Abonneert U op dit blad
Uit de Pers.
GEMENGD NIEUWS
Burgerlijke Stand
HELDERSCHE COURANT VAiN ZATERDAG 29 AUGUSTUS 1936
De wijzigingen in de
steunverleening.
De Indische defensie-
voorstellen.
Haven van Nieuwediep.
Tusschen 2 wagons bekneld geraakt.
De brandstichting te Megen
Meisje te Egmond a. Zee verdronken
De malversaties van den notaris
klerk te Princenhage.
Steiger te Voorburg
ingestort.
Spinnenplaag in Durgerdam.
Tragisch ongeluk.
Treurig ongeluk.
Conducteur uit den trein gevallen.
I
Jongen overreden en gedood.
Ongeluk in een speeltuin.
Jongetje tegen een motorfiets
opgeloopen.
bagage-bergplaats, terwijl dan nog een privé
werkkamer voor den landvoogd volgt, met een
groote foto van de Koningin als, voorloopig
eenige versiering op het mahonie schrijfbu
reau. Aan de buitenzijde bevat dit zooveel
doenlijk een op zichzelf staand geheel vor
mende appartement bovendien een eigen dek-
ruimte.
In de onmiddellijke nabijheid van het land-
voogdelrjke verblijf treft men de hutten aan
voor den voorloopigen adjudant van den Gou
verneur-Generaal met zijn gezin. Ook bevindt
het zich dicht bij het radio-station, het sport-
dek en het zwembassin.
y.g.v TEKORT OP ROTTERDAMS BUDGET
VAN 1 1.720.000.
Voor ondersteuning 18.176.000
uitgetrokken.
Ruim een maand vroeger dan verleden jaar
Rebben B. en W. van Rotterdam de gemeente-
begrooting over 1937 bij den raad ingediend.
Het college heeft bij het samenstellen van het
ontwerp gestreefd naar een sluiten^ <UeMt.
Bij een totaal aan inkomen van lUb.bJ i
wordt over 1937 een totaal aan uitgaven van
108 357 543 geraamd, waaruit dus volgt een
geraamd tekort van 1.720.000. Bij de beoor
deeling van dit tekort mag men niet uit het
oog verliezen, zoo schrijven B. en W., dat het
bedrag van 1.850.000 uiteraard in den ge
wonen dienst moest worden opgenomen.
Werd in 1935 aan onderstand aan geor
ganiseerde en ongeorganiseerde werkloozen
17.373.000 uitgekeerd en moest voor 1936
een bedrag van 17.850.000 worden geraamd,
voor 1937 zijn deze uitgaven op niet minder
dan 18.176 000 te stellen, ongerekend de
kosten wegens bijzondere voorzieningen waar
van verstrekking van brandstoffen ad 658.000
de voornaamste is.
Voorloopig wordt het standaardloon
voor de grootere gemeenten op een
hooger bedrag vastgesteld dan ln de
circulaire van 31 Juli was aange
geven.
Gisteren heeft te Zwolle het reeds aange
kondigde onderhoud van den minister van
sociale zaken met de wethouders van de
steden boven 100.000 inwoners, plaats gehad.
Daarbij zijn ter sprake gekomen de voorstellen
tot wijziging van de steunregeling voor werk
loozen met betrekking tot den huurbrjslag en
het standaardloon. De minister stelde op den
voorgrond, dat de wijzigingen één geheel vor
men en dat zjj niet gedeeltelijk gehandhaafd
en gedeeltelijk ingetrokken kunnen worden,
alsmede dat de datum van invoering, 13 Sep
tember, gehandhaafd blijft.
Met betrekking tot den huurbrjslag (voor-
loopige halveering) herhaalde de minister, dat
de regeering bereid is mede te werken tot
verlaging dan wel verdere verlaging van de
huren door het verleenen van bijdragen, sub
sidiair extra bijdragen ingevolge de Woning
wet, een en ander op den tot dusver geldenden
voet, en dat, voor zoover zich in de gemeenten
de wenschelijkheid van huurverlaging, ge
paard met rijkssteun als hiervoren bedoeld,
mocht doen gevoelen, de minister gaarne voor
stellen tot huurverlaging tegemoet zag.
De minister voegde hieraan toe, dat derge-
Hjke voorstellen tot huurverlaging van Woning
wetwoningen met groote snelheid in behande
ling zullen worden genomen.
Voorts deelde de minister mede, dat naar
het oordeel van de regeering ook de verhuur
ders van particuliere arbeiderswoningen, voor
Zoover bewoond door steuntrekkenden, rede
lijke verlaging van deze huren zullen moeten
toepassen, opdat niet alleen de steuntrekken
den de nadeelen van de wijziging van den
huurbrjslag zullen ondervinden.
Hij voegde hieraan toe dat, zooals reeds in
de circulaire is uiteengezet, hier een taak ligt
voor de gemeentebesturen om met de huis
eigenaren overleg te plegen.
Medegedeeld werd, dat indien en voor zoo
verre de huiseigenaren niet bereid zouden zijn
een redelijke huurverlaging te geven, de minis
ter zou bevorderen dat een wetsontwerp zou
worden ingediend, dat onredelijke uitzetting
Zal verhinderen.
Voor de gesteunde werkloozen, die als ge
volg van den maatregel zullen moeten ver
kuizen, zal, voor zoover noodig, een bijdrage
}n de verhuiskosten worden gegeven.
De minister zegde voorts toe, met hand-
i having van het beginsel, het standaard-
i loon van de grootere gemeenten voors-
hands op een hooger bedrag vast te
1 zullen stellen dan in de circulaire van
31 Juli is aangegeven.
Ten slotte verklaarde de minister zich be
reid tijdig voor het invoeren van de tweede
etappe aan de hand van de dan aanwezig
zijnde omstandigheden, de gevolgen hiervan
met de desbetreffende instanties nader onder
de oogen te zien.
HOE ZICH TE BEVEILIGEN BIJ EEN
BIJENAANVAL?
Dr. mr. A. van der Flier, oud-voorzitter
der „Vereeniging tot bevordering der Bijen
teelt in Nederland", schrijft aan de Telegr.:
Aan den raad, door uw vakkundigen mede
werker gegeven, over de wijze waarop men
Zich bij aanvallen van bijen kan beveiligen,
zou ik gaarne nog iets willen toevoegen. Ze
ker moet vooropgaan, gelijk hij zegt, dat men
in geen geval moet slaan. Ik vrees echter, dat
langzaam weggaan, zooals het verder heet,
Slechts weinigen mogelijk zal zijn. Waartoe
wel ieder in staat zou zijn, is dit: Als er hees
ters of struiken in de nabijheid zijn, vluchte
men daarheen, steke hoofd en handen onder
het gebladerte en blijve dan onbeweeglijk
Staan, totdat de bijen weggetrokken zijn. Is
deze toevlucht er niet, dan werpe men zich
op den grond met het gezicht plat daarop,
bedekke zoo goed mogelijk hoofd en handen
en blijve onbeweeglijk liggen, totdat alle ge
vaar geweken is. Het aantal steken zal dan
tot een minimum beperkt blijven.
De „Nw. Rott. CrL" schrijft:
Scherpe critiek.
Het moet ons van het hart, dat wij zelden
een meer teleurstellend staatsstuk hebben ge
lezen dan de memorie van toelichting bij het
wetsontwerp betreffende de Indische defen-
sievoorstellen.
Het gevoel van diepe teleurstelling spruit
niet alleen voort uit het feit, dat de lang ver
beide voorstellen nagenoeg zonder beteekenis
zijn. Ons trof vóór alles de matte toon. waarin
het stuk is gesteld, het ontbreken van een
vaste lijn inzake het defensiestelsel voor ons
Aziatische gebiedsdeel, het sparen van kool
en geit ten aanzien van de voorstellen van
meerderheid en minderheid der commissie-
Kan.
Met groote verwondering hebben wij ons
telkens afgevraagd, of hier de man aan het
woord was, in wien het grootste deel van ons
volk de krachtfiguur ziet, die het land door
de crisis kan heen helpen. De matheid, die uit
de memorie van toelichting spreekt, is moei
lijk te vereenigen met het prestige van een
regeering van een imperium van 70 millioen
zielen.
Op defensiegebied is niets zoo gevaarlijk
als het treffen van halve maatregelen. Wan
neer wij niet bereiken, dat de in de Pacific
belanghebbende mogendheden de overtuiging
hebben, dat het Ned.-Ind. deel onzer weer
macht van zoodanige sterkte is, dat een in
breuk op de onzijdigheid een riskante daad
zal zijn, lokken wij een schending uit, hetzij
van den aanvaller, hetzij zelfs misschien van
de andere partij, met het doel, den aanvaller
voor te zijn en het Nederlandsche eilandenrijk
als voortuitgeschoven operatiebasis te ge
bruiken.
In dit stuk zou het te volgen richtsnoer
voor den verderen uitbouw van de defensie
moeten zijn uitgestippeld. Een richtsnoer,
waarbij men bedacht had moeten zijn op het
blijvend behoud van kruisers.
De wijzigingen in den internationalen toe
stand, die sedert de benoeming van de com
missie-Kan zijn ingetreden, zijn van dien aard,
dat de regeering zich op een verouderd stand
punt stelt door de grondslagen voor de ont
wikkeling van de Indische defensie te ontlee-
nen aan een „bezuinigings-commissie". Het
verschil van meening omtrent „kruiser" of
„luchtmacht" is geschiedenis geworden. De
regeering had beslist stelling moeten nemen
voor een kruiservloot en had dit ondanks
alle geldelijke bezwaren moeten stimulee-
ren door te besluiten tot den bouw van Je
„Ersatz-Java".
Deze memorie zal het aanzien der regeering
in binnen- en buitenland niet verhoogen. Wij
betreuren dat in hooge mate en hopen, dat de
Volksvertegenwoordiging zal doen blijken, dat
hel; gros van ons volk het met de hier ge
wraakte defensiepolitiek niets eens is.
Binnenland
28 Aug. 1936.
Aangekomen van Londen en vertrokken
naar Harlingen het Engelsche s.s Leeu-
warden".
Aangekomen van Hynn (Engeland) en
vertrokken naar Wieringen het Engelsche
jacht „Georgie"
Rangeerder gedood.
Donderdagavond is de 45-jarige rangeerder
J. van Vught op het station te 's-Hertogen-
bosch tusschen twee wagons bekneld geraakt
en vrijwel onmiddellijk gedood. Het slacht
offer was gehuwd.
De ultlokker staat ln hooger be
roep terecht.
Het gerechtshof te 's Hertogenbosch heeft
Donderdag de behandeling van de strafzaak
tegen den hotelhouder J. F. B. uit Veghel
hervat. Deze was door de rechtbank veroor
deeld tot 7 jaar gevangenisstraf wegens uit
lokking van brandstichting. In het voorjaar
van 1933 had hij te Megen aan een of meer
leden van de familie de B. te Oss 100 ge
geven, daarmee uitlokkende, dat in den nacht
van 7 op 8 Juni 1933 P. en G. de B. de
woning en bakkerij met schuur van verdachte
te Megen in brand zouden steken. Het ge
bouw is geheel in vlammen opgegaan en bij
den brand was gevaar te duchten voor het
leven van G. v. d. Broek en Johanna v. d.
Rijt, die zich in het pand bevonden.
Voor de behandeling van deze zaak bestond
groote belangstelling.
Op een vraag van den president, jhr. mr.
van Meeuwen, verklaarde verdachte, dat hij
in hooger beroep is gekomen, omdat hg geen
schuld heeft.
De procureur-generaal eischt be
vestiging van het vonnis van de
rechtbank.
De procureur-generaal wees er op, dat B.
alleen bedacht is geweest op het redden van de
kinderen, die naar hun zieken vader moesten
komen, terwijl er nog twee personen in het
brandende huis waren. Verdachte beweert
van niets te weten. Spr. ging de geheele ge
schiedenis nog eens uitvoerig na. Hij merkte
daarbij op dat beide inwonenden in de bakke
rij zich ternauwernood hebben kunnen redden
en spr. releveerde dat de zaak na twee jaren
tot klaarheid is gebracht niet door verd. maar
door C. en diens vrouw, in wier woning ook
over de brandstichting is beraadslaagd gelijk
spr. nader aantoonde.
Hij ging verder de getuigenverklaringen na
De verdediger zal wel zeggen dat verd. uit
ander geweld gebruikt dan dat verd. bij zijn
ander geweld gebruikt dat dat verd. bij zijn
aanstellerij meermalen op zijn stoel is geduwd
en dat hij op onzachte wijze in zijn cel is
teruggebracht.
De vrijwillige bekentenis is heel rustig ge
schied. Daarna echter is verd. weer gaan si-
muleeren om zijn eerste rol op te nemen. Spr.
hield zich daarom aan de verklaring welke
verd. uit vrijen wil heeft afgelegd en voorts
aan die van P. de B. zoomede aan de mede-
deelingen van Ceelen en zijn vrouw.
Spr. nam de bewijsvoering van de rechtbank
geheel over en na nog gewezen te hebben op
het afschuwelijke van het feit dat verd. een
voogdijkind dat aan zijn zorgen was toever
trouwd in het huis had achtergelaten, eischte
hij bevestiging van het vonnis van de recht
bank, n.1. 7 jaar gevangenisstraf.
Te Egmond aan Zee is Donderdagmiddag
de veertienjarige AUda Velzeboer uit Heiloo,
die met haar broertje en een vriendinnetje
aan het Zuiderstrand te Egmond aan Zee in
zee gegaan was, in een mui geraakt en ver
dronken. De reddingspogingen van de Eg-
monder reddingsbrigade faalden, daar men
de drenkelinge niet meer kon vinden. Na een
half uur spoelde het lijkje aan het strand
aan. Tevergeefs heeft dokter C. Belonje nog
langen tijd getracht de levensgeesten op te
wekken.
Reeds jarenlang groote bedragen
door middel van valsche hypotheek-
aeten verkregen.
De malversaties op het kantoor van den
notaris E. te Princenhage, blijken een veel
ernstiger karakter te dragen dan aanvankelijk
gedacht werd. Meende men aan het begin van
de week, dat de fraude zich zou bepalen tot
de 10.000 gulden, welke de notaris in drie
dagen aan gedupeerden had uitbetaald, ach
teraf is gebleken, dat de notarisklerk van G.,
die de malversaties pleegde, daarmede reeds-
jarenlang bezig is geweest. Vrijwel dageüjks
melden zich nog menschen met valsche
hypotheekacten. De bedragen varieeren. tot
dusver van 1000 tot 11.000 gulden. Waar van
G. steeds de hypotheekrente aan houders van
valsche hypotheekacten overmaakte, kreeg tot
dusver niemand argwaan.
Echter moest hij, om aan al zjjn verplichtin
gen, die steeds zwaarder werden, te voldoen,
weer komen tot het opmaken van nieuwe
valsche hypotheekacten. Hij kon dat doen,
omdat hjj te Princenhage een groot vertrou
wen genoot. Verschillende menschen lieten de
afdoening van hun zaken geheel aan hem
over. Hij was reeds 17 jaar op het kantoor
van notaris E. werkzaam, ook reeds, toen het
kantoor nog door den schoonvader van notaris
E. werd beheerd. Dit vertrouwen bleef Qok
nog bestaan, toen van G. eenige jaren geleden
als penningmeester van een muziekfeest te,
Princenhage werd geschorst, omdat de kas
niet klopte. Men weet dit destijds aan een
slordige administratie.
Hoe groot het bedrag is, waarvan van G,
zich op onrechtmatige wijze heeft meester ges
maakt, is nog niet bij benadering te zeggen,
omdat men geheel en al in het onzekere ver
keert hoeveel valsche acten van G. heeft op
gemaakt en hoe lang hij daarmee reeds bezig
is; op het oogenblik staat het echter reeds
vast, dat het bedrag ten minste 50.000 be
draagt.
Of alle gedupeerden door den notaris zullen
kunnen worden schadeloos gesteld, waartoe
hij wettelijk niet verplicht schijnt te zijn, is
op het oogenblik nog niet bekend. Van G, is
tot dusver niet gearresteerd en schijnt zich,
volgens prentbriefkaarten die zijn familie varf
hem ontving, nog steeds in Duitschland te be
vinden.
De malversaties van den notarisklerk heb'
ben te Princenhage, waar het kantoor varf
notaris E. zeer gunstig bekend staat, gróiXS1
consternatie verwekt.
Een doode en twee zwaar ge
wonden.
Gisterenochtend omstreeks half negen heeft
in de gemeente Voorburg een ernstig ongeluk
plaats gevonden. Drie metselaars, die op een
16 meter hoogen steiger reparatie-werkzaam
heden aan de dakgoot van de meelfabriek der
n.v. Koechlin verrichtten, zijn door het in
storten van het middelste gedeelte van deni
steiger gevallen. Een van hen, zekere W. J.
uit Rijswijk, viel voorover op een ijzeren
schuit, die in een slootje, dat op de Vliet uit
komt, aan den kant lag, en is enkele oogen-
blikken later aan zijn verwondingen overle
den. W. J. was gehuwd en vader van drie kin--
deren. Het tweede slachtoffer, J. P. uit Rijs
wijk, viel op een houten schuit, die naast de
ijzeren lag, en liep ernstige verwondingen op.
Het derde slachtoffer, J. B. uit Delft, werd
iets minder zwaar gewond, hetgeen te danken
is aan het feit, dat hij in het water terecht
kwam.
De oorzaak van het instorten van den stei
ger is het losraken van een stut aan den bin
nenkant van het gebouw.
Nader meldt men, dat de arbeider P. een
arm heeft gebroken en B. de beide beenen.
Duizenden spinnen bedekken huizen
en straten.
Een speciale verslaggever van „De Telegr."
schrijft:
Durgerdam heeft zijn spinnenplaag zooals
de Zuiderzeekust zijn muggenplaag heeft. Het
dorpje aan het Buiten-IJ is ingenomen door
de spinnen. Ze zijn bij duizendtallen gekomen.
Van waar? Dat weet niemand. Er zijn er
duizenden. Dikke vette achtpootige dieren van
4 cm en nog grooter, die de kleine huisjes in
Durgerdam aan elkaar geweven hebben. Dur
gerdam is één groot spinneweb.
Het krioelt er van deze griezelige dieren
en de bewoners staan er machteloos tegen-
over. Telefoonpalen, huizen, kerken, schepen,
alles zit vol met webben, waarin zwarte
plekken schijnen te zitten. Dat zou nog niet
het ergste zijn, als de spinnen zich ook niet
ontzagen de huizen binnen te dringen.
Bij tientallen kruipen zij door de kieren bij
ramen en deuren en de bewoners zjjn den
heelen dag bezig om deze plaag te bestrijden.
We zagen huizen, die grijs waren aan den
buitenkant van de webben.
Er zijn ook honderden spreeuwen in Dur
gerdam gekomen. Ze vinden er een rijk jacht
terrein, maar zijn bij lange na niet in staat
de duizenden spinnen te verdelgen.
Gistermiddag heeft zich bij de familie B. aan
den Koppelweg te Zeist een tragisch ongeluk
voorgedaan. Een 1-jarig kindje was op een
bovenkamer in zijn ledikantje gelegd. Nadat
de moeder was vertrokken is het kind blijk
baar overeind gekomen en toen gevallen,
waar bg het truitje aan een spijltje is blijven
hangen. Door het gespartel van het kind heeft
het truitje zich rond den hals van het kind
gesnoerd. In dezen toestand werd het kind
even later aangetroffen. De terstond ontboden
geneesheer kon slechts den dood constateeren.
Jhr. G. Elias op de Kaag verdronken.
Donderdag is op de Kagerplassen jhr. G.
Elias, directeur van Het Notarishuis te Haar
lem tijdens een autotocht verdronken. Bij het
aanleggen wilde de heer Elias op den steiger
stappen, doch hij viel in het water. Toen men
zijn lichaam ophaalde, bleek jhr. Elias reeds te
zijn overleden.
Het lijdt geen twijfel, of jhr. Elias, die een
goed zwemmer was, is door ongesteldheid over
vallen, die hem het bewustzijn heeft doen ver
liezen. Hij had dien middag eenige uren te
voren, nog gezwommen en was, naar zijn vrien
den verzekeren, in uitstekende condiUe. Er
was geen enkele reden, die een zoo tragisch
einde van dezen zeiltocht kon doen vermoeden.
Jhr. G. Elias bereikte den leeftijd van 37 jaar.
Sinds 1921 was hij directeur van het veiling
lokaal 't Notarishuis in de Bilderdijkstraat.
EEN JONGE SNOEPER.
Bewoners van den Ringvaartweg te Rotter
dam zagen Donderdagmiddag, dat een jonge
man zich op vrij verdachte wijze ophield bij
een naburig pand. Zjj hielden hem in het oog
en zagen hem opeens een raam openschuiven
en naar binnen klimmen. Voorzichtig nader
den zij daarop het huis. Toen zij eens naar
binnen keken, zagen zjj den jongeman rustig
aan tafel zitten, met een groote schaal bon
bons voor zich, waaraan hij zich te goed deed.
De jongeman bemerkte, dat men hem ont
dekt had. Hij sprong op, werkte zich door een
openstaand raam naar buiten en ging er van
door. De buren zetten hem na en zij wisten
1 hem te grijpen. Hij is aan de politie overge
leverd. Het bleek, dat het de 20-jarige loop-
jongen W. R. was. Een nader, nauwgezet on
derzoek heeft uitgewezen, dat er van het
schaaltje anderhalf ons bonbons zjjn gestolen.
De jongeman ia opgesloten.
EEN VADER, DIE ZIJN KIND OM
ADMINISTRATIEF-RECHTELIJKE
REDENEN THUIS HOUDT.
I
Te Noordbroek weigert de arbeider G. de
W. zijn schoolkind wegens verandering in
de schoolgrens naar een andere school te
sturen en houdt reeds vier maanden zijn
kind thuis.
Voor het kantongerecht te Zuidbroek hoor
de de W. 5 boete tegen zich eischen. De
kantonrechter trachtte hem er van te over
tuigen dat hij met zijn administratief-rechte-
lijke bezwaren elders moest zijn en legde voor
dezen keer bij wjjzq van waarschuwing
nog geen straf op.
De W. zeide in zijn verzet te zullen vol
harden.
Doodeljjk gewond.
Gisterenochtend is de conducteur H. P. te
Eindhoven, van den Dieseltrein, die om
streeks 7 uur uit Eindhoven vertrokken was,
ter hoogte van den Ouden Grintweg onder
Boxtel, uit den trein gevallen. Zonder con
ducteur kwam de Dieseltrein te Boxtel aan.
Een der reizigers, die het ongeluk had be-
i merkt, doch op dat oogenblik niets had ge-
j daan, gaf inlichtingen, waarna in een extra-
I trein naar den man werd gezocht. Zwaar ge-
wond is hij naar het ziekenhuis te Boxtel
vervoerd. Gisterenmiddag is hjj daar over
leden.
JONGETJE VERDRONKEN.
Donderdagavond is uit de Helbergschebeek
te Zutphen het lijkje opgehaald van het 4-
jarig knaapje Notten, dat sinds Donderdag
middag 1 uur werd vermist,
j Het kind is van het zgn. melkbruggetje,
j over deze beek, te water geraakt en verdron-
ken.
i
j Gisterenochtend ongeveer half twaalf reed
op den Rotterdamschen weg', te Zwijndrecht,
een met steenen beladen vrachtauto van de
firma Van Dijk, te Dordrecht. In de cabine
zat naast den chauffeur, zekere M. B. B., uit
Dordrecht, de 14-jarige De H. uit Zwijn
drecht.
Op een gegeven oogenblik bemerkte de
chauffeur, dat jongens achter op zijn auto
waren geklommen. Hij wilde stoppen om hen
te verjagen; terwijl hij vaart minderde, open
de de H. het portier, verloor zijn evenwicht
en viel onder den auto. Een der wielen van
den zwaar geladen vrachtauto reed hem over
het lichaam, zoodat de jongen op slag dood
was.
Gisterenavond vermaakte zich in den speel
tuin van het café Schinkelhaven aan den
Amstelveensche weg te Amsterdam een ge
zelschap kinderen uit Alkmaar, dat onder ge
leide een uitstapje naar Amsterdam had ge-
daan. Een 21-jarige juffrouw, die als geleid
ster de tocht meemaakte, deed met de kin
deren mee en beproefde een der schommels.
Daarbij is een touw van den schommel ge
broken, waardoor de juffrouw tegen den
grond sloeg en bewusteloos bleef liggen. Het
meisje, mej. C. M., uit Limmen bij Alkmaar,
is naar het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis
vervoerd, waar een schedelfractuur werd ge
constateerd.
Drie gewonden.
Donderdagmiddag is op de hoogte Kadijk
te Amsterdam een 7-jarig jongetje bij het
spelen zonder uitkijken de straat overgesto
ken en dientengevolge in botsing gekomen
met een naderend motorrijwiel, dat omsloeg.
Het kind werd tegen den grond geslingerd
en ernstig gewond. Ook de 19-jarige motor
rijder en een 18-jarig meisje, dat op de duo
zat, werden gewond. Allen zijn naar het
Onze Lieve Vrouwe gasthuis vervoerd.
Het jongetje bleek een schedelfractuur te
hebben opgeloopen, terwijl het 18-jarige
meisje met een groote hoofdwonde eveneens
ter verpleging is opgenomen. De motorrijder
zelf had lichtere kwetsuren en kon na ver
bonden te zijn naar zijn woning terugkeeren.
Het is alweer twee weken geleden, dat
de Tarakan, met o.m. de Heldersche jongens
aan boord, de pieren van IJmuiden binnenliep
en meer dan dertig enthousiaste Heldersche
excursisten aan wal zette. Het was dan ook
een prachtreis geweest, een reis die in alle
opzichten geslaagd mocht heeten, want niet
alleen was het weer buitengewoon mooi en
konden we met den besten wil van de wereld
niet zeeziek worden, zoo onschuldig zag de
Noordzee eruit, ook de stemming onder de
jongens was uitermate goed. Geen wanklank
werd gehoord, zoodat de tocht ook voor de
leiders tot een groot genoegen werd.
En wat hebben we genoten in Noorwegen.
Hoe grootsch was het tusschen de Fjorden. Om
er stil van te worden. Menige jongen kon men
op een eenzaam plekje vinden, genietend van
de majesteit van de schepping. Het is een reis
geworden die de jongens, evenals hun leiders,
niet zullen vergeten.
We hebben met de jongens afgesproken, dat
ze van dezen tocht een opstel zouden maken
en wij ontvingen er tot op heden een drietal.
De anderen hebben er geen kans toegezien of
zijn nog zoo in beslag genomen door hun
vacantie-vrijheid, dat ze zich nog niet eenige
uren hebben kunnen afzonderen ter overpein
zing van de stof en tot het neerschreven van
een verslag.
De drie opstellen, die we hebben doorge
lezen zgn ongeveer van gelijke waarde en dus
plaatsen we vandaag het opstel van den excur-
sist, die ons de vorige week Maandag zijn
epistel reeds zond, terwijl we in een volgend
nummer eenige uittreksels zullen maken uit de
opstellen van Niek v. d. Giesen en Kees Chate-
lain en eventueel anderen.
Hieronder volgt dan het verhaal van Wlm
Kok
Reeds om half één verzamelden we ons voor
het station, waar van de diverse vaders,
moeders, familieleden enz. afscheid werd ge
nomen en we nog even op de gevoelige plaat
werden vastgelegd. Om tien over één zette de
trein zich in beweging en onder een luid
hoerageroep reed de trein onder de stations-
kap weg. Na een voorspoedige treinreis
kwamen we in Beverwijk aan, waar we een
uur moesten wachten op den extra-trein, die
ons naar de „Tarakan" zou brengen.
We maakten van de gelegenheid gebruik om
nog even Beverwijk in te gaan. Toen we om
vier uur weer op het station kwamen, stond
de trein gereed. We pikten een eerste klas
coupé, die voor 5 personen bestemd was en
waar we met z'n negenen in zaten. Langzaam
reed de trein weg met een gangetje van
misschien nog geen 20 km. Om ongeveer kwart
over vier waren wij bij de „Tarakan" en
werden groepsgewijs over de drie loopbruggen
ingescheept.
Vele familieleden gingen mee aan boord.
Vele malen werd de „Tarakan" vanaf den wal
op de gevoelige plaat vastgelegd. Daar gaat
de fluit: kwart voor vijf. De niet-Tarakanners
moesten het schip verlaten. Een hijschkraan
haalt de loopbruggen weg, de trossen werden
losgegooid en langzaam werd de „Tarakan"
door eenige sleepbootjes weggesleept, door
tientallen familieleden van den wal af nage-
i wuifd. De groote schroef begon in het water
te ploegen en de zeereis was begonnen. Al
gauw zijn we buiten de pieren en wendde de
„Tarakan" haar steven naar het Noorden.
Wijk aan Zee, Egmond, Bergen aan Zee, zij
allen verdwenen aan den horizon.
Daar gaat de bel voor het avondeten. De
corveeërs kwamen aansjouwen met vleesch,
aardappelen, postelein, tnz. Na het eten, om
ongeveer Zeven uur, voeren we ter hoogte vaii
Den Helder. Aan den horizon zagen we den
vuurtoren en den watertoren. Intusschen was
de zon ondergegaan en in het Oosten de maan
als een vuurroode sikkel boven den horizon
verschenen. Het was een prachtige avond. Om
tien uur luidde de bel en zochten we onze
kooien op, maar het duurde intusschen nog
wel een uur eer de stilte aan boord was
teruggekeerd.
De Zondag aan boord.
Toen we om een uur of zeven aan dek
kwamen, zaten we nog steeds in volle zee.
Overal water, waterZoo nu en dan pas
seerde er in de verte een boot. De Zondag
werd grootendeels doorgebracht met spelen,
zingen, rooken en luieren. Om half tien werd
er een korte godsdienstoefening gehouden in
de récréatiezaal. Om een uur of zeven begon het
flink te regenen. Ieder oogenblik kon er land
in zicht komen en werkelijk doemde om onge
veer half negen de Noorsche kust voor ons
op. Donker teekenden de bergen zich tegen
den hemel af. Hier en daar gaven bakens hun
rood en groen licht. We voeren tusschen de
scheren door, dit zijn kleine rotseilandjes voor
kust. Om ongeveer 10 uur werd Haugesund,
een flinke plaats op het vasteland, gepasseerd.
Het was intusschen half elf geworden en dus
bedtijd.
Voor de eerste maal aan land.
Om half zeven kwamen we weer aan dek.
Na gegeten te hebben kwamen de sloepen
langszij en toen we allemaal in de sloepen
waren, werd er een pagaaiwedstrijd gehouden;
onze sloep werd derde. Daarna werden we op
sleeptouw genomen door de motorboot en al
spoedig waren we in Norheimsund. Hier
Sloegen we de richting in naar de Offthus-
waterval, die 30 meter naar beneden stort,
waarvan 20 meter vrij van den rotswand, zoo
dat we er onder door konden loopen. Daarna
ging het weer verder langs hooge bergwanden,
diepe ravijnen, tunnels en bruisende beken.
Nadat we zoo ongeveer 11 km geloopen had
den, kwamen we aan een 600 meter hoog ge
legen theehuis, waar de noodige proviand
naar binnen werd geslagen. We waren hier
overal omringd door hooge bergen; jammer,
dat het zoo regenachtig was, waardoor we de
toppen niet konden zien.
In Norheimsund werden door sommigen
souvenirs gekocht, waarvan de prijzen lang
niet malsch waren. Door verschillende jongens,
werden eenige Noorsche schoonen aange
klampt, waarmee ze over het havenpleintje
flaneerden. Om ongeveer 4 uur kwamen de
sloepen weer om ons af te halen en om 6 uur
ging de „Tarakan" weer verder om tegen den
avond het plaatsje Odda te bereiken.
Odda.
Even voor Odda passeerden we nog een
groot krachtstation voor de electriciteitsvoor-
ziening van Odda. Odda is een industrie
plaatsje aan het einde van de nauwe Sörfjord
met 6000 inwoners. Toen de „Tarakan"
voor anker lag was ze meteen omringd door
wel 15 kleine jollen met meisjes, die ons tot
half elf bezig hielden.
's Morgens om half zes werd al reveille ge
blazen en om half zeven werden we ontscheept.
Na een prachtige wandeling door de bergen,
langs het Sandvanmeer en een gletscherbeek,
kwamen we bij de Buar-brae gletscher, die
reeds van zeer ver af te zien was. De afstan
den bedriegen hier. We dachten nog een 500
meter van den gletscher te zijn, maar het was
nog een paar km. Na een heele klimpartij
waren we dan eindelijk bij den gletscher. Met
donderend geraas komt de beek uit de wit
blauwe gletscherpoort te voorschijn. Het was
een pracht-gezicht. Vele malen werd de glet
scher dan ook vereeuwigd. Na ongeveer een
uur bij den gletscher te hebben doorgebracht,
gingen we denzelfden weg terug en om 12 uur
waren we weer aan boord. Het was niet droog
gebleven, om half zes was het goed weer,
maar om een uur of acht begon het te
regenen en het hield niet op voor een uur of
drie. Om ongeveer half twee werd het anker
gelicht en de Hardangerfjord weer afgevaren,
waar we een pracht-gezicht hadden op de
vaak met sneeuw bedkte bergen, waarlangs
zich kleine beken naar beneden stortten.
Het fjordenwater heeft een prachtige licht
groene kleur, in tegenstelling met het zee
water, dat diepblauw is. Een aardig oogenblik
was ook toen we om zeven uur de „Veendam"
passeerden. Hij werd natuurlijk door allen ge
kiekt. Om half tien zochten we onze kooi
weer op.
De groote wandeling.
's Morgens om zeven uur kwamen we aan
voor Skjolden, aan het einde van de Sogne-
fjord. Om half acht werd met de ontscheping
begonnen, want er stond een tocht van 16 km
heen en 16 km terug op het programma. Doel
was Turtogrö aan het eind van het mooie
Fortundal. Hier en daar zagen we rotswanden
van 900 meter en verder bergen van 1200 tot
1800 meter hoog. Bg Turtagrö waren we op
1000 meter hoogte en hadden een pracht-
gezicht op de met sneeuw bedekte toppen.
Om ongeveer 5 uur werd weer uit Skjolden
vertrokken. In den avond voeren we door de
Sognefjord. Dit is de grootste fjord van Noor
wegen, n.1. 250 km lang. De monding is 3 km
breed. Om tien uur werd weer bedtijd ge
blazen.
In Bergen.
Om half acht in den morgen bereikten we
Bergen, op een na de grootste stad van Noor
wegen, met 100.000 inwoners. We hadden vier
uur den tijd om in de stad rond te dwalen.
De vischmarkt was heel interessant. Er is
hier geen tusschenhandel, want de dienst
meisjes kochten hier de levende visch op de
markt. Verder waren er verschillende mooie
parken en meeren. Alle jongens namen een
retourtje met het bergspoortje naar den 320
meter hoogen Floienberg. Deze baan was
ongeveer 850 meter lang. Van den berg af
hadden we een prachtig uitzicht over Bergen
en haar omgeving. In Bergen kochten de
meeste jongens souvenirs. Om één uur werd
Bergen verlaten. Nagestaard en nagewuifd
door een honderd Bergsche schoonen, werd de
tocht in Zuidelijke richting voortgezet. Om
ongeveer acht uur passeerden we voor. de stad
Haugesund het Engelsche passagiersschip
„Van Dijck" uit Liverpool. Een paar km voor-
bg Haugesund ontstond er nog even een op
schudding aan boord door het geroep van
„man over boord". Het bleek, dat we een jol
met een jongen en een meisje hadden aan
gevaren. Het meisje sloeg uit de boot en de
jongen eveneens. De jongen klom in het zin
kende bootje en het meisje zwom naar een
reddingboei, die onmiddellijk van de „Tara
kan" in zee werd gegooid. De motoren van de
„Tarakan" werden dadelijk stopgezet. Van
alle kanten schoten bootjes toe en spoedig
waren de twee drenkelingen gered. Het bootje
zonk, maar dat was minder erg. De motoren
van de „Tarakan" begonnen weer te draaien
en spoedig werd de reis rustig voortgezet.
Het land aan beide zijden werd al lager en
lager. Huisjes zagen we haast niet meer en
om half tien werd het laatste puntje rots ge
passeerd en even daarna verdween Noorwegen
in de nevels
De laatste dag op zee.
Deze dag werd geheel op zee doorgebracht.
Er stond geen zuchtje wind, zoodat zelfs geen
sporen van zeeziekte aanwezig waren. We
hebben ons aan boord best vermaakt, 's Avonds
hadden we een fijnen feestmaaltijd, bestaande
uit: soep, aardappelen, pruimen, kip en
pudding. Na het eten verzamelden we ons
voor de laatste maal op luik 3, waar we nog
een gezelligen avond met elkaar hadden.
Enkele nummers van het programma waren:
De K XVIII, Vrijage in Noorwegen, Boksen,
Een Indische Nacht, Viool- en pianosolo's, enz.
Op het eind van den avond werd door den
kapitein en enkele andere leiders een kort
afscheidswoord gesproken en om elf uur werd
voor de laatste maal de kooi weer opgezicht.
Adieu, Tarakan 1..„,.4
Zaterdag 15 Augustus.
Om zes uur werd reveille geblazen en om
zeven uur voeren we weer tusschen de pieren
van IJmuiden. Koffers en rugzakken werden
gepakt, voor de laatste maal werd een Tara-
kan-bol genuttigd. Intusschen waren de loop
bruggen al weer op hun plaats geheschen en
verlieten we na een streng onderzoek van de
douane het schip. Op den wal stond de trein
gereed en om kwart voor tien stoomden we
Den Helder binnen. De eerste buitenlandsche
reis voor velen onzer was weer achter den rug.
Hierbij wil ik tenslotte namens de heele
groep mijn hartelijken dank betuigen aan die
genen die deze reis voor ons mogelgk maak
ten, n.1. aan de Directie en Redactie van de
Heldersche Courant, aan de menschen die zich
als abonné wilden opgeven en last but not
least aan onze drie groepsleiders.
van Den Helder
van 27 en 28 Augustus.
ONDERTROUWD: W. M. Rattink en A.
Bosscher.
GETROUWD: J. J. Dalmeijer en H. Schoensr
Th. A. Gaerthé en G. A. P. Klitsie; H. v. Leeu
wen en M. Kramer; F. J. Harpe en G. Zonder
van; G. Kruijff en L. C. F. Kramer.
BEVALLEN: C. L. Kuiken—te Winkel, z.:
A. VeldhuijzenHaezer, z.; A. A. Buurmees
terBlok, z.; A. KwastMarsman, d.; M.
Ekampde Vos, d.; A. C. BesangonKol-
ster, d.
