Amsterdamsche Brieven.
ZATERDAG 29 AUGUSTUS 193-6
T JUTTERTJE
PAG. 5
'JXÜ
SlOJ
door
N. D. SANTIFORT.
Eenheid in de regels
Nog steeds worden in de Bridge-wereld
twee verschillende telhngen en regels ge
volgd* de laatste wijziging, samengesteld
door de Whist Club New York, de Port
land Club Londen en de Comrnission fran-
caise du bridge, Parijs, in werking getreden
op 1 April 1935, werd door de I.B.L.
(International Bridge Lague) slechte
voor een klein deel op haar congres in
juli 1935 overgenomen. De Nederlandsche
Bridge Bond, als lid van de I.B.L., nam
dus ook slechts een klein deel over.
Op het laatste congres van de I.B.L. in
Stockholm, Juli 1936, werd besloten de
regels te laen vervallen ten gunste van de
portland regels, zoodra de Portland Club
een verklaring afgeeft, dat in den vervolge
de I.B.L. als gelijkgerechtigde van de drie
hiervoor genoemde samenwerkende instel
lingen zou worden behandeld, waardoor
dus eventueele veranderingen door deze
vier lichamen in onderling overleg zouden
worden vastgesteld.
De bedoelde verklaring is door de Port
land Club nog niet afgegeven, terwijl met
geen mogelijkheid te zeggen is of deze ver
klaring zal worden afgegeven.
Kansberekening.
Meermalen komt het voor, dat een spel
op twee verschillende manieren kan wor
den afgespeeld, terwijl in de beide speel
wijzen weinig verschil bestaat voor zoover
het de kansen betreft. Een eenvoudig
voorbeeld hiervan geeft de Bridge-World:
S. 10. Zuid moet op deze
H. A.5. kaarten een contract van
R. A.h.3. 4S. spelen, de tegenpartij
K. 10.9.8.7.5.4.3. komt met H.h. uit, die
Noord. in den blinde met het
Zuid. aas wordt genomen.
S. a.h.v.b.3.2. Het contract kan na-
H- 9.7. tuurlijk direct worden
R. 6.5.4. gemaakt, als de troeven
K. a.2. met 4 X troefspelen bij
de tegenpartij vallen, omdat 5 X troef
spelen slechts mogelijk is, als de risico
wordt genomen van de hand met K. aas
slag te brengen, nadat troef 10 aan den
blinde is gelaten.
Welke speelwijze heeft nu de meeste
kans?
De kans wordt het eenvoudigste be
rekend als volgt: Om na te gaan of een
kleur vrij te spelen is deelt men het aan-,
tal te spelen keeren door het aantal mis
sende kaarten. In het gegeven voorbeeld
dus: 4 X spelen en 6 missende kaarten:
4/6.
Om na te gaan of een kaart zal worden
afgetroefd is de berekening tegengesteld:
In het voorbeeld 1 X K. spelen en 4 mis
sende kaarten: 1/4. Doordat de berekening
tegengesteld is, moet deze 1/4 van 1 wor
den afgetrokken, resteert 3/4.
De kansen staan dus tegenover elkaar
als 4/6 en3/4. 3/4 is grooter dan 4/6, zoo
dat de beste speelwijze is: het spelen van
S.10, deze aan den blinde laten, daarna
met K. naar K.aas in de hand gaan en
verder de S. afspelen.
Een volgend maal de berekening van een
spel waarby men de kansen heeft om te
troeven uit te slaan bij de tegenpartij en
af te troeven van te verliezen kaarten.
hand" heeft nem er toen op gewezen, dat
een eenvoudig „opstaan", zonder het bren
gen van een fascisten-groet, hem toch in
geen enkel opzicht zou gebonden hebben
aan een bepaalde demonstratie.
Het tweede deed zich voor bij de spon
tane huldiging van het Amsterdamsche
Olympiade-zwemstertje Nida Senff, waar
bij o.m. de muziekvereeniging „Jong Ex
celsior", onderafdeeling van de vereeniging
„Westerspeeltuin", met slaande trom naar
Nida's woonhuis op den Overoom optrok.
Toen het publiek daar, bijwijze van huldi
ging het volkslied inzette, bleek dat Slt
fanfare-corps niet in saat was voor een
passende begeleiding te zorgen. De ver
eeniging had zich, zijnde „neutraal", ver
plicht gevoeld het Wilhelmus maar niet
op zijn repertoire te 'nemen.
Ziedaar twee wonderlijke staaltjes van
de verwarring der geesten in dezen wonder
lijken tijd!
MISDADIGERS IN DIENST DER
WETENSCHAP.
Tuberculosevorscher vraagt proef
konijn".
New York: In de Sing-Sing gevangenis
verbleef sedert jaren pen misdadiger,
Charles Ericksen, thans een man van 60
jaar, die wegens roofmoord tot levenslan
gen dwangarbeid was veroordeeld. Erick-
son verklaarde zich eenigen tijd geleden
bereid zich in dienst te stellen van een be
roemd t.b.c.-vorscher te New York, die een
„proefkonijn" in den vorm van een men-
schelijk lichaam noodig had. Prof. Corper
wil n.1. een reeks experimenteele proefne
mingen op den man toepassen. Tot nog toe
heeft de geleerde niemand gevonden, die
zich zelf voor de wetenschap wilde opoffe
ren, trouwens de staat keurde zulks ook
niet goed, tenzij de professor zichzelf in
dienst der wetenschap wilde stellen...
Erickson heeft van den staat de toezeg
ging gekregen, dat hij, ongeacht of de
proeven van prof. Corper slagen of niet,
ontslagen zal zijn uit de gevangenis. Hij
zal zich evenwel geheel aan den wil van
den geleerde hebben te onderwerpen. Als
een vrij man loopt de 60-jarige thans door
het laboratorium van den arte en legt de
grootste belangstelling aan den dag voor
de professors experimenten.
Het groen in Amsterdamse h toilet
Het is nog volop zomer en voordat we
ons, op wintersche wijze weer terugtrekken
achter onze privé-muren, bestaat er alle
reden nog eens het algemeen toilet van de
stad, zooals zich dat buitenshuis vertoont, in
oogenschouw te nemen, enkele ond'er-
deelen van dat toilet wat nader te bezien
en een enkele wensch ten deze tot uitdruk
king te brengen.
Beziet men dat toilet vanuit de lucht,
gelijk ook deze zomermaanden weer hon
derden gedaan hebben bij een KLM-rond-
vluchtje vanaf Schiphol, dan zal men
zich niet gauw beklagen over het gebrek
aan groene kleurnuances. De vele boomen
en andere gewassen, die Amsterdam in zijn,
door huizenblokken omgeven tuinen, her
bergt, zorgen er wel voor, dat het groen
in het zomersche tenue een behoorlijke rol
speelt. Velen van deze vliegende dagjes-
menschen getuigen zelfs na hun luchtdoop,
dat zij voor dien nooit geweten hadden,
dat er zooveel groen in de hoofdstad was.
Voor wie echter, als eerzaam begane-
grond sight-see-ër gespeend blijft van het
gezicht achter de huizen staat de zaak
anders. Ook hij ziet op het costuum van
vrouwe Amsterdam nog wel groene, en
hier en daar zelfs zeer fraaie, garneering,
maar merkt, bij nauwkeurige beschouwing
toch op, dat deze kleur-nuance al iets min
der sterk is en dat de dame in kwestie wel
degelijk moet oppassen, dat dit aspect van
haar toilet, hetwelk een gewichtig punt
voor haar blijvende charme is, niet
langzamerhand al te zeer op den achter
grond geraakt... Met andere woorden en
zonder beeldspraak gezegd: Er bestaat alle
reden ons bezit aan, laat ons zeggen „open
bare boomen" zoo zuinig mogelijk te be-
heeren en het, waar maar eenigszins
mogelijk tijdig aan te vullen. Zooals het nu
is boeken we elk jaar opnieuw weer een
verlies aan boomen en gaat dit zoo door,
dan zouden wij binnen afzienbaren tijd
alleen maar een steenen woestenij hebben
overgehouden, zonder een enkel groen
oase-tje.
Ook uit het jaarverslag der gemeente
over 1935 blijkt weer hoe de iepenziekte in
onze stad heeft huisgehouden. In totaal
werden in het verslagjaar 1690 boomen
verwijderd, waarvan de grootste helft
wegens genoemde ziekte. Tegenover dit
verlies stond slechts een winst van 205 boo
men die in de nieuwe straten geplant
werden.
Onze stedelijke costumier mag- men dus
zeker wel op het hart drukken in de
komende jaren, bij het verzorgen van de
garderobe onzer stedemaagd, aan dit toe
nemende gevaar voor een tekort aan groen
ernstig rekening te houden.
Het Antenne-euvel.
Heeft men eenerzijds te maken met dat
gevaar van een tekort aan „natuurlijke
boomen" op den openbaren weg, an
derzijds bestond het gevaar van ongelimi-
teerden groei van een onafzienbaar bosch
„kunstmatige boomen", alias antennepalen,
op de „openbare", dat wil hier dan zeggen:
vanaf den openbaren weg sterk in het oog
loopende daken... Bestond!... Want men
mag met vreugde constateeren, dat de
bestrijding van 't „euvel der antennepalen"
waartoe Bouw- en Woningtoezicht eenigen
tijd geleden een campagne op touw heeft
gezet, reeds goede vorderingen maakte. Bij
deze campagne bleek op verheugende wijze,
dat men van huiseigenarenzijde op groote
medewerking mag rekenen: die eigenaren
ondervinden de bezwaren van het door on
bevoegden en op gebrekkige wijze aanbren
gen der palen, hetwelk beschadigingen van
de daken tengevolge heeft. Bij het aanbren
gen der antennes, zooals dat door den
Dienst wordt gepropageerd, n.1. van ach
tergevel tot achtergevel, waarbij de beves
tiging in het algemeen gevonden wordt door
krammen of schroefoogen in de daklijst,
worden beschadigingen geheel voorkomen.
Al spoedig kon volstaan worden met het
zenden van circulaires aan de bewoners.
De maatregelen hebben thans een zoo alge-
meene bekendheid gekregen, dat ongeveer
drie weken na het verzenden van circulaires
aan de bewoners in den regel niet minder
dan pl.min. 75 van de aanwezige palen
zonder verderen aandrang van de zijde van
den Dienst reeds blijken te zijn verwijderd.
Uitzonderingen worden gemaakt voor de
amateurzenders, welke met ministrieele
vergunning zendproeven doen, alsmede voor
de radiocentrales. Met betrekking tot de
laatste worden, in nauwe samenwerking
met den Dienst, de palen tot de uiterst
toelaatbare grenzen teruggebracht.
Steeds wordt, inzake deze bestrijding
van het antenne-palen-euvel, doorgewerkt
van den buitenrand der stad naar het cen
trum toe. Dat er al heel wat bereikt is
moge blijken uit het feit, dat er in 1935
.reeds.een.kleine_1*IQ00 Ap»len .verwijderd
werden. Een indruk van de beteekenis van
dit cijfer wordt gegeven door de totale
lengte der straatwanden, welke op deze
wijze van palen zijn „gezuiverd"... In het
geheel zijn niet minder dan 92 K.M. straat-
wand van antennepalen ontdaan, waarvan
in West ruim 15 K.M., in Zuid 42 K.M. en
in Oost bijna 25 K.M.
Een populaire cellulaire opsluiting.
Bij het toilet der openbare traat behoort
den laatsten tijd ook de publieke telefoon
cel, een onderdeel dat natuurlijn eerder
de nuttigheid dan de schoonheid dient,
alhoewel getuigd kan worden, dat deze
moderne glazen huisjes het in het stads
beeld niet slecht „doen". Men heeft eerst
vrij lang een drietal van deze „publieke
telefoonstationnetjes" in Zuid „proef laten
draaien", maar toen gebleken was, dat
de lieve straatjeugd deze openbare straat
aanwinsten, anders dan de brandmelders,
niet als een soort gratis „vroolijke keukens"
beschouwde, waarvan naar hartelust de
glazen kunnen worden stukgegooid en
tevens dat het publiek meer en meer deze
straattelefonen ging gebruiken, werd in de
verschillende wijken overgegaan tot het
plaatsen van deze nuttige celletjes. We heb
ben er thans reeds 70 en gezien de nog
steeds toenemende animo voor dit soort
cellulaire opsluiting, zal het aantal verder
ook wel snel stijgen.
Meer werk!!! Van telefoon gesproken
De Directie van de Amsterdamsche Ge
meente Telefoon heeft haar abonné's, tevens
rekeninghouder bij de Post-Girodienst dezer
dagen een vriendelijk briefje gezonden,
vergezeld van een machtigingsformulier,
waarin gevraagd werd de Post-Giro te
machtigen de telefoongelden voortaan
automatisch in de kas der Telefoondienst
te storten. Dat is practisch en zakelijk.
Daar valt ook niets over te zeggen. De
Giro is een zeer nuttige instelling en hoe
meer men er gebruik van maakt, en hoe
intensiever dit gebruikt wordt, hoe beter.
Maar wel valt er wat te zeggen van het
bovengenoemde briefje en het daarbij ge
voegde machtigingsformulier! Dit briefje
dan namelijk was vermenigvuldigd op een
vermenigvuldigingsmachine uit praehisto-
rische tijden vermoedelijk, en was dermate
zuinig op het papier gesteld, dat hoege
naamd geen marge overbleef. Het mach
tigingsformulier was op dezelfde wijze in
het aanschijn geroepen en was een toon-
beeld van viezigheid en onduidelijkheid.
Ongetwijfeld heeft hier een bezuinigings
woede de goede ambtenaren van de Tele
foondienst bewogen deze dienst op deze
wijze te blameeren. Als een particulier van
zijn clienten een dienst zou vragen, zou hij
het wel hardgrondig nalaten dat op zoo'n
manier te doen. Waarachtig, zoo duur is
een stukje drukwerk toch niet, dat men
zijn toevlucht moet nemen tot zulke zielige
maatregelen. Wij hebben nog niet vernomen
dat de Gemeentelijke Telefoondienst nood
lijdend is geworden, integendeel het bedrijf
bedruipt zich aardig en levert een zoet
winstje op. En waar nu de Gemeente de
brave Burgerij toeroept „Laat meer wer
ken" „Besteedt eens wat" daar is
het toch wel zeer te wenschen, dat diezelfde
Gemeente dit in de eerste plaats haar eigen
diensten eens toeroept en wij een volgend
maal tenminste een behoorlijk verzorgd
briefje ontvangen, waar een drukkersgezel
nog wat boter op zijn brood aan verdiend
heeft. De ambtelijke molens kunnen soms
heel raar draaien daarvan zijn staaltjes
genoeg bekend. Was er niet eens een oekase
op een van de Haagsche Departementen
afgekomen, dat alle ontvangen enveloppen
binnen-ste-buien gekeerd moesten worden
om dan nogmaals gebruikt te worden! Maar
dat heeft niet lang geduurd! Laten we
hopen, dat die vermenigvuldigingsmachine
óók niet lang meer duurt!
Het Wilhelmus in de branding.
Laat ons dit keer onze rondwandeling
door de stad met het... Wilhelmus beslui
ten! Nauwkeuriger gezegd: met een klaag
zang over het feit, dat ons volkslied den
laatsten tijd meer en meer gemaakt wordt
tot den inzet van onverkwikkelijke kwes
ties en kwestietjes! We hebben er hier, in
de hoofdstad, onlangs weer twee voorbeel
den van meegemaakt.
Het eerste kreeg men te zien aan het
einde van een NSB-vergadering toen, bij
het zingen van het Wilhelmus, waarbij de
aanwezigen verzocht werden op te staan,
een, in politiek aanwezig inspecteur van
politie, niet aan dit verzoek voldeed en
stokstijf bleef zitten. Toen een klacht hier
over bij den corpschef werd ingediend,
verdedigde de betrokken inspecteur zich
met te verklaren, dat hij „neutraal" had
wenschen te blijven en niet had wenschen
mee te doen aan een bepaalde, „politieke
demonstratie", als hoedanig hij hier dat
zingen van het volkslied opvatte. „Hooger-
-T
Klant: Toen ik deze jas voor de eerste
maal aantrok scheurden er, tegelijk met
de knoopen, tien stukken goed uit
Kleermaker: Dat bewijst dus weer eens,
hoe stevig we de knoopen aanzetten!
DE REIS OM DE WERELD IN 80 DAGEN
Phileas Fogg 1986
Suez: Wat eenmaal door Jules Verne in
stoute fantasie werd gedroomd, wordt
thans door een goed gefinancierd journa
list in praktijk gebracht. In onze jonge
jaren liet Jules Verne zijn Phileas Fogg
een reis om de wereld maken in 80 dagen.
De man won zijn wedstrijd plus één
dag.
Men zal moeten toegeven, dat een mo
derne reis om de wereld heel wat sneller
zal kunnen geschieden, doch wanneer de
huidige mensch net zooals Fogg eenmaal
deed, slechts gebruik maakte van trein en
schip, zal hij toch evenzoo 80 dagen voor
de wereldreis noodig hebben. In dat opzicht
is de wereld niet veranderd.
Een Britsch journalist, wiens reiskosten
door enkele richards worden gefinancierd,
reist momenteel in 80 dagen rond de aarde
en neemt de volgende route:
Van Londen naar Suez via Brindisi rond
7 dagen, van Suez tot Bombay met het
schip 13 dagen, van Bombay naar Calcutta
met den trein 3 dagen, van Calcutta naar
Hongkong met het schip 13 dagen, de route
HongkongYokohama eischt per boot 6
dagen, een snelboot van Yokohama naar
San Francisco eischt 22 dagen, de route San
FranciscoNew York wordt in 7 dagen af
gelegd en van New York naar Londen met
een boot en verder per trein komt men ln
9 dagen.
Vooropgezet is natuurlijk, dat men geen
enkele aansluiting verzuimt en dat ook alles
ondanks de vele avonturen, zoo goed afloopt
als op de wereldreis van Phileas Fogg.
DE BURGEROORLOG IN SPANJE.
Brengt een misdaad aan het licht.
Madrid: Voor ongeveer 25 jaar werd
voor het Madrileensche Gerechtshof een
koopman, Gometz, ter dood veroordeeld,
wijl hij beschuldigd werd een kerkschat uit
een kapel in een der buitenwijken van de
Spaansche hoofdstad te hebben gestolen.
De man werd ter dood gebracht, ofschoon
men het geld niet kon terugvinden en de
man herhaaldelijk bezweerde, dat hij on
schuldig was. In een der eerste dagen van
den burgeroorlog werd de kerk, waaruit
toentertijd de schat was gehaald, bestormd
en alle goederen, welke maar eenigszins
van waarde waren, er uit gehaald. Bij het
doorzien der oude archieven vond men een
acte, waarin een man, Gonzales genaamd,
aan den toenmaligen pastoor dier kerk
schreef, dat hij en niet Gometz den diefstal
had begaan. Hij moest zijn geweten ontlas
ten en een schrijven aan den ouden pastoor
zou hem bij het gerecht niet verraden.
Het is nog niet uitgemaakt, of de ware
dader nog in het leven is.