Feestvreugde in ons land over de verloving van de Prinses. Groote geestdrift in Nederl. Indië. Een prins die aller hart wint door zijn eenvoudige hartelijkheid. H.M. de Koningin, H K.H. Prinses Jul iana en Prins Bernhard voor de microfoon. TWEEDE BT AD HELDERSCHE COURANT VAN DONDERDAG 10 SEPTEMBER 1936 Hoe de verloving bekend werd. Hoe de Koningin, de Prinses en de Prins het défilé vonden. Verlovingsfeesten op het Loo. Groot vreugdebetoon van de burgerij te Amsterdam. Aardig militair voorval in Den Haag. Rede Prinses Juliana. Den Haag ziet weer het jonge paar. Viering door de landmacht. Rede Prins van Lippe— Biesterfeld. Een interview met Prins Bernhard. Prins Benno plukt veldbloemen Prinses en Prins spreken tot de menigte. Huldebetuiging door heel het land. De Prinses en Prins Bernard naar de Jaarbeurs. Telegrammen van den Landvoogd. De ontvangst van het bericht in Indië. Sperwershof, de buitenplaats te 's-Graven- land, welke in de 17e eeuw gesticht werd door den Amsterdamschen koopman Adriaan Sper wer, wiens afbeelding voorkomt op den schut tersmaaltijd van v. d. Helst, was het eerste huis in Nederland, waar Dinsdagochtend half elf de vlag werd geheschen. De bewoners, de familie, jhr. mr. W. F. Röell, waren uiteraard eerder van de persoon lijke bezegeling van de verloving van de Prin ses op de hoogte, maar men heeft daar het officieel afgesproken uur in acht willen nemen Het dorpsleven is gescheiden van wat er binnen de buitens geschiedt. De dorpelingen vernamen de heugelijke tijding via de riado en ook hier was het gemeentebestuur hiervan niet officieel in kennis gesteld. De 's-Gravenlanders zijn er onbewust van geweest dat in de parken en bosschen van Sperwershof het laatste praeludium werd ge speeld alvorens de vriendschap van het jonge paar tot een historische gebeurtenis zou worden. Even na half elf ging op Boekenstein, waar jhr. J. A. Röell, de broeder van den eigenaar van Sperwershof woont, de vlag in top. Deze sportsman heeft den Prins von Lippe op de Olympische spelen gesproken. De Prins was bevriend met Willem Röell, den koninklijken houtvester op het Loo, die wel eens in Duitschland jaagde en een zoon is van den heer Willem Röell van Sperwershof. Zooals men weet is zijn moeder mevrouw Röell Sloet van Marxveld. Zij was hofdame van de Koningin. Prinses Juliana kwam hier meermalen, zoo dat aan het feit van haar aanwezigheid op zichzelf geen bijzondere beteekenis werd ge hecht. Goede vrienden die er zouden komen logeeren, hadden bericht gekregen, dat zij eerst na 8 September konden worden ver wacht, doch ook dit was natuurlijk geen feit om eenige nieuwsgierigheid te wekken. Dinsdag is het echter al zeer moeilik ge weest om tot Sperwershof door te dringen. Het vertrek omstreeks vier uur is zeer onop vallend geschied. In den eersten auto namen de prinses en haar verloofde plaats, in den tweeden de heer en mevrouw Röell. In de nabij gelegen gemeente Bussum, waar de burgemeestersfamilie De Bordes ook met de 's-Gravenlandsche familie vriendschappe lijke relaties onderhoudt, is het nieuws even eens eerst uit de radio vernomen. Een verslaggever van het Algemeen Neder- landsch Persbureau heeft een en ander ver nomen van mr. Th. Bautz, voorzitter van de Haagsche afdeeling van het Nationaal Jonge ren Verbond, die zich met zijn medebestuur ders op het balkon bevond. De heer Bautz zeide, dat het hem duidelijk Is, dat de Prinses, evenals haar moeder en toekomstige gemaal, overgelukkig is. Herhaaldelijk verzekerde H. K. H. mij, al dus de heer Bautz, dat zij deze betooging juist door de spontane deelneming, buitengewoon indrukwekkend vond. De Prinses zeide mij woordelijk: „Ik kan het niet allemaal be seffen, dat dat nu voor ons is. Ik ben toch Zoo gelukkig." De Koningin maakte een even gelukkigen indruk als de Prinses. Hoewel het lange staan H. M. merkbaar vermoeide, wilde zij zich geen oogenblik terugtrekken. Niets ontging aan de onverflauwde aandacht van de Koningin. Haar 1 belangstelling ging uit naar ales, wat zij op merkte: een dame, die flauw viel en op ver zoek van de Koningin in het paleis werd bij gebracht, de oververmoeibaarheid van het muziekkorps van het 3de regiment huzaren. Zooals een echt gelukkige moeder dat zou zeggen, vroeg de Koningin mij, aldus de heer Bautz: Hoe vond u hun aankomst, beiden in een two-seater? Allen, die hiervan getuige zijn geweest het is ter plaatse wel op ondubbelzinnige wijze gebleken waren verrast en diep ontroerd door het eenvoudige karakter van dezen in tocht. Eenvoud is inderdaad een van de mar kantste eigenschappen van ons volkskarakter en juist om deze reden heeft de entrée van het Prinselijk paar in de Koninklijke resi dentie zulk een indruk gemaakt. Voortdurend sprak de Prinses met den Prins, om hem niets te doen missen van de gebeurtenissen, die mede te zijner eere plaats Vonden. Hartelijk lachte het paar, wanneer spreek koren een nadrukkelijk B.E.N.N.O. aanhieven. Ook voor het samenspelen van de verschil lende muziekkorpsen had het Jonge paar bij zondere aandacht. Toen de stoet tenslotte ontbonden werd, kon de Prinses geen woorden van afscheid vinden Voor het haar omringende bestuur van het N. j. v. De heer Bautz deelde mede, dat de Prins hem na afloop van het défilé in zuiver Neder- landsch, met een zeer correcte uitspraak, Voor de hulde bedankt had. De Prins verze kerde, het niet moeilijk te vinden, onze taal te leeren er zijn best te zullen doen, haar spoedig als een Nederlander te spreken. Hij maakt een ongelooflijk sympathieken Indruk, heeft een knap, open gezicht en glim lachte voortdurend, een innemend vorstelijk Persoon, die kennelijk ontroerd was door de bewijzen van aanhankelijkheid en innig dank baar voor het warme onthhal, zoo besloot mr. Hautz het onderhoud. Naar gemeld wordt, zullen de feesten ter gelegenheid van de verloving van Prinses Ju liana met Prins Bernhard binnenkort ten pa- leize het Loo worden gevierd. De wederzijd- Sche families zullen hier als gasten ten pa- teize het Loo worden genoodigd. Woensdagavond heeft de hoofdstad des lands wel op zeer overtuigende en indruk wekkende wijze uiting gegeven aan de groote en oprechte vreugde, waarmede de verloving van Prinses Juliana de burgerij vervuld heeft. Op het historische Damplein, voor het nu onbewoonde koninklijke paleis, is het gekomen tot een grootsche huldebetooging aan het Huis van Oranje, tot een uitbundig vreugdebetoon, dat niet hartelijker en nauwelijks geestdrif tiger had kunnen zijn, wanneer het jonge ver loofde paar, naar hetwelk thans de geluk- wenschen van het heele volk uitgaan, zelf tegenwoordig was geweest en persoonlijk deze overweldigende manifestatie van medeleven met zijn geluk aanschouwd had. Wat hetgeen zich gisteravond op den Dam afgespeeld heeft vooral tot een zoo diep- treffende gebeurtenis gemaakt heeft, is het feitelijk geheel spontane, geheel onvoorbereide er van geweest. Tienduizenden en nog eens tienduizenden zijn uit alle stadkwartier uit oost en west, noord en zuid, in een onafzien- baren, ordelijken feeststoet, met oranje ge tooid, met flambouwen en lampions, met vlaggen en banieren, met schallende vreugde- muziek en tromgeroffel, eensgezind in natio nale vreugdegevoelens, juichend en jubelend, opgetrokken naar den Dam. Om half negen was het verzamelen op het IJsclub terrein. Uit alle stadskwartieren zijn de feeststoeten daarheen op komen marchee- ren, en hebben zich onder de beproefde opper- leiding van den heer Haitsma Muiier gefor meerd tot een grooten feestoptocht, die zeker dertigduizend deelnemers telde. Talloos waren de muziekcorpsen, die onderweg nationale en vaderlandslievende liederen speelden, op welker vlotte maat het leger van oranjegezinden langs het Museumplein, de Stadhouderskade, het Leidsoheplein, door de Leidschestraat, langs Spui en N.Z. Voorburgwal, optrok naar den Dam. Zeer veel organisaties voerden breed uitwaaiende nationale vlaggen mede. Andere groote gedeelten van den stoet werden ge markeerd door dansend lampionlicht, weer andere door den rossen gloed van flambouwen. Het voorbijtrekken van den geweldig langen optocht heeft ongeveer drie kwartier geduurd. De duizenden op den Dam wachtenden kortten zich den tijd met het uit volle borst meezingen van vaderlandslievende liederen onder begeleiding van en gesteund door een muziekkapel, uit vier muziekkorpsen samen gesteld, die midden voor het paleis stond. Als een machtige jubel klonk deze zang tegen den hoogen wand van het paleis op. Het was een massale zanguitvoering, waar aan duizenden met groote liefhebberij mede- deden. Totdat tegen halftien de kop van den stoet uit de Paleisstraat langs de kleine steen tjes kwam zwenken. Het waren de jeugdige pijpers en tamboers van het Nationaal Jon geren Verbond, in vlugge sportieve uniform, met verbondsbanier en den schelleboom in het midden. (Reeds opgenomen in de stads-editie van het nr. van gisteren). Ingeleid door den Minister van Bin- landsche Zaken, mr. J. A. de Wilde, heeft H. M. de Koningin zich gistermid dag met de volgende radiotoespraak ge wend tot het Nederlandsche volk: Ingezetenen van alle deelen des rijks. De bladen hebben u gisteren de blijde tijding kond gedaan van de verloving Mijner dochter met Prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld. In groote en beslissende oogenblikken in Mijn leven en in dat der Mijnen, ge voel Ik Mij meer dan ooit met u nauw verbonden, dank zij uw innig medeleven met Ons lief en leed. Het is voor Mij daarom eene diep ge voelde behoefte in dit gelukkig oogen blik, waarop Ik, vergezeld van het van blijdschap stralend verloofd paar, voor den zender sta, enkele woorden tot u te richten, opdat gij in ruime mate zoudt kunnen deelen in Onze vreugde. Ik kan u niet zeggen, hoe dankbaar Ik ben, dat deze verloving eene is, die uit sluitend berust op beiderzijdsche gene genheid, den besten waarborg voor eene gelukkige toekomst. Het is Mij eene voldoening, hieraan te kunnen toevoegen, dat Ik de keus Mijner dochter van harte toejuich en eene alles zins verstandige acht, gezien de goede eigenschappen, die Mijn aanstaande schoonzoon bezit. Ofschoon hij onlangs eerst den leeftijd van 25 jaar bereikte, heeft hij blijk ge geven, een degelijk en hard werker te zijn. Aanstonds na voltooiing van zijn studie in de rechten in zijn vaderland, heeft hij werk gezocht en gevonden op economisch gebied. Een jaar geleden Op hun doffe roffels en de schrille toonen van de fluiten zweeg het groote zangerskoor. Allen, die op den Dam wachtten, hadden nu slechts oog voor den feeststoet. In lange, bijna niet onderbroken gelederen, kwamen ze onder fanfare-geschal aan mar- cheeren: Het Mobilisatiekruis, de Senaat van het Amsterdamsche Studentencorps, gevolgd door veel andere studenten-organisaties, de Oranjegarde met hun vlotte baretten op, die getooid waren met een oranje veer. Verder de Nationale Jeugdstorm, honderden en nog eens honderden padvindsters en pad vinders, de meisjes van de Graal in haar zwierige kleurige kleed ij, en met haar golven de vlaggen, Kolping's lijfwacht van de St. Josephsgezellenvereeniging, en dan in onaf zienbare rij de leden der Oranjegezinde ver- eenigingen, getooid met een oranjestrikje, zwaaiend met vlaggetjes en lampions; duizen den en nog eens duizenden eenvoudige bur geressen en burgers van Amsterdam, die met graagte deze gelegenheid hadden aangegrepen om te doen blijken, hoezeer zij allen tezamen en ieder voor zich, zich verheugden in het geluk van Prinses Juliana en haar verloofde, en van haar koninklijke Moeder. Toen hief de muziek het eerste couplet van het Wilhelmus aan, waarvan de plechtige melodie door een reusachtig koor van zangers werd overgenomen. Alle vlaggen neigden bij wijze van huldigende groet voorover. Na de laatste tonen van ons volkslied, ging een oorverdoovend „leve de Koningin, leve Prinses Juliana, leve Prins Benno" op, telkens door een driewerf hoera gevolgd, dat tot op verren afstand in de stad hoorbaar geweest moet zijn en tenslotte is een rede door den heer J. ter Haar jr. uitgesproken. Het Buitenhof was Dinsdagavond, na afloop van de huldiging voor het paleis, het brand punt van een drukte als in lang niet meer. Op alle café-terrassen zat het tjokvol. Op het terras van het café „Regina" had zich een groot gezelschap officieren van de huzaren met hun dames neergezet, onder hen kolonel Diemont, den commandant van het 3e regi ment huzaren. Op een gegeven oogenblik kwam de aftrek kende muziek van de huzaren, die voor het paleis had gespeeld, langs gemarcheerd. De kolonel liet hier halt houden, zij stelde zich voor het terras op (natuurlijk onder zeer groote belangstelling van de vele voorbijgan gers en de bezoekers van het terras) en speel de onder buitengewone geestdrift van allen het Wilhelmus, dat uit volle borst werd mee gezongen. Nadat de kolonel de muzikanten een verfrissching had aangeboden, sloot het heele gezelschap officieren en dames zich ach ter de muziek aan en marcheerde men met slaande trommen huiswaarts. Een aardig voorval, dat de stemming in de stad op onge zochte wijze illustreert. werd hij te werk gesteld te Parijs en het lag in de bedoeling, den daar aangevan gen arbeid en studie te Amsterdam voort te zetten. Zijn verloven gebruikte hij voor buitenlandsche reizen tot verdere ontwik keling en bezocht o.a. Nederland en Ma rokko. Waar het slechts Mijne bedoeling is, het verloofde paar bij u in te leiden, wensch ik dit thans aan het woord te laten komen. Ik besluit met den uit het hart opwel lenden wensch, dat Juliana en Bernhard door het smaken van een groot eigen geluk in ruime mate de kunst mogen ver staan, anderen gelukkig te maken en tot een zegen te zijn en veel, zeer veel voor ons volk in al zijne geledingen te kunnen doen. Daartoe sterke hen God. Ik heb gezegd. Hoe kan ik u beschrijven, wat een blij moment het voor mij is, u mijn verloofde voor te kunnen stellen. Ik ben heel gelukkig, nadat wij elkan der in den loop van dit jaar in alle stilte heel goed hebben leeren kennen. Het eerst ontmoetten wij elkaar in de winter sport, daarna herhaalde malen hier in het land, ten slotte onlangs in de bergen. Ge leidelijk zijn wij het samen „eens" gewor den en wel zeer eens. Nu wij vanuit deze stilte plotseling ge komen zijn in de feestvreugde te onzer eere gisteren nog geheel onopgemerkt rij dende naar mijn ouderlijk huis nu ma ken wij uren mee, die onder de mooiste van ons gemeenschappelijk leven gere kend zullen blijven. Wij staan verrast en overweldigd door wat ons hier op wachtte en ik dank u bij dezen hartelijk Als ooit feestvreugde spontaan was, is het die der jongste dagen. Juist dit geeft daaraan een zeldzame bekoring, de frischheid en onbe vangenheid van ongekunsteld sentiment, van impulsieve vaderlandsliefde. De wijze, waarop velen hun blijdschap hun treffende Oranje liefde aan den dag leggen, is even oprecht als ontroerend. Woensdagmiddag voor het paleis was er op nieuw gelegenheid het publiek te observeeren. De Prinses en haar verloofde arriveerden veel later met de moeder en den broeder van den Prins dan verwacht was; urenlang stonden de menschen opeengedrongen in en rondom het Noordeinde. Soms was er een hevige deining en stuwing; telkens opnieuw moesten de poli tieruiters erbij te pas komen om te voorkomen, dat de voorsten tegen hun wil verder door de achterste rijen vooruitgeduwd werden dan met de verkeersregeling vereenigbaar was. Men hoorde wel eens een angstig gilletje, maar be wonderenswaardig goed bleef het humeur van schier al die harington-duizenden. De verkeersregeling mocht tegenover de dichte menigte slechts met moeite te hand haven zijn, toen eenmaal de mannen der motor brigade waren aangesnord en de vorstelijke auto nabij het paleis was gearriveerd, liet de politie terecht het publiek opdringen tot voor bij het ruiterstandbeeld. De geestdrift was toen onbeschrijfelijk. Het gejuich nam geen eind. Met blijden lach wuifden de Prinses en haar verloofde terug. Ook de Koningin was blijkbaar onder den indruk van deze spontane huldiging. Hoog boven de hoofden tilden vaders kleine kinderen, die met vlaggetjes zwaaiden; duizen den ouders waren even kinderlijk blij en zwaai den bij gebrek aan vlaggen, zóó wild met hun hoeden, dat de randen er schier afvlogen. Voorrecht der mannen, die geen ondulatie be hoeven te sparen. Maar de vrouwen compen seerden dit door vocale record-prestaties, welke geen enkele man kon evenaren. Later, toen het jonge paar zich nog even op het balcon vertoonde, juichten de duizenden het opnieuw toe. Vrijstelling voor krygstuchtelyk gestraften. Gisterochtend om 10 uur is aan de soldaten der landmacht de volgende dagorder van den minister van defensie bekend gemaakt: Ik breng met groote vreugde ter kennis van de Koninklijke landmacht dat Prinses Juliana zich heeft verloofd met Prins Bernhard von Lippe-Biesterfeld. Aan alle militairen, die een krijgstuchtelijke straf ondergaan, wordt daarvan vrijstelling verleend, uitgezonderd voor wat betreft de straf van verlaging in klasse en van plaatsing in de tuchtklasse. voor dit alles en tevens voor mijn deel van de tallooze schriftelijke en telegra fische gelukwenschen en het paradijs van bloemen, die wij hier gevonden hebben, en dat sindsdien nog steeds aangegroeid is. Mijn verloofde wil zich eerst nog eeni- gen tijd rustig wijden aan de studie van ons land en zijn overzeesche gewesten en die, geleid door zijn persoonlijken aan leg, speciaal van de economische zijde aanvatten. Wij zijn zoo gelukkig en ontvangen zooveel blijken van hartelijk medeleven, dat onze grootste wensch is, zooveel mo gelijk geluk te verspreiden, waar wij de mogelijkheid zullen vinden, dit te doen. Thans zal mijn verloofde eenige woor den tot u spreken. In de eerste plaats een woord van innigen dank voor de hartelijke ont vangst, welke mij in Nederland ten deel is gevallen. Ik begrijp natuurlijk volko men, dat die hartelijkheid in de aller eerste plaats de Prinses geldt en niet mij, die voor u een onbekende ben. Maar toch heb ook ik reeds zoovele hartelijke ge lukwenschen ontvangen, dat ik niet kan nalaten, er hier mijn diepgevoelden dank voor uit te spreken. Maar ik wil trachten, mij zoo spoedig mogelijk met mijn toekomstig vaderland vertrouwd te maken. En ik hoop, dat men mij rustig den tijd zal willen laten, om mij hier in allerlei belangen in te werken. Ik hoop, dat wij dan na twee of drie maanden kunnen trouwen. Ik ben heel gelukkig en mijn streven zal er op gericht zijn, mijne aanstaande vrouw tot een werkelijken steun in het leven te zijn. In mijne betrekkingen met het Neder landsche volk neem ik mij voor, mij te laten leiden door het voorbeeld van de zoo bijzondere verhouding, welke van ouds bestaat tusschen Nederland en het Huis van Oranje. Alle Engelsche ochtendbladen publiceeren op ln het oog vallende wyze berichten aan gaande het jonge paar: Juliana en Bernhard, waarbij ook tal van foto's van het paar wor den afgedrukt. De Daily Express merkt op, dat met dit feit eigenlijk geen ongetrouwde Prinsessen zjjn overgebleven die gerechtigd zijn tot de Kroon. De Daily Express publiceert op de eerste pagina een telegrafisch interview met Prins Bernhard, die in antwoord op de vraag, wan neer het huwelijk zal worden voltrokken mededeelde: Met Kerstmis of waarschynlyk later. Wy hebben nog geen bijzonderheden omtrent de huwelijksreis vastgesteld. Wij heb ben elkaar voor het eerste te Garmisch Par- tenkirchen ontmoet. Ik wou dat ik my kon herinneren, vervolg de hij, wie ons het eerst met elkaar in kennis bracht. Maar het was op de gewone manier op de een of andere partij, waar we met elkaar dansten. We houden beiden van schaatsenrijden en wintersport Drie weken geleden besloten we tot het engagement, maar ik heb nog niet voor een ring gezorgd. De Prins reed eens met den verslaggever van het Engelsche blad te Parijs, waarbij hy met een geweldige vaart over den weg snorde. De journalist herinérde hem aan dat moment door de telefoon en vroeg hem of hij al eens met zijn aanstaande vrouw was gaan auto rijden, waarop de Prins lachend antwoordde: Ik rijd nu heel langzaam, dat moogt u citeeren. De News Chronicle denkt dat zijn huwelijk niet van invloed zal zijn op den Europeeschen toestand. Het Nederlandsche volk, zoo gaat het artikel verder, is zeer gesteld op zyn onaf hankelijkheid. Prinses Juliana heeft het voor deel van een vrij veilige positie. Zooals iemand eens opmerkte: Je hebt geen revoluties in een land, waar iedereen de Koningin aan het ram kan zien zitten naaien. Prins Benno is gisterochtend uitgereden in zyn sportieve open Ford. Zooals Dinsdag, toen hy met Prinses Juliana aan het paleis aankwam, chauffeerde hij zelf. Even voor 9 uur werd de auto door een chauf feur van het Koninklijke huis voor het paleis gereden. De Ford had blijkbaar een goede beurt gehad en glom dat het een lust was. Na enkele oogenblikken kwam prins Benno uit het paleis. Met vlugge, lenige stappen ging hij naar buiten, gekleed in een dunne overjas, zyn hoed in de hand. Hij liep naar zijn auto, nam plaats achter het stuur en startte zijn motor. Een lakei nam naast hem plaats. Het publiek juichte den toekomstigen ge maal van onze Kroonprinses hartelijk toe, die vriendelijk lachend en met de hand wuivend voor deze hulde dankte. De Prins maakte een ritje door den omtrek. Drie kwartier later kwam de Ford het voor plein van het paleis aan het Noordeinde weer oprijden. Er waren nu veel meer menschen gekomen. Af en toe viel een motregentje, maar dat baarde den belangstellenden geen zorg. Met een eleganten zwaai stuurde de prins zijn wagen tot voor het paleis en parkeerde hem naast een van de schildwachthuisjes. Het publiek kwam toen naar voren, tot even voorbij het standbeeld, doch bleef toen eigener beweging staan. Politie was er niet. Dat was ook niet noodig, want men wilde slechts ge tuigen van zijn groote vreugde over deze ver loving. Vriendelijk lachend en nogmaals dankend ging de prins het bordes van het paleis op en verdween enkele seconden later achter de glazen deuren. Een lakei bracht een bouquet veldbloemen, die de prins tijdens zijn rit zelf geplukt had. Het bleek, dat prins Bernhard, toen hij was uitgereden van het paleis Noordeinde, een bezoek had gebracht aan den vice-president van den Raad van State, jhr. mr. F. Beelaerts van Blokland. De feestelijkheden ter gelegenheid van de verloving van Prinses Juliana en Prins van Lippe Biesterfeld duren voort. Dinsdagavond werd een taptoe gehouden door de marine-kapel, welke taptoe aanving bij de woning van den commandant der zee macht, waar verschillende officieren aanwe zig waren, alsmede hoofdambtenaren van marine. De commandant der zeemacht hield een korte, kernachtige toespraak, waarbij hij zich ook tot de aanwezige manschappen richtte en waarin hij de groote verheugenis uitsprak over de voor het Huis van Oranje en het Ne derlandsche Volk, waarmede het zoo innig is verbonden, zoo beteekenisvolle gebeurtenis. De muziek speelde hierop het Wilhelmus, gevolgd door het Duitsche volkslied, waarop de vlootvoogd een „Leve de Koningin" aan hief, gevolgd door een driewerf „hoezee" van alle aanwezigen. Terwijl de marine-kapel, geflankeerd door fakkeldragers en vergezeld van een enthou siaste menigte getooid met Oranje en de na tionale kleuren, door de stad trok, hoorden de gouverneur-generaal en zijn familie, in ge zelschap van den vice-voorzitter en leden van den raad van Ned.-Indië en den algemeenen secretaris, ten paleize aan het Koningsplein, de muziek aan van de regimentskapel, welke in een ander deel van de stad een taptce hield. Ook voor deze taptoe bestond een geest driftige belangstelling van de zijde van het publiek. Even nadat de militaire muziek was afge marcheerd trok de marinekapel, omstuwd door een geestdriftig, zingende menigte den tuin van het paleis binnen, welke spoedig vol stroomde met een menigte met vlaggetjes zwaaiende burgers, terwijl zich voor het hek nog een duizendkoppige menigte verdrong, die in den tuin geen plaats meer vonden. Golven van geestdrift stegen op uit de ver zamelde burgerij, culmineerende in geest driftige uitroepen en gejuich, toen de gouver neur-generaal, nadat het Wilhelmus en het Duitsche volkslied waren gespeeld, uitriep: „Leve onze Prinses". Het publiek, samengesteld uit personen van alle standen, leeftijden en landaarden, reageer de hierop met langdurige ovaties, uitroepend: „Leve de Koningin", „Leve de gouverneur- generaal", en tenslotte, doelende op het a.s. vertrek van jhr. De Jonge: „Een goede reis naar het oude land". Deze ovaties eindigden eerst toen de marinekapel afmarcheerde naar 5 Gisteravond tegen half elf kwamen de Prinses en Prins Bernard weer voor het ge opende venster van den linkervleugel om een ovatie van de ontzaglyke menigte in ontvangst te nemen. Door een handbeweging maakte de Prinses duidelyk, dat zy iets wilde zeggen. Het wachtwoord stilte werd daarop uit de eerste ryen doorgegeven en toen kort daarop volkomen stilte heerschte, sprak de Prinses „Ik ben zeer bly, dat u allen hier gekomen zijt. Ik dank u allen zeer", waarop opnieuw minutenlang gejuich opging. Even later gaf ook de Prins te kennen, dat hij iets wilde zeggen en onder eerbiedige stilte zeide hjj: „Ik ben heel gelukkig, ik dank u allen zeer". Deze woorden werden wederom met een stormachtige ovatie beantwoord. Steeds wuivende trokken de Prinses en de Prins zich terug, waarna een groot gedeelte van de menigte zich verspreidde. In vele steden, stadjes en dorpen van Over ijssel heeft de bevolking in samenwerking met de autoriteiten uiting gegeven aan haar vreugde over de verloving van de Prinses. Er zyn toespraken en optochten gehouden, er is gejuicht en gezongen, gevlagd en versierd. Vele burgemeesters hebben de bevolking van hun gemeenten toegesproken en daarby hun verknochtheid aan ons Vorstenhuis tot uit drukking gebracht. Gelukwenschen. Uit tal van plaatsen des lands blijven de berichten toestroomen over feestelijkheden en bijeenkomsten, naar aanleiding van de verloving van Prinses Juliana georganiseerd. Onnoodig te zeggen, dat het aantal gelukwenschen, het jonge paar uit alle streken gezonden, door officieele instanties, vereenigingen enz. reeds ontelbaar is, en dat het aafital bloemstukken ten paleize nog voortdurend toeneemt. Naar gemeld wordt, zullen Prinses Juliana en Prins Bernard Woensdag een bezoek brengen aan de Jaarbeurs te Utrecht. DE KONINGIN RIJDT UIT. Gistermiddag om kwart voor drie is de Koningin, vergezeld van de Prinses van Erbach, van het paleis Noordeinde uitgereden voor het maken van een rondrit. GELUKWENSCH VAN MI KLAS. De Oostenrijksche bondspresident, Miklas, heeft een hartelijk felicitatietelegram aan Ko ningin Wilhelmina gezonden ter gelegenheid van de verloving van Prinses Juliana. HULDEBETOON AAN DE KONINKLIJKE FAMILIE. Bij het Haagsche Comité voor Volksfeesten bestaat het voornemen, in verband met de ver loving van Prinses Juliana alle vereenigingen en corporaties, zoowel uit Den Haag als uit omliggende gemeenten, uit te noodigen tot een gezamenlijk huldebetoon met banieren en vaandels aan de Koninklijke familie. Dit huldebetoon zal a.s. Zaterdag om 5 uuü plaats hebben voor het paleis Noordeinde. EEN HEELE WEEK ORANJE. Door middel van de afdeelingsbesturen heeft het hoofdbestuur van De Princevlag aan alle leden in den lande verzocht, zich tot en met 15 September, den dag van de opening der Staten-Generaal, te tooien met het vereeni- gings-insigne in de nationale kleuren, als per soonlijke uiting van vreugde over de verloving van prinses Juliana met prins Bernhard. De Princevlag vertrouwt, dat het een week lang Oranjedragen door de gansche bevolking zal worden overgenomen. de Sociëteit „Harmonie", waar tooneelen van de uitbundigste geestdrift te zien waren. In de groote hotels en restaurants, waar, zooals reeds gemeld, speciale programma's werden uitgevoerd, werden de feestelijkheden voortgezet. De gouverneur-generaal heeft de volgende telegrammen, in verband met de verloving van H. K. H Pinses Juliana gezonden. Ten eerste een telegram aan de Koningin, van den volgenden inhoud: „Heuglijke tijding verloving H.K.H. Prinses Juliana met Prins Bernard Leopold von Lippe-Biesterfeld wordt alom in Ned.-Indië met groote vreugde be groet. Mede namens ingezetenen dezer ge westen bied ik Uwer Majesteit eerbiedig ge lukwenschen aan, daarbij namens geheel Indië hoop uitsprekend dat deze gebeurtenis zoowel voor verloofden als land en volk, gelukkige toekomst moge verzekeren De Jonge." Ten tweede een telegram aan Prinses Juliana van den volgenden inhoud: „Geheel Ned.-Indië begroet met groote vreugde tijding verloving Uwe K.H. Mede namens ingezetenen dezer gewesten bied ik Uwe K. H. en Prins Bernhard eerbiedige gelukwenschen aan. In dië hoopt, dat Gij beiden zoowel als land en volk door deze gebeurtenis gelukkige toe komst moogt tegemoetgaan. De Jonge." Uit alle plaatsen in Ned.-Indië stroomen thans telegrammen binnen, waaruit blykt, dat het bericht van de verloving van H. K. H. Prinses Juliana met de grootste vreugde is begroet, hetwelk zich uit in een explosie van geestdrift. Allerwegen worden huldigings- en feest-comité's gevormd, terwijl op vele plaat sen de resident en andere autoriteiten een toespraak tot de bevolking richtten. Reeds gisteren waren de eerste feestelijk heden in verschillende sociëteiten geïmprovi seerd, waarbij het Wilhelmus door allen uit volle borst werd meegezongen. Ook de taptoes en de fakkeloptochten droe gen bij tot verhooging van de feestvreugde. Nadat gedurende de eerste lesuren op de scholen de leerlingen de beteekenis van de

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 5