DE STROOPER UNIFORMEN en INDISCHE DITRUSTINCEN Texel BEL OP 636 De leening. De handel en de monetaire politiek* HERMAN NYPELS' Eerste abonnements Kleinkunst- avond. De voddenraper van Parijs, Man slaat twee ruiten van het bureau van Maatschappelijk Hulpbetoon in. ASTO-TAX RUIJGHWEG 3 8. FEUILLETON. DOOR PETER BARON Gloriné bleekt witter voor de Kon. Marine. KLEDERMAKERIJ - DEN HELDER vraag betreft, merken wij op, dat door het be stuur van „Voorzorg" een tweetal bestuurs leden van de Federatie waren uitgenoodigd ter bijwoning van dezen avond, waaraan zoowel de voorzitter als een medebestuurslid hadden vol daan. Vaststelling van de statuten. Volgt dan de vaststelling van de nieuwe sta tuten, die door den secretaris worden voorge lezen en waarop natuurlijk door de leden zoo af en toe nog wel wat aan te merken viel. Maar dat het bestuur zich van zijn taak tot samenstelling van dit uitgebreid reglement goed heeft gekweten, bleek wel uit het feit, dat het op enkele kleine wijzigingen na werd goedgekeurd. De bestuursverkiezing Aan de orde is dan de verkiezing van het bestuur. De voorzitter merkt op, dat het ge- heele voorloopige,bestuur zich gaarne kiesbaar stelt, maar dat er ook nog eenige andere can- didaten zijn. Tijdens het tellen van de uitge brachte stemmen spreekt de heer Stolk, de vorzitter van de Federatie nog enkele woorden tot de aanwezigen. Hij spreekt de wensch uit, dat deze avond een begin zal zijn van een pret tige samenwerking tusschen „Voorzorg" en Federatie. Uit den uitslag van de stemming blijkt dan, dat tot bestuursleden zijn gekozen de heeren Dijker, v. d. Holst, v. d. Mast, Minnes, Smits en Van Zwijndrecht. Daar het nu niet zoo vroeg meer was, werd het laatste punt van de agenda „De Rondvraag" voor gezien gehouden temeer daar tijdens de stemming gelegenheid tot vragen stellen was gegeven. Maandag a.s. vindt in Casino de eerste vroo- lijke kleinkunstavond plaats, die een attractie belooft te worden. Het programma ziet er rijk en afwisselend uit en vermeldt bekende namen van vooraanstaande kunstenaars en kunstenaressen, onder wie o.m. Chris de la Mar. Deze voorstellingen kunnen op zeer ge makkelijke betalingsconditie's bijgewoond wor den; hiervoor verwijzen wij naar de adverten tie in dit blad. In Casino. Het Amsterdamsche Tooneelgezelschap onder leiding van Jan Nooy, geeft morgen in Casino een opvoering van het aloude, bekende volksdrama in 8 tafereelen „De Voddenraper van Parijs". Dit gezelschap hier reeds bekend door tallooze voorstellingen o.a. „Kamertjes zonden", „Ga maar naar m'n buurman", enz. geeft in verschillende ëteden volksvoorstellingen van dit bij de ouderen zeer bekende werk van d'Ennery tegen heel lage entreeprijzen. Men verzoekt ons te wijzen op de reductiebon voor deze voorstel ling voorkomende in de advertentie in dit blad. Gistermiddag half drie besloot een werk- looze jonge man, staande voor het gebouw van Maatschappelijk Hulpbetoon, de aandacht eens op zich te moeten vestigen. Hij deed dit evenwel op een wijze, die nie mand zal kunnen goedkeuren, namelijk door het inslaan van een tweetal ruitjes van ge noemd bureau...... De gevolgen waren, dat de man zich zelf bezeerde en een proces-verbaal opliep, het geen „der Fluch der bösen Tat was" 44) „Zoo," zei Larry. „Het zou me erg veel verdriet doen, als ik je beschadigen moest, maar als je me die strookjes niet geeft, ben ik toch in staat, mezelf dat verdriet aan te doen." „Zeker ben je daartoe in staat," stemde Kaye toe. „Moord is een van de dingen, waar je niet aan ontkomen kunt, Larry. Plotseling liet Larry hem los. „Larry," herhaalde hij. „Wat meen je Waarom Larry?" „Dat wêet Ik niet. Waarschijnlijk vond me vrouw Wade .het een leuke naam. In elk ge val was het geen denkbeeld van je vader, want die was al dood, toen je geboren werd." Dat trof Larry. Hij keek Kaye argwanend aan. - „Je schijnt, nogal goed thuis te zijn in mijn geschiedenis," begon hij langzaam. „Wie vooi den duivel ben je bijgeval?" Superintendant Kaye kuchte, om een beetje °P adem te komen. „Mijn vrienden geven me allerlei weinig vleiende namen," bracht hij uit, „maar ik ber. gedoopt Grahame Noel Kaye. „Kaye!" Er is geen geld in Nederland, Zoo hoor ik reeds van allen kant, In eiken toonaard klagen, Terwijl de nood gaat knagen. Er is geen geld in Nederland, Je leest het daaglijks in de krant. De beste zaken gaan failliet: 't Is mis met het crediet! Er is geen geld in Nederland, En wie je spreekt, hij heeft 't land. Elkeen trekt dan een lang gezicht En houdt heel wijs zijn mondje dicht. Tot 'k opeens het nieuws vernam: De krant met de verrassing kwam: Het geld vloeit toch brj stroomen! Wie had dat kunnen droomen! Want zeven malen toch gewis, Een leening nu volteekend is! Maar wie nog zegt: „er is geen geld", Heeft ons wat op de mouw gespeld! Nov. 1936. S. N. BAKKER. Rede van Jhr. Dr. J. C. Mollerus voor de Kamer van Koophandel en de Middenstandsvereeniging. Gisteravond heeft in een matig bezochte vergadering, uitgeschreven door de Kamer van Koophandel en Fabrieken in samenwer king met de plaatselijke Middenstandsver eeniging, Jhr. Dr. J. C. Mollerus, secretaris van de Kamer van Koophandel te Haarlem, gesproken over den handel en de monetaire politiek. Deze zelfde rede heeft de spreker vorige week in de „Harmonie" te Alkmaar afgestoken en men zal zich herinneren, dat we er een uitvoerig verslag in onze courant aan hebben gewijd. Als we hier dan ook nog enkele punten uit deze rede herhalen, dan doen we dat omdat we de beteekenis ervan van zoo groot belang achten, dat zij gerust nog eens onder de aandacht van betrokkenen gebracht mogen worden. Spr. zeide dan o. m., dat mocht de regee ring haar politiek inzake het zwevend hou den van den gulden handhaven, de Midden stand daarvan de nadeelen zal ondervinden. Momenteel constateeren we een hausse periode, doch de vraag is of die wel ge zond is. Wellicht zal er een inzinking volgen. Volgens inzicht van den spreker is de koopkracht van den gulden in wer kelijkheid niet verhoogd en is de vlucht in de goederen, zooals die zich heden ten dage manifesteert, alleen verklaar baar uit psychologische gronden. Devaluatiewinst is maar een schijn winst. Een prjjsverhooging, zooals die binnen normale grenzen plaats heeft, is geen ongemotiveerde prjjs opdrjjving. De devaluatie, dat is dus de waardever mindering van den gulden, moest onver mijdelijk een prijsverhooging tengevolge hebben, omdat men nu eenmaal voor een gedevalueerden gulden minder krijgt daii voor een op goud gebaseerden. M.a.w. men zal thans méér guldens moeten be talen dan vóór het loslaten van den gou den standaard om eenzelfde hoeveelheid goederen te bekomen. Was nu maar van regeeringswege duidelijk voor oogen gesteld, dat devaluatie een prijs verhooging tengevolge moest hebben, dan waren vele moeilijkheden voorkomen. Het is gewenscht, dat tegen onredelijke prijsopdrijving paal en perk gesteld wordt. Larry zat als verlamd te kijken. Al zijn theorieën en plannen lagen met één slag te gen den grond, en toen hij dat begon in te zien, maakten een dolle woede en een wild verlangen zich van hem meester. „En ik dacht nog wel, dat je een poosje rust nam," zei hij tenslotte. „Voor den dui vel, dit heeft me iets geleerd." „Dat geeft moed," antwoordde' Kaye ondeu gend. „Je hebt nog een hoop te leeren. Je weet, dat ik me hoe langer hoe meer tot Plato aangetrokken voel en hij zegt ergens: „Het is beter ongeboren te zijn, dan ont- wetend", Larry." In andere omstandigheden zou zijn koele zelfverzekerdheid Larry's bewondering heb ben opgewekt, maar op het oogenblik had Larry alleen oog voor wat onmiddellijk met Kaye's bekendmaking samenhing. „Maar wie is dan die grappenmaker, dien ik in het portiershuis heb zitten?" siste hij. „Dat," verklaarde Kaye, „is detective-ser geant Brown van de Central Branch, een prachtige plaatsvervanger voor mijn beschei den persoontje, maar vei-geleken bij jou niets dan een beginneling. Je prestaties als super intendant stellen trouwens ook die van mij als" bütler verre in de schaduw." i Larry keek beschaamd op zijn zegevieren- ,dei} vgand neer, en zei een beetje afgunstig: „Ik moet je anders toegeven, Kaye, je zag 'er net echt uit." „Cucullus non fait monachum" J) schertste Kaye, „hoe ik erken, dat deze kap den monk- nik goed paste." Maar Larry's belangstelling in gekapte monniken was betrekkelijk gering. Hij dacht vertwijfeld na, om zich een weg te zoeken uit verwikkelingen en moeilijkheden, waarvan hij den omvang pas langzamerhand begon in te zien en wond zich hoe langer hoe meer i °P- Volgens spr. zal de devaluatie uiteindelijk leiden tot versteviging van en tot opleving in het bedrijfsleven in ons land. Twee wenschen. De middenstand zou in dit verband twee wenschen gaarne ingewilligd zien. De eerste is, dat de regeering overgaat tot het bepalen van een vast depreciatie percentage. Al is dit percentage eventueel te hoog of te laag, het zal altijd beter zijn dan den gulden zwevend te houden. Er zou meer rust in het handelsleven komen en dat zou dat handelsleven na tuurlijk ten goede komen. Ten tweede zou men gaarne zien, dat de regeering een schema overlegde in zake de politiek, welke zij in de naaste toekomst gaat voorstaan. Debat. Enkele aanwezigen maakten gebruik van de uitnoodiging om vragen te stellen. De heer P. L u y c k x begon met, namens de vergadering, de Kamer van Koophandel dank te brengen voor de geboden gelegenheid om een zoo heldere rede als die van Jhr. Mollerus te mogen aanhooren. Vervolgens op het betoog van den spreker ingaande, merkte de heer Luyckx op, dat z.i. het lange uitblijven van de devaluatie in Ne derland groot nadeel aan het bedrijfsleven heeft gebracht. In de radiorede van minister Colijn is te veel voorgesteld als zou de middenstand zich wellicht schuldig maken aan prijsopdrijving ten koste van den consument. Kunnen er misschien door de K. v. K. geen maatregelen genomen worden, waarbij er bij de regeering op aangedrongen wordt, om nogmaals een radiorede te doen houden, waarin de Midden stand bevrijd zou worden van den ongunstigen indruk, die aldus gevestigd is? Spreker was van meening, dat de koop kracht van den gulden wel degelijk grooter geworden is. Sprekende over de door de Mid- denstandsbank te verleenen credieten wees spr. er op, dat credieten vaak geweigerd moeten worden, omdat men de zekerheid heeft, dat de betrokken zaak er niet mede op de been zal kunnen worden gehouden. De Middenstandsbank mag in dit opzicht niet te royaal zijn. 'nToovermiddel, dat is GLORINE. Zoo mooi wordt het goed ge bleekt, zoo smetteloos wit, zonder dat het iets te lijden heeft. Een flesch kost 16 cent en is vol doende voor 5 flinke wasschen. Slechts ruim 3 cent per wasch. Daarvoor kunt U geen risico nemen met minderwaardige bleekmiddelen. „Dat komt er ook allemaal niets op aan," meende hij. „Ik heb je. waar ik je hebben wil, jou en Keating. Je bent er dit keer ingeloo- pen, vuile bedrieger, en je zult er niet zoo makkelijk weer uitkomen!" Hij lachte schor, en haalde een doosje siga retten uit zijn zak. Met één hand maakte hij het open, en haalde er een stukje blauw pa pier uit; met de andere hand had hij Kaye weer bij de keel. „Kijk eens hier," spotte hij, en zwaaide het papiertje voor Kaye's gezicht heen en weer. „Je weet toch, wat dit onnoozele papiertje vertegenwoordigt? Het is waard, er voor te vechten, Kaye, en vervloekt, ik zal er voor vechten!" Dat was een onbeduidende triomf, en boven dien had Kaye niet eens tijd, om de vernede ring van den overwonnende te kunnen voelen, want hij had gezien, door zijn half gesloten oogen, dat de deur achter Larry's rug zich langzaam opende en een donkere gestalte zich vaag tegen den iets minder donkeren achtergrond begon af te teekenen. „Jou dwaas!" hijgde hij. „Dedeur Larry keek hem even aan en besefte toen ineens de beteekenis van den lichten tocht, dien hij in zijn rug voelde. Hij sprong op en gooide zich met een ruk om, maar het was al te laat. Een scherpe vuurstraal schoot uit den rechterzak van den man in de deur. Alleen maar een zacht „plof" verbrak de stilte, en de gesmoorde snik van Larry, toen hij terzijde wankelde en langs den muur op den grond gleed. Kaye bleef onbeweeglijk liggen en knipte niet eens met de oogen. „Superintendant Kaye, van de Metropoli tan Police Force, R.I.P." sprak de Strooper zacht, met een stem die door de dikke sjaal voor zjjn mond gedempt was. Er was iets onmenschelijk wreeds in die woorden, en iets dierlijks in de vlugge en stille Tenslotte drong de heer Luyckx op meerdere samenwerking tusschen de ver schillende middenstandsvereenigingen aan. We moeten elkaar als collega zien en niet als concurrent. De moraliteit van de middenstanders dient veranderd te wor den. In Den Helder hebben we het euvel, dat de Algemeene Middenstandsvereeni ging niet aangesloten is bij den Kon. Ned. Middenstands Bond. Spr. geeft de „alge meene" in overweging om toch spoedig tot landelijk organiseeren over te gaan. Uit het antwoord, dat Jhr. Mollerus den heer Luyckx gaf, geven we hier weer: In derdaad zou het beter geweest zijn, als Ne derland tegelijk met Engeland, dus in 1931, den gulden gedevalueerd had. We zien, dat in sommige deelen van het land de werkloos heid afneemt. Spr. meent, dat het niet juist is dit alleen en uitsluitend als een gevolg te zien van de devaluatie. Ook voor de deva luatie viel er al verbetering te constateeren. Neem b.v. de order van de Koninklijke Shell aan de Ned. Scheepvaart Industrie. Het is niet juist te zeggen, dat deze order gegeven werd omdat de gulden gedevalueerd was. Wellicht dat het geven van den order er door versneld werd, maar de opdracht zelve was voordien al geprojecteerd. Overigens is het natuurlijk een verheugend feit, dat de werkloosheid vermindert. Spr. is het heelemaal niet eens met de politiek van Maatschappelijk Hulpbetoon, dat credieten beschikbaar stelt voor werkloozen, die op deze wijze concurrenten worden van den bona- fiden middenstander. Afkeurenswaardig vindt spr. het, dat het Rijk op den dienst van M. H. zelfs winst maakt door het steunbedrag van een credietaanvrager voor geruimen tijd in te houden om hem een bedrag ineens te kunnen voteeren. Mevrouw L a f b e r vroeg, hoe het staat met het verkoopen van arbeidskracht? Moet ook die verbeterd worden? Jhr. Mollerus for muleerde deze vragen om, als volgt: mag de arbeider, nu er van een hausseperiode sprake is, meer loon vragen? Een algemeen ant woord kon de inleider hier niet op geven, om dat in verschillende categorieën de toestan den anders zijn, b.v. in de beschutte en on beschutte bedrijven. Spr. verwacht een verhooging van het levensonderhoud; zal deze zich gemani festeerd hebben, dan zal de vraag naar voren komen om de belooningen voor ge leverde arbeidskracht te verhoogen. Die verhooging zal volgens spr. dan tot stand moeten komen. De heer C. G o v e r s noemde een geval, waarbij een tusschenpersoon in het buitenland kocht en aan het Rijk leverde. Moet de tus schenpersoon het nadeel van 25 dat voor hem ontstaan is uit de devaluatie, in verband met de betaling in vreemde munt, zelf beta len of moet het Rijk dat doen? De inleider vond, dat het Rijk voor het nadeel moest op komen. Het Rijk bleek daartoe niet bereid. Dan een proces, adviseerde de spreker, maar in dat geval zal de tusschenpersoon zeker zijn klant verliezen. In het algemeen wordt in gevallen als deze aangeraden om langs den weg van overleg te trachten tot overeen stemming te komen. Lukt dat niet, annuleer dan de leverantie. De bijeenkomst werd o.m. bijgewoond door de heeren S. W. Arntz en D. J. Scheffel, resp. voorzitter en secretaris van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor N.-H. Noor derkwartier. Eerstgenoemde had de vergade ring geopend en sloot deze met eenige opmer kingen. Zoo ried hij den middenstanders aan, om, als na de huidige hausse een slappere periode aan mocht breken, de goederen niet beneden de normale prijzen te gaan verkoopen. Veel wijst er immers op, dat na dien eventueelen teruggang weer betere tijden zullen komen. bewegingen, waarmee de Strooper op den ge vallen Larry afging en zich hem heenbukte. „Kaye wist te veel," zei hij in zichzelf, „maar ik twijfel er aan of zijn wetenschap hem verder nog van eenig nut zal zijn. Geen mensch, die ooit vermoed heeft, wie de Stroo per is, heeft lang genoeg geleefd om er zich op te beroemen." Hij bukte lenig en raapte, terwijl hij Kaye voortdurend in de gaten bleef houden, het blauwe strookje op, dat Larry had laten val len, waarna hij in zijn zak voelde en er nog drie andere strookjes uithaalde. Hij vergeleek ze even, en liet er toen één los; het was het strookje, dat Larry zoo zorgvuldig had nage bootst. „Slim, heel slim, Kaye," mompelde hij, en wendde zijn oogen naar zijn bewegingloos slachtoffer. „Alleen is het jammer, dat ik nooit te weten zal komen, hoe je dat papiertje van Larry Wade in handen gekregen hebt." Het vraagstuk scheen zijn belangstelling op te wekken, hoewel hij Crale's tegenwoor digheid er niet om vergat. De revolver in zijn hand was een blijvende aanduiding, dat de vloer voorloopig Crale's veiligste rustplaats was. „Ik zal er nooit achter komen," herhaalde de Strooper langzaam, „tenzij Hij tuurde een poos peinzend naar Larry's gezicht, en deinsde plotseling terug, alsof hij gebeten was. Toen begon hij wild aan Larry's baard te rukken, tot hij hem in de hield en mompelde twee woorden, zoo zacht, dat Crale ze nauwelijks verstaan kon. „Larry Wade!" Die ontdekking bracht een uitdrukking van verwarring in zijn oogen, die echter onmid dellijk verdween, toen hij ze naar Kaye wendde. „Een schrandere jonge man," zei hij. „Erg schrander, maar zorgeloos. Klaarblijkelijk had VRAAGT NU ONZE PRIJSCOURANT (Coupeur aan huis te ontbieden) Spr. betreurt het, evenals de inleider dat gedaan had, dat de samenwerking in Midden standskringen niet is, zooals ze zijn moest. Den Helder staat, wat dit betreft, geheel op zichzelf. Het is volgs spr. een noodzaak, dat de Heldersche Midenstandsvereeniging zich landelijk aansluit. Hoe grooter de orga nisatie, hoe meer invloed zij op de regeering kan uitoefenen. Na nog een dankwoord aan den spreker ge richt te hebben, legde de heer Arntz de laat ste hand aan deze vergadering. DE WOLPRIJS LOOPT NOG OP. Heden (Donderdag) werd door enkele wol- koopers 85 ct. p kg voor de wol geboden. ONDERHANDSCHE VERKOOP. Naar men ons mededeelt heeft de heer J. Bruin (fotograaf), het woonhuis aangekocht van de familie Dijksen in de Weversstraat, thans bewoond door den heer Remmers. LANDERIJEN NED HERV. GEMEENTE. De landerijen van de Ned. Herv. Kerk te De Waal, die met 20 Maart 1937 uit huur komen, zijn door dezelfde huurders opnieuw ingehuurd, nu met 10 verhooging tot volle tevredenheid van de betrokken personen. ZAKENNIEUWS. De heer B. Kuiper opent dezer dagen te De Waal, in een huis van den heer Keijser, een zaak in Radio- en aanverwante artikelen; tevens herstelinrichting. VIJFTIG K.G. WOL VAN 9 SCHAPEN. Als bijzonderheid deelt men ons mede, dat de heer D. Bruin te De Waal, van 9 scha pen niet minder dan 50 kg wol heeft kunnen nen afleveren. De wol werd dezer dagen ver kocht voor 82l/2 ct. p. kg. EEN FEESTCOMMISSIE WORDT GEVORMD. Op initiatief van Ds. v. 't Hooft zal Vrij dag a.s. te De Waal een vergadering worden gehouden waarin waarschijnlijk tot vorming van een Feestcommissie voor het aanstaand Vorstelijk Huwelijk zal worden overgegaan. „MENEER KLAPROOS". Op verzoek van het bestuur van de afd. Den Burg, van den R.K. Volksbond, heeft Woensdag en Donderdag de Rederijkerskamer I.L.B. in Hotel „De Zwaan" (den eersten avond voor leden v. d. afd. en den tweeden avond tegen entrée) opgevoerd het blijspel „Meneer Klaproos". De leden van I.L.B. be wezen daarbij dat de langdurige rustperiode UITPOTEN FARIEKSAARDAPPELEN OOGST 1937. Verbetering. In de publicatie d.d. 10 November omtrent de regelingen betreffende het uitpoten van fabrieksaardappelen oogst 1937 moet in de tweede alinea voor den datum waarop uiter lijk een vragenlijst zal worden toegezonden aan de houders van een uitpootvergunning voor fabrieksaardappelen 1936, in plaats van 2 November gelezen worden 23 November 1936. (Adv.) hij edeler aspiraties bijvoorbeeld super intendant Kaye te worden. Ja superinten dant Kaye Hij zweeg even, 't een of ander scheen hem bezig te houden. „Sta op, jjj en neem dat ding op." Hij wees op Larry en zijn jaszak puilde on heilspellend uit. Kaye kroop langzaam over eind en nam Larry in zijn armen, want hij had het gevoel, dat de Strooper, die een men- schenleven zoo licht telde, er ook niet tegen op zou zien, het leven een superintendant van politie te verkorten, als hij ongehoorzaam was. „Naar beneden," beval de Strooper, „en stil!" Met zijn last op de schouders ging Kaye den ander voorbij, en de trappen af. De Stroo per volgde hem en liet Kaye de studeerkamer in gaan, waarna hij de deur achter zich sloot. „Leg je vriend op den vloer en ga zitten," zei hij koud. Kaye liet Larry behoedzaam op den vloer gljjden en ging zitten. De Strooper kwam bij hem en hij voelde den loop van een revolver tegen zijn zijde drukken, terwijl de Strooper met zijn hand over zijn kleeding tastte, en er een paar handboeien uithaalde. „Een ongewoon bezit voor een butler," spotte hij. „Steek je handen uit." Kaye, die zich onverschillig had laten fouil- leeren, liet zich met dezelfde onverschilligheid de handboeien aanleggen. „Het is nu twee uur dertig," vervolgde de Strooper, „en mijn trein vertrek niet voor vier dertig. We hebben dus twee uur om je toekomst eens onder de oogen te zien mtfn- heer Crale of, om je de onderscheiding te geven, die je toekomt superintendant Kaye!" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 5