tot 1 Nov. gratis.
Texel
Wie zich NU abonneert,
ontvangt de
Heldersche Courant
XLT" m hM- D*»
Een advertentie in dit blad
treft doel!
Visscherijberichten
Marineberichten
Haven van Nieuwediep
Stoomvaartberichten
redacteur zelve: Zeg, langzame, doe jij van
daag ook 's wat!"
Het spel was nog in zeer prillen vorm, toen
het tot ons doordrong dat er reeds diverse
punten in de netten beland waren en dat de
krant er het beste voorstond.
Het was me anders het voetballen wel en
ondanks het feit dat schrijver dezes niet bar
veel notie van dit spel der spelen heeft, ont
dekte hij wel dat het heel wat malen falikant
mis was.
Wat te denken van een Kovacs-man die
met armen en beenen maaiend drie Jutters
neersabelt, hen vervolgens hoorbaar het beste
toewenscht en dan als een dartelend kalf
naar het doel rent om... te missen.
En van den ander, die voor het leege doel
nog kans zag naast te schieten of van den
trompettist, die uit pure dankbaarheid dat
keeper Blokker er een paar door liet glippen,
dezen spontaan in de armen sloot...
Maar ook aan den anderen kant was het
allesbehalve safe en de eerlijkheid gebiedt ons
ook hier de gewonde plekken aan te wijzen.
Daar was Aberson, in gewone doen ver
dienstelijk lijmer van millioenen vellen druks,
doch thans maar wat scharrelende achter het
leder. Daar was Kemna, die eenige malen als
een glimmende worst over het groene veld
rolde en met een van het lachen schuddende
buik af en toe weer eens z'n plaats opzocht.
Humor...
Aan opwekkingen ontbrak het intusschen
niet en bij ieder geraakt schot dreunde de
tribune in haar voegen. Vooral bij een vol
treffer van Kovacs genoot men en 't was alleen
maar jammer dat de treffers in belangrijk
minder getal waren dan de missers. Hetwelk
evenzoo van de onzen gezegd kan worden...
Daar waren dartele buitelingen en soms
was het een onuitwarbare kluwen van oranje
en blauwe baadjes. En men lachte op de tri
bune en men lachte op het veld...
Doelman Blokker had het zwaar te verant
woorden. Hij liet er diverse inglippen en het
werd zelfs zóó erg, dat een tweetal van onze
loopjongens, die dezen Watervogel als vleu
gel-adjudanten escorteerden er van door gin
gen en hun heil zochten bij den Kovacs-doel-
man...
Met de pauze hadden de onzen het tot 42
weten te schoppen, ot hoe deze term in voet
baltaal anders moge heeten en werd gerust.
In de kleedhokken was de stemming perfect
en met welbehagen werd de thee opgeslobberd.
gr
Na de pauze.
Dan vangt het tweede deel aan, nog be
langrijker dan het eerste en waarin het ge
viel dat wij, een inmaking hadden te incas-
seeren van 65.
Weer werd er getuimeld, weer veel ge
lachen en weer rolde men als dol over elkaar
en weer werden de prachtigste kansen her
boren tot missers...
Evenwel... De band zette steeds meer op
en wist van een momenteele ontzettende in
zinking in onze gelederen gebruik te maken
een serie goals te plaatsen. Het werd gelijk
en men b r 1 d e. Dan komt weer een for
midabel schot en... Blokker vischt wederom.
Kovacs Lajos staat vóór en de tribune huilt
van geestdrift.
Er wordt gezwoegd het verlies in te halen,
maar het is al te iaat. Nog eenige schermut
selingen (eindelijk eens een goede voetbal
uitdrukking...) en scheidsrechter Bremer
fluit op z'n fluitje. Het einde is daar. Kovacs
heeft gewonnen.
Het werd van beide kanten geweldig spor
tief opgenomen, zoodat men arm in arm hok-
waarts trok. Daar werden de blunders onder
de loupe genomen en werd vastgesteld dat
als Aberson even naar rechts geloopen had
en Smit naar links als dan Luyendijk gekopt
had en Boon Senior niet afsijt gestaan had...
de overwinning safe geweest was. Hetwelk
nu niet het geval was.
't Einde.
En er werd gezongen van „de Molen" en
dat we niet bang zijn en het publiek vertrok
bevroren naar huis.
In de kleedkamer van Kovacs had nog
de plechtigheid plaats van het uitreiken
der medaille (een echte) en was men in
de gelegenheid diverse cheers uit te bren
gen op de jazz-menschen, op de tegen
partij, op de Heldersche Courant en... op
den scheidsrechter.
Er werden handjes gedrukt en smakelijk
ging men de wondere eventualiteiten van dien
middag na, waarop gevoetbald was op een
wijze, die uit sportief en vermakelijk oog
punt een daverend succes te noemen viel.
En thans weten we het: behalve het pro-
duceeren van jazz kan het Kovacs Lajos-
ensemble meer. Het kan voetballen, en wel
dusdanig, dat een volgepropte tribune eenige
zeer plezierige uren meemaakte.
En dat kan van iederen match lang niet
gezegd worden...
Waar of niet
De dames van het Kovacs ensemble waren
verrukt over de hen door de Heldersche luis
tervinken gebrachte bloemenhulde, waar zij
zeer dankbaar voor waren.-
MOTOR RIJDT EEN FIETS AAN.
Het rijwiel zwaar beschadigd.
Gistermiddag om kwart over één kwam van
de Weststraat een motorrijder, een leerling van
de Zeevaartschool, die den Kruisweg op wilde
rijden. Op den Kanaalweg kwam juist dr. van
Waveren in zijn auto aanrijden, die de Hoofd
gracht op wilde gaan. De motorrijder nam de
bocht te kort en waarschijnlijk in de war ge
bracht door den naderenden auto, reed hij ge
heel links. Op den hoek Weststraat—Kruisweg
stond juist een dame, met een fiets aan de
hand. De motorrijder botste pardoes tegen het
rijwiel aan, dat tengevolge van den schok
zwaar beschadigd werd. Gelukkig was dit het
eenige gevolg van dezen verkeersfout, want de
dame, zoowel als de zeevaartscholier, kwamen
met den schrik vrij. Voor de dame hopen we,
dat de ouders van den scholier de schade zul
len kunnen en willen betalen.
JONGEN VALT TE WATER.
Gisteravond bevonden zich op den Kanaal-
weg, nabij de Mosterdbrug eenige jongelui
met diverse spelletjes, en dat in de onmiddel
lijke omgeving van het water. De gevolgen
waren voor één der jongeheeren al bijster
onaangenaam, want op een gegeven moment
duikelde hij hals over kop de vrij steile
glooiing af en geraakte in het water.
Zwemmende wist hij de ducdalf te bereiken
alwaar hij even daarna, door een te hulp ge
komen heer, verlost werd.
JAARVERGADERING AFD. TEXEL
DER V.A.R.A.
In het „Eigen Gebouw" te Oudeschild open
de de voorzitter der afdeeling, de heer J.
Henkes, om pl.m. 8 uur deze niet druk be
zochte vergadering.
Spr. betreurde het, dat de opkomst zoo ge
ring was, doch meende dit ook voor een deel
aan de minder gunstige weersomstandigheden
te moeten toeschrijven.
Na behandeling der ingekomen stukken
werd overgegaan tot bespreking van punt 2
der agenda, n.1. het organiseeren van een
propaganda-feestavond.
Besloten werd om voor dezen avond de me
dewerking te vragen van Wilem van Capellen,
Jan Lemaire Sr. en Adolf Bouwmeester, leden
van het Vara-tooneel, alsmede van een
spreker.
Ter afwisseling wordt populaire muziek
door een bekend kwartet gegeven, terwijl de
avond besloten wordt met hal.
Als vermoedelijken datum wordt 8 Nov. a.s.
vastgesteld, terwijl met den voorverkoop van
plaatsbewijzen zoo spoedig mogelijk begonnen
wordt.
Bij de bestuursverkiezing werd het oude
bestuur herkozen, met uitzondering van den
heer v. d. Weide, die wegens vertrek naar
elders niet meer herkiesbaar was. Hiervoor
werd mevr. Pongers benoemd, zoodat het be
stuur thans als volgt is samengesteld:
Voorz. J. Standaard: vice-voorz. J. Henkes;
secretaresse mevr. Pongers; penningm. A.
Backer; comm. J. v. Koert.
De rondvraag leverde geen besprekingen
op, waarna de vergadering werd gesloten.
VISCHAFSLAG.
Oudeschild, 15 Oct. 1936.
Heden werden aangevoerd:
7 mud wulken 21%24 ct p. k.
245 kg gezouten garnalen 15 ct. p. kg
97 kg laffe garnalen 15 ct. p. kg.
R.-K. VOLKSBOND, AFD. DEN BURG.
Bovengenoemde vereeniging hield gisteren
avond een algemeene vergadering in het
St. Janshuis, die door 20 personen werd bijge
woond. De bijeenkomst werd geopend door den
Voorzitter, de heer H. Zijm Sz., die mededeel
de, dat deze vergadering was belegd om be
sprekingen te houden over een feestavond en
over een cursus voor Eerste Hulp bij Onge
lukken. De notulen van den secretaris, de heer
J. Huisman, die hierna werden gelezen, wer
den onveranderd vastgesteld; daarna kwamen
enkele ingekomen stukken in behandeling o.a.
een schrijven betreffende het Werkkamp voor
jeugdige werkloozen, die daar boven kost en
inwoning 2.50 zakgeld kunnen krijgen. Men
zal onderzoeken of hier gegadigden voor zijn.
Verder deelde de Voorzitter mede, dat gecor
respondeerd was met Pastoor Boonekamp van
De Cocksdorp over het houden van een drietal
Ontwikkelingsavonden.
Betreffende den te houden feestavond werd
besloten deze te houden op een Zondag op
nader te bepalen datum. Voor den cursus voor
Eerste Hulp bij Ongelukken hebben zich ruim
dertig personen aangemeld. Men zal zich tot
de doctoren van Den Burg wenden in deze aan
gelegenheid; nog niet kon worden medegedeeld
welke dokter den cursus zal geven.
Tenslotte werd nog medegedeeld, dat in dit
seizoen weder een film van Herwonnen Le
venskracht zal worden gegeven. De toegangs
prijs zal voor leden 10 cent, voor niet-leden 25
ct. bedragen. Waarschijnlijk zal evenals vorig
jaar ook weder een bedevaart naar Heilo wor
den gedaan.
Den Hoorn.
SIMULTAAN-SÉANCE VAN DEN
HEER J. Y. WITTE.
Onder, groots ^belangstelling werd. Woensdag,
in „Loodsmans Welvaren" aan Den Hoorn een
damwedstrijd gehouden, waarbij de heer J. Y.
Witte als simultaanspeler optrad. De heer
Witte zag zich tegenover 21 spelers geplaatst.
De wedstrijd duurde tot ruim half twaalf. Van
vijf spelers werd gewonnen. Zeven partijen
werden remise n.1. tegen de heeren S. Hin en
J. Metselaar van Oudeschild; J. Schaatsenberg,
Den Burg; S. du Porto, C. Bakker Jz., I. Boon
en S. Ros te Den Hoorn.
Verloren werd van 9 personen, n.1. van
S. Lap Dz., C. Lap, J. de Jager, I. Buurman,
P. Aagt en C. Dekker van Den Hoorn en J. P.
Standaard van Den Burg; J. Visman, Oosterend
en D. Lap, Nieuwland.
Na afloop werd besloten te Den Hoorn een
damclub op te richten, waarvoor zich 14 per
sonen als lid opgaven.
CURSUS ES" BOEKHOUDEN.
Voor den cursus in boekhouden, die gegeven
wordt door bemiddeling van de afd Den Burg
van den R. K. Volksbond, hebben zich 26 leer
lingen opgegeven. De lessen, die gegeven wor
den door den heer De Verj, zijn Donderdag
avond begonnen.
Oosterend.
VERGADERING NEDERLAND EN
ORANJE.
Woensdagavond is in het Gebouw v. Chr.
Belangen te Oosterend een vergadering ge
houden van de leden der Anti-Revolutionnaire
Kiesvereeniging „Nederland en Oranje". Na
dat gezongen was ps. 118 7, ging de voor
zitter, de heer H. P. Bolt, voor in gebed.
Hierna werd nog gezongen ps. 31, vanaf vers
15 tot het einde, waarna de voorzitter een
kort openingswoord uitsprak. Hierna werden
de notulen gelezen van de laatste vergadering,
welke zonder eenige eenige bemerking werden
goedgekeurd.
Hierna hield de heer Bolte een lezing over
het onderwerp „Wat wij bezitten". Spreker
stelde eerst in het licht, de toestanden, die
heerschen in die staten, waar de Staat als
machthebber optreedt, zooals in Rusland en
Duitschland. Daar is geen vrijheid van gods
dienst meer. Ook bespreekt de heer Bolt den
toestand in Spanje, waar een burgeroorlog
het land verscheurt, om dan te wijzen op den
toestand in Nederland. Wij leven, aldus spr.,
in een vrij land, waar vrijheid van Godsdienst
en drukpers heerschen en waar zelfs bij de
opening van de Staten-Generaal met onze ge
voelens wordt rekening gehouden. Dat wij
Nederlanders zoo bevoorrecht zijn, danken we
voor een groot deel aan het Huis van Oranje.
Sprak niet Willem van Oranje reeds: „Vrij
heid gaf ons volk den adeldom".
In de pauze werd een kleine bijdrage ge
vraagd voor de strijdkas; door de aanwezigen
werd het Wilhelmus gezongen.
Na de pauze werd een vijftal vragen ge
steld, die door den heer Bolt werden be
antwoord.
Bij de rondvraag werden verschillende vra
gen gesteld, in hoofdzaak betreffende daling
van den gulden. De voorzitter deelde mede,
hier niet op te kunnen ingaan. Hierna werd
nog gezongen ps. 99 waarna de heer Joh.
Eelman het dankgebed uitsprak.
ONDERHANDSCHE VERKOOP.
Het woonhuis, waarin de heer J. C. Dogger
sinds vele jaren reeds een rijwielhandel en
verfzaak heeft gedreven, en dat toebehoorde
aan mej. Pardo, is door den heer Dogger on-
derhandsch gekocht.
BOTSING TUSSCHEN WIELRIJDSTERS.
Woensdag zijn in de bocht van den weg
OosterendDen Burg twee wielrijdsters, de
dames Maat en SchraagBrouwer, tegen
elkaar gereden, zoodat beiden kwamen te
vallen. Mej. Maat klaagde over pijn in den
rug, terwijl het rijwiel van mejuffrouw
Schraag bijna geheel werd vernield.
Departement van Marine.
Vergund om naar Nederland terug te kee-
ren, aan den hoofdofficier van den Marine
Stoomvaartdienst der 2de klasse C. B. Een
hoorn; den luitenant ter zee der 1ste klasse
H. van Schreven; den luitenant ter zee der
2de klasse J. H. P. van Rosevelt, den offi
cier van administratie der 1ste klasse A. van
Houte; den officier-vlieger der 2de klasse J.
G. Plantenga en den officier van den Marine
Stoomvaartdienst der 1ste klasse J. Dijkstra.
DE „JAN VAN BRAKEL" NAAR
WESERMUENDE.
Hr. Ms. politiekruiser „Jan van Brakel",
zal van Vrijdag 23 tot Maandag 26 October
te Wesermuende vertoeven, alwaar dan po-
litiekruisers van verschillende naties aan
wezig zullen zijn ter gelegenheid van de vie
ring van het 50-jarig bestaan van de vis-
schershaven en het 40-jarig bestaan van de
visschersvereeniging aldaar.
Den Helder, 15 October.
Aangebracht door korders:
Tongen Per f
Slips
Schol le soort p. kist
Schol 2e soort
Schar
Wijting
Door garnalenvisschers:
Levende garnalen per lit
Gekookte garnalen per kg
112o.9g
0.85—0.75
900-7.50
5.404 20
2-45-1.70
4,40l.QQ
2.10—1.35
0.15
14 Oct. 1936.
Aangekomen van Londen en vertrokken
naar Harlingen het Eng. s.s. „Mavis".
Kon. Ned. Stoomboot Maatschappij,
Ajax, 14 Oct. v. Alicante.
Aurora, 15 October van Catania.
Ceres, 14 Oct. v. Istanbul.
Baarn, 11 October van Valparaiso.
Bacchus, 15 October te Istanboul.
Hercules, 15 Oct. te Hamburg.
Orestes, pass. 14 Oct. de Dardenellen.
Orion, 14 Oct. v. Hamburg.
Poseidon, 14 Oct. v. Jaffa.
Rhea, 15 October te Malaga.
Stuyvesant, 15 October van Medera.
Telamon, pass. 15 Oct. Dungeness.
Triton, pass. Ia Oct. Gibraltar.
Ulysses, 15 Octooer van Salonici.
Vesta, te R'dam.
HollandAmerika Lijn.
Bilderdyk, 15 Oct. te R'dam.
Damsterdijk, 14 Oct. te Glasgow.
Lochkatrine, 12 October van Seattle.
Lochmonar, 10 Oct. v. San Francisco.
Spaarndam, 14 Oct. te R'dam.
Veendam, 14 Oct. v. New York.
Silver JavaPacific Lijn,
Silverwillow, 12 October van San Francisco,
Bengalen, 13 Oct. v. Penang.
RotterdamZuid-Amerika Lijn.
Alchiba, 16 Octob r te Rotterdam verwacht,
HollandAfrik:- Lijn.
Almkerk, 14 October te Fremantle.
Jagersfontein, t., 14 Oct. v. Lissabon.
Meliskerk, u., 14 Oct. v. Durban.
Springfontein, 15 Oct. te R'dam.
HollandBritsch-Indië Lijn.
Hoogkerk, 15 October te Marseille.
Streefkerk, t., 14 Oct. te Manilla.
HollandO.-Azië Ljin.
Gaasterkerk, t., 14 Oct. te Manilla.
Serooskerk, 14 October van Port Said,
Stoomvaart Mij Nederland.
Marnix van St. Aldegonde, u., 14 Oct. v.
Genua.
Moena, 15 October van Londen.
Tawali, t., 14 Oct. v. Marseille.
Emzetco Lijn.
Jonge Elisabeth, ,3 Oct. te Oran.
GEWICHTSGRENZEN VARKENS.
De,. Nederlandsche Veehouderij Centrale
maakt bekend, dat het in de bedoeling ligt,
de tijdelijke verhooging der gewichtsgrenzen,
waarbinnen varkens van metalen merk en
tatoueermerk moeten zijn voorzien, weder
ongedaan te maken. Deze grenzen werden
destijds verhoogd wegens de heerschende
varkenspest.
Met ingang van 2 November a.s. zullen deze
grenzen worden bepaald op 10 en 40 kg en
met ingang van 16 November d.a.v. op 10 en
25 kg, waarmede dan het oorspronkelijke peil
weder zal zijn bereikt.
Deze regeling houdt dus in, dat georgani-
seerden, die ongemerkte biggen boven 10 kg
in voorraad hebben, deze ten spoedigste en in
ieder geval vóór 2 November a.s. ter merking
dienen op te geven. Indien zij niet meer over
biggenmerken, hetzij ingevolge toekenning,
hetzij door overdracht, beschikken, zullen zij
die biggen ten spoedigste dienen op te ruimen.
Op 16 November a.s. zal ook de bovenste
gewichtsgrens weder op 25 kg zijn hersteld.
Op dat tijdstip zullen varkens boven 25 kg
dus slechts in voorraad mogen worden ge
houden tot een aantal, maximaal gelijk aan
de toewijzings mestvarkens.
's-Gravenhage, 15 October 1936.
(Adv.)
„Sommige havens zijn verzand," antwoordde
Keatlng ernstig.
„Maar waarom?" wierp ze tegen. Ik heb
't er heel goed. Iedereen zou denken, dat Jan
een volmaakt monster was."
„Hetgeen van „iedereen's" doorzicht zou
getuigen," gromde hij. „Er worden telkens
nieuwe zorgen voor de Yard uitgebroed in
Reigate. Zoo is bijvoorbeeld Clem Wade van
morgen naar de stad gegaan, en wat meer
zegt, hij is dien domkop van een Brown weer
ontglipt. Er zit iets in de lucht."
„Regen," veronderstelde Barbara, en keek
naar de donkere wolken boven Oxford Street.
Maar inspecteur Keating's gedachten kon ze
niet zoo gemakkelijk zien.
„Ik wou in elk geval, dat je dien troep in
den steek liet, vóór Kaye en ik opruiming
komen houden in Reigate," hield hij aan. „Je
zou niet goed in de beklaagdenbank passen,
Barbara."
„Maak u maar niet bezorgd, zoover zal het
niet komen. En over dien geheimzinnigen
Kaye gesproken, wanneer vertelt u me eens
wat van hem? Is hij een soort van super-
Sherlock Holmes?"
„Nooit van gehoord," bromde Keating.
„Maar Kaye is 'n super, dat is waar. Ik dacht
dat half Engeland van superintendant Kaye
had gehoord.
„Gehoord ja."
„Maar niet gezien, hè? Dat is maar goed
ook. De meeste lui die Kaye zien, zien hem
te laat."
„Vertel me nou eens iets van hem," drong
Barbara aan.
Hij blies een wolk sigarettenrook uit en
keek haar snaaks aan.
„Hij is de neef van een hertog met vreeseüjk
blauw bloed."
„Dat is geen beschrijving. En op de klein
dochter van een overleden Earl maakt een
hertog ook heelemaal geen indruk. Weet u
niets anders van hem? Ik veronderstel dat
hij een gezicht en een lichaam heeft, net
zooals iemand met rood bloed?"
„Ik beschrijf Kaye nooit," zei Keating ont
wijkend. „Als hij te veel bekendheid kreeg,
zou hij ook nog wel eens iets anders kunnen
krijgen. Loodvergiftiging."
Ze begreep de toespeling op een kogel en
was geïnteresseerd.
„U bent erg geheimzinnig, en ik stel juist
zooveel belang in dien wijzen Kaye. Ik zou
wel eens een echten detectieve willen ont
moeten."
„Geniet die ontmoeting dan," noodde hij,
weer op opgeruimden toon.
„O, maar u bent niet geheimzinnig ge
noeg."
„Kaye ook niet. Hij ziet er uit als een
kellner en maakt verzen."
„Waarover?"
„Weet niet. Ik krijg alleen brokstukken te
hooren. Hij gooit ook altijd met brokken van
zijn vrienden. Harry Stoteles is er een van.
En dan is er nog een vent die Homerus heet.'
Barbara onderdrukte met moeite een glim
lach en vroeg:
„Wie is die Homerus?"
„Een Griék. Waarschijnlijk een heler. De
meeste Grieken zijn dat. Ik hou meer van die
ven. Italianen zijn dieven, maar Kaye noemt
sommigen van hen Romeinen."
Een blik op zijn horloge zei hem, dat het
kwart over acht was; hij wenkte een kellner
en vroeg om zijn rekening.
„Zal ik Je een eindje weg brengen?" vroeg
hij.
„Nee. dank u. Ik wou nog een poosje blij
ven. Moet u gaan?"
„Ja, ik ben bang dat je me zult moeten
verontschuldigen. Ik moet nog iemand spre
ken."
„Vriendschappelijk
„Neen, erg onvriendschappelijk."
„Hoezoo?"
„Ik moet op papierjacht," antwoordde Kea
ting geheimzinnig. „Tenminste, dat hoop ik.
Het zou anders ook wel eens een andere jacht
kunnen worden. Dat kun je niet volgen, wel?"
„Nee," lachte Barbara.
„Dat-u maar goed. Er zijn nu eenmaal din
gen, die niet geschikt zijn voor kleine meis
jes."
Hij stond op en stak zijn hand uit.
„Ik zal je nog wel eens zien, Barbara,"
zei h(j.
„Dat hoop ik," antwoordde Barbara zedig
en Keating ging weg. Hij vroeg zich af, wat
Kaye uit zoo'n opmerking afgeleid zou heb
ben, als hij ze gehoord had.
Een korte wandeling bracht hem naar Bru-
ton Street, waar Clem juist bezig was, de
deur van Larry's flat open te maken. Bij die
gelegenheid maakte hij de opmerking, die
Clem een oogenblik van de wijs bracht. „Dat
moest je niet doen, Clem. Je kunt drie maan
den krijgen voor den eersten keer."
De inbreker vendde .ich met een ruk om
en staarde zijn beminnelijken vijand aan.
„En ik dacht nog wel, dat ik zoo fijn ver
momd was." zei hij moedeloos, ,,'t Is in orde,
Vlooiepoeier, je hebt een mazzeltje gehad.
Wat ben je nou van plan?"
Hij hing onverschillig tegen den deurpost.
Keating had zeker „een mazzeltje" gehad,
maar hij wist net zoo goed als Clem, dat er
nog een heel verschil tusschen is, een visch
aan den haak te slaan en hem aan land te
trekken.
Clem zocht een uitweg.
„Wat heeft je eigenlijk hier gebracht?"
vroeg hij. „Ik dacht, dat ik dien suffer van
een Brown kwijt was geworden. Den laatsten
keer, dat ik hem zag, maakte hij een plezier-
ritje naar East End."
Keating zag er de noodzaak niet van in,
Clem uit te leggen, dat hoewel hun doel
einden dezelfde waren hun ontmoeting toe
vallig was. De logische redeneering, die den
inspecteur op het denkbeeld had gebracht
dat Dennis zijn strookje met de aanwijzing
betreffende de plaats, waar de d'Essinger
smaragden verborgen waren, aan Larry had
nagelaten, was niet copyright, en Clem of
liever Jan kon tot dezelfde slotsom
gekomen zijn. Het was immers zeer waar
schijnlijk, dat Dennis zijn aandeel in het
geheim aan een ander overgedaan had, en
Lary was zijn beste vriend. Vandaar Keating's
belangstelling voor Larry's flat. Hij keek Clem
strak aan, maar inplaats van op diens vraag
te antwoorden, begon hij over een ander
onderwerp.
„Wat wij noodig hebben, vader," zei hii
zqn daden" - en ineens had hij revolver in
zijn hand „naar boven, Clem!"
Clem gehoorzaamde zwijgend'en ging den
inspecteur voor naar den bovensten omloop
„Wat nou, baas?" vroeg hij.
..Nou ga je een onwettig middel gebruiken
voor een wettig doel," antwoordde Keating
„Ik wil die deur open hebben."
Clem ging gehoorzaam aan het werk
„Raar ding die wet," bromde hij ironisch
Jj kunt bevorderd worden voor iets dat Si
drie maanden kost. Wat is eigenlijk ie £1
„Dat zul je zien, maar alles wat su -j
is voor Larry's bestwil, zelfs als ik hem fa^t
ophangen." m Iaa-t
„Doe nou maar niet zoo verwaand," grin
nikte Clem, die intusschen nog bezig was,
de deur open te maken. „Daar doe ik nou
mijn uiterste best om den Strooper een hak
te zetten, op commando van de Yard,"
meende hij.
Keating fronste zijn wenkbrauwen. Ook hij
had aan den Strooper gedacht. Die geheim
zinnige bandiet was eveneens op jacht naar
de d'Essinger smargden, en het was niet on-
mogelijk, dat hij de erfenis van Dennis even
eens bij Larry Wade zou zoeken als hij het
al niet gedaan had.
„Den Strooper, zeg je?" vroeg de inspec
teur met donkeren blik. „Als ik hem te pak
ken krijg, zal je gauw een grooten broer
minder hebben."
„Bedoel je misschien, dat Larry de Stroo
per is? Geen sprake van," zei Clem op be
slisten toon. Het denkbeeld amuseerde hem.
En het amuseerde nog iemand, die achter
de deur stond te luisteren. Dat was de Stroo
per.
In de duisternis en de stilte van Larry's
zitkamer kon hij het halfluide gesprek tus
schen Keating en Clem goed volgen. Toen er
niets meer gezegd werd, sloop hij naar de
tafel en krabbelde iets op een stukje papier-
Daarna ging hij naar het raam, waar hij een
oogenblik bleef staan kijken een slanke
grijze gestalte, de oogen beschaduwd door
den neergeslagen rand van een slappen hoed,
en den mond verborgen achter een grijs-
zeden sjaal. Even later klom hij uit het raam
en dook ineen op het dak van een uit'
ouwtje, een paar voet lager. Hij slaagde «r
m, het raam weer te sluiten, juist twee se
conden vóór Clem, met Keating op de hielen*
de kamer binnenkwam.
(Wordt vervolgd-)
