Buitenlandsch Overzicht. CHINA NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA REIST PER WACO- No. 7810 EERSTE BLAD DONDERDAG 24 SEPTEMBER 1936 64ste JAARGANG AUTO BUS DIENSTE N naar HOORN, EDAM, AMSTERDAM en GEHEEL WEST-FRIESLAND Groot-Britannië in de Middellandsche Zee. De koloniale aanspraken van Duitschland en Polen. Smokkelarij van wapens in België. LAGGEN STOKKEN WIMPELS LIJNEN ORANJE S. COLTOF, Kanaalweg De Zweedsche regeering afgetreden. Bom geworpen te Jeruzalem. Een waarschuwing van Baar-Baarenfels, De houding van Italië. Italië verlaat de radio conferentie. De verkiezing voor de Deenscha Eerste Kamer. COURANT Abonnement per 8 maanden bfl voorultbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wleringen en Texel 1.65; binnenland 2—, NederL Oost- en West-Indlë per zeepost 2.10, idem per mail en overige landen 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Glrorekenlng No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bjj vooruitbetaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Het einde van de onlusten in Palestina in zicht? De komst van de Engelsche troepen heeft preventieve werking De internationale pers over de kwestie der Abessijnsche geloofsbrieven. Nog steeds duren de De toestand onlusten in Palestina, in Palestina. waar de Arab>eren zich blijven verzetten tegen de aanhoudende immi gratie van de Joden, voort. Zoo zal men in dit blad o.m. weer een bericht tegen komen van een bomaanslag in Jeruzalem, die het leven aan drie personen gekost heeft. En zoo valt er eiken dag van meer of minder terro ristische daden te vertellen. Het ziet er ech ter nu naar uit, dat de toestand in het Hei lige Land spoedig normalere vormen gaat aannemen. Engeland heeft langen tijd lijdelijk toegezien, doch eenigen tijd geleden besloot de regeering krachtig in Palestina in te grij pen. Versterkingen van het leger in dat land z(jn onderweg en generaal Dill, die de leiding van de Egelsche troepenmacht heeft gekre gen is zoo juist in Palestina aangekomen. De „Times" schreef over den toestand o.m.: Palestina verkeert in een gespannen toe stand van afwachten. Over eenige dagen ko men de eerste versterkingen aan. De gewa pende macht beperkt zich op het oogenblik tot patrouilleeren als tevoren, en de Arabi sche benden houden zich vrij kalm. Waar schijnlijk bereiden zij een vergrooten weer stand voor tegen het verwachte vergroote offensief van de nieuwe Britsche troepen. Er zijn bewijzen voor, dat het „Arabische leger" bezig is zijn oorlogskas te spekken door geld op te halen op het platteland. Gemeld wordt, dat ettelijke dorpen een oorlogsschatting is opgelegd door Arabische bendeleiders. Hier en daar weigerden dorpen te betalen, waar op een gevecht volgde. De groote meerderheid van de Arabi sche bevolking vestigt haar hoop op de bemiddeling van Arabische vorsten, welk bericht men dagelijks schijnt te verwach ten. Men gelooft, dat deze bemiddeling zal bestaan in een uitnoodiging aan de Arabische bevolking van Palestina het verzet op te geven en te vertrouwen op de rechtvaardigheid van de Britsche re geering. In bevoegde Arabische kringen verklaart men, dat zulk een uitnoodiging door het ge- heele land met opluchting aanvaard zou wor den als een eerzame oplossing van den strijd. Voor Europeesche begrippen is dat onbegrij pelijk, maar duidelijker te maken in dien men weet dat deze wijze van bemiddeling bij de Arabieren zeer gebruikelijk is. Wanneer een geschil tusschen twee Arabieren zeer lang duurt, wordt het voorstel van een derde, van wien beide partijen erkennen dat hij een vriend is, aangenomen als een behoorlijke wijze om een einde te maken aan een „dead- lock". Zoo men ziet is de kans veel groote? ge worden, dat er een einde komt aan den on- houdbaren toestand in en rond Jeruzalem. Hopen we, dat dat einde zeer spoedig komt! De Abessijnsche geloofsbrieven De kwestie van het onderzoek der Abessijn sche geloofsbrieven is een van de groote wel ke momenteel de poli tieke gemoederen bezig houdt. De moeilijkheid is: moeten de geloofs brieven geldig verklaard worden, ja dan neen. fcegt men „ja", dan volgt er dadelijk een „adieu" van de Italiaansehe delegatie op, want onder geen voorwaarde zal zij dan aan de besprekingen wenschen en kunnen (van Mussolini) deelnemen. Zegt men „neen", ge lijk Engeland en Frankrijk dat wilden, (die echter geen steun van Sowjet-Rusland en de kleinere staten ontvingen), dan begaat men de zooveelste grove fout. Immers men had dan niet alleen toegestaan dat het eene lid van den Bond door het andere onder den voet geloopen was, maar dat men bovendien de regeering van dat land niet in staat stelde om op de onrechtvaardigheid van de geheele affaire te wijzen en te pleiten voor teruggave van het geroofde land. In verschilende bui- tenlandsche bladen heeft men uiteenloopende meeningen kunnen lezen. Zoo schreef de En gelsche „Morning Post": „Het executie-peleton heeft geweigerd te schieten, zoodat Abessinië voor 't oogenblik lid van den Volkenbond blijft." Het blad meent overigens dat de positie waarin de ne gus zich feitelijk bevindt, pas zal veranderen, als hij er in slaagt de Italianen te verjagen. Alleen dan zal de Volkenbond de regeering te Goré kunnen erkennen. De Daily Herald herinnert dat de Engel sche regeering nog in Mei heeft erkend, dat het onmogelijk was aan den negus zijn hoe danigheid als hoofd van een souvereinen staat te ontnemen. „Als de negus dus nog steeds hoofd van een souvereinen staat is, dan zijn de door hem geteekende geloofsbrie ven geldig" besluit het blad. Onder het opschrift: Een beschamende aangelegenheid, levert de Manchester Guar dian felle critiek op de houding van Engeland en Frankrijk. Maar ongelukkigerwijze, ver volgt het blad, zijn er nog andere volken, die, hoewel niet groot of machtig, niet bang zijn voor de vijandschap van Italië, of minder verlangend zijn naar vriendschap, maar in elk geval meer vasthoudend aan hun verplichtin gen jegens den Volkenbond. Als Abessinië niet uit den Bond gedreven wordt, zal het aan hun bemoeiingen te danken zijn geweest on danks de averechtsche pogingen van Frank rijk en Engeland. De onkiesche haast om de sporen der misdaad jegens Abessinië uit te wisschen is even onrechtvaardig als onwaar dig. Bovendien is er nog zooveel onveroverd Abessijnsch land dat een delegatie te Genève in elk geval als een soort waarborg zou kun nen werken voor de behoorlijke behandeling van de z.g. opstandelingen, die dan het mid del zouden bezitten om een beroep op de be schaafde wereld te blijven doen. Het kan toch niet alleen de sentimenteele aanhankelijkheid aan verloren zaken zijn, die nu volhoudt dat de weigering der Abessijnsche delegatie zoo wel den Volkenbond als zijn leden onwaar dig is. Ook de Fransche pers uit zich in allerlei toonaarden over deze kiesche aangelegenheid. De Petit Parisien is van meening dat ver wijzing van de zaak naar het Int. Gerechts hof een verderfelijke procedure zou zijn. „Het hof toch zou pas na enkele weken bijeenkomen, hetgeen de nationale delegatie verre van Genève zou houden. De eenige doeltreffende politieke beslissing ware, dat de commissie Inlichtingen WACO. Kanaalweg 137, Den Helder - Tel. 773 voor de geloofsbrieven zonder een beroep op Den Haag en zonder debat in de Assemblée weigert de Abessijnsche geloofsbrieven te er kennen." Pertinax boekstaaft in de Echo de Paris de meening van vele juristen, dat het Haag- sche Hof zich genoodzaakt zou zien den negus in het gelijk te stellen. Hij voegt daaraan toe: „Laten wij aannemen dat zij overdrijven, dan blijft voor Italië nog het risico bestaan, dat het Abessijnsche vraagstuk te Genève blijft voortbestaan. Volgens sommige berichten zou Mussolini overwegen de erkenning van het fascistische keizerrijk en van de nieuwe ver overing zonder voorbehoud te eischen." St. Brice merkt in het Journal op: De zaak zou een zeer ernstigen keer kunnen nemen als ze tot een groot politiek debat in de Assemblée leidde of tot een besluit om het Haagsch Hof te raadplegen, 't geen een uit stel van verscheidene maanden tengevolge zou hebben. Mevr. Tabouis kenschetst de stemming in de wandelgangen van het Volkenbondspaleis met de woorden: Pessimisme en diepe be zorgdheid over de naaste toekomst. „De Ita liaansehe regeering toont zich zeer geraakt over het denkbeeld de aangelegenheid naar het Haagsche Hof te verwijzen. Zij is zich volkomen bewust, dat de uitspraak tegen haar zou uitvallen en de Abessijnen in staat zou stellen in den Volkenbond vertegenwoordigd te blijven." JULIO ALVAREZ DEL VAYQO, de nieuwe Spaansche minister van Buiten- landsche Zaken. „Noch op Malta, noch ergens elders, zullen wjj onze positie wijzigen" ver klaar Sir Samuel Hoare na zjjn erug- keer. Miniser Sir Samuel Hoare is van zijn inspec tietocht naar Cyprus, Malta en Gibraltar te Londen teruggekeerd. In een verklaring aan de journalisten, die hem in grooten getale op wachtten zeide Sir Samuel: „Er is geen sprake van dat wij onze positie op Malta of op eenig ander punt in de Middellandsche Zee zullen opgeven of wijzigen. Wel staan we omgekeerd voor moeilijke problemen aldaar, die wjj slechts kunnen en dus zullen oplossen door versterkingen, die een absoluten waarborg bieden voor onze positie van de belangrijkste aller bin nenzeeën. Dit beteekent geen bedreiging voor iets of iemand, maar in de Italiaan sehe bladen is na mijn bezoek aan Malta met nadruk gevraagd om een nieuwe defi nitie van onze Middellandsche-zeepolitiek. Wel nu, er is geen enkele wijziging in onze traditioneele politiek gekomen en dus kan ik ook geen nieuwe politiek definieeren. Wij zullen onze belangen weten te verde digen en den zeeweg naar Indië open hou den zooals wij altijd hebben gedaan en voorts blijven streven dat geen enkele staat het overwicht in het gebied der Middellandsche Zee verkrijgt. Ten aanzien van Cyprus zeide sir Samuel: Ik heb altijd gemeend, dat wij lang niet genoeg aandacht hebben besteed aan Cyprus. De militaire toekomst van dit eiland zal nog verder onder oogen worden gezien, maar Ik ben ervan overtuigd, dat Cyprus een betere haven behoort te hebben voor de verdere ont wikkeling van het eiland. In een commentaar op de reis van den eersten lord der admiraliteit naar de Middel landsche Zee wijst de Giornale d'Italia erop, dat dit technische bezoek aan de verschillende dat dit technische bezoek aan de verschil lende vlootbases in verband moet worden gebracht met de politieke actfe van Eduard VIII, die ondervermijding van iedere contact met Italië bezoeken heeft gebracht aan Dalmatië, Griekenland en Turkije, die het hoofd der Turksche regee ring heeft uitgenoodigd een bezoek aan Londen te brengen en het bezoek van de Turksche vloot aan Malta heeft voorbereid. Engeland, zoo gaat het blad voort, wapent wiaren bereid etoink etaoin etaoin etaoie etaa zich in de Middellandsche Zee en schijnt een stelsel van politieke en militaire bondgenoot schappen te willen vormen glijek dit een tijd rijde van de sancties besond. Het blad wenscht een slotte opheldering omtrent deze bewape ningspolitiek aan den vooravond van de her vatting der Europeesche samenleving. In de kringen van de Poolsche maritieme en koloniale liga maakt men zich, naar Ste- fani uit Warschau meldt, ongerust over de bedoelingen, welke men Engeland toeschrijft, om ter voldoening aan de koloniale aanspra ken van Duitschland, een eventueele actie van dit land in Liberië te ondersteunen. De Liga had onlangs zelf van de regeering van Liberië de uitnoodiging ontvangen om mede te wer ken tot de exploitatie van de rijkdommen van het land. Het blad ABC wijst op de noodza kelijkheid, om de Poolsche belangen in Liberië te beschermen en dringt er bij de regeering op aan om zich tegen het Engelsche plan, om Duitschland "voldoening te geven ten koste van Liberië, te verzetten. Belangrijke aanhalingen te Oostende. Maandag heeft de douane te Oostende be slag gelegd op het vrachtschip „Raymonde", toen dat op het punt stond uit te varen naar Hamburg. De bemanning was Maandag met verlof gezonden, z.g. omdat het schip moest V naast Casino - Telefoon 400 Stokken van 2.10 tot 6 meter lengte UITVERKOOP VAN GENEESMIDDELEN T Neen, dat bestaat niet! Want een waarde vol geneesmiddel is een product van het men- schelijk vernuft in zijn meest volmaakte uitin gen. Zeker, er is een groot aantal Aspirin- imitaties, die beneden den prijs van Asperin verkocht worden. Maar gaat U zelf eens na: Een reeks van werkdagen zijn voor het ont staan van een Asperin-tablet noodig. In dezen t(jd passeeren de Asperin-tabletten vele pro- ductie-phasen; herhaald onderzoek betreffen de de zuiverheid, samenstelling, verhouding van de bestanddeelen onderling enz. enz. moet plaats hebben, om gelijkblijvende kwaliteit en zekere werkzaamheid te waarborgen. U ziet, Aspirin is een product, dat aan het menschelijk kunnen de hoogste eischen stelt. (Adv.) dokken. Bij haar terugkeer ontdekte zij, dat er inmiddels 120 kisten waren ingeladen. De douane opende een van de kisten, welke ge weren en munitie bevatten. De Zweedsche regeering heeft gistermorgen haar ontslag aan den Koning aangeboden, hetwelk onmiddellijk aanvaard is. De Koning heeft het demissionaire kabinet de voorloopige afdoening der staatszaken op gedragen en is daarna zijn gedachtenwisse- ling met de voorzitters der Kamers begon nen. DE AANKOMST VAN DE ENGELSCHE VERSTERKINGEN IN PALESTINA. Het stoomschip „Laurentic" is gistermorgen vroeg met 1400 manschappen te Haifa aan gekomen. VERSTERKINGEN BIJ GDYNIA. Het schiereiland Hel, dat den toegang tot de Puckbaai, de haven van Gdynia, be- heerscht, is met de omringende wateren tot militair versterkte plaats verklaard. Drie dooden, vier gewonden. Dinsdagmorgen heeft een onbekende een bom geworpen in het centrum van de stad. Een oude Arabier en twee Arabische kinde ren werden gedood, twee Arabieren werden ernstig en twee licht gewond. HARRY BAUR, de beroemde Fransche filmspeler en bioscoop directeur die aan de vele groote karakter rollen welke htj reeds gespeeld heeft, die van Beethoven zal toevoegen. De Oosten rjjksehe militie mag geen politiek Instrument zijn. Na een manoeuvre van de militie in Stier* marken heeft vice-kanselier Baar-BarenfelS als leider van de militie van het vaderlandsche front gezegd, dat de militie geen politielt werktuig mag zjjn, doch een werktuig voor dé verdediging van Oostenrijk en het handhaven van de binnenlandsche rust. Geen enkel poli» tiek soldaat zal op staatskosten worden onder» houden en Indien het systeem van vrijwilliger» niet zal voldoen, zal de regeering niet aarze» len een verplichten dienstplicht in te voeren Men ziet hierin, volgens Reuter, een duide lijke waarschuwing aan de Heimatschutz. Zooals men weet heeft Baar-Baarenfels deze uit wier naam hjj in de regeering zat, on« langs den rug toegekeerd. De regeering zoU voornemens zijn zich geheel van de Heimwehï af te keeren. Inzake de Abessijnsche kwestie. In officieele kringen te Rome vernam Reuter dat de Italiaansehe regeering den looj) der gebeurtenissen te Genève met gelijk» moedigheid gadeslaat. Zij had stellig ver» wacht dat de Abessijnsche zaak prompt zotf worden geliquideerd. Ongelukkigerwijze aldus de officieuse uitlating heeft zich aaq het juridische vraagstuk over de geldigheid der geloofsbrieven hetzelfde vraagstuk van algemeene politiek vastgehecht, dat alle onderhandelingen over een regeling van het conflict heeft vergiftigd. Voor 't oogenblik wacht de regeering te Rome kalm de beslissing van de Assemblée af, om daarop dan besluiten die strooken met haar waardigheid en haar belangen te nemen, Zij hoopt dat de Assemblée den moed zal hebben zoo spoedig mogelijk haar verant» woordelijkheden te beseffen, maar zij ontveisjj niet dat voorlegging van de kwestie aan hej Haagsche Hof den toestand, die al moeiljjft genoeg is, nog ingewikkelder zou maken. De Italiaansehe delegatie op de Volken» bondsconferentie voor het geberuik van de radio in dienst van den vrede heeft Dins» dag met de Michelis aan het hoofd op een uitdrukkelijk telegram van de Italiaansehe regeering de conferentie weer verlaten, in verhand met de houding van de Volken bondsvergadering ten opzichte van de Abessijnsche geloofsbrieven. Dinsdag hebben de verkiezingen plaats ge» had voor de vernieuwing van de helft def leden van het Landsting (de Deensche Eerste Kamer). Het resultaat is, dat de regeerings* partflen, socialisten en radicalen, een mepr» derheid van een stem hebben. HITLERJEUGD DEFILEERT VOOR MUSSOLINI. De 500 leden van de Hitlerjeugd, die op het oogenblik in Itaylië vertoeven hebben gister* middag op het Plazza Venezia voorbij Musso» llni gedefileerd. Vervolgens werden de jongen» met hun leiders In het Palazza Venezia ontvan» gen door den Duce, die hen hartelijk toesprak, VON PAPEN IN ROEMENIË. De bladen melden, dat Von Papen als gast van een Duitsch vriend in het noordwestea van Roemenië zou vertoeven; hij zou daar op Jacht zijn. FEU ILLETON EEN IN UIT HET ENGELSCH DOOR m B E N B O LT *3 Tien dagen later huwden Dr. Richard For- syth en Kathleen Barrington van den Yamen lilt, in de kapel van het Amerikaansche zen dingsstation. De kleine Nang Kung stond ge durende de plechtigheid aan Kathleen's zijde, een vorstelijk figuurtje in brocaatzjjde als geen Engelsch bruidsmeisje ooit droeg. Maar ook het gewaad, dat de bruid droeg, behoorde tot het allermooiste en fijnste uit de eeuwen oude schatten van den Yamen. En ze had erin moeten berusten, dat ze, naar Chineesche zeden, getooid werd met den scharlakenroo- den bruidsluier, die in wijde plooien naar alle kanten van het hoofd tot de voeten afhing, zoodat Dick Forsyth, die naast haar stond, haar lief, gelukkig gezicht, als door een rozige wolk» zag. Toen het gezelschap op den Yamen terug keerde, werd er luidruchtig op de tam-tams geslagen, speellieden ontlokten vreemde melo dieën aan vreemde instrumenten, de meisjes Van het gouverneurs-paleis zongen de liefdes liederen van China, die dertig eeuwen tevo ren ook reeds Chineesche jongehuwden in de Ooren hadden geklonken, de geur van een Overvloed van bloemen vervulde de lucht met een droomerige zoetheid en er was een over vloed van spijs en drank, en kleurenweelde, een half-barbarsche uitbundigheid van pracht, zooals de stoutste fantasie, zich die niet had kunnen voorstellen. En van de drie vluchte lingen was Ching, Chinees in hart en nieren ondanks het dunne laagje Europeesch vernis, wel het meest in de wolken. „Heel prachtig huwelijk, dokter Forsyth", betuigde hij enthousiast, „heel prachtige hu welijk, Missie Barrington „Miss Barrington, Ching?" „Neem me niet kwalijk, Dokter Forsyth," grinnikte de trouwe ziel, „ik bedoel mevrouw Forsyth. Ching hjj Is gelukkig als een vlas vink zingen kan. En uit zijn ongekunsteld gemoed brak een traditioneele, antieke huwelijkszang los een roerende wijs, weemoedig in de ooren van een Westerling. Eindelijk kwam het oogenblik, dat bruid en bruidegom, weggelipt van de feestelijkheden, een poosje alleen waren. In het van goud en velerlei kleur schitterende vertrek legde Dick Forsyth zijn handen op Kathleen's nog steeds omsluierde schouders. Door den nevel van rood scheen de glans van kostbare jade, het huwelijksgeschenk van Nang Kung en haar vader, maar hjj had in dit uur geen belang stelling daarvoor. Zijn blik bleef als betoo- verd op haar bloeiend gezichtje rusten, zocht toen haar oogen, waarvan geen sluier den gloed verdooven kon. „Kathleen!" fluisterde hij. Toen lichtte hij den sluier op en zij vloog in zijn armen, ge lukkiger, dan wellicht ooit een bruid in China geweest was. Het duurde een heelen tijd voor zij weer aandacht voor iets anders hadden. Het zon licht viel in breede stralenbundels binnen en zij liepen naar het open latwerk, hij den arm om haar heen geslagen, om In den zeldzamen, exotischen tuin met zijn wondermooie bloe sem, rijn bloesemende struiken, zijn klaterende fontein, het kleine meertje en de sierlijke brug te kijken. En staande in het gulden licht kuste Dick Forsyth haar. „Kathleen," fluisterde hij, „de schaduw van Li Weng-Ho is nu van ons leven genomen." „Ja," was het zachte wederwoord. „Hij heeft plaats gemaakt voor zonneschijn, dank zij de goedheid van een klein kind." Drie dagen later vertrokken zij op de hu welijksreis naar Canton, Kathleen in den stoel, die haar veilig door zoo menig gevaar gedragen had, terwijl Forsyth, wanneer hij althans niet de voorkeur aan loopen naast den haren gaf, een van den gouverneur ge bruikte. Ching vergezelde hen ook op dezen tocht om het bevel over de koelies te voeren en als bewaking had hun gastheer een aantal soldaten meegegeven, wier uniform al vol doende was om overal respect af te dwingen. Zij trokken Zuidwaarts in gemakkelijke étappes, naar den Ping-Kiang, in stralend zonlicht door een van bloemen doorgeurd land over weilige heuvelen en sprookjesach tige bruggen. Herbergen vermeden ze, over nachtend onder den wijden, met sterren be zaaiden hemel. Het waren volmaakte witte broodsweken, waarin tijd en eeuwigheid sche nen ineen te vloeien, zoodat ze den juisten dag vergeten waren, toen eindelijk de stad aan de rivier in het zicht kwam, waarheen de mandarijn snelle boodschappers gezonden had om voor een sampan te zorgen. Er vloog een schaduw over Kathleen's gezicht, toen zij het vaartuig zag. „Wat is er?" vroeg Forsyth. Waar denk je aan, Kathleen?" „Aan Yong-Foo, aan mijn vader en Li Weng-Ho." „Je vader is niet in Yong-Foo," vertelde Dick rustig. „Hij heeft China verlaten." „China verlaten?" echode ze. „Hoe weet je dat, Dick?" Hij gaf haar den brief van haar vader. „Hoe wist hij het, Dick?" vroeg ze, toen ze de enkele regels snel gelezen had. „Hoe heb je dien brief gekregen? Heb Je hem ge sproken?" „Ja," bekende hij. „Ik sprak hem den dag, dat we op de Yamen in Yunnan aankwamen. Hij was erop betrapt dat hij opium in de stad smokkelde en omdat hij vermomd was als een Chinees, werd hij aan den schandpaal gesla gen." O „Natuurlijk heb ik op zijn vrijlating aan gedrongen; de gouverneur heeft een hartig woordje met hem gesproken, legde de belofte dat hij China zou verlaten, vast en nam maatregelen dat hij er zich niet meer aan kon onttrekken. Je vader schreef dezen brief op de Yamen." „Wist hij, dat ik daar was?" „Neen, dat denk ik niet." „Vroeg hij nog naar me?" „Neen," klonk het onbewogen bescheid. „En heb je hem iets verteld?" „Evenmin.Ik had hem, bijwijze van steek proef, gevraagd waar je was en hij beweerde dat je gezond en wel in Yong-Foo was, maar ik ben absoluut overtuigd dat hij loog dat hij beter wist." „Wat meen je dan dat hij werkelijk dacht?" Forsyth zag de vraag onbevreesd onder de oogen. Hij oordeelde dat de volle waarheid voor Kathleen het best was, hoe bitter die op het oogenblik ook mocht rijn en hij ant woordde openhartig. „Ik vermoed dat hjj dacht dat Li Weng-Ho je in zjjn Yamen in Pi-Chow bjj zich had." Kathleen zei niets en toen hjj haar aankeek wist hij, dat ze het met zjjn veronderstelling eens was. Na een poosje verbrak ze het stilzwijgen. „Wat als Li Weng-Ho in Yong-Fo terug gekeerd is? Zou het niet gevaarlijk zjjn om daar in het voorbijvaren een bezoek te bren gen?" „Dat is niet onmogelijk. Maar we kunnen op de sampan blijven en Ching naar het zen dingsstation sturen met een boodschap voor Dokter Wang-Hi. Als het eenigszins kan wil lk hem spreken. Er zullen voorzieningen ge troffen moeten worden, als we voorgoed naar Yunnam terug gaan." „O, maar dat doen we immers zekerl Ik heb het de kleine Nang Kung beloofd." Toen zij de stad aan de rivier bereikten bleek het, dat hun vrees ongegrond was. LI Weng-Ho was Inderdaad naar Yong-Foo teruggekeerd, maar zou niemand meer eenig kwaad doen. De avond begon te schemeren en plotseling ging een groote papieren pagode achter den Yamen in vlammen op. Forsyth kende genoeg van de zeden van China om te weten dat dit in brand steken geschiedde om een gestorvene geluk en heil mee te geven op rijn toch naar het schimmenrijk en een plotselinge gedachte flitste door zjjn geest. Enkele meters van hen af lag een andere sampan geankerd en hij riep den zoon van 't Hemelsche Rijk, die op het dek stond toe: „Voor wie wordt die begrafenis-pagode verbrand?" „Voor Zijne Excellentie Li Weng-Ho." „Hoe komt die zoo opeens dood?" De Oosterling haalde de schouders op. „Plotseling gestorven, een week geleden Nogal raadselachtige geschiedenis. Er wordt gefluisterd dat er moeilijkheden waren met Peking. Toen hjj de vorige week uit Pi-Chow terugkwam, was er hier op de Yamen een hoog ambtenaar met soldaten. Den volgenden ochtend vonden ze Li Weng-Ho dood in zjjn kamer. Het geheim van zjjn sterven heeft htt in zjjn graf meegenomen. Hjj was een slecht mensch." „Een heel slecht mensch," vulde Ching deze korte, maar welsprekende lijkrede aan. Forsyth keek met een verheugd gezicht naar zijn vrouw. „Dat is glukkig het definitieve einde van onze moeilijkheden! Ching hoeft vanavond niet naar het zendingsstation te gaan; mor genochtend gaan we met zjjn allen Wang Hl bezoeken." En ze deden het en ontmoetten laten een zich stroomopwaarts bewegende sampan met Dr. Burritt aan boord, die kinderlijk blij was toen hij hoorde dat ze zich óók in Yunnam zouden vestigen. „Maar op den terugweg uit Canton nemen we van Yong Foo af niet de route langs de rivier," deelde Kathleen glimlachend mee. „Waarom niet?" was Burritt's verwonder» de vraag. „Het is de beste weg." „Dat weten we ook wel. Maar er woont een Boeddhistische abt op de heuvels boven Pi» Chow, die ik graag wilde zien. „Een Boeddhistische abt! Wat in vredes naam..." Maar toen Burrit het verhaal gehoord had, had zjjn verbazing plaats gemaakt voor be grijpen. „Als ik een Rockefeller, of een Carnegie was, zou ik dat klooster een millioen cadeau doen. Boeddha was een heelmeester; Dick is er een, ik ben er een ook u verstaat de kunst om lijdenden te helpen, mevrouw For syth, maar niemand van ons kan aan dien man tippen. De Hemel zegene hem!" Met welke bede de jonggehuwden van harte instemden. EINDE,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 1