
schen de vlootstrijdkrachten zou worden
verbroken en dat bijgevolg Duitschland
gerechtigd ware een herziening van het
Duitsch-Engelsch vlootverdrag te vragen.
Deze argumentatie acht men te Londen
fantastisch. Voorop wordt gesteld dat hetgeen
Rusland vraagt (n.1. vrije doorvaart) ook
thans al bestaat. Daaraan wordt toegevoegd
dat welke vlootplannen de Russen ook mogen
koesteren, de capaciteiten van hun werven te
beperkt zijn om binnen afzienbaren tijd zoo
veel nieuwe eenheden te bouwen dat het Euro-
peesche vlootevenwicht zou worden verbroken.
Men acht derhalve het Duitsche argument
niet-ontvankelijk en ontkent dat de Duitsche
aanspraken een factor zijn in den tegenstand
der Engelsche delegatie tegen zekere Russi
sche eischen.
In Britsche kringen te Montreux heeft men
op het oogenblik den indruk, dat Litwinof niet
meer een zoo hardnekkige houding aanneemt.
Is het overigens wonder dat de verschillende
meeningsverschillen die ter conferentie te
Montreux rijzen, de Turksche pers in hooge
mate prikkelen? De bladen schrijven vol
gens Reuter in gematigde bewoordingen, dat
na Turkjje's recht om de zeeëngten te verster
ken is erkend, niets de Turksche regeering zal
beletten dit ook te doen, zelfs als de confe
rentie mocht mislukken.
naarKOORN, EDAM,AMSTERDAM
en GEHEEL WEST-FRIESLAND
Inlichtingen WACO
Kanaalweg 137, Den Helder
om te blijven. Als ik uit de stad verdwijn,
zou dat niet alleen een daad van van lafheid
zijn, maar ook een erkennnig van schuld."
„Van schuld?" riep ze verbaasd, maar
terwijl hij haar aankeek was het hem alsof
haar verbazing week voor een vaag vermoe
den; haar gelaatsuitdrukking veranderde
plotseling en een onrustige blik lag in haar
oogen.
„Ja, van schuld," herhaalde hij. „De man
darijn heeft mij zoo net beschuldigd van
opiumsmokkelarij
„O, maar dat is bespottelijk!" riep Kathleen.
„Belachelijk..."
„Niet zoo belachelijk als u denk," was het
op rustigen toon gegeven antwoord.
„Ik twijfel er niet meer aan, of ik opium
naar Yong-Foo heb gebracht, hoewel ik het
in onwetendheid deed."
„O!" riep het meisje ontzet. „O!" Weer
was die onrustige blik in haar oogen en hij
voelde, dat zij wist, wat hij verder zeggen
zou. Haar aandachtig gadeslaand, vervolgde
hij: „Li Weng-Ho wist me ook precies te
vertellen hoeveel opium ik de stad binnen
gesmokkeld had. Drie picols, dus driehonderd
negentig pond en het was geborgen in drie
kisten, die bij de bagage hoorde die u mij
verzocht mee te nemen naar Yong-Foo, toen
u in Kai-Ting achterbleef."
Hij zag haar beven. Er was haast een er
kenning van schuld op haar doodsbleek ge
zicht te lezen. Ze trachtte te spreken, maar
haar trillende lippen konden de woorden niet
vormen. Eindelijk klonk het stamelend:
O! Ik wist het niet! Ik wist het niet
maar ik had het kunnen vermoeden! Als
ik..."
„Kathleen! Kathleen! Kom hier. Ik heb je
noodig"
Dick Forsyth herkende Barrington s hee-
sche stem, hij keek om naar het huis en zag
Frankrijk beschouwt de verplichtin
gen van bijstand ais niet meer van
kracht.
Reuter meldt uit Parijs:
De Fransche regeering heeft aan de
regeeringen te Londen en Rome mede
gedeeld, dat zij de verplichtingen van
wederzijdschen bijstand in de Middelland
sche Zee, welke zij jegens Groot-Brittan-
nië op zich heeft genomen, als niet meer
van kracht beschouwt wegens de Geneef-
sche beslissing om de sancties op te
heffen.
Het bericht, dat de Britsche regeering be
sloten heeft een deel harer vloot uit de Mid
dellandsche Zee terug te trekken is te Parijs
gunstig ontvangen, meldt Havas. Gelijk reeds
in het kort is gemeld, heeft de regeering
officieel te Londen en Rome doen weten, dat
zij wat haar betreft de overeenkomsten met
de Britsche regeering in overeenstemming met
de bijstandsverplichtingen uit hoofde van art.
16 lid 3 van het grondverdrag van den Vol
kenbond, als buiten werking gesteld be
schouwt door het Geneefsche besluit tot op
heffing der sancties. Inderdaad maakt dit
colectieve besluit, eenstemmig door de leden
van den Volkenbond genomen, om de dwang
maatregelen van artikel 16 lid 3, op te heffen,
een einde aan de bijzondere afspraken even
eens op grond van dat artikel. In het tegen
overgestelde geval zou men niet weten hoe en
wanneer aan deze bijzondere afspraken in de
Middellandsche Zee een einde zou komen.
Engelsche persstemmen.
Havas meldt uit Londen:
Het bericht uit Parijs betreffende de op
zegging door Frankrijk van het Middelland
sche Zee-accoord heeft nog geen officieelen
commentaar uitgelokt. Ook de bladen, die de
regeering steunen, wijden nog geen bespreking
aan het besluit van Frankrijk, doch de wijze,
waarop de berichten gepubliceerd worden,
toont aan, dat men dit besluit logisch en op-
portuun zal achten.
Engeland's vloot in de Middel
landsche Zee weer op het oude peil
teruggebracht
In bevoegde kringen te Londen verluidde
vanmorgen, dat men zeer binnenkort de
sterkte van de Britsche vloot in de Middel
landsche Zee weer tot den normalen omvang
zal terugbrengen.
Reuter vervolgt: Men moet hierbij echter
bedenken, dat Eden in het Lagerhuis gezegd
heeft, dat de Britsche defensie in de Mid
dellandsche Zee op een versterkt peil zal wor
den gebracht en gehandhaafd.
Reeds keeren kruisers terug.
Het D.N.B. meldt uit Londen:
Het besluit de vlootversterkingen uit de
Middellandsche Zee terug te trekken, zal
onmiddellijk worden ten uitvoer gelegd. De
kruisers Neander en Cornwall zijn reeds giste
ren naar Engeland teruggegaan. Voorts zul
len binnenkort o.a. de volgende schepen, die
tijdens het Abessijnsche conflict naar de Mid
dellandsche Zee gezonden waren, worden
teruggetrokken: de nieuwe Australische
kruiser Sydney, de kruiser Sussex, eveneens
behoorend tot het Australische eskader, de
mijnenlegger Adventure, vier torpedoboot-
jagers en vier duikbooten van de Chineesche
vlootstrijdkrachten, de kruiser Achilles
(Nieuw-Zeeland) en de kruisers Ajax en
Exeter (West-Indië).
Naar de regeering reeds heeft medegedeeld,
zal de Britsche vloot na het terugtrekken van
deze schepen nog steeds iets sterker zijn dan
voor het uitbreken van het Abessijnsche con
flict. De slagschepen Repulse en Hood worden
permanent bij de Middellandsche Zee-vloot
ingedeeld.
Terugkeer naar normale sterkte.
Omtrent de terugtrekking van de verster
kingen der Engelsche vloot in de Middelland
sche Zee, die reeds is aangevangen, worden
thans nadere bijzonderheden bekend:
De terugroeping, zoo verklaart men in
maritieme kringen, heeft op de volgende
groepen betrekking:
1°. Op de Middellandsche Zee-vlooteenheden,
welke gestationneerd liggen te Gibraltar. Men
zal deze schepen huiswaarts roepen op een in
de allernaaste toekomst vastgestelden datum,
waardoor men in de gelegenheid zal zijn aan
de bemanningen de verloven te verleenen,
welke zij nog te goed hebben en voorts om de
noodige herstelwerkzaamheden te verrichten.
2°. Op de eenheden van de China-vloot, die
eveneens geleidelijk zullen worden terugge
roepen.
3°. Op de schepen van de Antillen-vloot.
4°. Op de eenheden van Nieuw-Zeeland en
de twee Australische kruisers uit Sydney.
Wat de verhooging betreft van de normale
vlootsterkte te Gibraltar, wordt in maritieme
kringen verklaard, dat het nieuwe statuut
voor de Britsche vlootsterkte in de Middel
landsche Zee nog niet definitief is opgesteld.
Men merkt echter op, dat het waarschijnlijk
is, dat die versterking zal bestaan uit de toe
voeging van eenige schepen van het type van
de „Queen Elisabeth", die thans reeds deel
uitmaakt van de te Gibraltar gestationneerde
eenheden en voorts van eenige slagkruisers
van de Home Fleet.
Italiaansche persstemmen.
Het D.N.B. meldt uit Milaan:
Het besluit van de Engelsche regeering om
de versterkingen van de Britsche vloot in de
Middellandsche Zee weer terug te trekken,
vindt sterken weerklank in de Noord-Italiaan-
sche pers. De Corrière della Sera spreekt van
een geste, die indruk maakt. Dit gebaar heeft
des te grooter beteekenis, daar het tegelijker
tijd bekend gemaakt is, dat de militaire
afspraken tusschen Engeland en de voor
naamste mogendheden van de Middellandsche
Zee niet meer van kracht zijn. Men begint
nog niet formeel, dan toch materieel, Italië
recht te doen wedervaren.
Volgens de Daily Mail zou Eden lijden aan
hartzwakte. Hij heeft daarvan ook reeds het
vorige jaar last gehad na zijn bezoeken aan
Moskou, Warschau en Berlijn. Om deze reden,
aldus het blad, heeft hij zich voor acht dagen
aan zijn bezigheden onttrokken.
105 duizend vreemdelingen In de
Duitsche hoofdstad.
Het aantal te Berlijn wonende vreemdelin
gen is in het afgeloopen jaar gestegen. In
1934 waren 99,966 buitenlanders te Berlijn
gevestigd. Dit aantal steeg in 1935 met 5875
tot 105.841. Aan het hoofd van de lijst staan
de Polen met ongeveer 23.000 of 21.7 pet. van
het totaal. Dan volgen: Tsjechoslowakjje
16.530, Oostenrijk 13,606, Dantzig 4252, Hon
garije 3419, Zwitserland 3089, Nederland 1602,
Roemenië 1452, enz.
Naar wordt medegedeeld is in Juni de werk
loosheid gedaald met 176,000. Aan het einde
van de maand waren er nog 1.315,000 werk-
loozen.
den koopman op de veranda staan. Barring
ton herkende hem, hij groette hem bruusk
met de hand en tegelijkertijd klonk er een
grinnikend gelach. De dokter begreep, dat
er geen gelegenheid zou zijn om een nadere
verklaring te vragen.
„Ik moet gaan," zei Kathleen. ,,Maar zeg...
me, gelooft u mjj U denkt toch niet, dat ik
zoo slecht ben..." Ze keek hem smeekend aan
en haar lippen trilden van ontroering.
„Ja," verzekerde hij haar met ernstige
stem. „Ik geloof in..."
„Kathleen! Kom je eindelijk?"
Het meisje wendde zich naar het Kuis,
keek toen om. „U moet dadelijk de rivier af
gaan..."
„Neen!" antwoordde hij. „Ik blijf hier."
„Dan," riep ze, terwijl ze bleef staan,
„moet u onmiddellijk naar het zendingssta
tion gaan. U moet de poorten laten sluiten
en er blijven. Ik zal doen wat ik kan, en ik
stuur u..."
„Kom toch, kind! Moet ik nog langer
wachten?" schreeuwde Barrington woedend.
„Belooft u het me?" smeekte ze, zonder
op het geschreeuw acht te slaan.
„Ja!" voegde hij haar toe. „Ja! Dat beloof
ik u."
„En wees voorzichtig..."
Barrington riep weer, en terwijl Forsyth
de stoep van de veranda afliep, wuifde het
meisje den jongeman toe en liep snel naar
huis.
Dick Forsyth had niet den minsten lust
Barringtonte ontmoeten, hij begaf zich tus
schen de bloembedden door naar het hek en
zag. toen hij op den weg gekomen was, eenige
koelies staan. Een van hen wierp hem een
minachtenden blik toe, terwijl een ander een
dikken bamboestok op zijn teenen liet vallen.
Vermoedend, dat de mannen een twi3t wilden
uiUokken, nam hjj geen notitie van hen en
vervolgde zijn weg heuvelafwaarts alsof er
niets gebeurd was. Hij had nog maar een
paar passen geloopen of er vloog een steen
langs zijn hoofd, omkijkend zag hij een jon
gen nog een steen oprapen en achter hem,
in de schaduw van een boom, ontdekte hij
den soldaat met het geweer, die hem van
de Yamen af gevolgd was.
Hierin ontdekte hij de hand van Li Weng-
Ho. Het volk had al verlof gekregen om den
blanken dokter te sarren en het was geraden
ten spoedigste naar de missie te gaan.
Haastig liep hij voort en nam een weg,
die niet zoo druk was. Weer vloog een steen
langs zijn hoofd. Hij keek niet om, maar
toen hjj een hoek omgeslagen was, zette nij
het op een loopen.
Hij bereikte den volgenden hoek en zonder
dat het tweetal verschenen was, maar Juist
toen hij omkeek, botste hij tegen een dikken
Boeddhistischen priester aan, die door den
schok op den grond rolde. Met verbazingwek
kende vlugheid voor zoo'n dikzak, kwam de
priester overeind en keek woest naar den
man, die de oorzaak was van zijn val, waar
op hij luidkeels schreeuwde: „Dood aan den
barbaar!"
Terwijl deze leus door de lucht galmde,
begreep Forsyth, dat het nutteloos was zijn
verontschuldigingen te maken. Hij keek om
zich heen, zag twee andere priesters den
tempel uithollen, en ging weer op de vlucht.
Het spektakel achter hem werd steeds lui
der. Meer stemmen schreeuwden en de kreet
werd steeds luider:
„Dood aan den vreemden duivel! Dood aan
den barbaar. Doodt hem! Doodt hem?"
Allerlei projectielen vlogen langs hem heen.
Een paar maal werd hij getroffen, maar niet
noemenswaardig gekwetst. De vlucht werd
steeds moeilijker, want het geschreeuw trok
de aandacht der menschen voor hem en
staat sportief en charmant en beschut tevens
tegen de brandende ultra-violette stralen der
zon. AMILDA-zonnebruincrêrae bevordert een
snelle, mooie natuurlijke nuidbruining.
Flacon 90 ct. Tube 60 ct. Doos 50 en 25 ct,
DE GRAAF VAN CAVADONGA.
Eisch tot ongeldigverklaring van zijn
huwelijk ingediend.
De graaf van Cavadonga, zoon van den
Koning van Spanje, heeft bij het opperste ge
rechtshof van New York een eisch tot ongeli
digv.erklaring van zijn huwelijk ingediend.
Maatregelen van den Dan\zigschen
Senaat. De strijd tegen de oppositie.
Reuter meldt uit Warschau:
De Senaat van Dantzig schijnt definitief af
te willen rekenen met de oppositie. Men heeft
de vergunning tot het dragen van wapenen
ingetrokken van de vooraanstaande leden van
de oppositie. Verscheidene socialistische en
communistische leiders zijn reeds uitgeweken
uit vrees voor represailles. Alleen de nationaal-
socialistische bladen mogen nog maar ver
schijnen, alle bladen van de oppositie en zelfs
de in het Duitsch verschijnende buitenlandsche
bladen zijn verboden.
Het Duitsche opleidingschip Deutschland
met 500 leerlingen aan boord wordt te Dantzig
verwacht. Bovendien bevindt zich in het ge
zicht van de kust een Duitsche vloot van torpe
dobooten en duikbooten.
De Fransche minister van buitenlandsche
zaken heeft gisteren een langdurig onderhoud
met den Poolschen gezant te Parijs gehad over
de Dantzigsche kwestie.
838,123 werkloozen tengevolge van ver
werping N.R.A.
De voorzitter van de Amerikaansche Fede
ratie van den Arbeid, William Green, heeft
er zich bij president Roosevelt over beklaagd,
dat tengevolge van het ongrondwettig ver
klaren der N.R.A. 838,123 arbeiders zonder
werk zijn gekomen. Bovendien werden do
werktijden van 4,673,901 arbeiders verlengd.
80.500 stakers.
Naar Reuter uit Parijs meldt, zijn er thans
nog 80.500 stakers in Frankrijk.
Nogmaals de „passende" maatregelen.
Salengro heeft thans officieel aan de socia
listische Kamergroep medegedeeld, waaruit
de maatregelen tot ontruiming van de bezet
te fabrieken zullen bestaan. Zooals reeds door
Reuten. werd verondersteld, zal in de eerste
plaats de hulp worden ingeroepen van de ge
delegeerden der vakbonden. Daarna zullen da
burgemeesters der betrokken gemeenten be
middelend optreden. Mocht ook dit niet baten,
dan zal men van de gewapende macht ge
bruik maken.
Nadere bijzonderheden.
Reuter meldt uit Rome:
Met betrekking tot den overval op de Ita
lianen bjj Lekenti, op 26 Juni, wordt meege
deeld, dat de missie bestond uit dertig men
schen. Hiervan zijn drie officieren en een inga
nieur gedood.
De missie werd eerst vriendelijk ontvangen
door de hoofden van de Galla's die zich onder
wierpen. De kleine staf van de expeditie over
nachtte in een tent, die afzonderlijk van do
andere tenten geplaatst was. Daar werden zjj
door een ongeregelde bende aangevallen en
gedood.
Het gebied van Lekenti is geplaatst onder
commando van generaal Gelozo.
twee mannen trachtten hem den weg af te
snijden. De eerste probeerde hem vast te
houden, maar Forsyth wierp hem tegen den
grond. De tweede trachtte hetzelfde te doen,
toen Forsyth's vuist uitschoot en de aanvaller
in den hals gegrepen werd, waarna hij be
wegingloos op den weg bleef liggen.
Een smal straatje, dat in de richting van
de missie voerde, doemde plotseling voor
Forsyth op. Zonder aarzelen sloeg hij het in.
Het was een gore buurt, vol halfnaakte
kinderen en vrouwen uit de onderste lagen
der maatschappij. Hjj verminderde zijn vaart
in de hoop er onopgemerkt door te komen,
maar een moment later klonk de kreet op
nieuw:
„Dood aan den barbaar! Dood aan den
priestermoordenaar."
Hjj had wel geen priester vermoord, maar
dat kwam er minder op aan. Mannen snelden
de straat op. Hij werd met allerlei vuil en
afval bekogeld, maar hij durfde niets terug
te doen, want er kwam hoe langer hoe meer
volk in het straatje en als hem den uitweg
versperd werd, dan zou het eind niet ver af
zijn. Hij deed een wanhopige poging om zich
door de menigte heen te dringen en ontdekte
dat zich aan het eind van de straat een kanaal
bevond, waarover een gebroken brug hing. Hjj
aarzelde geen oogenblik; een gerimpelde oude
Chinees, zonder een tand in zijn mond en een
gezicht, dat niets menschelijks meer had, sloeg
met een mes naar hem, maar miste en het
volgende moment sprong hij in het water en
zwom vlug naar den anderen kant. Een gehuil
van woede steeg op; hij was aan zijn vervol
gers ontkomen, hoewel de steenen, die het
water aan alle kanten om hem heen deden
spatten, hem waarschuwden, dat het gevaat
nog niet voorbij was.
.(Wordt vervolgd.J.