Buitenlandsch Overzicht.
f
m
HAAS BOOG-AZIJN
ÊTX
A
BAYERI
CHINA
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA y
De Italianen in
Abessinië.
„Koa IW« VMj-
7803
EERSTE BLAD
DONDERDAG 10 SEPTEMBER 1936
64ste JAARGANG
Wanneer U iets koopt,
Italië en de Volkenbond.
Een beroep van den negus
op de wereld.
N.V. WACO Autobusdiensten
uitgebreide Dienstregeling
De stakingen.
Geen aanspraken op voormalige
Duitsche gebieden.
Koning Eduard te Weenen.
Toenemende moeilijkheden
van de Fransche
regeering.
De stakingsbeweging breidt zich
weer uit.
De staking te Marseille.
De werkloosheid in de Ver. Staten.
Hoe Mussolini tot 8 millioen man
komt.
Baldwin moet rust nemen.
Een rede met belangrijke
politieke kanten.
EEN
IN
B E N B O LT
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3—0. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, f 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËNs
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Als koning Eduard met vacantie gaatdoet hij zaken.
Italië zoekt terugkeer tot de internationale samenwerking.
Als koning
Edward reist
Koning Eduard, eer
der Prince Charming,
heeft de voor zijn land
verdienstelijke gewoonte
gehad, zijn plezierreizen
te benutten ten voordeele van zijn land, door
zakelijke relaties aan te knoopen, waardoor
hij den naam kreeg van den besten handels
reiziger van Engeland.
Hij was trotsch op dien titel, zegt de N. R.
Crt., en hij heeft er steeds naar gestreefd dien
waardig te blijven. De taak, welke daardoor
op hem rustte, paste voor het overige goed
bij zijn geaardheid en levenswijze. Geen huise
lijke haard maakte voor hem het reizen en
trekken naar verre landen tot een opoffering.
Hij was veel onderweg en hij wist zich overal
vrienden en vriendinnen te maken.
Nu is „Prince Charming" koning geworden.
Zijn oude gewoonte van het bezoeken van
vreemde landen heeft hij daarom niet opge
geven. Weer is hij op reis, op een vacantiereis
heet het. Het is in overeenstemming met zijn
aard weer, dat hij die reis doet op voor
Engelsche koningen heel ongewone manier.
Ten eerste maakt hij gebruik van gastvrij
heid, die hem op een particulier jacht is aan
geboden. En dan legt hij, ook in het publiek,
zijn oude ongedwongenheid nog heelemaal niet
af. Men ziet foto's van hem, den eindeloos
gefotografeerde, in een sportdracht, die ver
der van statige kleeding verwijderd is dan
het ongedwongenste tenue, waarin koningen
zich totnogtoe hebben laten afbeelden. Koning
Eduard VIII wenscht een belangrijk deel van
de vrijheid te behouden, die hij als kroonprins
heeft weten te genieten.
Wat zijn taak op deze reis is geweest, blijkt
Uit twee korte berichten in het ochtendblad.
„Bij zijn vertrek uit Stamboel heeft koning
Eduard Ataturk uitgenoodigd naar Londen te
komen. Deze verklaarde, dit steeds te hebben
gewenscht." Dit was het resultaat van zijn be
sprekingen met den Ghazi. Dat men de betee-
kenis daarvan niet moet onderschatten, blijkt
Uit het tweede bericht: „Voor zijn vertrek
haar Sofia heeft koning Eduard een onder
houd gehad met Ataturk, die den Koning er
van in kennis stelde, dat de eerste minister,
Ismet Inönu, zich zonder verwijl naar Londen
zal begeven." Hieruit blijkt, dat men spij
kers met koppen geslagen heeft. Door de ont
moeting van de twee staatshoofden zijn de
betrekkingen tusschen Engeland en Turkije
blijkbaar een stuk vooruitgeloopen.
Daarna heeft koning Eduard van zijn terug-
Zeis over land gebruik gemaakt om koning
Boris van Bulgarije, en den regent van Zuid-
Slavië te ontmoeten. Op het oogenblik houdt
hü zich te Weenen op.
Engeland is op het oogenblik de vriend van
•Turkije. Het Italiaansche imperialisme heeft
deze belangrijke politieke verschuiving be
vorderd, zoo niet zelfs veroorzaakt. Eens heeft
Mussolini van zijn plannen tot expansie naar
Klein-Azië geen geheim gemaakt. Later is hij
daarvan terug gekomen, toen de onmogelijk
heid ervan duidelijk was geworden. Maar de
Turken vertrouwen hem niet. En tegenwoor
dig zien zij in Engeland hun natuurlijken be
schermer. In Engeland heeft men de poli
tieke en militaire beteekenis van Turkije
leeren beseffen. De oorlog was in dezen een
harde les. Duitschland kon zich handhaven,
Zoolang de verbinding met Turkije in orde
bleef. En zonder Turkije had Duitschland den
oorlog nooit zoo lang kunnen volhouden. Een
nieuwe les voor Engeland is toen de nederlaag
van de Grieken geweest. Turkije werd nog een
te geduchtere macht door zijn vriendschap
met Rusland.
In opmerkelijk contact komt Engeland op
deze wijze met Rusland zegt het blad.
Want Turkije zal, om nieuwe vriendschap
met Engeland, zijn intieme samenwerking
met de Sowjet niet prijsgeven.
Italië en de
Internationale
samenwerking
De Parijsche bladen
bespreken het| bezoek
van den secretaris-gene
raal van den Volken
bond, Avenol, aan Rome.
Mevr. Tabouis, schrijft
in 1'Oeuvre, dat de besprekingen van Avenol
ten doel hebben, de tegenwoordigheid van
Italië in de komende Volkenbondsvergadering
te Genève vast te leggen.
De Italiaansche minister van buitenland-
sche zaken zou Avenol twee voorwaarden
gesteld hebben. In de eerste plaats mag de
Abessijnsche delegatie niet toegelaten wor
den, noch zal er sprake zijn van één kwesie
met betrekking tot Abessinië.
Het zou dus noodzakelijk zijn, dat de groote
mogendheden, indien zij Italië naar Genève
willen hebben, het onderling eens werden, dat
de commissie die de volmachten verifieert, de
aanspraken van Abessinië niet sterk genoeg
acht om den negus toe te staan vertegen
woordigers naar Genève te zenden.
De volgende Italiaansche voorwaarde is,
dat de kwestie van de hervorming van den
Volkenbond in de komende Volkenbondsver
gadering niet zal worden opgeworpen.
Mussolini zou van meening zijn, dat deze
kwestie niet in behandeling kan worden ge
nomen vóór de conferentie van vijf, die de
hoop laat, dat Duitschland terug zal keeren
naar Genève. En inzake de hervorming van
den Volkenbond moet niets ondernomen wor
den vóór de tegenwoordigheid van Duitsch
land te Genève. Tenslotte zou Italië verzocht
hebben het verbod aan de Ialiaansche jour
nalisten, die te Genève schandaal hebben ge
mankt, om naar Genève te komen, op te
heffen.
De Matin brengt het bezoek van Avenol
aan Rome in verband met dat van generaal
Rydz-Smigly aan Venetië. Deze twee gebeur-
dan onderzoekt U en over
tuigt U zich van de goe
de kwaliteit. Zoudt U bij
een geneesmiddel minder
zorgvuldig tewerk gaan?
Onderzoekt ook hier pre
cies, door op het Bayer-
kruis te letten, dat echt
heid en goede hoedanig
heid der Aspirin-tabletten
garandeert.
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a tO ets.
tenissen wijzen op een zekeren terugkeer van
Italië in de internationale samenwerking.
Naar het schijnt zouden de besprekingen,
die te Venetië tusschen Rydz-Smigly en den
Intaliaanschen onderstaats-secretaris van
buitenlandsche zaken gehouden werden, gis
teren worden hervat. Zij zouden voornamelijk
ten doel hebben na te gaan op welke voor
waarden Italië een doeltreffende samenwer
king met den Volkenbond zou kunnen hervat
ten.
Waarschijnlijk niet vóór October
terug in Downingstreet.
De eerste minister Baldwin, wiens gezond
heidstoestand aanzienlijk is verbeterd door
zijn verblijf buiten Londen, heeft den raad
ontvangen van zijn geneesheer, dit verblijf nog
te verlengen. Hij zal evenwel in nauw con
tact blijven met zijn medewerkers inzake be
langrijke kwesties.
Men verwacht niet, dat hij vóór October
naar Downingstreet zal terugkeeren. Naar
vernomen wordt, heeft Baldwin aan Neville
Chamberlain verzocht hem te vervangen op
de groote vergadering van de conservatieve
partij te Margate op 2 October a.s. en waar
de minister-president de voornaamste spreker
zou zijn.
De operaties worden voortgezet.
De diplomatieke redacteur van het agent
schap Stefani meldt, dat een uit Addis Abeba
vertrokken gemotoriseerde colonne, versterkt
met troepen inboorlingen onder bevel van ras
Hailoe, in het plaatsje Ambo, op ongeveer
90 K.M. ten Westen van Addis Abeba is aan
gekomen. Hiermede zijn de politie-operaties
hervat, na eenigen tijd afgebroken te zijn ge
weest, als gevolg van de tropische regens,
waarvan het einde in de laatste helft van
September verwacht kan worden. De expeditie
waaraan nog meer troepen zullen deelnemen,
zal verder naar het Westen trekken en Ita
liaansche garnizoenen vestigen te Gore, Gam-
bela en in het merengebied.
De Italiaansche verliezen.
Blijkens de jongste statistieken, zijn in het
tijdvak van 1 tot 31 Augustus, bij verken
ningstochten en politie-operaties in Abessinië
22 Italianen gedood, vijf overleden aan ver
wondingen, tijdens de gevechten opgeloopen
en 189 aan ziekten of ongevallen, in totaal dus
216. Alles bij elkaar zijn derhalve in de periode
van 1 Januari 1935 tot 31 Augustus 1936 in
Abessinië 2991 Italianen om het leven geko
men.
De negus van Abessinië heeft gisteren een
beroep op de wereld voor vrede en recht
vaardigheid jegens Abessinië gepubliceerd
naar aanleiding van de aanstaande Volken
bondsvergadering. Hij zegt, dat meer dan
tweederde van zijn land nog niet door de Ita
lianen bezet is en dat de voorloopige regee
ring normaal functionneert in West-Abes-
sinië. „Onze betrekkingen met de vreemde
mogendheden en onze verbinding met den
Volkenbond als staat-lid gaan normaal voort.
Oorlog en oorlogsgeruchten houden de aan
dacht der regeeringen en volken bezig, maar
de wereld snakt meer dan ooit naar vrede
en recht. Aan vrede en recht heeft ook Abes
sinië zoozeer behoefte en wij blijven een be
roep doen op de naties, die borg zijn voor de
onafhankelijkheid van Abessinië, om hun ver
plichtingen na te komen.
VANAF 1 SEPTEMBER
Den Helder - Wieringermeer- Medemblik - Hoorn-
Amsterdam v.v.
Vraagt gratis hiervan dienstregeling aan onze
chauffeurs en ons kantoor Den Helder, Kanaal-
weg 137. Tel. 773.
Reuter meldt nader:
Om ernstige incidenten te vermijden heb
ben de arbeiders, die de prefectuur bezet
hielden er in toegestemd het gebouw te ont
ruimen. Pierre Michelin, de industrieel,
heeft persoonlijk de arbeiders verzocht hier
toe over te gaan.
Gisteravond om zeven uur toen talrijke
arbeiders die lid zijn van de bij de C.G.T.
aangesloten vakvereenigingen zich voor de
prefectuur hadden verzameld, vreesde men
een nieuwe aanval op het gebouw, te meer
daar de politie slechts een geringe macht op
de been had kunnen brengen.
De kans op een algemeene staking te Cler-
mont Ferrand is overigens grooter geworden.
De besprekingen tusschen de vertegenwoor
digers uit de beide kampen van de arbei
ders zijn rustig verloopen. De fabrieken van
Michelin blijven bezet.
De leiders van de niet bij de C.G.T. aan
gesloten vakvereenigingen hebben meege
deeld dat van hen geen initiatief is uitge
gaan tot bezetting van de prefectuur.
De personen, die gistermiddag gewond wer
den zijn er geen van allen ernstig aan toe.
Het aantal stakers tot 100,000
gestegen.
Door de nieuwe stakingen te Marseille
in de metaalfabrieken en in Rijssel in de
textielindustrie, is het totale aantal der
stakers tot ongeveer 100.000 gestegen.
Geen van deze stakingen draagt volgens
Havas, een politiek karakter. Het gaat om
conflicten tusschen de werkgevers en de ar
beiders over de toepassing van de collectieve
arbeidsovereenkomsten.
De havenwerkers van le Havre hebben gis
teren het werk neergelegd. Hierdoor ligt het
geheele verkeer in de haven stil.
Verklaring van dr. Van Broekhuyzen.
Dr. van Broekhuyzen, Zuid-Afrikaansch ge
zant in België en Nederland, heeft te Ant
werpen een verklaring afgelegd, over 't kolo
niale vraagstuk. De gezant zeide o.a., dat de
Zuid-Afrikaansche Unie er niet aan denkt,
vroegere Duitsche koloniën die onder mandaat
van den Volkenbond staan, te naasten en in
ruil daarvoor toe te staan, dat Duitschland
zich zekere gedeelten van Belgisch Congo zou
toeëigenen.
Groot-Brittannië, noch de Zuid-Afrikaan
sche Unie denken eraan rechtstreeks met
Duitschland te onderhandelen over de terug
gave van Oost- of Zuid-West-Afrika. Deze ge
bieden immers, die onder mandaat staan, han
gen af van den Volkenbond, die alleen erover
kan beschikken.
(H.bl.).
Koning Eduard is Dinsdagmiddag even over
eenen te Weenen aangekomen. Hij werd ont
vangen door den Oostenrijkschen minister van
buitenlandsche zaken, dr. Schmidt en den
Britschen gezant.
De koning heeft onder den naam hertog van
Manchester zijn intrek in hotel Britstol ge
nomen.
Koning Eduard zal prof. Heinrieh Neumann,
den beroemden oor-specialist consulteeren.
Verleden jaar reeds heeft de koning zich, toen
hij last had van een ooraandoening, door
Neumann laten behandelen. Toen is den
Koning geadviseerd zich over een jaar nog
eens te laten onderzoeken.
De Parijsche correspondent van de Nw. Rt.
Crt., telefoneerde Dinsdagavond aan zijn blad:
In vele steden vlamt de stakingsbeweging
weer op. Dit komt den socialisten slecht te
pas. Zij waren al niet ingenomen met de neer
legging van den arbeid gedurende een uur in
de metaalfabrieken gisteren als protest tegen
de houding van de regeering inzake den bur
geroorlog in Spanje, ten voordeele van een in
menging ten behoeve van de regeeringspartij.
Het is een feit, dat vele arbeiders van deze
wilde actie niet gediend zijn. Deze ordelijke
elementen kunnen niet tegen de anderen op.
De laatste voelen zich gesteund door het alge
meene verbond van den arbeid (C.G.T.) en
indirect door de regeering.
De druk van de C.G.T. op het uitvoerend ge
zag bleef sinds de komst van het nieuwe be
wind toenemen. Dit aanzetten van de duim
schroeven dreigt Blum op den duur ondragelijk
te worden. Zondag zei hij te zullen aftreden
als de vakbond zich tegen hem keert.
Intusschen is in alle metaalfabrieken van
Marseille de staking uitgeroepen en bezetten
te Clermont Ferrand tweeduizend niet tot het
algemeene verbond behoorende arbeiders en
bedienden de prefectuur uit protest tegen de
bezetting van de Michelinfabriek door 7000 ar
beiders.
In deze omstandigheden kan de heropening
van de Kamers vervroegd worden. Het is mo
gelijk dat Blum er de voorkeur aan geeft het
parlement te laten beslissen, inzake het ge
schil met de syndicalisten en communisten.
De prefectuur ontruimd.
Als resultaat van Dinsdagmiddag gehouden
besprekingen hebben de arbeiders, die het ge
bouw van de prefectuur hebben bezet, dit ge
bouw Dinsdagavond om half acht ontruimd.
Dit geschiedde zonder incidenten, daar de
politie maatregelen had genomen om te ver
hinderen dat de beide groepen arbeiders met
elkander in aanraking zouden kunnen komen.
Uitbreiding tot de automobiel- en
vliegtuigindustrie.
De Dinsdagmorgen in de metaalindustrie in
en om Marseille uitgebroken staking heeft zich
uitgebreid tot de automobiel- en vliegtuig
industrie.
Onderhandelingen tusschen werkgevers en
werknemers zijn geopend.
De arbeiders hebben een vergadering ge
houden in de arbeidsbeurs om zich over hun
houding te beraden.
Dinsdagavond laat meldde Reuter uit Mar
seille dat de staking zich nog steeds uitbreidt.
Het aantal stakers bedraagt 6000.
Een millioen minder werkloozen dan
verleden jaar.
De Amerikaansche minister van arbeid,
mevr. Perkins, die ter gelegenheid van de
„Labour day" te Washington een rede heeft
gehouden, verklaarde o.a., dat sedert den vori-
gen labour day een millioen mannen en vrou
wen weer werk hadden gevonden in de parti
culiere industrieën.
Naar aanleiding van de mededeeling van
Mussolini te Avellino gedaan dat Italië zoo
noodig 8 millioen man zou kunnen mobilisee-
ren schrijft de Messagero, dat de berekening
van den duce gebaseerd is op 35 lichtingen
van geoefende manschappen van 21 tot 55
jaar, met inbegrip van de lichting, welke op
dat oogenblik onder de wapens zou zijn.
De duce heeft volgens het blad dan nog
geen rekening gehouden met een reserve van
drie lichtingen, n.L van de jonge mannen van
18, 19 en 20 jaar, in het geheel 1 millioen man,
die reeds ten deele geoefend zijn.
De besprekingen tusschen Avenol
en Ciano.
In een officieel communiqué, dat verstrekt
is na afloop van het onderhoud tusschen
Avenol en Ciano, staat, dat het onderhoud
langdurig was en van hartelijken aard. Ciano
zou gisteravond een diner aanbieden. In
officieele kringen verzekert men, dat de
eenige voorwaarde van Italië voor deelneming
aan de komende Volkenbondsvergadering is,
dat Abessinië niet zal deelnemen. Naar het
schijnt is deze kwestie onderwerp geweest
van de besprekingen tusschen Avenol en
Ciano, alsmede de kwestie van de procedure.
Verder zijn algemeene Europeesche vraag
stukken ter sprake gekomen, in het bijzonder
de organisatie van conferentie van vijf.
Van den candidaat-president der
Ver. Staten.
In een rede voor het Amerikaansche legioen
te Wichita (Kansas) ter gelegenheid van het
feest van den arbeid, heeft gouverneur Lan-
don, de Republikeinsche candidaat voor het
presidentschap op het radicale antagonisme
gewezen, dat zich in Amerika openbaarde en
een beroep gedaan op de oudstrijders om tegen
wie beweging te strijden.
Landon betreurde de scheuring, die dreigt
in de Amerikaansche arbeidersfederatie en
drong vervolgens aan op samenwerking bij da
verdediging van den vrede, waarbij hij zeide,
dat „door een verstandige wetgeving veel te
doen was om het gevaar om meegesleept ta
worden in een oorlog, die ons niet werkelijk
aangaat, kleiner te maken."
Politieke waarnemers achten de rede van
Landon van groote beteekenis en wel om dria
redenen:
1. Eenige couranten, die de New Deal
voorstaan, beschuldigen gouverneur Landon
en den president van het Republikeinsch
comité van anti-semietisme.
2. Volgens zekere inlichtingen sympathi-
seeft president Roosevelt met John Lewis,
den leider van de uit de arbeidersfederatia
gestooten vakvereenigingen, terwijl de ver
klaring van Landon er op zou wijzen, dat deza
William Green, den president van de federatie
steunt.
3. De toespeling van Landon op een „ver
standige vredespolitiek" en een wetgeving ten
gunste van den vrede is een antwoord aan da
New Deal menschen, die Roosevelt's vredes
politiek voorstaan.
FEU ILLETON
UIT HET ENGELSCH
DOOR
37
„Hij is niet bang voor pijn," bracht Ching
het antwoord van den heuvelbewoner over.
„Hij is veel banger dat iemand van het dorp
hem vindt en zal hem dooden, wanneer rij hem
kis een van de roovers herkennen. Hij zegt
dat op den weg, bij de rivier waar we langs
moeten, een boschje is waar de lui uit het
dorp nooit komen, want daar wonen duivels
heweren ze. Hij gelooft er niet aan en de
duivels kunnen hem minder schelen dan de
dorpelingen. Hij vraagt of wij hem daarheen
.Willen brengen."
„We zullen het doen als we de plaats
hunnen vinden."
„Hij heeft oogen als een kat," wist Ching
te berichten. „Ziet in het donker, weet u?"
„Dan moest een van ons hem maar op den
nemen. We kunnen hem misschien niet
dragen aan beenen en schouders."
„In orde," verklaarde de Chinees. „Ik hem
dragen net als een klein kind."
Maar deze toevoeging was wel wat opti
mistisch. Slechts met de grootste inspanning
kregen ze den roover op Ching's breeden rug
er> wat die pogingen voor pijn veroorzaakten,
bewees het trommelvuur van zuchten en
grommen van de rijde van den patiënt. Maar
toen hij zat, of beter gezegd hing, scheen het
vrij goed te gaan, en hg overleefde den tocht,
die bij twee blanken zeker voor een van beide
slachtoffers den dood zou hebben beteekend.
Toen zij het bosch bereikten waarover de
man gesproken had, deed Forsyth al het
mogelijk om het hem gemakkelijk te maken
en de gewonde toonde zich daarvoor uiter
mate dankbaar.
Op het oogenblik dat de dokter en zijn
metgezel vertrokken, riep de heuvelbewoner
iets tegen Ching, die onmiddellijk twee woor
den een paar maal bij zichzelf herhaalde.
„Nang Miao! Nang Miao!"
„Wat is dat, Ching?" vroeg de dokter.
„Naam van de hemelsche bloem van den
roover!" berichtte Ching kort.
Terwijl ze hun weg vervolgden langs de
bruisende rivier waren de mannen ieder bezig
met hun eigen gedachten. Forsyth, hoewel
bezwaard over Kathleen's nieuwe avontuur,
was overtuigd, dat ze voorloopig veiliger was
in de handen der struikroovers dan in die van
Ah Yeo, omdat de tocht naar Pi-Chow er
door vertraagd werd. De roovers wisten niets
van zijn of Ching's bestaan en een reddings
poging was wel het laatste wat zij verwach
ten, hetgeen hun taak aanmerkelijk ver
lichtte.
Na ruim anderhalf uur kondigde Ching, die
voorop liep, aan: „Brug" en hij liet er op
volgen: „Die vent geen leugenaar!"
XXV.
Om den losprijs.
In „De herberg van den Altijddurenden
Voorspoed" was Kathleen uit haar slaap ge
wekt door het geluid van vechten aan de
andere zijde van het schot, dat de kamer in
tweeën deelde. Iets vermoedende van wat
daar gaande was, ging ze overeind zitten,
angstig luisterend. Het gedruisch nam toe,
toen hoorde zij een geritsel van voetstappen,
en plotseling werd ze, uit de duisternis door
handen aangegrepen.
Toen die haar beetpakten gilde ze het uit,
maar onmiddellijk werd haar een hand voor
den mond geduwd en ofschoon zij zich uit
alle macht verweerde, was ze hulpeloos in de
onweerstaanbare omklemming.
Toen voelde ze dat ze over iemands schou
der werd gegooid en hoewel half bezwijmd,
wist rij, dat ze uit de herbergkamer gedragen
werd. Zij trachtte nogmaals te schreeuwen,
maar een andere hand stopte een zijden prop
in haar mond en voor ze die verwijderd had,
werd zij de ladderachtige trap afgedragen
naar de kamer beneden, waar zij op een stoel
gezet werd
De eigenaar van de herberg was nergens
te zien, maar in het licht van de lamp stond
Ah Yeo. Toen Kathleen's blik op hem viel
maakte een doffe wanhoop zich van haar
meester. De secretaris van rijn kant keek
haar aan met een kwaadaardigen glimlach
en met sarcastische minzaamheid sprak hij:
„Edele dame, ik ben gekomen om u te be
vrijden!"
„Bevrijden!" protesteerde ze hartstochte
lijk."
„Ja! Bevrijden! Ik kom u redden uit de
handen van den bruut, den indringer, die u
uit de Yamen van mijn edelen Heer gestolen
heeft! Het was heel handig van dien bar-
baarschen. dokter u op die manier te ont
voeren, toen u niet vrijwillig wenschte te gaan
en mijn geachte meester was zeer bedroefd
om het gevaar waarin u geraakt was. De be-
leediging, die hem persoonlijk was aange
daan, vergat h(j. in zjjn bezorgdheid over u
Welnu, zooals u ziet heb ik mijn zending ver
vuld bijna."
„Bijna?"
Toen het meisje dit vroeg hield het geluid van
het gevecht boven hun hoofden plotseling op
en een half dozijn gewapende mannen daal
den de trap af. De secretaris stelde een van
hen een paar kort-afgebeten vragen en toen
hij antwoord gekregen had, wendde hij zich
glimlachend weer tot Kathleen.
„Neen, niet bijna. Ik liep achter de feiten
aan. Mijn zending is thans geheel vervuld."
„Geheel?" herhaalde Kathleen met ge
smoorde stem, want ze kreeg een beklem
mend gevoel wat de man bedoelde.
„Ja! De beleediging, die de barbaarsche
dokter aan u en-de schande die hij mijn eer-
waardigen meester heeft aan gedaan, zijn
thans gewroken."
„Ge...wroken?"
De stamelende klanken kwamen nauwelgks
hoorbaar over de lippen van 't meisje; thans
geheel begrijpend wat de secretaris bedoelde,
begroef ze haar gezicht in de handen. Ah
Yeo liet een onaandoenlijken blik op haar
rusten. De smart van die vrouw ontroerde
hem niet in het minst; integendeel hij juichte
innerlijk, dat hij in staat was haar leed te
doen.
„Ik begrijp wat een verlichting die weten
schap voor u moet zijn," hernam hij op rijn
fleemendsten toon, „maar wij moeten niet
talmen. Dit is niet de provincie van mijn
achtenswaardigen heer en het is niet verstan
dig hier veel tijd te verspillen. Bovendien ge
zoudt dat ongetwijfeld ook niet willen, wan
neer ge er aan dacht met hoeveel verlangen
mgn meester u wacht."
Met het hoofd nog steeds in de armen ge
borgen, schonk het meisje hoegenaamd geen
aandacht aan de giftige taal van den Chi
nees. Hjj deed een stap vooruit en een gele
hand op haar schouder leggend, schudde hij
haar bij den schouder.
„Hoor je me?" vroeg hij scherp nu.
Het meisje lichtte het hoofd op en haar met
tranen bedekt gezicht leek versteend. Zij
staarde hem aTwezig aan en het was hem
duidelijk, dat zij niets van zijn spottende woor
den gehoord had. Dit gebrek aan respect
maakte hem woedend.
„Sta op!" snerpte hij, haar overeind trek
kend.
Terwijl hij dat deed schreeuwde ze het uit
een kreet van pijn, maar niet van angst.
„Wat is er?" vroeg hij geprikkeld.
„Mijn voet," antwoordde zij, naar haar ver
bonden enkel kijkend, „doet me pijn; U
„O," onderbrak hg haar met een gemeen
lachje;; „U hebt uw voet bezeerd. Dan zult
U tenminste geen pogingen doen om weg te
loopen. „Gelukkig hebben we een draagstoel
voor U."
Zonder verder een woord pakte hij haar
op en droeg haar de herberg uit. De stoel,
waarin Ching en Forsyth haar uit de Yamen
gevoerd hadden stond gereed, bewaakt door
een gewapenden man, die een lantaarn in de
hand had.
Ah Yeo duwde haar hardhandig in den
stoel, trok de gordijnen dicht en gaf bevel
haar geen seconde uit het oog te verliezen.
Daarop keerde hg naar de herberg terug.
Er gingen vgf minuten voorbij, en toen
hoorde zij in haar halve verdooving den
secretaris orders geven. De stoel werd opge
tild, ze voelde beweging en was zich bewust
dat de terugtocht naar den Yamen te Pi-Chow
was begonnen.
Eenigen tg'd hoe lang wist ze niet, zat
ze verslagen en verlamd van smart en wan
hoop, in den stoel teruggeleund. Langzamer
hand werd het haar weer mogelijk helder te
denken, en ondanks haar peilloos verdriet
over den geliefden man, aan wiens dood zij
geen moment twijfelde, ontwaakte haar oude
moedige energie.
„Ik zal nooit naar de Yamen teruggaan
nooit!" hamerde het in haar hoofd. Het leven
hield geen enkele belofte meer voor haar in.
Haar geliefde was dood en te Pi Chow wachtte
haar onduldbare schande. Liever zou ze
sterven en met een haast lugubere kalmte
begon rij te overleggen hoe zij uit het leven
zou scheiden. Zij had geen wapen, geen enkel
ande hulpmiddel, maar op weg naar Pi-Chow
waren afgronden, bruggen
Een schreeuw door de duisternis stoorde
haar droefgeestige gedachten.
De kreet werd vermenigvuldigd er
kwam een geluid van worstelende mannen,
alarmroepen, een schot knetterde en toen
werd de stoel zoo plotseling neergezet, dat
haar enkel ondragelijk pijn deed. Het rumoer
werd heviger; rij hoorde Ah Yeo's stem be
velen geven, die blijkbaar niet gehoorzaamd
werden, want ze werden gevolgd door ruwe
onwillige vloeken. Toen stierf het lawaai even
plotseling weg als het opgekomen was en
aan den anderen kant van het gordijn hoorde
zij een man lachen.
Met een snelle hoop opwellend in haar hart,
sloeg zij een lap zijde weg en toen zij dat deed
werd voor haar gericht een lantaarn in de
hoogte gehouden. Maar in het licht daarvan
kon zij ook den man zien die haar bespiedde
en met ontstelde verbazing, ontdekte zij dat
hij geen Chinees was, maar tot een anderen
volkstam moest behooren. Hij droeg een soort
tulband, zijn kleeren waren rood en blauw
gestreept en de wijde mouwen van zijn log
gewaad lieten zijn bloote armen grootendeels
vrg.
(Wordt vervolgd.)
