De „Utrecht" haalt Noorsch schip
van den Middelrug
Zege voor Blum
Berlijn wordt
een provincie
Kranig werk van de sleepbootbemanning
Volksfeesten in Rusland
Nagekomen
Sportberichten
Vierde blad
De „Vestland" in Noord-
Westerstorm zonder voldoende
kolen en een defecte radio
Perfecte manoeuvre van
kapitein Kuiper
jTan onzen specialen verslaggever aan boord
van de „Utrecht"),
Was het Donderdag en Vrijdag van de
vorige week iets kalmer, reeds Zaterdag
morgen beleefde men in Nieuwediep het
wonder, dat de wind weer opstak. Er
werd zelfs storm verwacht, en de Jut
ters aan den Buitenkant schudden be-
teekenisvol hun ruige koppen: zou het
er weer op los gaan? Zouden er weer
brokken gemaakt worden
Noorsch schip shorting coals.
En er werd, precies als vóór enkele da
gen, weer geluisterd. Door alle posten langs
de kust en Zaterdagmiddag, toen er een be
hoorlijk stuk wind stond, wist men dat er
ergens op de Noordzee, ver nog ten Noorden
van Terschelling een Noorsch schip voer,
dat het niet al te best scheen te hebben.
Althans .het vroeg eenige malen om weer
berichten. Zondagmorgen was het ter hoogte
yan Terschelling en men ving in Den Helder
een marconi-telegram op, waarin bekend ge-
piaakt werd, dat men een tekort aan kolen
had.
Een kort telegram» „Shorting Coals",
maar des te beteekenisvoller, gezien het
zware weer, dat op komst was. Dan
volgen de berichten zich sneller opr
om 6 uur in den avond verneemt men,
dat de „Vestland", hetwelk de naam van
de Noor was, haar radio-ontvangappa
raat verspeeld had, nog slechts over een
uitermate geringe hoeveelheid kolen be
schikte en de assitentie van een loods
verzocht. Als positie gaf men op: 1 mijl
van de boei van het Schulpengat, achter
de Haaksgronden.
Ondanks het toen reeds zeer ruwe weer,
koos de loodsboot zee, doch moest na lan-
durig zoeken haar pogingen opgeven. Niets
te zien. Waarschijnlijk verkeerd bestek op
gegeven.
De „Utrecht" kiest zee.
En de loods keert terug en terzelfder tijd
Ontwikkelt zich een groote activiteit op de
sleepboot „Utrecht" van de bergingsfirma
Wijsmuller. Een schip, dat naar alle waar
schijnlijkheid in een Noord-wester storm zal
verzeilen en dat, gezien zijn gevaarlijke positie
ongetwijfeld assistentie noodig heeft. Het is
voldoende om de equipage op te roepen en een
half uur later, even over zevenen, kiest de
^Utrecht" zee,
Als vanouds
Het is aan boord weer als van ouds. Het
zelfde tafereel, dat we dit najaar, hetwelk
de zeeman zich zal heugen, al eenige malen
ïneemaakten. Een donker, vrijwel comfort-
loos schip, met een bemanning, die weer de
tanden op elkaar gezet heeft om „de klus"
te gaan volbrengen. Kapitein Kuiper staat
op de brug, z'n ouwe bolhoed achter op z'n
Verweerden kop. Het is een druk heen en
Weer geloop op het achterdek. Alles wordt
nog even in 'n hurry nagezien.
En we varen de haven uit, met haar
reeds behoorlijke deining en het Haven
kantoor, waar veelbeteekenend twee roode
lichten in de duisternis hangen te gloeien:
twee roode lampen: storm uit het Noord
westen..^
Buitengaats is het vrij ruw; doch als we
het Schulpengat injagen met een 13-mijls-
vaart, blijkt eerst dat het waaien zal worden.
Er staat een zware deining, die de sleeper sterk
doet rollen. Voor den landrot, die de reis mee
maakt een kwelling, die hem al heel gauw z n
maag doet omkeeren in de witgekopte golven
Van het Schulpengat,
Slecht water.
Op de brug, waar kapitein Kuiper en
Stuurman van der Burg staan te turen, con
centreert zich de belangstelling. Gespannen
Wordt de horizon afgespeurd. De horizon, die
wit is van de voorjagende golven, steeds
even mat verlicht door de stralen van de
Huisduiner vuurtoren, die telkens zijn mar
kante bundels, twee bij twee, over het wild
bewogen wateroppervlak doet scheren.
De vloed loopt en we schieten best op. Het
is alleen jammer, dat het weer hand over
hand verslechtert. De „Utrecht" danst en
hobbelt en herhaaldelijk slaat het schuim en
buiswater hoog over de brug heen.
„Vestland" in zicht.
Om kwart voor acht meent men een
lichtje te zien.., het verdwijnt weer..,
komt weer terug.., ja, dat moet 'r zijn,
de „Vestland". En full speed gaat het in
de richting der Middelrug, de bank die
ongeveer ln het midden ligt van de Noor
der en Zuider Haaks.
Steeds helderder wordt het schijnsel en een
kwartier later kunnen we ons niet meer ver
gissen. D a t is de schuit!
Om even acht uur zijn we dicht bij. De
vaarlichten branden nog op de „Vestland",
zoodat alle kolen niet verbruikt schijnen te
zijn. Het is een flinke schuit om te zien. Grijs
wit. Ze ligt onstuimig te dansen op de bre
kers, die herhaaldelijk het schip van stuur-
naar bakboord smijten. De beide toplichten
schijnen het op hun zenuwen gekregen te
hebben. Die dansen en springen alsof ze naar
de weinige sterren grijpen en andere maal een
salto willen maken.
We komen dichterbij en dan staan we
met elkaar in draadloos contact. Daar de
ontvanger van de „Vestland" ondeugde
lijk is, maakt men gebruik van de Morse
lampen. Hel flikkeren de lichten in de
duisternis. Korte en lange seinen... alleen
voor de beide marconisten begrijpelijk.
Het is smerig weer geworden en een paar
buien barsten als evenzooveei waarschu
wingen los. Hagel en natte sneeuw. Fel
giert het over ons heen, witte flarden in
de spaarzame lichten. De hagel snijdt ons
als messen in het gezicht en klettert als
mitrailleurkogels op het achterdek. On
stuimiger begint de „Vestland" te dan
sen.
Vraaggesprek.
Er wordt gevraagd: „What do you
want?" „We want a pilot
En dan: „Pilotservice" is stopped...!!"
Zoo wordt er gevraagd en geantwoord, tot
dat we zoo dicht genaderd zijn, dat ze elkaar
kunnen beschreeuwen. Het is de moeite waard.
Zoowel de „Utrecht' 'als de Noor krijgen er
behoorlijk van langs en liggen te steigeren
dat het een lieve lust is. De Noordwester loeit
en giert over ons heen, zoodat het haast on
begonnen werk lijkt met dit weer door de roe
pers te gaan brullen. Toch doet men het en
kapitein Kuiper laat op een dertig, veertig
meter van de „Vestland" sturen. De stuur
man schreeuwt naar de schuit en fantastisch
ketsen de echo's terug. Een strijd van stem
men tegen de razende zee. Half verscheurde
woorden.., flarden zinnen..,
t Schip dicht bij de gronden.
Het is niet eenvoudig. De kapitein van de
„Vestland" schijnt nog niet te willen vast
maken, hoewel hij steeds meer in de buurt
van de. uiterst gevaarlijke gronden komt. Hij
wil een loods hebben en ziet het groote gevaar
waarin hij verkeert blijkbaar nog niet in,
We wachten. Dansen heen en weer langs
het schip, dat af en toe gedeeltelijk ver
borgen Is achter de rollers. Het is vuil
weer. Hagel, regen en overkomende zeeën,
die kletterend op het achterdek van de
„Utrecht" neerketsen. Spookachtig glij
den de stralen van den vuurtoren over de
zee... Overal in het rond golftoppen. Eén
onafzienbaar opgezweepte zee. Het be
loofd wat!
Vastmaken!
Om kwart voor tien, nadat de zee steeds
wilder wordt, komt het verzoek: maak vast.
Goed... er zal vastgemaakt worden. Hoe
éér hoe liever. En het spel gaat beginnen.
En onderwijl kapitein Kuiper in dit honden
weer zijn kans zoekt, zijn op het achterdek
vereelte knuisten bezig de zware manilla
sleeptros klaar te maken. Een tros...,., een
trage slang, een monster van een paar polsen
dik. Een tros klaar maken in een loeienden
Noord-Wester storm. Men moet het gezien
hebben..,;«a
De manoeuvre van Kuiper.
Dan maakt kapitein Kuiper een juweel van
een manoeuvre. De neus van de „Utrecht"
gaat linea recta aan op die van de „Vest
land". We houden ons hart vast... dat moet
mis gaan... zoo kan het niet anders of de
schepen zullen op elkaar instuiven..,
Hoog en imposant rijst de Noor voor ons
op. Opklimmend en dan weer neerdonderend
in het ziedende water. We zien de Noren bij
den boeg staan. Klaar!
Nu zijn we bij elkaar.., een meter mis
schien.., minder...
Met een zwaai suizen we langs elkaar en
op hetzelfde oogenblik giert van ons achter
dek een lijn weg. Pal op het voorschip van
den ander. Prachtig gedaan. Noren grijpen
naar het zwaaiend eind touw.., ja. Vast. Het
is gelukt.
Een lantaarn wordt er bij gehouden en door
het kluisgat trekt men de eerste verbinding
aan.
Dan komt een zwaar karwei. De manilla-
tros gaat uit. De trossenlier dondert. Meter
bij meter schuift het gevaarte het water in,
achter den yoorlooper aan,
Het duurt lang... het gaat uiterst voor
zichtig, maar om half 11 is de verbinding een
feit In totaal is dan een 300 meter aan tros
en voorloopers uit.
Terug naar Nieuwediep.
Nu gaan we terug. Terug naar Nieuwediep,
dat heel in de verte wenkt.
Een tocht door een allermiserabelste zee,
met steeds de golven spattend over het ach
terschip. En de sleeper kreunend over de
sleepbogen. Dansend en huppelend en af en
toe diep in de „meneeren-met-wit-voor" weg
duikend. Maar we zien haar lichten, een bak
en een stuurboords- en twee toplichten. En
de afstand blijft dezelfde.
Zoo verlaten we de gevaarlijke banken en
met een .5 mijlsvaartje trekken we het Schul
pengat weer in. We zijn allemaal stijf van
de kou en nat van het overkomende water.
Maar we hebben vast.., en dat is ook wat
waard.
Het wordt een tocht van meerdere uren en
het is eerst kwart voor 1 in den nacht als
we na een zware reis op de reede van Nieu
wediep aankomen.
Er is onderling overlegd, dat de „Vest
land" eerst vanmorgen de haven ingesleept
zal worden, en zoolang buitengaats blijft.
De tros wordt ingehaald, en weer zijn het de
matrozen van de „Utrecht" die hier laten zien
wat zeemanswerk is.
Thorez eischt opheffing der
„blokkade t eg en-Spanje"
In de zitting van de Fransche kamer, wel
ke Zaterdagmiddag werd gehouden, sprak
allereerst Taittinger van de federation re-
publicaine, die de non-interventiepolitiek
der regeering goedkeurde, doch zeide de
werving van Fransche vrijwilligers om aan
de zijde der Spaansche republikeinen te
strijden, te betreuren.
Toen hij verklaarde, dat zich op het oogen
blik in Spanje 25.000 Franschen bevinden
protesteerde minister Delbos tegen dergelij
ke „fantasien" Spr. pleitte verder voor toe
nadering tot Italië
De grootste belangstelling bestond voor
de rede van den communist Thorez, die
begon met de fascistische dictaturen ervan
te beschuldigen, een oorlog voor te berei
den
„Italië en Duitschland" zeide hij, willen
onze verbindingen met Noord-Afrika af
snijden. Thorez las een passage uit „Mein
Kampf" voor, waarin Hitier zegt, dat er
binnenkort in Europa 250 millioen Duit-
schers zullen zijn Onder applaus van
uiterst links zeide daarop spreker „Om het
Duitsche plan te verijdelen verlangen wij,
dat men de republikeinsche regeering in
Spanje niet laat verpletteren" Met verhef
fing van stem eischte -spr. opheffing van
de „blokkade tegen Spanje" die den oor
log verlegnt en hem nog moorddadiger
doet zijn.
Thorez besloot met de verklaring, dat
het den communisten niet mogelijk is, voor
de buitenlandsche politiek die de goedkeu
ring heeft van de vijanden der arbeiders
klasse te stemmen.
Blum antwoordt.
In zijn antwoord zeide Blum, het te be
treuren, dat de vredespolitiek der regee
ring niet de instemming van een fractie
der meerderheid heeft. „Ik herhaal, aldus
de premier, na den minister van buitenland
sche zaken, dat de Fransche regeering
slechts een wettige regeering in Spanje
kent. De instelling van een militaire dicta
tuur in Spanje, met medewerking van
Als het gevaarte binnen is, leggen we langszij
van de „Vestland", Er moet even geconfe
reerd worden.
Langszij.
Aan de reeling staan de Nooren, zwij
gend, somber. Ze zijn bek-af. Een aardige
boot anders, die „Vestland". We hooren,
dat ze geladen is met ijzererts en naar
Rotterdam moet. Ook, dat ze al verschei
dene dagen met pech te kampen heeft ge
had en uit Noorwegen komt. De naam van
de haven is onverstaanbaar.
Huistoe.
Om kwart over 3 in den nacht gaan we
havenwaarts. De honderden lichtjes fonkelen
en we zijn allemaal in ons hart een beetje blij
dat het zoover gekomen is. Het is maar een
kleine 2 km en met een vaartje crossen we
Nieuwediep binnen.
Met ontvelde handen de bemanning..-.—**
dóór-en-dóór kouddood-op....»*
Maar ze lachen, de kerels van de
„Utrecht": er is niet voor niets gevaren!
Dan kan 't lijen...„,I
Duitschdland en Italië zou den internatio
nalen toestand slechts kunnen verduisteren
en de ongerustheid omtrent den vrede bij
gevolg doen toenemen.
De regeering stelde daarna de volgende
motie voor welke met 50 tegen 171 stemmen
werd aangenomen.
„De Kamer, instemmende met de politiek
welke door de regeering wordt gevolgd, ter
verzekering en handhaving van den Euro-
peeschen vrede in haar vertrouwen stellen
de voor de verdediging van het belang en
de veiligheid van Frankrijk en iedere toe
voeging afwijzende, gaat over tot de orde
van den dag",
Feestelijkheden naar aanleiding
van de aanneming der nieuwe
grondwet.
Naar aanleiding van de aanneming der
nieuwe groiidwet hebben gisteren in de ge-
heele Sovjet-Unie volksfeesten plaatsgevon
den De steden waren bevlagd en demon
stranten voerden portretten van Marx, En
gels, Lenin en Stalin en van de partij en
regeeringsleiders onder muziek en gezang
door de straten.
Te Moskou werd een groote demonstratie
gehouden door ongeveer een millioen wer
kenden over het Roode plein langs het
Leninmausoleum, alwaar zich op de tribu
ne de leiders van partij en regeering en
het presidium van het congres bevonden.
De afgevaardigden van het achtste buiten
gewone radencongres der Sovjet-Unie ston
den op speciale tribunes.
De demonstranten droegen in den stoet
talrijke leuzen met zich ter eere van Sta
lin, den schepper van de nieuwe grondwet.
Voorlichting der Russische be
volking.
De rede van Stalin over het nieuwe
grondwetsontwerp op het radencongres der
Sovjet-Unie zal in zestig talen der volkeren
van de Sovjet Unie worden uitgegeven. De
nieuwe grondwet der Sovjet Unie zal in
een oplage van 20 millioen exemplaren
door een enkele Moskousche uitgeverij wor
den uitgegeven.
SCHOORL I—H.R.C. IV. 2—0.
10 Minuten voor de rust gestaakt.
Onder niet bepaald gunstige weersomstan
digheden, bonden Schoorl I en H.R.C. 4 den
strijd aan. Schoorl is voltallig, terwijl H.R.C.
niet bepaald erg sterk was opgekomen.
Schoorl is al dadelijk in den aanval en
weet reeds na 5 minuten tegen den wind in
te scoren als Jo Klop mooi voorzet en Klaas
van het uitloopen van den H. keeper pro
fiteert en keurig het leer langs hem heen
in doel plaatst. Met enkele aanvallen van
H. die nu volgen heeft keeper Geurts niet
veel moeite, hij treedt daarbij resoluut op en
houdt z'n doel schoon. De aanvallen van
S. zijn echter veel gevaarlijker. Als onge
veer 10 minuten na het le doelpunt Jo Klop
weer mooi voor doel zet, weet P. Korver den
bal te bemachtigen en met een pracht schot
den stand op 2—0 te brengen. Zoo wordt nog
eenigen tijd door gespeeld, zoo nu en dan
vergezeld van een stevig regenbuitje. Schoorl
is steeds in den aanval en het ziet er voor
de H.R.C'ers niet rooskleurig uit. Enkele
van hen willen om het weer reeds het ter
rein verlaten, wat de scheidsrechter aanlei
ding geeft om even te staken. Een raadsel
is echter het besluit van den scheidsrechter
als hij toen de bui voorbij was en het weer
veel dragelijker dan toen hij begon, de wed
strijd maar geheel af last, zulks tot genoegen
der H.R.C. jongens, echter wel wat in 't na
deel van Schoorl, daar gezien het spelver-
schil der beide ploegen, deze ontmoeting ze
ker voor Schoorl een flinke overwinning had
beteekend.
WARMENHUIZEN.
V.I.O.S.-NIEUWS.
Overwinning van V.I.O.S. op
A.F.C., 50.
De Zondag j'.l. te Alkmaar gespeelde
wedstrijd tegen A.F.C. 1, werd door ons
team gewonnen met 50. De rust ging in
met 3—0. De weersgesteldheid was bijzonder
slecht, zware regenbuien hadden zoowel op;
de spelers als op het veld invloed.
V.I.O.S. speelde voor de rust met den.
wind in den rug. De schoten, die de voor
hoede op het A.F.C.-doel loste., waren zeer
hard. Het eerste doelpunt werd gescoord
door W. Zoon. Het tweede eveneens door
dezen linksbinnen. Aan dit doelpunt heeft
onze vleugelspeler P. Kemper een groot
aandeel gehad, door een keurige voorzet te
geven. Het spel werd hoofdzakelijk ge
speeld op de helft van A.F.C. Daartegen
over staat dat de voorhoede van A.F.C.
ook wel ten aanval trok. En zoo komt het
dat een voorhoede-speler van A.F.C. een
mooie kans miste. Ook onze voorhoede
spelers missen in een aanval, al is 't slechts
een enkele keer een zeker doelpunt te sco
ren. Een hard schot van onzen midvoor
belandde in het zijnet. Nog voordat de rust
aanbreekt, weet onze rechtsbinnen C.
Schipper op keurige wijze den stand te
brengen op 3—0.
Na de rust dacht men datVios wel tot ver
dedigen zou overgaan. Met den wind tegen
wordt veel gevergd. Op een juiste wijze, den
bal laag te houden, wordt thans gespeeld.
De aanvallen van A.F.C. worden thans veel
gevaarlijker en de achterhoede van Vios
krijgt het druk. Als een muur verdedigen
de backs het Vios-doel en het is aan hun te
danken dat er geen tegenpunten zijn geko
men. Beide backs hebben hun moeilijke taak!
goed teneinde gebracht.
De halflinie heeft in deze laatste helft zoo
wel verdedigend als aanvallend zeer goed
werk verricht en hierdoor wist W. Zoon
het vierde doelpunt te scoren 40.
Een vrije schóp door AFC op het Vios-doel
genomen, wordt keihard op het doel gericht,
doch onze keeper houdt deze op keurige
wijze.
Hierna krijgt C. Schipper nog een kans en
weet die goed te benutten, stand 50.
Door deze overwinning wordt AFC defini
tief van de tweede plaats in de competitie
verdreven. Nu moet Vios nog afrekenen met
W.S.V. uit de Wormer. Volgens de stand
van thans staat Vios nog een punt beneden
W.S.V. Speelt Vios tegen WSV thuis zooals
gisteren dan zal de eereplaats zeker Vios
ten beurt vallen.
En nu a.s. Zondag met goeden moed naar
Berdos.
De oude Berlijnsche rechtbank
keert terug.
In al deze toekomstplannen speelt een be
kend Berlijnsch plein, de Molkenmarkt, een
groote rol. Dit plein is in den laatsten tijd
wat stiefmoederlijk behandeld, hoewel er*
tientallen tram- en autobuslijnen over loo-
pen. Maar het deelt het lot van zooveel plet
nen in het oude Berlijn, pleinen, waar men
weliswaar dikwijls komt, maar waarvoor
men geen aandacht heeft. Nu bezit Berlijn
geen eigenlijk stadhuisplein. De ruimte
voor het stadhuis in de Königstrasse is al
leen reeds door het verkeer veel te eng ge
worden. Dat is laatst bij de Olympische Spe
len nog eens gebleken. De vlaggenmasten;
namen zooveel plaats in, dat men er bijna
niet kon passeeren.
De nieuwe Berlijnsche stadhuizen zullen
nu om de aanzienlijk vergroote Molken-
markt komen te liggen en Berlijn heeft dan
weer zijn stadhuisplein. En om de beteeke-
nis daarvan te onderstreepen zal de oude
Berlijnsche rechtbank, die op het oogen
blik in het park van Nieuw-Babelsberg staat,
in de toekomst op de Molkenmarkt worden
ondergebracht. Dit gebouwtje dateert uit de
dertiende eeuw en fungeerde vroeger niet
sleehts als rechtbank, maar ook als raad
huis Dit gerechtsgebouw stond vroeger op de
plaats, waar zich thans het Roode Huis ver
heft. In 1861 moest het afgebroken worden
om voor het stadhuis plaats te maken.
Gezien de historische waarde van het ge
bouw, besloot keizer Willem I het uit het
oorspronkelijke materiaal in het park van
Nieuw-Babelsberg weer te laten opbouwen.
Nu keert het weer terug naar zijn oude
domein,
DE „BERLINER" BEER MET HALSBAND
EN KETTING.
Een historisch praatje.
(Van een bijzonderen medewerker)',
BERLIJN December 1936.
Wij weten nu, waaraan wij hier toe
zijn. Volgens de inieuwe rijkswet
krijgt de rijkshoofdstad na 1 Janu
ari 1937 de waardigheid van een Pruisische
provincie. Aan haar hoofd staat nu een
opperburgemeester, die tegelijkertijd stads-
president is. En nu kan de Berlijnsche beer
(in het stadswapen!) zijn kroon met vijf
paarlen, tegenover de vroegere drie met
opgeheven hoofd en vol trots dragen.
Altijd even gewillig is dit Berlijnsche
beestje in het verleden intusschen niet ge
weest. Integendeel, de klauwende beer is
door de Berlijners van de Middeleeuwen
steeds als een symbool ven opstand tegen
de heeren en meesters van de stad be
schouwd. Het zal wel aan de lucht van
de Spree en de Panke liggen, dat de Ber-
lijner een geboren mopperaar is. Niet steeds
heeft hun opstandigen aard hun succes
gebracht. In het midden van de vijftiende
eeuw boetten zij met hun zelfstandigheid
ook alle rechten in. Berlijn bleef weliswaar
de hoofdstad van de mark Brandenburg,
maar was verder niets dan een aan de
keurvorsten behoorende plaats. Als teeken
van hun afhankelijkheid van den lands
heer moest in het nieuwe stadswapen de
trotsche beer op zijn vier pooten gaan staan
en bovendien kreeg het roofdier een hals
band om, die door een ijzeren ketting, we
derom symbolisch, met het aangebrachte
keur vorstelijke .waardigheidsteeken; was
verbonden. De ketting verdween weliswaar
spoedig, maar de halsband bleef. Eerst
zestig jaren geleden werd ook deze laatste
knellende band van den hals van het dier
gehaald toen Berlijn uit het verband van
de mark Brandenburg geraakte en die in
een soort kleine provincie onder staats
toezicht van den opperpresident veranderd
werd.
Sinds dien tijd heeft de rijkshoofdstad
nog een aantal veranderingen ondergaan.
Toen uit een plaats van een millioen in
woners langzamerhand een stad van twee,
drie en vier millioen inwoners groeide,
werd het reeds uit zuiver economische
overwegingen water-, lichtvoorziening
enz. noodig, het bestuur van de stad
onafhankelijk te maken. Zoo werd tenslot
te de gemeente Groot-Berlijn geschapen, die
uit ongeveer 120 steden, dorpen, landgoe
deren en hofsteden gevormd werd. Dit
Groot-Berlijn telt meer dan vier en een
half millioen inwoners en komt nu onder
leiding te staan van den opperburgemeester
en stadspresident.
Nieuwe stadhuizen.
Met de toekomstige ontwikkeling heeft het
stadsbestuur in zooverre rekening gehouden
dat zij een derde stadhuis tusschen de Mol
kenmarkt en den Rolandoever heeft laten
bouwen. Het oude Berlijnsche stadhuis in
de Königstrasse met den hoogen rooden to
ren kent een ieder, die de Duitsche hoofd
stad eens heeft bezocht. Veel minder bekend
is het nieuwe stadhuis, dat op eenigen af
stand van het Roode Huis ligt en door een
grooten koepel overwelfd is. In 1939 begint
men met den bouw van „stadhuis D" en in
dien dat gereed is, zal ten noorden van de
Molkenmarkt een groot gebouw gezet wor
den, dat door 2 bruggen met t' oude stad
huis zal worden verbonden. Maar eer het
zoover is, zullen wij wel omstreeks in het
jaar 1960 leven. Maar omstreeks 1950 zal
Berlijn, daaraan twijfelt niemand meer, een
schoone, representatieve hoofdstad zijn,
