Buitenlandsch Overzicht.
CHINA
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
REIST PER WACO-
No. 7810
EERSTE BLAD
DONDERDAG 24 SEPTEMBER 1936
64ste JAARGANG
AUTO BUS DIENSTE N
naar HOORN, EDAM, AMSTERDAM
en GEHEEL WEST-FRIESLAND
Groot-Britannië
in de Middellandsche Zee.
De koloniale aanspraken van
Duitschland en Polen.
Smokkelarij van wapens
in België.
LAGGEN
STOKKEN
WIMPELS
LIJNEN
ORANJE
S. COLTOF, Kanaalweg
De Zweedsche regeering
afgetreden.
Bom geworpen te Jeruzalem.
Een waarschuwing
van Baar-Baarenfels,
De houding van Italië.
Italië verlaat de radio
conferentie.
De verkiezing voor de Deenscha
Eerste Kamer.
COURANT
Abonnement per 8 maanden bfl voorultbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wleringen en Texel 1.65; binnenland 2—,
NederL Oost- en West-Indlë per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Glrorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bjj vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Het einde van de onlusten in Palestina in zicht? De komst
van de Engelsche troepen heeft preventieve werking De
internationale pers over de kwestie der Abessijnsche geloofsbrieven.
Nog steeds duren de
De toestand onlusten in Palestina,
in Palestina. waar de Arab>eren zich
blijven verzetten tegen
de aanhoudende immi
gratie van de Joden, voort. Zoo zal men in
dit blad o.m. weer een bericht tegen komen
van een bomaanslag in Jeruzalem, die het
leven aan drie personen gekost heeft. En zoo
valt er eiken dag van meer of minder terro
ristische daden te vertellen. Het ziet er ech
ter nu naar uit, dat de toestand in het Hei
lige Land spoedig normalere vormen gaat
aannemen. Engeland heeft langen tijd lijdelijk
toegezien, doch eenigen tijd geleden besloot
de regeering krachtig in Palestina in te grij
pen. Versterkingen van het leger in dat land
z(jn onderweg en generaal Dill, die de leiding
van de Egelsche troepenmacht heeft gekre
gen is zoo juist in Palestina aangekomen.
De „Times" schreef over den toestand o.m.:
Palestina verkeert in een gespannen toe
stand van afwachten. Over eenige dagen ko
men de eerste versterkingen aan. De gewa
pende macht beperkt zich op het oogenblik
tot patrouilleeren als tevoren, en de Arabi
sche benden houden zich vrij kalm. Waar
schijnlijk bereiden zij een vergrooten weer
stand voor tegen het verwachte vergroote
offensief van de nieuwe Britsche troepen. Er
zijn bewijzen voor, dat het „Arabische leger"
bezig is zijn oorlogskas te spekken door geld
op te halen op het platteland. Gemeld wordt,
dat ettelijke dorpen een oorlogsschatting is
opgelegd door Arabische bendeleiders. Hier
en daar weigerden dorpen te betalen, waar
op een gevecht volgde.
De groote meerderheid van de Arabi
sche bevolking vestigt haar hoop op de
bemiddeling van Arabische vorsten, welk
bericht men dagelijks schijnt te verwach
ten. Men gelooft, dat deze bemiddeling
zal bestaan in een uitnoodiging aan de
Arabische bevolking van Palestina het
verzet op te geven en te vertrouwen op
de rechtvaardigheid van de Britsche re
geering.
In bevoegde Arabische kringen verklaart
men, dat zulk een uitnoodiging door het ge-
heele land met opluchting aanvaard zou wor
den als een eerzame oplossing van den strijd.
Voor Europeesche begrippen is dat onbegrij
pelijk, maar duidelijker te maken in dien men
weet dat deze wijze van bemiddeling bij de
Arabieren zeer gebruikelijk is. Wanneer een
geschil tusschen twee Arabieren zeer lang
duurt, wordt het voorstel van een derde, van
wien beide partijen erkennen dat hij een
vriend is, aangenomen als een behoorlijke
wijze om een einde te maken aan een „dead-
lock".
Zoo men ziet is de kans veel groote? ge
worden, dat er een einde komt aan den on-
houdbaren toestand in en rond Jeruzalem.
Hopen we, dat dat einde zeer spoedig komt!
De
Abessijnsche
geloofsbrieven
De kwestie van het
onderzoek der Abessijn
sche geloofsbrieven is
een van de groote wel
ke momenteel de poli
tieke gemoederen bezig
houdt. De moeilijkheid is: moeten de geloofs
brieven geldig verklaard worden, ja dan neen.
fcegt men „ja", dan volgt er dadelijk een
„adieu" van de Italiaansehe delegatie op,
want onder geen voorwaarde zal zij dan aan
de besprekingen wenschen en kunnen (van
Mussolini) deelnemen. Zegt men „neen", ge
lijk Engeland en Frankrijk dat wilden, (die
echter geen steun van Sowjet-Rusland en de
kleinere staten ontvingen), dan begaat men
de zooveelste grove fout. Immers men had
dan niet alleen toegestaan dat het eene lid
van den Bond door het andere onder den voet
geloopen was, maar dat men bovendien de
regeering van dat land niet in staat stelde
om op de onrechtvaardigheid van de geheele
affaire te wijzen en te pleiten voor teruggave
van het geroofde land. In verschilende bui-
tenlandsche bladen heeft men uiteenloopende
meeningen kunnen lezen. Zoo schreef de En
gelsche „Morning Post":
„Het executie-peleton heeft geweigerd te
schieten, zoodat Abessinië voor 't oogenblik
lid van den Volkenbond blijft." Het blad
meent overigens dat de positie waarin de ne
gus zich feitelijk bevindt, pas zal veranderen,
als hij er in slaagt de Italianen te verjagen.
Alleen dan zal de Volkenbond de regeering te
Goré kunnen erkennen.
De Daily Herald herinnert dat de Engel
sche regeering nog in Mei heeft erkend, dat
het onmogelijk was aan den negus zijn hoe
danigheid als hoofd van een souvereinen
staat te ontnemen. „Als de negus dus nog
steeds hoofd van een souvereinen staat is,
dan zijn de door hem geteekende geloofsbrie
ven geldig" besluit het blad.
Onder het opschrift: Een beschamende
aangelegenheid, levert de Manchester Guar
dian felle critiek op de houding van Engeland
en Frankrijk. Maar ongelukkigerwijze, ver
volgt het blad, zijn er nog andere volken,
die, hoewel niet groot of machtig, niet bang
zijn voor de vijandschap van Italië, of minder
verlangend zijn naar vriendschap, maar in elk
geval meer vasthoudend aan hun verplichtin
gen jegens den Volkenbond. Als Abessinië
niet uit den Bond gedreven wordt, zal het aan
hun bemoeiingen te danken zijn geweest on
danks de averechtsche pogingen van Frank
rijk en Engeland. De onkiesche haast om de
sporen der misdaad jegens Abessinië uit te
wisschen is even onrechtvaardig als onwaar
dig. Bovendien is er nog zooveel onveroverd
Abessijnsch land dat een delegatie te Genève
in elk geval als een soort waarborg zou kun
nen werken voor de behoorlijke behandeling
van de z.g. opstandelingen, die dan het mid
del zouden bezitten om een beroep op de be
schaafde wereld te blijven doen. Het kan toch
niet alleen de sentimenteele aanhankelijkheid
aan verloren zaken zijn, die nu volhoudt dat
de weigering der Abessijnsche delegatie zoo
wel den Volkenbond als zijn leden onwaar
dig is.
Ook de Fransche pers uit zich in allerlei
toonaarden over deze kiesche aangelegenheid.
De Petit Parisien is van meening dat ver
wijzing van de zaak naar het Int. Gerechts
hof een verderfelijke procedure zou zijn. „Het
hof toch zou pas na enkele weken bijeenkomen,
hetgeen de nationale delegatie verre van
Genève zou houden. De eenige doeltreffende
politieke beslissing ware, dat de commissie
Inlichtingen WACO.
Kanaalweg 137, Den Helder - Tel. 773
voor de geloofsbrieven zonder een beroep op
Den Haag en zonder debat in de Assemblée
weigert de Abessijnsche geloofsbrieven te er
kennen."
Pertinax boekstaaft in de Echo de Paris
de meening van vele juristen, dat het Haag-
sche Hof zich genoodzaakt zou zien den negus
in het gelijk te stellen. Hij voegt daaraan toe:
„Laten wij aannemen dat zij overdrijven, dan
blijft voor Italië nog het risico bestaan, dat
het Abessijnsche vraagstuk te Genève blijft
voortbestaan. Volgens sommige berichten zou
Mussolini overwegen de erkenning van het
fascistische keizerrijk en van de nieuwe ver
overing zonder voorbehoud te eischen."
St. Brice merkt in het Journal op: De
zaak zou een zeer ernstigen keer kunnen
nemen als ze tot een groot politiek debat in
de Assemblée leidde of tot een besluit om het
Haagsch Hof te raadplegen, 't geen een uit
stel van verscheidene maanden tengevolge
zou hebben.
Mevr. Tabouis kenschetst de stemming in
de wandelgangen van het Volkenbondspaleis
met de woorden: Pessimisme en diepe be
zorgdheid over de naaste toekomst. „De Ita
liaansehe regeering toont zich zeer geraakt
over het denkbeeld de aangelegenheid naar
het Haagsche Hof te verwijzen. Zij is zich
volkomen bewust, dat de uitspraak tegen haar
zou uitvallen en de Abessijnen in staat zou
stellen in den Volkenbond vertegenwoordigd
te blijven."
JULIO ALVAREZ DEL VAYQO,
de nieuwe Spaansche minister van Buiten-
landsche Zaken.
„Noch op Malta, noch ergens elders,
zullen wjj onze positie wijzigen" ver
klaar Sir Samuel Hoare na zjjn erug-
keer.
Miniser Sir Samuel Hoare is van zijn inspec
tietocht naar Cyprus, Malta en Gibraltar te
Londen teruggekeerd. In een verklaring aan de
journalisten, die hem in grooten getale op
wachtten zeide Sir Samuel: „Er is geen sprake
van dat wij onze positie op Malta of op eenig
ander punt in de Middellandsche Zee zullen
opgeven of wijzigen.
Wel staan we omgekeerd voor moeilijke
problemen aldaar, die wjj slechts kunnen
en dus zullen oplossen door versterkingen,
die een absoluten waarborg bieden voor
onze positie van de belangrijkste aller bin
nenzeeën. Dit beteekent geen bedreiging
voor iets of iemand, maar in de Italiaan
sehe bladen is na mijn bezoek aan Malta
met nadruk gevraagd om een nieuwe defi
nitie van onze Middellandsche-zeepolitiek.
Wel nu, er is geen enkele wijziging in onze
traditioneele politiek gekomen en dus kan
ik ook geen nieuwe politiek definieeren.
Wij zullen onze belangen weten te verde
digen en den zeeweg naar Indië open hou
den zooals wij altijd hebben gedaan en
voorts blijven streven dat geen enkele
staat het overwicht in het gebied der
Middellandsche Zee verkrijgt.
Ten aanzien van Cyprus zeide sir Samuel:
Ik heb altijd gemeend, dat wij lang niet
genoeg aandacht hebben besteed aan Cyprus.
De militaire toekomst van dit eiland zal nog
verder onder oogen worden gezien, maar Ik
ben ervan overtuigd, dat Cyprus een betere
haven behoort te hebben voor de verdere ont
wikkeling van het eiland.
In een commentaar op de reis van den
eersten lord der admiraliteit naar de Middel
landsche Zee wijst de Giornale d'Italia erop,
dat dit technische bezoek aan de verschillende
dat dit technische bezoek aan de verschil
lende vlootbases in verband moet worden
gebracht met de politieke actfe van
Eduard VIII, die ondervermijding van
iedere contact met Italië bezoeken heeft
gebracht aan Dalmatië, Griekenland en
Turkije, die het hoofd der Turksche regee
ring heeft uitgenoodigd een bezoek aan
Londen te brengen en het bezoek van de
Turksche vloot aan Malta heeft voorbereid.
Engeland, zoo gaat het blad voort, wapent
wiaren bereid etoink etaoin etaoin etaoie etaa
zich in de Middellandsche Zee en schijnt een
stelsel van politieke en militaire bondgenoot
schappen te willen vormen glijek dit een tijd
rijde van de sancties besond. Het blad wenscht
een slotte opheldering omtrent deze bewape
ningspolitiek aan den vooravond van de her
vatting der Europeesche samenleving.
In de kringen van de Poolsche maritieme
en koloniale liga maakt men zich, naar Ste-
fani uit Warschau meldt, ongerust over de
bedoelingen, welke men Engeland toeschrijft,
om ter voldoening aan de koloniale aanspra
ken van Duitschland, een eventueele actie van
dit land in Liberië te ondersteunen. De Liga
had onlangs zelf van de regeering van Liberië
de uitnoodiging ontvangen om mede te wer
ken tot de exploitatie van de rijkdommen van
het land. Het blad ABC wijst op de noodza
kelijkheid, om de Poolsche belangen in Liberië
te beschermen en dringt er bij de regeering
op aan om zich tegen het Engelsche plan, om
Duitschland "voldoening te geven ten koste
van Liberië, te verzetten.
Belangrijke aanhalingen te Oostende.
Maandag heeft de douane te Oostende be
slag gelegd op het vrachtschip „Raymonde",
toen dat op het punt stond uit te varen naar
Hamburg. De bemanning was Maandag met
verlof gezonden, z.g. omdat het schip moest
V
naast Casino - Telefoon 400
Stokken van 2.10 tot 6 meter lengte
UITVERKOOP VAN GENEESMIDDELEN T
Neen, dat bestaat niet! Want een waarde
vol geneesmiddel is een product van het men-
schelijk vernuft in zijn meest volmaakte uitin
gen. Zeker, er is een groot aantal Aspirin-
imitaties, die beneden den prijs van Asperin
verkocht worden. Maar gaat U zelf eens na:
Een reeks van werkdagen zijn voor het ont
staan van een Asperin-tablet noodig. In dezen
t(jd passeeren de Asperin-tabletten vele pro-
ductie-phasen; herhaald onderzoek betreffen
de de zuiverheid, samenstelling, verhouding
van de bestanddeelen onderling enz. enz. moet
plaats hebben, om gelijkblijvende kwaliteit
en zekere werkzaamheid te waarborgen.
U ziet, Aspirin is een product, dat aan het
menschelijk kunnen de hoogste eischen stelt.
(Adv.)
dokken. Bij haar terugkeer ontdekte zij, dat
er inmiddels 120 kisten waren ingeladen. De
douane opende een van de kisten, welke ge
weren en munitie bevatten.
De Zweedsche regeering heeft gistermorgen
haar ontslag aan den Koning aangeboden,
hetwelk onmiddellijk aanvaard is.
De Koning heeft het demissionaire kabinet
de voorloopige afdoening der staatszaken op
gedragen en is daarna zijn gedachtenwisse-
ling met de voorzitters der Kamers begon
nen.
DE AANKOMST VAN DE ENGELSCHE
VERSTERKINGEN IN PALESTINA.
Het stoomschip „Laurentic" is gistermorgen
vroeg met 1400 manschappen te Haifa aan
gekomen.
VERSTERKINGEN BIJ GDYNIA.
Het schiereiland Hel, dat den toegang tot
de Puckbaai, de haven van Gdynia, be-
heerscht, is met de omringende wateren tot
militair versterkte plaats verklaard.
Drie dooden, vier gewonden.
Dinsdagmorgen heeft een onbekende een
bom geworpen in het centrum van de stad.
Een oude Arabier en twee Arabische kinde
ren werden gedood, twee Arabieren werden
ernstig en twee licht gewond.
HARRY BAUR,
de beroemde Fransche filmspeler en bioscoop
directeur die aan de vele groote karakter
rollen welke htj reeds gespeeld heeft, die van
Beethoven zal toevoegen.
De Oosten rjjksehe militie mag geen
politiek Instrument zijn.
Na een manoeuvre van de militie in Stier*
marken heeft vice-kanselier Baar-BarenfelS
als leider van de militie van het vaderlandsche
front gezegd, dat de militie geen politielt
werktuig mag zjjn, doch een werktuig voor dé
verdediging van Oostenrijk en het handhaven
van de binnenlandsche rust. Geen enkel poli»
tiek soldaat zal op staatskosten worden onder»
houden en Indien het systeem van vrijwilliger»
niet zal voldoen, zal de regeering niet aarze»
len een verplichten dienstplicht in te voeren
Men ziet hierin, volgens Reuter, een duide
lijke waarschuwing aan de Heimatschutz.
Zooals men weet heeft Baar-Baarenfels deze
uit wier naam hjj in de regeering zat, on«
langs den rug toegekeerd. De regeering zoU
voornemens zijn zich geheel van de Heimwehï
af te keeren.
Inzake de Abessijnsche kwestie.
In officieele kringen te Rome vernam
Reuter dat de Italiaansehe regeering den looj)
der gebeurtenissen te Genève met gelijk»
moedigheid gadeslaat. Zij had stellig ver»
wacht dat de Abessijnsche zaak prompt zotf
worden geliquideerd. Ongelukkigerwijze
aldus de officieuse uitlating heeft zich aaq
het juridische vraagstuk over de geldigheid
der geloofsbrieven hetzelfde vraagstuk van
algemeene politiek vastgehecht, dat alle
onderhandelingen over een regeling van het
conflict heeft vergiftigd.
Voor 't oogenblik wacht de regeering te
Rome kalm de beslissing van de Assemblée
af, om daarop dan besluiten die strooken met
haar waardigheid en haar belangen te nemen,
Zij hoopt dat de Assemblée den moed zal
hebben zoo spoedig mogelijk haar verant»
woordelijkheden te beseffen, maar zij ontveisjj
niet dat voorlegging van de kwestie aan hej
Haagsche Hof den toestand, die al moeiljjft
genoeg is, nog ingewikkelder zou maken.
De Italiaansehe delegatie op de Volken»
bondsconferentie voor het geberuik van de
radio in dienst van den vrede heeft Dins»
dag met de Michelis aan het hoofd op een
uitdrukkelijk telegram van de Italiaansehe
regeering de conferentie weer verlaten, in
verhand met de houding van de Volken
bondsvergadering ten opzichte van de
Abessijnsche geloofsbrieven.
Dinsdag hebben de verkiezingen plaats ge»
had voor de vernieuwing van de helft def
leden van het Landsting (de Deensche Eerste
Kamer). Het resultaat is, dat de regeerings*
partflen, socialisten en radicalen, een mepr»
derheid van een stem hebben.
HITLERJEUGD DEFILEERT VOOR
MUSSOLINI.
De 500 leden van de Hitlerjeugd, die op het
oogenblik in Itaylië vertoeven hebben gister*
middag op het Plazza Venezia voorbij Musso»
llni gedefileerd. Vervolgens werden de jongen»
met hun leiders In het Palazza Venezia ontvan»
gen door den Duce, die hen hartelijk toesprak,
VON PAPEN IN ROEMENIË.
De bladen melden, dat Von Papen als gast
van een Duitsch vriend in het noordwestea
van Roemenië zou vertoeven; hij zou daar op
Jacht zijn.
FEU
ILLETON
EEN
IN
UIT HET ENGELSCH
DOOR
m B E N B O LT
*3
Tien dagen later huwden Dr. Richard For-
syth en Kathleen Barrington van den Yamen
lilt, in de kapel van het Amerikaansche zen
dingsstation. De kleine Nang Kung stond ge
durende de plechtigheid aan Kathleen's zijde,
een vorstelijk figuurtje in brocaatzjjde als
geen Engelsch bruidsmeisje ooit droeg. Maar
ook het gewaad, dat de bruid droeg, behoorde
tot het allermooiste en fijnste uit de eeuwen
oude schatten van den Yamen. En ze had erin
moeten berusten, dat ze, naar Chineesche
zeden, getooid werd met den scharlakenroo-
den bruidsluier, die in wijde plooien naar alle
kanten van het hoofd tot de voeten afhing,
zoodat Dick Forsyth, die naast haar stond,
haar lief, gelukkig gezicht, als door een
rozige wolk» zag.
Toen het gezelschap op den Yamen terug
keerde, werd er luidruchtig op de tam-tams
geslagen, speellieden ontlokten vreemde melo
dieën aan vreemde instrumenten, de meisjes
Van het gouverneurs-paleis zongen de liefdes
liederen van China, die dertig eeuwen tevo
ren ook reeds Chineesche jongehuwden in de
Ooren hadden geklonken, de geur van een
Overvloed van bloemen vervulde de lucht met
een droomerige zoetheid en er was een over
vloed van spijs en drank, en kleurenweelde,
een half-barbarsche uitbundigheid van pracht,
zooals de stoutste fantasie, zich die niet had
kunnen voorstellen. En van de drie vluchte
lingen was Ching, Chinees in hart en nieren
ondanks het dunne laagje Europeesch vernis,
wel het meest in de wolken.
„Heel prachtig huwelijk, dokter Forsyth",
betuigde hij enthousiast, „heel prachtige hu
welijk, Missie Barrington
„Miss Barrington, Ching?"
„Neem me niet kwalijk, Dokter Forsyth,"
grinnikte de trouwe ziel, „ik bedoel mevrouw
Forsyth. Ching hjj Is gelukkig als een vlas
vink zingen kan.
En uit zijn ongekunsteld gemoed brak een
traditioneele, antieke huwelijkszang los
een roerende wijs, weemoedig in de ooren van
een Westerling.
Eindelijk kwam het oogenblik, dat bruid en
bruidegom, weggelipt van de feestelijkheden,
een poosje alleen waren. In het van goud en
velerlei kleur schitterende vertrek legde Dick
Forsyth zijn handen op Kathleen's nog steeds
omsluierde schouders. Door den nevel van
rood scheen de glans van kostbare jade, het
huwelijksgeschenk van Nang Kung en haar
vader, maar hjj had in dit uur geen belang
stelling daarvoor. Zijn blik bleef als betoo-
verd op haar bloeiend gezichtje rusten, zocht
toen haar oogen, waarvan geen sluier den
gloed verdooven kon.
„Kathleen!" fluisterde hij. Toen lichtte hij
den sluier op en zij vloog in zijn armen, ge
lukkiger, dan wellicht ooit een bruid in China
geweest was.
Het duurde een heelen tijd voor zij weer
aandacht voor iets anders hadden. Het zon
licht viel in breede stralenbundels binnen en
zij liepen naar het open latwerk, hij den arm
om haar heen geslagen, om In den zeldzamen,
exotischen tuin met zijn wondermooie bloe
sem, rijn bloesemende struiken, zijn klaterende
fontein, het kleine meertje en de sierlijke brug
te kijken. En staande in het gulden licht
kuste Dick Forsyth haar.
„Kathleen," fluisterde hij, „de schaduw van
Li Weng-Ho is nu van ons leven genomen."
„Ja," was het zachte wederwoord. „Hij
heeft plaats gemaakt voor zonneschijn, dank
zij de goedheid van een klein kind."
Drie dagen later vertrokken zij op de hu
welijksreis naar Canton, Kathleen in den
stoel, die haar veilig door zoo menig gevaar
gedragen had, terwijl Forsyth, wanneer hij
althans niet de voorkeur aan loopen naast
den haren gaf, een van den gouverneur ge
bruikte. Ching vergezelde hen ook op dezen
tocht om het bevel over de koelies te voeren
en als bewaking had hun gastheer een aantal
soldaten meegegeven, wier uniform al vol
doende was om overal respect af te dwingen.
Zij trokken Zuidwaarts in gemakkelijke
étappes, naar den Ping-Kiang, in stralend
zonlicht door een van bloemen doorgeurd
land over weilige heuvelen en sprookjesach
tige bruggen. Herbergen vermeden ze, over
nachtend onder den wijden, met sterren be
zaaiden hemel. Het waren volmaakte witte
broodsweken, waarin tijd en eeuwigheid sche
nen ineen te vloeien, zoodat ze den juisten
dag vergeten waren, toen eindelijk de stad
aan de rivier in het zicht kwam, waarheen
de mandarijn snelle boodschappers gezonden
had om voor een sampan te zorgen. Er vloog
een schaduw over Kathleen's gezicht, toen zij
het vaartuig zag.
„Wat is er?" vroeg Forsyth. Waar denk je
aan, Kathleen?"
„Aan Yong-Foo, aan mijn vader en Li
Weng-Ho."
„Je vader is niet in Yong-Foo," vertelde
Dick rustig. „Hij heeft China verlaten."
„China verlaten?" echode ze. „Hoe weet je
dat, Dick?"
Hij gaf haar den brief van haar vader.
„Hoe wist hij het, Dick?" vroeg ze, toen
ze de enkele regels snel gelezen had. „Hoe
heb je dien brief gekregen? Heb Je hem ge
sproken?"
„Ja," bekende hij. „Ik sprak hem den dag,
dat we op de Yamen in Yunnan aankwamen.
Hij was erop betrapt dat hij opium in de stad
smokkelde en omdat hij vermomd was als een
Chinees, werd hij aan den schandpaal gesla
gen."
O
„Natuurlijk heb ik op zijn vrijlating aan
gedrongen; de gouverneur heeft een hartig
woordje met hem gesproken, legde de belofte
dat hij China zou verlaten, vast en nam
maatregelen dat hij er zich niet meer aan
kon onttrekken. Je vader schreef dezen brief
op de Yamen."
„Wist hij, dat ik daar was?"
„Neen, dat denk ik niet."
„Vroeg hij nog naar me?"
„Neen," klonk het onbewogen bescheid.
„En heb je hem iets verteld?"
„Evenmin.Ik had hem, bijwijze van steek
proef, gevraagd waar je was en hij beweerde
dat je gezond en wel in Yong-Foo was, maar
ik ben absoluut overtuigd dat hij loog dat
hij beter wist."
„Wat meen je dan dat hij werkelijk
dacht?"
Forsyth zag de vraag onbevreesd onder de
oogen. Hij oordeelde dat de volle waarheid
voor Kathleen het best was, hoe bitter die op
het oogenblik ook mocht rijn en hij ant
woordde openhartig.
„Ik vermoed dat hjj dacht dat Li Weng-Ho
je in zjjn Yamen in Pi-Chow bjj zich had."
Kathleen zei niets en toen hjj haar aankeek
wist hij, dat ze het met zjjn veronderstelling
eens was.
Na een poosje verbrak ze het stilzwijgen.
„Wat als Li Weng-Ho in Yong-Fo terug
gekeerd is? Zou het niet gevaarlijk zjjn om
daar in het voorbijvaren een bezoek te bren
gen?"
„Dat is niet onmogelijk. Maar we kunnen
op de sampan blijven en Ching naar het zen
dingsstation sturen met een boodschap voor
Dokter Wang-Hi. Als het eenigszins kan wil
lk hem spreken. Er zullen voorzieningen ge
troffen moeten worden, als we voorgoed naar
Yunnam terug gaan."
„O, maar dat doen we immers zekerl Ik
heb het de kleine Nang Kung beloofd."
Toen zij de stad aan de rivier bereikten
bleek het, dat hun vrees ongegrond was. LI
Weng-Ho was Inderdaad naar Yong-Foo
teruggekeerd, maar zou niemand meer eenig
kwaad doen. De avond begon te schemeren
en plotseling ging een groote papieren pagode
achter den Yamen in vlammen op. Forsyth
kende genoeg van de zeden van China om te
weten dat dit in brand steken geschiedde om
een gestorvene geluk en heil mee te geven
op rijn toch naar het schimmenrijk en een
plotselinge gedachte flitste door zjjn geest.
Enkele meters van hen af lag een andere
sampan geankerd en hij riep den zoon van
't Hemelsche Rijk, die op het dek stond toe:
„Voor wie wordt die begrafenis-pagode
verbrand?"
„Voor Zijne Excellentie Li Weng-Ho."
„Hoe komt die zoo opeens dood?"
De Oosterling haalde de schouders op.
„Plotseling gestorven, een week geleden
Nogal raadselachtige geschiedenis. Er wordt
gefluisterd dat er moeilijkheden waren met
Peking. Toen hjj de vorige week uit Pi-Chow
terugkwam, was er hier op de Yamen een
hoog ambtenaar met soldaten. Den volgenden
ochtend vonden ze Li Weng-Ho dood in zjjn
kamer. Het geheim van zjjn sterven heeft htt
in zjjn graf meegenomen. Hjj was een slecht
mensch."
„Een heel slecht mensch," vulde Ching deze
korte, maar welsprekende lijkrede aan.
Forsyth keek met een verheugd gezicht
naar zijn vrouw.
„Dat is glukkig het definitieve einde van
onze moeilijkheden! Ching hoeft vanavond
niet naar het zendingsstation te gaan; mor
genochtend gaan we met zjjn allen Wang Hl
bezoeken."
En ze deden het en ontmoetten laten een
zich stroomopwaarts bewegende sampan met
Dr. Burritt aan boord, die kinderlijk blij was
toen hij hoorde dat ze zich óók in Yunnam
zouden vestigen.
„Maar op den terugweg uit Canton nemen
we van Yong Foo af niet de route langs de
rivier," deelde Kathleen glimlachend mee.
„Waarom niet?" was Burritt's verwonder»
de vraag. „Het is de beste weg."
„Dat weten we ook wel. Maar er woont een
Boeddhistische abt op de heuvels boven Pi»
Chow, die ik graag wilde zien.
„Een Boeddhistische abt! Wat in vredes
naam..."
Maar toen Burrit het verhaal gehoord had,
had zjjn verbazing plaats gemaakt voor be
grijpen.
„Als ik een Rockefeller, of een Carnegie
was, zou ik dat klooster een millioen cadeau
doen. Boeddha was een heelmeester; Dick is
er een, ik ben er een ook u verstaat de
kunst om lijdenden te helpen, mevrouw For
syth, maar niemand van ons kan aan dien
man tippen. De Hemel zegene hem!"
Met welke bede de jonggehuwden van harte
instemden.
EINDE,