Buitenlandsch Overzicht.
De burgeroorlog in Spanje
CHINA
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
REIST PER WACO-
No. 7789
EERSTE BLAD
DINSDAG 11 AUGUSTUS 1936
64ste JAARGANG
naar HOORN, EDAM, AMSTERDAM
en GEHEEL WEST-FRIESLAND
Ernstige botsing tusschen Russische
en Japansche troepen?
feuilleton
EEN
IN
m B E N B O LT
De Negus verarmt.
De Mooren hebben niet in't minst
ontzag voor de Spanjaarden.
De regeeringstroepen zijn
er in geslaagd Ibiza en
Formentera te heroveren.
De internationale controlecommissie
van Tanger besluit geen Spaansche
oorlogsschepen in de haven van
Tanger toe te laten.
COURANT
lÊtÊkj&i
Abonnement per 3 maanden bjj vooruitbet.: Helde reche Courant 1.50; Koegraa,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland f 2.—,
Nederl. Oost- en West-Indlë per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3-20. Losse nos. 4 ct.; fr. p, p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De Spaansche burgeroorlog doet de tegenstellingen in Europa
scherper afteekenen. - Zal het Fransche plan van niet'
inmenging succes hebben? - De Grieksche monarchie wordt
reeds spoedig na haar herstel al weer bedreigd.
Spaansche
pepertjes.
Het is momenteel een
janboel in Spanje. Er
wordt gevochten tus-
schen opstandelingen en
regeeringstroepen, dat
het een aard is. De toestand is verschrikkelijk,
duizenden zijn reeds in dezen binnenlandschen
krijg gevallen. Wel zalig is 't, te wonen in een
land, waar de temperatuur zoo de gemoederen
verhitWat heeft ons landje in vergelijking
met het Spaansche dan een gezegend tempe-
ratuurtje en wat mogen we toch blij zijn in
Nederland, al is dat dan een „land van mest
en mist", te wonen.
Waar in Spanje zulk een tweedracht
heerscht, valt het niet te verwonderen, dat
anderen zich met hftèr zaken bemoeien. Dat
is zoo de gewoonte in de internationale poli
tiek. Anderen trachten munt te slaan uit de
steeds zwakker wordende positie van het „land
van bloed en zand". Het is zelfs zóó momen
teel, dat men even veel aandacht moet schen
ken aan de houding, die de verschillende mo
gendheden ten opzichte van dien burgeroorlog
innemen als aan dien krjjg zelve. Dat blijkt
wel uit het voorval, dat vorige week bjj de
Spaansch-Marokkaansche grens plaats had en
waarbij twee Italiaansche vliegtuigen het on
geluk hadden op Franschen bodem te vallen.
Deze tegenslag was voor de Italianen des te
jerger, omdat volgens de Parjjsche correspon
dent van de „Times" in Italië het uitbreken
van den ofstand reeds lang bekend was. Er
zouden reeds dagen van te voren vliegers aan
gewezen zjjn, die de vliegtuigen moesten over
brengen. En dat htm taak daarmede niet af-
geloopen was, geeft de sterkte van de beman
ningen wel aan...Het is interessant te lezen,
wat de N.R.Crt. over deze aangelegenheid
schrijft
Wat de taak was van deze vliegtuigen
J Is nu duidelijk genoeg geworden. Zij
I moesten tot dekking dienen voor de trans-
j porten van troepen der opstandelingen
naar het vasteland. Zjj werden daarvoor
te noodzakelijker, omdat de opstandelln-
gen er niet in zijn geslaagd, de vloot op
j hun kant te krijgen.
Het onderwerp van fascistischen steun voor
Be Spaansche opstandelingen komt ook meer
ep den voorgrond. Volgens de Parjjsche cor
respondent van de Times, zou men zich daar
nu bezig houden met de, inderdaad belang
wekkende vraag, waar generaal Franco zijn
geld vandaan krjjgt.
Totnogtoe blijken de opstandelingen, on-
danks hun dure aankoopen die hen al dan
niet hebben bereikt van geldgebrek geen
last te hebben. Zelfs niet van gebrek aan bui
tenlandsch geld. Geen wonder dat men elders
Waarover peinst
Intusschen is op initiatief van Frankrijk een
plan van non-interventie gaandè. In afwach-
AUTOBUSDIENSTEN
Inlichtingen WACO,
Kanaalweg 137, Den Helder - Tel. 773
ting dat haar voorstel tot neutraliteit door de
voornaamste betrokkenen zal worden aange
nomen, heeft de Fransche regeering de vlieg
tuigen, welke de Spaansche regeering reeds
voor het uitbreken van den opstand bij haar
besteld had, vrijgegeven. Dit is op zichzelf een
zuiver standpunt, zoo zegt hetzelfde blad,
want het onthouden van die vliegtuigen aan
de Spaansche regeering beteekent steun ver-
leeenen aan de opstandelingen.
verweer, als het nog eens last zou krijgen van
hun granaten of luchtbommen, van wie ook.
En vermoedelijk zal noch met het vestingge-
schut, noch met het afweergeschut, noch met
de artilleristen van Gibraltar te spotten vallen.
Zoo ziet men, dat de opstand in toenemende
mate een internationaal gevaar vormt.
Staat de
Grieksche
koning sterk?
GENERAAL CABANELLAS,
president van de door de Spaansche
Nationalisten gestichte voorloopige
regeering.
Wat helpt het of Italië bereid is, mede een
verklaring van neutraliteit af te leggen, als
het te voren, door een tactiek van dralen, de
gelegenheid heeft gehad aan de opstandelin
gen alles te verschaffen wat deze noodig heb
ben
Ook de Engelschen geven teekenen van on
geduld. De News Chronicle richt in een hoofd
artikel van heel ongewonen vorm, een alarm
tot het Engelsche volk.
Er is in dit verband een verschijnsel, dat
zeer onze aandacht heeft getrokken aldus ver
volgt hetzelfde blad. Het is de verandering in
de houding van de regeeringsgezinde oorlogs
schepen. Eerst was het erg merkbaar, dat de
bemanning er het heft in handen had. Zij
opereerden stuntelig, schoten slecht. De be
schikking over een linieschip met 8 stukken
van 30% c.M., dus van een machtig, drijvend
fort en van eenige moderne, ten deele zwaar
bestukte, groote kruisers, had voor Madrid
niet de beteekenis, die het had moeten hebben.
Vrjjdag echter is die vloot op eens met
groote doeltreffendheid opgetreden. De
Jalme I heeft de kustbatterijen van Alge-
ciras tot zwijgen gebracht, en is daarop
stoutmoedig de haven genaderd, waar het
schip alles wat er lag kort en klein ge
schoten moet hebben. Ook Tarifa en Ceuta
heeten met belangrjjk effect gebombar
deerd. De vliegtuigen van de opstandelin
gen hebben zich blijkbaar niet ernstig ge
waagd aan een aanval op het plotseling
zoo gevaarljjk geworden eskader. Welke
geest is er plotseling in de Spaansche artil
leristen gevaren. Is het Spaansche geest?
Nauwkeurigheid wordt nu een levenskwestie
voor de partjjen. Want Gibraltar dreigt met
Ook in Griekenland is
het weer eens mis. Zoo
als men weet heeft Me-
taxas, met behulp van
het leger, een staats
greep uitgevoerd. Deze
lukte, bljjkbaar met medewerking van den
Koning, zoodat Griekenland zich nu weer eens
over het bezit van een dictatuur kan ver
heugen.
Het is vooralsnog moeilijk uit te maken, wat
de werkelijke bedoeling van Metaxas is ge
weest schrijft het Alg. H.blad. Inderdaad heeft
de Koning zich handig weten los te maken van
generaal Kondilis, die zijn terugkeer had ge
forceerd, en wel den wensch zal hebben ge
koesterd om den Griekschen Mussolini achter
den troon te spelen. Uit die handeling van den
koning viel af te leiden, dat hjj niet het werk
tuig van de militairen wenschte te worden,
doch dat hij zich boven de partijen stelde. Is
hij thans toch tot zekere hoogte „de gevan
gene" van het leger geworden? Of is zijn
macht en invloed groot genoeg gebleven, om
Griekenland weer geleidelijk terug te brengen
tot den democratischen staatsvorm, wanneer
de militaire dictatuur haar „taak": rust en
orde in het land te handhaven, heeft volbracht
Het is nog lang niet zeker, dat deze dicta
tuur van tijdelijken aard zal zijn. Vanzelf
sprekend is het, dat Metaxas alles in het werk
zal stellen om een permanente dictatuur te
verkrjjgen.
De berichten uit Belgrado schijnen erop
te wjjzen, dat reeds het verzet wordt geor
ganiseerd; een verzet, dat zich ook richt
tegen den koning, en dus niet alleen gaat
tegen de dictatuur, doch ook tegen de
nauwelijks herstelde monarchie.
De fraude ljjkt voor het oogenblik nog niet
sterk. Metaxas beschikt over het leger. Maar
onder de ontevredenen kunnen de ontslagen
„Venizelistisch", d.w.z. republikeinsch, gezinde
officieren een krachtige factor van verzet
blijken.
De toestand in Griekenland ljjkt daarom
door de jongste gebeurtenissen weer duchtig
vertroebeld, vooral ook, daar de voornaamste
partjjen hun groote leiders door den dood heb
ben verloren.
Het ziet er nog niet naar uit, dat de rust,
welke het Grieksche volk zoo broodnoodig
heeft om de economische malaise het hoofd te
kunnen bieden en die verwacht werd van paci-
facatie der partijen onder leidng van den
koning reeds aangebroken is.
Veeleer is het tegendeel te vreezen als ge
volg van hernieuwde verscherping der tegen
stellingen, die het land weer in een crisis
dreigde te storten.
Meer dan honderd Japanners ge
sneuveld.
Een reiziger heeft tegenover een correspon
dent van Reuter verklaard, dat de Russen en
de Japanners in allerijl versterkingen zenden
naar de oostgrens van Mandsjoekwo, in ver
band met een veldslag, die op 5 Augustus is
geleverd in de omgeving van Pogranitsjnaja,
in den loop waarvan ruim 100 Japanners zou
den zjjn gedood.
De schermutselingen, aldus voegde genoem
de reiziger hieraan toe, duren voort en de toe
stand laat zich ernstig aanzien.
UIT HET ENQELSCH
DOOR
24)
XV.
De stad en de tuin.
Toen het geluid der voetstappen verstor-
Ven was, lag de dokter daar nog steeds, zich
afvragend wat hem nu verder te doen stond.
Dat Ching zich zou laten vangen, vreesde hij
geen oogenblik, en dat hij, zoodra hij daar
toe gelegenheid kreeg, zou terugkeeren, daar
van was hij zeker. De kwestie was alleen of
hij terug zou zijn voordat het licht werd. Als
dat niet deed
Hij keek naar beneden in de duisternis
Van den tuin. Daar scheen een overvloed van
hoornen te zijn, en zijn oor werd getroffen
öoor kabbelen van water. Hij overlegde of
het 't risico zou loonen een nauwkeurig on
derzoek in te stellen en was het nog niet
jnet zichzelf eens, toen hij voorzichtige stap
pen onder zich hoorde, onmiddellijk gevolgd
Öoor de Btem van Ching.
„Vlug, dokter Forsyth, voor de mannen te-
tugkomen. Dag breekt ook aan."
L Pit laatste was ongetwijfeld juist; in het
Oosten vertoonde de lucht reeds eenige lichte
plekken. De dokter liet zich zakken en Ching
nam hem bij de hand.
Deze kant! Wij moeten heel vlug zijn."
Dick Forsyth vroeg niet wat zijn metgezel
in den zin had. Hij gaf er zich rekenschap
van, dat ze zich weer van de stad verwijder
den, maar hij wachtte rustig af tot Ching
iets zou zeggen.
„Daglicht de stad heel slecht voor uw ge
zondheid, dokter Forsyth," verbrak Ching
tenslotte de stilte. „Proclamatie is overal
verspreid, en Chinamannen zullen probeeren
u te pakken te krijgen om de belooning.
Moet u verbergen tot donker."
„Tot donker?" protesteerde Forsyth.
„Ja, mannen van Mandarijn overal. Als zij
u pakken, wat zal dan Missie Barrington
doen? Dan Li-Weng-Ho met haar trouwen,
en ik niets doen kan. Moet ook rijst hebben.
Ik hongerig, U ook hongerig, dokter."
„Maar war wil je me verbergen?"
„Weet nog niet. Zien wat we vinden. Zoo
gauw mogelijk. Dan ik naar stad terug
Li-Weng-Ho niet weet dat ik hier ben, rijst
koopen, toestand onderzoeken; dan terug bij
u, dokter."
Forsyth moest erkennen, dat er niets an
ders op zat en hoe het hem ook aan het
hart ging het eenige was, zich te
schikken. Terwijl zij voortliepen werd de
lucht al helderder, ergens begon een onzicht
bare vogel te fluiten en de dingen om hen
heen gingen vorm en gestalte aannemen. Zij
gingen langs een open landweg, in de rich
ting van den heuvelrug, die hun al meer dan
eens bescherming had geboden.
Plotseling hief Ching een snel-onderdruk-
ten juichkreet aan en weer naar rechts. Te
midden der rijstvelden rees een vervallen ge
bouw op klaarblijkelijk een tempel-
ruïne.
„U daar verbergen, dokter," besliste hij.
Zonder tegenspraak wendde Dick Forsyth
zich naar een smal pad, dat de paddievelden
doorsneed. Gouden daglicht scheen thans over
het landschap uit, binnen enkele minuten
zou de wereld weer in beweging zijn en het
was hoog noodig, dat hij dekking gevonden
had voordat de veldarbeiders aan het werk
togen, of het landvolk zich stadwaarts be
gaf.
Zij vonden den tempel bewoond door een
troep vogels. De wildernis van struiken en
bloemen, waar zij doorheen moesten bre
ken om erin te komen, bewees duidelijk, dat
dit eenzome plekje grond nooit werd be
zocht door menschen uit de omgeving en het
een uitgezochte schuilplaats was voor een
man, die zich aan de belangstelling zijner
achtervolgers wilde onttrekken.
Ze passeerden een ingangspoort, waarvan
de steenen met mos begroeid waren; daar
achter lag een aan alle zijden open voor
plein. Links was een kloostergang met een
betegeld dak, dat beschutting tegen de zon
bood, en waarin rondom steenen banken
stonden, die in het ver verleden Boeddhisti
sche monniken tot zitplaats hadden gediend.
Ching liet zijn goedkeurenden blik over de
ruimte gaan.
„Prima schuilplaats, dokter Forsyth. U
hier blijven slapen ik naar stad. Poorten
nu open; eetwaren koopen. Praatjes maken
en zien wat gewaar te worden."
Toen hg vertrokken was, zocht de dokter
het open voorplein op, waar hjj zich in de
verkwikkende ochtendzon kon koesteren.
Binnen was het kil en vochtig. Rondkijkend
werd Dick Forsyth's blik getroffen door een
wenteltrap aan het verste einde en tusschen
PRINS KAKEL VAN ZWEDEN,
van wien al meermalen gezegd is, dat hjj
met onze Prinses in het huwelijk zou
treden.
Hjj doet geen afstand van den troon.
Een medewerker van de Evening Standard
heeft een gesprek gehad met een functionaris
van de Abessinische legatie te Londen over
de toekomstplannen van den Negus, die thans
in Bath een kuur volgt.
Volgens de verklaringen van den Ethio-
pischen diplomaat is het groote vraag
stuk, waarmede de Negus zich thans be
zig houdt, de kwestie hoe hjj in het bezit
kan komen van voldoende middelen om
hem in staat te stellen terug te keeren
naar de westelijke districten van Abessi-
nië om de guerilla tegen de Italianen daar
voort te zetten. Hij heeft uit Amerika een
uitnoodiging ontvangen, daarheen te ko
men en de kans bestaat, dat hjj inderdaad
naar de Ver. Staten vertrekt. Het doel
voor het maken van die reis zou zjjn een
groote leening te sluiten voor de Ethiopi
sche belangen.
Het schijnt, dat de geldbronnen van den
Negus snel aan het slinken zijn. In tegenstel
ling tot wat men algemeen aannam heeft hij
geen voorzorgsmaatregelen voor de toekomst
genomen toen hjj Abessinië verliet, door
deposito's in het buitenland te plaatsen. Hjj
verliet zjjn land als gevolg van een besluit,
dat binnen eenige uren tijds genomen werd,
en hjj heeft sindsdien geleefd van het geld,
dat hij mee kon nemen. Dat was lang niet zoo
veel als men algemeen schjjnt aan te nemen,
aldus verklaarde de functionaris van de Ethio
pische legatie.
Sinds de Negus in Engeland is, moest de
striktste zuinigheid in acht genomen worden.
Het personeel van den Negus werd steeds in
gekrompen, en op het oogenblik heeft hjj hier
slechts de beschikking over vjjf bedienden,
evenals de keizerin te Jeruzalem. Het is zelfs
zoo erg dat geïnformeerd moet worden naar
den prjjs van de kamers in het hotel, dat hjj
betrekt.
Een bewjjs van de bezuiniging, ook bjj de
legatie te Londen is, dat daar thans zeven
rjjwielen staan, welke door de ambtenaren
moeten worden gebruikt in plaats van auto's.
Het wordt ontkend, dat de Negus een
huis in Engeland zou huren om er zich
voor goed te vestigen. De keizer denkt
er niet aan afstand te doen van zjjn
troon, aldus verklaarde men op de lega
tie. „Zoover zjjn wjj nog lang niet."
Zelfs indien de keizer er niet in slaagt het
noodige geld in Europa of Amerika bjj een te
brengen, heeft hjj nog eenige plannen voor de
toekomst, waarover op het oogenblik natuur
lijk nog geen mededeelingen kunnen worden
gedaan.
DE WERKLOOSHEID IN DUITSCHLAND.
Het aantal werkloozen is in Juli met 144.000
gedaald tot 1.170.000.
Marokko wordt den laatsten tijd
door de Spanjaarden als een last ge
voeld en de Mooren zouden gaarne
het Spaansche bewind door een ander
zien vervangen.
Admiraaal Sir Guy Gaunt schrjjft in de N.
R. Crt.:
Het is moeiljjk te schatten, welken invloed
de burgeroorlog in Spanje zal hebben op de
toestanden in Marokko. Langen tjjd scheen
het, alsof de Spaansche belangen in Marokko
het moederland maar weinig belangstelling
inboezemden. Het heeft mjj, die aan de grens
van het protectoraat woont, in den laatsten
tjjd geschenen, alsof Spanje bljj zou zjjn, wan
neer het maar van de heele zaak af was. Het
protectoraat van Spanje was niet van voor
deel en het kostte veel geld. Min of meer
openljjk werd gesproken van autonomie voor
de Mooren. De moeilijkheid echter, wanneer
het zoover zou komen, is, wat Frankrijk dan
zou doen.
Op het oogenblik en voor den komenden
tjjd moet Frankrijk min of meer op een vul
kaan zitten. Anders dan de Engelschen in
Indië hebben de Franschen in Marokko te
maken met één ras en één godsdienst. Er zjjn
natuurljjk verschillen tusschen de gewoonten
van de stammen en verschllende religieuse
secten, maar over het algemeen kan men Ma
rokko als één volk beschouwen.
De Moor gevoelt een hopelooze verachting
voor den Spanjaard. In den oorlog heeft hjj
hem verslagen en als de Franschen niet te
hulp waren gekomen, zou Spanje het veld
hebben moeten ruimen. Op het oogenblik
heeft Spanje niet slechts een groot aantal
van deze lieden bewapend, maar het heeft
van deze soldaten gebruik gemaakt om orde
verstoringen in Spanje zelf te onderdrukken.
Bedenk daarbjj, dat de soldjj en de rantsoe
nen te gering zjjn, dan heeft men gegronde
redenen voor een Moorschen opstand.
De afkeer van den Moor vcor den Span
jaard wortelt diep.
Reeds langen tjjd heeft de ontevredenheid
onder de Mooren vrijwel een hoogtepunt be
reikt. De moeilijkheid voor hen, die bereid
zjjn in opstand te komen, is echter, wat er
hierna zal gebeuren. Volgens het verdrag van
Algeciras zal, meen ik, Frankrijk, voor het
geval Spanje van het terrein zou verdwijnen,
in de eerste plaats recht hebben op het pro
tectoraat.
De Mooren ik schrijf het met een goede
kennis van enkele hunner voornaamste hoof
den zouden de Engelschen met vreugde
welkom heeten. Verscheidene hunner hebben
die in Egypte geweest zjjn, hebben mjj dat
verteld.
Maar met nog meer vreugde zouden
zjj, om de een of andere duistere reden,
de Dultschers welkom heeten. Ik kan de
reden voor deze neiging tot den Duit-
scher niet ontdekken, maar dat zjj er is,
is zeker; zjj is zelfs zoo groot, dat, naar
men men verzekerd heeft, ondanks het feit,
dat er goede en doeltreffende Engelsche
en andere schepen zjjn, een schip onder
Duitsche vlag de heele pelgrimsvaart zou
krijgen.
Weinigen beseffen hoe ongeletterd en ach
terlijk een groot percentage van de Spaan
sche bevolking is. Een uitstekende bodem
voor den agitator om zjjn zaad uit te zaaien.
Alles schjjnt mjj erop te wjjzen, dat de
vrees of eerbied, die bjj de inboorlingen voor
den Spanjaard bestaan moge hebben, leeljjk
aan het tanen is, zooal niet geheel te ver
dwenen.
120 nationalisten gefusileerd.
Uit Barcelona wordt gemeld, dat ongeveer
120 nationalisten, die op het eiland Minorca
gevangen gehouden werden, getracht zouden
hebben de regeeringstroepen aan te vallen.
Tot straf zijn zjj allen gefusileerd.
De houding van Duitschland.
Een actieve interventie van de zjjde van
Duitschland in Spanje acht men te Berljjn
zeer onwaarschijnlijk. Hoewel Duitschland al
het mogelijke doet om zjjn onderdanen en
hun eigendommen te beschermen, schjjnt het
zeker, dat Duitschland niet wenscht dat een
situatie ontstaat waarin Europa verdeeld la
in tegenoverelkaar staande kampen van so
cialistische en fascistische mogendheden.
De regeeringstroepen zjjn erin geslaagd de
eilanden Ibiza en Formentera op de opstan
delingen te heroveren. Dit is de belangrijkste
wjjziging, die de laatste dagen in de posities
der strijdende krachten is ingetreden. Men
krjjgt den indruk, dat de regeering haar aan
vallen in het bjjzonder op de Zuidkust van
Spanje en de Balearen concentreert. Berichten
zjjn er over hernieuwde bombardementen van
Ceuta en van Tarifa. Verder zouden oorlogs
schepen van de regeering, begeleid door milt»
talre vliegtuigen, op weg zjjn naar Majorca
om dit centrum der opstandelingen te her
overen.
Badajoz bevindt zich nog in handen de*
regeering. De strjjd rondom deze stad duurt
echter voort. Het D.N.B. is ervan overtuigd,
dat de intocht der opstandelingen binnen kor
ten tjjd te verwachten is.
Intusschen zjjn 70 leden van de civiele
garde, die zich Zaterdag bjj gebrek aan
munitie aan de communisten moesten
overgeven, Zondag in de arena van Bada
joz terechtgesteld.
Rondom Saragossa, een der bolwerken de*
opstandelingen, duren de gevechten voort.
Het hoofdkwrtier der opstandelingen te Bur
gos maakt melding van een overwinning, dia
de opstandelingen op de regeeringscolonnes
uit Barcelona zouden hebben behaald. Hon
derd dooden en dertig gewonden zouden aan
de zjjde der Catalanen zjjn gevallen. Kanon
nen, machinegeweren en vrachtauto's zouden
zjjn buitgemaakt.
In de gevechtslinies van het Guardarama-
gebergte is weinig of geen verandering ge
komen. Men krjjgt niet den indruk, dat e*
zwaar gevochten wordt. De vertegenwoordige*
van Havas bericht, dat regeeringstroepen
schuilplaatsen der opstandelingen hebben ge-
de bloemen en boomen door baande hjj er
zich een weg heen. De treden waren van
groote steenen gemaakt, samengehouden door
een soort cement, dat de tjjd nog niet in
staat was geweest aan te tasten. Gedreven
door nieuwsgierigheid, beklom hjj de trap
pen, en bevond zich weldra op een klein bal-
con aan den kant van het hoofdgebouw, van
waaraf hjj een onvergelijkelijk gezicht had op
Pi-Chow en het omringende land.
Over de balustrade geleund onderwierp hjj
den weg naar de stad aan een belangstellend
onderzoek. Op het oogenblik waren er maar
drie menschen te bekennen, één met een
bamboe draagstok, aan het einde waarvan
mandjes met levensmiddelen slingerden, een
tweede met een beladen kruiwagen en de
derde Ching.
Hij zag hoe Ching den man met den draag
stok inhaalde, en naast hem ging loopen en
een gesprek met hem aanknoopte. Hij keek
het tweetal na, totdat ze uit het gezicht wa
ren en wjjdde toen weer zjjn aandacht aan
het weggedeelte in zjjn nabijheid.
Het verkeer daar nam toe. Hjj keek er
loom naar, nu en dan een blik werpend op
den tuin van de Yamen, die van hier even
eens zichtbaar was, zonder echter iets van
belang op te merken. Het zonlicht, dat fel
op het balcon scheen, maakte hem langza
merhand slaperig en hjj ging op de steenen
bank zitten. Een minuut later knikkebolde
hjj en het duurde niet lang t of hjj was vast
ingeslapen.
Toen hij wakker werd, was het goed mid
dag. De weg beneden was vol voetgangers,
allen in één richting gaandenaar de
stad. Van Pi-Chow drong het gerommel van
tamtams, begeleid door een levendig rumoer,
tot zjjn ooren door. Vlaggen wapperden in
den wind en alle kramen en tenten voor de
muren waren opgesierd met banieren en sym
bolische draken. Hjj verdiepte zich in de
vraag wat dit te beteekenen had en bleef ge
ïnteresseerd toekjjken, tot hjj eindeljjk, toen
de stroom langs den weg minder werd, een
voetganger opmerkte, die ln tegenoverge
stelde richting liep. Het was Ching.
Zjjn trouwe begeleider wachtte een gele
genheid af om ongemerkt in de rijstvelden
te komen; toen Forsyth hem die had zien
ingaan, verliet hjj het balcon en ging naar
de poort hem tegemoet.
Ching had een winkel vol etenswaren mee
gebracht, benevens twee groteske mombak-
kessen, waarnaar de zendingsarts in verba
zing staarde.
„Waarom heb je in vredesnaam die dingen
meegebracht, Ching?"
De Chinees grinnikte.
„Gekocht om gezicht te verbergen. Veel
Chinamannen dragen ze vandaag in Pi-Chow;
feest daar. Na zonsondergang doen we ze
over gezicht en gaan erop uit. Niemand her
kent u vreemdeling. Snapt u?"
„Ja, die zullen zeker van nut."
„Heel nuttig, ja!"
Ze keerden naar het balcon terug, bereid
den een maal, en zich veilig voelend voor
verspieders en vervolgers, vielen ze in slaap.
Toen zjj ontwaakten was de weg bjjna verla
ten, maar vanuit Pi-Chow woei een storm
van vrooljjk lawaai over. Ching's ziel werd
naar de stad toegetrokken.
„Wjj gaan naar stad?" vroeg hjj.
Dick Forsyth schudde het hoofd.
„Neen, maar we zullen eens bjj Li-Weng-
Ho poolshoogte gaan nemen."
„In orde", stemde de Chinees opgewekt
toe. hoewel zjjn gezicht teleurstelling ver
ried.
Zjj deden hun maskers voor alsof zjj naar
het feest gingen, kwamen door de rijstvel
den op den weg en liepen dien af in de rich
ting van de stad en bereikten zoo den bui
tenrand van de Yamen. Met den muur tus
schen hen en den tuin, was er weinig van te
zien, maar één ding viel Forsyth als een on
heilspellend voorteeken op, namelijk, dat er
veel meer soldaten zichtbaar waren en deze
hun taak veel waakzamer en serieuzer op
namen, dan hun kameraden, die in den af-
geloopen nacht, in zoete rust het met hun
dienst op een accoortje hadden gegooid.
„Ching," vroeg hjj bezorgd, „weet je ot
Li-Weng-Ho aangekomen is?"
„Ik weet niet. Ik zal vragen."
Hjj begaf zich naar de bewaakte poort. Een
man of vjjf, die de zware houten halsban
den droegen, welke te kennen gaven, dat zij
iets misdreven hadden tegen den wil van
den mandarjjn, of de wetten die hjj had ver
kozen uit te vaardigen, stonden daar op een
rjj. De houten blokken waren heel zwaar en
bevestigd aan kettingen, die om den nek
hingen en over de schouders omlaag vielen,
waarbij het gewicht der blokken de ijzeren
schakels in het vleesch dreef.
Drie der mannen hadden zich dubbel ge
bogen, de eenige manier om een oogenblik
een vleugje verlichting te vinden van de fol
teringen van den houten halsband.
Ching ging recht op hen af, slaagde er in
een vluchtige conversatie te beginnen en was
spoedig terug.
„Neen," berichtte hij, „de mandarjjn is et
nog niet, maar Missie Barrington is binned
vrjj genoeg."
„Hoe weet je dat?"
(Wordt vervolgd.)
