Buitenlandsch Overzicht. HAAS BOOG-AZIJN Poolsche toenadering tot Frankrijk? „Vxiti Vreemde, Vsdj," NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA REIST PER WACO- DONDERDAG 20 AUGUSTUS 1936 64ste JAARGANG Communistische agitatie in het Belgische leger. Persoonlijke overwegingen spelen een groote rol. Vijandschap tusschen Rydz-Smigly en Beek. Opnieuw belangrijk bezoek aan Polen. BI B E N B O LT No. 7793 EERSTE BLAD COURANT Abonnement per 3 maanden b$ vooruit bet: Heldersche Courant 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wleringen en Texel 1.65; binnenland 2. Nederl. Ooet- en Weet-lndlë per zeepost 2.10, Idem per mail en overige landen 8.20. Losse nos. 4 ot; Ir, p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Glrorekenlng No. 16066. ADVERTENTIËNi 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bi) vooruitbetaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Beteekenisvolle bezoeken te Berlijn en Warschau. Waarom worden Kamenef en Zinowjef ten derde male gedaagd? Politieke visites. Behalve met den Spaanschen burgeroor log hebben de groot machten Engeland en Frankrijk zich dezer dagen ook met andere belangrijke aangele genheden bezig te houden. En als we dit neer schrijven, dan moge dit vooral blijken uit een tweetal bezoeken, die dezer dagen respectieve lijk in Berlijn en Warschau afgelegd zijn. Zooals men weet bezocht Vansittart de Olym pische Spelen, maar ook... Hitier! Nu zal Hitier tegenover hem zeker niet met even on voorzichtige openhartigheid hebben uitgepakt als in Maart van het vorige jaar tegenover Simon en Eden. Het resultaat is toen voor Berlijn weinig gunstig geweest. Maar waar schijnlijk zou, ook zonder dit afschrikkende voorbeeld, Hitier nu geen behoefte hebben ge voeld aan het ontvouwen van zoo verstrek kende plannen en wenschen. De Duitsche politiek heeft intusschen geleerd, zich voor- loopig tot beperkter doeleinden te bepalen. Het beleid tegen Oostenrijk leert dat reeds. In Parijs kwam genoemde Vansittart na tuurlijk in gesprek met den Franschen mi nister van Buitenlandsche Zaken, Delbos, en het is, ondanks alle geheimhouding, niet moeilijk om te raden, waarover die twee het gehad zullen hebben. Men zal te Berlijn wel degelijk de behoefte hebben gevoeld, Vansittart boodschappen voor Parijs, en niet enkel voor Londen mee te geven. Want de positie van Frankrijk ln Mil- den Europa schijnt weer aanzienlijk versterkt door hetgeen er aan het bezoek van den op perbevelhebber van het Fransche leger aan Warschau vastzit. Men krijgt daaruit den indruk, dat de Duitschgezinde invloed van Beek daar sterk aan het tanen is. Het viel in het oog, dat Beek zich met het Fransche be zoek lang niet zoo ingenomen toonde, als b.v. de Poolsche opperbevelhebber, Rydz- Smigly, die als erfgenaam van den man tel van den nationalen profeet Pilsudski beschouwd kan worden. Polen was, naar aanleiding van dit bezoek, merkbaar ln twee kampen verdeeld, waarvan het eene heel groot, en het andere niet groot was, en waarvan het kleine weliswaar den leider van de buitenlandsche politiek be vatte, maar het groote den zoogenaamd tweeden man ln den staat, die feitelijk de eerste is, en die tevens het leger ln handen heeft. Deze man gaat nu, naar het heet, weldra een bezoek afleggen te Parijs. Dit moet voor Berlijn bedenkelijk op het afbrokkelen van een illusie lijken. Vansittart moet belangwekken de mededeelingen kunnen doen over den in ruk, die deze dingen in Duitschland hebben gewekt. Wij hebben dezer da gen bericht, dat de Rus sische rechtbank Ka menef en Zinowjef op nieuw gedaagd heeft, als zijnde medeplichtigen bij de samenzwering, die op 1 December 1934 Kirof het leven kostte. Dit is reeds de derde maal, dat beiden voor de balie geroepen wor den. Kort nadat de moord plaats had gevon den, werden zij uit de partij gebannen, omdat *0 tekort waren geschoten in hun plicht, om hetgeen zij van den aanslag wisten ter kennis van de overheid te brengen. Toen vernam men iets naders over hun medeplichtigheid, maar waarin die grootere mate van schuld zat kwam men hier niet te weten, omat men reeds begonnen was meer dan 100, ten deele vol komen onschuldige, menschen daarvoor dood te schieten. Bij die gelegenheid werd Kamenef tot 5 jaar en zijn medeslachtoffer tot 10 jaar vrijheidsstraf veroordeeld. Nu zullen de beide oude voormannen van het communisme nog eens volgens verzwaarde beschuldiging, berecht worden, zoo schrijft de N. R. Crt. Trotski, ofschoon buiten schot, wordt erbij betrokken. Deze tragische figuur raakt nu weer aan alle kanten in opspraak. In Noor wegen staat hij in het middelpunt van zeer vreemde dingen. In Rusland beschuldigt men hem agent te zijn geworden van de Duitsche gestapo. Dat Trotski, met de verbittering van den jarenlang opgejaagden, en ook in zrjn familie smartelijk getroffen balling, geheel uit zijn, bijvoorbaat wankel evenwicht geraakt zou zijn, ware te gelooven. Voor dengeen, die deze figuur, in zijn sterke en zwakke kanten, sedert 1917 eenigermate heeft gevolgd, zal de, op hysterische wijze uitgeslingerde beschuldi ging, vooralsnog ongeloofwaardig zijn. Het proces, dat in openbaarheid zal worden gevoerd, zal zeker uitermate belangwekkend worden. Een vraag, die belangwekkend is, maar waarop wij voor het oogenblik geen antwoord weten is: Waarom heeft het regime het noodig. Ka menef en Zinowjef nu weer dit proces aan te doen Naar de N. R. Crt. van betrouwbare zijde vernam, Is in verband met het ontdekken van ernstige communistische agitatie in heet militaire kamp van Beverloo, waar eenige weken geleden ook reeds ongere geldheden plaats vonden en mede ln ver band met verschillende andere door de süreté-générale ontvangen mededeelingen het wapen der gendarmerie met 1000 man reservetroepen versterkt. Deze duizend man ontvingen niet de gebrui kelijke depotopleiding doch zijn aanstonds naar verschillende posten gedirigeerd, terwijl de geoefende manschappen overgeplaatst zijn naar die plaatsen waar ongeregeldheden verwacht worden. Naar het schijnt, houdt men rekening met het uitbreken van nieuwe stakingen. Omtrent de arrestaties van communisten in het militaire kamp te Beverloo, verneemt de N. R. Crt. van goed ingelichte zijde nog het volgende: Reeds geruimen tijd feitelijk van het oogenblik af, dat het wetsontwerp tot verlen ging van den diensttijd werd aangenomen wordt van communistische zijde getracht de militairen tot ontevredenheid op te ruien en AUTOBUSDIENSTEN naar HOORN, EDAM, AMSTERDAM en GEHEEL WEST-FRIESLAND Inlichtingen WACO, Kanaalweg 137, Den Helder - Tel. 773 ln kampen en kazernes ongeregeldheden uit te lokken. Tot voor korten tjjd bepaalden deze onge regeldheden zich tot wat men zou kunnen noemen „kwajongensstreken", die weliswaar ln militair verband niet getilereerd kunnen wor den, doch die op zichzelf geen ernstig karakter droegen. In het begin van de vorige week echter kregen de militaire autoriteiten kennis van eenige feiten, die er op wezen, dat de com munistische raddraaiers van plan waren op Donderdag 13 Augustus ongeregeldheden van meer ernstigen aard in kazernes en militaire kampen uit te lokken. In het kamp te Beverloo o.a. meende men een algemeene ontevredenheid het best te kunnen verwekken, door de ravitailleering van het kamp, waarin eenige duizenden soldaten zijn ondergebracht, ln gevaar te brengen. Daarom bestond het voornemen de magazijnen met levensmiddelenvoorra- den, de keukens en de electrische centrale van het kamp in brand te steken. Deze plannen lekten uit, doordat men de on voorzichtigheid beging samenwerking te zoe ken met eenige ontevreden, Vlaamsch natio- naal-gezinde, militairen. Deze traden schijn baar in de voorstellen tot samenwerking, doch zij rapporteerden tevens een en nader aan eenige Vlaamsch-nationale leiders, welke op hun beurt de militaire autoriteiten weder in lichtten. Het gevolg hiervan was, dat oogenblikkelijk maatregelen genomen werden, zoodat reeds Woensdagavond 12 Augustus de verschillende kazernes en kampen ln het geheim door man schappen van de mobiele colonne der gendar merie werden bewaakt. Donderdag 13 Augustus volgde daarop in het kamp te Beverloo de arrestatie van zes com munistische raddraaiers, waarvan er een paar in het bezit van, niet tot hun uitrusting be- hoorende, wapens bleken te zijn. Hoewel het de bedoeling der militaire auto riteiten was een en ander strikt geheim te houden, maakte het Rexistisch dagblad „Le pays riel", dat een felle campagne tegen de communisten voert, reeds Vrijdag van de arres taties melding, evenals van het feit, dat het wapen der gendarmerie met 1000 man wordt uitgebreid. (Van onzen V.P.B.-correspondent). Warschau, Augustus. Onder enorme belangstelling nam de in specteur-generaal en toekomstige opper bevelhebber van het Fransche leger in oorlogstijd, Generaal Gamelin, aan de 13e plechtige herdenking van het „Wonder aan de Weichsel" deel. Eenzelfde plech tigheid Is „het Wonder aan de Marne": na den wereldoorlog, in Augustus van 1020, moesten de Russische troepen, die Warschau reeds bijna hadden ingesloten, terug trekken. Ook toen was een hooge Fransche officier in het Poolsche hoofd kwartier, n.1. niemand minder dan Wey- gand, de stafchef van foch. Thans, even als 16 jaar geleden dus, ontmoet leidende Fransche en Poolsche militairen elkaar wederom. Slechts ziet het er op het mo ment naar uit, alsof de Wacht aan de Weichsel, van Warschau uit gezien, zich meer naar het Westen dan naar het Oosten richt. Nu bestaat er tegenwoordig in vele landen een dubbelzinnig buitenlandsche politiek, en beide richtingen hiervan loopen geenszins pa rallel en zijn even-minharmonisch. Geen won der dus, dat er thans ook in Polen twee bui- tenlandsch-politieke richtingen overheerschend zijn, die van Beek, den minister van buiten landsche zaken en die van Generaal Rydz- Smigly, den opvolger van Pilsoedski, divisie- generaal en inspecteur-generaal van het Pool sche leger. De carrière van Rydz-Smigly is inderdaad zeer eigenaardig en men moet haar kennen, om de toestanden, welke thans in Polen heerschen, te begrijpen. Rydz-Smigly. Als jong student aan de Academie voor Schoone Kunsten te Krakau werd de Gallici- sche boerenzoon Rydz-Smigly, lid van een weerafdeeling onder leiding van den vroege- ren socialist Josef Pilsoedski. Deze Poolsche weerafdeelingen zouden in geval van een oor log tusschen Duitschland, Oostenrijk en Rus land, den symbolischen wil voor de Poolsche onafhankelijkheid met eigen bloed verkondi gen. Reeds jaren voor den oorlog luidde het wachtwoord: „Eerst tegen de Russen, die het grootste deel van Polen opgeslokt hebben en dan... zullen we zien, hoe we met Oostenrijk en Duitschland klaar komen." Opgegroeid in deze atmosfeer van vurigen onafhankelijkheidszin, voortdurend militair en politiek onderricht, rukt Rydz-Smigly de tweede naam is een pseudoniem met de eerste brigade van het Poolsch legioen van Pilsoedski in 1914 op. De jonge majoor is van een buitengewone beheerschtheid; door zijn strategisch talent, zijn persoonlijken moed en zijn kameraadschappelijkheid wordt hij spoedig de afgod van zijn troepen. Pilsoedski weet, dat hij volkomen op Rydz-Smigly kan vertrouwen: nu en dan geeft hij hem het op perbevel over de geheele brigade. In Juli 1917 wordt Pilsoedski door de Duit- schers gearresteerd en naar Maagdenburg ge transporteerd, waar hij in 1918 met de No- vember-Revolutie wordt vrijgelaten. De legioe nen worden geteisterd door een ernstige cri sis, omdat de centrale mogendheden het met het Poolsche patriottisme niet eens zijn. Ryd-Smigly, reeds luitenant-kolonel, is leider van de geheime militaire organisatie „P.O.W." naar de beginletters van „Polska Orgnanizacja Woskowa", genoemd een reserve-leger voor de toekomst. Deze toekomst breekt spoedig aan: in het gereorganiseerde Poolsche leger van den nieuwen Poolschen staat is brigade generaal Rydz-Smigly commandant van de eerste divisie in den oorlog tegen de Sovjet- Unie in 1919. In 1920 is hij zelfs bevelhebber van een leger, dat Kiew binnenrukt, maar het evenwel weer moet verlaten. Tegen het eind van 1920 wordt de wapenstilstand gesloten en in het voorjaar van 1921 volgt de vrede met de Sovjet-Unie. De onafhankelijkheid van Polen. Is Rydz-Smigly nu op grond van dit ver leden een verklaarde vijand van den Ooste lijken buurstaat van Polen? Hij is dit net zoo min als Pilsoedski het was, die een nuchter politicus kon zijn, als het om het belang van Polen ging. Rydz-Smigly is uit het zelfde hout gesneden. Hij ziet zijn voornaamste taak in het feit, dat hij er voor moet zorgen, dat de val van Polen in alle buitenlandsch-poli- tieke vraagstukken, die van een onafhanke lijke politiek blijft. Dit beteekent geenszins de ontbinding van alle bestaande relaties van verdragen, maar deze relaties en verdragen mogen er nimmer toe leiden, dat de onafhan kelijkheid van Polen ook maar eenigszins wordt bedreigd. Men kan vragen, of de bui tenlandsche politiek van overste Beek in de laatste jaren steeds dezelfde richting inge gaan is, die Pilsoedski heeft aangegeven, en die Rydz-Smigly thans tracht te consolidee- ren en uit te breiden. De jury bestaat het Poolsch-Fransche vriendschapsverdrag nog altijd, maar de fracto heeft de Poolsche, bui tenlandsche politeik zich er in de laatste jaren weinig van aangetrokken, niet in het minst, omdat Beek persoonlijk alles behalve Fransch gezind is. Persoonlijke inzichten en persoonlijke antipathieën en sympathieën in de Poolsche politiek van de laatste 15 jaar een bijzonder groote rol. De persoonlijke politiek van Beek heeft Polen in een eigenaardigen toestand gebracht; verkoeling tot Frankrijk, toenadering tot Duitschland, zonder dat de talrjjke dringende problemen tusschen Duitschland en Polen ook maar voor een klein deel zijn opgelost, gereserveerdheid tegenover Sovjet-Unie en een betrekkelijk ge spannen verhouding met Tsjecho-Slowalqje. Deze toestand is verre van gunstig en Rydz- Smigly heeft begrepen, dat Polen uit dezen toestand moet komen, welke talrijke gevaren met zich brengt. In zooverre heeft het be zoek van Gamelin, dat op een persoonlijk ver zoek van Rydz-Smigly volgde, meer dan slechts symbolische beteekenis. Polen kan zekeren ruggesteun niet ontberen, wie het niet op een dag door de gebeurtenissen wor den geïsoleerd. De buitenlandsche politiek van Beek heeft te weinig rekening met de werkelijkheid gehouden. Rydz-Smigly contra Beek. Hieruit blijkt, dat er vele tegenstellingen tusschen Rydz-Smigly en Beek bestaan, waar bij het tevens niet van belang ontbloot is te weten, dat ook persoonlijke houding tusschen de beide staatslieden veel te wenschen over laat. Maar de Poolsche generaal is een te voorzichtig tacticus, dan dat hij met één slag het roer zal omgooien. Dat zou zonder bin- nenlandsche strijd ook niet mogelijk zijn. Maar de richting, die Rydz-Smigly zal inslaan, zij het met of zonder Beek, heeft ten doel, de Fransch-Poolsche vriendschap weer te doen opleven, en de verhouding tot Slowakije te verbeteren. Het bezoek van Gamelin is de eerste schrede op dezen weg, de tweede zal spoedig volgen, wanneer de Poolsche lnsp.- gen. in het najaar te Parijs een tegenbezoek zal afleggen. (Auteursrecht V.P.B.). Binnenkort een bezoek van den chef van den Roemeenschen generalen staf generaal Samsonovici te verwachten. De onmiddellijk na het vertrek van generaal Gamelin opgekomen geruchten, dat ook de chef van den Roemeenschen generalen staf, Samsonovici, binnenkort een bezoek aan Polen zal brengen, worden bevestigd. Reeds ln de eerste helft van September zal de inspecteur- generaal van het leger, Rydz- Smigly, het bezoek van generaal Gamelin beantwoorden. Onmiddellijk na zijn terugkeer uit Parijs wordt Samsonovici dan te Warschau verwacht, waar hij de gast van den chef van den Poolschen generalen staf, Stachlewicz, zal zijn. De leidende Poolsche militaire kringen krijgen hiermede opnieuw gelegenheid, de mogelijkheid van een eventueel ingrijpen van Rusland bfl een Midden-Europeesch conflict onde oogen te zien. De generale staven schij nen het hieromtrent gemakkelijker eens te zullen worden dan de betrokken ministeries van buitenlandsche zaken, wier betrekkingen ln den loop der laatste drie jaren immers zeer koel zijn geworden. TROTSKI WAARSCHIJNLIJK NAAR OSLO VERTROKKEN. Trotski heeft zijn vacantie-oord bij Kristian- sand met onbekende bestemming verlaten. Waarschijnlijk is hij naar Oslo vertrokken. Hij was de laatste dagen lastig gevallen door per sonen, die met bootjes naar zijn eiland voeren en hem „moordenaar" enz. toeschreeuwden. DUITSCHE SPIONNAGE ONTDEKT. Ten nadeele van Frankrijk. Onlangs is te Zurich een spionnagegeval ontdekt, dat volgens het Zwitsersch Tel. Agentschap verspieding tegen Frankrijk ten gunste van Duitschland betrof. De leider was een Duitsch agent die Zwitsers en buitenlan ders had aangeworven. De zaak ging uit van een filmverhuurkan toor te Frankfort a. d. Main, dat aai den Duitschen agent vragenlijsten zond over mili taire aangelegenheden in Frankrijk. De agent zond deze lijsten dan weer door aan hand langers in verschillende Zwitsersche plaatsen, waarvan een zich naar Frankrijk moest be geven, om de gevraagde Inlichtingen te krij gen. Drie ervan, een Zwitser en twee buiten landers zijn gearresteerd voor zij de opdracht konden uitvoeren. DE UITBREIDING VAN DE ENGELSCHK LUCHTMACHT. Naar de luchtvaart-correspondent van de Daily Telegraph meldt, zullen In de komende 2 weken nog 47 luchteskaders gevormd moe ten worden, waarmede het totaal der nieuwe luchteskaders voor de verdediging van het Britsche moederland gebracht zal zijn op 71, zooals voorzien is in het uitbreidingsplan, dat einde Maart voltooid zal zijn. HET VERZET VAN KWANGSI. In de Kwangsi-crisis is een ernstige keef gekomen, tengevolge van het besluit der lei ders van Kwangsi om een onafhankelijke anti-Japansche volksregeering tot redding van China te vormen, nadat het ultimatum van Tsjiang Kai-sjek aan de leiders van Kwangsi om de provincie binnen drie dagen te ver laten, was afgewezen. MUSSOLINI MAAIT EIGEN GEZAAID GRAAN. De duce heeft zich gisteren, naar StefanI meldt, naar de provincie Littoria begeven, om het graan te maaien, dat hijzelf ln December had gezaaid op een boerderij te Pontinia, een der steden in de droogmakerij van de Ponrijn- sche moerassen. De plaatselijke bevolking be reidde den duce een enthousiaste ontvangst. Na een bezoek aan de steden Sabaudla en Littoria nuttigde Mussolini een maaltijd, ge heel samengesteld uit producten van den grond, die enkele jaren geleden nog niets op leverde en tot kweekplaats van malaria muggen diende. CHINA EN DE SOW JET-UNIE. Een Chlneesch-Russisch handels verdrag. De Chlneesche onderminister van buiten landsche zaken heeft bekend gemaakt dat binnenkort een nieuw handelsverdrag tusschen China en de Sowjet-Unie zal worden gesloten. DOOR 28) „Naar de heuvels, Ching, we moeten in de richting Yunnan. Daar zijn zendingsstations en Li Weng-Ho zal ons zoeken in de rich ting van de rivier. De Chinees betuigde zijn instemming met dit plan; ze tilden den draagstoel op en be gonnen hun tocht, de draagarmen over hun schouders. Zij volgden het pad, waarlangs Forsyth uit zijn schuilplaats het landvolk naar Pi-Chow had zien trekken vroeger in den schemer, en waren zoo gelukkig dit nu Vrijwel verlaten te vinden. Het licht van lan taarns ter rechter- en linkerzijde van hen Verried de aanwezigheid van enkele boerde rijen, maar het duurde niet lang of ze had den de laatste hofsteden achter den rug. Langzamerhand begon het pad te stijgen, ze naderden, veronderstelde Forsyth met een opgelucht gemoed, den voet der heuvels. Nu hfl het gevoel had dat zij veilig konden praten, stelde Forsyth den Chinees een Vraag. „Waar ben je gebleven, Ching, nadat ik je ln het gedrang bij de Yamen kwijt raakte? „Zag opeens mijn broer. Wist niet hjj ln Pi-Chow is, en ik achter hem aan en spreek met hem. Hij rijk man tegenwoordig en heb geld van hem geleend; draagstoel ook, touw ook. Hij is niet vergeten hoe vader gedood en wil ook wel Weng-Ho hak zetten, maar hij te bang om zelf wat te doen. Ik zei dat u terugbetaalt wat ik geleend, dokter Forsyth." „Ja, dat komt wel in orde. Maar hoe ben je zoo zonder ongelukken op de Yamen ge komen?" „Toen ik u kwijt was tusschen de kramen en niet terug vinden kon, ik denk dr. For syth gaat alleen naar de Yamen en probeert Missie Barrington te redden. Leen stoel en touw en ik ook naar de Yamen. Klim over den muur zie licht in een paar kamers en kijk. In de eerste kamer is niemand en dus stil als slang naar de andere kruipen. Hoor stemmen, lig plat op den grond en wacht. Opeens stem van Li Weng-Ho, dan andere stem en ik denk, dat dokter Forsyth, mis schien heeft hjj mij noodig. Dus ik kruip naar voren en kijk in de kamer. Ik zie Missie Barrington eerst, zij is heel bleek; dan zie ik Li Weng-Ho en ik weet direct wat aan de hand is hem niet aan staat en dan zie ik u en ik blij want u heeft zwaard in uw hand en denk u dien duivel nu doodm tiken." Ching gaf daarop in zijn schilderachtig taaltje een relaas van het gebeurde in de kamer en vsin zijn verschenen als een deus ex machina op het hachelijkst oogenblik. „Het komt me voor, dat ik een heeleboel aan je te danken heb, Ching," verklaarde de dokter, toen zijn reisgezel uitgesproken was. „Misschien, dokter Forsyth. Maar nu nog niet over praten. Nog Eiltijd gevsiar." „En of! We kunnen er wel op rekenen, dat wanneer Li Weng-Ho verlost is, hfl on middellijk een achtervolging zal beginnen met grof geschut en een net zal spannen over de heele provincie om ons te vangen." Ching, die opnieuw betreurde, dat de dokter geen korte metten met den manda rijn en zijn secretaris had gemaakt, beaam de volkomen en gaf als zijn meening te ken nen, dat ze den tocht den geheelen nacht moesten voortzetten, om, als het licht werd, een plekje te zoeken, waar zij zich konden verbergen. Ze waren tot aan de eerste, lage heuvels genaderd en kwamen aan een punt, waar de weg overging in een lange, moeizame traphelling. De steilte deed bijna het heele gewicht van draagstoel en passagier op de schouders van Forsyth drukken en de dokter dankte den hemel, toen hij, buiten adem en hijgend bij een bocht in het pad een plEiats ontdekte waar zij de chaagstoel konden neer zetten. Toen het primitieve vervoermiddel op den grond stond, werd het gordijn terzijde ge schoven en verscheen het hoofd van Kathleen. „Ik heet Dick!" „Ja," smtwoordde zij met een lachje, ik herinner me, dat U me eens verteld hebt, dat uw goede vrienden u Dick noemden." „Je wou me vragen, Kathleen?" „Ja Dick!" De intieme naam werd uit gesproken met een verlegen aarzeling, die hem nauwelijks luider deed klinken dan een fluistering. „Ik wilde vragen waar we waren." „We zijn juist bfl het begin van de heu vels." „En zooals ik zie, staan we hier op een van die ellendige, lange hellingen. Ik stap uit en ga verder loopen. Ik kan werkelijk niet toe staan, dat Ching en Jij zich zoo moe ma ken." „Het is heusch niet zoo erg, Kathleen. We kunnen jouw gewicht best aan." „Je kunt praten wat je wilt, ik ga loopen," hield ze vol. „Ik zou me op een heuveltrap als deze zelfs niet door koelies laten dragen. Bovendien kunnen we niet samen praten als ik in den stoel zit, en ik wou wel eens wat van jullie avonturen hooren. Je begrijpt toch zeker wel, dat ik brand van nieuwsgierigheid om gewsiar te worden hoe je op die jonk van Li Weng-Ho kwam en hoe je het gelukt is te ontsnappen en Pi-Chow te bereiken." Ze sprong op den grond, en toen Ching en Forsyth den thEins veel lichter geworden draagstoel op hun schouders namen, stapte z(j naast den dokter voort, gelijk met hem op. „Vertel me alles Dick!" Hij gaf een levendig verslag van de gebeur tenissen sedert het ontvangen van haar briefje en zijn verhaal was nog niet geheel geëindigd, toen ze de bovenste ruwe treden beklommen. Eensklaps liet Ching, die voorop liep, een lichtten wsiarschuwingskreet hooren. „Wat is er?" vroeg Forsyth direct bezorgd. „Daar voor ons vuur. Lijkt kampvuur." Een oogenblik later zag ook Forsyth het, een klein rond vuur, terwijl op den achter grond de omtrekken van een tent zichtbaar waren. „Wat kan dat zijn, Ching?" „Weet niet. Kan niet zeggen tot wij zien." En stilstaande staarden zij sille drie in de door het vuur verlichte duisternis naar de silhouet van die onheilspellende tent. XVffl. Langs het bergpad. Een paar minuten beraadslaagden de vluchtelingen, tot Ching aanbood op verken ning uit te gaan. Forsyth stemde toe en toen zqn trouwe lijftrawant wegglipte, bleef hij, met den arm om Kathleen naar het vuur kijken. „Het kunnen geen mannen veui den Yamen zijn," meende het meisje, „want ik heb Li Weng-Ho order hooren geven, dat niemand in den particulieren vleugel veui den Yamen binnen mocht gEtan en de Chineesche bedien den zjjn de gehoorzaamste ter wereld. Het zal nog verscheidene uren duren, voor er veui eenige vervolging sprake kan zijn." „Ik hoop het," was het wederwoord, „en het is een geluk dat we niet veel sporen hebben achtergelaten. Het zal zelfs Li Weng- Ho met alle hulpmiddelen waarover hij be schikt, eenigen tjjd kosten om ons spoor te vinden, tenzij wij den tegenvaller mochten hebben iemand te ontmoeten die hem het nieuws overbrengt." Hij zweeg eenige oogen- blikken; toen: „Je zegt, dat je Li Weng-Ho de order hebt hooren geven. Wanneer was dat?" „Hoorde je die gong?" „Ja, dat deed mij den angst om het hart slEian." „Het was toen. Ik had schoenen en een man tel gehEiald zooals we afgesproken hadden en op den terugweg ontmoette ik Li Weng-Ho. Ik was vreeselijk geschrokken, want ik wist niet, dat hij thuis was." „Hij moet thuis gekomen zijn, terwijl wij met elkEiar praatten. We hebben ontzettend geboft, dat hij ons toen niet verE^t heeft." „Ja," gsif Kathleen toe. „Toen ik hem zag, was ik gewoon wanhopig. Ik wou je waarèchuwen, maar ik wist niet zoo gauw hoe ik dat doen moest. Maar opeens kreeg ik een idee. Ik had den mantel over mijn arm en daaronder mijn kleinen hand koffer en schoenen, en toen hij op me af kwam, klsiagde ik over de warmte en zei, dat ik even naar buiten wilde gaan in zijn parti culieren tuin. Hij stond erop mij te begelei den en dEiarop wandelde Ik langzaam naar de kamer wsiar je achteregbleven was, luid pra tend om je te waarschuwen en ik hoop, dat je een goed heenkomen zou zoeken. Ik was ontzettend angstig over je." „En ik over jou. Maar ik zou niet wegge* gaan zijn en jou met dien schavuit alleen heb ben gelaten, zelfs al had lk zeker geweten dat hfl me levend zou laten villen, zooals hij gedreigd heeft. Hoe je een seconde hebt kunnen denken, Kathleen, dat ik zou weg gEian en je alleen zou laten, begrijp ik niet." „Ik geloof ook niet, dat ik werkelijk ver wachtte, dat je dat doen zou," luidde het be scheid. „Maar ik wilde je de kEins geven." „Daarom bleef je in de deur staan?" Terwijl hij sprak, voelde hij hEiar huiveren. „Wat is er?" wilde hij weten. „O," fluisterde zij, „dat weis een vreeselijk oogenblik. Ik moest coquetteeren en dien ellendeling aanmoedigen. Hfl legde zijn af schuwelijke hand op mijn schouder. Ik had het wel kunnen uitschreeuwen, msiar in plEiats daarvan gaf ik hem lonkjes om te ontkomen aan wat komen moest, trok ik het gordijn op zij. Bij den eersten blik dacht ik dat de kamer leeg was, dat je was weggegaan; toen zeg ik je achter het scherm staan en om te verhin deren, dat Li Weng-Ho je ook zou zien, ma noeuvreerde ik zoo, dat hij met zijn rug naar je toekwam, en daar ik begreep dat je op een ge geven moment tusschenbeide zou komen, leidde ik het gesprek zoo, dat je op het juiste oogenblik je kans zou krijgen, ofschoon ik al dien tijd wel had kunnen huilen." „Je bent heel moedig, Kathleen," antwoord de hij ernstig, haar hand aan zijn lippen brengend. „Heelemsial niet. In werkelijkheid wist lk me geen r£md van angst. Ik had wel willen gillen." (Wordt vervolgd^ j

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 1