T HOEKJE OUDERS O, die vlegeljaren. fHoeilijke opvoedingsproblemen. Strengheid en humor» Darmparasieten bij kinderen* Tob nooit hoekje VOOR DE Het abnormale kind. SC& door G C. MEYER^-SCHWENCKE. meeste kinderen zijn in hun z.g. puber- De f vlegeljaren vaak heel moeilijk en teitS' zich geen houding te geven. Zy doen W <rgen in het bijzonder in de aanwezig- en anderen, soms dingen, die de ouders hooee mate ergeren. Inderdaad zijn het f slechts enkele weken, dat men de op- de jeugd zoo geheel en al veranderd gr061rfoch het" is soms zelfs een kwestie van ziet' dere jaren. Ze weten met hun figuur ®ee raatl doen onbeholpen, bemoeien zich ge?alles én het heeft er soms veel van, alsof «behagen scheppen in een ruwe omgangs- eroote, niet altijd evenparlementaire t°M«,kkinge'n e.d.. Geestelijke belangstelling n zij niet aan den dag en hun grootste noeeen bestaat er vaak in het hun ders opvoeders en leeraren zoo moeilijk °U lelijk te maken. Kinderen, vooral jongens, T°iot een bepaalden leeftijd gemakkelijk en Vzaam waren, veranderen soms totaal en trachten telkenmale weer te probeeren, hoe ver zij kunnen gaan. Vele ouders, vooral moeders, trekken dik- wüls aan het kortste eind en weten haar nrestige niet te bewaren. Zij maken zich boos en vangen telkens een weinig gevarieerd vlaaglied aan. mag dit niet doen", of „wij hebben iedat verboden" en nog veel meer, het een niet den minsten indruk maakt op 14- tot 16- iarige jongens. Fluitend en dikwijls met een geringschattend gezegde gaan zij de kamer uit om zich een houding te geven, want „de oudelui" begrijpen hen immers toch niet! Zeker, gaarne geven wij toe, dat deze jaren voor de ouders héél moeilijk zijn, doch een troost voegen wij er onmiddellijk aan toe, dat nagenoeg alle jonge menschen de vlegeljaren doormaken en dat het volstrekt geen uitzonderingsgevallen zijn, wanneer jon gens lastig en zelfs onmogelijk zijn. Wanneer men zijn kind kent en vóór zijn puberteits jaren zijn karakter bestudeerd en tevens zijn vertrouwen gewonnen heeft, dan zal men het niet zoo ernstig behoeven op te nemen. Vele ouders nemen al deze veranderingen in het karakter van hun jongen, die langzamerhand den mannelijken leeftijd zal gaan beréiken, veel te tragisch op. In de ontwikkelings periode ontwaakt tevens het persoonlijk be wustzijn, dat in den beginne nog strijd voert met zijn geheele omgeving. Natuurlijk kan men niet alles toelaten wat gedaan of gezegd wordt en moeten beide ouders eendrachtig samenwerking om paal en perk te stellen als het te erg wordt. Zij moeten zoo noodig streng, doch vóór alles tactvol en met liefde optreden, want iédere zwakheid wordt door de jeugd benut in hun voordeel! Reeds het feit, dat men een of ander, dat opgedragen is om der wille van de lieve vrede weer in trekt, is een groote fout, die door de ouders vermeden moet worden, willen zij hun autori teit niet verliezen. Het is inderdaad noodig, zooals wij reeds zeiden, dat één lijn door beide ouders gevolgd wordt, hetgeen niet wegneemt, dat de vader hand met een zekere strengheid zal moeten leiden, de moeder daarentegen niet steeds moet klagen, indien ze voelt, dat haar pae- dagogische kracht te kort schiet, doch tegen over de jeugd humor aan den dag moet leg gen. Van groot belang is het, dat men in deze jaren weet, met wie de kinderen omgaan en waarheen zij zich begeven. Juist in de puber teitsjaren zijn kinderen zoo overgevoelig voor indrukken van buitenaf en wordt hun fantasie zoo sterk geprikkeld, waarom ook contróle °P hun lectuur gewenscht is. De vader moet blijk geven de beste vriend van zijn jongen te zijn en met hem verschillende levensproblemen besproken, voorzoover de moeder dit in de jeugdjaren niet heeft gedaan. Dergelijke ge sprekken versterken den onderlingen band en er gaat veel meer van uit, dan van alle goede voorbeelden, die men hen voor oogen houdt. In de puberteitsjaren is het noodig, dat de jongens veel aan sport doen, die hen licha melijk krachtiger maakt. Wandel- en fiets tochten en veel buitenzijn werkt oneindig feel beter en gezonder op lichaam en ziel in, dan het bezoeken van bioscopen, waardoor bun fantasie vaak in ongewenschte banen wordt geleid. He veel besproken vlegeljaren moet iedere Jongen en ieder meisje nu eenmaal door ben, zij het dan ook, dat meisjes volg zamer en meer voor rede vatbaar zijn. Zi) w* meer voor reae vttLucu** «v zullen ongetwijfeld een grooten invloed op de karaktervorming uitoefenen en de ouders unnerzijds moeten trachten met liefde, tact ®n geduld tot het innerlijk leven hunner kin- eren door te dringen en steeds bereid zijn de hand te bieden. Neemt men deze moeilijke jaren niet te zwaarwichtig 0p, doch ziet men vol vertrou- Wen de toekomst tegemoet, dan zal zulks n'ct nalaten een zegenrijken invloed op den onderlingen band tusschen ouders en kinde- ren uit te oefenen. Curcuma wordt veel in onze koloniën aan- \v ro^en en de wortelstok van deze plant o°rdt voor verschillende doeleinden gebruikt, ,a- om te verven (geel) en tevens als spece- J- Het is een der bestanddeelen van de wel kende kerry. Wat slim. Bobbie Is een beetje ziek en™ de dokter komt. Deze zegt, dat hij een jaar dagen in bed moet blijven en schrijft hem wat voor. Bobbie: Krijg ik pilletjes dokter? Dokter: Ja, waarom vraag je dat, lust je die zo graag? Bobbie: Neen, dokter, rraar... Dokter: Nu, wat wou je zeggen? Bobbie: Kan ik misschien grote pillen krij gen, want als er dan een paar overblijven, kan ik er mee knikkeren. Veelal vragen moeders zich af, hoe het toch komt, dat haar kind, ondanks alle goede zorgen er zoo bleek uitziet, kringen om de oogen en weinig eetlust heeft, over buikpijn klaagt en niet toeneemt in gewicht. Hier helpt geen enkele opvoedingsmethode, want de oorzaak moet niet gezocht worden in het feit, dat het kind een lastig karakter heeft, doch is in vele gevallen te wijten aan darm parasieten, n.1. wormen of maden. Het onaangenaamste zijn wel de z.g. spoel- wormen, die soms een lengte van 30 cm. be reiken en deze parasieten leven van de meest waardevolle voedingsmiddelen, die het kind tot zich neemt. Geen wonder, dat het- zelf door een tekort hiervan bleek en mager wordt. Is de maag leeg, dan zuigen zij aan den darmwand, waardoor buikpijn en een gevoel van onpasselijkheid ontstaat. Een ander verschijnsel is vaak het voortdurend over den neus wrijven omdat deze steeds jeukt. De kinderen worden er zelfs 's nachts vaak door wakker en kunnen hun neus niet met rust laten. Geen wonder, dat op derge lijke wijze geplaagde kinderen op den duur nerveus en humeurig worden. Het is dan ook noodig dergelijke euvelen met energie te be strijden, alhoewel het verdrijven dezer onge wenschte parasieten vaak moeilijk is. Men moet de kinderen vaak gedurende meerdere weken lavementen geven, alsmede zitbaden en tevens een bepaald dieet laten volgen, dik wijls is medisch advies zelfs gewenscht. Tot het reinigen der darmen worden knof look lavementen gegeven, waartoe men de knoflook eerst in 1% dL. melk goed laat af trekken en bij het lauwe water voegt. Indien men de lucht van knoflook onoverkomelijk vindt, geeft men een zeepsop lavement, af gewisseld door een van lauw water en alsem. Het dagelijksch eten van rauwe geraspte .worteltjes met anijspoeder .vermengd, is voorts noodig, terwijl men meerdere malen daags sap van geperste wortelen geeft, waar door men speciale groenten- en vruchten persen kan verkrijgen. Uien in eiken vorm zijn uitstekend, nu eens gestoofd, dan weer gebakken of rauw bij slaatjes. Vleesch, visch eieren en meelspijzen moeten niet gegeven worden, doch iedere apotheker zal tevens wel een middel weten aan te geven tegen wormen. Zéér vele kinderen hebben last van maden, die meestal in den dikken darm huizen en een onaangename jeuk veroorzaken. In hoofd zaak bestrijdt men dit soort parasieten op dezelfde wijze als spoelwormen. Van niet te onderschatten belang is een goede ontlasting, voorts moet speciale aandacht besteed wor den aan herhaaldelijk wasschen der handen en borstelen der nagels, aangezien het ge vaar van overbrengen bi) anderen volstrekt niet denkbeeldig is. Santoninetabletten, die men bij apothekers kan krijgen, kan men voor het slapengaan geven. Verder moeten veel groenten aan het menu toegevoegd worden, o.a. spinazie, witte kool, uien, verder goed gewasschen vijgen en pruimen, alsmede in den zomertijd alle soorten bessen en thans vooral druiven. Ge noemde groenten en vruchten bevatten veel kalk, terwijl de ervaring geleerd heeft, dat darmparasieten bij voorkeur eten van kalk- arme voeding. Zondag. Tomatensoep. Entre-cote. Snijboonen. Aardappelen. Mocca-cake. Maandag. Koud vleesch. Prinsesseboonen. Aardappelen. Griesmeel met appelen. Dinsdag. Pikante broodcroutons. Spinazie (met roereieren). Aardappelen, gebruinde boter. Tomatensla. Woensdag. Runderlapjes. Gestoofde wortelen met selderij. Aardappelen. Rijst met bessensap. Donderdag. Gehakt Stoofsla. Aardappelen. Broodschotel. Vrijdag. Kaasschotel. Spaghetti met gestoofde tomaten en eieren. Vruchten. Zaterdag. Varkenscarbonade. Bloemkool. Aardappelen. Compote van gemengde vruchten. Mocca-cake. (zonder oven.) 1 dl sterke koffie-extract, 60 gram boter of margarine, 50 gram basterdsuiker 2 «er- dooiers, 6 cake-jes van 5 cent, 2 dl. s aSr°° De boter wordt tot room geroerd, en de eierdooiers goed geroerd tot een gelijk geheel, afwisselend voegen we een lepel suiker en lepel ei bij de roomachtige boter en mengen er van üjd tot tijd ook een lepel koffie extract door, totdat het geheel een mooie gelijkmatige massa is geworden. We ncmen nu een vorm, b.v. waarin we een cake bak ken of desnoods een gewone steenen kom en beleggen deze met een laag van de in dneen gesneden cake-jes en beleggen deze met een laag van het vulsel (pl.m. de helft), hierop komt weer een laag cake, vervolgens mokka en de laatste laag bestaat uit cake. Het beste is om het vulsel eerst even in de eerste laag te laten trekken, alvorens de volgende er op komt. We zetten den vorm weg tot den vol genden dag en leggen eerst een vel papier over de bovenlaag, waarna we een of ander zwaar voorwerp er op zetten om het geheel stevig te maken. Volgende dag omkeeren en langs de kan ten bedekken met geslagen room, op den bo venkant kunnen we wat roosjes spuiten. Griesmeel met appelen. 1 melk, 75 gram griesmeel of 60 gram griesmeel en 1 eetlepel vaniUepoeder 75 gr. suiker, stukje boter. 4 appels een paar eet lepels frambozen of aardbeienjam, o De melk koken met de suiker en er de griesmeel instrooien en laten doorkoken tot de massa dik is, steeds blijven roeren, p van het vuur nemen en er het stukje boter doorkloppen, waardoor tie massa ook luchtiger wordt, daarna gelijkmatig uitstrijken op een platte schaal of verdeelen over één persoons glazen schoteltjes. De appelen worden ge schild (het klokhuis uitgestoken) en aan dikke plakken gesneden, daarna in de koekepan m boter gaar gesmoord: de plakken moeten heel ÏÏ£af£ -ven op de letgd. Als ze gaar zijn, wordt de opening ge- vuld met een lepeltje jam. Kaasschoteltje. ons margarine, E. melk, 2 groote tomaten, 4 eetlepels fijne broodkruim 3 eet lepels Parmezaansche kaas, een mespunt droge mosterdpoeder, zout, 2 eieren. De kwart liter melk (pl.m. 1 beker) wordt aan de kook gebracht en de boter er in g smolten, daarna worden de Spte kaaé kruimels toegevoegd en de Sera®P evenals de mosterdpoeder en eventue zout. De tomaat wordt eenlge minuten in heet wjL PW*w»ro. het v««ie ï.~hhe»H verwijderd en de tomaat in kleine stukje verdeeld kan worden, die evenals de geklopte dooiers en tenslotte ook het zeer stijf ge klonte eiwit bij de overige ingrediënten wor den gevoegd. Een vuurvast schoteltje wordt ingevet en hierin1 wordt de massa ov®rg®" bracht om gedurende 15 minuten in een heete oven te worden geplaatst. Compóte van gemengde vruchten. 2y2 ons gedroogde abrikozen, 2% °ns ge droogde pruimen, 100 gram sultane rozijnen, 75 gram suiker, 2 groote appels, liter water, maizena, 1 dl bessensap. De abrikozen en pruimen worden goed ge wasschen en in de halve liter water daags te voren geweekt, minstens 24 uur. De g wasschen rozijnen worden enkele uren mee geweekt. De appels worden Se3C™d' huizen verwijderd en in achten verdeeld; daarna worden alle vruchten met hetweek water de bessensap, suiker en citroenschil op een heel laag pitje pl.m. 20 minuten gekookt, de vruchten worden daarna uitgeschep een glazen schaal gedaan, citroenschi ver wijderd en het overgebleven vocht met een weinig maizena gebonden en over de vruch ten gegoten. Koud opdienen. Nog gelijk ook. Onderwijzer: Tom, is pantalon enkelvoud of meervoud? Tom (na lang nadenken)Van boven enkel voud en van anderen meervoud, meneer. Het alfabet. Moeder (die kleine Toosje het alfabet leert): Nu, welke letter komt er na de „O"? Toosje: Ja! Even wachten, tot ze weg zijn. Vader: Wat is het voor weer buiten, Huug? Huug: Ik kan het niet zien vader, de woi- ken hangen zo laag, dat er mist is. Bent U omkoopbaar? „Natuurlijk niet!" zal menigeen veront waardigd uitroepen. „Niemand behoeft te probeeren, mij om te koopen. Of men mij tien, honderd of duizend gulden voorspiegelt als belooning, dat maakt niet het minste verschil." Wij gelooven U graag. U bent dus onvat baar voor de laagste en meest directe soort van omkooperij, n.1. de omkooperij voor geld. Maar er zijn nog talrijke andere vormen van omkoopen, minder gemakkelijk als zoodanig te herkennen en daardoor nog verradeljjker. Gesteld dat U iets in het vooruitzicht werd gesteld, waarnaar U .al jaren verlangd had, en dat U daartegenover maar een heel kleine prestatie Uwerzijds behoefde te stellen, misschien zoudt U b.v. alleen maar een anderen kant uit behoeven te kijken, terwijl er iets gebeurt wat U zich anders verplicht zoudt moeten achten, te verhinderen. Stelt U voor, dat U b.v. heel lang naar een bescheiden betrekking gezocht had, en dat U dan een schitterende betrekking werd aan geboden met als eenige passieve prestatie Uwerzijds, b.v. het veinzen van onwetendheid omtrent een handeling, die niet geheel in den haak was. Dan kan het weieens heel moeilijk zijn om inderdaad onomkoopbaar te blijven. En toch als wij dan niet sterk weten te zijn, zal dit ons vroeg of laat onze gemoedsrust en ons zelfrespect kosten. Behalve door geld zijn er in den loop der tijden menschen met vele andere middelen omgekocht, met aanzien, met opneming in een zekeren kring, met onderscheidingen. Wij moeten hen niet te snel noch te hard veroor- deelen, alleen kunnen wij uit hun ervaringen leering trekken. Want het is op den duur oneindig beter, in eigen oogen een eerlijk mensch te blijven en macht, aanzien en geld te weigeren, dan een van deze te accepteeren, maar daarbij in den grond van ons hart te weten: ,,Ik ben niet meer die ik was, en als men wist, hoe ik aan het een en ander gekomen ben, zou ik andere menschen niet meer recht in de oogen kunnen zien. Het besef, iets veroverd te hebben ten koste van een unfaire houding of handeling knaagt aan ons genoegen om het bezit ervan, als een worm aan de kern eener oogenschijnlijk gave vrucht. Soms kunnen wy al in een moeilijke situatie geraken, en wel als degenen die ons willen nemen ten bate van eenig oneerlflK doel, ons weldaden hebben bewezen zonder dat wy doorzien hebben waar het hen om begonnen was. Iemand kan ons b.v. gedurende eenigen tijd op verschillende manieren het leven gemakkelijker en aangenamer maken. Dan gevoelen wij ons aan hem verplicht, en zo'odra wij deze verplichting goed beseffen, verzoekt hij ons op zijn beurt om iets, en wel om een handreiking ln een of andere min of meer unfaire aangelegenheid. Dat kèn inder daad pijnlijk zijn; als wjj dan echter maar voor oogen houden dat geen enkele ongevraagd ontvangen weldaad ons ooit kan verplichten, om ons te mengen in iets waar onze eerlijkheid tegen opkomt. En als wij dan den moed maar hebben om te zeggen: „Ik wil graag iets voor je doen, maar Iets wat ik met mijn geweten kan overeenbrengen". Over het algemeen is het verstandig geen verplichtingen te krijgen tegenover menschen, die wij weinig kennen. Men weet noori op welk oogenblik en in welken vorm zij plotseling een tegen-prestatie kunnen verlangen, waar aan wij om een of andere reden niet kunnen voldoen. Tracht daarom steeds, om een zoo volledig mogelijke, zelfgekozen tegenprestatie te stellen tegenover alles wat men aan U geeft of voor U doet. Daarmee voorkomt U het verwijt: „ik heb zooveel voor Jou gedaan en nu wil je mij deze kleine dienst weigeren". En vermijdt het eveneens, om anderen te willen dwingen, tegen hun gevoel in iets voor U te doen, op grond van diensten die U aan hen heeft bewezen. Ook al betreft het een in Uw oogen volkomen eerlijke zaak, want geen mensch heeft het recht een ander te dwingen, tegen zijn geweten in te handelen. Dr. JOS DE COCK. Het is geweldig zooveel als jij op je broer lijkt. Zeg eens, ben jij het nu eigen lijk of je broer. Nou, zoover als ik kan nagaan ben ik het zelf. Belangstellingsconflicten en schijnbare domheid. Ik wil thans het een en ander zeggen over de z.g. „belangstellingsconflicten". Wat ver staat men daaronder? Ter verkrijging van een goed begrip is noodig eerst het een en ander mee te deelen over belangstelling. Belangstelling is een van de wonderlijkste en mooiste gaven der menschelijke ziel. Zij is nauw verwant aan vriendschap en liefde. Zij kan ons in staat stellen al onze geestesgaven te richten op een hoog doel; zij is, evenals de liefde, in zedelijk opzicht een neutrale kracht: zij richt zich zoowel op goede en verheven doeleinden als op lage en verwerpelijke. Zij is egoïstisch en altruïstisch! Het is niet mogelijk haar te verklaren: waarom heeft een mensch voor dit wèl en voor dat géén belangstelling? Waarom richt zich de belangstelling op minder edele doel einden Zoomin wij liefde en vriendschap kunnen verklaren, zoomin kunnen we belang stelling verklaren, doch we weten, en dit is van het grootste belang, dat zij een enorme beteekenis heeft. Zonder belangstelling komen geen groote dingen tot stand en waar belangstelling ontbreekt geschiedt niets. Het kan gebeuren, dat de belangstelling by een bepaald individu zich zeer sterk richt op één ding, op één doel. Een zeer sterk voorbeeld daarvan vinden wij in het leven van Michiel de Ruyter. Diens belangstelling richtte zich zeer sterk op het zeemansleven. Al hetgeen daarmee ln verband stond, had zijn belangstelling en het overige trok hem niet. Toen zijn ouders hem op de lijnbaan deden, een werkkring, waarvoor hij niet de minste belangstelling had, ontstond er in zijn ziel een belangstellingsconflict. Dit had tengevolge, dat hij dit werk niet alleen met grooten tegenzin verrichtte, doch ook, dat zyn belangstelling voor het zeemansleven dagelijks grooter werd. Hij zou en hfl moest naar zee! Niets zou hem weerhouden. Herhaaldelijk treft men op de school bewegingsdrang, wordt deze knaap een flinke jongen. In snel tempo gaat hjj nu voorwaarts. Wilde hij op school niet leeren, aan boord wordt hy leergierig en gry'pt hij elke gelegen heid aan, zijn tekort aan kennis in te hale-*. Het voorbeeld van De Ruyter staat niet alleen! Herhaaldelijk 1 treft men op de schoo leerlingen aan, die een luien, achterlijken Indruk maken, terwijl ze, eenmaal van de school af, zich opeens ontpoppen als flinke leergierige knapen. We hebben dan meestal weer te doen met belangstellingsconflicten. Ik herinner me een jongen, die door zijn vader naar de HBS gestuurd werd en daar na eenige maanden al liet merken, dat er weinig of niets van hem terecht zou komen. Da vader, een ambtenaar, was vertwijfeld. Booza noch goede woorden konden den jongen tot het besef brengen, dat hij zijn best moest doen. De knaap wilde boer worden en niets kon hem daarvan weerhouden. Tenslotte is de vader teneinde raad naar een opvoedkundige van naam gegaan om ad vies. Deze heeft den knaap by zich ontboden en hem in een vertrouwelijk gesprek zich laten uiten. (Het was in het ouderlijk huis Inmiddels door al de voorafgaande scènes al zoover gekomen, dat de verhouding tusschen vader en zoon zeer gespannen was en er van een vertrouwelijk gesprek tusschen hen bei den geen sprake meer was! Hier moést een vreemde bemiddelen!) De opvoedkundige heeft den vader weten te ovèrreden zijn zoon op een boerderij te doen. Hoewel dit den vader zeer zwaar viel, heeft hij den raad opgevolgd. Na 'n paar weken bleek dat de knaap zich hier thuis voelde. De lust om te gaan studeeren ontwaakte en weldra zagen wy hem op een landbouwwinterschool, waar hij tot een der beste leerlingen behoorde. Thans bekleedt hij een goede betrekking bij een landbouw-organisatie. Hoe kunnen ouders nu deze belangstelling bij hun kind ontdekken? Allereerst door te letten op hetgeen de jongen in zyn gesprekken telkens weer met belangstelling vertelt en verder door na te gaan, hoe en waaraan hij zyn vryen tijd be steedt. Vooral dit laatste blijkt dikwijls een goede maatstaf te zyn. Men mene nooit, dat dergelijke jongens hun tijd verluieren! Dik wijls gebruiken ze iedere minuut om zich te wijden aan hetgeen hun belangstelling in zoo sterke mate heeft! Door dwars tegen hun belangstelling in te gaan, schept men belangstellingsconflicten met de gevolgen daarvan. Men zy inderdaad voorzichtig!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 15