Buitenlandsch Overzicht. IE CHINA NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA REIST PER WACO- TH. LIEFTING No. 7788 eerste blad De Amerikaansche presidentsverkiezingen. Boeren en negers als tegenstanders van Roosevelt. Ook de socialisten doen mee GAAT U MET PENSIOEN? Het ingrijpen van Metaxas in Griekenland. „De zoon is niet verantwoordelijk voor den vader". De neutraliteitshouding der groote mogendheden. EEN IN B E N B O LT courant Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegraa, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland 2—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, Idem per mail en overige n 3.20. Losse nos. 4 cL; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.-. Modeblad resp. f 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Glrorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Metaxas wordt dictator van Griekenland. - De neutraliteits politiek ten opzichte van Spanje of de nieuwe rechtsbeginselen De communistische poging in Griekenland om de macht in handen te krijgen is met krach tig ingrijpen van de regeering onderdrukt en Metaxas, de Grieksche premier, heeft de zaak radicaal den nek omgedraaid door zelf de dictatoriale leiding van Griekenland in handen te nemen. Dat deze dictatuur noodig was als bolwerk tegen het hand over hand toenemend commu nisme is duidelijk schrijft het „HbL". Er bleef Metaxas slechts de keuze: óf vallen, öf dictator spelen. Alleen de toekomst zal kunnen leeren of de koning zijn positie versterkt of verzwakt heeft. Kan hij door deze openlijke dictatuur zijn troon houden, versterken of is dit het einde der Grieksche monarchie? In een proclamatie van de nieuwe regeering staat o.m.: Sedert langen tijd is steeds duidelijker ge worden, dat de communisten hun sociale revolutie voorbereiden. De gebeurtenissen in Saloniki in Mei waren een voorspel van deze beweging. De communisten maakten propa ganda op scholen, in de universiteiten, in de kazernes en onder de arbeiders, met het doel de leer te verbreiden, dat de staat een vijand was die ondermijnd moest worden. De regeering Metaxas, zoo gaat de procla matie voort, die geheel onafhankelijk van de partijen is en die in April j.1. aan het bewind kwam, zag spoedig in welke gevaren Grieken land bedreigden. Zij hoopte steun te ondervin den bij de politieke partijen, maar werd daarin teleurgesteld. Telkens stuitte de regeering op ondergrond- sche tegenwerking van deze partijen, die geholpen werden door een deel van de pers. De regeering acht het daarom haar plicht de noodige maatregelen te nemen. De proclamatie eindigt met de bedreiging van de vijanden van den staat en met een beroep op het Grieksche volk. Uit Belgrado wordt gemeld, dat het nieuws van een dictatuur van Metaxas, Grieksche politieke kringen zeer heeft verrast. Men weet nog niet welke houding de verschillende par tijen tegenover de regeering zullen aannemen, maar men gelooft dat ook de partij van Soefoelis en verder de extremistische par tijen van minder beteekenis, zich aan de zijde van de communisten zullen bevinden. Men meent te weten, dat Metaxas, alvorens zijn proclamatie bekend te maken, het eerst eens is geworden met de liga van de officieren, die in ruil voor hun hulp, van Metaxas de ver zekering zou hebben gekregen, dat deze geen wijzigingen aan zal brengen, noch in de leden, noch in de organisatie van het huidige corps van officieren. De neutraliteits politiek tegen Spanje. Men weet zoo lang zamerhand dat verschil lende mogendheden een eigenaardige houding hebben aangenomen in het conflict in Spanje. Vooral Duitschland en Italië hebben hun sym pathieën ten opzichte van de opstandelingen niet onder stoelen of banken gestoken, terwijl Frankrijk uitsluitend volhardt in zijn neutrale houding, omdat het niet weet welke van de partijen de overwinning zullen behalen. De „Nw.Rott.Crt." schrijft in een hoofd artikel over deze twee-slachtige houdingen en wijst er op, hoe tegenwoordig andere rechts beginselen gelden dan b.v. eenige jaren ge leden. W\j ontleenen aan dit artikel het volgende. Het is nuttig ter lezing en overdenking: Alleen wat het geheel tot nut strekt, is recht. Dit nieuwe beginsel, in strijd als het is met de rechtsbegrippen, waarop onze bescha ving, en sedert vele eeuwen onze maatschappij, is opgebouwd, vindt veel critiek in de wereld. Die critiek lijkt ons juist. Maar of de wereld nog het recht heeft tot deze critiek, is een andere vraag. Wij zien het volkenrecht op het oogenblik onder druk van een dergelijke overweging. Ten opzichte van Spanje worden oeroude rechtsbeginselen met voeten getreden, omdat de betrokken regeeringen öf zich als belang hebbenden bij den opstand beschouwen, öf het veiliger achten hun houding te laten bepalen niet door het erkende recht, maar door hun streven, in ieder geval op goeden voet met Spanje te blijven, hoe de burgeroorlog ook uitvalle. Wij kunnen de volgende feiten consta- teeren. Italië steunt de opstandelingen, naar het verwachten mag op afdoende wijze. Het zendt hun bemande vliegtuigen van zeer modern soort, uit zijn eigen luchtvloot. Daaraan kan, na de resul taten van het onderzoek in Fransch Noord-Afrika, geen twijfel bestaan. Duitschland wenscht evenmin neutraal te blijven in den strijd. Dat heeft het be wezen door het bezoek van den comman dant van de Deutschland aan generaal Franco. Dergelijke beleefdheden bewijst men niet aan het hoofd van een militaire rebellie. Over verderen, materieelen steun van Duitschen kant vernemen wij uit allerlei bronnen; die een sterke gelijkenis hebben met inmenging in den strijd. Maar wij willen ons alleen houden aan dingen, die officieel vaststaan. En die zijn reeds duidelijk. Wat beide fascistische landen doen, is zeker niet zonder voorbeeld. Zij beschouwen zich zelf als revolutionaire regeeringen, en steunen elders de revolutie. Waarschijnlijk zou Rus land, als de omstandigheden het veroorloof den, niet anders handelen. In overeenstem ming met de internationale opvattingen is het niet, maar die wenschen de revolutionaire landen slechts te eerbiedigen, als het hun te pas komt. En dat kan ook het geval zijn. Daarom b.v. bljjft Italië lid van den Volken bond. En daarom is Rusland nu bereid, het Fransche voorstel van neutraliteit in Spanje aan te nemen. Vreemder is dat voorstel van neutraliteit. Het wordt niet, zooals de houding der beide fascistische mogendheden, door sympathie ingegeven. Van Frankrijk is die sympathie zeer zeker niet te verwachten; van Russischen AUTOBUSDIENSTEN naar HOORN, EDAM, AMSTERDAM en GEHEEL WEST-FRIESLAND Inlichtingen WACO. Kanaalweg 137, Den Helder - Tel. 773 kant evenmin. Eden heeft 1J^ week geleden nog, in het Lagerhuis, met veel vuur voor de verdediging van de burgerlijke vrijheid ge pleit tegen het opdringende fascisme. Er moeten dus bijzondere redenen zijn voor deze bijzondere houding. Wij gelooven die hierboven reeds te hebben genoemd. De consequenties van deze houding moeten zeer verstrekkend zijn zoo schrijft het blad verderop. Zouden de nazi's in Oostenrijk wederom in opstand komen, dan zou dit voor beeld eischen, dat men niet slechts hun, maar ook de Oostenrijksche regeerinqg leverantie van wapenen onthield. Want, maakt men ver schil van geval dan is dit onmiddellijk binnen- landsche inmenging. Hetzelfde geldt voor Frankrijk, als daar b.v. de liga's in opstand zouden komen, of de extreme linkerzijde, onbevredigd gelaten door de daden van de regeering van het volksfront. Zoo heel erg ver is het daarvan niet af ge weest by de bezetting van de fabrieken. Wij willen er niet voor instaan, dat Frankrijk be reid zou zijn wapenleveranties toe te laten aan het bewind in Duitschland, als dit bij een opstand daaraan behoefte zou hebben. Dat echter ware geen weigering op grond van het volkenrecht, maar weer uit eigen belang: ter eigen versterking. Wat nu ten opzichte van Spanje gebeurt, is dus heel weinig voor de hand liggend, en kan vooral niet uit een oogpunt van recht worden verdedigd. Het is enkel een uiting van het verschijnsel, dat Europa verdeeld is in een groep, die alles aandurft, en een andere groep, die altijd beschroomd is. Het Spaan- sche volk wordt er nu de dupe van, wie het ook wint. Wint de regeering, dan is het niet door de technische overmacht, waarover het gezag kan beschikken, maar door het ge peupel, dat zijn rechten zal laten gelden. In het tegenovergestelde geval is het ook al diep te beklagen. (Van onzen United Press correspondent) De strijd om het presidentschap van de Vereenigde Staten wordt dit jaar zeer ver levendigd door de deelneming van enkele kleine partijen, die onder de banier van zeer opmerkelijke persoonlijkheden moedig den strijd tegen de traditioneele tegenstanders, democraten en republikeinen hebben op genomen, ofschoon hun kansen op eenig resul taat nihil zijn. Onder de presidentschaps- en vice-presidentschaps candidaten, welke door deze kleine partijen zijn uitgekozen, bevinden zich een dominee, een neger, een boer, een oud-strijder, een voormalige leger-officier en een oude pionier uit „The Far West". De dwergpartijen trekken veel be- belangstelling. De belangstelling, die de Amerikaan voor deze kleine partijen aan den dag legt, is wel zeer in strijd met hun numerieke sterkte. Hun doel is ook niet een directe overwinning. Hun taktiek bestaat daarin, dat zij door een wel doordachte en goed georganiseerde propa ganda de aandacht op zich hopen te vestigen, om op deze wijze eens tot een „groote partij" aan te groeien. In de verkiezingen van dit jaar, waarbij wei zeer opmerkelijk is, dat een nieuwe, groote „derde partij" voor den eersten keer meedoet, kunnen de stemmen op de dwerg partijen wel eens van zeer grooten invloed zrjn. Het is niet uitgesloten, dat het den kleinen partijen in de staten, waar de strijd tusschen democraten en republikeinen het hevigst is, gelukt, de overwinning voor den een en de nederlaag voor den ander te ver oorzaken, door aan een der beide partijen een duizendtal stemmen te onttrekken. De ge schiedenis der verkiezingswedstrijden geeft daarvan reeds een voorbeeld. Bij de vorige verkiezingen kregen de republikeinen in den staat Connecticut 288.000 en de democraten 281.000 stemmen. Een kleine partij kon van de democraten zooveel stemmen wegsleepen, dat deze hun leidende positie verloren en aan de republikeinen de overwinning moesten over laten. Aangezien nu het vice-college van een staat in de eindstemming op den candi- daat stemt, die het meeste aantal stemmen heeft gekregen, won de dwerg-partij indirect Connecticut voor de republikeinen. Socialisten en communisten ook aanwezig. De bekendste der kleine partijen, die dit jaar ook aan de verkiezingen deelnemen, zijn de socialisten, communisten en prohibitio- nisten. Reeds bij de verkiezingen van 1932 zagen zij 1.069.000 van de 39.816.000 stemmen op zich uit gebracht. De socialisten, die wat aantal betreft, de sterkste der kleine par tijen zijn, hebben hun leider Norman Thomas tot candidaat voor het presidentschap be noemd. Thomas, een lange man, met zilver grijze haren, gold vele jaren als een der beste predikanten van New York. In den oorlog werd hij socialist, daar „hij zyn bijbel des vredes niet met den aan hem gestelden eisch, de mannen tot den oorlog op te roepen, ver eenigen kon". Zyn collega voor het vice-presi- dentschap is een echte boer, een zoogenaam- den „dirt Farmer", een pacht boer stamt uit Wisconsin en heet George Nelson. Deze beide mannen symboliseeren het doel der partij geleidelijk stad en land voor het socia lisme te winnen). De communistische partij koos tot candi daat voor het presidentschap haar secretaris generaal Earl Browder, den zoon van een ouden pionier, die een grooten invloed heeft in de communistische partij. Door zijn „mili tant pacifisme" kwam Browder in den oor log in de gevangenis terecht. Na den vrede werd hij actief communist en nam in 1921 aan het eerste partij-congres te Moskou deel. Een neger, James W. Ford, hoogovenarbeider en later postbeambte, is candidaat gesteld voor het vice-presidentschap. Ford is de leider van de neger-commu nisten in de neger-wijk van New York, Harlem. De prohibitionisten staan ook thans weer actief in den strijd tegen het alcoholisme en bereiden een nieuwen energieken aanval tegen den handel in alcohol voor. Hun voornaamste man is Dr. David Leigh-Colvin, die dan ook den strijd tegen Roosevelt zal moeten aan binden. Vice-presidentschap-candidaat is Ser geant Alvin York uit Kentucky, die door Maarschalk Foch wegens zrjn buitengewone dapperheid persoonlijk gedecoreerd werd. De programma's Het hoogtepunt van de socialistische pro gramma's vormen dit jaar de stryd tegen „imperialistische avonturen van overzee". De partij ziet in de toenemende werkloosheid, die „millioenen Amerikanen van openbare onder steuning afhankelijk maakt, de belasting doet stijgen, en daardoor het fascistisch gevaar groot maakt", de hoofd-oorzaak van de on rust, die steeds breedere kringen in de Ver eenigde Staten omvat. De communistische partij heeft als strijd leus, dat „de mislukking van het kapitalis tische systeem schuld is aan de toenemende ellende in de U.S.A.". „Ons land is het rijk ste land der wereld", heet het in een com munistisch strijd-blaadje, „het heeft de be schikking over de grootste en best geschoolde arbeiders-klasse". Alle factoren zijn aanwezig, om de geheele bevolking duurzame welvaart te verzekeren. En toch lijden millioenen men- schen honger. De geheele natie lijdt „omdat het kapitalisme is ineengestort." Het kiesprogramma van de prohibitionisten wijst in de eerste plaats op de sociale gevaren voor het alcoholisme en vecht voor een nieuwe maatschappelijke ordening, waarin „de duivel van het alcoholisme" verdwenen zal zijn. (Auteursrecht U.P.V.P.B.). (Nadruk verboden). Op Heiloo woont U rustig, mooi en goedkoop. Als wij een huis voor U ontwerpen of bouweo, heeft U dat ge rieflijk en modern. Inlichtingen vanaf Woensdag 12 AUG. iedere Woensdag van 7'/2 tot 9V* uuf in Hotel „MINNEB00", Keizerstraat 16. Telef. Int. 269. Bouwkundige en Aannemer GROENELAAN 27 -HEILOO Metaxas ontvangt het corps diplomatique. Metaxas heeft Woensdagmiddag de diplo matieke vertegenwoordigers op het ministerie van buitenlandsche zaken ontboden en hen op de hoogte gebracht van de wijziging in den binnenlandschen toestand. De houding van het leger. De aanvoerders der legercorpsen in de provincie hebben den minister van oorlog telegrammen gezonden, waarin zij de door de regeering genomen maatregelen volkomen goedkeuren en opnieuw bevestigen, dat het leger aan de zijde van regeering en koning staat. De plannen van de regeering. Stefani meldt uit Athene: Volgens officieele mededeelingen, gepubli ceerd in het dagblad Estia, is de regeering van plan de ambtenarij te saneeren door de uitbanning van allen partijgeest en de ar beiders te bevrijden van de opruiers, die ze vergiftigen, door tegenover hun noodlottige propaganda maatregelen te stellen, waardoor het lot van de arbeiders verbeterd wordt. De nieuwe vice-voorzitter van den minis terraad, Zavitsianos, die in 1932, als mede stander van Tsaldaris in den strijd tegen Venizelos, aan het hoofd van een groep van drie menschen in de Kamer gekomen was, maar sindsdien geen rol van beteekenis heeft gespeeld, heeft verklaard, dat hij, toe gevend aan den aandrang van den minister president, ook zijnerzijds met alle kracht zou deelnemen aan het nationale herstel. Hoewel Stalin ongeveer een jaar geleden met de boven dit bericht tusschen aanha- lingsteekens geplaatste, uitspraak een duide lijke aanwijzing gegeven heeft, dat aan de sociale afstamming niet meer die absolute beteekenis toekwam voor de beoordeeling van de vraag, of iemand al of niet tot de communistische partij kon worden toegela ten, die er voorheen aan werd gehecht, zijn er nog altijd instanties, die een tradioneeien weg blijven bewandelen. Zoo maakt de Praw- da thans in zeer heftige bewoordingen mel ding van een geval, waarin een herder uit de partij gezet was, omdat hij bij zijn toe treding tot de partij zijn sociale herkomst verzwegen had. Zijn vader had voor de re volutie een kruidenierswinkel gehad. „Welis waar, voegt de Prawda er bijtend aan toe, kroop Iwan Jesjoenin toen nog als een twee jarige huilebalk onder tafel rond. Niet alleen den winkel, maar misschien zelfs het uit hangbord herinnert hij zich niet." Maar alsof dat niet genoeg was, kwam de volksrechter en veroordeelde Iwan nog eens tot ander half jaar vrijheidsstraf, ook vanwege het verheimelijken van zijn sociale herkomst. „Misschien dat het warme weer de normale verwezenlijking van de hooge rechterlijke functies belet", oppert de Prawda. Het blad zegt, dat de partijdirectieven aldus op hun kop gezet, verdraaid en teniet gedaan wor den. „Wie zal rechter Fotanof gelooven, dat het vonnis „definitief" is? Neen, het is niet definitief. De zaak is niet uit. Wij twijfelen er niet aan, dat het definitieve vonnis lui den zal: „Wegens willekeur jegens een eer zaam mensch, wegens grove verdraaiing van de directieven van de partij van den volks rechter te berooven van het recht recht te spreken." De Prawda doet een beroep op den procu reur van de Sowjet-unie om de zaak ter hand te nemen, temeer daar het niet het eenige geval is. In een district van Kazach- stan zijn tientallen menschen om dergelijke redenen veroordeeld. Het antwoord van Italië. Naar Reuter uit Rome meldt, heeft de Ita- liaansche regeering het voorstel van Frank rijk tot niet-inmenging in de binnenlandsche moeilijkheden van Spanje in principe aan vaard. Graaf Ciano, de Italiaansche minister van buitenlandsche zaken, heeft het antwoord mondeling aan de Chambrun overgebracht- De officieele punten van het communiqué luiden als volgt: 1. Italië aanvaardt in principe het begin sel van niet-inmenging in den burgeroorlog in Spanje. 2. Het vraagt zich af, of moreele solidari teit met een der partijen in het conflict, een solidariteit, die door openbare betoogingen tot uiting komt, door perscampagnes, door inschrijvingen, door het verleenen van vrijwil- ligers-diensten, enz., niet reeds een gevaar lijke vorm van interventie is. 3. Het wenscht te weten, of de verplich ting tot niet-inmenging een universeel karak ter zal dragen en verder of zij alleen de re geering of ook de particulieren zal binden. 4. Het wenscht te weten, of de Fransche regeering ook contröle-maatregelen beoogt om na te gaan, of de verplichting tot niet- inmenging wordt nagekomen. Het standpunt van Sovjet- Rusland. De Fransche zaakgelastigde Payart heeft brj een bezoek aan het commissariaat van buitenlandsche zaken er de aandacht op ge vestigd, dat Frankrijk het wenschelijk zou achten, dat Rusland het voorstel tot niet- inmenging in de Spaansche binïienlandsche aangelegenheden zou aannemen en deel zou nemen aan het desbetreffede accoord tus schen Frankrijk, Engeland, Duitschland en Italië. Nog denzelfden dag ontving Payart het antwoord der Sovjet-regeering, dat de URSS het in principe eens is met de niet- inmenging in de Spaansche aangelegenheden en bereid is aan dit accoord deel te nemen. De regeering der URSS zou het echter wen schelijk achten, dat behalve de in de Fran sche nota genoemde staten ook Portugal aan de conventie deel zou nemen en ten tweede dat de hulp door sommige staten aan de rebellen tegen de wettige Spaansche re geering verleende ondersteuning onmiddel lijk zou ophouden. want als men "AKKERTJES" bij zich heeft, dan hebt Ge altijd een snel helpend middel bij de hand, tegen hoofdpijn, kiespijn, spierpijn, spit, rheumatische pijn, vrouwenpijnen. "wagen-ziekte kou, griep, koorts. FEU ILLETON UIT HET ENQELSCH DOOR 23) „Maar je man..." „Is al acht maanden dood. Doodgeslagen door de soldaten van den gouverneur." „De achtbare Li-Weng-Ho?" „Ja, Li Weng-Ho een man van het kwaad." Forsyth stak zijn hand in zyn kleeren, strubbelde even met den gordel om zyn mid del en haalde een zilveren dollar te voorschijn. „Koop rijst voor het kind." „De zegeningen van den Eenen Heiligen... begon de vrouw, maar Forsyth legde haar het zwijgen op. „Uw dankbaarheid," sprak hy, „kunt gy toonen door mij te vertellen, hoever het nog is naar de Yamen van Li-Weng-Ho." De vrouw deelde hem mede dat zij er slechts Zeven mijlen van verwijderd waren, en ver volgde dan: „Als ge hem zien wilt, zal het niet van avond zijn, noch morgen, want eerst over morgen komt de gouverneur uit Pi-Chow om de belastingen in ontvangst te nemen. Zoo luidt de proclamatie." „En naar Pi-Chow? Gaat daar maar één weg heen?" „Er is nog een pad naar het huis van den gouverneur, dat buiten de stad ligt. Het is heilige grond en wordt streng bewaakt. Ais een koelie er op wordt aangetroffen, wordt hy meegenomen en afgeranseld. Daar zijn poor ten, en soldaten, die er de wacht bij houden." „Zyn er ook poorten aan den straatweg?" „Ja," lichtte de vrouw in, „maar die ver standig zijn en niet beroofd willen worden door de soldaten, gaan er omheen." „Zooals wij ook zullen doen." verzekerde Forsyth. Toen hij meende, dat er weinig meer voor hem te vernemen viel, maakte hij aan stalten om heen te gaan. Maar plotseling vroeg de vrouw. „Bent u een barbaar?" „Zoo noemen uw landlieden me tenminste." „In ieder geval bent u een goed mensch. Zou het kunnen zijn, dat gij de blanke dame, die de nieuwe vrouw is van den gouverneur, kent?" „Vrouw?" Forsyth's stem klonk heesch toen hij het woord herhaalde. „Wie zegt..." „Dat wordt beweerd. Gisteren kwam zy hier langs den weg. Ik zag haar. De gor dijnen van den draagstoel waren open en zij had geschreid. Waarom zou zij geschreid hebben... De dokter gaf niet direct antwoord, in ge spannen zwygen staarde hy een tijdlang voor zich uit. Toen zy hy abrupt: „Je zult het vergeten, dat je me gezien hebt een barbaar." „Ik zal het vergeten en mijn kleine meid ook, maar we zullen de herinnering altijd in ons hart dragen. Daden van liefde worden niet vergeten." De vrouw zweeg eenige seconden, toen ver volgde ze met een heel anderen toon in haar stem: „Misschien schreide de vrouw die ik zag, omdat zij aan u dacht." „Hoe kom je erbij?" vroeg Forsyth ont hutst. „Ik heb haar gezicht gezien! Het was het gezicht van iemand die herinneringen heeft. Ik heb ook uw gezicht gezien, nu ik van haar sprak, en dat was het gezicht van den man, die die vrouw lief heeft. Ik heb oogen." „En zij merken vlug op ook," prees For syth. Toen, zeker van de sympathie der vrouw, vroeg hij boutweg: „Vertel me eens, staat de woning van den gouverneur onder strenge bewaking? Is het moeilijk er binnen te komen?" „Er is een hooge muur rondom den tuin, en er zijn soldaten aan de poort en daarom houden er ook geen soldaten de wacht. Als het noodzakelijk is naar binnen te komen, zal de weg gevonden worden." „Dank u. Nu moet ik gaan." „De Hemel bescherme u," waren de af scheidswoorden van de vrouw. Terwijl zij verder liepen, overdacht For syth wat hij zoo onverwacht gehoord had en het vervulde hem met nieuwe zorg voor het lot van Kathleen Barrington. De Chi- neesche vrouw had haar in den draagstoel langs zien komen, en zij had gehuild. Toch voelde hij, ondanks zijn angst, een onmisken bare blijdschap om deze mededeeling want zij bevestigde zijn overtuiging dat zij de reis niet vrijwillig had ondernomen en dat het meisje een gevangene was. Plotseling ver brak hij het stilzwijgen en wendde zich tot zijn tochtgenoot. „Ching, heb je gehoord wat die vrouw zei? Li Weng-Ho wordt overmorgen te Pi-Chow verwacht." „Ik heb het gehoord." „Dat geeft ons een heelen dag en een nacht om Miss Barrington weg te voeren." „Als Li-Weng-Ho niet morgen komt, ja. Maar liefde laat een man vlug loopen." „Dat is een risico waarmede we rekening moeten houden," hernam de dokter. „Het is meer dan mogelijk, dat de mandaryn eerder komt, dan hij aangekondigd heeft; daarom moeten we zorgen vóór het aanbreken van den dag in Pi-Chow te zyn. Wanneer we ons daar genesteld kunnen hebben vóór zons opgang, kunnen we een gunstige gelegenheid afwachten." „Als we er niet zijn voor de zon opgaat," verklaarde de Chinees, „moet u wachten tot weer donker. Gevaar genoeg..." Ze versnelden hun pas en na een moei- zamen tocht over den ongeplaveiden stijgen den en dalenden weg, na een paar halsbre kende klimpartijen, zag Forsyth, van den top van een heuvel, afgeteekend tegen het half rond van de ondergaande maan, de zwarte omtrekken van een groote pagode, langs welks bovenkant het witte licht een zilveren nimbus weefde- „Pi-Chow," riep hy opgewonden. „Ching, we zullen er zijn vóór de dageraad." Met hun einddoel in zicht spoedden zij zich voort. De maan zonk uit het gezicht, de wereld overlatend aan het licht der sterren. Een zacht briesje kwam opzetten en woei hun in het gezicht. Ching snoof. „Pi-Chow, ik ruik het." Verspreide tenten flankeerden beide zijden van den modderigen weg; daken en punten van gebouwen doken weldra in het donker op; zy vertraagden hun gang en Forsyth be speurde de stadmuren. Vlak voor hen lag een der stadspoorten; direct daarboven een sil houet tegen den nachthemel: het op den muur gebouwde schildwachthuisje, de wacht, zoo die er was, sliep den slaap des recht vaardigen. „We loopen langs," meende Ching. „Vrouw zei Yamen buiten Pi-Chow. We loopen tot we vinden." „Ja," fluisterde de dokter terug. Ondanks hun pynlyke voeten en ofschoon ze haast omvielen van vermoeienis begonnen zy den rondgang langs den muur, een alles behalve aangename of gemakkelyke taak, want de stad besloeg een uitgebreide opper vlakte en er steeg een stank van afval en verrotting uit op, die van een Chineesche in boorlingen-stad onafscheidelijk schijnt te zijn. Ze kwamen ten laatste aan een open plek, waar zich niet, zooals elders rondom Pi- Chow, allerlei wrakke bouwsels en tenten be vonden en Ching legde de hand op den arm van den zendingsarts. „De Yamen?" vroeg hij zacht, met zyn an dere hand wijzend. Dick Forsyth keek in de aangeduide richting en zag op een afstand twee lantaarns in het donker schijnen. Hij staarde er een oogenblik als gefascineerd naar, toen antwoordde hy droomerig: „Ik zou het ook zeggen, Ching." „Lichten aan de poort van de Yamen, waar Li-Weng-Ho woont," hernam de Zoon van het Hemelsche rijk. Wy gaan in tuin en wach ten tot den morgen, misschien zien wij Mis sie Barrington. Wie weet Dick Forsyth vereenigde zich met Ching's taktiek. Zij trokken in de richting van de lichten en bereikten na korten tijd den hoo- gen muur, aan de poort, waarvan de lan taarns brandden. De aanwezigheid van een man in Li-Weng-Ho's uniform, die in de poort rustig lag te slapen, overtuigde hem dat dit inderdaad de residentie van den mandarijn was. Ergens achter deze gebeeld houwde poort bond zich Kathleen Barring ton als gevangene. „Wy gaan door. Achter het huis geen sol daat als ie voor het huis slaapt, luidde Ching's strategische conclusie. „Klimmen over muur en kijken rond." Zij liepen langs den muur verder en be vonden, dat zoowel de inlichtingen van da Chineesche vrouw als Ching's veronderstel ling juist moesten zijn. Er was geen poort aan den achterkant, maar als bij zooveel Chineesche muren, die van voren heel impo sant lijken, was de achterzijde aanmerkelijk lager. „Geef me een rug, Ching," verzocht For syth. „Ik wil probeeren een kijkje in den tuin te nemen." Ching deed wat van hem verlangd werd en Forsyth kon juist den bovenkant van den muur grijpen en zich optrekken. Spiedend tusschen de boomen, zag hy een plek, don kerder dan de omgeving en vermoedde dat daar het huis stond. Alles was rustig, ner gens ontdekte hij een schemerlicht. Een mi nuut zocht zijn blik de duisternis af, toen Ching hem opeens haastig iets toefluisterde. „Komt iemand, dokter. Ga plat liggen, vlug!" Forsyth strekte zich voorop op den muur en hoorde Ching weghollen. Een oogenblik later klonk een schreeuw, direct daarop het rennen van twee mannen achter hem, achter zijn vluchtenden vriend aan. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 1