Buitenlandsch Overzicht. De burgeroorlog in Spanje HAAS BOOG-AZIJN M CHINA WACO AUTOBUSDIENST Italië slaat olievoorraden in. „V&ti VJieetnde. J*te££ea NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA /FgKLIEFDE No. 7790 EERSTE BLAD DONDERDAG 13 AUGUSTUS 1936 64ste JAARGAKG HOORNSCHE KERMIS Von Ribbentrop ambassadeur te Londen, Spionnage in Zwitserland. Het Joodsche wereldcongres. Het wil geen enkel risico loopen. De kosten bedragen 200 millioen Lire. Duitsch bezoek aan Companys. 2 generaals ter dood veroordeeld. Owen Cathcart Jones vliegt voor de opstandelingen. - COURANT Abonnement per 8 maanden by vooruitbet.HeWSersche Courant 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.—, Nederl. Oo«t- «n West-Indië per zeepoet 2.10, Idem per mail en overige landen 3.20. Losse nos. t et; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 et. Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, f 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte ais redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te buur) bg vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Terwijl de aandacht op Spanje gevestigd is... Japan zoekt steun bij Engeland tegen Rusland. Reeds meerdere malen hebben wij de gelegen heid aangegrepen om de aandacht op Japan te vestigen. Ook thans, nu de belangstelling vrijwel geheel is geconcen treerd op den Spaanschen burgeroorlog, mee- nen wij den blik naar het Verre Oosten te moeten wenden. Omdat men van het land van de Rgzende Zon nü, en wellicht nimmer, geheel gerust kan zijn. Het is met dat land zoo, dat men het ééne oogenblik niet weet, wat het het andere zal uithalen. Nu is het waar, dat zich op het oogenblik een zekere mate van landziekerigheid, van uitgeputheid, van ver moeidheid van het land meester heeft gemaakt. De staatsgreep der officieren, de moord op aanzienlijke staatslieden, en vooral de druk, die toen op den Keizer is uitgeoefend, zijn te veel geweest voor het volksgeweten. De mili tairen hebben zich bij die gelegenheid verder gewaagd, dan het in hun macht stond te gaan. Een sterke reactie is erop gevolgd. Er werd schoonmaak gehouden In het leger. Onlangs heeft men kunnen lezen, dat reeds 3000 offi cieren van hun posten ontzet waren. Nu stelle men zich van de uitwerking van die schoon maak niet al te veel voor. Vermoedelijk zijn de plaatsvervangers van de afgezetten, en zij, die door dezen maatregel hun intrede hebben kunnen doen in het officierscorps, in hun denk wijze weinig verschillend van de slachtoffers van de schoonmaak. Het nut van de actie bestaat dan ook hoofdzakelijk in het bewijs, dat de officieren zich niet ongestraft ieder in grijpen in het staatsbestuur, en eiken aanslag op de regeerende staatslieden kunnen veroor loven. Een dergelijke waarschuwing was reeds lang dringend noodig geworden. Nu moet men echter niet denken, dat de matheid welke voornamelijk het leger ken merkt, Japan zuiniger doet zijn met zijn mili taire toebereidselen. De N. R. Crt. schrijft hier in het betreffende hoofdartikel over: In dat opzicht bezitten leger en vloot nog hun oude macht. Harder en met zwaarder financieele offers dan ooit, wordt er gewerkt aan de versterking van de militaire uitrusting van het land. Het verschijnsel lijkt op wat ook in Europa hier en daar is waar te nemen: Naar mate de toestand oeconomisch en finan cieel moeilijker wordt, neemt men, om de onmiddellijke zwarigheden te bestrij den, met te meer ijver zijn toevlucht tot Uitbreiding van het leger, en tot werk verschaffing door wapenfabricage. Waar het op den duur heen moet, vraagt men zich, naar het schijnt, volstrekt niet meer af. Men wil voor hte oogenblik de menigte zoo goed mogelijk tevreden stel len. Wie later nog leeft, mag zich be lasten met de betaling van de rekening, die onder in den zak gevonden zal wor den. Er kan voordien nog zooveel ge beuren! De zondvloed komt later! NAAR DE 9-17 AUG. PER Vraagt strooibiljet omtrent EXTRA DIENSTEN aan onze chauffeurs Het leger ziet nochtans met leede oogen zijn gedwongen non-activiteit aan. Immers in China schrijdt het consolidatieproces, waarbij het overwicht van de Nanking-regee- ring toeneemt, steeds voort en in het Noor den doet zich Ruslands invloed steeds ster ker gelden nu Mantsjoekwo in vele opzich ten heeft teleurgesteld. En aan zjjn grenzen staan de Russen, met een krijgsmacht, waartegen het Japansche leger in Mantsjoerije het, in zijn tegenwoor dige sterkte, zeker niet zou kunnen opnemen. De Japansche officieren voelen zich zoo van eigen voortreffelijkheid overtuigd, dat zij liever vandaag dan morgen de afrekening met Rusland zouden willen beginnen. Zij zijn van meening, dat de tijd zeker niet ten na- deele van de Russen is. Vandaar een gespan nen toestand, die ieder oogenblik gevaarlijke complicaties teweeg zou kunnen brengen. De regeering te Tokio echter moet van derge lijke complicaties niets hebben. En voorloo- pig schijnt zij het leger voldoende in toom te kunnen houden. Het mag na dit alles geen wonder heeten, dat de Japansche regeering steun gaat zoe ken bij Engeland, steun tegen het dreigende Sovjet-gevaar. Men meent dat Engeland er prijs op zou stellen, te weten dat het zich vrij in Europa kan bewegen, en als weer de veilige toestand in het Verre Oosten zou ontstaan, waarvan de Engelschen zoo onberekenbaar veel nut hebben gehad in de dagen van den grooten oorlog. Daarvoor verlangt men echter in ruime mate erkenning van eigen, bevoorrechte positie in China. Vreemde belangen zou den voor die van Japan moeten wijken. Engeland zou moeten erkennen, dat China voor Japan niet een land is als voor de andere landen, die daar belangen te be hartigen hebben, maar dat de positie van Japan in het groote, vastelandsche rijk van beslissende beteekenis is voor zjjn bestaan. Het is verre van zeker, dat de Japansche militairen, met hun verstrekkende eerzucht en begeerten betreffende heel Oost-Azië, en met hun buitensporig zelfvertrouwen, zich kunnen vereenigen met deze denkbeelden, die in de Asahi bijzondere behandeling vinden. En al zouden zy dat doen, dan nog zou men elschen van hen mogen verwachten, wier in williging door Engeland vroeger slechts na een verloren oorlog denkbaar ware geweest. Naar Reuter uit Berlijn verneemt, is van Ribbentrop, Hitler's bijzondere raadsman voor buitenlandsche aangelegenheden, tot Duitsch ambassadeur te Londen benoemd. Tevredenheid, zoowel te Londen als te Berlijn. De benoeming van von Ribbentrop tot Duitsch ambassadeur te Londen, is zoowel te Berlijn als te Londen zeer goed ontvangen. Te Berlfjn ziet men er een teeken in, hoezeer Hitier prijs stelt op goede betrekkingen met Engeland, terwijl men te Londen in officieele kringen verklaart aangenaam getroffen te zijn, door het feit, dat von Ribbentrop, die in Engelsche kringen goed bekend is, benoemd is om von Hoesch op te volgen. 2 arrestatie». Reuter meldt uit Bern, dat men den redac teur van een blad voor oud frontstrijders Elsenegger gearresteerd heeft, die er van be schuldigd wordt, deel te hebben genomen aan een politieken inlichtingendienst. Een ander deelnemer aan deze beweging, die waarschijn lijk de leider er van is, is de Duitscher Fleischhauer, die eveneens gearresteerd is. Volgens een mededeeling van de politie gaat het hier om het verstrekken van inlichtingen ln het belang van een buitenlandsche mogend heid. i Op het Joodsche wereldcongres is Maandag o.a. gesproken over de positie, die de Joden in de wereld innemen, en hun oeconomische moeilijkheden. Eenige sprekers, o.a. Murok, de rabbijn van Riga, verklaarden, dat er geen wereldvrede zal zijn, zoolang men niet de rechtsgelijkheid van de Joden met de andere staatsburgers had hersteld. Sir Nail Malcolm, de hooge commissaris van den Volkenbond voor de vluchtelingen uit Duitschland, verzekerde, dat hij al het moge lijke zou doen om het lot der emigranten te verbeteren. Van onzen United-Press-V.P.B.-correspondent. Naar aanleiding van zijn ervaringen in den Italiaansch-Abessijnschen oorlog bouwt Italië geweldige tanks, om in ge val van oorlog zeker te zijn van zijn olie voorziening. Steeds voortgaande zijn landsverdediging te versterken, hecht Italië tegenwoordig groote waarde zoowel aan de vermeerdering van zijn olievoorraden als aan den bouw van moderne onderzeebooten, slagschepen, bommenwerpers en aan de vervaardiging van chemische strijd middelen. Nog onder den indruk van de olie- schaarschte, welke een gevolg van de sancties was, voert de staat van Mussolini thans een energieken strijd met het doel, de brandstof- fenverzorging van Italië voor den volgenden oorlog voor 100 procent te garandeeren. Tot zijn voornaamste bondgenooten in dezen strijd waarvan de onafhankelijkheid van Italië voor een goed deel zal afhangen, behooren, behalve het koninkrijk Albanië, dat practisch onder Italië's controle staat, zeer invloedrijke groepen uit het bedrijfsleven van de Vereenigde Staten van Amerika. Men zal zich herinneren, dat de Italiaanscbe regeering niet lang geleden aan Amerikaan- sche ondernemingen een belangrijke concessie verleende, welke, te beginnen met 1937, een grooteren uitvoer van ruwe olie uit Amerika naar Italië tengevolge zal hebben. Deze con cessie brengt met zich mede, dat de bouw van een moderne olieraffinaderij bij Napels nood zakelijk is geworden. De kosten van dezen bouw worden, op grond van nauwkeurige berekeningen, geraamd op 4,500,000 gulden. Ongeveer de helft van dit bedrag wordt door particulieren en belangrijke groepen, die met de Sacony Vacuum OU Company geassocieerd zijn, ter beschikking gesteld, terwijl de andere helft in Italië zelf zal worden bijeen gebracht en wel voor een deel uit „bevroren winsten", die Amerikaansche maatschappijen in Italië behaalden en die tot een zeer hoog bedrag zijn opgeloopen. Met den bouw van de nieuwe raffinaderij heeft men reeds een aanvang gemaakt. Zij komt op een terrein, dat ongeveer 10 km van het centrum van Napels verwijderd is. Een buizensysteem zal haar met de haven van Napels verbinden. In zeven enorme tanks kan een maximum van 500.000 ton olie opgeslagen worden. Tevens worden tanks gebouwd, die voor de bewaring van benzine en andere olie derivaten bestemd zijn en een capaciteit heb ben van ongeveer 300.000 ton. De voornaamste producten van deze raffi naderij die den naam „Raffineria di Napoli, Societa Anomima Italiana" zal dragen, zuUen zijn: zware en lichte smeerolie, benzine en an dere oliesoorten en tenslotte bijproducten,zoo als vasoline en parafine. De bouwmaterialen, die voor dit geweldige werk benoodigd zijn, worden deels door de Vereenigde Staten, deels door Duitschland geleverd. Wanneer het ge- heele bedrijf gereed is en men hoopt, dat dit reeds in begin 1937 zal zijn zal de leiding van deze hoogst moderne olie-raffinaderij van ItaUë in handen komen van een Amerikaansch scheikundige. De Italiaansche autoriteiten hebben bij het opmaken van de plannen van dit bedrijf er nauwgezet zorg voor gedragen, de fabriek tegen luchtaanvallen te beschermen. Deze onderneming is geenszins de eenige, die Italië op het oogenblik uitvoert, om in geval van oorlog wat zijn olie betreft, on afhankelijk van het buitenland te zijn. Hand ln hand met den bouw van raffina derijen, olieleidingen en olie-tanks, waar voor jaarlijks vele millioenen lire ter be schikking worden gesteld, gaan experimen ten voor de winning van kunstmatige ben zine uit koolwaterstof, suikerbieten en wijndruiven. Naar uit goede bron verluidt, bedragen de kosten van het geheele Itali aansche programma om zich van nationale olie-reserves te verzekeren, ruim 150 mill. gulden of 1200 millioen lire. De raffinaderij bij Napels is slechts een der vele inrichtingen, die in de verschillende deelen van Italië of reeds gebouwd worden of over eenigen tijd zullen verrijzen. Een tweede bij Bari Is bijna gereed; zij zal de ruwe olie uit Albanië tot benzine verwerken. Drie anderen worden in Leghorn, Florence en Valdarno ge bouwd. Al deze fabrieken staan onder staats controle; het eerst zal de raffinaderij in Triëst klaar zijn. De fabriek in Triëst moet in de eer ste plaats voor de synthetische olie-productie dienen. Aanvankelijk rekent men op een pro ductie-capaciteit van 300.000 ton per jaar, maar later zal deze tot 480.000 ton worden opge voerd. (Nadruk verboden). (Auteursrecht U.P.V.P.B.). Gevechten rondom Saragossa en nabij de Spaansche grens. Volgens den correspondent van Havas zijn Dinsdagmorgen vroeg in de gevechtsterreinen om en bij Irun, aan de Fransch-Spaansche grens ernstige gevechten ontbrand. Van regeeringszijde werd het bombarde ment van Saragossa voortgezet. Volgens me- dedeellngen van kolonel Sandino, met succes. Nabij Monte Aragon, ten Oosten van Huesca, werden hevige artilleriegevechten geleverd, waarbij, aldus Havas uit Barcelona, de op standelingen ernstige verliezen zouden hebben geleden. De republikeinsche strijdkrachten zouden erin zijn geslaagd tot aan het dorp Loporzano op te rukken. Verder is een nieu we afdeeling miliciens van Bareelona in de richting Saragossa opgerukt. LOUIS COMPANYS, Een corporatief Spanje. Reuter's correspondent te Lissabon maakt melding van de verklaring van generaal Franco: Wanneer wij erin zullen slagen de overwinning te behalen, zal Spanje volgens het corporatieve stelsel worden geregeerd, evenals Portugal, Italië en Duitschland. Het leger speelt de rol van een chirurg, die alle moeite doet om Spanje te redden. De operatie ln den vorm van een militaire dictatuur zal dan ook slechts zoo lang duren, als noodza kelijk is. Dinsdagochtend 7 uur is aan boord van het schip Uruguay, ln de haven van Barce lona, het proces begonnen tegen de opstan dige generaals Goded en Buriel. Enkele jour nalisten, roode miliciens en de scheepswacht waren aanwezig. De krijgsraad werd voor gezeten door kolonel Pena. Bij de opening van de zitting werd het rap port van de instructie voorgelezen. Hierna werden de beklaagden gehoord. Zij protesteer den ertegen, dat zij werden beschuldigd van opstand tegen de republiek. De opstand is niet gericht tegen de republiek, doch tegen de anarchie, welke in Spanje heerscht en om een roode dictatuur onmogelijk te maken. Ook ontkenden zij de leiders van den opstand te zijn. Zij hebben slechts het commando te Barcelona op zich genomen, omdat verschei dene officieren dit hun verzochten. De houding van generaal Goded, die in uniform was gekleed, bleef gedurende het ge heele proces hooghartig. Toen de hoofdoffi cieren getuigden en iedereen opstond, bleef hij zitten. Hij stond slechts op, toen de pro cureur het doodvonnis tegen hem eischte. Generaal Buriel daarentegen scheen zeer onder den indruk. Tenslotte zijn Goded en Buriel ter dood ver oordeeld. Het vonnis moet nog worden geratificeerd door den divisiecommandant van Barcelona en de regeering van Madrid. Ex-koning Alfons XIIL Ex-koning Alfons Xni is Dinsdagochtend naar het Woerth-meer, in Karinthië, vertrok ken. Aan het front van Saragossa. De regeering te Barcelona deelt mede, dat haar troepen na heftigen strijd de dorpen Geusa, Pina en Osera, aan het front van Sara gossa, genomen hebben. Vreemdelingen te Granada vra gen om hulp. Tweehonderd vreemdelingen, die zich te Granada bevinden en de stad niet kunnen verlaten, hebben de Britsche vlootautoritei- ten om hulp gevraagd. Zij zeiden, dat de stad hevig door regeeringsvliegtuigen wordt ge bombardeerd. De haven van Gibraltar niet ge sloten. De Britsche autoriteiten ontkennen, dat de haven van Gibraltar gesloten is. Wel zijn de oorlogvoerenden gewaarschuwd de Britsche wateren te eerbiedigen en geregeld patrouil leeren Britsche oorlgsschepen, teneinde Brit sche koopvaardijschepen te beschermen. Het lot der buitenlanders. Naar verluidt is een dringend beroep ge daan op de te Madrid verblijvende Engel schen, om binnen zoo kort mogelijken tijd Spanje te verlaten. Hun evacuatie is uitsluitend mogelijk langs de spoorwegen, weshalve de Engelsche re geering haar onderdanen heeft verzocht t« vertrekken, zoolang deze diensten nog re gelmatig werken. De Amerikaansche regee ring heeft een dergeljjken stap gedaan. Owen Cathcart Jones, de bekende Britsche vlieger, die reeds eenige recordvluchten op zijn naam heeft, is als vlieger in dienst ge treden van de Spaansche opstandelingen. H(J is door hen belast den „minister van lucht vaart" der opstandelingen naar de diverse Europeesche hoofdsteden te brengen om daar vliegtuigen en munitie te bemachtigen. Cath cart Jones is Dinsdag met twee Spaansche opstandelingen aan boord op het vliegveld Mariënbad gedaald, alwaar de Tsjechoslo» waaksche autoriteiten hem hebben verboden verder te vliegen. Cathcart Jones was de autoriteiten echter te slim af. „Hij heeft ona volkomen voor den gek gehouden", vertelde een booze beambte van het vliegveld gister avond! Hij maakte ons wijs, dat hij zijn vliegtuig uit de hangar wou halen om de machines na te zien en kreeg toestemming om dit te doen. Hij klom echter direct in de cockpit, en voordat we begrepen wat er ge» FEUILLETON m ~ZT EEN UIT HET ENQELSCH DOOR m BEN BOLT 25) „Een van de gestraften was ln de Yam en vanmorgen. Heeft haar gezien ln den tuin, en hoorde zijn de vrouw was, met wie LI .Weng-Ho gaat trouwen." „Ching," zei de dokter ernstig. „We heb ben geen tijd te verliezen. Laten we rond om de Yamen loopen." „Kan nietnu nog niet," antwoordde Ching beslist. „Als bij daglicht iemand ons ziet zijn we erbij! Gaan nu naar de stad, dan terug als donker." Ondanks zfln koortsachtig onegduld, wist JTorsyth, dat Ching gelijk had, en aarzelend keerde hij zich van Kathleen's gevangenis af. Het feestgedruisch, dat Ching tot in het diepst van zijn Chineezen ziel roerde, liet den dokter koud. De zijden banieren aan de mu zen en de wapperende papieren draken op de palen vormden geen attractie voor hem, hoe Schilderachtig hij het tooneel onder andere Omstandigheden gevonden zou hebben. In zijn gekwelden geest was slechts plaatsruimte Voor gedachten aan het meisje, dat wachtte Op da komst van Li Weng-Ho, den mach tigen meedoogenloozen gouverneur, die 1» deze stad leven en dood was. Zóó afwezig was hij, dat hij vlak bij een kraampje buiten de stadspoorten, bijna over het half-ontkleede lichaam van een man struikelde. De zielige stakker lag op zijn rug, zijn hoofd rustend op een plukje gras, de oogen gesloten, den mond open, en zooals Dick Forsyth als medicus met een oogop slag constateerde, den dood nabij. Een toomelooze verontwaardiging maakte zich van hem meester over een land, dat zich in de internationale politiek het air gaf van een beschaafde natie en waar men doodge moedereerd een doodzieken man zijn huis uit droeg en aan den weg neerlegde om daar te laten sterven, zoodat de straatarme nabe staanden niet met de kosten van een be grafenis werden bezwaard. Maar met den besten wil kon hij voor dit menschehjke wrak niets meer doen en met een gevoel van onuitsprekelijke walging liep hij door en merkte nog op, dat de feestgangers nauwe lijks eenige aandacht aan den stervenden schonken. Zoo Iets was hier immers een da- gelijksch evenement! Eindelijk kwam de lang gewenschte barm hartige schemering. De vele lampions zoowel binnen als buiten de stad, gaven kleur aan het tooneel, dat door een uitbundigen vloed van vuurwerken met flitsende regens van gouden vuur in gloed werd gezet. Forsyth keerde zich om, om iets tegen Ching te zeg gen, maar ontdekte, dat zijn metgezel ver dwenen was. Verbluft en angstig bleef hij staan waar hij stond, in de hoop, dat de Chinees hem zou vinden. Overal om hem heen gemaskerde gezichten; het was onder deze omstandigheden heel gemakkelijk iemand uit het oog te verliezen. Hij durfde zijn eigen masker niet af te nemen en al was Ching in de nabijheid, hij zou hem toch niet kunnen herkennen. De dokter bleef een heelen tgd op dezelfde plaats staan, maar Ching ver scheen niet, en op het laatst, toen de sche mer in duisternis was overgegaan, trok hij alleen op de residentie van Li Weng-Ho af. De hoofdpoort was vroolijk met lampen verlicht, en daar de schildwachten nog steeds scherp op hun hoede waren, vermeed hij het heldere schijnsel en begon langs den muur te loopen, van tijd tot tijd stil staand om te zien of hij erover zou kunnen komen. Eindelijk, na lang zoeken, vond hij een punt waar het mogelijk was er zonder hulp over te klimmen; twee minuten later lag hij plat voorover op den muur en keek ln den tuin. De tuin was ook al geïllumineerd als voor een feest, maar lag voor zoover hij kon na gaan, geheel verlaten. Zijn oogen wendden zich naar het huis. De blinden van latwerk aan zijn kant waren allemaal open en de kamers verlicht. Hij tuurde, gretig en met oogen strak van spanning, in de hoop een spoor van Kathleen Barrington te ontdekken, maar zijn moeite werd niet beloond. In een van de kamers echter, zag hij een man, die zat te schrijven. Het was Ah Yeo, in rijke kleedij voor een festiviteit of voor een offi cieele gelegenheid. Behoedzaam hield hij den secretaris een oogenblik ln het oog, keek nog eens naar alle kanten om zich heen en liet zich daarna in den tuin neer .Kort daarop stond Ah Yeo op, verliet de kamer en keerde geen minuut later terug met zijn hoed op. Forsyth had het wel kunnen uitschreeuwen van blijdschap: de man ging uit Hij wachtte tot Ah Yeo opnieuw de kamer had verlaten en ving toen een rondgang om het huis aan. Het hoofdgebouwd was donker, maar in den daaraan vastgebouwden vleugel, lagen de verlichte kamers. Een latwerk gaf toegang tot een ruim vertrek, waar zachtgekleurde schemerlampen brandden en waar zich op dit moment niemand bevond. Hij keek naar binnen, besluiteloos wat te doen. Toen gebeurde er plotseling iets wat tot een onmiddellijke beslissing noopte. Een zijden voorhang aan het andere einde der kamer werd opzij geschoven en een meisje trad binnen, gekleed als de Chineesche dames uit den hoogsten stand, in een hemelsblauw zijden kimono, zalm-rose kousen en gouden schoentjes van het traditioneele model aan de voeten. Het kostte Dick Forsyth geen moeite haar te herkennen. „Kathleen," kwam het hijgend over zijn trillende lippen, „Kathleen." XVI. Van aangezicht tot aangezicht. Een oogenblik na zijn ontdekking bleef dr. Forsyth in de kamer turen. Toen greep een verschikkelijke twijfel hem aan. Dit weelde rige vertrek met zijn zachte lampen, zijn zijden gordijnen, zijn gebeeldhouwde nissen met kostbare schilderijen, leek niet veel op een gevangenis. Het had een vergulde kooi kunnen zijn, maar de open vensters spraken een andere taal. En die Chineesche kleedij de kleedij van een dame van stand? Wat deed Kathleen Barrington daarin, als zij niet reeds den trots van haar ras had afgelegd? De twijfel werd nadrukkelijker. Had hij zich dan achteraf toch vergist? Was ze dan, zoo als Ah Yeo had geïnsinueerd geen gevangene, maar een gewillige bruid? Deze gedachte deed enkele seconden den adem in zijn keel stokken, tot zijn oogen, die hij weer op het meisje gericht had, za gen hoe er een verandering over haar kwam. Ze staarde het donker in, vouwde toen plot seling de handen als in gebed en een uit drukking van nameloos beklemmend ver driet kwam over haar. Neen, dat was geen verlangende bruid. Die verschrikte oogen, door tranen verduisterd, waren niet de oogen van een jonge vrouw, die de zonnige uren telde. Het volgende moment had hij den afstand, die hem van haar scheidde afgelegd; hij zocht zijn weg door het latwerk, zonder eraan te denken, dat het masker dat hij droeg en zijn beslijkte kleeren, een allesbehalve aantrek kelijke verschijning van hem maakt. Toen ze de vreemde gestalte zag, stond het meisje als gehynotiseerd. Vol angst wa ren haar violette oogen op hem gericht; ze scheen niet in staat zich te bewegen, en hij was de kamer ln voordat zij zich omkeerde om de vlucht te nemen. „Kathleen!" riep hij zachtjes, maar drin gend. „Kathleen!" Ze bleef staan en keerde zich verbijsterd naar hem. „Jij!" riep hij met een lage, trillende stem ongeloovig naar zijn gemaskerd gezicht sta rend. „Jij!" „Ja, ik; Kathleen." Haar twijfel begrijpend, trok hij het mas ker van het gezicht en wierp het op den grond. „Maarmaarstamelde zij. „Ik ben gekomen om Je te redden. Je moet met me mee gaan, onmiddellijk". „Ik dacht, dat je in gevangenschap was," hernam zij, den zin die haar woorden onder broken hadden, voltooiend. „Dat was ik ook, maar ik ontsnapte den avond toen jij de jonk verliet." „Je ontsnapteWeer maakte zij haar zin niet af en keek hem aan, als vertrouwde zij haar oogen niet. „Ja. En van dat oogenblik af heb ik niets gedaan, dan pogen tot hier door te dringen." „Maar Ah Yeo vertelde me nog geen half uur geleden, dat je hier in een van de ka» mers van de Yamen gevangen zat. Hij ver» zekerde me, dat je vannacht zou worden ge» folterd, en daar ik weet hoe duivelachtig* geraffineerd Chineesche martelingen kunnen zijndaarom, om je te redden, heb ik....,j heb ik „Om me te reddenJa?" ,,ehheb ik beloofd omom Li Weng-Ho te huwen!" Een trek van ontzetting kwam over Dick Forsyth's gezicht. In zijn oogen flitste een plotselinge vlam. „Jij beloofde Li Weng-Ho te huwen," her» haalde hij op strakken stillen toon, „om mij te kunnen redden?" „Ja," hernam zij eenvoudig, „ofschoon Ut liever zou sterven." „En daarom draag je die kleeren?" „Ja," antwoordde ze weer, met een klank in haar stem, die een steenen hart had moe» ten vermurwen. „Dit zijn de offerkleeren. Ah Yeo heeft ze me gegeven. Ze waren voot me gemaakt, en vanavond of morgen moet ik de bruid worden van den mandarijn, als..,1* „Neen lieveling!" Hij strekte zijn armen uit- Weer vlamden zijn oogen, en zijn gelaatsuitdrukking open» baarde meer dan zijn woorden. Voor een oogenblik stond ze daar en staarde hem aail alsof ze het niet kon begrijpen, niet durfde gelooven; toen kleurde een diepe blos van vreugde het mooie meisjesgezicht en als eed vogel naar het nest vloog zij ln zijn armen, Die hielden haar omvat en zij begroef haai? gezicht tegen zijn schouders, terwijl z(J snikte van eindelooze opluchting. Voor een oogenblik was al het andere vergetenhet gevaar, dat van zoo nabij loerde en de nood» zakelijkheid om te ontsnappen, terwtjl heg nog tijd was. _j (Wordt vervolgd.) J

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 1