m
Raadsels
1
Beste Jongens en Meisjes
Kindervriend
Nieuwe Raadsels
V
Ruilhoekje*
Mejuffrouw Tib
jubileert
Voor de grootere meisjes
Snap gaat alleen een
wandeling maken*
En beleeft allerlei avonturen.
Een kunstje met drie glazen water
DE LEGKAART*
Dit is de week van de taart en dat komt ook
goed uit, want bfl zo'n feestweek behoort taart
en wie dus de gelukkige is, die boft deze week
wel extra. Wat een fijne week was het, hè, en
hadden jullie gedacht dat Den Helder er zó
feestelijk uit kon zien. 't Was echt een sprookje
en jullie boffen, dat je dat hebt meegemaakt,
want het zal misschien jaren duren voor er
weer zo'n groot feest is, misschien zjjn jullie
dan wel grootvaders en grootmoeders. Wie
weet
Wie de taart gewonnen heeft zal ik hier
met een maar vertellen, want je hebt toch geen
geduld om langer te wachten. Het is:
SIENI VISSER,
Jopie Vogt. Hè, Jopie, als al die goede
wensen van jullie in vervulling gaan voor het
nieuwe jaar, dan wordt het voor mij vast een
fijn jaar. Nu, ik hoop het, dat begrijp je,
want we willen eigenlijk allemaal wel graag
zon op ons pad, dat we gaan, al is een beetje
tegenspoed ook wel eens goed. Als je die
schuilnaam erg graag wil gebruiken mag dat
wel, hoewel ik het leuker vind als je je eigen
naam gebruikt. Daar gaat met zo'n schuil
naam iets van het persoonlijk contact ver
loren.
Gretha v. d. Vliet. De laatste twee
regels van Jopie haar briefje zjjn ook voor
jou bestemd, Gretha. Overdenk ze maar eens
en schrijf me hoe je erover denkt.
Frleda de Boer. Dank je wel voor die
t,boerderij-bonnen", Frida. M'n album raakt
zo al aardig vol. Natuurlijk mag Jopie de
Graaff, je vriendinnetje, meedoen. Stel je
voor, dat dat niet zou mogen.
Dirk Johan Mosk, Breezand. Je school
tijd zit er dus al heel gauw op, Dirk. Dat is
jammer, want ik geloof vast dat je er later
nog vaak aan terug zal denken. Maar ja, je
kan niet op de schoolbanken blijven zitten, nu
je al zo'n grote jongen wordt. Doe dus straks
bij je „nieuwe meester" maar flink je best.
Bob v. d. Waay. Nu, Amsterdam mag
een fijne stad zijn, Bob, en er mogen 750.000
menschen meer wonen dan in Den Helder, het
was toch niet zo fijn versierd als Den Helder.
Wij zijn prachtig voor de dag gekomen, vind
je niet?,
Annie Moor. Het feest in de Middenstraat
heb ik gezien, Annie, en al die leutig ver-
kleede jongens en meisjes. M'n kinderen
vonden het prachtig, dat kan je begrijpen. Ze
vinden die verkleedpartij nog mooier dan al
die lichtjes. Dat versje dat je me zond vind
ik erg aardig en zal het opnemen. Uit welk
boekje nam je het over? Er altijd even bij
vermelden, hoor, en dan ook nog de naam
van degene die het geschreven heeft.
DE SPAARPOT.
Jan kijkt in zijn spaarpot,
Jan knikt met zijn hoofd:
Hij heeft er aan ieder
Wat moois uit beloofd.
Voor Moeder gaat hij kopen
Een ketting van goud,
Omdat hij van Moeder
Zo'n snippertje houdt!
Voor Vader zal 't worden
Een hoge zijden hoed,
Dat ieder op straat hem
Wel aankijken moet.
Voor Riekje wat prachtigs:
Een jurk van satijn.
Wat zal er dat meisje
Toch netjes in zijn!
Hij zelf neemt sigaren,
Een pijp en tabak
Die gaat hij dan roken,
Dood op zijn gemak.
Hij kijkt in zijn spaarpot,
Die schatrijke vent,
En weet je, hoeveel er
Wel in zit?
Twee cent!
Rens Nieuwenhuizen. Terwijl ik hier zit
te schrijven, hoor ik buiten een vrolijk lawaai
van al de kinderen die een feestmiddag in
„de Witte" hebben meegemaakt, Rens. Heb
jij de bruidsfilm ook gezien?
Loeki en Leon v. d. Wal, Den Haag. Ik
hoop altijd nog eens dat ik jou verrassen kan
met een postpakketje met een fijn jongens
boek, Loeki. Maar tot nog toe ben je niet erg
fortuinlijk bij de verloting. Doch je kan nooit
weten hoe plotseling de zaak kan veranderen.
Wat zal jij genoten hebben van de week in
Den Haag: Heb je de bruidsstoet voorbij zien
trekken.
Jongens en meisjes, ik zou graag nog wat
met jullie doorbabbelen, maar de tijd is om.
de vorm moet gesloten worden, dus moet ik
een punt zetten. Tot volgende week. dan be
antwoord ik eerst de briefjes die zijn blijven
liggen en dan de andere.
Oplossingen raadsels vorige week:
1. Haarkam.
2. nan.
x
8. Zeeziekte.
Goede oplossingen ontvangen van:
Dirk Johan M., Breezand; Frida de B.;
Gerda v. d. V.; Narcis; Annie J.; Jan B.;
Loeki J.; Grietje v. d. W.; Albert B.; Bob v.
d. W.; Annie M.; Jantje K.; Zilverschoon;
Joosje D.; Jan D.; N. Reus; Loeki v. d. W.;
Marie v. V.; Beppie en Tinie V.; Jan B.;
Sieni V.; Corri B.; Marietje H.; Jopie IC;
Theun K.; Adriana G.; Reijer E.; Tea G.;
Coentje C.; Tiny B.; Adriaan K., Hellevoet-
sluis; Loesje F.; Trijntje J. Jan J.; Reier J.;
Mientje H.; Eddy v. d. P.; Heidebloempje;
Anjelier; Johan v. d. P.; Theo B.; Frits
Raadsheer; Cor de J.; Nettie H.; Reinhard
H.; Teetje B.; Piet H.; Gillis H.; Nico K.
Hier vinden jullie een echt kruLswoordpuz-
zeltje voor de volgende week:
HORIZONTAAL:
1. bouwvakarbeiders
6. kunsthandwerk -v
7. tussen bergen
9 bekende Belgische stad
11. waar 'n ei inzit.
13. bijwoord
14. rijksdaalder
15. radio-omroep
17. hout
19. latjjns woord voor: vóór
20. Frans woord voor leger
21. die men veel in bakkeryen aantreft.
VERTICAAL:
I. plaats in Noord-Holland
2. het tellen
3. bekende benzinesoort
4. meisjesnaam
5. dorp in Noord-Brabant
8. vechtplaats
10. soort kaartspel
11. bedekking
12. als 19 horizontaal
16. waar de Paus woont
18. van een boom
19. schil.
1
2
3
i»
5
7
8
7
10
(3
<r
17
li
20
Wie wil ruilen 100 Molenaars Kindermeel-
bonnen tegen 40 v. Nelle's koffiebonnen?
bij Neli, Out, Middenstraat 69.
Enfant Terrible.
„Zo, dus je hebt vandaag gerekend op
school? Als ik je nu zeg wanneer.ik geboren
ben, kan je dan voor me uitrekenen hoe oud
ik nu ben?"
„Neen, tante, zulke grote getallen hebben
wij nog niet gehad."
Mejuffrouw Tib was al jarenlang in dienst
van Mijnheer Joe, den directeur van de firma
Joe Co., handelend in kattenbrood. Zij was
al zo lang in mijnheer Joe's dienst, dat deze
laatste zelf niet eens wist, hoe lang al. Maar
de oude buren, die ook al lang in het huisje
naast mijnheer Joe woonden, wisten het wel
en zelfs heel precies en zo gebeurde het, dat
de huurlieden hun poesenkopjes bij elkaar sta
ken en fluisterden, iets heel geheimzinnigs. En
wanneer mejuffrouw Tib voorbij kwam, dan
hielden zij gauw op en praatten over het weer,
de regen of de koude, zoals dit uitkwam. „Hè",
dacht Tibbie op een morgen, „dat is me wat
raars. Als ik langs kom, zegt men niets meer,
vreemd!" Maar mejuffrouw Tib was niet zo
heel nieuwsgierig en dacht er dan ook niet
verder over na.
Maar weten jullie wat het geheim was? De
buren bereidden mejuffrouw Tib een grootse
feestviering voor, omdat het binnenkort 10
jaar geleden zou zijn, dat Tibbie bij mijnheer
Joe van de firma Joe en Co. als huishoudster
in dienst trad.
Zelfs de kleine meisjes mochten aan het
feest deelnemen. Zij mochten lieve versjes leren
en des avonds, als het huiswerk klaar was,
gingen zij aan een handwerkje beginnen, want
mejuffrouw Tib zou mooie geschenken krijgen,
zoals een kussen voor haar kleine kamertje,
een theemuts, een tafelkleedje, ja wat al niet.
De dorpsfanfare, waarvan Kat Tom dirigent
was, deed ook aan het feest mee. Men stu
deerde al reeds weken te voren een geheel
nieuwe serenade in en die was heus niet ge
makkelijk hoor. Alle leden van de fanfare wa
ren er voor nodig. Nu, het zou een feest wor
den!
Eindelijk brak de grote, langverwachte dag
aan. De programma's werden aan de dorps
genoten, die meededen, verzonden en de ge
hele dorpstraat, waar mijnheer Joe's trouwe
huishoudster woonde, was versierd met vlag
gen en wimpels. Sommigen hadden zelfs hun
heele huisje opgesierd met groen en bloem
slingers. Dat gaf natuurlijk een feestelijk aan
zien.
In de vroege morgen hoorde men reeds van
uit de verte de fanfare aankomen. Het dof
trommelgeroffel werd haast overstemd door
de vrolijke klarinetten. De mensen openden de
ramen en de kleintjes, die nog niet naar buiten
mochten, mochten het gordijntje weg schuiven
en voor het raam zitten.
In haar keurige feestjapon stond daar me
juffrouw Tib op het kleine balconnetje en
glimlachte gelukkig. De zon straalde en bracht
er het hare toe bij, deze dag tot een ^tra-
lende" feestdag te maken.
Hiernaast zien jullie een aardig handwerkje,
dat de wat groteren onder jullie kunnen maken.
Het kan dienen op een schortje voor je zusje
of op de jurk van haar. Je zoudt het ook kun
nen benutten als tekening op
een kruippakje of slabbetje.
De steekjes, welke hier
voor worden gebruikt, zijn
heel gemakkelijk; het gewo
ne, kleine borduursteekje, dat
jullie allen wel op school of
van je moeder geleerd zult
hebben. Het aardigste is het,
als je er verschillende kleu
ren voor gebruikt. Je houdt
het mutsje van het meisje wit,
haar blouse lichtblauw en het
rokje b.v. donkerrood. De
kousjes worden zwart en de
klompjes weer wit. Het gras,
waarop de kinderen staan, wordt natuurlijk
groen, grasgroen. De bloempjes in het midden
zijn weer rood ofwel geel en met een groen
stengeltje. Het middelste struikje heeft groene
bladeren, oranje bloemen en een bruine stam.
De vlinder wordt wit met geel, maar je kunt
hem ook heel bont maken, want bonte vlinders
bestaan er ook.
De jongen heeft een gele hoed, een licht
bruine Hiel en een donkere broek, waarop een
donker blauwe voorschoot. De schop heeft een
bruine steel en de rest wordt gr\js. Zrjn kou
sen zijn zwart en zijn klompen wit.
Ik weet zeker, dat je kleine zusje er maai-
wat trots op zal zijn en je zult zelf zien hoe
reuze aardig het staat.
Je hoeft je natuurlijk niet strikt te houden
aan de kleuren, die hierboven worden aange
geven. Als je zelf smaak hebt, of je moeder
weet nog wat leukers, wel, dan doe je het
anders. Ik hoop in ieder geval, dat je er iets
aardigs van maakt, want het plaatje is het
heus wel waard.
Toen de jubileum-serenade uit was, klapte
men en juffrouw Tib kwam naar beneden, waar
zij in het kleine voortuintje door den burge
meester, mijnheer Moor, hartelijk werd gefeli
citeerd namens de gehele gemeente. Hij bood
haar tevens een prachtige bouquet bloemen
aan en daar het nog lang geen bloemenseizoen
was, werd dit geschenk ten zeerste gewaar
deerd.
Nu kwamen de kleine poesjesmeisjes, die
haar lieve versjes opzegden en een keurige bui.
ging maakten als het lied teneinde was. O, o,
wat vond juffrouw Tib alles toch mooi en
goed die avond. Iedereen had zijn best gedaan
om het haar die dag gezellig te maken en
wat kreeg zij een keurige geschenkjes. Zij
dankte allen met tranen in de ogen en des
avonds, toen de kleintjes naar bed waren, was
het feest voor de groten.
In de ruime eetkamer van mijnheer Joe was
een feesttafel gedekt en ze dronken echte
wijn. Mijnheer Joe hield een tafelrede, welke
juffr. Tib wel slechts half had verstaan, om
dat mijnheer Joe altijd van die vreemde woor
den gebruikte, maar 't was toch heel mooi
geweest en ze kon de aanwezigen nauwelijks
bedanken voor al het schone op die dag ge
noten. Zij deed dit dan ook met tranen in
haar stem en op haar eigen, eenvoudige wijze.
Maar de tafelgasten waren er toch, niet min
der blij om, want iedereen vond juffrouw Tib
heel sympathiek...
Er is later nog vaak gesproken over het zo
goed geslaagd feest van juffrouw Tib, die
binnenkort haar 25-jarig jubileum bij mijnheer
Joe, directeur van de firma Joe en Co., hoopt
te vieren... En d&n, denk ik haast wel, zal
het feest nóg grooter worden.
Hij krijgt zijn verdiende straf.
„Wel," zegt Snap, de kleine fox-terrier tot
zichzelf. „Dat treft mooi. De melkboer is zo
vergeetachtig geweest de voordeur open te
laten staan en daar zal ik eens fijr gebruik
van gaan maken..." en meteep stapt Snap de
deur uit, nog even omziend of de vrouw niet
achter hem aankomt. Neen, niets te zien.
Gauw het schelpenpad afgehold en de straat
weg op. 't Is heerlijk weer en Snap doet nu
niets liever dan een fijne wandeling maken.
De vogels fluiten
a, lustig in de hoge
bomen, boven
|wÈ5 Ji Snap's fier opge
heven kopje. Hjj
stapt parmantig
door en ziet zelfs
niet eens om naar
een kleine keffer,
die achter het
tuinhek van de bu
ren staat. „Die
mag niet eens los
lopen" denkt Snap
en vindt zichzelf
heel gewichtig. „Toet, toet!" Daar komt een
auto aan en Snap vliegt naar de kant van de
weg, waar het veiliger is. „Kijk toch beter
uit", zegt hjj tot zichzelf, „en loop niet zo te
dromen".
Snap is al een heel eind de weg afgelopen,
als hij voor een klein wit bruggetje staat, dat
toegang verleent
tot een weiland.
„Verboden
Toegang"
staat er op, maar
Snap, die natuur
lek niet lezen
kan, trekt zich
van het bordje al
heel weinig aan.
Met zijn poot
duwt hij het hekje open en stapt het bruggetje
op. Het is hier heel stil, het schijnt wel, alsof
hier geen mensen wonen, maar stil, daar
ginder staat een hondenhok, en aan een grote
ketting ligt een eveneens grote en gevaar
lijke hond naar Snap te loeren. Hij gromt ge
vaarlijk, maar schijnt nog veel slaap te hebben
om eens flink te blaffen. Misschien ziet hij
ook wel geen gevaarlijk iemand in Snap, die
rustig over het weiland graast en snuffelt.
Hu! Wat schrok Snap daar opeens! Waarom
eigenlijk? Wel, hij zag iets bewegen. Het lijkt
wel een stekelig balletje en kijk! Het loopt
weg. Wat raar ^3 dat... Even kijken van dicht
bij. Voorzichtig komt Snap naderbij geslopen,
maar het balletje verroert zich plotseling niet
meer. Vreemd... 'ns even met m'n poot er
tegen aan tikken.
O, kijk, het loopt
ineens hard weg,
maar 't loopt
toch lang niet zo
vlug als Snap
kan lopen, en
daarom loopt
Snap het balletje
achterna. Maar waar blijft het opeens? Snap
zoekt en zoekt, maar kan het niet meer terug
vinden. Jammer, denkt hjj en wil zijn wande
ling voortzetten. Maar plotseling krijgt hij het
stekelig balletje weer in het oog, maar nog
gekker, alle stekeltjes, die het baletje eerst
had, zijn verdwenen en nu is het opeens een
dier, dat ziet Snap wel, want het heeft oogjes
en kijkt Snap aan.
Snap wil met het dier gaan spelen en duwt
het voor zich uit, maar de egel heeft geen zin
met zo'n groten hond te spelen en steekt al
weer zjjn scherpe naaldjes uit. Nu wordt Snap
boos. O, dwaze Snap, laat dat diertje toch met
rust, je moet toch het onderspit delven. Snap
wil het dier bijten, maar... bjjt zichzelf, want
de naaldjes op de rug van het egeltje zijn
vreselijk hard en scherp en dringen Snap tot
diep in zjjn gladde neusje. Auw! Auw! jankt
Snap en springt achteruit, maar wat is dat?
De naalden blijven op zijn neus zitten en wat
doen ze 'm pijn! Snap holt het weiland af, het
bruggetje over en de straatweg weer op. O,
o, wat was hjj dom geweest om met zo'n ste
kelig dier te gaan vechten. Snap huilt van de
pijn en op zjjn gehuil komt de vrouw uit de
voortuin. Zij had Snapje al gemist en was juist
van plan hem te gaan zoeken. Blij riep ze
toen: „Snappie, Snappie, kom gauw bij de
vrouw" en Snap holde nog harder. Maar wat
had de hond daar op zijn neus Huilt hij daar
om En tot haar verbazing ziet de vrouw,
dat Snap allemaal egelnaalden op zijn neusje
heeft. „Kom hier Snappie", zegt ze, „dan zal
ik je helpen." Snap laat zich de akelige ste
kende dingen van zijn neus afhalen en loopt
dan stilletjes achter de vrouw aan mee naar
binnen...
„In ieder geval heeft ze me geen straf ge-
gegeven voor het weglopen", denkt Snappie
nog als hij weer fijn in het zonnetje in de
tuin zit en hij wrijft nog eens over zijn ge
schonden neusje
Voor de groteren onder jullie geven wij
hierbij een kunstje met enige glazen water.
Kijk het eerste voorbeeld eens goed aan. Je
ziet twee glazen en die glazen moeten voor
de helft gevuld zijn met water. Als je er nu
een gewoon stuk papier op zet en daarop
komt een glas, waarin geen water is, dan zul
je bemerken, dat het papier het glas niet kan
houden, maar wel als je het papier in har-
monievorm brengt, zoals het tweede voor
beeld te zien geeft. Probeer het maar.
Ja, daar heeft me toch 'n
klein jochie op het redactie
bureau dit mooie plaatje aan
stukjes geknipt. En we heb
ben geen tijd meer om het
netjes te plakken. Daarom
proberen jullie het eens.
Hoe dat moet? Wel, plak
'.iet gehele plaatje op niet
ie hard karton, knip dan de
jtukjes uit en vorm van de
3 deeltjes een plaatje. Wij
zullen het van de week ook
opplakken. Volgende keer
komt het mooie plaatje in de
krant. Dan kun je zien of je
het goed gedaan hebt.
