De burgeroorlog in Spanje
lIE
CHINA
SBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
REIST PER WACO-
&e tiesteWcuisSorg.
No. 7786
EERSTE BLAD
DINSDAG 4 AUGUSTUS 1936
64ste JAARGANG
Twee leiders van de opstandelingen in Spanje.
De Fransche regeering
bepaalt haar houding.
Frankrijk doet een beroep
op de andere landen.
Om zich niet met de Spaansche
binnenlandsche moeilijkheden
te bemoeien.
COURANT
Per 3 muuia,a toonlllt«
landen' 8.20. toeTt^ 7 7^ T
y P- P- 6 ct Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70. f 0.70. f 1 Modeblad
Verschijnt D 1 n s d a g-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Glrorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prjjs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bjj vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct.
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
De Locarno-conferentie gaat door maar wanneer,
onafgebroken voorbereiding voor een nieuwen oorlog.
De
De Locarno-
conferentie
gaat door
De Locarno-conferen-
tie gaat door, dat staat
nu vast, tenminste als
er geen kink in den kabel
komt, want wat staat er
tegenwoordig eigenlek
yast en waar kan men zeker van zijn? Doch
puitschland en Italië hebben beide de uit-
jioodiging aangenomen en dus is het ledental
compleet om te vergaderen. Alleen... wan
neer? Dat is nog een open vraag en voor we
bekend kunnen maken dat de datum bepaald
ia, zullen er zeker nog ettelijke weken over
Jieengaan, want er zijn voor de voorbereiding
en tijdsbepaling nog tal van moeilijkheden te
overwinnen.
Op het eerste gezicht ziet men al een dikke
adder in het grastapijt voor de conferentie
idylle: De voorwaarden van Italië en Duitsch-
land staan lijnrecht tegenover elkaar zoo
Schreef de Nw. Rott. Crt. Zaterdagavond.
Dit kan men ook alweer geen verrassing
noemen. Italië wenscht niet enkel, en niet
eens in de eerste plaats stabilisatie in West-
Europa, maar het verlangt vooral waarborgen
Voor Midden- en Zuid-Oostelijk Europa. De
eenige tegenspeler, dien het daar te duchten
heeft, is Duitschland. Daar kan alle ge-koket
teer niets aan veranderen. Italië vreest
puitschland terwille van de zelfstandigheid
van Oostenrijk. En Italië vreest verder het op
dringen van den invloed van Berlijn op den
palkan. Voor andere beduchtheden heeft het
in Europa nu nog ternauwernood reden. Het
zou misschien kunnen wenschen, door de con
ferentie zijn sterke positie in de Middelland-
Sche Zee, welke het tegen een, zich politiek
en maritiem inspannend Engeland niet dan
ten koste van bovenmatige offers zou kunnen
handhaven, te consolideeren. Maar wat on
middellijke gevaren betreft, zou Italië met
iedere Europeesche mogendheden hand in
hand kunnen gaan, behalve juist met Duitsch
land. Een samengaan met Berljjn zal voor
liet tegenwoordige Rome steeds wanhoops-
politiek zijn. Daarvoor kon het kort geleden
nog reden zien, nu zeker niet meer. Berlijn
is voor Rome voornamelijk druk- of dreig
middel geworden. Wie het nog niet geloofde,
Jian het nu opmaken uit hetgeen over de
voorwaarden van Rome en Berlijn is bekend
geworden.
Het vertrouwen te Berlijn zal er te Rome
nog te minder groot op zijn geworden, na het
geen te Weenen, bij aankomst van de Olym
pische fakkel is gebeurd. Te Weenen wordt
blijkbaar aan de mogelijkheid gedacht, dat
pfficieele Duitsche invloeden zouden hebben
bijgedragen tot de organisatie van het relletje.
Wij kunnen dat niet gelooven, omdat dit, voor
het nationaal-socialisme en voor de Duitsche
politiek alleen schadelijk incident, juist voor
perlijn hoogst ongelegen moet zijn genomen.
Perlrjn heeft ook onmiddellijk door de wereld
laten seinen, dat als nazi's verkleede
marxisten het lawaai op touw hebben gezet,
pit getuigde van verlegenheid daar men wel
met zal hebben geloofd, dat deze voorstelling
prgens ingang zou vinden, en zij bovendien,
Hoor de identiteit van de gearresteerden, on
middellijk moest worden .achterhaald". Neen,
Sfan Berltjnsche medeverantwoordelijkheid ge
looven wij niets. Maar met dat al heeft zelfs
Öe Olympische fakkel, waarmede de vlam
Van den vrede over Europa wordt gedragen,
giet nagelaten een politiek brandje te stichten.
Eoo vol brandstof ligt ons werelddeel!
De voorwaarden der Italianen zien er op het
Verste gezicht redelijk, ja zelfs aantrekkelijk
«lit. W{j hebben er echter niet met al te veel
^aardeering kennis van kunnen nemen zoo
lichrtjft het blad. De Duitsche eisch zou ons
sympathieker zijn, als wij niet moesten ver
moeden, wat Duitsland verder met zijn be
perking bedoelt. Want de taak van de vijf
kan inderdaad slechts zijn, een nieuw weste
lijk pact te ontwerpen en een grootere con
ferentie voor te bereiden.
Rome echter wil blijkbaar heel Europa in
behandeling nemen. Het doet ons wat erg
denken aan het oude streven van Mussolini
tot stichting van een directorium van groote
mogendheden in Europa. België zou, als nu
onvermijdelijk aanhangsel, erbij worden ge
duld. Over de anderen echter zou beschikt
worden. Het is niet aan te nemen dat Parijs
zich daarvoor leent. En ook wel Londen niet
De voorberei
ding voor den
wereldoorlog
De Prawda is Vrijdag,
ter gelegenheid van den
Internationalen dag
tegen oorlog en fascisme,
verschenen met een
hoofdartikel onder den
titel: „Onafgebroken voorbereiding voor een
nieuwen wereldoorlog". Daarin schrijft zjj, dat
de vestiging van de fascistische dictatuur in
eenige landen aan de oorlogsvoorbereiding een
nieuw karakter verleend heeft. Het fascisme
is op het oogenblik de voornaamste aanvaller
in de heele wereld.
Het fascistische Duitschland annuleert het
een na het ander de internationale verdragen,
die op de een of andere manier zijn toekom
stige aanvalsplannen zouden kunnen beper
ken. Het is uit den Volkenbond getreden,
heeft het verdrag van Locarno geannuleerd,
drijft op cynische wijze den spot met de col
lectieve veiligheid en is voortdurend bezig met
het sluiten van een fascistische oorlogs
coalitie. Op het oogenblik bereidt het de aan
sluiting van Dantzig en Memel voor. Het
maakt zich meester van de sterkste positie
in Oostenrijk, verwezenlijkt de strategische
omsingeling van Tsjechoslowakeije, dringt
langs oeconomischen weg Hongarije, Zuid-
Slavië en Griekenland binnen, vervuld van het
streven om van deze landen grondstoffen
leverende nevengebieden van de Duitsche
oorlogsindustrie te maken. Het steekt zijn
oeconomische voelhorens uit naar Turkije
Iran en Afghanistan en heeft van Polen in
wezen zijn huursoldaat in het Oosten ge
maakt. Het streeft er naar, van Finland een
fascistischen voorpost in het Noorden te
maken. In de laatste dagen heeft het recht
streeks deelgenomen aan de organisatie van
de fascistische samenzwering in Spanje.
In het Oosten vocht het Japansche imperia
lisme al vjjf jaar lang veroveringsoorlogen in
Mantsjoerrje en Noord-China, is op weg om
een bondgenootschap met Duitschland te
sluiten en zoekt bondgenooten in Polen en
Finland. Japan bereidt niet slechts een slag
voor tegen het Sowjet-Verre Oosten en tegen
de Mongoolsche volksrepubliek, maar ook
tegen Centraal- en Zuid-China, tegen de
Philippijnen en tegen Nederlandsch Oost-
Indië.
Daartegenover stelt het blad de vredespoli
tiek van de Sowjetunie.
AUTOBUSDIENSTEN
naarHOORN, EDAM, AMSTERDAM
en GEHEEL WEST-FRIESLAND
Inlichtingen WACO.
Kanaalweg 137, Den Helder - Tel. 773
Generaal Mola.
Jose Antonio de Rivera, zoon van den
gestorven Spaanschen dictator.
De Spaansche vloot verlaat Tanger.
Uit Tanger wordt gemeld, dat Zaterdag
een vliegtuig der regeering te Madrid op ge
ringe hoogte boven de reede van Tanger
heeft gevlogen. Alle voor Tanger liggende
vaartuigen der Spaansche marine zijn in den
nacht op Vrijdag vertrokken, uitgezonderd
het verkenningsvaartuig Fofino, dat echter
geen militaire waarde heeft. Krachtens het
statuut van Tanger heeft de Spaansche re
geering het recht permanent een oorlogs
schip in de haven te hebben.
De commandant der zeestrijdkrachten te
Gibraltar heeft per radio alle oorlogsschepen
gewaarschuwd voor het gevaar voor de
scheepvaart in de straat van Gibraltar met
het oog op de veelvuldige gevechten tusschen
Spaansche watervliegtuigen en duikbooten.
Angstig schouwspel voor badgasten.
Een hevig gevecht, dat 50 minuten heeft
geduurd is op zes mijlen ten Oosten van de
rots van Gibraltar geleverd tusschen twee
oorlogsschepen der regeering en twee vlieg
tuigen der opstandelingen. Honderden bad
gasten sloegen den strijd in angstige span
ning gade. Het schijnt evenwel, dat noch de
schepen, noch de vliegtuigen getroffen zijn.
De vliegtuigen vertrokken later in de rich
ting van Ceuta, terwijl de oorlogsbodems
naar Malaga koers zetten.
o
De kwestie der Italiaansche vlieg
tuigen.
De correspondent van Havas is naar Te-
toean gegaan en heeft daar een interview ge
had met Armada, de rechterhand van Franco,
tevens chef van den generalen staf. Volgens
Armada waren de Italiaansche vliegtuigen
naar Marokko gekomen om Italiaansche
vluchtelingen uit Spaansch Marokko te ha
len. Op de vraag, waarom de toestellen zoo
zwaar bewapend waren, antwoordde Armade,
dat hij aan het bovenstaande niets had toe
te voegen.
Fransche militaire vliegtuigen
naar Spanje?
Zoowel Stefani als het D.N.B. weten te mel
den, dat op 28 Juli om kwart over zeven
boven Port Vendres vijf militaire vliegtuigen
zijn gesignaleerd, die van Frankrijk op weg
waren naar Spanje.
Britsche regeering legt beslag op
Spaansch vliegtuig.
De Britsche autoriteiten hebben een water
vliegtuig der Spaansche regeering in beslag
genomen, dat Vrijdag na een bombardement
van Algeciras te Gibraltar was aangekomen.
Het Britsche bestuur had 24 uur tijd gege
ven voor een eventueel vertrek.
De Ver. Staten en de opstand.
Autofabrieken in beslag genomen.
Te Washington is officieel bericht ontvan
gen, dat de fabrieken van Ford en die van de
General Motors beide te Barcelona door
de regeering zijn in beslag genomen.
Dit is de grootste inbeslagneming van bezit
van Amerikanen sedert de revolutie in Rus
land. Echter zijn de Amerikaansche secretaris
van Staat, Huil, en zijn medeminister niet van
plan deze zaken al te tragisch op te vatten.
Er zal natuurlijk worden geprotesteerd,
maar er zal niet op een directe regeling van
het geval worden aangedrongen; daarmee zal
worden gewacht tot de toestanden in Spanje
weer normaal zullen zijn geworden.
Er worden eenige kleine successen
van de regeering gemeld.
Uit het regeeringskamp werd gisteren één
succes gemeld: De regeeringstroepen op het
front in Aragon hebben de stad La Ziada
ingenomen. Overigens schijnen de gevechten,
welke Zondag in de omgeving van Guipuzcoa
z(jn gevoerd, in den nacht geëindigd te zijn.
De artillerie van de forten Guadelupe en San
Marco zweeg gisterochtend. Het weer is
regenachtig en de bergen zijn in een dichten
mist gehuld. Zondagavond verschenen ver
scheidene vliegtuigen, die in de richting van
San Sebastian koersten.
Uit de berichten van het noordelijk front
bljjkt, dat de regeeringstorepen de laatste
dagen een sterker gebruik maken van het
luchtwapen. Het aantal bommen, dat gewor
pen wordt is aanzienlijk grooter dan in de
eerste dagen van den opstand.
Een bisschop gearresteerd.
De regeering heeft per radio medegedeeld,
dat de bisschop van Jaén is gearresteerd,
tezamen met zijn familie, op het oogenblik
dat zij uit Madrid wilden vluchten. De roode
militie, welke den bisschop arresteerde, heeft
hem opgesloten in de kathedraal, welke is in
gericht tot gevangenis. De zuster van den
bisschop, die eveneens werd gearresteerd,
trachtte aldus het bericht een millioen
peseta aan bankbiljetten en effecten mee te
nemen. Bij huiszoeking in het paleis van den
bisschop zijn acht millioen peseta en vele
juweelen in beslag genomen. Deze zijn gede
poneerd bg het bijkantoor van de Spaansche
bank.
Regeeringskruisers bombardeeren
Tarifa.
Gisterochtend zjjn de twee kruisers van de
regeeringsvloot de Jaime I en de Libertad uit
oostelijke richting de straat van Gibraltar
binnengestoomd. In het midden van de straat
aangekomen begonnen de schepen Tarifa te
bombardeeren.
De radiozender van Ceuta heeft gisteren
bericht, dat officieren van den Duitschen
kruiser Deutschland gistermiddag te Ceuta
aan land zijn gegaan.
Munitie gevonden in een Zweedsch
schip.
Reuter verneemt te Parijs, dat men in een
Zweedsch vrachtschip, dat met een lading
papier naar Escale (proc Gerona) van Ton-
nay Carente wilde vertrekken, 15 ton dyna
miet en vijf kilogram slaghoedjes gevonden
heeft, met bestemming naar de Kanarische
eilanden.
De Spaansche consul heeft zijn regeering
om instructies gevraagd. Het schip zou
Maandag weer vertrekken.
De Prins van Asturië in Spanje.
Er loopen herhaaldelijk geruchten, dat de
prins van Asturië, d.i. de jongste zoon van
Alphons XHI, die, nadat zijn oudere broers
afstand hadden gedaan van htm rechten op
den troon, prins van Asturië is geworden,
zich in Spanje bevindt. Zoo meldde Stefani
gisteren uit Parijs, dat de prins de Fransche
grens is overgestoken en naar Pamplona is
gegaan om zich aan het hoofd van de opstan
delingen te stellen.
Zooals men zich zal herinneren, is het
huwelijk van den prins van Asturië met Maria
Mercedes van Bourbon-Cecile Donderdag
gezegend door de geboorte van een dochter.
In den Franschen ministerraad heeft Del-
bos Zaterdagmorgen goedkeuring gevraagd
voor een crediet van tien millioen francs ter
bescherming en repatrieering van de Fran
sche onderdanen uit Spanje, Salengro, de
minister van binnenlandsche zaken, gaf een
uiteenzetting van de maatregelen, welke hij
zich voorstelde te nemen tot het onder dak
brengen van de Spaansche onderdanen, die
voor den burgeroorlog over de Fransche
grens gekomen waren en ten aanzien van
Fransche of buitenlandsche vrijwilligers, die
zich naar Spanje zouden willen begeven. Sa
lengro deed daarbij voorlezing van de circu
laire, welke hij voornemens was tot de pre
fecten te richten. In dit stuk wordt gezegd,
dat de Fransche regeering, ten einde duide
lijk haar neutraliteit in het licht te stellen,
besloten had, dat deze vrijwilligers naar
Spanje konden gaan, voorzien van normale
paspoorten, onder weglating van alle collec
tieve aanduidingen en onder voorwaarde, dat
zjj zich op Fransch gebied zonder wapens
zouden bewegen en het ook zonder wapens
zouden verlaten.
Ten aanzien van het verblijf van vluchte
lingen zal de regeering hun, die van plan
zouden zjjn, langen tijd in Frankrijk te blij
ven, verzoeken hun verblijf ver van de grens
te kiezen, teneinde de grensdepartementen
geen last te bezorgen en incidenten te voor
komen.
De regeering behoudt zich haar
neutraliteit voor.
Te Parijs is het volgende communiqué ge
publiceerd:
De regeering heeft de berichten over den
toestand in Spanje en over de problemen,
die zich tijdens de ontwikkeling van de crisis
aldaar gesteld hebben en speciaal de vraag
stukken die ontstaan zijn door de buiten
landsche interventie door de levering van oor
logsmateriaal tijdens de troebelen, bestu
deerd.
De regeering heeft de dubbele zorg om het
internationale leven buiten den schadelijken
invloed van dergelijke initiatieven te hou
den en die van de vriendschappelijke betrek
kingen met de wettige Spaansche regeering,
die op het oogenblik strijd om de orde in het
binnenland te herstellen, te handhaven.
De regeering wenscht alle maatregelen, die
een spoedig einde kunnen maken aan de
troebelen in Spanje te steunen en het op
treden van buitenlandsche mogendheden in
dit land van welk optreden de gevolgen scha
delijk zouden kunnen zijn voor de handha
ving van goede internationale betrekkingen
te vermijden.
Tot dit doel heeft de Fransche regeering
besloten een dringend beroep te doen op de
voornaamste in Spanje geïnteresseerde mo
gendheden, ten einde een strikte handhaving
van de niet-inmenging te verzekeren. De
Fransche regeering heeft zich harerzijds met
pijnlijke zorg aan haar verbod van uitvoer
van wapenen naar Spanje gehouden, zelfs
in die gevallen, waarin de wapentransporten
een uitvoering van reeds vóór de onlusten
gesloten contracten waren. In afwachting
van deze overeenstemming tusschen de voor
naamste in Spanje geïnteresseerde mogend
heden, legt het feit, dat op het oogenblik
wapenleveringen uit het buitenland aan de
opstandelingen plaats vinden Frankrijk de
verplichting op, zjjn houding bij de toepas
sing van haar besluit voor te behouden.
In officieele kringen te Parijs is men van
meening, dat er sprake is van onderhande
lingen tusschen Frankrijk en Italië nopens
deze aangelegenheid.
In aansluiting op het communiqué, dat de
Fransche regeering Zaterdagavond heeft
gepubliceerd en waarin zij besloten een drin
gend beroep te doem op de voornaamste in
Spanje geïnteresseerde mogendheden, ten
einde een strikte handhaving van de niet-
inmenging in den Spaanschen burgeroorlog te
verzekeren, heeft de Fransche regeering een
beroep gedaan op de Britsche en de Italiaan
sche regeering om onderhandlingen te openen
inzake het sluiten van een overeenkomst,
waarin een gemeenschappelijke gedragslijn
Op uilslapjes moei men op alles
bedachl zijn. Neem daarom altijd, 'n
kokertje of zakdoosje mei de snel
werkende "AKKERTJES" mee, dal is
de besle waarborg legen hoofdpijn,
over-vermoeidheid, koorts, griep.
FEUILLETON
EEN
IN
Uit het engelsch
door
B B E N B O LT
21)
Onverwijld verlieten zjj de beschuttende
fruimte en Ching, die op zijn fouragetocht
de omgeving bestudeerd had, nam den weg
langs den heuvelkant, links aanhoudende in
de richting van den grooten bergpas.
•.Wij gaan dwars over den grooten weg
daar de heuvels," legde hij uit. „Zoeken ons
daar niet. Zij denken wij boven op den
kruisweg. Maken eerst jacht aan dien kant
®n wij glippen door, weet U?"
„Juist. Het schijnt de verstandigste route,
blaar wanneer we over de heuvels gaan, kost
het ons verschrikkelijk veel tijd. Ching en
hls we Miss Barrington willen helpen, heb
ben we geen rijd te verspillen."
„We verspillen geen tijd," antwoordde de
Chinees. „Steken weg over en houden heu
vels overdag, maar als donker wordt, glippen
M) naar den weg en gaan vlug als vogel
tjes. Komen vast en zeker morgen bij Missie
Farrinton."
„Morgen?" echode Forsyth teleurgesteld.
Den directen weg nemend, zou Kathleen
Vandaag nog op de Yamen kunnen aanko-
fhen!
„Ching," hernam hij, ,,wjj moeten zooveel
haast als als we kunnen en desnoods iets
riskeeren. Als het ook maar eenigszins mo
gelijk is, moeten we vóór het vallen van den
avond In Fi-Chow zijn."
„Kan niet," gaf de Chinees met philoso-
fische kalmte te kennen, en als wjj riskeeren
en zij ons pakken, wat zal Missie Barring
ton dan doen? Als zij ons dood maken,
heeft Missie Barrington niets aan. Kunnen
haar beter uit de Yamen halen, weet U?"
Ondanks zijn angst en ongeduld moest
Dick Forsyth toetgeven, dat de Chineesch
gelijk had. Kathleens eenige kans op red
ding lag In Ching en hem zelf en deze door
onvoorzichtigheid te verspelen, was erger
dan dwaasheid. Zoolang het licht was moes
ten zij langs stille padden gaan en bevolkte
centra vermijden.
Zooveel mogelijk gebruik makend van de
dekking, die de heuvel bood en zonder
iemand te ontmoeten, daalden zij af naar
den weg, staken dezen over en beklommen
de tamelijk steile helling tfan de overzijde.
Toen wendden zij het gezicht naar de rich
ting Pi-Chow. Door de heuvels Uep een pad,
zij zorgden echter parallel met den weg te
blijven, zonder in het gezicht ervan te ko
men en bereikten twee uur later een kleine
vallei, waarin een armelijk boerderijtje lag
en waar zij zich neerzetten om uit te rusten.
„Honger," kondigde Ching aan. „Ga rijst
koopen."
Gezeten tusschen een perk wilde azalea s
zag Forsyth zjjn metgezel naar beneden
gaan en in de boerderij verdwijnen. Er gin
gen vjjf minuten voorbjj en Ching was nog
niet weer verschenen; het werden tien minu
ten en Forsyth begon een beetje ongerust
te worden. Toen er een kwartier verloopen
was, overviel hem een koortsachtige vrees,
totdat, tot zjjn groote verlichting, Ching
achter het huis zichtbaar werd met een
teenen mandje aan zijn hand.
Hij ging niet rechtstreeks naar de plek
waar de dokter achtergebleven was, doch
beschreef een halven cirkel en was voor het
oogenblik door een haag boomen aan het ge
zicht onttrokken voor zijn reisgenoot als
voor iemand die hem uit het huis met de
oogen zou volgen. Het duurde niet lang of
Forsyth ontdekte de oorzaak van Ching's
voorzorg, want buiten het boerderijtje ston
den twee mannen te kijken in de richting
waarin de bezoeker van zooeven weggeglipt
was.
Dick Forsyth's aandacht werd in een an
dere richting getrokken uit het bosch ach
ter hem een sissend gefluister klonk.
„Dr. Forsyth! Dr. Forsyth!"
Op handen en voeten krook hij door het
struikgewas, en was een oogenblik later aan
Ching's zjjde. Met een handbeweging wees de
Chinees naar de twee mannen beneden.
„Soldaten," luidde de onheilspellende mede-
deeling.
„Aha! Achtervolgen ze ons, Ching?"
„Ik weet niet Afwachten!"
Ze wachtten en zagen de beide soldaten
snel op het bosch afkomen, waarin Ching
aan hun opmerkzaamheid was ontsnapt.
„Zjj achtervolgens ons, Ching", consta
teerde Forsyth.
Ching knikte en gaf kalmpjes ten ant
woord: ,,Tjjd dat wij vertrekken, zij vallei op,
wjj vallei af." Een minachtend lachje speelde
om zijn mond terwijl hij sprak, en overeind
komend, begon hij in de richting van den
straatweg te loopen, parallel met de vallei.
„Ching," vroeg Forsyth, „gaan we riti-
reeren gaan we terug?"
„Neen," de Chinees schudde energiek het
hoofd. „In vijf, neen tien minuten steken wij
vallei over en gaan rechtdoor naar Pi-Chow.
Deze mannetjes van den mandarijn zoeken
ons heelen middag op den heuvel, terwijl wjj
voorwaarts marcheeren!"
Vjjf honderd voet verder naar omlaag
maakte de vallei een bocht, die hen van de
boerderij af onzichtbaar maakte, en toen ze
dat punt voorbjj waren, staken ze over en
zochten dekking aan de andere zjjde. Halt
houden voor een maaltijd was thans te ris
kant, daarom eten zij, terwjjl zjj in zoo
recht mogeljjke ljjn doorstapten naar Pi-
Chow.
Verscheidene malen ontmoetten zij wonin
gen, verscholen tusschen de beboschte heu
vels, die ze echter gemakkelijk konden ver
mijden en zonder ongelukken en zonder on-
gewenschte avonturen, gingen zjj voort tot
ongeveer een uur vóór zonsondergang, toen
Ching zich op den met dennennaalden be
zaaiden grond van een dicht dennenbosch
neervleide.
„Nu een slaapje tot 't heelemaal donker
is; dan naar den straatweg en vlug aan-
loopen."
Op het dikke naaldtapjjt sliepen ze, na de
vermoeienissen van den ingespannen dag,
weldra in. Na een uur of drie werden ze
wakker en na een korte beraadslaging, daal
den ze naar den straatweg af. De maan was
nog niet op en een barmhartige duisternis
beschutte hen tegen al te waakzame blikken,"
zoodat, ofschoon er vrij veel verkeer langs
den weg, niemand op hen lette. Forsyth trok
Wang-Li's gewaad dicht om zich heen en
zegende zjjn gesternte, dat hjj dezen mantel
had geleend, toen hjj naar Barrington's huis
ging.
Zjj bereikten een dorp waar de lantaarns
voor de winkels nog brandden: Ching ging
vooruit en bezorgde zijn metgezel een hoed,
opdat zijn onbedekt hoofd niet de aandacht
zou trekken. Heel aan het eind van het dorp
voerde hun weg langs een kleinen theetuin.
Veelkleurige lampions tooverden hun schijn
sel tusschen boomen en struiken; uit het
paviljoen in het midden klonk muziek, ge
gons van stemmen en gelach, maar de tafels,
die in ruw-getimmerde prieëelen waren ge
plaatst, waren verlaten. Het was er flink
donker en Forsyth keek verlangend den
tuin in.
„Thee?" vroeg Ching, vermoedende wat
er in hem omging.
„Ik zou er wel trek In hebben. Wat denk
jjj, Ching? Is het veilig om
In antwoord op den onvoltooiden zin
strekte Ching de hand uit en duwde het
nieuwe hoofddeksel van den dokter diep in
zjjn gezicht.
„U spreekt Chineesch, net als ik," fluister
de hjj. „Maar niet praten is beter."
Toen ging hij voor naar binnen. Zjj namen
de tafel, die het verst van het paviljoen ver
wijderd was en geheel in de schaduw lag.
Het was Ching die de thee bestelde.
Forsyth genoot deze weelde met kleine
teugje en was halverwege zjjn derde kopje,
toen zjjn oog plotseling bleef rusten op een
Chineesch plakkaat, dat aan den buitenkant
van het primitieve priëel bevestigd was. Het
was hem straks in het haastige voorbijgaan
niet opgevallen, maar nu, door nieuwsgierig
heid gedreven, stond hjj op, en las bjj het
licht van een lampion.
Onder het lezen verstarde zjjn gezicht, en
Ching, die naar hem keek, fluisterde in het
Engelsch
„Wat is het dokter?"
,,Mjjn signalement en er wordt een groote
belooning uitgeloofd voor degene, die me
dood of levend naar de Yamen in Pi-Chow
brengt. Het ls onderteekend door Ah Yeo."
Dick Forsyth ging weer zitten, dronk
peinzend zjjn thee leeg, en hernam:
„Ching, ik geloof niet dat het verstandig
is weer langs dat paviljoen te gaan of door
de verlichte poort."
„De poort is niet de eenige weg uit een
kersenboomgaard," antwoordde zjjn metgezel
met een grijns. „Wjj gaan langs den achter
kant en direct. Langer blijven niet goed.
Hierheen dokter."
Hjj ging den ander voor verder de duis
ternis van den tuin in, en even later stonden
zij in een onverlicht gedeelte voor een vrij
hoogen muur. Ching bukte, beduidde zjjn
reisgenoot op zjjn rug te klimmen, en zoo
werkte Forsyth zich over de hindernis. Ching
zelf kroop er tegen op als een kat, en toen
hjj aan de andere zjjde neergekomen was,
keerden zjj naar den straatweg terug.
„Ching," zette Forsyth het gesprek voort.
„Als Ah Yeo deze mededeeling langs den ge-
heelen weg naar Pi-Chow heeft laten aan
plakken, wordt het een moeilijk karwei miss
Barrington te helpen."
„Heel moeilijk," was het nuchtere bescheid,
„Er wordt In de proclomatie niet gespro
ken over jou."
„Ah Yeo weet misschien niet, dat ik bjj
u. Denkt misschien ik verdronken. Hjj weet
heelemaal niet ik vriend van u, dokter."
„Dan zou ik graag willen, dat je me één
ding beloofde, Ching. Wat er ook gebeurt,
doe voor Miss Barrington wat in je ver
mogen is. Als de mandarijn mjj te pakken
krijgt, doe dan alles wat je kunt om haar
uit Pi-Chow weg te krijgen naar Canton,
zul je?"
„Ik beloof het u, antwoordde de Chinees
rustig, „en ik zal met Weng-Ho afrekenen
voordat
(Wordt vervolgd.