Een beroep op U!
DE WEEK:
CHELLINGER
Bioscoopnieuws
Japansche verwijten
aan Nederland*
Voor zooveel mogelijk: help.
Burgerlijke Stand van Den Helder
CHEMERLAMPEN
VAN GALENSTRAAT 48
Tivoli-theater*
Rialto-theater*
„The Blue Ramblers'%
Ingekomen personen
Vetrokken personen
Ons land zal op zijn qui vivc
moeten zijn.
IN FEU EN EN
FA NT ASIEËN
Het voetbalprogramma
voor morgen*
Nee, echte armoe bestaat er niet meer.
Het njk steunt immers en de gemeente en
maatschappelijk hulpbetoon en de Bond v.
Barmhartigheid en nog zooveel andere instel
lingen van weldadigheid, dat er in onze hui
dige maatschappij eigenlijk niet meer gespro
ken kan worden van „zwarte armoe".
Nietwaar, vriendelijke lezer (es) dat is zoo'n
beetje de gangbare meening.
En toch
In een armoe huisje, in een steeg, komen
we binnen. Hier grijnst de armoe niet, hier
schreeuwt ze haar leed uit. Over den grond
kruipen een viertal kinderen, de oudste een
jaar of zes. De kleertjes zitten wat vodderig.
Moeder zit in een bedstee met haar jongste
van vijf dagen. Het kleintje kijkt met een
paar verwonderde oogjes deze vreemde
wereld aan. Nog eenige kinderen zijn naar
geSiool, terwijl de oudste, een jongen van
zestien, met zijn accordeon door de straten
gaat, om de 5.50 steun voor het gezin van
12 personen, wat op te voeren.
In de kamer ligt een stuk zeil, een tafel
wordt gedekt door een oud kleedje. De lamp
hangt scheef, aan een paar touwtjes, een
groot gat zit in de vergane zijde. Op het oude
fornuis pruttelt wat eten.
Boven op zolder, die we langs een stijl
trapje bereiken, staan drie ledikanten. In
het eene, een één-persoons, gedekt met een
deken en een tijk, slapen 's nachts vier klein
tjes. Twee aan het hoofdeinde en twee aan
het voeteneinde, in het andere slapen drie
grootere kinderen en in het derde, dat ook
zoo goed als geen dek heeft, liggen de twee
oudsten.
't Is een droevig gezicht, een schrijnend ge
zicht.
Vader, die zomers op de kermissen wat ver
dient kan nu slechts drie dagen in de week
met z'n jongen op pad, om met muziek wat
langs de huizen op te halen en als ze dan
vijf gulden of vijf en een halven gulden in het
gunstigste geval ophalen, hebben ze een „beste
week". Dan komen daar nog een gulden of
twee kerkelijke steun bij, de menschen zijn
katholiek, en van die 12 gulden moet men dan
„leven",
Waarom we dit nu vertellen?
Volgende week Woensdag zal de Bond v.
Barmhartigheid een rondgang maken door
de stad en dan zal men huis aan huis aan
kloppen en vragen of er iets te missen is om
de „openbare" en „stille" armoede in onze
stad te leenigen.
't Is waar, rijk en gemeente steunen wat
ze steunen kunnen, maar die steun is niet
toereikend. Men kan er zijn huishuur van be
talen, men kan er de meest noodige levensmid
delen voor koopen, maar voor het aanschaffen
van een nieuw stukje kleeren, als het oude
op is, voor het koopen van de meest noodza
kelijke huishoudelijke artikelen, daarvoor is
die steun niet toereikend.
De vorige week kwam een moeder bedroefd
bij den voorzitter van den Bond van Barmhar
tigheid, met een smeekbede voor haar ge
trouwden zoon, die geen bovenkleeren meer
had.
„Help hem, meneer, ik kan het zelf ook
niet," snikte ze.
We stonden voor het huisje van een jong
marinier. Zijn inkomen bedraagt 7 gulden
per week, daar gaat dan nog 1 gulden plunje-
geld af en 2 gulden huur, zoodat het jonge
vrouwtje 4 gulden over houdt en met Maart
verwacht ze haar eerste kindje. Ze gaat uit
werken, voor zoover haar dat mogelijk is,
maar de werkhuizen zijn schaars en het
schamele loontje wordt maar met weinig aan
gevuld. Geld voor een baby-uitzet is er niet,
voor een wieg evenmin.
Zoo zouden we met nog veel voorbeelden
hunnen illustreeren dat er waarlijk veel en
diepe armoede geleden wordt in de stegen en
sloppen van onze stad. En die armoede zoo
veel mogelijk te leenigen is het werk van
den Bond v. Barmhartigheid. Wanneer dus
volgende week een beroep op u gedaan wordt,
hiag dat niet tevergeefs zijn. U zult de men
schen niet voorbij sturen als u weet dat op
zolder nog iets ligt dat u best missen kan.
als u weet dat in de kast nog een pak hangt,
of een paar schoenen staan, die, nu ja, nog
wel door u te gebruiken zijn, maar die u toch
ook weg kan geven. Men heeft zoowel meu
belen als kleeren noodig, baby- als mannen-
goed. Zie nu uw voorraad reeds na en ver
blijd den Bond met uw gave en u oogst den
dank van hen, voor wie iederen dag een strijd
is om er door te komen.
Maandagavond om half acht hoopt onze
burgemeester, over de stadslijn van de
H.R.c.O., met kapiteine Paul van het Leger
des Heils, een aanbevelend woord te spreken
voor de a.s. collecte.
20 November 1936.
BEVALLEN: A. G. EdciusKutschnig, z.;
C. M. CroneEjjkmans, d.
In uitgebreide sorteering
De verfilming van Victor Hugo's
„Les Misérabless".
In vele boekenkasten treft men ook in deze
dagen nog wel een lijvig, en door den tand des
tijds vergeeld foliant aan, waarop met gothi-
sche letters gepenseeld staat: „Les Misérables"
Het is een werk van meer dan duizend
pagina's en aangezien wij momenteel leven
in de era van het tempo, wordt het niet meer
gelezen. Althans: het groote publiek leest
het niet meer.
En toch... en toch... toen we gister de ver
filming van Hugo's bekendste werk „De El-
lendigen" zagen, kwam dit boek ons in ge
dachten met al zijn rijkdom aan romantiek,
met zjjn spanning, zijn menschenkennis en
tenslotte zijn 19-eeuwsch sentiment. En we
gedachten het feit, dat het boek ook nu nog
waard te lezen is...
CHARLES LAUGHTON,
die op fenomenale wijze de rol van Javert in
„De Ellendigen" vervult.
Maar dan de film: een Engelsche rolprent,
waarin de beide hoofdvertegenwoordigers
Jean Valjean en Javert respectievelijk ge
speeld worden door het tweetal sterren aan
het Britsche filmfirmament: Frederic March
en Charles Laughton.
Men kent March en men kent Laughton en
was het dus te verwonderen, dat zij beiden
van dit gegeven iets gemaakt hebben, dat
pakt, dat U aangrijpt en dat U nog gerui-
men tijd zal in herinnering zal blijven?
Daar i., Laughton als de politie-spion. Zel
den zagen wij een ondoorgrondelijker, een
kwellender en tenslotte haast tot een obses
sie wordend masker van tot in het oneindige
doorgedacht en consequent uitgevoerd plichts
besef. Javert, de man die zijn leven in dienst
van de W e tgesteld heeft, de Wet, zooals
men hem volgens de regel leest. De Wet: zyn
leven en zijn dood.
En men beziet dit masker van steen en ijs
en men gruwt.
March speelt de rol van Valjean en ook
deze heeft een opvallende prestatie geleverd
in zijn vertolking van den opgejaagde, van
den man, wiens leven verduisterd werd door
den schaduw van het „geel-paspoort". Daar
is tragiek in zijn spel, een tragiek die meer
malen treft door haar zuivere uitbeelding en
een opvatting die er naar streefde, zooveel
als dit eenigszins mogelijk was ieder theatraal
effect te ontwijken, iets wat, gezien het onder
werp, uitermate moeilijk was.
Naast beide hoofdrolvertolkers treden nog
diverse bij-figuren op, allen gegeven door
eerste rangs materiaal, doch die toch in geen
enkele opzicht March en Laughton benaderen.
Men zal zeker van deze film, die zij het van
het goede soort, een „publiek"-film is, genie
ten. En men zal zich kunnen verbazen over
een tijd, die ons thans volkomen vreemd ge
worden is. Een tijd, toen la belle France hen,
die foudeerden tegen de Staat, niet alleen op
onmenschelijke wijze vervolgde, doch hen ook
na het boeten der zonde niet meer de gelegen
heid schonk een donkere bladzijde van hun
leven om te slaan.
Vrouw of Secretaresse?
Het is niet voor de eerste maal, als wij op
deze plaats de lof gaan bezingen van zoo'n
doodgewone Amerikaansche „society-film" als
„Vrouwof Secretaresse" is.
Een doodgewone filmja, maar gezon
der, beter, oprechter dan duizend andere rol
prenten, die coquetteeren met valsch senti
ment, pathos en tooneelmatig gedoe, hetwelk
alles even ver van de ware filmerij afstaat als
onderhavige films er dicht bij.
Het is een film voorts, die men ongetwij
feld tot de categorie mag rekenen, die het
groote publiek voldoen en dat is in dit geval
geen gecamoufleerde afkamming. Integendeel,
men zal er van kunnen genieten, men zal
hartelijk kunnen lachen om deze overdaad van
Amerikanismen, om deze ongelooflijke vaart,
dit voor iederen Europeaan onvatbaar tempo
en men zal zich voorts kunnen verbazen over
een logika en common sense, zooals men die
in andere films nog maar al te sporadisch
aantreft.
De hoofdrollen worden vertolkt door Clark
Gable, Jean Harlow en Myrna Loy, alle na
men van rasechte camera-artisten, die hun
sporen in het half luchtig, half serieuze
genre reeds lang geleden verdienden.
Wat de story betreft, hierover zullen we
niets zeggen. In wezen is deze ook in het ge
heel niet belangrijk. Maar het gaat hier om de
uitbeelding van menschen. Menschen van
vleesch en'bloed, menschen, zooals U en ik en
voorts menschen, die men niet ziet door een
gekleurd glaasje van regisseurs-wellusten,
maar dooor het glas van een nuchter mensch,
die tevens beschikte over een merkwaardig
filmisch inzicht.
En zoo ziet men dan deze Gable-film (want
hij is het, die deze rolprent dat merkwaardige
stempel van vaart en ongedwongenheid gaf)
en een goede twee uur lang wijkt de glim
lach U niet van het gezicht. Ook al is het
hier en daar bést gechargeerd en al gelooft
ge niet alles zooals het hier zwart op wit af
gedraaid wordt.
Een film, die het zien in ieder opzicht
waard is en die in feite een triomf beteekent
voor het Amerikaansche amusements-genre.
Een genre, dat men niet te laag moet aan
slaan, als men het vertolkt ziet op déze wijze.
In het overige programma draait „De
Rozenkrans", een Fransche bewerking van
het haast klassiek geworden boek- en tooneel-
werk. Men krijgt het volle pond der Rozen-
krans-sentimentaliteit en zij die het weenen
in het bloed zit zullen ongetwijfeld tranen
plengen.
Met dat al viel de film ons niet mee, en
we zijn ervan overtuigd, dat van dit wel uit
gezocht dankbare onderwerp meer te maken
geweest zou zijn.
Te bewonderen erin valt de fotografie en de
beeldmontage.
Morgen treedt weer een exclusief dansorkest
op In „Casino".
De 12 man sterke band, de „Blue Ram-
blers", zullen dansmuziek doen hooren met
hun prachtige bezetting en gloedvolle rhytme.
Ook in andere steden behaalden zij groote
successen, getuige de hieronder volgende
recensies uit andere bladen:
„Utrechts Nieuwsblad", 25 Maart 1936:
De „Blue Ramblers" is een van die
combinaties, die het juiste gevoel hebben, dat
noodig is om gedurende uren achtereen onder
houdend te zijn en bovendien de stemming tot
een climax op te voeren met een hun geheel
eigen wijze van spelen.
„Jazzwereld", Juni 1936:
De „Blue Ramblers" hebben een keuri-
gen indruk gemaaktDe band is prachtig
ingespeeld en beschikt over prima krachten.
Cor van Lier ontpopte zich verder nog als een
voortreffelijke scatzanger. De pianist is uit
stekend, ook als solist. Hij werd goed bijge
staan door den drummer en bassist.
Weduwe Klap, zonder beroep, Bassingr. 41.
C. de Jong, zonder beroep, Bassingracht 3
L. Weergang, korp. der mars. Koningsw. 11
H. Wanisch, Oostenrfjksche, dienstbode,
Tuinstraat 74.
J. C. M. Verhoeff, etaleur, Spoorstraat 55.
H. Stoelwinder, kommies-rijksbelastingen,
Sperwerstraat 9.
P. Meijer, banketbakker (h) Spoorstraat 21.
M. de Waal, chauffeur Noordh. Autobus-
ondern., Koekoekstraat 27.
J. Hup, bankwerker, Leliestraat 8.
W. J. M. Hoogveld, onderwijzeres, Java-
straat 167.
A. Dekker, zonder beroep, C. Ditostraat 15.
W. Wink, dienstbode, Kerkgracht 8.
L. A. Mens, sergt. vliegtuigmaker K.M.,
Joubertstraat 90.
A. M. W. Bondam, zonder beroep, Soemba-
straat 42.
A. H. Bomer, marinier le klas, Polderw. 63.
A. Walstra, schilder, Molenstraat 14.
P. A. Verhoef, zonder beroep, Keizerstr. 67.
A. P. J. van TilGroen, zonder beroep,
Sperwerstraat 7.
L. J. van Til, korp. der mariniers, Sper
werstraat 7.
D. Commelin, stoker-olieman, Brakkeveld-
weg 117.
Weduwe Christiani, zonder beroep, Boer-
haavestraat 55.
M. BrandenburgWestendorp, zonder be
roep, Prof. Zeemanstraat 30.
J. N. Blokker, groentenhandelaar, Tuin
straat 54-56.
M. G. J. Polane, zonder beroep, Hoogstr. 62.
B. Nijenbuis, sergt. maj. d. mars. Narcis
straat 65.
T. KruizeDe Graaf, zonder beroep,
Rozenstraat 12.
J. Krielevan den Bos, zonder beroep,
Beukenkampstraat 57.
D. Kort en echtgen. geen, bierbottelaar, naar
Batavia.
J. Bakker en gezin, geen, onderlading-
meester N.S., naar Deventer, Gronoviusstr. 46.
J. Metselaar, R.K., chauffeur, naar Alkmaar,
v. d. Woudesjraat 23.
J. J. Mes en echtgen., R.K., geen, naar Am
sterdam, van Speijkstraat 124.
P. J. G. Huijer en gezin, geen, luitenant ter
zee, naar Soerabaja.
A. Niehot, N.H., marinier le kl. en echtgen.
R.K., en kinderen, geen, naar Rotterdam.
C. A. J. van Well Groeneveld en gezin, geen
luitenant ter zee 2e kl. naar Soerabaja.
J. W. van Toledo en gezin, geen, gep. K.M.,
naar Rotterdam, Zuidhoek 252.
K. Jellema N.H., gep. en echtgen. E.v.L.,
naar Leeuwarden, Leeuwerikstraat 84.
W. Schilthuizen-Sluimer, N.H., geen, naar
Velsen, Bloemstraat 136.
A. Kruidenier, N.H., koopman galanterieën
echtgen. en gezin, R.K., naar Rotterdam, Twee-
boschstraat 54a.
H. Heuving, geen, naar Assen, Groninger
straat 24.
F. Beukenkamp, geen, loopknecht, naar
Ansterdam, Menadostraat 15.
A. Witsiers en gezin, R.K., sergt.-torpedo-
maker, naar Vlissingen, Paul Krugerstraat 46.
A. P. Overduin en echtgen., N.H., sergt. der
mar., naar Soerabaja.
H. de Boer, D., timmerman, naar Kaap
stad (Z.-Afrika).
H. Kluft, N.H. en echtgen. R.K., groenten-
handelaar, naar Heemskerk, Jan van Kuit
straat 13.
Kl. G. Tiel en gezin, N.H., luit. ter zee 2e kl.,
naar Soerabaja.
Wed. H. J. DielemanSchinkel, R.K., naar
Amsterdam, Balistraat 67 h.
DAME TWEE WINTERS IN HUIS
GEVANGEN
Nu weer geheel vry van spit en rheumatiek.
„Ik leed verschrikkelijk aan spit in mijn
rug en rheumatiek in mijn voeten, zoodat ik
al twee winters niet op de been kon. Mijn
man ried mij toen aan om Kruschen Salts te
probeeren, en dat deed ik. Ik ben nu aan mijn
vierde flacon, en het doet mij genoegen. U te
kunnen zeggen, dat al mijn afschuwelijke
pijnen weg zijn; ik voel mij een geheel andere
vrouw zeker 10 jaren jonger, en ik ga even
goed mijn gang bij het werk als een vrouw
van 30. Ik ben nu 58 en kan zeer goed tegen
een druk leven, dank zij Kruschen Salts. Ik
zou er niet buiten kunnen."
Mevr. M M. te D.
Rheumatische pijnen vinden meestal hun
oorzaak in een overmaat van urinezuur in het
lichaam. Dit kwaadaardige urinezuur kon
zich ophoopen omdat de afvalstoffen op te
trage wijze door Uw afvoerorganen, d.z. inge
wanden, lever en nieren, uit Uw lichaam wer
den verwijderd. Kruschen Salts bestaat uit
zes minerale zouten, die Uw afvoerorganen
aansporen tot krachtige werking, waardoor
de schadelijke stoffen geen kans meer hebben
om zich op te hoopen. Het bloed wordt nu ge
zuiverd, de rheumatische pijnen nemen ge
regeld af om eindelijk geheel op te houden,
terwijl tegelijkertijd Uw algemeene gezond
heidstoestand vooruitgaat. Zoo zult ge door de
kleine dagelijksche dosis Kruschen Salts niet
alleen gevrijwaard zijn tegen rheumatiek en
spit, maar ge zult U ook veel krachtiger en
energieker voelen.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar
bij alle apothekers en erkende drogisten
0.40, 0.75 en 1.60 per flacon, omzet
belasting inbegrepen. Let op, dat op het etiket
op de flesch, zoowel als op de buitenverpak
king de naam Rowntree Handels Maatschap
pij, Amsterdam, voorkomt. (Adv.)
Over „Nederland en het Pacificisch pro
bleem" hield luit. ter zee 1ste kl. A. Kroese
Donderdagavond een voordracht voor de Kon.
Ned. Vereeniging „Onze Vlopt", de Ver.
IndiëNederland en de Ver. „Het Nederland-
sche Zeewezen", in het gebouw „Excelsior" te
Den Haag.
Spr. betoogde dat Japan, door zijn
sterk toenemende bevolking gedwongen
wordt, om met kracht de industrialisatie
en de emigratie ter hand te nemen.
Zoowel bij de emigratie als bij den afzet
van zijn industrie-producten ondervindt Ja
pan van vele landen tegenwerking. Dit maakt,
dat het zich verongelijkt voelt en vermoede
lijk is het hierdoor, dat het thans aanslui
ting heeft gezocht bij de opposante fascisti
sche landen in Europa, Japan, Duitschland en
Italië vormen nu tezamen als het ware een
koor van ontevredenen. Deze nieuwe coalitie
heeft Rusland tot „gemeenschapsvijand no. 1"
geproclameerd.
In een verlichten westerschen staat,
aldus spreker, is het militaire apparaat
ondergeschikt aan het civiele gezag, ter
wijl in Japan de militairen oppermachtig
zijn.
De mogelijkheid bestaat, dat heethoofdige
elementen Japan's buitenlandsche politiek in
handen nemen en dit verklaart de vrees van
vele westersche mogendheden voor toekom
stige conflicten in den Pacific.
Japan verwijt ons, dat wij in ons Aziatisch
eilandenrijk militair te zwak zijn, waardoor
wjj de situatie in eigen huis niet zullen kun
nen beheerschen, wanneer Japan in oorlog ge
raakt met de Angelsaksische zeemogend
heden.
In zoo'n oorlog moet bijna de geheele Ja
pansche zeehandel door de nauwe zeestraten
van onzen Archipel.
Japan verwijt Nederland, dat het niet ener
giek genoeg is, waardoor uitgestrekte gebie
den in Ned. Indië onontgonnen blijven. Het
heeft dringend behoefte aan grondstoffen en
zou deze in Ned.-Indië in overvloed en goed
koop kunnen produceeren, wanneer het daar
toe maar de vrijheid kreeg.
Spr. is het niet eens met hen, die meenen,
dat wij den Japanschen druk op Ned.-Indië
zouden kunnen verlichten door aan Japan
vrijwillig grondgebied af te staan. De gewel
dige landhonger van Japan zou hierdoor toch
niet gesteld worden. Bovendien zouden wij het
Britsche gemeenebest van ons vervreemden
door Japan toe te staan punten te bezetten
op de brug tusschen Singapore en Australië.
Engeland is onze aangewezen bondgenoot.
Maar Engeland's positie is niet meer wat zij
was vóór den wereldoorlog. Het luchtwapen
en de duikboot hebben aan Engeland's onaan
tastbaarheid een einde gemaakt. In Europa
moet Engeland zeer op zijn hoede zijn en dit
vermindert de kans dat het in het Verre
Oosten een vuist kan maken tegen Japan.
Wanneer Nederland dus door Japan wordt
aangevallen in Oost-Azië, dan bestaat
groote kans, dat wij het gedurende maanden
zullen moeten stellen buiten daadwerkelijke
hulp van anderen.
In dit geval zullen de gebieden van Groot-
Nederland, welke niet direct bedreigd worden,
terdege moeten beseffen, dat onze defensie één
samenhangend geheel vormt. Hulp zal over
zee en door de lucht aan Ned.-Indië moeten
worden toegevoegd.
Doeltreffende bezuiniging op ons
Station en actie verzocht voor een
„Pan-Sinterklasuur".
Hoewel Amerika nog steeds par excellence
het land van de „slogan" is, blijft ook Neder
land niet ten achter met het systeem, om via
puntige gezegden, en markante, het geheugen
nimmer meer verlatende zinnen, de aandacht
der menschheid op een bepaalde zaak of arti
kel te vestigen.
Nietwaar, wij hebben toch maar een C.
A. waar-alles-toch-voordeeliger is, en een
„Telegraaf" wiens speurder-en-succes perma
nent synoniem zijn. En zouden wij onzen goe
den Krigee vergeten, waarvan oud en jong
toch weet dat er krentenbrood is en krenten
brood van Krigee
Dat men de directe waarheid van dit geslo-
gan met een korreltje zout moet nemen (uit
gezonderd dan bij voorgenoemd krenten
brood...) bewijzen o.a. de nog steeds aan het
noodlijden zijnde Nederlandsche Spoorwegen,
die zich zelve nog steeds plegen op te heme
len als „snel...veilig...en goedkoop".
Over de goedkoopte willen wij het niet heb
ben, maar wel over de beide eerste, waarvan
de werkelijkheid in Den Helder ver te zoe
ken is.
Als u het niet gelooft, vraag 't dan eens den
reizigers, die in deze donkere dagen voor
Kerstmis verplicht zijn te debarkeeren op ons
pittoresk stationnetje, dat zoo lieflijk licht te
droomen bij zijn aardig tuintje, doch waar ver
der ieder comfort zoek is.
Persoonlijk steeg ik een dezer dagen uit en
moest constateeren, toen ik reeds ettelijke mi
nuten met m'n schoenpunten naar de straat
getast had, dat deze minstens 75 centimeter
onder de treeplank schemerde. Voor ouden van
dagen en gebrekkigen alzoo een knal-methode
om lenig te worden. Weliswaar maken stjjve
en onhandige lieden hier een uitgezochte kans
hun beenen te breken, maar dan moet men
ook maar uitkijken. Tenslotte is men niet voor
niets volwassen...
Voorts heerscht hier na zonsondergang de
meest volstrekte nacht. Op enkele plaatsen
flikkeren unheimisch oliepitjes en een heel en
kele maal kan men zoowaar een electrisch
lichtpunt ontwaren (op Zon- en feestdagen).
Maar waar is licht tenslotte ook voor noodig,
als den heelen dag de zon schijnt. Overdaad
schaadt en waarom zoudt ge de uitgang niet
opscharrelen met een gloeiende lucifer of uw
sigarenaansteker
Zooals men ziet wordt er hier op doeltref
fende wijze bezuinigd, iets, wat met name bij
de vreemdelingen, die zoowel eens komen, met
groot enthousiasme begroet wordt. Binnen
kort zullen we nu ook wel een sluitend budget
tegemoet mogen zien van ons noodlijdend troe
telkind. Zij het dan met waarschijnlijk op
offering van enkele hoogsprong- en duister
nis slachtoffers. Doch wat beteekent het
molest van den enkeling bij een zulk grootsch
plan?? Toch niets!!
Voorts staan deze dagen in het teeken der
Sinterklazen en bereids mochten wij het ge
noegen smaken met eenigen hunner een kort,
doch niet minder aangenaam onderhoud te
hebben. Zij bleken inmiddels slechts te spre
ken over de toestanden in hun Heimat, waar
het nogal bijster Spaansch blijkt toe te gaan.
Gelukkig dat hier in Holland nog warm hooi
en malsche winterpenen het bezit van allen
zijn, zoodat we het bezoek van zijne Heilig
heid Den Kindervriend nog wel geruimen tijd
zullen mogen smaken.
Jammer is het, dat Z.H. zich met ieder jaar
meer op de Zwarte Kunst schijnt toe te gaan
leggen. Herhaaldelijk valt het ons op,, dat hij
zich op een en het zelfde uur in meerdere
plaatsen tegelijk kan ophouden, wat toch in
tegenspraak is met de meest elementaire be
grippen van redelijkheid en logika.
Het doet velen onzer ouderen bezorgd het
hoofd schudden, terwijl de jeugd zich (aiiiü)
hoogelljk met dit probleem amuseert. Ten
slotte is de kans bij II Sinterklazen aanmer
kelijk grooter dan bij slechts 1.
Zit hier niets in voor ons voortvarend ge
meentebestuur, dat toch het welzijn van allen
aan het herte moet liggen? Is het niet moge
lijk, dat een oproep geplaatst wordt voor sol
licitatie naar de betrekking van Stads-Sinter-
klaas? De gelukkige uitverkorene zou men
11 maanden tijd kunnen geven om zich voor
te bereiden op de duizend-en-een originali-
teiten die des Kindervriends zijn, terwijl hij
in de resteerende periode zijn gaven rijkelijk
kon ontplooien als gesanctionneerd Sinter
klaas. Hij zou voorts in de acten kunnen wor
den aangeduid als „Pan-Sinterklaas", voor
welke qualificatie men alleen reeds de job
zou accepteeren...
N.B. Indien er niet zoo geageerd werd tegen
cumulatie zouden wij willen aanraden eens den
kring onzer raadsleden na te gaan. Er zijn er
daar diversen, die het „verrassen" in het
bloed zit
Spreker besloot met de opmerking, dat
Nederland verstandig zal doen in zake zijn
bewapening niet al te lang meer te talmen
met het verzetten van de bakens. Een bruik
baar militair apparaat groeit uiterst lang
zaam en de tijd dringt.
Wij maken de voetballiefhebbers er op
attent, dat in de periode van 15 Novem
ber15 Januari de middagwedstrijden
van den K. N, V. B. om 2 uur aanvan
gen. Dat gaat dus morgen in.
Succes 2—Watervogels 2 is vervallen.
Ingelascht is: Watervogels 2MLD 1, aan
vang 10 uur.