Buitenlandsch Overzicht.
PetroleiMMorlog in Voor-Azië.
Zoo'n erge Hoofdpijn?
AKKER.CACHET5
CHINA
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA %jz
De strijd om de Bahrein-eilanden.
REIST PER WACO-
No- 7794 EERSTE BLAD
ZATERDAG 22 AUGUSTUS 1936
64ste JAARGANG
GAAT U MET PENSIOEN?
TH. LIEFTING
GROENELAAN 27 - HEILOO
Ook minister Beek naar Parijs?
Bezitsveranderingen bij de
„Mosul Oilfields''
naarHOORN, EDAM,AMSTERDAM
en GEHEEL WEST-FRIESLAND
"AKKERTJES"
De Japansche overbevolking
COURANT
S
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet: Heidersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct per regel (galjard). Lrigez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) b(j vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Opluchting in de verhouding tusschen Duitschland en Tsjecho
Slowakije. Benesj' vredelievende rede.
Dezer dagen heeft
Benesj, de president van
Tsecho Slowakije, een
belangrijke poliüeke rede
gehouden, welke waard
is hier gememoreerd te worden wijl zij een
tendenz van vredelievendheid inhield. Benesj
heeft zich uitsluitend bezig gehouden met de
verhouding tusschen het land, dat hij leidt en
Puitschland.
Als men weet, dat in Tsecho Slowakije
ongeveer 5 millioen Duitschers wonen, die
daar dank zij het verdrag van Versailles
binnen het kader van de republiek ge
bracht zijn, dan kan men zich voorstellen,
dat deze aangelegenheid de symptomen
van allerlei onaangenaamheden en (om ze
meer met een zacht woord zoo aan te dui
den) in zich draagt.
Deze 5 millioen Duitschers zoeken aanslui
ting met het oude Moederland, dat verschijnsel
is heel natuurlijk, en hun actie wordt sterker
naarmate zij zien, dat dat Moederland in kracht
en macht toeneemt. De drang naar autonomie
werd steeds sterker, zoo zelfs dat de kwestie
van de Duitsche minderheid in Tsecho Slowa
kije in de strategisch zoo vulkanisch gelegen
republiek een zeer gevaarlijk aspect zou kun
nen krijgen voor den vrede in Europa.
EDUARD BENESJ,
Minister van Buitenlandsche Zaken,
Sjechoslowakije.
Echter sinds eenigen tijd lijkt het er op, dat
deze precaire aangelegenheid met de zoo hoog-
noodige omzichtigheid wordt behandeld.
Er wordt tenminste naar gestreefd om de
Verhouding tusschen Praag en Berlijn zoo
Vriendschappelijk mogelijk te maken.
Het groeiend herstel van de machtspositie
van Duitschland heeft de constellatie voor
Tsjechoslowakije er niet aangenamer op ge
maakt. Komt het werkelijk tot een schikking
tusschen Berlijn en Weenen, waaraan thans
wordt gewerkt, dan wordt de strategische stel
ling van het geëxponeerde land vrij hopeloos.
Het ligt daarom voor de hand, dat de verant
woordelijke leiders van de Tsjechoslowaaksche
politiek trachten zich aan te passen aan de
zich veranderende omstandigheden en streven
naar een betere modus vivendi met den sterken
buurman, welk streven Berlijn niet afwijzend
tegenover lijkt te staan. En bilateraal verdrag
óók met Praag zou toch Berlijn onder de hui
dige omstandigheden waarschijnlijk allerminst
onaangenaam zijn, terwijl Praag er een ver
sterking van zgn veiligheid in zou kunnen zien,
nu aan het welslagen van het gedroomde col
lectieve veiligheidsstelsel voorloopig niet be
hoeft te worden gedacht.
De zich te manifesteeren verhouding tus
schen Praag en Berlijn bevindt zich natuurlek
nog in een beginstadium. Alles wat van in
vloed is op die verhouding is van beteekenis
en zoo ook deze rede van Benesj.
Dat Benesj den eisch der nazi's naar auto
nomie of federatie met klem afwees, behoeft
niet te verbazen; ook van inmenging van
buiten in staats- en binnenlandsche kwesties
wilde hij natuurlijk niets weten de con-
tróle over de minderheden komt uitsluitend
den Volkenbond toe. Maar wel verklaarde de
staatspresident zich voor een decentralisatie,
verbonden met een doeltreffend oeconomisch
en administratief regionalisme.
Ronduit erkende hij verder, dat er in de be
handeling der Duitsche minderheid fouten
waren begaan, welke niet meer mogen voor
komen, terwijl hij hulde bracht aan dewijze,
waarop de Duitsche ambtenaren en militairen
in trouw aan de republiek hun plicht hadden
gedaan.
Vasthoudende aan de tot dusver gezochte
en beproefde steunpunten voor de gevolgde
buitenlandsche politiek, onderstreepte Benesj
vervolgens bij de bespreking der betrekkingen
tot Duitschland en dit leek wel 't hoofd
moment van zijn betoog dat deze steunpun
ten intusschen geen beletsel zouden vormen
om zich aan te passen aan elke verandering
van den toestand in Europa.
Tsjechoslowakije kan zich ten gevolge
van zijn ligging niet eenzijdig oriënteeren,
doch het moet trachten met alle mogend
heden op goeden voet te blijven. Dit
noemde Benesj de eenige politiek, welke
voor het land mogelijk is. Tsjechoslowakije
moet niet deze of die politiek, maar het
moet Europeesche politiek voeren. Welk
streven inhoudt, dat niets belet de betrek
kingen met Duitschland definitief op voet
van wederzijdsche achting in 'n verhouding
van duurzame en behoorlijke samenwer
king,, welke Benesj mogelijk en noodzake
lijk noemde, te regelen.
Het betoog van den staatspresident kwam
tenslotte in feite hierop neer, dat hij een
streven van toenadering voorstaat, waaruit
blijkt, dat hg een open oog heeft voor den
huidigen toestand en voor dien, welke zich
zal gaan ontwikkelen.
Tsjechoslowakye zal door vriendschappelijke
banden verbonden blijven aan Parijs, doch
daarom ziet het terecht niet in waarom het
nu niet met Berlijn samen zou kunnen wer
ken. Deze is toch noodzakelijk om in de
kwestie der Duitsche minderheid in Tsjecho
slowakye tot een compromis te komen. Tot
heil van den vrede in Europa.
Op Heiloo woont U rustig, mooi en
goedkoop. Als wij een huis voor U
ontwerpen of bouwen, heeft U dat ge
rieflijk en modern.
Inlichtingen Woensdag van 7'/2 tot 97a
uur in Hotel „MINNEB00", Keizerstraat 16.
Telef. Int. 269.
Bouwkundige en Aannemer
Zjjn conferentie met Skladowsld.
Naar de nationaal-democratische bladen te
Warschau met betrekking tot de conferentie
van Woensdag tusschen den president der repu
bliek en den minister van buitenlandsche zaken
Beek, mededeelde, wordt in toonaangevende
kringen een bezoek van den minister van bui
tenlandsche zaken, Beek, aan Parijs over
wogen. Beek zou dan tezamen met den inspec
teur-generaal van het leger Rydz Smigly in
het begin van September naar Parijs gaan.
Stefanie meldt uit Parijs, dat daar de ge
ruchten inzake een Fransche leening voor de
bewapening van Polen steeds hardnekkiger
worden. Het schijnt, dat deze kwestie zal wor
den aangesneden tijdens het bezoek dat de
Poolsche generaal Rydz Smigly binnenkort aan
Frankrijk zal brengen.
Volgens een getroffen schikking, zal de
inspecteur-generaal van het leger, Rydz Smig
ly 6 September te Parijs worden verwacht. H(j
zal niet den kortsten weg over Duitschland
nemen, doch over Tsjechoslowakije, Oostxrijk
en Zwitserland reizen.
De president heeft zich over de besprekin
gen van Rydz Smigly met generaal Gamelin
gehouden zeer uitvoerig laten inlichten. Deze
besprekingen zullen in Parijs worden voortge
zet om te leiden tot beslissingen in alle kwes
ties, welke betrekking hebben op een even-
tueele wijziging of aanvulling van het Fransch
Poolsch militair bondgenootschap.
NIEUWE RICHTSNOEREN VOOR JAPANS
NATIONALE POLITIEK.
In een te Tokio gehouden conferentie van
den eersten minister, Hirota, met den minister
van financiën, Baba, is besloten dat de vol
gende richtsnoeren zullen worden vastgesteld
voor het volgen van een nieuwe nationale
politiek.
1. Bij de openstelling der begrooting voor
het nieuwe dienstjaar zal de aanvulling van
de nationale verdediging, zoowel te land als
ter zee op den voorgrond worden gesteld.
2. Er zal een hervorming van het belas
tingstelsel worden ingevoerd.
3. Industrie en handel zullen worden ont
wikkeld door het volgen van andere methoden
inzake de grondstoffen en de brandstoffen en
door het vestigen van een staatscontrole op
de electriciteitsindustrie.
4. De burgerluchtvaart zal ontwikkeld
worden.
5. Het nationale leven zal gestabiliseerd
worden door de periode van verplicht onder
wijs voor schoolkinderen te verlengen, door
de bevordering van de volksgezondheid en
door het stichten van landbouw-fondsen.
HET CONGRES VOOR DEN VREDE
Een waarschuwing van kardinaal
van Roey.
Het aartsbisdom te Mechelen heeft Donder
dag aan de katholieke pers een door kardinaal
van Roey onderteekende nota overhandigd,
welke een waarschuwing bevat, gericht tegen
het vredescongres, dat van 3 tot 6 September
a.s. onder de benaming Rassemblement Univer-
selle pour la Paix (R.U.P.) te Brussel bijeen
komt. De kardinaal is van oordeel, dat het
doel, door dit congres beoogd, zeer verdacht is.
De katholieken, zegt hij, mogen zich niet laten
verschalken. Het is overbodig hieraan toe te
voegen, aldus de nota verder, dat de Belgische
katholieken vorige voorstanders van den vrede
zijn. De groote sluitingsvergadering van het
katholieke congres, dat binnenkort te Mechelen
zal worden gehouden, zal trouwens in het tee-
ken van de vredesgedachte staan.
DE KOMENDE LUCHTOORLOG.
De Evening Standard meldt, dat Engeland
binnenkort in het bezit zal komen van een
nieuw defensie-wapen, dat uit Duitsche bron
afkomstig is, en dat verkregen is door bemid
deling van den Amerikaanschen uitvinder Wil-
liam Dubilier, gewezen medewerker van Mar-
coni, eigenaar van 500 patenten, en ontwerper
van een duikbootverklikker, welke in den groo-
ten oorlog goede diensten bewezen heeft. Dubi
lier heeft drie maanden over het continent ge
reisd, en is zeer pessimistisch geworden door
hetgeen hij gezien heeft. Over het nieuwe defen
sie-wapen vertelde hij, dat hij het alleen in
handen had gekregen, omdat eenige Duitsche
industrieën geld in het buitenland wilden heb
ben, als zij daarheen zouden vluchten. Dubilier
vertelde voorts, dat alle landen streven naar
het verkrijgen van een geweldige luchtvloot.
De machines zullen niet met groote, zware
bommen geladen worden, maar met kleine
brandbommen, termiet-bommen, een „verbeter
de uitgave" van een oud principe van vermen
ging van aluminium en staal. Een enkele vlieg
machine zou honderden branden in een stad
kunnen stichten door die brandbommen te laten
vallen.
(Van onzen V.P.B.-correspondent).
Mossoel, 20 Augustus.
Het behoeft tegenwoordig wel geen bewijs
meer, dat olie-macht wereldmacht beteekent
en dat het bezit of tenminste de controle over
belangrijke oliebronnen een van de voor
naamste oorlogsfactoren vormt, die er be
staan. Had Italië geen oliereserves bezeten,
of geen mogelijkheden olie tegen zeer hooge
prijzen te koopen, dan zou het niet eens aan
een voortzetting van den oorlog tegen Abes-
sinië laat staan aan een overwinning
hebben kunnen denken.
Men kan aannemen, dat de particuliere
belangen der olieleveranciers van Italië het
gevaar van een embargo op de zoo belang
rijke brandstof definitief verijdeld hebben.
Daarmede komt men tot de kern van het ge-
heele olie-probleem: eenerzijds zocht de ge-
heele wereld naar nieuwe oliebronnen, aan
gezien de bestaande binnen afzienbaren tijd
zullen zijn uitgeput en anderzijds worden
door de groote olie-trusts alle middelen aan
gewend, om de exploitatie van nieuwe olie
bronnen, die de reeds bestaande in afzet en
prijs zouden kunnen onderbieden, te verhin
deren.
Een klassiek voorbeeld van dit dilemma
vormen de toestanden, die zich onlangs in
het Oosten hebben voorgedaan. Er bestaan
daar twee groote internationale petroleum-
concessies de Irak Petroleum en de Mosul
Oilfields. De petroleum uit Voor-Azië was
reeds voor den oorlog een object van buiten-
landschen concurrentie-strijd. Niet in het
minst was de bouw van of de voorbereiding
tot de Bagdadspoorlijn een werk van Duit
sche olie-belanghebbenden; evenzoo diende de
Engelsch-Arabische opstand (van de be
roemde overste Lawrence) om de oliebronnen
van de Entente te beveiligen. Dit had tot ge
volg, dat na den oorlog op de conferentie
van Lausanne het Mossoelgebied van Tur-
kije werd afgescheiden en aan de vroegere
beziters van de Vilajet slechts een aandeel in
de winst van 10 en dit maar tot 1951
werd verzekerd.
De Irak Petroleum Co.
Kort na de conferentie van Lausanne
kwam er een fantastische strijd tusschen
twee oliegroepen de Anglo Persian, thans
Anglo Iranian geheeten, en de Amerikaan-
sche Standard Oil, die ook een deel van den
buit wilde hebben. Deze oorlog, die zonder
eenige consideratie van beide zijden gevoerd
werd, leidde tot een overeenkomst: men nam
de Amerikanen in de zaak op, en tenslotte
hadden vier groote concerns ieder 23.75
der aandeelen, terwijl de Armeensche olie
magnaat Gulbenkian er 5 van kreeg. De
vier concerns van de Irak Petroleum Co. zijn:
de Anglo Iranian (gelieerd met de Britsche
Admiraliteit), de Koninklijke, de Standaard
Oil (welke in Voor-Azië onder den naam
„Near East Development" zaken doet) en de
Fransche „Compagnie Frangaise des Pe-
troles".
Sedert medio 1934 worden de terreinen der
Irak Petroleum geëxploiteerd. Van Kirkoek
wordt de olie door een pijpleiding van een
lengte van 1850 K.M. over Haditha naar de
Middellandsche Zee haven Haifa in Palestina
(Engelsche leiding) en Tripoli in de Libanon
(Fransche leiding) geleid. Van Kirkoek tot
Haditha loopt een dubbele leiding, van
Haditha, waar de hoofdpompen en het Cen
trale technische bureau zijn, splitsen de beide
leidingen zich. Overal in het gebied, waar de
pijpleidingen loopen, bevinden zich kleinere
pompstations met controle-posten, meet
apparaten en radio-stations, die in geval van
storing het hoofd-bureau onmiddellijk waar
schuwen. Militaire vliegtuigen zorgen voor
de beveiliging van het oliegebied.
In 1935 werd 3.700.000 ton ruwe olie ge
wonnen, zoodat het 4 millioen plan bijna ver
wezenlijkt werd. Frankrijk kreeg hiervan
ongeveer 850.000 ton, en bovendien kocht het
nog groote hoeveelheden van de overigen
Irak maatschappijen.
De Engelsche belangen.
In tegenstelling tot de Irak Petroleum Co.
worden de Mossul Oilfields nog niet geëxploi
teerd. Hieraan hebben vooral de Amerikanen
schuld, die geen oogenblikkelijke waarde aan
de exploitatie hechten.
Veel invloed bij de Mossul Oilfields had de
gemengde Italiaansche oliemaatschappij, de
Azienda Generale Italiana Petroli. De Itali
anen, die niet tevreden zijn met de Ameri-
kaansche opvatting, dat de Mossoel olie als
reserve moet worden beschouwd, hebben
beschouwd, hebben dezer dagen hun aan
deelen verkocht, en de Irak Petroleum heeft
nu de meerderheid der aandeelen van de Mos
sul Oilfields gekregen. Zoodoende controleert
de Irak C., die een kapitaal van 6.500.000
pond heeft, de Mossul Oilfields die de be
schikking heeft over een concessie, namelijk
die der Britisch Oil Development.
Door deze bezitsverandering is de positie
en beteekenis van de Irak Petroleum Co. be
langrijk versterkt, doch het concern is er nog
AUTOBUSDIENSTEN
Inlichtingen WACO.
Kanaalweg 137, Den Helder - Tel. 773
WWWNWUNWWMO
Binnen een kwartier kunt Ge die
vergeten zijn en U als herboren
voelen door één of twee van die L|kkÈr|
Volgens recept van Apotheker Dumont.
verre van, nu reeds in Voor-Azië een beslis
sende rol te kunnen spelen. Deze blijft nog
steeds aan de Anglo Iranian voorbehouden.
Toch maken de Amerikanen in Voor-Azië een
goeden voortgang, vooral door een zeer gun
stige exploitatie van oliebronnen, die zich in
de Perzische Golf, op de Bahrein-eilanden
bevinden. Voor 1936 wordt deze nieuwe pro
ductie reeds op een millioen barrels (7 bar
rels is 1 ton) geschat. Engeland en Iran
twisten reeds jaren lang over het politiek
bezit van de eilanden. De eilanden zijn n.L
van groote strategische beteekenis, vooral
als vloot- en vliegtuigbasis op den weg naar
Indië. Het Britsche Rijk heeft de Perzische
aanspraken verworpen en bouwt nu op het
voornaamste eiland Manama een oorlogs
basis Voorloopig laten de Engelschen de
Amerikanen nog hun gang gaan, maar aan
gezien de Amerikanen zich ook op het Ara
bische schiereiland willen vestigen, en reeds
booringen in het district El Hassa verrichten,
zal ongetwijfeld binnen korteren of langeren
tijd de Engelsch-Amerikaanschen olie-oorlog
opnieuw losbreken. Engeland heeft het leger
van het imperium achter zich. Amerika een
niets ontziende macht van het Yankee groot
kapitaal, dat, door de dreigende perpectieven
van een spoedige uitputting van de Ameri-
kaansche bronnen verontrust is en zich tot
iederen prijs nieuwe bronnen wil verschaffen.
(Auteursrecht V.P.B.)
DE AMERIKAANSCHE VLOOT.
Uit Washington wordt gemeld, dat er op
particuliere werven zes torpedojagers (1500
ton) en drie duikbooten (150 ton) zullen wor
den op stapel gezet. Op marine werven zullen
een evengroot aantal schepen worden ge
bouwd. Het aantal oorlogsschepen dat op
marine werven thans reeds in aanbouw is be
draagt 79, w.o. 12 duikbooten en 51 torpedo
jagers.
Emigratie en expansie.
Het Japansche departement van overzee-
sche zaken te Tokio heeft plannen ontworpen
betreffende de emigratie naar Mantsjoekwo
en de expansie naar het Zuiden. Het emigra
tieplan omvat volgens de Japan Weekly
Chronicle van 16 Juli de overbrenging in 20
jaar tijds, van een millioen Japansche gezin
nen (vijf millioen personen) naar Mant
sjoekwo. Met dit plan is een bedrag van 2
milliard yen gemoeid. In het eerste jaar
(1937/'38) zullen 10.000 gezinnen (50.000 per
sonen) naar Mantsjoekwo vertrekken, waar
voor een bedrag van 8 millioen yen is uit
getrokken. In de volgende jaren zal het aan
tal gezinnen geleidelijk worden opgevoerd,
terwijl getracht zal worden de regeeringsbij-
dragen te verminderen.
De expansie naar de Zuidzee-eilanden stelt
veel geringere eischen aan de schatkist, want
hiervoor werd slechts 2 millioen yen uitge
trokken. De expansie is zuiver oeconomisch
en van volstrekt vredelievenden aard.
Het departement van overzeesche zaken te
Tokio acht ontwikkeling der zuidelijke
regionen onmisbaar voor Japan's voorziening
van voedsel en grondstoffen, waarmede het
bevolkingsvraagstuk ten nauwste samenhangt.
Het departement zal krachtig streven naar
het verkrijgen van concessie in den vreemde
en daarvoor actief samenwerken met buiten
landsche zaken.
FEUILLETON
EEN
IN
UIT HET ENGELSCH
DOOR
II B E N B O LT
29)
„Maar je hebt het niet gedaan," viel Forsyth
in, „en daarmede staat je moed boven alle
verdenking! Mgn heele leven zal ik trotsch
op je zijn, liefste. Het was in een woord
prachtig!"
„Ik was net een klein kind, dat van
benauwdheid op zijn beenen staat te trillen,"
weerde Kathleen zijn lof luchtig af en opeens
van toon veranderend voegde zij er fluisterend
aan toe: „Daar is Ching!"
Forsyth keek. Tegen den gloed van het vuur
zag hg de lange gestalte van den Chinees
afgeteekend. Er waren nog twee mannen
zichtbaar en het geluid van stemmen drong
hu tot hen door. Ching kwam snel naderbij
en toen hg weer bij hen was, uitte hij maar
één woord: „Melaatschen."
Kathleen rilde even, terwgl de dokter vroeg:
„Bedoel je dat dat een kampement met
melaatschen is, Ching?"
„Ja. Vier melaatschen één heel slecht.
Gaan niet naar Pi-Chow; zeggen de mandarijn
ze verbrandt."
„Ze verbrandt?" herhaalde de dokter ver-
Schrikt.
„Ja," verklaarde Ching met phllosophische
berusting. „Is gewoonte in dit deel van China.
Geven ze opium, weet U, en als zij slapen,
steken ze huis in brand. Kunnen melaatschen
niet beter maken en Chinaman heel bang hg
het ook krijgt en ze daarom verbrandt. Vindt
hij een goed middel."
Even viel er stilte na deze schokkende
mededeeling; toen merkte Forsyth op:
„Het ongeluk van deze menschen is ons
voordeel. Niemand zal met hen praten en dat
bevordert onze veiligheid. We kunnen gerust
voortgaan."
Zij trokken verder en ontmoetten opnieuw
een serie treden, die in een zoo verwaasloos-
den toestand verkeerden, dat ze voor nachte
lijke reizigers gevaar opleverden. Kathleen
ging nu voorop en waarschuwde de mannen,
die den stoel moesten dragen,, wanneer bijzon
dere voorzichtigheid vereischt werd. De lange,
steile helling, die zich tusschen hooge rots
wanden wond, eindigde in een met pijnboo-
men bedekt plateau.
„Wij hier rusten", stelde Ching voor, „en
wat eten".
„Rust zal zeker welkom zgn," sprak For
syth, toen zij den stoel neerzetten. „En voor
een hapje eten zal ik ook heel dankbaar zijn."
„Is voor gezorgd," grinnikte Ching. „Dacht
bij mezelf, onderweg honger en misschien
geen herberg om wat te koopen en dus ge
leend van mgn broer, heel rijke man en voor
raad ingeslagen."
De dokter lachte „Ching, je bent een
juweel!"
„En je broer ook!" viel Kathleen hem,
eveneens lachend, bij.
Van onder de zitbank van den draagstoel
haalde Ching het proviand te voorschijn, tar-
wekoekjes en koud schapenvleesch en ter
wijl het voedsel hun nieuwe kracht gaf, ver
gaten zij even de gevaren, die hen nog steeds
bedreigden en voelden zich bjjna vroolgk.
„Heb zin in drinken hoor water", zei
Ching opeens. „Ga zien het te vinden."
Hij kwam overeind en verdween in het
halfduister. Zijn afwezigheid duurde niet
lang, maar toen hij terugkwam, bracht hij
niet bijster opwekkend nieuws. Hij had het
water, dat hij gehoord had, gevonden... het
bleek een rivier, die tusschen de heuvels in
een kloof doorstroomde. En die lag zoo diep,
dat het hem niet mogelijk was geweest haar
te bereiken en zijn dorst te lesschen.
„Hoe komen we er dan over?" vroeg de
dokter haastig.
„Er is een brug een touwbrug, die van
den eenen heuvel naar den anderen hangt.
Heel moeilijk om met den stoel erover te
komen,"
„Dan moeten we den stoel laten schieten,"
klonk Kathleen's snel oordeel.
„Neen," riep Forsyth, „dat moeten we niet
doen. Die draagstoel was een grandiose inge
ving van Ching. Als we dien achterlaten, zou
deze of gene hem misschien vinden en het be
richt zou Li Weng-Ho ter oore kunnen ko
men. En daarbij, ik heb wat je zou kunnen
noemen een „knobbel", die me waarschuwt
dat hij ons nog van veel nut kan zgn. We heb
ben groote kans dat we tjjd verliezen bij de
brug."
Aldus geschiedde. Aan den anderen kant
van het pijnbosch ging de weg plotseling naar
beneden en terwijl zij daalden, brak de maan
door de wolken en toonde hun de brug, waar
over Ching had gesproken.
Ze was opgehangen over een vallei met
steile wanden, een bergspleet haast, en in het
helderde schijnsel maakte zij een indruk van
bouwvaligheid, die niet weinig verhoogd werd
door een beangstigende doorzakking in het
midden. Forsyth onderzocht het gammele ge
vaarte nauwkeurig en begon toen heel voor
zichtig den tocht eroverheen.
De vallei vormde een schoorsteen, waarin
de lucht voortdurend in beweging was en de
lichte brug zwaaide heen en weer als de
wind haar te pakken kreeg. Planken, op
touwen gestrekt en uitgesleten door vele
voetstappen, vormden een pad, ontbraken
echter op verschillende plaatsen en open
den een niet bepaald bemoedigend uitzicht
op de duistere diepten beneden. Dick Forsyth
liep de heele brug af en keerde toen weer
terug.
„Hij ziet er beroerd uit," verklaarde hij,
„en hij is geen steek beter dan hij er uit ziet,
maar we kunnen er over heen. Ik hoop, dat
je niet aan duizeligheid lijdt Kathleen?"
„Neen, daar heb ik nooit last van," ant
woordde het meisje.
„Dan zal ik jou er eerst overheen helpen;
Ching en ik komen dan na met den draag
stoel."
Voor iemand, die aan een dergelijke expe
ditie niet gewend was, vormde het passeeren
van zoo'n wankele, op rechte palen aan
beide zijden van de kloof opgehangen brug,
een beproeving, waarbij het geen wonder
zou zijn als hem of haar de haren te bergen
rezen.
Het was precies een hangmat, losjes slin
gerend en losje samengeweven, met aan
weerskanten een slap touw als weinig steun
biedende leuning, terwijl de mankeerende
planken den overgang nog bemoeilijkten.
Maar Kathleen Barrington had een koel
hoofd en een zenustel, dat niet spoedig van
de wjjs gebracht was. Met Dick Forsyth
voor zich uit, om de gapingen in den vloer
aan te geven, stak zij de waggelende,
slingerende brug zonder ongelukken over en
haar aan de andere zijde van het water
achterlatend, keerde de dokter terug, om
samen met Ching den stoel te transportee
reneen heel wat zwaardere taak.
Zij lieten den draagstoel los op hun schou
ders slingeren, hem met een hand vasthou
dend, om de andere vrij te hebben voor de
touwleuning. Forsyth liep ook thans weer
voorop, en waarschuwde Ching als zij de
gevaarlijke plaatsen naderden. Onder het ge
zamenlijke gewicht van hun beide lichamen
en hun last, kraakte de brug alsof ze het
de volgende seconde zou afleggen, doch de
grootste helft van den afstand werd zonder
incidenten afgelegd. Toen zwaaide een extra
sterke windstoot de brug uit haar evenwicht
en net op dat oogenblik zette Ching zijn
voet op een vermolmde plank, die onder hem
bezweek. Zijn voet gleed erdoor en terwijl hij
viel, dompte de stoel voorover en stootte
Forsyth tegen het gezicht.
Het ongeval kwam geheel onverwachts,
maar de dokter had de tegenwoordigheid
van geest om zich aan de touwleuning vast
te grijpen en zich zoo van een val in de
rivier diep beneden hem te redden. Een ver
schrikte kreet van den oever bewees, dat
Kathleen gezien had wat er was gebeurd.
Behoedzaam krabbelde Dick Forsyth over
eind en achterom kijken, zag hij, dat Ching
bezig was zich los te werken uit het gat,
waarin hij geraakt was, door liggend op zijn
rug, zijn vrije been als hefboom te gebrui
ken en dit tegen een der planken te drukken.
De brug schudde onder zijn worsteling en
Forsyth kon niets adners doen, dan zich aan
de touwleuning vasthouden en wachten. In
een tijdsverloop, dat hem een eeuwigheid
toescheen, doch in werkelijkheid niet meer
dan een halve minuut duurde, had de Chinees
zich bevrjjd en stond hg weer op zijn
beenen.
„In orde," riep hg, zwaar hijgend, maar
onverstoorbaar als immer.
„De hemel zg gedankc," verzuchtte de
dokter, onuitsprekelijk verlicht.
„Ik ben weer klaar," kondigde de Chinees
na enkele oogenblikken, toen hij zijn adem
een beetje teruggekregen had, aan. Ver
schrikkelijk beroerde brug, dat ding!"
Zonder verdere malheurs passeerden zij
eenige minuten later de eindpalen aan den
anderen oever, waar Kathleen op hen toe
kwam.
„O, Goddank, dat jullie er zijn! Ik heb
doodsangsten uitgestaan."
„Ik ook," bekende Ching openhartig.
„Slechte brug, moet noodig gerepareerd
maar Li Weng-Ho geen zin er geld voor uit
te geven houdt het liever zelf. Maar ik
weet manier hem te dwingen om te repa-
reeren. Wacht maar, dan zult u zien."
Ching zette den draagstoel neer, ging te
rug, klom op een van de palen, waaraan de
brug bevestigd was, en begon op zgn gemak
met een mes het touw door te zagen.
„O," riep Kathleen toen zij zag, wat hg
deed, „ik geloof warempel, dat hij de brug
gaat vernielen."
„Ja," lachte Forsyth, „ik veronderstel, dat
dit de Chineesche methode is om de auto
riteiten duidelijk te maken, dat een brug re
paratie behoeft. Maar het zou me niet ver
bazen, als onze brave Ching ook nog een
strategisch doel nastreeft".
Zonder een woord van protest keek hij toe,
hoe de zoon van het Hemelsche Rijk het
touw doorsneed, de andere paal beklom, het
tweede touw op dezelfde manier onderhanden
nam en voldaan grijnde toen de uitgeleefde
constructie in de diepte viel, om de speel
bal te worden van de rivier, ofschoon het aan
de overzijde nog door de touwen vastge
houden werd.
(Wordt vervolgd.)