T HOEKJE
OUDERS
Tob nooit hoekje
Slechts in een gezond
lichaam huist een
gezonde zieL
0 innerlijk leven geef t zijn weer
glans aan het gelaat.
Is suiker een genotmiddel
of inderdaad een behoefte?
VOOR DE
Trage Kinderen,
voor een goede gezondheid van belang.
Zorg
door
Mevr. G. C. Meyer-Schwencke.
Het is nimmer goed te praten, wanneer een
rouw zóózeer in beslag wordt genomen
Hoor haar plichten, dat zij hiervan het slacht
er wordt. Zij is zelfs tegenover haar gezins-
?eden verplicht om de noodige zorgen aan
haar uiterlijk aanzien, doch niet minder aan
haar gezondheid te besteden, wil zij tenslotte
"iet ondergaan in den sleur van het dagelijk-
sche leven.
jjiet alleen is het noodig om tijd tot ont
manning te vinden, doch om fit te blijven,
oet zij zorgen voor voldoende lichaams
beweging en een dagelijksche wandeling weten
mogelijk te maken. Zelfs de zuivere herfst-
en winterlucht werkt zoo heilzaam op het
organisme in en sterkt de zenuwen.
Men treft soms vrouwen van vijftig jaar
en ouder aan, die er veel jeugdiger en opge
wekter uitzien, dan andere, die tien en meer
iaren jonger zijn. De laatste slepen den last
harer jaren moeizaam voort en zijn volkomen
apathisch oud vóór haar tijd, zien er niet
alleen uiterlijk somber uit, doch ook haar
innerlijk leven is gedrukt, alle levensvreugde
is haar vreemd.
Grootendeels is deze laatste categorie zelf
de schuld aan dit voor haar, vaak ondrage
lijk leven.
Zij leven niet hygiënisch, gaan laat naar
bed zwoegen en sloven den ganschen dag en
meenen het belang van het gezin voor alles
te moeten dienen, inplaats van aan zich zelf
te denken.
De vrije natuur, wandelingen, ademhalings
oefeningen en lichte kamergymnastiek zullen
een betere circulatie van het bloed brengen en
maken, dat de afgetobde vrouwen krachtiger
worden. Vroeg naar bed, vroeg op en een
eenvoudige voeding, waarbij veel groenten en
bruin brood gebruikt worden, slapen in fris-
sche kamers, liefst met open raam, waardoor
de longen zich kunnen vullen met zuivere
lucht, zie hier, enkele dingen, die er toe mede
werken gezond en krachtig te worden, waar
door het tevens mogelijk is, zoch open te
stellen voor andere dingen, die eveneens on
misbaar zijn.
Belangstelling blijven toonen in hetgeen
rondom ons gebeurd, en bovenal zelfs op don
kere dagen, trachten de zon in ons te laten
schijnen, ziehier het geheim, dat menige
vrouw jeugdig en frisch houdt. Niet steeds
morren en klagen over onvermijdelijke dingen,
doch de lichtpunten zoeken en weten te vin
den, zijn factoren, die het mogelijk maken
ook anderen meer geluk te schenken.
Een blijmoedige lach geeft aan ieder gelaat
iets zonnigs en doet zoo veel weldadiger aan,
dat de starre blik en de neergetrokken mond
hoeken.
Men zegt immers geheel terecht, dat het
gelaat de spiegel der ziel is. Alle gemoeds
aandoeningen weerspiegelen zich hierop, zij
het dan ook, dat de een zich beter weet te
beheerschen dan de ander. Naarmate het
innerlijk leven op een hooger plan komt, eht-
geen niet zonder strijd en zelfoverwinning ge
schiedt, zal zulks als het ware van het gelaat
af te lezen zijn. Hoe is het anders te ver
klaren, dat menige, volstrekt niet knappe
vrouw, zoo'n bijzondere aantrekkelijk gelaat
heeft en dat er „iets" van haar uitgaat?"
Zij behoort tot diegenen, aan wie de levens-
stormen niet zonder meer voorbij zijn gegaan,
doch die er meer door gerijpt is en tenslotte
innerlijke vrede heeft gevonden.
Reeds "kinderen moeten vroeg het mooie en
goede om hen heen leeren zien en waardeeren,
Zlj zullen dan, ouder geworden, 's levens
moeilijkheden beter weten te dragen. Liefde
voor de natuur moet evenzeer worden aange
kweekt als die voor medemensch en dier.
edere moeder, die ernstig wil, kan het ge
voelsleven van haar kinderen zooveel rijker
maken, want het zijn vólstrekt niet de groote
®gen, doch de aaneenschakeling van kleine
Sobeurtenissen, die reeds gelukkig maken.
zelf moeten ruim leeren denken over
jjnderen en alle kleinzielig gedoe den kop in
rukken. Niet meedoen aan praatjes over an-
eren zeifs niet indien hetgeen gezegd
w°rdt, waar is omdat we dan menigmaal
wellicht onbewust, de oorzaak zijn van veel
0nheil en verdriet.
Zelfcritiek zal ons onze fouten duidelijker
oen zien en ons den weg wijzen, die wij
oeten gaan om deze te verbeteren. Zelf-
overwinning en zelfbeheersching moeten ons
m over anderen leeren denken en een on-
«f* gezegde kunnen weerhouden,
anneer wij ernstig streven om dit alles
ereiken, dan zullen wij, ongetwijfeld een
nstigen invloed op onze omgeving uit
benen en zal ons voorbeeld stimuleerend
werken.
naa"16"1^6 vrec'e te verkrijgen is iets, waar-
j. r ieder menschenkind moet streven, doch
jge Voor ons vrouwen van onschatbare waarde
riL~m<iat wii anders door de vele beslomme-
en .zorgen, zoo gauw uit ons even-
nngen
wicht
zouden zijn te brengen,
het rnoe^en het leven blijven zien, zooals
18 en de menschen nemen, zooals zij zijn
niet zooals wij ze ons zouden wenschen.
Wij allen hebben onze fouten en gebreken,
zelfs als wij ernstig trachten om op een
hooger plan te komen en wel om de een
voudige reden, omdat wij onvolmaakte men
schen zijn. Wij zullen echter ons geloof in het
mooie en goede moeten bewaren, omdat in
ieder mensch een goede kiem aanwezig is.
Aanvaarden wat het leven ons brengt en
plichtgetrouw op de bres blijven staan, wan
neer zulks noodig blijkt, dan zal het leven
ondanks zijn stormen levenswaard blijken te
zijn.
„Dank u, ik gebruik geen suiker". Her
haaldelijk hooren wij dit antwoord op thee-
bezoek geven en alles in verband met de
vurig verlangde slanke lijn en met helden
moed ontzeggen zich de slachtoffers het ge
not van een kopje thee, dat zij inderdaad
smakelijk vinden. Het grootste aantal dezer
heldinnen zal u in alle eerlijkheid toever
trouwen, dat zij thee zonder suiker eigenlijk
net „een drankje' vinden.
Is suiker nu inderdaad iets, dat enkel en
alleen dienst doet om den smaak van een
drank of gerecht te verhoogen ofheeft de
medische wetenschap er ook nog een andere
beteekenis aangegeven?
Inderdaad is dit laatstte het geval en de
chemicus Walter Sommer schrijft: „In na
tuurlijke gegroeide suiker heeft de natuur de
mensch een bron van geconcentreerde kracht
en warmte gegeven". Wanneer Sommer den
nadruk legt op „natuurlijk gegroeid", dan
rekent hij hieronder ook de onverwerkte
suiker, die ook in vruchten en vooral in
honing en druiven aanwezig is. Het eten van
suikerhoudend fruit wordt dan ook door de
moderne voedings-specialisten steeds voorge
staan.
De waarde van suiker voor de voeding be
staat hierin, dat hij zeer veel koolhydraten
bevat. Om de machine aan den gang te
houden heeft het menschelijk organisme
kracht en warmte noodig en wel ongeveer 45
gram vet, 30 gram eiwit, 15 gram voedings-
zouten en 270300 gram koolhydraten.
Het behoeft natuurlijk geen betoog, dat het
geenszins de bedoeling is, dat men dagelijks
enorme hoeveelheden suiker moet gebruiken
om voldoende calorieën te verkrijgen, integen
deel, want deze vinden wij in allerlei andere
levensmiddelen ook. Trouwens men kan aan
de hand van staatjes, die een overzicht geven
van de samenstelling der verschillende voe
dingsmiddelen, een rationeele voeding ver
krijgen.
Wij geven enkel en alleen een kleinen blik
in de chemie der voeding om aan te toonen,
dat een matig gebruik van suiker het orga
nisme slechts ten goede kan komen, tenzij
de behandelende geneesheer op grond van be
paalde physieke storingen zulks ontraadt.
Het is een bekend feit, dat soldaten ge
durende een stevige marsch of sportlui, die
aan inspannende wedstrijden meedoen, zich
sterker gevoelen door het gebruiken van
klontjes suiker.
Voor sommigen mag een regelmatig ge
bruik wellicht gewichttoename beteekenen,
doch dan kunnen zij eerst beginnen met de
hoeveelheid te verminderen en slechts een
weinig in thee en koffie te gebruiken en ver
der moeten zij zich snoeperijen en meelspijzen
ontzeggen en een goed doorgevoerd groenten-
en vruchtendieët volgen en lichaamsbeweging
nemen.
Zeer interessant is in verband met het
suikerprobleem een kort geleden gedaan
onderzoek door een Berlijnsche professor,
wien het opgevallen was bij een gemeenschap
pelijk ontbijt, dat een jonge vlieger zooveel
suiker gebruikte.
Hij deed verschillende onderzoekingen in
een vertrek, waarvan de luchtdruk veranderd
kon worden, zoodat degenen, die zich hierin
bevonden als het ware op verschillende hoogte
waren, hetgeen van invloed was op de wer
king hunner longen. Door het nemen van
deze proeven kwam hij tot de conclusie, dat
op groote hoogte het lichaam het noodzake
lijke suikergehalte veel sneller verbruikt en
het gebrek hieraan zelfs ziekteverschijnselen
te voorschijn kan roepen,'hetgeen door meer
der verbruik voorkomen wordt.
Reeds de zeer hooge lucht geeft het orga
nisme meer werk, waarbij dan tevens nog de
bediening van het vliegtuig berekend dient te
worden, hetgeen eveneens veel energie-verbruik
vereischt.
Alhoewel de Berlijnsche geleerde zijn onder-
zoeskingen nog niet beëindigd heeft, zullen
zij willicht reeds een verklaring en tevens
vermindering kunnen geven van de „hoogte
ziekte" en tevens een belangrijke getuigenis
afleggen van de groote waarde van suiker in
onze voeding.
WENKEN.
Donzen dekens worden weer elastisch, in
dien men ze over een lijn hangt en ze luchtig
opklopt met een mattenklopper. De stof uit
de stiksels verdwijnt en het dons verdeelt
zich meer; daarna worden ze afgeborsteld.
Men voorkomt het uitglijden van ladders op
parketvloeren, indien men op de pooten een
stukjes rubber plakt.
Electrische ijzers behoudt men mooi blank
met een doekje, waarop een weinig petroleum
is gedruppeld. Vertoont het ondervlak vlek
ken, dan wrijft men er eerst met een weinig
fijn krijt over,
Zondag.
Tomatensoep.
Gestoofde konijn.
Appelmoes.
Aardappelen of rijst
Beschuitjes met kaas.
Maandag.
Ham toast.
Spinazie met eieren.
Aardappelpurée.
Fruit.
Dinsdag.
Varkensribstuk.
Groene kool.
Aardappelen.
Chocolade-bananen-toetje.
Woensdag.
Deegballetjes met
vleesch
Andijvie.
Aardappelen.
Donderdag.
Gehakt.
Snijboonen.
Aardappelen.
Caramel-appel-custard.
Vrijdag.
Gebakken schelvisch.
Gemengde sla.
Gebakken aardappelen.
Appelschoteltje.
Zaterdag.
Runderlapjes.
Postelein.
Aardappelen.
Sinaasappelrijst.
Hamtoast.
225 gram ham (of bacon), 1 desertlepel
chutney, 1 eetlepel gehakte peterselie, 30 gr.
margarine, sneedjes oud brood, boter.
De ham wordt fijn gehakt met de peter
selie en met chutney, vermengd, daarna smel
ten we eerst de boter in een pannetje en voe
gen het hammengsel er bij, eventueele krui
den naar smaak en verwarmen alles tezamen
door en door, steeds roerende.
Een aantal sneedjes oud brood worden van
de korstjes ontdaan en gerooster óf aan beide
zijden in de boter goudbruin gebakken; die
belegd worden met een mengsel. Warm op
dienen, gegarneerd met takjes peterselie.
Chocolade-bananen-toetje.
4 5 ronde cake-jes, een weinig melk
(warm), 2 bananen, 1 eetlepel poederchocolade,
3 volle eet lepels suikers, 30 gram custard-
poeder, y2 1. melk (1 dl. room), eenige ge
blancheerde amandelen.
We maken een custardvla door 4 kopjes
melk te laten koken, er de 3 eetlepels suiker
in op te lossen en de custardpoeder met de
poederchocolade en de melk aan te mengen
en bij de kokende melk te voegen, even door
laten koken, daarna met de garde flink op
kloppen, totdat de massa luchtig wordt.
De cake-jes worden door midden gesneden
en even in de warme melk geweekt. Ze mo
gen echter volstrekt niet stuk gaan. We
plaatsen de helften op een langwerpige schaal
en bedekken ze met plakjes banaan, daarna
komt de andere helft er boven op en ieder
cakeje wordt bedekt met de custard. Volko
men koud laten worden en bestrooien met de
gehakte amandelen. Desverkiezenden garnee-
ren met vlokjes geklopte room.
Caramel-appel-custard.
500 gram zure appels, 2 eetlepels basterd
suiker, schil van 1 citroen, 60 gram suiker,
1 ei, 2 y2 dl melk, 1 dessertlepel suiker, 2 eet
lepels water.
60 gram suiker wordt met 2 eetlepels baa
terdsuiker in een pannetje gedaan en roerend
lichtbruin gebrand, daarna van het vuur ne
men en af laten koelen, 2 y2 dl melk toevoe
gen en de pan weer op het vuur plaatsen, tot
dat de suiker in de melk is opgelost. Een
dessertlepel suiker met het ei kloppen en
hierbij de warme melk gieten, in den beginne
met een dun straaltje om te voorkomen, dat
het ei schift, daarna roerende verwarmen,
totdat de saus dik wordt, echter niet laten
doorkoken. Appels schillen, klokhuizen verwij
deren en stukjes snijden, daarna tot moes
koken met de citroenschil en 2 eetlepels bas
terdsuiker en 1 kopje water, door de zeef
wrijven en in een glazen schaal doen. Af laten
koelen en bedekken met een laagje caramel-
custard.
Appelschoteltje.
(zonder oven).
750 gram moesappelen, 250 gram oud
brood, 4 opgehoopte lepels suiker 1 vol
theekopje; kaneel, 750 gram boter, 2 reepen
chocolade (5 cent) 2 dl. room, 1 eetlepel
suiker.
Appels schillen, in stukjes verdeelen, klok
huizen verwijderen en met zeer weinig water
tot moes koken, daarna met de garde op
kloppen.
Het oude brood zonder korst wordt zeer
fijn gekruimeld en vermengd met de gesmol
ten boter en suiker en kaneel.
Een laagje van dit mengsel wordt in een
glazen schaal gedaan en bedekt met de
appelmoes, waarop de rest van het kruim
komt, dat we bedekken met de beide reepen
chocolade, die geraspt zijn. De room wordt
met 'n tikje suiker stijf geklopt, daarna de
suiker er door roeren en er de chocolade rasp
mede bedekken.
BENT U NEURASTENISCH?
U kunt zich bevrijden van deze
kwelling!
Een man, die op een dag een lange straat
doorrende om zijn tram naar kantoor te ha
len, voelde zich, toen hij eenmaal op het
achterbalcon stond, wat duizelig. Dit deed
hem schrikken, en den volgenden dag ging
hij naar een dokter. Deze onderzocht hem, en
keek even ernstig, want de hartslag was on
gewoon snel, hoofdzakelijk door den angst
van den man. De dokter kon echter geen hart
kwaal ontdekken, en zeide dit ook. Niettemin
bleef de man vasthouden aan zijn angst. Hij
wilde geen kwartier meer loopen, ging naar
kantoor en terug met een taxi, en beklom
een trap in het tempo van zwaar-rheumati-
sche tachtigjarige (hij was 46).
Door zijn voortdurenden angst, en doordat
hij zijn hart alle training onthield, kreeg hij
al gauw hartkloppingen bij de geringste
lichamelijke inspanning. En de basis voor een
hartneurose (symptomen als van een hart
kwaal, maar welke absoluut secundair optre
den als gevolg van angstgedachten, en onge
vaarlijk zijn daar het hart organisch volko
men gezond is) was gelegd. Neurasthenie ver
oorzaakt bij den een hartstoornissen, bij den
ander spijsverteringsstoornissen, bij weer een
ander hoofdpijn of straatvrees.
Slechts gevoelige menschen zijn vatbaar
voor neurasthenie, maar zij gebruiken deze
gevoeligheid verkeerd, n.1. voor het koesteren
van angst, die symptomen, welke zonder de
zen angst geenerlei beteekenis zouden -hebben
en snel voorbijgaan, bestendigt en veel inten
siever maakt.
De wortel van iedere neurasthenie is een
redelooze angst, en juist daardoor lijdt de
neurasthenicus geestelijk en lichamelijk nog
meer dan iemand, die werkelijk ziek is.
Om neurastennie te voorkomen of te be
ëindigen is hoofdzaak, geen overmatige aan
dacht te schenken aan lichamelijke functies.
Onze organen kunnen beter werken, wan
neer ze niet steeds angstvallig gecontroleerd
worden. Ieder gezond mensch heeft wel eens
even een bezwaarde maag, wat hoofdpijn of
een hartklopping, zonder dat behoeft te wij
zen op iets van ernstigen aard. Doet zich een
dergelijke stoornis voor, wacht dan even af,
of deze aanhoudt. Gebeurt dit, gaat dan even
naar Uw huisdokter, dat is heel wat beter
dan u te gaan verdiepen in allerlei angstige
gissingen. Maar als hij U zegt, dat er geen
reden tot ongerustheid is, gelooft hem dan en
zet de zaak verder uit Uw hoofd.
De meeste neurasthenici hebben al uit den
mond van meer dan één dokter gehoord, dat
hen lichamelijk niets mankeert. Als zij toch
maar wilden inzien, dat hun geheele stoornis
voortkomt uit hun eigen abnormale stand
punt, uit hun eigen ontwrichte gedachten.
Wanneer een dokter gezegd heeft, dat
iemand organisch volkomen in orde is, kan
hij dit gerust aannemen. En we zeiden het al
gezonde organen worden door overmatige
aandacht meer belemmerd dan gebaat. Houdt
Uzelf geregeld voor: „ik ben volmaakt ge
zond, al mijn organen werken normaal".
Zoekt daarbij bezigheid en afleiding. U be
hoeft U volstrekt niet te ontzien, want een
gezond lichaam, dat overmatig ontzien wordt,
geraakt in even slechte conditie als een ge
zonde arm, die men dagenlang in een doek
zou dragen.
Werk, afleiding, belangstelling in anderen
en een regelmatig in herinnering houden van
het feit, dat U volkomen gezond bent, ziedaar
den weg, waarlangs ieder, die ernstig wil,
elke neurastie kan overwinnen!
DR. JOS DE COCK.
„Denk jij, dat ze de radio op andere plane
ten kunnen hooren?"
„O, beslist niet, ze hebben daar geen aarde."
Gesprekken met verschillende onderwijzers
leerden mij, hoe overal dit type kinderen
voorkomt: traag in het werk, niet bepaald
achterlijk, doch wel, in vergelijking met
andere kinderen uit hetzelfde leerjaar, ten
achter blijvend, verder niet onwillig, maar
doorloopend den indruk gevend van luiheid of
moeheid.
Ik herinner me uit mijn eigen werkzaam
heid bij het onderwijs dergelijke leerlingen zeer
goed: zij vormden een rem op het onderwijs
en... bedierven meer dan eens den opgewekten
geest in de klasse. Men kon mooi met ze
praten, ze na laten blijven, ze straf geven, het
hielp allemaal niets: ze schoten nu eenmaal
met hun werk niet op.
Het gevolg was natuurlijk dat deze kin
deren de klasse moesten doubleeren. Vroegen
de ouders naar de resultaten van het betref
fende kind, dan kon men niet anders doen,
dan zijn teleurstelling uitspreken over de
geringheid ervan, terwijl men anderzijds weer
de opmerking moesten maken: „hij(zij) kan
wel, maar het lijkt wel of de lust er niet is."
Nü weet ik zeer goed, hoe onrechtvaardig
zoo'n oordeel dikwijls geweest is. De feiten
bewezen het meer dan eens. Hoe dikwijls toch
bleek zoo'n kind na den schoolleeftijd in het
leven wonder goed te slagen. Op zoek naar
de oorzaken van dit verschijnsel, komt men
weer terecht bij hetgeen, de ervarings-
opvoedkunde ons leert. In al deze gevallen
had men weer te doen met een schijnbare
domheid, welke op de een af andere oorzaak
berustte.
Bij trage leerlingen blijkt vaak, dat hun
traagheid geen luiheid is, doch een a.h.w.
aangeboren verschijnsel.
Niet ieder mensch beschikt over het
zelfde geestelijk tempo.
De een reageert vlug op dingen behoorende
tot het terrein van den geest, de ander heeft
veel mer tijd noodig tot denken en besluiten.
Ook volwassenen verschillen in dit opzicht.
Het is vreemd, maar het komt niettemin
veelvuldig voor, dat kinderen met, een .lang
zaam geestelijk tempo snel reageeren op
lichamelijke prikkels.
Dit verklaart vele dingen in de school. .Wan
neer een kind met een geestelijk langzaam
tempo in denzelfden tijd ongeveer, een derde
van het rekenwerk af heeft t.o.v. hetgeen, door
de vluggere gemaakt werd, dan kan zoo'n
kind in de gymnastiekzaal bijv., tot oen der
vlugsten behooren!
Het behoeft dan ook geen verbazing te
wekken, dat deze geestelijk langzame kin
deren in de handwerkberoepen veel kwieker
en vlugger zijn,
Hieruit blijkt alweer, dat tenslotte school-
domheid allerminst behoeft te beteekenen een
mislukking in het leven. Dochen dit is
van nog grooter beteekenis voor de ouders
het bewijst ons ook, dat we bij de keuze van
een beroep voor onze kinderen niet nauw
keurig genoeg te werk kunnen gaan.
De dwaze eisch van sommige ouders, om
koste wat het koste, hun kind een intellec-
tueele opvoeding te geven, heeft juist in deze
gevallen tot bittere ontgoocheling geleid!
Nauw hangt met het verschijnsel der
geestelijke traagheid de belangstelling samen.
Meestal blijkt het, dat het kind juist in die
vakken traag is, welke het minder interes
seert. Overigens een gewoon verschijnsel, niet
waar?
Wij volwassenen zijn uit den aard der zaak
niet veel beter. Dingen, welke ons niet interes
seeren, laten we aan anderen over.
Nu kan het mogelijk zijn, dat belangstelling
plotseling ontstaat voor iets, dat men zoo lang
verwaarloosde. En in dergelijke gevallen
treedt dan terstond verbetering in. Het kan
voorkomen, dat een kind voor aardrijkskunde
bijv. niets voelt. Het leert zijn lessen maar
half en krijgt onvoldoende op onvoldoende,
met het gevolg, dat het weldra om het heele
vak niets meer geeft. Blijkt het nu, dat het
toch verhoogd kan worden, ondanks zijn on
voldoende voor dit lesvak, dan is het herhaalde
malen gebeurd, dat zoo'n kind in de nieuwe
klas plotseling belangstelling begon te toonen
voor aardrijkskunde! Hoe is dat nu mogelijk?
zegt zijn vorige onderwijzer.
Heel eenvoudig meneer! De schuld ligt bij u.
U hebt wèllicht niet de kunst verstaan, dit
onderwijsvak voor dat kind belangwekkend te
maken, terwijl uw collega dit wel verstond.
Verandering van onderwijzer heeft meermalen
tengevolge een verbetering van het leeren van
een bepaald kind. En nu moet men niet
denken, dat ik zoo'n vorigen leerkracht geen
goed onderwijzer acht. Verre van dat. Hij heeft
alleen niet de kunst verstaan om voor een
bepaald kind de leerstof zoo aan te bieden, dat
het er interesse voor kreeg. Zijn collega lukte
dit wel. Ik weet al te zeer, hoe in dergelijke
gevallen allerlei oorzaken een belangrijke rol
spelen. Ik denk aan mogelijkheden als: onbe
wuste antipathie van het kind tegenover zoo'n
onderwijzer, van moeilijkheden, welke er mis
schien eens rezen tusschen de ouders van dit
kind en dezen onderwijzer, enz. enz. Men ziet,
dit terrein ligt vol voetangels!
