Buitenlandsch Overzicht. PetroleiMMorlog in Voor-Azië. Zoo'n erge Hoofdpijn? AKKER.CACHET5 CHINA NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA %jz De strijd om de Bahrein-eilanden. REIST PER WACO- No- 7794 EERSTE BLAD ZATERDAG 22 AUGUSTUS 1936 64ste JAARGANG GAAT U MET PENSIOEN? TH. LIEFTING GROENELAAN 27 - HEILOO Ook minister Beek naar Parijs? Bezitsveranderingen bij de „Mosul Oilfields'' naarHOORN, EDAM,AMSTERDAM en GEHEEL WEST-FRIESLAND "AKKERTJES" De Japansche overbevolking COURANT S Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet: Heidersche Courant 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2. Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige landen 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIEN: 20 ct per regel (galjard). Lrigez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) b(j vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Opluchting in de verhouding tusschen Duitschland en Tsjecho Slowakije. Benesj' vredelievende rede. Dezer dagen heeft Benesj, de president van Tsecho Slowakije, een belangrijke poliüeke rede gehouden, welke waard is hier gememoreerd te worden wijl zij een tendenz van vredelievendheid inhield. Benesj heeft zich uitsluitend bezig gehouden met de verhouding tusschen het land, dat hij leidt en Puitschland. Als men weet, dat in Tsecho Slowakije ongeveer 5 millioen Duitschers wonen, die daar dank zij het verdrag van Versailles binnen het kader van de republiek ge bracht zijn, dan kan men zich voorstellen, dat deze aangelegenheid de symptomen van allerlei onaangenaamheden en (om ze meer met een zacht woord zoo aan te dui den) in zich draagt. Deze 5 millioen Duitschers zoeken aanslui ting met het oude Moederland, dat verschijnsel is heel natuurlijk, en hun actie wordt sterker naarmate zij zien, dat dat Moederland in kracht en macht toeneemt. De drang naar autonomie werd steeds sterker, zoo zelfs dat de kwestie van de Duitsche minderheid in Tsecho Slowa kije in de strategisch zoo vulkanisch gelegen republiek een zeer gevaarlijk aspect zou kun nen krijgen voor den vrede in Europa. EDUARD BENESJ, Minister van Buitenlandsche Zaken, Sjechoslowakije. Echter sinds eenigen tijd lijkt het er op, dat deze precaire aangelegenheid met de zoo hoog- noodige omzichtigheid wordt behandeld. Er wordt tenminste naar gestreefd om de Verhouding tusschen Praag en Berlijn zoo Vriendschappelijk mogelijk te maken. Het groeiend herstel van de machtspositie van Duitschland heeft de constellatie voor Tsjechoslowakije er niet aangenamer op ge maakt. Komt het werkelijk tot een schikking tusschen Berlijn en Weenen, waaraan thans wordt gewerkt, dan wordt de strategische stel ling van het geëxponeerde land vrij hopeloos. Het ligt daarom voor de hand, dat de verant woordelijke leiders van de Tsjechoslowaaksche politiek trachten zich aan te passen aan de zich veranderende omstandigheden en streven naar een betere modus vivendi met den sterken buurman, welk streven Berlijn niet afwijzend tegenover lijkt te staan. En bilateraal verdrag óók met Praag zou toch Berlijn onder de hui dige omstandigheden waarschijnlijk allerminst onaangenaam zijn, terwijl Praag er een ver sterking van zgn veiligheid in zou kunnen zien, nu aan het welslagen van het gedroomde col lectieve veiligheidsstelsel voorloopig niet be hoeft te worden gedacht. De zich te manifesteeren verhouding tus schen Praag en Berlijn bevindt zich natuurlek nog in een beginstadium. Alles wat van in vloed is op die verhouding is van beteekenis en zoo ook deze rede van Benesj. Dat Benesj den eisch der nazi's naar auto nomie of federatie met klem afwees, behoeft niet te verbazen; ook van inmenging van buiten in staats- en binnenlandsche kwesties wilde hij natuurlijk niets weten de con- tróle over de minderheden komt uitsluitend den Volkenbond toe. Maar wel verklaarde de staatspresident zich voor een decentralisatie, verbonden met een doeltreffend oeconomisch en administratief regionalisme. Ronduit erkende hij verder, dat er in de be handeling der Duitsche minderheid fouten waren begaan, welke niet meer mogen voor komen, terwijl hij hulde bracht aan dewijze, waarop de Duitsche ambtenaren en militairen in trouw aan de republiek hun plicht hadden gedaan. Vasthoudende aan de tot dusver gezochte en beproefde steunpunten voor de gevolgde buitenlandsche politiek, onderstreepte Benesj vervolgens bij de bespreking der betrekkingen tot Duitschland en dit leek wel 't hoofd moment van zijn betoog dat deze steunpun ten intusschen geen beletsel zouden vormen om zich aan te passen aan elke verandering van den toestand in Europa. Tsjechoslowakije kan zich ten gevolge van zijn ligging niet eenzijdig oriënteeren, doch het moet trachten met alle mogend heden op goeden voet te blijven. Dit noemde Benesj de eenige politiek, welke voor het land mogelijk is. Tsjechoslowakije moet niet deze of die politiek, maar het moet Europeesche politiek voeren. Welk streven inhoudt, dat niets belet de betrek kingen met Duitschland definitief op voet van wederzijdsche achting in 'n verhouding van duurzame en behoorlijke samenwer king,, welke Benesj mogelijk en noodzake lijk noemde, te regelen. Het betoog van den staatspresident kwam tenslotte in feite hierop neer, dat hij een streven van toenadering voorstaat, waaruit blijkt, dat hg een open oog heeft voor den huidigen toestand en voor dien, welke zich zal gaan ontwikkelen. Tsjechoslowakye zal door vriendschappelijke banden verbonden blijven aan Parijs, doch daarom ziet het terecht niet in waarom het nu niet met Berlijn samen zou kunnen wer ken. Deze is toch noodzakelijk om in de kwestie der Duitsche minderheid in Tsjecho slowakye tot een compromis te komen. Tot heil van den vrede in Europa. Op Heiloo woont U rustig, mooi en goedkoop. Als wij een huis voor U ontwerpen of bouwen, heeft U dat ge rieflijk en modern. Inlichtingen Woensdag van 7'/2 tot 97a uur in Hotel „MINNEB00", Keizerstraat 16. Telef. Int. 269. Bouwkundige en Aannemer Zjjn conferentie met Skladowsld. Naar de nationaal-democratische bladen te Warschau met betrekking tot de conferentie van Woensdag tusschen den president der repu bliek en den minister van buitenlandsche zaken Beek, mededeelde, wordt in toonaangevende kringen een bezoek van den minister van bui tenlandsche zaken, Beek, aan Parijs over wogen. Beek zou dan tezamen met den inspec teur-generaal van het leger Rydz Smigly in het begin van September naar Parijs gaan. Stefanie meldt uit Parijs, dat daar de ge ruchten inzake een Fransche leening voor de bewapening van Polen steeds hardnekkiger worden. Het schijnt, dat deze kwestie zal wor den aangesneden tijdens het bezoek dat de Poolsche generaal Rydz Smigly binnenkort aan Frankrijk zal brengen. Volgens een getroffen schikking, zal de inspecteur-generaal van het leger, Rydz Smig ly 6 September te Parijs worden verwacht. H(j zal niet den kortsten weg over Duitschland nemen, doch over Tsjechoslowakije, Oostxrijk en Zwitserland reizen. De president heeft zich over de besprekin gen van Rydz Smigly met generaal Gamelin gehouden zeer uitvoerig laten inlichten. Deze besprekingen zullen in Parijs worden voortge zet om te leiden tot beslissingen in alle kwes ties, welke betrekking hebben op een even- tueele wijziging of aanvulling van het Fransch Poolsch militair bondgenootschap. NIEUWE RICHTSNOEREN VOOR JAPANS NATIONALE POLITIEK. In een te Tokio gehouden conferentie van den eersten minister, Hirota, met den minister van financiën, Baba, is besloten dat de vol gende richtsnoeren zullen worden vastgesteld voor het volgen van een nieuwe nationale politiek. 1. Bij de openstelling der begrooting voor het nieuwe dienstjaar zal de aanvulling van de nationale verdediging, zoowel te land als ter zee op den voorgrond worden gesteld. 2. Er zal een hervorming van het belas tingstelsel worden ingevoerd. 3. Industrie en handel zullen worden ont wikkeld door het volgen van andere methoden inzake de grondstoffen en de brandstoffen en door het vestigen van een staatscontrole op de electriciteitsindustrie. 4. De burgerluchtvaart zal ontwikkeld worden. 5. Het nationale leven zal gestabiliseerd worden door de periode van verplicht onder wijs voor schoolkinderen te verlengen, door de bevordering van de volksgezondheid en door het stichten van landbouw-fondsen. HET CONGRES VOOR DEN VREDE Een waarschuwing van kardinaal van Roey. Het aartsbisdom te Mechelen heeft Donder dag aan de katholieke pers een door kardinaal van Roey onderteekende nota overhandigd, welke een waarschuwing bevat, gericht tegen het vredescongres, dat van 3 tot 6 September a.s. onder de benaming Rassemblement Univer- selle pour la Paix (R.U.P.) te Brussel bijeen komt. De kardinaal is van oordeel, dat het doel, door dit congres beoogd, zeer verdacht is. De katholieken, zegt hij, mogen zich niet laten verschalken. Het is overbodig hieraan toe te voegen, aldus de nota verder, dat de Belgische katholieken vorige voorstanders van den vrede zijn. De groote sluitingsvergadering van het katholieke congres, dat binnenkort te Mechelen zal worden gehouden, zal trouwens in het tee- ken van de vredesgedachte staan. DE KOMENDE LUCHTOORLOG. De Evening Standard meldt, dat Engeland binnenkort in het bezit zal komen van een nieuw defensie-wapen, dat uit Duitsche bron afkomstig is, en dat verkregen is door bemid deling van den Amerikaanschen uitvinder Wil- liam Dubilier, gewezen medewerker van Mar- coni, eigenaar van 500 patenten, en ontwerper van een duikbootverklikker, welke in den groo- ten oorlog goede diensten bewezen heeft. Dubi lier heeft drie maanden over het continent ge reisd, en is zeer pessimistisch geworden door hetgeen hij gezien heeft. Over het nieuwe defen sie-wapen vertelde hij, dat hij het alleen in handen had gekregen, omdat eenige Duitsche industrieën geld in het buitenland wilden heb ben, als zij daarheen zouden vluchten. Dubilier vertelde voorts, dat alle landen streven naar het verkrijgen van een geweldige luchtvloot. De machines zullen niet met groote, zware bommen geladen worden, maar met kleine brandbommen, termiet-bommen, een „verbeter de uitgave" van een oud principe van vermen ging van aluminium en staal. Een enkele vlieg machine zou honderden branden in een stad kunnen stichten door die brandbommen te laten vallen. (Van onzen V.P.B.-correspondent). Mossoel, 20 Augustus. Het behoeft tegenwoordig wel geen bewijs meer, dat olie-macht wereldmacht beteekent en dat het bezit of tenminste de controle over belangrijke oliebronnen een van de voor naamste oorlogsfactoren vormt, die er be staan. Had Italië geen oliereserves bezeten, of geen mogelijkheden olie tegen zeer hooge prijzen te koopen, dan zou het niet eens aan een voortzetting van den oorlog tegen Abes- sinië laat staan aan een overwinning hebben kunnen denken. Men kan aannemen, dat de particuliere belangen der olieleveranciers van Italië het gevaar van een embargo op de zoo belang rijke brandstof definitief verijdeld hebben. Daarmede komt men tot de kern van het ge- heele olie-probleem: eenerzijds zocht de ge- heele wereld naar nieuwe oliebronnen, aan gezien de bestaande binnen afzienbaren tijd zullen zijn uitgeput en anderzijds worden door de groote olie-trusts alle middelen aan gewend, om de exploitatie van nieuwe olie bronnen, die de reeds bestaande in afzet en prijs zouden kunnen onderbieden, te verhin deren. Een klassiek voorbeeld van dit dilemma vormen de toestanden, die zich onlangs in het Oosten hebben voorgedaan. Er bestaan daar twee groote internationale petroleum- concessies de Irak Petroleum en de Mosul Oilfields. De petroleum uit Voor-Azië was reeds voor den oorlog een object van buiten- landschen concurrentie-strijd. Niet in het minst was de bouw van of de voorbereiding tot de Bagdadspoorlijn een werk van Duit sche olie-belanghebbenden; evenzoo diende de Engelsch-Arabische opstand (van de be roemde overste Lawrence) om de oliebronnen van de Entente te beveiligen. Dit had tot ge volg, dat na den oorlog op de conferentie van Lausanne het Mossoelgebied van Tur- kije werd afgescheiden en aan de vroegere beziters van de Vilajet slechts een aandeel in de winst van 10 en dit maar tot 1951 werd verzekerd. De Irak Petroleum Co. Kort na de conferentie van Lausanne kwam er een fantastische strijd tusschen twee oliegroepen de Anglo Persian, thans Anglo Iranian geheeten, en de Amerikaan- sche Standard Oil, die ook een deel van den buit wilde hebben. Deze oorlog, die zonder eenige consideratie van beide zijden gevoerd werd, leidde tot een overeenkomst: men nam de Amerikanen in de zaak op, en tenslotte hadden vier groote concerns ieder 23.75 der aandeelen, terwijl de Armeensche olie magnaat Gulbenkian er 5 van kreeg. De vier concerns van de Irak Petroleum Co. zijn: de Anglo Iranian (gelieerd met de Britsche Admiraliteit), de Koninklijke, de Standaard Oil (welke in Voor-Azië onder den naam „Near East Development" zaken doet) en de Fransche „Compagnie Frangaise des Pe- troles". Sedert medio 1934 worden de terreinen der Irak Petroleum geëxploiteerd. Van Kirkoek wordt de olie door een pijpleiding van een lengte van 1850 K.M. over Haditha naar de Middellandsche Zee haven Haifa in Palestina (Engelsche leiding) en Tripoli in de Libanon (Fransche leiding) geleid. Van Kirkoek tot Haditha loopt een dubbele leiding, van Haditha, waar de hoofdpompen en het Cen trale technische bureau zijn, splitsen de beide leidingen zich. Overal in het gebied, waar de pijpleidingen loopen, bevinden zich kleinere pompstations met controle-posten, meet apparaten en radio-stations, die in geval van storing het hoofd-bureau onmiddellijk waar schuwen. Militaire vliegtuigen zorgen voor de beveiliging van het oliegebied. In 1935 werd 3.700.000 ton ruwe olie ge wonnen, zoodat het 4 millioen plan bijna ver wezenlijkt werd. Frankrijk kreeg hiervan ongeveer 850.000 ton, en bovendien kocht het nog groote hoeveelheden van de overigen Irak maatschappijen. De Engelsche belangen. In tegenstelling tot de Irak Petroleum Co. worden de Mossul Oilfields nog niet geëxploi teerd. Hieraan hebben vooral de Amerikanen schuld, die geen oogenblikkelijke waarde aan de exploitatie hechten. Veel invloed bij de Mossul Oilfields had de gemengde Italiaansche oliemaatschappij, de Azienda Generale Italiana Petroli. De Itali anen, die niet tevreden zijn met de Ameri- kaansche opvatting, dat de Mossoel olie als reserve moet worden beschouwd, hebben beschouwd, hebben dezer dagen hun aan deelen verkocht, en de Irak Petroleum heeft nu de meerderheid der aandeelen van de Mos sul Oilfields gekregen. Zoodoende controleert de Irak C., die een kapitaal van 6.500.000 pond heeft, de Mossul Oilfields die de be schikking heeft over een concessie, namelijk die der Britisch Oil Development. Door deze bezitsverandering is de positie en beteekenis van de Irak Petroleum Co. be langrijk versterkt, doch het concern is er nog AUTOBUSDIENSTEN Inlichtingen WACO. Kanaalweg 137, Den Helder - Tel. 773 WWWNWUNWWMO Binnen een kwartier kunt Ge die vergeten zijn en U als herboren voelen door één of twee van die L|kkÈr| Volgens recept van Apotheker Dumont. verre van, nu reeds in Voor-Azië een beslis sende rol te kunnen spelen. Deze blijft nog steeds aan de Anglo Iranian voorbehouden. Toch maken de Amerikanen in Voor-Azië een goeden voortgang, vooral door een zeer gun stige exploitatie van oliebronnen, die zich in de Perzische Golf, op de Bahrein-eilanden bevinden. Voor 1936 wordt deze nieuwe pro ductie reeds op een millioen barrels (7 bar rels is 1 ton) geschat. Engeland en Iran twisten reeds jaren lang over het politiek bezit van de eilanden. De eilanden zijn n.L van groote strategische beteekenis, vooral als vloot- en vliegtuigbasis op den weg naar Indië. Het Britsche Rijk heeft de Perzische aanspraken verworpen en bouwt nu op het voornaamste eiland Manama een oorlogs basis Voorloopig laten de Engelschen de Amerikanen nog hun gang gaan, maar aan gezien de Amerikanen zich ook op het Ara bische schiereiland willen vestigen, en reeds booringen in het district El Hassa verrichten, zal ongetwijfeld binnen korteren of langeren tijd de Engelsch-Amerikaanschen olie-oorlog opnieuw losbreken. Engeland heeft het leger van het imperium achter zich. Amerika een niets ontziende macht van het Yankee groot kapitaal, dat, door de dreigende perpectieven van een spoedige uitputting van de Ameri- kaansche bronnen verontrust is en zich tot iederen prijs nieuwe bronnen wil verschaffen. (Auteursrecht V.P.B.) DE AMERIKAANSCHE VLOOT. Uit Washington wordt gemeld, dat er op particuliere werven zes torpedojagers (1500 ton) en drie duikbooten (150 ton) zullen wor den op stapel gezet. Op marine werven zullen een evengroot aantal schepen worden ge bouwd. Het aantal oorlogsschepen dat op marine werven thans reeds in aanbouw is be draagt 79, w.o. 12 duikbooten en 51 torpedo jagers. Emigratie en expansie. Het Japansche departement van overzee- sche zaken te Tokio heeft plannen ontworpen betreffende de emigratie naar Mantsjoekwo en de expansie naar het Zuiden. Het emigra tieplan omvat volgens de Japan Weekly Chronicle van 16 Juli de overbrenging in 20 jaar tijds, van een millioen Japansche gezin nen (vijf millioen personen) naar Mant sjoekwo. Met dit plan is een bedrag van 2 milliard yen gemoeid. In het eerste jaar (1937/'38) zullen 10.000 gezinnen (50.000 per sonen) naar Mantsjoekwo vertrekken, waar voor een bedrag van 8 millioen yen is uit getrokken. In de volgende jaren zal het aan tal gezinnen geleidelijk worden opgevoerd, terwijl getracht zal worden de regeeringsbij- dragen te verminderen. De expansie naar de Zuidzee-eilanden stelt veel geringere eischen aan de schatkist, want hiervoor werd slechts 2 millioen yen uitge trokken. De expansie is zuiver oeconomisch en van volstrekt vredelievenden aard. Het departement van overzeesche zaken te Tokio acht ontwikkeling der zuidelijke regionen onmisbaar voor Japan's voorziening van voedsel en grondstoffen, waarmede het bevolkingsvraagstuk ten nauwste samenhangt. Het departement zal krachtig streven naar het verkrijgen van concessie in den vreemde en daarvoor actief samenwerken met buiten landsche zaken. FEUILLETON EEN IN UIT HET ENGELSCH DOOR II B E N B O LT 29) „Maar je hebt het niet gedaan," viel Forsyth in, „en daarmede staat je moed boven alle verdenking! Mgn heele leven zal ik trotsch op je zijn, liefste. Het was in een woord prachtig!" „Ik was net een klein kind, dat van benauwdheid op zijn beenen staat te trillen," weerde Kathleen zijn lof luchtig af en opeens van toon veranderend voegde zij er fluisterend aan toe: „Daar is Ching!" Forsyth keek. Tegen den gloed van het vuur zag hg de lange gestalte van den Chinees afgeteekend. Er waren nog twee mannen zichtbaar en het geluid van stemmen drong hu tot hen door. Ching kwam snel naderbij en toen hg weer bij hen was, uitte hij maar één woord: „Melaatschen." Kathleen rilde even, terwgl de dokter vroeg: „Bedoel je dat dat een kampement met melaatschen is, Ching?" „Ja. Vier melaatschen één heel slecht. Gaan niet naar Pi-Chow; zeggen de mandarijn ze verbrandt." „Ze verbrandt?" herhaalde de dokter ver- Schrikt. „Ja," verklaarde Ching met phllosophische berusting. „Is gewoonte in dit deel van China. Geven ze opium, weet U, en als zij slapen, steken ze huis in brand. Kunnen melaatschen niet beter maken en Chinaman heel bang hg het ook krijgt en ze daarom verbrandt. Vindt hij een goed middel." Even viel er stilte na deze schokkende mededeeling; toen merkte Forsyth op: „Het ongeluk van deze menschen is ons voordeel. Niemand zal met hen praten en dat bevordert onze veiligheid. We kunnen gerust voortgaan." Zij trokken verder en ontmoetten opnieuw een serie treden, die in een zoo verwaasloos- den toestand verkeerden, dat ze voor nachte lijke reizigers gevaar opleverden. Kathleen ging nu voorop en waarschuwde de mannen, die den stoel moesten dragen,, wanneer bijzon dere voorzichtigheid vereischt werd. De lange, steile helling, die zich tusschen hooge rots wanden wond, eindigde in een met pijnboo- men bedekt plateau. „Wij hier rusten", stelde Ching voor, „en wat eten". „Rust zal zeker welkom zgn," sprak For syth, toen zij den stoel neerzetten. „En voor een hapje eten zal ik ook heel dankbaar zijn." „Is voor gezorgd," grinnikte Ching. „Dacht bij mezelf, onderweg honger en misschien geen herberg om wat te koopen en dus ge leend van mgn broer, heel rijke man en voor raad ingeslagen." De dokter lachte „Ching, je bent een juweel!" „En je broer ook!" viel Kathleen hem, eveneens lachend, bij. Van onder de zitbank van den draagstoel haalde Ching het proviand te voorschijn, tar- wekoekjes en koud schapenvleesch en ter wijl het voedsel hun nieuwe kracht gaf, ver gaten zij even de gevaren, die hen nog steeds bedreigden en voelden zich bjjna vroolgk. „Heb zin in drinken hoor water", zei Ching opeens. „Ga zien het te vinden." Hij kwam overeind en verdween in het halfduister. Zijn afwezigheid duurde niet lang, maar toen hij terugkwam, bracht hij niet bijster opwekkend nieuws. Hij had het water, dat hij gehoord had, gevonden... het bleek een rivier, die tusschen de heuvels in een kloof doorstroomde. En die lag zoo diep, dat het hem niet mogelijk was geweest haar te bereiken en zijn dorst te lesschen. „Hoe komen we er dan over?" vroeg de dokter haastig. „Er is een brug een touwbrug, die van den eenen heuvel naar den anderen hangt. Heel moeilijk om met den stoel erover te komen," „Dan moeten we den stoel laten schieten," klonk Kathleen's snel oordeel. „Neen," riep Forsyth, „dat moeten we niet doen. Die draagstoel was een grandiose inge ving van Ching. Als we dien achterlaten, zou deze of gene hem misschien vinden en het be richt zou Li Weng-Ho ter oore kunnen ko men. En daarbij, ik heb wat je zou kunnen noemen een „knobbel", die me waarschuwt dat hij ons nog van veel nut kan zgn. We heb ben groote kans dat we tjjd verliezen bij de brug." Aldus geschiedde. Aan den anderen kant van het pijnbosch ging de weg plotseling naar beneden en terwijl zij daalden, brak de maan door de wolken en toonde hun de brug, waar over Ching had gesproken. Ze was opgehangen over een vallei met steile wanden, een bergspleet haast, en in het helderde schijnsel maakte zij een indruk van bouwvaligheid, die niet weinig verhoogd werd door een beangstigende doorzakking in het midden. Forsyth onderzocht het gammele ge vaarte nauwkeurig en begon toen heel voor zichtig den tocht eroverheen. De vallei vormde een schoorsteen, waarin de lucht voortdurend in beweging was en de lichte brug zwaaide heen en weer als de wind haar te pakken kreeg. Planken, op touwen gestrekt en uitgesleten door vele voetstappen, vormden een pad, ontbraken echter op verschillende plaatsen en open den een niet bepaald bemoedigend uitzicht op de duistere diepten beneden. Dick Forsyth liep de heele brug af en keerde toen weer terug. „Hij ziet er beroerd uit," verklaarde hij, „en hij is geen steek beter dan hij er uit ziet, maar we kunnen er over heen. Ik hoop, dat je niet aan duizeligheid lijdt Kathleen?" „Neen, daar heb ik nooit last van," ant woordde het meisje. „Dan zal ik jou er eerst overheen helpen; Ching en ik komen dan na met den draag stoel." Voor iemand, die aan een dergelijke expe ditie niet gewend was, vormde het passeeren van zoo'n wankele, op rechte palen aan beide zijden van de kloof opgehangen brug, een beproeving, waarbij het geen wonder zou zijn als hem of haar de haren te bergen rezen. Het was precies een hangmat, losjes slin gerend en losje samengeweven, met aan weerskanten een slap touw als weinig steun biedende leuning, terwijl de mankeerende planken den overgang nog bemoeilijkten. Maar Kathleen Barrington had een koel hoofd en een zenustel, dat niet spoedig van de wjjs gebracht was. Met Dick Forsyth voor zich uit, om de gapingen in den vloer aan te geven, stak zij de waggelende, slingerende brug zonder ongelukken over en haar aan de andere zijde van het water achterlatend, keerde de dokter terug, om samen met Ching den stoel te transportee reneen heel wat zwaardere taak. Zij lieten den draagstoel los op hun schou ders slingeren, hem met een hand vasthou dend, om de andere vrij te hebben voor de touwleuning. Forsyth liep ook thans weer voorop, en waarschuwde Ching als zij de gevaarlijke plaatsen naderden. Onder het ge zamenlijke gewicht van hun beide lichamen en hun last, kraakte de brug alsof ze het de volgende seconde zou afleggen, doch de grootste helft van den afstand werd zonder incidenten afgelegd. Toen zwaaide een extra sterke windstoot de brug uit haar evenwicht en net op dat oogenblik zette Ching zijn voet op een vermolmde plank, die onder hem bezweek. Zijn voet gleed erdoor en terwijl hij viel, dompte de stoel voorover en stootte Forsyth tegen het gezicht. Het ongeval kwam geheel onverwachts, maar de dokter had de tegenwoordigheid van geest om zich aan de touwleuning vast te grijpen en zich zoo van een val in de rivier diep beneden hem te redden. Een ver schrikte kreet van den oever bewees, dat Kathleen gezien had wat er was gebeurd. Behoedzaam krabbelde Dick Forsyth over eind en achterom kijken, zag hij, dat Ching bezig was zich los te werken uit het gat, waarin hij geraakt was, door liggend op zijn rug, zijn vrije been als hefboom te gebrui ken en dit tegen een der planken te drukken. De brug schudde onder zijn worsteling en Forsyth kon niets adners doen, dan zich aan de touwleuning vasthouden en wachten. In een tijdsverloop, dat hem een eeuwigheid toescheen, doch in werkelijkheid niet meer dan een halve minuut duurde, had de Chinees zich bevrjjd en stond hg weer op zijn beenen. „In orde," riep hg, zwaar hijgend, maar onverstoorbaar als immer. „De hemel zg gedankc," verzuchtte de dokter, onuitsprekelijk verlicht. „Ik ben weer klaar," kondigde de Chinees na enkele oogenblikken, toen hij zijn adem een beetje teruggekregen had, aan. Ver schrikkelijk beroerde brug, dat ding!" Zonder verdere malheurs passeerden zij eenige minuten later de eindpalen aan den anderen oever, waar Kathleen op hen toe kwam. „O, Goddank, dat jullie er zijn! Ik heb doodsangsten uitgestaan." „Ik ook," bekende Ching openhartig. „Slechte brug, moet noodig gerepareerd maar Li Weng-Ho geen zin er geld voor uit te geven houdt het liever zelf. Maar ik weet manier hem te dwingen om te repa- reeren. Wacht maar, dan zult u zien." Ching zette den draagstoel neer, ging te rug, klom op een van de palen, waaraan de brug bevestigd was, en begon op zgn gemak met een mes het touw door te zagen. „O," riep Kathleen toen zij zag, wat hg deed, „ik geloof warempel, dat hij de brug gaat vernielen." „Ja," lachte Forsyth, „ik veronderstel, dat dit de Chineesche methode is om de auto riteiten duidelijk te maken, dat een brug re paratie behoeft. Maar het zou me niet ver bazen, als onze brave Ching ook nog een strategisch doel nastreeft". Zonder een woord van protest keek hij toe, hoe de zoon van het Hemelsche Rijk het touw doorsneed, de andere paal beklom, het tweede touw op dezelfde manier onderhanden nam en voldaan grijnde toen de uitgeleefde constructie in de diepte viel, om de speel bal te worden van de rivier, ofschoon het aan de overzijde nog door de touwen vastge houden werd. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 1