Stadsnieuws
Naar Soerabaia
De strijd om de
„Betty
Bonn"
Donderdag vrij!
Dinsdag 5 Januari 1937
Heldersche Courant
Tweede Blad
Prof. Vening Mcincsz
in onze stad.
Wijdingsdiensten.
Maatschappij tot bevordering der
Toonkunst.
Museumnieuws.
Kinderfeest van buurt-
comité's in de Witte
Bioscoop
F eullleton
De feestverlichting*
De Post- en Telefoondienst op
7 Januari Zondagsdienst
Nat. Bond „Het Mobilisatie-Kruis"
Slagerswinkels Donderdag
gesloten.
Extra goedkoope reisgelegenheid
naar Soerabaia.
Tentoonstelling „Kanaria".
Knal vuurwerk bij het Tuindorp
Prof. Vening Meinesz, die, zooals men weet,
den tocht van Hr. Ms. O. 16, voor weten
schappelijke doeleinden (diepzee-onderzoek)
zal meemaken, komt hedenmiddag 3 uur in
onze stad aan, om aan boord van Hr. Ms.
onderzeeboot kennis te maken met de offi
cieren en een en ander voor zijn vertrek te
regelen.
De Wijdingsdienst ter eere van het huwelijk
van H.K.H. Prinses Juliana met Z.D.H. Prins
Bernard von Lippe Biesterfeld, zal in het
Ned. Israël. Kerkgebouw plaats hebben Dins
dagavond te 8.10 uur.
Hedenavond 7.15 uur zal in het Evangeli
satiegebouw, Palmstraat, een wijdingsdienst
worden gehouden, waar de heer Chr. Dun,
van Alkmaar, zal spreken.
Morgenavond van 8.15 tot 9 uur zal een
wijdingsdienst worden gehouden in de Her
steld Evang. Luth. Gemeente, Weezenstraat,
waar Ds. Meiners hoopt voor te gaan.
Afdeeling Den Helder.
Dir.: A. J. Leewens.
Dinsdag 19 Januari, met voorafgaande
volksuitvoering op Maandag 18 Januari, zal in
„Casino" door Toonkunst worden uitgevoerd
„Die Schöpfung" van Haydn, oratorium voor
soli, koor en orkest.
Als solisten zullen optreden:
Mevrouw Corry van StaaBeversluis, Arn
hem (sopraan)de heer Henk Viskil, Den
Haag, (tenor); de heer Otto Couperus, Am
sterdam, (bas-bariton).
Verdere medwerking zal worden verleend
door mevrouw C. W. VelthuysHuchshorn,
Den Helder (piano); de heer Feike Asma,
Leiden, (orgel), en het Bach-orkest, Amster
dam, afd. strijk-orkest.
Betreffende toegangsregelingen raadplege
jneri affiche en advertentie.
..■dWÊ
Nu het Natuurhistorisch Museum aan de
le Vroonstraat een paar maanden is open
gesteld geweest, heeft het Bestuur gemeend
in de uren van openstelling eenige wijzigingen
te moeten aanbrengen.
Met ingang van heden zal de volgende
regeling gelden.
Eiken Woensdagmiddag van 36 uur.
Einde Mei kan men vanaf Den Helder
tot Soerabaia reizen voor f 280—,
welke extra goedkoope gelegenheid spe
ciaal voor Dames, die hun echtgenooten
naar Indië willen volgen, zeer aan te
bevelen is. Zij, die hiervan gebruik wen-
schen te maken, worden verzocht zich
zoo spoedig mogelijk te wenden tot het
Passage- en Reisbureau K. KOS,
Koningstraat 76, waar tevens alle
gewenschte inlichtingen gratis te be
komen zijn.
De Burgemeester wekt de win
keliers op om op den nationalen
feestdag, 7 Januari a.s., hun zaken
zooveel mogelijk te sluiten en om
dien dag aan hun personeel zoo
veel mogelijk vrijaf te geven.
Eiken Zaterdagmiddag van 710 uur.
Den eersten Woensdag van elke maand van
810 uur.
Den eersten Zondag van elke maand van
35 uur.
Deskundige uitleg, voorafgegaan door ver
tooning van enkele lantaarnplaatjes zal
plaats hebben:
Voor kinderen den eersten Woensdag van
elke maand om 3.30 uur.
Voor volwassenen den eersten Woensdag
van elke maand om 8.30 uur.
Voor allen den eersten Zondag van elke
maand om 3.30 uur.
Wegens de feesten zal het museum op 6
Januari a.s. gesloten zijn.
Gistermiddag was in de Witte Bioscoop
samengekomen nagenoeg de geheele jeugd
van de Emmastraat, de Vroonstraten, de
Hoogstraat, de Oostslootstraat, de Govers-
straat, de Brouwerstraat, de Vlamingstraat
en voorts nog enkele andere. De „Witte" was
nagenoeg geheel vol, terwijl er eveneens aan
wezig was een vrij groot aantal ouders.
Deze middag was te danken aan het initia
tief der genoemde buurtvereenigingen en
eveneens aan de bijzondere medewerking van
den heer P. van Twisk, die, zooals men dat
gewend is, ook thans weer zijn theater afge
staan had voor dit gedeelte van Jong-
Den Helder.
Het was wederom de heer Horsman, die de
algemeene leiding in handen had en die om
kwart over 3 een kort woord van welkom tot
de aanwezigen sprak. Hierna zette hij voor
zijn jeugdig auditorium het doel van dezen
middag uiteen en wees in het bijzonder op de
groote Oranjegebeurtenis, die aanstaande is.
Na den heer Horsman arriveerde de toove-
naar (niet minder dan een professor!) die
niet alleen de wonderbaarlijkste goochel
toeren uithaalde, doch eveneens een meester
bleek te zijn op het gebied der tooverij en
tevens op dat der hekserij.
Het waren vele paren ongeloovige oogen,
die naar den prof. keken. Maar of ze zich
nu nog zoo inspanden... het mocht niet lukken
er achter te komen, hoe die man zoo precies
de griesmeel weggoochelde en wat hij deed
met het balletje in den mond van Jan...
Maar dat men er van genoten heeft... dat
staat vast.
Na het optreden van den prof. kwam een
ander belangrijk intermezzo, namelijk de trac-
tatie. Dames gingen rond met kersversch ge
bak en daar het alleen de jongens en meisjes
waren, die iets kregen (goed gezien, comité!),
viel er best wat weg te schransen. Vooral
voor enkele ondeugende knapen, die riepen,
dat ze overgeslagen waren, iets wat niemand
geloofde
Hierna volgden een paar films, één waar
BURGEMEESTER RITMEESTER stelt in tegenwoordigheid van het K.S.K.-
comité, de feestverlichting van de City in werking.
DE VERLICHTE WALVISCHV AARDER op het pleintje te Huisduinen,
zooals men die deze week 's avonds kan zien.
door Friedrich
Lindem a n
37)
Op het juiste oogenblik steeds weer op
nieuw dezen naam ter sprake te brengen, en
al had Trevor in den beginne lusteloos zonder
bijzondere interesse geluisterd, nu begon hij
toch langzamerhand een beetje op te leven.
Zijn fantasie kon op den duur toch niet wer
keloos blijven, en hier was nu iets, waar hij
zich aan laven kon.
Toen ik ongewoon laat afscheid nam, be
geleide mij een totaal andere Trevor naar de
deur.
Iets was door ons gesprek weer in hem
wakker geworden. Zeer zeker was hij nog lang
niet de oude, maar hij legde mij bij het af
scheid vaderlijk de hand op mijn schouder en
bekende mij, dat hij niet van harte toegestemd
had in Nancy's vertrek, maar dat hij in een
zwak oogenblik zijn toestemming gegeven
had en deze nu niet wilde terugnemen, hoe
wel Nancyy zich, op voor hem onbegrijpelijke
gronden, groote resultaten van deze reis voor
stelde.
Hij dankte mij, hartelijk voor mijn onbaat
zuchtige hulp, tijdens het onderzoek, dat zoo
ongelukkig afgeloopen was, maar wilde zich
tuerdoor toch niet laten ontmoedigen, en
voegde er aan toe, dat hij dadelijk den vol
genden morgen zich tot de Reederij „Swai-
by" wenden zou om inlichtingen betreffende
den passagier Emmo Deerkson.
Den volgenden dag kwam hij er echter niet
meer toe, bij Trevor binnen te loopen.
Spurling had ons laten weten, dat de zaak
met het geld in orde was, en hij reeds den
volgenden middag Gibraltar wilde verlaten.
Dus moest ik koffers pakken, een uitrusting
aanschaffen, afscheidsbezoeken afleggen, en
diyzenderlei klein zaken doen, die de voor
bereiding van zulk een reis en een verblijf
van acht weken te Gibraltar met zich bren
gen.
Dus had ik geen tijd meer om meer dan
eenige afscheidswoorden met Thompson te
wisselen. Hij had het misschien nog drukker.
Hij wilde dienzelfden middag nog gaan zeilen.
Maar bye... bye wij zouden elkaar te Ge
nua wel ontmoéten.
Jimmie Bolston sloofde zich dien dag voor
mjj uit. Hij bezorgde ons kruiers, hij liep en
commandeerde en deed werkelijk alles, wat
een voorkomend hotelhouder doen kan, mis
schien ook uit vreugde dat hij zijn vrienden,
de nieuwste sensatie van Gibraltar, de ge
meenschappelijke reis van den Duitschen
krantenman met de dochter van den rijks
advocaat op de beruchte „Frisco", in kleuren
en geuren zou kunnen vertellen.
Trevor, Nancy en ik gingen dus 's morgens
den 25 Januari, op een regenachtigen morgen
voor de laatste maal over het glibberige natte
plaveisel der kade naar de „Frisco".
Had vooralsnog de spanning van het af
scheid in het vooruitzicht van deze reis, onze
tongen nog een beetje losgemaakt, nu we
masten en ra's met de grove zeilen eronder
voor ons zagen, zwegen wij alle drie.
Zwijgend gingen wij aan boord, waar ons
in gegooid en gesmeten werd «n die dus
prachtig was en weer een andere van een
booze, zwarte spin en een lief elfje:
Zoo verstreek de middag en er is er géén
van dat groote gezelschap geweest, die zich
in die uren verveeld heeft. Integendeel, de
kreten van enthousiasme waren niet van de
lucht, zoodat de diverse comité's, die dezen
middag voor elkaar gezet hebben, en ook de
instantie, die de leiding had, op een zeer ge
slaagd kinderfeest kunnen terugzien."
Een verrassend resultaat.
Vanavond zal in alle straten, waar een
feestverlichting is aangebracht en dat zijn er
heel wat in onze stad, die verlichting ontsto
ken worden en het zal werkelijk een genot
zijn een tocht door het feestelijk Den Helder
te maken. Want steeds meer zijn we ver
rast door de wijze, waarop onze stad zich ter
feestviering bereid heeft. Velen, die ook in
andere steden van ons land waren, verklaren
spontaan, dat onze stad wel heel gunstig voor
den dag komt. Ook gisterenavond hadden tal
van straten de verlichting aangestoken en we
kregen een voorproefje van wat een wande
ling of fietstocht hedenavond brengen zal.
Verrassend zijn de bereikte effecten.
Morgen hopen we een meer gedetailleerde
beschrijving te geven van de verlichte stra
ten, doch wat we gisterenavond bijvoorbeeld
zagen van de verlichting van de Vlaming
straat, van de Vroonstraten en de Hoog
straat, van de Koningdwarsstraat of om een
ander stadsdeel te noemen, van de v. Galen
straat, Kerkgracht en Kanaalweg overtrof
iedere verwachting. Bij de een zocht men het
in een artistieke verlichting, het andere
comité bracht een verlichting aan, we denken
b.v. aan de v. Galenstraat, waarbij ook de
versiering nog tot haar recht komt.
En dan zijn er de verschillende gebouwen,
die het feestkleed hebben aangetrokken. Al
lereerst is daar het gebouw van den Bond van
technici v. d. Marine, op het Koningsplein,
dat de aandacht vraagt voor een waarlijk
schitterende verlichting, daar zijn de andere
marine-bondsgebouwen op Koningsplein en op
de Weststraat, die hun beste beentje hebben
voorgezet, daar is de gevelverlichting van de
R.H.B.S., die een wandeling naar den Kanaal-
weg loont en dan niet te vergeten het Raad
huis, dat zich baadde in een zee van licht van
een drietal schijnwerpers. De Nutsspaarbank,
die haar nieuwe bankgebouw op den Polder
weg op wel zeer voordeelige wijze deed uit
komen door het licht van eenige schijnwer
pers, daar is het Hoofdbureau van Politie,
dat een origineele verlichting heeft door
eenige laaiende fakkels.
Waarlijk, het loont de moeite, per beenen
wagen, per fiets, of per auto, de stad te door
kruisen en en zelfs loont het de moeite om
daarvoor het slechte weer te trotseeren, want
dat moet gezegd, tot op heden werkt het
weer niet mee en ook gisterenavond stroomde
de regen van den hemel en gierde de storm
door de straten. Laat ons hopen, dat het
vandaag morgen, Donderdag en Vrijdag an
ders is.
En nu nog: de vlaggen uit, het dundoek
moet nog meer langs straten en wegen wap
peren, om de stemming erin te brengen.
Zooals men weet, vertrekt vanmiddag
kwart over twee, van af het Raadhuis het
gemeentebestuur en verschillende autoriteiten
naar Julianadorp, voor de aanbieding van de
lichtkroon voor de Ned. Herv. Kerk.
Laten zooveel mogelijk stadgenooten zich
aansluiten, opdat ook het landelijk deel van
onze gemeente het medeleven ziet van de
stadsbevolking.
Crane op zijn luidruchtige manier begroette.
Spurling wenkte ons met een korte hand
beweging ten groet.
Zwijgend verliet Trevor het schip, nadat
hij ons weggebracht had. Zwijgend hief hij
zijn hand op als afscheidsgroet, toen de af
stand tusschen het schip en de steiger zien-
deroogen grooter werd, toen de „Frisco" lang
zaam den grauwen nevel binnenschoof, die
over zee en land hing.
De zware rotsklomp der vesting van Gibral
tar was achter het grijze regengordijn ver
dwenen. Nancy en ik stonden nog steeds op
dezelfde plek van het vochtige dek, als bij de
afvaart. Wij hielden elkaar vast en voelden
ons geheel opgenomen in de eindelooze wijdte
om ons heen.
Eenige bootslengten afstand dook de zee
reeds onder in den grijzen mist.
Wij wisten niet, of wij vooruitgingen, of dat
wij slechts zweefden in het oneindige niet,
waar slechts stilstand is. Onder ons wiegde
het schip.
Boven ons kreunden de ra's, waaraan de
zeilen als natte doeken slaphingen. Druppels
vielen in het water. Wij konden ze hooren
neerkletsen, zoo stil was het. Op de andere
zijde van het schip liep Spurling als een dier
in zijn kooi op en neer. Aan het roer de on
beweeglijke gestalte van een lid der beman
ning. Zijn blauwe sweater stak donker af
tegen den grijzen mantel van den nevel.
De „Frisco" leek plotseling werkelijk op
een spookschip, als een rustelooze geest over
de wateren van den oceaan dwalend.
Maar het beeld wisselde snel. Na twee uur
viel als met tooverslag het- grijze nevelgordijn.
Het was in werkelijkheid slechts een soort
lichte straatnevel geweest. De „Frisco" liep nu
dicht onder de Afrikaansche kust.
Op 7 Januari 1937, den dag van het Vor
stelijk Huwelijk, zal de post-, telefoon- en
telegraafdienst worden uitgevoerd als op
Zondag.
Het P. T. T. Kantoor is dus geopend: 89;
13—14.
Er heeft geen bestelling plaats.
De Afdeeling Den Helder van dezen Bond
vergaderde gisterenavond. Vooraf werd door
een daartoe gevormd Dames-comité bij monde
van mevr. Helmstrijd aan de Afdeeling een
Vlag aangeboden, uitgevoerd in den vorm
van het Mobilisatie-kruis. Tevens werd in
principe besloten tot het léggen telken jare
op 18 November van een krans bij het mo
nument „Voor hen, die vielen". Aan het
Vaandeldefilé, op a.s. Donderdag zal worden
deelgenomen.
Voor ons plotseling de kale rotsen de dorre
steenwoestijn in felle zon, die daar op het land
genadeloos brandde terwijl zij hier op zee een
weldadige warmte uitstraalde.
Onder dezen egaal blauwen hemel de
donkerblauwe zee, waarover als lange ket
tingen witte schuimkoppen. Een stevige bries
was opgekomen en liet de „Frisco" met volle
zeilen voorwaarts snellen. De lucht was ver
vuld met een rinsche frischheid, van een ster
ke, mooie vroolijkheid en zuiverheid.
Wij voelden plotseling een onmatig genoegen
in deze zoo zonderling aangevangen reis, ja
wij voelden ons opeens thuis op dit dek, dat
zacht onder onze voeten op en neer deinde.
De kleine onrustige kapitein en de reusachtige
onbewegelijke gestalte aan het roer waren
toch niets anders dan onze gastheer en een
reisgenoot.
Wij gingen naar Spurling, vroegen hem het
een en ander over wat wij op het land zagen,
een plek, een kaap, een vuurtoren.
Hij antwoordde kort, in zijn afgehakten
trant, maar niet onvriendelijk. Als hij de
namen niet wist, haalde hij er een zeekaart
bij en een zeilhandboek. Meer konden wij wer
kelijk niet van hem verlangen.
Hij sprak met ons en behandelde ons na
tuurlijk niet zoo correct als de kapitein van
een grooten oceaanstoomer, maar fatsoenlijk
en voorkomend. Van de bemanning was be
halve de stuurman niemand aan het dek te
bekennen.
Die sliepen waarschijnlijk nog na hun af-
scheidsfuif te Gibraltar. Uit een kleinen
schoorsteen van de kombuis dwarrelde de rook
van den haard omhoog. Een beeld van vreed
zame huiselijkheid.
Kom mee, dan gaan we onze luxe hut
bezichtigen.
Met deze woorden trok Nancy mij mee naar
Onder verwijzing naar een in dit nummer
voorkomende advertentie van de Heldersche
Slagerspatroonsvereeniging vestigen wij er de
aandacht op, dat de Slagerswinkels a.s. Don
derdag den geheelen dag gesloten zullen zijn.
Wij vestigen de aandacht op een in dit
nummer voorkomende advertentie, waarin het
Passage- en Reisbureau K. Kos, in de Koning
straat een extra goedkoope reisgelegenheid
naar Soerabaia bekend maakt.
Met verwijzing naar de desbetreffende an
nonce in het nummer van heden, vermelden
wij, dat de Eerste Held. Ver. „Kanaria" haar
jaarlijksche tentoonstelling zal houden op 8,
9 en 10 Januari a.s. in het Militair Tehuis
aan de Spoorstraat.
Het Jongens Feestcomité „Tuindorp" ver
zoekt ons een opwekking te willen plaatsen
tot bijwoning van het „Knalvuurwerk", dat
zal afgestoken worden op het land bij de
Sportlaan, nabij het H.R.C-terrein.
Om 7.30 u. morgenavond zal een begin ge
maakt worden met het afsteken.
het salon. De stuurman had zijn plaats inge
ruimd, de matras in èijn kooi opgeschud en
de dekens opgevouwen. Voor mij had hij de
sofa aan de bakboordzijde opgeklapt en als
bed ingericht. Mijn groote koffer was te Gi
braltar al in het ruim gestouwd. Ik had hier
alleen het allernoodigste bij mij.
Nu leerde ik echter een geheel nieuwe
Nancy kennen, die mij met verbazing ver
vulde en waarvan ik erkennen moet, dat zij
mij zoo buitengewoon beviel.
Zij toonde plotseling huishoudelijke eigen
schappen, die ik nooit achter haar gezocht
zou hebben. De kajuit was natuurlijk eenigs-
zins opgepoetst en schoongemaakt, alleen op
mannenmanier.
Maar nu ging de bezem er over. Lachend,
streng, en met geweldige energie hield Nancy
groote opruiming, commandeerde mij niet al
leen, maar lachend moest ik mij er in schik
ken. Zelfs Spurling kwam er aan te pas. De
man aan het roer moest ons een bezem, een
emmer en een dweil bezorgen. Ik moest em
mers water aandragen, patrijspoorten poet
sen.
Ik had nauwelijks tijd om adem te halen.
Af en toe wierp ook Spurling een wantrou
wenden blik naar onze werkzaamheden. Hij
verdween wel is waar weer aanstonds, maar
na twee uur werd hij in een salon gelaten,
dat blonk en glom van zindelijkheid. Hij was
stomgeslagen door dit wonder.
Het liefst zou ik Nancy een kus gegeven
hebben over den trots, waarmee zij ons aan
keek.
En nu het eten.
Spurling wilde nu den man aan het roer
aflossen.
Finley, kom hier, eten klaarmaken.
Maar Nancy viel hem in de rede.
(Wordt vervolgd.}
