Buitenlandsch Overzicht. De burgeroorlog in Spanje HAAS BOOG-AZIJN Overwinningen van de opstandelingen bij Irun. ,,Vxut Ifaeentde, jmetten Kfc#" CHINA NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA 64ste JAARGANG N.V. WACO Autobusdiensten uitgebreide Dienstregeling De verwijdeiing van Titulescu. De nieuwe Engelsche postzegels China en Japan. Lloyd Georg naar Duitschland vertrokken. De Arabische opstand. Het incident te Tsjengtoe. Arbeidsdienstplicht in Roemenië. De belangrijke stellingen La Puncha en San Marial, alsmede Behobia ingenomen. Irun ernstg bedreigd. EEN IN B B E N B O LT COURANT Abonnement per 3 maanden bij voonritbet: Heldersche Courant 1.50; Koegraa, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.-, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, Idem per mali en overige landen 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1._. Modeblad resp. f 1.20, 1.50 1 50 1 70 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerjj v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVEBTENTIËNl (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) 20 ct per regel 0— dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct; bij 1 minimum 60 ct (Adres Bureau van per advertentie extra). niet-contante betaling 15 ct per regel, dit blad en brieven onder nummer 10 ct Bewijsnummers 4 ct Groote woorden van Mussolini bij de Italiaansche manoeuvres. De voorstellen tot hervorming van den Volkenbond. Groote woorden van Mussolini Mussolini heeft weer eens met grof geschut geschoten, hg gelegen heid van de Italiaan sche manoeuvres te Avellino. Daar was een imposante parade, waaraan niet minder dan 60.000 man deelnam, waar 200 tanks en 400 kanonnen, 400 mijnwerpers en maar even 2800 machinegeweren bij waren. Met een hautain gebaar beweerde Mussolini dat dit slechts een klein gedeelte van de militaire macht van Italië was. „In weinige uren kon het land 8 millioen man mobiliseeren" ,zoo zei de Duce. De N. R. Crt. schrijft daarover: Dit moet erg indrukwekkend geweest zijn om te hooren voor de Italianen, die er op dat plechtige oogenblik allicht niet aan hebben gedacht, dat er altijd nog ongemobiliseerde mannen moeten overblijven om het oecono- jnische leven gaande te houden, waarop dit leger van 8 millioen rnan zou komen te rus ten. Menig deskundigen echter buiten en ook zelfs binnen Italië zal stellig hebben gemeesmuild, bij de voorsteling van de ver warring, die de mobilisatie van 8 millioen Italianen in weinige uren zou moeten te weeg brengen. Men weet het uit verschillende landen, dat juist de militairen bij uitstek sceptisch kun nen zijn tegenover de martiale droomen van hun dictators. Voor het overige heeft het ons getroffen, dat in de opgesomde krijgsmacht en krtjgsmiddelen, juist het machtigste wapen der Italianen, waarmede zij den oorlog in Abessinië hebben gewonnen, het giftige vochten uitsproeiende vliegtuig, ontbrak. Wilde men het bestaan van dat instrument der overwinning liever vergeten? Wij weten, dat men de woorden van Mus solini, als hij tot zijn Italianen spreekt, niet op het goudschaaltje der logica mag afwe gen. Maar het is toch ook weer niet onver schillig, wat de man, die bezig is een staat te militairiseeren, zooals nog nooit een staat, menschelijk en technisch, gemilitariseerd is geweest, tot de zijnen ter aanvuring zegt. Mussolini heeft hun verteld, dat het nu zijn st-sven moet zijn, zoolang mogelijk den vrede te handhaven, maar dat het fascisme afgere kend heeft met het ideaal van den eeuwigen vrede. Mussolini wil dus trachten, het Italiaansche volk tot het uiterste van zijn draagkracht wapenende, en na nu den „rechtvaardigsten oorlog der wereldgeschiedenis" te hebben uit gevochten, den verderen noodzakelyken in zijn oogen ook moreel noodzakelijken oor log aan een volgende generatie over te laten. Dat een man, die weet wat de verschrikkin gen van den oorlog in onzen tjjd reeds zou den zijn, en die moet kunnen vermoeden, hoe veel erger het in de toekomst nog worden zal, op deze wijze die toekomst kan tegemoet zien, is om van te rillen. Men kan niet zeggen, dat Mussolini meer van zijn pessimisme dan van een ideaal uitgaande sprak. Want hoe vaak, en met hoeveel gloed heeft hij den oor log, als moreel bad der naties, verheerlijkt! Maar het is waar, hoe kan men van een volk verlangen, dat het de zwaarste lasten voor zijn strijdvaardigheid draagt, dat zijn be staan zich in het militaire concentreert, als men het den oorlog niet als waarschijnlijkheid in het vooruitzicht stelt. Hoe kan men met ware geestdrift dienen, zooals de Italiaan van zijn achtste tot zijn zestigste jaar moet die nen, als men geen geestdrift gevoelt in het vooruitzicht van den strijd Mussolini's woor den pasten in Mussolini's systeem. Maar wat wil hij met dat systeem? Wie gelooft dat hij tot de zijnen slechts propaganda spreekt, zou zich zelf „met open oogen" bedriegen. Men zou dan blijk geven met een door de feiten reeds gelogenstraft op timisme. Gedragen de dictatoren zich als menschen die hun krasse woorden niet meenen De hervorming van den Volkenbond Dinsdag was het den laatsten dag dat het secretariaat van den Volkenbond nog voor stellen tot hervorming van den Bond in ont vangst kon nemen. Alleen van Frankrijk, Sowjet-Rusland, Argentinië, Uraquay en Nieuw Zeeland zijn voorstellen ontvangen. Nieuw Zeeland stelt voor dat alle staten, leden en niet leden van den Bond onmiddellijk een plebisciet organiseeren over de beide volgende punten; Is het volk bereid autonomisch en onmid dellijk deel te nemen aan sancties, voorzien bij art. 16 van het Volkenbondspact tegen iederen staat, die door den raad of de Volkenbonds vergadering wordt gekenmerkt als een aan valler Moeten in dit geval de legers van de staten onmiddellijk en automatisch ter beschikking van den Volkenbond worden gesteld? Koht, de Noorsche minister van buiten- landsche zaken, heeft den Volkenbond een nota gezonden, waarin het standpunt van Noorwegen ten aanzien van de hervorming van het Volkenbondspact uiteengezet wordt. In deze nota verklaart Koht, dat de vier landen van het Noorden over het belangrijk ste punt eens zijn: de voornaamste taak van den Bond is te voorkomen, dat conflicten uit breken, die tot een oorlog kunnen leiden. Hij stelt voor :1. ontwapening en 2. een meer automatisch in werking treding van de preventieve maatregelen, vervat in de art. 11, 15, 17 en 19 van het pact. Verder stelt hij een permanente ontwapeningsconferentie voor of wel de benoeming van een commissie, waarin van elk land een vertegenwoordiger zitting heeft. Hij wijst eveneens op de nood zakelijkheid van controle op de bewapening. Tenslotte stelt hij voor, internationale con ferenties te houden, voor de belangstelling van oeconomische vraagstukken, zooals stabili satie, de verdeeling der grondstoffen en de koloniale kwesties. De Deensche regeering heeft eveneens door een nota van haar minister van buitenland- sche zaken, Munch, haar voorstellen In zake de hervorming van den Volkenbond Ingediend. Ztj meent, dat op 't oogenblik veranderingen noch noodzakelijk noch wenschelijk zijn en is VANAF 1 SEPTEMBER Den Helder - Wieringermeer - Medemblik - Hoorn- Amsterdam v.v. Vraagt gratis hiervan dienstregeling aan onze chauffeurs en ons kantoor Den Helder, Kanaal- weg 137. Tel. 773. daarom van meening, dat het streven meer gericht moet worden op een zoo goed mogelijk toepassen van de beginselen van den Volken bond, zooals die op het oogenblik luiden. Tevens stelt Denemarken voor de Assemblée over de valuta-kwestie besprekingen te doen voeren. De ziekte. Naar Reuter uit Nice meldt, is Titulescu, wiens gezondheidstoestand aan zijn omgeving eenige zorg baart, nog steeds gedwongen in het hotel te Cap Martin zijn kamer te hou den. Zij toestand is niet veranderd en zijn temperatuur is nog niet gedaald. Protesten van het personeel van verscheidene gezantschappen. Uit Londen wórdt gemeldt, dat in vele Roemeensche gezantschappen in Europa lega tie-secretarissen en militaire attaché's en in twee gevallen zelfs de gezanten hun ontslag bij de regeering hebben aangeboden uit pro test tegen de verwijdering van Titulescu uit de regeering en tevens als bewijs van ver knochtheid aan de buitenlandsche politiek, die Titulescu voorstond. EDEN ONGESTELD. Hij moet eenige dagen in bed blijven. Minister Eden heeft lichte koorts en zijn geneesheer heeft medegedeeld, dat hjj eenige dagen te bed zal moeten blijven. Hij zal dus de kabinetszitting van morgen ochtend niet kunnen bijwonen. Vermoedelijk zal lord Halifax hem vertegenwoordigen. TWEEDE O.Z.BOOTFLOTTIELJE IN DIENST GESTELD. Maandag is te Kiel het tweede onderzee van den Führer den naam „onderzeebootflot- vanden Führer den naam „onderzeebootflot tielje Saltzwedel" draagt. 30 millioen in 1 dag verkocht. Dinsdagnacht zijn aan de weinige postkan toren, die te Londen na middernacht nog ge opend zijn, eenige duizenden nieuwe postze gels verkocht aan verzamelaars en publiek, die de eerste verkrijgbare zegels met het uurstempel I. A.M. aan zich zelf of vrienden en kennissen wilden zenden. Er zijn 300 mil joen nieuwe zegels beschikbaar en dit aantal wordt voldoende geacht voor de behoefte van een week of ten hoogste tien dagen. Na dien tijd zullen, naar reeds gemeld, de nog in voor raad zijnde zegels van Koning George eerst verkocht worden. Reuter meldde Dinsdag nader uit Londen: Zoo groot is vandaag de vraag naar de nieuwe postzegels geweest, dat men ver wacht, dat er vanavond reeds 30 miljoen ver kocht zullen zyn. Ook nieuwe Australische postzegels. Ook Australië gaat nieuwe postzegels uit geven met den beeldenaar van Koning Eduard VIII, die naar uit Canberra gemeld wordt zelf een portret heeft uitgekozen van de serie, die de Australische regeering den koning heeft doen voorleggen. In tegenstelling met den Engelschen zegel vertoont de Australische zegel het gelaat van voren gezien. Dreigende taal van een Japansch generaal. Het incident te Tsjengtoe. Naar het blad Jiji Sjimpo meldt, dringt de directeur van de militaire afdeeling van het ministerie van oorlog, generaal majoor Isa- gai, bij den plaatsvervangenden minister van buitenlandsche zaken, Horloesji, aan op het aannemen van een krachtige houding met be trekking tot het incident van Tsjengtoe en den eisch tot ontbinding van de Kwomintang als aanstichter van dergelijke incidenten. Zoo dit geweigerd mocht worden, zou de Ja- pansche regeering van Nanking toestemming hebben, alle incidenten, waaraan de Kwo- manting schuld heeft, zelf te kunnen regelen. Lloyd George is met zyn zoon Gwilym en zijn dochter Megan uit Londen vertrokken om voor de eerste maal sedert den oorlog e«n bezoek te brengen aan Duitschland. Hij zal de vraagstukken van huisvesting en landbouw in Duitschland bestudeeren en het is mogelijk, dat hij Hitier ontmoeten zal. De Egyptische regeering heeft in de ge beurtenissen in Palestina aanleiding gezien om de bewaking van de Egyptisch-Pales- trjnsche grens te verscherpen. In de zóne van Simai is het aantal kameelruiters ver dubbeld en er wordt druk gepatrouilleerd met gepantserde auto's. KONING GUSTAAF LICHT ONGESTELD. In een Dinsdagavond te Stockholm gepu bliceerd officieus communiqué wordt mede gedeeld, dat de Koning in de afgeloopen week veel last heeft gehad van zenuwpijnen, doch dat zijn toestand geen reden tot ongerustheid geeft. Te Tokio acht men de gevolgen van het incident te Tsjengtoe zoo ernstig, dat een Japansch smaldeel bevel heeft ontvangen de Jang-tse-Kiang tot groote hoogte op te Naar Reuter uit Boekarest meldt, heeft het kabinet Tatarescu besloten arbeidsdienst plicht in te voeren voor de jongelieden van 18 tot 21 jaar. De maatregel strekt er in de eerste plaats toe de studenten te onttrekken aan den invloed van de organisaties van de uiterste rechterzijde, vooral de ijzeren garde, die in de vacanties de jongens in zooge naamde werkkampen verzamelde, waar zij gratis onderdak en voedsel hadden en van politieke propaganda doordrenkt werden. Naar Reuter uit Béhobie (in Frankrijk, aan de Spaansche grens) meldt, is uitgeko men wat men verwachtte en heeft het opper bevel van de opstandelingen, inziende, dat men geen resultaat kon behalen door op te rukken langs den weg naar Irun, die door de militie schitterend wordt verdedigd, artil lerie laten opstellen op de bergtoppen, die Béhobie en Irun beheerschen. Zij hebben met dit geschut een tamelijk heftige voorbereiding ingezet, die ten doel heeft ten eerste de loopgraven van de re- geeringstroepen in elkaar te schieten en het fort San Marcial te verwoesten en ten tweede den weg IrunSan Marchial te bom bardeeren, die een belangrijk verbindingsmid del vormt voor de verdediging van Irun en steeds gebruikt wordt voor het vervoer van levensmiddelen en het zenden van troepen naar de vuurlijn. Van hun kant hebben de verdedigers een krachtig artillerievuur ingezet, dat den sec tor, die de opstandelingen bezet hebben, in sluit. De machinegeweren vormen een waar achtig spervuur om den tegenstander het oprukken te beletten. Men kan zeggen, dat er tusschen Alunda en La Puncha, niets in de posities van de vechtenden is veranderd, doch men kan niet zeggen, wat er zich achter de bergtoppen af speelt. Dynamietopslagplaats getroffen. Tegen den middag heeft een bom een dy namietopslagplaats te Irun getroffen, waar van de ontploffing groote schade heeft aan gericht. De artillerie is nog niet in den aan val gekomen. Havas meldt uit Biriatou, dat na den moorddadigen dag van Dinsdag de strategi sche positie van Punchal zich nog altijd in handen van de regeeringstroepen bevond. Aan weerszijden waren de stellingen maar weinig veranderd, maar de verschansingen van de regeeringstroepen hadden veel te lijden gehad van het zware artillerievuur en waren bjj ge deelten geheel verwoest. De regeeringstroepen bleven hardnekkig weerstand bieden, maar aan den kant van de opstandelingen stonden reserves klaar om aan den strijd deel te ne men en ter zee werden zij door de oorlogs schepen van de opstandelingen belaagd. Groote verliezen bjj Irun. Reuter meldt uit Hendaye: Een blik op het slagveld laat zien, dat de opstandelingen geen profijt hebben getrokken van het hevige bombardement der stellingen van de regeeringstroepen voor Irun, dat Dins dag heeft plaats gehad. De verliezen aan beide zjjden zijn ontzaglijk groot, gesproken wordt van tenminste 1600 dooden en gewonden. Het moreel der regee ringstroepen is buitengewoon goed, hoewel zij er zich van bewust zijn, dat de artillerie, die tegen hen in het veld^ wordt gebracht, sterker is dan de hunne. Naar men zegt, is het moreel der opstandelingen bij lange na niet zoo goed. Terechtstellingen te Madrid. De „Morning Post" publiceert mededeelin- gen van een ooggetuige over de terechtstelling van 27 leidende Spaansche personen door de marxistische militie te Madrid. Deze oogge tuige was een van de 2000 politieke gevange nen, die tezamen met een groot aantal mis dadigers in de z.g. modelgevangenis te Ma drid was opgesloten en later wist te ont vluchten. Op 22 Augustus, zoo vertelde hij, werden alle gevangenen van de Roode Militie naar de binnenplaats gebracht. Bij het vallen van de duisternis bezette de militie de daken rondom de binnenplaats en opende van alle zyden het vuur op de ongelukkigen, van wie er negen onmiddellijk werden gedood en meer dan 20 zwaar gewond. Na vijf minuten werd het vuren gestaakt. Den volgenden morgen wer den 27 vooraanstaande politieke gevangenen gefusileerd. Nadat gisteren de ochtend in volkomen rust was verstreken, openden de opstandelingen plotseling om 1 uur des middags een krachtig vuur van de infanterie, mitrailleurs en hand granaten op de regeeringsinstellingen, welke van het oude fort San Marcial omlaag naar de grensrivier Bidassao loopen. Ongeveer een half uur later vielen zy, uit het Zuiden komende, de laatste hoogten van Irun in stormloop aanf om half drie kon men van den Franschen oever der Bidassao de rood-geel-roode kleuren, da vlag der troepen van Franco, van deze hoogten zien waaien. Terwijl de te hulp geroepen versterkingen der regeeringstroepen er de voorkeur aan gaven, halverwege terug te keeren, verplaatste da artillerie van Fontarable het vuur belangrijk naar achteren en bestookte de naar Irun lei» dende helling, teneinde een verder oprukken der opstandelingen te voorkomen. Opvallend was in dit stadium van den strijd het volkomen afwezig blijven van luchtstrijd krachten aan beide zijden, evenals de zuinig» heid, waarmede aanvallers en verdedigers van hun munitie gebruik maakten. Even over vier uur werd een afdeeling op standelingen, ter sterkte van ongeveer 60 man, op de zoo juist veroverde hoogte zichtbaar. Met de rood-geel-roode vlag aan het hoofd, storm den zij de helling af naar de eerste stelling der regeeringstroepen, welke iets boven Behobig lag. Van San Marcial uit werden de aanvallers met een hevig machinegeweervuur bestookt, hetgeen hun stormloop echter niet stuitte. En kele minuten later hadden zij de stelling be« reikt, die door de regeeringstroepen reeds waa verlaten. Op hetzelfde oogenblik, waarop""dg vlag op de borstwering van de loopgraaf ge plant werd, sloegen vier granaten voor de stel» ling in, echter zonder schade aan te richten, Intusschen trokken zich op de uitgangstel» ling verdere versterkingen samen, benevens nieuwe stormafdeelingen, welke tot taak heb» ben de bergopwaarts op dezelfde keten liggen» de stellingen 3 en 4 aan te vallen. De artillerig der regeeringstroepen vuurde onophoudelijk. Tegen vijf uur was uit de richting van den straatweg van Behobie naar Irun buitenge» woon hevig infanterie- en machinegeweervuut te hooren. Later werd vernomen, dat de Marokkaan» sche troepen Behobie zijn binnengerukt en in handgemeen zyn geraakt met de verdedigers in de straten. Tevoren hebben vrouwen, kin» deren en grijsaards de stad verlaten over dg Fransche grens. Ook verscheidene manschap» pen van de regeeringstroepen hebben de grens overschreden. Fransche gendarmes zrjn gezon» den om de mannen, die Fransch Behobie bin nenkomen, onmiddellijk te ontwapenen. Ook La Puncha is ingenomen. De regeeringstroepen strijden dapper, doch de toestand schijnt hopeloos voor hen te worden en men vraagt zich af hoelang zij het nog zullen uithouden. Zy worden ge- j steund door een pantsertrein, uit welke trein onophoudelijk op de opstandelingen J wordt geschoten. Een troep volksfront- j militie trachtte een berg voor La Puncha I FEUILLETON UIT HET ENGELSCH DOOR .84 „Alles is voor het vertrek gereed," deelde de abt nogmaals mee. „Dan vader..." Forsyth viel, zooals gewoonte en beleefd heid eischten op de knieën en de anderen Volgden zijn voorbeeld. De abt schonk hen Zijn zegen en Dick Forsyth overwoog dat, Rl was hij dan geen Boeddhist, de zegening van een goedhartigen ouden man hem zeker geen schade zou berokkenen! „Dit is Uw weg," vervolgde de abt, toen Ze weer opgestaan waren en de deur, die Zij tevoren reeds hadden opgemerkt, geopend had. „Een van mijn monniken zal U tot gids «trekken." Na nogmaals hun dankbaarheid te hebben hitgesproken gingen ze door de deur en kwa- hien in een kleinen tuin, waar zij den stoel Vonden met den langen monnik wachtende er haast. Kathleen stapte in, Ching en Forsyth heschen den stoel op hun schouders en met laatste wuiven naar den hulpvaardigen ftbt, die nog aan den uitgang van zijn rots- Woier stond, zetten zy hun vlucht voort XXII. De weg naar Yunnan. De halve maan scheen helder op de door den regen schoon gewasschen heuvelen. Met uitzondering van enkele stoompluimen, die nog tusschen de boomen hingen, was de mist opgetrokken en konden zij vrij goed hun weg zien. De kleine tuin vormde een deel van een grooteren, welken zij eveneens passeerden en die op een klein plateau gelegen was. Dat sta ken zij over en daalden vervolgens een lange wenteltrap af, die zich langs den wand van een heuvel draaide. Beneden vonden zij een geplaveid pad, gingen door een poort in den kloostermuur en kwamen, rechts afslaand, op een ander pad. De monnik, die zich tot het geven van enkele karige aanwijzingen be paalde, wandelde voor hen uit en na onge veer een halve mijl, liep het pad op een bree- deren weg uit, die naar een zadel in de heu velen voerde. Toen stond hun gids stil. „De weg naar Yunnan," deelde hij mede, naar het zadel wijzend en zonder verder een woord te spreken keerde hij zich om en keer de met vlugge passen naar het klooster terug. Moeizaam worstelden de vluchtelingen voort langs een der slechtste wegen ter wereld, die bovendien glibberig was van den regen. Herhaaldelijk moesten zij trappen klim men en hoewel de paar uur slaap in het klooster hen wonderlijk verfrischt hadden, begon het zweet van hun inspanning te ge tuigen. Het dal bleek verder af dan het hun in het maanlicht toegeschenen had en toen zy het eindelijk bereikten begon het boven de heuveltoppen reeds te schemeren. Er stond een straffe wind, die hun bezweete lichamen koud maakte tot op het merg. Ching's gezicht was smalletjes en vertrokken van vermoeie nis. Dat hij vol zou houden tot hij er bij neerviel, daaraan twijfelde Forsyth geen oogenblik, maar het was niet wenschelijk, dat het zoover zou komen, en toen zij een klein bosch aantroffen liet hij halt houden. „Ochtendrust, Ching!" „Ik heel blij," verklaarde de Chinees met een zucht. „Wij zullen het bosch ingaan en een vuur tje aanleggen. Een slok thee zal ons geen kwaad doen." Zij zochten een beschutte plek, maakten vuur, vonden een bron en terwijl het thee water warm werd, beklommen Forsyth en Kathleen den heuvel om de omgeving te ver kennen. Boven de heuveltoppen begon het licht te worden. „Denk je, dat Ah Yeo en de soldaten ons zullen volgen, Dick?" vroeg het meisje na dat ze enkele minuten zwijgend om zich heen hadden gekeken. „Niet als onze vriend de abt het kan ver hinderen, en in elk geval den eersten tyd nog niet. Zij zullen denken, dat wjj door het on weer zijn opgehouden en in de veronderstel ling dat wij naar een schuilplaats gedreven zyn, tijd verliezen met het afzoeken van de heuvels in de richting vanwaar we gekomen zyn. Het eenige werkelijke gevaar is, dat Ah Yeo de voorzorg zou kunnen nemen een paar soldaten langs dit pad vooruit te stu ren, maar het heeft geen nut je druk te maken over moeilijkheden die er nog niet zijn." „Neen," antwoordde Kathleen, toen na een poos merkte zij peinzend op: „Die abt is een oude schat!" „Ja, het is een brave kerel," viel de dokter haar bjj. „En geen vriend van Li Weng-Ho, hy zal alles doen wat in zijn vermogen is om de achtervolging te verhinderen of in elk ge val op te houden. En als we maar eerst de grens naar Yun nan gepasseerd zijn, zijn we er al een hoop beter aan toe; dan bevinden we ons buiten het rechtsgebied van den mandarijn. „Daar zal hij zich niets van aantrekken," meende het meisje. „Maar de andere gouverneur heeft ook iets te zeggen en die zal zich niet iedere schurkerij laten aanleunen, omdat hij de ver antwoordelijkheid draagt. In een andere pro vincie heeft het woord van Li Weng-Ho bo vendien niet de macht die het hier heeft. Daar kan hjj de bevolking niet dwingen zijn zin te doen, of haar openlijk tegen ons op hitsen. Ook kan hij daar zijn proclamaties niet laten aanplakken en dat scheelt een stuk! En tenslotte... net zooals gisterenavond toen we tegen dat klooster aanliepen, het geluk spreekt ook een woordje mee..." Ching's roep deed hem het gesprek af breken. „Dokter Forsyth, Missie Barrington!" Zij daalden af van het vuur om hun deel te genieten van de warme thee en het een voudige ontbijt en toen het op was, baadde de wereld om hen heen, zich in den helderen gloed van de morgenzon. Verfrischt en op gewekt trokken zij weer op weg, terwijl Kathleen, om de zware taak van haar met gezellen te verlichten, nu liep. Een paar uur ging het bergafwaarts, zon der dat ze iemand tegenkwamen of iets van achtervolging bespeurden. Eindelijk in een der bochten van een kronkelpad vernamen zfl het getinkel van belletjes. „Wat is dat, Ching?" „Muilezels! Komen dezen kant op. Beter verstoppen, dan kunnen de lui niet aan Ah Yeo zeggen, dat zij ons hebben gezien." Een opening in het kreupelhout bleek een geschikte schuilplaats voor hen en den stoel, en juist hadden zy zich achter het gebladerte verborgen, toen de eerste van een reeks zwaar beladen muildieren, de ruwe zig-zag trappen beklom, die op dat punt den weg vormden. Zij kwamen slechts langzaam voor uit op den stijgenden gladden trappenweg: koelies sloegen hen met bamboestokken, en telkens als zij een trede namen twinkelden de belletjes. De lange karavaan, dertig dieren in totaal, die koper, zout en steenkool vervoerde voor de handelaars in de naburige provincie, ging voorbij en zij wachtten stilzwijgend af, tot de laatste der arme uitgemergelde dieren voor wier rekening het vrachtvervoer kwam in dit primitieve oord zonder spoorwegen of andere moderne verbindingsmiddelen, uit het gezicht was, en vervolgenden toen opnieuw hun tocht. Ze spraken niet veel, maar op een gege ven oogenblik keerde Kathleen die nog steeds vooraan liep, zich om, om een opmerking te maken. De woorden kwamen echter niet over haar lippen, want een gespleten steen, losgewoeld door den regen en door de muildierkaravaan, schoot onverwachts onder haar voet weg en met een gil vloog ze voorover en rolde de trappen af. Verschrikt zette Forsyth den draagstoel neer en rende naar haar toe. Haar val was gelukkig gestuit maar toen hij bij haar kwam, vreesde hij reeds b(j den eersten oogopslag, dat zij er niet geheel ongedeerd afgekomen was, want ze zag heel bleek en in haar oogen stonden tranen van pijn. „Wat is er? Je hebt je pijn gedaan, liefste. Waar?" „Het is mijn voet. Ik heb een gevoel alsof ik mijn enkel gebroken heb." „Zoo erg zal het wel niet zyn, hoop ik," sprak hij met voorgewende luchtigheid. „PrO« beer eens of je staan kunt?" Hij hielp haar overeind, maar toen zij deyj bezeerden voet neerzette ontsnapte haar een scherpe kreet. „Ik moet meteen onderzoeken," Forsyth ging op een der treden zitten, trok haar schoen uit en betastte voorzichtig den pijn» ljjken enkel. „Is hij gebroken?" vroeg het meisje, in» eenkrimpend bij de aanraking. „Neen," stelde hij haar na eenige oogen» blikken gerust. „Maar hij is leelijk verstuikt Ik zal hem verbinden." Hij riep Ching, gaf dezen orders te pro» beeren wat water te krijgen, en toen de Chi» nees met de volle pan terugkwam, wat in enkele minuten gebeurde, maakte de dokteï met behulp van linnen, dat hij uit den bin» nenkant van zijn jas scheurde een waterver- band. „Nu in den stoel," riep hij opgewekt toen hij klaar was. „Kan ik niet loopen, Dick?" „De eerste dagen niet Mijn voorgevoel bi zake den stoel blijkt dus achteraf niet be» driegelijk te zijn geweest. Maar maak je niet ongerust kindlief; we komen best door al dig wederwaardigheden heen." Zrjn toon klonk optimistisch genoeg, hoe» wel hij heel goed besefte, dat dit ongeval in menig opzicht een handicap zou blijken tg zijn. Juist had hij Kathleen zoo comfortabel a!8 het kon in den stoel geïnstalleerd, toen een waarschuwend „pst" van den Chinees hent deed opkijken. (Wordt vervolgd. 1 J

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 1