Buitenlandsch Overzicht.
Abonneert U op dit biad
De Burgeroorlog
in Spanje.
DE
STROOPER.
„Holiandsch Noordpunt"
BINNENLAND
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
REIST PER WACO-
„Holiandsch Noordpunt"
64ste JAARGANG
Waarom de Finsche regeering tot aftreden gedwongen werd.
AUTOBUSDIENSTEN
haar HOORN, EDAM, AMSTERDAM
en GEHEEL WEST-FRIESLAND
Hitier spreekt.
Protest tegen Neurenbergsche
redevoeringen.
Rykof van zijn functie
ontheven.
Reisvereeniging
Overzicht van de gevechts
stellingen aan beide
zijden.
FEUILLETON,
DOOR
9 PETER BARON.
Frankrijk verleent bescherming aan
Andorra.
Relskasvereeniging
REIS-FILM-AVONDEN
Prins Bernard en onze militaire
luchtvaart.
COURANT
Abonnement per 3 maanden by vooruitbet: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wleringen en Texel 1.65; binnenland 2—,
Nederl. Oost- en West-Indlë per zeepost 2.10, Idem per mail en overige
anden 8.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.-. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, 1.50, 1.70.
Versehynt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prys. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Zooals wij gisteren in
onze extra-editie gemeld
hebben is dezer dagen
de regeering van Fin
land afgetreden, daar zy
by een stemming over
een wetsontwerp inzake strafmaatregelen
wegens hoogverraad met 1 stem verschil de
nederlaag leed. Over deze uitzonderlijke
kwestie is het interessant iets naders te we
ten. Het aftreden van de regeering-Kivimaki,
die bijna vier jaar aan het bewind geweest is,
Werd al eenigen tijd verwacht.
Bij haar optreden in December 1932 was zü
een burgerlijke coalitieregeering, gevormd
door conservatieven, agrariërs, liberalen (de
partij van den premier Kivim&ki) en Zweed-
pche volkspartij. De vorige verkiezingen, in
Juli 1933 gehouden voor den 200 leden tel
lenden Rijksdag (Finland heeft een éénkamer
stelsel) boden een beeld van oneenigheid in
het burgerlijke kamp met een daarmede ge
paard gaande aanzienlijke zetelwinst voor de
sociaal-democraten, die hun vertegenwoordi
ging van 66 tot 78 zagen stijgen. De conser
vatieven verloren niet minder dan 10 zetels
(32 in plaats van 42), hetgeen werd toege
schreven aan hun samengaan met de vader-
landsche volksbeweging, de opvolgster van de
Verboden fascistische getinte Lappo-beweging.
Het kabinet-Kivimaki bleef evenwel het
Vertrouwen van den staatspresident behouden.
De verkiezingen van dezen zomer brachten
een nieuwe overwinning voor de sociaal-demo
craten, die van 78 op 83 zetels kwamen; de
Conservatieven wisten hun zeteltal van 18 op
20 te brengen, de agrarische party bleef op 53
Setels staan, de vaderlandsche volksbeweging
behield haar 14 zetels, de Zweedsche party
haar 21 zetels. Daarentegen ging de liberale
party (die van den premier) met niet min
der dan 4 zetels achteruit, zoodat zij er nog
slechts 7 overhield.
Van een samengaan tusschen de sociaalde
mocraten met een der burgerlijke partijen,
b.v. met de boeren, is niets gekomen. Dat was
de oorzaak, dat de regeering van Kivimaki
aan het bewind bleef, daar zy in de praktijk
den steun behield van de andere burgerlijke
partijen.
Dezer dagen gebeurde er evenwel iets
dat meer nog eigenlijk dan het votum
van Zaterdag de genadeslag voor het
kabinet beteekende. De liberale minister
van landbouw professor Jutila nam name
lijk zijn ontslag op grond van de onthul
ling van een geheim rapport van de poli
tie over communistische bedrijvigheid in
Finland. (De communistische partij is er
verboden).
J De politie bleek namelijk een lyst te hebben
opgemaakt van vereenigingen, welke volgens
haar niet van communistische smetten vry
waren en op die lijst bleek eveneens voor te
komen één jong-democratische vereeniging
van liberalen en boeren, waarvan minister
Jutila bestuurslid was. Er werd deze week
over geïnterpelleerd in den Ryksdag en het
schijnt dat het antwoord van den minister
van binnenlandsche zaken Puhakka zyn ambt
genoot van landbouw niet bevredigd heeft
weshalve hy zijn ontslag nam.
Het woord is thans aan den staatspresident
en men mag benieuwd zijn op welke wyze
ht) de reeds zoo lang latent geweest zijnde
regeeringscrisis in zyn land zal oplossen.
De toestand in het Verre Oosten.
J.'
•y
P
Y
ftr
i Tersuchi
Japan's minister van Oorlog.
Inlichtingen WACO,
Kanaalweg 137, Den Helder - Tel. 773
Ter gelegenheid van de in gebruikneming
van een nieuw 91 km lang traject Breslau
Bunziau, van den grooten verkeersweg Ber-
lflnBreslau, heeft rijkskanselier Hitier ver
klaard:
Over 15 maanden zal Duitschland niet meer
gedwongen zyn benzine in te voeren en over
vier jaren zullen alle vraagstukken, welke be
trekking hebben op het automobilisme en de
rubberfabricatie zyn opgelost.
Hitier zette vervolgens de redenen uiteen,
welke hem ertoe hebben gebracht den aanleg
van autowegen onder de oogen te zien, met
name de ontwikkeling van het automobilisme.
Vandaag, aldus Hitier, zijn ondanks alle moei
lijkheden en ondanks alle pessimistische voor
spellingen, duizend km autowegen in dienst
genoemen en over vijf jaren zullen de eerste
7500 km gereed zijn.
Toespeling op koloniaal gebied.
Indien wy duizenden vierk. km koloniën
zouden hebben, indien onze bevolking minder
dicht zou zyn, indien wij een overmaat van
graan en grondstoffen zouden hebben, zouden
w(j ons misschien kunnen veroorloven het de
mocratische regiem te laten raaskallen en
dan iedereen op een wijze als het hem goed
dunkt.
Maar in een land, waar het aan alles ont
breekt, was het noodzakelijk alle kracht
bronnen te concentreeren. Wij hebben niets
tegen buitenlandsche democratieën, maar in
leder geval zal Duitschland een politieken
vorm behouden, welke in overeenstemming is
met zyn mogelijkheden en behoeften en waar
bij men minder zal spreken en meer doen.
Minister P. Munch,
Denemarken's vertegenwoordiger te Genève.
De Alliance Israélite Universeille heeft een
verklaring doen publiceeren, waaraan wy het
volgende ontleenen:
Ofschoon het niet mogelijk is alle lasterlijke
aantijgingen te vermelden, waarvan de anti-
semietische propaganda zich bedient, kan het
centraal comité der Alliance Israélite Univer-
selle onmogelijk zonder een verontwaardigd
protest de beschuldiging laten voorbijgaan die
door een groote mogendheid tegen de joden
over de geheele wereld is gericht.
In de voorbijgegane eeuwen deed men de
woede der lijdende massa's zich tegen de
joden keeren: brak er een epidemie los, dan
werd den joden ten laste gelegd dat zij bron
nen hadden vergiftigd. Thans heet het dat zij
de geesten zouden vergiftigen en een wereld
revolutie voorbereiden. Zij zouden de meesters
van Sowjet-Rusland zyn, zij zouden de ver
antwoordelijkheid dragen voor den afschuwe-
lyken burgeroorlog in Spanje.
Dit is een hoonen van de werkelijkheid. De
almachtige heerscher van Rusland, Stalin, is
geen jood, en zijn voorganger Lenin was hét
evenmin. De joden zyn geenszins de scheppers
van het bolsjewisme, waarvan de Duitsche
generale staf de overwinning heeft verzekerd
door de terugreis van Lenin naar Rusland
mogelijk te maken.
Tegen de stelselmatige en moorddadige
leugen doet de Alliance een beroep op de
waarheidsliefde en het rechtsgevoel, die in de
vrije landen nog in eere zijn.
Gecompromitteerd
Het Sowjet-telegraafgentschap meldt, dat
by besluit van het centrale uitvoerende comité
Rykof ontheven is van zijn functie van volks
commissaris van P.T.T., als hoedanig benoemd
is Jagoda, de volkscommissaris van binnen-
Krugerstraat 104
Dagelijks
maal naar Amsterdam
f 0.90 p. pers. Retours f 1.60 p. pers.
Retours 14 dagen geldig.
landsche zaken. Deze is op zyn beurt vervan
gen door Nicolaj Iwanowitsj Jezjof, een van de
secretarissen van de communistische partij van
de Sowjetunie en voorzitter van de party-con-
trole-commissie.
Men zal wel niet ver van de waarheid af zijn,
als men aanneemt, dat de ontheffing van Rykof
van zyn functie een uitvloeisel is van de be
schuldigingen, welke tydens het proces tegen
het Vereenigde Centrum Trotski-Zinowjef door
eenige van de beklaagden ook tegen Rykof ge
richt zijn. Weliswaar heeft het voorloopige on
derzoek op grond van deze beschuldigingen ge
leid tot het besluit, dat er geen gegronde rede
nen aanwezig waren om het strafrechterlijk
onderzoek voort te zetten, maar klaarblijkelijk
is Rykof toch voldoende gecompromitteerd ge
vonden door de betrekkingen, welke hij met
leden van de voormalige opposities was blijven
onderhouden, om hem thans te verwijderen van
de post, welke hij bekleed heeft, sinds hij met
den val van de rechtsche oppositie meege
sleept, zijn functie van voorzitter van den raad
van volkscommissarissen had moeten prys-
geven.
De tactiek van Franco.
De berichten uit Spanje wyzen er op,
dat men daar op militair gebied beslissen
de gebeurtenissen tegemoet gaat. De ge
disciplineerde troepen der nationalisten,
die onder leiding staan van ervaren gene
raals en die beschikken over betere artil
lerie en een sterkere luchtmacht, toonen
steeds meer hun overwicht over de Mad-
rileensche militie. Weldra zal de hoofdstad
in hun bereik zijn.
Overzien we de militaire situatié. Het initia
tief is sinds het begin van den burgeroorlog
vrijwel steeds aan den kant der nationalisten
geweest. De tactiek der generaals was er op
gericht een ring om Madrid te leggen en de
vijandige streken buiten dien ring te isoleeren.
Waar mogelijk trachtte men die buitengewes
ten te veroveren.
Letten we eerst op die buitengewesten. Ze
liggen in het Zuidoosten, het Noordoosten en
aan de Noordkust. In het Zuidoosten heeft
men Malaga weten te isoleeren, gevaar voor de
nationalisten dreigt er van die zijde niet. Aan
de Noordkust hebben de generaals Irun en
San Sebastian weten te veroveren, langzaam
rukken ze van daar naar het Westen op, ze
rollen het zeefront der tegenstanders op en zijn
daarmee tot Bilbao genaderd.
Het zwakste en gevaarlijkste punt voor de
nationalisten ligt bij Huesca. De troepen uit
Barcelona bedreigen daar n.1. den ring, dien
men bezig is rond Madrid te leggen. Indien
Huesca zou vallen, zou Saragossa moeilijk te
houden zijn en van Saragossa uit zouden de
Catalanen wel niet direct, maar toch op den
duur het nationalistische front ten Noorden
van Madrid kunnen bedreigen. Vandaar de
uiterst felle strijd om Huesca, dat ondanks de
herhaalde overwinningsberichten van Madrid
nog steeds stand heeft gehouden.
Thans komen we tot het voornaamste
oorlogsterrein, het gebied rond Madrid. De
generaals hebben de bergketens, die zich
Larry Wade duwde zijn eigen stoel terug
en nam de krant. Hy was een slanke jongen
jnet donker golvend haar en gekleed in een
fcruin pak, dat elders niet de aandacht ge
trokken zou hebben, maar dat gunstig tegen
Öe kleeren van zfln vrienden afstak. Larry's
flas paste bij zijn zakdoekje, terwfll Chorley
Eoo weinig kieskeurig was, dat hy geen van
fle twee bezat.
Gedurende een poosje stilte las Larry het
artikel in de Standaard en Chorley ver
maakte zich intusschen met pogingen om
kringetjes te blazen. Eindelijk wierp Larry de
krant neer en zijn oogen glinsterden onvrien
delijk.
„Zoodat de kolonel het er goed afgebracht
heeft?" vroeg hy en hielp zich aan een siga
ret uit het doosje, dat op tafel stond. Mijn
beer Tompson zag het met bezorgdheid aan,
tvant het was zyn doosje.
„Reuze-truc!" meende Chorley. „Hoe ko-
hien wfl aan ons part?"
Larry haalde de schouders op en mijnheer
ouipson nam de gelegenheid waar om zijn
Pvatting in 't midden te brengen.
"De gooser die we 'ebben moeten, is Den-
pis Teyst. Die weet natuurlijk heter dan een
*nder' waar de kolonel zijn karkas parkeert,
h zullle 'ebben al een 'eele poos mot, en
Dennis zou niks liever doen dan zijn broer
er 2'n duiven schieten."
„Dat heb je netjes uitgedrukt, Wal," lachte
Larry, „maar ik twijfel er aan, of Dennis
weet, waar zjjn broer ergens uithangt."
„Dat hoeft hij niet," zei Chorley. „De kolo
nel is drie jaren weg geweest en hij weet
niet, dat jij Lou kent."
Larry streek met zijn blanke hand door
zijn haren.
„jy denkt, dat hy de bracelet door bemid
deling van Lou van de hand wil doen?"
„Waarom niet? Lou is de eenige in Lon
den, die veilig is," antwoordde de ander.
„Hij heeft de prinsertj al twintig jaren lang
bedonderd met zijn winkeltje en ze hebben
hem nog nooit gesnapt. Bovendien heeft de
kolonel vroeger ook altijd zaken met hem
gedaan."
Larry dacht er over na. „Er is iets van
waar, maar mijn ondervinding ls, dat den ko
lonel dwars zitten een zeker paspoort naar de
hel is."
Chorley's lodderige oogen flikkerden. „Ik
zou er nog wat voor willen geven, als ik, dat
vuile zwijn een hak kan zetten," zei hy boos
aardig. „Ik geloof, dat hy er meer van weet,
dat ze my toen in den bak gestopt hebben.
Als ik daar zeker van was
Hy voltooide den zin niet en ging door, met
buitengewone handigheid de azen uit het spel
kaarten te halen.
Mynheer Tompson meende, ook weer wat
te moeten zeggen:
De kolonel is een gooser, die je niet ge
makkelijk 'erkent, al ie je 'm ook. Wat 'y
niet weet om zyn ponem te veranderen,
'ebben ze nog niet uitgevonden."
De ander knikte instemmend. Chorley had
het ondervonden, tot zyn nadeel. Zeker waren
er maar weinigen, die den kolonel iets °ver
de kunst van vermommen konden leeren. Hy
was op dat gebied een meester. En zeker wa
ren er ook maar weinigen, die den kolonel
herkend zouden hebben in den haveloozen
leeglooper, die op dat oogenblik Lou Staam s
winkeltje binnen slungelde. Zelfs oude Lou,
toen hü uit zijn achterkamertje kwam schul-
felen, had geen idee van de identiteit van zyn
bezoeker, en Lou's oogen waren onnatuurlijk
scherp. Daarenboven had hy eertijds dikwijls
zaken met den kolonel gedaan. Vanuit het
half-donker van zijn winkeltje loerde hij wei
felend naar den nieuwen klant en de kolonel
gaf hem dien blik met Interest terug. Zoolang
als hy zich kon herinneren, had het kleine
Duitsche Joodje hetzelfde vaalgroene pak ge
dragen met glimmende metalen knoopen, en
het leek aannemelyk, dat de vuile zwarte das
om Lou's hals sinds den laatsten keer, dat de
kolonel hem had gezien, niet van de plaats
was geweest, Evenmin het zwarte kalotje
met kwastje. Niemand had Lou ooit zonder
dat kalotje gezien; hij had het zelfs op als
hy sliep.
„Wat is er van je verlangen, hè?"
„Dat zul je wel hooren, Lou," antwoordde
de kolonel. „Kom mee in de achterkamer."
Lou knikte wijs. „Ah zoo, meen je dat?
Wat heb je?"
De kolonel liep hem voorby naar het kan
toortje en ging in den rieten stoel aan de
tafel zitten. Na een vragenden blik slofte Lou
langzaam achter hem aan en nam achter de
tafel plaats.
„Heb je wat voor me, hè? Dat is goed. En
je weet van de achterkamer? Dat is niet zoo
goed. Ik ken je niet."
„Ze zyn aan den gang geweest in Plaza,
hè?"
Lou kneep zijn oogen half dicht
„Weet je daar iets van, hè?"
„Misschien." De kolonel lel zijn tabakszak
op de tafel. „Bekijk dat eens."
Lou nam den zak nieuwsgierig op en
draaide hem een paar keeren om. Ook min
der gevoelige vingers dan de zyne zouden
ontdekt hebben, dat er iets meer dan tabak
in den buidel was. Maar geen andere vingers
gers hadden dat iets er vlugger uit kunnen
halen.
„Zoo?" mompelde hy. „Ben jy het geweest,
mein Freund?"
Hy draaide het sieraad om en om en liet
langzaam het licht van het raampje over de
glanzende steenen glyden. Na een oogenblik
haalde hy een vergrootglas uit zyn zak en
bekeek de smaragden opmerkzaam.
„Wonnerschön," zuchtte hij. „De steenen
zyn goed. Feilloos. Weet je, wat dat heet?
Ze zyn een gansche hoop waard."
De kolonel knikte; achterover liggend in
zyn stoel, staarde hy naar het plafond.
„Sachs schatte ze op veertigduizend pond,"
zei hy. „Hoeveel, Lou?"
De jood sloeg de handen in elkaar en keek
weer naar de smaragden.
„Veertig duizend? Dat is een boel geld.
Het is te veel. Misschien geef ik vyftien dui
zend, misschien twintig duizend, maar veer
tig nein, nein. Ik moet ook een kooper vinden
ik weet niet eenmaal, of ik dat kan en
ik moet ook wat verdienen."
De kolonel kende Lou's manier van zaken
doen wel. Hy vergenoegde zich met de kamer
eens rond te kyken, terwyi de oude jood wat
op een blaadje papier krabbelde. De kolonel
onderdrukte zyn neiging tot lachen. Lou was
bezig uit te rekenen, hoeveel hy kon betalen
zonder vrees voor verlies.
Toch vergiste hy zich in die veronderstel
ling. De kamer was de laatste dertig jaren
niet veel veranderd, maar één verandering
had ze ten minste ondergaan, en daarvan
was de kolonel niet op de hoogte. Naast Lou's
knie stond een oude houten papierbak, een
vuil versleten ding, dat in jaren niet van zyn
plaats was geweest. De kolonel vermoedde
niet, dat er geen bodem in was en dat een
stuk looden pyp naar den bovensten kelder
leidde, uitkomend juist boven de tafel, waar
aan Larry en Chorley zaten. Het was een idee
van Larry geweest en had zyn uitvoering al
twee jaren meer dan gerechtvaardigd.
Op dat oogenblik waren Lou's gedachten
by den ouden papierbak, en tevens begreep
hy, dat hij voorzichtig moest zyn met zyn
geschrijf.
„Het zyn prachtige steenen," zei hy nog
ten Noorden en noordwesten van de hoofd
stad uitstrekken, bezet. Alle belangrijke
passen zyn daar in hun macht. Van daar
uit zyn ze niet verder opgerukt; zy hebben
zich tot het defensief bepaald. De gene
raals weten, dat de hoofdstad in de ge
schiedenis nooit van het Noorden uit, van
de Siërra Guadarrama, ingenomen is, maar
altyd van het Zuiden uit door de open val
lei van de Taag.
Van den tyd der Romeinen tot Napoleon
is de Zuidelyke weg de beste gebleken voor de
verovering van Madrid. Er is op dien weg
maar één groote hindernis en dat zyn de ber
gen van Toledo, die de provincie van dien naam
scheidt van Estramadura.
Zijn beste troepen, cavalerie, artillerie en
vliegtuigen heeft generaal Franco naar dit
punt gedirigeerd. Hevig is daar gevochten, de
troepen van Madrid wisten natuurlijk even
goed als die van Franco, dat ten Westen van
Toledo over het lot van de hoofdstad beslist
zou worden.
Sinds den val van Maqueda is Toledo on
houdbaar geworden. Indien Franco over vol
doende reserves beschikt, is militair-strategisch
gesproken, de val van Madrid slechts een kwes
tie van tijd.
Dit is de reden, waarom men thans in den
burgeroorlog in Spanje beslissende gebeurte
nissen verwacht.
Toch zyn er nog verschillende redenen, waar
om men in de kringen der nationalisten den val
van Madrid eerst over enkele weken verwacht.
Franco is een voorzichtig man. Wanneer hij
bereid en in staat was 40.000 man op te offe
ren, zou hy binnen enkele dagen in de hoofd
stad kunnen zijn, zegt men. Hy wil zyn mannen
echter sparen, er is ook na den val van Madrid
nog veel te doen.
Ook rekent Franco er op, dat zijn tegen
standers zich zelf zullen verzwakken door on-
derlingen strijd. Theoretisch zou men welis
waar kunnen verwachten, dat het naderend ge
vaar hen nauwer aan elkaar zou verbinden,
doch er zyn teekenen, die op een tegengestelde
ontwikkeling wijzen.
Franco rekent er op, dat het volksfront in
Madrid ineenzakt en de conservatieve burger
lijke elementen zich aan zijn zyde zullen scha
ren. Hy laat de hoofdstad dagelijks door twin
tig, dertig vliegtuigen met proclamaties be
strooien en al worden die proclamaties door de
militie zoo zorgvuldig mogelijk verzameld en is
het ten strengste verboden ze te lezen of ln
bezit te hebben, toch doen ze hun werk. Voegt
men daar nog bij, dat het gebrek aan voedsel
zich steeds erger laat gevoelen, dan is het be-
grijpelyk, dat Franco's vrienden zeggen: „Laat
de vrucht eerst maar verder rotten". Of dat
juist gezien is, zullen we eerst later weten. Op
het oogenblik kunnen we niet anders doen dan
de tactiek van Franco beschryven.
Volgens een mededeeling van de Paris Soir
zouden de Catalaansche anarchisten hun be
dreigingen tegen den consul-generaal van
Andorra hebben herhaald. Deze heeft hierop
besloten de hulp en bescherming van de
Fransche regeering in te roepen. Deze heeft
hieraan gevolg gegeven en gistermorgen zijn
afdeelingen van de mobiele garde in Andorra
aangekomen om de grens tusschen Andorra
en Spanje te bewaken.
Krugerstraat 104 Den Helder
Binnenkort alleen voor leden van
de Reiskasvereeniging en Reis-
vereeniging
INTERESSANTE
Vraagt inlichtingen aan het bureau der
Vereeniging Krugerstraat 104, alhier.
De propaganda-Commissie
C. BUYS, Secretaris.
GESCHUTFUNDATIES OP MAILBOOTEN,
Cunard Line en Britsche admi
raliteit.
De mailbooten der Cunard Line zullen op
kosten der admiraliteit met geschutfundaties
van 15.2 cm geschut worden uitgerust. Voorts
is in het contract tusschen de admiraliteit en
de Cunardline bepaald, dat de stuurinrichting
moet worden beschermd, dat zooveel mogelijk
seinoefeningen met oorlogsschepen moeten
worden gehouden en dat onder de bemanning
propaganda dient te worden gemaakt voor in
diensttreding by de marine-reserve.
Toen Zaterdagmiddag de vliegfeesten op
het vliegveld Teuge in vollen gang waren,
passeerde op den weg DeventerApeldoorn,
die langs het terrein loopt, Prins Bernhard in
zijn bekenden Ford. Juist was het militairs
esquadrille onder aanvoering van kapitein van
Weerden Poelman in de lucht om demonstra
ties te geven in het formatie-vliegen. Het
esquadrille, bekend onder de benaming „da
vyf vingers aan een hand", vloog een ware
hoogeschool in haar genre en genoot dan ook
veel belangstelling. De Prins stopte onmiddel
lijk toen hij de vliegers bemerkte en sloeg van
zijn auto uit de evoluties gade. Na eenigen
tijd met volle aandacht de kunststukjes van
kapitein van Weerden Poelman en zijn man
nen gevolgd te hebben, reed de Prins, die ver
gezeld was van zijn secretaris, jhr. Roell*
verder.
PRINSES JULIANA IN DEN HAAG.
Prinses Juliana is gistermiddag in den Haag
aangekomen en heeft haar intrek genomen in
het paleis Noordeinde.
EEN VIJFMASTER IN DE AMSTER-
DAMSCHE HAVEN.
Na tal van jaren heeft de Amsterdamsche
haven weer bezoek van een vijfmaster. Het is
het motor-zeilschip „Carl Vinnen", varende
voor de Baltica Scheepvaart Mij., dat aan de
Rietlanden oud ijzer komt laden voor Polen-
Het betreft een hoeveelheid van 2400 ton,
welke bij de opslagplaats van de N.V. ijzer
handel „Hollandia" wordt ingenomen. Het
schip is Zondag in de haven aangekomen.
DE HERSTELLING VAN DE „SIRENES",
Het staat thans vast, dat de „Sirenes", het
onlangs by Callantsoog gestrande Noorsche
vrachtschip, by de Nederlandsche dokmaat-
schappy definitief gerepareerd zal worden.
Het herstellingswerk zal elf dagen in beslag
nemen, zoodat het schip tegen het eiDde van
de volgende week weer in de vaart zal kunnen
komen.
eens, en frommelde het papiertje langzaam
tot een prop. „Hoeveel moet je er voor heb
ben?"
„Vijf-en-twintig duizend pond," zei de ko
lonel koel.
Het gezicht van den ouden man toonde
zooveel afgrijzen, als hy er maar in kon
leggen..
„Vyfentwintig duizend! Waar denk je, dat
ik zooveel geld vandaan halen kan? Je denkt,
dat ik een bank opgelicht heb, hè? Wees toch
verstandig, man, voor die prys vind ik nie-
mals een kooper. Deze steenen sind ja doch
signaliert.. De politie loert er overal op. Voor
dien prys is er geen markt, niemand wil het
risico loopen, en als ze het al wilden, waar
bleef myn winstje?"
De kolonel haalde de schouders op.
„Ik ben by jou gekomen, omdat je safe
bent, Lou. Maar er zyn er nog meer."
Lou dwong zich tot een glimlachje en sloeg
een overredenden toon aan.
„Je bent hard voor een armen ouden man,
die voor zyn kostje moet zorgen," jammerde
hy. „Ik sal verzoeken een kooper te finden.
Ik kan het geld zelf ja niet opbrengen.
Misschien, dat ik het er voor geven kan,
maar vyfentwintig duizend, dat is viel, mein
lieber Freund viel te viel."
Hij onderwierp de steenen aan een nieuw
onderzoek.
„Je komt er morgen mee terug, hè?" vroeg
hy en reikte de smaragden over. „Ik geloof
niet, dat ik ze neem. Misschien. Deze stee
nen als ze verdeeld worden, verliezen ze
hun waarde als niemand het risico loopen
wil, koop Ik ze misschien zelf het is viel
geld, waar ik het vandaan halen zal, dat weet
ik niet."
Intusschen had hy het ineengefrompelde
papiertje in den bak geworpen en loerde naar
zyn bezoeker, toen die opstond om weg te
gaan.
„Ik heb je dikwijls gezien, George, met een
verschillend gezicht, maar ditmaal heb je je
zelf overtroffen, hè Ik weet nog, dat je een
maal
Hy dwaalde af in herinneringen en de ko
lonel luisterde gewillig, onbewust van Lou'a
plannen. Lou's bedoeling was, tyd te winnen
voor de heeren in den kelder. Toevallig zatï
Chorley net onder de looden pyp. Zoo kwam;
het, dat hy den prop oppikte, maar voordat
hy het papiertje had kunnen gladstrijken, viel
Larry's hand op zyn arm.
„Dank je, dat is voor my bestemd, Chor
ley."
Larry las. Toen wierp hy Chorley het pa
piertje toe en vroeg:
„Ga je profeet worden op je ouden dag?"
Chorley las langzaam, wat over een net
werk van ruitjes gekriebeld stond: „De kolo
nel is hier met de smaragden. Een van Julliö
moest hem volgen, maar niet vechten in den,
winkel."
Chorley grinnikte en gaf dit briefje door
aan mynheer Tompson:
„Neen, daar zal niet gevochten worden in
den winkel," zei hy veelbeteekenend. „Wal,
jou leelyke tronie kent hij niet, een geluk
voor hem en voor ons. Ga jy eens kyken,
waar hy heensloft."
Mynheer Tompson stond op, zonder op dd
smadelyke bejegening te letten.
VL
Precies een kwartier na het verlaten van
Lou Staam's winkel, overkwam den kolonel
een onaangenaam ding. Het was nog een ge
luk voor hem, dat hij op het punt stond naar
beneden te gaan, want daardoor merkte hij,
wat hem te wachten stond. Volgens gewoonte
keek hy even over de balustrade, voordat hij
de trap afging, en zoodoende zag hy, dat
eenige bezoekers naar boven kwamen. En hy
twyfelde er niet aan, of hun bedoelingen wa
ren niet van den vriendeiyksten aard.
Zoowel Chorley als Larry bewoog zich met
opmerkeiyke stilte, en ze hielden zich dicht
tegen den muur, op een manier, die den kolo-
