DE
STROOPER
UNIFORMEN en
INDISCHE DITRUSTINCEN
Texel
BEL OP 636
De leening.
De handel en de
monetaire politiek*
HERMAN NYPELS'
Eerste abonnements Kleinkunst-
avond.
De voddenraper van Parijs,
Man slaat twee ruiten van het
bureau van Maatschappelijk
Hulpbetoon in.
ASTO-TAX
RUIJGHWEG 3 8.
FEUILLETON.
DOOR
PETER BARON
Gloriné bleekt witter
voor de Kon. Marine.
KLEDERMAKERIJ - DEN HELDER
vraag betreft, merken wij op, dat door het be
stuur van „Voorzorg" een tweetal bestuurs
leden van de Federatie waren uitgenoodigd ter
bijwoning van dezen avond, waaraan zoowel de
voorzitter als een medebestuurslid hadden vol
daan.
Vaststelling van de statuten.
Volgt dan de vaststelling van de nieuwe sta
tuten, die door den secretaris worden voorge
lezen en waarop natuurlijk door de leden
zoo af en toe nog wel wat aan te merken viel.
Maar dat het bestuur zich van zijn taak tot
samenstelling van dit uitgebreid reglement
goed heeft gekweten, bleek wel uit het feit,
dat het op enkele kleine wijzigingen na werd
goedgekeurd.
De bestuursverkiezing
Aan de orde is dan de verkiezing van het
bestuur. De voorzitter merkt op, dat het ge-
heele voorloopige,bestuur zich gaarne kiesbaar
stelt, maar dat er ook nog eenige andere can-
didaten zijn. Tijdens het tellen van de uitge
brachte stemmen spreekt de heer Stolk, de
vorzitter van de Federatie nog enkele woorden
tot de aanwezigen. Hij spreekt de wensch uit,
dat deze avond een begin zal zijn van een pret
tige samenwerking tusschen „Voorzorg" en
Federatie.
Uit den uitslag van de stemming blijkt dan,
dat tot bestuursleden zijn gekozen de heeren
Dijker, v. d. Holst, v. d. Mast, Minnes, Smits
en Van Zwijndrecht. Daar het nu niet zoo vroeg
meer was, werd het laatste punt van de agenda
„De Rondvraag" voor gezien gehouden temeer
daar tijdens de stemming gelegenheid tot
vragen stellen was gegeven.
Maandag a.s. vindt in Casino de eerste vroo-
lijke kleinkunstavond plaats, die een attractie
belooft te worden. Het programma ziet er
rijk en afwisselend uit en vermeldt bekende
namen van vooraanstaande kunstenaars en
kunstenaressen, onder wie o.m. Chris de la
Mar. Deze voorstellingen kunnen op zeer ge
makkelijke betalingsconditie's bijgewoond wor
den; hiervoor verwijzen wij naar de adverten
tie in dit blad.
In Casino.
Het Amsterdamsche Tooneelgezelschap
onder leiding van Jan Nooy, geeft morgen
in Casino een opvoering van het aloude,
bekende volksdrama in 8 tafereelen „De
Voddenraper van Parijs". Dit gezelschap hier
reeds bekend door tallooze voorstellingen o.a.
„Kamertjes zonden", „Ga maar naar m'n
buurman", enz. geeft in verschillende ëteden
volksvoorstellingen van dit bij de ouderen
zeer bekende werk van d'Ennery tegen heel
lage entreeprijzen. Men verzoekt ons te
wijzen op de reductiebon voor deze voorstel
ling voorkomende in de advertentie in dit
blad.
Gistermiddag half drie besloot een werk-
looze jonge man, staande voor het gebouw
van Maatschappelijk Hulpbetoon, de aandacht
eens op zich te moeten vestigen.
Hij deed dit evenwel op een wijze, die nie
mand zal kunnen goedkeuren, namelijk door
het inslaan van een tweetal ruitjes van ge
noemd bureau......
De gevolgen waren, dat de man zich zelf
bezeerde en een proces-verbaal opliep, het
geen „der Fluch der bösen Tat was"
44)
„Zoo," zei Larry. „Het zou me erg veel
verdriet doen, als ik je beschadigen moest,
maar als je me die strookjes niet geeft, ben
ik toch in staat, mezelf dat verdriet aan te
doen."
„Zeker ben je daartoe in staat," stemde
Kaye toe. „Moord is een van de dingen, waar
je niet aan ontkomen kunt, Larry.
Plotseling liet Larry hem los.
„Larry," herhaalde hij. „Wat meen je
Waarom Larry?"
„Dat wêet Ik niet. Waarschijnlijk vond me
vrouw Wade .het een leuke naam. In elk ge
val was het geen denkbeeld van je vader,
want die was al dood, toen je geboren werd."
Dat trof Larry. Hij keek Kaye argwanend
aan. -
„Je schijnt, nogal goed thuis te zijn in mijn
geschiedenis," begon hij langzaam. „Wie vooi
den duivel ben je bijgeval?"
Superintendant Kaye kuchte, om een beetje
°P adem te komen.
„Mijn vrienden geven me allerlei weinig
vleiende namen," bracht hij uit, „maar ik ber.
gedoopt Grahame Noel Kaye.
„Kaye!"
Er is geen geld in Nederland,
Zoo hoor ik reeds van allen kant,
In eiken toonaard klagen,
Terwijl de nood gaat knagen.
Er is geen geld in Nederland,
Je leest het daaglijks in de krant.
De beste zaken gaan failliet:
't Is mis met het crediet!
Er is geen geld in Nederland,
En wie je spreekt, hij heeft 't land.
Elkeen trekt dan een lang gezicht
En houdt heel wijs zijn mondje dicht.
Tot 'k opeens het nieuws vernam:
De krant met de verrassing kwam:
Het geld vloeit toch brj stroomen!
Wie had dat kunnen droomen!
Want zeven malen toch gewis,
Een leening nu volteekend is!
Maar wie nog zegt: „er is geen geld",
Heeft ons wat op de mouw gespeld!
Nov. 1936. S. N. BAKKER.
Rede van Jhr. Dr. J. C. Mollerus
voor de Kamer van Koophandel en
de Middenstandsvereeniging.
Gisteravond heeft in een matig bezochte
vergadering, uitgeschreven door de Kamer
van Koophandel en Fabrieken in samenwer
king met de plaatselijke Middenstandsver
eeniging, Jhr. Dr. J. C. Mollerus, secretaris
van de Kamer van Koophandel te Haarlem,
gesproken over den handel en de monetaire
politiek. Deze zelfde rede heeft de spreker
vorige week in de „Harmonie" te Alkmaar
afgestoken en men zal zich herinneren, dat
we er een uitvoerig verslag in onze courant
aan hebben gewijd. Als we hier dan ook nog
enkele punten uit deze rede herhalen, dan
doen we dat omdat we de beteekenis ervan
van zoo groot belang achten, dat zij gerust
nog eens onder de aandacht van betrokkenen
gebracht mogen worden.
Spr. zeide dan o. m., dat mocht de regee
ring haar politiek inzake het zwevend hou
den van den gulden handhaven, de Midden
stand daarvan de nadeelen zal ondervinden.
Momenteel constateeren we een hausse
periode, doch de vraag is of die wel ge
zond is. Wellicht zal er een inzinking
volgen. Volgens inzicht van den spreker
is de koopkracht van den gulden in wer
kelijkheid niet verhoogd en is de vlucht
in de goederen, zooals die zich heden
ten dage manifesteert, alleen verklaar
baar uit psychologische gronden.
Devaluatiewinst is maar een schijn
winst. Een prjjsverhooging, zooals die
binnen normale grenzen plaats heeft, is
geen ongemotiveerde prjjs opdrjjving.
De devaluatie, dat is dus de waardever
mindering van den gulden, moest onver
mijdelijk een prijsverhooging tengevolge
hebben, omdat men nu eenmaal voor een
gedevalueerden gulden minder krijgt daii
voor een op goud gebaseerden. M.a.w.
men zal thans méér guldens moeten be
talen dan vóór het loslaten van den gou
den standaard om eenzelfde hoeveelheid
goederen te bekomen.
Was nu maar van regeeringswege duidelijk
voor oogen gesteld, dat devaluatie een prijs
verhooging tengevolge moest hebben, dan
waren vele moeilijkheden voorkomen.
Het is gewenscht, dat tegen onredelijke
prijsopdrijving paal en perk gesteld wordt.
Larry zat als verlamd te kijken. Al zijn
theorieën en plannen lagen met één slag te
gen den grond, en toen hij dat begon in te
zien, maakten een dolle woede en een wild
verlangen zich van hem meester.
„En ik dacht nog wel, dat je een poosje
rust nam," zei hij tenslotte. „Voor den dui
vel, dit heeft me iets geleerd."
„Dat geeft moed," antwoordde' Kaye ondeu
gend. „Je hebt nog een hoop te leeren. Je
weet, dat ik me hoe langer hoe meer tot
Plato aangetrokken voel en hij zegt ergens:
„Het is beter ongeboren te zijn, dan ont-
wetend", Larry."
In andere omstandigheden zou zijn koele
zelfverzekerdheid Larry's bewondering heb
ben opgewekt, maar op het oogenblik had
Larry alleen oog voor wat onmiddellijk met
Kaye's bekendmaking samenhing.
„Maar wie is dan die grappenmaker, dien
ik in het portiershuis heb zitten?" siste hij.
„Dat," verklaarde Kaye, „is detective-ser
geant Brown van de Central Branch, een
prachtige plaatsvervanger voor mijn beschei
den persoontje, maar vei-geleken bij jou niets
dan een beginneling. Je prestaties als super
intendant stellen trouwens ook die van mij
als" bütler verre in de schaduw."
i Larry keek beschaamd op zijn zegevieren-
,dei} vgand neer, en zei een beetje afgunstig:
„Ik moet je anders toegeven, Kaye, je zag
'er net echt uit."
„Cucullus non fait monachum" J) schertste
Kaye, „hoe ik erken, dat deze kap den monk-
nik goed paste."
Maar Larry's belangstelling in gekapte
monniken was betrekkelijk gering. Hij dacht
vertwijfeld na, om zich een weg te zoeken
uit verwikkelingen en moeilijkheden, waarvan
hij den omvang pas langzamerhand begon in
te zien en wond zich hoe langer hoe meer
i °P-
Volgens spr. zal de devaluatie uiteindelijk
leiden tot versteviging van en tot opleving
in het bedrijfsleven in ons land.
Twee wenschen.
De middenstand zou in dit verband
twee wenschen gaarne ingewilligd zien.
De eerste is, dat de regeering overgaat
tot het bepalen van een vast depreciatie
percentage. Al is dit percentage eventueel
te hoog of te laag, het zal altijd beter
zijn dan den gulden zwevend te houden.
Er zou meer rust in het handelsleven
komen en dat zou dat handelsleven na
tuurlijk ten goede komen.
Ten tweede zou men gaarne zien, dat
de regeering een schema overlegde in
zake de politiek, welke zij in de naaste
toekomst gaat voorstaan.
Debat.
Enkele aanwezigen maakten gebruik van
de uitnoodiging om vragen te stellen.
De heer P. L u y c k x begon met, namens
de vergadering, de Kamer van Koophandel
dank te brengen voor de geboden gelegenheid
om een zoo heldere rede als die van Jhr.
Mollerus te mogen aanhooren.
Vervolgens op het betoog van den spreker
ingaande, merkte de heer Luyckx op, dat z.i.
het lange uitblijven van de devaluatie in Ne
derland groot nadeel aan het bedrijfsleven
heeft gebracht.
In de radiorede van minister Colijn is te
veel voorgesteld als zou de middenstand zich
wellicht schuldig maken aan prijsopdrijving
ten koste van den consument. Kunnen er
misschien door de K. v. K. geen maatregelen
genomen worden, waarbij er bij de regeering
op aangedrongen wordt, om nogmaals een
radiorede te doen houden, waarin de Midden
stand bevrijd zou worden van den ongunstigen
indruk, die aldus gevestigd is?
Spreker was van meening, dat de koop
kracht van den gulden wel degelijk grooter
geworden is. Sprekende over de door de Mid-
denstandsbank te verleenen credieten wees
spr. er op, dat credieten vaak geweigerd
moeten worden, omdat men de zekerheid
heeft, dat de betrokken zaak er niet mede op
de been zal kunnen worden gehouden. De
Middenstandsbank mag in dit opzicht niet te
royaal zijn.
'nToovermiddel, dat is GLORINE.
Zoo mooi wordt het goed ge
bleekt, zoo smetteloos wit, zonder
dat het iets te lijden heeft. Een
flesch kost 16 cent en is vol
doende voor 5 flinke wasschen.
Slechts ruim 3 cent per wasch.
Daarvoor kunt U geen risico
nemen met minderwaardige
bleekmiddelen.
„Dat komt er ook allemaal niets op aan,"
meende hij. „Ik heb je. waar ik je hebben wil,
jou en Keating. Je bent er dit keer ingeloo-
pen, vuile bedrieger, en je zult er niet zoo
makkelijk weer uitkomen!"
Hij lachte schor, en haalde een doosje siga
retten uit zijn zak. Met één hand maakte hij
het open, en haalde er een stukje blauw pa
pier uit; met de andere hand had hij Kaye
weer bij de keel.
„Kijk eens hier," spotte hij, en zwaaide het
papiertje voor Kaye's gezicht heen en weer.
„Je weet toch, wat dit onnoozele papiertje
vertegenwoordigt? Het is waard, er voor te
vechten, Kaye, en vervloekt, ik zal er voor
vechten!"
Dat was een onbeduidende triomf, en boven
dien had Kaye niet eens tijd, om de vernede
ring van den overwonnende te kunnen voelen,
want hij had gezien, door zijn half gesloten
oogen, dat de deur achter Larry's rug zich
langzaam opende en een donkere gestalte
zich vaag tegen den iets minder donkeren
achtergrond begon af te teekenen.
„Jou dwaas!" hijgde hij. „Dedeur
Larry keek hem even aan en besefte toen
ineens de beteekenis van den lichten tocht,
dien hij in zijn rug voelde. Hij sprong op en
gooide zich met een ruk om, maar het was al
te laat. Een scherpe vuurstraal schoot uit den
rechterzak van den man in de deur.
Alleen maar een zacht „plof" verbrak de
stilte, en de gesmoorde snik van Larry, toen
hij terzijde wankelde en langs den muur op
den grond gleed. Kaye bleef onbeweeglijk
liggen en knipte niet eens met de oogen.
„Superintendant Kaye, van de Metropoli
tan Police Force, R.I.P." sprak de Strooper
zacht, met een stem die door de dikke sjaal
voor zjjn mond gedempt was.
Er was iets onmenschelijk wreeds in die
woorden, en iets dierlijks in de vlugge en stille
Tenslotte drong de heer Luyckx op
meerdere samenwerking tusschen de ver
schillende middenstandsvereenigingen aan.
We moeten elkaar als collega zien en niet
als concurrent. De moraliteit van de
middenstanders dient veranderd te wor
den. In Den Helder hebben we het euvel,
dat de Algemeene Middenstandsvereeni
ging niet aangesloten is bij den Kon. Ned.
Middenstands Bond. Spr. geeft de „alge
meene" in overweging om toch spoedig
tot landelijk organiseeren over te gaan.
Uit het antwoord, dat Jhr. Mollerus den
heer Luyckx gaf, geven we hier weer: In
derdaad zou het beter geweest zijn, als Ne
derland tegelijk met Engeland, dus in 1931,
den gulden gedevalueerd had. We zien, dat
in sommige deelen van het land de werkloos
heid afneemt. Spr. meent, dat het niet juist
is dit alleen en uitsluitend als een gevolg te
zien van de devaluatie. Ook voor de deva
luatie viel er al verbetering te constateeren.
Neem b.v. de order van de Koninklijke Shell
aan de Ned. Scheepvaart Industrie. Het is
niet juist te zeggen, dat deze order gegeven
werd omdat de gulden gedevalueerd was.
Wellicht dat het geven van den order er door
versneld werd, maar de opdracht zelve
was voordien al geprojecteerd.
Overigens is het natuurlijk een verheugend
feit, dat de werkloosheid vermindert. Spr. is
het heelemaal niet eens met de politiek van
Maatschappelijk Hulpbetoon, dat credieten
beschikbaar stelt voor werkloozen, die op deze
wijze concurrenten worden van den bona-
fiden middenstander. Afkeurenswaardig vindt
spr. het, dat het Rijk op den dienst van
M. H. zelfs winst maakt door het steunbedrag
van een credietaanvrager voor geruimen tijd
in te houden om hem een bedrag ineens te
kunnen voteeren.
Mevrouw L a f b e r vroeg, hoe het staat
met het verkoopen van arbeidskracht? Moet
ook die verbeterd worden? Jhr. Mollerus for
muleerde deze vragen om, als volgt: mag de
arbeider, nu er van een hausseperiode sprake
is, meer loon vragen? Een algemeen ant
woord kon de inleider hier niet op geven, om
dat in verschillende categorieën de toestan
den anders zijn, b.v. in de beschutte en on
beschutte bedrijven.
Spr. verwacht een verhooging van het
levensonderhoud; zal deze zich gemani
festeerd hebben, dan zal de vraag naar
voren komen om de belooningen voor ge
leverde arbeidskracht te verhoogen. Die
verhooging zal volgens spr. dan tot stand
moeten komen.
De heer C. G o v e r s noemde een geval,
waarbij een tusschenpersoon in het buitenland
kocht en aan het Rijk leverde. Moet de tus
schenpersoon het nadeel van 25 dat voor
hem ontstaan is uit de devaluatie, in verband
met de betaling in vreemde munt, zelf beta
len of moet het Rijk dat doen? De inleider
vond, dat het Rijk voor het nadeel moest op
komen. Het Rijk bleek daartoe niet bereid.
Dan een proces, adviseerde de spreker, maar
in dat geval zal de tusschenpersoon zeker
zijn klant verliezen. In het algemeen wordt in
gevallen als deze aangeraden om langs den
weg van overleg te trachten tot overeen
stemming te komen. Lukt dat niet, annuleer
dan de leverantie.
De bijeenkomst werd o.m. bijgewoond door
de heeren S. W. Arntz en D. J. Scheffel, resp.
voorzitter en secretaris van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor N.-H. Noor
derkwartier. Eerstgenoemde had de vergade
ring geopend en sloot deze met eenige opmer
kingen.
Zoo ried hij den middenstanders aan,
om, als na de huidige hausse een slappere
periode aan mocht breken, de goederen
niet beneden de normale prijzen te gaan
verkoopen. Veel wijst er immers op, dat
na dien eventueelen teruggang weer betere
tijden zullen komen.
bewegingen, waarmee de Strooper op den ge
vallen Larry afging en zich hem heenbukte.
„Kaye wist te veel," zei hij in zichzelf,
„maar ik twijfel er aan of zijn wetenschap
hem verder nog van eenig nut zal zijn. Geen
mensch, die ooit vermoed heeft, wie de Stroo
per is, heeft lang genoeg geleefd om er zich
op te beroemen."
Hij bukte lenig en raapte, terwijl hij Kaye
voortdurend in de gaten bleef houden, het
blauwe strookje op, dat Larry had laten val
len, waarna hij in zijn zak voelde en er nog
drie andere strookjes uithaalde. Hij vergeleek
ze even, en liet er toen één los; het was het
strookje, dat Larry zoo zorgvuldig had nage
bootst.
„Slim, heel slim, Kaye," mompelde hij, en
wendde zijn oogen naar zijn bewegingloos
slachtoffer. „Alleen is het jammer, dat ik
nooit te weten zal komen, hoe je dat papiertje
van Larry Wade in handen gekregen hebt."
Het vraagstuk scheen zijn belangstelling
op te wekken, hoewel hij Crale's tegenwoor
digheid er niet om vergat. De revolver in zijn
hand was een blijvende aanduiding, dat de
vloer voorloopig Crale's veiligste rustplaats
was.
„Ik zal er nooit achter komen," herhaalde
de Strooper langzaam, „tenzij
Hij tuurde een poos peinzend naar Larry's
gezicht, en deinsde plotseling terug, alsof hij
gebeten was. Toen begon hij wild aan Larry's
baard te rukken, tot hij hem in de hield
en mompelde twee woorden, zoo zacht, dat
Crale ze nauwelijks verstaan kon.
„Larry Wade!"
Die ontdekking bracht een uitdrukking van
verwarring in zijn oogen, die echter onmid
dellijk verdween, toen hij ze naar Kaye
wendde.
„Een schrandere jonge man," zei hij. „Erg
schrander, maar zorgeloos. Klaarblijkelijk had
VRAAGT NU ONZE PRIJSCOURANT
(Coupeur aan huis te ontbieden)
Spr. betreurt het, evenals de inleider dat
gedaan had, dat de samenwerking in Midden
standskringen niet is, zooals ze zijn moest.
Den Helder staat, wat dit betreft, geheel
op zichzelf. Het is volgs spr. een noodzaak,
dat de Heldersche Midenstandsvereeniging
zich landelijk aansluit. Hoe grooter de orga
nisatie, hoe meer invloed zij op de regeering
kan uitoefenen.
Na nog een dankwoord aan den spreker ge
richt te hebben, legde de heer Arntz de laat
ste hand aan deze vergadering.
DE WOLPRIJS LOOPT NOG OP.
Heden (Donderdag) werd door enkele wol-
koopers 85 ct. p kg voor de wol geboden.
ONDERHANDSCHE VERKOOP.
Naar men ons mededeelt heeft de heer J.
Bruin (fotograaf), het woonhuis aangekocht
van de familie Dijksen in de Weversstraat,
thans bewoond door den heer Remmers.
LANDERIJEN NED HERV. GEMEENTE.
De landerijen van de Ned. Herv. Kerk te
De Waal, die met 20 Maart 1937 uit huur
komen, zijn door dezelfde huurders opnieuw
ingehuurd, nu met 10 verhooging tot volle
tevredenheid van de betrokken personen.
ZAKENNIEUWS.
De heer B. Kuiper opent dezer dagen te De
Waal, in een huis van den heer Keijser, een
zaak in Radio- en aanverwante artikelen;
tevens herstelinrichting.
VIJFTIG K.G. WOL VAN 9 SCHAPEN.
Als bijzonderheid deelt men ons mede, dat
de heer D. Bruin te De Waal, van 9 scha
pen niet minder dan 50 kg wol heeft kunnen
nen afleveren. De wol werd dezer dagen ver
kocht voor 82l/2 ct. p. kg.
EEN FEESTCOMMISSIE WORDT
GEVORMD.
Op initiatief van Ds. v. 't Hooft zal Vrij
dag a.s. te De Waal een vergadering worden
gehouden waarin waarschijnlijk tot vorming
van een Feestcommissie voor het aanstaand
Vorstelijk Huwelijk zal worden overgegaan.
„MENEER KLAPROOS".
Op verzoek van het bestuur van de afd.
Den Burg, van den R.K. Volksbond, heeft
Woensdag en Donderdag de Rederijkerskamer
I.L.B. in Hotel „De Zwaan" (den eersten
avond voor leden v. d. afd. en den tweeden
avond tegen entrée) opgevoerd het blijspel
„Meneer Klaproos". De leden van I.L.B. be
wezen daarbij dat de langdurige rustperiode
UITPOTEN FARIEKSAARDAPPELEN
OOGST 1937.
Verbetering.
In de publicatie d.d. 10 November omtrent
de regelingen betreffende het uitpoten van
fabrieksaardappelen oogst 1937 moet in de
tweede alinea voor den datum waarop uiter
lijk een vragenlijst zal worden toegezonden
aan de houders van een uitpootvergunning
voor fabrieksaardappelen 1936, in plaats van
2 November gelezen worden 23 November
1936. (Adv.)
hij edeler aspiraties bijvoorbeeld super
intendant Kaye te worden. Ja superinten
dant Kaye
Hij zweeg even, 't een of ander scheen hem
bezig te houden.
„Sta op, jjj en neem dat ding op."
Hij wees op Larry en zijn jaszak puilde on
heilspellend uit. Kaye kroop langzaam over
eind en nam Larry in zijn armen, want hij
had het gevoel, dat de Strooper, die een men-
schenleven zoo licht telde, er ook niet tegen
op zou zien, het leven een superintendant van
politie te verkorten, als hij ongehoorzaam
was.
„Naar beneden," beval de Strooper, „en
stil!"
Met zijn last op de schouders ging Kaye
den ander voorbij, en de trappen af. De Stroo
per volgde hem en liet Kaye de studeerkamer
in gaan, waarna hij de deur achter zich sloot.
„Leg je vriend op den vloer en ga zitten,"
zei hij koud.
Kaye liet Larry behoedzaam op den vloer
gljjden en ging zitten. De Strooper kwam bij
hem en hij voelde den loop van een revolver
tegen zijn zijde drukken, terwijl de Strooper
met zijn hand over zijn kleeding tastte, en er
een paar handboeien uithaalde.
„Een ongewoon bezit voor een butler,"
spotte hij. „Steek je handen uit."
Kaye, die zich onverschillig had laten fouil-
leeren, liet zich met dezelfde onverschilligheid
de handboeien aanleggen.
„Het is nu twee uur dertig," vervolgde de
Strooper, „en mijn trein vertrek niet voor
vier dertig. We hebben dus twee uur om je
toekomst eens onder de oogen te zien mtfn-
heer Crale of, om je de onderscheiding te
geven, die je toekomt superintendant
Kaye!"
(Wordt vervolgd.)